diff options
| -rw-r--r-- | .gitattributes | 4 | ||||
| -rw-r--r-- | LICENSE.txt | 11 | ||||
| -rw-r--r-- | README.md | 2 | ||||
| -rw-r--r-- | old/66311-0.txt | 3140 | ||||
| -rw-r--r-- | old/66311-0.zip | bin | 41724 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/66311-h.zip | bin | 281809 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/66311-h/66311-h.htm | 4531 | ||||
| -rw-r--r-- | old/66311-h/images/bilz1.png | bin | 23458 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/66311-h/images/bilz2.png | bin | 39479 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/66311-h/images/lordlister.png | bin | 36856 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/66311-h/images/lordlister0002-front.jpg | bin | 112566 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/66311-h/images/p0002-01.png | bin | 14431 -> 0 bytes |
12 files changed, 17 insertions, 7671 deletions
diff --git a/.gitattributes b/.gitattributes new file mode 100644 index 0000000..d7b82bc --- /dev/null +++ b/.gitattributes @@ -0,0 +1,4 @@ +*.txt text eol=lf +*.htm text eol=lf +*.html text eol=lf +*.md text eol=lf diff --git a/LICENSE.txt b/LICENSE.txt new file mode 100644 index 0000000..6312041 --- /dev/null +++ b/LICENSE.txt @@ -0,0 +1,11 @@ +This eBook, including all associated images, markup, improvements, +metadata, and any other content or labor, has been confirmed to be +in the PUBLIC DOMAIN IN THE UNITED STATES. + +Procedures for determining public domain status are described in +the "Copyright How-To" at https://www.gutenberg.org. + +No investigation has been made concerning possible copyrights in +jurisdictions other than the United States. Anyone seeking to utilize +this eBook outside of the United States should confirm copyright +status under the laws that apply to them. diff --git a/README.md b/README.md new file mode 100644 index 0000000..019aa61 --- /dev/null +++ b/README.md @@ -0,0 +1,2 @@ +Project Gutenberg (https://www.gutenberg.org) public repository for +eBook #66311 (https://www.gutenberg.org/ebooks/66311) diff --git a/old/66311-0.txt b/old/66311-0.txt deleted file mode 100644 index b74cf5c..0000000 --- a/old/66311-0.txt +++ /dev/null @@ -1,3140 +0,0 @@ -The Project Gutenberg eBook of Lord Lister No. 2: De straf van den -juweelenvervalscher, by Kurt Matull - -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at -www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you -will have to check the laws of the country where you are located before -using this eBook. - -Title: Lord Lister No. 2: De straf van den juweelenvervalscher - -Author: Kurt Matull - Theo Blakensee - -Release Date: September 14, 2021 [eBook #66311] - -Language: Dutch - -Character set encoding: UTF-8 - -Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at - https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg. - -*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 2: DE STRAF VAN -DEN JUWEELENVERVALSCHER *** - - - - LORD LISTER - GENAAMD RAFFLES - DE GROOTE ONBEKENDE. - - NO. 2 DE STRAF VAN DEN JUWEELENVERVALSCHER. - - - - - - - - -DE STRAF VAN DEN JUWEELENVERVALSCHER. - -EERSTE HOOFDSTUK. - -DE BEDRIEGER BEDROGEN. - - -Voor hotel Cecil te Londen hield een rijtuig stil en terstond was de -portier bij de hand om een tweetal elegante heeren bij het uitstappen -de behulpzame hand te bieden. - -Een van beiden, die een zwart puntbaardje droeg, vroeg in het Engelsch, -dat terstond den Franschman verried, hoe laat het was. - -De portier haalde zijn horloge te voorschijn. - -„’t Is kwart voor zes,” antwoordde hij. - -De vreemdeling had ook zijn horloge voor den dag gehaald: - -„Ik begrijp u niet! Spreek alstublieft Fransch!” - -„Zooals ge verkiest,” sprak de portier en hij herhaalde in deze taal de -tijdsopgaaf. - -De vreemde knikte, gaf den portier een franc en verdween met zijn -begeleider in de vestibule, waar hij, alweer in slecht Engelsch, naar -den prijs der kamer vroeg. - -Ook thans kon Raffles zich slechts moeilijk verstaanbaar maken, totdat -eindelijk een der hotelbeambten, die de Fransche taal uitstekend -machtig was, zich met den lord kon onderhouden. - -Hij nam drie kamers op de eerste verdieping voor zich en zijn geleider -en in het vreemdelingenboek schreef hij: - -Gaston Durand, bankier uit Parijs en zijn secretaris Henry Ricold. - -De heeren gingen naar hun kamer en toen zij alleen waren, snelde die -met den zwarten baard naar de deur en deed deze op de grendels. - -Daarna luisterde hij aan de muren, opende de kasten en keek uit het -venster, als om zich ervan te overtuigen, dat alles veilig was. - -Hij zag, dat zijn kamers uitkeken op den Theems. - -„Kom eens hier, Charly, kijk eens, wat een prachtig uitzicht. Het lijkt -wel of de hotelier dat voor Raffles heeft uitgezocht!” - -„Pst!” meende de ander, „spreek den naam Raffles niet uit, ik vermoed -dat de politie jacht op ons maakt.” - -De zwartbaardige stak een sigaret op en keek zijn vriend aan. - -„Maak je maar niet bang, wij zijn zoo veilig als ’t maar kan. Iedereen -houdt ons voor echte Fransozen. En dan, Charly, je moet je er toch -heusch aan wennen om over Raffles te spreken als over een onbekend, -maar hoogst interessant persoon. Jij ziet de menschen voor veel te -snugger aan en denkt dat iedereen in mij terstond Raffles herkent. -Daarin vergist je je geweldig! Ik zal je zoo gauw mogelijk overtuigen -van je dwaling, als wij eens in dezelfde tram zitten met onzen vriend -Baxter, den inspecteur van recherche van Scotland-Yard”. - -„Om ’s hemelswil, doe het niet, kerel!” - -„Ik doe het zeker! Jij moet je zenuwen wat meer stalen, Charly, ze zijn -zulke uitstekende wapens in ons bedrijf!” - -Lord Lister zweeg. - -Hij nam een nieuwe sigaret, stak deze op en lachte toen eensklaps heel -luid. - -„Ik zou het gezicht van den inspecteur wel eens hebben willen zien,” -barstte hij los, „toen hij het telegram openmaakte dat ik hem van -Victoria-Station stuurde.” - -Charly Brand keek angstig naar de deur en luisterde. - -„Wat doe je?” vroeg lord Lister. - -„Ik ben zenuwachtig! Erg zenuwachtig. Jij praat zoo ongedwongen, alsof -je in je villa in Regent-Park zat. De muren konden hier wel eens ooren -hebben!” - -„Best mogelijk! Maar ik geloof toch, dat je volkomen gerust kunt zijn. -Ik zei je toch al, dat het geheele hotelpersoneel ons voor Franschen -houdt. Vóórdat wij uitgaan, wil ik eerst nog eens onze valsche baarden -inspecteeren om te zien, of alles inderdaad goed in orde is.” - -Lord Lister voegde de daad bij het woord. - -Hij keek bij zijn vriend met de grootste nauwgezetheid na, of Charly’s -valsche baard geen achterdocht kon wekken en onderzocht dat toen bij -zich zelf. - -Daarna sprak hij: - -„Kom, wij zullen er eens op uit gaan. Ik voel er veel voor om onze -portemonnaie wat te stijven en daarvoor den bekenden juwelier Collgate -in Holborn-Street eens uit te noodigen tot een onderzoek. De kerel -heeft mij eenige jaren geleden voor verscheidene honderden ponden -sterling bedrogen door mij valsche diamanten te verkoopen.” - -Charly Brand trok een verwonderd gezicht. Hij wist dat lord Lister in -den laatsten tijd heel wat geldsommen had geschonken aan liefdadige -instellingen en dat hij zelf nauwelijks eenige ponden rijk was. - -„Als ik je goed begrijp,” zei de secretaris, „dan ben je van plan -juweelen te koopen. Maar waarvan zou je die willen betalen?” - -Lord Lister lachte eens vroolijk. - -Toen knipte hij met een vingerbeweging de asch van zijn sigaret en zei: - -„Beste jongen, ik heb je nooit tot mijn raadgever benoemd, maar ik heb -je alleen bij mij genomen, omdat een eenzelvig leven zoo leeg en -vervelend is. - -„Je kunt het dus gerust aan mij overlaten op welke manier ik de zaakjes -met dezen juwelier zal opknappen. En daar ik er de man niet naar ben, -de zaak op de lange baan te schuiven, zal ’k hem vandaag nog bezoeken.” - -Raffles zag, hoe Charly het hoofd schudde. - -„Laat ons gaan,” sprak hij op koelen toon en met Charly verliet hij de -hotelkamer. - -Beneden vroeg hij in het Fransch, of er ook brieven voor hem gekomen -waren. Hij noemde den door hem aangenomen Franschen naam en de nummers -van zijn kamers. - -De beambte keek de aangekomen brieven na en overhandigde lord Lister -toen eenige op het adres waarvan diens aangenomen naam „Durand” stond. - -Toen zij het hotel verlaten hadden en in een cab hadden plaats genomen, -die hen naar Holborn-Street zou brengen, naar de zaak van den juwelier -Collgate, zei Charly Brand: - -„Ik ben benieuwd te weten, van wie je die brieven hebt ontvangen. Twee -uur geleden was je het nog niet met jezelf eens, welken naam je zoudt -aannemen en nu heb je al brieven ontvangen.” - -De lord lachte. - -„Charly, leer het je toch af, zooveel onnoodige dingen te vragen en -neem de dingen, die op mij betrekking hebben, zooals ze zijn. - -„Hier zijn de brieven. Wat erin staat, kan ons geen van beiden belang -inboezemen, want het zijn slechts onbeschreven bladen.” - -Charly Brand keek ten hoogste verbaasd. - -„Onbeschreven bladen? Hoe weet je dat? Kun je door de enveloppes heen -zien?” - -„Dat niet! Maar ik zal toch wel weten, wat ik zelf geschreven heb?” - -Charly keek nog verbaasder. - -„Wat je zelf geschreven hebt? Wat bedoel je daar nu eigenlijk mee, -Edward?” - -„Héél eenvoudig”, luidde het antwoord, „ik heb de brieven aan mijzelven -geadresseerd om daardoor hier in het hotel eenig vertrouwen te wekken. -Geloof maar gerust, dat de hotelhouder en ook de andere lui er al op -durven zweren, dat ik niemand anders ben dan de bankier Durand uit -Parijs. Zie je deze brieven?” - -Hij haalde een enveloppe te voorschijn. - -Daarop vervolgde hij: - -„Het zijn allemaal enveloppen van firma’s, die wij gisteren bezocht -hebben. Ik beweerde toen, dat ik heel dringend een brief moest -versturen en vroeg daarom enveloppen. Dezen zoogenaamd dringenden brief -adresseerde ik naar mijzelven onder den naam Durand. De gérant van het -hotel, de portier en de overige beambten verkeeren nu natuurlijk in de -stellige meening, dat ik bij al deze firma’s ook bekend ben onder den -naam Durand. Ik moet aan alle kanten op mijn hoede zijn, Charly, dat -hoort nu eenmaal bij mijn baantje: Als ik niet oppas, dat geen -sterveling vat op mij kan krijgen, zou inspecteur Baxter mij al heel -gauw kunnen knippen, vat je?” - -De cab hield voor de zaak van den juwelier Collgate stil en de beide -heeren gingen den winkel binnen. - -Lord Lister had weer alle moeite met zijn gebroken Engelsch, totdat de -heeren Fransch met hem gingen spreken. - -De vreemdeling verlangde ingezette diamanten van het zuiverste water. -Verder vroeg hij parelen, die bij de diamanten pasten, opdat daarvan -een sierlijke collier vervaardigd zou kunnen worden. - -De eigenaar van de zaak, juwelier Collgate, een oude, verschrompelde -diamantenhandelaar, met wien zelfs zijn collega’s niet gaarne zaken -deden, omdat hij zoo meesterlijk valsche steenen kon vervaardigen, kwam -uit zijn kantoor om de vreemden persoonlijk te helpen. Hij gaf zijn -bedienden een geheim teeken, daardoor te kennen gevend, dat hij de -bezoekers voor gauwdieven hield en dat zijn ondergeschikten dus een -oogje in het zeil moesten houden. - -Hij liet een groote ijzeren cassette uit zijn kantoor halen, en toen -hij deze opende, schitterden in de kleine hokjes de prachtigste -steenen. - -Met een eigenaardig gevormd stalen pincet nam hij een steen en klemde -deze zoodanig met een paar fijne stalen schroeven vast, dat het -kostbare kleinood onmogelijk losgerukt kon worden. - -Daarop reikte hij het pincet aan lord Lister. - -Deze bekeek den diamant, toonde hem Charly Brand en verklaarde in het -Fransch, dat de steen goed van grootte was en dat hij hem wilde koopen. - -„Ge geeft mij zeker voor ieder stuk eenige garantie,” voegde hij erbij. - -Juwelier Collgate vertrok zijn gelaat en antwoordde: - -„Ik maak er u opmerkzaam op, dat ik een van de meest geachte -juweelenhandelaars van Engeland ben; ik koop mijn steenen alleen uit de -Debeers-mijn en nooit van eenig tusschenpersoon. Mijn firma verkoopt -alleen correcte waar.” - -Bij deze woorden had hij een nieuwen brillant in het pincet geklemd, -een meesterlijk nagebootsten, valschen diamant, die zoo handig was -vervaardigd, dat bijna geen sterveling de onechtheid er van ontdekte. - -Op deze manier bedroog de juwelier jaarlijks honderden vreemdelingen. - -Lord Lister had eenige jaren geleden een stel diamanten bij hem gekocht -en was eenige dagen later tot de ontdekking gekomen, dat deze allen -valsch waren. - -Hij had toen getracht, den juwelier tot schadevergoeding te dwingen, -maar de aanklacht was op niets uitgeloopen. - -En nu wilde John Raffles zich wreken. - -Juwelier Collgate herkende in den Franschman zijn vroegeren klant niet -terug. - -Lord Lister deed, alsof hij niets verdachts bespeurde en met groote -onverschilligheid zocht hij een dozijn steenen uit. Hij was er van -overtuigd, dat hieronder verscheiden valsche waren. - -Nadat de lord de diamanten had uitgezocht, liet hij zich parelen -voorleggen, een artikel, waarin de juwelier ook meesterlijk -vervalschingen wist te vervaardigen. - -De klant zocht ongeveer twintig parelen uit en sprak toen: - -„Ge wilt zeker wel zoo vriendelijk zijn, mij hedenavond de juweelen -naar Hotel Cecil te laten brengen. Vraag daar naar bankier Gaston -Durand uit Parijs, ik zal dan tegelijkertijd de rekening voldoen.” - -Juwelier Collgate boog hoffelijk en wisselde tegelijkertijd een blik -van verstandhouding met zijn bediende. - -Persoonlijk bracht hij de Franschen tot de deur, schijnbaar uit -wellevendheid, inderdaad echter, omdat de vreemdelingen hem wantrouwen -inboezemden. - -De diamanten-vervalscher was steeds op zijn hoede en vertrouwde ten -slotte geen sterveling. - -Toen lord Lister het magazijn had verloten, zei de juwelier: - -„Dat is een heel voornaam persoon of een oplichter, zoo groot, als ik -nog nooit in mijn leven heb gezien. - -„Enfin, als hij maar betaalt, is het mij volkomen hetzelfde wie en wat -hij is!” - -Hij onderzocht daarop nog eens alle parelen en diamanten om te zien, of -de kooper misschien een paar daarvan had omgeruild, maar hij kwam tot -de geruststellende ontdekking, dat dit niet het geval was. - -„Ik geloof, mister Collgate”, zei de eerste bediende, „dat het zelfs -den knappen Raffles niet zou gelukken, u te bedriegen of te bestelen.” - -De juwelier lachte gevleid. - -Hij was lang niet onverschillig voor vriendelijke woorden en vleitaal. - -Daarop sprak hij: - -„Ge moet met mij meegaan naar hotel Cecil, mister Bertram.” - -Het was een groote onderscheiding van den juwelier als hij een bediende -mee nam bij belangrijke zaken. - -Lord Lister had gevraagd om de juweelen nog dienzelfden avond naar het -hotel te brengen. - -De juwelier zag in deze bestelling alweer een oplichtersstreek en toen -hij met zijn bediende op weg was, gaf hij deze nog allerlei -aanwijzingen om toch vooral voorzichtig te zijn. - -Toen zij in het hotel kwamen en naar bankier Durand vroegen, bracht de -hoteljongen hen in een conversatiezaal op het terras van het hotel. - -Daar zaten aan een kleine tafel lord Lister en Charly Brand. - -Met de voorname, onverschillige rust van een hooggeplaatst personage, -ontving lord Lister het bezoek en noodigde hen uit plaats te nemen. - -Raffles dronk op zijn dooie gemak zijn thee, alsof de hele persoon van -Collgate hem niets aanging en diens meening, dat hij hier met een -oplichter te doen had, begon nu wel een beetje te wankelen. - -Eindelijk, nadat de kellner alles had weggeruimd en een doos sigaretten -op tafel had gezet, beduidde de zoogenaamde bankier den juwelier en -diens bediende wat nader te komen. - -„Mag ik de steenen en de parelen nog eens zien?” vroeg hij, „ik wil mij -ervan overtuigen, dat het nog dezelfde zijn als die ik in uw zaak -gezien heb.” - -Collgate trok zijn gelaat in een onwilligen plooi. - -Het wantrouwen van den vreemdeling mishaagde hem. - -„Pardon, mijnheer,” begon hij op hoogen toon, „ge hebt te doen met een -persoon van hoog aanzien. Mijn naam alleen staat u er borg voor, dat -hier geen minderwaardige steenen in het spel zijn!” - -Hij zag niet het ironische lachje op Raffles gelaat. - -Deze antwoordde: - -„Best mogelijk! Maar ik sta op het standpunt, dat er in de wereld meer -oplichters zijn dan eerlijke personen en dat ik eerst moet ondervinden -of zakenmenschen te vertrouwen zijn, zonder af te gaan op woorden of -aanbevelingen.” - -De juwelier keek zijn bediende aan. - -Deze haalde de schouders op en wist niet, welken raad hij zijn chef -moest geven. - -Collgate verkeerde in hevigen tweestrijd. - -Zou hij dezen man vertrouwen of wantrouwen? - -Ten slotte toch opende hij de juweelenkist en nam er een steen uit, -dien hij lord Lister overhandigde. - -Deze haalde een loupe uit zijn vestzak en onderzocht, schijnbaar met -groote kennis van zaken, den steen. - -Hij gaf den diamant weer aan den juwelier terug en deze reikte hem zijn -bediende. - -Op deze manier onderzocht lord Lister alle steenen en hij bemerkte, hoe -scherp hij daarbij werd gadegeslagen door Collgate en diens bediende. - -Een ironisch lachje vertrok zijn mondhoeken. - -Toen hij den laatsten steen in de hand nam, bekeek bij dien lang en -aandachtig. - -Verscheiden seconden later sprak hij: - -„Dit stuk weiger ik, mister Collgate; de steen is valsch!” - -De juwelier werd verlegen. - -Hij had gehoopt, dezen valschen diamant zonder moeite aan den -vreemdeling te kunnen verkoopen. - -„Onmogelijk!” stotterde hij, „ge vergist u.” - -„O neen, mister Collgate, maar gij schijnt uw steenen niet te kennen.” - -De juwelier nam den diamant en bekeek hem, alsof hij hem voor het eerst -in handen had. - -Eenige oogenblikken later beweerde hij: - -„Gij hebt gelijk! Ik vraag u wel excuus voor deze nalatigheid!” - -„Dat excuus is u gaarne verleend, mister Collgate, maar ge ziet, -hoeveel recht ik had, mijn wantrouwen uit te spreken!” - -De juwelier wist van verlegenheid niet te antwoorden. - -Voor het eerst in zijn langdurige practijk was hij door een klant -ontmaskerd. - -Met zuurzoet gelaat nam hij den steen, terwijl lord Lister de parelen -onderzocht. - -Ook bij deze gelukte het hem, twee valsche exemplaren te ontdekken. - -Juwelier Collgate verwenschte in stilte dezen heelen verkoop. - -„Ik zal de exemplaren, die nog ontbreken, wel in Parijs koopen,” zeide -lord Lister, „ik ben van plan, morgen vroeg met de eerste stoomboot -naar Frankrijk terug te gaan. Hoe duur zijn deze juweelen?” - -De juwelier haalde diep adem. - -„Zij zijn van het zuiverste water, mijnheer de bankier, maar ik zal u -toch geen al te hoogen prijs rekenen! De juweelen kosten samen -achttienduizend pond sterling!” - -„Heel goed,” antwoordde lord Lister, en zonder zich eenigszins te -verbazen over dezen enormen prijs, haalde hij een chêque-boek en een -vulpen te voorschijn. - -Met duidelijk schrift schreef hij een chêque van de genoemde som, -terwijl de juwelier toekeek met een gelaatsuitdrukking, alsof hij niet -wist wat hij doen moest. - -Toen lord Lister den naam „Gaston Durand” neerschreef, begon de -juwelier: - -„Pardon, monsieur! Ik hoor daar, dat ge morgen vroeg reeds naar -Frankrijk zult teruggaan. Gij zult dan wellicht al over het Kanaal -zijn, vóórdat nog de Bank, die mij deze som zal moeten uitbetalen, -geopend is. - -„Ik zal daarom zoo vrij zijn, u de juweelen eerst te overhandigen, als -ik de som op de Bank heb geïnd.” - -Lord Lister blies den rook van zijn sigaret met langen haal voor zich -uit. - -„Ge hebt gelijk, mijnheer,” antwoordde hij, „maar daar ik van de -echtheid van mijn chêque evengoed overtuigd ben als gij van de echtheid -van uwe steenen en ik geen enkelen waarborg heb, dat ik dezelfde -juweelen krijg als ik ze in uwe handen achterlaat, heb ik u een -voorstel te doen!” - -„En dat is?” - -„Kijk eens hier!” - -Lord Lister nam een zilveren lucifersdoosje, dat op tafel stond en -schudde de zich daarin bevindende lucifers op tafel, totdat het doosje -leeg was. - -„Gij legt in dit doosje,” begon hij toen, „de door mij gekochte -juweelen: diamanten en parelen. Wij zullen ons door den kellner garen, -papier en lak laten brengen. Ik zal het doosje dicht binden en voorzien -van een lak, waarop ik mijn zegel zal drukken. Gij kunt het dan in uw -bezit houden, totdat ge uw geld hebt gekregen. Dan stuurt ge het mij -onmiddellijk over. Ik zeg u vooruit, dat ik het doosje door mijn -Parijschen juwelier zal laten openen en dat het zegel ongeschonden moet -zijn. Als dat niet het geval is stuur ik u het doosje terug en vraag u -daarvoor een schadevergoeding van tweehonderd pond.” - -Collgate boog. - -Dat voorstel scheen hem zeer aannemelijk. - -Hij hield de juweelen, tot hij het geld in handen had en de vreemdeling -kon ervan overtuigd zijn, dat hij het gekochte in ongeschonden staat -zou ontvangen. - -Lord Lister deed het doosje in papier, bond het dicht met een touw, dat -door den kellner was gebracht en verzegelde alles met twee lakken. Toen -deed hij een prachtigen zegelring van zijn wijsvinger en verzegelde -alles. - -Hij overhandigde Collgate het pakje: - -„Hoe vindt ge dezen zegelring?” vroeg lord Lister. - -Collgate wilde het met juweelen bezette kleinood aanvatten, toen de -ring door een onhandige beweging op den grond viel. - -Hij bukte zich, evenals zijn bediende en Charly Brand. - -Het zoeken duurde een paar seconden, toen had Charly den ring gevonden -en gaf hem Collgate. - -De juwelier had zich nauwelijks weer opgericht of zijn eerste blik viel -op het lucifersdoosje met den kostbaren inhoud. - -Gelukkig! - -Het stond nog, verzegeld en wel, op dezelfde plaats. - -Voordat hij den ring bekeek, nam hij het doosje en lord Lister zag, hoe -hij vol argwaan de zegels bekeek. - -Maar zijn scherpe blik kon niets verdachts ontdekken en geheel tevreden -gesteld stak hij het doosje in zijn borstzak. - -Toen bekeek hij den ring. - -„Dat is een antieke ring, een oud-Romeinsche gemme. De briljanten zijn -niet geheel modern gezet. Ik taxeer dezen ring op vier- of vijfhonderd -pond.” - -„Mijn juwelier te Parijs”, antwoordde lord Lister, „taxeerde hem veel -hooger.” - -Collgate gaf den ring terug en Lister deed hem weer aan den vinger. - -„Hier is de chêque!” sprak hij daarna, „ge kent nu onze afspraak!” - -„Uitstekend”, antwoordde Collgate. - -Daarop nam hij afscheid en verliet met zijn bediende het hotel. - -Toen hij met dezen in de cab zat, sprak hij: - -„Jammer! Ik dacht niet, dat die Franzoos zooveel verstand van juweelen -en parelen zou hebben! De man is waarschijnlijk juwelier geweest. In -ieder geval ben ik nu toch zeker van mijn geld.” - -De bediende kuchte eens. - -„Ik weet het niet, mister Collgate, maar zouden we toch misschien niet -het slachtoffer worden van de een of andere oplichtersstreek?” - -„Maak je maar niet zenuwachtig”, antwoordde de juwelier. - -„Zouden de juweelen nog wel in het doosje zitten?” - -„Hoe zouden zij er uitgekomen zijn?” - -Collgate haalde het pakje voorzichtig uit zijn zak te voorschijn en -bekeek de zegels. - -„Ze zijn onbeschadigd”, sprak hij. - -Bertram bekeek met argwaan het pakje. - -Toen zei hij nog eens: - -„Maar als ze er nu toch eens uit zijn?” - -„Wees toch niet zoo angstig; ge zijt waarlijk in staat om de heele zaak -te bederven! Als ik mij door u liet leiden, zou ik het pakje openmaken -en dan komt er niets van de heele geschiedenis terecht.” - - - -Lord Lister had intusschen zijn rekening betaald en het hotel verlaten -om met den nachttrein naar de boot te reizen. - -Charly Brand sprak, terwijl het tweetal door Londen reed, geen woord. -Ook Lister was zwijgzaam. - -In Common-street ging Raffles naar het station en nam den sneltrein -naar Brighton, de beroemde Engelsche badplaats. - -Toen hij met Charly Brand alleen in den coupé zat, begon deze: - -„Ik begrijp niet, waarom je je toch zooveel moeite met dien juwelier -hebt gegeven. Je bent toch immers geen oogenblik van plan geweest om de -juweelen te koopen.” - -Lord Lister lachte. - -Hij haalde een sigarettenkoker voor den dag en hield dien Charly voor. - -„Een sigaret, jongen?” - -Tegelijkertijd overhandigde hij hem een lucifersdoosje. - -Maar nauwelijks had Charly dit in handen, of hij uitte een kreet van -verbazing. - -Met groote, opengesperde oogen keek hij naar het doosje. - -Hij wist niet, of hij waakte of droomde. - -Het doosje, dat lord Lister hem overhandigde, was juist zoo verpakt en -verzegeld als dat, wat de juwelier Collgate een uur geleden had -meegenomen. - -„Dat is een spook!” sprak hij, „hoe kom je aan dat lucifersdoosje?” - -„Heel eenvoudig; ik heb het in mijn zak gestoken!” - -„Ja—maar—ik heb toch gezien, dat de juwelier het doosje in zijn -borstzak stak!” - -„Zeker”, antwoordde Raffles, „maar niet dit, dat was een ander, dat ik -in onze kamer in orde heb gemaakt, voordat ik met den juwelier ging -onderhandelen. - -„Ik heb het bij mij gestoken en toen jullie je bukten naar den ring, -heb ik dat op tafel gelegd en het doosje met de juweelen weggenomen. - -„Kijk!” - -Hij maakte de touwtjes los en schudde de diamanten in zijn hand. - -De prachtige, kostbare steenen fonkelden en sprankelden in alle -mogelijke kleuren en Charly Brand trok zóó’n onnoozel gezicht, dat -Raffles in een schaterlach uitbarstte. - -„Waarom heb je dan den juwelier dien valschen steen en die paarlen -teruggegeven?” - -„Omdat Raffles geen minderwaardige dingen verkiest, mijn jongen, -begrijp je dat?” - -Voorzichtig borg hij toen de juweelen weer weg en een minuut later lag -hij behaaglijk in de fluweelen kussens te snurken. - - - - - - - - -TWEEDE HOOFDSTUK. - -DE JUWELIER IN ANGST. - - -De juwelier had een zeer slechten nacht doorgebracht. - -Even voordat hij naar bed was gegaan, had hij het Avondblad -doorgelezen, dat, als gewoonlijk, vol stond over de laatste -schelmenstreken van Raffles. - -Voor het eerst gaf de dief hem zorg en angst. - -Hij dacht langen tijd na en plotseling rees de gedachte bij hem op, of -die zoogenaamde Parijsche bankier misschien niet de onbekende Raffles -zou kunnen zijn— — - -Hij bekeek maar steeds weer het verzegelde pakje en bedacht of hij het -niet zou kunnen openen, zonder de zegels te verbreken. - -Hij doorstond de hevigste Tantalus-kwellingen. - -Telkens weer bedacht hij het een of andere middel om het doosje te -kunnen openen, zonder dat iemand het zou kunnen bespeuren. - -Maar dan kwam ook even snel weer zijn gouddorst boven en de angst, dat -het ten slotte toch bemerkt zou kunnen worden, weerhield hem van zijn -voornemen. - -Neen! - -Hij mocht het niet wagen! - -Hij zou er te veel bij verliezen. - -Want juwelier Collgate was het zoo gewend om van elken verkoop -vijfhonderd procent zoete winst op te strijken. - -En telkens, als hij was gaan liggen, als hij de oogen had gesloten om -den slaap te kunnen vatten, verscheen als een Alp zoo hoog, zoo -dreigend-hoog, vóór hem de gedaante van den bankier uit Parijs. Die -gestalte nam dan langzamerhand andere gelaatstrekken aan en de -onbekende fluisterde hem toe: - -„Ik ben Raffles, de meesterdief, de groote onbekende!” - -Badend in zijn zweet draaide Collgate dan rond op zijn peluw of hij -sprong op, ten einde raad en verteerd van onrust en hij werd zóó -zenuwachtig, dat hij met een revolver in de hand zijn slaapkamer op en -neer liep, rondspeurend of misschien de vreemdeling zich in een kast -had verborgen om het doosje met den kostbaren inhoud te kunnen stelen -als de kans schoon was. - -Slapeloos bracht hij den nacht door en telkens liep hij, met het doosje -in de hand, de kamer op en neer. - -Eindelijk, eindelijk dan toch was de lange nacht doorworsteld. - -De morgen brak aan. - -Hij verslond als het ware zijn ontbijt, waaraan hij anders wel den -noodigen tijd besteedde en holde toen naar de Bank. - -Daar kwam hij tot de vreeselijke ontdekking, dat hij de chêque onder -zijn hoofdkussen had laten liggen. - -Met een zwaren vloek riep hij een cab en reed naar huis terug. - -Doch de chêque was verdwenen. - -Met een nieuwen vloek riep hij het dienstmeisje en eischte van haar de -chêque. - -De dienstbode, een brave Iersche vrouw, die eerst sinds enkele weken in -Londen woonde, keek haar meester aan met onnoozel gelaat. - -„Ik moet mijn chêque hebben!” schreeuwde Collgate, „mijn chêque van -achttienduizend pond! Waar is die? Waar hebt ge haar gelaten? Geef mij -dadelijk het papier!” - -Hij schudde de vrouw bij haar arm, totdat deze, een groote, flinke -vrouw, hem terugstiet. - -„Wel allemenschen! Ik weet niet, wat meneer bedoelt! Ik heb niks -gezien! Niemendal hoor! Dan moet ge Tom maar vragen, die was nog eerder -dan ik in de slaapkamer!” - -„Je liegt!” brulde de juwelier, „je liegt alles! Jij hebt de chêque -gestolen! Geef haar dadelijk terug of ik roep de politie!” - -Hij trok de dekens van het bed en tilde de kussens op, maar met een van -woede vuurrood gelaat keek hij op het leege laken! - -Van een chêque was niets te zien. - -„Waar is Tom? Breng den kerel dadelijk hier.” - -De Iersche verdween en Collgate hoorde, hoe zij den neger riep. - -Ook deze was eerst sinds enkele maanden in dienst van den juwelier. - -Geen enkele dienstmeid of huisknecht hield het lang bij hem uit, daar -hij iederen ondergeschikte op hondsche manier behandelde. - -De Iersche vrouw kwam een poosje later terug. - -„Tom is voor een paar minuten uitgegaan, meneer!” - -Een oogenblik stond Collgate als vastgenageld. - -Toen begon hij de dienstbode opnieuw door elkaar. te rammelen. - -„Jelui vervloekt tuig! Je speelt onder één hoedje! Maar wacht maar! Ik -zal jelui! Beken onmiddellijk, dat je met Tom samen de chêque hebt -gestolen!” - -Hij had de dienstmeid bij de keel gegrepen en drukte haar de -ademhalingsorganen bijna dicht. - -Maar dat was de Iersche toch te veel. - -Zij gaf haar meester een trap in den buik en sloeg hem stevig in het -gelaat, zoodat hij een heel eind achteruit vloog. - -„Jij ouwe schooier!” riep ze uit, „ik zal jou eens wijzen, hoe je -menschen moet behandelen! En nu ga ik dadelijk heen! Ik blijf geen -minuut langer in je dienst!” - -Voordat zij de deur bereikt had, was de juwelier alweer op de been. - -Hij rukte een venster open dat op straat uitkwam en schreeuwde met -luider stem: - -„Help! Moordenaars! Dieven!” - -In een paar seconden was de heele straat in oproer. - -Tramwagens moesten stoppen, omdat een groote menschenmenigte zich voor -het huis van den juwelier had verzameld. - -Politie snelde toe van alle kanten. - -Het was een grenzenlooze verwarring, maar eindelijk toch gelukte het -den politiemannen, eenige orde te brengen in die grenzenlooze -verwarring en toen zij de woning van Collgate waren binnengedrongen, -hoorden zij al spoedig, wat er gebeurd was. - -Zij gaven den juwelier den raad, terstond naar de Bank te -telephoneeren, dat de chêque niet uitbetaald moest worden, als hij door -een ander werd gepresenteerd. - -„Juist”, steunde Collgate, „daaraan heb ik heelemaal niet gedacht!” - -Hij vloog naar de telephoon en schelde de Bank op. - -Het korte antwoord luidde: „All right, Sir!” - -Een der politiemannen sprak toen: - -„Ik verzoek u thans, mister Collgate, om met mij mede te gaan naar -Scotland Yard en daar het signalement van den verdwenen neger op te -geven.” - -„Heel goed!” hijgde de juwelier, „de kerel moet aan den galg!” - -Hij reed met een der politiemannen naar Scotland Yard en werd daar -toegelaten bij inspecteur Baxter. - -De inspecteur der recherche trommelde zenuwachtig met zijn vingers op -zijn schrijftafel en luisterde slechts met een half oor naar het -verhaal, dat Collgate hem deed. - -Zijn gedachten hielden zich onophoudelijk bezig met de vervolging van -Raffles en toen de juwelier het heele verhaal had verteld, wist de -politie-inspecteur alleen, dat de bezoeker door een neger Tom bestolen -was. - -„Waar is die neger?” vroeg hij plotseling? - -De juwelier keek hem met verbaasd gelaat aan. - -„Waar de neger is? Ja, als ik dàt wist, was ik niet hier gekomen! Ik -hoop dat gij den kerel spoedig zult vangen!” - -„Ge kunt wel heen gaan, uw zaak zal onderzocht worden,” sprak Baxter. - -Geheel gebroken kwam Collgate in zijn huis terug, waar Bertram hem -tegemoet trad om hem over het gebeurde zijn leedwezen te betuigen. - -„Zwijg!” bulderde hem de juwelier toe, „gij zijt de schuld van alles!” - -„Ik?” vroeg de bediende op gekrenkten toon, „hoedat, mister Collgate?” - -„Hoe dat?” snauwde de chef, „vraagt ge dat nog? Weet ge dat niet? Ik -heb u veel te hoog aangeslagen! Gij zijt te dom om voor den duivel te -dansen!—gij zijt”— —de juwelier hapte naar adem. - -Hij was door opwinding heelemaal blauw in het gelaat geworden. - -„Ik verzoek u om opheldering, mister Collgate”, stoof nu Bertram op. -„Dergelijke beleedigingen verdraag ik niet en ik zal u aanklagen!” - -Collgate lachte woedend. - -„All right!” schreeuwde hij, „klaag mij maar aan! Misschien vind je wel -ergens een rechter, die mij nog schuldig verklaart ook! Ezel dat je -bent! Groote, groote ezel! Driedubbel overgehaalde stommerik! Ik -herhaal het hier nogmaals, dat jij en jij alleen de schuld bent van -alles. Van alles, versta je? Jij hebt mij op de gedachte gebracht, dat -Raffles in het spel was! Jij hebt gezegd, dat die bankier uit Parijs -mij misschien wel had bedrogen! Daardoor heb ik den heelen nacht niet -geslapen! Daardoor ook heb ik de chêque vergeten mee te nemen. Begrijp -je nu, waarom je een ezel bent?” - -„Mister”, sprak de bediende nog eens en hij wist zich verbazend kalm te -houden, „ik zal u het tegendeel door den rechter laten bewijzen!” - -Daarop nam hij zijn hoed en verliet den winkel. - -De juwelier hield het in zijn huis niet langer uit. - -Hij vloog als een gek heen en weer en rende ten slotte weer naar de -Bank om daar te vragen, of misschien al een chêque van 18,000 pond -gepresenteerd was. - -„No, Sir!” antwoordde de kassier. - -Toen ging hij door de straten van Londen wandelen in de stille hoop, -den gevluchten neger ergens te ontmoeten. - -Even voordat de Bank werd gesloten, ging hij er nog eens vragen, of de -chêque was aangeboden, en toen hem daarop wederom ontkennend werd -geantwoord, ging hij naar Scotland Yard om bij den detective Marholm te -informeeren, of men misschien al iets op het spoor was. - -Marholm lachte hoonend. - -„Neen, wij hebben nog niets. De chêque is trouwens volkomen waardeloos -voor den neger, daar de Bank er hem geen penny op uitbetaalt!” - -„Juist!” antwoordde Collgate, „maar voor mij is zij van de grootste -waarde.” - -„Laat dan dien kooper een nieuwe chêque uitschrijven,” meende de -detective. - -Collgate zuchtte diep. - -„Dat is juist mijn grootste ongeluk,” verklaarde hij toen, „de man is -vanmorgen afgereisd!” - -„Wel, dan kan ik u misschien een middel aan de hand doen om de chêque -terug te krijgen!” - -„Spreek op—vlug! Ik ben u dankbaar voor iedere aanwijzing!” - -„Het is nu vier uur,” sprak Marholm. - -„Ge kunt in het Avondblad nog een advertentie plaatsen, dat ge den -brenger van de gestolen chêque een belooning geeft van 500 pond -sterling!” - -Collgate wrong zijn handen. - -„Mijn heele winst gaat naar de maan!” riep hij uit. - -„Dunkt u niet, dat 200 pond voldoende is?” - -„Wel mogelijk! Maar over het algemeen trekt een hooge belooning toch -veel meer en levert het beste resultaat!” - -Collgate dacht een oogenblik na. - -Toen sprak hij: - -„Ik zal uw raad opvolgen!” - -Hij huurde een automobiel en reed de groote kranten af om daar -inderhaast nog de advertentie op te geven. - -Toen hij thuis kwam, was hij als gebroken. - -De slaap kon hij echter ook dezen nacht niet vatten. - -Hij overlegde bij zich zelven of hij maar niet liever het pakje zou -openen, maar zijn schraapzucht weerhield hem. - -Eindelijk, tegen den morgen, sliep hij in, het lucifersdoosje vast in -de hand geklemd. - -Eerst tegen den middag ontwaakte hij, daar het dienstpersoneel zijn -huis verlaten had en niemand hem had gewekt. - -Alleen de portier was nog op zijn post. - -Toen deze bemerkte, dat Collgate was opgestaan, vertelde hij hem, dat -een jongen op hem wachtte. - -In boozen luim liet de juwelier hem boven komen. - -„Waar kom je vandaan?” snauwde hij. - -De jongen haalde twee papieren te voorschijn. - -„Ik heb hier een chêque van 18,000 pond en een kwitantie van 500 pond. -Tegen betaling van 500 pond zal ik u de chêque geven!” - -De juwelier haalde verruimd adem. - -Met bevende handen greep hij naar het papier, maar de jongen, die -klaarblijkelijk goed was ingelicht, hield de chêque stevig vast en zei: - -„Pardon Sir! ik mag u dit papier alléén geven, als ge mij 500 pond -betaalt!” - -„Maar ik moet het papier toch zien,” antwoordde Collgate, „ik moet er -mij toch van overtuigen, dat dit de gestolen chêque is!” - -„Dat kunt ge,” zei de jongen en hij liet hem het papier even zien. - -Collgate keek er scherp naar. - -Geen twijfel mogelijk! - -Dat was zijn gestolen eigendom. Zonder verder overleg nam hij uit zijn -portefeuille vijf banknoten van 100 pond en gaf ze den jongen, die hem -papier, en kwitantie overhandigde en snel het huis verliet. - -Een paar straten verder ging de jongen een volksherberg binnen, waar -aan een tafeltje twee heeren zaten. - -Hij ging naar hen toe, nam beleefd zijn pet af en gaf den oudste van -het tweetal de vijfhonderd pond waarop deze de jongen tien pond als -belooning overhandigde. - -De jongen verdween en de heer, die het geld in ontvangst had genomen, -sprak: - -„Kom Charly, we gaan terug naar Brighton, je ziet, hoe goed het is, als -men vroeg bij dag opstaat en de advertenties in de kranten leest. Ik -heb dien Collgate nu een tweede chêque gestuurd, waarop hij evenveel -geld kan halen als op de eerste.” - -Lord Lister lachte, betaalde het ontbijt en verliet met Charly Brand de -herberg. - -In hetzelfde oogenblik rende Collgate naar de Bank om eindelijk de -chêque te incasseeren. - -De kassier nam het papier van den zenuwachtigen juwelier in ontvangst, -las de onderteekening en gaf haar toen den juwelier terug. - -Op kalmen toon sprak hij: - -„Die chêque is niet goed!” - -Collgate stond als versteend. - -„Ge vergist u,” sprak hij, „ik ben de juwelier Collgate, de eigenaar -van de gestolen chêque. Ge behoeft geen bezwaar te maken, mij het -bedrag uit te betalen. Als ge het wenscht zal ik mij legitimeeren!” - -„Ik zeg u nogmaals,” antwoordde de ambtenaar, „dat de chêque niet goed -is.” - -„Maar begrijp mij dan toch,” beweerde Collgate met klem, „de chêque, -die mij ontstolen is, moet uitbetaald worden!” - -„Ik betaal de chêque niet uit,” antwoordde de kassier. - -Collgate werd ongeduldig. - -Hij begon te schelden zoodat de kassier het luikje voor zijn neus -dichtgooide. - -„Ik zal naar detective Marholm gaan,” bedacht Collgate, „en hem vragen -mee te gaan, opdat hij mij kan legitimeeren.” - -En hij vloog weer naar Scotland-Yard, waar hij, daar Marholm niet -aanwezig was, naar inspecteur Baxter werd verwezen. - -Nadat hij dezen verteld had, wat hij verlangde, verklaarde Baxter zich -bereid, met den juwelier naar de Bank te gaan. - -Een half uur later was het tweetal daar aangekomen. - -Toen Baxter vertelde, waarvoor zij gekomen waren en hij zich door zijn -ambtspenning had gelegitimeerd, herhaalde de kassier nogmaals met een -ironisch lachje: - -„Die chêque deugt niet!” - -„De duivel kan je halen voor mijn part! Ik moet dat geld hebben!” -schreeuwde Collgate woest. - -Onverschillig haalde de kassier de schouders op. - -„Ik heb u nu al een dozijn malen verklaard, dat dat papier niet echt -is. Wij hebben niet de eer, dien heer Durand te kennen.” - -Collgate keek den ambtenaar geheel ontzet aan. - -Een vreeselijke gedachte doorflitste zijn brein. - -De adem stokte hem. - -Zijn knieën beefden. - -„Ik—ik—” stotterde hij, „ik heb 500 pond voor die chêque betaald!” - -„Jammer van al dat geld,” beweerde Baxter, „die chêque schijnt dus -niets waard te zijn.” - -Het duizelde den juwelier voor de oogen. Hij kon Baxter nauwelijks -meedeelen, hoe dien morgen een jongen hem de chêque had teruggebracht. - -„Dan heeft de oplichter u een tweede poets gespeeld. Maak nu het -lucifersdoosje eens open, waar de juweelen in moeten zitten.” - -De juwelier deed dit. - -Toen hij het papier had verwijderd en het doosje opende, om de kostbare -steenen in zijn hand te schudden, viel daaruit niets dan een -visitekaartje en wat kiezelsteentjes. - -Met verglaasde oogen keek Collgate toen in het leege doosje en viel in -zwijm. - -Inspecteur Baxter raapte het visitekaartje op. - -Nauwelijks echter had hij gelezen, wat er op stond of hij liet het weer -op den grond vallen, alsof hij gloeiend vuur had beetgepakt. - -Zijn gezicht werd bleek, het koude zweet parelde hem op het voorhoofd, -hij bukte zich en raapte het kaartje weer op. - -In hetzelfde oogenblik trad detective Marholm naar Baxter toe. - -Hij zag, hoe bleek Baxter was. - -„Hallo, inspecteur!” vroeg hij, „wat is er met u gebeurd? Hebt ge een -spook te pakken?” - -Baxter haalde eens diep adem. - -Toen antwoordde hij: - -„Yes Sir, zoo is het! En ik zou willen, dat het spook werd tot vleesch -en bloed, want het is in staat, zooals ik je al meer gezegd heb, om mij -in het gekkenhuis te brengen. Lees dit eens!” - -Marholm nam het visitekaartje. - -Er stond op: - - - „John C. Raffles.” - - -Verscheiden seconden bleef hij staren op dezen naam. - -Toen reikte hij het kaartje den inspecteur en glimlachend sprak hij: - -„Een duivelsche kerel! Hebt ge dat kaartje misschien per marconigraaf -gekregen? Ik acht dien kerel namelijk tot alles in staat!” - -„Neen”, antwoordde inspecteur Baxter, „het viel met een hoop -kiezelsteenen uit dit lucifersdoosje, dat een aantal diamanten van den -juwelier moest bevatten.” - -Detective Marholm liet een zacht, spottend lachje hooren. - -Hij kende de praktijken van juwelier Collgate en daarop zinspelend, -antwoordde hij: - -„Wie weet! Gij beweert, of beter gezegd, de juwelier doet het, dat hij -in dit doosje de diamanten had gedaan, die hij den vreemdeling naar -Parijs moest zenden! Gezien heeft hij dat natuurlijk maar alleen! - -„Voor den duivel, inspecteur, het is niet onmogelijk, dat die Collgate -de diamanten in zijn vestjeszak heeft gestoken en den vreemdeling de -kiezelsteenen heeft willen overzenden!” - -Baxter antwoordde: - -„Jij houdt er altijd zoo je eigen beschouwingen op na, Marholm, maar -laat nu voor alles een dokter roepen, die den juwelier kan bijstaan.” - -Marholm verliet de kamer en kwam eenigen tijd later terug met een arts. - -Onder diens hulp kwam Collgate al heel spoedig weer bij. - -Toen hij eindelijk weer in zooverre genezen was, dat men met hem kon -redeneeren, liet Baxter hem het visitekaartje zien. - -„Ge hebt een heel beruchten klant in uw winkel gehad”, meende hij, „en -ge moogt waarlijk van geluk spreken, dat hij u niet nog meer ontstolen -heeft. - -„De man, met wien ge te doen hebt gehad, is in staat, al uwe -kostbaarheden op onverklaarbare wijze in zijn zakken te doen -verdwijnen.” - -Collgate meende, dat Baxter den draak met hem stak en ondanks zijn -lichamelijke zwakte antwoordde hij op boozen, opgewonden toon: - -„Houd uw grapjes voor u, mister Baxter, ik verzeker u, dat het tot nog -toe geen enkelen gauwdief gelukt was, mij ook slechts voor een -six-pence te bedriegen.” - -Detective Marholm lachte en beweerde: - -„Het was waarschijnlijk den gauwdieven de moeite niet waard, zaken met -u te doen!” - -Collgate wierp het hoofd in den nek met trotsch gebaar: - -„Juist, mijnheer! Mijn helder doorzicht, is steeds allen boevenstreken -de baas gebleven!” - -„Kom, kom!” zei Marholm, „de gauwdieven houden er weer een heel andere -beschouwing op na als u. Een paar maanden geleden vond ik bij een -berucht persoon in Eastend een aanteekenboekje, waarin allerlei -juweliers en bankiers stonden genoteerd in verband met nachtelijke -bezoeken. - -„Uw naam stond ook onder de firma’s, maar daarbij was een opmerking -gemaakt, die ik niet zou gelooven, als een eerlijk, gewoon burger haar -had gemaakt. - -„De opmerking kwam echter van een mensch, die heel nauwkeurig -informeert naar een firma als de uwe, als hij daarmee in eenige relatie -wenscht te treden en daarom ben ik zoo vrij alles te gelooven wat ik -daar destijds vernam.” - -Juwelier Collgate keek detective Marholm aan met de woedende -uitdrukking, die de snoet van een buldog heeft. - -„Mag ik misschien ook weten”, snauwde hij den detective toe, „wat die -schurk over mijn alom als solide bekend staande firma in zijn -aanteekenboekje had geschreven?” - -„Wel!!” lachte Marholm, „als ge er op gesteld zijt, het te hooren— —” - -„Ja, ik wil het hooren!” schreeuwde Collgate, „ik zal dien ellendeling, -als hij mij beleedigd heeft, voor den rechter brengen!” - -„Dan moet ge nog een oogenblik wachten, de zegsman heeft voorloopig -twaalf jaar tuchthuisstraf”, sprak Marholm doodkalm. - -„Komt er niet op aan!” antwoordde Collgate, „al had hij ook dertien -jaar,—als hij mij beleedigt, moet hij in de gevangenis!” - -„Wie was het?” vroeg Baxter nu. - -„Een Duitscher,” antwoordde de detective, „ge herinnert u misschien nog -wel de inbraak in het Lyrictheater, drie maanden geleden. Toen -arresteerde ik een inbreker, die uit Duitschland gevlucht was. Hij -heette Wauer.” - -„En wat zei die schurk, die gauwdief?” vroeg Collgate. - -„In zijn aanteekenboek stond”, antwoordde Marholm: „Bij juwelier -Collgate is het niet de moeite waard om in te breken, die verkoopt te -veel bocht!” - -De juwelier hapte naar lucht, dat was inderdaad teveel voor hem. - -Hij kon niet razender worden dan als iemand het waagde, zijn eer als -handelsman aan te tasten. - -„Hel en duivel!” schreeuwde hij, „gelooft ge dan zoo’n tuchthuisboef? -Mijnheer!—dat is een schandaal. Ik zou naar aanleiding van het gebeurde -zelfs tegen u een aanklacht willen indienen. Alleen uw maatschappelijke -positie redt u in dezen!” - -Marholm haalde onverschillig de schouders op. - -Daarna greep hij naar het visitekaartje en zei: - -„Sta mij toe, dat ik u voorlees, wat u de u zoo goed bekende John C. -Raffles oftewel lord Lister schrijft?” - -„Gij hebt geen recht, visitekaartjes te lezen, die aan mij gericht -zijn!” snauwde juwelier Collgate, „niet het minste recht hebt ge. Geef -mij dat kaartje, het is mijn eigendom!” - -„Voorloopig nog niet!” antwoordde de politiedienaar, „wij staan hier -niet als particulieren tegenover elkaar, mister Collgate, dat moet ge -toch inderdaad niet vergeten. Ik sta hier als beambte van Scotland -Yard, die bezig is een misdaad op te sporen. En in dat verband, mister -Collgate, heb ik het recht—en inspecteur Baxter zal het kunnen -beamen—dat wij alle papieren en bewijsstukken in beslag nemen. - -Als de zaak is afgehandeld, kunt ge uw bulletjes terug krijgen. - -Maar luister nu, wat het bewuste visitekaartje behelst - -Op de voorzijde staat gedrukt: - - - Lord Edward Lister. - Londen. - Regent-Park. - - -Daaronder staat met potlood het volgende geschreven: - - - „Mister Collgate! - - Eenige jaren geleden hebt ge mij in plaats van diamanten, - kiezelsteentjes verkocht. Het is mij thans een groot genoegen, u - eens te herinneren aan den verkoop, die u destijds geen windeieren - heeft gelegd. - - Met bijzondere hoogachting. - - John C. Raffles, - alias Gaston Durand. - bankier uit Parijs.” - - -Een zwarte sluier trok voor de oogen van den juwelier. - -Met een zucht viel hij in een stoel neer en sloot de oogen. - -„Ge weet mister Collgate,” begon Baxter, „dat deze Raffles vroeger een -der voornaamste Engelsche aristocraten was en als zoodanig verwijt hij -u thans, dat gij hem destijds kiezelsteenen voor diamanten hebt -verkocht!” - -Collgate steunde als iemand, die zwaar ziek is. - -„Houd op met uw beleedigingen,” kreunde hij. „Het lijkt wel, of ik hier -als beklaagde voor u zit. Zoek liever dien Raffles voor mij op”. - -„Dat zal wel een heele tijd duren, voordat wij dien gevonden hebben. -Maar weet ge wel zeker, mijnheer Collgate, dat ge ditmaal inderdaad -echte waar hebt verkocht?” - -„Maar mijnheer!” stoof de juwelier op. - -„Houd u kalm. Uit dit briefje blijkt toch, dat ge bijzondere voorliefde -koestert voor kiezelsteentjes en het zou niet onmogelijk zijn, dat ge u -ook dit keer weer vergist hebt.” - -De juwelier hijgde van woede. - -Het allerliefst zou hij den inspecteur met een vuistslag hebben -neergeveld. - -Hij begon: - -„Ik—ik—heb ditmaal inderdaad steenen gegeven van het zuiverste water.” - -„Dus destijds hebt ge inderdaad Lord Lister bedrogen?” - -Collgate werd bleek van schrik. - -Hij zag wel, dat hij een groote fout had begaan en wist niet, wat hij -moest antwoorden. - -„Laat mij met rust! Ik wou maar dat ik met de heele zaak niets meer te -maken had.” - -„Dat wil ik graag gelooven,” lachte detective Marholm. - -Toen zonk de juwelier opnieuw als gebroken op den stoel neder en hij -sloot de oogen met een vermoeid gebaar. - -„Laat den man nu met rust,” sprak Baxter, „en ga op je post, Marholm!” - -„Heel goed, inspecteur,” antwoordde de detective en met een korten -groet verliet hij de kamer. - -Toen hij weg was, ging Baxter naar den juwelier toe en sprak: - -„Maak u maar niet bezorgd, Mr Collgate, het zal voor u misschien zoo’n -vaart nog niet loopen!” - -Collgate stond op en drukte den inspecteur dankbaar de handen. - -„Ik dank u voor die woorden,” sprak hij op huilerigen toon, „ik dank u. -En als ik u van dienst kan zijn, dan ben ik daartoe gaarne bereid. Zijt -gij getrouwd? Kom dan eens bij mij en zoek een mooie diamanten broche -voor uw vrouw uit. Ik verzeker u, dat ge prima kwaliteit zult krijgen -en ge zult mij het genoegen toch wel aan doen zoo’n klein geschenkje -van mij aan te nemen.” - -Nogmaals drukte de juwelier den inspecteur dankbaar geroerd de handen, -toen plotseling een woest geschreeuw werd vernomen voor de deur der -kamer, waarin het tweetal zich bevond. - -Baxter rukte de deur open, om te zien wat er gebeurde en zag dat -detective Marholm en een agent van politie alle moeite hadden om een -neger terug te houden. - -„Blijf staan!” beval Marholm, „of ik schiet.” - -„Collgate herkende terstond zijn ontvluchten huisknecht. - -„Wij hebben Raffles!” riep de agent uit. - -„Praat toch niet zoo’n onzin”, schreeuwde Marholm terug, „sta stil, -neger!” - -Hij trachtte den zwarten kerel de handboeien aan te doen. - -In dat oogenblik vloog de juwelier op den neger af om hem bij de keel -te grijpen en te slaan. - -Daardoor trok hij Marholm achteruit; de neger kwam vrij en diende zijn -vroegeren meester zoo’n vuistslag toe in het gelaat, dat deze -achterover op den grond tolde en den detective in zijn val meesleepte. - -Door deze verwarring gelukte het den neger de straat op te vluchten. - -Marholm vloekte nu op Collgate. - -Deze schold op den detective. - -’t Was een vreeselijke verwarring. - -Ook op straat was men opmerkzaam geworden, toen de zwarte kerel daar -met heidensch lawaai en groot gebrul kwam aanstuiven en aan den -overkant der straat, voor het venster van een groot café, zaten twee -heeren aandachtig te kijken naar het relletje. - -’t Waren lord Lister en Charly Brand. - -Het tweetal zat daar doodkalm aan een tafeltje en hadden juist -allersmakelijkst gedineerd. - -Met de grootste belangstelling volgde lord Lister alles, wat daar op -straat geschiedde. - -De nabijheid van het gevaar had voor hem iets bekorends, iets -prikkelends. - -Maar Charly Brand was niet zoo kalm. - -Van zenuwachtigheid draaide hij op zijn stoel heen en weer. - -Het liefst was hij nu mijlen ver van deze plek verwijderd geweest. - -„Laat ons gaan,” smeekte hij zijn vriend. - -„Waarom?” vroeg deze, „het is immers hetzelfde, of we hier zijn of -ergens anders. Een schuilplaats kan den vluchteling niet redden, wel -koelbloedigheid!” - -„Maar het wemelt hier van detectives”. - -„Des te beter! Hoe meer er bij elkaar zijn, hoe meer de een het werk -overlaat aan den ander, hoe minder vinden zij dengeen, dien zij zoeken. -Dat is practische ondervinding van mij. De heeren denken ons nu heel -ergens anders. En maak mij nu alsjeblieft niet zenuwachtig!” - -Charly Brand keek lord Lister vol bewondering aan. - -John Raffles scheen zijn kalmte geen oogenblik te verliezen. - -Maar Charly keek met angstige oogen naar al de herrie op straat en naar -den vluchtenden neger. - -Plotseling zei Lister. - -„Kijk eens, Charly, daar op straat, daar heb je onzen vriend Baxter en -juwelier Collgate.” - -Charly Brand keek naar buiten. - -Ook hij zag de bedoelde heeren. - -Baxter bleef nog een tijdlang alleen staan, toen de anderen reeds -vertrokken waren. - -Hij scheen over iets na te denken. - -Toen trad hij toe op het café, waarin John Raffles zat met zijn vriend. - -Charly Brand werd bleek. - -„Ik geloof,” fluisterde hij, „dat de inspecteur hier binnen komt.” - -„Waarom zou hij niet! De man zal honger hebben.” - -„We hadden hier weg moeten gaan!” - -„Wees toch niet zoo kinderachtig!” - -Maar Charly hield zijn oog niet van de deur af, waardoor Baxter eenige -oogenblikken later, vergezeld van een heer, binnen trad. - -Niet ver van lord Listers tafeltje ging het tweetal zitten. - -Charly Brand zat op heete kolen. - -Toen gleed een ijskoude rilling langs zijn rug, terwijl lord Lister hem -glimlachend aankeek, een sigaret opstak en met luide stem een grap -vertelde. - -Een tijd later—Baxter had zijn soep besteld en scheen in een ernstig -gesprek verdiept—zei Raffles tot zijn vriend: - -„Ga nu opstaan en verlaat het café. Wacht mij op den hoek in den -sigarenwinkel.” - -Charly stond op. - -Met bevende knieën trok hij zijn overjas aan en sidderend verliet hij -het lokaal. - -Op straat bekroop hem opnieuw de grootste angst - -Als Lister herkend werd, was hij een verloren man. - -Raffles intusschen keek met de grootste kalmte naar inspecteur Baxter. - -Met onverschillig gebaar, alsof niets en niemand hem interesseerde, -rookte hij een sigaret en dronk daarbij langzaam zijn kop koffie uit. - -Baxter keek herhaalde malen geheel toevallig den café-bezoeker aan, die -juist tegenover hem zat, en plotseling bemerkten de lord, dat de oogen -van den rechercheur onderzoekend op hem bleven rusten. - -John Raffles knipte zelfs niet met de oogen en hield den blik -uitstekend uit. - -Hij zag, dat Baxter zich vooroverboog en iets zeide tegen den heer, die -bij hem zat. - -Ook deze keek toe naar lord Lister, die zijn onverschillige houding -geen oogenblik had laten varen. - -Het tweetal daarginds ging echter voort met fluisteren en toen stond de -inspecteur op en deed, alsof hij een tijdschrift zocht aan de -leestafel. - -Daarna liep hij van de leestafel met een paar haastige stappen naar de -deur en trad de straat op. - -Toch bemerkte lord Lister, dat de inspecteur hem in de gaten hield. - -Hij zag, dat de detective, die was blijven zitten, hem geen oogenblik -uit het oog verloor. - -Onmiddellijk begreep hij dat Baxter op straat was gegaan om hulptroepen -aan te rukken en zonder een oogenblik te aarzelen, ging hij naar het -heerentoilet. Een smal venster voerde van hier op de binnenplaats en -daardoor vluchtte hij. - -Met een klein sprongetje stond hij beneden, toen klom hij langs de -brandladder en kwam zoo op het dak. - -Dit was plat en hij zag, dat hij zonder eenig gevaar voort kon loopen -tot aan het hoekhuis. - -Daar staakte hij zijn wandeling over de daken, opende een luikje en -kwam op de trap van een huis. - -Hij had zijn hoed in het café achtergelaten. - -Daar hij begreep, dat hij zich zonder hoofddeksel niet op straat kon -vertoonen, luisterde hij aan verschillende deuren, totdat hij een -ontdekte, waarachter zich naar alle waarschijnlijkheid niemand bevond. - -Met een uitstekenden looper opende hij de deur en trad de woning -binnen. - -In de gang hingen, zooals hij had vermoed, verscheiden hoeden en -petten. - -Haastig zette hij een daarvan op en verdween toen, zooals hij gekomen -was. - -Nu ging hij de trap af en de straat op. - -Deze was geheel gevuld met een opgewonden menigte. - -„Ze hebben hem!” klonk het aan allen kant, „hij is gevangen. In dat -café hebben de detectives van Scotland Yard hem gesnapt!” - -Lord Lister lachte ironisch en ging den sigarenwinkel binnen. - -Zijn vriend was echter verdwenen. - -De lord kocht een paar sigaren en vroeg den winkelier toen, waar de -heer gebleven was, wiens uiterlijk hij beschreef. - -„Hij is haastig weggegaan, toen er buiten geroepen werd, dat men -Raffles had gevangen.” - -„Dank u.” - -Lord Lister ging heen. - -Hij begaf zich tusschen de menigte. - -Misschien ontdekte hij daar Charly Brand. - -Toen zijn moeite echter tevergeefsch was, nam hij een automobiel en -beval naar Fulton Street te rijden, naar het huis van miss Walton. - -Dit huis had hij Charly Brand opgegeven in geval de vrienden elkaar -kwijt raakten. - -In de buurt van het huis stapte hij uit om geen opzien te baren in de -stille straat. - -Het was op den hoek van St. Georges Street. - -Voorzichtig keek hij rond in de half donkere straat om te zien, of het -huis niet door detectives werd bewaakt. - -Hij bemerkte niet, dat een kerel, oogenschijnlijk een bedelaar, hem -scherp had gadegeslagen en geheime teekens gaf naar een winkel aan de -overzijde. - -Zoodra Raffles de deur van het huis was binnengegaan, kwamen -verscheiden detectives te voorschijn uit de winkels aan den overkant -der straat, waaronder detective Marholm. - -Voorzichtig als Indianen slopen zij voorwaarts. - -„Opgepast, jongens!” fluisterde Marholm, „als jelui goed op je post -bent, loopt de vos vandaag in de val.” - -Hij bleef voor de deur van miss Waltons huis staan en luisterde -aandachtig. - -Op de vierde verdieping werd een deur geopend en duidelijk hoorde men -de stemmen van miss Walton en lord Lister. - -„Twee mannetjes moeten naar het dak gaan”, zei Marholm, „twee moeten -hier op de trap de wacht houden, één gaat op de binnenplaats en één aan -de voordeur. - -„Ik zal met detective John naar binnen gaan en trachten hem te pakken -te krijgen. - -„Als we vechten moeten, zal ik een signaal geven. Goed opgepast hoor. -Ik wil eindelijk eens de eer van Scotland Yard hoog houden. Heel Londen -lacht ons uit!” - -Hij onderzocht zijn revolver en ging de trap op. - - - -Toen lord Lister aan de woning van miss Walton de schel overhaalde deed -de jonge dame zelf open. - -Lord Lister noemde zachtjes zijn naam en toen verscheen een -vreugdestraal in de oogen van het jonge meisje. - -Zij bracht hem naar de voorkamer en sprak daar: - -„Lord Lister, verlaat zoo gauw mogelijk Londen. Al de detectives -vervolgen u!” - -John Raffles lachte. - -Hij lette niet op haar woorden en vroeg: - -„Is uw moeder thuis?” - -„Neen! Ik heb haar voor enkele weken naar het sanatorium gezonden, -opdat zij wat op krachten kan komen!” - -In hetzelfde oogenblik werd er gescheld. - -Het meisje luisterde. - -Toen sprak zij: - -„Wie zou daar kunnen zijn?” - -Lord Lister antwoordde: - -„Dat zal Charly zijn. Hij weet, dat hij mij hier kan vinden. Maar laat -ons voorzichtig zijn, en eerst eens vragen, wie daar is.” - -Weer werd gescheld en ditmaal luider dan te voren. - -Nu schrikte Raffles toch. - -Die bevelende toon kwam van iemand, die toegang verlangde tot elken -prijs. Hij vloog naar het venster en keek door het spionnetje, wie daar -buiten stond. - -Nauwelijks had hij dit gezien of hij ging in de kamer terug. - -„Ik word vervolgd. Daar beneden staan verscheiden rechercheurs!” - -Miss Walton werd doodsbleek. - -Radeloos keek zij lord Lister aan. - -Wanhopig wrong zij haar handen en fluisterde: - -„Gij zijt verloren!” - -„Wees kalm,” fluisterde Lister, „waar een wil is, is een weg en mijn -wil is sterk genoeg om een weg te vinden! Ik heb geen oogenblik tijd te -verliezen!” - -Hij opende een der vensters. - -Het meisje ijlde hem na. - -„Neen, lord Lister, dat moogt gij niet doen, dat zou uw dood zijn!” - -Lord Lister stond een oogenblik besluiteloos. - -Er was voor hem geen andere uitweg, slechts door het venster kon hij -vluchten. - -Eensklaps liet hij een zacht fluiten hooren. - -Hij had gevonden, wat hij zocht. - -Onder het venster liep een smalle richel naar het volgende huis. - -Als hij daar langs kon komen, zou hij door een openstaand raam in die -vreemde woning kunnen gaan en zoo de straat bereiken. - -Maar de kamer lag op de vierde verdieping en als hij misstapte, zou hij -onherroepelijk te pletter vallen. - -Reeds was hij van plan den tocht te wagen, toen hij zag, dat ook voor -het naburige huis zich detectives hadden opgesteld. - -Er werd dus volledige jacht op hem gemaakt. - -En nu zat hij in een val, waaruit hij zich niet zoo gemakkelijk zou -kunnen redden. - -John Raffles’ hersens werkten met koortsachtige haast. - -Hij moest een uitweg vinden. - -Zonder een woord verder met miss Walton te wisselen, ging hij haastig -naar de keuken om daar van uit het raam de kansen tot ontvluchten te -overzien. - -Nauwelijks had hij een venster geopend, of hij stiet een kreet van -vreugde uit. - -Hij had een nieuwen uitweg gevonden. - -Deze was echter van zeer halsbrekenden aard. - -Aan het keukenvenster was op Engelsche manier een balkon aangebracht. - -Van dit balkon was een waschlijn gespannen naar het huis aan den -overkant. - -De Engelschen drogen, bij gebrek aan betere plaats, hun wasch op deze -manier. - -Langs deze waschlijn nu wilde Raffles het andere huis bereiken. - -Op dezen tocht was hij blootgesteld aan het grootste levensgevaar, want -als de waschlijn brak, zou hij van de vierde verdieping naar beneden -storten. - -Voordat hij het plan waagde, keerde hij zich tot miss Walton. - -„Kijk goed de advertentiepagina van de „Times” door. Daar zult ge nader -van mij lezen. Ik moet u weerzien, miss Walton!” - -Hij greep haar hand en drukte er een kus op. - -In haar schoone oogen blonken tranen. - -Hij keek haar aan en in dat oogenblik werd het hem volkomen duidelijk, -dat hij het mooie meisje liefhad. - -Hij vergat, dat daarbuiten de detectives op bevelenden toon wenschten -te worden toegelaten en terwijl hij de armen om haar heensloeg, -fluisterde hij haar de liefste woordjes in het oor. - -De detectives hadden intusschen bijlen gehaald. - -De deur versplinterde. - -Lord Lister liet het meisje los. - -„Vaarwel, liefste! Vergeet niet, wat ik je gezegd heb. Over een paar -dagen zul je in de „Times” bericht van mij krijgen.” - -Hij gaf haar een vlijmscherp zakmes, - -„Wacht nu, totdat ik het touw goed te pakken heb. Als ik roep, moet je -het middendoor snijden!” - -Miss Walton beefde. - -„Edward!” fluisterde zij, „bedenk, wat je doen wilt. Als je naar -beneden valt, spring ik je na.” - -„Maak je niet bezorgd,” antwoordde John Raffles. - -Hij kuste haar. - -In dit oogenblik vloog de deur met luid gekraak open. - -Zonder zich een oogenblik te bedenken, vloog lord Lister over de -ijzeren borstwering, greep de waschlijn met beide handen en trachtte -zoo het huis aan den anderen kant te bereiken. - -Hij had het nog niet bereikt, toen de detectives bij miss Walton op het -balkon kwamen. - -„Daar is hij,” riepen zij, „halt, of wij schieten!” - -„Vlug, miss Walton!” riep John Raffles en terstond sneed het jonge -meisje het touw door. - -Lord Lister vloog met alle geweld door de lucht en kwam met een smak -terecht tegen den muur van het huis aan den anderen kant. - -Verbluft keken de detectives elkander aan en toen naar de kloof, die -hen nu van Raffles scheidde. - -Zij haalden hun revolver te voorschijn om op den vluchtende te -schieten, maar nog voordat zij daarvan gebruik konden maken, was de -lord neergegleden langs de waschlijn, die nu tot bijna op den grond -hing en aan het oog onttrokken. - -Toen keerde zich de woede der detectives tot miss Walton. - -Volgens de Engelsche wet kon zij niet verantwoordelijk worden gesteld -voor de vlucht van lord Lister. - -Zonder zich verder om haar te bekommeren, verlieten zij het huis om de -jacht op lord Lister voort te zetten. - -Miss Walton bleef op het balkon staan. - -Alles kwam haar voor als een dwaze, ongelooflijke droom. - -Toen het donker begon te worden, liet zij een timmerman roepen, die -voor haar de versplinterde deur weer moest herstellen. - -Terwijl dit geschiedde, trad een heer op haar toe, die haar groette. - -Zij schrikte, toen zij Charly Brand herkende. - -Hij ging met haar in de kamer en daar vertelde zij hem, wat er dien -middag was voorgevallen. - -Ook deelde het meisje hem mede, dat eerstdaags onder de advertenties in -de „Times” lord Lister van zich zou doen hooren. - -Charly dankte het meisje voor haar inlichtingen en vertrok snel. - -Maar waar moest hij heengaan? - -Hij was zoo gewend in alles door Raffles geleid te worden, dat hij op -het oogenblik als hulpeloos op straat stond. - -Toen besloot hij een vroegeren schoolkameraad om logies te vragen, -totdat lord Lister weer van zich zou doen hooren. - - - - - - - - -DERDE HOOFDSTUK. - -DE ONTVOERING. - - -Baxter had een geheim onderhoud met zijn detectives om opnieuw te -beraadslagen, hoe lord Lister, alias Raffles, kon gepakt worden. - -De juwelier Collgate had een belooning van duizend pond sterling -uitgeloofd voor hem, die zijn juweelen terugbracht. - -Maar hoe de detectives ook nadachten, zij konden geen nieuwe middelen -vinden om Raffles te pakken. - -De inspecteur had nogmaals een onderhoud gehad met Sherlock Holmes, om -dezen te vragen, behulpzaam te zijn in het opsporen van Raffles. - -Holmes telefoneerde echter, dat hij niet van plan was aan deze -opsporing mede te werken, daar hij Raffles volstrekt niet beschouwde -als een misdadiger. - -Zoo was Baxter dus op zijn eigen mannetjes aangewezen. - -En zoo wist Baxter dus feitelijk zelf nog niet, welken weg hij in dezen -zou inslaan. - -Met mismoedig gelaat keek hij het avondblad door. - -Plotseling bleef zijn blik hangen aan een kleine advertentie. - -Hij las het volgende: - - - „Miss Else! - - „Plaats van ontmoeting vóór het Majesty-Theater, morgen, Donderdag, - om acht uur!” - - -Baxter las de advertentie verscheiden keeren. - -Zou het toeval hem hier den weg hebben gewezen? - -Hij dacht na. - -Zou met deze miss zijn bloedverwante, miss Walton, niet bedoeld worden? - -Wie weet! - -Misschien was hij op het juiste spoor! - -Misschien was hij dit keer Raffles te slim af! - -Hij vertelde Collgate niets van zijn ontdekking. - -Hij nam een zakmesje en sneed de advertentie voorzichtig uit. - -Toen nam hij afscheid van den juwelier en ging naar het -advertentiebureau van de „Times” om daar te vragen of men hem den -persoon kon beschrijven, die de advertentie had afgegeven. - -Onverrichterzake moest hij echter weer weggaan. - -Toen begaf hij zich naar Whitechapel. - -Het was al donker, toen hij dit beruchte stadsgedeelte betrad. - -Voor een klein huisje in de buurt van de Theems bleef hij staan. - -Nadat hij naar alle kanten had rondgespeurd of niemand hem bespiedde, -deed hij de deur voorzichtig open. - -Hij vroeg: - -„Is mister Fox thuis?” - -Een vrouwenstem antwoordde: - -„Yes, Sir!” - -De inspecteur ging een korte gang door en een kamer binnen, waarin een -petroleumlamp brandde. - -Bij zijn binnenkomst stond een oude, magere man uit zijn leuningstoel -op. - -Hij keek den detective met scherpen blik aan. - -„O, bent u het, inspecteur Baxter? Ik heb u in drie maanden niet -gezien, wat voert u hier?” - -„Zaken!” antwoordde Baxter. „Ik heb uw hulp noodig, waarbij ge een paar -duizend pond kunt verdienen.” - -De magere hoestte en bood den inspecteur een stoel. - -„Laat eens hooren, wat ge voor zaakjes hebt!” - -Baxter zweeg even. - -Toen begon hij: - -„Het is om Raffles te doen!” - -De magere liet een langgerekt gefluit hooren. - -Toen trommelde hij met zijn beenige vingers op de tafel. - -„Dat dacht ik al, toen ik die belooning hoorde. Dus om Raffles is het -te doen! Het is wel een groote eer voor mij, dat ge daarvoor mijn hulp -inroept, maar beste mijnheer Baxter, ik wil u wel eerlijk bekennen, dat -die kerel ons allemaal veel te slim af is. - -„Er is een belooning op zijn hoofd gezet, zooals totnogtoe de recherche -nog nooit heeft uitgeloofd. Als ze maar te verdienen was! Gij weet heel -goed, inspecteur, dat ik in mijn twintigjarige loopbaan als particulier -detective, al heel wat moeilijke zaakjes heb opgeknapt en heel wat -gevaarlijke jongens achter de tralies heb gewerkt.” - -„Maar mijn waarde mister Baxter, kijk eens hier!” - -Hij wees op een stapel papieren, die voor hem op tafel lag. - -„Daar hebt ge al het materiaal, dat ik in de zaak Raffles heb -verzameld, zonder dat ik feitelijk nog tot eenig helder inzicht ben -gekomen. - -„Ik wil u wel eerlijk bekennen, mister Baxter, dat die man ons allen te -slim af is. Ik schroom geen oogenblik, dit volmondig te erkennen!” - -„Dat ben ik niet met u eens! Ik geloof, dat ik hem ditmaal te slim af -ben en gij, mister Fox, zijt de eenige, die mij kunt helpen.” - -Fox vertrok zijn gelaat tot een grimas: - -„Ja, ja, als de heeren detectives het niet meer alleen af kunnen, dan -mogen wij eens een handje helpen. Vertel me dan eens wat ge voor hebt -met dien Raffles en met mij!” - -Baxter haalde de uitgeknipte advertentie uit zijn portefeuille te -voorschijn. - -Fox las haar opmerkzaam. - -„Ja, als dat die miss Walton is, die met Raffles onder één hoedje -speelt—en als dat Raffles is, dan—hm!—dan zou het wel een aardig zaakje -kunnen worden. Maar—” hij zweeg een wijle. - -Toen vervolgde hij: - -„Maar als het nu inderdaad dat liefje en Raffles zijn, wat dan?” - -Baxter zweeg. - -„De zaak is niet zoo heel gemakkelijk”, vervolgde Fox. - -„Zou Raffles, als hij naar den schouwburg gaat, zich aan het publiek -vertoonen? Daar geloof ik niets van.” - -„Maar ik zal, ik moet hem vinden”, beweerde Baxter. - -„Ik wensch u veel geluk, mijnheer Baxter, maar, met uw verlof, ik heb -een heel ander plan.” - -„En dat is?” - -„Raffles is verliefd op deze miss Walton, dat is een feit. Hij heeft -het er nu opgezet, haar te ontmoeten! Als het ons dus morgenavond, -ondanks alle voorzorgsmaatregelen, niet gelukt Raffles voor den -schouwburg te vangen, laat ons dan miss Walton ontvoeren en haar ergens -heen brengen. Raffles zal dan natuurlijk geen poging ongemoeid laten om -zich met haar in verbinding te stellen en haar uit onze handen te -bevrijden.” - -Baxter schudde het hoofd. - -„Dat is een strafbaar feit, mister Fox.” - -„In dezen heiligt het doel de middelen.” - - — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — - — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — - — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — - -Om zeven uur den volgenden dag reeds waren Baxter en Fox voor het -Majesty-Theater op post. - -Het was omstreeks acht uur toen Baxter het meisje ontdekte. - -Een fijne, klamme motregen viel neer en het meisje had haar gelaat in -een dichten sluier gehuld. - -Baxter zag, dat zij telkens omkeek met onrustig gebaar, alsof zij op -iemand wachtte. - -In dit oogenblik vloog Fox op haar af. - -Hij sprak haar aan. - -„Het is goed, dat ge gekomen zijt. Ga mee, ge wordt gewacht.” - -Miss Walton, die niet de minste argwaan koesterde, volgde den -particulieren detective naar een automobiel, die achter het gebouw -wachtte. - -Baxter bleef op post, in de hoop den verwachten Raffles te zien -opdagen. - -Toen Fox de automobiel bereikt had, sprak hij: - -„Stap vlug in, opdat niemand op ons let.” - -Deze woorden versterkten het meisje nog meer in haar meening, dat de -man door lord Lister gezonden was. - -Haastig besteeg zij de automobiel, terwijl Fox nog eens omkeek of hij -door niemand werd bespied. - -Hij zag alleen een politie-agent in uniform en, onbevreesd voor dezen, -riep hij den chauffeur het adres van zijn huis toe. - -Toen steeg ook hij in. - -Hij zag echter den scherpen blik niet, waarmede de politie-agent hem -nakeek. - -Deze slenterde langzaam naar den hoofdingang van den schouwburg en -posteerde zich daar in de buurt van den inspecteur. - -Een paar seconden later begon hij met den inspecteur een praatje over -het slechte weer en over het stuk, dat dien avond gespeeld werd. - -Baxter gaf maar korte antwoorden en toen begon de agent maar opnieuw te -patrouilleeren. - -De inspecteur keek nauwelijks naar den agent. - -Scherp speurde hij naar de menigte, in de hoop den gezochten Raffles te -vinden. - -Tegen negen uur werd hij het wachten moede. - -Hij scheen zich vergist te hebben, - -Miss Walton had zeker op iemand anders gewacht. - -Raffles was niet voor den schouwburg geweest. - -En toch was hij er geweest! - -Hij had zelfs met hem gesproken over het slechte weer en het stuk, dat -werd opgevoerd. - -De inspecteur had slechts de hand behoeven uit te steken om den -gezochte in te rekenen. - -Lord Lister was als politie-agent verkleed gekomen. - -Hij was ook de man geweest, die de automobiel had nageoogd en die -hoorde, waar de onbekende man met miss Walton was heengereden. - -Toen sprak hij Charly Brand aan, die den schouwburg wilde binnengaan en -ging met hem de aangrenzende straat in, waar zij al spoedig een cab -namen en zich naar een pension lieten rijden. - -Daar had hij een kamer gehuurd en zich in het uniformpak gestoken. - -De vrienden vertelden elkander hun wedervaren. - -„Ik moet nog dezen nacht te weten komen, wat er met miss Walton gebeurd -is”, sprak Raffles. - -„Ik wil eerst een bezoek met je brengen bij mijn hospes en zijn vrouw; -die kunnen dan kennis met je maken en een kamer voor vannacht voor je -in orde maken. Wij gaan dan dadelijk weer weg.” - -De hospes en zijn vrouw wisten hoegenaamd niets af van het doen en -laten van hun huurder. Zij hielden hem, met het oog op zijn uniform, -inderdaad voor een Londensch politieman. - -Zonder eenige achterdocht begroetten zij Charly Brand. - -Zij gaven hem een kamer naast die van lord Lister gelegen. - -Hij nam Charly mee naar zijn pension en tegen elf uur des avonds -verliet het tweetal het huis om naar miss Walton’s verblijf te gaan -zoeken. - -Lord Lister begreep instinctmatig, dat men het meisje een strik had -gespannen. - -Nadat zij een uur hadden gereden, waren zij voor het huis van den -particulieren detective gekomen. - -De vensterluiken van het huis, dat door Fox bewoond werd, waren stevig -gesloten, zoodat geen lichtschijnsel op straat viel. - -De beide vrienden bekeken eenigen tijd het huis, om te zien, hoe zij -dat het best konden binnendringen. - -Daar ontdekte lord Lister dat het derde huis, van de woning van Fox -verwijderd, leeg stond. - -Terstond had hij een plan gereed. - -„Wij zullen door dat huis op de binnenplaats trachten te komen.” - -Juist wilde het tweetal het leege huis binnengaan, toen de deur van -Fox’ woning werd geopend. - -Op den drempel verschenen twee mannen. - -In een van hen herkende lord Lister terstond inspecteur Baxter. - -„Laten wij er het beste van hopen”, hoorde de gentleman-dief hem -zeggen, „en neem haar de prop vooral niet uit den mond, vóórdat zij -heelemaal weer bedaard is geworden; zij schreeuwt anders nog de heele -buurt bij elkaar. - -„Ik zal nu dadelijk even naar Scotland Yard telefoneeren. Onze meest -waakzame agenten zullen zoolang de straat en het huis observeeren, -totdat die slimme vos, die Raffles, hier naar toe komt om het meisje te -bevrijden!” - -„De hoofdzaak is en blijft”, beweerde de particuliere detective, „dat -uw mannen zich niet zoo opvallend gedragen, dat ieder kind hen met den -vinger kan nawijzen en kan zeggen, „daar staat een van de lui van -Scotland Yard.”” - -„Maak je maar niet bezorgd”, antwoordde Baxter, „ik maak dat zaakje -keurig in orde. Alles zal in het werk werden gesteld om de geschiedenis -volkomen te doen slagen. - -„Ik ben er nu alleen nog maar bang voor, dat het dien Raffles niet zal -gelukken, de verblijfplaats van het meisje te ontdekken?” - -„Laat dat maar gerust aan mij over, mister Baxter. - -„Ik zal morgen onder dezelfde letters als de bewuste advertentie, in de -krant zetten, dat miss Else vanavond verhinderd was. Ik zal hem dan -verzoeken, haar hier te komen opzoeken. Als Raffles dan de advertentie -leest, waaraan ik geen oogenblik twijfel, dan zal hij er met open oogen -inloopen en hierheen komen, of hij zal op de een of andere wijze -probeeren, met miss Walton zich in verbinding te stellen.” - -„All right!” antwoordde de inspecteur, „ik ga nu naar huis. Vannacht is -er toch niets meer te doen.” - -„Natuurlijk niet!” - -Baxter ging. - -Fox sloot de huisdeur. - -„En nu gaan wij aan ’t werk, m’n jongen”, sprak lord Lister tot Charly -Brand. - -Behoedzaam liep hij met Charly naar het leegstaande huis en opende -zonder eenige moeite met een looper de deur. - -Toen de deur weer uiterst voorzichtig gesloten was, ontstak hij een -electrische zaklantaarn en door de gang liep het tweetal naar den tuin. - -Een laag houten hek scheidde het stuk grond van het aangrenzende. - -Zij klommen over het hek en daarna over een tweede en kwamen toen in -den tuin, gelegen achter het huis van Fox. - -De vensters van dit huis waren met ijzeren blinden stevig gesloten en -de deur was met geen looper te forceeren. - -Van binnen was een groote ijzeren grendel voorgeschoven. - -„Dat kost moeite,” zei Raffles tot zijn vriend. - -Hij haalde nu uit zijn binnenzak een groote centerboor en zette deze op -de huisdeur. - -Na eenigen tijd had hij daarmede verscheiden gaten dicht bij elkaar -geboord en door middel van een steekzaag was in korten tijd een gat zoo -groot als een vuist in het hout ontstaan. - -Hij stak de hand door de opening en schoof den grendel terug. - -Nu was de weg dus vrij! - -Met ingehouden adem luisterde lord Lister naar eenig geluid. - -Van de eerste verdieping hoorde hij zuchten en schreien. - -Het bloed vloog hem naar het gelaat. - -Hij herkende de stem van miss Walton. - -Tegelijkertijd hoorde hij, hoe iemand onrustig heen en weer liep. - -Wederom luisterde hij aandachtig. - -Toen sprak hij tot Charly Brand: - -„Er is iemand thuis; dat is die kleine man die met Baxter stond te -praten. - -„Wij moeten hem eerst onschadelijk maken!” - -„Je zult hem toch niet dooden, Edward?” - -„Geen denken aan!” - -„Vooruit nu, Charly! Doe dat masker voor!” - -Hij gaf zijn vriend een zijden masker en bond zelf ook een voor het -gelaat. - -Onhoorbaar als een kat gleed hij de trap op en bleef staan voor de deur -op de eerste verdieping, waarachter hij geluid hoorde. - -Hij rekende uit, te oordeelen naar het geluid der voetstappen, wanneer -de wandelende man weer bij het venster was en toen stiet hij plotseling -de deur open, greep Fox in den rug, wierp hem op den grond en hield -zijn handen vast. - -Ontsteld keek de detective den gemaskerde aan. - -Toen riep lord Lister: - -„Bind den kerel! Hier heb je een goed koord!” - -Hij haalde een handstrik te voorschijn en gooide die Charly toe. - -Deze bond den doodverschrikten detective. - -Toen maakte lord Lister een prop van een stuk papier en stak dien den -man in den mond. - -„Ik hoorde,” sprak hij tot Fox, „dat ge wildet trachten mij door een -valsche advertentie hier in huis te lokken. Ik ben u daarvoor zóó -erkentelijk, dat ik nu al gekomen ben.” - -Toen snelde hij de kamer uit en begaf zich naar het vertrek, waar hij -het weeklagen hoorde van miss Walton. - -De detective had haar gebonden en hulpeloos lag zij midden in de kamer -op het tapijt. - -Verschrikt keek zij naar het scherpe licht van de lantaarn. - -Kwam daar alweer iemand, die haar kwaad wilde doen? - -Haastig rukte Raffles zijn masker af en op helderen toon riep hij haar -naam. - -Het meisje dacht te droomen. - -Raffles hief haar op met zijn sterke armen, sneed de touwen door en -haalde den prop uit haar mond. - -„Ben jij het?” was het eerste, wat zij kon uitbrengen. - -„Ja, ik ben het! Ik kwam nog juist bijtijds om een schurkenstreek te -verijdelen. Ga mee, liefste, je bent nu veilig en gered!” - -Eensklaps begon zij te lachen. - -„Je ziet er uit als een politie-agent. Ik zou je nooit herkend hebben!” - -„Kom nu, kindje,” drong hij aan, „wij mogen hier in huis geen tijd -verliezen. - -Zij stond op en ging met hem naar de kamer, waar de geknevelde mister -Fox lag. - -„Goeden avond!” lachte lord Lister, „als uw vrienden van Scotland Yard -komen, moet ge hun de groeten doen van John C. Raffles.” - -Toen ging het drietal heen. - - — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — - -Den volgenden morgen was er groote opschudding voor het huis van Fox. - -Arbeiders begonnen het plaveisel op te breken. Een vruchtenventer stond -er met zijn karretje en niemand vermoedde in deze lieden de vermomde -beambten van Scotland Yard. - -Tegen den avond kwam detective Marholm, die door Baxter was gezonden. - -Hij klopte en schelde aan de voordeur, maar deze werd niet geopend. - -Toen begon hij ongerust te worden en haalde een smid. - -Deze wilde de deur openen en bemerkte toen, dat zij in het geheel niet -gesloten was. - -Bezorgd ging Marholm binnen. - -Eenige detectives volgden hem. - -Al spoedig werd Fox gevonden en bevrijd uit zijn hachelijke positie. - -Toen sprak hij met een bitter lachje tot Marholm: - -„Ik heb nu nog ééns beproefd, jelui te helpen tegen Raffles! Ge ziet, -welke gevolgen dat voor mij gehad heeft! - -„Hij is vlugger, dan wij allen samen en al zoudt ge ook een belooning -van honderdduizend pond uitschrijven, neem ik daaraan geen deel!” - -Hij rekte zijn ledematen uit en ging aan tafel zitten. - -„Ik ga wat eten, want ik rammel van honger!” - -En zonder zich te bekommeren om de detectives, ging hij aan tafel -zitten en begon met grooten honger groote porties brood en vleesch te -verorberen, die er nog stonden van den vorigen avond. - -De detectives van Scotland Yard stonden zwijgend om hem heen. - -Zij begrepen niets van het onsamenhangende verhaal. - -Marholm keek mismoedig. - -Fox was aan zijn zesde boterham. - -De detectives keken en zwegen. - -Eenigen tijd later kwamen Baxter met Collgate. - -Een der detectives had den inspecteur het gebeurde per telefoon -verteld. - -Deze had den juwelier meegebracht. - -Toen Baxter het geheele verhaal in alle bijzonderheden door Fox werd -meegedeeld, werd hem een telegram gebracht. - -Baxter opende het. - -Zijn gelaat werd bleek. - -„Die Raffles behandelt mij als een idioot”, schold hij, „hij stuurt mij -alweer een telegram om mij te feliciteeren met den goeden afloop.” - -Woedend verfrommelde hij het papier. - -„Lach niet! Ik verbied het je!” beet hij Marholm toe. - -Deze verbeet zijn lach, hoewel het hem de grootste moeite kostte. - -Alweer had Scotland Yard alle zeilen bijgezet—en alweer was Raffles -toch ontsnapt. - -En Marholm mocht niet lachen. - - - - - - - - -VIERDE HOOFDSTUK. - -THUIS. - - -Lord Lister’s huis in Regent Park werd bewaakt door Fred, zijn -kamerdienaar, die plotseling uit zijn sluimer ontwaakte, daar er heftig -aan de schel getrokken werd. - -Fred wachtte een paar minuten. - -Er werd weer gescheld. - -De oude kleedde zich en fluisterde: - -„Dat moet mijn meester zijn!” - -Haastig snelde hij de trap af, opende de huisdeur en liet drie personen -binnen. - -„Goeden avond, Fred!” sprak lord Lister en gaf hem de hand. - -Op vroolijken toon beantwoordde de oude den groet en de getrouwe -dienaar vatte de hem aangeboden rechterhand. - -John Raffles was nog als politie-agent gekleed en werd door den ouden -dienaar slechts aan zijn stem herkend. - -„Ik breng bezoek mede, Fred”, sprak de lord, „is de logeerkamer -gereed?” - -De kamerdienaar boog en antwoordde: - -„Alle kamers zijn in orde, lord, zoodat zij ieder oogenblik kunnen in -gebruik genomen worden!” - -„Je bent een trouwe ziel”, sprak zijn meester, „en ik hoop, daar wij -nog geen avondbrood gebruikt hebben, dat gij ons een koud souper en een -kop thee zult kunnen verschaffen.” - -De kamerdienaar boog nogmaals en antwoordde: „Met genoegen, lord.” - -Nu gaf Charly Brand hem ook de hand; hij had dezen ook niet herkend, -als Charly hem niet had aangesproken. - -Alleen miss Walton verscheen voor den oude in haar gewone gedaante. - -Hij ging de trap op en ontstak het licht in de studeerkamer. - -Daar was alles onveranderd en het zag er uit, alsof lord Lister nooit -was weg geweest. - -Het vuur in den haard brandde. In de kamer heerschte een behagelijke -warmte en op het rooktafeltje lagen sigaretten voor gebruik gereed. - -Lord Lister en miss Walton moesten lachen, toen zij dachten aan de -laatste vlucht in den koffer. - -In hun vroolijke stemming dachten zij niet aan de mogelijkheid, dat -eenig gevaar in huis kon dreigen. - -Alleen Charly Brand was onrustig en wenschte zich duizend mijlen van -Londen verwijderd. - -„Waarom zijn we eigenlijk hier naar toe gegaan, ik gevoel mij niets op -mijn gemak!” sprak de jonge man. - -„Wij zijn hier veiliger dan ergens anders”, beweerde lord Lister. - -„Ben je daar zoo zeker van?” - -„Heel zeker!” - -„Ik hoop, dat je gelijk hebt!” - -„Dat hoop ik ook.” - -„Wat zou ge dan wel willen doen, als de detectives van Scotland Yard -ons hier opspoorden?” vroeg Charly Brand. - -„Weggaan!” antwoordde lord Lister doodkalm. - -„Jij hebt makkelijk praten”, sprak Charly Brand schouderophalend, -terwijl hij rondkeek in de kamer. „Ik zou wel eens willen weten, hoe je -dat zoudt willen klaarspelen. Je kunt nu niet meer werken met je -schuifdeur en je klok, waar je in je badkamer in kunt kruipen. En de -truc met den koffer is ook al oud! De detectives kennen je kunsten!” - -„Ik zal wel andere uitwegen vinden, als het zoover is, Charly!” - -„Ik brand nog altijd van nieuwsgierigheid om te weten, hoe je dat zoudt -willen aanleggen,” zei Charly. - -Lord Lister ging naar hem toe, klopte hem eens bemoedigend op den -schouder en sprak: - -„Jij bent zenuwachtig, beste jongen! Over dergelijke dingen pijnig ik -mijn hersens eerst, als het zoo ver is. Nu heb ik eerst geweldigen -honger en ik hoop van ganscher harte, dat mijn oudje wat lekkers -heeft.” - -Miss Walton was naar de eetkamer gegaan om de tafel te dekken. - -Een oogenblik later zat het drietal vroolijk lachend om den -welvoorzienen disch en geen sterveling in geheel Londen had kunnen -vermoeden, dat de geniaalste aller dieven, de koning der inbrekers, de -beruchte Raffles in zijn eigen huis op zijn dooie gemak zat te -soupeeren, terwijl alle detectives van Londen jacht op hem maakten. - -De oude Fred bediende met kalme waardigheid zijn meester en diens -gasten. - -De oude man straalde van vreugde en toen de maaltijd was afgeloopen -bood lord Lister hem een glas champagne en dankte hem voor de trouwe -diensten, steeds bewezen. - -„Drink dat glas eens leeg Fred, op de gezondheid van mijn bruid, miss -Else Walton.” - -Het champagneglas beefde in de handen van den ouden man en een gloeiend -rood overdekte zijn gelaat; hij schaamde zich, dat zijn heer zoo -gemeenzaam met hem sprak. - -Maar tegelijkertijd ook streelde het zijn eergevoel en zijn trots. - -„Ik dank uwe lordschap wel heel hartelijk voor de groote eere en ik -wensch u al het geluk, dat de hemel u kan schenken.” - -Hij wist niet, wat hij zou doen. Telkens en telkens maar weer boog hij -en hij zou maar hebben doorgeknikt en gebogen, als lord Lister hem niet -zachtjes bij den schouder had gevat en had gezegd: - -„Stoot eens met hem aan, Else,” moedigde lord Lister aan. - -Miss Walton echter zette het glas neer. - -Zij ging naar den ouden dienaar toe en kuste hem op het voorhoofd. - -Oude Fred was zóó beduusd, dat het glas uit zijn hand viel. - -Zijn trouwe oogen stonden vol tranen. - -„En maak nu eens heel vlug een kamer voor mijn bruid in orde, Fred. -Mister Brand kan in mijn studeerkamer op de rustbank slapen,” sprak -Raffles. - -„Wat ben je van plan?” vroeg Charly. - -„Eerst een paar dagen rusten hier in huis en dan misschien juwelier -Collgate weer eens opzoeken!” - -„Drijf de zaak toch niet op de spits, Edward! - -„Weet je, wat ik doen zou? - -„Ik zou met miss Walton naar een stil hoekje van de aarde gaan om daar -samen gelukkig te zijn. Ben je je leven van thans nog altijd niet -moede?” - -„Om jou raad te kunnen opvolgen, mijn jongen, is geld noodig! Ik heb -geen cent! Waarvan zou ik rustig kunnen leven? En ik weet, dat mijn -bruid graag dit leven met mij deelt!” - -Miss Walton sloeg de armen om zijn hals en fluisterde: - -„Ja, liefste! Sinds ik weet, dat je alleen slechte menschen ontrooft, -wat zij anderen ontstalen en sinds ik heb ondervonden, hoe onbarmhartig -die lieden voor de armen zijn, bewonder ik je en wil ik alles doen, wat -je van mij verlangt.” - -Lord Lister kuste haar. - -„Morgen moet je naar je moeder gaan en haar vertellen, dat je voor -eenigen tijd op reis gaat. - -„En nu, wel te ruste, liefste!” - -Daarop begaf ook lord Lister zich ter ruste, evenals Charly Brand. - -Een paar minuten later lag het huis als uitgestorven. - -Den volgenden morgen las Raffles de ochtendbladen. - -Hij moest hartelijk lachen. - -En mèt hem lachte geheel Londen. - -Voor de zooveelste maal was Scotland Yard voor het lapje gehouden. - - — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — - -In den middag van dienzelfden dag hield een rijtuig stil voor de -inrichting voor zenuwpatiënten van dokter Sandrowsky in Westend. - -Een bejaard marine-officier en een jongedame stapten uit. - -De officier maakte zich bekend als kapitein ter zee lord Douglas, de -jongere dame was zijn vrouw. - -„Wij hebben een neef in onze familie,” vertelde de officier, „die af en -toe allerlei waanvoorstellingen heeft. - -„Hij heeft een tijdlang beweerd, Raffles te wezen en nu vertelt hij, -dat hij juwelier Collgate is. - -„Dezen neef wenschen wij eenigen tijd hier te brengen.” - -De dokter had aandachtig geluisterd. - -Toen verklaarde hij lord Douglas, dat de zieke den volgenden dag om elf -uur kon komen om te worden onderzocht. - -De bezoekers gingen. - -Den avond van denzelfden dag ontving Collgate een brief van dr. -Sandrowsky waarin deze hem verzocht, den volgenden dag om 12 uur bij -hem te komen. De dokter wenschte eenige steenen te verkoopen en had -geen tijd, persoonlijk te komen. - -Collgate was de naam van den zenuwdokter uitstekend bekend. - -Den volgenden dag tegen elf uur kwam lord Douglas bij dokter Sandrowsky -en overhandigde hem een kistje met juweelen. - -„Over een uur,” sprak hij, „zal mijn neef hier zijn. Ik heb hem gezegd, -dat ge hem eenige juweelen wilt verkoopen. Zooals ge weet, verbeeldt -hij zich, dat hij de juwelier Collgate is. - -„Geef hem de steenen vooral niet voor geringen prijs!” - -„Natuurlijk niet,” glimlachte de dokter. „Zenuwpatiënten rekenen -meestal met groote cijfers. Maar waarom moet eigenlijk die verkoop met -uw neef op touw worden gezet?” - -„Opdat gij den aard van zijn ziekte beter zult leeren kennen!” - -„Uitstekend!” verklaarde de dokter. - -De knecht diende in dit oogenblik den juwelier aan en kapitein Douglas -trok zich in de aangrenzende kamer terug. - -Juwelier Collgate trad binnen, groette den dokter hartelijk en gaf hem -de hand. - -„Ga zitten!” sprak de dokter, terwijl hij voor zich zelven de opmerking -maakte, dat de gelaatsspieren van den juwelier zich elk oogenblik -zenuwachtig vertrokken. - -„Ge zijt heel zenuwachtig, zooals ik zie,” begon dokter Sandrowsky. - -„Dat ben ik,” antwoordde de juwelier. „Door die Raffles-geschiedenis -ben ik heelemaal van streek geraakt! Ik rust niet, vóórdat ik den kerel -heb!” - -Dokter Sandrowsky maakte eenige aanteekeningen. - -Het stond bij hem al vast, dat de man ongeneeslijk krankzinnig was. - -„Ge hebt mij laten roepen,” begon de vermeende patiënt, „omdat ge mij -eenige juweelen wildet verkoopen!” - -„Zeker,” antwoordde de dokter. - -Hij maakte het kistje open, dat naast hem op tafel stond. - -„Zijn dat de steenen?” - -„Ja!” - -De juwelier bekeek ze. - -„Dat zijn zoogenaamde witte diamanten, maar ze zijn niet van het -zuiverste water. Ik bied er u duizend pond voor!” - -„Dat is toch wel een beetje heel goedkoop. Voor minder dan twee duizend -pond kan ik ze niet geven!” - -Na een beetje over en weer praten, gaf hij den dokter een chêque van -dit bedrag. - -De dokter nam het papier glimlachend op en zei toen: - -„Wees zoo goed, hier eenige oogenblikken te wachten!” - -„Mijn tijd is beperkt,” antwoordde Collgate en hij wilde de diamanten -inpakken. - -De dokter drukte op een geheim knopje op de schrijftafel, waardoor -eenige verplegers in de aangrenzende kamer gewaarschuwd werden. - -Collgate begreep niets van deze geheele geschiedenis en terwijl hij -zich verbaasde over de houding van den dokter, kwamen plotseling eenige -verplegers de kamer binnen en sleepten Collgate weg. - -In hetzelfde oogenblik kwam lord Douglas te voorschijn. - -„Hoe is het er mee, dokter?” - -„Het spijt me, de man is ongeneeslijk!” - -„Mag ik de chêque eens zien, die hij gefabriceerd heeft?” - -„Zeker, hier is ze!” - -Lord Douglas schudde het hoofd. - -„Hij heeft ze waarlijk met den naam van Collgate onderteekend,” sprak -hij, terwijl hij het papier in zijn portefeuille wegborg. - -Toen vroeg hij den dokter, wanneer hij zijn neef mocht komen bezoeken. - -„Er gaan meestal drie dagen voorbij, voordat de eerste buien van -razernij ophouden. Ge moogt dus uw neef vóór Maandag niet komen -bezoeken!” - -Lord Douglas ging heen en de dokter ging naar de cel, waarin de -juwelier zat opgesloten. - -Deze ging als een razende te keer. - -De dokter keek door het kijkgat en sprak tegen den verpleger: - -„Geef hem een flinke koudwaterstraal!” - -Aldus geschiedde. - -Eenige verplegers bespoten den woedenden en tierenden juwelier van alle -kanten met een kouden douche en brachten hem daarna naar bed. - -Tegen den avond ging dokter Sandrowsky den patiënt bezoeken, maar toen -hij aan diens bed kwam, vloog de juwelier hem naar de keel en wilde hem -worgen. - -Wederom waren verscheiden verplegers noodig om Collgate in bed te -houden en toen hij steeds voortging met om zich heen te slaan, werd hem -een dwangbuis aangedaan. - - — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — - -De zoogenaamde lord Douglas intusschen had op de Bank tweeduizend pond -uitbetaald gekregen, toen hij de chêque getoond had. - -Hij nam een auto en reed tot in de buurt van Regent-Park. - -Daar steeg hij uit en ging het huis van lord Lister binnen. - -In de gang deed hij baard en pruik af en sprak tot Charly Brand: - -„Ik geloof, dat onze vriend Collgate op dit oogenblik een -koudwaterstraal krijgt!” - -Daarop ging hij naar zijn studeerkamer en maakte zich reisvaardig. - -In Queensborough wilde hij zich met Charly en zijn bruid naar -Duitschland inschepen. - -Miss Walton was den vorigen dag afgereisd om eerst nog haar moeder te -bezoeken. - -Om vier uur des middags ontmoette het drietal elkander aan boord van -het schip. - -Op hetzelfde uur werd inspecteur Baxter een telegram overhandigd van -den volgenden inhoud: - - - „Inspecteur van recherche Baxter, Scotland Yard. - - Ik heb juwelier Collgate in de inrichting van zenuwpatiënten van - dokter Sandrowsky gebracht. Daar kan hij wat op zijn verhaal komen. - Een volgenden keer hoop ik u daar te brengen, want ik geloof dat - gij zoo iets ook wel noodig hebt. - - Overigens geloof ik, dat de kuur van juwelier Collgate wel - geëindigd zal zijn, als gij dit telegram hebt ontvangen en dat hij - nooit in zijn leven weer valsche diamanten aan Lord Lister zal - verkoopen. - - Anders zweer ik hem opnieuw wraak. - - Met verschuldigde hoogachting - - John C. Raffles.” - - - - - - - - - De titel van het volgende nummer (3) is: - - DE RIDDERORDENDIEFSTAL IN HET KONINKLIJK PALEIS. - - - - - - - - -*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 2: DE STRAF VAN DEN -JUWEELENVERVALSCHER *** - -Updated editions will replace the previous one--the old editions will -be renamed. - -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the -United States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg-tm electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG-tm -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away--you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. - -START: FULL LICENSE - -THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK - -To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase "Project -Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg-tm License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. - -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project -Gutenberg-tm electronic works - -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the -person or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph -1.E.8. - -1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm -electronic works. See paragraph 1.E below. - -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the -Foundation" or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg-tm mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg-tm -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg-tm name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg-tm License when -you share it without charge with others. - -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg-tm work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. - -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: - -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work -on which the phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the -phrase "Project Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: - - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and - most other parts of the world at no cost and with almost no - restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it - under the terms of the Project Gutenberg License included with this - eBook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the - United States, you will have to check the laws of the country where - you are located before using this eBook. - -1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase "Project -Gutenberg" associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg-tm -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg-tm License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. - -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. - -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg-tm License. - -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format -other than "Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg-tm website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original "Plain -Vanilla ASCII" or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg-tm License as specified in paragraph 1.E.1. - -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works -provided that: - -* You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, "Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation." - -* You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg-tm - works. - -* You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - -* You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg-tm works. - -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg-tm electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. - -1.F. - -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg-tm collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain "Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. - -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right -of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. - -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. - -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS', WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. - -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. - -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg-tm -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg-tm work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg-tm work, and (c) any -Defect you cause. - -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm - -Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. - -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's -goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg-tm and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at -www.gutenberg.org - -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation - -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state's laws. - -The Foundation's business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation's website -and official page at www.gutenberg.org/contact - -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation - -Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without -widespread public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. - -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular -state visit www.gutenberg.org/donate - -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. - -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. - -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate - -Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic works - -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg-tm concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of -volunteer support. - -Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. - -Most people start at our website which has the main PG search -facility: www.gutenberg.org - -This website includes information about Project Gutenberg-tm, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. diff --git a/old/66311-0.zip b/old/66311-0.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index b87f449..0000000 --- a/old/66311-0.zip +++ /dev/null diff --git a/old/66311-h.zip b/old/66311-h.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index fc5cd1a..0000000 --- a/old/66311-h.zip +++ /dev/null diff --git a/old/66311-h/66311-h.htm b/old/66311-h/66311-h.htm deleted file mode 100644 index 9f82f6f..0000000 --- a/old/66311-h/66311-h.htm +++ /dev/null @@ -1,4531 +0,0 @@ -<!DOCTYPE html -PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd"> -<!-- This HTML file has been automatically generated from an XML source on 2021-09-14T18:52:02Z using SAXON HE 9.9.1.8 . --> -<html lang="nl"> -<head> -<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"> -<title>Lord Lister No. 2: De straf van den juweelenvervalscher</title> -<meta name="generator" content="tei2html.xsl, see https://github.com/jhellingman/tei2html"> -<meta name="author" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<link rel="coverpage" href="images/lordlister0002-front.jpg"> -<link rel="schema.DC" href="http://dublincore.org/documents/1998/09/dces/"> -<meta name="DC.Creator" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<meta name="DC.Title" content="Lord Lister No. 2: De straf van den juweelenvervalscher"> -<meta name="DC.Language" content="nl-1900"> -<meta name="DC.Format" content="text/html"> -<meta name="DC.Publisher" content="Project Gutenberg"> -<meta name="DC:Subject" content="Detective and mystery stories -- Periodicals"> -<meta name="DC:Subject" content="Dime novels -- Periodicals"> -<style type="text/css"> /* <![CDATA[ */ -html { -line-height: 1.3; -} -body { -margin: 0; -} -main { -display: block; -} -h1 { -font-size: 2em; -margin: 0.67em 0; -} -hr { -height: 0; -overflow: visible; -} -pre { -font-family: monospace, monospace; -font-size: 1em; -} -a { -background-color: transparent; -} -abbr[title] { -border-bottom: none; -text-decoration: underline; -text-decoration: underline dotted; -} -b, strong { -font-weight: bolder; -} -code, kbd, samp { -font-family: monospace, monospace; -font-size: 1em; -} -small { -font-size: 80%; -} -sub, sup { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -} -sub { -bottom: -0.25em; -} -sup { -top: -0.5em; -} -img { -border-style: none; -} -body { -font-family: serif; -font-size: 100%; -text-align: left; -margin-top: 2.4em; -} -div.front, div.body { -margin-bottom: 7.2em; -} -div.back { -margin-bottom: 2.4em; -} -.div0 { -margin-top: 7.2em; -margin-bottom: 7.2em; -} -.div1 { -margin-top: 5.6em; -margin-bottom: 5.6em; -} -.div2 { -margin-top: 4.8em; -margin-bottom: 4.8em; -} -.div3 { -margin-top: 3.6em; -margin-bottom: 3.6em; -} -.div4 { -margin-top: 2.4em; -margin-bottom: 2.4em; -} -.div5, .div6, .div7 { -margin-top: 1.44em; -margin-bottom: 1.44em; -} -.div0:last-child, .div1:last-child, .div2:last-child, .div3:last-child, -.div4:last-child, .div5:last-child, .div6:last-child, .div7:last-child { -margin-bottom: 0; -} -blockquote div.front, blockquote div.body, blockquote div.back { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.divBody .div1:first-child, .divBody .div2:first-child, .divBody .div3:first-child, .divBody .div4:first-child, -.divBody .div5:first-child, .divBody .div6:first-child, .divBody .div7:first-child { -margin-top: 0; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6, .h1, .h2, .h3, .h4, .h5, .h6 { -clear: both; -font-style: normal; -text-transform: none; -} -h3, .h3 { -font-size: 1.2em; -} -h3.label { -font-size: 1em; -margin-bottom: 0; -} -h4, .h4 { -font-size: 1em; -} -.alignleft { -text-align: left; -} -.alignright { -text-align: right; -} -.alignblock { -text-align: justify; -} -p.tb, hr.tb, .par.tb { -margin: 1.6em auto; -text-align: center; -} -p.argument, p.note, p.tocArgument, .par.argument, .par.note, .par.tocArgument { -font-size: 0.9em; -text-indent: 0; -} -p.argument, p.tocArgument, .par.argument, .par.tocArgument { -margin: 1.58em 10%; -} -td.tocDivNum { -vertical-align: top; -} -td.tocPageNum { -vertical-align: bottom; -} -.opener, .address { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -} -.addrline { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.dateline { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -text-align: right; -} -.salute { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.signed { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.epigraph { -font-size: 0.9em; -width: 60%; -margin-left: auto; -} -.epigraph span.bibl { -display: block; -text-align: right; -} -.trailer { -clear: both; -margin-top: 3.6em; -} -span.abbr, abbr { -white-space: nowrap; -} -span.parnum { -font-weight: bold; -} -span.corr, span.gap { -border-bottom: 1px dotted red; -} -span.num, span.trans, span.trans { -border-bottom: 1px dotted gray; -} -span.measure { -border-bottom: 1px dotted green; -} -.ex { -letter-spacing: 0.2em; -} -.sc { -font-variant: small-caps; -} -.asc { -font-variant: small-caps; -text-transform: lowercase; -} -.uc { -text-transform: uppercase; -} -.tt { -font-family: monospace; -} -.underline { -text-decoration: underline; -} -.overline, .overtilde { -text-decoration: overline; -} -.rm { -font-style: normal; -} -.red { -color: red; -} -hr { -clear: both; -border: none; -border-bottom: 1px solid black; -width: 45%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -margin-top: 1em; -text-align: center; -} -hr.dotted { -border-bottom: 2px dotted black; -} -hr.dashed { -border-bottom: 2px dashed black; -} -.aligncenter { -text-align: center; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -font-size: 1.44em; -line-height: 1.5; -} -h1.label, h2.label { -font-size: 1.2em; -margin-bottom: 0; -} -h5, h6 { -font-size: 1em; -font-style: italic; -} -p, .par { -text-indent: 0; -} -p.firstlinecaps:first-line, .par.firstlinecaps:first-line { -text-transform: uppercase; -} -.hangq { -text-indent: -0.32em; -} -.hangqq { -text-indent: -0.42em; -} -.hangqqq { -text-indent: -0.84em; -} -p.dropcap:first-letter, .par.dropcap:first-letter { -float: left; -clear: left; -margin: 0 0.05em 0 0; -padding: 0; -line-height: 0.8; -font-size: 420%; -vertical-align: super; -} -blockquote, p.quote, div.blockquote, div.argument, .par.quote { -font-size: 0.9em; -margin: 1.58em 5%; -} -.pageNum a, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover, a.hidden:hover, a.hidden { -text-decoration: none; -} -.advertisement, .advertisements { -background-color: #FFFEE0; -border: black 1px dotted; -color: #000; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -.footnotes .body, .footnotes .div1 { -padding: 0; -} -.fnarrow { -color: #AAAAAA; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -} -.fnarrow:hover, .fnreturn:hover { -color: #660000; -} -.fnreturn { -color: #AAAAAA; -font-size: 80%; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -vertical-align: 0.25em; -} -a { -text-decoration: none; -} -a:hover { -text-decoration: underline; -background-color: #e9f5ff; -} -a.noteRef, a.pseudoNoteRef { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -top: -0.5em; -text-decoration: none; -margin-left: 0.1em; -} -.displayfootnote { -display: none; -} -div.footnotes { -font-size: 80%; -margin-top: 1em; -padding: 0; -} -hr.fnsep { -margin-left: 0; -margin-right: 0; -text-align: left; -width: 25%; -} -p.footnote, .par.footnote { -margin-bottom: 0.5em; -margin-top: 0.5em; -} -p.footnote .fnlabel, .par.footnote .fnlabel { -float: left; -min-width: 1.0em; -margin-left: -0.1em; -padding-top: 0.9em; -padding-right: 0.4em; -} -.apparatusnote { -text-decoration: none; -} -table.tocList { -width: 100%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -border-width: 0; -border-collapse: collapse; -} -td.tocPageNum, td.tocDivNum { -text-align: right; -min-width: 10%; -border-width: 0; -white-space: nowrap; -} -td.tocDivNum { -padding-left: 0; -padding-right: 0.5em; -} -td.tocPageNum { -padding-left: 0.5em; -padding-right: 0; -} -td.tocDivTitle { -width: auto; -} -p.tocPart, .par.tocPart { -margin: 1.58em 0; -font-variant: small-caps; -} -p.tocChapter, .par.tocChapter { -margin: 1.58em 0; -} -p.tocSection, .par.tocSection { -margin: 0.7em 5%; -} -table.tocList td { -vertical-align: top; -} -table.tocList td.tocPageNum { -vertical-align: bottom; -} -table.inner { -display: inline-table; -border-collapse: collapse; -width: 100%; -} -td.itemNum { -text-align: right; -min-width: 5%; -padding-right: 0.8em; -} -td.innerContainer { -padding: 0; -margin: 0; -} -.index { -font-size: 80%; -} -.index p { -text-indent: -1em; -margin-left: 1em; -} -.indexToc { -text-align: center; -} -.transcriberNote { -background-color: #DDE; -border: black 1px dotted; -color: #000; -font-family: sans-serif; -font-size: 80%; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -.missingTarget { -text-decoration: line-through; -color: red; -} -.correctionTable { -width: 75%; -} -.width20 { -width: 20%; -} -.width40 { -width: 40%; -} -p.smallprint, li.smallprint, .par.smallprint { -color: #666666; -font-size: 80%; -} -span.musictime { -vertical-align: middle; -display: inline-block; -text-align: center; -} -span.musictime, span.musictime span.top, span.musictime span.bottom { -padding: 1px 0.5px; -font-size: xx-small; -font-weight: bold; -line-height: 0.7em; -} -span.musictime span.bottom { -display: block; -} -ul { -list-style-type: none; -} -.splitListTable { -margin-left: 0; -} -.numberedItem { -text-indent: -3em; -margin-left: 3em; -} -.numberedItem .itemNumber { -float: left; -position: relative; -left: -3.5em; -width: 3em; -display: inline-block; -text-align: right; -} -.itemGroupTable { -border-collapse: collapse; -margin-left: 0; -} -.itemGroupTable td { -padding: 0; -margin: 0; -vertical-align: middle; -} -.itemGroupBrace { -padding: 0 0.5em !important; -} -div.figure { -text-align: center; -} -.figure { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.floatLeft { -float: left; -margin: 10px 10px 10px 0; -} -.floatRight { -float: right; -margin: 10px 0 10px 10px; -} -p.figureHead, .par.figureHead { -font-size: 100%; -text-align: center; -} -.figAnnotation { -font-size: 80%; -position: relative; -margin: 0 auto; -} -.figTopLeft, .figBottomLeft { -float: left; -} -.figTopRight, .figBottomRight { -float: right; -} -.figure p, .figure .par { -font-size: 80%; -margin-top: 0; -text-align: center; -} -img { -border-width: 0; -} -td.galleryFigure { -text-align: center; -vertical-align: middle; -} -td.galleryCaption { -text-align: center; -vertical-align: top; -} -tr, td, th { -vertical-align: top; -} -tr.bottom, td.bottom, th.bottom { -vertical-align: bottom; -} -td.label, tr.label td { -font-weight: bold; -} -td.unit, tr.unit td { -font-style: italic; -} -td.leftbrace, td.rightbrace { -vertical-align: middle; -} -span.sum { -padding-top: 2px; -border-top: solid black 1px; -} -table.inlinetable { -display: inline-table; -} -table.borderOutside { -border-collapse: collapse; -} -table.borderOutside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -} -table.borderOutside .cellHeadTop, table.borderOutside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderOutside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellLeft, table.borderOutside .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellRight, table.borderOutside .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside { -border-collapse: collapse; -} -table.verticalBorderInside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border-left: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadTop, table.verticalBorderInside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellLeft, table.verticalBorderInside .cellHeadLeft { -border-left: 0 solid black; -} -table.borderAll { -border-collapse: collapse; -} -table.borderAll td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadTop, table.borderAll .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellLeft, table.borderAll .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellRight, table.borderAll .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -tr.borderTop td, tr.borderTop th, th.borderTop, td.borderTop { -border-top: 1px solid black !important; -} -tr.borderRight td, tr.borderRight th, th.borderRight, td.borderRight { -border-right: 1px solid black !important; -} -tr.borderLeft td, tr.borderLeft th, th.borderLeft, td.borderLeft { -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderBottom td, tr.borderBottom th, th.borderBottom, td.borderBottom { -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderHorizontal td, tr.borderHorizontal th, th.borderHorizontal, td.borderHorizontal { -border-top: 1px solid black !important; -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderVertical td, tr.borderVertical th, th.borderVertical, td.borderVertical { -border-right: 1px solid black !important; -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.borderAll { -border: 1px solid black !important; -} -tr.noBorderTop td, tr.noBorderTop th, th.noBorderTop, td.noBorderTop { -border-top: none !important; -} -tr.noBorderRight td, tr.noBorderRight th, th.noBorderRight, td.noBorderRight { -border-right: none !important; -} -tr.noBorderLeft td, tr.noBorderLeft th, th.noBorderLeft, td.noBorderLeft { -border-left: none !important; -} -tr.noBorderBottom td, tr.noBorderBottom th, th.noBorderBottom, td.noBorderBottom { -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderHorizontal td, tr.noBorderHorizontal th, th.noBorderHorizontal, td.noBorderHorizontal { -border-top: none !important; -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderVertical td, tr.noBorderVertical th, th.noBorderVertical, td.noBorderVertical { -border-right: none !important; -border-left: none !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.noBorderAll { -border: none !important; -} -.cellDoubleUp { -border: 0 solid black !important; -width: 1em; -} -td.alignDecimalIntegerPart { -text-align: right; -border-right: none !important; -padding-right: 0 !important; -margin-right: 0 !important; -} -td.alignDecimalFractionPart { -text-align: left; -border-left: none !important; -padding-left: 0 !important; -margin-left: 0 !important; -} -td.alignDecimalNotNumber { -text-align: center; -} -table.alignedtext, table.alignedverse { -border-collapse: collapse; -} -table.alignedtext td { -vertical-align: top; -width: 50%; -} -table.alignedverse { -vertical-align: top; -} -table.alignedtext td.first, table.alignedverse td.first { -border-width: 0 0.2px 0 0; -border-color: gray; -border-style: solid; -padding-right: 10px; -} -table.alignedtext td.second, table.alignedverse td.second { -padding-left: 10px; -} -table.alignedverse td.first, table.alignedverse td.second { -width: 45%; -} -table.alignedverse td.lineNumbers { -width: 10%; -} -body { -padding: 1.58em 16%; -} -.pageNum { -display: inline; -font-size: 70%; -font-style: normal; -margin: 0; -padding: 0; -position: absolute; -right: 1%; -text-align: right; -} -.marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -left: 1%; -position: absolute; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -} -.right-marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -right: 3%; -position: absolute; -text-indent: 0; -text-align: right; -width: 11% -} -.cut-in-left-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: left; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -padding: 0.8em 0.8em 0.8em 0; -} -.cut-in-right-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: right; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: right; -padding: 0.8em 0 0.8em 0.8em; -} -span.tocPageNum, span.flushright { -position: absolute; -right: 16%; -top: auto; -text-indent: 0; -} -.pglink::after { -content: "\0000A0\01F4D8"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.catlink::after { -content: "\0000A0\01F4C7"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.exlink::after, .wplink::after, .biblink::after, .qurlink::after, .seclink::after { -content: "\0000A0\002197\00FE0F"; -color: blue; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.pglink:hover { -background-color: #DCFFDC; -} -.catlink:hover { -background-color: #FFFFDC; -} -.exlink:hover, .wplink:hover, .biblink:hover, .qurlink:hover { -background-color: #FFDCDC; -} -body { -background: #FFFFFF; -font-family: serif; -} -body, a.hidden { -color: black; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -text-align: center; -font-variant: small-caps; -font-weight: normal; -} -p.byline { -text-align: center; -font-style: italic; -margin-bottom: 2em; -} -.div2 p.byline, .div3 p.byline, .div4 p.byline, .div5 p.byline, .div6 p.byline, .div7 p.byline { -text-align: left; -} -.figureHead, .noteRef, .pseudoNoteRef, .marginnote, .right-marginnote, p.legend, .verseNum { -color: #660000; -} -.rightnote, .pageNum, .lineNum, .pageNum a { -color: #AAAAAA; -} -a.hidden:hover, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover { -color: red; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6 { -font-weight: normal; -} -table { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.tablecaption { -text-align: center; -} -.arab { font-family: Scheherazade, serif; } -.aran { font-family: 'Awami Nastaliq', serif; } -.grek { font-family: 'Charis SIL', serif; } -.hebr { font-family: Shlomo, 'Ezra SIL', serif; } -.syrc { font-family: 'Serto Jerusalem', serif; } -/* CSS rules generated from rendition elements in TEI file */ -.imprint { -color: gray; text-align: center; -} -div.advertisement img { -mix-blend-mode: darken; -} -.boxed { -text-align: center; -border: 2px solid black; -margin: 0.5em; -padding: 0.5em; -vertical-align: middle; -} -/* CSS rules generated from @rend attributes in TEI file */ -.xd31e1546 { -text-align:center; vertical-align:middle; font-size:x-large; width:33%; -} -.xd31e1547 { -text-align:center; vertical-align:middle; -} -.cover-imagewidth { -width:558px; -} -.xd31e97 { -font-size:x-large; -} -.xd31e99 { -font-size:small; -} -.xd31e103 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e638 { -text-align:center; -} -.xd31e1478 { -text-align:center; font-size:large; -} -.xd31e1488 { -width:22%; -} -.xd31e1490 { -text-align:center; font-size:xx-large; -} -.xd31e1500 { -font-size:large; -} -.bilz1width { -width:315px; -} -.bilz2width { -width:448px; -} -.xd31e1525 { -text-align:center; font-size:x-large; -} -.xd31e1534 { -width:45%; -} -.xd31e1536 { -width:10%; -} -.xd31e1543 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; font-weight:bold; -} -.tbl\.wanted\.header { -width:100%; -} -.xd31e1550 { -font-size:xx-large; -} -.lordlisterwidth { -width:307px; -} -.xd31e1565 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; -} -.xd31e1567 { -font-size:large; -} -.xd31e1570 { -font-size:large; -} -.warrant\.en { -font-size:small; -} -.warrant\.nl { -display:none; font-size:small; -} -.xd31e1807 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e1809 { -font-size:medium; -} -@media handheld { -} -/* ]]> */ </style> -</head> -<body> - -<div style='text-align:center; font-size:1.2em; font-weight:bold'>The Project Gutenberg eBook of Lord Lister No. 2: De straf van den juweelenvervalscher, by Kurt Matull</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online -at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you -are not located in the United States, you will have to check the laws of the -country where you are located before using this eBook. -</div> - -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:1em; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Title: Lord Lister No. 2: De straf van den juweelenvervalscher</p> - -<div style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:1em; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Author: Kurt Matull and Theo Blakensee</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'>Release Date: September 14, 2021 [eBook #66311]</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'>Language: Dutch</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'>Character set encoding: UTF-8</div> - -<div style='display:block; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg.</div> - -<div style='margin-top:2em; margin-bottom:4em'>*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 2: DE STRAF VAN DEN JUWEELENVERVALSCHER ***</div> -<div class="front"> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first"></p> -<div class="figure cover-imagewidth"><img src="images/lordlister0002-front.jpg" alt="Oorspronkelijke voorkant." width="558" height="720"></div><p> -<span class="pageNum" id="pb1">[<a href="#pb1">1</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e97">☞ Elke aflevering bevat een volledig verhaal. ☜ -</p> -<p class="xd31e99">UITGAVE VAN DEN „ROMAN-BOEKHANDEL VOORHEEN A. EICHLER”, SINGEL 236,—AMSTERDAM. -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="body"> -<div id="ch1" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch1.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<div class="figure"><img src="images/p0002-01.png" alt="DE STRAF VAN DEN JUWEELENVERVALSCHER." width="720" height="228"></div> -<h2 class="super xd31e103">DE STRAF VAN DEN JUWEELENVERVALSCHER.</h2> -<h2 class="label">EERSTE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE BEDRIEGER BEDROGEN.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Voor hotel Cecil te Londen hield een rijtuig stil en terstond was de portier bij de -hand om een tweetal elegante heeren bij het uitstappen de behulpzame hand te bieden. -</p> -<p>Een van beiden, die een zwart puntbaardje droeg, vroeg in het Engelsch, dat terstond -den Franschman verried, hoe laat het was. -</p> -<p>De portier haalde zijn horloge te voorschijn. -</p> -<p>„’t Is kwart voor zes,” antwoordde hij. -</p> -<p>De vreemdeling had ook zijn horloge voor den dag gehaald: -</p> -<p>„Ik begrijp u niet! Spreek alstublieft Fransch!” -</p> -<p>„Zooals ge verkiest,” sprak de portier en hij herhaalde in deze taal de tijdsopgaaf. -</p> -<p>De vreemde knikte, gaf den portier een franc en verdween met zijn begeleider in de -vestibule, waar hij, alweer in slecht Engelsch, naar den prijs der kamer vroeg. -</p> -<p>Ook thans kon Raffles zich slechts moeilijk verstaanbaar maken, totdat eindelijk een -der hotelbeambten, die de Fransche taal uitstekend machtig was, zich met den lord -kon onderhouden. -</p> -<p>Hij nam drie kamers op de eerste verdieping voor zich en zijn geleider en in het vreemdelingenboek -schreef hij: -</p> -<p>Gaston Durand, bankier uit Parijs en zijn secretaris Henry Ricold. -</p> -<p>De heeren gingen naar hun kamer en toen zij alleen waren, snelde die met den zwarten -baard naar de deur en deed deze op de grendels. -</p> -<p>Daarna luisterde hij aan de muren, opende de kasten en keek uit het venster, als om -zich ervan te overtuigen, dat alles veilig was. -</p> -<p>Hij zag, dat zijn kamers uitkeken op den Theems. -</p> -<p>„Kom eens hier, Charly, kijk eens, wat een prachtig uitzicht. Het lijkt wel of de -hotelier dat voor Raffles heeft uitgezocht!” -</p> -<p>„Pst!” meende de ander, „spreek den naam Raffles <span class="pageNum" id="pb2">[<a href="#pb2">2</a>]</span>niet uit, ik vermoed dat de politie jacht op ons maakt.” -</p> -<p>De zwartbaardige stak een sigaret op en keek zijn vriend aan. -</p> -<p>„Maak je maar niet bang, wij zijn zoo veilig als ’t maar kan. Iedereen houdt ons voor -echte Fransozen. En dan, Charly, je moet je er toch heusch aan wennen om over Raffles -te spreken als over een onbekend, maar hoogst interessant persoon. Jij ziet de menschen -voor veel te snugger aan en denkt dat iedereen in mij terstond Raffles herkent. Daarin -vergist je je geweldig! Ik zal je zoo gauw mogelijk overtuigen van je dwaling, als -wij eens in dezelfde tram zitten met onzen vriend Baxter, den inspecteur van recherche -van Scotland-Yard”. -</p> -<p>„Om ’s hemelswil, doe het niet, kerel!” -</p> -<p>„Ik doe het zeker! Jij moet je zenuwen wat meer stalen, Charly, ze zijn zulke uitstekende -wapens in ons bedrijf!” -</p> -<p>Lord Lister zweeg. -</p> -<p>Hij nam een nieuwe sigaret, stak deze op en lachte toen eensklaps heel luid. -</p> -<p>„Ik zou het gezicht van den inspecteur wel eens hebben willen zien,” barstte hij los, -„toen hij het telegram openmaakte dat ik hem van Victoria-Station stuurde.” -</p> -<p>Charly Brand keek angstig naar de deur en luisterde. -</p> -<p>„Wat doe je?” vroeg lord Lister. -</p> -<p>„Ik ben zenuwachtig! Erg zenuwachtig. Jij praat zoo ongedwongen, alsof je in je villa -in Regent-Park zat. De muren konden hier wel eens ooren hebben!” -</p> -<p>„Best mogelijk! Maar ik geloof toch, dat je volkomen gerust kunt zijn. Ik zei je toch -al, dat het geheele hotelpersoneel ons voor Franschen houdt. Vóórdat wij uitgaan, -wil ik eerst nog eens onze valsche baarden inspecteeren om te zien, of alles inderdaad -goed in orde is.” -</p> -<p>Lord Lister voegde de daad bij het woord. -</p> -<p>Hij keek bij zijn vriend met de grootste nauwgezetheid na, of Charly’s valsche baard -geen achterdocht kon wekken en onderzocht dat toen bij zich zelf. -</p> -<p>Daarna sprak hij: -</p> -<p>„Kom, wij zullen er eens op uit gaan. Ik voel er veel voor om onze portemonnaie wat -te stijven en daarvoor den bekenden juwelier Collgate in Holborn-Street eens uit te -noodigen tot een onderzoek. De kerel heeft mij eenige jaren geleden voor verscheidene -honderden ponden sterling bedrogen door mij valsche diamanten te verkoopen.” -</p> -<p>Charly Brand trok een verwonderd gezicht. Hij wist dat lord Lister in den laatsten -tijd heel wat geldsommen had geschonken aan liefdadige instellingen en dat hij zelf -nauwelijks eenige ponden rijk was. -</p> -<p>„Als ik je goed begrijp,” zei de secretaris, „dan ben je van plan juweelen te koopen. -Maar waarvan zou je die willen betalen?” -</p> -<p>Lord Lister lachte eens vroolijk. -</p> -<p>Toen knipte hij met een vingerbeweging de asch van zijn sigaret en zei: -</p> -<p>„Beste jongen, ik heb je nooit tot mijn raadgever benoemd, maar ik heb je alleen bij -mij genomen, omdat een eenzelvig leven zoo leeg en vervelend is. -</p> -<p>„Je kunt het dus gerust aan mij overlaten op welke manier ik de zaakjes met dezen -juwelier zal opknappen. En daar ik er de man niet naar ben, de zaak op de lange baan -te schuiven, zal ’k hem vandaag nog bezoeken.” -</p> -<p>Raffles zag, hoe Charly het hoofd schudde. -</p> -<p>„Laat ons gaan,” sprak hij op koelen toon en met Charly verliet hij de hotelkamer. -</p> -<p>Beneden vroeg hij in het Fransch, of er ook brieven voor hem gekomen waren. Hij noemde -den door hem aangenomen Franschen naam en de nummers van zijn kamers. -</p> -<p>De beambte keek de aangekomen brieven na en overhandigde lord Lister toen eenige op -het adres waarvan diens aangenomen naam „Durand” stond. -</p> -<p>Toen zij het hotel verlaten hadden en in een cab <span class="pageNum" id="pb3">[<a href="#pb3">3</a>]</span>hadden plaats genomen, die hen naar Holborn-Street zou brengen, naar de zaak van den -juwelier Collgate, zei Charly Brand: -</p> -<p>„Ik ben benieuwd te weten, van wie je die brieven hebt ontvangen. Twee uur geleden -was je het nog niet met jezelf eens, welken naam je zoudt aannemen en nu heb je al -brieven ontvangen.” -</p> -<p>De lord lachte. -</p> -<p>„Charly, leer het je toch af, zooveel onnoodige dingen te vragen en neem de dingen, -die op mij betrekking hebben, zooals ze zijn. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e164" title="Niet in bron">„</span>Hier zijn de brieven. Wat erin staat, kan ons geen van beiden belang <span class="corr" id="xd31e166" title="Bron: inboezemenen">inboezemen</span>, want het zijn slechts onbeschreven bladen.” -</p> -<p>Charly Brand keek ten hoogste verbaasd. -</p> -<p>„Onbeschreven bladen? Hoe weet je dat? Kun je door de enveloppes heen zien?” -</p> -<p>„Dat niet! Maar ik zal toch wel weten, wat ik zelf geschreven heb?” -</p> -<p>Charly keek nog verbaasder. -</p> -<p>„Wat je zelf geschreven hebt? Wat bedoel je daar nu eigenlijk mee, Edward?” -</p> -<p>„Héél eenvoudig”, luidde het antwoord, „ik heb de brieven aan mijzelven geadresseerd -om daardoor hier in het hotel eenig vertrouwen te wekken. Geloof maar gerust, dat -de hotelhouder en ook de andere lui er al op durven zweren, dat ik niemand anders -ben dan de bankier Durand uit Parijs. Zie je deze brieven?” -</p> -<p>Hij haalde een enveloppe te voorschijn. -</p> -<p>Daarop vervolgde hij: -</p> -<p>„Het zijn allemaal enveloppen van firma’s, die wij gisteren bezocht hebben. Ik beweerde -toen, dat ik heel dringend een brief moest versturen en vroeg daarom enveloppen. Dezen -zoogenaamd dringenden brief adresseerde ik naar mijzelven onder den naam Durand. De -gérant van het hotel, de portier en de overige beambten verkeeren nu natuurlijk in -de stellige meening, dat ik bij al deze firma’s ook bekend ben onder den naam Durand. -Ik moet aan alle kanten op mijn hoede zijn, Charly, dat hoort nu eenmaal bij mijn -baantje: Als ik niet oppas, dat geen sterveling vat op mij kan krijgen, zou inspecteur -Baxter mij al heel gauw kunnen knippen, vat je?” -</p> -<p>De cab hield voor de zaak van den juwelier Collgate stil en de beide heeren gingen -den winkel binnen. -</p> -<p>Lord Lister had weer alle moeite met zijn gebroken Engelsch, totdat de heeren Fransch -met hem gingen spreken. -</p> -<p>De vreemdeling verlangde ingezette diamanten van het zuiverste water. Verder vroeg -hij parelen, die bij de diamanten pasten, opdat daarvan een sierlijke collier vervaardigd -zou kunnen worden. -</p> -<p>De eigenaar van de zaak, juwelier Collgate, een oude, verschrompelde diamantenhandelaar, -met wien zelfs zijn collega’s niet gaarne zaken deden, omdat hij zoo meesterlijk valsche -steenen kon vervaardigen, kwam uit zijn kantoor om de vreemden persoonlijk te helpen. -Hij gaf zijn bedienden een geheim teeken, daardoor te kennen gevend, dat hij de bezoekers -voor gauwdieven hield en dat zijn ondergeschikten dus een oogje in het zeil moesten -houden. -</p> -<p>Hij liet een groote ijzeren cassette uit zijn kantoor halen, en toen hij deze opende, -schitterden in de kleine hokjes de prachtigste steenen. -</p> -<p>Met een eigenaardig gevormd stalen pincet nam hij een steen en klemde deze zoodanig -met een paar fijne stalen schroeven vast, dat het kostbare kleinood onmogelijk losgerukt -kon worden. -</p> -<p>Daarop reikte hij het pincet aan lord Lister. -</p> -<p>Deze bekeek den diamant, toonde hem Charly Brand en verklaarde in het Fransch, dat -de steen goed van grootte was en dat hij hem wilde koopen. -</p> -<p>„Ge geeft mij zeker voor ieder stuk eenige garantie,” voegde hij erbij. -</p> -<p>Juwelier Collgate vertrok zijn gelaat en antwoordde: -</p> -<p>„Ik maak er u opmerkzaam op, dat ik een van de meest geachte juweelenhandelaars van -Engeland ben; ik koop mijn steenen alleen uit de Debeers-mijn en nooit <span class="pageNum" id="pb4">[<a href="#pb4">4</a>]</span>van eenig tusschenpersoon. Mijn firma verkoopt alleen correcte waar.” -</p> -<p>Bij deze woorden had hij een nieuwen brillant in het pincet geklemd, een meesterlijk -nagebootsten, valschen diamant, die zoo handig was vervaardigd, dat bijna geen sterveling -de onechtheid er van ontdekte. -</p> -<p>Op deze manier bedroog de juwelier jaarlijks honderden vreemdelingen. -</p> -<p>Lord Lister had eenige jaren geleden een stel diamanten bij hem gekocht en was eenige -dagen later tot de ontdekking gekomen, dat deze allen valsch waren. -</p> -<p>Hij had toen getracht, den juwelier tot schadevergoeding te dwingen, maar de aanklacht -was op niets uitgeloopen. -</p> -<p>En nu wilde John Raffles zich wreken. -</p> -<p>Juwelier Collgate herkende in den Franschman zijn vroegeren klant niet terug. -</p> -<p>Lord Lister deed, alsof hij niets verdachts bespeurde en met groote onverschilligheid -zocht hij een dozijn steenen uit. Hij was er van overtuigd, dat hieronder verscheiden -valsche waren. -</p> -<p>Nadat de lord de diamanten had uitgezocht, liet hij zich parelen voorleggen, een artikel, -waarin de juwelier ook meesterlijk vervalschingen wist te vervaardigen. -</p> -<p>De klant zocht ongeveer twintig parelen uit en sprak toen: -</p> -<p>„Ge wilt zeker wel zoo vriendelijk zijn, mij hedenavond de juweelen naar Hotel Cecil -te laten brengen. Vraag daar naar bankier Gaston Durand uit Parijs, ik zal dan tegelijkertijd -de rekening voldoen.” -</p> -<p>Juwelier Collgate boog hoffelijk en wisselde tegelijkertijd een blik van verstandhouding -met zijn bediende. -</p> -<p>Persoonlijk bracht hij de Franschen tot de deur, schijnbaar uit wellevendheid, inderdaad -echter, omdat de vreemdelingen hem wantrouwen inboezemden. -</p> -<p>De diamanten-vervalscher was steeds op zijn hoede en vertrouwde ten slotte geen sterveling. -</p> -<p>Toen lord Lister het magazijn had verloten, zei de juwelier: -</p> -<p>„Dat is een heel voornaam persoon of een oplichter, zoo groot, als ik nog nooit in -mijn leven heb gezien. -</p> -<p>„Enfin, als hij maar betaalt, is het mij volkomen hetzelfde wie en wat hij is!” -</p> -<p>Hij onderzocht daarop nog eens alle parelen en diamanten om te zien, of de kooper -misschien een paar daarvan had omgeruild, maar hij kwam tot de geruststellende ontdekking, -dat dit niet het geval was. -</p> -<p>„Ik geloof, mister Collgate”, zei de eerste bediende, „dat het zelfs den knappen Raffles -niet zou gelukken, u te bedriegen of te bestelen.” -</p> -<p>De juwelier lachte gevleid. -</p> -<p>Hij was lang niet onverschillig voor vriendelijke woorden en vleitaal. -</p> -<p>Daarop sprak hij: -</p> -<p>„Ge moet met mij meegaan naar hotel Cecil, mister Bertram.” -</p> -<p>Het was een groote onderscheiding van den juwelier als hij een bediende mee nam bij -belangrijke zaken. -</p> -<p>Lord Lister had gevraagd om de juweelen nog dienzelfden avond naar het hotel te brengen. -</p> -<p>De juwelier zag in deze bestelling alweer een oplichtersstreek en toen hij met zijn -bediende op weg was, gaf hij deze nog allerlei aanwijzingen om toch vooral voorzichtig -te zijn. -</p> -<p>Toen zij in het hotel kwamen en naar bankier Durand vroegen, bracht de hoteljongen -hen in een conversatiezaal op het terras van het hotel. -</p> -<p>Daar zaten aan een kleine tafel lord Lister en Charly Brand. -</p> -<p>Met de voorname, onverschillige rust van een hooggeplaatst personage, ontving <span class="corr" id="xd31e225" title="Bron: de juwelier">lord Lister</span> het bezoek en noodigde hen uit plaats te nemen. -</p> -<p>Raffles dronk op zijn dooie gemak zijn thee, alsof de hele persoon van Collgate hem -niets aanging en diens meening, dat hij hier met een oplichter te doen had, begon -nu wel een beetje te wankelen. -</p> -<p>Eindelijk, nadat de kellner alles had weggeruimd en een doos sigaretten op tafel had -gezet, beduidde de zoogenaamde <span class="pageNum" id="pb5">[<a href="#pb5">5</a>]</span>bankier den juwelier en diens bediende wat nader te komen. -</p> -<p>„Mag ik de steenen en de parelen nog eens zien?” vroeg hij, „ik wil mij ervan overtuigen, -dat het nog dezelfde zijn als die ik in uw zaak gezien heb.” -</p> -<p>Collgate trok zijn gelaat in een onwilligen plooi. -</p> -<p>Het wantrouwen van den vreemdeling mishaagde hem. -</p> -<p>„Pardon, mijnheer,” begon hij op hoogen toon, „ge hebt te doen met een persoon van -hoog aanzien. Mijn naam alleen staat u er borg voor, dat hier geen minderwaardige -steenen in het spel zijn!” -</p> -<p>Hij zag niet het ironische lachje op Raffles gelaat. -</p> -<p>Deze antwoordde: -</p> -<p>„Best mogelijk! Maar ik sta op het standpunt, dat er in de wereld meer oplichters -zijn dan eerlijke personen en dat ik eerst moet ondervinden of zakenmenschen te vertrouwen -zijn, zonder af te gaan op woorden of aanbevelingen.” -</p> -<p>De juwelier keek zijn bediende aan. -</p> -<p>Deze haalde de schouders op en wist niet, welken raad hij zijn chef moest geven. -</p> -<p>Collgate verkeerde in hevigen tweestrijd. -</p> -<p>Zou hij dezen man vertrouwen of wantrouwen? -</p> -<p>Ten slotte toch opende hij de juweelenkist en nam er een steen uit, dien hij lord -Lister overhandigde. -</p> -<p>Deze haalde een loupe uit zijn vestzak en onderzocht, schijnbaar met groote kennis -van zaken, den steen. -</p> -<p>Hij gaf den diamant weer aan den juwelier terug en deze reikte hem zijn bediende. -</p> -<p>Op deze manier onderzocht lord Lister alle steenen en hij bemerkte, hoe scherp hij -daarbij werd gadegeslagen door Collgate en diens bediende. -</p> -<p>Een ironisch lachje vertrok zijn mondhoeken. -</p> -<p>Toen hij den laatsten steen in de hand nam, bekeek bij dien lang en aandachtig. -</p> -<p>Verscheiden seconden later sprak hij: -</p> -<p>„Dit stuk weiger ik, mister Collgate; de steen is valsch!” -</p> -<p>De juwelier werd verlegen. -</p> -<p>Hij had gehoopt, dezen valschen diamant zonder moeite aan den vreemdeling te kunnen -verkoopen. -</p> -<p>„Onmogelijk!” stotterde hij, „ge vergist u.” -</p> -<p>„O neen, mister Collgate, maar gij schijnt uw steenen niet te kennen.” -</p> -<p>De juwelier nam den diamant en bekeek hem, alsof hij hem voor het eerst in handen -had. -</p> -<p>Eenige oogenblikken later beweerde hij: -</p> -<p>„Gij hebt gelijk! Ik vraag u wel excuus voor deze nalatigheid!” -</p> -<p>„Dat excuus is u gaarne verleend, mister Collgate, maar ge ziet, hoeveel recht ik -had, mijn wantrouwen uit te spreken!” -</p> -<p>De juwelier wist van verlegenheid niet te antwoorden. -</p> -<p>Voor het eerst in zijn langdurige practijk was hij door een klant ontmaskerd. -</p> -<p>Met zuurzoet gelaat nam hij den steen, terwijl lord Lister de parelen onderzocht. -</p> -<p>Ook bij deze gelukte het hem, twee valsche exemplaren te ontdekken. -</p> -<p>Juwelier Collgate verwenschte in stilte dezen heelen verkoop. -</p> -<p>„Ik zal de exemplaren, die nog ontbreken, wel in Parijs koopen,” zeide lord Lister, -„ik ben van plan, morgen vroeg met de eerste stoomboot naar Frankrijk terug te gaan. -Hoe duur zijn deze juweelen?” -</p> -<p>De juwelier haalde diep adem. -</p> -<p>„Zij zijn van het zuiverste water, mijnheer de bankier, maar ik zal u toch geen al -te hoogen prijs rekenen! De juweelen kosten samen achttienduizend pond sterling!” -</p> -<p>„Heel goed,” antwoordde lord Lister, en zonder zich eenigszins te verbazen over dezen -enormen prijs, haalde hij een <span class="corr" id="xd31e274" title="Bron: chèque-boek">chêque-boek</span> en een vulpen te voorschijn. -</p> -<p>Met duidelijk schrift schreef hij een <span class="corr" id="xd31e279" title="Bron: chèque">chêque</span> van de genoemde som, terwijl de juwelier toekeek met een gelaatsuitdrukking, alsof -hij niet wist wat hij doen moest. -<span class="pageNum" id="pb6">[<a href="#pb6">6</a>]</span></p> -<p>Toen lord Lister den naam „Gaston Durand” neerschreef, begon de juwelier: -</p> -<p>„Pardon, monsieur! Ik hoor daar, dat ge morgen vroeg reeds naar Frankrijk zult teruggaan. -Gij zult dan wellicht al over het Kanaal zijn, vóórdat nog de Bank, die mij deze som -zal moeten uitbetalen, geopend is. -</p> -<p>„Ik zal daarom zoo vrij zijn, u de juweelen eerst te overhandigen, als ik de som op -de Bank heb geïnd.” -</p> -<p>Lord Lister blies den rook van zijn sigaret met langen haal voor zich uit. -</p> -<p>„Ge hebt gelijk, mijnheer,” antwoordde hij, „maar daar ik van de echtheid van mijn -chêque evengoed overtuigd ben als gij van de echtheid van uwe steenen en ik geen enkelen -waarborg heb, dat ik dezelfde juweelen krijg als ik ze in uwe handen achterlaat, heb -ik u een voorstel te doen!” -</p> -<p>„En dat is?” -</p> -<p>„Kijk eens hier!” -</p> -<p>Lord Lister nam een zilveren lucifersdoosje, dat op tafel stond en schudde de zich -daarin bevindende lucifers op tafel, totdat het doosje leeg was. -</p> -<p>„Gij legt in dit doosje,” begon hij toen, „de door mij gekochte juweelen: diamanten -en parelen. Wij zullen ons door den kellner garen, papier en lak laten brengen. Ik -zal het doosje dicht binden en voorzien van een lak, waarop ik mijn zegel zal drukken. -Gij kunt het dan in uw bezit houden, totdat ge uw geld hebt gekregen. Dan stuurt ge -het mij onmiddellijk over. Ik zeg u vooruit, dat ik het doosje door mijn Parijschen -juwelier zal laten openen en dat het zegel ongeschonden moet zijn. Als dat niet het -geval is stuur ik u het doosje terug en vraag u daarvoor een schadevergoeding van -tweehonderd pond.” -</p> -<p>Collgate boog. -</p> -<p>Dat voorstel scheen hem zeer aannemelijk. -</p> -<p>Hij hield de juweelen, tot hij het geld in handen had en de vreemdeling kon ervan -overtuigd zijn, dat hij het gekochte in ongeschonden staat zou ontvangen. -</p> -<p>Lord Lister deed het doosje in papier, bond het dicht met een touw, dat door den kellner -was gebracht en verzegelde alles met twee lakken. Toen deed hij een prachtigen zegelring -van zijn wijsvinger en verzegelde alles. -</p> -<p>Hij overhandigde Collgate het pakje: -</p> -<p>„Hoe vindt ge dezen zegelring?” vroeg lord Lister. -</p> -<p>Collgate wilde het met juweelen bezette kleinood aanvatten, toen de ring door een -onhandige beweging op den grond viel. -</p> -<p>Hij bukte zich, evenals zijn bediende en Charly Brand. -</p> -<p>Het zoeken duurde een paar seconden, toen had Charly den ring gevonden en gaf hem -Collgate. -</p> -<p>De juwelier had zich nauwelijks weer opgericht of zijn eerste blik viel op het lucifersdoosje -met den kostbaren inhoud. -</p> -<p>Gelukkig! -</p> -<p>Het stond nog, verzegeld en wel, op dezelfde plaats. -</p> -<p>Voordat hij den ring bekeek, nam hij het doosje en lord Lister zag, hoe hij vol argwaan -de zegels bekeek. -</p> -<p>Maar zijn scherpe blik kon niets verdachts ontdekken en geheel tevreden gesteld stak -hij het doosje in zijn borstzak. -</p> -<p>Toen bekeek hij den ring. -</p> -<p>„Dat is een antieke ring, een oud-Romeinsche gemme. De briljanten zijn niet geheel -modern gezet. Ik taxeer dezen ring op vier- of vijfhonderd pond.” -</p> -<p>„Mijn juwelier te Parijs”, antwoordde lord Lister, „taxeerde hem veel hooger.” -</p> -<p>Collgate gaf den ring terug en Lister deed hem weer aan den vinger. -</p> -<p>„Hier is de <span class="corr" id="xd31e314" title="Bron: cheque">chêque</span>!” sprak hij daarna, „ge kent nu onze afspraak!” -</p> -<p>„Uitstekend”, antwoordde Collgate. -</p> -<p>Daarop nam hij afscheid en verliet met zijn bediende het hotel. -</p> -<p>Toen hij met dezen in de cab zat, sprak hij: -</p> -<p>„Jammer! Ik dacht niet, dat die Franzoos zooveel verstand van juweelen en parelen -zou hebben! De man is waarschijnlijk juwelier geweest. In ieder geval ben ik nu toch -zeker van mijn geld.” -<span class="pageNum" id="pb7">[<a href="#pb7">7</a>]</span></p> -<p>De bediende kuchte eens. -</p> -<p>„Ik weet het niet, mister Collgate, maar zouden we toch misschien niet het slachtoffer -worden van de een of andere oplichtersstreek?” -</p> -<p>„Maak je maar niet zenuwachtig”, antwoordde de juwelier. -</p> -<p>„Zouden de juweelen nog wel in het doosje zitten?” -</p> -<p>„Hoe zouden zij er uitgekomen zijn?” -</p> -<p>Collgate haalde het pakje voorzichtig uit zijn zak te voorschijn en bekeek de zegels. -</p> -<p>„Ze zijn onbeschadigd”, sprak hij. -</p> -<p>Bertram bekeek met argwaan het pakje. -</p> -<p>Toen zei hij nog eens: -</p> -<p>„Maar als ze er nu toch eens uit zijn?” -</p> -<p>„Wees toch niet zoo angstig; ge zijt waarlijk in staat om de heele zaak te bederven! -Als ik mij door u liet leiden, zou ik het pakje openmaken en dan komt er niets van -de heele geschiedenis terecht.” -</p> -<hr class="tb"><p> -</p> -<p>Lord Lister had intusschen zijn rekening betaald en het hotel verlaten om met den -nachttrein naar de boot te reizen. -</p> -<p>Charly Brand sprak, terwijl het tweetal door Londen reed, geen woord. Ook Lister was -zwijgzaam. -</p> -<p>In Common-street ging Raffles naar het station en nam den sneltrein naar Brighton, -de beroemde Engelsche badplaats. -</p> -<p>Toen hij met Charly Brand alleen in den coupé zat, begon deze: -</p> -<p>„Ik begrijp niet, waarom je je toch zooveel moeite met dien juwelier hebt gegeven. -Je bent toch immers geen oogenblik van plan geweest om de juweelen te koopen.” -</p> -<p>Lord Lister lachte. -</p> -<p>Hij haalde een sigarettenkoker voor den dag en hield dien Charly voor. -</p> -<p>„Een sigaret, jongen?” -</p> -<p>Tegelijkertijd overhandigde hij hem een lucifersdoosje. -</p> -<p>Maar nauwelijks had Charly dit in handen, of hij uitte een kreet van verbazing. -</p> -<p>Met groote, opengesperde oogen keek hij naar het doosje. -</p> -<p>Hij wist niet, of hij waakte of droomde. -</p> -<p>Het doosje, dat lord Lister hem overhandigde, was juist zoo verpakt en verzegeld als -dat, wat de juwelier Collgate een uur geleden had meegenomen. -</p> -<p>„Dat is een spook!” sprak hij, „hoe kom je aan dat lucifersdoosje?” -</p> -<p>„Heel eenvoudig; ik heb het in mijn zak gestoken!” -</p> -<p>„Ja—maar—ik heb toch gezien, dat de juwelier het doosje in zijn borstzak stak!” -</p> -<p>„Zeker”, antwoordde Raffles, „maar niet dit, dat was een ander, dat ik in onze kamer -in orde heb gemaakt, voordat ik met den juwelier ging onderhandelen. -</p> -<p>„Ik heb het bij mij gestoken en toen jullie je <span class="corr" id="xd31e359" title="Bron: buktet">bukten</span> naar den ring, heb ik dat op tafel gelegd en het doosje met de juweelen weggenomen. -</p> -<p>„Kijk!” -</p> -<p>Hij maakte de touwtjes los en schudde de diamanten in zijn hand. -</p> -<p>De prachtige, kostbare steenen fonkelden en sprankelden in alle mogelijke kleuren -en Charly Brand trok zóó’n onnoozel gezicht, dat Raffles in een schaterlach uitbarstte. -</p> -<p>„Waarom heb je dan den juwelier dien valschen steen en die paarlen teruggegeven?” -</p> -<p>„Omdat Raffles geen minderwaardige dingen verkiest, mijn jongen, begrijp je dat?” -</p> -<p>Voorzichtig borg hij toen de juweelen weer weg en een minuut later lag hij behaaglijk -in de fluweelen kussens te snurken<span class="corr" id="xd31e370" title="Niet in bron">.</span> -<span class="pageNum" id="pb8">[<a href="#pb8">8</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch2" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch2.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">TWEEDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE JUWELIER IN ANGST.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">De juwelier had een zeer slechten nacht doorgebracht. -</p> -<p>Even voordat hij naar bed was gegaan, had hij het Avondblad doorgelezen, dat, als -gewoonlijk, vol stond over de laatste schelmenstreken van Raffles. -</p> -<p>Voor het eerst gaf de dief hem zorg en angst. -</p> -<p>Hij dacht langen tijd na en plotseling rees de gedachte bij hem op, of die zoogenaamde -Parijsche bankier misschien niet de onbekende Raffles zou kunnen zijn— — -</p> -<p>Hij bekeek maar steeds weer het verzegelde pakje en bedacht of hij het niet zou kunnen -openen, zonder de zegels te verbreken. -</p> -<p>Hij doorstond de hevigste Tantalus-kwellingen. -</p> -<p>Telkens weer bedacht hij het een of andere middel om het doosje te <span class="corr" id="xd31e385" title="Bron: kunen">kunnen</span> openen, zonder dat iemand het zou kunnen bespeuren. -</p> -<p>Maar dan kwam ook even snel weer zijn gouddorst boven en de angst, dat het ten slotte -toch bemerkt zou kunnen worden, weerhield hem van zijn voornemen. -</p> -<p>Neen! -</p> -<p>Hij mocht het niet wagen! -</p> -<p>Hij zou er te veel bij verliezen. -</p> -<p>Want juwelier Collgate was het zoo gewend om van elken verkoop vijfhonderd procent -zoete winst op te strijken. -</p> -<p>En telkens, als hij was gaan liggen, als hij de oogen had gesloten om den slaap te -kunnen vatten, verscheen als een Alp zoo hoog, zoo dreigend-hoog, vóór hem de gedaante -van den bankier uit Parijs. Die gestalte nam dan langzamerhand andere gelaatstrekken -aan en de onbekende fluisterde hem toe: -</p> -<p>„Ik ben Raffles, de meesterdief, de groote onbekende!” -</p> -<p>Badend in zijn zweet draaide Collgate dan rond op zijn peluw of hij sprong op, ten -einde raad en verteerd van onrust en hij werd zóó zenuwachtig, dat hij met een revolver -in de hand zijn slaapkamer op en neer liep, rondspeurend of misschien de vreemdeling -zich in een kast had verborgen om het doosje met den kostbaren inhoud te kunnen stelen -als de kans schoon was. -</p> -<p>Slapeloos bracht hij den nacht door en telkens liep hij, met het doosje in de hand, -de kamer op en neer. -</p> -<p>Eindelijk, eindelijk dan toch was de lange nacht doorworsteld. -</p> -<p>De morgen brak aan. -</p> -<p>Hij verslond als het ware zijn ontbijt, waaraan hij anders wel den noodigen tijd besteedde -en holde toen naar de Bank. -<span class="pageNum" id="pb9">[<a href="#pb9">9</a>]</span></p> -<p>Daar kwam hij tot de vreeselijke ontdekking, dat hij de chêque onder zijn hoofdkussen -had laten liggen. -</p> -<p>Met een zwaren vloek riep hij een cab en reed naar huis terug. -</p> -<p>Doch de <span class="corr" id="xd31e408" title="Bron: cheque">chêque</span> was verdwenen. -</p> -<p>Met een nieuwen vloek riep hij het dienstmeisje en eischte van haar de chêque. -</p> -<p>De dienstbode, een brave Iersche vrouw, die eerst sinds enkele weken in Londen woonde, -keek haar meester aan met onnoozel gelaat. -</p> -<p>„Ik moet mijn chêque hebben!” schreeuwde Collgate, „mijn chêque van achttienduizend -pond! Waar is die? Waar hebt ge haar gelaten? Geef mij dadelijk het papier!” -</p> -<p>Hij schudde de vrouw bij haar arm, totdat deze, een groote, flinke vrouw, hem terugstiet. -</p> -<p>„Wel allemenschen! Ik weet niet, wat meneer bedoelt! Ik heb niks gezien! Niemendal -hoor! Dan moet ge Tom maar vragen, die was nog eerder dan ik in de slaapkamer!” -</p> -<p>„Je liegt!” brulde de juwelier, „je liegt alles! Jij hebt de chêque gestolen! Geef -haar dadelijk terug of ik roep de politie!” -</p> -<p>Hij trok de dekens van het bed en tilde de kussens op, maar met een van woede vuurrood -gelaat keek hij op het leege laken! -</p> -<p>Van een chêque was niets te zien. -</p> -<p>„Waar is Tom? Breng den kerel dadelijk hier.” -</p> -<p>De Iersche verdween en Collgate hoorde, hoe zij den neger riep. -</p> -<p>Ook deze was eerst sinds enkele maanden in dienst van den juwelier. -</p> -<p>Geen enkele dienstmeid of huisknecht hield het lang bij hem uit, daar hij iederen -ondergeschikte op hondsche manier behandelde. -</p> -<p>De Iersche vrouw kwam een poosje later terug. -</p> -<p>„Tom is voor een paar minuten uitgegaan, meneer!” -</p> -<p>Een oogenblik stond Collgate als vastgenageld. -</p> -<p>Toen begon hij de dienstbode opnieuw door elkaar. te rammelen. -</p> -<p>„Jelui vervloekt tuig! Je speelt onder één hoedje! Maar wacht maar! Ik zal jelui! -Beken onmiddellijk, dat je met Tom samen de <span class="corr" id="xd31e430" title="Bron: cheque">chêque</span> hebt gestolen!” -</p> -<p>Hij had de dienstmeid bij de keel gegrepen en drukte haar de ademhalingsorganen bijna -dicht. -</p> -<p>Maar dat was de Iersche toch te veel. -</p> -<p>Zij gaf haar meester een trap in den buik en sloeg hem stevig in het gelaat, zoodat -hij een heel eind achteruit vloog. -</p> -<p>„Jij ouwe schooier!” riep ze uit, „ik zal jou eens wijzen, hoe je menschen moet behandelen! -En nu ga ik dadelijk heen! Ik blijf geen minuut langer in je dienst!” -</p> -<p>Voordat zij de deur bereikt had, was de juwelier alweer op de been. -</p> -<p>Hij rukte een venster open dat op straat uitkwam en schreeuwde met luider stem: -</p> -<p>„Help! Moordenaars! Dieven!” -</p> -<p>In een paar seconden was de heele straat in oproer. -</p> -<p>Tramwagens moesten stoppen, omdat een groote menschenmenigte zich voor het huis van -den juwelier had verzameld. -</p> -<p>Politie snelde toe van alle kanten. -</p> -<p>Het was een grenzenlooze verwarring, maar eindelijk toch gelukte het den politiemannen, -eenige orde te brengen in die grenzenlooze verwarring en toen zij de woning van Collgate -waren binnengedrongen, hoorden zij al spoedig, wat er gebeurd was. -</p> -<p>Zij gaven den juwelier den raad, terstond naar de Bank te telephoneeren, dat de <span class="corr" id="xd31e447" title="Bron: cheque">chêque</span> niet uitbetaald moest worden, als hij door een ander werd gepresenteerd. -</p> -<p>„Juist”, steunde Collgate, „daaraan heb ik heelemaal niet gedacht!” -</p> -<p>Hij vloog naar de telephoon en schelde de Bank op. -</p> -<p>Het korte antwoord luidde: „<span lang="en">All right, Sir!</span>” -</p> -<p>Een der politiemannen sprak toen: -</p> -<p>„Ik verzoek u thans, mister Collgate, om met mij mede te gaan naar Scotland Yard en -daar het signalement van den verdwenen neger op te geven.” -<span class="pageNum" id="pb10">[<a href="#pb10">10</a>]</span></p> -<p>„Heel goed!” hijgde de juwelier, „de kerel moet aan den galg!” -</p> -<p>Hij reed met een der politiemannen naar Scotland Yard en werd daar toegelaten bij -inspecteur Baxter. -</p> -<p>De inspecteur der recherche trommelde zenuwachtig met zijn vingers op zijn schrijftafel -en luisterde slechts met een half oor naar het verhaal, dat Collgate hem deed. -</p> -<p>Zijn gedachten hielden zich onophoudelijk bezig met de vervolging van Raffles en toen -de juwelier het heele verhaal had verteld, wist de politie-inspecteur alleen, dat -de bezoeker door een neger Tom bestolen was. -</p> -<p>„Waar is die neger?” vroeg hij plotseling? -</p> -<p>De juwelier keek hem met verbaasd gelaat aan. -</p> -<p>„Waar de neger is? Ja, als ik dàt wist, was ik niet hier gekomen! Ik hoop dat gij -den kerel spoedig zult vangen!” -</p> -<p>„Ge kunt wel heen gaan, uw zaak zal onderzocht worden,” sprak Baxter. -</p> -<p>Geheel gebroken kwam Collgate in zijn huis terug, waar Bertram hem tegemoet trad om -hem over het gebeurde zijn leedwezen te betuigen. -</p> -<p>„Zwijg!” bulderde hem de juwelier toe, „gij zijt de schuld van alles!” -</p> -<p>„Ik?” vroeg de bediende op gekrenkten toon, „hoedat, mister Collgate?” -</p> -<p>„Hoe dat?” snauwde de chef, „vraagt ge dat nog? Weet ge dat niet? Ik heb u veel te -hoog aangeslagen! Gij zijt te dom om voor den duivel te dansen!—gij zijt”— —de juwelier -hapte naar adem. -</p> -<p>Hij was door opwinding heelemaal blauw in het gelaat geworden. -</p> -<p>„Ik verzoek u om opheldering, mister Collgate”, stoof nu Bertram op. „Dergelijke beleedigingen -verdraag ik niet en ik zal u aanklagen!” -</p> -<p>Collgate lachte woedend. -</p> -<p>„<span lang="en">All right!</span>” schreeuwde hij, „klaag mij maar aan! Misschien vind je wel ergens een rechter, die -mij nog schuldig verklaart ook! Ezel dat je bent! Groote, groote ezel! Driedubbel -overgehaalde stommerik! Ik herhaal het hier nogmaals, dat jij en jij alleen de schuld -bent van alles. Van alles, versta je? Jij hebt mij op de gedachte gebracht, dat Raffles -in het spel was! Jij hebt gezegd, dat die bankier uit Parijs mij misschien wel had -bedrogen! Daardoor heb ik den heelen nacht niet geslapen! Daardoor ook heb ik de <span class="corr" id="xd31e483" title="Bron: cheque">chêque</span> vergeten mee te nemen. Begrijp je nu, waarom je een ezel bent?” -</p> -<p>„Mister”, sprak de bediende nog eens en hij wist zich verbazend kalm te houden, „ik -zal u het tegendeel door den rechter laten bewijzen!” -</p> -<p>Daarop nam hij zijn hoed en verliet den winkel. -</p> -<p>De juwelier hield het in zijn huis niet langer uit. -</p> -<p>Hij vloog als een gek heen en weer en rende ten slotte weer naar de Bank om daar te -vragen, of misschien al een <span class="corr" id="xd31e492" title="Bron: cheque">chêque</span> van 18,000 pond gepresenteerd was. -</p> -<p>„<span lang="en">No, Sir!</span>” antwoordde de kassier. -</p> -<p>Toen ging hij door de straten van Londen wandelen in de stille hoop, den gevluchten -neger ergens te ontmoeten. -</p> -<p>Even voordat de Bank werd gesloten, ging hij er nog eens vragen, of de <span class="corr" id="xd31e503" title="Bron: cheque">chêque</span> was aangeboden, en toen hem daarop wederom ontkennend werd geantwoord, ging hij naar -Scotland Yard om bij den detective Marholm te informeeren, of men misschien al iets -op het spoor was. -</p> -<p>Marholm lachte hoonend. -</p> -<p>„Neen, wij hebben nog niets. De <span class="corr" id="xd31e509" title="Bron: cheque">chêque</span> is trouwens volkomen waardeloos voor den neger, daar de Bank er hem geen penny op -uitbetaalt!” -</p> -<p>„Juist!” antwoordde Collgate, „maar voor mij is zij van de grootste waarde.” -</p> -<p>„Laat dan dien kooper een nieuwe <span class="corr" id="xd31e515" title="Bron: cheque">chêque</span> uitschrijven,” meende de detective. -</p> -<p>Collgate <span class="corr" id="xd31e520" title="Bron: zuchte">zuchtte</span> diep. -</p> -<p>„Dat is juist mijn grootste ongeluk,” verklaarde hij toen, „de man is vanmorgen afgereisd!” -</p> -<p>„Wel, <span class="corr" id="xd31e526" title="Bron: Dan">dan</span> kan ik u misschien een middel aan de hand doen om de chêque terug te krijgen!” -<span class="pageNum" id="pb11">[<a href="#pb11">11</a>]</span></p> -<p>„Spreek op—vlug! Ik ben u dankbaar voor iedere aanwijzing!” -</p> -<p>„Het is nu vier uur,” sprak Marholm. -</p> -<p>„Ge kunt in het Avondblad nog een advertentie plaatsen, dat ge den brenger van de -gestolen chêque een belooning geeft van 500 pond sterling!” -</p> -<p>Collgate wrong zijn handen. -</p> -<p>„Mijn heele winst gaat naar de maan!” riep hij uit. -</p> -<p>„Dunkt u niet, dat 200 pond voldoende is?” -</p> -<p>„Wel mogelijk! Maar over het algemeen trekt een hooge belooning toch veel meer en -levert het beste resultaat!” -</p> -<p>Collgate dacht een oogenblik na. -</p> -<p>Toen sprak hij: -</p> -<p>„Ik zal uw raad opvolgen!” -</p> -<p>Hij huurde een automobiel en reed de groote kranten af om daar inderhaast nog de advertentie -op te geven. -</p> -<p>Toen hij thuis kwam, was hij als gebroken. -</p> -<p>De slaap kon hij echter ook dezen nacht niet vatten. -</p> -<p>Hij overlegde bij zich zelven of hij maar niet liever het pakje zou openen, maar zijn -schraapzucht weerhield hem. -</p> -<p>Eindelijk, tegen den morgen, sliep hij in, het lucifersdoosje vast in de hand geklemd. -</p> -<p>Eerst tegen den middag ontwaakte hij, daar het dienstpersoneel zijn huis verlaten -had en niemand hem had gewekt. -</p> -<p>Alleen de portier was nog op zijn post. -</p> -<p>Toen deze bemerkte, dat Collgate was opgestaan, vertelde hij hem, dat een jongen op -hem wachtte. -</p> -<p>In boozen luim liet de juwelier hem boven komen. -</p> -<p>„Waar kom je vandaan?” snauwde hij. -</p> -<p>De jongen haalde twee papieren te voorschijn. -</p> -<p>„Ik heb hier een chêque van 18,000 pond en een kwitantie van 500 pond. Tegen betaling -van 500 pond zal ik u de chêque geven!” -</p> -<p>De juwelier haalde verruimd adem. -</p> -<p>Met bevende handen greep hij naar het papier, maar de jongen, die klaarblijkelijk -goed was ingelicht, hield de chêque stevig vast en zei: -</p> -<p>„Pardon Sir! ik mag u dit papier alléén geven, als ge mij 500 pond betaalt!” -</p> -<p>„Maar ik moet het papier toch zien,” antwoordde Collgate, „ik moet er mij toch van -overtuigen, dat dit de gestolen chêque is!” -</p> -<p>„Dat kunt ge,” zei de jongen en hij liet hem het papier even zien. -</p> -<p>Collgate keek er scherp naar. -</p> -<p>Geen twijfel mogelijk! -</p> -<p>Dat was zijn gestolen eigendom. Zonder verder overleg nam hij uit zijn portefeuille -vijf banknoten van 100 pond en gaf ze den jongen, die hem papier, en kwitantie overhandigde -en snel het huis verliet. -</p> -<p>Een paar straten verder ging de jongen een volksherberg binnen, waar aan een tafeltje -twee heeren zaten. -</p> -<p>Hij ging naar hen toe, nam beleefd zijn pet af en gaf den oudste van het tweetal de -vijfhonderd pond waarop deze de jongen tien pond als belooning overhandigde. -</p> -<p>De jongen verdween en de heer, die het geld in ontvangst had genomen, sprak: -</p> -<p>„Kom Charly, we gaan terug naar Brighton, je ziet, hoe goed het is, als men vroeg -bij dag opstaat en de advertenties in de kranten leest. Ik heb dien Collgate nu een -tweede chêque gestuurd, waarop hij evenveel geld kan halen als op de eerste.” -</p> -<p>Lord Lister lachte, betaalde het ontbijt en verliet met Charly Brand de herberg. -</p> -<p>In hetzelfde oogenblik rende Collgate naar de Bank om eindelijk de chêque te incasseeren. -</p> -<p>De kassier nam het papier van den zenuwachtigen juwelier in ontvangst, las de onderteekening -en gaf haar toen den juwelier terug. -</p> -<p>Op kalmen toon sprak hij: -<span class="pageNum" id="pb12">[<a href="#pb12">12</a>]</span></p> -<p>„Die chêque is niet goed!” -</p> -<p>Collgate stond als versteend. -</p> -<p>„Ge vergist u,” sprak hij<span class="corr" id="xd31e578" title="Niet in bron">,</span> „ik ben de juwelier Collgate, de eigenaar van de gestolen <span class="corr" id="xd31e580" title="Bron: cheque">chêque</span>. Ge behoeft geen bezwaar te maken, mij het bedrag uit te betalen. Als ge het wenscht -zal ik mij legitimeeren!” -</p> -<p>„Ik zeg u nogmaals,” antwoordde de ambtenaar, „dat de chêque niet goed is.<span class="corr" id="xd31e585" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p>„Maar begrijp mij dan toch,” beweerde Collgate met klem, „de chêque, die mij ontstolen -is, moet uitbetaald worden!” -</p> -<p>„Ik betaal de chêque <i>niet</i> uit,” antwoordde de kassier. -</p> -<p>Collgate werd ongeduldig. -</p> -<p>Hij begon te schelden zoodat de kassier het luikje voor zijn neus dichtgooide. -</p> -<p>„Ik zal naar detective Marholm gaan,” bedacht Collgate<span class="corr" id="xd31e597" title="Niet in bron">,</span> „en hem vragen mee te gaan, opdat hij mij kan legitimeeren.” -</p> -<p>En hij vloog weer naar Scotland-Yard, waar hij, daar Marholm niet aanwezig was, naar -inspecteur Baxter werd verwezen. -</p> -<p>Nadat hij dezen verteld had, wat hij verlangde, verklaarde Baxter zich bereid, met -den juwelier naar de Bank te gaan. -</p> -<p>Een half uur later was het tweetal daar aangekomen. -</p> -<p>Toen Baxter vertelde, waarvoor zij gekomen waren en hij zich door zijn ambtspenning -had gelegitimeerd, herhaalde de kassier nogmaals met een ironisch lachje: -</p> -<p>„Die chêque deugt niet!” -</p> -<p>„De duivel kan je halen voor mijn part! Ik <i>moet</i> dat geld hebben!” schreeuwde Collgate woest. -</p> -<p>Onverschillig haalde de kassier de schouders op. -</p> -<p>„Ik heb u nu al een dozijn malen verklaard, dat dat papier niet echt is. Wij hebben -niet de eer, dien heer Durand te kennen.” -</p> -<p>Collgate keek den ambtenaar geheel ontzet aan. -</p> -<p>Een vreeselijke gedachte doorflitste zijn brein. -</p> -<p>De adem stokte hem. -</p> -<p>Zijn knieën beefden. -</p> -<p>„Ik—ik—” stotterde hij, „ik heb 500 pond voor die chêque betaald!” -</p> -<p>„Jammer van al dat geld,” beweerde Baxter, „die chêque schijnt dus niets waard te -zijn.<span class="corr" id="xd31e618" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p>Het duizelde den juwelier voor de oogen. Hij kon Baxter nauwelijks meedeelen, hoe -dien morgen een jongen hem de chêque had teruggebracht. -</p> -<p>„Dan heeft de oplichter u een tweede poets gespeeld. Maak nu het lucifersdoosje eens -open, waar de juweelen in moeten zitten.” -</p> -<p>De juwelier deed dit. -</p> -<p>Toen hij het papier had verwijderd en het doosje opende, om de kostbare steenen in -zijn hand te schudden, viel daaruit niets dan een visitekaartje en wat kiezelsteentjes. -</p> -<p>Met verglaasde oogen keek Collgate toen in het leege doosje en viel in zwijm. -</p> -<p>Inspecteur Baxter raapte het visitekaartje op. -</p> -<p>Nauwelijks echter had hij gelezen, wat er op stond of hij liet het weer op den grond -vallen, alsof hij gloeiend vuur had beetgepakt. -</p> -<p>Zijn gezicht werd bleek, het koude zweet parelde hem op het voorhoofd, hij bukte zich -en raapte het kaartje weer op. -</p> -<p>In hetzelfde oogenblik trad detective Marholm naar Baxter toe. -</p> -<p>Hij zag, hoe bleek Baxter was. -</p> -<p>„Hallo, inspecteur!” vroeg hij, „wat is er met u gebeurd? Hebt ge een spook te pakken?” -</p> -<p>Baxter haalde eens diep adem. -</p> -<p>Toen antwoordde hij: -</p> -<p>„Yes Sir, zoo is het! En ik zou willen, dat het spook werd tot vleesch en bloed, want -het is in staat, zooals ik je al meer gezegd heb, om mij in het gekkenhuis te brengen. -Lees dit eens!” -</p> -<p>Marholm nam het visitekaartje. -</p> -<p>Er stond op: -</p> -<p class="xd31e638">„John C. Raffles.” -<span class="pageNum" id="pb13">[<a href="#pb13">13</a>]</span></p> -<p>Verscheiden seconden bleef hij staren op dezen naam. -</p> -<p>Toen reikte hij het kaartje den inspecteur en glimlachend sprak hij: -</p> -<p>„Een duivelsche kerel! Hebt ge dat kaartje misschien per marconigraaf gekregen? Ik -acht dien kerel namelijk tot alles in staat!” -</p> -<p>„Neen”, antwoordde inspecteur Baxter, „het viel met een hoop kiezelsteenen uit dit -lucifersdoosje, dat een aantal diamanten van den juwelier moest bevatten.” -</p> -<p>Detective Marholm liet een zacht, spottend lachje hooren. -</p> -<p>Hij kende de praktijken van juwelier Collgate en daarop zinspelend, antwoordde hij: -</p> -<p>„<span class="corr" id="xd31e649" title="Bron: Wiet">Wie</span> weet! Gij beweert, of beter gezegd, de juwelier doet het, dat hij in dit doosje de -diamanten had gedaan, die hij den vreemdeling naar Parijs moest zenden! Gezien heeft -hij dat natuurlijk maar alleen! -</p> -<p>„Voor den duivel, inspecteur, het is niet onmogelijk, dat die Collgate de diamanten -in zijn vestjeszak heeft gestoken en den vreemdeling de kiezelsteenen heeft willen -overzenden!” -</p> -<p>Baxter antwoordde: -</p> -<p>„Jij houdt er altijd zoo je eigen beschouwingen op na, Marholm, maar laat nu voor -alles een dokter roepen, die den juwelier kan bijstaan.” -</p> -<p>Marholm verliet de kamer en kwam eenigen tijd later terug met een arts. -</p> -<p>Onder diens hulp kwam Collgate al heel spoedig weer bij. -</p> -<p>Toen hij eindelijk weer in zooverre genezen was, dat men met hem kon redeneeren, liet -Baxter hem het visitekaartje zien. -</p> -<p>„Ge hebt een heel beruchten klant in uw winkel gehad”, meende hij, „en ge moogt waarlijk -van geluk spreken, dat hij u niet nog meer ontstolen heeft. -</p> -<p>„De man, met wien ge te doen hebt gehad, is in staat, al uwe kostbaarheden op onverklaarbare -wijze in zijn zakken te doen verdwijnen.” -</p> -<p>Collgate meende, dat Baxter den draak met hem stak en ondanks zijn lichamelijke zwakte -antwoordde hij op boozen, opgewonden toon: -</p> -<p>„Houd uw grapjes voor u, mister Baxter, ik verzeker u, dat het tot nog toe geen enkelen -gauwdief gelukt was, mij ook slechts voor een six-pence te bedriegen.” -</p> -<p>Detective Marholm lachte en beweerde: -</p> -<p>„Het was waarschijnlijk den gauwdieven de moeite niet waard, zaken met u te doen!” -</p> -<p>Collgate wierp het hoofd in den nek met trotsch gebaar: -</p> -<p>„Juist, mijnheer! Mijn helder doorzicht, is steeds allen boevenstreken de baas gebleven!” -</p> -<p>„Kom, kom!” zei Marholm, „de gauwdieven houden er weer een heel andere beschouwing -op na als u. Een paar maanden geleden vond ik bij een berucht persoon in Eastend een -aanteekenboekje, waarin allerlei juweliers en bankiers stonden genoteerd in verband -met nachtelijke bezoeken. -</p> -<p>„Uw naam stond ook onder de firma’s, maar daarbij was een opmerking gemaakt, die ik -niet zou gelooven, als een eerlijk, gewoon burger haar had gemaakt. -</p> -<p>„De opmerking kwam echter van een mensch, die heel nauwkeurig informeert naar een -firma als de uwe, als hij daarmee in eenige relatie wenscht te treden en daarom ben -ik zoo vrij alles te gelooven wat ik daar destijds vernam.” -</p> -<p>Juwelier Collgate keek detective Marholm aan met de woedende uitdrukking, die de snoet -van een buldog heeft. -</p> -<p>„Mag ik misschien ook weten”, snauwde hij den detective toe, „wat die schurk over -mijn alom als solide bekend staande firma in zijn aanteekenboekje had geschreven?” -</p> -<p>„Wel!!” lachte Marholm, „als ge er op gesteld zijt, het te hooren— —” -</p> -<p>„Ja, ik wil het hooren!” schreeuwde Collgate, „ik zal dien ellendeling, als hij mij -beleedigd heeft, voor den rechter brengen!” -</p> -<p>„Dan moet ge nog een oogenblik wachten, de zegsman <span class="pageNum" id="pb14">[<a href="#pb14">14</a>]</span>heeft voorloopig twaalf jaar tuchthuisstraf”, sprak Marholm doodkalm. -</p> -<p>„Komt er niet op aan!” antwoordde Collgate, „al had hij ook dertien jaar,—als hij -mij beleedigt, moet hij in de gevangenis!” -</p> -<p>„Wie was het?” vroeg Baxter nu. -</p> -<p>„Een Duitscher,” antwoordde de detective, „ge herinnert u misschien nog wel de inbraak -in het Lyrictheater, drie maanden geleden. Toen arresteerde ik een inbreker, die uit -Duitschland gevlucht was. Hij heette Wauer.” -</p> -<p>„En wat zei die schurk, die gauwdief?” vroeg Collgate. -</p> -<p>„In zijn aanteekenboek stond”, antwoordde Marholm: „Bij juwelier Collgate is het niet -de moeite waard om in te breken, die verkoopt te veel bocht!” -</p> -<p>De juwelier hapte naar lucht, dat was inderdaad teveel voor hem. -</p> -<p>Hij kon niet razender worden dan als iemand het waagde, zijn eer als handelsman aan -te tasten. -</p> -<p>„Hel en duivel!” schreeuwde hij, „gelooft ge dan zoo’n tuchthuisboef? Mijnheer!—dat -is een schandaal. Ik zou naar aanleiding van het gebeurde zelfs tegen u een aanklacht -willen indienen. Alleen uw maatschappelijke positie redt u in dezen!” -</p> -<p>Marholm haalde onverschillig de schouders op. -</p> -<p>Daarna greep hij naar het visitekaartje en zei: -</p> -<p>„Sta mij toe, dat ik u voorlees, wat u de u zoo goed bekende John C. Raffles oftewel -lord Lister schrijft?” -</p> -<p>„Gij hebt geen recht, visitekaartjes te lezen, die aan mij gericht zijn!” snauwde -juwelier Collgate, „niet het minste recht hebt ge. Geef <i>mij</i> dat kaartje, het is <i>mijn</i> eigendom!” -</p> -<p>„Voorloopig nog niet!” antwoordde de politiedienaar, „wij staan hier niet als particulieren -tegenover elkaar, mister Collgate, dat moet ge toch inderdaad niet vergeten. Ik sta -hier als beambte van Scotland Yard, die bezig is een misdaad op te sporen. En in dat -verband, mister Collgate, heb ik het recht—en inspecteur Baxter zal het kunnen beamen—dat -wij alle papieren en bewijsstukken in beslag nemen. -</p> -<p>Als de zaak is afgehandeld, kunt ge uw bulletjes terug krijgen. -</p> -<p>Maar luister nu, wat het bewuste visitekaartje behelst -</p> -<p>Op de voorzijde staat gedrukt: -</p> -<blockquote> -<p class="first">Lord Edward Lister. -<br>Londen. -<br>Regent-Park.</p> -</blockquote><p> -</p> -<p>Daaronder staat met potlood het volgende geschreven: -</p> -<blockquote> -<p class="first salute">„Mister Collgate! -</p> -<p>Eenige jaren geleden hebt ge mij in plaats van diamanten, kiezelsteentjes verkocht. -Het is mij thans een groot genoegen, u eens te herinneren aan den verkoop, die u destijds -geen windeieren heeft gelegd. -</p> -<p>Met <span class="corr" id="xd31e719" title="Bron: bizondere">bijzondere</span> hoogachting. -</p> -<p class="signed">John C. Raffles, -<br>alias Gaston Durand. -<br>bankier uit Parijs.<span class="corr" id="xd31e728" title="Niet in bron">”</span></p> -</blockquote><p> -</p> -<p>Een zwarte sluier trok voor de oogen van den juwelier. -</p> -<p>Met een zucht viel hij in een stoel neer en sloot de oogen. -</p> -<p>„Ge weet mister Collgate,” begon Baxter, „dat deze Raffles vroeger een der voornaamste -Engelsche aristocraten was en als zoodanig verwijt hij u thans, dat gij hem destijds -kiezelsteenen voor diamanten hebt verkocht!” -</p> -<p>Collgate steunde als iemand, die zwaar ziek is. -</p> -<p>„Houd op met uw beleedigingen<span class="corr" id="xd31e736" title="Niet in bron">,</span>” kreunde hij. „Het lijkt wel, of ik hier als beklaagde voor u zit. Zoek liever dien -Raffles voor mij op”. -<span class="pageNum" id="pb15">[<a href="#pb15">15</a>]</span></p> -<p>„Dat zal wel een heele tijd duren, voordat wij dien gevonden hebben. Maar weet ge -wel zeker, mijnheer Collgate, dat ge ditmaal inderdaad echte waar hebt verkocht?” -</p> -<p>„Maar mijnheer!” stoof de juwelier op. -</p> -<p>„Houd u kalm. Uit dit briefje blijkt toch, dat ge bijzondere voorliefde koestert voor -kiezelsteentjes en het zou niet onmogelijk zijn, dat ge u ook dit keer weer vergist -hebt.” -</p> -<p>De juwelier hijgde van woede. -</p> -<p>Het allerliefst zou hij den inspecteur met een vuistslag hebben neergeveld. -</p> -<p>Hij begon: -</p> -<p>„Ik—ik—heb ditmaal inderdaad steenen gegeven van het zuiverste water.” -</p> -<p>„Dus destijds hebt ge inderdaad Lord Lister bedrogen?” -</p> -<p>Collgate werd bleek van schrik. -</p> -<p>Hij zag wel, dat hij een groote fout had begaan en wist niet, wat hij moest antwoorden. -</p> -<p>„Laat mij met rust! Ik wou maar dat ik met de heele zaak niets meer te maken had.” -</p> -<p>„Dat wil ik graag gelooven,” lachte detective Marholm. -</p> -<p>Toen zonk de juwelier opnieuw als gebroken op den stoel neder en hij sloot de oogen -met een vermoeid gebaar. -</p> -<p>„Laat den man nu met rust,” sprak Baxter, „en ga op je post, Marholm!” -</p> -<p>„Heel goed, inspecteur,” antwoordde de detective en met een korten groet verliet hij -de kamer. -</p> -<p>Toen hij weg was, ging Baxter naar den juwelier toe en sprak: -</p> -<p>„Maak u maar niet bezorgd, Mr Collgate, het zal voor u misschien zoo’n vaart nog niet -loopen!” -</p> -<p>Collgate stond op en drukte den inspecteur dankbaar de handen. -</p> -<p>„Ik dank u voor die woorden,” sprak hij op huilerigen toon, „ik dank u. En als ik -u van dienst kan zijn, dan ben ik daartoe gaarne bereid. Zijt gij getrouwd? Kom dan -eens bij mij en zoek een mooie diamanten broche voor uw vrouw uit. Ik verzeker u, -dat ge prima kwaliteit zult krijgen en ge zult mij het genoegen toch wel aan doen -zoo’n klein geschenkje van mij aan te nemen.” -</p> -<p>Nogmaals drukte de juwelier den inspecteur dankbaar geroerd de handen, toen plotseling -een woest geschreeuw werd vernomen voor de deur der kamer, waarin het tweetal zich -bevond. -</p> -<p>Baxter rukte de deur open, om te zien wat er gebeurde en zag dat detective Marholm -en een agent van politie alle moeite hadden om een neger terug te houden. -</p> -<p>„Blijf staan!” beval Marholm, „of ik schiet.” -</p> -<p>„<span class="corr" id="xd31e765" title="Bron: Collegate">Collgate</span> herkende terstond zijn ontvluchten huisknecht. -</p> -<p>„Wij hebben Raffles!” riep de agent uit. -</p> -<p>„Praat toch niet zoo’n onzin”, schreeuwde Marholm terug, „sta stil, neger!” -</p> -<p>Hij trachtte den zwarten kerel de handboeien aan te doen. -</p> -<p>In dat oogenblik vloog de juwelier op den neger af om hem bij de keel te grijpen en -te slaan. -</p> -<p>Daardoor trok hij Marholm achteruit; de neger kwam vrij en diende zijn vroegeren meester -zoo’n vuistslag toe in het gelaat, dat deze achterover op den grond tolde en den detective -in zijn val meesleepte. -</p> -<p>Door deze verwarring gelukte het den neger de straat op te vluchten. -</p> -<p>Marholm vloekte nu op Collgate. -</p> -<p>Deze schold op den detective. -</p> -<p>’t Was een vreeselijke verwarring. -</p> -<p>Ook op straat was men opmerkzaam geworden, toen de zwarte kerel daar met heidensch -lawaai en groot gebrul kwam aanstuiven en aan den overkant der straat, voor het venster -van een groot café, zaten twee heeren aandachtig te kijken naar het relletje. -</p> -<p>’t Waren lord Lister en Charly Brand. -<span class="pageNum" id="pb16">[<a href="#pb16">16</a>]</span></p> -<p>Het tweetal zat daar doodkalm aan een tafeltje en hadden juist allersmakelijkst gedineerd. -</p> -<p>Met de grootste belangstelling volgde lord Lister alles, wat daar op straat geschiedde. -</p> -<p>De nabijheid van het gevaar had voor hem iets bekorends, iets prikkelends. -</p> -<p>Maar Charly Brand was niet zoo kalm. -</p> -<p>Van zenuwachtigheid draaide hij op zijn stoel heen en weer. -</p> -<p>Het liefst was hij nu mijlen ver van deze plek verwijderd geweest. -</p> -<p>„Laat ons gaan,” smeekte hij zijn vriend. -</p> -<p>„Waarom?” vroeg deze, „het is immers hetzelfde, of we hier zijn of ergens anders. -Een schuilplaats kan den vluchteling niet redden, wel koelbloedigheid!” -</p> -<p>„Maar het wemelt hier van detectives”. -</p> -<p>„Des te beter! Hoe meer er bij elkaar zijn, hoe meer de een het werk overlaat aan -den ander, hoe minder vinden zij dengeen, dien zij zoeken. Dat is practische ondervinding -van mij. De heeren denken ons nu heel ergens anders. En maak mij nu alsjeblieft niet -zenuwachtig!” -</p> -<p>Charly Brand keek lord Lister vol bewondering aan. -</p> -<p>John Raffles scheen zijn kalmte geen oogenblik te verliezen. -</p> -<p>Maar Charly keek met angstige oogen naar al de herrie op straat en naar den vluchtenden -neger. -</p> -<p>Plotseling zei Lister. -</p> -<p>„Kijk eens, Charly, daar op straat, daar heb je onzen vriend Baxter en juwelier Collgate.” -</p> -<p>Charly Brand keek naar buiten. -</p> -<p>Ook hij zag de bedoelde heeren. -</p> -<p>Baxter bleef nog een tijdlang alleen staan, toen de anderen reeds vertrokken waren. -</p> -<p>Hij scheen over iets na te denken. -</p> -<p>Toen trad hij toe op het café, waarin John Raffles zat met zijn vriend. -</p> -<p>Charly Brand werd bleek. -</p> -<p>„Ik geloof,” fluisterde hij, „dat de inspecteur hier binnen komt.” -</p> -<p>„Waarom zou hij niet! De man zal honger hebben.” -</p> -<p>„We hadden hier weg moeten gaan!” -</p> -<p>„Wees toch niet zoo kinderachtig!” -</p> -<p>Maar Charly hield zijn oog niet van de deur af, waardoor Baxter eenige oogenblikken -later, vergezeld van een heer, binnen trad. -</p> -<p>Niet ver van lord Listers tafeltje ging het tweetal zitten. -</p> -<p>Charly Brand zat op heete kolen. -</p> -<p>Toen gleed een ijskoude rilling langs zijn rug, terwijl lord Lister hem glimlachend -aankeek, een sigaret opstak en met luide stem een grap vertelde. -</p> -<p>Een tijd later—Baxter had zijn soep besteld en scheen in een ernstig gesprek verdiept—zei -Raffles tot zijn vriend: -</p> -<p>„Ga nu opstaan en verlaat het café. Wacht mij op den hoek in den sigarenwinkel.” -</p> -<p>Charly stond op. -</p> -<p>Met bevende knieën trok hij zijn overjas aan en sidderend verliet hij het lokaal. -</p> -<p>Op straat bekroop hem opnieuw de grootste angst -</p> -<p>Als Lister herkend werd, was hij een verloren man. -</p> -<p>Raffles intusschen keek met de grootste kalmte naar inspecteur Baxter. -</p> -<p>Met onverschillig gebaar, alsof niets en niemand hem interesseerde, rookte hij een -sigaret en dronk daarbij langzaam zijn kop koffie uit. -</p> -<p>Baxter keek herhaalde malen geheel toevallig den café-bezoeker aan, die juist tegenover -hem zat, en plotseling bemerkten de lord, dat de oogen van den rechercheur onderzoekend -op hem bleven rusten. -</p> -<p>John Raffles knipte zelfs niet met de oogen en hield den blik uitstekend uit. -</p> -<p>Hij zag, dat Baxter zich vooroverboog en iets zeide tegen den heer, die bij hem zat. -</p> -<p>Ook deze keek toe naar lord Lister, die zijn onverschillige houding geen oogenblik -had laten varen. -<span class="pageNum" id="pb17">[<a href="#pb17">17</a>]</span></p> -<p>Het tweetal daarginds ging echter voort met fluisteren en toen stond de inspecteur -op en deed, alsof hij een tijdschrift zocht aan de leestafel. -</p> -<p>Daarna liep hij van de leestafel met een paar <span class="corr" id="xd31e832" title="Bron: haas-stige">haastige</span> stappen naar de deur en trad de straat op. -</p> -<p>Toch bemerkte lord Lister, dat de inspecteur hem in de gaten hield. -</p> -<p>Hij zag, dat de detective, die was blijven zitten, hem geen oogenblik uit het oog -verloor. -</p> -<p>Onmiddellijk begreep hij dat Baxter op straat was gegaan om hulptroepen aan te rukken -en zonder een oogenblik te aarzelen, ging hij naar het heerentoilet. Een smal venster -voerde van hier op de binnenplaats en daardoor vluchtte hij. -</p> -<p>Met een klein sprongetje stond hij beneden, toen klom hij langs de brandladder en -kwam zoo op het dak. -</p> -<p>Dit was plat en hij zag, dat hij zonder eenig gevaar voort kon loopen tot aan het -hoekhuis. -</p> -<p>Daar staakte hij zijn wandeling over de daken, opende een luikje en kwam op de trap -van een huis. -</p> -<p>Hij had zijn hoed in het café achtergelaten. -</p> -<p>Daar hij begreep, dat hij zich zonder hoofddeksel niet op straat kon vertoonen, luisterde -hij aan verschillende deuren, totdat hij een ontdekte, waarachter zich naar alle waarschijnlijkheid -niemand bevond. -</p> -<p>Met een uitstekenden looper opende hij de deur en trad de woning binnen. -</p> -<p>In de gang hingen, zooals hij had vermoed, verscheiden hoeden en petten. -</p> -<p>Haastig zette hij een daarvan op en verdween toen, zooals hij gekomen was. -</p> -<p>Nu ging hij de trap af en de straat op. -</p> -<p>Deze was geheel gevuld met een opgewonden menigte. -</p> -<p>„Ze hebben hem!” klonk het aan allen kant, „hij is gevangen. In dat café hebben de -detectives van Scotland Yard hem gesnapt!” -</p> -<p>Lord Lister lachte ironisch en ging den sigarenwinkel binnen. -</p> -<p>Zijn vriend was echter verdwenen. -</p> -<p>De lord kocht een paar sigaren en vroeg den winkelier toen, waar de heer gebleven -was, wiens uiterlijk hij beschreef. -</p> -<p>„Hij is haastig weggegaan, toen er buiten geroepen werd, dat men Raffles had gevangen.” -</p> -<p>„Dank u.” -</p> -<p>Lord Lister ging heen. -</p> -<p>Hij begaf zich tusschen de menigte. -</p> -<p>Misschien ontdekte hij daar Charly Brand. -</p> -<p>Toen zijn moeite echter tevergeefsch was, nam hij een automobiel en beval naar Fulton -Street te rijden, naar het huis van miss Walton. -</p> -<p>Dit huis had hij Charly Brand opgegeven in geval de vrienden elkaar kwijt raakten. -</p> -<p>In de buurt van het huis stapte hij uit om geen opzien te baren in de stille straat. -</p> -<p>Het was op den hoek van St. Georges Street. -</p> -<p>Voorzichtig keek hij rond in de half donkere straat om te zien, of het huis niet door -detectives werd bewaakt. -</p> -<p>Hij bemerkte niet, dat een kerel, oogenschijnlijk een bedelaar, hem scherp had gadegeslagen -en geheime teekens gaf naar een winkel aan de overzijde. -</p> -<p>Zoodra Raffles de deur van het huis was binnengegaan, kwamen verscheiden detectives -te voorschijn uit de winkels aan den overkant der straat, waaronder detective Marholm. -</p> -<p>Voorzichtig als Indianen slopen zij voorwaarts. -</p> -<p>„Opgepast, jongens!” fluisterde Marholm, „als jelui goed op je post bent, loopt de -vos vandaag in de val.” -</p> -<p>Hij bleef voor de deur van miss Waltons huis staan en luisterde aandachtig. -</p> -<p>Op de vierde verdieping werd een deur geopend en duidelijk hoorde men de stemmen van -miss Walton en lord <span class="corr" id="xd31e872" title="Bron: Raffles">Lister</span>. -<span class="pageNum" id="pb18">[<a href="#pb18">18</a>]</span></p> -<p>„Twee mannetjes moeten naar het dak gaan”, zei Marholm, „twee moeten hier op de trap -de wacht houden, één gaat op de binnenplaats en één aan de voordeur. -</p> -<p>„Ik zal met detective John naar binnen gaan en trachten hem te pakken te krijgen. -</p> -<p>„Als we vechten moeten, zal ik een signaal geven. Goed opgepast hoor. Ik wil eindelijk -eens de eer van Scotland Yard hoog houden. Heel Londen lacht ons uit!” -</p> -<p>Hij onderzocht zijn revolver en ging de trap op. -</p> -<hr class="tb"><p> -</p> -<p>Toen lord Lister aan de woning van miss Walton de schel overhaalde deed de jonge dame -zelf open. -</p> -<p>Lord Lister noemde zachtjes zijn naam en toen verscheen een vreugdestraal in de oogen -van het jonge meisje. -</p> -<p>Zij bracht hem naar de voorkamer en sprak daar: -</p> -<p>„Lord Lister, verlaat zoo gauw mogelijk Londen. Al de detectives vervolgen u!” -</p> -<p>John Raffles lachte. -</p> -<p>Hij lette niet op haar woorden en vroeg: -</p> -<p>„Is uw moeder thuis?” -</p> -<p>„Neen! Ik heb haar voor enkele weken naar het sanatorium gezonden, opdat zij wat op -krachten kan komen!” -</p> -<p>In hetzelfde oogenblik werd er gescheld. -</p> -<p>Het meisje luisterde. -</p> -<p>Toen sprak zij: -</p> -<p>„Wie zou daar kunnen zijn?” -</p> -<p>Lord Lister antwoordde: -</p> -<p>„Dat zal Charly zijn. Hij weet, dat hij mij hier kan vinden. Maar laat ons voorzichtig -zijn, en eerst eens vragen, wie daar is.” -</p> -<p>Weer werd gescheld en ditmaal luider dan te voren. -</p> -<p>Nu schrikte Raffles toch. -</p> -<p>Die bevelende toon kwam van iemand, die toegang verlangde tot elken prijs. Hij vloog -naar het venster en keek door het spionnetje, wie daar buiten stond. -</p> -<p>Nauwelijks had hij dit gezien of hij ging in de kamer terug. -</p> -<p>„Ik word vervolgd. Daar beneden staan verscheiden rechercheurs!” -</p> -<p>Miss Walton werd doodsbleek. -</p> -<p>Radeloos keek zij lord Lister aan. -</p> -<p>Wanhopig wrong zij haar handen en fluisterde: -</p> -<p>„Gij zijt verloren!” -</p> -<p>„Wees kalm,” fluisterde Lister, „waar een wil is, is een weg en mijn wil is sterk -genoeg om een weg te vinden! Ik heb geen oogenblik tijd te verliezen!” -</p> -<p>Hij opende een der vensters. -</p> -<p>Het meisje ijlde hem na. -</p> -<p>„Neen, lord Lister, dat moogt gij niet doen, dat zou uw dood zijn!” -</p> -<p>Lord Lister stond een oogenblik besluiteloos. -</p> -<p>Er was voor hem geen andere uitweg, slechts door het venster kon hij vluchten. -</p> -<p>Eensklaps liet hij een zacht fluiten hooren. -</p> -<p>Hij had gevonden, wat hij zocht. -</p> -<p>Onder het venster liep een smalle richel naar het volgende huis. -</p> -<p>Als hij daar langs kon komen, zou hij door een openstaand raam in die vreemde woning -kunnen gaan en zoo de straat bereiken. -</p> -<p>Maar de kamer lag op de vierde verdieping en als hij misstapte, zou hij onherroepelijk -te pletter vallen. -</p> -<p>Reeds was hij van plan den tocht te wagen, toen hij zag, dat ook voor het naburige -huis zich detectives hadden opgesteld. -</p> -<p>Er werd dus volledige jacht op hem gemaakt. -</p> -<p>En nu zat hij in een val, waaruit hij zich niet zoo gemakkelijk zou kunnen redden. -</p> -<p>John Raffles’ hersens werkten met koortsachtige haast. -</p> -<p>Hij moest een uitweg vinden. -</p> -<p>Zonder een woord verder met miss Walton te wisselen, ging hij haastig naar de keuken -om daar van uit het raam de kansen tot ontvluchten te overzien. -<span class="pageNum" id="pb19">[<a href="#pb19">19</a>]</span></p> -<p>Nauwelijks had hij een venster geopend, of hij stiet een kreet van vreugde uit. -</p> -<p>Hij had een nieuwen uitweg gevonden. -</p> -<p>Deze was echter van zeer halsbrekenden aard. -</p> -<p>Aan het keukenvenster was op Engelsche manier een balkon aangebracht. -</p> -<p>Van dit balkon was een waschlijn gespannen naar het huis aan den overkant. -</p> -<p>De Engelschen drogen, bij gebrek aan betere plaats, hun wasch op deze manier. -</p> -<p>Langs deze waschlijn nu wilde Raffles het andere huis bereiken. -</p> -<p>Op dezen tocht was hij blootgesteld aan het grootste <span class="corr" id="xd31e939" title="Bron: levengevaar">levensgevaar</span>, want als de waschlijn brak, zou hij van de vierde verdieping naar beneden storten. -</p> -<p>Voordat hij het plan waagde, keerde hij zich tot miss Walton. -</p> -<p>„Kijk goed de advertentiepagina van de „Times” door. Daar zult ge nader van mij lezen. -Ik moet u weerzien, miss Walton!” -</p> -<p>Hij greep haar hand en drukte er een kus op. -</p> -<p>In haar schoone oogen blonken tranen. -</p> -<p>Hij keek haar aan en in dat oogenblik werd het hem volkomen duidelijk, dat hij het -mooie meisje liefhad. -</p> -<p>Hij vergat, dat daarbuiten de detectives op bevelenden toon wenschten te worden toegelaten -en terwijl hij de armen om haar heensloeg, fluisterde hij haar de liefste woordjes -in het oor. -</p> -<p>De detectives hadden intusschen bijlen gehaald. -</p> -<p>De deur versplinterde. -</p> -<p>Lord Lister liet het meisje los. -</p> -<p>„Vaarwel, liefste! Vergeet niet, wat ik je gezegd heb. Over een paar dagen zul je -in de „Times” bericht van mij krijgen.” -</p> -<p>Hij gaf haar een vlijmscherp zakmes, -</p> -<p>„Wacht nu, totdat ik het touw goed te pakken heb. Als ik roep, moet je het middendoor -snijden!” -</p> -<p>Miss Walton beefde. -</p> -<p>„<span class="corr" id="xd31e958" title="Bron: Eduard">Edward</span>!” fluisterde zij, „bedenk, wat je doen wilt. Als je naar beneden valt, spring ik -je na.” -</p> -<p>„Maak je niet bezorgd,” antwoordde John Raffles. -</p> -<p>Hij kuste haar. -</p> -<p>In dit oogenblik vloog de deur met luid gekraak open. -</p> -<p>Zonder zich een oogenblik te bedenken, vloog lord Lister over de ijzeren borstwering, -greep de waschlijn met beide handen en trachtte zoo het huis aan den anderen kant -te bereiken. -</p> -<p>Hij had het nog niet bereikt, toen de detectives bij miss Walton op het balkon kwamen. -</p> -<p>„Daar is hij,” riepen zij, „halt, of wij schieten!” -</p> -<p>„Vlug, miss Walton!” riep John Raffles en terstond sneed het jonge meisje het touw -door. -</p> -<p>Lord Lister vloog met alle geweld door de lucht en kwam met een smak terecht tegen -den muur van het huis aan den anderen kant. -</p> -<p>Verbluft keken de detectives elkander aan en toen naar de kloof, die hen nu van Raffles -scheidde. -</p> -<p>Zij haalden hun revolver te voorschijn om op den vluchtende te schieten, maar nog -voordat zij daarvan gebruik konden maken, was de lord neergegleden langs de waschlijn, -die nu tot bijna op den grond hing en aan het oog onttrokken. -</p> -<p>Toen keerde zich de woede der detectives tot miss Walton. -</p> -<p>Volgens de Engelsche wet kon zij niet verantwoordelijk worden gesteld voor de vlucht -van lord Lister. -</p> -<p>Zonder zich verder om haar te bekommeren, verlieten zij het huis om de jacht op lord -Lister voort te zetten. -</p> -<p>Miss Walton bleef op het balkon staan. -</p> -<p>Alles kwam haar voor als een dwaze, ongelooflijke droom. -</p> -<p>Toen het donker begon te worden, liet zij een timmerman roepen, die <span class="corr" id="xd31e980" title="Niet in bron">voor </span>haar de versplinterde deur weer moest herstellen. -</p> -<p>Terwijl dit geschiedde, trad een heer op haar toe, die haar groette. -</p> -<p>Zij schrikte, toen zij Charly Brand herkende. -</p> -<p>Hij ging met haar in de kamer en daar vertelde zij hem, wat er dien middag was voorgevallen. -<span class="pageNum" id="pb20">[<a href="#pb20">20</a>]</span></p> -<p>Ook deelde het meisje hem mede, dat eerstdaags onder de advertenties in de „Times” -lord Lister van zich zou doen hooren. -</p> -<p>Charly dankte het meisje voor haar inlichtingen en vertrok snel. -</p> -<p>Maar waar moest hij heengaan? -</p> -<p>Hij was zoo gewend in alles door Raffles geleid te worden, dat hij op het oogenblik -als hulpeloos op straat stond. -</p> -<p>Toen besloot hij een vroegeren schoolkameraad om logies te vragen, totdat lord Lister -weer van zich zou doen hooren. -<span class="pageNum" id="pb21">[<a href="#pb21">21</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch3" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch3.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">DERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE ONTVOERING.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Baxter had een geheim onderhoud met zijn detectives om opnieuw te beraadslagen, hoe -lord Lister, alias Raffles, kon gepakt worden. -</p> -<p>De juwelier Collgate had een belooning van duizend pond sterling uitgeloofd voor hem, -die zijn juweelen terugbracht. -</p> -<p>Maar hoe de detectives ook nadachten, zij konden geen nieuwe middelen vinden om Raffles -te pakken. -</p> -<p>De inspecteur had nogmaals een onderhoud gehad met Sherlock Holmes, om dezen te vragen, -behulpzaam te zijn in het opsporen van Raffles. -</p> -<p>Holmes telefoneerde echter, dat hij niet van plan was aan deze opsporing mede te werken, -daar hij Raffles volstrekt niet beschouwde als een misdadiger. -</p> -<p>Zoo was Baxter dus op zijn eigen mannetjes aangewezen. -</p> -<p>En zoo wist Baxter dus feitelijk zelf nog niet, welken weg hij in dezen zou inslaan. -</p> -<p>Met mismoedig gelaat keek hij het avondblad door. -</p> -<p>Plotseling bleef zijn blik hangen aan een kleine advertentie. -</p> -<p>Hij las het volgende: -</p> -<blockquote> -<p class="first salute">„Miss Else! -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e1014" title="Niet in bron">„</span>Plaats van ontmoeting vóór het Majesty-Theater, morgen, Donderdag, om acht uur!”</p> -</blockquote><p> -</p> -<p>Baxter las de advertentie verscheiden keeren. -</p> -<p>Zou het toeval hem hier den weg hebben gewezen? -</p> -<p>Hij dacht na. -</p> -<p>Zou met deze miss zijn bloedverwante, miss Walton, niet bedoeld worden? -</p> -<p>Wie weet! -</p> -<p>Misschien was hij op het juiste spoor! -</p> -<p>Misschien was hij dit keer Raffles te slim af! -</p> -<p>Hij vertelde Collgate niets van zijn ontdekking. -</p> -<p>Hij nam een zakmesje en sneed de advertentie voorzichtig uit. -</p> -<p>Toen nam hij afscheid van den juwelier en ging naar het advertentiebureau van de „Times” -om daar te vragen of men hem den persoon kon beschrijven, die de advertentie had afgegeven. -</p> -<p>Onverrichterzake moest hij echter weer weggaan. -</p> -<p>Toen begaf hij zich naar Whitechapel. -</p> -<p>Het was al donker, toen hij dit beruchte stadsgedeelte betrad. -</p> -<p>Voor een klein huisje in de buurt van de Theems bleef hij staan. -</p> -<p>Nadat hij naar alle kanten had rondgespeurd of niemand hem bespiedde, deed hij de -deur voorzichtig open. -</p> -<p>Hij vroeg: -</p> -<p>„Is mister Fox thuis?” -</p> -<p>Een vrouwenstem antwoordde: -<span class="pageNum" id="pb22">[<a href="#pb22">22</a>]</span></p> -<p>„Yes, Sir!” -</p> -<p>De inspecteur ging een korte gang door en een kamer binnen, waarin een petroleumlamp -brandde. -</p> -<p>Bij zijn binnenkomst stond een oude, magere man uit zijn leuningstoel op. -</p> -<p>Hij keek den detective met scherpen blik aan. -</p> -<p>„O, bent u het, inspecteur Baxter? Ik heb u in drie maanden niet gezien, wat voert -u hier?” -</p> -<p>„Zaken!” antwoordde Baxter. „Ik heb uw hulp noodig, waarbij ge een paar duizend pond -kunt verdienen.” -</p> -<p>De magere hoestte en bood den inspecteur een stoel. -</p> -<p>„Laat eens hooren, wat ge voor zaakjes hebt!” -</p> -<p>Baxter zweeg even. -</p> -<p>Toen begon hij: -</p> -<p>„Het is om Raffles te doen!” -</p> -<p>De magere liet een langgerekt gefluit hooren. -</p> -<p>Toen trommelde hij met zijn beenige vingers op de tafel. -</p> -<p>„Dat dacht ik al, toen ik die belooning hoorde. Dus om Raffles is het te doen! Het -is <i>wel</i> een groote eer voor mij, dat ge daarvoor <i>mijn</i> hulp inroept, maar beste mijnheer Baxter, ik wil u wel eerlijk bekennen, dat <i>die</i> kerel ons allemaal veel te slim af is. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e1062" title="Niet in bron">„</span>Er is een belooning op zijn hoofd gezet, zooals totnogtoe de recherche nog nooit heeft -uitgeloofd. Als ze maar te verdienen was! Gij weet heel goed, inspecteur, dat ik in -mijn twintigjarige loopbaan als particulier detective, al heel wat moeilijke zaakjes -heb opgeknapt en heel wat gevaarlijke jongens achter de tralies heb gewerkt.<span class="corr" id="xd31e1064" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p>„Maar mijn waarde mister Baxter, kijk eens hier!” -</p> -<p>Hij wees op een stapel papieren, die voor hem op tafel lag. -</p> -<p>„Daar hebt ge al het materiaal, dat ik in de zaak Raffles heb verzameld, zonder dat -ik feitelijk nog tot eenig helder inzicht ben gekomen. -</p> -<p>„Ik wil u wel eerlijk bekennen, mister Baxter, dat die man ons allen te slim af is. -Ik schroom geen oogenblik, dit volmondig te erkennen!” -</p> -<p>„Dat ben ik niet met u eens! Ik geloof, dat ik hem ditmaal te slim af ben en gij, -mister Fox, zijt de eenige, die mij kunt helpen.” -</p> -<p>Fox vertrok zijn gelaat tot een grimas: -</p> -<p>„Ja, ja, als de heeren detectives het niet meer alleen af kunnen, dan mogen wij eens -een handje helpen. Vertel me dan eens wat ge voor hebt met dien Raffles en met mij!” -</p> -<p>Baxter haalde de uitgeknipte advertentie uit zijn portefeuille te voorschijn. -</p> -<p>Fox las haar opmerkzaam. -</p> -<p>„Ja, als dat die miss Walton is, die met Raffles onder één hoedje speelt—en als dat -Raffles is, dan—hm!—dan zou het wel een aardig zaakje kunnen worden. Maar—” hij zweeg -een wijle. -</p> -<p>Toen vervolgde hij: -</p> -<p>„Maar <i>als</i> het nu inderdaad dat liefje en Raffles zijn, wat dan?” -</p> -<p>Baxter zweeg. -</p> -<p>„De zaak is niet zoo heel gemakkelijk”, vervolgde Fox. -</p> -<p>„Zou Raffles, als hij naar den schouwburg gaat, zich aan het publiek vertoonen? Daar -geloof ik niets van.” -</p> -<p>„Maar ik <i>zal</i>, ik <i>moet</i> hem vinden”, beweerde Baxter. -</p> -<p>„Ik wensch u veel geluk, mijnheer Baxter, maar, met uw verlof, ik heb een heel ander -plan.” -</p> -<p>„En dat is?” -</p> -<p>„Raffles is verliefd op deze miss Walton, dat is een feit. Hij heeft het er nu opgezet, -haar te ontmoeten! Als het ons dus morgenavond, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, -niet gelukt Raffles voor den schouwburg te vangen, laat ons dan miss Walton ontvoeren -en haar ergens heen brengen. Raffles zal dan natuurlijk geen poging ongemoeid laten -om zich met haar in verbinding te stellen en haar uit onze handen te bevrijden.” -</p> -<p>Baxter <span class="corr" id="xd31e1096" title="Bron: schude">schudde</span> het hoofd. -</p> -<p>„Dat is een strafbaar feit, mister Fox.” -<span class="pageNum" id="pb23">[<a href="#pb23">23</a>]</span></p> -<p>„In dezen heiligt het doel de middelen.” -</p> -<p class="xd31e638">— — — — — — — — — — — — —<br> -— — — — — — — — — — — — —<br> -— — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>Om zeven uur den volgenden dag reeds waren Baxter en Fox voor het Majesty-Theater -op post. -</p> -<p>Het was omstreeks acht uur toen Baxter het meisje ontdekte. -</p> -<p>Een fijne, klamme motregen viel neer en het meisje had haar gelaat in een dichten -sluier gehuld. -</p> -<p>Baxter zag, dat zij telkens omkeek met onrustig gebaar, alsof zij op iemand wachtte. -</p> -<p>In dit oogenblik vloog Fox op haar af. -</p> -<p>Hij sprak haar aan. -</p> -<p>„Het is goed, dat ge gekomen zijt. Ga mee, ge wordt gewacht.” -</p> -<p>Miss Walton, die niet de minste argwaan koesterde, volgde den particulieren detective -naar een automobiel, die achter het gebouw wachtte. -</p> -<p>Baxter bleef op post, in de hoop den verwachten Raffles te zien opdagen. -</p> -<p>Toen Fox de automobiel bereikt had, sprak hij: -</p> -<p>„Stap vlug in, opdat niemand op ons let.” -</p> -<p>Deze woorden versterkten het meisje nog meer in haar meening, dat de man door lord -Lister gezonden was. -</p> -<p>Haastig besteeg zij de automobiel, terwijl Fox nog eens omkeek of hij door niemand -werd bespied. -</p> -<p>Hij zag alleen een politie-agent in uniform en, onbevreesd voor dezen, riep hij den -chauffeur het adres van zijn huis toe. -</p> -<p>Toen steeg ook hij in. -</p> -<p>Hij zag echter den scherpen blik niet, waarmede de politie-agent hem nakeek. -</p> -<p>Deze slenterde langzaam naar den hoofdingang van den schouwburg en posteerde zich -daar in de buurt van den inspecteur. -</p> -<p>Een paar seconden later begon hij met den inspecteur een praatje over het slechte -weer en over het stuk, dat dien avond gespeeld werd. -</p> -<p>Baxter gaf maar korte antwoorden en toen begon de agent maar opnieuw te patrouilleeren. -</p> -<p>De inspecteur keek nauwelijks naar den agent. -</p> -<p>Scherp speurde hij naar de menigte, in de hoop den gezochten Raffles te vinden. -</p> -<p>Tegen negen uur werd hij het wachten moede. -</p> -<p>Hij scheen zich vergist te hebben, -</p> -<p>Miss Walton had zeker op iemand anders gewacht. -</p> -<p>Raffles was niet voor den schouwburg geweest. -</p> -<p><i>En toch was hij er geweest!</i> -</p> -<p>Hij had zelfs met hem gesproken over het slechte weer en het stuk, dat werd opgevoerd. -</p> -<p>De inspecteur had slechts de hand behoeven uit te steken om den gezochte in te rekenen. -</p> -<p>Lord Lister was als politie-agent verkleed gekomen. -</p> -<p>Hij was ook de man geweest, die de automobiel had nageoogd en die hoorde, waar de -onbekende man met miss Walton was heengereden. -</p> -<p>Toen sprak hij Charly Brand aan, die den schouwburg wilde binnengaan en ging met hem -de aangrenzende straat in, waar zij al spoedig een cab namen en zich naar een pension -lieten rijden. -</p> -<p>Daar had hij een kamer gehuurd en zich in het uniformpak gestoken. -</p> -<p>De vrienden vertelden elkander hun wedervaren. -</p> -<p>„Ik moet nog dezen nacht te weten komen, wat er met miss Walton gebeurd is”, sprak -Raffles. -</p> -<p>„Ik wil eerst een bezoek met je brengen bij mijn hospes en zijn vrouw; die kunnen -dan kennis met je maken en een kamer voor vannacht voor je in orde maken. Wij gaan -dan dadelijk weer weg.” -</p> -<p>De hospes en zijn vrouw wisten hoegenaamd niets af van het doen en laten van hun huurder. -Zij hielden hem, met het oog op zijn uniform, inderdaad voor een Londensch politieman. -</p> -<p>Zonder eenige achterdocht begroetten zij Charly Brand. -</p> -<p>Zij gaven hem een kamer naast die van lord Lister gelegen. -</p> -<p>Hij nam Charly mee naar zijn pension en tegen <span class="pageNum" id="pb24">[<a href="#pb24">24</a>]</span>elf uur des avonds verliet het tweetal het huis om naar miss Walton’s verblijf te -gaan zoeken. -</p> -<p>Lord Lister begreep instinctmatig, dat men het meisje een strik had gespannen. -</p> -<p>Nadat zij een uur hadden gereden, waren zij voor het huis van den particulieren detective -gekomen. -</p> -<p>De vensterluiken van het huis, dat door Fox bewoond werd, waren stevig gesloten, zoodat -geen lichtschijnsel op straat viel. -</p> -<p>De beide vrienden bekeken eenigen tijd het huis, om te zien, hoe zij dat het best -konden binnendringen. -</p> -<p>Daar ontdekte lord Lister dat het derde huis, van de woning van Fox verwijderd, leeg -stond. -</p> -<p>Terstond had hij een plan gereed. -</p> -<p>„Wij zullen door dat huis op de binnenplaats trachten te komen.” -</p> -<p>Juist wilde het tweetal het leege huis binnengaan, toen de deur van Fox’ woning werd -geopend. -</p> -<p>Op den drempel verschenen twee mannen. -</p> -<p>In een van hen herkende lord Lister terstond inspecteur Baxter. -</p> -<p>„Laten wij er het beste van hopen”, hoorde de gentleman-dief hem zeggen, „en neem -haar de prop vooral niet uit den mond, vóórdat zij heelemaal weer bedaard is geworden; -zij schreeuwt anders nog de heele buurt bij elkaar. -</p> -<p>„Ik zal nu dadelijk even naar Scotland Yard telefoneeren. Onze meest waakzame agenten -zullen zoolang de straat en het huis observeeren, totdat die slimme vos, die Raffles, -hier naar toe komt om het meisje te bevrijden!” -</p> -<p>„De hoofdzaak is en blijft”, beweerde de particuliere detective, „dat uw mannen zich -niet zoo opvallend gedragen, dat ieder kind hen met den vinger kan nawijzen en kan -zeggen, „daar staat een van de lui van Scotland Yard.”<span class="corr" id="xd31e1172" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p>„Maak je maar niet bezorgd”, antwoordde Baxter, „ik maak dat zaakje keurig in orde. -Alles zal in het werk werden gesteld om de geschiedenis volkomen te doen slagen. -</p> -<p>„Ik ben er nu alleen nog maar bang voor, dat het dien Raffles niet zal gelukken, de -verblijfplaats van het meisje te ontdekken?” -</p> -<p>„Laat dat maar gerust aan mij over, mister Baxter. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e1179" title="Niet in bron">„</span>Ik zal morgen onder dezelfde letters als de bewuste advertentie, in de krant zetten, -dat miss Else vanavond verhinderd was. Ik zal hem dan verzoeken, haar hier te komen -opzoeken. Als Raffles dan de advertentie leest, waaraan ik geen oogenblik twijfel, -dan zal hij er met open oogen inloopen en hierheen komen, of hij zal op de een of -andere wijze probeeren, met miss Walton zich in verbinding te stellen.” -</p> -<p>„<span lang="en">All right!</span>” antwoordde de inspecteur, „ik ga nu naar huis. Vannacht is er toch niets meer te -doen.” -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e1187" title="Bron: ,">„</span>Natuurlijk niet!” -</p> -<p>Baxter ging. -</p> -<p>Fox sloot de huisdeur. -</p> -<p>„En nu gaan wij aan ’t werk, m’n jongen”, sprak lord Lister tot Charly Brand. -</p> -<p>Behoedzaam liep hij met Charly naar het leegstaande huis en opende zonder eenige moeite -met een looper de deur. -</p> -<p>Toen de deur weer uiterst voorzichtig gesloten was, ontstak hij een electrische zaklantaarn -en door de gang liep het tweetal naar den tuin. -</p> -<p>Een laag houten hek scheidde het stuk grond van het aangrenzende. -</p> -<p>Zij klommen over het hek en daarna over een tweede en kwamen toen in den tuin, gelegen -achter het huis van Fox. -</p> -<p>De vensters van dit huis waren met ijzeren blinden stevig gesloten en de deur was -met geen looper te forceeren. -</p> -<p>Van binnen was een groote ijzeren grendel voorgeschoven. -</p> -<p>„Dat kost moeite,” zei Raffles tot zijn vriend. -</p> -<p>Hij haalde nu uit zijn binnenzak een groote centerboor en zette deze op de huisdeur. -</p> -<p>Na eenigen tijd had hij daarmede verscheiden gaten <span class="pageNum" id="pb25">[<a href="#pb25">25</a>]</span>dicht bij elkaar geboord en door middel van een steekzaag was in korten tijd een gat -zoo groot als een vuist in het hout ontstaan. -</p> -<p>Hij stak de hand door de opening en schoof den grendel terug. -</p> -<p>Nu was de weg dus vrij! -</p> -<p>Met ingehouden adem luisterde lord Lister naar eenig geluid. -</p> -<p>Van de eerste verdieping hoorde hij zuchten en schreien. -</p> -<p>Het bloed vloog hem naar het gelaat. -</p> -<p>Hij herkende de stem van miss Walton. -</p> -<p>Tegelijkertijd hoorde hij, hoe iemand onrustig heen en weer liep. -</p> -<p>Wederom luisterde hij aandachtig. -</p> -<p>Toen sprak hij tot Charly Brand: -</p> -<p>„Er is iemand thuis; dat is die kleine man die met Baxter stond te praten. -</p> -<p>„Wij moeten hem eerst onschadelijk maken!” -</p> -<p>„Je zult hem toch niet dooden, Edward?” -</p> -<p>„Geen denken aan!” -</p> -<p>„Vooruit nu, Charly! Doe dat masker voor!” -</p> -<p>Hij gaf zijn vriend een zijden masker en bond zelf ook een voor het gelaat. -</p> -<p>Onhoorbaar als een kat gleed hij de trap op en bleef staan voor de deur op de eerste -verdieping, waarachter hij geluid hoorde. -</p> -<p>Hij rekende uit, te oordeelen naar het geluid der voetstappen, wanneer de wandelende -man weer bij het venster was en toen stiet hij plotseling de deur open, greep Fox -in den rug, wierp hem op den grond en hield zijn handen vast. -</p> -<p>Ontsteld keek de detective den gemaskerde aan. -</p> -<p>Toen riep lord Lister: -</p> -<p>„Bind den kerel! Hier heb je een goed koord!” -</p> -<p>Hij haalde een handstrik te voorschijn en gooide die Charly toe. -</p> -<p>Deze bond den doodverschrikten detective. -</p> -<p>Toen maakte lord Lister een prop van een stuk papier en stak dien den man in den mond. -</p> -<p>„Ik hoorde,” sprak hij tot Fox, „dat ge wildet trachten mij door een valsche advertentie -hier in huis te lokken. Ik ben u daarvoor zóó erkentelijk, dat ik nu al gekomen ben.” -</p> -<p>Toen snelde hij de kamer uit en begaf zich naar het vertrek, waar hij het weeklagen -hoorde van miss Walton. -</p> -<p>De detective had haar gebonden en hulpeloos lag zij midden in de kamer op het tapijt. -</p> -<p>Verschrikt keek zij naar het scherpe licht van de lantaarn. -</p> -<p>Kwam daar alweer iemand, die haar kwaad wilde doen? -</p> -<p>Haastig rukte Raffles zijn masker af en op helderen toon riep hij haar naam. -</p> -<p>Het meisje dacht te droomen. -</p> -<p>Raffles hief haar op met zijn sterke armen, sneed de touwen door en haalde den prop -uit haar mond. -</p> -<p>„Ben jij het?” was het eerste, wat zij kon uitbrengen. -</p> -<p>„Ja, ik ben het! Ik kwam nog juist bijtijds om een schurkenstreek te verijdelen. Ga -mee, liefste, je bent nu veilig en gered!” -</p> -<p>Eensklaps begon zij te lachen. -</p> -<p>„Je ziet er uit als een politie-agent. Ik zou je nooit herkend hebben!” -</p> -<p>„Kom nu, kindje,” drong hij aan, „wij mogen hier in huis geen tijd verliezen. -</p> -<p>Zij stond op en ging met hem naar de kamer, waar de geknevelde mister Fox lag. -</p> -<p>„Goeden avond!” lachte lord Lister, „als uw vrienden van Scotland Yard komen, moet -ge hun de groeten doen van John C. Raffles.” -</p> -<p>Toen ging het drietal heen. -</p> -<p class="xd31e638">— — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>Den volgenden morgen was er groote opschudding voor het huis van Fox. -</p> -<p>Arbeiders begonnen het plaveisel op te breken. Een vruchtenventer stond er met zijn -karretje en niemand vermoedde in deze lieden de vermomde beambten van Scotland Yard. -<span class="pageNum" id="pb26">[<a href="#pb26">26</a>]</span></p> -<p>Tegen den avond kwam detective Marholm, die door Baxter was gezonden. -</p> -<p>Hij klopte en schelde aan de voordeur, maar deze werd niet geopend. -</p> -<p>Toen begon hij ongerust te worden en haalde een smid. -</p> -<p>Deze wilde de deur openen en bemerkte toen, dat zij in het geheel niet gesloten was. -</p> -<p>Bezorgd ging Marholm binnen. -</p> -<p>Eenige detectives volgden hem. -</p> -<p>Al spoedig werd Fox gevonden en bevrijd uit zijn hachelijke positie. -</p> -<p>Toen sprak hij met een bitter lachje tot Marholm: -</p> -<p>„Ik heb nu nog ééns beproefd, jelui te helpen tegen Raffles! Ge ziet, welke gevolgen -dat voor mij gehad heeft! -</p> -<p>„Hij is vlugger, dan wij allen samen en al zoudt ge ook een belooning van honderdduizend -pond uitschrijven, neem ik daaraan geen deel!” -</p> -<p>Hij rekte zijn ledematen uit en ging aan tafel zitten. -</p> -<p>„Ik ga wat eten, want ik rammel van honger!” -</p> -<p>En zonder zich te bekommeren om de detectives, ging hij aan tafel zitten en begon -met grooten honger groote porties brood en vleesch te verorberen, die er nog stonden -van den vorigen avond. -</p> -<p>De detectives van Scotland Yard stonden zwijgend om hem heen. -</p> -<p>Zij begrepen niets van het onsamenhangende verhaal. -</p> -<p>Marholm keek mismoedig. -</p> -<p>Fox was aan zijn zesde boterham. -</p> -<p>De detectives keken en zwegen. -</p> -<p>Eenigen tijd later kwamen Baxter met Collgate. -</p> -<p>Een der detectives had den inspecteur het gebeurde per telefoon verteld. -</p> -<p>Deze had den juwelier meegebracht. -</p> -<p>Toen Baxter het geheele verhaal in alle bijzonderheden door Fox werd meegedeeld, werd -hem een telegram gebracht. -</p> -<p>Baxter opende het. -</p> -<p>Zijn gelaat werd bleek. -</p> -<p>„Die Raffles behandelt mij als een idioot”, schold hij, „hij stuurt mij alweer een -telegram om mij te feliciteeren met den goeden afloop.” -</p> -<p>Woedend verfrommelde hij het papier. -</p> -<p>„Lach niet! Ik verbied het je!” beet hij Marholm toe. -</p> -<p>Deze verbeet zijn lach, hoewel het hem de grootste moeite kostte. -</p> -<p>Alweer had Scotland Yard alle zeilen bijgezet—en alweer was Raffles toch ontsnapt. -</p> -<p>En Marholm mocht niet lachen. -<span class="pageNum" id="pb27">[<a href="#pb27">27</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch4" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch4.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">THUIS.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Lord Lister’s huis in Regent Park werd bewaakt door Fred, zijn kamerdienaar, die plotseling -uit zijn sluimer ontwaakte, daar er heftig aan de schel getrokken werd. -</p> -<p>Fred wachtte een paar minuten. -</p> -<p>Er werd weer gescheld. -</p> -<p>De oude kleedde zich en fluisterde: -</p> -<p>„Dat moet mijn meester zijn!” -</p> -<p>Haastig snelde hij de trap af, opende de huisdeur en liet drie personen binnen. -</p> -<p>„Goeden avond, Fred!” sprak lord Lister en gaf hem de hand. -</p> -<p>Op vroolijken toon beantwoordde de oude den groet en de getrouwe dienaar vatte de -hem aangeboden rechterhand. -</p> -<p>John Raffles was nog als politie-agent gekleed en werd door den ouden dienaar slechts -aan zijn stem herkend. -</p> -<p>„Ik breng bezoek mede, Fred”, sprak de lord, „is de logeerkamer gereed?” -</p> -<p>De kamerdienaar boog en antwoordde: -</p> -<p>„Alle kamers zijn in orde, lord, zoodat zij ieder oogenblik kunnen in gebruik genomen -worden!” -</p> -<p>„Je bent een trouwe ziel”, sprak zijn meester, „en ik hoop, daar wij nog geen avondbrood -gebruikt hebben, dat gij ons een koud souper en een kop thee zult kunnen verschaffen.” -</p> -<p>De kamerdienaar boog nogmaals en antwoordde: „Met genoegen, lord.” -</p> -<p>Nu gaf Charly Brand hem ook de hand; hij had dezen ook niet herkend, als Charly hem -niet had aangesproken. -</p> -<p>Alleen miss Walton verscheen voor den oude in haar gewone gedaante. -</p> -<p>Hij ging de trap op en ontstak het licht in de studeerkamer. -</p> -<p>Daar was alles onveranderd en het zag er uit, alsof lord Lister nooit was weg geweest. -</p> -<p>Het vuur in den haard brandde. In de kamer heerschte een behagelijke warmte en op -het rooktafeltje lagen sigaretten voor gebruik gereed. -</p> -<p>Lord Lister en miss Walton moesten lachen, toen zij dachten aan de laatste vlucht -in den koffer. -</p> -<p>In hun vroolijke stemming dachten zij niet aan de mogelijkheid, dat eenig gevaar in -huis kon dreigen. -</p> -<p>Alleen Charly Brand was <span class="corr" id="xd31e1319" title="Bron: ontrustig">onrustig</span> en wenschte zich duizend mijlen van Londen verwijderd. -</p> -<p>„Waarom zijn we eigenlijk hier naar toe gegaan, ik gevoel mij niets op mijn gemak!” -sprak de jonge man. -</p> -<p>„Wij zijn hier veiliger dan ergens anders”, beweerde lord Lister. -</p> -<p>„Ben je daar zoo zeker van?” -</p> -<p>„Heel zeker!” -<span class="pageNum" id="pb28">[<a href="#pb28">28</a>]</span></p> -<p>„Ik hoop, dat je gelijk hebt!” -</p> -<p>„Dat hoop ik ook.” -</p> -<p>„Wat zou ge dan wel willen doen, als de detectives van Scotland Yard ons hier opspoorden?” -vroeg Charly Brand. -</p> -<p>„Weggaan!” antwoordde lord Lister doodkalm. -</p> -<p>„Jij hebt makkelijk praten”, sprak Charly Brand schouderophalend, terwijl hij rondkeek -in de kamer. „Ik zou wel eens willen weten, hoe je dat zoudt willen klaarspelen. Je -kunt nu niet meer werken met je schuifdeur en je klok, waar je in je badkamer in kunt -kruipen. En de truc met den koffer is ook al oud! De detectives kennen je kunsten!” -</p> -<p>„Ik zal wel andere uitwegen vinden, als het zoover is, Charly!” -</p> -<p>„Ik brand nog altijd van nieuwsgierigheid om te weten, hoe je dat zoudt willen aanleggen,” -zei Charly. -</p> -<p>Lord Lister ging naar hem toe, klopte hem eens bemoedigend op den schouder en sprak: -</p> -<p>„Jij bent zenuwachtig, beste jongen! Over dergelijke dingen pijnig ik mijn hersens -eerst, als het zoo ver is. Nu heb ik eerst geweldigen honger en ik hoop van ganscher -harte, dat mijn oudje wat lekkers heeft.” -</p> -<p>Miss Walton was naar de eetkamer gegaan om de tafel te dekken. -</p> -<p>Een oogenblik later zat het drietal vroolijk lachend om den welvoorzienen disch en -geen sterveling in geheel Londen had kunnen vermoeden, dat de geniaalste aller dieven, -de koning der inbrekers, de beruchte <span class="corr" id="xd31e1341" title="Bron: Rafles">Raffles</span> in zijn eigen huis op zijn dooie gemak zat te soupeeren, terwijl alle detectives -van Londen jacht op hem maakten. -</p> -<p>De oude Fred bediende met kalme waardigheid zijn meester en diens gasten. -</p> -<p>De oude man straalde van vreugde en toen de maaltijd was afgeloopen bood lord Lister -hem een glas champagne en dankte hem voor de trouwe diensten, steeds bewezen. -</p> -<p>„Drink dat glas eens leeg Fred, op de gezondheid van mijn bruid, miss Else Walton.” -</p> -<p>Het champagneglas beefde in de handen van den ouden man en een gloeiend rood overdekte -zijn gelaat; hij schaamde zich, dat zijn heer zoo gemeenzaam met hem sprak. -</p> -<p>Maar tegelijkertijd ook streelde het zijn eergevoel en zijn trots. -</p> -<p>„Ik dank uwe lordschap wel heel hartelijk voor de groote eere en ik wensch u al het -geluk, dat de hemel u kan schenken.” -</p> -<p>Hij wist niet, wat hij zou doen. Telkens en telkens maar weer boog hij en hij zou -maar hebben doorgeknikt en gebogen, als lord Lister hem niet zachtjes bij den schouder -had gevat en had gezegd: -</p> -<p>„Stoot eens met hem aan, Else,” moedigde lord Lister aan. -</p> -<p>Miss Walton echter zette het glas neer. -</p> -<p>Zij ging naar den ouden dienaar toe en kuste hem op het voorhoofd. -</p> -<p>Oude Fred was zóó beduusd, dat het glas uit zijn hand viel. -</p> -<p>Zijn trouwe oogen stonden vol tranen. -</p> -<p>„En maak nu eens heel vlug een kamer voor mijn bruid in orde, Fred. Mister Brand kan -in mijn studeerkamer op de rustbank slapen,” sprak Raffles. -</p> -<p>„Wat ben je van plan?” vroeg Charly. -</p> -<p>„Eerst een paar dagen rusten hier in huis en dan misschien juwelier Collgate weer -eens opzoeken!” -</p> -<p>„Drijf de zaak toch niet op de spits, Edward! -</p> -<p>„Weet je, wat ik doen zou? -</p> -<p>„Ik zou met miss Walton naar een stil hoekje van de aarde gaan om daar samen gelukkig -te zijn. Ben je je leven van thans nog altijd niet moede?” -</p> -<p>„Om jou raad te kunnen opvolgen, mijn jongen, is geld noodig! Ik heb geen cent! Waarvan -zou ik rustig kunnen leven? En ik weet, dat mijn bruid graag dit leven met mij deelt!” -</p> -<p>Miss Walton sloeg de armen om zijn hals en fluisterde: -</p> -<p>„Ja, liefste! Sinds ik weet, dat je alleen slechte menschen ontrooft, wat zij anderen -ontstalen en sinds ik heb ondervonden, hoe onbarmhartig die lieden voor de <span class="pageNum" id="pb29">[<a href="#pb29">29</a>]</span>armen zijn, bewonder ik je en wil ik alles doen, wat je van mij verlangt.” -</p> -<p>Lord Lister kuste haar. -</p> -<p>„Morgen moet je naar je moeder gaan en haar vertellen, dat je voor eenigen tijd op -reis gaat. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e1373" title="Niet in bron">„</span>En nu, wel te ruste, liefste!” -</p> -<p>Daarop begaf ook lord Lister zich ter ruste, evenals Charly Brand. -</p> -<p>Een paar minuten later lag het huis als uitgestorven. -</p> -<p>Den volgenden morgen las Raffles de ochtendbladen. -</p> -<p>Hij moest hartelijk lachen. -</p> -<p>En mèt hem lachte geheel Londen. -</p> -<p>Voor de zooveelste maal was Scotland Yard voor het lapje gehouden. -</p> -<p class="xd31e638">— — — — — — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>In den middag van dienzelfden dag hield een rijtuig stil voor de inrichting voor zenuwpatiënten -van dokter Sandrowsky in Westend. -</p> -<p>Een bejaard marine-officier en een jongedame stapten uit. -</p> -<p>De officier maakte zich bekend als kapitein ter zee lord Douglas, de jongere dame -was zijn vrouw. -</p> -<p>„Wij hebben een neef in onze familie,” vertelde de officier, „die af en toe allerlei -waanvoorstellingen heeft. -</p> -<p>„Hij heeft een tijdlang beweerd, Raffles te wezen en nu vertelt hij, dat hij juwelier -Collgate is. -</p> -<p>„Dezen neef wenschen wij eenigen tijd hier te brengen.” -</p> -<p>De dokter had aandachtig geluisterd. -</p> -<p>Toen verklaarde hij lord Douglas, dat de zieke den volgenden dag om elf uur kon komen -om te worden onderzocht. -</p> -<p>De bezoekers gingen. -</p> -<p>Den avond van denzelfden dag ontving Collgate een brief van dr. Sandrowsky waarin -deze hem verzocht, den volgenden dag om 12 uur bij hem te komen. De dokter wenschte -eenige steenen te verkoopen en had geen tijd, persoonlijk te komen. -</p> -<p>Collgate was de naam van den zenuwdokter uitstekend bekend. -</p> -<p>Den volgenden dag tegen elf uur kwam lord Douglas bij dokter Sandrowsky en overhandigde -hem een kistje met juweelen. -</p> -<p>„Over een uur,” sprak hij, „zal mijn neef hier zijn. Ik heb hem gezegd, dat ge hem -eenige juweelen wilt verkoopen. Zooals ge weet, verbeeldt hij zich, dat hij de juwelier -Collgate is. -</p> -<p>„Geef hem de steenen vooral niet voor geringen prijs!” -</p> -<p>„Natuurlijk niet,” glimlachte de dokter. „Zenuwpatiënten rekenen meestal met groote -cijfers. Maar waarom moet eigenlijk die verkoop met uw neef op touw worden gezet?” -</p> -<p>„Opdat gij den aard van zijn ziekte beter zult leeren kennen!” -</p> -<p>„Uitstekend!” verklaarde de dokter. -</p> -<p>De knecht diende in dit oogenblik den juwelier aan en kapitein Douglas trok zich in -de aangrenzende kamer terug. -</p> -<p>Juwelier Collgate trad binnen, groette den dokter hartelijk en gaf hem de hand. -</p> -<p>„Ga zitten!” sprak de dokter, terwijl hij voor zich zelven de opmerking maakte, dat -de gelaatsspieren van den juwelier zich elk oogenblik zenuwachtig vertrokken. -</p> -<p>„Ge zijt heel zenuwachtig, zooals ik zie,” begon dokter Sandrowsky. -</p> -<p>„Dat ben ik,” antwoordde de juwelier. „Door die Raffles-geschiedenis ben ik heelemaal -van streek geraakt! Ik rust niet, vóórdat ik den kerel heb!” -</p> -<p>Dokter Sandrowsky maakte eenige aanteekeningen. -</p> -<p>Het stond bij hem al vast, dat de man ongeneeslijk krankzinnig was. -</p> -<p>„Ge hebt mij laten roepen,” begon de vermeende patiënt, „omdat ge mij eenige juweelen -wildet verkoopen!” -</p> -<p>„Zeker,” antwoordde de dokter. -</p> -<p>Hij maakte het kistje open, dat naast hem op tafel stond. -</p> -<p>„Zijn dat de steenen?” -<span class="pageNum" id="pb30">[<a href="#pb30">30</a>]</span></p> -<p>„Ja!” -</p> -<p>De juwelier bekeek ze. -</p> -<p>„Dat zijn zoogenaamde witte diamanten, maar ze zijn niet van het zuiverste water. -Ik bied er u duizend pond voor!” -</p> -<p>„Dat is toch wel een beetje heel goedkoop. Voor minder dan twee duizend pond kan ik -ze niet geven!” -</p> -<p>Na een beetje over en weer praten, gaf hij den dokter een chêque van dit bedrag. -</p> -<p>De dokter nam het papier glimlachend op en zei toen: -</p> -<p>„Wees zoo goed, hier eenige oogenblikken te wachten!” -</p> -<p>„Mijn tijd is beperkt,” antwoordde Collgate en hij wilde de diamanten inpakken. -</p> -<p>De dokter drukte op een geheim knopje op de schrijftafel, waardoor eenige verplegers -in de aangrenzende kamer gewaarschuwd werden. -</p> -<p>Collgate begreep niets van deze geheele geschiedenis en terwijl hij zich verbaasde -over de houding van den dokter, kwamen plotseling eenige verplegers de kamer binnen -en sleepten Collgate weg. -</p> -<p>In hetzelfde oogenblik kwam lord Douglas te voorschijn. -</p> -<p>„Hoe is het er mee, dokter?” -</p> -<p>„Het spijt me, de man is ongeneeslijk!” -</p> -<p>„Mag ik de chêque eens zien, die hij gefabriceerd heeft?” -</p> -<p>„Zeker, hier is ze!” -</p> -<p>Lord Douglas schudde het hoofd. -</p> -<p>„Hij heeft ze waarlijk met den naam van Collgate onderteekend,” sprak hij, terwijl -hij het papier in zijn portefeuille wegborg. -</p> -<p>Toen vroeg hij den dokter, wanneer hij zijn neef mocht komen bezoeken. -</p> -<p>„Er gaan meestal drie dagen voorbij, voordat de eerste buien van razernij ophouden. -Ge moogt dus uw neef vóór Maandag niet komen bezoeken!” -</p> -<p>Lord Douglas ging heen en de dokter ging naar de cel, waarin de juwelier zat opgesloten. -</p> -<p>Deze ging als een razende te keer. -</p> -<p>De dokter keek door het kijkgat en sprak tegen den verpleger: -</p> -<p>„Geef hem een flinke koudwaterstraal!” -</p> -<p>Aldus geschiedde. -</p> -<p>Eenige verplegers bespoten den woedenden en tierenden juwelier van alle kanten met -een kouden douche en brachten hem daarna naar bed. -</p> -<p>Tegen den avond ging dokter Sandrowsky den patiënt bezoeken, maar toen hij aan diens -bed kwam, vloog de juwelier hem naar de keel en wilde hem worgen. -</p> -<p>Wederom waren verscheiden verplegers noodig om Collgate in bed te houden en toen hij -steeds voortging met om zich heen te slaan, werd hem een dwangbuis aangedaan. -</p> -<p class="xd31e638">— — — — — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>De zoogenaamde lord Douglas intusschen had op de Bank tweeduizend pond uitbetaald -gekregen, toen hij de chêque getoond had. -</p> -<p>Hij nam een auto en reed tot in de buurt van Regent-Park. -</p> -<p>Daar steeg hij uit en ging het huis van lord Lister binnen. -</p> -<p>In de gang deed hij baard en pruik af en sprak tot Charly Brand: -</p> -<p>„Ik geloof, dat onze vriend Collgate op dit oogenblik een koudwaterstraal krijgt!” -</p> -<p>Daarop ging hij naar zijn studeerkamer en maakte zich reisvaardig. -</p> -<p>In Queensborough wilde hij zich met Charly en zijn bruid naar Duitschland inschepen. -</p> -<p>Miss Walton was den vorigen dag afgereisd om eerst nog haar moeder te bezoeken. -</p> -<p>Om vier uur des middags ontmoette het drietal elkander aan boord van het schip. -<span class="pageNum" id="pb31">[<a href="#pb31">31</a>]</span></p> -<p>Op hetzelfde uur werd inspecteur Baxter een telegram overhandigd van den volgenden -inhoud: -</p> -<blockquote> -<p class="first salute">„Inspecteur van recherche Baxter, <br>Scotland Yard. -</p> -<p>Ik heb juwelier Collgate in de inrichting van zenuwpatiënten van dokter Sandrowsky -gebracht. Daar kan hij wat op zijn verhaal komen. Een volgenden keer hoop ik u daar -te brengen, want ik geloof dat gij zoo iets ook wel noodig hebt. -</p> -<p>Overigens geloof ik, dat de kuur van juwelier Collgate wel geëindigd zal zijn, als -gij dit telegram hebt ontvangen en dat hij nooit in zijn leven weer valsche diamanten -aan Lord Lister zal verkoopen. -</p> -<p>Anders zweer ik hem opnieuw wraak. -</p> -<p>Met verschuldigde hoogachting -</p> -<p class="signed">John C. Raffles.”</p> -</blockquote><p> -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="back"> -<div class="div1 notice"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e638">De titel van het volgende nummer (3) is: -</p> -<p class="xd31e1478"><b>DE RIDDERORDENDIEFSTAL IN HET KONINKLIJK PALEIS.</b> -</p> -</div> -</div> -<div class="div1 advertisement"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="main">UITGAVE VAN DEN ROMAN-BOEKHANDEL VOORHEEN A. EICHLER TE AMSTERDAM.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first xd31e1478">☞ BIJ ALLE BOEKHANDELAREN VERKRIJGBAAR. ☜ -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop cellBottom boxed xd31e1488">TWEE KLOEKE DEELEN IN PRACHTBANDEN. -</td> -<td class="cellTop cellBottom xd31e1490">BILZ’ NIEUWE NATUUR-GENEESWIJZE. -</td> -<td class="cellRight cellTop cellBottom boxed xd31e1488">PRIJS VIJFTIEN GULDEN.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -<p class="xd31e1478">☞ RIJK <span class="corr" id="xd31e1497" title="Bron: GEILLUSTREERD">GEÏLLUSTREERD</span>. 2200 BLADZIJDEN. ☜ -</p> -<p class="xd31e1500">DE WAARDE DER NATUUR-GENEESWIJZE. -</p> -<p class="xd31e99">Het volgende is ontleend aan een rede, door doctor DANIEL DE NIET, privaatdocent in -de physische therapie, te ’s-Gravenhage in Juni 1909 gehouden. -</p> -<div class="figure floatLeft bilz1width"><img src="images/bilz1.png" alt="Het oordeelkundig dragon van het kind." width="315" height="467"><p class="figureHead">Het oordeelkundig dragon van het kind.</p> -</div><p> -</p> -<div class="figure floatRight bilz2width"><img src="images/bilz2.png" alt="Behandeling van zieke kinderen." width="448" height="479"><p class="figureHead">Behandeling van zieke kinderen.</p> -</div><p> -</p> -<p>Spreker behandelde allereerst de waterbehandeling, door hem als de oudste loot aan -den boom der natuurgeneeswijze aangeduid. In een historisch overzicht werden eerst -eenige grepen gedaan uit de lange, tot in de oudheid opklimmende reeks van geleerden -welke zich met de waterbehandeling hebben beziggehouden; daarop volgde een relaas, -van de gebruiken welke met betrekking tot het baden in verschillende streken in den -loop der eeuwen hebben geheerscht<span class="corr" id="xd31e1512" title="Niet in bron">.</span> -</p> -<p>Dit relaas eindigde met een verwijzing naar de toepassing der watergeneeswijze in -de vorige eeuwen toen het badwezen zijn groote beteekenis had verloren. Wat den staat -der watergeneeswijze in den tegenwoordigen tijd betreft, men kan dankbaar zijn voor -den verkregen vooruitgang, maar niet voldaan. -</p> -<p>Vooral Nederland is op dit gebied ten achter. Als oorzaak daarvan weet spr. niet anders -op te geven dan onnadenkendheid en onbekendheid. Voor wie haar kent, is de watergeneeswijze -een onbegrensde kracht. Voor allerhande kleine stoornissen passen wij haar als het -ware bij intuïtie toe. Maar ook ernstige kwalen, ja schier alle ziekten vallen onder -den invloed der waterbehandeling, die, zoo ze al niet alleen een geheele genezing -kan bewerkstelligen, dit toch doet in samenwerking met andere geneesmiddelen en in -ieder geval brengt zij een belangrijke verzachting van lijden aan. -</p> -<p>Ter illustratie hiervan werden de beginselen van toepassing der hydrotherapie voor -de genezing van hartgebreken, diarrhee, slapeloosheid, bloedarmoede, enz. behandeld. -Niet dat spr. in de waterbehandeling een panacee voor alle kwalen ziet. Men moet er -voor alles aan denken, dat het niet geldt ziekten behandelen maar zieken genezen, -<abbr title="met andere woorden">m.a.w.</abbr> alle gevallen moeten individueel behandeld worden. Maar daarom ook is de physische -behandeling veel moeilijker dan de chemische en is het noodig dat de <abbr title="aanstaande">a.s.</abbr> geneesheeren op de universiteiten ook met de waterbehandeling vertrouwd worden gemaakt. -</p> -<p>Aan de hand der uitspraken van verschillende geleerden wees spr. nog met bijzonderen -klem op de invoering van hydrotherapie aan de universiteiten als een onafwijsbare -eisch, welke hij nog onderstreepte met de bekende uitspraak: Het beste geneesmiddel -is geen geneesmiddelen te gebruiken. -</p> -<p class="xd31e1525"><span class="underline">RIJKDOM VAN INHOUD VAN HET BOEK.</span> -</p> -<p>BILZ’ NIEUWE NATUUR-GENEESWIJZE bevat de middelen tegen: Rheumatiek, Jicht, Heupziekte -(Ischias). Asthma, Aambeien, Bloedarmoede, Bleekzucht, Geelzucht, Ingebeelde Kwalen, -Vrouwenziekte, Hardlijvigheid, Slapeloosheid, Zenuwachtigheid, Skrofulose, Tuberculose, -Vetzucht, Waterzucht, Suikerziekte, Geslachtsziekten, Huiduitslag van allerlei soort, -Maag-, Nier- en Leverziekten. Diphteritis, Croup, Roodvonk, Pokken, Typhus, Zenuwkoortsen, -Oogontstekingen, Hersenontsteking, Longontsteking, alle Kinderziekten, Hoofd-, Tand- -en Buikpijnen, wonden en zweren, Gezwellen, Brandwonden, enz. enz. -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop cellBottom boxed xd31e1534">BILZ’ NATUURGENEESWIJZE VERSCHIJNT IN ALLE TALEN EN HEEFT REEDS EEN OPLAAG VAN ANDERHALF -MILLIOEN BEREIKT</td> -<td class="cellTop cellBottom xd31e1536"></td> -<td class="cellRight cellTop cellBottom boxed xd31e1534">BILZ’ <span class="corr" id="xd31e1539" title="Bron: NATUURGEWIJZE">NATUURGENEESWIJZE</span> IS RIJKER UITGEVOERD DAN WELK WERK OOK. HET IS MEEST VERSPREIDE BOEK</td> -</tr> -</table> -</div><p></p> -</div> -</div> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first underline xd31e1543">Belooning: 1000 pond sterling. -</p> -<div class="table"> -<table class="tbl.wanted.header"> -<tr> -<td class="xd31e1546 cellLeft cellTop xd31e1550">Wie kent hem? -</td> -<td rowspan="2" class="rowspan xd31e1547 cellTop cellBottom"> -<div class="figure lordlisterwidth"><img src="images/lordlister.png" alt="Portret van Lord Lister." width="307" height="404"></div> -</td> -<td class="xd31e1546 cellRight cellTop xd31e1550">Wie heeft hem gezien? -</td> -</tr> -<tr> -<td class="xd31e1546 cellLeft cellBottom">Dat vraagt men in Scotland Yard! -</td> -<td class="xd31e1546 cellRight cellBottom">Dat vraagt heel Londen!</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -<p class="xd31e1565">Lord Lister <span class="underline xd31e1567">genaamd</span> John C. Raffles, <span class="xd31e1570">de geniaalste aller dieven</span> -</p> -<p class="xd31e638">brengt alle gemoederen in beweging, is de schrik van woekeraars en geldschieters; -ontrooft hun door zijn listen hunne bezittingen, waarmede hij belaagde onschuld beschermt -en behoeftigen ondersteunt. -</p> -<p class="xd31e1525">Man van eer in alle opzichten -</p> -<p class="xd31e638">spant hij wet en gerecht menigen strik en heeft steeds de voorvechters van edele levensbeschouwing -op zijn hand, nl. allen, die ervan overtuigd zijn, dat: -</p> -<p class="xd31e1478">Ongestraft veel misstanden, door de wet beschermd, blijven voortwoekeren. -</p> -<p class="xd31e638">Men leze, hoe alles in het werk wordt gesteld, <b>Lord Lister</b>, genaamd <b>John C. Raffles</b>, den geniaalsten aller dieven, te vatten! -</p> -<div lang="en" class="div2 section warrant.en"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><table class="alignedtext"> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="first">WARRANT OF ARREST. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="first"><span class="underline">Vertaling</span>:<br> -Bevel tot aanhouding. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Be it known unto all men by these presents that we hereby charge and warrant the apprehension -of the man described as under: -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Wij verzoeken de aanhouding van den man, wiens beschrijving hier volgt: -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>DESCRIPTION: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Name</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, alias John C. <span class="corr" id="xd31e1604" title="Bron: Sinclair">Raffles</span>. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Age</span>: </td> -<td class="cellRight">32 to 35 years. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Height</span>: </td> -<td class="cellRight">5 feet nine inches. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Weight</span>: </td> -<td class="cellRight">176 pounds. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Figure</span>: </td> -<td class="cellRight">Tall. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Complexion</span>: </td> -<td class="cellRight">Dark. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Hair</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Beard</span>: </td> -<td class="cellRight">A slight moustache. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Eyes</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Language</span>: </td> -<td class="cellRight cellBottom">English, French, German, Russian, etc.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Beschrijving: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Naam</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, genaamd John C<span class="corr" id="xd31e1716" title="Niet in bron">.</span> Raffles. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Leeftijd</span>: </td> -<td class="cellRight">32–35 jaar. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Lengte</span>: </td> -<td class="cellRight">ongeveer 1,76 meter. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gewicht</span>: </td> -<td class="cellRight">80 kilo. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gestalte</span>: </td> -<td class="cellRight">slank. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gelaatskleur</span>: </td> -<td class="cellRight">donker. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Haar</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Baardgroei</span>: </td> -<td class="cellRight">kleine snor. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Oogen</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Spreekt</span> </td> -<td class="cellRight cellBottom">Engelsch, Fransch, Duitsch, Russisch enz. enz.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p><span class="ex">Special notes</span>: The man poses as a gentleman of great distinction. Adopts a new role every other -day. Wears an eyeglass. Always accompanied by a young man—name unknown. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><span class="ex">Bijzondere kenteekenen</span>: Het optreden van den man kenmerkt zich door bijzonder goede manieren. Telkens een -ander uiterlijk. Draagt een monocle. Is in gezelschap van een jongeman, wiens naam -onbekend. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Charged with robbery. -</p> -<p>A reward of 1000 pounds sterling will be paid for the arrest of this man. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Moet worden aangehouden als dief. Voor zijn aanhouding betalen wij een prijs van 1000 -pond sterling. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Headquarters—Scotland Yard. -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">London</span>, 1<sup>st</sup> October 1908. -</p> -<p class="signed"><b>Police Inspector</b>,<br> -<span class="ex">Horny.</span> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><b><i>Het Hoofdbureau van Politie Scotland-Yard.</i></b> -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">Londen</span>, 1. Oktober 1908. -</p> -<p class="signed"><b><span class="corr" id="xd31e1798" title="Bron: Inspekteur">Inspecteur</span> van Politie</b><br> -(get.) <span class="ex">Horny</span>. -</p> -</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e1807">Roman-Boekhandel <span class="xd31e1809">voorheen</span> A. Eichler -</p> -<p class="xd31e97">Singel 236—Amsterdam. -</p> -</div> -</div> -<div class="div1" id="toc"> -<h2 class="main">Inhoudsopgave</h2> -<table summary="Inhoudsopgave"> -<tr id="ch1.toc"> -<td class="tocDivNum">I. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch1">DE BEDRIEGER BEDROGEN.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch1">1</a></td> -</tr> -<tr id="ch2.toc"> -<td class="tocDivNum">II. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch2">DE JUWELIER IN ANGST.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch2">8</a></td> -</tr> -<tr id="ch3.toc"> -<td class="tocDivNum">III. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch3">DE ONTVOERING.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch3">21</a></td> -</tr> -<tr id="ch4.toc"> -<td class="tocDivNum">IV. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch4">THUIS.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch4">27</a></td> -</tr> -</table> -</div> -<div class="transcriberNote"> -<h2 class="main">Colofon</h2> -<h3 class="main">Beschikbaarheid</h3> -<p class="first">Dit eBoek is voor kosteloos gebruik door iedereen overal, met vrijwel geen beperkingen -van welke soort dan ook. U mag het kopiëren, weggeven of hergebruiken onder de voorwaarden -van de Project Gutenberg Licentie in dit eBoek of on-line op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.gutenberg.org/">www.gutenberg.org</a>. -</p> -<p>Dit eBoek is geproduceerd door het on-line gedistribueerd correctieteam op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.pgdp.net/">www.pgdp.net</a>. -</p> -<h3 class="main">Metadata</h3> -<table class="colophonMetadata" summary="Metadata"> -<tr> -<td><b>Titel:</b></td> -<td>Lord Lister No. 2: De straf van den juweelenvervalscher</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]</td> -<td><a href="https://viaf.org/viaf/8133268/" class="seclink">Info</a></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Kurt Matull (1872–1930?)</td> -<td><a href="https://viaf.org/viaf/56770919/" class="seclink">Info</a></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Taal:</b></td> -<td>Nederlands (Spelling De Vries-Te Winkel)</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Oorspronkelijke uitgiftedatum:</b></td> -<td>[1910]</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Trefwoorden:</b></td> -<td>Detective and mystery stories -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b></b></td> -<td>Dime novels -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -</table> -<h3 class="main">Codering</h3> -<p class="first">Dit boek is weergegeven in oorspronkelijke schrijfwijze. Afgebroken woorden aan het -einde van de regel zijn stilzwijgend hersteld. Kennelijke zetfouten in het origineel -zijn verbeterd. Deze verbeteringen zijn aangegeven in de colofon aan het einde van -dit boek.</p> -<h3 class="main">Documentgeschiedenis</h3> -<ul> -<li>2021-08-24 Begonnen. -</li> -</ul> -<h3 class="main">Externe Referenties</h3> -<p>Dit Project Gutenberg eBoek bevat externe referenties. Het kan zijn dat deze links -voor u niet werken.</p> -<h3 class="main">Verbeteringen</h3> -<p>De volgende verbeteringen zijn aangebracht in de tekst:</p> -<table class="correctionTable" summary="Overzicht van verbeteringen aangebracht in de tekst."> -<tr> -<th>Bladzijde</th> -<th>Bron</th> -<th>Verbetering</th> -<th>Bewerkingsafstand</th> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e164">3</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1014">21</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1062">22</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1179">24</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1373">29</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">„</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e166">3</a></td> -<td class="width40 bottom">inboezemenen</td> -<td class="width40 bottom">inboezemen</td> -<td class="bottom">2</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e225">4</a></td> -<td class="width40 bottom">de juwelier</td> -<td class="width40 bottom">lord Lister</td> -<td class="bottom">9</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e274">5</a></td> -<td class="width40 bottom">chèque-boek</td> -<td class="width40 bottom">chêque-boek</td> -<td class="bottom">1 / 0</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e279">5</a></td> -<td class="width40 bottom">chèque</td> -<td class="width40 bottom">chêque</td> -<td class="bottom">1 / 0</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e314">6</a>, <a class="pageref" href="#xd31e408">9</a>, <a class="pageref" href="#xd31e430">9</a>, <a class="pageref" href="#xd31e447">9</a>, <a class="pageref" href="#xd31e483">10</a>, <a class="pageref" href="#xd31e492">10</a>, <a class="pageref" href="#xd31e503">10</a>, <a class="pageref" href="#xd31e509">10</a>, <a class="pageref" href="#xd31e515">10</a>, <a class="pageref" href="#xd31e580">12</a></td> -<td class="width40 bottom">cheque</td> -<td class="width40 bottom">chêque</td> -<td class="bottom">1 / 0</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e359">7</a></td> -<td class="width40 bottom">buktet</td> -<td class="width40 bottom">bukten</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e370">7</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1512">31</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1716">31</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">.</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e385">8</a></td> -<td class="width40 bottom">kunen</td> -<td class="width40 bottom">kunnen</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e520">10</a></td> -<td class="width40 bottom">zuchte</td> -<td class="width40 bottom">zuchtte</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e526">10</a></td> -<td class="width40 bottom">Dan</td> -<td class="width40 bottom">dan</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e578">12</a>, <a class="pageref" href="#xd31e597">12</a>, <a class="pageref" href="#xd31e736">14</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">,</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e585">12</a>, <a class="pageref" href="#xd31e618">12</a>, <a class="pageref" href="#xd31e728">14</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1064">22</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1172">24</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">”</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e649">13</a></td> -<td class="width40 bottom">Wiet</td> -<td class="width40 bottom">Wie</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e719">14</a></td> -<td class="width40 bottom">bizondere</td> -<td class="width40 bottom">bijzondere</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e765">15</a></td> -<td class="width40 bottom">Collegate</td> -<td class="width40 bottom">Collgate</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e832">17</a></td> -<td class="width40 bottom">haas-stige</td> -<td class="width40 bottom">haastige</td> -<td class="bottom">2</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e872">17</a></td> -<td class="width40 bottom">Raffles</td> -<td class="width40 bottom">Lister</td> -<td class="bottom">6</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e939">19</a></td> -<td class="width40 bottom">levengevaar</td> -<td class="width40 bottom">levensgevaar</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e958">19</a></td> -<td class="width40 bottom">Eduard</td> -<td class="width40 bottom">Edward</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e980">19</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">voor </td> -<td class="bottom">5</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1096">22</a></td> -<td class="width40 bottom">schude</td> -<td class="width40 bottom">schudde</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1187">24</a></td> -<td class="width40 bottom">,</td> -<td class="width40 bottom">„</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1319">27</a></td> -<td class="width40 bottom">ontrustig</td> -<td class="width40 bottom">onrustig</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1341">28</a></td> -<td class="width40 bottom">Rafles</td> -<td class="width40 bottom">Raffles</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1497">31</a></td> -<td class="width40 bottom">GEILLUSTREERD</td> -<td class="width40 bottom">GEÏLLUSTREERD</td> -<td class="bottom">1 / 0</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1539">31</a></td> -<td class="width40 bottom">NATUURGEWIJZE</td> -<td class="width40 bottom">NATUURGENEESWIJZE</td> -<td class="bottom">4</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1604">31</a></td> -<td class="width40 bottom">Sinclair</td> -<td class="width40 bottom">Raffles</td> -<td class="bottom">7</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1798">31</a></td> -<td class="width40 bottom">Inspekteur</td> -<td class="width40 bottom">Inspecteur</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -</table> -<h3 class="main">Afkortingen</h3> -<p>Overzicht van gebruikte afkortingen.</p> -<table class="abbreviationtable" summary="Overzicht van gebruikte afkortingen."> -<tr> -<th>Afkorting</th> -<th>Uitgeschreven</th> -</tr> -<tr> -<td class="bottom">a.s.</td> -<td class="bottom">aanstaande</td> -</tr> -<tr> -<td class="bottom">m.a.w.</td> -<td class="bottom">met andere woorden</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -<div style='display:block; margin-top:4em'>*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 2: DE STRAF VAN DEN JUWEELENVERVALSCHER ***</div> -<div style='text-align:left'> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Updated editions will replace the previous one—the old editions will -be renamed. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the United -States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg™ electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG™ -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away--you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. -</div> - -<div style='margin:0.83em 0; font-size:1.1em; text-align:center'>START: FULL LICENSE<br> -<span style='font-size:smaller'>THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE<br> -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK</span> -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -To protect the Project Gutenberg™ mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase “Project -Gutenberg”), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg™ License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg™ -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg™ electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg™ electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the person -or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.B. “Project Gutenberg” is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg™ electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg™ electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg™ -electronic works. See paragraph 1.E below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation (“the -Foundation” or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg™ electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg™ mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg™ -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg™ name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg™ License when -you share it without charge with others. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg™ work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg™ License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg™ work (any work -on which the phrase “Project Gutenberg” appears, or with which the -phrase “Project Gutenberg” is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: -</div> - -<blockquote> - <div style='display:block; margin:1em 0'> - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and most - other parts of the world at no cost and with almost no restrictions - whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms - of the Project Gutenberg License included with this eBook or online - at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you - are not located in the United States, you will have to check the laws - of the country where you are located before using this eBook. - </div> -</blockquote> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.2. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase “Project -Gutenberg” associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg™ -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.3. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg™ License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg™ -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg™. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg™ License. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg™ work in a format -other than “Plain Vanilla ASCII” or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg™ website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original “Plain -Vanilla ASCII” or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg™ License as specified in paragraph 1.E.1. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg™ works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg™ electronic works -provided that: -</div> - -<div style='margin-left:0.7em;'> - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg™ works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg™ trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, “Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation.” - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg™ - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg™ - works. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg™ works. - </div> -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg™ electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg™ trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg™ collection. Despite these efforts, Project Gutenberg™ -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain “Defects,” such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the “Right -of Replacement or Refund” described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg™ trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg™ electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you ‘AS-IS’, WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg™ electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg™ -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg™ work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg™ work, and (c) any -Defect you cause. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg™ -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg™’s -goals and ensuring that the Project Gutenberg™ collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg™ and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at www.gutenberg.org. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation’s EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state’s laws. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation’s business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation’s website -and official page at www.gutenberg.org/contact -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ depends upon and cannot survive without widespread -public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular state -visit <a href="https://www.gutenberg.org/donate/">www.gutenberg.org/donate</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 5. General Information About Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg™ concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg™ eBooks with only a loose network of -volunteer support. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Most people start at our website which has the main PG search -facility: <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This website includes information about Project Gutenberg™, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. -</div> - -</div> - -</body> -</html> diff --git a/old/66311-h/images/bilz1.png b/old/66311-h/images/bilz1.png Binary files differdeleted file mode 100644 index 1cf6f9f..0000000 --- a/old/66311-h/images/bilz1.png +++ /dev/null diff --git a/old/66311-h/images/bilz2.png b/old/66311-h/images/bilz2.png Binary files differdeleted file mode 100644 index 62420bb..0000000 --- a/old/66311-h/images/bilz2.png +++ /dev/null diff --git a/old/66311-h/images/lordlister.png b/old/66311-h/images/lordlister.png Binary files differdeleted file mode 100644 index e9e45f1..0000000 --- a/old/66311-h/images/lordlister.png +++ /dev/null diff --git a/old/66311-h/images/lordlister0002-front.jpg b/old/66311-h/images/lordlister0002-front.jpg Binary files differdeleted file mode 100644 index 586d5ee..0000000 --- a/old/66311-h/images/lordlister0002-front.jpg +++ /dev/null diff --git a/old/66311-h/images/p0002-01.png b/old/66311-h/images/p0002-01.png Binary files differdeleted file mode 100644 index 96e8624..0000000 --- a/old/66311-h/images/p0002-01.png +++ /dev/null |
