5 files changed, 4798 insertions, 0 deletions

diff --git a/.gitattributes b/.gitattributes
new file mode 100644
index 0000000..6833f05
--- /dev/null
+++ b/.gitattributes
@@ -0,0 +1,3 @@
+* text=auto
+*.txt text
+*.md text
diff --git a/36116-0.txt b/36116-0.txt
new file mode 100644
index 0000000..6213c9e
--- /dev/null
+++ b/36116-0.txt
@@ -0,0 +1,4782 @@
+The Project Gutenberg EBook of Laws and Epinomis, by Plato
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.org
+
+
+Title: Laws and Epinomis
+       Volume B
+
+Author: Plato
+
+Translator: Kyriakos Zambas
+
+Release Date: May 15, 2011 [EBook #36116]
+
+Language: Greek
+
+Character set encoding: UTF-8
+
+*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK LAWS AND EPINOMIS ***
+
+
+
+
+Produced by Sophia Canoni. Book provided by Iason Konstantinides
+
+
+
+
+Note: The tonic system has been changed from polytonic to
+monotonic. The spelling of the book has not been changed otherwise.
+Words in italics are included in _. Footnotes have been placed at
+the end of the book.
+
+Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε
+μονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως
+έχει. Λέξεις με πλάγιους χαρακτήρες περικλείονται σε _. Οι
+υποσημειώσεις των σελίδων έχουν τεθεί στο τέλος του βιβλίου.
+
+
+
+ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
+
+
+ΠΛΑΤΩΝ
+
+ΝΟΜΟΙ
+ΚΑΙ
+ΕΠΙΝΟΜΙΣ
+
+ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
+ΚΥΡ. ΖΑΜΠΑ
+
+ΤΟΜΟΣ
+Β.'
+
+
+
+ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
+
+
+
+ΠΛΑΤΩΝΟΣ
+
+ΝΟΜΟΙ
+ΚΑΙ
+ΕΠΙΝΟΜΙΣ
+
+
+
+ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΚΥΡ. Ζ Α Μ Π Α
+
+
+
+ΤΟΜΟΣ Β '
+
+
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά ομιλείς.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Φιλόθεον δε κάπως και ευτυχή θεωρούντες τον έβδομον
+   βαθμόν ας τον εμπιστευθώμεν εις κάποιον κλήρον και όποιος μεν
+   κληρωθή ας εξουσιάζη, όστις δε αποτύχη ας ειπούμεν ότι είναι
+   δικαιότατον να αποσυρθή και να εξουσιάζεται.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτό είναι πολύ αληθές.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βλέπεις λοιπόν, φίλε νομοθέτα, ημπορούν να μας
+   αντιτείνουν, αστειευόμενοι με κανένα από τους απερισκέπτως
+   ερχομένους διά να θέσουν νόμους, πόσοι βαθμοί εξουσιών υπάρχουν και
+   πόσον αντίθετοι εκ φύσεως μεταξύ των; Διότι τόρα βεβαίως ημείς
+   ανεκαλύψαμεν κάποιαν πηγήν των διχονοιών, την οποίαν συ πρέπει να
+   θεραπεύσης. Πρώτον δε μαζί μας σκέψου αναδρομικώς, πώς και εις τι
+   έσφαλαν παραβαίνοντες αυτά οι βασιλείς του Άργους και της Μεσσήνης
+   και κατέστρεφαν και το εαυτόν των και την δύναμιν των Ελλήνων, η
+   οποία ήτο αξιοθαύμαστος την εποχήν εκείνην. Όχι άραγε διότι δεν
+   ενόησαν τον Ησίοδον, ο οποίος λέγει πολύ ορθά ότι πολλάκις το μισό
+   είναι περισσότερον από το όλον, και ότι όταν είναι ζημία να λάβης
+   το όλον, ενώ το μισό είναι μέτριον, τότε εθεώρησε ότι το μέτριον
+   είναι περισσότερον από το αλογάριαστον, διότι εκείνο είναι
+   καλλίτερον, τούτο δε χειρότερον;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά βεβαίως.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν άραγε περισσότερον θα νομίσωμεν ότι τούτο βλάπτει,
+   όταν συμβή εις τας βασιλείας ή εις τας δημοκρατίας;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Το λογικόν και το συχνότερον είναι, να είναι των βασιλέων
+   αυτή η ασθένεια, επειδή ζουν με υπερηφάνειαν ένεκα της
+   τρυφηλότητος.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν δεν είναι φανερόν, ότι πρώτα πρώτα οι τότε
+   βασιλείς αυτό είχαν, δηλαδή το να καταχρώνται τους θεσπισθέντας
+   νόμους, και ό,τι ενέκριναν με λόγους και με όρκον, δεν το ετήρησαν
+   πιστώς, αλλά η ασυμφωνία με τον εαυτόν των, καθώς ημείς το
+   χαρακτηρίζομεν, η οποία είναι η μεγαλιτέρα αμάθεια, και μόνον
+   νομίζεται ως σοφία, όλα εκείνα τα κατέστρεcε από πλάνην και πικράν
+   απαιδευσίαν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτό φαίνεται πιθανόν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Πολύ καλά. Λοιπόν ο νομοθέτης τι έπρεπε να φοβάται τότε
+   που ενομοθέτει διά την γέννησιν τούτου του παθήματος; Μήπως άραγε
+   δι' όνομα των θεών τόρα μεν δεν είναι διόλου σοφόν να εννοήσωμεν
+   αυτό ούτε δύσκολον να το ειπούμεν, εάν όμως ήτο δυνατόν να το
+   προβλέψη κανείς τότε, θα ήτο ίσως σοφώτερος από ημάς ο προβλέπων
+   αυτό;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ποίον λοιπόν εννοείς;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τόρα είναι δυνατόν, καλέ Μέγιλλε, να ρίψωμε βλέμμα εις τα
+   γεγονότα του τόπου σας, διά να εννοήσωμεν, και αφού εννοήσωμεν,
+   είναι εύκολον να ειπούμεν τι έπρεπε να γίνη τότε.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ειπέ το ακόμη καθαρώτερα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν το καθαρώτερον από όλα ίσως είναι το εξής.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ποίον;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εάν κανείς εις μικρότερα πράγματα προσθέση μεγαλιτέραν
+   δύναμιν παραμελήσας τα μέτριον, λόγου χάριν εις τα πλοία ιστία και
+   εις τα σώματα τροφήν και εις τας ψυχάς κυριαρχίαν, όλα βεβαίως αυτά
+   ανατρέπονται και εκτροχιαζόμενα άλλα μεν ρίπτονται εις ασθενείας,
+   άλλα δε εις την αδικίαν, η οποία κατάγεται από τον εκτροχιασμόν. Τι
+   λοιπόν εννοούμεν; Άραγε, αγαπητοί μου φίλοι, ότι δηλαδή δεν είναι
+   δυνατόν να υπάρξη φύσις θνητής ψυχής, η οποία θα ημπορέση να φέρη
+   την μεγαλιτέραν κυριαρχίαν μεταξύ των ανθρώπων, όταν είναι νεαρά
+   και ανυπεύθυνος, ώστε να μη φορτωθή από την μεγαλιτέραν ασθένειαν,
+   δηλ. την ανοησίαν, ο νους της και να τρέφη μίσος προς τους
+   πλησιεστάτους φίλους της, το οποίον, όταν συμβή, αμέσως καταστρέφει
+   αυτήν και εξαφανίζει την δύναμίν της; Αυτό λοιπόν να προσέξουν και
+   να εύρουν το μέτριον, είναι ιδιότης των μεγάλων νομοθετών. Εφ' όσον
+   λοιπόν είναι δυνατόν να το ερμηνεύσωμεν τόρα, έν τόσον παλαιόν
+   γεγονός, ιδού τι φαίνεται να είναι αυτό.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Τι πράγμα;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ότι υπάρχει κάποιος θεός φροντίζων διά σας, ο οποίος,
+   επειδή προβλέπει τα μέλλοντα, εφύτευσε εις τον τόπον σας διδυμικήν
+   την γέννησιν τον βασιλέων από μονογενή, και την περιώρισε
+   περισσότερον εις το μέτριον. Και κατόπιν πάλιν κάποια ανθρωπίνη
+   φύσις ανάμικτος με κάποιαν θείαν δύναμιν, αφού ενόησε ότι η εξουσία
+   σας είχε ακόμη κάποιαν φλεγμονήν, αναμιγνύει την σώφρονα δύναμιν
+   του γήρατος με την αυθάδη ρωμαλεότητα της γενεάς, δηλαδή των
+   εικοσιοκτώ δημογερόντων, την οποίαν κατέστησε ισόψηφον με την
+   δύναμιν των βασιλέων εις τα κυριώτερα ζητήματα. Ο δε τρίτος
+   σωτήριος παράγων του τόπου σας βλέπων ότι η εξουσία ήτο ακόμη
+   σπαργωμένη και αχαλίνωτος έβαλε μέσα εις αυτήν ωσάν χαλινόν την
+   δύναμιν των εφόρων, την οποίαν επλησίασε προς κληρωτήν δύναμιν.
+   Λοιπόν συμφώνως με αυτήν η βασιλεία εις τον τόπον σας έγινε
+   ανάμικτος (συνταγματική) και αποκτήσασα μέτρον, και αυτή εσώθη και
+   εις τους άλλους έγινε αιτία σωτηρίας. Άλλως βεβαίως επί Τημένου και
+   Κρεσφόντου και των τότε νομοθετών, οποιοιδήποτε και αν νομοθετούν,
+   δεν θα εσώζετο ούτε η μερίς του Αριστομένους. Διότι δεν ήσαν αρκετά
+   έμπειροι νομοθέται. Δηλαδή αυτοί σχεδόν δεν εσκέφθησαν να
+   συγκρατήσουν με όρκων ψυχήν νεαράν, όταν καταλάβη την εξουσίαν, από
+   την οποίαν ήτο δυνατόν να παραχθή τυραννία. Τόρα όμως ο θεός έδειξε
+   οποία έπρεπε και πρέπει μάλιστα να είναι η αρχή η οποία θέλει να
+   διατηρηθή. Το να εννοούνται δε αυτά από ημάς, καθώς είπα
+   προηγουμένως, αν γίνεται τόρα, δεν αποτελεί καμμίαν σοφίαν. Διότι
+   το να παρατηρή κανείς από εκτελεσθέν παράδειγμα δεν είναι διόλου
+   δύσκολον. Εάν όμως υπήρχε κανείς να το προβλέψη τότε και να
+   ημπορέση να μετριάση τας αρχάς και να τας κάμη μίαν από τρεις, και
+   τα ορθώς εννοηθέντα τότε θα έσωζαν τα πάντα και ίσως δεν θα ήρχετο
+   εναντίον της Ελλάδος ούτε η Περσική ούτε καμμία άλλη εκστρατεία,
+   διότι μας επεριφρόνησε και μας εθεώρησε μηδαμινούς.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Λέγεις την αλήθειαν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τουλάχιστον αισχρώς τους απέκρουσαν, φίλε μου Κλεινεία.
+   Όταν δε λέγω αισχρώς, δεν εννοώ ότι δεν ενίκησαν οι τοτινοί λαμπράς
+   μάχας κατά ξηράν και κατά θάλασσαν, αλλά το εξής εννοώ αισχρόν,
+   πρώτον δηλαδή ότι, ενώ εκείναι αι πολιτείαι ήσαν τρεις, μία
+   υπερήσπισε την Ελλάδα, αι δε δύο ήσαν τόσον πολύ διεφθαρμέναι, ώστε
+   η μεν μία παρεμπόδιζε και την Λακεδαίμονα να βοηθήση αυτήν, διότι
+   επολεμούσε εναντίον της με όλας τας δυνάμεις, η δε άλλη, η οποία
+   κατά τους χρόνους εκείνους της διανομής ήτο η πρώτη, δηλαδή το
+   Άργος, ενώ προσεκλήθη να αποκρούση τους βαρβάρους, ούτε ακρόασιν
+   έδωκε ούτε εβοήθησε. Θα ημπορούσε δε κανείς πολλά να αναφέρη και να
+   κατηγορήση την Ελλάδα ότι συνέβησαν πολύ επαισχύντως εις εκείνον
+   τον πόλεμον, και ούτε πάλιν ημπορεί να ειπή ορθώς ότι η Ελλάς
+   αντέκρουσε τον εχθρόν. Αλλ' εάν οι Αθηναίοι και οι Λακεδαιμόνιοι
+   δεν απέκρουαν την επικειμένην υποδούλωσιν, σχεδόν τόρα πλέον θα
+   ήσαν ανάμικτα όλα τα γένη των Ελλήνων και μεταξύ των και βάρβαρα
+   μεταξύ Ελλήνων και Ελληνικά μεταξύ βαρβάρων, καθώς εις τας χώρας,
+   τας οποίας σήμερον κυριαρχούν οι Πέρσαι, κατοικούν ανομοιογενή και
+   συμφυρόμενα με κακήν διανομήν. Αυτά, καλέ Κλεινία και Μέγιλλε,
+   έχομεν να κατακρίνωμεν εις τους αρχαίους πολιτικούς λεγομένους και
+   νομοθέτας και εις τους σημερινούς, διά να ζητούμεν τας αιτίας των
+   και να ευρίσκωμεν τι άλλο έπρεπε να πράξουν έξω από αυτά. Καθώς
+   μάλιστα και τόρα είπαμεν ότι δεν πρέπει να νομοθετήσωμεν μεγάλας
+   εξουσίας ούτε αμιγείς, σκεφθέντες ότι η πολιτεία πρέπει να είναι
+   ελευθέρα, και ο νομοθέτης αυτό πρέπει να έχη υπ' όψει του, όταν
+   νομοθετή. Ας μη απορούμεν δε πώς έως τόρα πολλάς φοράς επροτείναμεν
+   μερικάς προτάσεις και είπαμεν ότι αυτάς πρέπει να έχει υπ' όψει του
+   ο νομοθέτης, όταν νομοθετή, και όμως όλα όσα επροτιμήσαμεν να
+   προτείνωμεν δεν είναι πάντοτε τα ίδια. Αλλά πρέπει να συλλογισθώμεν
+   ότι, όταν ειπούμεν ότι πρέπει να έχωμεν υπ' όψει την σωφροσύνην ή
+   την φρόνησιν ή την φιλίαν, δεν είναι διάφορος αυτός ο σκοπός μας,
+   αλλά ο ίδιος, και μάλιστα και άλλαι πολλαί παρόμοιαι λέξεις αν
+   λέγωνται, ας μη μας ταράττουν διόλου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Θα προσπαθήσωμεν να κάμωμεν καθώς λέγεις αναθεωρούντες
+   τας συζητήσεις. Και τόρα δε ομοίως ας ιδούμεν περί φιλίας και
+   φρονήσεως και ελευθερίας, τι εννοούσες, όταν έλεγες ότι πρέπει να
+   τας λάβη υπ' όψιν του ο νομοθέτης, λέγε το.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν άκουσε τόρα. Υπάρχουν δύο είδη πολιτευμάτων ωσάν
+   μητέρες, από τας οποίας εάν ειπούμεν ότι παράγονται όλα τα άλλα, θα
+   ελέγαμεν ορθά, και το μεν έν είναι ορθόν να ονομάζεται μοναρχία, το
+   δε άλλο δημοκρατία. Και την μεν μίαν την εξασκεί εις το έπακρον το
+   έθνος των Περσών, την δε άλλην ημείς. Όλαι δε αι άλλαι σχεδόν,
+   καθώς είπα, αποτελούν παραλλαγάς τούτων, επομένως είναι πρέπον και
+   ανάγκη να μετέχη και από τα δύο αυτά, εάν πρόκειται να υπάρχη
+   ελευθερία και φιλία μαζί με φρόνησιν. Λοιπόν το εξής θέλει να μας
+   επιβάλη ο λόγος μας, δηλαδή λέγει ότι μία πόλις μη έχουσα μερίδιον
+   από αυτά δεν είναι δυνατόν να πολιτευθή καλώς.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως πώς είναι δυνατόν;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αφού λοιπόν το μεν έν ησπάσθη την μοναρχίαν, το δε άλλο
+   την ελευθερίαν περισσότερον από όσον έπρεπε, κανέν από τα δύο δεν
+   κατέχει τα μέτρια από αυτάς. Τα ιδικά σας όμως πολιτεύματα, δηλαδή
+   και της Λακωνικής και της Κρήτης, κατέχουν περισσότερον τα μέτρια,
+   οι Αθηναίοι όμως και οι Πέρσαι τον παλαιόν μεν καιρόν ήσαν όμοιοι,
+   τόρα όμως πολύ ολίγον. Τας αιτίας δε αυτάς ας τας εξετάσωμεν. Δεν
+   είναι έτσι;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα, εάν βεβαίως πρόκειται να τελειώσωμεν το
+   ζήτημά μας.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας ακούσωμεν λοιπόν. Δηλαδή οι Πέρσαι, όταν εφύλατταν τον
+   μέτριον βαθμόν της δουλείας και ελευθερίας επί Κύρου, πρώτον μεν
+   αυτοί ήσαν ελεύθεροι, έπειτα δε κυρίαρχοι πολλών άλλων. Διότι οι
+   άρχοντες μετέδιδαν την ελευθερίαν εις τους εξουσιαζομένους και
+   σύροντες αυτούς μάλλον προς την ισότητα ήσαν φίλοι οι στρατιώται με
+   τους στρατηγούς και προθύμως επρόσφεραν τον εαυτόν των εις τους
+   κινδύνους. Και πάλιν, εάν μεταξύ αυτών υπήρχε κανείς συνετός και
+   ικανός να είναι σύμβουλος, δεν ήτο φθονερός ο βασιλεύς, αλλά του
+   έδιδε θάρρος και ετίμα τους ικανούς να τον συμβουλεύσουν εις κάτι
+   τι, και παρεχώρει κοινώς εις όλους το αξίωμα της φρονήσεως, διά
+   τούτο ακριβώς και όλα τα πράγματα προώδευσαν εις την χώραν ένεκα
+   της ελευθερίας και της φιλίας και της ανταλλαγής σκέψεων.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Φαίνεται κάπως ότι έτσι έγιναν όσα λέγεις.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Πώς λοιπόν πάλιν κατεστράφησαν επί Καμβύσου και πάλιν επί
+   Δαρείου σχεδόν διεσώθησαν, θέλετε να τα σκεφθώμεν μεταχειριζόμενοι
+   κάπως μαντικήν σκέψιν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τουλάχιστον το ζήτημα εις το οποίον εφθάσαμεν προκαλεί
+   αυτήν την εξέτασιν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τόρα λοιπόν μαντεύω περί του Κύρου ότι εις τα άλλα μεν
+   ήτο στρατηγός καλός και φιλόπατρις, αλλά δεν έλαβε διόλου ορθήν
+   εκπαίδευσιν και εις την οικιακήν οικονομίαν δεν επρόσεξε διόλου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς λοιπόν να το εξηγήσωμεν αυτό;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Φαίνεται ότι εκ νεαράς ηλικίας εις όλην του την ζωήν
+   έκαμνε εκστρατείας, και παρέδωκε τους υιούς του εις τας γυναίκας
+   του, διά να τους ανατρέφουν, εκείναι δε τους ανέτρεφαν ως να ήσαν
+   πλέον ευτυχείς αμέσως από την παιδικήν των ηλικίαν και
+   αξιομακάριστοι και να μη στερούνται τίποτε από αυτά. Επειδή δε
+   εμπόδιζαν τον καθένα να εναντιώνεται εις αυτούς, διότι δήθεν ήσαν
+   όσον χρειάζεται ευτυχείς, και επειδή ηνάγκαζαν όλους να
+   επιδοκιμάζουν παν ό,τι έλεγαν ή έπρατταν αυτοί, τους έκαμαν διά της
+   ανατροφής των τοιούτου είδους ανθρώπους.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ωραίαν, καθώς φαίνεται, ανατροφήν ανέφερες.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως θηλυπρεπή από βασιλικάς γυναίκας, νεοπλούτους και
+   εν απουσία των ανδρών των ανατρεφούσας τους παίδας των, διότι
+   εκείνοι δεν ευκαιρούν εξ αιτίας των πολέμων και των πολλών
+   κινδύνων.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτό είναι λογικόν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ο δε πατήρ των πάλιν μεν ποίμνια και πρόβατα και αγέλας
+   και ανθρώπων και άλλων πολλών ζώων είχε πολλά, οι υιοί του όμως,
+   εις τους οποίους επρόκειτο να τα παραδώση, δεν εγνώριζε, ότι δεν
+   ανατρέφονται εις την πατροπαράδοτον τέχνην, η οποία ήτο Περσική,
+   διότι οι Πέρσαι ήσαν ποιμένες, επειδή εγεννήθησαν εις χώραν
+   ορεινήν, τραχείαν και ικανήν να παρουσιάση ποιμένας πολύ δυνατούς
+   και ικανούς να ξενυχτούν και να αγρυπνούν και, όταν γίνη ανάγκη, να
+   εκστρατεύουν. Δεν αντελήφθη δε ότι τα παιδιά του επήραν
+   διεφθαρμένην Μηδικήν ανατροφήν εξ αιτίας της φαινομενικής ευτυχίας
+   των από τας γυναίκας και τους ευνούχους. Δι' αυτό έγιναν ό,τι ήτο
+   επόμενον να γίνουν, αφού επήραν ανατροφήν χωρίς επιπλήξεις. Καθώς
+   λοιπόν ήτο επόμενον, αφού μετά τον θάνατον του Κύρου ανέλαβαν οι
+   παίδες του την εξουσίαν φορτωμένοι από τρυφηλότητα και μη δεχόμενοι
+   παρατηρήσεις, πρώτον μεν ο είς εφόνευσε τον άλλον μη ανεχόμενος την
+   ισότητα (1), κατόπιν δε ο ίδιος παραφρονήσας από την μέθην και την
+   απαιδευσίαν εστερήθη την κυριαρχίαν από τους Μήδους και από τον
+   λεγόμενον τότε ευνούχον, ο οποίος επεριφρόνησε την μωρίαν του
+   Καμβύσου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως λέγονται αυτά, και σχεδόν φαίνεται ότι έγιναν
+   κατ' αυτόν τον τρόπον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και όμως λέγεται βεβαίως ότι πάλιν η εξουσία περιήλθε εις
+   τους Πέρσας διά μέσου του Δαρείου και των επτά οπαδών του.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αμέ τι άλλο;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας συλλογιζώμεθα λοιπόν, ενώ παρακολουθούμεν τον λόγον.
+   Δηλαδή ο Δαρείος δεν ήτο βασιλόπαις ούτε ανετράφη με τρυφηλήν
+   μόρφωσιν, όταν δε ανήλθε εις την εξουσίαν και κατέλαβε αυτήν επί
+   κεφαλής των επτά, την εχώρισε εις επτά μέρη, από τα οποία και
+   σήμερον ακόμη σώζονται μερικά ίχνη. Και, αφού εθέσπισε νόμους,
+   εθεώρησε δίκαιον να απονέμη κάποιαν ισότητα κοινήν εις όλους, και
+   την φορολογίαν, την οποίαν είχεν υποσχεθή ο Κύρος εις τους Πέρσας,
+   την εστερέωσε διά νόμου, προμηθεύων εις όλους τους Πέρσας φιλίαν
+   και επιμιξίαν και προσελκύων τον δήμον των Περσών με χρήματα και με
+   δωρεάς. Διά τούτο λοιπόν τα στρατεύματά του με προθυμίαν του
+   κατέκτησαν χώρας όχι ολιγωτέρας από όσας είχε αφήσει ο Κύρος. Μετά
+   τον Δαρείον όμως ήλθε εις την εξουσίαν ο Ξέρξης, όστις ανετράφη
+   πάλιν με την βασιλικήν και την τρυφηλήν εκπαίδευσιν: Καϊμένε Δαρείε
+   — ίσως είναι πολύ δίκαιον να ειπούμεν — συ που δεν εσωφρονίσθης από
+   το πάθημα του Κύρου, αλλά ανέθρεψες τον Ξέρξην με τας ιδίας
+   συνηθείας, με τας οποίας και ο Κύρος τον Καμβύσην. — Αυτός λοιπόν,
+   επειδή έλαβε την ιδίαν ανατροφήν, έπαθε τα ίδια με τα παθήματα του
+   Καμβύσου. Και σχεδόν από τότε δεν ανεφάνη πλέον εις την Περσίαν
+   βασιλεύς πραγματικώς μέγας, παρά μόνον ονομαστικώς. Αιτία δε δεν
+   είναι η τύχη, καθώς νομίζω εγώ, αλλά ο κακός βίος, τον οποίον
+   διάγουν συνήθως οι παίδες των υπερβολικά πλουσίων και των τυράννων.
+   Διότι είναι τελείως αδύνατον να μορφωθή με αυτήν την ανατροφήν ποτέ
+   παις και ανήρ και γέρων υπερέχων κατά την αρετήν. Τα οποία βεβαίως,
+   φρονούμεν, πρέπει να τα σκεφθή ο νομοθέτης, ομοίως δε και ημείς
+   προς το παρόν. Λοιπόν είναι δίκαιον, ω Λακεδαιμόνιοι, τούτο
+   τουλάχιστον να αποδώσωμεν εις την ιδικήν σας πολιτείαν, ότι δηλαδή
+   καμμίαν διαφορετικήν τιμήν και ανατροφήν δεν αποδίδετε εις τον
+   πτωχόν και τον πλούσιον ή εις τον ιδιώτην και τον βασιλέα, παρά
+   μόνον όσας εξ αρχής ο θείος νομοθέτης σας ενεπιστεύθη από κάποιον
+   θεόν. Διότι βεβαίως δεν πρέπει να υπάρχουν εις μίαν πόλιν τιμαί
+   υπερβολικαί, καθ' όσον κανείς υπερτερεί κατά τον πλούτον, αφού δεν
+   υπάρχουν ούτε καθ' όσον είναι ταχύς ή ωραίος ή ισχυρός χωρίς
+   κάποιαν αρετήν, ούτε με την αρετήν, αν δεν συνυπάρχη η σωφροσύνη.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πώς το εννοείς αυτό, καλέ Ξένε;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Η ανδρεία, αν δεν απατώμαι, είναι έν μέρος της αρετής;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Και πώς δεν είναι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν δίκασε μόνος σου τον λόγον μου, αφού τον ακούσης,
+   αν δηλαδή συ θα παρεδέχεσο να έχης κανένα σύνοικον ή γείτονα
+   υπερβολικά μεν ανδρείον, συγχρόνως όμως όχι σώφρονα, αλλά
+   ακόλαστον.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Κλείσε το στόμα σου και μη ασεβείς.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αλλά πάλιν; Ένα τεχνίτην και σοφόν εις τοιαύτα πράγματα,
+   άδικον όμως;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Διόλου μάλιστα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και όμως το δίκαιον δεν φυτρώνει χωρίς σωφροσύνην.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Βεβαίως πώς είναι δυνατόν;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ούτε βεβαίως αυτός ο σοφός, τον οποίον ημείς ωρίσαμεν προ
+   ολίγου, δηλαδή ο οποίος έχει ηδονάς και λύπας συμφώνους και
+   συμβιβαζομένας με τον ορθόν λόγον.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Βεβαίως ούτε αυτός.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας εξετάσωμεν όμως ακόμη και το εξής χάριν των εκτιμήσεων
+   της κοινωνίας, διά να ιδούμεν ποίαι είναι ορθαί και ποίαι όχι
+   εκάστοτε.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ποίον δηλαδή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Η σωφροσύνη, εάν απομονωθή μέσα εις καμμίαν ψυχήν
+   χωρισμένη από όλην την άλλην αρετήν, είναι δίκαιον να θεωρήται
+   πολύτιμον πράγμα ή ουτιδανόν;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Δεν γνωρίζω πώς να απαντήσω.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και όμως αυτό είναι αρκετή απάντησις. Δηλαδή, οποιονδήποτε και
+   αν απαντήσης από αυτά τα δύο που σε ηρώτησα, μου φαίνεται ότι
+   θα ομιλήσης με δυσαρμονίαν.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Τότε λοιπόν ίσως έκαμα καλά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας είναι. Λοιπόν το προτέρημα, εις το οποίον ανήκουν αι
+   τιμαί και αι ατιμίαι, ίσως δεν είναι άξιον να συζητηθή με λόγον,
+   αλλά μάλλον με κάποιαν άφωνον σιγήν.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Μου φαίνεται ότι θα εννοής την σωφροσύνην.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Μάλιστα. Και βεβαίως εκείνο το οποίον μας ωφελεί πάρα
+   πολύ θα ήτο ορθόν προ πάντων να τιμάται μαζί με το προτέρημά του,
+   το δε δεύτερον κατά δεύτερον λόγον. Και ούτω λοιπόν καθεξής με την
+   ιδίαν αναλογίαν, εάν λαμβάνη έκαστον τας τιμάς, θα τας ελάμβανε
+   όρθιος.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Είναι καθώς λέγεις.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τι λοιπόν; Δεν θα παραδεχθώμεν ότι είναι έργον του
+   νομοθέτου να μοιράζη και αυτά;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πολύ μάλιστα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Θέλεις λοιπόν να αφήσωμεν εις εκείνον να τα κανονίση όλα
+   και διά το όλον εκάστου έργου και διά τας λεπτομερείας του, ημείς
+   δε, αφού και οι ίδιοι είμεθα κάπως ερασιτέχναι των νόμων, να
+   προσπαθήσωμεν να εκτελέσωμεν την τριχοτόμησιν και χωρίσωμεν χωριστά
+   τα μεγαλίτερα και τα δεύτερα και τα τρίτα;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν ορίζομεν ότι μία πολιτεία, η οποία τυχόν πρόκειται
+   να σωθή και να ευτυχήση, είναι πρέπον και αναγκαίον, όσον είναι
+   δυνατόν εις τον άνθρωπον, να μοιράζη ορθώς τας τιμάς και τας
+   ατιμίας. Και βεβαίως ορθόν είναι να θεωρούνται τιμαλφέστερα και
+   πρώτα τα αγαθά τα περιστρεφόμενα εις την ψυχήν, όταν αυτή έχη
+   σωφροσύνην, δεύτερα δε τα καλά και αγαθά τα περιστρεφόμενα εις το
+   σώμα, και τρίτα τα αναφερόμενα εις την περιουσίαν και τα κινητά.
+   Από αυτά δε εάν κανείς νομοθέτης ή πολιτεία εκτροχιάζεται και
+   προτάσση εις τας τιμάς τα κινητά ή κανέν άλλο από τα τελευταία, δεν
+   θα κάμη ούτε ευσεβή ούτε πολιτικήν πράξιν. Αυτά να ειπούμεν ή πώς
+   αλλέως;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πολύ καθαρά μάλιστα να τα ειπούμεν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτά λοιπόν μας έκαμε να ειπούμεν περιπλέον η εξέτασις
+   του πολιτεύματος των Περσών. Ευρίσκομεν δε ότι με τον καιρόν έγιναν
+   χειρότεροι. Αιτία δε είπαμεν ότι είναι ότι αφήρεσαν την ελευθερίαν
+   του δήμου, και εφήρμοσαν τον δεσποτισμόν περισσότερον του
+   πρέποντος, και διά τούτο έχασαν την φιλίαν και το κοινόν συμφέρον
+   της πόλεως. Αφού δε αυτό κατεστράφη, δεν φροντίζει το συμβούλιον
+   των αρχόντων διά τους υπηκόους και τον δήμον, αλλά διά την
+   διατήρησιν της εξουσίας των, οσονδήποτε ολίγον και αν νομίζουν ότι
+   θα κερδίσουν οι ίδιοι, και αφού έφεραν εις παραλυσίαν τας πόλεις
+   και ανεστάτωσαν με πυρ και με σίδηρον έθνη φιλικά, τόρα μισούν και
+   μισούνται εχθρικώς και αδιαλλάκτως. Οσάκις δε λαμβάνουν ανάγκην των
+   δήμων, διά να πολεμήσουν προς χάριν των (των αρχόντων), τότε πάλιν
+   δεν ευρίσκουν εις αυτούς ούτε κοινότητα συμφερόντων ούτε προθυμίαν
+   διά τους κινδύνους και τας μάχας, αλλά, ενώ έχουν χιλιάδας των
+   χιλιάδων ανυπολογίστους, τας έχουν όλας αχρήστους διά τον πόλεμον,
+   και ως να στερούνται ανθρώπους ζητούν μισθωτούς και νομίζουν ότι
+   είναι δυνατόν ποτέ να σωθούν από μισθωτούς και ξενικούς ανθρώπους.
+   Εκτός δε τούτου αναγκάζονται να είναι αμαθείς, διότι λέγουν
+   εμπράκτως ότι απέναντι του χρυσού και του αργύρου είναι φλυαρίαι
+   όσα θεωρούνται έντιμα και ένδοξα εις μίαν πόλιν.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και λοιπόν το ζήτημα των Περσών, ότι δηλαδή δεν
+   διοικούνται σήμερον ορθώς ένεκα της υπερβολικής δουλείας και του
+   δεσποτισμού, ας λάβη τέλος.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πολύ καλά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τόρα δε πάλιν είναι ανάγκη να εξετάσωμεν ομοίως το
+   πολίτευμα της Αττικής, διά να ιδούμεν ότι η απόλυτος ελευθερία από
+   όλας τας αρχάς δεν είναι ασημάντως χειροτέρα παρά η μετριασμένη
+   εξάρτησις από άλλους. Δηλαδή ημείς, κατά την εποχήν εκείνην που
+   έγινε η επίθεσις των Περσών εναντίον της Ελλάδος, ίσως δε και
+   εναντίον όλης σχεδόν της Ευρώπης, είχαμεν πολίτευμα παλαιόν και τα
+   αξιώματα εδίδοντο συμφώνως προς τας τέσσαρας τάξεις τιμημάτων και
+   εβασίλευε κάποια κυρίαρχος εντροπή, χάριν της οποίας ήμεθα τότε
+   πρόθυμοι να ζώμεν ως υπηρέται των νόμων. Και ακριβώς επειδή εκτός
+   τούτων η κατά ξηράν και θάλασσαν εκστρατεία ήτο κολοσσιαία και
+   επροξένησεν απέραντον φόβον, μας ενέπνευσε ακόμη μεγαλιτέραν
+   δουλείαν προς τους άρχοντας και τους νόμους, και από όλα αυτά μας
+   ήλθε μεταξύ μας μία υπερβολική φιλία. Δηλαδή σχεδόν δέκα έτη προ
+   της εν Σαλαμίνι ναυμαχίας είχε έλθει ο Δάτις οδηγών μίαν Περσικήν
+   εκστρατείαν, διότι τον έστειλε ο Δαρείος ρητώς εναντίον των
+   Αθηναίων και των Ερετριέων, διά να τους εξανδραποδίση και τους
+   μεταφέρη, δηλώσας εις αυτόν ότι θα φονευθή, εάν δεν επιτύχη. Και ο
+   Δάτις τους μεν Ερετριείς εις ολίγον διάστημα τους ενίκησε κατά
+   κράτος με πολλάς χιλιάδας στρατού και άφησε εις την πόλιν μας
+   κάποιαν φοβεράν διάδοσιν, ότι κανείς Ερετριεύς δε του εξέφυγε.
+   Δηλαδή συνέδεσαν τάχα μεταξύ των τας χείρας των οι στρατιώται του
+   Δάτιδος και εψάρευσαν όλην την Ερέτριαν. Αυτός λοιπόν ο λόγος, είτε
+   αληθής είτε οποιαδήποτε εφεύρεσις είναι, ετρόμαξε και όλους τους
+   άλλους Έλληνας και προ πάντων τους Αθηναίους, και, όταν έστειλαν
+   πρεσβείαν παντού διά βοήθειαν, κανείς δεν ήθελε να τους βοηθήση
+   εκτός των Λακεδαιμονίων. Αυτοί όμως ένεκα του πολέμου τον οποίον
+   είχαν τότε με τους Μεσσηνίους και ίσως και διά κανέν άλλο εμπόδιον,
+   το οποίον δεν γνωρίζομεν ρητώς, οπωσδήποτε έφθασαν μίαν ημέραν
+   αργότερα από την μάχην, η οποία έγινε εις τον Μαραθώνα. Κατόπιν δε
+   ηκούοντο μεγάλαι προπαρασκευαί και ήρχοντο συχνά απειλαί εκ μέρους
+   του βασιλέως της Περσίας, εις ολίγον όμως διεδόθη ότι ο μεν Δαρείος
+   απέθανε, ο δε υιός του, νέος και ακάθεκτος, ανέλαβε την εξουσίαν
+   και διόλου δεν απεμακρύνθη από την επίθεσιν. Οι δε Αθηναίοι
+   ενόμιζαν ότι όλη αυτή η προετοιμασία γίνεται εναντίον των διά το
+   συμβάν του Μαραθώνος και, επειδή εμάνθαναν ότι ο Άθως κόπτεται διά
+   διώρυγος και ότι ο Ελλήσποντος ενώνεται διά γεφύρας και ότι είναι
+   μέγας ο στόλος, ενόμισαν ότι δεν υπάρχει δι' αυτούς σωτηρία ούτε
+   κατά ξηράν ούτε κατά θάλασσαν. Διότι εφαντάζοντο ότι δεν θα τους
+   εβοήθει κανείς — επειδή ενθυμούντο ότι, και όταν οι Πέρσαι ήλθαν
+   διά πρώτην φοράν και διέπραξαν τας βιαιότητας εις την Ερέτριαν, και
+   τότε τους Αθηναίους κανείς δεν τους εβοήθησε ούτε ερριψοκινδύνευσε
+   εις την μάχην, επομένως το ίδιον επερίμεναν ότι θα γίνη και τότε
+   τουλάχιστον κατά ξηράν — και κατά θάλασσαν δε πάλιν έβλεπαν
+   απόλυτον έλλειψιν σωτηρίας, διότι ήρχοντο εναντίον των πλοία χίλια
+   και ακόμη περισσότερα. Λοιπόν μίαν σωτηρίαν εσκέφθησαν, απίθανον
+   μεν και απελπιστικήν, οπωσδήποτε όμως μόνην, αφού έλαβαν υπ' όψιν
+   των το προηγούμενον γεγονός, δηλαδή ότι από απελπισίαν και τότε
+   εφάνη ότι ενίκησαν εις την μάχην. Εις αυτήν λοιπόν την ελπίδα
+   στηριζόμενοι εύρισκαν ότι καταφύγιον διά τον εαυτόν των είναι μόνον
+   αυτοί οι ίδιοι και οι θεοί. Όλα αυτά λοιπόν ενέπνεαν εις αυτούς
+   φιλίαν μεταξύ των, δηλαδή ο φόβος ο παρουσιασθείς τότε και ο
+   γεννηθείς από τους προηγουμένους νόμους, ο οποίος ήτο υποδούλωσις
+   εις τους νόμους εκείνους, αυτόν που ωνομάσαμεν πολλάκις εις τα
+   προηγούμενα εντροπήν, εις την οποίαν είπαμεν ότι πρέπει να είναι
+   υπόδουλοι όσοι θέλουν να γίνουν αγαθοί, και από την οποίαν ο δήμος
+   είναι ελεύθερος και άφοβος. Διότι αυτός, εάν τότε δεν τον εκυρίευε
+   ο τρόμος, δεν ήτο δυνατόν να συνασπισθή και να αμυνθή ούτε να
+   υπερασπίση τα ιερά και τους τάφους και την πατρίδα και όλους τους
+   ιδικούς του και συγχρόνως και φίλους, καθώς εβοήθησε τότε, αλλά θα
+   εχωριζόμεθα εις μικρά τμήματα όλοι μας και θα εσκορπιζόμεθα άλλος
+   εδώ και άλλος εκεί.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πολύ ορθά ωμίλησες, Ξένε μου, και καθώς αρμόζει εις σε
+   και εις την πατρίδα σου.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εις αυτό έχεις δίκαιον, καλέ Μέγιλλε. Και βεβαίως προς σε
+   είναι δίκαιον να ειπώ όσα συνέβησαν εκείνην την εποχήν, διότι
+   μετέχεις εκ φύσεως της φιλίας των πατέρων σου προς τας Αθήνας.
+   Πρόσεχε όμως και συ και ο Κλεινίας αν λέγομεν πράγματα αρμόζοντα
+   εις την νομοθεσίαν. Διότι βεβαίως δεν ομιλώ χάριν διηγήσεως μύθων,
+   αλλά χάριν του ζητήματός μας. Και προσέξετε να ιδήτε. Επειδή κάπως
+   το ίδιον πάθημα συνέβη εις ημάς καθώς εις τους Πέρσας, εις εκείνους
+   μεν με το να σύρουν τον δήμον εις την δουλείαν, εις ημάς δε πάλιν
+   αντιθέτως με το να προτρέπωμεν τον λαόν εις απόλυτον ελευθερίαν,
+   τόρα λοιπόν τι συμπέρασμα έχομεν να ειπούμεν από αυτά; Η
+   προηγηθείσα συζήτησίς μας σχεδόν είναι πολύ ορθή.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Καλά λέγεις, αλλά προσπάθησε να εξηγήσης καθαρώτερα εις
+   ημάς αυτό που λέγεις τόρα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτό θα γίνη. Αγαπητοί μου φίλοι, εις την εποχήν των
+   παλαιών νόμων δεν ήτο κανενός κυρίαρχος ο δήμος, αλλά κάπως ήτο
+   εκουσίως υπόδουλος εις τους νόμους.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ποίους εννοείς;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τους περιστρεφομένους εις την μουσικήν πρώτον της εποχής
+   εκείνης, αν θέλης να εξετάσωμεν από την αρχήν την μεγάλην πρόοδον
+   του φιλελευθέρου βίου. Δηλαδή τότε η μουσική μας ήτο διηρημένη εις
+   τα διάφορα είδη της και τα σχήματα, και κάποιον είδος άσματος ήσαν
+   αι ευχαί προς τους θεούς, αι οποίαι ωνομάζοντο ύμνοι. Και εις αυτό
+   δε υπήρχε έν αντίθετον είδος άσματος, και αυτό ημπορούσε κανείς
+   κυρίως να το ονομάση θρήνους. Και άλλο είδος ήσαν οι παιάνες, και
+   έν άλλο η γέννησις του Διονύσου, το οποίον, νομίζω, ελέγετο
+   διθύραμβος. Αυτό δε το ίδιον είδος το ωνόμαζαν ακριβώς νόμους, ως
+   κάποιον διαφορετικόν άσμα· επρόσθεταν δε τον χαρακτηρισμόν
+   κιθαρωδικούς. Αφού λοιπόν όλα αυτά και μερικά άλλα είχαν
+   τακτοποιηθή, δεν επετρέπετο να εφαρμόση κανείς παρανόμως άλλο άσμα
+   εις άλλο είδος μελωδίας. Το δε κύρος εις αυτά διά την ανακάλυψιν
+   και την δίκην έπειτα και τιμωρίαν του ανακαλυφθέντος ως παραβάτου
+   δεν απετελείτο από καμμίαν σφυρίκτραν ούτε από απειροκάλους φωνάς
+   του λαού, καθώς τόρα, ούτε πάλιν από χειροκροτήματα εκφράζοντα
+   επιδοκιμασίαν, αλλά όσοι μεν ήσαν τελείως κατηρτισμένοι έπρεπε να
+   ακούουν μέχρι τέλους με σιωπήν, εις δε τους παίδας και τους
+   παιδονόμους και τον περισσότερον λαόν ο συνετισμός εγίνετο με την
+   ευλογημένην (σωφρονιστικήν) ράβδον, εις αυτά λοιπόν τόσον πρόθυμον
+   ήτο το πλήθος των πολιτών να εξουσιάζεται, και να μη τολμά να κρίνη
+   με θόρυβον. Κατόπιν όμως με τον καιρόν αρχηγοί μεν της απειροκάλου
+   παρανομίας έγιναν οι εκ φύσεως μεν συνθέται, αλλά αμαθείς ως προς
+   το δίκαιον της Μούσης και το νόμιμον, μεθύοντες και περισσότερον
+   του δέοντος κυριευόμενοι από την ηδονήν, και αναμιγνύοντες θρήνους
+   με ύμνους και παιάνας διθυράμβους, και μάλιστα τας αυλωδίας
+   νοθεύοντες με τας κιθαρωδίας, και όλα με όλα συνδυάζοντες, ακουσίως
+   ένεκα της αμαθείας ψευδόμενοι περί της μουσικής, ότι αυτή δεν έχει
+   καμμίαν ορθότητα, αλλά μόνον από την ηδονήν του απολαμβάνοντος
+   αυτήν ημπορεί να κριθή ορθότατα αν είναι καλλιτέρα ή χειροτέρα.
+   Συνθέτοντες λοιπόν τοιαύτα έργα και προσθέτοντες αναλόγους στίχους
+   ενέπνευσαν εις τους περισσοτέρους παρανομίαν και πραξικοπήματα
+   απέναντι της μουσικής, ως να είναι ικανοί να την κρίνουν. Από αυτό
+   λοιπόν τα ακροατήρια από σιωπηλά έγιναν θορυβώδη, ως να γνωρίζουν
+   το καλόν και το κακόν εις την μούσαν, και αντί της υπερισχύσεως
+   των καλλιτέρων επεκράτησεν εις αυτήν πονηρά θεατροκρατία.
+
+   Διότι βεβαίως, εάν μόνον δημοκρατία υπήρχε εις αυτήν από ελευθέρους
+   άνδρας, δεν θα ήτο τόσον πολύ κακόν το πράγμα. Τόρα όμως εις ημάς,
+   εις τον τόπον της μουσικής, ήρχισε η δοκησισοφία όλων εις όλα και η
+   παρανομία, την ηκολούθησε η ελευθερία. Διότι εγίνοντο άφοβοι, ωσάν
+   τάχα να την εγνώριζαν, η δε αφοβία εγέννησε την αναίδειαν. Δηλαδή
+   το να μη φοβήται κανείς την γνώμην του καλλιτέρου από θρασύτητα,
+   αυτό ακριβώς αποτελεί την πονηράν αναίδειαν, με κάποιαν βεβαίως
+   πολύ παράτολμον ελευθερίαν.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ομιλείς πολύ ορθά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ως συνέχεια λοιπόν αυτής της ελευθερίας είναι εύκολον να
+   προκύψη το να μη θέλη κανείς να είναι υποχείριος εις τους άρχοντας,
+   και κατόπιν από αυτήν το να αποφεύγη του πατρός και της μητρός και
+   των μεγαλιτέρων την υπακοήν και την νομοθέτησιν, και όταν
+   πλησιάσουν εις το τέλος πλέον να ζητούν να μην υπακούουν εις τους
+   νόμους, όταν δε φθάσουν πλέον εις το τέλος, να μη σκοτίζωνται
+   διόλου δι' όρκους και διά τον λόγον της τιμής των και διά τους
+   θεούς, αποδεικνύοντες και αντιγράφοντες την λεγομένην Τιτανικήν
+   (ανυπότακτον) φύσιν, και, αφού καταντήσουν εις εκείνην πάλιν την
+   κατάστασιν, να ζουν εις κακήν εποχήν και ποτέ να μη παύσουν τα
+   δυστυχήματά των. Και λοιπόν προς τι ελέχθησαν μεταξύ μας και αυτά
+   όλα; Μου φαίνεται ότι πρέπει τον λόγον να τον σύρωμεν εις τα οπίσω
+   καθώς τον ίππον, και όχι να έχη αχαλίνωτον στόμα, το οποίον
+   παρασύρεται διά της βίας από τον λόγον, και να πέσωμεν, καθώς λέγει
+   η παροιμία, από τον όνον, αλλά να εξαναρωτούμεν διά το προ ολίγου
+   λεχθέν, διά ποίον λόγον άραγε ελέχθη.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πολύ ορθά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν αυτά ελέχθησαν χάριν εκείνων.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Ποίων;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Είπαμεν ότι ο νομοθέτης οφείλει εις τρία να προσέχη, όταν
+   νομοθετή, δηλαδή πώς να είναι ελευθέρα η νομοθετουμένη πόλις, και
+   αστασίαστος, και να έχη νουν. Αυτά είπαμεν. Δεν είναι έτσι;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν εξ αιτίας αυτών επροτιμήσαμεν από τας πολιτείας
+   την πλέον απολυταρχικήν και την πλέον φιλελευθέραν, και τόρα
+   εξετάζομεν ποία από αυτάς τας δυο πολιτεύεται ορθώς, υποθέσαντες δε
+   διά καθεμίαν από αυτάς κάποιαν μετριότητα, εκείνης μεν ως προς τον
+   δεσποτισμόν, αυτής δε ως προς την ελευθερίαν, ενοήσαμεν ότι τότε
+   περισσότερον επήλθε ευτυχία με αυτάς, εν ώ, όταν εξώκειλαν εις τα
+   άκρα, εκείνη μεν ως προς την υποδούλωσιν, αυτή δε ως προς το
+   αντίθετον, δεν τας ωφέλησε ούτε εκείνας ούτε αυτάς.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και βεβαίως χάριν αυτών εξετάσαμεν και τον συνοικισμόν
+   του Δωρικού στρατοπέδου και τους πρόποδας του Δαρδάνου μαζί με τον
+   παραλιακόν συνοικισμόν, και τους πρώτους εκείνους οι οποίοι
+   εσώθησαν από την καταστροφήν. Ακόμη δε και την προηγουμένην από
+   αυτά συζήτησιν μας περί μουσικής και μέθης και όσα προηγήθησαν
+   ακόμη από αυτά. Δηλαδή όλα αυτά τα είπαμεν με σκοπόν να εννοήσωμεν
+   πώς είναι δυνατόν άραγε να κτισθή καλλίτερον μία πόλις, και
+   ιδιωτικώς πώς ημπορεί ο καθείς να ζη την ζωήν του καλλίτερα, εάν δε
+   ωφελήσαμεν εις τίποτε ή όχι, ποία εξέλεγξις ημπορεί να λεχθή μεταξύ
+   μας από τον εαυτόν μας, αγαπητέ Μέγιλλε και Κλεινία;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Εγώ, καλέ Ξένε, νομίζω ότι εννοώ κάποιαν εξέλεγξιν.
+   Φαίνεται ότι με κάποιαν τύχην έγιναν όλοι αυτοί οι λόγοι μεταξύ
+   μας, τους οποίους είπαμεν: Δηλαδή σχεδόν συμπίπτει να έχω την
+   ανάγκην αυτών σήμερον, και πάλιν επικαίρως κάπως παρευρίσκεστε εδώ
+   και συ και ο Μέγιλλος απ' εδώ. Διότι δεν θα σας αποκρύψω τι μου
+   συμβαίνει προς το παρόν, αλλά και ως καλόν οιωνόν κάπως το θεωρώ.
+   Δηλαδή το μεγαλίτερον μέρος της Κρήτης σχεδιάζει να κάμη κάποιαν
+   αποικίαν, και δίδει εντολήν εις τους Κνωσίους να λάβουν την
+   πρωτοβουλίαν του ζητήματος, η δε πόλις των Κνωσίων αναθέτει την
+   εντολήν εις εμέ και εις άλλους εννέα άνδρας. Συγχρόνως δε μας
+   αναθέτει και νόμους να θέσωμεν και από τους εντοπίους, όσοι τυχόν
+   μας αρέσουν, και από κανέν άλλο μέρος, χωρίς να λάβωμεν υπ' όψιν το
+   ξενικόν αυτών, αρκεί να φαίνωνται καλλίτεροι. Τόρα λοιπόν ας
+   λάβωμεν όλοι μαζί δι' όλους αυτήν την ευχαρίστησιν. Από όσα είπαμεν
+   ας εκλέξωμεν συζητητικώς και ας δημιουργήσωμεν μίαν πόλιν, ως να
+   την κτίζωμεν από την αρχήν, και ούτω συγχρόνως θα εξετάζωμεν αφ'
+   ενός το ζήτημά μας, και αφ' ετέρου εγώ πολύ πιθανόν να
+   χρησιμοποιήσω εις την μέλλουσαν πόλιν αυτό το σχέδιον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως δεν μας φέρεις κανένα πόλεμον, καλέ Κλεινία.
+   Αλλά, αν δεν υπάρχη κανέν εμπόδιον εις τον Μέγιλλον, πίστευε ότι το
+   κατ' εμέ όσον είναι δυνατόν είμαι σύμφωνος μαζί σου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ καλά ομιλείς.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Και εγώ βεβαίως είμαι σύμφωνος.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Καλά είπατε και οι δύο. Λοιπόν ας δοκιμάσωμεν πρώτον με
+   την συζήτησιν να ιδρύσωμεν την πόλιν.
+
+
+
+ΒΙΒΛΙΟΝ Δ'.
+
+
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εμπρός λοιπόν, ποίου είδους πρέπει άραγε να φαντασθώμεν
+   ότι θα είναι η πόλις; Το λέγω δε, όχι διά να ερωτήσω διά το όνομά
+   της ποίον είναι σήμερον, ούτε εις το μέλλον πώς θα χρειασθή να την
+   ονομάσωμεν. Διότι ως προς αυτό μεν ίσως και ο συνοικισμός της ή
+   κάποιος τόπος ή το όνομα κανενός ποταμού ή πηγής ή των επιτοπίων
+   θεοτήτων δώση το φημισμένον του όνομα εις την νεόκτιστον πόλιν.
+   Αλλά το εξής θέλω μάλλον να ερωτήσω περί αυτής, αν θα είναι παραλία
+   ή μεσόγειος.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Σχεδόν, καλέ Ξένε, απέχει από την θάλασσαν η πόλις, περί
+   της οποίας ωμιλήσαμεν προ ολίγου, σχεδόν ογδώντα στάδια.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και λοιπόν; Άραγε υπάρχουν και λιμένες εις τα μέρη της ή
+   είναι εντελώς χωρίς λιμένας;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Απ' εναντίας έχει λιμένας καλούς όσον ημπορεί να γίνη,
+   καλέ Ξένε.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Θεέ μου, τι λόγον είπες! Και λοιπόν; Τα περίχωρα αυτής
+   είναι εύφορα δι' όλα τα είδη ή μήπως έχουν από μερικά έλλειψιν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Σχεδόν καμμίαν έλλειψιν δεν έχουν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αλλ' άραγε υπάρχει καμμία πόλις γειτονική με αυτήν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Όχι και τόσον, και δι' αυτό ιδρύεται. Δηλαδή προ καιρού
+   είχε γίνει κάποια μετανάστευσις από αυτόν τον τόπον και άφησε αυτήν
+   την χώραν έρημον εις χρονικόν διάστημα ανυπολόγιστον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και τόρα πάλιν; Ως προς τας πεδιάδας και τα όρη και τα
+   δάση πόσον της εδόθη από έκαστον από αυτά;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Παρομοιάζει όλη με την φύσιν της άλλης Κρήτης
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Χωρίς άλλο εννοείς όχι είναι μάλλον ορεινή παρά πεδινή.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τότε λοιπόν βεβαίως δεν είναι αθεράπευτος διά την
+   απόκτησιν της αρετής. Δηλαδή, εάν μεν επρόκειτο να είναι παραλία
+   και με καλούς λιμένας και όχι πολύ εύφορος αλλά στερουμένη πολλών,
+   τότε θα εχρειάζετο κανένα μεγάλον σωτήρα και κάποιους θείους
+   νομοθέτας, εάν δεν ηθέλαμεν να αποκτήση ήθη άστατα και μηδαμινά,
+   αφού έγινε εκ φύσεως τοιαύτη. Τόρα όμως έχει ως ανακούφισιν το
+   διάστημα των ογδώντα σταδίων. Και είναι μεν αληθές ότι είναι
+   πλησιέστερον από όσον πρέπει προς την θάλασσαν σχεδόν όσον λέγεις
+   ότι έχει καλλιτέρους λιμένας, οπωσδήποτε όμως και αυτό είναι
+   αρκετόν. Διότι η γειτονική εις μίαν χώραν θάλασσα προσωρινώς δι'
+   εκάστην ημέραν είναι ευχάριστον πράγμα. Είναι όμως αληθώς αλμυρά
+   γειτονία και πικρά. Διότι την παραγεμίζει από εμπόρια και
+   κερδοσκοπίας καπηλικάς, και γεννά εις τας ψυχάς ήθη άστατα και
+   άπιστα, και όχι μόνον την ιδίαν την πόλιν καθιστά ως προς τον
+   εαυτόν της χρεοκόπον και στερουμένην συμπνοίας, αλλά το ίδιον και
+   απέναντι των άλλων ανθρώπων. Εκτός αυτού όμως βεβαίως είναι
+   παρηγορία δι' αυτήν και ότι είναι εύφορος εις όλα τα είδη. Επειδή
+   όμως είναι ορεινή, είναι προφανές ότι δεν θα είναι πολύ εύφορος
+   καθώς είναι πάμφορος. Δηλαδή, αν είχε τούτο το πλεονέκτημα, επειδή
+   θα έδιδε πολλήν εξαγωγήν, θα εγέμιζε πάλιν απέναντι αυτής με
+   νομίσματα αργυρά και χρυσά, από τα οποία μεγαλίτερον κακόν, διά να
+   εκφρασθώ ούτω πώς, εις μίαν πόλιν κανέν απολύτως δεν ημπορεί να
+   υπάρξη ως προς την απόκτησιν ευγενών και δικαίων ηθών, καθώς
+   είπαμεν εις τους προηγουμένους λόγους, εάν ενθυμούμεθα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως ενθυμούμεθα και συμφωνούμεν ότι και τότε καλά το
+   ελέγαμεν και τόρα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και τόρα πάλιν; Άραγε από ναυπηγήσιμον ξυλείαν πώς
+   πηγαίνει η τοποθεσία της χώρας σας;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Δεν υπάρχει ούτε καμμία ελάτη αξιόλογος ούτε πεύκος, ούτε
+   και πολλά κυπαρίσσια. Την δε πίτυν (κουκουναριάν) πάλιν και τον
+   πλάτανον σπανίως θα τα απαντήση κανείς, τα οποία χρειάζονται διά τα
+   εσωτερικά των πλοίων εις τους ναυπηγούς κάθε τόσον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και ως προς αυτά δεν είναι κακή η φύσις της χώρας.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Διατί άραγε;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Είναι αγαθόν πράγμα το να μη ημπορή ευκόλως μία πόλις να
+   μανθάνη τας πονηράς συνηθείας των εχθρών.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Εις ποίον από όσα είπαμεν αποβλέπει αυτός σου ο λόγος;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ευλογημένε μου, πρόσεχέ με λαμβάνων υπ' όψιν σου αυτό που
+   είπαμεν εις την αρχήν περί των Κρητικών νόμων, ότι δηλαδή εις έν
+   πράγμα αποβλέπουν, και μάλιστα σεις οι ίδιοι ελέγατε ότι αυτά είναι
+   τα πολεμικά πράγματα, εγώ όμως σας αντέκρουσα και είπα ότι εφ' όσον
+   μεν οι τοιούτοι νόμοι αποβλέπουν εις την αρετήν είναι βαλμένοι
+   καλά, το να αποβλέπουν όμως προς έν μέρος σχεδόν της αρετής και όχι
+   προς ολόκληρον δεν το παρεδεχόμην διόλου.
+
+   Τόρα λοιπόν σεις προσέξατέ με εις την παρούσαν νομοθεσίαν
+   παρακολουθούντες με προσοχήν, μη τυχόν νομοθετώ τίποτε το οποίον
+   δεν αποβλέπει προς την αρετήν ή αποβλέπει μόνον προς κανέν μέρος
+   αυτής. Δηλαδή μόνον εκείνος ο νόμος νομίζω ότι τίθεται ορθώς, ο
+   οποίος ωσάν τοξότης σημαδεύει μόνον εκείνο το οποίον παρακολουθεί
+   πάντοτε κάτι καλόν, όλα δε τα άλλα τα παραλείπει, είτε πλούτος
+   είναι αυτά είτε ακόμη κανέν από όσα είπαμεν προηγουμένως. Και
+   ακριβώς αυτή έλεγα ότι είναι η αντιγραφή των εχθρών η κακή, όταν
+   κατοική κανείς πλησίον της θαλάσσης, βλάπτεται δε από τους εχθρούς,
+   καθώς λόγου χάριν — και δεν το λέγω, σας βεβαιώ, από μνησικακίαν:
+   Δηλαδή ο Μίνως, ως γνωστόν, τους κατοίκους της Αττικής μίαν φοράν
+   τους υπέβαλε εις ένα δύσκολον φόρον, επειδή είχε δύναμιν πολλήν
+   κατά θάλασσαν, ενώ αυτοί δεν είχαν τότε ακόμη, καθώς σήμερον,
+   πολεμικά πλοία ούτε πάλιν είχαν χώραν πλήρη ναυπηγησίμου ξυλείας,
+   ώστε με ευκολίαν να τους δίδη ναυτικήν δύναμιν. Λοιπόν δεν
+   κατώρθωσαν διά της ναυτικής αντιγραφής να γίνουν οι ίδιοι ναύται
+   αμέσως και να αποκρούσουν τους εχθρούς. Δηλαδή τους ήτο ευκολώτερον
+   να χάσουν πολλάς φοράς ακόμη ανά επτά νέους έως ότου από πεζοί
+   οπλίται μόνιμοι να γίνουν ναυτικοί και να συνηθίσουν με ταχύτητα να
+   κάμνουν αποβάσεις και πάλιν αμέσως να αποσύρωνται εις τα πλοία των
+   και να φρονούν ότι δεν κάμνουν κανέν αισχρόν πράγμα, διότι δεν
+   έχουν το θάρρος να αποθάνουν υπομένοντες την επίθεσιν των εχθρών,
+   αλλά να ευρίσκουν αρμοδίας εις αυτούς προφάσεις και να φεύγουν κάτι
+   φευγάλες όχι δήθεν αισχράς. Αύται δε βεβαίως αι λέξεις είναι
+   συνηθισμέναι από το πολεμικόν ναυτικόν, και δεν είναι τόσον πολλών
+   επαίνων άξιαι αλλά το αντίθετον. Διότι δεν πρέπει ποτέ να
+   εξοικειώνεται με πονηράς συνηθείας και μάλιστα το καλλίτερον μέρος
+   των πολιτών. Αυτό δε βεβαίως ήτο εύκολον να το μάθη κανείς και από
+   τον Όμηρον, ότι δηλαδή αυτή η ασχολία δεν ήτο ένδοξος. Διότι με
+   αυτό κατακρίνει ο Οδυσσεύς τον Αγαμέμνονα, ο οποίος, ενώ τότε οι
+   Έλληνες εδεσμεύοντο από τους Τρώας εις την μάχην, διέτασσε να
+   σύρουν τα πλοία εις την θάλασσαν, εκείνος όμως εθύμωσε εναντίον του
+   και του λέγει:
+
+      Προστάζεις μέσ' 'ς τον πόλεμο και της φωτιάς τη ζάλη
+      'ς τη θάλασσα να ρίψωμε τα λαξευτά μας πλοία,
+      Να ελθή 'ς τον τόπον η καρδιά των Τρώων παραπάνω,
+      'σ εμάς δε μαύρη συμφορά. Διότι ο στρατός μας
+      δεν στέκεται να πολεμά, όταν συρθούν τα πλοία,
+      αλλά θα γίνη πλειο δειλός, τη μάχη θε ναφήση.
+      Κ' η συμβουλή σου συμφορά θα φέρη. Τι είναι τούτα;
+
+   Αυτά λοιπόν τα εγνώριζε και εκείνος, ότι δηλαδή είναι κακόν πράγμα
+   να ευρίσκωνται εις την θάλασσαν εμπρός εις τα βλέμματά των τριήρεις
+   την ώραν που πολεμούν. Διότι και λέοντες θα εσυνήθιζαν να τρέπωνται
+   εις φυγήν από ελάφους, εάν έχουν τοιαύτας συνηθείας. Εκτός τούτου
+   όμως αι πόλεις αι ισχυραί εις τα ναυτικά δεν αποδίδουν τας τιμάς
+   εις το καλλίτερον πολεμικόν σώμα. Διότι, αφού η δύναμις αυτών
+   συνίσταται εις την πλοιαρχίαν και πεντηκονταρχίαν και κωπηλατικήν
+   και εις αναμίκτους και όχι πολύ σπουδαίους ανθρώπους, δεν θα ήτο
+   δυνατόν να μοιράζη εις έκαστον τας τιμάς ορθώς. Και όμως πώς
+   ημπορεί πλέον να υπάρξη ορθή πολιτεία, εάν στερηθή τούτο;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Σχεδόν είναι αδύνατον. Αλλ' όμως, καλέ Ξένε, η εν
+   Σαλαμίνι ναυμαχία εναντίον των βαρβάρων λέγομεν ημείς οι Κρήτες
+   τουλάχιστον ότι έσωσε όλην την Ελλάδα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως και Έλληνες και βάρβαροι πολλοί τα λέγουν αυτά.
+   Ημείς όμως, φίλε μου, δηλαδή εγώ και ο φίλος απ' εδώ ο Μέγιλλος,
+   ισχυριζόμεθα ότι η πεζή μάχη εις τον Μαραθώνα και τας Πλαταιάς, η
+   μεν μία έκαμε την έναρξιν της σωτηρίας της Ελλάδος, η δε άλλη
+   επέφερε το τέλος, και αύται μεν έκαμαν τους Έλληνας καλλιτέρους,
+   εκείναι όμως όχι καλλιτέρους διά να εκφρασθώμεν ούτως πως περί των
+   μαχών, αι οποίαι γενικώς μας έσωσαν τότε. Δηλαδή εις το μέρος της
+   εν Σαλαμίνι ναυμαχίας προσθέτω και την περί το Αρτεμίσιον. Αλλά
+   τόρα ημείς βεβαίως λαμβάνομεν υπ' όψιν την αρετήν του πολιτεύματος
+   και την φύσιν της χώρας και εξετάζομεν την διάταξιν των νόμων,
+   διότι δεν θεωρούμεν ως πολυτιμότερον διά τους ανθρώπους μόνον το να
+   σώζωνται οι πολίται και να υπάρχουν, καθώς οι περισσότεροι, αλλά
+   πώς να γίνουν όσον το δυνατόν, καλλίτερο και να μένουν τοιούτοι
+   ενόσω ζουν. Νομίζω δε ότι και τούτο το είπαμεν εις τα προηγούμενα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αμέ τι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τούτο μόνον λοιπόν ας εξετάσωμεν, αν δηλαδή βαδίζομεν τον
+   ίδιον δρόμον, ο οποίος είναι ο καλλίτερος διά τον συνοικισμόν των
+   πόλεων και διά τας νομοθεσίας.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πάρα πολύ μάλιστα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λέγε λοιπόν τόρα το συναφές ζήτημα, ποίος θα είναι ο
+   πληθυσμός ο οποίος θα συνοικισθή; Άραγε από όλην την Κρήτην όποιος
+   θέλει, διότι ίσως ηύξησε πολύ ο λαός εις εκάστην πόλιν παρ' όσον
+   απαιτεί η παραγομένη από την γην τροφή; Διότι βεβαίως δεν
+   συναθροίζετε, νομίζω, από όλην την Ελλάδα τους επιθυμούντας να
+   έλθουν. Αν και είναι αληθές ότι εις τον τόπον σας βλέπω ότι
+   υπάρχουν κάτοικοι και από το Άργος και από την Αίγιναν και από άλλα
+   μέρη της Ελλάδος. Και λοιπόν ο τορινός πληθυσμός των πολιτών, ειπέ
+   μας, από πού νομίζεις ότι θα γίνη;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Φαίνεται ότι θα γίνη και από όλην ανεξαιρέτως την Κρήτην,
+   αλλά και από την άλλην Ελλάδα, προ πάντων δε από την Πελοπόννησον
+   μου φαίνεται ότι θα δεχθή συνοίκους. Και βεβαίως αυτό, το οποίον
+   λέγεις τόρα, είναι αληθές, ότι δηλαδή υπάρχουν εδώ και από το
+   Άργος, και ότι η φυλή η οποία προκύπτει, περισσότερον εδώ είναι οι
+   Γορτύνιοι. Διότι έκαμε αποικίαν από την Γορτυνίαν, αυτήν την
+   Πελοποννησιακήν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τότε λοιπόν ίσως δεν ημπορεί να γίνη ομοιόμορφος ο
+   συνοικισμός των πόλεων, όταν δεν γίνεται καθώς εις τα μελίσσια,
+   δηλαδή να έρχεται μία γενεά από καθεμίαν χώραν εις τον συνοικισμόν
+   και να μένουν οι φίλοι πλησίον των φίλων, αφού τους έζωσε κάποια
+   στενοχωρία της γης ή τους εβίασε κάποια άλλη παρομοία ανάγκη.
+   Κάποτε δε και από φατριασμούς είναι ενδεχόμενον να αναγκασθή έν
+   μικρόν μέρος της πόλεως να αποξενωθή εις άλλον τόπον. Μάλιστα έως
+   τόρα κάποτε και ολόκληρος πόλις έφυγε άρδην, αφού ενικήθη εις τον
+   πόλεμον από ισχυροτέρους. Όλοι αυτοί λοιπόν εν μέρει μεν είναι
+   ευκολώτερον να συνοικισθούν και να δεχθούν νόμους, εν μέρει δε
+   δυσκολώτερον. Δηλαδή, όταν είναι μία μόνη γενεά ομόγλωσσος και
+   ομόνομος, έχει κάποιον φιλίαν, διότι συγκοινωνεί εις τα θρησκευτικά
+   και εις όλα τα παρόμοια, νόμους όμως διαφορετικούς και πολιτεύματα
+   διαφορετικά από τον τόπον της δεν τα ανέχεται ευκόλως, όσοι όμως
+   κάποτε εφατρίασαν ένεκα της πονηρίας των νόμων των και από
+   συνήθειαν ζητούν ακόμη να εφαρμόζουν τας ιδίας συνηθείας, εξ αιτίας
+   των οποίων και προηγουμένως κατεστράφησαν, αυτοί είναι δύσκολοι διά
+   τον αρχηγόν του συνοικισμού και ανυπότακτοι διά τον νομοθέτην. Όταν
+   όμως από όλα τα μέρη τρέξουν διαφόρων ειδών γένη, ίσως μεν φανούν
+   πρόθυμοι περισσότερον να υποταχθούν εις κάποιους νεοφανείς νόμους,
+   αλλά το να έχουν σύμπνοιαν και ωσάν έν ζεύγος ίππων όλοι μαζί κατά
+   την παροιμίαν να ξεφυσήσουν, απαιτεί πολύν καιρόν και είναι
+   δυσκολώτατον. Πάντοτε όμως πραγματικώς η νομοθεσία και οι
+   συνοικισμοί της πόλεως είναι το αποτελεσματικώτερον πράγμα διά την
+   αρετήν των ανδρών.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Είναι λογικόν βεβαίως. Αλλά είπε μας πάλιν σαφέστερον εις
+   τι αποβλέπεις και λέγεις αυτά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αγαπητέ μου, τόρα που επανέρχομαι και ερευνώ το ζήτημα
+   των νομοθετών μου φαίνεται ότι έχω να είπω και κάτι τι
+   εξευτελιστικόν δι' αυτούς. Πάλιν όμως, εάν το ειπούμεν κάπως
+   επικαίρως, δεν θα μας βλάπτη διόλου πλέον. Και όμως διατί τάχα
+   στενοχωρούμαι; Διότι βεβαίως όλα τα ανθρώπινα πράγματα φαίνεται ότι
+   είναι τοιαύτα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ως προς τι τα λέγεις αυτά;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Μου κατέβη να ειπώ ότι κανείς άνθρωπος ποτέ του δεν
+   νομοθετεί τίποτε, αλλά τύχαι και συμπτώσεις πολυειδείς ερχόμεναι
+   ποικιλοτρόπως μας νομοθετούν όλα τα πράγματα. Δηλαδή ή κανείς
+   πόλεμος διά της βίας ανατρέπει τα πολιτεύματα και μεταβάλλει τους
+   νόμους, ή η ανυπόφορος δυσκολία της πτωχείας. Εις πολλά δε και αι
+   ασθένειαι μας αναγκάζουν να νεωτερίζωμεν, όταν ενσκήπτουν επιδημίαι
+   και όταν υπάρχη πολλά έτη διαρκώς κακοκαιρία. Λοιπόν, εάν όλα αυτά
+   λάβη κανείς υπ' όψιν, σπεύδει να ειπή αυτό που είπα εγώ προ ολίγου,
+   ότι δηλαδή κανείς θνητός δεν νομοθετεί τίποτε, αλλά συμπτώσεις
+   είναι σχεδόν όλα τα ανθρώπινα πράγματα. Νομίζω δε ότι ημπορεί
+   κανείς να κάμη καλήν εντύπωσιν, αν όλα αυτά τα εφαρμόση και εις την
+   ναυτιλίαν και την πλοιαρχικήν και την ιατρικήν και την στρατηγίαν,
+   αλλά πάλιν και το εξής επίσης ημπορεί να ειπή εις αυτά τα ίδια και
+   να φαίνεται ότι ομιλεί ορθώς.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι πράγμα;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ότι όλα τα ανθρώπινα ο θεός και μαζί με τον θεόν η τύχη
+   και η ευκαιρία τα διοικεί ανεξαιρέτως. Είναι όμως ανθρωπινώτερον να
+   παραδεχθώμεν ότι εις αυτά είναι ανάγκη να ακολουθή και τρίτον τι, η
+   τέχνη. Δηλαδή εν καιρώ χειμώνος να χρησιμοποιή κανείς την
+   πλοιαρχικήν ή όχι, εγώ το θεωρώ μέγα πλεονέκτημα. Ή πώς αλλέως;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Καθώς λέγεις.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν και εις τα άλλα επίσης το ίδιον συμβαίνει και
+   μάλιστα και εις την νομοθεσίαν αυτό το ίδιον πρέπει ν'
+   αναγνωρίσωμεν. Όταν οι άλλοι όροι συντρέχουν, όσοι πρέπει να
+   συμπέσουν, εάν πρόκειται να καταστή ευτυχής ο συνοικισμός πρέπει
+   πάντοτε να συμπέση να υπάρχη εις την πόλιν και νομοθέτης
+   εξοικειωμένος με την αλήθειαν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά ομιλείς.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν όστις δι' όλας τας περιπτώσεις που είπαμεν κατέχει
+   την τέχνην, δεν θα ημπορούσε και να ευχηθή ορθώς, τι πρέπει να δοθή
+   από την τύχην, ώστε μόνον η τέχνη να χρειάζεται;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν και όλοι βεβαίως οι άλλοι όσους ανεφέραμεν προ
+   ολίγου, αν παρακινηθούν να ειπούν την ευχήν των, θα την έλεγαν. Δεν
+   είναι έτσι;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αμέ τι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Το ίδιον δε νομίζω ότι θα ημπορούσε να κάμη και ο
+   νομοθέτης.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτή είναι η γνώμη μου.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εμπρός λοιπόν, νομοθέτα, ας του ειπούμεν. Ποίαν πόλιν και
+   με ποίους όρους θέλεις να σου παραδώσωμεν, ώστε, αφού την παραλάβης
+   συ, να ημπορέσης με τα υπόλοιπα μόνος σου να την τακτοποιήσης καλά;
+   Τι πρέπει άραγε να απαντήσωμεν ορθώς κατόπιν αυτού;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ως απάντησιν του νομοθέτου να το ειπούμεν αυτό. Δεν είναι
+   έτσι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Μάλιστα, το εξής. Δόστε μου πόλιν τυραννουμένην, θα ειπή
+   αυτός, ο δε τύραννός της ας είναι νέος και μνημονικός και
+   επιδεκτικός μαθήσεως και ανδρείος και μεγαλοπρεπής εκ φύσεως. Και
+   εκείνο που είπαμεν εις τα προηγούμενα, ότι πρέπει να συνοδεύη όλα
+   τα μέρη της αρετής, τόρα πάλιν αυτά ας συνοδεύη την τυραννουμένην
+   ψυχήν, εάν πρόκειται με τους υπάρχοντας όρους να κερδίση κάτι.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Μου φαίνεται ότι ο Ξένος εννοεί, καλέ Μέγιλλε, ότι πρέπει
+   η σωφροσύνη να συνυπάρχη. Δεν είναι έτσι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως η δημώδης, καλέ Κλεινία, και όχι εκείνη την
+   οποίαν ημπορούσε κανείς να την ειπή επιδεικτικώτερον, επιμένων ότι
+   η σωφροσύνη είναι φρόνησις, αλλά αυτό το οποίον και εις τα παιδιά
+   εξ αρχής και εις τα ζώα αναπτύσσεται, και εκείνα μεν τα κάμνει
+   ακράτητα εις τας ηδονάς, αυτά δε εγκρατή. Το οποίον, όταν απομονωθή
+   από τα πολλά αγαθά, καθώς τα ονομάζουν, είπαμεν ότι δεν είναι
+   αξιόλογον. Δηλαδή εννοείτε σχεδόν εκείνο που θέλω να είπω.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτό λοιπόν το φυσικόν ας έχη ο τύραννος εκτός εκείνων
+   των άλλων φυσικών του, εάν πρόκειται μία πόλις να αποκτήση
+   πολίτευμα όσον το δυνατόν ταχύτερον και καλλίτερον και, αφού το
+   αποκτήση, να ζήση ευτυχέστατα. Δηλαδή ταχυτέρα από αυτήν την
+   εγκαθίδρυσιν πολιτεύματος και καλλιτέρα ούτε υπάρχει ούτε ημπορεί
+   να υπάρξη.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς δηλαδή και με ποίον επιχείρημα, καλέ Ξένε, ημπορεί να
+   πείση τον εαυτόν του κανείς ότι ομιλεί ορθώς;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτό βεβαίως είναι εύκολον να το εννοήσης, καλέ Κλεινία,
+   ότι δηλαδή αυτό συμβαίνει κατά φύσιν ούτω πως.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς εννοείς; εάν ευρεθή, λέγεις, ο τύραννος νέος, σώφρων,
+   επιδεκτικός μαθήσεως, μνημονικός, ανδρείος, μεγαλοπρεπής;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Πρόσθεσε, και ευτυχής, όχι εις τίποτε άλλο, παρά εις το
+   να εμφανισθή επί της εποχής του νομοθέτης αξιέπαινος και κάποια
+   τύχη να τον φέρη εις συνάντησίν του. Διότι, όταν γίνη τούτο, όλα
+   σχεδόν τα ετελείωσε ο θεός, όσα δίδει, όταν θέλη να κάμη υπερβολικά
+   ευτυχή μίαν πόλιν. Δευτερεύουσα όμως τύχη είναι, όταν κάποτε συμβή
+   να υπάρξουν δύο τοιούτοι άρχοντες, τρίτη δε πάλιν και αναλόγως
+   επίσης χειροτέρα είναι, όταν υπάρξουν όσον το δυνατόν περισσότεροι,
+   όσον δε αντιστρόφως είναι ολιγώτεροι, τόσον είναι καλλιτέρα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Χωρίς άλλο φρονείς ότι από τυραννίαν ημπορεί να καταστή
+   καλλιτέρα μία πόλις, καθώς φαίνεται, όταν έχη νομοθέτην
+   απολυταρχικόν και τύραννον αξιοπρεπή, και ότι ευκολώτατα και
+   τάχιστα θα αλλάξη από την κατάστασίν της, κατά δεύτερον δε λόγον
+   από ολιγαρχίαν. Ή πώς αλλέως εννοείς; Κατά τρίτον δε λόγον από
+   δημοκρατίαν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Διόλου μάλιστα, αλλά πρώτον μεν από τυραννίαν, δεύτερον
+   δε από βασιλικόν πολίτευμα, τρίτον δε από κάποιον δημοκρατικόν, ως
+   τετάρτη δε η ολιγαρχία πολύ δυσκόλως ημπορούσε να επιτρέψη την
+   εγκαθίδρυσιν αυτού. Διότι οι περισσότεροι απολυταρχικοί εις αυτήν
+   υπάρχουν. Λέγομεν λοιπόν ότι αυτά εκτελούνται μόνον όταν
+   παρουσιασθή αληθής νομοθέτης εκ φύσεως γεννημένος, συγχρόνως όμως
+   υπάρξη εις αυτόν κοινή άμυνα με τους έχοντας περισσοτέραν ισχύν εις
+   την πόλιν. Όπου όμως τούτο συμβαίνει αριθμητικώς μεν συντομώτερον,
+   αλλά όμως ισχυρότατον, καθώς εις την τυραννίαν, εκεί μόνον και τότε
+   συνηθίζει να εισέρχεται με ταχύτητα και ευκολίαν η μεταπολίτευσις.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς; Διότι δεν εννοούμεν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και όμως το είπαμεν όχι άπαξ, αλλά πολλάκις νομίζω. Σεις
+   όμως ίσως ούτε είδατε ακόμη πόλιν με τυραννίαν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ούτε θιασώτης είμαι εγώ τουλάχιστον τοιούτου θεάματος.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και όμως ακριβώς θα έβλεπες μέσα εις αυτήν ό,τι λέγομεν
+   τόρα εδώ.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι πράγμα;.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Δεν απαιτείται διόλου κόπος ούτε πάρα πολύς καιρός εις
+   ένα τύραννον, εάν θελήση να μεταβάλη τα ήθη της πόλεως, πρέπει όμως
+   πρώτον ο ίδιος να εφαρμόζη όσα θέλει να εκτελούνται, δηλ. είτε
+   θέλει να προτρέπη τους πολίτας εις εναρέτους ασχολίας είτε και
+   αντιθέτως, αυτός πρώτος πρέπει να είναι τύπος και υπογραμμός εις
+   όλα αυτά, άλλα μεν επαινών και τιμών, άλλα δε κατακρίνων, και τον
+   απειθή ατιμάζων εις εκάστην πράξιν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Και πώς θα παραδεχθώμεν ότι γλήγορα θα συμμορφωθούν οι
+   άλλοι πολίται με αυτόν που ανέλαβε την τοιαύτην νουθέτησιν και
+   συγχρόνως και βίαν;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας μην ημπορέση άλλος κανείς να σας πείση ότι είναι
+   ευκολώτερον άλλως πως να μεταβάλη μία πόλις τους νόμους της παρά με
+   το καλόν παράδειγμα των κυριάρχων της ούτε ότι σήμερον συμβαίνει
+   κατ' άλλον τρόπον, ούτε ότι ημπορεί να γίνη εις το μέλλον. Και
+   βεβαίως δι' ημάς δεν είναι το πλέον αδύνατον ούτε το πλέον δύσκολον
+   που ημπορεί να υπάρξη. Αλλά το δυσκολώτερον και εκείνο που
+   συμβαίνει σπανιώτατα εις μεγάλα χρονικά διαστήματα, και, όταν
+   συμβή, φέρει άπειρα και όλα τα αγαθά εις μίαν πόλιν, εις την οποίαν
+   θα συμβή, είναι το εξής.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποίον εννοείς δηλαδή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Όταν εμπνευσθή έρως θείος των φρονίμων και των δικαίων
+   ασχολιών εις κάποιας μεγάλας δυναστείας, που κυριαρχούν ή
+   μοναρχικώς ή από υπερβολικόν πλούτον, ή από την υπεροχήν της
+   καταγωγής, ή εάν κανείς επαναφέρη εκ νέου τα φυσικά του Νέστορος, ο
+   οποίος, ενώ λέγουν ότι εις την δύναμιν του λόγου υπερτέρησε όλους
+   τους ανθρώπους, όμως πολύ περισσότερον διεκρίθη εις την σωφροσύνην.
+   Αυτό τουλάχιστον εις την Τρωικήν εποχήν συνέβη μίαν φοράν, καθώς
+   λέγεται, εις την εποχήν μας όμως δεν συνέβη διόλου (!). Εάν λοιπόν
+   υπήρξε ή θα υπάρξη κανείς τοιούτος, ή είναι τόρα κανείς από ημάς
+   (!), αυτός μεν ζη αξιομακαρίστως, είναι δε αξιομακάριστοι και οι
+   ακροαταί των λόγων των εξερχομένων από το συνετόν του στόμα. Επίσης
+   δε το ίδιον εφαρμόζεται και εις κάθε είδους ικανότητα, δηλαδή, όταν
+   εις το ίδιον πρόσωπον συναντηθή η μεγαλιτέρα δύναμις και της
+   φρονήσεως και της σωφροσύνης, τότε παράγεται αρχή της καλλιτέρας
+   πολιτείας και των ομοίων νόμων, αλλέως όμως ποτέ δεν είναι δυνατόν
+   να παραχθή. Αυτά λοιπόν ας τα θεωρήσωμεν ως μαντείας από κάποιαν
+   διάδοσιν και ας θεωρήσωμεν αποδεδειγμένον ότι κάπως μεν είναι
+   δύσκολον μία πόλις να γίνη εύνομος, κάποτε όμως, εάν συμβή αυτό το
+   οποίον λέγομεν, είναι πολύ γλήγορον και εύκολον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας προσπαθήσωμεν ωσάν γεροντικά παιδιά να τα εφαρμόζωμεν
+   εις την πόλιν σου και να πλάττωμεν με τον λόγον νόμους.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Εμπρός λοιπόν και ας μη αργούμεν πλέον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν τον θεόν ας επικαλεσθώμεν διά την διαρρύθμισιν της
+   πόλεως· εκείνος δε είθε να μας εισακούση και να μας έλθη ίλεως και
+   ευνοϊκός εις την διακόσμησιν της πόλεως και των νόμων.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως είθε να μας έλθη.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αλλά τόρα ποίον άραγε πολίτευμα έχομεν κατά νουν να
+   επιβάλωμεν εις την πόλιν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι δηλαδή θέλεις να ειπής; ειπέ το καθαρώτερα, λόγου
+   χάριν καμμίαν δημοκρατίαν ή ολιγαρχίαν ή αριστοκρατίαν ή βασιλείαν;
+   Διότι βεβαιότατα δεν εννοείς τυραννίδα εξ όσων ημείς ημπορούμεν να
+   φαντασθώμεν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εμπρός λοιπόν ποίος από τους δύο σας θέλει να απαντήση
+   προηγουμένως, και να ειπή ποίου είδους από αυτά είναι το πολίτευμα
+   της πατρίδος του;
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Μήπως λοιπόν είναι δικαιότερον να απαντήσω προηγουμένως
+   εγώ ο γεροντότερος;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ίσως.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Και όμως, καλέ Ξένε, αν και κατέχω εντελώς εις τον νουν
+   μου το όλον του πολιτεύματος των Λακεδαιμονίων
+   δεν ημπορώ τόσον καλά να σου εξηγήσω ποίου είδους πρέπει να το
+   θεωρήσωμεν. Δηλαδή και με τυραννίαν μου φαίνεται ότι ομοιάζει.
+   Διότι ο θεσμός των εφόρων έγινε εις αυτό τυραννικός εις
+   αξιοθαύμαστον βαθμόν. Και όμως κάποτε μου φαίνεται ότι είναι
+   περισσότερον δημοκρατικόν από όλας τας πόλεις. Αλλά πάλιν να μην
+   ειπώ ότι είναι αριστοκρατία, είναι εντελώς άτοπον. Και όμως επίσης
+   και βασιλεία ισόβιος υπάρχει εις αυτό αρχαιοτάτη από όλας, καθώς
+   κρίνεται και από ημάς και από όλους τους ανθρώπους. Εγώ όμως, καθώς
+   με ερώτησες εξαφνικά, δεν ημπορώ να ειπώ με ακρίβειαν εις ποίον από
+   αυτά τα πολιτεύματα ανήκει.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Το ίδιον πάθημα με σε φαίνεται, καλέ Μέγιλλε, ότι έπαθα
+   και εγώ. Διότι ευρίσκομαι εις μεγάλην δυσκολίαν να ειπώ εις ποίον
+   από αυτά ανήκει το πολίτευμα της Κνωσού.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Διότι, αγαπητοί μου, σεις ανήκετε εις αληθινά
+   πολιτεύματα. Αυτά όμως που ανεφέραμεν τόρα δεν είναι πολιτεύματα,
+   αλλά συνοικισμοί πόλεων, αι οποίαι δεσπόζονται ή είναι υποχείριαι
+   εις μερικά ιδικά των μέρη, και υπερισχύει εις εκάστην το όνομα του
+   κυριάρχου, θα ήτο όμως ορθόν, αν υπήρχε ανάγκη από αυτόν να λάβη το
+   όνομα το πολίτευμα, τότε να λάβη το όνομα του θεού, ο οποίος αληθώς
+   κυριαρχεί όλων όσοι έχουν νουν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Και ποίος είναι αυτός ο θεός;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Μήπως άραγε ολίγον ακόμη πρέπει να μεταχειρισθώμεν μύθον
+   (2), εάν πρόκειται να εξηγήσωμεν αρμονικώς το ζήτημά μας τούτο;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν αυτό πρέπει να γίνη. Δηλαδή από τας πόλεις, των
+   οποίων προηγουμένως εξετάσαμεν τους συνοικισμούς, πολύ αρχαιοτέρα
+   φημίζεται ότι υπήρξε μία εξουσία και συνοικισμός επί Κρόνου πολύ
+   ευτυχής, της οποίας μίμησις είναι όποια διοικείται σήμερον
+   καλλίτερον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τότε λοιπόν, καθώς φαίνεται, ίσως είναι πολλή ανάγκη να
+   ακούσωμεν περί αυτής.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εγώ τουλάχιστον αυτό νομίζω. Και διά τούτο έφερα αυτό το
+   ζήτημα εις το μέσον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ καλά έκαμες. Ώστε, και τον σχετικόν μύθον αν μας τον
+   τελειώσης, αφού είναι κατάλληλος, θα κάμης πολύ ορθά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Πρέπει να κάμω καθώς λέγετε. Λοιπόν υπάρχει παράδοσις διά
+   την αξιομακάριστον ζωήν της εποχής εκείνης ότι τα είχε όλα με
+   αφθονίαν, και αυτομάτως, η δε αιτία τούτων λέγουν ότι ήτο η εξής. Ο
+   Κρόνος, επειδή εγνώριζε, λέγει, καθώς είπαμεν ημείς, ότι καμμία
+   ανθρωπίνη φύσις δεν είναι ικανή, όταν διοική όλα τα ανθρώπινα
+   απολυταρχικώς, να μη φορτωθή ύβριν και αδικίαν, συμφώνως με αυτά
+   διώρισε τότε βασιλείς και άρχοντας εις τας πόλεις ημών όχι
+   ανθρώπους, αλλά θεότητας από θείον γένος και ανώτερον. Καθώς τόρα
+   ημείς κάμνομεν εις τα ποίμνια και εις όλα όσα σχηματίζουν αγέλας
+   ημέρων ζώων, όπου δεν διορίζομεν βους εις τους βους ούτε αίγας εις
+   τας αίγας ως αρχηγούς, αλλά ημείς κυριαρχούμεν εις αυτάς, οι οποίοι
+   είμεθα ανώτερον γένος από αυτάς. Το ίδιον λοιπόν και ο θεός, λέγει,
+   καθό φιλάνθρωπος, διώρισε τότε το ανώτερον γένος των θεοτήτων ως
+   επιστάτας, το οποίον με πολλήν ευκολίαν ιδικήν του αλλά και ιδικήν
+   μας επεριποιείτο, και μας έδιδε ειρήνην και αιδημοσύνην και
+   ευνομίαν και πλήρη δικαιοσύνην και κατέστησε αφατριάστους και
+   ευτυχείς τας φυλάς των ανθρώπων. Εννοεί λοιπόν και σήμερον αυτή η
+   παράδοσις ότι εις όσας πόλεις δεν κυριαρχεί κάποιος θεός, αλλά
+   κάποιος θνητός, εις αυτήν δεν είναι δυνατόν να ξεφύγη την δυστυχίαν
+   ούτε τους κόπους. Αλλά φρονεί ότι ημείς πρέπει να μιμούμεθα με κάθε
+   τρόπον τον βίον της εποχής του Κρόνου και όσον μέρος αθάνατον
+   υπάρχει εντός μας εις αυτό να υπακούωμεν και δημοσία και ιδιωτικώς
+   να διοικούμεν τας πόλεις και να ονομάζωμεν νόμον την διανομήν του
+   νου (3). Εάν όμως είς άνθρωπος ή μία ολιγαρχία ή και δημοκρατία
+   έχουσα ψυχήν η οποία επιθυμεί τας ηδονάς και επιθυμίας και
+   χρειάζεται να παραγεμισθή από αυτάς, επίσης δε δεν αποκρούει
+   τίποτε, αλλά βυθίζεται εις παμφάγον κακόν νόσημα, κυριαρχήση μιας
+   πόλεως ή κανενός ατόμου και καταπατήση τους νόμους, καθώς είπαμεν
+   προ ολίγου, δεν υπάρχει μέσον σωτηρίας. Λοιπόν πρέπει να εξετάσωμεν
+   αυτόν τον λόγον, καλέ Κλεινία, αν πρέπει να τον ακούσωμεν, ή πώς
+   αλλέως να κάμωμεν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Είναι βεβαίως ανάγκη να υπακούσωμεν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εννοείς λοιπόν, ότι μερικοί λέγουν ότι υπάρχουν τόσα είδη
+   νόμων, όσα και πολιτευμάτων, και ότι των πολιτευμάτων είπαμεν προ
+   ολίγου πόσα είδη παραδέχονται οι περισσότεροι; Λοιπόν μη νομίσης
+   ότι η συζήτησίς μας εδώ γίνεται διά μηδαμινόν πράγμα, αλλά διά το
+   σπουδαιότερον από όλα. Δηλαδή το δίκαιον και το άδικον ήλθε πάλιν
+   εις αμφιβολίαν μεταξύ μας εις τι πρέπει να αποβλέπη. Διότι λέγουν
+   ότι οι νόμοι δεν πρέπει να αποβλέπουν ούτε εις τον πόλεμον ούτε εις
+   την συνολικήν αρετήν, αλλά αναλόγως του καθεστώτος να αποβλέπουν
+   εις το συμφέρον του πώς θα κυριαρχήση διά παντός και δεν θα
+   καταργηθή, και ότι ο φυσικός ορισμός του δικαίου καλλίτερον είναι
+   να λέγεται ούτω πως.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ότι αυτός αποτελεί το συμφέρον του ανωτέρου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ειπέ ακόμη καθαρώτερα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ιδού. Λέγουν βεβαίως, ότι τους νόμους τους νομοθετούν
+   εκάστοτε εις την πόλιν οι υπερισχύοντες. Δεν είναι έτσι;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Λέγεις την αλήθειαν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν φρονείς, λέγουν αυτοί, ότι, εάν κάποτε νικήση ο
+   δήμος ή κανέν άλλο πολίτευμα ή τύραννος, θα θέση εκουσίως νόμους
+   διά κάποιον άλλον σκοπόν πρώτον, παρά διά το συμφέρον της
+   διατηρήσεως της κυριαρχίας του;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς είναι δυνατόν αυτό βεβαίως;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν και όποιος παραβαίνει αυτούς τους θεσπισθέντας
+   νόμους δεν θα τον τιμωρήση ο νομοθέτης ως αδικούντα, διότι θα
+   προσθέση ότι αυτά αποτελούν το δίκαιον;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτό φαίνεται τουλάχιστον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Επομένως πάντοτε αυτό και τοιούτου είδους θα είναι το
+   δίκαιον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τουλάχιστον αυτά λέγει αυτός ο λόγος.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως, διότι αυτός είναι είς από εκείνους τους βαθμούς
+   της κυριαρχίας.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποίους δηλαδή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εκείνους που εξετάζαμεν τότε, δηλαδή ποίοι ποίους πρέπει
+   να εξουσιάζουν. Και βεβαίως απεδείχθη ότι οι γονείς πρέπει να
+   εξουσιάζουν τους απογόνους, οι δε γεροντότεροι τους νεωτέρους και
+   οι ευγενείς τους αγενείς, και πολλοί άλλοι βαθμοί είπαμεν ότι
+   υπάρχουν, εάν το ενθυμούμεθα, και διάφορα εμπόδια εις τον καθένα.
+   Και μάλιστα είς από αυτούς ήτο και αυτός, και είπαμεν ότι κατά
+   φύσιν ο Πίνδαρος τρόπον τινά εισάγει το δίκαιον του ισχυροτέρου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Μάλιστα, αυτά είπαμεν τότε.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Σκέψου λοιπόν εις ποίους άραγε πρέπει να παραδώσωμεν την
+   πόλιν. Διότι βεβαίως το τοιούτον συνέβη έως τόρα μυριάκις εις
+   μερικάς πόλεις.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι πράγμα;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Όταν διαφιλονικούνται αι εξουσίαι, τότε οι νικηταί τόσον
+   πολύ οικειοποιούνται και το καθεστώς και την πόλιν, ώστε ούτε
+   ελάχιστον μέρος της εξουσίας δεν δίδουν εις τους νικημένους, ούτε
+   εις τους ιδίους ούτε εις τους απογόνους των, και εις όλην των την
+   ζωήν παραφυλάττουν ο είς τον άλλον, διά να μη τυχόν φθάση κανείς
+   εις την εξουσίαν και αρχίση τα παλαιά του ενθυμούμενος τα
+   προηγούμενα παθήματά του. Αυτά λοιπόν ημείς φρονούμεν ότι ούτε
+   πολιτεύματα είναι ούτε νόμοι, όσοι δεν εθεσπίσθησαν διά το κοινόν
+   συμφέρον όλης της πόλεως. Όσα δε εθεσπίσθησαν προς χάριν ολίγων,
+   αυτά τα ονομάζομεν ημείς φατριεύματα και όχι πολιτεύματα, και τα
+   δίκαια αυτών, τα οποία παραδέχονται ότι υπάρχουν, ημείς φρονούμεν
+   ότι είναι μάταιος λόγος. Λέγομεν δε αυτά, διότι ημείς εις την
+   ιδικήν σου πόλιν δεν θα αναθέσωμεν την εξουσίαν εις κανένα, καθόσον
+   είναι πλούσιος, ούτε καθόσον έχει κανέν άλλο παρόμοιον προσόν,
+   δηλαδή ισχύν ή ανάστημα ή κάποιαν καταγωγήν. Αλλά όποιος είναι
+   ευπειθέστατος εις τους θεσπισθέντας νόμους και νικά αυτού του
+   είδους νίκην εντός της πόλεως, εις αυτόν φρονούμεν ότι πρέπει να
+   αναθέσωμεν και την υπηρεσίαν των θεών, και την μεν σπουδαιοτέραν
+   εις τον πρώτον, την δε δευτέραν εις τον δεύτερον νικητήν, και
+   αναλόγως κατόπιν κατά σειράν να αναθέσωμεν το καθέν. Τους δε
+   ονομαζομένους άρχοντας τόρα τους ωνόμασα υπηρέτας των νόμων, όχι
+   διά να καινοτομώ εις τας λέξεις, αλλά διότι νομίζω ότι με αυτό προ
+   πάντων υπάρχει σωτηρία εις την πόλιν και το αντίθετον. Δηλαδή εις
+   όποιαν πόλιν κυριαρχείται και ακυρώνεται ο νόμος, βλέπω ότι η
+   καταστροφή της είναι ταχεία. Εις όποιαν όμως πόλιν ο νόμος είναι
+   κυρίαρχος των αρχόντων, οι δε άρχοντες δούλοι του νόμου, βλέπω καλά
+   ότι υπάρχει σωτηρία και όλα τα καλά όσα εδώκαν οι θεοί εις τας
+   πόλεις.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως μα τον Δία, φίλε Ξένε. Διότι ως εκ της ηλικίας
+   σου έχεις οξυδερκές βλέμμα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως, διότι έκαστος, όσον είναι νέος, αυτά τα πράγματα
+   τα βλέπει από όλας τας άλλας ηλικίας αδυνατώτερα, όταν γηράση όμως,
+   τα βλέπει οξυδερκέστατα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τι λοιπόν θα κάμωμεν κατόπιν από αυτά; Άραγε δεν θα
+   υποθέσωμεν ότι έφθασαν και είναι παρόντες οι μετανάσται και τόρα
+   πρέπει να εξετάσωμεν την συνέχειαν του ζητήματος;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν ας ειπούμεν εις αυτούς: Κύριοι, ο μεν βεβαίως,
+   καθώς λέγει η παλαιά παράδοσις, αποτελεί την αρχήν και το τέλος και
+   το μέσον όλων των όντων και τα διαπερά κατ' ευθείαν γραμμήν
+   συμφώνως με την φύσιν, ενώ τα περιβάλλει. Αυτόν δε ακολουθεί
+   πάντοτε η θεία δίκη, η οποία τιμωρεί τους παραβάτας του θείου
+   νόμου, και την οποίαν όστις θέλει να ευτυχήση την ακολουθεί στενώς
+   με ταπεινοφροσύνην και κοσμιότητα. Αν δε κανείς υψωθή από
+   καυχησιολογίας ή υπερηφανευθή διά τα χρήματά του ή διά τας τιμάς ή
+   και διά την ευμορφίαν του σώματός του και συγχρόνως από
+   επιπολαιότητα νεανικήν και ανοησίαν φλογίζεται εις την ψυχήν του με
+   υβριστικόν τρόπον, ως να μην έχη ανάγκην ούτε κανενός άρχοντος ούτε
+   αρχηγού, αλλά μάλλον ως να είναι ικανός και άλλους να οδηγή, τότε
+   εγκαταλείπεται έρημος από τον θεόν, αφού δε εγκαταλειφθή και
+   προσελκύση και άλλους ομοίους του, σκιρτά και διαταράσσει τα πάντα,
+   και εις πολλούς ημπορεί να νομισθή ως κάτι σπουδαίον πράγμα, αλλά
+   εις ολίγον καιρόν υποφέρει τιμωρίαν κοινώς επιδοκιμαζομένην από την
+   δικαιοσύνην και εκ βάθρων αναστατώνει και τον εαυτόν του και την
+   οικογένειάν του και την πόλιν. Λοιπόν εμπρός εις αυτά, τα οποία
+   εδημιουργήθησαν ούτω πως, τι πρέπει να κάμνη ή να φρονή όστις έχει
+   φρόνησιν και τι να μη κάμνη;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως τούτο είναι προφανές, ότι δηλαδή έκαστος οφείλει
+   να σκεφθή ότι πρέπει να είναι πιστός οπαδός του θεού.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν ποία πράξις είναι φιλική και σύμφωνος με τον θεόν;
+   Μία (πράξις) και εις μίαν παράδοσιν αρχαίαν στηρίζεται, ότι δηλαδή
+   το όμοιον με το όμοιον, όταν είναι μέτριον, ημπορεί να είναι
+   φιλικόν, ενώ τα αμέτρητα δεν είναι φιλικά ούτε μεταξύ των ούτε με
+   τα μετρημένα. Ο θεός λοιπόν προ πάντων φαίνεται ότι είναι δι' ημάς
+   μέτρον εις όλα τα πράγματα, και πολύ περισσότερον παρά κανείς
+   άνθρωπος, καθώς λέγουν. Όποιος λοιπόν θέλει να γίνη προσφιλής εις
+   αυτόν πρέπει όσον το δυνατόν και ο ίδιος να γίνη τοιούτος, και
+   επομένως συμφώνως με αυτόν τον λόγον όποιος από ημάς είναι σώφρων
+   είναι αγαπητός εις τον θεόν, διότι είναι όμοιος, όποιος όμως δεν
+   είναι σώφρων είναι ανόμοιος και διαφορετικός και άδικος. Και τα
+   άλλα συμβαίνουν με την ιδίαν αναλογίαν. Ας συλλογισθώμεν δε ότι
+   σύμφωνος με αυτά είναι ο εξής ισχυρισμός, ο οποίος νομίζω ότι είναι
+   ωραιότερος και αληθέστερος από όλους τους λόγους, ότι δηλαδή ο μεν
+   αγαθός να θυσιάζη και να επικοινωνή με τους θεούς με προσευχάς και
+   αφιερώματα και με όλην την λατρείαν των θεών είναι το ωραιότερον
+   και καλλίτερον και ωφελιμώτερον διά την ευτυχή ζωήν και προ πάντων
+   υπερβολικά ευπρεπές, ενώ διά τον κακόν προωρίσθησαν όλως τα
+   αντίθετα από αυτά. Διότι ο κακός είναι βεβαίως ακάθαρτος εις την
+   ψυχήν, είναι όμως καθαρός ο αντίθετός του. Από μικρόν δε να δεχθή
+   δώρα δεν είναι ορθόν ούτε άνθρωπος αγαθός ούτε θεός. Επομένως
+   μάταιος είναι ο πολύς κόπος των ανοσίων διά τους θεούς, ενώ των
+   ευσεβών είναι επικαιρότατος. Αυτός λοιπόν είναι ο σκοπός μας, εις
+   τον οποίον πρέπει να σημαδεύωμεν, ως βέλη όμως αυτού και κάπως ως
+   ορμή των βελών ποίοι λόγοι ημπορούν να ριφθούν όσον το δυνατόν
+   επιτυχώς; Νομίζομεν ότι πρώτον μετά τους Ολυμπίους και τους
+   πολιούχους θεούς εάν αποδώση κανείς τα ζυγά (4) και τα δεύτερα
+   θύματα και τα αριστερά των μέλη εις τους θεούς του Άδου, θα επιτύχη
+   ορθότατα τον σκοπόν της ευσεβείας, εις δε τους θεούς οι οποίοι
+   ευρίσκονται επάνω από αυτούς τα μονά και τα αντίστροφα με όσα
+   είπαμεν προηγουμένως. Κατόπιν δε από αυτούς τους θεούς είναι ορθόν
+   όστις έχει φρόνησιν να ιερουργή εις τους δαίμονας και κατόπιν εις
+   τους ήρωας. Κατόπιν έρχεται η ιερουργία των ιδιωτικών πατρικών θεών
+   συμφώνως με τον νόμον, κατόπιν δε αι τιμαί των γονέων ενόσω ζουν,
+   εις τους οποίους είναι ευσεβές να πληρώνωμεν τα πρώτα και τα
+   σπουδαιότερα χρέη, τα οποία προηγούνται από όλα τα άλλα χρέη, να
+   νομίζη δε κανείς ότι όσα απέκτησε και έχει είναι όλα κτήμα εκείνων,
+   οι οποίοι τον εγέννησαν και τον ανέθρεψαν, ώστε να τα προσφέρη όσον
+   του είναι δυνατόν εις την υπηρεσίαν εκείνων, πρώτον την περιουσίαν,
+   δεύτερον το σώμα του και τρίτον την ψυχήν ως αποζημίωσιν δανείων
+   και φροντίδων και παλαιών οχληρών κόπων δοθέντων απέναντι νέων,
+   τους οποίους μάλιστα αποδίδει εις γέροντας έχοντας μεγάλην ανάγκην
+   ως εκ της ηλικίας των. Εις όλην δε την ζωήν του πρέπει κανείς να
+   έχη και να απέδειξε προς τους γονείς του γλώσσαν ευσεβή, διότι των
+   αβαρών και των πτερωτών λέξεων η προσβολή είναι πολύ βαρεία. Διότι
+   ως επιθεωρητής όλων αυτών διωρίσθη η Νέμεσις ο αγγελιοφόρος της
+   Δικαιοσύνης. Λοιπόν πρέπει εις αυτούς να υποχωρή κανείς, και όταν
+   οργίζωνται και όταν ξεσπά ο θυμός των, και είτε με λόγους κάμνουν
+   τούτο είτε με έργα να τους συγχωρή, διότι πολύ δικαίως οργίζεται ο
+   πατήρ προς τον υιόν, εάν νομίζη ότι αδικείται. Όταν δε αποθάνουν οι
+   γονείς του, κηδεία μεν καλλιτέρα είναι η αξιοπρεπεστέρα, χωρίς να
+   υπερβάλη τα συνηθισμένα (μνημεία) ούτε να υστερή εις όσα έκαμαν οι
+   προπάτορές του εις τους ιδικούς των γονείς, και εξ άλλου να αποδίδη
+   τα επέτεια μνημόσυνα, όσα φέρουν τιμήν εις τους αποθανόντας.
+   Πάντοτε δε να φροντίζη κυρίως πώς να καταστήση την μνήμην των
+   αείμνηστον και να μοιράζη εις τους μεταστάντας το ανάλογον μέρος
+   από τας δαπάνας τας οποίας του χαρίζει η τύχη. Λοιπόν, εάν κάμνωμεν
+   πάντοτε αυτά και ζώμεν συμφώνως με αυτά, όλοι θα λάβωμεν τον μισθόν
+   μας από τους θεούς και τους καλλιτέρους μας και θα ζώμεν με καλάς
+   ελπίδας εις την περισσοτέραν μας ζωήν. Εις όσα δε χρειάζονται κατά
+   νόμον ως στολισμός απέναντι των απογόνων και συγγενών και φίλων και
+   συμπολιτών και διά την φιλοξενίαν την οποίαν εκτιμούν οι θεοί, και
+   την διαχυτικήν ζωήν, την οποίαν θα προξενήση η εκτέλεσις όλων
+   αυτών, όλα αυτά θα τα εκτελέση η εξέτασις των ίδιων νόμων, άλλοτε
+   μεν πείθουσα, άλλοτε δε τιμωρούσα με βίαν και δικαιοσύνην τους μη
+   ενδίδοντας εις τας συμβουλάς, και θα κάμη την πόλιν μας
+   αξιομακάριστον και ευτυχή, εάν θέλουν και οι θεοί. Όσα δε πάλιν
+   είναι ανάγκη να τα ειπή ο νομοθέτης, ο οποίος σκέπτεται καθώς εγώ,
+   δεν είναι όμως πρέπον να λάβουν μορφήν νόμου, δι' αυτά νομίζω ότι
+   αρκεί να παρουσιάση έν δείγμα και εις τον εαυτόν του και εις
+   εκείνους χάριν των οποίων νομοθετεί, όλα δε τα άλλα όσον είναι
+   δυνατόν να τα εξετάση και κατόπιν να αρχίση την νομοθεσίαν. Αλλά
+   τότε λοιπόν ποία είναι η καλλιτέρα μορφή αυτών; Δεν είναι δύσκολον
+   συνοπτικώς όλα να τα συμπεριλάβωμεν κάπως εις ένα γενικόν κανόνα,
+   αλλά ας τα συνοψίσωμεν με τον εξής τρόπον, ίσως ημπορέσωμεν να
+   εύρωμεν μίαν ασφάλειαν δι' αυτά.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Λέγε πώς.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Επιθυμούσα αυτοί να είναι όσον το δυνατόν ευπειθέστατοι
+   εις την αρετήν, και είναι φανερόν ότι ο νομοθέτης αυτό θα
+   προσπαθήση να πραγματοποιήση εις όλην την νομοθεσίαν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν όσα είπαμεν προ ολίγου μου εφάνησαν ότι φέρουν
+   κάποιαν ωφέλειαν εις όσα συμβουλεύουν, εάν δεν αποτείνωνται όλως
+   διόλου εις αγρίαν ψυχήν, και ότι τον κάμνουν ημερώτερον εις το να
+   προσέχη και ευνοϊκώτερον. Ώστε, και αν ακόμη δεν καθιστούν τον
+   ακροατήν πάρα πολύ ευνοϊκόν και επιδεικτικόν, καθώς είπαμεν, αλλά
+   ολίγον, πάλιν είναι αρκετόν. Διότι είναι πρόχειροι και άφθονοι όσοι
+   είναι πρόθυμοι να γίνουν άριστοι όσον το δυνατόν περισσότερον και
+   ταχύτερον, και τον Ησίοδον οι περισσότεροι τον θεωρούν σοφόν, διότι
+   λέγει ότι η μεν οδός της κακίας είναι ομαλή και διαβαίνεται χωρίς
+   να ιδρώση κανείς, διότι είναι πολύ σύντομος, λέγει όμως ότι στην
+   αρετή:
+
+      Μπροστά οι αθάνατοι θεοί ιδρώτα έχουν βάλη
+      Είναι μακρός και ανωφερής ο δρόμος της 'ς τα πρώτα
+      και δύσκολος. Αλλ' όταν πλεια 'ς την κορυφήν ανέβης,
+      Γίνεται τότε εύκολος, και δύσκολος αν είναι.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Και βεβαίως φαίνεται ότι ομιλεί ορθά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαιότατα. Αλλά πόσον ο διαφωτιστικός λόγος επέδρασε εις
+   εμέ, θέλω να σας το παρουσιάσω εις το μέσον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Παρουσίασέ το λοιπόν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας λέγωμεν λοιπόν συζητούντες με τον νομοθέτην το εξής·
+   είπε μας, νομοθέτα, αφού γνωρίζεις τι πρέπει να κάμνωμεν ημείς και
+   να λέγωμεν, άραγε δεν έπεται ότι και ημπορείς να το ειπής;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Είναι επόμενον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν ολίγον προηγουμένως άραγε δεν σε ηκούσαμεν που
+   έλεγες, ότι ο νομοθέτης δεν πρέπει να επιτρέπη εις τους ποιητάς να
+   συνθέτουν ό,τι τους αρέσει; Διότι δεν γνωρίζουν τι ημπορεί να
+   λέγουν εναντίον των νόμων και να βλάπτουν την πόλιν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτά που λέγεις είναι βεβαίως αληθή.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν, εάν χάριν των ποιητών ειπούμεν τα εξής εις αυτόν,
+   δεν θα ήσαν μέτρια τα λεγόμενά μας;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποία;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τα εξής: υπάρχει παλαιός μύθος, φίλε νομοθέτα, τον οποίον
+   και ημείς οι ίδιοι πάντοτε τον λέγομεν, και όλοι οι άλλοι τον
+   παραδέχονται, ότι δηλαδή ο ποιητής, όταν κάθηται εις τον τρίποδα
+   της Μούσης, τότε δεν είναι 'ςτα λογικά του, αλλά ωσάν καμμία βρύσις
+   η έμπνευσίς του εξέρχεται προχείρως, και επειδή η τέχνη είναι
+   μίμησις και επειδή παρουσιάζει ανθρώπους με αντιθέτους διαθέσεις
+   μεταξύ των, αναγκάζεται να λέγη πολλάκις αντιφατικά προς τον εαυτόν
+   του, και δεν γνωρίζει ούτε αν αυτά είναι αληθή από τα λεγόμενά του
+   ούτε αν τα άλλα. Ο νομοθέτης όμως δεν επιτρέπεται να το κάμη αυτό
+   μέσα εις τον νόμον, δηλαδή να δίδη δύο γνώμας δι' έν πράγμα, αλλά
+   οφείλει πάντοτε να δίδη μίαν δι' έκαστον. Κάμε δε συμπέρασμα από
+   αυτά που είπες συ ο ίδιος προ ολίγου. Δηλαδή, ενώ υπάρχει κηδεία
+   άλλη μεν υπερβολική, άλλη δε ελλιπής, άλλη δε μετρία, συ
+   επροτίμησες την μίαν, την μετρίαν, και την επιβάλλεις και την
+   επήνεσες απολύτως. Εγώ όμως, εάν μεν είχα γυναίκα κατά το ποίημα
+   υπέροχον εις τον πλούτον και μου επέβαλλε να την θάψω, την
+   υπερβολικήν κηδείαν θα ενέκρινα, αλλά πάλιν κάποιος γλίσχρος και
+   πτωχός άνθρωπος θα εγκρίνη την ολιγοέξοδον, όποιος δε έχει μετρίαν
+   περιουσίαν και είναι και ο ίδιος μέτριος, θα επαινέση την ανάλογον
+   κηδείαν. Συ όμως δεν πρέπει να το λέγης απλώς, καθώς το είπες,
+   μέτριον, αλλά να ειπής τι πράγμα είναι το μέτριον και πόσον· αλλέως
+   αυτός ο ορισμός σου μη φαντασθής ποτε ότι θα γίνη νόμος.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά ομιλείς.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν άραγε ο αρμόδιος επόπτης των νόμων δεν πρέπει να
+   λέγη κανέν παρόμοιον εις την αρχήν των νόμων, αλλά αμέσως να λέγη
+   τι πρέπει να κάμνωμεν, χωρίς να μας τον εξηγή και αφού μας
+   υπενθυμίση απειλητικώς την τιμωρίαν να προχωρή εις άλλον νόμον, και
+   χωρίς να προσθέτη το ελάχιστον από παρηγορίας και συμβουλάς εις
+   τους δεχομένους τους νόμους; Απλώς δε ωσάν οι ιατροί, από τους
+   οποίους άλλοι μεν συνηθίζουν να μας θεραπεύουν κατά τούτον, άλλοι
+   δε κατ' εκείνον τον τρόπον; Και πρέπει άραγε να ενθυμούμεθα και του
+   ενός και του άλλου την μέθοδον, διά να παρακαλούμεν τον νομοθέτην
+   καθώς τον ιατρόν παρακαλούν τα παιδιά να τα θεραπεύση με τον
+   γλυκύτερον τρόπον; Και ιδού τι θέλω να ειπώ: υπάρχουν βεβαίως,
+   νομίζω, κάποιοι ιατροί και κάποιοι άλλοι υπηρέται των ιατρών, αλλά
+   βεβαίως και αυτούς τους ονομάζομεν ιατρούς.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αδιάφορον αν είναι ελεύθεροι ή δούλοι και κατά διαταγήν
+   των κυρίων των και μανθάνουν την τέχνην θεωρητικώς και εμπειρικώς
+   και όχι εκ φύσεως, καθώς και οι ίδιοι οι ελεύθεροι έμαθαν, και τους
+   υιούς των διδάσκουν. Δέχεσαι ότι αυτά είναι τα δύο γένη των
+   λεγομένων ιατρών;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Άραγε όμως εννοείς συγχρόνως, ότι, αφού και οι ασθενείς
+   είναι και δούλοι και ελεύθεροι εις τας πόλεις, τους μεν δούλους το
+   περισσότερον τους ιατρεύουν οι δούλοι περιοδεύοντες και
+   περιμένοντες εις τα ιατρεία, και ούτε λόγον δίδει ή λαμβάνει ποτέ
+   δι' έκαστον νόσημα από έκαστον δούλον κανείς από τους τοιούτους
+   ιατρούς, απλώς δε διατάσσει ό,τι εγκρίνει εκ πείρας ως να το
+   γνωρίζη ακριβώς και καθώς ο τύραννος, σηκώνεται με τον αγέρωχον
+   τρόπον και φεύγει διά να υπάγη εις άλλον δούλον ασθενή, και ούτω
+   πως διευκολύνει την θέσιν του κυρίου ως προς την περιποίησιν των
+   ασθενών; Ο ελεύθερος όμως συνήθως θεραπεύει τας ασθενείας των
+   ελευθέρων και τους επιθεωρεί και αφού εξετάση αυτάς από την αρχήν
+   και κατά φύσιν, ζητών γνώμην και από τον ίδιον τον ασθενή και από
+   τους φίλους του, συγχρόνως μεν και ο ίδιος πληροφορείται κάτι από
+   τους ασθενείς, συγχρόνως δε, όσον είναι ικανός, διαφωτίζει τον
+   ίδιον τον ασθενή, και δεν του επιβάλλει γνώμην προηγουμένως πριν να
+   τον καταπείση κάπως, και τότε πλέον τον καθησυχάζει με συμβουλάς
+   και διαρκώς προδιαθέτει αυτόν, και βελτιώνει την κατάστασίν του,
+   και προσπαθεί να φέρη αποτέλεσμα. Λοιπόν άραγε κατ' αυτόν τον
+   τρόπον και ο θεραπεύων ιατρός και ο γυμνάζων γυμναστής είναι
+   καλλίτερος, ή κατ' εκείνον, δηλαδή όταν διττώς εκτελή την μίαν
+   ικανότητα ή όταν εκτελή απλώς (μονώς) και με χειρότερον τρόπον και
+   αγριώτερον από τον διττόν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ανώτερος είναι, καλέ Ξένε, ο διττός.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν θέλεις συγχρόνως και να εξετάσωμεν πώς εφαρμόζεται
+   αυτά το διττόν και το μονόν εις αυτάς τας νομοθεσίας;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Και πώς δεν θέλω;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Εμπρός λοιπόν δι' όνομα των θεών, ποίον νόμον άραγε θα
+   θέση πρώτον ο νομοθέτης; Άραγε δεν θα διακοσμήση συμφώνως με την
+   φύσιν πρώτον την βάσιν της δημιουργίας μιας πόλεως;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αμέ τι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βάσις όμως της δημιουργίας εις όλας τας πόλεις δεν είναι
+   η συμμετοχή και επιμιξία των γάμων;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Επομένως φαίνεται ότι, όταν οι γαμήλιοι νόμοι πρώτον
+   τεθούν καλώς, όλη η πόλις ορθοποδεί.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας ειπούμεν λοιπόν πρώτον τον μονόν τρόπον, ο οποίος ίσως
+   είναι ο εξής: Να νυμφεύεται δε κανείς από τα τριάντα έως τα
+   τριανταπέντε έτη της ηλικίας του, ειδεμή να ζημιώνεται χρηματικώς
+   και περιφρονητικώς, με χρήμα μεν τόσον και τόσον, με περιφρόνησιν
+   δε αυτήν και αυτήν. Και ο μεν μονός νόμος περί γάμων ας είναι κάπως
+   τοιούτος, ο δε διπλούς ας είναι ο εξής: Να νυμφεύεται δε από τα
+   τριάντα έως τα τριανταπέντε έτη της ηλικίας του, λαμβάνων υπ' όψιν,
+   ότι το ανθρώπινον γένος με κάποιον φυσικόν μέσον έλαβε την
+   αθανασίαν και δι' αυτό εκ φύσεως επλάσθη έκαστον να έχη τον πόθον
+   αυτής. Διότι το να θέλη να δοξασθή και να μη μείνη αφανές μετά
+   θάνατον είναι πόθος της αθανασίας. Και λοιπόν κάποια γενεά των
+   ανθρώπων διατηρείται εις όλους τους αιώνας, και συμβαδίζει και θα
+   συμβαδίζη με τον χρόνον μέχρι συντελείας των αιώνων, και κατά
+   τοιούτον τρόπον είναι αθάνατος, δηλαδή, καθόσον αφήνει τέκνα των
+   τέκνων και διά της γεννήσεως μένει η ιδία και μία πάντοτε, έλαβε
+   την αθανασίαν. Αυτής λοιπόν να στερήση κανείς τον εαυτόν του
+   εκουσίως δεν είναι διόλου ευσεβές, εκ προβλέψεως δε τον στερεί
+   όστις δεν φροντίζει διά γυναίκα και παιδιά. Λοιπόν, εάν υπακούση
+   εις τον νόμον, θα απαλλαχθή χωρίς τιμωρίαν, εάν όμως δεν υπακούση
+   και δεν νυμφευθή, όταν φθάση εις τα τριανταπέντε έτη της ηλικίας
+   του, ας πληρώνη πρόστιμον κατ' έτος τόσον και τόσον, διά να μη
+   νομίζη ότι η μοναξιά τού φέρει κέρδος και ησυχίαν. Ας μη απολαμβάνη
+   δε τας τιμάς, τας οποίας αποδίδουν οι νεώτεροι πολίται εις τους
+   γεροντοτέρους των πάντοτε. Όταν λοιπόν πλησίον εκείνου ακούση
+   κανείς τούτον τον νόμον, ημπορεί να σκεφθή δι' έκαστον αν πρέπει να
+   γίνωνται όλοι διπλοί με την δυνατήν συντομίαν, διά να πείθουν
+   συγχρόνως και να απειλούν, ή αν πρέπει να μεταχειρίζωνται μόνον την
+   απειλήν και να είναι απλοί εις το μήκος των.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Σύμφωνον με τον Λακωνισμόν, καλέ Ξένε, είναι να
+   προτιμώμεν πάντοτε τα συντομώτερα. Δι' αυτάς όμως τας γραπτάς
+   διατάξεις, εάν κανείς ζητή να κρίνω εγώ ποία προτιμώ να θεσπισθούν
+   γραπτώς εις την πόλιν, θα επροτιμούσα τας εκτενεστέρας και μάλιστα
+   θα επροτιμούσα ακριβώς τούτο το παράδειγμα να εφαρμοσθή εις όλους
+   τους νόμους, δηλαδή να γίνουν και τα δύο. Βεβαίως όμως και εις τον
+   Κλεινίαν απ' εδώ πρέπει να αρέσουν όσα νομοθετούμεν τόρα. Διότι
+   ιδική του είναι η πόλις, η οποία έχει σκοπόν να μεταχειρισθή τους
+   νόμους τούτους.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ καλά ωμίλησες βεβαίως, φίλε Μέγιλλε.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν το να συζητούμεν διά τας μακράς ή συντόμους
+   διατάξεις είναι πολύ μωρόν. Διότι, νομίζω, πρέπει τα καλλίτερα μήκη
+   να προτιμώμεν και όχι τα συντομώτερα ούτε τα εκτενέστερα. Ο δε
+   δεύτερος τύπος των νόμων, τους οποίους ανεφέραμεν προ ολίγου, δεν
+   είναι μόνον διπλασίως ανώτερος από τον άλλον, αλλά, καθώς είπαμεν
+   προηγουμένως, πολύ ορθά συγκρίνονται με το διττόν γένος των ιατρών.
+   Και όμως κανείς από τους νομοθέτας δεν φαίνεται να έλαβε τούτο υπ'
+   όψιν του, ότι δηλαδή, ενώ επιτρέπεται να χρησιμοποιήσωμεν δύο
+   πράγματα εις την νομοθεσίαν, την συμβουλήν και την βίαν, αυτοί όσον
+   είναι δυνατόν εφαρμόζουν εις τον απαίδευτον λαόν μόνον το έν.
+   Δηλαδή δεν μετριάζουν την εξουσίαν με συμβουλάς, αλλά την εκτελούν
+   μόνον με καθαράν βίαν. Εγώ όμως, αξιομακάριστοι φίλοι, βλέπω ότι
+   και κάτι τρίτον πρέπει να γίνη, το οποίον τόρα δεν γίνεται εις
+   κανέν μέρος.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι εννοείς δηλαδή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Κάτι το οποίον με την δύναμιν καμμιάς θεότητος προκύπτει
+   από αυτά τα οποία είπαμεν προηγουμένως. Δηλαδή αφ' ότου σχεδόν
+   αρχίσαμεν να συζητούμεν περί των νόμων, δηλαδή από την αυγήν, έγινε
+   μεσημέρι και εφθάσαμεν εις το πολύ καλόν και αναπαυτικόν αυτό
+   μέρος, χωρίς να ομιλούμεν δι' άλλο τίποτε παρά διά νόμους, και όμως
+   μόλις τόρα τελευταίως μου φαίνεται ότι ηρχίσαμεν να ομιλούμεν
+   κυρίως διά νόμους, όλα δε τα προηγούμενα ήσαν απλά προοίμια νόμων.
+   Αλλά διατί το είπα αυτό; Διότι θέλω να ειπώ ότι εις όλας τας
+   συζητήσεις και εις όσα λαμβάνει μέρος η φωνή υπάρχουν προοίμια και
+   σχεδόν κάποιαι προγυμνάσεις, αι οποίαι περιέχουν τεχνικήν δοκιμήν
+   χρήσιμον δι' αυτό που μέλλει να εκτελεστή. Και βεβαίως εις τους
+   λεγομένους νόμους του κιθαρωδικού άσματος και όλης της μουσικής
+   προηγούνται προοίμια με θαυμασίαν τέχνην. Τόρα όμως εις τους αληθώς
+   υπάρχοντας νόμους, τους οποίους βεβαίως (προς διάκρισιν) τους
+   ονομάζομεν πολιτικούς (και όχι μουσικούς), κανείς έως τόρα ποτέ δεν
+   επρόσθεσε ούτε κανέν προοίμιον ούτε έγινε συνθέτης, διά να το φέρη
+   εις φως, ως να μην έγκειται τούτο εις την φύσιν του πράγματος. Και
+   όμως η ιδική μας συζήτησις, καθώς φρονώ, αποδεικνύει ότι έγκειται
+   εις την φύσιν του, έπειτα δε αυτοί που εφάνησαν εις την συζήτησίν
+   μας προ ολίγου διπλοί νόμοι, δεν είναι απολύτως διπλοί, αλλά δύο
+   χωριστά πράγματα, δηλαδή νόμος και προοίμιον του νόμου. Και το μεν
+   πρόσταγμα του τυράννου, το οποίον παρωμοιώθη με το πρόσταγμα
+   εκείνων των ιατρών, τους οποίους ωνομάσαμεν δουλοπρεπείς, αποτελεί
+   τον καθαρόν νόμον, εκείνο δε το οποίον προηγήθη εις την συζήτησιν
+   και εθεωρήθη ως συμβουλευτικόν από τον φίλον απ' εδώ, αυτό είναι
+   πραγματικώς συμβουλευτικόν, επέχει όμως θέσιν προοιμίου μιας
+   συζητήσεως. Δηλαδή, διά να παραδεχθή ευνοϊκώτερον και ευκολώτερον
+   την διαταγήν, η οποία βεβαίως είναι νόμος, το πρόσωπον, εις το
+   οποίον ο νομοθέτης προτείνει τον νόμον, μου φαίνεται ότι ελέχθη
+   όλος αυτός ο λόγος, τον οποίον είπε με πειστικότητα ο ομιλών. Δι'
+   αυτό λοιπόν συμφώνως με τον διισχυρισμόν μου προοίμιον και όχι
+   συζήτησις του νόμου έπρεπε να ονομασθή τούτο. Αφού λοιπόν είπα
+   αυτά, τι θα ήθελα να λεχθή κατόπιν; Το εξής, ότι ο νομοθέτης
+   γενικώς όλους τους νόμους δεν πρέπει να τους αφήση χωρίς προοίμιον
+   και ιδιαιτέρως εις τον καθένα να προσθέτη πόσον θα είναι ανώτερον
+   το έν είδος από το άλλο, καθώς εφάνησαν οι προηγούμενοι.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Όσον δι' εμέ ποτέ δεν θα εσυμβούλευα να δώση διαφορετικήν
+   νομοθεσίαν όστις είναι ειδικός εις αυτά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Καλά λοιπόν, φίλε Κλεινία, μου φαίνεται ότι λέγεις αυτό
+   τουλάχιστον, ότι δηλαδή εις όλους τους νόμους υπάρχουν προοίμια και
+   ότι πρέπει εις την αρχήν πάσης νομοθεσίας να προτάσσωμεν το φυσικόν
+   προοίμιον δι' έκαστον. Διότι αυτό που πρόκειται να λεχθή κατόπιν
+   δεν είναι μικρόν πράγμα, ούτε είναι μικρά η διαφορά, αν εκτεθούν
+   αυτά σαφώς ή όχι σαφώς. Ότι όμως και εις τους μεγάλους λεγομένους
+   νόμους και εις τους μικρούς πρέπει να θέτωμεν όμοιον προοίμιον,
+   ίσως δεν το λέγαμεν ορθώς. Διότι βεβαίως ούτε εις παν άσμα ούτε εις
+   πάσαν συζήτησιν πρέπει να το κάμνωμεν αυτό. Και αν δε εκ φύσεως
+   υπάρχη δι' όλα, δεν πρέπει να το εφαρμόζωμεν εις όλα. Αλλά αυτό
+   πρέπει να το αναθέτωμεν εκάστοτε εις τον ίδιον τον ρήτορα και τον
+   μελοποιόν και τον νομοθέτην.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά μου φαίνεται ότι ομιλείς. Αλλά τόρα, καλέ Ξένε,
+   ας μη αναβάλλωμεν περισσότερον την ουσίαν της συζητήσεως, αλλά ας
+   επιστρέψωμεν εις το ζήτημά μας, και ας αρχίσωμεν από εκείνα, αν
+   αγαπάς, τα οποία δεν τα είπες τότε ως προοίμιον. Λοιπόν και πάλιν,
+   καθώς λέγουν οι παίκται, ας ενθυμηθούμεν τας καλλιτέρας
+   επαναλήψεις, ως να εξετάζωμεν το προοίμιον και όχι έν τυχαίον
+   ζήτημα, καθώς προ ολίγου. Ας κάμωμεν δε αρχήν ομολογούντες ρητώς
+   ότι λέγομεν το προοίμιον. Και όσον μεν διά την λατρείαν των θεών
+   και την φροντίδα διά τους προγόνους είναι αρκετά και όσα ελέχθησαν
+   και προηγουμένως. Τα κατόπιν δε ας προσπαθήσωμεν να είπωμεν, έως
+   ότου να σχηματίσωμεν γνώμην ότι το προοίμιον συνεζητήθη αρκετά.
+   Κατόπιν δε από αυτό προχώρει εις την εξέτασιν των νόμων.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν διά τους θεούς και τας θεότητας και διά τους
+   ζώντας γονείς και τους αποθανόντας είναι αρκετόν προοίμιον όσα
+   είπαμεν. Τόρα όμως μου φαίνεται ότι συ με παρακινείς το υπόλοιπον
+   αυτό να το φέρω κάπως εις φως.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαιότατα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και όμως πρέπει κατόπιν από αυτά να εξετάσωμεν πώς πρέπει
+   να φροντίζουν διά τας ψυχάς των και τα σώματά των και την
+   περιουσίαν των και πόσον να τα παραβλέπουν και όλοι μαζί
+   αναθεωρούντες αυτά, δηλαδή και ο ομιλών και οι ακούοντες να γίνωμεν
+   κάτοχοι όσον το δυνατόν μεγαλιτέρας μορφώσεως. Λοιπόν κατόπιν από
+   εκείνα αυτά πρέπει πραγματικώς να ειπούμεν και να ακούσωμεν μεταξύ
+   μας.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά ομιλείς.
+
+
+
+ΒΙΒΛΙΟΝ Ε'.
+
+
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας προσέξουν λοιπόν να ακούσουν όλοι όσοι ήκουσαν προ
+   ολίγου όσα είπαμεν περί των θεών και των φίλων προπατόρων. Δηλαδή
+   από όλα τα κτήματα δι' έκαστον είναι η ψυχή του το θεϊκώτερον
+   πράγμα κατόπιν από τους θεούς, διότι είναι το ατομικώτερόν του. Όλα
+   δε τα ιδικά του είναι δύο ειδών, και τα μεν ανώτερα και καλλίτερα
+   είναι κυρίαρχα, τα δε κατώτερα και χειρότερα υπόδουλα. Και λοιπόν
+   από τα ιδικά του πρέπει πάντοτε να προτιμά τα κυρίαρχα παρά τα
+   υπόδουλα. Δι' αυτό λοιπόν, εάν ειπώ ότι πρέπει κατόπιν από τους
+   θεούς και τους ακολούθους αυτών να τιμά κανείς την ψυχήν του ως
+   δευτέραν, πολύ ορθά συμβουλεύω. Και βεβαίως κανείς από ημάς, τολμώ
+   να ειπώ, δεν τιμά αυτήν ορθώς, αλλά απλώς νομίζει. Διότι βεβαίως η
+   τιμή είναι θείον αγαθόν, από δε τα κακά δεν είναι κανέν άξιον
+   τιμής, όστις δε νομίζει ότι ή με κάποιους λόγους ή με δώρα ή με
+   υποχωρήσεις ωφελεί αυτήν, χωρίς να βελτιώνη την κατάστασίν της από
+   χειροτέραν, νομίζει μεν ότι την τιμά, διόλου όμως δεν το εκτελεί
+   αυτό. Αίφνης, μόλις ο παις γίνη άνθρωπος, νομίζει πάντοτε ότι είναι
+   ικανός να γνωρίζη τα πάντα και νομίζει ότι τιμά την ψυχήν του, όταν
+   την επαινή, και περιποιητικώς της επιτρέπει να κάμνη ό,τι θέλει. Ο
+   λόγος μας αυτός όμως λέγει ότι, όταν κάμνη αυτά, βλάπτει, αλλά δεν
+   τιμά αυτήν. Και όμως πρέπει να τιμά αυτήν κατόπιν από τους θεούς ως
+   δευτέραν. Ούτε πάλιν ο άνθρωπος που δεν θεωρεί τον εαυτόν του
+   αίτιον των σφαλμάτων του και των περισσοτέρων και μεγαλιτέρων
+   δυστυχημάτων, αλλά άλλους, τον εαυτόν του δε τον ξεχωρίζει ως
+   αλάνθαστον, τιμά την ψυχήν του, καθώς δήθεν φρονεί. Αλλά πολύ
+   απέχει από το να κάμνη τούτο, διότι την βλάπτει. Και πάλιν, όταν
+   υποχωρή εις τας ηδονάς παραβαίνων την συμβουλήν και τον έπαινον του
+   νομοθέτου, και τότε διόλου δεν την τιμά, αλλά την ατιμάζει, διότι
+   την παραγεμίζει από κακά και από μετανοίας. Ούτε πάλιν, όταν
+   αντιθέτως δεν κοπιάζη, να υποφέρη τους αξιεπαίνους κόπους και
+   φόβους και πόνους και λύπας, αλλά υποχωρή, και τότε δεν τιμά αυτήν
+   με την υποχώρησιν. Διότι την καθιστά άτιμον, όταν κάμνη όλα αυτά.
+   Ούτε όταν νομίζη ότι η ζωή πάντως είναι αγαθόν, δεν τιμά, αλλά
+   ατιμάζει αυτήν και τότε ακόμη. Διότι, όταν η ψυχή του όλα τα
+   πράγματα του Άδου τα θεωρή κακά, αυτός υποχωρεί και δεν αντιτείνει
+   διαφωτίζων και εξελέγχων αυτήν, ότι δεν γνωρίζει αν είναι όλως
+   διόλου αντιθέτως από όλα τα αγαθά μας μεγαλίτερα τα περιστρεφόμενα
+   εις τους θεούς τους εκεί. Και πάλιν, όταν κανείς από την αρετήν
+   προτιμά το κάλλος, αυτό δεν σημαίνει άλλο τίποτε παρά την αληθινήν
+   και πραγματικήν ατιμίαν της ψυχής. Διότι ο λόγος αυτός λέγει ότι το
+   σώμα είναι εντιμότερον από την ψυχήν, και λέγει ψέμμα. Διότι κανέν
+   πράγμα της γης δεν είναι εντιμότερον από τα επουράνια, αλλά όστις
+   φρονεί διαφορετικά περί της ψυχής, δεν γνωρίζει πόσον θαυμάσιον
+   είναι αυτό το κτήμα του, το οποίον παραμελεί. Ούτε βεβαίως, όταν
+   κανείς ζητή να κερδίση χρήματα όχι εντίμως, ή όταν δεν δυσφορή, εάν
+   τα κερδίζη ούτω πως, τιμά δήθεν με δώρα τότε την ψυχήν του. Απ'
+   εναντίας μάλιστα ωρισμένως την περιφρονεί. Διότι την πολύτιμον και
+   καλήν αξίαν της την ανταλλάσσει με ολίγον χρυσόν. Διότι ολόκληρος ο
+   χρυσός που είναι επάνω και κάτω από την γην δεν έχει αξίαν ίσην με
+   την αρετήν. Με μίαν λέξιν όστις δεν θέλει να απέχη με κάθε τρόπον
+   από όσα ο νομοθέτης θεωρεί ότι είναι αισχρά και κακά, και αντιθέτως
+   όσα εκείνος θεωρεί αγαθά και καλά, δεν τα εκτελεί με όλην του την
+   δύναμιν, δεν γνωρίζει εις όλα αυτά, οποιοσδήποτε άνθρωπος και αν
+   είναι αυτός, ότι την ψυχήν του, η οποία είναι το θεϊκώτερον πράγμα,
+   την καθιστά το ατιμότερον και το ασχημότερον πράγμα. Δηλαδή κανείς
+   σχεδόν δεν συλλογίζεται την μεγαλιτέραν, καθώς λέγουν, δίκην της
+   κακουργίας, είναι δε αυτή η μεγαλιτέρα, δηλαδή το να γίνεται όμοιος
+   με τους κακούς άνδρας, και, αφού γίνη όμοιος, τους μεν αγαθούς
+   λόγους και άνδρας να τους αποφεύγη και να τους αποχωρίζεται, εις
+   αυτούς δε να προσκολλάται ακολουθών τας συναναστροφάς των. Αφού δε
+   προσαρμοσθή με αυτούς, είναι επόμενον να δίδη και παίρνη με αυτούς
+   ό,τι επλάσθησαν να δίδουν και παίρνουν μεταξύ των οι τοιούτοι με
+   έργα και λόγους. Αυτό λοιπόν το πάθημα δεν είναι η τιμωρία, διότι
+   το δίκαιον και η τιμωρία είναι καλόν πράγμα, αλλά η εκδίκησις η
+   οποία ακολουθεί την αδικίαν, την οποίαν και όστις την εύρη και
+   όστις δεν την εύρη είναι άθλιος, διότι εκείνος μεν δεν θεραπεύεται,
+   αυτός δε καταστρέφεται, διά να σωθούν άλλοι πολλοί. Τιμήν δε φέρει
+   εις ημάς γενικώς το να ακολουθούμεν τα καλλίτερα, όσα δε είναι
+   χειρότερα, αλλά επιδέχονται βελτίωσιν, κυριολεκτικώς να τα
+   καταστήσωμεν όσον το δυνατόν άριστα. Λοιπόν εις τον άνθρωπον δεν
+   υπάρχει άλλο κτήμα προσφυέστερον από την ψυχήν εις το να αποφεύγη
+   μεν το κακόν, να ανιχνεύση δε και να συλλάβη το καλλίτερον από όλα,
+   και, αφού πάλιν το συλλάβη, να το έχη σύνοικον εις όλην της την
+   ζωήν. Διά τούτο έχει την δευτέραν θέσιν εις την εκτίμησιν. Όσον δε
+   διά το τρίτον έκαστος ημπορεί να το εννοήση ότι είναι η εκτίμησις
+   του σώματος συμφώνως με την φύσιν. Και πάλιν δε πρέπει να
+   εξετάσωμεν ποίαι από αυτάς τας εκτιμήσεις είναι αληθείς και ποίαι
+   κίβδηλοι. Αυτό δε ανήκει εις τον νομοθέτην. Μου φαίνεται λοιπόν ότι
+   μας πληροφορούν τα εξής και τα παρόμοια δι' αυτάς, ότι δηλαδή
+   πολύτιμον σώμα είναι όχι το ωραίον, ούτε το ισχυρόν, ούτε το ταχύ,
+   ούτε το υψηλόν, ούτε βεβαίως το υγιεινόν — μολονότι εις πολλούς
+   ίσως αυτό φαίνεται — , αλλά βεβαίως ούτε και τα αντίθετα από αυτά,
+   αλλά τα ευρισκόμενα εις το μέσον και εγγίζοντα αυτήν την διάθεσιν
+   φαίνεται ότι είναι σωφρονέστατα και μακροβίως ασφαλή. Διότι εκείνα
+   μεν καθιστούν τας ψυχάς χαύνους και θρασείας, αυτά δε ταπεινάς και
+   δουλοπρεπείς ομοίως δε και η απόκτησις χρημάτων και κτημάτων και η
+   εκτίμησις αυτών έχει την ιδίαν αναλογίαν. Δηλαδή ενός εκάστου από
+   αυτά τα μεν υπέρογκα (υπερβολικά) γεννούν έχθρας και διχονοίας εις
+   τας πόλεις και εις τα άτομα, τα δε ελλιπή φέρουν δουλοπρέπειαν
+   συνήθως. Λοιπόν ας μην είναι κανείς πολύ φιλοχρήματος όσον διά τα
+   τέκνα του, διά να τα αφήση όσον τα δυνατόν πλουσιώτερα. Διότι τούτο
+   ούτε εις εκείνα ούτε εις την πόλιν είναι το καλλίτερον. Διότι όση
+   περιουσία των νέων δεν γεννά κόλακας, ενώ δεν στερείται τα
+   απαραίτητα, είναι η πλέον αρμονική από όλας και η καλλιτέρα. Διότι
+   συμφωνεί μαζί μας και προσαρμόζει εις όλα την ζωήν μας και την
+   καθιστά ανενόχλητον. Εις τα τέκνα δε πρέπει να αφήνωμεν αιδημοσύνην
+   πολλήν και όχι χρυσόν. Νομίζομεν δε ότι αυτήν θα την αφήσωμεν, εάν
+   κάμνωμεν παρατηρήσεις εις τους νέους, όταν κάμνουν αναισχυντίας.
+   Αλλά η συμβουλή μας αυτή δεν εννοεί διά τους νέους εκείνο το οποίον
+   λέγουν συνήθως, ότι δηλαδή οι νέοι πρέπει δι' όλα να εντρέπωνται. Ο
+   δε νοήμων νομοθέτης μάλλον τους γεροντοτέρους θα συμβουλεύση να
+   εντρέπωνται τους νέους και περισσότερον από όλους τους άλλους να
+   προσέχουν, μήπως τους ιδή κανείς από τους νέους ή και τους ακούση
+   να κάμνουν ή να λέγουν κανέν αισχρόν πράγμα, διότι, όπου είναι
+   αναίσχυντοι οι γέροντες, είναι λογικόν εκεί και οι νέοι να είναι
+   αναιδέστατοι. Διότι η μόρφωσις είναι διά τους νέους, συγχρόνως δε
+   προτέρημα τούτων είναι όχι το να συμβουλεύουν, αλλά, όσα θα έλεγε
+   εις άλλον κανείς ως συμβουλάς, αυτά να αποδεικνύη ο ίδιος ότι τα
+   εκτελεί εις όλην του την ζωήν όστις δε τιμά και σέβεται τους
+   συγγενείς του και τους εφεστίους θεούς, οι οποίοι προστατεύουν όλην
+   την γενεάν του ιδίου αίματος, είναι λογικόν να έχη ευνοϊκούς τους
+   γενεθλίους θεούς εις την τεκνοποίησίν του. Αλλά βεβαίως και τους
+   φίλους και συντρόφους θα τους έχη ευνοϊκούς εις τας συναναστροφάς
+   της ζωής, εάν θεωρή ανωτέρας και σοβαρωτέρας τας υπηρεσίας εκείνων
+   προς τον εαυτόν του παρ' όσον τας θεωρούν εκείνοι, ως μικροτέρας δε
+   πάλιν εκτιμά τας ιδικάς του εκδουλεύσεις προς τους φίλους παρ' όσον
+   τας θεωρούν οι ίδιοι φίλοι και συνέταιροι. Εις την πόλιν δε βεβαίως
+   και τους πολίτας πολύ καλλίτερος είναι όστις περισσότερον από μίαν
+   νίκην των Ολυμπίων και όλων των πολεμικών και ειρηνικών αγώνων θα
+   εδέχετο να νικήση εις την φήμην της υποταγής εις τους νόμους της
+   πατρίδος, ότι δηλαδή έγινε υπηρέτης αυτών περισσότερον από όλους
+   τους ανθρώπους εις όλην του την ζωήν. Διά τους φιλοξενουμένους δε
+   ας νομίζη ότι υπάρχουν σεβαστότατα συμβόλαια. Διότι σχεδόν όλα τα
+   σφάλματα των ξένων και τα γινόμενα προς τους ξένους από τους
+   πολίτας είναι εμπιστευμένα περισσότερον εις θεόν ως εκδικητήν.
+   Διότι ο ξένος είναι έρημος από φίλους και συγγενείς και διά τούτο
+   είναι συμπαθέστερος και εις τους ανθρώπους και εις τους θεούς.
+   Λοιπόν όστις έχει δύναμιν να τον εκδικηθή περισσότερον τον βοηθεί
+   προθυμότερον. Έχει δε περισσοτέραν δύναμιν ο δαίμων και θεός της
+   φιλοξενίας δι' έκαστον ο οποίος ακολουθεί τον ξένιον Δία. Λοιπόν
+   πρέπει πολύ να προσέχη όστις έχει και την ελαχίστην προσοχήν, να μη
+   κάμη κανέν σφάλμα εις τους ξένους έως ότου να φθάση εις το τέλος
+   της ζωής του. Από όλα δε τα φιλοξενικά και τοπικά σφάλματα
+   μεγαλίτερον είναι δι' έκαστον το σχετικόν με τους ικετεύοντας.
+   Διότι ο ίδιος θεός, τον οποίον ο ικετεύων επικαλέσθη μάρτυρα των
+   υποσχέσεων, αυτός είναι υπέροχος φύλαξ του παθόντος, ώστε δεν είναι
+   δυνατόν να μείνη ανεκδίκητος οποιοσδήποτε από όσα έπαθε.
+
+   Λοιπόν όσαι σχέσεις περιστρέφονται εις τους γονείς και τον εαυτόν
+   μας και τα ιδικά μας και εις την πόλιν δε και τους φίλους και τους
+   συγγενείς και την φιλοξενίαν και την εστίαν σχεδόν τας εξετάσαμεν.
+   Αλλά τόρα είναι η σειρά να εξετάσωμεν ποίας ιδιότητας πρέπει να έχη
+   κανείς, διά να περάση όσον το δυνατόν καλλίτερα την ζωήν του,
+   δηλαδή εις όσα δεν ορίζει ο νόμος αλλά η επιδοκιμασία η μεθοδική
+   και η κατάκρισις κάμνει έκαστον πλειότερον πειθήνιον και ευνοϊκόν
+   διά τους μέλλοντας να θεσπισθούν νόμους, αυτά ακριβώς πρέπει τόρα
+   πλέον να εξετάσωμεν. Λοιπόν η αλήθεια από όλα τα αγαθά είναι πρώτον
+   εις τους θεούς και πρώτον εις τους ανθρώπους. Και αυτήν όστις θέλει
+   να γίνη αξιομακάριστος και ευτυχής πρέπει από την αρχήν να την
+   αποκτήση, διά να ζη όσον το δυνατόν περισσότερον χρόνον ως
+   φιλαλήθης. Διότι αυτός είναι πιστευτός. Απίστευτος δε είναι όστις
+   αγαπά το ψεύδος εκουσίως, όστις δε το αγαπά ακουσίως, είναι
+   ανόητος. Αλλά κανέν από αυτά τα δύο δεν είναι ζηλευτόν. Διότι
+   βεβαίως δεν είναι κατάλληλος διά φιλίαν ούτε ο απίστευτος ούτε ο
+   αμαθής· όταν δε παρέλθη καιρός εις το βαρύ γήρας του προετοιμάζει
+   διά τον εαυτόν του απόλυτον εγκατάλειψιν κατά το τέλος της ζωής
+   του, ώστε, είτε ζουν οι φίλοι του και τα τέκνα του είτε όχι, σχεδόν
+   εξ ίσου να είναι ορφανός ο βίος του. Άξιος δε υπολήψεως είναι
+   βεβαίως και όστις δεν αδικεί διόλου. Όστις όμως ούτε επιτρέπει την
+   αδικίαν εις τους αδίκους είναι άξιος πλειοτέρας τιμής από την
+   διπλασίαν παρά εκείνος. Διότι εκείνος μεν ισοδυναμεί με ένα, αυτός
+   όμως με πολλούς άλλους, διότι καταγγέλλει εις τους άρχοντας την
+   αδικίαν των άλλων. Όστις όμως εκτός τούτου συντείνει όσον ημπορεί
+   να τιμωρή μαζί με τους άρχοντας, αυτός ας ανακηρυχθή εις την πόλιν
+   ως ο κατ' εξοχήν μέγας ανήρ ο νικητής εις την αρετήν. Τον ίδιον δε
+   έπαινον ακριβώς πρέπει να εφαρμόσωμεν και εις την σωφροσύνην και
+   την φρόνησιν και όσα άλλα αγαθά έχει κανείς, τα οποία είναι δυνατόν
+   όχι μόνον ο ίδιος να τα έχη, αλλά και εις τους άλλους να τα
+   μοιράζη. Και όστις μεν τα μοιράζει πρέπει να τον τιμώμεν εις τον
+   ανώτατον βαθμόν, όστις δε πάλιν δεν ημπορεί, αλλά θέλει, να τον
+   αφήσωμεν δεύτερον, όστις δε φθονεί και εκουσίως δεν μοιράζει
+   φιλικώς εις κανένα τα αγαθά, τον ίδιον μεν να τον κατακρίνωμεν, το
+   προσόν του όμως να μη το περιφρονούμεν εξ αιτίας του κατόχου του,
+   αλλά όσον είναι δυνατόν να το αποκτώμεν. Ας αμιλλάται δε μαζί μας
+   διά την αρετήν ο καθείς χωρίς να τον φθονούμεν. Διότι ο τοιούτος
+   αυξάνει τας πόλεις, διότι και ο ίδιος αμιλλάται και τους άλλους δε
+   τους παρεμποδίζει με συκοφαντίας. Ο φθονερός όμως, επειδή νομίζει
+   ότι πρέπει να γίνη ανώτερος διά της συκοφαντίας των άλλων, και ο
+   ίδιος ολιγώτερον αγωνίζεται διά την αληθινήν αρετήν και τους
+   συναγωνιζομένους με αυτούς τους φέρει εις απελπισίαν με την άδικον
+   κατάκρισιν, και, επειδή ολόκληρον την πόλιν την κάμνει να μη
+   γυμνάζεται εις τον συναγωνισμόν της αρετής, την καθιστά, καθόσον
+   εξαρτάται από αυτόν, μικροτέραν εις την δόξαν της^ λοιπόν πρέπει
+   έκαστος ανήρ να είναι ευέξαπτος, αλλά όσον το δυνατόν μειλίχιος.
+   Διότι τα κακά και δυσκολοθεράπευτα ή εντελώς αθεράπευτα αδικήματα
+   των άλλων δεν είναι δυνατόν να τα αποφύγη αλλέως παρά εάν τους
+   πολεμήση και τους αποκρούση θριαμβευτικώς και εάν δεν παραβλέπη
+   τίποτε εις την τιμωρίαν, τούτο όμως χωρίς ανδρείαν καρδίαν πάσα
+   ψυχή είναι ανίκανος να το εκτελέση. Όσον όμως πάλιν δι' όσους
+   αδικούν, αλλά εις πράγματα ευκολοθεράπευτα, είναι ανάγκη να
+   γνωρίζωμεν, ότι όλοι όσοι αδικούν δεν αδικούν εκουσίως. Διότι κανέν
+   από τα μεγαλίτερα κακά ποτέ κανείς πουθενά δεν είναι δυνατόν να το
+   αποκτήση εκουσίως, πολύ δε ολιγώτερα μέσα εις τα πολυτιμότερά του
+   πράγματα. Η ψυχή δε, καθώς είπαμεν, είναι βεβαίως δι' όλους το
+   πολυτιμότερον. Λοιπόν μέσα εις το πολυτιμότερον ποτέ κανείς δεν
+   είναι δυνατόν να δεχθή το μεγαλίτερον κακόν και να ζη ισοβίως έχων
+   αυτό. Αλλά αξιολύπητος μεν είναι ωρισμένως ο άδικος και ο έχων τα
+   ελαττώματα, αλλά τον μεν ευκολοθεράπευτον επιτρέπεται να τον
+   λυπηθούμεν και δεσμεύοντες την έξαψίν μας να την καταπραΰνωμεν και
+   να μην είμεθα διαρκώς ακρόχολοι και γυναικείως πικροί, εις δε τον
+   τελείως και απειθώς ελαττωματικόν και κακόν πρέπει να απολύσωμεν
+   την οργήν μας. Διά τούτο λοιπόν πρέπει, νομίζομεν, να είναι
+   ευέξαπτος και μειλίχιος πάντοτε ο αγαθός.
+
+   Αλλά από όλα τα κακά το μεγαλίτερον διά τους περισσοτέρους
+   ανθρώπους είναι έμφυτον εις τας ψυχάς των, το οποίον έκαστος
+   συγχωρεί εις τον εαυτόν του και δεν εφευρίσκει καμμίαν αποφυγήν
+   αυτού. Τούτο δε είναι αυτό που λέγουν ότι έκαστος άνθρωπος είναι εκ
+   φύσεως φίλος του εαυτού του και βεβαίως είναι ορθόν ότι πρέπει να
+   είναι τοιούτος. Εις το πραγματικόν όμως γίνεται πάντοτε αιτία όλων
+   των σφαλμάτων αυτή η υπερβολική αγάπη του εαυτού του. Διότι όστις
+   αγαπά αποτυφλώνεται ως προς το αγαπητόν του πράγμα, ώστε κρίνει
+   κακώς τα δίκαια και τα αγαθά και τα καλά, επειδή νομίζει ότι πρέπει
+   να υπερτιμά περισσότερον τον ατομισμόν του από την αλήθειαν. Δηλαδή
+   ούτε τον εαυτόν του ούτε τα ιδικά του πρέπει να υπεραγαπά όστις
+   θέλει να γίνη μέγας ανήρ, αλλά τα δίκαια, είτε από αυτόν τον ίδιον
+   τύχη να εκτελούνται είτε από κανένα άλλον περισσότερον. Λοιπόν από
+   αυτό ακριβώς το σφάλμα εγεννήθη και το να νομίζη την ιδικήν του
+   αμάθειαν ότι είναι σοφία. Δι' αυτά, ενώ δεν γνωρίζομεν τίποτε, διά
+   να εκφρασθώ ούτω πως, νομίζομεν ότι όλα τα γνωρίζομεν, και, επειδή
+   δεν αναθέτομεν εις άλλους να εκτελέσουν όσα δεν γνωρίζομεν,
+   αναγκαζόμεθα να τα κάμωμεν οι ίδιοι και να σφάλλωμεν. Διά τούτο
+   πρέπει έκαστος ν' αποφεύγη να αγαπά πολύ τον εαυτόν του, πρέπει δε
+   να επιζητή τον καλλίτερόν του, χωρίς να έχη κανέν εμπόδιον εις
+   τούτο από καμμίαν εντροπήν. Όσα δε είναι μικρότερα από αυτά και
+   επαναλαμβάνονται πολλάκις, είναι όμως όχι ολιγώτερον από αυτά
+   χρήσιμα, αυτά πρέπει να τα λέγη υπενθυμίζων εις τον εαυτόν του.
+   Δηλαδή, ωσάν να ξεχύνεται κάτι, είναι ανάγκη να ρέη κάτι νέον, και
+   η ανάμνησις είναι εισροή της απελθούσης φρονήσεως.
+
+   Διά τούτο πρέπει και τους υπερβολικούς γέλωτας να αποφεύγωμεν και
+   τα δάκρυα, να συμβουλεύη δε πάντα άνδρα έκαστος να κρύπτη την
+   μεγάλην χαράν και την μεγάλην θλίψιν και να προσπαθή να είναι
+   αξιοπρεπής, και εις τας ευτυχίας, τας οποίας φέρει ο αγαθός δαίμων
+   εις έκαστον, και εις τους περισπασμούς, όταν οι δαίμονες του
+   αντιτάσσουν κάπως υψηλά και ανωφελή εμπόδια εις τας πράξεις του, να
+   ελπίζει δε πάντοτε ότι ο θεός εις όσα χαρίζει εις τους αγαθούς τους
+   μεν απαιτουμένους κόπους από μεγαλιτέρους θα τους κάμη μικροτέρους,
+   τα δε υπάρχοντά του θα τα μεταβάλη εις το καλλίτερον, όλα δε τα
+   αντίθετα από αυτά αγαθά θα έλθουν εις αυτούς με αγαθήν τύχην. Με
+   αυτάς λοιπόν τας ελπίδας πρέπει να ζη έκαστος και με τας
+   υπενθυμίσεις όλων αυτών χωρίς να αποφεύγη, αλλά πάντοτε και εις τας
+   διασκεδάσεις και εις τας σπουδάς του να τα υπενθυμίζη και εις τους
+   άλλους και εις τον εαυτόν του καθαρά.
+
+   Λοιπόν τόρα πλέον ελέχθησαν σχεδόν όλα όσα είναι θεία και διά τας
+   ασχολίας και διά το άτομον έκαστον, ποίου χαρακτήρος οφείλει να
+   είναι. Τα ανθρώπινα όμως δεν τα είπαμεν, και πρέπει να τα ειπούμεν.
+   Διότι με ανθρώπους ομιλούμεν εδώ και όχι με θεούς. Είναι δε εκ
+   φύσεως ιδιότης του ανθρώπου προ πάντων αι ηδοναί και αι λύπαι και
+   αι επιθυμίαι, από τας οποίας κατ' ανάγκην παν θνητόν ζώον είναι
+   κρεμασμένον, διά να εκφρασθώ ούτω πως, και εξηρτημένον με πολλήν
+   προθυμίαν. Λοιπόν πρέπει να επαινούμεν τον καλλίτερον βίον όχι
+   μόνον ότι είναι ανώτερος κατά την ευπρέπειαν εις την κοινήν γνώμην,
+   αλλά και ότι, εάν θελήση κανείς να τον δοκιμάση και να μη
+   λιποτακτήση από αυτόν, ενόσω είναι νέος, υπερισχύει και εις αυτό το
+   οποίον όλοι ζητούμεν, δηλαδή εις την περισσοτέραν χάριν και την
+   ολιγωτέραν λύπην από όλους τους άλλους βίους. Ότι δε τούτο θα γίνη
+   σαφές, όταν τον απολαμβάνη κανείς ορθώς, ευκόλως θα αποδειχθή και
+   πάρα πολύ καλά! Αλλά ποία είναι η ορθότης; Αυτό πρέπει τόρα να το
+   λάβωμεν και να το εξετάσωμεν με το λογικόν, εάν μας εδόθη ούτως πως
+   συμφώνως με την φύσιν ή αλλέως έξω από την φύσιν. Η δε εξέτασις του
+   ηδονικωτέρου βίου πλησίον του λυπηροτέρου πρέπει να γίνη ως εξής.
+   Την ηδονήν την θέλομεν να την απολαμβάνωμεν, την λύπην όμως ούτε
+   την προτιμώμεν ούτε την θέλομεν, το δε ουδέτερον αίσθημα από την
+   ηδονήν και την λύπην, εις την θέσιν μεν της ηδονής δεν το
+   επιθυμούμεν, εις την θέσιν όμως της λύπης θέλομεν να το
+   ανταλλάξωμεν. Την λύπην δε την ολιγωτέραν με την περισσοτέραν
+   ηδονήν την θέλομεν, αλλά την ολιγωτέραν ηδονήν με την περισσοτέραν
+   λύπην δεν την θέλομεν, τα ίσα δε απέναντι των ίσων, και διά τα δύο
+   αυτά δεν ημπορούμεν να ειπούμεν σαφώς πώς τα επιθυμούμεν. Όλα αυτά
+   όμως κατά το ποσόν και το μέγεθος και την σφοδρότητα και την
+   ισότητα και τα αντίθετα αυτών ως προς την θέλησίν μας μεν έχουν
+   διαφοράν, ως προς την προαίρεσίν μας όμως δεν έχουν. Αφού λοιπόν
+   αυτά εδημιουργήθησαν κατ' ανάγκην ούτω πως, εις όποιον μεν βίον
+   υπάρχει μεγάλη ποσότης και από τα δύο και μέγεθος και σφοδρότης,
+   αλλά είναι ανώτερα τα ηδονικά, εκείνον τον θέλομεν, εις όποιον όμως
+   υπάρχουν τα αντίθετα δεν τον θέλομεν. Και πάλιν εις όποιον υπάρχουν
+   ολίγα και τα δύο και μικρά και ήσυχα, αλλά είναι ανώτερα τα λυπηρά,
+   δεν τον θέλομεν, εις όποιον δε υπάρχουν τα αντίθετα, τον θέλομεν.
+   Εις όποιον δε βίον πάλιν ισορροπούν, πρέπει να φρονούμεν, καθώς
+   προηγουμένως, ότι τον ισόρροπον βίον, εφ' όσον είναι ανώτερα τα
+   ευχάριστα εις ημάς, τον θέλομεν, εφόσον όμως είναι ανώτερα τα
+   μισούμενα, δεν τον θέλομεν. Πρέπει δε να έχωμεν υπ' όψει μας ότι
+   όλοι οι βίοι περικλείονται εις αυτούς τους δύο και να εννοήσωμεν
+   ποίους θέλομεν εκ φύσεως. Εάν δε νομίζωμεν ότι θέλομεν τίποτε άλλο
+   έξω από αυτά, αυτό το φρονούμεν, διότι δεν γνωρίζομεν εκ πείρας
+   τους υπάρχοντας βίους.
+
+   Ποίοι λοιπόν και πόσοι είναι οι βίοι, διά τους οποίους πρέπει να
+   προτιμήσωμεν τον θεληματικόν και εκούσιον, αφού εννοήσωμεν τον
+   αθέλητον και ακούσιον και να τον θέσωμεν εις τον εαυτόν μας ως
+   νόμον, και αφού εκλέξωμεν τον αγαπητόν και συγχρόνως τον ηδονικόν
+   και άριστον και ωραιότατον να ζώμεν όσον είναι δυνατόν εις τον
+   άνθρωπον μακαριώτερον; Λοιπόν ας δεχθώμεν ότι ο σώφρων βίος είναι
+   είς και είς ο φρόνιμος και είς ο ανδρείος και είς ο υγιεινός. Και
+   εις αυτούς, οι οποίοι είναι τέσσαρες, ας αντιτάξωμεν ως αντιθέτους
+   άλλους τέσσαρας, τον ανόητον, τον δειλόν, τον ακόλαστον, τον
+   νοσηρόν. Και λοιπόν όποιος γνωρίζει τον σώφρονα βίον θα δεχθή ότι
+   είναι μειλίχιος εις όλα και ότι δίδει ησύχους λύπας και ησύχους
+   ηδονάς, και μαλακάς επιθυμίας και έρωτας όχι μανιώδεις. Ο δε
+   ακόλαστος ότι είναι εις όλα ακράτητος και δίδει σφοδράς λύπας και
+   σφοδράς ηδονάς, επιμόνους δε και παραφόρους επιθυμίας και έρωτας
+   όσον το δυνατόν μανιωδεστέρους. Ότι δε είναι υπερβολικώτεραι εις
+   μεν τον σώφρονα βίον αι ηδοναί παρά οι πόνοι, εις δε τον ακόλαστον
+   ότι είναι ανώτεραι αι λύπαι από τας ηδονάς και εις το μέγεθος και
+   εις το ποσόν και εις την πυκνότητα. Δι' αυτό ο είς μεν από αυτούς
+   τους βίους είναι λογικώς ηδονικώτερος κατά φύσιν, ο δε άλλος
+   λυπηρότερος, και όστις βεβαίως θέλει να ζήση ηδονικώς δεν
+   επιτρέπεται εκουσίως να ζη ακολάστως, αλλά πλέον έγινε φανερόν,
+   ότι, αν αυτό που λέγομεν τόρα, είναι ορθόν, τότε έπεται λογικώς ότι
+   έκαστος είναι ακουσίως ακόλαστος. Δηλαδή ή από αμάθειαν ή από
+   ακράτειαν ή και από τα δύο στερείται σωφροσύνης πας όχλος των
+   ανθρώπων. Αυτά λοιπόν πρέπει να φρονούμεν διά τον νοσηρόν και
+   υγιεινόν βίον, ότι δηλαδή έχουν ηδονάς και λύπας, αλλ' ότι
+   υπερτερούν αι ηδοναί τας λύπας εις την υγείαν, αι δε λύπαι τας
+   ηδονάς εις τας ασθενείας. Η θέλησίς μας όμως εις την προτίμησιν των
+   βίων δεν είναι να υπερτερή το λυπηρόν, όπου δε αυτό υπερτερείται,
+   αυτόν τον βίον τον εκρίναμεν ηδονικώτερον. Λοιπόν, ημπορούμεν να
+   ειπούμεν, επειδή ο σώφρων από τον ακόλαστον και ο φρόνιμος από τον
+   άφρονα και ο βίος της ανδρείας από τον βίον της δειλίας έχει και τα
+   δύο ολιγώτερα και μικρότερα και πυκνότερα και υπερτερεί ο είς τον
+   άλλον κατά σειράν από αυτούς εδώ ως προς την υπερβολήν της ηδονής,
+   ενώ εκείνοι υπερτερούν αυτούς ως προς την λύπην, διά τούτο ο μεν
+   ανδρείος νικά τον δειλόν, ο δε φρόνιμος τον ανόητον, ώστε είναι
+   ηδονικώτεροι εκείνοι από αυτούς, ο σώφρων και ο ανδρείος και ο
+   φρόνιμος και ο υγιεινός, από τον δειλόν και ανόητον και ακόλαστον
+   και νοσηρόν, και συντόμως, ο σχετικός με την αρετήν εις το σώμα και
+   εις την ψυχήν από τον σχετικόν με την μοχθηρίαν, και ηδονικώτερος
+   είναι και εις τα άλλα υπερτερεί περισσώς με το κάλλος του και την
+   ορθότητα και την αρετήν και την δόξαν, ώστε όστις έχει αυτόν τον
+   κάμνει να ζη ευτυχέστερον από τον αντίθετον εις όλα εξ ολοκλήρου.
+
+   Και το μεν προοίμιον των νόμων ας λάβη τέλος εις αυτό το σημείον
+   της συζητήσεώς μας. Κατόπιν όμως από το προοίμιον είναι βεβαίως
+   λογικόν να ακολουθήση ο νόμος, ή μάλλον, καθώς είναι αληθές, το
+   υπόδειγμα των νόμων της πολιτείας. Καθώς λοιπόν εις έν ύφασμα ή και
+   εις οποιονδήποτε άλλο πράγμα δεν είναι δυνατόν να κατασκευάσωμεν με
+   τα ίδια υλικά το υφάδι και το στημόνι, αλλά πρέπει να υπερέχη εις
+   την αξίαν το είδος των στημόνων, διότι αυτό πρέπει να είναι ισχυρόν
+   και να έχη κάποιαν σταθερότητα εις τας μετατροπάς, το δε άλλο να
+   είναι μαλακόν και δικαίως να έχη κάποιαν υποχώρησιν, δι' αυτό
+   λοιπόν όσοι πρόκειται να λάβουν μεγάλα αξιώματα εις τας πόλεις
+   πρέπει κάπως να διακρίνωνται εις τούτο, καθώς και όσοι με μικράν
+   παιδείαν γυμνάζονται πάντοτε αναλόγως. Δηλαδή υπάρχουν δύο είδη
+   πολιτευμάτων, και το μεν έν είναι εγκαταστάσεις αρχών εις εκάστους,
+   το δε άλλο είναι νόμοι εμπιστευμένοι εις τας αρχάς. Αλλά
+   προηγουμένως από αυτά πρέπει να έχωμεν υπ' όψει μας τα εξής:
+
+   Πάσαν αγέλην, αφού την παραλάβη ο ποιμήν και ο βοσκός και ο
+   ιπποκόμος και όσοι άλλοι παρόμοιοι υπάρξουν, δεν είναι τρόπος να
+   δοκιμάση να την περιποιηθή κατ' άλλον τρόπον παρά εάν πρώτον
+   καθαρίση τα ζώα καθώς απαιτείται διά την συντροφίαν των, αφού δε
+   διαλέξη και τα υγιή και τα μη υγιή και τα ευγενή και τα αγενή, άλλα
+   μεν αποστείλη εις κάποιας άλλας αγέλας, άλλα δε περιποιηθή, έχων
+   υπ' όψει του ότι θα μείνη μάταιος και ανωφελής ο κόπος του και διά
+   τα σώματα και διά τας ψυχάς, τας οποίας η φύσις και η πονηρά
+   ανατροφή διαφθείρει και καταστρέφει το γένος των υγιών και
+   αμολύντων ηθών και σωμάτων εις παν πράγμα, όταν κανείς δεν καθαρίζη
+   τα πρώτα. Και βεβαίως διά τα άλλα ζώα είναι μικροτέρα η σπουδή και
+   μόνον χάριν παραδείγματος αξίζει να τα παρουσιάσωμεν εις την
+   συζήτησίν μας, τα ανθρώπινα όμως είναι άξια της μεγαλιτέρας σπουδής
+   και ο νομοθέτης πρέπει να τα ερευνά πολύ και να εξηγή τι χρειάζεται
+   εις έκαστον ως προς τον καθαρισμόν και όλας τας άλλας πράξεις.
+   Λόγου χάριν το ζήτημα του καθαρισμού της πόλεως ημπορεί να γίνη ως
+   εξής. Από τους πολλούς καθαρισμούς που υπάρχουν άλλοι μεν είναι
+   ευκολώτεροι, άλλοι δε δυσκολώτεροι. Και όσοι μεν είναι δύσκολοι και
+   καλλίτεροι, εάν ο ηγεμών είναι ο ίδιος και νομοθέτης, ημπορεί να
+   τους εκτελέση, ο νομοθέτης όμως που δεν έχει ηγεμονίαν (!) ιδρύων
+   νέον πολίτευμα και νόμους, εάν και τον ευκολώτερον καθαρισμόν
+   εκτελέση, πρέπει να είναι ευχαριστημένος και από αυτό. Είναι δε ο
+   μεν καλλίτερος βασανιστικός, καθώς και όσα φάρμακα είναι
+   τοιουτότροπα, δηλαδή όστις σύρει εις την τιμωρίαν με εκδίκησιν,
+   προσθέτων ως τέλος της εκδικήσεως τον θάνατον ή την εξορίαν. Διότι
+   όσοι έσφαλαν τα μέγιστα και είναι αθεράπευτοι και μεγίστη βλάβη εις
+   την πόλιν, συνηθίζει να τους απομακρύνη. Ο δε μαλακότερος
+   καθαρισμός είναι ο εξής· όσοι από στέρησιν της τροφής φαίνονται
+   πρόθυμοι και έτοιμοι να ακολουθήσουν τους αρχηγούς, εναντίον των
+   ευπόρων ως άποροι, αυτούς ως ασθένειαν ενσκήψασαν εις την πόλιν διά
+   να τους απομακρύνη ευφήμως, εθέσπισε το όνομα της αποικίας και τους
+   αποστέλλει όσον το δυνατόν φιλικώτερον. Λοιπόν αυτό πας νομοθέτης
+   οπωσδήποτε πρέπει να το εκτελέση εις την αρχήν, εις ημάς όμως πολύ
+   παραδοξότερα είναι όσα συνέβησαν τόρα ως προς αυτά. Δηλαδή ούτε
+   αποικίαν ούτε κάποιαν εκλογήν καθαρισμού οφείλομεν να εφεύρωμεν
+   προς το παρόν, αλλά, ως να κατασταλάζουν πολλαί πηγαί και χείμαρροι
+   εις μίαν λίμνην, είναι ανάγκη να προσέχωμεν πώς να μείνη όσον το
+   δυνατόν καθαρώτερον το συναθροιζόμενον νερόν, και αλλού μεν να το
+   αδειάζωμεν, αλλού δε να το διοχετεύωμεν και το απομακρύνωμεν.
+   Υπάρχει δε, καθώς φαίνεται, κόπος και κίνδυνος εις πάσαν
+   εγκαθίδρυσιν πολιτεύματος. Αφού όμως τόρα ημείς με λόγους τα
+   συζητούμεν και δεν τα εκτελούμεν εμπράκτως, ας λάβη τέλος η εκλογή
+   μας και ας θεωρήσωμεν ότι ο καθαρισμός της έγινε καθώς τον
+   φανταζόμεθα. Δηλαδή από όλους όσοι θα δοκιμάσουν να έλθουν ως
+   πολίται εις την πόλιν αυτήν τους μεν κακούς θα τους εξετάσωμεν με
+   όλας τας συμβουλάς και με πολύν καιρόν, και θα τους εμποδίσωμεν να
+   έλθουν, τους δε αγαθούς όσον είναι δυνατόν ευνοϊκώς και
+   συμπαθητικώς ας δεχόμεθα.
+
+   Ας μη μας διαφεύγη δε ότι συμβαίνει το εξής ευτύχημα. Δηλαδή, καθώς
+   είπαμεν, ήτο ευτυχής η αποικία των Ηρακλειδών, διότι απέφυγε την
+   φοβεράν και επικίνδυνον φιλονικίαν διά την αποκοπήν των χρεών και
+   την διανομήν της γης, την οποίαν, όταν μία αρχαία πόλις αναγκασθή
+   να νομοθετήση, δεν ημπορεί ούτε να την αφήση ακίνητον ούτε πάλιν
+   είναι δυνατόν να την μετακινήση κάπως, αλλά μόνον ευχή απομένει,
+   διά να ομιλήσω ούτω πως, και ολίγη μετατροπή προσεκτική εις πολύ
+   χρονικόν διάστημα βαθμηδόν εκτελουμένη. Η δε βαθμιαία μετατροπή
+   αυτή εξαρτάται από αυτούς τους έχοντας άφθονον γην και πολλούς
+   χρεοδούλους, όταν θελήσουν κάπως από επιείκειαν να γίνουν
+   μεταδοτικοί εις τους στερουμένους και άλλα μεν να χαρίσουν, άλλα δε
+   να κατέχουν, και οπωσδήποτε να αποκτήσουν μετριότητα και να
+   νομίζουν πτωχείαν όχι το να ολιγοστεύση η περιουσία των, αλλά το να
+   μεγαλώση η απληστία των. Διότι αυτό γίνεται και η μεγαλιτέρα αρχή
+   της σωτηρίας της πόλεως, και επάνω εις αυτήν, ως εις στερεόν
+   θεμέλιον, είναι δυνατόν να κτίση κανείς όλον τον διάκοσμον τον
+   πολιτικόν, τον οποίον θα εύρισκε κατάλληλον εις την τοιαύτην
+   εγκατάστασιν. Όταν όμως αυτή η μεταβατική γέφυρα είναι σαθρά, τότε
+   δεν είναι δυνατόν να είναι κατόπιν πλουσιοπάροχος εις καμμίαν πόλιν
+   η πολιτική δράσις. Την οποίαν ημείς μεν, καθώς νομίζομεν, την
+   αποφεύγομεν. Αλλά είναι ορθότερον να ειπούμεν, αν δεν την
+   αποφύγωμεν, με ποίον μέσον θα εφροντίζαμεν να την αποφύγωμεν.
+   Λοιπόν λέγομεν τόρα ότι με την δικαίαν αφιλοχρηματίαν, άλλη όμως
+   αποφυγή δεν υπάρχει τοιαύτης εφευρέσεως ούτε ευρύχωρος ούτε στενή.
+   Και αυτό μεν ας το θεωρήσωμεν ως ασφάλειαν της πόλεως. Διότι πρέπει
+   να καταστήσωμεν τας περιουσίας μεταξύ των πολιτών αδιαφιλονικήτους
+   οπωσδήποτε, άλλως να μη προχωρούν προηγουμένως εκουσίως εις την
+   άλλην διαρρύθμισιν όσοι έχουν παλαιά παράπονα μεταξύ των και όσοι
+   έχουν έστω και ελάχιστον νουν. Εις όσους δε, καθώς εις ημάς τόρα,
+   έδωκε ο θεός να κατοικήσουν νέαν πόλιν και να μην έχουν πλέον
+   μεταξύ των καμμίαν έχθραν, αυτοί να γίνουν αίτιοι μεταξύ των έχθρας
+   χάριν της διανομής της γης και των κατοικιών δεν θα είναι ανθρωπίνη
+   (υποφερτή) αμάθεια με όλην των την κακίαν.
+
+   Λοιπόν ποίος είναι ο τρόπος της ορθής διανομής; Πρώτον πρέπει να
+   ορισθή ο αριθμός των ατόμων των πόσος πρέπει να είναι. Κατόπιν δε
+   πρέπει όσον το δυνατόν να μοιράσωμεν εξ ίσου και την γην και τας
+   κατοικίας. Λοιπόν ο αριθμός του πληθυσμού δεν θα ήτο ορθόν να
+   ορισθή αλλέως παρά εν σχέσει προς την γην και τας πλησιοχώρους
+   πόλεις, η μεν γη πόση είναι ικανή να τρέφη τόσους μετριόφρονας,
+   χωρίς να χρειάζεται τίποτε περισσότερον, ο δε πληθυσμός πόσος είναι
+   αρκετός χωρίς δυσκολίαν να αποκρούση τα περίχωρα, όταν τον αδικούν
+   και να βοηθήση τους γείτονάς του, όταν αδικούνται. Αυτά θα τα
+   ορίσωμεν εμπράκτως και όχι με λόγους, όταν ιδούμεν την χώραν και
+   τους γείτονας. Τόρα όμως χάριν του σχεδίου και του γενικού ορισμού,
+   διά να τελειώνωμεν, ας εξακολουθήση η συζήτησις διά την νομοθεσίαν.
+   Ας δεχθώμεν να είναι πέντε χιλιάδες σαράντα (5040), διά να είναι
+   κάπως αρμονικός ο αριθμός, οι γεωμόροι και οι υπερασπισταί της
+   διανομής. Η γη δε και αι κατοικίαι ας μοιρασθούν εις τα ίδια μέρη,
+   και ας γίνη διά την διανομήν είς κλήρος δι' έκαστον άνδρα. Έπειτα
+   ας διαιρεθή όλος αυτός ο αριθμός εις δύο, κατόπιν εις τρία και
+   τέσσαρα και πέντε έως εις τα δέκα κατά σειράν. Πρέπει δε βεβαίως
+   πας νομοθέτης τούτο τουλάχιστον να γνωρίζη περί των αριθμών, ποίος
+   αριθμός ημπορεί να χρησιμεύση εις όλας τας πόλεις. Ας θεωρήσωμεν
+   λοιπόν τοιούτον εκείνον, ο οποίος επιδέχεται τας περισσοτέρας
+   διαιρέσεις κατά σειράν. Λοιπόν πας αριθμός δεν επιδέχεται όλας τας
+   διαιρέσεις. Αλλά ο αριθμός πέντε χιλιάδες σαράντα και διά τον
+   πόλεμον και διά την ειρήνην εις όλας τας συμφωνίας και επιμιξίας,
+   και δι' όλας τας συνεισφοράς και διανομάς, όχι ολιγωτέρας από
+   πενήντα εννέα διαιρέσεις επιδέχεται, κατά σειράν δε από τον αριθμόν
+   ένα έως τα δέκα.
+
+   Αυτά λοιπόν πρέπει να τα αποκτήσουν ασφαλώς και με την ευκαιρίαν
+   όσους διατάσσει ο νόμος να τα αποκτήσουν. Διότι βεβαίως μόνον κατ'
+   αυτόν τον τρόπον συμβαίνουν. Πρέπει δε να λεχθούν διά τον εξής
+   λόγον εις εκείνον που ιδρύει πόλιν. Ούτε όταν κτίζη νέαν πόλιν εξ
+   αρχής ούτε όταν επισκευάζη παλαιάν κατεστραμμένην όσον διά τους
+   θεούς και τους ναούς, οι οποίοι πρέπει να είναι κτισμένοι εις
+   εκάστην πόλιν και να φέρουν οποιωνδήποτε θεών την ονομασίαν, κανείς
+   δεν θα δοκιμάση να μετακινήση, εάν έχη νουν, τας συμβουλάς, όσαι
+   προήλθαν από τους Δελφούς ή από την Δωδώνην ή από τον Άμμωνα ή από
+   άλλας παλαιάς παραδόσεις και κατέπεισαν οπωσδήποτε μερικούς διά της
+   εμφανίσεως φαντασμάτων ή θείας εμπνεύσεως, και εθέσπισαν θυσίας
+   συνδυασμένας με τελετάς είτε από εδώ εγχωρίας είτε Τυρρηνικάς είτε
+   Κυπριακάς είτε από κανέν άλλο μέρος. Και με τοιαύτας παραδόσεις
+   καθιέρωσαν χρησμούς και αγάλματα και βωμούς και ναούς και
+   παρεκκλήσια εις έκαστον από αυτούς. Από αυτά ούτε το ελάχιστον δεν
+   πρέπει να μετακινήση ο νομοθέτης, αλλά πρέπει εις όλα τα μέρη να
+   εγκαταστήση ένα θεόν ή δαίμονα ή ήρωα και κατά την διανομήν της γης
+   πρώτον εις αυτούς πρέπει να δώση αποδεκατίσματα, διά να γίνωνται
+   συγκεντρώσεις εις έκαστον μέρος κατά περιόδους ωρισμένας και να
+   προετοιμάζουν δι' όλας τας ανάγκας ευκολίας και να συσχετίζωνται
+   φιλικώς μέσα εις τας θυσίας και να συνδέωνται και γνωρίζωνται, από
+   το οποίον δεν υπάρχει κανέν μεγαλίτερον αγαθόν εις μίαν πόλιν παρά
+   να είναι γνωστοί μεταξύ των οι πολίται. Διότι, όπου δεν υπάρχει φως
+   μεταξύ της συμπεριφοράς των πολιτών αλλά σκότος, δεν είναι δυνατόν
+   να εύρη κανείς ούτε την εκτίμησιν που του αξίζει ούτε το δίκαιον
+   που του αρμόζει. Και όμως πρέπει έκαστος πολίτης εις πάσαν πόλιν,
+   βήμα προς βήμα, τούτο και μόνον να επιδιώκη, πώς δηλαδή ούτε ο
+   ίδιος να φανή κίβδηλος εις οποιονδήποτε αλλά ειλικρινής και
+   φιλαλήθης, ούτε άλλος να υπάρχη τοιούτος και να τον απατήση.
+
+   Και λοιπόν η κατόπιν τούτων εύνοια της τύχης εις την κατασκευήν των
+   νόμων, ως άλλος κύβος ιερός, επειδή είναι ασυνήθιστος, ίσως εις την
+   αρχήν κάμνει εκείνον που την ακούει να απορή. Και όμως εις τον
+   συλλογιζόμενον θα φανή ότι κατά δεύτερον λόγον η πόλις μας
+   λαμβάνει, τον καλλίτερον συνοικισμόν. Ίσως όμως δεν την παραδεχθή
+   κανείς, διότι δεν συμμορφώνεται με νομοθέτην μη αυταρχικόν. Αλλά το
+   ορθότερον είναι να προτείνη κανείς τελείως το καλλίτερον πολίτευμα,
+   και το δευτερεύον και το τριτεύον, να αφήση όμως ελευθέραν εκλογήν
+   εις έκαστον πληρεξούσιον του συνοικισμού. Λοιπόν και ημείς τόρα ας
+   κάμωμεν συμφώνως με αυτόν τον λόγον, αφού αναπτύξωμεν ποίον είναι
+   το πρώτον κατά την τελειότητα πολίτευμα και ποίον δεύτερον και
+   τρίτον. Την δε εκλογήν ας την αναθέσωμεν τόρα εις τον Κλεινίαν και,
+   οποιοσδήποτε άλλος θελήση, ας επιστατήση εις την παρομοίαν εκλογήν,
+   συμφώνως με τον χαρακτήρα του να μοιράση ό,τι είναι αρεστόν εις
+   αυτόν από τους νόμους της πατρίδος του.
+
+   Η πρώτη λοιπόν πόλις και το πολίτευμα και οι καλλίτεροι νόμοι
+   υπάρχουν εκεί, όπου συμβαίνει όσον το δυνατόν περισσότερον η παλαιά
+   παροιμία. Λέγεται δε ότι πραγματικώς είναι κοινά τα πράγματα των
+   φίλων. Αυτό λοιπόν είτε υπάρχει κάπου τόρα είτε θα υπάρξη άλλοτε,
+   δηλαδή να είναι κοιναί αι γυναίκες, κοινοί οι παίδες, κοινά όλα τα
+   πράγματα και διά παντός μέσου, εξεδιώχθη από όλα τα μέρη του βίου
+   παν ό,τι γίνεται ατομικόν, να ευρεθή δε και τρόπος, διά να γίνουν
+   όσον το δυνατόν κοινά κάπως και τα εκ φύσεως ατομικά, λόγου χάριν
+   τα ομμάτια και τα ώτα και αι χείρες να φαίνωνται κοινά εις το να
+   βλέπουν και ακούουν και εργάζωνται, και πάλιν όλοι ομού να
+   εγκρίνουν και να κατακρίνουν το καθέν πράγμα όσον είναι δυνατόν,
+   και να ευχαριστούνται και λυπούνται διά τα ίδια πράγματα, και
+   όμοιοι νόμοι να καθιστούν όσον το δυνατόν περισσότερον μίαν
+   ηνωμένην την πόλιν, από αυτήν την αρετήν κανείς ποτε δεν ημπορεί να
+   θεσπίση ανωτέραν ούτε να θέση σκοπόν ανώτερον ούτε ορθότερον.
+   Λοιπόν η τοιαύτη πόλις, είτε θεοί βεβαίως την κατοικούν είτε παίδες
+   θεών περισσότεροι από ένα, εάν ζουν κατά αυτόν τον τρόπον, θα
+   μένουν ευχαριστημένοι. Διά τούτο λοιπόν δεν πρέπει αλλού να
+   ζητούμεν πρότυπον πολιτεύματος, αλλά ασπαζόμενοι τούτο να ζητούμεν
+   το όσον το δυνατόν όμοιον με αυτό. Αυτό όμως το οποίον ημείς τόρα
+   ηρχίσαμεν, ίσως είναι το πλησιέστερον προς την αθανασίαν και το
+   μόνον δεύτερον. Το τρίτον δε, εάν θέλη ο θεός, θα εξετάσωμεν
+   κατόπιν. Λοιπόν τόρα ποία φρονούμεν ότι πρέπει να είναι αυτή και
+   πώς ημπορεί να γίνη τοιαύτη; Λοιπόν ας μοιρασθούν πρώτον την γην
+   και τας οικίας και ας μη καλλιεργούν κοινώς, διότι τούτο είναι
+   ανώτερον από την σημερινήν γέννησιν και ανατροφήν και εκπαίδευσιν.
+   Ας μοιρασθούν δε κάπως με το εξής πνεύμα, ότι δηλαδή όστις επιτύχη
+   τον κλήρον τούτον πρέπει να τον θεωρή κοινόν όλης της πόλεως,
+   επειδή όμως η χώρα αυτή είναι πατρίς του, πρέπει να τον περιποιήται
+   περισσότερον παρά την μητέρα οι παίδες, διότι είναι και σεβαστή θεά
+   (Δημήτηρ = γη μήτηρ) αυτών οι οποίοι είναι θνητοί. Τα ίδια δε να
+   φρονούν και διά τους εγχωρίους θεούς και δαίμονας.
+
+   Διά να μείνουν δε αυτά εις αιώνα τον άπαντα εις αυτήν την
+   κατάστασιν, πρέπει να σκεφθούν ακόμη και τα εξής. Όσας εστίας
+   έχομεν τόρα μοιρασμένας εις τον καθένα, αυταί πρέπει πάντοτε να
+   μένουν εις το ίδιον ποσόν και ούτε να περισσεύουν διόλου ούτε να
+   ολιγοστεύουν. Αυτό λοιπόν ημπορούσε να συμβαίνη ασφαλώς εις εκάστην
+   πόλιν κατά τον εξής τρόπον. Όστις λάβη την κληρονομίαν ας αφήνη εις
+   αυτήν την κατοικίαν πάντοτε ένα κληρονόμον από όλα τα τέκνα του,
+   εκείνον τον οποίον αγαπά περισσότερον, ως διάδοχον και λάτρην των
+   θεών και του γένους του και της πόλεως από τους ζώντας και από
+   όσους πλέον έως εκείνον τον χρόνον, κατέλαβε ο θάνατος. Όλα δε τα
+   άλλα του τέκνα, αν έχη περισσότερα από έν, και τα κορίτσια να τα
+   υπανδρεύση συμφώνως με τον νόμον, τον οποίον θα επιβάλωμεν κατόπιν,
+   και τα αγόρια να τα μοιράση εις όσους πολίτας έχουν έλλειψιν
+   παιδιών, όταν έχουν ευχαρίστησιν κυρίως. Εάν όμως εις μερικούς
+   λείπη η ευχαρίστησις, ή γεννώνται περισσότεροι απόγονοι θήλεις ή
+   άρρενες εις έκαστον, ή και αντιθέτως, όταν είναι ολιγώτεροι, διότι
+   δεν υπήρξε αφθονία τέκνων, δι' όλα αυτά η εξουσία, την οποίαν θα
+   ορίσωμεν ως ανωτάτην και πολυτιμοτάτην, θα σκεφθή τι πρέπει να γίνη
+   διά τους περισσεύοντας ή τους ελλείποντας, και ας εφεύρη μέθοδον
+   διά να μείνουν όσον το δυνατόν διαρκώς μόναι αι πέντε χιλιάδες
+   σαράντα (5040) κατοικίαι. Μέθοδοι δε υπάρχουν πολλαί. Δηλαδή και η
+   αναστολή των γεννήσεων εις όσας είναι ταχεία η γέννησις και
+   αντιθέτως επιμέλεια και φροντίδες διά την αύξησιν των γεννήσεων με
+   τιμάς και ατιμίας και προτροπάς των γεροντοτέρων προς τους νέους,
+   επιβαλλομένας διά λόγων συμβουλευτικών, ημπορούν να κάμουν αυτό που
+   λέγομεν.
+
+   Και μάλιστα εις το τέλος, εάν υπάρχη απόλυτος δυσκολία εις την
+   εξίσωσιν των πέντε χιλιάδων σαράντα κατοικιών, και αν μας έλθη
+   πληθώρα υπερβολική πολιτών από την αφοσίωσιν των συνοικεσίων και
+   δεν ευρίσκωμεν τρόπον, τότε υπάρχει το παλαιόν μηχάνημα, το οποίον
+   είπαμεν πολλάκις, δηλαδή η αποστολή αποικιών φιλικώς γινομένη
+   πλησίον των φίλων, τους οποίους θα εκρίναμεν καταλλήλους. Εάν δε
+   πάλιν αντιθέτως μας έλθη ως τρικυμία και μας φέρη κατακλυσμόν
+   καμμία καταστροφή από ασθενείας ή πολέμους και μείνουν πολύ
+   ολιγώτεροι από τον προσδιωρισμένον αριθμόν, τότε εκουσίως μεν δεν
+   πρέπει να παρεμβάλλωμεν πολίτας ανατραφέντας με νόθον εκπαίδευσιν,
+   την ανάγκην όμως λέγει η παροιμία ότι ούτε ο θεός δεν ημπορεί να
+   την καταπολεμήση. Λοιπόν ας φαντασθώμεν ότι ο λόγος μας αυτός μας
+   συμβουλεύει τα εξής: Ω λαμπρότατοι άνθρωποι, μη παύετε να τιμάτε
+   την ομοιότητα και ισότητα και την ταυτότητα και συμφωνίαν καθώς
+   είναι φυσικόν και εις τους αριθμούς και εις πάσαν ικανότητα διά τα
+   καλά και αγαθά πράγματα. Και λοιπόν και τόρα τον αριθμόν που
+   είπαμεν πρώτον διατηρήσατέ τον εις όλην σας την ζωήν, έπειτα της
+   περιουσίας σας το ύψος και το μέγεθος, το οποίον επήρατε εξ αρχής
+   και είναι μέτριον, μη το ατιμάσετε με αγοράν και πώλησιν μεταξύ
+   σας. Διότι ούτε ο θεός, όστις επεστάτησε εις την διανομήν των
+   κλήρων, θα σας είναι σύμμαχος ούτε ο νομοθέτης. Διότι τόρα διά
+   πρώτην φοράν ο νόμος διατάσσει τον απειθούντα, δηλ. προλέγει με
+   αυτήν την συμφωνίαν να λάβη ή να μη λάβη κλήρον όστις θέλει, διότι
+   κατ' αρχάς μεν η γη είναι ιερά και ανήκει εις όλους τους θεούς,
+   έπειτα δε οι ιερείς και αι ιέρειαι θα κάμουν προσευχάς επάνω εις
+   τας πρώτας και δευτέρας και τρίτας θυσίας, και θα ευχηθούν όστις
+   αγοράση ή πωλήση όσα του έτυχαν εις τον κλήρον του οικόπεδα ή
+   γήπεδα να πάθη ότι του αρμόζει, θα αναγράψουν δε έκαστον εις
+   πίνακας από κυπάρισσον και θα τους τοποθετήσουν μέσα εις τους ναούς
+   ως ενθύμιον δι' όλους τους κατόπιν χρόνους, εκτός δε τούτων θα
+   αφήσουν εγγύησιν διά την εκτέλεσιν τούτων εις εκείνην την αρχήν, η
+   οποία φαίνεται ότι έχει οξυδερκέστερον βλέμμα, διά να μη τους
+   διαφεύγουν αι παραβάσεις αυτών, αλλά τιμωρούν τον απειθούντα
+   συμφώνως με τον νόμον και με τον θεόν. Διότι πόσον βεβαίως είναι το
+   ενταύθα επιβαλλόμενον αγαθόν εις όλας τας πειθομένας πόλεις, αφού
+   λάβη την ανάλογον διευθέτησιν, κανείς, καθώς λέγει η αρχαία
+   παροιμία, δεν ημπορεί να το εννοήση ενόσω είναι κακός, αλλά αφού
+   γίνη έμπειρος και καθώς πρέπει εις τα ήθη του. Δηλαδή ο χρηματισμός
+   δεν επιτρέπεται τόσον πολύ εις την τοιαύτην διευθέτησιν, και
+   μάλιστα συμβαδίζει με αυτήν και το ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται να
+   δοσοληπτή δουλοπρεπώς κανείς με κανένα, εφ' όσον η επονείδιστος
+   θεωρουμένη βαναυσότης παραλύει το φιλελεύθερον ήθος, αλλ' ούτε κατ'
+   αρχήν να απαιτούν να συναθροίζουν χρήματα με αυτά τα μέσα.
+
+   Εκτός δε τούτου υπάρχει εις όλα αυτά άλλος νόμος, να μη επιτρέπεται
+   να αποκτήση ούτε χρυσόν ούτε άργυρον κανείς ιδιώτης, μόνον δε
+   νόμισμα χρειάζεται εις την καθημερινήν συναλλαγήν, το οποίον είναι
+   σχεδόν ανάγκη να έχουν μεταξύ των οι εργάται και όλοι όσοι
+   λαμβάνουν την ανάγκην αυτών, διά να πληρώνουν τους μισθούς εις τους
+   μισθωμένους δούλους και πλησιοχώρους. Διά τα οποία θεωρούμεν ότι
+   είναι μεν έγκυρον το νόμισμα μεταξύ των, αλλά διά τους άλλους
+   ανθρώπους είναι άκυρον. Όσον δε διά κοινόν Ελληνικόν νόμισμα διά
+   τας εκστρατείας και τας αποδημήσεις εις άλλας χώρας, λόγου χάριν
+   διά αποστολάς ή διά καμμίαν αντιπροσωπείαν αναγκαίαν χάριν της
+   πόλεως, όταν είναι ανάγκη να σταλή κανείς, δι' αυτό μόνον πρέπει
+   πάντοτε η πόλις να έχη κοινόν Ελληνικόν νόμισμα, εις δε τους
+   ιδιώτας, αν τυχόν γίνη καμμία ανάγκη να περιοδεύσουν, ας ζητήσουν
+   από τους άρχοντας και ας αναχωρήσουν, εάν όμως επιστρέψη κανείς από
+   κανέν μέρος και φέρη μαζί του εις την πατρίδα νόμισμα ξενικόν ως
+   περίσσευμα, ας το καταθέση εις την πόλιν και ας λάβη αναλόγως το
+   εγχώριον. Εάν όμως κανείς αποδειχθή ότι το οικειοποιείται, ας
+   δημευθή, και όστις το γνωρίζει και δεν το μαρτυρεί ας είναι
+   συνένοχος με τον μετακομιστήν του εις την κατάραν και το όνειδος
+   και περιπλέον εις πρόστιμον όχι ολιγώτερον από το ξένον νόμισμα, το
+   οποίον έφερε.
+
+   Όταν δε νυμφεύεται ή υπανδρεύη κόρην, να μη του δίδη ούτε να παίρνη
+   από αυτόν προίκα οποιανδήποτε κατ' αρχήν, ούτε νόμισμα να αφήνη ως
+   παρακαταθήκην εις όποιον δεν έχει κανείς εμπιστοσύνην, ούτε να
+   δανείζη με τόκον, διότι είναι δυνατόν ο δανεισθείς να μην επιστρέψη
+   διόλου ούτε τον τόκον ούτε το κεφάλαιον. Ότι δε αυτή είναι
+   λαμπροτάτη ασχολία διά να την εκτελή κανείς χάριν της πόλεως, ως
+   εξής ημπορεί κανείς να τα εξετάση, διά να τα κρίνη ορθώς σχετίζων
+   αυτά πάντοτε με την αρχήν και με το πνεύμα του νομοθέτου. Λοιπόν
+   του νοήμονος πολιτικού ο πόθος είναι, κατά την γνώμην μας, όχι αυτό
+   που νομίζουν οι περισσότεροι, ότι δηλαδή πρέπει αληθής νομοθέτης να
+   ποθή να γίνη όσον το δυνατόν μεγαλιτέρα η πόλις εις την οποίαν
+   νομοθετεί με εύνοιαν, και πλουσία, και έχουσα πολύν χρυσόν και
+   άργυρον, και κυριαρχούσα κατά ξηράν και κατά θάλασσαν όσον το
+   δυνατόν περισσοτέρους. Ημπορεί δε να προσθέση κανείς και ότι πρέπει
+   να θέλη ο νομοθέτης να είναι όσον το δυνατόν καλλιτέρα η πόλις και
+   ευτυχεστέρα. Από αυτά δε άλλα μεν είναι δυνατόν να εκτελεσθούν,
+   άλλα όμως όχι. Και λοιπόν όσα μεν είναι δυνατόν να εκτελεσθούν
+   ημπορεί να τα θέλη ο διαρρυθμιστής αυτής, όσα όμως δεν είναι
+   δυνατόν να εκτελεσθούν ούτε τα θέλει ούτε κάμνει ματαίας δοκιμάς.
+   Δηλαδή το να γίνουν οι πολίται αγαθοί και συγχρόνως ευτυχείς σχεδόν
+   είναι δυνατόν.
+
+   Αυτό λοιπόν θα το ποθήση. Αλλά πάλιν να είναι πολύ πλούσιοι και
+   συγχρόνως αγαθοί, είναι αδύνατον, τουλάχιστον όσους θεωρούν
+   πλουσίους οι περισσότεροι άνθρωποι, θεωρούν δε τοιούτους εκείνους
+   οι οποίοι μεταξύ ολίγων κατέχουν κτήματα άξια πάρα πολλού
+   νομίσματος, τα οποία είναι δυνατόν να τα έχη και ο κακός. Αλλά, αν
+   αυτό είναι αληθές, τότε εγώ ποτέ δεν συμφωνώ μαζί των ότι ο
+   πλούσιος είναι όντως ευτυχής, εάν δεν είναι συγχρόνως και αγαθός.
+   Αλλά πάλιν, εάν είναι υπερόχως αγαθός, είναι αδύνατον να είναι και
+   υπερόχως πλούσιος. Διατί λοιπόν; Ίσως είπη κανείς. Διότι, θα του
+   ειπούμεν, η απόκτησις από δίκαια και άδικα συγχρόνως είναι διπλασία
+   παρά η απόκτησις μόνον από δίκαια, και τα έξοδα του μη εξοδεύοντος
+   ούτε εις καλάς πράξεις ούτε εις αισχράς είναι διπλασίως ολιγώτερα
+   από τους θέλοντας να εξοδεύουν εις καλάς πράξεις. Επομένως δεν
+   είναι ποτέ δυνατόν, από τον αποκτώντα διπλάσια και εξοδεύοντα τα
+   μισά να γίνη πλουσιώτερος όστις κάμνει τα αντίθετα από αυτά. Είναι
+   δε από αυτούς τους δύο ο μεν είς αγαθός, ο δε άλλος όχι κακός, εάν
+   είναι απλώς φιλάργυρος. Πολλάκις όμως είναι και πάγκακος. Αγαθός
+   όμως, καθώς είπαμεν προ ολίγου, ποτέ δεν είναι. Δηλαδή όστις
+   λαμβάνει και δικαίως και αδίκως, αλλά δεν εξοδεύει ούτε δικαίως
+   ούτε αδίκως, είναι πλούσιος, όταν συγχρόνως είναι και φιλάργυρος. Ο
+   δε πάγκακος συνήθως, επειδή είναι πολύ άσωτος, είναι υπερβολικά
+   πτωχός. Όστις δε εξοδεύει εις καλά έργα και απολαμβάνει μόνον από
+   δίκαια, ούτε υπέροχος εις τον πλούτον είναι δυνατόν να γίνη ευκόλως
+   ούτε πάλιν πολύ πτωχός. Ώστε ο διισχυρισμός μας είναι ορθός, ότι
+   δεν είναι οι βαθύπλουτοι αγαθοί. Αφού δε δεν είναι αγαθοί, δεν
+   είναι ούτε ευτυχείς.
+
+   Αλλά η νομοθεσία μας αυτή απέβλεπε, πώς να είναι ευτυχέστατοι οι
+   πολίται και φίλοι μεταξύ των. Δεν ημπορούν όμως ποτέ οι πολίται να
+   είναι φίλοι, όπου υπάρχουν πολλαί δίκαι μεταξύ των και πολλαί
+   αδικίαι, αλλά όταν είναι όσον το δυνατόν ολιγώτεραι. Λοιπόν λέγομεν
+   ότι δεν πρέπει να υπάρχη εις την πόλιν ούτε χρυσός ούτε άργυρος,
+   ούτε πάλιν κερδοσκοπεία μεγάλη με βαναυσότητας και με τόκους, ούτε
+   με ποίμνια άσχημα, αλλά με όσα παράγει η γεωργία, και από αυτά
+   πάλιν όσα δεν θα τον κάμουν να κερδοσκοπή και να παραμελή εκείνα
+   χάριν των οποίων επλάσθησαν τα χρήματα. Αυτά δε είναι η ψυχή και το
+   σώμα, τα οποία χωρίς γυμναστικήν και την άλλην εκπαίδευσιν δεν
+   είναι ποτέ δυνατόν να γίνουν αξιόλογα. Δι' αυτό λοιπόν δεν το
+   είπαμεν μίαν φοράν μόνον, ότι ως τελευταίον πρέπει να εκτιμώμεν την
+   φροντίδα διά τα χρήματα. Διότι τρία είναι όλα όσα επιδιώκει ο
+   άνθρωπος, από αυτά δε τελευταίον και τρίτον είναι η ορθή φροντίς
+   διά τα χρήματα, η δε του σώματος είναι μέση, και πρώτη είναι η
+   φροντίς της ψυχής. Και τόρα λοιπόν και η πολιτεία την οποίαν
+   συζητούμεν, εάν μεν αυτήν την σειράν δίδη εις τας τιμάς, είναι
+   ορθώς νομοθετημένη. Εάν όμως από τους επιβαλλομένους εις αυτήν
+   νόμους αποδειχθή ότι προτιμά από την φρόνησιν την υγείαν ή τον
+   πλούτον από την υγείαν και την φρόνησιν, θα αποδειχθή ότι δεν
+   νομοθετεί ορθώς.
+
+   Αυτά λοιπόν πρέπει ο νομοθέτης να ερωτά τον εαυτόν του: «Τι
+   επιδιώκω και αν εκτελείται τούτο ή αποτυγχάνω τον σκοπόν μου». Και
+   τότε ίσως και ο ίδιος να αλλάξη την νομοθεσίαν και τους άλλους να
+   ελαφρύνη, κατ' άλλον τρόπον όμως ποτέ δεν είναι δυνατόν απολύτως.
+   Λοιπόν όστις επέτυχε τον κλήρον του ας τον έχη, λέγομεν, συμφώνως
+   με τους όρους που είπαμεν. Και βεβαίως καλόν θα ήτο αν ήρχετο ο
+   καθείς εις την αποικίαν έχων ίσα και όλα τα άλλα. Επειδή όμως δεν
+   είναι δυνατόν, αλλά άλλος μεν θα φέρη μαζί του περισσότερα χρήματα,
+   άλλος δε ολιγώτερα, είναι βεβαίως ανάγκη και διά πολλούς άλλους
+   λόγους και χάριν αναλογίας των παροχών της πόλεως να γίνουν άνισα
+   τιμήματα, ώστε εις τας εξουσίας και τας συνεισφοράς και τας
+   διανομάς να λαμβάνεται υπ' όψιν η αξία εκάστου, όχι μόνον της
+   αρετής των προγόνων και της ιδικής του, ούτε της σωματικής του
+   δυνάμεως και πλαστικότητος, αλλά της χρησιμοποιήσεως του πλούτου
+   και της πτωχείας, και εάν λαμβάνουν τιμάς και αρχάς όσον το δυνατόν
+   ίσας με την άνισον αναλογίαν, να μη φιλονικούν. Διά τούτο πρέπει να
+   ορισθούν ως μεγέθη της περιουσίας τέσσαρα τιμήματα, ο πρώτος βαθμός
+   και ο δεύτερος και ο τρίτος και ο τέταρτος, ή με κανέν άλλο όνομα
+   αν ονομασθούν, είτε μένουν εις το ίδιον τίμημα, είτε γίνονται
+   πλουσιώτεροι από πτωχούς και πτωχοί από πλουσίους και μεταβαίνουν
+   εις το αρμόδιον δι' αυτούς τίμημα. Εκτός τούτων όμως εγώ θεωρώ ως
+   συναφή τον εξής νόμον. Δηλαδή φρονώ ότι πρέπει, όταν μία πόλις δεν
+   θέλη να γνωρίση την μεγαλιτέραν ασθένειαν, η οποία λέγεται στάσις,
+   αλλά θα ήτο ορθότερον να ονομασθή διάστασις (5), να μην υπάρχη
+   ούτε η φοβερά πτωχεία εις μερικούς πολίτας ούτε πάλιν ο πλούτος,
+   διότι και τα δύο αυτά φέρουν εκείνα τα δύο. Τόρα λοιπόν ο νομοθέτης
+   πρέπει να θέση όριον και εις τα δύο αυτά. Και λοιπόν όριον μεν της
+   πτωχείας ας είναι η αξία του κλήρου του, ο οποίος πρέπει να μένη
+   και τον οποίον ποτέ κανείς άρχων δεν θα επιτρέψη να ελαττωθή, αλλά
+   και από τους άλλους κανείς δεν θα το επιτρέψη, όστις έχει
+   φιλοδοξίαν διά την αρετήν, Αφού δε ορίση αυτόν ως μέτρον ο
+   νομοθέτης, θα επιτρέψη να έχη κανείς διπλάσια και τριπλάσια από
+   αυτόν μέχρι του τετραπλασίου. Εάν όμως έχη κανείς περισσότερα από
+   αυτά ή διότι τα εύρε ή διότι του εδόθησαν από κάποιον μέρος, ή
+   διότι εκερδοσκόπησε ή με καμμίαν παρομοίαν τύχην απέκτησε όσα είναι
+   ανώτερα από το ωρισμένον ποσόν, αν αποδώση αυτά εις την πόλιν και
+   εις τους προστάτας της πόλεως θεούς, θα είναι δοξασμένος και
+   ατιμώρητος. Εάν όμως κανείς παρακούη τούτον τον νόμον, τότε θα τον
+   αποκαλύψη όστις θέλει με τον όρον να λάβη τα μισά, όστις δε
+   ενοχοποιηθή, θα πληρώση άλλα τόσα από την ιδιοκτησίαν του, τα δε
+   μισά ανήκουν εις τους θεούς. Η δε ιδιοκτησία όλη του καθενός έξω
+   από τον κλήρον ας καταγραφή εις τα φανερά εις την επιθεωρητικήν
+   εξουσίαν, την οποίαν θα ορίση ο νόμος, διά να γίνωνται ευκόλως και
+   πολύ καθαρά αι δίκαι, όσαι περιστρέφονται εις χρήματα.
+
+   Κατόπιν δε πρέπει πρώτον μεν η πόλις να κτισθή όσον το δυνατόν εις
+   το κέντρον της χώρας το οποίον να το εκλέξωμεν διά να έχη όλα τα
+   άλλα όσα είναι πρόσφορα διά την πόλιν, τα οποία δεν είναι δύσκολον
+   να τα εννοήσωμεν και να τα ειπούμεν. Έπειτα δε να την χωρίσωμεν εις
+   δώδεκα μέρη, αφού ιδρύσωμεν πρώτον ναόν της Εστίας και του Διός και
+   της Αθηνάς ονομάζοντες αυτό το μέρος ακρόπολιν και περιτειχίζοντες
+   αυτό, από αυτό δε να αρχίσωμεν να χωρίζωμεν τα δώδεκα μέρη και της
+   πόλεως και όλης της χώρας. Πρέπει δε να γίνουν ίσα τα δώδεκα μέρη,
+   εάν τα μεν μερίδια της καλής γης γίνουν μικρά, της δε χειροτέρας
+   μεγαλίτερα. Κλήρους δε να χωρίσωμεν πέντε χιλιάδες σαράντα, έκαστον
+   δε πάλιν από αυτούς να τον χωρίσωμεν εις δύο, διά να είναι ο είς
+   εις τα μακρινά, ο δε άλλος εις τα πλησιέστερα. Και το πλησιέστερον
+   της πόλεως με τα μακρινώτερον να γίνουν είς κλήρος, και πάλιν το
+   δευτεροβαθμίως γειτονικόν εις την πόλιν μαζί με το δευτεροβαθμίως
+   μακρινόν είς κλήρος, και όλα τα άλλα με την ιδίαν αναλογίαν. Να
+   επιδιώξη δε και εις τα δύο τιμήματα να εφαρμοσθή το ίδιον ως προς
+   την ευφορωτέραν και αφορωτέραν χώραν, δηλαδή να επαναφέρη την
+   ισότητα με το περισσότερον και ολιγώτερον της διανομής. Πρέπει δε
+   και τους άνδρας να μοιράση εις δώδεκα μέρη, αφού εκτελέση την
+   απογραφήν όλων και αφού συμποσώση όσον το δυνατόν εξ ίσου τα δώδεκα
+   μέρη. Και μάλιστα κατόπιν να θέση και δώδεκα κλήρους διά τους
+   δώδεκα θεούς και να ονοματίση και να αφιερώση το πληρωθέν μέρος εις
+   έκαστον θεόν, και αυτό να ονομάση φυλήν. Να διαιρέση δε πάλιν τα
+   δώδεκα τμήματα της πόλεως με τον ίδιον τρόπον που εμοίρασε την γην.
+   Και έκαστος να λάβη δύο κατοικίας, μίαν πλησιεστέραν από το μέσον
+   και μίαν μακρινωτέραν. Και ο μεν συνοικισμός να τελειώση ούτω πως.
+
+   Πρέπει όμως ημείς διά παντός τρόπου να εννοήσωμεν τα εξής, ότι αυτά
+   που λέγομεν τόρα δεν είναι δυνατόν να συμπέσουν εις παρομοίας
+   περιστάσεις, ώστε όλα να συμβούν όπως τα λογαριάζομεν και οι άνδρες
+   να είναι τοιούτοι ώστε να μη δυστροπήσουν δι' αυτόν τον
+   συνοικισμόν, αλλά να υπομείνουν να έχουν ωρισμένον ποσόν χρημάτων
+   και μέτριον εις όλην των την ζωήν και τεκνοποιίαν οποίαν είπαμεν
+   δι' έκαστον και να στερούνται χρυσόν και όσα άλλα είναι φανερόν ότι
+   θα τους διδάξη ο νομοθέτης συμφώνως με τα προηγούμενα, ακόμη δε
+   καθώς είπα τον μέσον όρον της χώρας και της πόλεως και τας κυκλικάς
+   κατοικίας, σχεδόν εντελώς ως να λέγη όνειρα ή να πλάττη πόλιν από
+   κερί και πολίτας. Και βεβαίως αυτά που είπαμεν κάπως δεν είναι
+   εσφαλμένα, πρέπει όμως κανείς να επαναλαμβάνη με τον εαυτόν του τα
+   εξής. Πάλιν ο νομοθέτης φαίνεται ότι μας λέγει το εξής: φίλοι μου,
+   εις αυτήν την συζήτησιν μήτε εγώ να νομίζετε ότι απατώμαι ως προς
+   αυτά που λέγω, ότι δηλαδή διηγούμαι κάπως αληθινά πράγματα. Αλλ'
+   απλώς νομίζω ότι τα εξής είναι δικαιότατον εις όλα όσα πρόκειται να
+   συζητηθούν, δηλαδή όστις παρουσιάζει το πρότυπον συμφώνως προς το
+   οποίον πρόκειται να κατασκευασθή το σχεδιαζόμενον πράγμα, δεν
+   πρέπει να παραλείψη τίποτε από τα κάλλιστα και αληθέστατα εις
+   όποιον όμως είναι αδύνατον να πραγματοποιήση αυτό, να το αφήση και
+   να μη το εκτελέση, να συλλογίζεται όμως πώς να εκτελεσθή ό,τι είναι
+   πλησιέστερον προς αυτό και ομοιότερον από όλα τα συγγενή. Να
+   επιτρέψη δε εις τον νομοθέτην να θέση τέλος εις τον σκοπόν του, και
+   αφού γίνη αυτό, τότε πλέον να σκεφθή μαζί με αυτόν, ποίον από όσα
+   ελέχθησαν συμφέρει και ποίον εις την νομοθεσίαν είναι ανηφορικόν.
+   Δηλαδή εκείνο που συμβιβάζεται προς τον εαυτόν του πρέπει υπό πάσαν
+   έποψιν να τελειοποιή όστις θέλει να φανή άξιος δημιουργός και της
+   χειροτέρας συζητήσεως.
+
+   Τόρα λοιπόν μετά την παραδοχήν αυτής της διανομής εις δώδεκα μέρη,
+   πρέπει να φροντίσωμεν να νοήσωμεν με ποίον τρόπον πρέπει να
+   χωρίσωμεν αυτά τα δώδεκα μέρη, αφού έκαστον από αυτά θα περιέχη
+   πάρα πολλάς υποδιαιρέσεις και εκείναι πάλιν θα φέρουν άλλας μέχρι
+   των πέντε χιλιάδων σαράντα. Από αυτάς δε πρέπει ο νόμος να ορίση
+   τας συνοικίας και τους δήμους και τα χωρία και πάλιν τας πολεμικάς
+   τάξεις και τας συναθροίσεις, ακόμη δε τα νομίσματα και τα ξηρά και
+   υγρά μέτρα και τα σταθμά και όλα ανεξαιρέτως να είναι συμμετρικά
+   και σύμφωνα μεταξύ των. Εκτός τούτου όμως δεν πρέπει από τον φόβον
+   μήπως νομισθή μικρολογία να οπισθοχωρήση εάν διατάξη να μη μένη
+   τίποτε αμέτρητον από όλα τα σκεύη τα οποία έχουν, και κατά γενικόν
+   κανόνα να παραδεχθή ότι εις όλα είναι χρήσιμοι αι διαιρέσεις και οι
+   συνδυασμοί των αριθμών και καθ' εαυτούς και εις την εφαρμογήν των
+   εις τα μήκη και τα βάθη και τους συνδυασμούς και μάλιστα εις τους
+   τόνους και τας κινήσεις και της ευθυγράμμου καθέτου ανυψώσεως και
+   καταβιβάσεως και διαγραφής κύκλου. Δηλαδή εις όλα αυτά πρέπει να
+   αποβλέψη ο νομοθέτης και όσον του είναι δυνατόν να μη απομακρύνεται
+   από αυτό εις την σύνταξιν των διατάξεων δι' όλους τους πολίτας.
+   Αλλά και διά την οικιακήν οικονομίαν και την πολιτείαν και όλας τας
+   τέχνας ουδέν άλλο μάθημα έχει διδακτικήν δύναμιν, όσην η μελέτη των
+   αριθμών. Και το σπουδαιότερον είναι ότι τον φύσει νυσταλέον και
+   αμαθή τον εξυπνά και τον κάμνει επιδεκτικόν και μνημονικόν και
+   αγχίνουν, προκόπτοντα περισσότερον από την ιδιοφυίαν του με θείαν
+   παιδαγωγικήν μέθοδον. Όλαι αύται λοιπόν αι ασχολίαι ημπορούν να
+   είναι καλαί και ευπρεπείς, όταν κανείς με άλλους νόμους και
+   ασχολίας αφαιρή την ανελευθερίαν και φιλαργυρίαν από τας ψυχάς
+   εκείνων οι οποίοι θέλουν να τας αποκτήσουν επαρκώς και επωφελώς.
+   Ειδεμή χωρίς να το αντιληφθή κανείς, είναι δυνατόν να δημιουργή
+   αντί της σοφίας την πανουργίαν, καθώς λέγουν, καθώς ημπορεί να ιδή
+   τους Αιγυπτίους και τους Φοίνικας και πολλά άλλα έθνη που
+   κατήντησαν από την ανελευθερίαν των άλλων ασχολιών και κτημάτων
+   των, είτε διότι ανεφάνη εις αυτούς κάποιος μηδαμινός νομοθέτης και
+   τα έκαμε αυτά, είτε κακή τύχη τους έπεσε, είτε και κάποια παρομοία
+   φύσις.
+
+   Και βεβαίως, καλέ Μέγιλλε και Κλεινία, ας μη σας διαφύγη ούτε τούτο
+   περί των γεωγραφικών τοποθεσιών, ότι τάχα δεν υπάρχουν άλλοι τόποι
+   διαφορετικοί από άλλους ως προς το να παράγουν ανθρώπους
+   καλλιτέρους και χειροτέρους και ότι η νομοθεσία δεν πρέπει να
+   αντιβαίνη εις αυτούς. Και άλλων μεν οι κάτοικοι από τους διαφόρους
+   ανέμους και τα καύματα γίνονται χυδαίοι και εξωφρενικοί, άλλων δε
+   από τα νερά και την σχετικήν τροφήν την παραγομένην από την γην όχι
+   μόνον τα σώματα είναι καλλίτερα ή χειρότερα, αλλά και η ψυχή των
+   ημπορεί να πάθη τα ίδια. Από αυτούς πάλιν πολύ ανωτέρα είναι η
+   τοποθεσία της χώρας εις την οποίαν έτυχε κάποια θεία έμπνευσις και
+   λαχνός θεοτήτων, και δέχονται με ευμένειαν πάντοτε τους
+   αποικιζομένους εις αυτούς ή αντιθέτως. Τα οποία όλα πρέπει να τα
+   εξετάση ο νοήμων νομοθέτης όσον είναι δυνατόν εις τον άνθρωπον, και
+   τότε να δοκιμάση να θέση τους νόμους. Αυτό λοιπόν πρέπει να κάμης
+   και συ, Κλεινία. Πρώτον πρέπει εις αυτά να στραφής, αφού σκοπεύεις
+   να συνοικίσης αυτήν την χώραν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ξένε Αθηναίε, και συ ωραιότατα ομιλείς και εγώ ομοίως
+   πρέπει να κάμω.
+
+
+
+ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΤ'.
+
+
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Κατόπιν όμως από όσα είπαμεν τόρα, σχεδόν πρέπει να
+   γίνουν αι εγκαταστάσεις των αρχών εις την πόλιν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως αυτό είναι ορθόν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτά τα δύο πράγματα υπάρχουν διά την διακόσμησιν της
+   πολιτείας. Πρώτον μεν η εγκατάστασις των αρχών και των προσώπων τα
+   οποία θα τας αναλάβουν, και πόσαι πρέπει να είναι και με ποίον
+   τρόπον να είναι και με ποίον τρόπον να διορίζονται. Έπειτα πρέπει
+   εις εκάστην αρχήν να ορίσωμεν πάλιν πόσοι και ποίοι νόμοι αρμόζουν
+   εις εκάστην. Ας σταματήσωμεν όμως ολίγον προ της εκλογής των και ας
+   ειπούμεν μίαν εξήγησιν, η οποία αρμόζει να λεχθή δι' αυτήν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποία είναι αυτή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Η εξής. Είναι βεβαίως εις τον καθένα φανερόν ότι, ενώ το
+   έργον της νομοθεσίας είναι μέγα εις την καλήν διοργάνωσιν της
+   πόλεως, όμως, εάν εις τους καλώς θεσπισθέντας νόμους διορισθούν
+   άρχοντες ανεπιτήδειοι, όχι μόνον δεν ωφελούν αυτοί οι καλοί νόμοι,
+   αλλά εκτός του ότι ημπορούν να γίνουν εντελώς άξιοι εμπαιγμού,
+   σχεδόν ημπορούν να φέρουν την μεγαλιτέραν βλάβην και συμφοράν εις
+   τας πόλεις.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν, φίλε μου, τούτο ας φαντασθώμεν ότι συμβαίνει τόρα
+   εις εσέ ως προς το πολίτευμά σου και την πόλιν. Δηλαδή βλέπεις ότι
+   όσοι αναλαμβάνουν ορθώς τας εξουσίας πρέπει πρώτον μεν να δώσουν
+   προηγουμένως απόδειξιν αρκετήν και οι ίδιοι και τα γένος των από
+   την παιδικήν ηλικίαν μέχρι της εκλογής των. Έπειτα πάλιν όσοι
+   πρόκειται να εκλεγούν πρέπει να έλαβαν ανατροφήν σύμφωνον με τους
+   νόμους ως προς το να είναι δύστροποι ή εύκολοι εις την ορθήν κρίσιν
+   και απόφασιν περί των ικανών ή μη ικανών. Τόρα όμως οι
+   νεοσύλλεκτοι, αυτοί οι οποίοι δεν γνωρίζονται μεταξύ των, και ακόμη
+   είναι και απαίδευτοι, πώς είναι δυνατόν να εκλέξουν αμέμπτως τους
+   άρχοντας;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Σχεδόν ποτέ δεν είναι δυνατόν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αλλά βεβαίως η παροιμία λέγει ότι ο αγών δεν επιτρέπει
+   προφάσεις. Και λοιπόν και συ τόρα και εγώ το ίδιον πρέπει να
+   κάμωμεν, αφού συ μεν τόρα ανέλαβες προθύμως να κτίσης την πόλιν διά
+   την φυλήν των Κρητών επί κεφαλής δέκα αντιπροσώπων, καθώς το λέγεις
+   μόνος σου, εγώ δε πάλιν ανέλαβα να σε συνδράμω με την τορινήν μας
+   διήγησιν. Λοιπόν βεβαίως δεν πρέπει να αφήσω τον λόγον ακέφαλον.
+   Διότι οπουδήποτε και αν υπάγη, αν είναι τοιούτος, θα φανή εντελώς
+   χωρίς γόητρον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ωραία ωμίλησες, φίλε Ξένε.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Όχι μόνον ωμίλησα, αλλά και θα εκτελέσω ομοίως, όσον
+   εξαρτάται από τας δυνάμεις μου.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως ας εκτελούμεν, καθώς λέγομεν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτό θα γίνη, αν θέλη ο θεός και υπερνικήσωμεν το γήρας,
+   το τόσον υπερβολικόν βεβαίως.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Είναι ορθόν να έχωμεν προθυμίαν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Βεβαίως ορθόν. Συμφώνως δε με αυτήν ας έχωμεν υπ' όψει
+   μας και το εξής.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι πράγμα;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ότι με ανδρείαν και τόλμην θα κτισθή προς το παρόν η
+   πόλι.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Εις τι κυρίως αποβλέπων είπες αυτά τόρα πάλιν;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ότι ευκόλως και αφόβως νομοθετούμεν διά πρωτοπείρους
+   ανθρώπους, χωρίς πολύ πολύ να σκοτισθώμεν πώς θα παραδεχθούν τους
+   θεσπιζομένους αυτήν την στιγμήν νόμους. Είναι δε φανερόν, καλέ
+   Κλεινία, εις έκαστον, και αν δεν είναι πολύ σοφός, ότι αυτοί ποτέ
+   δεν θα τους δεχθούν με ευκολίαν εις την αρχήν, αλλά μόνον εάν κάπως
+   περιμείνωμεν έως ότου οι λαβόντες την μόρφωσιν των νόμων και
+   ανατραφέντες με αυτούς και συνηθίσαντες αυτούς έλαβαν μέρος εις τας
+   αρχαιρεσίας όλης της πόλεως. Εάν όμως γίνη αυτό που λέγομεν, εάν
+   βεβαίως υπάρχη καμμία μέθοδος διά να εκτελεσθή ορθώς, εγώ νομίζω
+   ότι θα υπάρχη πολλή ασφάλεια και εις το μέλλον να διατηρηθή η
+   διαπαιδαγωγηθείσα πόλις.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτό φαίνεται τουλάχιστον λογικόν.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν ας ιδούμεν αν προμηθεύομεν δι' αυτά καμμίαν
+   ευκολίαν με τα εξής. Δηλαδή φρονώ, φίλε Κλεινία, ότι περισσότερον
+   από όλους τους Κρήτας οι Κνώσιοι πρέπει όχι μόνον να ιερουργήσουν
+   χάριν της χώρας, η οποία τόρα αποικίζεται, αλλά και συντόνως να
+   επιμεληθούν να αναγορεύσουν τους πρώτους άρχοντας όσον το δυνατόν
+   ασφαλέστερα και καλλίτερα. Διά μεν τας άλλας λοιπόν είναι κάπως
+   συντομώτερος ο κόπος, οι νομοφύλακες όμως είναι μεγάλη ανάγκη να
+   εκλεχθούν πρώτοι με μεγάλην βίαν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποίαν λοιπόν ευκολίαν και εξήγησιν έχομεν να ειπούμεν
+   κατόπιν από αυτήν;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Την εξής. Εγώ φρονώ, παιδιά της Κρήτης, ότι οι Κνώσιοι,
+   επειδή πρωτοστατούν όλων των άλλων πόλεων εκ συμφώνου με όλους τους
+   συμμετέχοντας εις τον συνοικισμόν τούτον, πρέπει να εκλέξουν από
+   τους ιδικούς των και από εκείνους άρχοντας εν συνόλω τριάντα επτά,
+   δεκαεννέα όμως από τας προσθέτους πόλεις, τους δε άλλους από αυτήν
+   την Κνωσόν. Αυτούς δε ας τους δώσουν χάριν της πόλεως αυτής οι
+   Κνώσιοι, και σε τον ίδιον ως πολίτην αυτής της αποικίας, ίνα από
+   τους δέκα οκτώ, αφού σε καταπείσουν ή σου το επιβάλουν με μέτριον
+   εξαναγκασμόν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι δηλαδή; Τάχα και συ, καλέ ξένε, και ο Μέγιλλος δεν
+   λαμβάνετε μέρος εις αυτήν την πολιτείαν;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Φίλε Κλεινία, και αι Αθήναι και η Σπάρτη είναι πολύ
+   υπερήφανοι, εξ άλλου όμως και αι δύο ευρίσκονται πολύ μακράν. Διά
+   σε όμως είναι καθ' όλα αρμονικόν, ομοίως δε και διά τους άλλους
+   αποικιστάς, καθώς φαίνεται από όσα λέγεις τόρα. Λοιπόν ας ειπούμεν
+   όσον το δυνατόν καλλίτερον πώς είναι δυνατόν να γίνη τελειότερον
+   προς το παρόν. Αφού δε παρέλθη καιρός και στερεωθή το πολίτευμα, ας
+   γίνη εκλογή μεταξύ αυτών ως εξής κάπως. Ας λάβουν μέρος εις την
+   υποψηφιότητα των αρχόντων όλοι όσοι ακριβώς φέρουν όπλα ιππικά και
+   πεζικά και έλαβαν μέρος εις τον πόλεμον κατά την σειράν της ηλικίας
+   των. Να γίνεται δε η εκλογή εις εκείνον τον ναόν, τον οποίον η
+   πόλις θα θεωρήση σεμνοπρεπέστερον, να φέρη δε έκαστος επάνω εις τον
+   βωμόν του θεού τα όνομά του γραμμένον εις ψηφοδέλτιον με το όνομα
+   του πατρός του και της φυλής του και του δήμου του, όπου είναι
+   εγγεγραμμένος, να προσθέση δε συμφώνως με αυτά και το ιδικόν του
+   όνομα.
+
+   Να επιτρέπεται δε εις οποιονδήποτε, όποιον ψηφοδέλτιον φρονεί ότι
+   δεν είναι καθώς πρέπει γραμμένον, να το σηκώση και να το εκθέση εις
+   την αγοράν όχι ολιγώτερον από τριάντα ημέρας. Όσα δε ψηφοδέλτια
+   εκλεχθούν πρώτα μέχρι των τριακοσίων, αυτά οι άρχοντες να τα
+   παρουσιάσουν εις όλην την πόλιν να τα ιδή, η δε πόλις από αυτά
+   πάλιν να εκλέγη όποιον προτιμά έκαστος, και τους εκατόν εξ αυτών
+   που θα εκλεχθούν διά δευτέραν φοράν να τους δείξουν εις όλους. Και
+   τρίτην δε φοράν ας εκλέγη από τους εκατόν όποιον θέλει έκαστος
+   προχωρών έως εις τας τελευταίας υποδιαιρέσεις. Αφού δε εκλέξουν
+   τους τριανταεπτά, οι οποίοι συνεκέντρωσαν τας περισσοτέρας ψήφους,
+   ας τους αναγορεύσουν άρχοντας. Λοιπόν, φίλε Κλεινία και Μέγιλλε,
+   ποίοι θα εκτελέσουν εις την πόλιν μας όλα αυτά όσα περιστρέφονται
+   εις τους άρχοντας και την έγκρισιν αυτών; Άραγε εννοούμεν ότι εις
+   τας πόλεις αι οποίαι διά πρώτην φοράν διοργανώνονται πρέπει να
+   υπάρχουν κάποιοι, αλλά ότι δεν είναι δυνατόν αυτοί να προηγούνται
+   από όλους τους άρχοντας; Και όμως οπωσδήποτε είναι ανάγκη και
+   μάλιστα να είναι όχι μηδαμινοί αλλά όσον το δυνατόν υπέροχοι.
+
+   Διότι η αρχή λέγεται μεν το ήμισυ του παντός εις τας παροιμιώδεις
+   εκφράσεις και βεβαίως όλοι εγκωμιάζομεν μίαν καλήν αρχήν Αλλ' αυτή
+   μου φαίνεται ότι είναι περισσότερον από ήμισυ και κανείς δεν την
+   εγκωμίασε αρκούντως όταν γίνεται καλά.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ ορθά ομιλείς.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν, αφού την γνωρίζομεν, ας μη το αποσιωπήσωμεν,
+   χωρίς να την εξετάσωμεν σαφώς μεταξύ μας, με ποίον τρόπον θα γίνη.
+   Εγώ λοιπόν δεν έχω άλλο τίποτε πρόχειρον παρά να ειπώ προς το παρόν
+   ένα αναγκαίον και συμφέροντα λόγον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποίον δηλαδή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Φρονώ ότι εις την πόλιν αυτήν, την οποίαν σκοπεύομεν να
+   συνοικίσωμεν, δεν υπάρχει άλλη ως μήτηρ και πατήρ της παρά η πόλις
+   η οποία την συνοικίζει, αν και γνωρίζω ότι πολλαί αποικίαι κάποτε
+   εφάνησαν και θα φαίνωνται ασύμφωνοι με τας μητροπόλεις των. Τόρα
+   όμως προς το παρόν καθώς το παιδί, έστω και αν αργότερα θα γίνη
+   διαφορετικόν από τους γονείς του, μέσα όμως εις την προσωρινήν
+   έλλειψιν ανατροφής αγαπά τούς γονείς του και αγαπάται από αυτούς,
+   και πάντοτε καταφεύγει εις τους συγγενείς του και τους ευρίσκει ως
+   μόνους ασφαλείς συμμάχους. Αυτά λοιπόν φρονώ ότι θα υπάρξουν
+   ευχαρίστως εις τους Κνωσίους, διά να περιποιηθούν την νέαν πόλιν
+   και από την νέαν πόλιν εις την Κνωσόν. Εννοώ δε καθώς το είπα προ
+   ολίγου (και βεβαίως το καλόν δεν είναι ζημία, αν το ειπούμεν δύο
+   φοράς), ότι οι Κνώσιοι πρέπει ομού να φροντίσουν δι' όλα αυτά, αφού
+   εκλέξουν όσον το δυνατόν τους γεροντοτέρους και τους καλλιτέρους
+   από όσους θα έλθουν εις την αποικίαν, όχι ολιγωτέρους δε από εκατόν
+   άνδρας. Και από τους ιδίους Κνωσίους ας είναι άλλοι εκατόν. Αυτοί
+   δε φρονώ ότι πρέπει να έλθουν μαζί εις την νέαν πόλιν και να
+   φροντίσουν, πώς να εκλεχθούν οι άρχοντες συμφώνως με τους νόμους
+   και να επικυρωθούν. Αφού δε γίνουν αυτά, οι μεν Κνώσιοι να
+   κατοικούν εις την Κνωσόν, η δε νέα πόλις μόνη της να προσπαθή να
+   διατηρήται και να ευτυχή. Οι δε τριάντα επτά που είπαμεν και τόρα
+   και κατόπιν εις αιώνα τον άπαντα ας ακλέγωνται υπό τους εξής όρους.
+   Πρώτον μεν να είναι φύλακες των νόμων, έπειτα δε των αρχείων, όπου
+   θα δηλώση έκαστος πολίτης εις τους άρχοντας το ποσόν της περιουσίας
+   του, εκτός του τιμήματος του, το οποίον διά την πρώτην τάξιν είναι
+   τέσσαρες μναι (6), διά δε την δευτέραν τρεις, διά την τρίτην δύο
+   και διά την τετάρτην μία μνα· εάν όμως κανείς αποδειχθή ότι κατέχει
+   και άλλο τίποτε έξω από τα δηλωθέντα, αυτό ας δημευθή ολόκληρον,
+   εκτός αυτού δε ας τον εναγάγη εις δίκην όποιος θέλει όχι καλήν ούτε
+   εύφημον, αλλά ατιμωτικήν, εάν αποδειχθή ότι χάριν του κέρδους
+   περιφρονεί τους νόμους. Λοιπόν ας τον καταγγείλη δι' αισχροκέρδειαν
+   όστις θέλει και ας διεξαγάγη την δίκην εμπρός εις τους ιδίους τους
+   νομοφύλακας. Εάν δε καταδικασθή ο εγκαλούμενος, ας μη μετέχη των
+   κοινών κτημάτων, και όταν γίνη εις την πόλιν καμμία διανομή, ας μη
+   λάβη μερίδων, εκτός του κλήρου του, ας γραφή δε η καταδίκη του,
+   ενόσω ζη, εις μέρος όπου θα την αναγνώση όστις θέλει. Να μη μένη δε
+   εις την εξουσίαν περισσότερον από είκοσι έτη ο νομοφύλαξ, και να μη
+   απολαμβάνη την αρχήν, εάν δεν γίνη πενήντα ετών. Εάν δε την αναλάβη
+   εξήντα ετών, τότε ας την διατηρήση μόνον δέκα έτη, και με αυτήν την
+   αναλογίαν, όσα έτη κανείς επέρασε το εξηκοστόν έτος της ηλικίας, ας
+   μη φρονή ότι θα διατηρήση μεταξύ αυτών των αρχόντων την τόσον
+   σπουδαίαν εξουσίαν.
+
+   Λοιπόν περί των νομοφυλάκων αυτά τα τρία προστάγματα ας είναι
+   αρκετά, όσον δε οι νόμοι προχωρούν θα προστάξη ο καθείς μας εις
+   αυτούς τους άνδρας τι άλλο πρέπει να επιμεληθούν εκτός αυτών που
+   λέγομεν τόρα. Τόρα όμως ας ομιλήσωμεν περί της εκλογής άλλων αρχών.
+   Δηλαδή κατόπιν από αυτούς πρέπει να εκλέξωμεν στρατηγούς, και χάριν
+   αυτών ως άλλους υποβοηθούς εις τον πόλεμον τους ιππάρχους και
+   φυλάρχους και κοσμήτορας των τάξεων των πεζών φυλών, εις τους
+   οποίους προ πάντων αυτό το όνομα αρμόζει, καθώς οι περισσότεροι το
+   αποδίδουν και τους ονομάζουν ταξιάρχους. Από όλους δε αυτούς τους
+   μεν στρατηγούς ας τους υποδείξουν από μέσα από αυτήν την πόλιν οι
+   νομοφύλακες, ας εκλεχθούν δε από τους υποδειχθέντας όσοι έλαβαν
+   μέρος εις τον πόλεμον κατά σειράν ηλικίας και λαμβάνουν πάντοτε.
+   Εάν δε βεβαίως νομισθή κανείς από τους μη υποδειχθέντας ότι είναι
+   καλλίτερος από κανένα υποδειχθέντα, ας δηλώση ποίον εις την θέσιν
+   ποίου προτείνει, και βεβαιώσας αυτό με όρκον ας προτείνη ως
+   αντικαταστάτην τον άλλον, όποιος δε προτιμηθή διά χειροτονίας ας
+   εγκριθή διά την υποψηφιότητα. Οι τρεις δε, οι οποίοι θα
+   συγκεντρώσουν τας περισσοτέρας ψήφους, να είναι στρατηγοί και
+   επιμεληταί των πολεμικών υποθέσεων, και ας επικυρωθούν καθώς οι
+   νομοφύλακες. Ταξιάρχους δε να προτείνουν δώδεκα οι ίδιοι
+   εκλεχθέντες στρατηγοί, ανά ένα δι' εκάστην φυλήν. Η δε αντιπρότασις
+   να γίνεται καθώς εις τους στρατηγούς, ομοίως δε και η χειροτονία
+   και η επικύρωσις. Αυτήν δε την συνάθροισιν προς το παρόν πριν να
+   εκλεχθούν οι πρυτάνεις και η βουλή ας την συγκεντρώσουν οι
+   νομοφύλακες εις τόπον όσον το δυνατόν ιερόν και ευρύχωρον και ας
+   τοποθετήσουν χωριστά τους οπλίτας και χωριστά τους ιππείς, τρίτον
+   δε, κατόπιν από αυτούς, όλους όσοι είναι δι' επιστράτευσιν. Ας
+   χειροτονούν δε τους μεν στρατηγούς και τους ιππάρχους όλοι, τους δε
+   ταξιάρχους όσοι φέρουν ασπίδα, τους φυλάρχους δε πάλιν αυτών ας
+   τους εκλέγη ολόκληρον το ιππικόν, των δε ψιλών ή των τοξοτών ή
+   κανενός άλλου σώματος τους αρχηγούς ας τους διορίζουν οι στρατηγοί.
+
+   Τόρα μένει πλέον να ομιλήσωμεν περί της εκλογής των ιππάρχων.
+   Αυτούς λοιπόν ας τους προτείνουν μεν εκείνοι οι οποίοι επρότειναν
+   και τους στρατηγούς, η δε εκλογή και η αντιπρότασις αυτών να γίνη
+   ομοίως, καθώς των στρατηγών, ας τους χειροτονή δε το ιππικόν εμπρός
+   εις τα όμματα των πεζών, οι δύο δε οι οποίοι θα συγκεντρώσουν τας
+   περισσοτέρας ψήφους (χειροτονίας) ας είναι αρχηγοί όλων των ιππέων.
+   Αι δε ισοψηφίαι εις τας χειροτονίας να διαφιλονικούνται μέχρι
+   δευτέρας εκλογής, Την τρίτην φοράν, εάν δεν μείνουν σύμφωνοι, να
+   αποφασίζουν οι προεδρεύοντες εις εκάστην χειροτονίαν.
+
+   Η δε βουλή ας αποτελείται από τριάντα δωδεκάδας βουλευτών, ήτοι το
+   όλον να είναι τριακόσιοι εξήντα, αριθμόν ο οποίος είναι πολύ
+   αρμόδιος διά τας υποδιαιρέσεις. Και πρώτον θα διαιρεθή εις τέσσαρα
+   μέρη ανά ενενήντα και έκαστον τίμημα πρέπει να φέρη ενενήντα
+   βουλευτάς. Και πρώτον μεν από τα ανώτερα τιμήματα όλοι να φέρουν
+   ψηφοδέλτια υποχρεωτικώς, ειδεμή να τιμωρήται με το ανάλογον
+   πρόστιμον όστις δεν συμμορφώνεται. Όταν δε δοθούν τα ψηφοδέλτια, να
+   σφραγισθούν. Την δε άλλην ημέραν να φέρουν κατά τον ίδιον τρόπον
+   από τα δεύτερα τιμήματα καθώς την προηγουμένην, την τρίτην δε
+   ημέραν να φέρη από τα τρίτα τιμήματα, όστις θέλει· να είναι όμως
+   τούτο υποχρεωτικόν και εις τα τρία τιμήματα, από δε το τέταρτον και
+   μικρότερον να είναι απηλλαγμένος από το πρόστιμον όποιος δεν θέλει
+   να φέρη ψηφοδέλτιον. Την τετάρτην δε ημέραν όλοι μεν να φέρουν
+   ψηφοδέλτια, από το τέταρτον και μικρότερον τίμημα, να μη δίδη όμως
+   πρόστιμον όστις από το τέταρτον και τρίτον τίμημα δεν θέλει να
+   φέρη. Όστις όμως δεν θέλει να φέρη από το δεύτερον και το πρώτον να
+   τιμωρήται, ο μεν του δευτέρου με τριπλάσιον πρόστιμον από το
+   πρώτον, ο δε του πρώτου με τετραπλάσιον. Την δε πέμπτην ημέραν να
+   παρουσιάσουν οι άρχοντες τα σφραγισμένα ονόματα εις όλους τους
+   πολίτας, διά να τα ιδούν, από αυτά δε πάλιν υποχρεούται έκαστος
+   πολίτης να εκλέξη, αλλέως τιμωρείται με το πρώτον πρόστιμον. Αφού
+   δε εκλέξουν από έκαστον τίμημα εκατόν ογδώντα, κατόπιν θα
+   επικυρώσουν τους ημίσεις από αυτούς διά κλήρου, αυτοί δε θα είναι
+   οι βουλευταί του έτους εκείνου. Η εκλογή λοιπόν, εάν γίνη ούτω πως,
+   θα αποτελή μέσον βαθμόν μεταξύ μοναρχικού και δημοκρατικού
+   πολιτεύματος, μεταξύ των οποίων πάντοτε πρέπει να ευρίσκεται εις το
+   μέσον το πολίτευμα. Διότι οι δούλοι και οι κυρίαρχοι ποτέ δεν είναι
+   δυνατόν να γίνουν φίλοι, ούτε όταν ανυψώνονται εις ίσας τιμάς οι
+   μηδαμινοί και οι σπουδαίοι. Διότι εις ανίσους ανθρώπους τα ίσα
+   έρχονται άνισα, εάν δεν επιτύχουν το μέτρον των. Και βεβαίως δι'
+   αυτά τα δύο είναι φορτωμένα τα πολιτεύματα από φατριασμούς. Διότι
+   βεβαίως η παλαιά και αληθής παροιμία που λέγει ότι η ισότης είναι
+   αδελφότης, πολύ ορθά και αρμονικά ελέχθη. Ποία όμως είναι αυτή η
+   ισότης, η οποία φέρει αυτήν την αδελφότητα, επειδή δεν είναι πολύ
+   σαφής, μας φέρει ταραχάς. Δηλαδή δύο ισότητες υπάρχουν, αι οποίαι
+   έχουν μεν το ίδιον όνομα, αλλά εις την πραγματικότητα είναι σχεδόν
+   αντίθετοι εις πολλά, και την μεν μίαν ημπορεί πάσα πόλις και πας
+   νομοθέτης να την εφαρμόση εις τας τιμάς, δηλαδή, εκείνην η οποία
+   συνίσταται εις τα μέτρα και τα βάρη και τους αριθμούς, εάν την
+   αποδώση με τον κλήρον εις όλους εξ ίσου. Αλλά την αληθεστάτην και
+   αρίστην ισότητα δεν είναι εύκολον να την αντιληφθή ο καθείς. Διότι
+   η κρίσις αυτής ανήκει εις τον Δία, εις δε τους ανθρώπους πάντοτε
+   ολίγη δίδεται, αλλά όση δοθή εις τας πόλεις ή εις τους ιδιώτας
+   προξενεί παντός είδους αγαθά. Δηλαδή εις τον μεγαλίτερον μοιράζει
+   περισσότερα και εις τον μικρότερον ολιγώτερα, διότι δίδει ανάλογα
+   με το φυσικόν του εις έκαστον, και το κυριώτερον τιμάς μεν πάντοτε
+   μεγαλιτέρας δίδει εις τους ανωτέρους ως προς την αρετήν, εις όσους
+   δε είναι το αντίθετον ως προς την αρετήν και την παιδείαν μοιράζει
+   το αρμόδιον εις έκαστον αναλόγως. Και βεβαίως αυτό είναι πάντοτε
+   και το πολιτικόν μας δίκαιον. Το οποίον και ημείς τόρα πρέπει να το
+   ποθούμεν, και προς αυτό το είδος της ισότητος αποβλέποντες, φίλε
+   Κλεινία, να ιδρύσωμεν την σήμερον συνοικιζομένην πόλιν. Και αν
+   κανείς κάποτε ιδρύση άλλην πρέπει εις αυτό το ίδιον να αποβλέπη,
+   και να νομοθετή, και όχι προς ολίγους τυράννους ή προς ένα ή ακόμη
+   και προς την υπεροχήν του δήμου, αλλά πάντοτε προς το δίκαιον.
+   Τούτο δε είναι αυτό ακριβώς που είπαμεν προ ολίγου, το ίσον το
+   σύμφωνον με την φύσιν, το οποίον αποδίδεται με ανισότητα. Είναι δε
+   βεβαίως ανάγκη και τοιαύτα παρανόματα να μεταχειρισθή όλη η πόλις,
+   εάν θέλη να μην ιδή εντός της φατριασμούς εις κανέν μέρος. Διότι η
+   ευπρέπεια και η παραχωρητικότης του τελείου και του ακριβούς είναι
+   παράκαμψις της (αυστηράς) δικαιοσύνης, όταν γίνεται. Διά τούτο
+   είναι ανάγκη να μεταχειρίζεται την ισότητα του κλήρου ένεκα της
+   δυστροπίας των πολλών, και μόνον τον θεόν και την αγαθήν τύχην να
+   επικαλούνται, διά να επανορθώση τον κλήρον συμφώνως με το πλήρες
+   δίκαιον. Και λοιπόν κατ' αυτόν τον τρόπον πρέπει να μεταχειρίζονται
+   και τα δύο είδη της ισότητος, αλλά όσον το δυνατόν ολιγώτερον το
+   είδος εκείνο το οποίον χρειάζεται τύχην.
+
+   Αυτά, φίλοι μου, πρέπει δι' αυτούς τους λόγους να τα εκτελέση ούτω
+   πως η πόλις, η οποία θέλει να διατηρήται. Επειδή δε και το πλοίον,
+   όταν πλέη εις την θάλασσαν, χρειάζεται φρουράν πάντοτε, και την
+   ημέραν και την νύκτα, ομοίως δε και η πόλις η απειλουμένη από την
+   τρικυμίαν των άλλων πόλεων και η οποία ευρίσκεται εις διαφόρους
+   εποφθαλμιάσεις και κινδυνεύει να κυριευθή, δι' αυτό χρειάζεται από
+   την ημέραν έως την νύκτα και από την νύκτα έως την ημέραν να
+   έρχωνται κατά σειράν οι άρχοντες, διαδεχόμενοι πάντοτε οι φρουροί
+   τους φρουρούς και παραδίδοντες εις τους άλλους χωρίς να παύουν
+   ποτέ. Ο υπερβολικός αριθμός όμως δεν ημπορεί να κάμη ποτέ τοιούτον
+   τι. Λοιπόν είναι ανάγκη τους περισσοτέρους βουλευτάς τον
+   περισσότερον καιρόν να τους αφήσωμεν να μείνουν εις τας ιδιωτικάς
+   των υποθέσεις και να τακτοποιούν τα οικογενειακά των, το δε
+   δωδέκατον μέρος των να το μοιράσωμεν εις έκαστον από τους δώδεκα
+   μήνας και να τους καθιστώμεν κατά σειράν επί ένα μήνα φύλακας,
+   ώστε, και όταν έρχεται κανείς από καμμίαν εξωτερικήν πόλιν είτε
+   είναι και από αυτήν την πόλιν να τους συναντά ευκόλως και εάν
+   κανείς θέλη να αναγγείλη τίποτε ή να ζητήση πληροφορίας δι' όσα
+   αρμόζει να αποκρίνεται μία πόλις προς άλλην πόλιν και να δεχθή
+   δευτέρας ερωτήσεις και απαντήσεις, και μάλιστα και διά τας
+   εσωτερικάς της πόλεως ποικίλας ταραχάς, αι οποίαι συνηθίζουν να
+   γίνωνται κάθε τόσον, κυρίως μεν να φροντίζουν πώς να μη συμβαίνουν,
+   αφού γίνουν όμως, να πληροφορηθή αμέσως η πόλις το συμβάν και να
+   θεραπευθή. Διά τούτο και των συναθροίσεων πληρεξούσιον πρέπει να
+   είναι αυτό το μέρος το προεδρικόν της πόλεως και των διαλύσεων και
+   των νομίμων και των αιφνιδίως επερχομένων εις την πόλιν. Αυτά όλα
+   λοιπόν πρέπει να τα διακοσμή το δωδέκατον μέρος της βουλής, το
+   οποίον θα αναπαύεται κατά τα άλλα ένδεκα μέρη του έτους. Πρέπει δε
+   το μέρος αυτό της βουλής να συνεννοήται πάντοτε με τας άλλας αρχάς
+   διά τας φρουράς αυτάς της πόλεως.
+
+   Και τα μεν εσωτερικά της πόλεως, εάν γίνουν ούτω πως, θα είναι καλά
+   τακτοποιημένα. Αλλά τόρα όλης της άλλης χώρας ποία πρέπει να είναι
+   η επιμέλεια και η τάξις; Άραγε, αφού όλη η πόλις και ολόκληρος η
+   χώρα είναι διηρημένη εις δώδεκα μέρη, δεν πρέπει να αναγορευθούν
+   κάποιοι επιμεληταί και των οδών της πόλεως και των κατοικιών και
+   των οικοδομών και των λιμένων και της αγοράς και των βρύσεων και
+   μάλιστα των προσκυνημάτων και των ναών και όλων των τοιούτων;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Ας ειπούμεν λοιπόν ότι πρέπει να διορισθούν εις τους
+   ναούς επίτροποι και ιερείς και ιέρειαι. Διά δε τας οδούς και τας
+   οικοδομάς και την περιστρεφομένην εις αυτά τάξιν και διά τους
+   ανθρώπους πώς να μη αδικούν και διά τα άλλα ζώα, και εντός της
+   ιδίας περιοχής της πόλεως και του πρώτου άστεως πώς να γίνωνται όσα
+   αρμόζουν εις τας πόλεις, δι' όλα αυτά πρέπει να εκλέξουν τριών
+   ειδών άρχοντας και τους μεν εκλεχθέντας διά το σχετικόν μέρος με
+   αυτά που είπαμεν να τους ονομάσουν αστυνόμους, τους δε εκλεχθέντας
+   διά την διακόσμησιν της αγοράς αγορανόμους. Όσον δε διά τους ιερείς
+   διά τους ναούς, να μη ανταλλάσσουν άλλους έξω από εκείνους, οι
+   οποίοι έχουν ως πατροπαράδοτον επάγγελμα την ιερωσύνην, ειδεμή,
+   καθώς είναι επόμενον να συμβή ως προς αυτά εις τους διά πρώτην
+   φοράν συνοικιζομένους, ή εις κανένα ή εις ολίγους μόνον από τους μη
+   συνηθισμένους ας επιτρέψουν να γίνουν ιερείς και ιέρειαι ως
+   επίτροποι των θεών. Από όλα δε αυτά άλλα μεν πρέπει να γίνωνται δι'
+   εκλογής και άλλα διά κλήρου, διά να σχετίζωνται φιλικώς μεταξύ των
+   ο δήμος με τους αριστοκράτας εις εκάστην χώραν και πόλιν, διά να
+   έχουν όσον το δυνατόν περισσοτέραν ομόνοιαν. Και λοιπόν τα μεν
+   περιστρεφόμενα εις τους ναούς ας αναθέση εις τον θεόν, διά να
+   γίνουν κατά την αρέσκειάν του, και να τα εκλέγη με κλήρον, διότι
+   ούτω πως τα αποδίδει εις την θεϊκήν τύχην, όστις δε επιτύχη να
+   επικυρώνεται (εγκρίνεται), εάν είναι πρώτον αρτιμελής και γνήσιος,
+   έπειτα όσον το δυνατόν από αμόλυντον οικογένειαν, να είναι δε
+   ακηλίδωτος από φόνον και από όλα τα παρόμοια όσα αποτελούν αμάρτημα
+   κατά των θεών και να έχη ζήσει και αυτός και ο πατήρ του και η
+   μήτηρ του κατά τον ίδιον τρόπον. Πρέπει δε από τους Δελφούς να
+   φέρουν νόμους διά τα θεία πράγματα, και να διορίσουν δι' αυτά
+   ερμηνευτάς. Να διατηρήται δε έν έτος και όχι περισσότερον πάσα
+   ιερωσύνη, να μην είναι δε ηλικίας κατωτέρας των εξήντα ετών όστις
+   θέλει να ιερουργή τελείως συμφώνως με τους ιερούς νόμους. Αυτά δε
+   τα νόμιμα ας ισχύουν και διά τας ιερείας. Τους δε ερμηνευτάς ας
+   τους προτείνουν αι τέσσαρες φυλαί τρεις φοράς τεσσάρας, ανά ένα
+   εκάστη, και αφού εγκρίνουν τους τρεις, οι οποίοι θα συγκεντρώσουν
+   τας περισσοτέρους ψήφους, τους άλλους εννέα να στείλουν εις τους
+   Δελφούς, διά να εκλέξη η Πυθία από εκάστην τριάδα ένα. Η δε
+   έγκρισις αυτών ως προς την ηλικίαν να γίνη καθώς των ιερέων. Αυτοί
+   όμως ας μείνουν ερμηνευταί ισοβίως. Τον δε εκλείψαντα ας τον
+   εκλέξουν συμπληρωματικώς αι τέσσαρες φυλαί από όποιαν εκλείψη. Ως
+   ταμίας δε των ιερών χρημάτων δι' έκαστον ναόν και των
+   προσκυνημάτων, και των καρπών και των μισθώσεων να εκλέξουν τρεις
+   πληρεξουσίους από τα ανώτερα τιμήματα, διά τους μεγαλιτέρους ναούς,
+   δύο δε διά τα μικρότερα προσκυνήματα, διά δε τα πολύ μικρά ένα. Η
+   δε εκλογή και η έγκρισις τούτων να γίνη καθώς έγινε η εκλογή των
+   στρατηγών. Και λοιπόν, επαναλαμβάνομεν, διά τους ναούς αυτά πρέπει
+   να γίνουν.
+
+   Αφρούρητον δε ας μη μένη τίποτε όσον είναι δυνατόν. Λοιπόν της μεν
+   πόλεως αι φρουραί ας εκτελούνται κατ' αυτόν τον τρόπον, με την
+   επιμέλειαν των στρατηγών και των ταξιάρχων και των ιππάρχων και των
+   φυλάρχων και των πρυτάνεων και μάλιστα των αστυνόμων και των
+   αγορανόμων, όταν εκλεχθούν και εγκατασταθούν όσοι χρειάζονται. Όλην
+   δε την άλλην χώραν να την φυλάττουν κατά τον εξής τρόπον. Ολόκληρος
+   η χώρα διεμοιράσθη εις δώδεκα όσον το δυνατόν ίσα μέρη, μία δε φυλή
+   οριζομένη διά κλήρου εις έκαστον μέρος ας δίδη κατ' έτος πέντε
+   αγρονόμους και φρουράρχους, διά να εκφρασθώ ούτω πως, αυτοί δε ας
+   έχουν δικαίωμα να εκλέξουν από την φυλήν των έκαστος εκ των πέντε
+   ανά δώδεκα νέους, όχι κατωτέρους από το εικοστόν πέμπτον έτος της
+   ηλικίας των, ούτε άνω του τριακοστού. Εις αυτούς δε ας δοθούν με
+   κλήρον τα μέρη της χώρας ανά έν κατά μήνα εις έκαστον, διά να
+   ημπορέσουν να γίνουν έμπειροι και επιστήμονες όλης ανεξαιρέτως της
+   χώρας όλοι των. Δύο δε έτη να μένη η αρχή και η φρουρά εις τους
+   φρουρούς και άρχοντας. Καθώς δε θα λάβουν με τον κλήρον την πρώτην
+   φοράν τα μέρη των, να αλλάζουν διαρκώς τον άλλον μήνα κατά σειράν
+   τας τοποθεσίας της χώρας υπό την αρχηγίαν του φρουράρχου
+   προχωρούντες δεξιά κυκλικώς. Ως δεξιόν δε ας θεωρηθή το ανατολικόν
+   μέρος. Όταν δε γυρίση το έτος ολόκληρον κατά το δεύτερον έτος διά
+   να γίνουν όσον το δυνατόν περισσότεροι φρουροί όχι μόνον έμπειροι
+   της χώρας, εις μίαν ώραν του έτους, αλλά εκτός της εμπειρίας όλης
+   της χώρας διά να είναι έμπειροι όσον το δυνατόν περισσότεροι εις
+   εκάστην ώραν του έτους δι' όσα συμβαίνουν εις έκαστον τόπον, οι
+   τοτινοί αρχηγοί των ας τους οδηγούν πάλιν εις τα αριστερά διαρκώς
+   μετατοπιζόμενοι, έως ότου να περάσουν το δεύτερον έτος. Το τρίτον
+   δε έτος ας εκλέξουν άλλους πέντε αγρονόμους και φρουράρχους ως
+   επιμελητάς των δώδεκα. Και λοιπόν κατά την διαμονήν εις έκαστον
+   τόπον η επιμέλεια ας γίνη ως εξής:
+
+   Πρώτον μεν διά να είναι περιφρουρημένη η χώρα όσον το δυνατόν
+   καλλίτερα από τους εχθρούς, να κάμουν τάφρους όσον
+   είναι ανάγκη και δι' εκσκαφής και δι' επιτειχίσεως, διά να
+   εμποδίζουν όσον είναι δυνατόν τους προσπαθούντας να βλάψουν την
+   χώραν και τα κτήματα έστω και ολίγον, να μεταχειρισθούν δε
+   διαμετακομιστικά φορτηγά εις αυτά και αυτούς τους δούλους του τόπου
+   εκείνου και με εκείνα μεν να εκτελούν, εις αυτούς δε να επιστατούν,
+   εκλέγοντες όσον το δυνατόν την στιγμήν της αργίας από τας οικιακάς
+   των εργασίας. Να καταστήσουν δε δύσβατα τα πάντα εις τους εχθρούς,
+   εις δε τους φίλους όσον το δυνατόν ευπρόσιτα όχι μόνον τους
+   ανθρώπους, αλλά και τα φορτηγά και τα βοσκήματα και να φροντίζουν
+   διά τους δρόμους, ώστε να είναι όσον το δυνατόν ασφαλείς και διά τα
+   νερά της βροχής, ώστε να μη καταστρέφουν την χώραν, αλλά μάλλον να
+   την ωφελούν καταρρέοντα από τας υψηλάς κατωφερείας των ορέων, όσαι
+   είναι ως κοιλότητες, και να εμποδίζουν την εκροήν αυτών με
+   οικοδομάς και με υδραυλικά έργα, διά να χωνεύουν και πίνουν τα
+   βρόχινα νερά, και να δίδουν εις όλους τους χαμηλοτέρους αγρούς και
+   τόπους νάματα και βρύσεις, και καταστήσουν και αυτούς τους
+   διψασμένους τόπους δροσισμένους και ποτισμένους. Και τα νερά των
+   πηγών και των ποταμών και των βρύσεων εάν υπάρχουν, να τα στολίζουν
+   με δένδρα και οικοδομάς ωραίας, και διοχετεύοντας με υπονόμους όλας
+   τας πηγάς να τα καταστήσουν άφθονα διά την ύδρευσιν εις όλας τας
+   εποχάς του έτους, και αν υπάρχη κανέν ιερόν δάσος ή προσκύνημα
+   πλησίον εις αυτά παρημελημένον, να διοχετεύουν τα ρεύματα εις αυτά
+   και να τακτοποιούν των θεών τα ιερά. Εις όλα δε αυτά τα μέρη πρέπει
+   οι νέοι να κατασκευάζουν γυμνάσια διά τον εαυτόν των και με θερμά
+   λουτρά διά τους γέροντας με καύσιμον ξυλείαν στεγνήν και ξηράν, διά
+   να ωφελήσουν και τους πάσχοντας από ασθενείας και τους κουρασμένους
+   από την γεωργίαν, τους οποίους να δέχωνται ευμενώς ως άλλοι ιατροί
+   όχι μεν τόσον σοφοί, πολλάκις όμως καλλίτεροι από εκείνους.
+
+   Αυτά λοιπόν και όλα τα παρόμοια θα είναι στολισμός και ωφέλεια εις
+   τας τοποθεσίας με διασκέδασιν όχι διόλου δυσάρεστον. Η δε σοβαρά
+   εργασία δι' αυτά ας είναι η εξής. Έκαστον σώμα των εξήντα να
+   φυλάττη τον τόπον του όχι μόνον εξ αιτίας των εχθρών, αλλά και των
+   προσποιουμένων φιλίαν. Από δε τους γείτονας και τους άλλους
+   πολίτας, εάν αδική ο είς τον άλλον, είτε δούλος είτε ελεύθερος, να
+   αποδίδουν το δίκαιον εις τον αδικούμενον, διά μεν τας μικράς
+   υποθέσεις οι πέντε άρχοντες, διά δε τας μεγαλιτέρας μέχρι τριών
+   μνων εν όλω δέκα επτά μαζί με τους δώδεκα να δικάζουν οτιδήποτε ο
+   είς καταγγέλλει εναντίον του άλλου. Δικαστής δε και άρχων ανεύθυνος
+   δεν πρέπει να δικάζη και άρχη ποτέ εκτός των επισφραγιζόντων το
+   τέλος καθώς είναι οι βασιλείς. Και ωρισμένως αυτοί οι αγρονόμοι,
+   εάν παραβούν κάτι τι ως προς εκείνους τους οποίους προστατεύουν,
+   είτε επιβάλλοντες άνισα προστάγματα είτε δοκιμάζοντες, να δέχωνται
+   και να παίρνουν από τα προϊόντα της γης χωρίς την συγκατάθεσίν των,
+   και εάν δέχωνται κάτι από εκείνους οι οποίοι το δίδουν διά
+   κολακείας ή αποδίδουν αδίκως την δικαιοσύνην, διά μεν την
+   υποχώρησιν εις τας περιποιήσεις ας εξευτελίζωνται ονειδιστικώς εις
+   όλην την πόλιν, διά δε τα άλλα άδικα αποκτήματα οτιδήποτε αδικήσουν
+   τους μένοντας εις το διαμέρισμά των, εάν φθάση έως μίαν μναν, ας
+   δικασθούν εκουσίως εμπρός εις τους χωριανούς και γείτονας, διά δε
+   τα μεγαλίτερα αδικήματα ή και τα μικρότερα, εάν δεν θέλουν να
+   δικασθούν βασιζόμενοι εις το ότι με την κατά μήνα μετάθεσίν των θα
+   φεύγουν πάντοτε εις άλλο διαμέρισμα και θα αποφεύγουν την δίκην,
+   δι' όλα αυτά ο παθών ας τους καταγγέλλη εις τα κοινά δικαστήρια,
+   εάν δε κερδίση την δίκην, ας εισπράξη το τριπλάσιον πρόστιμον από
+   τον προσπαθούντα να διαφύγη και μη υφιστάμενον εκουσίως την
+   τιμωρίαν. Ας ζουν δε οι άρχοντες και οι αγρονόμοι κατά τα δύο αυτά
+   έτη κατά τον εξής τρόπον. Πρώτον μεν να υπάρχουν εις όλα τα
+   διαμερίσματα συσσίτια, εις τα οποία όλοι να τρέφωνται μαζί, όστις
+   δε απουσιάση έστω και μίαν ημέραν ή ξενοκοιμηθή μίαν νύκτα χωρίς
+   την διαταγήν των αρχόντων ή χωρίς να παρουσιασθή κάποια έκτακτος
+   ανάγκη, εάν τον καταγγείλουν οι πέντε άρχοντες και εκθέσουν το
+   όνομά του εις την αγοράν ως καταλύοντα την φρουράν, ας εξευτελισθή
+   ως προδότης της πολιτείας ως προς το ανάλογον μέρος του, και ας
+   βασανισθή με ραβδισμούς από τον τυχόντα και τον θέλοντα, ο οποίος
+   να μη τιμωρήται. Εάν δε από τους ιδίους άρχοντας κανείς κάμνη κάτι
+   παρόμοιον, ας φροντίζουν δι αυτό όλοι οι εξήντα, όστις δε το
+   εννοήση και πληροφορηθή, εάν δεν τον καταγγείλη, ας υπόκειται εις
+   την ιδίαν ενοχήν με εκείνον και ας τιμωρήται με περισσότερον
+   πρόστιμον από τους νέους, ακόμη δε ας στερηθή όλα τα αξιώματα των
+   νέων. Δι' αυτά δε ας είναι αυστηροί επιθεωρηταί οι νομοφύλακες,
+   ώστε ή να μη γίνωνται εξ αρχής ή, αφού γίνουν, να εύρουν την
+   ανταξίαν τιμωρίαν.
+
+   Πρέπει λοιπόν πας άνθρωπος να φρονή δι' όλους ότι όστις δεν
+   υπηρετήση, δεν ημπορεί να γίνη ούτε κύριος επαίνου, και πρέπει να
+   υπερηφανεύεται μάλλον διότι υπηρέτησε καλά παρά διότι εκυριάρχησε,
+   και πρώτον μεν εις τους νόμους, διότι αυτό είναι υπηρεσία εις τους
+   θεούς, έπειτα δε εις τους γεροντοτέρους και τους εντίμως ζήσαντας
+   όστις είναι νέος. Κατόπιν δε πρέπει να έχη δοκιμάσει αυτήν την
+   καθημερινήν ταπεινήν και στερημένην δίαιταν εις αυτά τα δύο έτη
+   όστις εκλεχθή αγρονόμος. Δηλαδή μόλις εισαχθούν οι δώδεκα θα
+   συναντηθούν με τους πέντε και θα συνεννοηθούν ότι ως άλλοι υπηρέται
+   δεν θα έχουν πλησίον των άλλους υπηρέτας και δούλους, ούτε από τους
+   άλλους γεωργούς και τους συγχωριανούς εκείνων θα μεταχειρίζωνται ως
+   υπαλλήλους διά τας ιδικάς των υπηρεσίας, αλλά μόνον δι' όσας
+   αναφέρονται εις τα δημόσια. Όλας δε τας άλλας πρέπει να σκεφθούν
+   ότι διαρκώς θα τας εκτελούν μόνοι των υπηρετούντες και
+   υπηρετούμενοι μεταξύ των, εκτός δε τούτου θα ερευνούν καλώς την
+   χώραν χειμώνα καλοκαίρι με τα όπλα και χάριν φυλακής και διά να
+   γνωρίζουν πάντοτε όλας τας τοποθεσίας. Διότι σχεδόν δεν είναι από
+   κανέν άλλο κατώτερον το μάθημα του να γνωρίζουν όλοι την χώραν των
+   με ακρίβειαν. Λοιπόν πρέπει οι νέοι όχι ολιγώτερον δι' αυτό να
+   ασχολούνται εις τα κυνήγια και τα άλλα είδη της θηρευτικής όσον και
+   διά την άλλην ηδονήν και ωφέλειαν, η οποία προέρχεται από αυτά.
+   Αυτούς λοιπόν και τας ασχολίας των, είτε θέλει κανείς να τους
+   ονομάζη κρυπτούς είτε αγρονόμους είτε οτιδήποτε άλλο, ας τους
+   αναλαμβάνη έκαστος προθύμως όσον του είναι δυνατόν, από εκείνους
+   όσοι θέλουν να διατηρηθή αρκετά η πόλις των.
+
+   Κατόπιν δε είπαμεν ότι έρχεται το ζήτημα της εκλογής αγορανόμων και
+   αστυνόμων. Καλόν δε θα ήτο να ακολουθούν τρεις αστυνόμοι τους
+   αγρονόμους, οι οποίοι είναι εξήντα μοιρασθέντες εις τρία τα δώδεκα
+   μέρη της πόλεως, και κατά μίμησιν εκείνων και διά τας οδούς
+   φροντίζοντες της πόλεως και των λεωφόρων, αι οποίαι από την χώραν
+   προχωρούν εις την πόλιν, και των οικοδομών, διά να γίνωνται όλαι
+   συμφώνως με τους νόμους, και μαλιστα και διά τα νερά, όσα
+   αποστέλλουν και παραδίδουν εις αυτούς οι φρουροί περιποιημένα, διά
+   να έρχωνται άφθονα και καθαρά εις τας βρύσεις και στολίζουν και
+   ωφελούν συγχρόνως την πόλιν. Πρέπει λοιπόν και αυτοί να έχουν
+   ικανότητα και καιρόν να φροντίζουν διά τα κοινά. Διά τούτο ας
+   προτείνη μεν πας άνθρωπος όποιον θέλει ως αστυνόμον από τα ανώτερα
+   τιμήματα, όταν δε χειροτονηθούν και γίνουν έξ οι συγκεντρώσαντες
+   περισσοτέρας ψήφους, ας εκλέξουν με κλήρον τους τρεις από αυτούς,
+   εκείνοι οι οποίοι έχουν αυτήν την φροντίδα. Αφού δε επικυρωθούν ας
+   αναλάβουν τα καθήκοντά των συμφώνως με τους τεθέντας δι' αυτούς
+   νόμους. Κατόπιν δε από αυτούς να εκλέξουν πέντε αγορανόμους από τα
+   δεύτερα και πρώτα τιμήματα, κατά τα άλλα δε η εκλογή αυτών να
+   γίνεται καθώς των αστυνόμων, δηλαδή να χειροτονηθούν από τα άλλα
+   τιμήματα δέκα και να εκλεχθούν οι πέντε διά κλήρου, και αυτοί, αφού
+   επικυρωθούν, να αναγορευθούν άρχοντες. Ας προτείνη δε διά ανυψώσεως
+   της χειρός πας πάντα. Όστις δε δεν θέλει, αφού καταγγελθή εις τους
+   άρχοντας, ας τιμωρηθή με πενήντα δραχμάς και εκτός τούτου ας
+   θεωρήται και κακός. Ας πηγαίνη δε εις την εκκλησίαν και την κοινήν
+   συνέλευσιν όποιος θέλει, να είναι όμως υποχρεωτικόν εις τους
+   ανήκοντας εις τα δεύτερα και πρώτα τιμήματα, με πρόστιμον δέκα
+   δραχμών, εάν αποδειχθή ότι δεν παρευρίσκεται εις τας συνελεύσεις.
+   Διά δε το τρίτον και τέταρτον τίμημα δεν είναι υποχρεωτικόν, αλλά
+   αφήνεται ατιμώρητος, εκτός εάν κάποτε παραγγείλουν οι άρχοντες εις
+   όλους να συνεδριάσουν διά κάποιαν ανάγκην. Οι αγορανόμοι λοιπόν
+   αυτοί πρέπει να διατηρούν την τάξιν εις την αγοράν συμφώνως με τους
+   νόμους και να φροντίζουν διά τους ναούς και τας βρύσεις της αγοράς,
+   διά να μη βλάπτη κανείς τίποτε, τον δε βλάπτοντα να τον τιμωρούν με
+   ξύλον μεν και δέσιμον, όταν είναι δούλος και ξένος, εάν δε είναι
+   εντόπιος όστις παρεκτρέπεται ως προς τα τοιαύτα, μέχρι μεν του
+   ποσού των εκατόν δραχμών να είναι οι ίδιοι πληρεξούσιοι να τον
+   δικάσουν, μέχρι δε του διπλασίου από αυτό μαζί με τους αστυνόμους
+   να επιβάλλουν πρόστιμον δικάζοντες τον βλάπτοντα. Αι ίδιαι δε
+   επιβολαί προστίμων και τιμωρίαι ας επιτρέπωνται και εις τους
+   αστυνόμους, όταν είναι εις την εξουσίαν, και μέχρι μεν μιας μνας οι
+   ίδιοι να τιμωρούν, διά δε το διπλάσιον μαζί με τους κληρονόμους.
+
+   Κατόπιν δε θα είναι πρέπον να διορίσουν άρχοντας της μουσικής και
+   της γυμναστικής, διπλούς δι' εκάστην, εκείνους μεν διά την
+   διδασκαλίαν αυτών, αυτούς δε διά τον ανταγωνισμόν. Και ως προς μεν
+   την διδασκαλίαν εννοεί ο νόμος τους επιμελητάς των γυμναστηρίων και
+   των σχολείων και ως προς την τάξιν και ως προς την μόρφωσιν και ως
+   προς την φροντίδα της φοιτήσεως εις αυτά και της ασκήσεως των
+   αρρένων τέκνων και των θηλέων, ως προς δε τον ανταγωνισμόν εννοεί
+   και διά τους γυμνικούς αγώνας και διά την μουσικήν τους αθλοθέτας
+   των αθλητών, οι οποίοι είναι επίσης διπλοί, άλλοι διά την μουσικήν
+   και άλλοι διά την γυμναστικήν. Και διά μεν την γυμναστικήν των
+   ανθρώπων και των ίππων να είναι οι ίδιοι, διά δε την μουσικήν,
+   άλλοι μεν να είναι διά την μονωδίαν και την μιμητικήν, καθώς θα ήτο
+   πρέπον να γίνωνται αθλοθέται και διά τους ραψωδούς και κιθαρωδούς
+   και αυλητάς και όλους τους τοιούτους, άλλοι δε διά την χορωδίαν.
+   Πρώτον λοιπόν ως προς την διασκέδασιν εις τον χορόν των παίδων και
+   των ανδρών και των κορών με χοροπηδήματα και όλον τον ρυθμόν, ο
+   οποίος συνοδεύεται με μουσικήν, πρέπει βεβαίως να εκλέξουν τους
+   άρχοντας. Είναι δε αρκετός είς άρχων εις αυτούς, όχι κατωτέρας
+   ηλικίας των σαράντα ετών, επίσης δε και εις την μονωδίαν είναι
+   αρκετός είς, όχι κατωτέρας ηλικίας των τριάντα ετών, διά να εγκρίνη
+   ποίοι θα εισάγωνται και διά να αποδίδη την υπεροχήν μεταξύ των
+   συναγωνιζομένων. Ο χορός δε τόρα πρέπει να εκλέγη άρχοντα και
+   δοκιμαστήν με τον εξής τρόπον. Όσοι μεν έχουν κλίσιν εις τα τοιαύτα
+   ας συναντηθούν εις την συνέλευσιν, εάν δε δεν υπάγουν, ας
+   τιμωρηθούν. Αυτό δε θα το κρίνουν οι νομοφύλακες. Οι άλλοι όμως,
+   εάν δεν θέλουν, δεν είναι υποχρεωμένοι. Και την πρότασιν περί
+   εκλογής λοιπόν πρέπει ο εκλογεύς να την κάμνη μεταξύ των εμπείρων,
+   και εις την επικύρωσιν ας επικρατή η εξής μόνον επιδοκιμασία και
+   αποδοκιμασία, ή ότι είναι άπειρος ο εκλεχθείς ή ότι είναι έμπειρος.
+   Ο είς δε όστις θα επιτύχη διά κλήρου εκ των δέκα χειροτονηθέντων,
+   αφού επικυρωθή, ας προΐσταται καθ' όλον το έτος εις τους χορούς
+   συμφώνως με τον νόμον.
+
+   Ομοίως δε με αυτά και κατά τον ίδιον τρόπον όστις κληρωθή εκείνο το
+   έτος από τους ελθόντας εις έγκρισιν ας προΐσταται εις τας μονωδίας
+   και τας συναυλίας, την δε επικύρωσιν την αναθέτει ο κληρωθείς εις
+   τους κριτάς. Κατόπιν δε πρέπει να εκλέξουν αθλοθέτας των
+   αγωνισμάτων διά την γύμνασιν των ίππων και των ανθρώπων από τα
+   τρίτα και από αυτά ακόμη τα τέταρτα τιμήματα. Εις δε την εκλογήν ας
+   είναι υποχρεωτικόν να συνέρχωνται τα τρία τιμήματα, το δε κατώτερον
+   ας μείνη ατιμώρητον. Ας είναι δε τρεις οι κληρούμενοι, και είκοσι
+   μεν ας προχειροτονηθούν, αλλά ας κληρωθούν από τους είκοσι οι
+   τρεις, όποιους εγκρίνει η ψήφος των επικυρωτών. Εάν δε κανείς
+   αποδοκιμασθή εις οποιανδήποτε κλήρωσιν και επικύρωσιν αρχής, να
+   εκλέγουν άλλους εις την θέσιν των κατά τον ίδιον τρόπον και η
+   επικύρωσις αυτών να γίνεται ομοίως.
+
+   Υπολείπεται ως άρχων σύμφωνος με όσα είπαμεν ο επιμελητής της
+   εκπαιδεύσεως όλης των θηλέων και των αρρένων. Λοιπόν ας είναι είς
+   και όστις μέλλει να προΐσταται αυτών κατά τους νόμους, ηλικίας μεν
+   όχι κατωτέρας των πενήντα ετών, πατήρ δε γνησίων τέκνων, και κυρίως
+   μεν και υιών και θυγατέρων, ειδεμή του ενός από τα δύο. Ας φρονή δε
+   και ο ίδιος ο εκλεχθείς και όστις τον εκλέγει ότι αυτή η αρχή είναι
+   από όλας τας ανωτάτας αρχάς της πόλεως πολύ σπουδαιοτέρα. Διότι
+   βεβαίως παντός φυτού η πρώτη βλάστησις, εάν προτραπή καλώς εις την
+   πρόοδον της φύσεώς του, είναι η κυριωτέρα αιτία, διά να προστεθή
+   τέλος κατάλληλον, και εις τα άλλα φυτά και εις τα ζώα και τα ήμερα
+   και τα άγρια και τους ανθρώπους. Ο δε άνθρωπος, καθώς νομίζομεν,
+   είναι ήμερος, και όμως, εάν μεν λάβη ορθήν εκπαίδευσιν και φυσικά
+   επιτυχημένην, γίνεται συνήθως θειότατον και ημερώτατον από όλα τα
+   ζώα, εάν όμως δεν ανατραφή αρκετά ή καλά, τότε γίνεται το
+   αγριώτερον από όσα τρέφει η γη.
+
+   Δι' αυτό δεν πρέπει ο νομοθέτης να αφήση να γίνη ως δεύτερον ή
+   πάρεργον η ανατροφή των παίδων. Πρώτον δε πρέπει να αρχίση καλώς
+   εις την πόλιν η εκλογή αυτού, ο οποίος θα επιμεληθή αυτούς τους
+   νέους, όστις δε είναι ο καλλίτερος εις όλα όσον το δυνατόν, αυτόν
+   πρέπει να διορίσουν προϊστάμενον εις αυτούς και επιμελητήν. Όλαι
+   λοιπόν αι αρχαί εκτός της βουλής και των πρυτάνεων, ας συνέλθουν
+   εις τον ναόν του Απόλλωνος και ας δώσουν μυστικήν ψήφον εις εκείνον
+   εκ των νομοφυλάκων, διά τον οποίον έκαστος νομίζει ότι θα
+   ευδοκιμήση ως προϊστάμενος εις την εκπαίδευσιν. Όστις δε
+   συγκεντρώση τας περισσοτέρους ψήφους, ας επικυρωθή από τους άλλους
+   εκλέκτορας άρχοντας εκτός των νομοφυλάκων, και ας προΐσταται επί
+   πέντε έτη, το δε έκτον κατά τον ίδιον τρόπον ας εκλέγουν άλλον εις
+   αυτήν την αρχήν. Εάν δε αποθάνη κανείς κατέχων δημοσίαν αρχήν, ενώ
+   χρειάζεται περισσοτέρας των τριάντα ημερών, διά να τελειώση η
+   διορία του, κατά τον ίδιον τρόπον να διορίζουν άλλον εις την θέσιν,
+   όσοι είχαν την φροντίδα αυτήν ορθώς. Και εάν αποθάνη κανείς
+   επίτροπος ορφανών, οι παρόντες συγγενείς του πατρός και της μητρός
+   μέχρι των τέκνων των εξαδέλφων ας διορίσουν άλλον εντός δέκα
+   ημερών, άλλως ας τιμωρήται έκαστος με μίαν δραχμήν την ημέραν, έως
+   ότου να διορίσουν τον επίτροπον.
+
+   Πάσα δε πόλις βεβαίως θα ήτο κάθε άλλο παρά πόλις, εάν δεν υπάρχουν
+   εις αυτήν δικαστήρια καθώς πρέπει. Εάν δε πάλιν είναι σιωπηλός ο
+   δικαστής και δεν λέγη περισσότερα από τους αντιδίκους εις τας
+   ανακρίσεις του, καθώς συμβαίνει εις τας διαιτησίας, δεν είναι
+   δυνατόν να είναι ικανός εις την κρίσιν του δικαίου. Διά τούτο ούτε
+   αν είναι πολλοί είναι εύκολον να δικάζουν, ούτε ολίγοι και κακοί.
+   Πρέπει δε πάντοτε το φιλονικούμενον να καταστή σαφές και εις τα δύο
+   μέρη, ο δε καιρός και η αργοπορία και η συχνή ανάκρισις είναι
+   συντελεστικά εις την διαφώτισιν της φιλονικίας. Διά τούτο οι
+   εγκαλούμενοι μεταξύ των πρέπει πρώτον να πηγαίνουν εις τους
+   γείτονας και τους φίλους και τους γνωρίζοντας όσον τα δυνατόν
+   καλλίτερον τας φιλονικουμένας πράξεις. Εάν δε πλέον από αυτούς λάβη
+   κανείς αρκετήν γνώμην, ας υπάγη εις άλλο δικαστήριον. Το δε τρίτον
+   δικαστήριον, εάν τα δύο προηγούμενα δεν ημπορέσουν να τον
+   συμβιβάσουν, ας θέση τέλος εις την δίκην. Κατά τινα δε τρόπον επί
+   των δικαστηρίων αι εγκαταστάσεις είναι εκλογαί αρχόντων. Διότι πας
+   άρχων κατ' ανάγκην είναι και δικαστής μερικών, ο δε δικαστής, αν
+   και δεν είναι άρχων, γίνεται όμως άρχων και μάλιστα όχι τόσον
+   μηδαμινός την ημέραν εκείνην, κατά την οποίαν εξακολουθεί να δικάζη
+   την δίκην. Παραδεχόμενοι δε και τους δικαστάς ως άρχοντας ας
+   ειπούμεν ποίοι είναι κατάλληλοι και ποίων υποθέσεων δικασταί και
+   πόσοι εις εκάστην. Και λοιπόν σπουδαιότερον δικαστήριον ας είναι
+   εκείνο το οποίον θα διορίσουν μόνοι των μεταξύ των οι αντίδικοι,
+   εκλέγοντες μερικούς από κοινού. Τα δε άλλα δικαστήρια ας είναι δυο,
+   το έν μεν όταν ο ιδιώτης τον ιδιώτην κατηγορή ότι τον αδικεί, θέλη
+   δε να αποφασισθή η υπόθεσις με την δίκην, το δε άλλο όταν νομίση
+   κανείς ότι το δημόσιον αδικείται από κανένα πολίτην και θέλη να
+   υπερασπισθή το κοινόν συμφέρον.
+
+   Ας ειπούμεν δε ποίου είδους και ποίοι είναι οι κριταί. Λοιπόν ας
+   παραδεχθώμεν πρώτον ως κοινόν δικαστήριον δι' όλους τους
+   εικαζομένους μεταξύ των εις τρίτην δίκην τα εξής. Όλαι αι αρχαί και
+   αι διαρκούσαι έν έτος και αι διαρκούσαι πλειότερα, εάν πρόκειται να
+   αρχίση νέον έτος κατόπιν από τας θερινάς τροπάς του ερχομένου
+   μηνός, την προηγουμένην ημέραν από αυτήν πρέπει όλοι οι άρχοντες να
+   συνέλθουν εις ένα ναόν και, αφού ορκισθούν εις τον θεόν, να κάμουν
+   ως είδος απαρχής διά πάσαν εξουσίαν ένα δικαστήν, οστισδήποτε εις
+   όλην του την διαχείρισιν εφάνη ότι είναι άριστος και φαίνεται ότι
+   θα δικάζη κάλλιστα και ευσεβέστατα τας δίκας των συμπολιτών του το
+   ερχόμενον έτος. Αφού δε εκλεχθούν αυτοί, να γίνη η επικύρωσις
+   εμπρός εις τους ιδίους εκλέκτορας, εάν δε αποδοκιμασθή κανείς, να
+   εκλέξουν άλλον εις την θέσιν του κατά τον ίδιον τρόπον, οι δε
+   εγκριθέντες να δικάζουν τους κατηγορηθέντας εις τα άλλα δικαστήρια,
+   την δε ψήφον των να την δίδουν φανερά. Να είναι δε ακροαταί και
+   θεαταί τούτων των δικών υποχρεωτικώς οι βουλευταί, και οι άλλοι
+   άρχοντες οι εκλέξαντες αυτούς, από δε τους άλλους όστις θέλει. Εάν
+   δε κανείς κατηγορή κανένα ότι εδίκασε αδίκως την δίκην, ας
+   παρουσιασθή να τον καταγγείλη εις τους νομοφύλακας. Όστις δε
+   καταδικασθή εις τοιαύτην δίκην ας υποχρεωθή να πληρώση το ήμισυ της
+   βλάβης εις τον παθόντα, εάν δε φανή ότι είναι άξιος μεγαλιτέρας
+   τιμωρίας, να ορίσουν οι κρίναντες την δίκην, τι πρέπει να πάθη
+   περιπλέον ή να πληρώση αυτός εις το κοινόν και εις τον δικάσαντα
+   την δίκην. Περί δε των δημοσίων εγκλημάτων είναι ανάγκη πρώτον να
+   λάβη μέρος εις την κρίσιν ο λαός. Διότι όλοι αδικούνται, όταν
+   κανείς αδική την πόλιν, και δικαίως οργίζονται, όταν δεν λαμβάνουν
+   μέρος εις τοιαύτας κρίσεις. Αλλά πρέπει και η αρχή και το τέλος της
+   τοιαύτης δίκης να αποδίδεται εις τον δήμον, η δε εξέλεγξις εις
+   τρεις από τας μεγίστας αρχάς, εις όποιας συμφωνήσουν και ο
+   εγκαλούμενος και ο εγκαλών. Εάν δε δεν συμφωνήσουν εις τούτο, η
+   βουλή να επικρίνη την εκλογήν εκάστου. Πρέπει δε βεβαίως να
+   λαμβάνουν μέρος και εις τας ιδιωτικάς δίκας όλοι εφ' όσον είναι
+   δυνατόν. Διότι όστις δεν μετέχει του δικαιώματος του να δικάζη,
+   νομίζει ότι όλως διόλου δεν ανήκει εις την πόλιν. Δι' αυτό λοιπόν
+   πρέπει να γίνωνται και κατά φυλάς δικαστήρια και με κλήρον
+   εκλεγόμενοι δικασταί να δικάζουν αμέσως χωρίς να δεκασθούν με
+   παρακλήσεις, το δε τέλος όλων αυτών να το δικάζη εκείνο το
+   δικαστήριον, το οποίον φρονούμεν ότι όσον είναι δυνατόν εις την
+   ανθρωπίνην φύσιν κατηρτίσθη όσον το δυνατόν αδέκαστον διά τους μη
+   δυναμένους να τελειώσουν τας δίκας των ούτε εμπρός εις τους
+   γείτονας ούτε εις τα κατά φυλάς δικαστήρια.
+
+   Τόρα λοιπόν, επειδή δεν είναι εύκολον να ομιλήσωμεν αλανθάστως διά
+   τα δικαστήρια, τα οποία δεν τα θεωρούμεν ούτε ως αρχάς ούτε ως μη
+   αρχάς, η συζήτησίς μας περί αυτών ως γενικός τύπος και περιεκτικός
+   άλλα μεν τα είπε, άλλα δε σχεδόν τα παραλείπει. Διότι εις το τέλος
+   της νομοθεσίας ημπορεί να γίνη πολύ ορθότερον η ακριβής θέσις και
+   διαίρεσις των περί δικών νόμων. Εις αυτάς λοιπόν ας ειπούμεν να
+   περιμένουν προς το τέλος, αι δε εγκαταστάσεις των άλλων αρχών
+   σχεδόν έλαβαν την περισσοτέραν νομοθεσίαν. Το όλον όμως και η
+   ακρίβεια εις έν και εις όλα τα ζητήματα της πόλεως και την
+   πολιτικήν διοίκησιν δεν είναι δυνατόν να γίνη σαφές, πριν η έρευνα
+   από την αρχήν να λάβη και τα δεύτερα και τα μεσαία μέρη της και να
+   προχωρήση προς το τέλος. Τόρα λοιπόν προς το παρόν μέχρι της
+   εκτελέσεως της εκλογής των αρχόντων, ως τέλος μεν εις όλα τα
+   προηγούμενα ημπορεί να θεωρηθή τούτο αρκετόν, αλλά της θεσπίσεως
+   νόμων είναι αρχή και δι' αυτό δεν χρειάζεται πλέον αναβολάς και
+   δισταγμούς.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Εντελώς σύμφωνα με την γνώμην μου είπες, καλέ ξένε, τα
+   προηγούμενα, και τόρα, που συνέδεσες την αρχήν με το τέλος όσων
+   είπες και με όσα θα ειπής, πολύ ευπροσδεκτότερα είπες αυτά.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τότε λοιπόν ίσως καλά επαίζαμεν ημείς οι γέροντες έως
+   τόρα την διασκέδασίν μας.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Καλά υπαινίττεσαι, καθώς φαίνεται, την μελέτην των
+   ανδρών.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Αυτό φαίνεται πιθανόν. Αλλά το εξής ας σκεφθώμεν, μήπως
+   σου φαίνεται καθώς φαίνεται εις εμέ.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Ποίον δηλαδή και περί ποίων;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Γνωρίζεις ότι καθώς των ζωγράφων φαίνεται ότι η εξέτασις
+   περί εκάστου ζώου δεν έχει τέλος, αλλά είτε εις το δυνατά
+   χρωματισμένον ή το αποσβυσμένον ή ό,τι δήποτε το ονομάζουν αυτό οι
+   ζωγράφοι ποτέ δεν φαίνεται ότι ημπορεί να παύση να το τελειοποιή,
+   ώστε πλέον να μην επιδέχεται πρόοδον εις το να φαίνωνται καλλίτερα
+   και ζωντανώτερα τα ζωγραφισμένα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Σχεδόν σε εννοώ, διότι και ο ίδιος ακούω όσα λέγεις,
+   άλλως τε δεν είμαι ειδικός εις αυτήν την τέχνην.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και δεν έχασες τίποτε βεβαίως. Ημείς όμως θα
+   χρησιμοποιήσωμεν τον συμπεσόντα τόρα περί αυτής λόγον εις το εξής.
+   Δηλαδή, εάν κανείς σκεφθή να ζωγραφίση εικόνα ζώου και τούτο να μη
+   χειροτερεύη, αλλά να γίνεται καλλίτερον εις το μέλλον διαρκώς, αφού
+   είναι θνητός, εάν δεν αφήση κανένα διάδοχον, ο οποίος θα ημπορή να
+   επιδιορθώνη το ζώον, εάν με τον καιρόν δεικνύη λάθη, και να
+   προσθέτη ό,τι παρέλειψε η τέχνη του, διά να το ζωογονή και να το
+   τελειοποιή, εννοείς ότι τότε διατηρείται πολύ ολίγον καιρόν ο τόσον
+   υπερβολικός του αυτός κόπος;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αυτό είναι αληθές.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και λοιπόν; Άραγε δεν σου φαίνεται ότι τοιούτος είναι
+   κάπως ο σκοπός του νομοθέτου; Πρώτον μεν να γράψη τους νόμους όσον
+   το δυνατόν αρκετούς ως προς την ακρίβειαν. Έπειτα όμως όσον περνά ο
+   καιρός και δοκιμάζει εμπράκτως (!) όσα είχε νομίσει ορθά, άραγε
+   νομίζεις ότι υπάρχει κανείς νομοθέτης τόσον ανόητος, ώστε να μη
+   γνωρίζη, ότι είναι επόμενον να παραλείπωνται πάρα πολλά τοιαύτα, τα
+   οποία πρέπει κάποιος να τα ακολουθή και να τα διορθώνη, διά να μη
+   γίνεται διαρκώς χειροτέρα αλλά καλλιτέρα η πολιτεία και η τάξις εις
+   την συνοικισθείσαν πόλιν;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Βεβαίως είναι επόμενον — πώς όχι; — να επιθυμή οποιοσδήποτε το
+   τοιούτον.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν, εάν είχε κανείς καμμίαν μέθοδον δι' αυτό με έργα και
+   με λόγους, διά να εύρη με ποίον τρόπον θα ημπορούσε να διδάξη άλλον
+   είτε περισσότερον είτε ολιγώτερον να εννοήση τούτο, δηλαδή πώς
+   πρέπει να προσέχη και να διορθώνη τους νόμους, δεν είναι αληθές ότι
+   θα εκουράζετο να ομιλή πριν να φθάση εις το τέλος;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πως όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν προς το παρόν δεν πρέπει και εγώ με σας τους δύο
+   να κάμωμεν το ίδιον;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Τι εννοείς δηλαδή;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Επειδή πρόκειται να νομοθετήσωμεν, εξελέξαμεν δε
+   νομοφύλακας, και επειδή ημείς ευρισκόμεθα εις την δύσιν του βίου
+   μας, αυτοί δε σχετικώς με ημάς είναι νέοι, συγχρόνως μεν, καθώς
+   είπαμεν, πρέπει να νομοθετήσωμεν ημείς, συγχρόνως όμως να
+   προσπαθήσωμεν και αυτούς να τους καταστήσωμεν νομοθέτας και
+   νομοφύλακας όσον είναι δυνατόν.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Αμέ τι άλλο; Εάν βεβαίως έχωμεν αρκετήν ικανότητα.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Όπωσδήποτε πρέπει να προσπαθήσωμεν και να είμεθα
+   πρόθυμοι.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πώς όχι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν ας ειπούμεν εις αυτούς: Φίλοι συντηρηταί των
+   νόμων, ημείς εις κάθε ζήτημα διά το όποιον θέτομεν τους νόμους παρά
+   πολλά θα παραλείψωμεν. Διότι αυτό είναι επόμενον. Μολαταύτα, εις
+   όσα δεν είναι μικρά, και το σύνολον όσον εξαρτάται από τας δυνάμεις
+   μας δεν θα το αφήσωμεν αδιαφώτιστον με κάποιαν σκιαγραφίαν. Τούτο
+   όμως το σκιαγράφημα θα είναι ανάγκη να το συμπληρώσετε σεις. Πού
+   όμως πρέπει να αποβλέπετε, διά να εκτελέσετε αυτό, πρέπει να το
+   μάθετε. Δηλαδή ο Μέγιλλος και εγώ και ο Κλεινίας και τα είπαμεν
+   αυτά μεταξύ μας όχι ολίγας φοράς και συμφωνούμεν ότι τα λέγομεν
+   καλά. Σεις όμως θέλομεν να φανήτε εις ημάς ομόφρονες και μαθηταί
+   αποβλέποντες εις όσα και ημείς εσυμφωνήσαμεν μεταξύ μας ότι πρέπει
+   πάντοτε να προσέχη ο νομοφύλαξ και ο νομοθέτης. Η δε συνάντησις
+   γνωμών είχεν ως κυριώτερον προσόν το εξής. Δηλαδή πώς να γίνη
+   κανείς ανήρ ενάρετος αποκτήσας την αρμόζουσαν εις τον άνθρωπον
+   αρετήν της ψυχής από καμμίαν ασχολίαν ή από ήθος ή από κάποιαν
+   κατάκτησιν ή επιθυμίαν ή γνώμην ή κάποια μαθήματα, είτε είναι η
+   φύσις του αρσενική από όλους τους συνοικιστάς είτε θηλυκή, είτε
+   νέου είτε γέροντος, διά να τείνη όλη του η δραστηριότης εις αυτό το
+   ίδιον εις όλην του την ζωήν, από όλα δε τα άλλα όσα είναι εμπόδια
+   εις αυτό να μη φανή ότι προτιμά κανέν οποιοσδήποτε, εις το τέλος
+   δε, και αν φανή αναγκαίον να αναστατωθή η πόλις, να προτιμήση να
+   υποστή τον ζυγόν της δουλείας και να υποταχθή από κατωτέρους του
+   παρά να αφήση την πόλιν και να φύγη. Επομένως όλα αυτά πρέπει να
+   υπομείνουν να τα πάθουν, παρά να δεχθούν άλλο πολίτευμα, το οποίον
+   είναι προωρισμένον να κάμνη χειροτέρους τους ανθρώπους. Αυτά και
+   ημείς προηγουμένως τα παρεδέχθημεν, και σεις τόρα αποβλέποντες και
+   εις τα δύο αυτά, να επαινήτε και να κατακρίνετε τους νόμους, όσοι
+   δεν είναι ικανοί εις αυτά, τους δε ικανούς να τους ασπάζεσθε και να
+   τους δέχεσθε φιλικώς, διά να ζήτε συμφώνως με αυτούς. Τας δε άλλας
+   ασχολίας και τα νομιζόμενα αγαθά, τα οποία τείνουν προς άλλα,
+   πρέπει να τα αποχαιρετήσετε διά παντός. Η αρχή δε των κατόπιν νόμων
+   μας ας είναι πλέον η εξής, λαμβάνουσα έναρξιν από τα ιερά.
+
+   Δηλαδή πρέπει πρώτον να εντυπώσωμεν τον αριθμόν των πέντε χιλιάδων
+   σαράντα, πόσας τομάς καταλλήλους είχε και έχει και ολόκληρος και ο
+   χωρισμένος διά τας φυλάς, τον οποίον μάλιστα ωρίσαμεν ως
+   δωδεκατημόριον του όλου σχηματίζον είκοσι φοράς είκοσι ένα. Έχει δε
+   διαιρέσεις δώδεκα μεν ολόκληρος ο αριθμός, δώδεκα δε επίσης και ο
+   αριθμός της φυλής. Λοιπόν έκαστον τμήμα πρέπει να το θεωρώμεν ως
+   ιερόν δώρον του θεού, το οποίον συνοδεύει τους μήνας και την
+   περιστροφήν του σύμπαντος. Διά τούτο και ολόκληρον την πολιτείαν
+   την οδηγεί το θείον έμφυτον και την καθαγιάζει. Ίσως δε άλλοι
+   ορθότερον από άλλους διεμοίρασαν και επιτυχέστερον καθαγίασαν αυτήν
+   την διανομήν. Οπωσδήποτε όμως ημείς τόρα ορθότατα φρονούμεν ότι
+   προτιμώμεν τον αριθμόν πέντε χιλιάδες σαράντα, ο οποίος επιδέχεται
+   όλας τας διαιρέσεις μέχρι των δώδεκα κατά σειράν από το έν εκτός
+   του ένδεκα. Αλλά και αυτός επιδέχεται ελαφράν θεραπείαν. Διότι
+   γίνεται τελείως υγιής, εάν αποχωρισθούν δύο εστίαι (7) Ότι δε αυτά
+   είναι αληθινά, δεν απαιτείται πολύς λόγος, διά να τα αποδείξη με
+   ησυχίαν. Λοιπόν πιστεύσαντες προς το παρόν εις αυτήν την διάδοσιν
+   και τον λόγον ας μοιράσωμεν αυτήν και δι' έκαστον τμήμα ας
+   επικαλεσθώμεν ένα θεόν ή έν τέκνον των θεών και ας του αποδώσωμεν
+   βωμούς και τα σχετικά με αυτούς, και ας εκτελούμεν συγκεντρώσεις
+   διά τας θυσίας των δύο φοράς τον μήνα, ήτοι δώδεκα μεν φοράς το
+   έτος διά την διαίρεσιν της φυλής, δώδεκα δε άλλας διά την όλην
+   διαίρεσιν της πόλεως, πρώτον μεν βεβαίως χάριν των θεών και των
+   σχετικών με τους θεούς, δεύτερον δε χάριν της εξοικειώσεώς μας
+   μεταξύ μας και της γνωριμίας μας, καθώς θα ελέγαμεν, και όλης της
+   επιμιξίας. Διότι διά την συγκοινωνίαν και επιμιξίαν του γάμου είναι
+   ανάγκη να λείψη η άγνοια των προσώπων από τα οποία παίρνει κανείς
+   γυναίκα και εις τα οποία δίδει, και πρέπει προ παντός να φροντίζη
+   κανείς όσον είναι δυνατόν να μην απατάται διόλου εις τα τοιαύτα.
+   Λοιπόν χάριν αυτού του σκοπού πρέπει να κάμνουν και τας
+   διασκεδάσεις, όταν χορεύουν, οι νέοι και αι κόραι, και συγχρόνως να
+   βλέπουν και να βλέπωνται με ώριμον σκέψιν και ηλικίαν, η οποία έχει
+   ευλογοφανείς αφορμάς, γυμνοί και γυμναί έκαστοι έως εις το σημείον
+   της φρονίμου εντροπής. Δι' όλα δε αυτά να γίνωνται επιμεληταί και
+   κοσμήτορες οι άρχοντες των χορών και οι νομοθέται μετά των
+   νομοφυλάκων, εφ' όσον ημείς παραλείψωμεν να ορίσωμεν διατάξεις.
+   Είναι δε επόμενον, καθώς είπαμεν, εις όλα αυτά τα οποία είναι μικρά
+   και πολλά ο μεν νομοθέτης να παραλείψη τίποτε, όσοι δε γίνονται
+   κατ' έτος έμπειροι αυτών από την εφαρμογήν να συνηθίζουν να τα
+   τακτοποιούν και να τα τροποποιούν εις το ορθότερον κατ' έτος, έως
+   ότου να φανή ότι ευρέθη ένας ικανός ορισμός των τοιούτων νομίμων
+   και ασχολιών. Και βεβαίως είναι μέτριον και αρκετόν το δεκαετές
+   διάστημα διά την εμπειρίαν των θυσιών και των χορών διά το όλον και
+   διά τας λεπτομερείας, ενόσω μεν ζη και ο θεσπίσας αυτά νομοθέτης,
+   από κοινού με αυτόν, μετά δε τον θάνατόν του εκάστη αρχή να
+   συνεισφέρη εις την επανόρθωσιν των ελλείψεων της αρχής της, έως
+   ότου να φανή ότι εδόθη πέρας εις την καλήν επεξεργασίαν. Τότε δε
+   πλέον να τους θεσπίσουν ως αμετακινήτους θεσμούς και να τους
+   μεταχειρίζωνται μαζί με τους άλλους νόμους, τους οποίους ώρισε εις
+   την αρχήν ο θέσας τους νόμους εις αυτούς, ώστε να μη τους
+   μεταθέτουν εκουσίως, ποτέ εις τίποτε. Εάν δε εφαίνετό ποτε ότι τους
+   ευρήκε κάποια ανωτέρα βία, τότε να συνέλθουν εις συμβούλιον όλαι αι
+   αρχαί, και όλος ο λαός και όλαι αι μαντείαι των θεών, και, αν
+   μείνουν σύμφωνοι όλοι, τότε μόνον να τους μετακινήσουν, αλλέως όμως
+   ουδέποτε με κανένα τρόπον, αλλά πάντοτε να νικά ο αντιδραστικός
+   συμφώνως με τον νόμον.
+
+   Λοιπόν οσάκις κανείς από τους εικοσιπενταετείς την ηλικίαν
+   παρατηρών και παρατηρούμενος από άλλους νομίση ότι ευρήκε πρόσωπον
+   καθώς το σκέπτεται και αρμόδιον διά να αποκτήση και γεννήση τέκνα,
+   ας υπανδρευθή οποιοσδήποτε και αν είναι εντός των τριανταπέντε
+   ετών. Πώς όμως πρέπει να ζητή το πρέπον και αρμόδιον πρόσωπον ας το
+   ακούση πρώτον. Δηλαδή, καθώς λέγει ο Κλεινίας, πρέπει να προτάξωμεν
+   εις έκαστον νόμον το σχετικόν προοίμιον.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Πολύ καλά, φίλε Ξένε, το εκράτησες εις την μνήμην σου,
+   και επέτυχες ευκαιρίαν διά τον λόγον πολύ κανονικήν, καθώς μου
+   φαίνεται.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Καλά λέγεις. Λοιπόν ας ειπούμεν: Καλό παιδί γεννημένον
+   από καλούς γονείς, οφείλεις να κάμης γάμους που εγκρίνονται από
+   τους ορθοφρονούντας, οι οποίοι θα σε εσυμβούλευαν να μην αποφεύγης
+   τον γάμον με πτωχούς ούτε να επιδιώκης εξαιρετικώς τον γάμον με
+   τους πλουσίους, αλλά, εάν όλα τα άλλα ισοφαρίζουν, να προτιμάς
+   πάντοτε να έλθης εις επιμιξίαν με τον υποδεέστερον. Διότι τούτο και
+   εις την πόλιν είναι συμφέρον και εις τας συνδεομένας οικογενείας.
+   Διότι το ομαλόν και κανονικόν είναι χιλιάκις προτιμότερον από το
+   ασύμμετρον ως προς την αρετήν. Και πρέπει να φροντίση να γίνη
+   συγγενής με συνετούς πατέρας όστις γνωρίζει διά τον εαυτόν του ότι
+   είναι ακάθεκτος και προβαίνει ορμητικώτερον του δέοντος εις όλας
+   του τας πράξεις. Όστις δε έχει αντίθετα φυσικά πρέπει να επιζητή τα
+   αντίθετα συμπεθερικά. Και γενικώς δι' όλους τους γάμους ας υπάρχη
+   είς κανών. Δηλαδή έκαστος οφείλει να συνάπτη τον συμφέροντα εις την
+   πόλιν γάμον και όχι τον ηδονικώτερον διά το άτομόν του. Αλλά
+   έκαστος ωθείται φυσικά προς τον ομοιότατόν του, και διά τούτο όλη η
+   πόλις γίνεται ανώμαλος και εις τα χρήματα και εις τους χαρακτήρας.
+   Ως εκ τούτου όσα δεν θέλομεν να μας συμβούν, αυτά περισσότερον
+   συμβαίνουν εις όλας τας πόλεις. Λοιπόν το να επιβάλλωμεν αυτά ρητώς
+   διά νόμου, δηλαδή να μην υπανδρεύεται ο πλούσιος με πλουσίαν κόρην,
+   ούτε ο έχων μεγάλην πολιτικήν δύναμιν με κόρην άλλου ομοίου του,
+   τους δε ζωηρούς εις τα ήθη να τους αναγκάζωμεν να ζητήσουν εις
+   γάμον από τους νωθροτέρους, και τους νωθροτέρους από τους
+   ζωηροτέρους, όχι μόνο θα ήτο γελοίον, αλλά πιθανόν και να προκαλέση
+   εμπάθειαν εις πολλούς. Διότι δεν είναι εύκολον να εννοήσουν ότι η
+   πόλις πρέπει να μετριασθή ωσάν κρατήρ, του οποίου ο φλογισμένος μεν
+   οίνος βράζει και χύνεται, ο δε μετριαζόμενος από άλλον νηφάλιον
+   θεόν, αφού λάβη καλήν συμμετοχήν, κατασκευάζει καλόν ποτόν και
+   μετριασμένον. Αυτό λοιπόν, διά να ειπώ ούτω πως, κανείς δεν έχει
+   την ικανότητα να το ιδή ότι συμβαίνει εις την επιμιξίαν της
+   τεκνοποιίας. Δι' αυτό λοιπόν είναι ανάγκη τα τοιαύτα από μεν τον
+   νόμον να παραλειφθούν, διηγούμενος δε κανείς αυτά μαγικώς να
+   προσπαθή να πείση έκαστον να θεωρή πολύ προτιμοτέραν την ομαλότητα
+   των υιών του παρά την ισότητα εις προίκα η οποία είναι ακόρεστος
+   απληστία, και με ονειδισμούς να αποτρέπη τον φροντίζοντα διά
+   χρήματα εις τον γάμον, όχι όμως να τον υποχρεώνη με γραπτόν νόμον.
+
+   Λοιπόν διά τους γάμους αυτά τα ανακουφιστικά λόγια ας είναι αρκετά,
+   και μάλιστα και όσα ελέχθησαν προηγουμένως από αυτά, ότι δηλ.
+   πρέπει να διατηρούμεν την διαιώνισιν της φύσεώς μας αφήνοντες τέκνα
+   των τέκνων μας και να τα παραδίδωμεν εις τον θεόν ως υπηρέτας εις
+   αντικατάστασίν μας. Λοιπόν όλα αυτά και ακόμη περισσότερα ημπορεί
+   να ειπή κανείς διά το ζήτημα των γάμων, πώς πρέπει να γίνωνται, διά
+   να κάμη ορθόν προοίμιον. Αν δε τυχόν κανείς δεν πείθεται εκουσίως,
+   κρατή δε τον εαυτόν του ξένον και ακοινώνητον μέσα εις την πόλιν
+   και μένων άγαμος φθάση εις το τριακοστόν πέμπτον έτος της ηλικίας
+   του, ας πληρώνη πρόστιμον κατ' έτος, και, εάν μεν ανήκη εις το
+   ανώτερον τίμημα, ας πληρώνη εκατόν δραχμάς, εάν δε εις το δεύτερον,
+   εβδομήντα, εάν δε εις το τρίτον, εξήντα, εάν εις δε το τέταρτον,
+   τριάντα. Αυτό δε ας είναι ιερόν χρήμα της Ήρας. Όστις δε δεν
+   πληρώνει κατ' έτος ας χρεωστή δεκαπλάσιον. Ας το εισπράττη δε ο
+   ταμίας της θεάς αυτής, εάν δε δεν το εισπράξη, ας το χρεωστή ο
+   ίδιος, και κατά την παράδοσιν της διαχειρίσεως ας είναι υπόχρεος να
+   δώση λόγον εις όλους δι' αυτό. Ως προς τα χρήματα λοιπόν όστις δεν
+   θέλει να υπανδρευθή ας τιμωρήται κατ' αυτόν τον τρόπον, από πάσαν
+   τιμήν δε προερχομένην από τους νεωτέρους ας είναι άτιμος, και
+   κανείς από τους νέους ας μην υπακούη προθύμως εις αυτόν. Εάν δε
+   δοκιμάση να τιμωρήση κανένα, ας βοηθήση ο καθείς τον αδικούμενον
+   και ας τον υπερασπισθή εάν δε δεν βοηθήση όστις παρευρεθή, ας
+   θεωρήται από τον νόμον ότι είναι δειλός και κακός πολίτης. Περί δε
+   της προικός ωμιλήσαμεν μεν και προηγουμένως, αλλά ας ομιλήσωμεν και
+   πάλιν ότι ίσα απέναντι ίσων ζημιώνεται κανείς, όταν ούτε λαμβάνη
+   γυναίκα ούτε προικίζη κόρην ένεκα ελλείψεως χρημάτων, διά να
+   γηράσκουν άγαμοι οι πτωχοί. Διότι βεβαίως τα απολύτως αναγκαία
+   υπάρχουν εις όλους τους κατοίκους αυτής της πόλεως, εξ άλλου όμως
+   ολιγωτέρα υπερηφάνεια, θα υπάρχη εις τας παροίκους γυναίκας, και
+   πάλιν δουλοπρέπεια ανελεύθερος εις τους υπανδρευθέντας χάριν των
+   χρημάτων. Και όστις μεν πείθεται θα κάμη αυτό το οποίον είναι έν
+   από τα ωραία πράγματα, όστις όμως δεν πείθεται και δίδει ή λαμβάνει
+   άνω των πενήντα δραχμών εις τόπον φορεμάτων, (προικιών) άλλος δε
+   άνω της μνας και άλλος μιάμιση μναν και άλλος δύο μνας από τους
+   ανήκοντας εις το ανώτατον τίμημα, ας χρεωστή εις το δημόσιον άλλο
+   τόσον, το δε δοθέν ή ληφθέν ας είναι ιερόν χρήμα της Ήρας και του
+   Διός, ας το εισπράττουν δε οι ταμίαι αυτών των θεών, καθώς είπαμεν
+   διά τους αγάμους ότι πρέπει να το εισπράττουν εκάστοτε οι ταμίαι
+   της Ήρας, ειδεμή να το πληρώνουν εξ ιδίων των. Ευθύνη δε πληρωμής
+   έγκυρος ας είναι πρώτη μεν του πατρός, δευτέρα δε του πάππου, τρίτη
+   δε των ομοπατρίων αδελφών εάν όμως δεν υπάρχη κανείς από αυτούς,
+   κατόπιν να είναι έγκυρος επίσης η εγγύησις των αναλόγων συγγενών εκ
+   μέρους της μητρός. Εάν δε συμβή έκτακτος σύμπτωσις ορφανίας, τότε
+   να έχουν κύρος οι σχετικώς πλησιέστεροι εκάστοτε συγγενείς μαζί με
+   τους επιτρόπους. Όσον δε διά τους αρραβώνας προ των γάμων ή διά
+   καμμίαν παρομοίαν ιερουργίαν, η οποία είναι πρέπον να γίνη διά τους
+   μέλλοντας ή γινομένους ή γενομένους γάμους, πρέπει κανείς να ερωτά
+   τους ερμηνευτάς και υπακούων εις εκείνους να φρονή ότι όλα τα
+   κάμνει καθώς πρέπει.
+
+   Διά δε τα φιλεύματα πρέπει να προσκαλούμεν φίλους και φίλας όχι
+   περισσοτέρους των πέντε από έκαστον φύλον, από τους συγγενείς δε
+   και τους οικιακούς επίσης άλλους τόσους, έξοδα δε να μη γίνωνται
+   περισσότερα από ό,τι επιτρέπει η περιουσία κανενός, και ο μεν
+   ανώτερος εις τον πλούτον ας εξοδεύη μίαν μναν, ο δε δεύτερος το
+   ήμισυ του ποσού αυτού, οι δε άλλοι κατά την ιδίαν αναλογίαν της
+   ελαττώσεως του τιμήματος εκάστου. Και τον μεν πειθόμενον εις τον
+   νόμον όλοι πρέπει να επαινούν, τον δε απειθή ας τον τιμωρούν οι
+   νομοφύλακες ως απειρόκαλον και απαίδευτον ως προς τους νόμους των
+   γαμηλίων Μουσών. Να πίνουν δε διά μέθην ούτε εις άλλας περιστάσεις
+   αρμόζει εκτός εις τας εορτάς του θεού ο οποίος έδωκε τον οίνον (8)
+   ούτε είναι ασφαλές τούτο. Επομένως δεν πρέπει να πίνη ούτε όστις
+   φροντίζει σοβαρώς διά τον γάμον, εις τον οποίον πρέπει προ παντός
+   να είναι νηφάλιος και η νύμφη και ο γαμβρός, αφού υφίστανται όχι
+   επουσιώδη μεταβολήν της ζωής των, συγχρόνως δε διά να γεννηθή και
+   το γεννώμενον όσον το δυνατόν από γονείς φρονιμωτέρους. Διότι
+   σχεδόν είναι αβέβαιον ποία νυξ ή ποίον φως θα γεννήση αυτό με
+   θέλημα θεού. Εκτός τούτου δεν πρέπει η τεκνοποιία να γίνεται με
+   σώματα παραλυμένα από την μέθην, αλλά να δημιουργηθή το φυτευόμενον
+   τέκνον συμπαγές και αδιάσπαστον και φιλήσυχον με καλήν ώραν. Ο δε
+   μεθυσμένος και ο ίδιος σύρεται παντού και σύρει λυσσαλέως και με το
+   σώμα και με την ψυχήν, επομένως είναι ακατάλληλος διά να σπείρη ο
+   μεθυσμένος και συγχρόνως κακός, ώστε θα γεννήση ακανόνιστον και
+   άπιστον και όχι ορθόφρον ήθος ούτε σώμα καλόν καθ' όλα τα
+   φαινόμενα. Διά τούτο και εις το άλλο διάστημα του έτους και την
+   ζωήν, προ πάντων όμως εις το διάστημα της τεκνοποιίας, πρέπει να
+   προσέχη και να μη πράττη ούτε όσα είναι νοσηρά, όσον εξαρτάται από
+   την θέλησίν του, ούτε όσα σχετίζονται με την ατασθαλίαν και την
+   αδικίαν. Διότι τούτο κατ' ανάγκην αποτυπώνεται εις τας ψυχάς και τα
+   σώματα των γεννωμένων και γεννά όλως διόλου μηδαμινώτερα.
+   Εξαιρετικώς δε εκείνην την ημέραν και την νύκτα πρέπει να απέχουν
+   από αυτά τα πράγματα. Διότι η καλή αρχή και ο θεός πρωτοστατούν εις
+   τους ανθρώπους και σώζουν τα πάντα, εάν απολαμβάνουν από έκαστον
+   την αρμόζουσαν εις αυτούς τιμήν. Όστις δε υπανδρεύεται πρέπει να
+   φρονή ότι από τας δύο οικίας του κλήρου του η μία είναι ως άλλη
+   φωλεά προς γέννησιν και ανατροφήν νεοσσών και ότι πρέπει να
+   αποχωρισθή από τον πατέρα του και την μητέρα του και εκεί να
+   κατοικήση και να ανατρέφη τα τέκνα του. Διότι εις τας φιλίας, εάν
+   μεν γίνωνται επιθυμητά τα πρόσωπα από απουσίαν, στερεώνουν και
+   συσφίγγονται τα ήθη των. Όταν όμως η συναναστροφή είναι βαρετή και
+   δεν συνοδεύεται από τον πόθον ένεκα απουσίας, κάμνει αυτήν να
+   εξατμίζεται και από τους δύο, εκ του υπερβολικού κορεσμού. Δι' αυτό
+   λοιπόν πρέπει να παραιτήσουν εις τον πατέρα των και την μητέρα των
+   και εις τους συγγενείς της γυναικός των τας οικίας αυτών, και αυτοί
+   να έλθουν ως εις αποικίαν εις την άλλην οικίαν και εκεί να είναι οι
+   ίδιοι επιθεωρηταί και επιθεωρούμενοι και να γεννούν και να
+   ανατρέφουν τέκνα, διά να συνεχίζουν την ζωήν ωσάν
+   μεταλαμπαδευόμενον φως από χέρι εις χέρι και να λατρεύουν διαρκώς
+   τους θεούς συμφώνως με τους νόμους.
+
+   Αλλά τόρα ως προς τα κτήματα, ποία είναι η αρμονικωτέρα περιουσία
+   που πρέπει να έχη κανείς; Και λοιπόν ως προς τα περισσότερα ούτε να
+   εννοήσωμεν είναι δύσκολον, ούτε να αποκτήσωμεν. Το ζήτημα όμως των
+   δούλων είναι εντελώς δύσκολον. Την δε αιτίαν αυτού κάπως ορθώς,
+   αλλά και κάπως όχι ορθώς την λέγομεν συνήθως. Δηλαδή αντιθέτως από
+   την συνήθειαν, και πάλιν συμφώνως με την συνήθειαν που επικρατεί
+   διά τους δούλους πρόκειται να ομιλήσωμεν.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Πώς το εννοούμεν αυτό πάλιν, καλέ Ξένε; Διότι ημείς δεν
+   ενοήσαμεν ακόμη αυτό που λέγεις.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Και πολύ ορθά βεβαίως, φίλε Μέγιλλε. Δηλαδή σχεδόν από
+   όλον τον Ελληνισμόν η ειλωτεία των Λακεδαιμονίων ημπορεί να γεννήση
+   την μεγαλιτέραν απορίαν και φιλονικίαν, εις άλλους μεν ότι είναι
+   καμωμένη καλώς, εις άλλους δε κακώς. Μικροτέραν όμως φιλονικίαν
+   προξενεί η υπό των Ηρακλεωτών υποδούλωσις των Μαριανδυνών, επίσης
+   δε και οι Πενέσται της Θεσσαλίας. Εις αυτά δε και όλα τα παρόμοια
+   ρίπτοντες βλέμμα πρέπει να εξετάσωμεν τι πρέπει να κάμωμεν ως προς
+   τους δούλους. Λοιπόν το εξής είναι αυτό που έθιξα εξωδίκως εις τον
+   λόγον μου και συ με ερώτησες τι εννοώ με αυτό. Είναι γνωστόν ότι
+   όλοι σχεδόν θα έλεγαν ότι πρέπει να έχωμεν δούλους όσον το δυνατόν
+   συμπαθείς και καλούς. Διότι έως τόρα πολλοί δούλοι ανεδείχθησαν διά
+   μερικούς καλλίτεροι από τους αδελφούς και τους υιούς των εις πάσαν
+   αρετήν, και έσωσαν και τους κυρίους και τα κτήματα και τας
+   κατοικίας των όλας. Αυτά βεβαίως γνωρίζομεν ότι λέγονται περί
+   δούλων.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ
+
+   Αμέ τι;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν δεν γνωρίζομεν και το αντίθετον, ότι δηλαδή,
+   τίποτε υγιές δεν έχει η δουλική ψυχή, και ότι ποτέ δεν πρέπει
+   διόλου να βασίζεται εις αυτήν την γενεάν όστις έχει νουν; Ο δε
+   σοφώτερος από τους ποιητάς μας εγνωμοδότησε περί του Διός και είπε:
+
+      Του παίρνει την μισή αρετή ο Ζευς ο παντεπόπτης
+      Του ανθρώπου, που η δουλική ημέρα θα υποτάξη.
+
+   Από αυτά λοιπόν έκαστος λαμβάνει με την διάνοιάν του διαφοροτρόπως,
+   και άλλοι μεν δεν βασίζονται διόλου εις την γενεάν των δούλων,
+   αλλά, καθώς την φύσιν των ζώων, με κέντρα και με μάστιγας όχι τρεις
+   φοράς μόνον κτυπούν και κάμνουν δουλικάς τας ψυχάς των δούλων.
+   Άλλοι δε πάλιν κάμνουν όλως τα αντίθετα από αυτά.
+
+ΜΕΓΙΛΛΟΣ.
+
+   Αμέ τι;
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Λοιπόν, φίλε Ξένε, τι πρέπει να κάμωμεν ημείς, αφού αυτοί
+   έχουν τόσην ασυμφωνίαν και ως προς την χώραν μας και ως προς την
+   απόκτησιν και τον σωφρονισμόν των δούλων;
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Τι άλλο, φίλε Κλεινία; Είναι προφανές ότι, αφού είναι
+   δύσκολον θρέμμα ο άνθρωπος διά να υποστή ακριβείς όρους, διά τούτο
+   το να ορισθή εμπράκτως ο δούλος και ο ελεύθερος και ο κυρίαρχος δεν
+   ημπορεί να είναι και να γίνη διόλου εύκολον πράγμα.
+
+ΚΛΕΙΝΙΑΣ.
+
+   Έτσι φαίνεται.
+
+ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
+
+   Λοιπόν είναι βαρύ αυτό το απόκτημα. Διότι εμπράκτως
+   απεδείχθη πολλάκις από τας συχνώς συνηθιζομένας επαναστάσεις των
+   Μεσσηνίων, και από τας πόλεις, αι οποίαι έχουν πολλούς δούλους
+   ομιλούντας την ιδίαν γλώσσαν πόσα κακά συμβαίνουν, ακόμη δε και από
+   τους λεγομένους _περιδίνους_ της Ιταλίας με τας ποικίλας κλοπάς των
+   και τα πάθη των. Εις τα οποία όταν ρίψη κανείς βλέμμα, θα απορήση
+   τι πρέπει να κάμη ως προς όλα αυτά. Λοιπόν μένουν δύο μόνον
+   μέθοδοι. Να μην είναι ούτε πατριώται μεταξύ των όσοι πρόκειται να
+   υπηρετήσουν με ευκολίαν και όσον το δυνατόν να είναι ασυμβίβαστοι
+   εις την δύναμίν των. Έπειτα δε να τρέφουν αυτούς ορθώς όχι μόνον
+   αναλόγως του ατόμου των αλλά και περισσότερον από τον εαυτόν των. Η
+   δε ανατροφή αυτών είναι να μη υβρίζη κανείς τους δούλους, και
+   ολιγώτερον να τους αδική από τους ίσους του, αν είναι δυνατόν.
+   Διότι είναι ολοφάνερος όστις εκ φύσεως και όχι πλαστώς αγαπά την
+   δικαιοσύνην και όστις μισεί την αδικίαν περισσότερον εις το
+   πρόσωπον εκείνων τους οποίους είναι ευκολώτερον να αδικήση. Όστις
+   λοιπόν εις τα σχετικά με τους δούλους ήθη και πράξεις του φανή
+   αμόλυντος εις το να ασεβή και να αδική, αυτός θα είναι ικανώτατος
+   εις την καρποφόρον σποράν της αρετής. Αυτό το ίδιον δε ημπορούμεν
+   να το εφαρμόσωμεν και εις τον απολυταρχικόν και τον ηγεμόνα και εις
+   παντός είδους κυρίαρχον απέναντι του αδυνατωτέρου του. Πρέπει όμως
+   να τιμωρούμεν με το δίκαιον τους δούλους, και όχι να τους
+   συμβουλεύωμεν ως ελευθέρους, και να τους κάμνωμεν να
+   υπερηφανεύωνται. Πάντοτε δε ο λόγος μας προς τον δούλον πρέπει να
+   είναι σχεδόν προσταγή, χωρίς να χαριεντίζεται κανείς ποτέ του με
+   κανένα τρόπον με δούλους, ούτε θηλυκούς ούτε αρσενικούς. Αυτά όμως
+   πολλοί τα συνηθίζουν με τους δούλους και τους καμαρώνουν ανοήτως
+   και δι' αυτό κάμνουν δύσκολον την συμβίωσιν και δι' εκείνους ως
+   προς το να υποτάσσωνται και διά τον εαυτόν των ως προς το να
+   κυριαρχούν.
+
+
+
+ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Β' ΤΟΜΟΥ
+
+
+
+Η Σειρά των Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, των Εκδόσεων Φέξη, υπήρξεν
+ένας σταθμός στα ελληνικά χρονικά. Για πρώτη φορά προσφερόταν
+συστηματικά στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, η αρχαία ελληνική σκέψη
+(Ιστορία, φιλοσοφία, ποίηση, δράμα, δικανικός και πολιτικός λόγος)
+σε δημιουργικές μεταφορές της, από τους άριστους μεταφραστές του
+τόπου, στην πιο σύγχρονη μορφή που πήρε εξελισσόμενο το γλωσσικό
+της όργανο. Ο Όμηρος, οι Τραγικοί κι ο Αριστοφάνης, ο Ηρόδοτος, ο
+Θουκυδίδης, ο Πλάτων, ο Ξενοφών, ο Αριστοτέλης, ο Θεόκριτος, ο
+Θεόφραστος, ο Επίκτητος, ο Πλούταρχος, ο Λουκιανός κλπ.
+προσφέρονται και σήμερα, στις κλασικές πια μεταφράσεις των Πολυλά,
+Ραγκαβή, Μωραϊτίδη, Κονδυλάκη, Ποριώτη, Γρυπάρη, Τανάγρα, Πολέμη,
+Καμπάνη, Καζαντζάκη, Βάρναλη, Αυγέρη, Βουτιερίδη, Ζερβού,
+Φιλαδελφέως, Τσοκόπουλου, Σιγούρου, Κ. Χρηστομάνου κλπ, σε μια
+σύγχρονη σειρά εκδόσεων βιβλίου τσέπης, πράγμα που επίσης γίνεται
+για πρώτη φορά, συστηματικά, στην Ελλάδα.
+
+Νόμοι και Επινομίς Το πιο ώριμο από τα έργα του Πλάτωνος, σε δώδεκα
+βιβλία. Ο διάλογος, στον οποίο δεν παρουσιάζεται πια, διδάσκοντας ή
+ελέγχοντας, ο Σωκράτης, μα κάποιος ανώνυμος Αθηναίος, δηλαδή ο
+Πλάτων, διεξάγεται κατά το διάστημα μιας πορείας από την Κνωσσό ως
+το άντρο του Διός: μιας ημέρας. Στον διάλογο παίρνουνε μέρος ο
+Λακεδαιμόνιος Μέγιλος, και ο Κρητικός Κλεινίας, που εκπροσωπούν τα
+δύο περιφημότερα αρχαία πολιτεύματα, το μινωικό και το σπαρτιατικό.
+Εδώ δε θα συναντήσουμε περιγραφές χαρακτήρων και επεισόδια, κάθε
+συζητητής παρουσιάζεται απλά σαν εκπρόσωπος μιας ωρισμένης θεωρίας,
+για να διατυπωθή τελικά η ώριμη φιλοσοφική αντίληψη του Πλάτωνος σε
+πολιτικό σύστημα, επιδεχτικό εφαρμογής. Η «Επινομίς», αποτελώντας
+συνέχεια των «Νόμων» είναι ταυτόχρονα και μια επεξήγησή τους συχνά.
+Μεταφραστής ο Κ. Ζάμπας. Τόμοι τέσσερις.
+
+
+ΤΙΜΗ ΤΟΜΟΥ ΔΡΑΧΜΕΣ 10
+
+
+1) Ηροδότου III 61.
+
+2) Ο ίδιος ο μύθος υπάρχει εκτενέστατα εις τον Πολιτικόν.
+
+3) Νεωτάτη ετυμολογία μη υπάρχουσα εις τον Κρατύλον. Ιδέ και χορός
+— χαρά σελ. 43 (Σημείωση: όπου αναφέρει . . . χορούς μεταξύ μας και
+ωνόμασαν τους χορούς με αυτό το όνομα το φυσικώς παραγόμενον από
+την χαράν.)
+
+4) Συμφώνως με την διδασκαλίαν του Πυθαγόρα.
+
+5) Γλωσσική παρατήρηση σπουδαιοτάτη περί τελειοποιήσεως των λέξεων
+υπό έποψιν λογικήν, μη περιεχομένη εις τον Κρατύλον.
+
+6) Μία μνα ισοδυναμεί, ως γνωστόν, με 100 δραχμάς
+
+7) Ο 5.040 διαιρούμενος διά του 11 δίδει υπόλοιπον 2 το οποίον
+προς εξοικονόμησιν της δυσκολίας το αποκόπτει.
+
+8) Διόνυσος = Δίδοινος ίδ. Κρατύλον, σελ. 48.
+
+
+
+
+
+
+
+End of the Project Gutenberg EBook of Laws and Epinomis, by Plato
+
+*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK LAWS AND EPINOMIS ***
+
+***** This file should be named 36116-0.txt or 36116-0.zip *****
+This and all associated files of various formats will be found in:
+        http://www.gutenberg.org/3/6/1/1/36116/
+
+Produced by Sophia Canoni. Book provided by Iason Konstantinides
+
+Updated editions will replace the previous one--the old editions
+will be renamed.
+
+Creating the works from public domain print editions means that no
+one owns a United States copyright in these works, so the Foundation
+(and you!) can copy and distribute it in the United States without
+permission and without paying copyright royalties.  Special rules,
+set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to
+copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to
+protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark.  Project
+Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you
+charge for the eBooks, unless you receive specific permission.  If you
+do not charge anything for copies of this eBook, complying with the
+rules is very easy.  You may use this eBook for nearly any purpose
+such as creation of derivative works, reports, performances and
+research.  They may be modified and printed and given away--you may do
+practically ANYTHING with public domain eBooks.  Redistribution is
+subject to the trademark license, especially commercial
+redistribution.
+
+
+
+*** START: FULL LICENSE ***
+
+THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE
+PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK
+
+To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free
+distribution of electronic works, by using or distributing this work
+(or any other work associated in any way with the phrase "Project
+Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project
+Gutenberg-tm License (available with this file or online at
+http://gutenberg.org/license).
+
+
+Section 1.  General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm
+electronic works
+
+1.A.  By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm
+electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to
+and accept all the terms of this license and intellectual property
+(trademark/copyright) agreement.  If you do not agree to abide by all
+the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy
+all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession.
+If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project
+Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the
+terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or
+entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8.
+
+1.B.  "Project Gutenberg" is a registered trademark.  It may only be
+used on or associated in any way with an electronic work by people who
+agree to be bound by the terms of this agreement.  There are a few
+things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works
+even without complying with the full terms of this agreement.  See
+paragraph 1.C below.  There are a lot of things you can do with Project
+Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement
+and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic
+works.  See paragraph 1.E below.
+
+1.C.  The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation"
+or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project
+Gutenberg-tm electronic works.  Nearly all the individual works in the
+collection are in the public domain in the United States.  If an
+individual work is in the public domain in the United States and you are
+located in the United States, we do not claim a right to prevent you from
+copying, distributing, performing, displaying or creating derivative
+works based on the work as long as all references to Project Gutenberg
+are removed.  Of course, we hope that you will support the Project
+Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by
+freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of
+this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with
+the work.  You can easily comply with the terms of this agreement by
+keeping this work in the same format with its attached full Project
+Gutenberg-tm License when you share it without charge with others.
+
+1.D.  The copyright laws of the place where you are located also govern
+what you can do with this work.  Copyright laws in most countries are in
+a constant state of change.  If you are outside the United States, check
+the laws of your country in addition to the terms of this agreement
+before downloading, copying, displaying, performing, distributing or
+creating derivative works based on this work or any other Project
+Gutenberg-tm work.  The Foundation makes no representations concerning
+the copyright status of any work in any country outside the United
+States.
+
+1.E.  Unless you have removed all references to Project Gutenberg:
+
+1.E.1.  The following sentence, with active links to, or other immediate
+access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently
+whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the
+phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project
+Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed,
+copied or distributed:
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.org
+
+1.E.2.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived
+from the public domain (does not contain a notice indicating that it is
+posted with permission of the copyright holder), the work can be copied
+and distributed to anyone in the United States without paying any fees
+or charges.  If you are redistributing or providing access to a work
+with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the
+work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1
+through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the
+Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or
+1.E.9.
+
+1.E.3.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted
+with the permission of the copyright holder, your use and distribution
+must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional
+terms imposed by the copyright holder.  Additional terms will be linked
+to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the
+permission of the copyright holder found at the beginning of this work.
+
+1.E.4.  Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm
+License terms from this work, or any files containing a part of this
+work or any other work associated with Project Gutenberg-tm.
+
+1.E.5.  Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this
+electronic work, or any part of this electronic work, without
+prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with
+active links or immediate access to the full terms of the Project
+Gutenberg-tm License.
+
+1.E.6.  You may convert to and distribute this work in any binary,
+compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any
+word processing or hypertext form.  However, if you provide access to or
+distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than
+"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version
+posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org),
+you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a
+copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon
+request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other
+form.  Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm
+License as specified in paragraph 1.E.1.
+
+1.E.7.  Do not charge a fee for access to, viewing, displaying,
+performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works
+unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9.
+
+1.E.8.  You may charge a reasonable fee for copies of or providing
+access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided
+that
+
+- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from
+     the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method
+     you already use to calculate your applicable taxes.  The fee is
+     owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he
+     has agreed to donate royalties under this paragraph to the
+     Project Gutenberg Literary Archive Foundation.  Royalty payments
+     must be paid within 60 days following each date on which you
+     prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax
+     returns.  Royalty payments should be clearly marked as such and
+     sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the
+     address specified in Section 4, "Information about donations to
+     the Project Gutenberg Literary Archive Foundation."
+
+- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies
+     you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he
+     does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm
+     License.  You must require such a user to return or
+     destroy all copies of the works possessed in a physical medium
+     and discontinue all use of and all access to other copies of
+     Project Gutenberg-tm works.
+
+- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any
+     money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the
+     electronic work is discovered and reported to you within 90 days
+     of receipt of the work.
+
+- You comply with all other terms of this agreement for free
+     distribution of Project Gutenberg-tm works.
+
+1.E.9.  If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm
+electronic work or group of works on different terms than are set
+forth in this agreement, you must obtain permission in writing from
+both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael
+Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark.  Contact the
+Foundation as set forth in Section 3 below.
+
+1.F.
+
+1.F.1.  Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable
+effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread
+public domain works in creating the Project Gutenberg-tm
+collection.  Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic
+works, and the medium on which they may be stored, may contain
+"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or
+corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual
+property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a
+computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by
+your equipment.
+
+1.F.2.  LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right
+of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project
+Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project
+Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all
+liability to you for damages, costs and expenses, including legal
+fees.  YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT
+LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE
+PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3.  YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE
+TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE
+LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR
+INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH
+DAMAGE.
+
+1.F.3.  LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a
+defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can
+receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a
+written explanation to the person you received the work from.  If you
+received the work on a physical medium, you must return the medium with
+your written explanation.  The person or entity that provided you with
+the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a
+refund.  If you received the work electronically, the person or entity
+providing it to you may choose to give you a second opportunity to
+receive the work electronically in lieu of a refund.  If the second copy
+is also defective, you may demand a refund in writing without further
+opportunities to fix the problem.
+
+1.F.4.  Except for the limited right of replacement or refund set forth
+in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER
+WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO
+WARRANTIES OF MERCHANTIBILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE.
+
+1.F.5.  Some states do not allow disclaimers of certain implied
+warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages.
+If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the
+law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be
+interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by
+the applicable state law.  The invalidity or unenforceability of any
+provision of this agreement shall not void the remaining provisions.
+
+1.F.6.  INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the
+trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone
+providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance
+with this agreement, and any volunteers associated with the production,
+promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works,
+harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees,
+that arise directly or indirectly from any of the following which you do
+or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm
+work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any
+Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause.
+
+
+Section  2.  Information about the Mission of Project Gutenberg-tm
+
+Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of
+electronic works in formats readable by the widest variety of computers
+including obsolete, old, middle-aged and new computers.  It exists
+because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from
+people in all walks of life.
+
+Volunteers and financial support to provide volunteers with the
+assistance they need, are critical to reaching Project Gutenberg-tm's
+goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will
+remain freely available for generations to come.  In 2001, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure
+and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations.
+To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation
+and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4
+and the Foundation web page at http://www.pglaf.org.
+
+
+Section 3.  Information about the Project Gutenberg Literary Archive
+Foundation
+
+The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit
+501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the
+state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal
+Revenue Service.  The Foundation's EIN or federal tax identification
+number is 64-6221541.  Its 501(c)(3) letter is posted at
+http://pglaf.org/fundraising.  Contributions to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent
+permitted by U.S. federal laws and your state's laws.
+
+The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S.
+Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered
+throughout numerous locations.  Its business office is located at
+809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email
+business@pglaf.org.  Email contact links and up to date contact
+information can be found at the Foundation's web site and official
+page at http://pglaf.org
+
+For additional contact information:
+     Dr. Gregory B. Newby
+     Chief Executive and Director
+     gbnewby@pglaf.org
+
+
+Section 4.  Information about Donations to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation
+
+Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide
+spread public support and donations to carry out its mission of
+increasing the number of public domain and licensed works that can be
+freely distributed in machine readable form accessible by the widest
+array of equipment including outdated equipment.  Many small donations
+($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt
+status with the IRS.
+
+The Foundation is committed to complying with the laws regulating
+charities and charitable donations in all 50 states of the United
+States.  Compliance requirements are not uniform and it takes a
+considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up
+with these requirements.  We do not solicit donations in locations
+where we have not received written confirmation of compliance.  To
+SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any
+particular state visit http://pglaf.org
+
+While we cannot and do not solicit contributions from states where we
+have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition
+against accepting unsolicited donations from donors in such states who
+approach us with offers to donate.
+
+International donations are gratefully accepted, but we cannot make
+any statements concerning tax treatment of donations received from
+outside the United States.  U.S. laws alone swamp our small staff.
+
+Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation
+methods and addresses.  Donations are accepted in a number of other
+ways including checks, online payments and credit card donations.
+To donate, please visit: http://pglaf.org/donate
+
+
+Section 5.  General Information About Project Gutenberg-tm electronic
+works.
+
+Professor Michael S. Hart is the originator of the Project Gutenberg-tm
+concept of a library of electronic works that could be freely shared
+with anyone.  For thirty years, he produced and distributed Project
+Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support.
+
+
+Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed
+editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S.
+unless a copyright notice is included.  Thus, we do not necessarily
+keep eBooks in compliance with any particular paper edition.
+
+
+Most people start at our Web site which has the main PG search facility:
+
+     http://www.gutenberg.org
+
+This Web site includes information about Project Gutenberg-tm,
+including how to make donations to the Project Gutenberg Literary
+Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to
+subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.
diff --git a/36116-0.zip b/36116-0.zip
new file mode 100644
index 0000000..a366ed5
--- /dev/null
+++ b/36116-0.zip
diff --git a/LICENSE.txt b/LICENSE.txt
new file mode 100644
index 0000000..6312041
--- /dev/null
+++ b/LICENSE.txt
@@ -0,0 +1,11 @@
+This eBook, including all associated images, markup, improvements,
+metadata, and any other content or labor, has been confirmed to be
+in the PUBLIC DOMAIN IN THE UNITED STATES.
+
+Procedures for determining public domain status are described in
+the "Copyright How-To" at https://www.gutenberg.org.
+
+No investigation has been made concerning possible copyrights in
+jurisdictions other than the United States. Anyone seeking to utilize
+this eBook outside of the United States should confirm copyright
+status under the laws that apply to them.
diff --git a/README.md b/README.md
new file mode 100644
index 0000000..87fe2db
--- /dev/null
+++ b/README.md
@@ -0,0 +1,2 @@
+Project Gutenberg (https://www.gutenberg.org) public repository for
+eBook #36116 (https://www.gutenberg.org/ebooks/36116)