initial commit of ebook 37816HEADmain

2 files changed, 1847 insertions, 0 deletions

diff --git a/old/20111021-37816-0.txt b/old/20111021-37816-0.txt
new file mode 100644
index 0000000..1a6b356
--- /dev/null
+++ b/old/20111021-37816-0.txt
@@ -0,0 +1,1847 @@
+The Project Gutenberg EBook of Herodias, by Gustave Flaubert
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.net
+
+
+Title: Herodias
+
+Author: Gustave Flaubert
+
+Translator: S. Simiriotis
+
+Release Date: October 21, 2011 [EBook #37816]
+
+Language: Greek
+
+Character set encoding: UTF-8
+
+*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK HERODIAS ***
+
+
+
+
+Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for
+his major work in proofreading.
+
+
+
+
+
+The tonic system has been changed from polytonic to monotonic. The
+spelling of the book has not been changed otherwise.
+
+Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό σύστημα. Κατά
+τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου.
+
+
+
+ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ» ΑΡ. 3
+
+ΓΟΥΣΤΑΥΟΥ ΦΛΩΜΠΕΡ
+
+Η  Η Ρ Ω Δ Ι Α Σ
+
+ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
+Σ. Θ. ΣΗΜΗΡΙΩΤΟΥ
+
+
+ΕΝ ΣΜΥΡΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ «ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ»
+
+1908.
+
+
+
+ΗΡΩΔΙΑΣ
+
+
+
+Η ακρόπολις Μαχαιρουσία υψούτο προς ανατολάς της Νεκράς θαλάσσης
+επί κωνοειδούς βράχου μελανού και αποκρήμνου. Τέσσαρες βαθείαι
+κοιλάδες την περιέκλειον, δύο προς τα πλάγια, μία απέναντι και η
+τετάρτη πέραν. Αι οικίαι υπερκείμεναι αλλήλων περί την βάσιν ενός
+τοίχου, εξείχον σύμφωνα με τας ανωμαλίας του εδάφους. Ένας δρόμος
+με πολλούς ελιγμούς διατέμνων τον βράχον, συνέδεε την πόλιν με το
+φρούριον, του οποίου τα τείχη ήσαν υψηλά και πολύγωνα, με επάλξεις
+επί των άκρων, και πύργους σχηματίζοντας άνθινα πέτρινα στέμματα
+κρεμάμενα επάνω εις τας αβύσσους.
+
+Υπήρχεν εντός του φρουρίου ανάκτορον κοσμούμενον διά στοάς, την
+οποίαν έφρατε έν κιγκλίδωμα εκ ξύλου συκομωρέας. Εκεί είχον στήσει
+ιστούς, επί των οποίων εστηρίζετο μία σκηνή Ρωμαϊκού αμφιθεάτρου.
+
+Ένα πρωί, πριν να εξημέρωση, ο Τετράρχης Ηρώδης Αντίπας ήλθε και
+εστήριξε τον αγκώνα του εκεί, και παρετήρει.
+
+Τα βουνά γύρω ήρχιζαν να υποφώσκουν ώστε να διακρίνωνται αι
+κορυφαί των, ενώ ο όγκοι των μέχρι του βάθους των αβύσσων ήσαν
+ακόμη εις το σκότος. Η κυμαινομένη τότε ομίχλη εσχίσθη εις δύο και
+τα πέριξ της Νεκράς θαλάσσης επεφάνησαν. Η αυγή υψουμένη όπισθεν
+της Μαχαιρουσίας εφώτισε μετ' ολίγον την αμμώδη όχθην της λίμνης,
+τους λόφους, την έρημον, και απωτέρω όλα τα βουνά της Ιουδαίας με
+τας τραχείας και τεφράς επιφανείας των. Το Ενγάδ εις το μέσον
+διέγραφε μαύρην γραμμήν, το Χεβρών εις το βάθος ελάμβανε σχήμα
+απειρομεγέθους θόλου στρογγυλού, το Εσκώλ είχε ροιάς, και το Σωρέκ
+αμπελώνας. Παρέκει εξηπλούτο το Καρμήλιον με τους καταπρασίνους
+του εκ συσσάμου αγρούς, ο δε πύργος «Αντωνία» ως κύβος πελώριος
+εδέσποζε της Ιερουσαλήμ. Ο Τετράρχης έστρεψε τα βλέμματά του
+δεξιά, θεώμενος τους φοίνικας της Ιεριχούς. Και ανελογίσθη τας
+άλλας πόλεις της Γαλλιλαίας του, την Καπερναούμ, την Ναζαρέτ, το
+Αντώρ και την Τιβεριάδα, την οποίαν ίσως δεν θα επανέβλεπε πλέον
+ποτέ. Εν τούτοις ο Ιορδάνης εκυλίετο επί της αιχμηράς ερήμου,
+κατάλευκος, θαμβόνων την όρασιν ως χιωνώδης σινδόνη. Τόρα η λίμνη
+ομοίαζε με κυανόλιθον και προς δυσμάς από το μέρος της Υεμένης ο
+Αντίπας διέκρινεν εκείνο το οποίον εφοβείτο ότι θα ίδη. Σκηναί
+υπομέλαναι ήσαν εγκατεσπαρμέναι εις τας όχθας. Άνδρες με λόγχας
+περιεφέροντο μεταξύ των ίππων, τα δε σβενύμενα πυρά έλαμπον
+σπινθηρίζοντα επί του ομαλού εδάφους.
+
+Τα στρατεύματα εκείνα, ήσαν του βασιλέως της Αιθιοπίας του οποίου
+την θυγατέρα ο Ηρώδης είχε διαζευχθεί, διά να νυμφευθεί την
+Ηρωδιάδα υπανδρευμένην με ένα εκ των αδελφών του ο οποίος έζη εις
+την Ιταλίαν, χωρίς να έχη αξιώσεις επί της αρχής.
+
+Ο Αντίπας ανέμενε παρά των Ρωμαίων επικουρίας επειδή δε ο Bιτέλιος
+ο κυβερνήνης της Συρίας ήργει να φθάση, κατετρώγετο από ανησυχίαν.
+
+Ο Αγρίππας χωρίς άλλο θα τον είχε διαβάλλει εις τον Αυτοκράτορα. Ο
+Φίλιππος ο τρίτος αδελφός του, μονάρχης της Βοτανίας εξωπλίζετο
+κρυφίως. Οι Ιουδαίοι όλοι όσοι ήσαν εις την κατοχήν του απέκρουον
+τας ειδωλολατρικάς του αρχάς τόσον, ώστε εδίσταζε μεταξύ δύο
+σχεδίων, να καταπραΰνη τους Άραβας ή να κλείση συμμαχίαν με τους
+Πάρθους. Και με την πρόφασιν της γενεθλίου εορτής του είχε
+προσκαλέσει την ιδίαν εκείνην ημέραν εις μέγα δείπνον τον αρχηγόν
+των στρατευμάτων, τους τελώνας των κτημάτων του, και τους
+προύχοντας της Γαλλιλαίας.
+
+Με βλέμμα εταστικόν ο Τετράρχης ηρεύνησεν όλους τους δρόμους. Όλοι
+ήσαν έρημοι. Οι αετοί επέτων υπεράνω της κεφαλής του, οι
+στρατιώται εκοιμώντο υπό τους τοίχους των προμαχώνων. Τίποτε δεν
+εκινείτο εντός του ανακτόρου. Αίφνης μία φωνή μακρυνή ως να
+εξήρχετο από τα σπλάγχνα της γης έκαμε τον Τετράρχην να ωχριάση.
+Έκυψε διά να ακροασθεί, αλλ' η φωνή εσβέσθη και πάλιν επανελήφθη·
+τότε κροτών τας παλάμας του εκραύγασεν: — «Μαναή, Μαναή.» Είς
+άνθρωπος γυμνός μέχρις οσφύος, ως οι υπηρετούντες εις τα βαλανεία,
+παρουσιάσθη ενώπιόν του. Ήτο πολύ υψηλός, λιπόσαρκος γέρων, και
+εις την ζώνην του έφερε μάχαιραν εντός θήκης ορειχαλκίνης.
+
+Η κόμη του, ανορθουμένη από έν κτένιον, έκαμε το μέτωπόν του πολύ
+μακρόν. Οι οφθαλμοί του είχον χάσει το χρώμα των εκ του νυσταγμού.
+Οι οδόντες του έλαμπον, και οι δάκτυλοι των ποδών του πατώντες
+ελαφρά επί των μαύρων πλακών, υπεβάσταζον το σώμα του, το οποίον
+είχεν ευκαμψίαν πιθήκου, η δε μορφή του απάθειαν μομίας.
+
+ — «Πού είνε;» ηρώτησεν ο Τετράρχης.
+
+Ο Μαναή απήντησεν, δεικνύων διά του αντίχειρος έν αντικείμενον
+όπισθέν των.
+
+ — Πάντα, εκεί!
+
+ — Θαρρώ πως τον άκουσα!
+
+Και ο Αντίπας αναπνεύσας βαθέως, εζήτησε πληροφορίας περί του
+Ιωχανάν, τον οποίον επικαλούμεν Άγιον Ιωάννην τον Βαπτιστήν.
+
+ — Εφάνησαν έκτοτε οι δύο εκείνοι άνθρωποι, εις τους οποίους προ
+μηνών είχα επιτρέψη εξ επιεικίας την είσοδον εις την ειρκτήν του,
+και έμαθες τι ήλθαν να κάμουν;
+
+Ο Μαναή απήντησε.
+
+ — «Αντήλλαξαν μαζύ του, κάτι λόγια μυστηριώδη, όπως οι κλέπται το
+βράδυ στα τρίστρατα. Έπειτα έφυγαν διά την Άνω Γαλλιλαίαν,
+αναγγέλλοντες ότι έφερον σπουδαίας ειδήσεις». Ο Αντίπας έκυψε την
+κεφαλήν, και έπειτα με φοβισμένον ύφος:
+
+ — Φύλαγέ τον! φύλαγέ τον καλά! Μην αφίνης κανένα να τον βλέπη!
+Κλείε καλά την θύραν! Σκέπασε τον λάκκον! Δεν πρέπει ούτε καν να
+υποψιασθούν πως είνε στη ζωή!
+
+Πριν ακόμη να λάβη τας διαταγάς εκείνας ο Μαναή τας εξετέλει:
+Διότι ο Ιωχανάν ήτο Ιουδαίος, και ο Μαναή απεστρέφετο τους
+Ιουδαίους όπως και όλους τους Σαμαρίτας.
+
+Ο επί του Γαριζίμ ναός των, ο ενδεδειγμένος υπό του Μωυσέως διά να
+γίνη ο ομφαλός του Ισραήλ δεν υπήρχε πλέον, από την εποχήν του
+βασιλέως Ιρκανού: εις δε την Ιερουσαλήμ η βεβήλωσις του ναού του
+Σολομώντος τους έκαμε μανιώδεις δια την προδοσίαν και την διαρκή
+αδικίαν του. Ο Μαναή είχεν εισδύσει εντός αυτών διά να βεβήλωση τα
+ιερά των και τα οστά των νεκρών. Οι σύντροφοί του ολίγον
+βραδυκίνητοι είχον αποκεφαλισθή. Ο Μαναή έβλεπε τον ναόν εις το
+χώρισμα δύο λόφων. Οι λευκοί μαρμάρινοι τοίχοι του και αι χρυσαί
+λόγχαι της στέγης του, έλαμπον και απήστραπτον εις τας ακτίνας του
+ηλίου. Ενόμιζες ότι ήτο βουνόν φωτεινόν, κάτι υπεράνθρωπον,
+συντρίβοv όλα με τον πλούτον και το μεγαλείον του.
+
+Τότε έτεινε τους βραχίονας προς την Σιών. Και με το ανάστημα
+ευθυτενές, με το πρόσωπον προς τα οπίσω, με τους γρόνθους
+σφιγμένους πιστεύων ότι οι λόγοι είχον αποτελεσματικήν δύναμιν τον
+ανεθεμάτισε.
+
+Ο Αντίπας τον ήκουσε, χωρίς να φανή ότι εσκανδαλίσθη.
+
+Και ο Σαμαρίτης είπε πάλιν.
+
+ — Έρχεται στιγμή που σαλεύει, που θέλει να φύγη. Ελπίζει πως θα
+σωθή. Πότε φαίνεται ήσυχος σαν άρρωστο ζώον, και πότε τον βλέπω να
+περιπατή εις τα σκότη, ψιθυρίζων. Τι με μέλλει; Διά να δοξασθή
+εκείνος πρέπει εγώ να ταπεινωθώ!
+
+Ο Αντίπας και ο Μαναή εβλέποντο! Τον Τετράρχην όμως τον είχον
+κουράσει αι σκέψεις. Όλα τα βουνά εκείνα γύρω του, ως στοιβάδες
+πελωρίων απολιθωμένων κυμάτων, οι μαύροι κρημνοί εις τα πλάγια των
+βράχων, των κυανών ουρανών τα βάθη, η τραχεία λάμψις του φωτός, το
+απύθμενον των αβύσσων βάθος, τον ετάραττον. Μία απελπισία τον
+εκυρίευσε επί τη θέα της ερήμου η οποία διέγραφεν εις τα ανώμαλα
+εδάφη της αμφιθέατρα και παλάτια κρημνισμένα. Ο θερμός άνεμος μαζύ
+με την οσμήν του θείου έφερε την αναπνοήν των κατηραμένων πόλεων,
+αι οποίαι ήσαν θαμέναι χαμηλώτερα από τας όχθας της υπό τα βαρέα
+και υφάλμυρα νερά. Τα σύμβολα εκείνα της αθανάτου οργής,
+επροξένουν φρίκην εις τας σκέψεις του; και έμενε με τους δύο
+αγκώνας επί των κιγκλίδων με το βλέμμα ατενές και με τας χείρας
+εις τους κροτάφους.
+
+Κάποιος τον είχεν εγγίσει. Εστράφη. Η Ηρωδιάς ήτο ενώπιόν του, με
+αλουργίδα εξ ελαφράς πορφύρας φθάνουσαν μέχρι των σανδαλίων.
+
+Εξελθούσα αποτόμως από τον κοιτώνα της, δεν εφόρει ούτε
+περιδέραιον, ούτε ενώτια. Είς πλόκαμος της μαύρης της κόμης
+έπιπτεν επάνω εις τον ένα της βραχίονα ενώ το άκρον του εβυθίζετο
+εις το διάστοιχον του στήθους της. Οι ρώθωνές της πολύ ανορθωμένοι
+επάλλοντο, την δε μορφήν της εφώτιζε θριάμβου χαρά. Και με φωνήν
+δυνατήν σπρώχνουσα τον Τετράρχην:
+
+ — Ο Καίσαρ μας αγαπά. Ο Αγρίππας είνε στη φυλακή!
+
+ — Ποιος σου του είπε;
+
+ — Το ξεύρω!
+
+Και προσέθηκε.
+
+ — Φαίνεται πως ήθελε ν' ανεβάση στον θρόνο τον Γάιον.
+
+Αν και ο Αγρίππας έζη εκ της ελεημοσύνης των, εζήτει με
+ραδιουργίας να θηρεύση τον τίτλον του βασιλέως τον οποίον αυτοί
+εφιλοδόξουν όπως και εκείνος. Αλλ' εις το εξής κανείς πλέον φόβος.
+Αι φυλακαί του Τιβέρεως εύκολα δεν ανοίγουν, και αυτή δε η ζωή δεν
+είνε εκεί πολλάκις ασφαλής. Ο Αντίππας την ηννόησε, και αν και ήτο
+αδελφή του Αγρίππα, το απάνθρωπον σχέδιόν της του εφάνη
+δικαιολογημένον. Οι φόνοι εκείνοι ήσαν συνέπειαι των πραγμάτων, το
+πεπρωμένον των βασιλικών οίκων. Εις δε του Ηρώδου πλέον ήσαν
+αναρίθμητοι. Κατόπιν η Ηρωδιάς εξέθεσε το σχέδιόν της. Τους
+πολίτας τους είχεν εξαγοράσει, τα γράμματα τα είχεν ανακαλύψη, εις
+όλας τας θύρας εφρούρουν κατάσκοποι, και επειδή είχε κατορθώση να
+αποπλάνήση με τα θέλγητρά της τον «Ευτυχή» τον προδότην — αυτό δεν
+μου εστοίχισε τίποτε! Διά σε, δεν έκαμα περισσότερα; . . . Εξ
+αιτίας σου μήπως δεν ηρνήθην την κόρην μου την Σαλώμην;
+
+Μετά την διάζευξιν της είχεν αφίση εις την Ρώμην την παιδίσκην
+εκείνην, ελπίζουσα ότι θα απέκτα άλλην με τον Τετράρχην. Ποτέ
+εκείνη δεν ανέφερε τίποτε περί αυτής και ως εκ τούτου ο Τετράρχης
+ηπόρει διά την τόσον αιφνίδιον μητρικήν στοργήν της. Είχον
+εκτυλίξει το λινόν επιστέγασμα και έφερον πλησίον τα παχέα και
+μαλακά προσκεφάλαια. Η Ηρωδιάς εξηπλώθη επ' αυτών και έκλαιεν
+έχουσα εστραμμένα τα νώτα.
+
+Έπειτα έφερε την χείρα της επί των βλεφάρων, είπεν ότι δεν ήθελε
+πλέον να σκέπτεται το παρελθόν, και ότι ήτο ευτυχισμένη. Του
+ενθύμησεν όλας τας συνομιλίας των, εκεί κάτω εις τα βαλανεία, τους
+μακρυνούς περιπάτους των εις την Ιεράν Οδόν, και την εσπέραν εις
+τας μεγάλας επαύλεις με τον ψίθυρον των πιδάκων, υπό τας ανθίνους
+αψίδας ότε είχον ενώπιον των τας ωραίας της Ρώμης εξοχάς. Τον
+εκύταζεν όπως άλλοτε προστριβομένη επ' αυτού με θωπευτικάς
+κινήσεις. Αλλ' ο Αντίππας την απώθησεν. Ο έρως τον οποίον
+προσεπάθει πάλιν ν' αναπτύξει εντός του, ήτο τόρα τόσον μακράν!
+Όλαι του αι δυστυχίαι απέρρεον εκ του έρωτος αυτού. Ο επί δώδεκα
+όλα έτη διαρκής πόλεμος είχε γηράσει τον Τετράρχην. Οι ώμοι του
+εκυρτούντο εντός της βαθυχρώμου τηβέννου του με τας κυανάς
+παρυφάς. Η λευκή κόμη του είχεν ενωθεί με την γενειάδα του, και ο
+ήλιος ο οποίος διεπέρα τα παραπετάσματα, έλουε το λυπημένον του
+μέτωπον με άφθονον φως. Και της Ηρωδιάδος το μέτωπον είχε ρυτίδας.
+Ιστάμενοι δε απέναντι ο είς του άλλου, εβλέποντο με ύφος αγριωπόν.
+
+Τώρα οι δρόμοι των βουνών ήρχισαν να βρίθουν κόσμου. Βοσκοί
+εκέντριζον βους, παιδία έσυρον όνους, ιπποκόμοι ωδήγουν ίππους.
+Όσοι κατέβαινον από τα πέραν της Μαχαιρουσίας υψώματα εξηφανίζοντο
+όπισθεν του ανακτόρου. Άλλοι ανέβαινον την απέναντι κοίτην του
+χειμάρρου, και φθάνοντες εις την πόλιν εξεφόρτωνον τας αποσκευάς
+των εις τας αυλάς.
+
+Αυτοί ήσαν φροντισταί του Τετράρχου και ικέται οι οποίοι
+προέπεμπον τους προσκεκλημένους του.
+
+Εν τούτοις εις το βάθος του δώματος, αριστερά επεφάνη είς άνθρωπος
+με χιτώνα λευκόν, γυμνόπους και με στωικόν ύφος.
+
+Ο Μαναή, από τα δεξιά, ώρμησε υψών την μάχαιράν του.
+
+Η Ηρωδιάς φωνάζει τον Μαναή — «Φόνευσέ τον».
+
+ — «Στάσου!» του λέγει ο Τετράρχης.
+
+ — Ο Μαναή έμεινεν ακίνητος, ως και ο άλλος.
+
+Έπειτα απεσύρθησαν έκαστος από μίαν διαφορετικήν κλίμακα
+υποχωρούντες χωρίς να παύση ο είς να βλέπη τον άλλον.
+
+ — «Τον γνωρίζω!» είπεν η Ηρωδιάς, «ονομάζεται Φανουήλ, και ζητεί
+να πάρη τον Ιωχανάν, αφ' ου έχεις την τυφλότητα να τον διατηρής!»
+
+Ο Αντίππας αντέτεινεν ότι ηδύνατο μίαν ημέραν να χρησιμεύση. Αι
+κατά της Ιερουσαλήμ προσβολαί του, έφερον με το μέρος των τους
+λοιπούς Ιουδαίους.
+
+ — «Όχι!» υπέλαβεν εκείνη «δέχονται όλους τους κυριάρχους και δεν
+είνε ικανοί να κάμουν πατρίδα». Όσον δε αυτόν ο οποίος υποκινεί
+τον λαόν με ελπίδας τας οποίας τρέφει από της εποχής του Νεεμία, η
+καλλητέρα πολιτική απαιτεί να τον εξολοθρεύσωμεν.
+
+Τίποτε δεν επήγεν, κατά τον Τετράρχην. Ο Ιωχανάν επικίνδυνος! Νά η
+ώρα! του ήρχετο να γελάση.
+
+ — «Σιώπα». Και ήρχισε πάλιν εκείνη να λέγη πόσον την είχεν
+εξευτελίση, όταν υπήγε μίαν ημέραν εις το Γαλαάδ, διά να συνάξη
+βάλσαμον.
+
+«Εις τας όχθας του ποταμού, πολλαί έπλυνον τα φορέματά των. Εκεί
+πλησίον, εις ένα μικρόν βουνόν, είς άνθρωπος ελάλει. Γύρω εις την
+μέσην του εφόρει δέρμα καμήλου, η δε κεφαλή του ωμοίαζε με κεφαλήν
+λέοντος. Αφ' ης στιγμής με παρετήρησε, ήμεσε επ' εμέ όλας τας αράς
+των προφητών. Αι κόραι των οφθαλμών του εξέπεμπον φλόγας, η φωνή
+του εβρυχάτο και εσήκωνε τους βραχίονας ως να ήθελε να αποσπάση
+την βροντήν. Να φύγω αδύνατον! Οι τροχοί του άρματός μου είχον
+βυθισθή εις την άμμον έως τους άξονας, και απεμακρυνόμην αργά,
+προφυλαγμένη κάτω από τον μανδύαν μου, παγωμένη από τας ύβρεις του
+αι οποίαι έπιπτον ως θυέλλης βροχή».
+
+Ο Ιωχανάν ήτο εμπόδιον εις την ζωήν της. Όταν τον συνέλαβον και
+τον έδεσαν με σχοινία, οι στρατιώται είχον εντολήν, να τον
+τελειώσουν με τα ξίφη αν ανθίστατο. Αλλ' εκείνος εφέρθη ήσυχα.
+Έβαλαν εις την φυλακήν του όφεις, και τους εύρον νεκρούς. Αι
+ανωφελείς εκείναι επιβουλαί εξηγρίωνον την Ηρωδιάδα. Εξ άλλου
+διατί ο εναντίον της πόλεμος;
+
+Οι λόγοι του τους οποίους διελάλει εις τον όχλον εκυκλοφόρουν,
+διεδίδοντο τους ήκουε παντού, εγέμιζον τον αέρα. Εναντίον των
+λεγεώνων θα ήτο τολμηροτέρα. Αλλ' η δύναμις εκείνη η ολεθριωτέρα
+και της ρομφαίας, και την οποίαν δεν ηδύνατο να δαμάση την
+εθάμβωνεν.
+
+Η Ηρωδιάς επηγαινοήρχετο επί του δώματος, πελιδνή από την οργήν,
+μη ευρίσκουσα λέξεις διά να εκφράση, εκείνο το οποίον την έπνιγεν.
+
+Εσκέπτετο προς τούτοις ότι ο Τετράρχης, ενδίδων εις την κοινήν
+γνώμην, θα εύρισκεν αφορμήν να την διαζευχθή. Τότε όλα θα
+επήγαιναν χαμένα! Από της παιδικής ηλικίας της εξετρέφετο με το
+όνειρον μιας μεγάλης αυτοκρατορίας. Διά να φθάση όμως εκεί, έπρεπε
+να αφίση τον πρώτον της σύζυγον, και να ενώση την τύχην της με την
+τύχην εκείνου ο οποίος την είχεν εξαπατήσει. Αυτό εσκέπτετο!
+
+ — Τι ωραίαν υποστήριξιν που έλαβα αφ' ότου εισήλθον εις την
+οικογένειάν σου!...
+
+ — «Η οικογένειά μου είναι αντάξια της ιδικής σου», είπεν αφελώς ο
+Τετράρχης.
+
+Η Ηρωδιάς την στιγμήν εκείνην ησθάνθη κοχλάζον εις τας φλέβας της,
+το αίμα των προγόνων της, των βασιλέων και ιερέων.
+
+ — Μα ο πάππος σου, εσάρωνε τον ναόν της Ασκάλωνος! Οι άλλοι
+πρόγονοί σου, ήσαν λησταί, ποιμένες, οδηγοί των καραβανίων, μια
+ορδή τέλος εκ της φυλής του Ιούδα από την γεννεάν του Δαυίδ! Όλοι
+οι πρόγονοί μου επολέμησαν τους ιδικούς σου! Ο πρώτος των
+Μακαβαίων, σας απεδίωξεν από το Χεβρών, ο δε Ιρκανός ηναγκάσθη να
+σας πολιορκήση!
+
+Και εξεμούσα την περιφρόνησιν της πατρικίας προς τον πλυβείον, το
+μίσος του Ιακώβ κατά του Εδώμ, τον ήλεγχε διά την προς τους
+προδότας αδιαφορίαν του, την αδράνειάν του προς τους Φαρισαίους,
+οι οποίοι τον διέβαλον, την ανανδρείαν του διά τον λαόν, ο οποίος
+τον εβδελύσσετο. «Είσαι και συ, όπως εκείνος! ομολόγησέ το! Και
+λυπείσαι την μελαψήν η οποία χορεύει γύρω εις τους βράχους. Πάρε
+την πάλιν. Πήγαινε να ζήσης μαζύ της μέσ' το πανένιο σπήτι της!
+Πήγαινε να φας την πήτα που ψήνει κάτω από τη στάχτη, και να πίης
+το ξυνισμένο γάλα των προβάτων της! Φίλησε τα μελανά μάγουλά της,
+και ξέχασέ με!»
+
+Ο Τετράρχης δεν ήκουε πλέον. Παρετήρει το κατώφλιον μιας οικίας
+όπου ίστατο μία νεάνις και μία γραία κρατούσα έν σκιάδιον με λαβήν
+καλάμου μακρόν ως κάλαμον αλιέως. Εις το μέσον ηπλωμένου τάπητος
+έμενεν ανοικτόν μέγα ταξειδιωτικόν καλάθιον. Ζώναι, πέπλοι,
+πολύτιμοι λίθοι, δακτύλιοι, ενώτια ειργασμένα με χρυσόν,
+εξεχύνοντο εξ αυτού φύρδην μίγδην. Η νεάνις εκ διαλειμμάτων έκυπτε
+προς τα πράγματα εκείνα και τα ετίνασσεν εις τον αέρα. Εφόρει ως
+αι Ρωμαίαι χιτώνα από λεπτόν σγουρόν ύφασμα και πέπλον με
+σμαραγδίνους κροσσούς. Ταινίαι κυαναί έσφιγγον την πλουσίαν κόμην
+της, την τόσον βαρείαν ώστε κάποτε την υπεβάσταζε με τας χείρας
+της. Η σκιά του μικρού σκιαδίου της περιεπάτει υπεράνω της και την
+έκρυπτε κατά το ήμισυ. Ο Αντίπας παρετήρησε δυο τρεις φοράς τον
+λεπτοφυή τραχηλόν της, το άκρον του οφθαλμού της, την γωνίαν του
+μικρού στόματός της. Έβλεπεν από τον λαιμόν και την οσφύν, όλον το
+λυγηρόν της ανάστημα, το οποίον έκυπτε και ανεγείρετο με τόσην
+ελαστικότητα. Παρεμόνευε τους ελιγμούς των κινήσεών της, και η
+αναπνοή του ολονέν εδυνάμωνεν. Οι οφθαλμοί του εξέπεμπον φλόγας. Η
+Ηρωδιάς τον παρετήρει.
+
+Ο Τετράρχης ηρώτησε.
+
+ — Ποία είνε αυτή;
+
+Εκείνη απήντησεν ότι δεν την εγνώριζεν διόλου, και κατευνασθείσα
+αιφνιδίως έφυγεν.
+
+Υπό τα περιστύλια, ανέμενον τον Τετράρχην οι Γαλλιλαίοι, ο
+ερμηνευτής των Γραφών, ο ποιμενάρχης, ο διοικητής των αλυκών και
+είς Ιουδαίος εκ Βαβυλώνος ο οδηγών τους ίππους του. Όλοι τον
+εχαιρέτησαν ανευφημούντες. Μετά ταύτα εξηφανίσθη εις τα ιδιαίτερά
+του δωμάτια.
+
+Ο Φανουήλ προέκυψεν εις την γωνίαν ενός διαδρόμου.
+
+ — Α! πάλιν συ; Θα έρχεσαι ίσως διά τον Ιωχανάν.
+
+ — «Και διά σε. Έχω να σου ανακοινώσω έν σπουδαίον συμβάν». Και
+χωρίς να αφήση τον Αντίπαν εισέδυσεν όπισθέν του εις έν σκοτεινόν
+διαμέρισμα. Το φως διεπέρα από έν κιγκλίδωμα και ηπλούτο επί μιας
+κορωνίδας. Οι τοίχοι ήσαν βαμμένοι με βαθύ ερυθρόν χρώμα, τόσον
+βαθύ ώστε εφαίνοντο σχεδόν μαύροι. Εις το βάθος, υπήρχε μια κλίνη
+εξ εβένου με περιζώματα εκ δοράς προβάτου, και υπεράνω μια ασπίς
+εκ χρυσού καθαρού έλαμπεν ως ο ήλιος.
+
+Ο Αντίπας επροχώρησεν εντός της αιθούσης και εξηπλώθη επί της
+κλίνης. Ο Φανουήλ ήτο όρθιος. Ύψωσε τον βραχίονά του, και με
+στάσιν προφητικήν του λέγει.
+
+ — Ο Ύψιστος αποστέλλει κάποτε εις την γην ένα εκ των υιών του. Ο
+Ιωχανάν είνε είς εξ αυτών. Αν εξακολουθείς να τον βασανίζης θα
+τιμωρηθής.
+
+ — «Αυτός με καταδιώκει!» ανέκραξεν ο Αντίπας «Ζητεί παρ' εμού
+πράγματα αδύνατα. Από την εποχήν εκείνην με καταλαλεί, με
+σπαράζει. Κατ' αρχάς δεν ήμην σκληρός. Απέπεμψα μάλιστα από την
+Μαχαιρουσίαν τους ανθρώπους οι οποίοι έβαλον σκάνδαλα εις τας
+επαρχίας μου. Αλλοίμονόν του! με προσβάλλει και υπερασπίζομαι
+εμαυτόν!»
+
+ — «Είνε πολύ απότομος όταν θυμώση», υπέλαβεν ο Φανουήλ, «αλλ'
+αδιάφορον! Πρέπει να τον απελευθερώσης.»
+
+ — «Δεν απολύουν τα οργισμένα θηρία!» απήντησεν ο Τετράρχης.
+
+Ο Φανουήλ του είπεν.
+
+ — Μην ανησυχείς πλέον. Θα υπάγη εις τους Άραβας, τους Γαλάτας,
+τους Σκύθας. Το έργον του πρέπει να εξαπλωθή εις τα πέρατα της
+γης!
+
+Ο Αντίπας εφαίνετο ως να εβυθίζετο εις έν μακρυνόν όραμα.
+
+ — Η δύναμίς του είνε απροσμάχητος . . . χωρίς να το θέλω τον
+αγαπώ!
+
+ — Τότε λύτρωσέ τον.
+
+Ο Τετράρχης έσεισε την κεφαλήν. Εφοβείτο την Ηρωδιάδα, τον Μαναή
+και τον άγνωστον. Ο Φανουήλ προσεπάθησε να τον πείση προτείνων ως
+αντιστάθμισμα την υποταγήν των Εσσηνίων εις τους βασιλείς οι
+οποίοι εσέβοντο τους πτωχούς τούτους ανθρώπους, τους αδαμάστους
+εις τας βασάνους, οι οποίοι εφόρουν λευκά και ανεγίγνωσκον το
+μέλλον εις τα άστρα.
+
+Ο Αντίπας ανεμνήσθη την λέξιν την οποίαν προ ολίγου του είπε.
+
+ — Τι πράγμα ήτο αυτό το οποίον μου ανήγγειλες ως σπουδαίον;
+
+Την στιγμήν εκείνην είς μαύρος παρουσιασθείς τους διέκοψεν. Το
+σώμα του ήτο λευκόν από την σκόνην. Ήσθμαινε τόσον ώστε δεν
+ηδυνήθη να προσθέση άλλην λέξιν από αυτήν.
+
+ — Ο Βιτέλλιος!
+
+ — Πώς, έρχεται;
+
+ — Τον είδα, εντός τριών ωρών θα είνε εδώ.
+
+Αι πύλαι των διαδρόμων εσείσθησαν ως υπό άνεμου. Μία βοή επλήρωσε
+το ανάκτορον, αλαλαγμός ανθρώπων τρεχόντων, θόρυβος συρομένων
+επίπλων και αργυρών σκευών. Και από τα ύψη των πύργων οι
+σαλπιγκταί εσάλπιζον όπως ειδοποιήσωσι τους διεσκορπισμένους
+δούλους.
+
+II
+
+Αι επάλξεις έβριθον κόσμου όταν ο Βιτέλλιος εισήλθεν εις την
+αυλήν. Εστηρίζετο εις τον βραχίονα του διερμηνέως και κατόπιν του
+ήρχετο έν μέγα φορείον ερυθρόν, στολισμένον με κροσσοτά ποικίλματα
+και καθρέπτας. Εντός του φορείου ήσαν η τήβεννος, η βουλευτική
+ρωμαϊκή εσθής, ενώ πέριξ του οι ραβδούχοι εσχημάτιζον ημικύκλιον.
+Οι ραβδούχοι εβύθισαν τους δώδεκα καταπέλτας των εις την απέναντι
+θύραν, με άλλας λεπτάς ράβδους δεμένας, και έν δερμάτινον λωρίον
+με πέλεκυν εις το μέσον. Τότε όλοι εφρικίασαν ενώπιον του
+μεγαλείου του ρωμαϊκού λαού. Το φορείον το οποίον έφερον οκτώ
+άνδρες εσταμάτησεν. Εξήλθεν εξ αυτού είς έφηβος προγάστωρ με
+πρόσωπον γεμάτον εξανθήματα, και με μαργαρίτας εις όλους του τους
+δακτύλους. Του προσέφερον έν κύπελλον οίνου αρωματισμένου. Το έπιε
+και εζήτησε δεύτερον.
+
+Ο Τετράρχης εγονυπέτησε προ του Ανθυπάτου, εκφράζων την λύπην του,
+διότι δεν εγνώρισεν ενωρίτερον ότι θα τον ηυνόει διά της
+επισκέψεώς του, άλλως θα έδιδε διαταγάς όπως τον περιποιηθώσι καθ'
+οδόν ως ήρμοζεν εις την υψηλότητά του.
+
+Οι Βιτέλλιοι κατήγοντο από την θεάν Βιτελλίαν. Μία οδός άγουσα από
+ένα λόφον της Ρώμης προς την θάλασσαν έφερεν ακόμη το όνομά των.
+Ως έφοροι, ως ταμίαι και ως ύπατοι, πολλοί εχρημάτισαν από την
+οικογένειάν των.
+
+Όσον διά τον Λύκιον όφειλον τώρα να τον ευχαριστήσωσιν ως νικητήν
+των Κλιτών και πατέρα του νέου εκείνου Αΰλου ο οποίος εφαίνετο ως
+να επέστρεφεν εις τας ιδιοκτησίας του, αφ' ου η Ανατολή ήτο «η
+πατρίς των θεών».
+
+Αι υπερβολικαί εκείναι κολακείαι απηγγέλθησαν υπό του Τετράρχου
+λατινιστί. Ο Βιτέλλιος τας εδέχθη με απάθειαν.
+
+Του απήντησεν ότι, ο μέγας Ηρώδης μόνος ήρκει διά την δόξαν ενός
+έθνους. Οι Αθηναίοι του είχον αναθέσει την γενικήν εποπτείαν των
+ολυμπιακών αγώνων. Είχε κτίσει ναούς προς τιμήν του Αυγούστου, ήτο
+καρτερικός, ευφυής, τρομερός και πάντοτε πιστός εις τους Καίσαρας.
+
+Εν μέσω των στηλών με τα χάλκινα κιονόκρανα επεφάνη η Ηρωδιάς, η
+όποια προυχώρει με ύφος αυτοκρατείρας, περιστοιχιζομένη υπό
+γυναικών και ευνούχων, κρατούντων εντός επιχρύσων δίσκων
+καπνίζοντα θυμιάματα.
+
+Ο Ανθύπατος έκαμε τρία βήματα προς αυτήν, και την εχαιρέτησε με
+μίαν υπόκλισιν της κεφαλής.
+
+ — «Τι ευτυχία» ανέκραξεν εκείνη «αφού εις το εξής ο Αγρίππας ο
+εχθρός του Τιβερίου, θα είνε εντελώς ανίκανος να μας βλάψη!»
+
+Ο Βιτέλλιος ηγνόει τα συμβαίνοντα, η δε Ηρωδιάς του εφάνη
+επικίνδυνος, και ενώ ο Αντίπας ωρκίζετο ότι θα πράξη το παν υπέρ
+του Αυτοκράτορος, ο Βιτέλλιος προσέθηκε.
+
+ — Ακόμη και αν επρόκειτο να βλάψης άλλους;
+
+Είχε παραλάβει τους ομήρους του βασιλέως των Πάρθων περί των
+οποίων ο Αυτοκράτωρ δεν εφρόντιζε πλέον διότι ο Αντίπας, παρών εις
+την σύσκεψιν, διά να δείξη ικανότητα, απέστειλεν αμέσως
+αγγελιοφόρους διά να φέρωσι την είδησιν. Αυτό ήτο το αίτιον του
+ασπόνδου μίσους των και διά τον αυτόν επίσης λόγον εβράδυνε να του
+στείλη επικουρίας. Ο Τετράρχης ετραύλιζε δικαιολογούμενος. Αλλ' ο
+Αΰλος είπε γελών.
+
+ — Μείνε ήσυχος, σε προστατεύω εγώ!
+
+Ο Ανθύπατος προσεποιήθη ότι δεν ήκουσε.
+
+Η ευτυχία του πατρός εξηρτάτο από την ατίμωση του υιού. Και το
+άνθος αυτό των βορβόρων της Καπραίας, αν και το υπώπτευε διότι ήτο
+φαρμακερόν, του απέφερε κέρδη τόσον σπουδαία ώστε εκών άκων το
+περιέβαλλε με περιποιήσεις.
+
+Βοή μεγάλη ηκούσθη υπό την θύραν. Σειρά λευκών ημιόνων επί των
+οποίων επέβαινον ιερείς με τα άμφιά των εισήλθεν εντός του
+φρουρίου. Ήσαν δε ούτοι Σαδουχαίοι και Φαρισαίοι, οι οποίοι
+ήρχοντο εις την Μαχαιρουσίαν ωθούμενοι υπό της ιδίας φιλοδοξίας.
+Οι πρώτοι ήθελον να επιτύχουν το υπούργημα των θυσιαστών, οι δε
+άλλοι να το διατηρήσουν. Τα πρόσωπά των ήσαν σκιθρωπά, προ πάντων
+των Φαρισαίων εχθρών της Ρώμης και του Τετράρχου. Τα κράσπεδα των
+χιτώνων των τους εστενοχώρουν εις τον συρφετόν του όχλου, αι δε
+τιάραι των εταλαντεύοντο υπεράνω των περγαμηνών επί των οποίων
+υπήρχον ρητά της Γραφής.
+
+Σχεδόν συγχρόνως έφθασαν οι στρατιώται της προφυλακής. Τας ασπίδας
+των τας είχον βάλει εντός σάκκων διά να τας προφυλάξωσιν από την
+σκόνην. Όπισθεν αυτών ήρχετο ο Μάρκελλος ο υπολοχαγός του
+Ανθυπάτου, μαζύ με τελώνας σφίγγοντας υπό μάλης ξυλίνας πλάκας.
+
+Ο Αντίπας προσεφώνησε ονομαστί τους κυριωτέρους εκ των περί αυτόν.
+Τον Τολμαή, τον Καντέραν, τον Σιών, τον Αμώνιον τον Αλεξανδρινόν ο
+οποίος του ηγόραζεν άσφαλτον, τον Νααμάν αρχηγόν του ελαφρού
+πεζικού, και Ιωακείμ τον Βαβυλώνιον.
+
+Ο Βιτέλιος εστράφη και είδε τον Μαναή.
+
+ — Και αυτός ποίος είνε;
+
+Ο Τετράρχης με έν νεύμα του έδωσε να εννοήση ότι ήτο ο δήμιος.
+Έπειτα παρουσίασε τους Σαδουχαίους. Ο Ιωνάθαν, μικρόσωμος, ευγενής
+τους τρόπους και ομιλών την Ελληνικήν ικέτευσε τον άρχοντα να τους
+τιμήση με μίαν επίσκεψίν του εις Ιερουσαλήμ, όπου πιθανόν να
+επήγαινε.
+
+Ο Ελεάζαρ με την γρυπήν ρίνα και με το μακρόν γένειον, εζήτει υπέρ
+των Φαρισαίων τον μανδύαν του μεγάλου ιερέως, τον φυλασσόμενον εις
+τον Πύργον «Αντωνία» υπό των αρχών της πόλεως.
+
+Κατόπιν οι Γαλλιλαίοι κατήγγειλον τον Πόντιον Πιλάτον εξ αιτίας
+ενός τρελλού, ο οποίος εζήτει τούς χρυσούς αμφορείς του Δαβίδ
+εντός ενός σπηλαίου πλησίον της Σαμαρείας, να φονεύση τόσους
+ανθρώπους. Και όλοι ωμίλουν συγχρόνως, δυνατώτερα όμως όλων των
+άλλων εφώναζεν ο Μαναή. Ο Βιτέλιος τους διεβεβαίωσεν ότι οι
+κακούργοι θα τιμωρηθούν.
+
+Κραυγαί και βλασφημίαι αντήχησαν απέναντι του πυλώνος, όπου οι
+στρατιώται είχον κρεμάσει τας ασπίδας των. Επειδή δε είχον
+καταστραφεί τα περικαλύμματά των, εφαίνετο επάνω, από το πρόσθιον
+μέρος αυτών η μορφή του Καίσαρος. Τούτο διά τους Ιουδαίους ήτο
+ειδωλολατρεία. Ο Αντίπας τους προσεφώνησεν ενώ ο Βιτέλλιος από του
+περιστυλίου, επί υψηλής εξέδρας έμενεν εκστατικός διά την τόσην
+μανίαν των. Ο Τιβέριος είχε δίκαιον να εξορίση τετρακοσίους εις
+Σαρδηνίαν. Αλλ' εις την πατρίδα των ήσαν ισχυροί και διέταξε να
+τους αφοπλίσωσιν. Τότε περιεστοίχισαν τον Ανθύπατον επικαλούμενοι
+παρ' αυτού την επανόρθωσιν της αδικίας, έλεος και προνόμια.
+Έσχιζον τα ιμάτιά των ως δαιμονισμένοι. Και διά να κάμουν θέσιν οι
+δούλοι με ράβδους εκτύπων δεξιά και αριστερά. Όσοι ήσαν πλησίον
+της θύρας κατέβαινον, εν ώ άλλοι ανέβαινον ως η παλίρροια. Δυο
+ρεύματα διεσταυρούντο εις την ανθρωπίνην εκείνην μάζαν η οποία
+εκυμάτιζε πιεζομένη από το περίφραγμα των τοίχων.
+
+Ο Βιτέλλιος ηρώτησε τι εζήτει όλον αυτό το πλήθος. Ο Αντίπας του
+εξήγησε τον λόγον. Ήτο το δείπνον της επετείου εορτής του. Και του
+έδειξε πολλούς των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι έκυπτον από τα
+κιονόκρανα και με σχοινία έσυρον πελώρια κάνιστρα, γεμάτα κρέατα,
+οπωρικά, λαχανικά, αντιλόπας και πελαργούς πλατείς αργυρόχρους
+ιχθύς, σταφυλάς, υδροπέπονας και ριπίδια στημένα εις πυραμίδας. Ο
+Αΰλος δεν εκρατήθη, ώρμησεν εις το μαγειρείον, παρασυρόμενος από
+την βουλιμίαν εκείνην η οποία κατέπληττε τον κόσμον. Διαβαίνων
+πλησίον μιας υπογείου στοάς παρετήρησε λέβητας ομοίους με θώρακας.
+Ο Βιτέλλιος προχωρών τους περιειργάζετο, διέταξε δε να του
+ανοίξουν τα υπόγεια δωμάτια του φρουρίου.
+
+Τα δωμάτια εκείνα ήσαν λαξευμένα εντός του βράχου, με υψηλούς
+θόλους τους οποίους υπεβάσταζον στήλαι εις μικρά διαστήματα.
+
+Το πρώτον περιείχε παλαιάς πανοπλίας, το δε δεύτερον ήτο γεμάτον
+από λόγχας. Εις το τρίτον τα βέλη ήσαν τόσον πυκνά και λεπτά ώστε
+ενόμιζες ότι ήτο επιστρωμένον με καλαμίνους ψιάθους. Λεπίδες
+μαχαιρών και σπάθαι εκάλυπτον τας εσωτερικάς πλευράς του τετάρτου.
+Εις το μέσον του πέμπτου θαλάμου σειραί από κράνη, εσχημάτιζον με
+τα λοφία των τάγμα ερυθρών όφεων. Εις το έκτον δεν υπήρχεν άλλο
+από φαρέτρας. Εις το έβδομον κνημίδες. Εις το όγδοον
+βραχιονιστήρες, αρπάγαι, δίκρανα, κλίμακες, σχοινία, ως και κοντοί
+διά καταπέλτας, και κωδωνίσκοι διά τα φάλαρα των δρομάδων.
+
+Το βουνόν όσον προυχώρει προς την βάσιν του εγίνετο πλατύτερον και
+ήτο σκαμένον εις το βάθος ως κυψέλη μελισσών, κάτω δε από τα
+υπόγεια εκείνα, υπήρχον άλλα δωμάτια πολυαριθμότερα και βαθύτερα.
+
+Ο Βιτέλλιος, ο Φεναιός ο διερμηνεύς του, και ο Σιζένας ο
+αρχιτελώνης τα επεθεώρουν με το φως των λαμπάδων τας οποίας
+εκράτουν τρεις ευνούχοι. Και διεκρίνοντο εις το σκότος πράγματα
+ειδεχθή επινοηθέντα υπό των βαρβάρων: Ρόπαλα με καρφία γύρω,
+ακόντια και βέλη δηλητηριάζοντα τας πληγάς, λαβίδες παρόμοιαι με
+σιαγόνας κροκοδείλου. Τέλος ο Τετράρχης είχεν εφοδιάσει την
+Μαχαιρουσίαν με πολεμοφόδια διά τεσσαράκοντα χιλιάδας άνδρας.
+
+Τα είχε συναθροίσει προβλέπων ότι οι εχθροί του θα συνεμάχουν.
+Αλλ' ο Ανθύπατος ηδύνατο να είπη ή να υποθέση ότι τα ητοίμαζε διά
+να πολεμήση κατά των Ρωμαίων και εζήτησεν εξηγήσεις.
+
+Τα όπλα εκείνα δεν ήσαν ιδικά του. Πολλά εχρησίμευον προς
+υπεράσπισιν κατά των ληστών. Εκτός τούτου τα εχρειάζοντο διά τους
+Άραβας ή μάλλον ανήκον όλα εις τον πατέρα του. Και αντί τόρα να
+ακολουθή όπισθεν του Ανθυπάτου επροπορεύετο με βήμα γοργόν.
+
+Κατόπιν παρεμέρησε προς τον τοίχον τον οποίον εκάλυπτε με την
+τήβεννόν του και με τους δύο τους αγκώνας χωριστά ενώ η κεφαλή του
+εξείχεν υπεράνω μιας θύρας. Ο Βιτέλλιος παρετήρησε την θύραν
+και ηρώτησε να μάθη τι περιέκλειε. Μόνον ο Ιωακείμ ο Βαβυλώνιος
+ημπορεί να την ανοίξη.
+
+ — Φωνάξετε τον Βαβυλώνιον.
+
+Τον επερίμενεν.
+
+Ο πατήρ του είχεν έλθη από τας όχθας του Ευφράτου να προσφέρη τον
+εαυτόν του εις τον μέγαν Ηρώδην με πεντακοσίους ιππείς προς
+υπεράσπισιν των ανατολικών συνόρων. Μετά τον διαμελισμόν του
+κράτους ο Ιωακείμ έμεινεν με τον Φίλιππον και τώρα ευρίσκετο εις
+την υπηρεσίαν του Αντίπα. Παρουσιάσθη με έν τόξον επ' ώμου και με
+μίαν μάστιγα εις την χείρα. Σειρίτια πολύχρωμα περιέσφιγγον τας
+στρεβλωμένας κνήμας του. Οι χονδροί του βραχίονες εξείχον από τον
+χιτώνα του είς δε σκούφος εκ μηλωτής εσκίαζε το πρόσωπόν του, του
+οποίου το γένειον εστρέφετο εις κρίκους. Κατ' αρχάς προσεποιείτο
+ότι δεν ηννόει τον διερμηνέα. Αλλ' ο Βιτέλλιος έρριψεν έν βλέμμα
+εις τον Αντίπαν, ο οποίος επανέλαβε παρευθύς το πρόσταγμά του.
+Τότε ο Ιωακείμ εστήριξε τας δυο του χείρας επί της θύρας η οποία
+υπεχώρησεν εντός των τοίχων. Πνοή ανέμου θερμού εφύσησεν από τα
+σκότη. Στενός διάδρομος σχηματίζων καμπύλην έφερε προς τα κάτω.
+Επροχώρησαν και έφθασαν εις το κατώφλιον ενός σπηλαίου πολύ
+ευρυχωροτέρου από τα άλλα υπόγεια. Μία αψίς ήνοιγεν εις το βάθος
+βαράθρου το οποίον από το μέρος εκείνο υπερήσπιζε την Ακρόπολιν.
+Έν αιγόκλημα προσείρπεν επί του θόλου της, ενώ τα άνθη του
+εξήρχοντο εις το φως.
+
+Εις την ρίζαν ενός βράχου μικρά βρύσις ανέβλυζε ψιθυρίζουσα.
+Πεντήκοντα ίπποι περίπου υπήρχον εκεί, και έτρωγον την φορβήν των
+επί υψηλής σανίδος η οποία έφθανεν έως εις το στόμα των. Όλων η
+χαίτη ήτο βαμένη γαλανή, αι οπλαί των ήσαν τυλιγμέναι εις ψιάθινα
+υποδήματα, το δε τρίχωμά των μεταξύ των ώτων, εσχημάτιζε θυσάνους
+δίκην φενάκης. Με τας πολύ μακράς ουράς των εκτύπων ελαφρά τα
+οπίσθια σκέλη των. Ο Ανθύπατος έμεινεν άναυδος από τον θαυμασμόν
+του. Τα ζώα εκείνα ήσαν θαυμάσια, εύκαμπτα ως ερπετά και ελαφρά ως
+πτηνά. Έφευγον μαζύ με τα βέλη των ιππέων, ανέτρεπον τους αναβάτας
+δάκνοντα αυτούς εις την κοιλίαν, επήδων υπεράνω των αβύσσων, και
+ολόκληρους ημέρας εξηκολούθουν εις την πεδιάδα τους εξωφρενιτικούς
+των καλπασμούς. Με μίαν λέξιν τα εσταμάτων. Μόλις εισήλθεν ο
+Ιωακείμ τον επλησίασαν όπως τα πρόβατα όταν ιδούν τον βοσκόν των.
+Και προβάλοντα τον τράχηλόν των, τον παρετήρουν ανήσυχα με τους
+παιδικούς των οφθαλμούς. Ο Ιωακείμ εσυνείθιζε και έβαλεν από το
+βάθος του λαιμού του μίαν βραχνήν κραυγήν, η οποία τα καθίστα
+τόσον εύθυμα, ώστε ωρθούντο ακράτητα επί των οπισθίων ποδών των,
+και στενοχωρούμενα εις το περιωρισμένον εκείνο μέρος εζήτουν να
+τρέξωσι.
+
+Ο Αντίπας φοβούμενος μήπως του τα σφετερισθή ο Βιτέλλιος, τα είχε
+κλείσει εις το μέρος εκείνο, το οποίον ήτο επίτηδες διά τα ζώα εν
+καιρώ πολιορκίας.
+
+ — «Αυτός ο σταύλος είνε άθλιος» είπεν ο Ανθύπατος «και
+κινδυνεύεις να τα χάσης! Μέτρησέ τα Σιζέννα»: Ο τελώνης απέσυρε
+μίαν πλάκα από την ζώνην του, εμέτρησε τους ίππους και τους
+κατέγραψε.
+
+Οι εισπράκτορες των ταμιακών εταιριών διέφθειρον τους κυβερνήτας
+διά να λυμαίνονται τας επαρχίας. Ο Βιτέλλιος έχωνε την ρίνα του
+παντού και τα ωσφραίνετο όλα. Τέλος ανέβησαν πάλιν εις την αυλήν.
+
+Εις το μέσον του δαπέδου, σκεπάσματα ορειχάλκινα, εκάλυπτον εδώ
+και εκεί δεξαμενάς. Ο Βιτέλλιος παρετήρησε μίαν μεγαλειτέραν των
+άλλων και η οποία δεν αντήχει υπό τας πτέρνας του. Τας εκτύπησε
+όλας, την μίαν μετά την άλλην έπειτα εβρυχήθη κροτών τους πόδας
+του.
+
+ — Τον έχω! τον εύρον! Εδώ είνε ο θησαυρός του Ηρώδου.
+
+Οι Ρωμαίοι είχον την τρέλλαν να νομίζουν ότι ο Ηρώδης είχε
+θησαυρόν.
+
+ — «Δεν υπάρχει τίποτε», ωρκίζετο ο Τετράρχης.
+
+ — Οπωσδήποτε κάτι θα υπάρχη εδώ κάτω.
+
+ — Τίποτα! Ένας άνθρωπος, ένας φυλακισμένος.
+
+ — «Δείξατέ μου τον», είπεν ο Βιτέλλιος.
+
+Ο Τετράρχης δεν υπήκουσε.
+
+Οι Ιουδαίοι θα εμάνθανον το μυστικόν του. Η επιμονή του να μην
+θέλη ν' ανοίξη το σκέπασμα έκαμε τον Βιτέλλιον ν' ανυπομονή.
+
+ — «Σπάσετέ την»! ανέκραξεν εις τους ραβδούχους.
+
+Ο Μαναή είχεν μαντεύσει την σκέψιν των. Όταν είδε τον πέλεκυν
+επίστευσε ότι επήγαινον να αποκεφαλίσουν τον Ιωάννην και με έν
+κτύπημα εσταμάτησε τον ραβδούχον επί της πλακός, παρέθεσε μεταξύ
+εκείνης και του λιθοστρώτου μικράν αρπάγην και έπειτα τεντώσας
+τους μακρούς, και ισχνούς του βραχίονας, ανεσήκωσε την πλάκα
+ευκολώτατα. Όλοι τότε εθαύμασαν την ρώμην του γέροντος εκείνου.
+
+ — Υπό την καταπακτήν η οποία έσωθεν ήτο ξύλινος ηπλούτο μια
+ισομεγέθης κλαβανή. Με μίαν πυγμήν ήνοιξεν εις δύο και τότε εφάνη
+μία οπή, είς λάκκος πελώριος, προς τον οποίον κατέβαινε μία κλίμαξ
+άνευ κιγκλίδων. Όσοι δε έκυψαν επί του χείλους του λάκκου,
+παρετήρησαν εις το βάθος κάτι απαίσιον και φρικτόν.
+
+Έν ον ανθρώπινον, έκειτο κατά γης η δε μακρά και πυκνή κόμη του
+συνεχέετο με τας τρίχας της αγρίας δοράς η οποία εστόλιζε τους
+ώμους του. Ηγέρθη. Το μέτωπόν του ήγγισεν έν οριζόντιον κιγκλίδωμα
+σιδηρόφρακτον και από καιρού εις καιρόν εξηφανίζετο εις τα βάθη
+του άντρου του.
+
+Aι κορυφαί των τιαρών και αι λαβαί των ξιφών, απήστραπτον εις τον
+ήλιον, ο οποίος εθέρμαινεν αφορήτως τας πλάκας, αι δε περιστεραί
+επτερύγιζον υπεράνω της αυλής, διότι ήτο η ώρα κατά την οποίαν ο
+Μαναή εσυνήθιζε να τους ρίπτει σίτον.
+
+Εκάθητο οκλαδόν ενώπιον του Τετράρχου, ο οποίος ίστατο όρθιος
+πλησίον του Βιτελλίου. Οι Γαλιλαίοι, οι ιερείς, οι στρατιώται,
+εσχημάτιζον κύκλον όπισθέν των. Όλοι εσιώπον εκ της αγωνίας δι'
+εκείνο το οποίον έμελλε να συμβή. Κατ' αρχάς, ηκούσθη βαθύς
+στεναγμός τον οποίον έβαλεν μία υποχθόνιος φωνή. Η Ηρωδιάς την
+ήκουσεν από την άλλην άκραν του παλατίου. Ηττημένη από έν
+θέλγητρον ακαταμάχητον, διέσχισε τα πλήθη και στηρίζουσα την μίαν
+της χείρα επί του ώμου του Μαναή και κλίνουσα προς τα εμπρός το
+σώμα ηκρωάτο.
+
+Η φωνή έλεγεν.
+
+ — Ουαί υμίν Φαρισαίοι και Σαδουχαίοι, όφεις γεννήματα εχιδνών,
+ασκοί πλήρεις αέρος, κύμβαλα αλαλλάζοντα!
+
+Από την φωνήν είχεν αναγνωρίσει τον Ιωχανάν. Το όνομά του
+εκυκλοφόρει, ήρχισαν να τρέχουν και άλλοι.
+
+ — Ουαί εις σε λαέ! ουαί υμίν προδόται του Ιούδα και μέθυσοι του
+Εφραίμ. Σεις οι οποίοι κατοικείτε την εύφορον κοιλάδα και
+παραπαίετε από τους ατμούς του οίνου, θα διαλυθήτε ως το ρέον
+ύδωρ, ως ο λοίμαξ ο οποίος τήκεται βαδίζων, ως το έκτρωμα γυναικός
+το οποίον δεν είδε το φως. Θα καταφύγετε εντός των κυπαρίσσων ως
+τα στρουθία, εις τους αγρούς ως αρουραίοι. Αι πύλαι του τείχους θα
+συντριβώσι ταχύτερον από καρύου κέλυφος. Οι τοίχοι θα κρημνισθώσι,
+αι πόλεις σας θα πυρποληθούν αλλ' η οργή του Κυρίου δεν θα
+σταματήση. Τα μέλη σας θα χωθούν εις το αίμα ως το μαλλίον εις τον
+κάδον του βαφέως. Η οργή του θα σας κατασυντρίψει ως καινουργής
+λίσγος. Θα σπείρη επί των βουνών όλα τα τεμάχια της σαρκός σας!
+Πλησίον εις τα πτώματα των μητέρων των, τα βρέφη θα σύρωνται εις
+την τέφραν, θα ζητούν νύκτα τον άρτον των αναμέσον των ερειπίων
+εις την τύχην της ρομφαίας. Οι θώες θα σύρουν τα οστά εις τας
+πλατείας εκεί όπου το εσπέρας ωμίλουν οι γέροντες. Αι παρθένοι σας
+καταπίνουσαι τα πικρά δάκρυα των θα κυθαρίζουν εις τα συμπόσια των
+ξένων. Οι δε γενναιότεροι των υιών σας θα κλίνουν τον αυχένα
+πληγωμένον από φόρτον βαρύτατον.
+
+Εις τους λόγους εκείνους ο λαός επανέβλεπε τας ημέρας της εξορίας,
+όλας τας καταστροφάς της ιστορίας του. Ούτοι ήσαν λόγοι των
+αρχαίων προφητών. Ο Ιωάννης τους εσφενδόνιζεν ως μεγάλας βολάς,
+την μίαν κατόπιν της άλλης.
+
+Αλλ' η φωνή ήρχισε τόρα να γίνεται γλυκεία μελωδική, γεμάτη
+αρμονίαν. Ανήγγειλε την απολύτρωσιν, την δόξαν του ουρανού, τον
+Νεογέννητον με τον ένα βραχίονα εις το σπήλαιον του δράκοντος,
+χρυσόν αντί αργίλου και την έρημον ανθούσαν ως ρόδον.
+
+ — «Ό,τι σήμερον αξίζει εξήντα δηνάρια δεν θα αξίζει ούτε οβολόν.
+Πηγαί γάλακτος θ' αναβλύζουν από τους βράχους. Οι άνθρωποι θ'
+αποκοιμηθούν παρά τα πιεστήρια των σταφυλών με πλήρη την γαστέρα.
+Πότε θα έλθης συ προς ον ηυδόκησε; Όλα τα έθνη θα πέσουν να σε
+προσκυνήσουν, και το κράτος σου θα είνε αιώνιον Υιέ του Δαυίδ». Ο
+Τετράρχης ερρίφθη προς τα οπίσω διότι η ύπαρξις του υιού του Δαυίδ
+ως φόβητρον τον ηπείλει.
+
+Ο Ιωάννης τον εχλεύαζε διά το βασιλικόν του αξίωμα.
+
+ — «Δεν υπάρχει Θεός άλλος από τον αιώνιον». Τον εχλεύαζε διά τους
+κήπους του, διά τα αγάλματα, και τα εξ ελεφαντοστού έπιπλά του ως
+τον ασεβή Αχαάβ.
+
+Ο Αντίπας έκοψε την λεπτήν άλυσσον της σγραγίδος του η οποία
+εκρέματο επί του στήθους του, και την επέταξεν εντός του λάκκου,
+διατάσσων αυτόν να σιωπήση. Αλλ' η φωνή επέμενεν.
+
+ — «Θα φωνάζω ως άρκτος, ως όναγρος, ως τίκτουσα γυνή. Η τιμωρία
+διά την αιμομιξίαν σου ήρχισεν. Ο Θεός σε παιδεύει τώρα, με την
+στείρωσιν ημιόνου.» Γέλωτες ως πλατάγισμα υδάτων ηκούσθησαν. Ο
+Βιτέλλιος εξηκολούθει επιμόνως να μένη. Ο διερμηνεύς με ύφος
+απαθές μετέφραζεν εις την Ρωμαϊκήν γλώσσαν, όλας τας ύβρεις τας
+οποίας ο Ιωάννης εβρυχάτο εις την ιδικήν του. Ο Τετράρχης και η
+Ηρωδιάς ηνείχοντο ήδη τας ύβρεις εκείνας διά δευτέραν φοράν.
+Εκείνος ήσθμαινεν, ενώ εκείνη παρετήρει χάσκουσα το βάθος του
+σκοτεινού λάκκου. Ο τρομερός άνθρωπος έστρεψε προς τα επάνω την
+κεφαλήν, και σφίγγων τας σιδηράς κιγκλίδας εκόλλησεν επ' αυτών το
+πρόσωπόν του το οποίον ομοίαζε με βάτον, εντός της οποίας έλαμπον
+δύο ανημμένοι άνθρακες.
+
+ — «Α! είσαι συ Ιεζάβελ; επήρες την καρδίαν του με τον τρυγμόν του
+υποδήματός σου χρεματίζουσα φορβάς. Διά να εκτελέσης τας θυσίας
+σου ανέβασες την στρωμνήν σου, εις τα όρη! Ο Κύριος θα σου
+αφαιρέση τα ενώτια, την πορφύραν, τας λινάς καλύπτρας, τα
+βραχιόνια των χειρών σου, τους δακτυλίους των ποδών σου και τας
+μικράς χρυσάς ημισελήνους αι οποίαι υποτρέμουν επί του μετώπου
+σου, τα αργυρά σου κάτοπτρα, τα εκ στρουθοκαμήλου ριπίδιά σου, τα
+μαργαρώδη σου πέδιλα τα οποία υψηλώνουν το ανάστημά σου, τους
+αλαζονικούς σου αδάμαντας, τα μύρα της κόμης σου, τους
+ζωγραφισμένους σου όνυχας, όλα τα τεχνάσματα της ραστώνης σου, και
+ο λαός δεν θα εύρη αρκετούς χάλικας διά να λιθοβολήση την
+μοιχαλίδα.» Η Ιεζάβελ διά του βλέμματός της εζήτει γύρω της καμμίαν
+προστασίαν. Οι Φαρισαίοι έκυπτον υποκριτικώς τους οφθαλμούς των.
+Οι Σαδουχαίοι απέστρεφον την κεφαλήν, φοβούμενοι μη προσβάλωσι τον
+Ανθύπατον. Ο Αντίπας εφαίνετο ως νεκρός.
+
+Η φωνή εδυνάμωνεν, εξελίσσετο, εκυλίετο με σπαραγμούς κερανού, η
+δε ηχώ επαναλαμβάνουσα αυτήν κατεκεραύνωνε την Μαχαιρουσίαν, με
+κρότους αλεπαλλήλους.
+
+ — Εξαπλώσου εις το χώμα, κόρη της Βαβυλώνος! άλεσε μόνη το
+άλευρόν σου! απόβαλε την ζώνην σου και τα σανδάλιά σου, σήκωσε
+υψηλά τα φορέματά σου, και πέρασε τους ποταμούς! Θα ανακαλύψουν το
+αίσχος, η ατιμία σου θα φανή. Οι κλαυθμοί σου θα σπάσουν τους
+οδόντας σου! Ο Παντοδύναμος βδελύσσεται την δυσωδίαν των
+εγκλημάτων σου! Σκάσε ως σκύλα, κατηραμένη, κατηραμένη!
+
+Η καταπακτή έκλεισεν, ο Μαναή ήθελε να πνίξη τον Ιωάννην.
+
+Την στιγμήν εκείνην, η Ηρωδιάς έγεινεν άφαντος. Οι Φαρισαίοι είχον
+σκανδαλισθή ο δε Αντίπας εν μέσω αυτών εδικαιολογείτο.
+
+ — «Αναμφιβόλως» ισχυρίζετο ο Ελεάζαρ, «ημπορεί κανείς να λάβη
+σύζυγον την γυναίκα του αδελφού του». Αλλ' η Ηρωδιάς δεν ήτο χήρα,
+εξ άλλου δε, είχε και τέκνον το οποίον επεσφράγιζε την βδελυγμίαν.
+
+ — «Πλάνη, πλάνη», αντείπεν ο Σαδουχαίος Ιωνάθαν, «ενώπιον του νόμου
+οι γάμοι ούτοι θεωρούνται κολάσιμοι. Αδιάφορον αν δεν κατηργήθησαν
+καθ' ολοκληρίαν».
+
+ — «Αδιάφορον! φέρονται πολύ αδίκως προς εμέ», έλεγεν ο Αντίπας,
+«διότι επί τέλους, ο Αβεσαλώμ είχε συνεύνους τας γυναίκας του
+πατρός του, ο Ιούδας την νύμφην του».
+
+Ο Αΰλος, ο οποίος προ ολίγου είχεν αποκοιμηθή ήλθεν πάλιν εις την
+ομήγυριν. Όταν έμαθεν περί τίνος επρόκειτο επεδοκίμασε τον
+Τετράρχην. Δεν έπρεπεν έλεγε να ενοχληθούν διόλου διά τοιαύτας
+ανοησίας, και εξεκαρδίζετο να γελά δια τας μομφάς των ιερέων και
+την οργήν του Ιωχανάν.
+
+Η Ηρωδιάς επί του κατωφλίου εστράφη προς αυτόν.
+
+ — Έχεις λάθος, αυθέντα μου. Παροτρύνει τον λαόν, να μη πληρώση
+τους φόρους.
+
+ — «Αληθινά!» ηρώτησε παρευθύς ο Τελώνης.
+
+Όλοι απήντησαν καταφατικώς.
+
+Ο Τετράρχης ενίσχυε τας απαντήσεις των.
+
+Ο Βιτέλλιος εσκέφθη ότι ο φυλακισμένος ηδύνατο να διαφύγη, και
+επειδή η διαγωγή του Αντίπα του εφαίνετο ύποπτος, έθεσε φρουρούς
+εις τας θύρας εις την σειράν των τοίχων και εις την αυλήν. Κατόπιν
+απεσύρθη εις τα ιδιαίτερά του δωμάτια. Η επιτροπή των ιερέων τον
+ακολούθησε. Χωρίς δε να θίξουν το ζήτημα του υπουργήματος του
+Ιεραθύτου, εξέθετον τα παράπονά των και όλοι τον εξελιπάρουν. Αλλ'
+εκείνος τους απέπεμψε.
+
+Ενώ ο Ιωνάθαν έφευγε, διέκρινε εντός μιας επάλξεως, τον Αντύπαν
+συνομιλούντα με ένα άνθρωπον, με κόμην μακράν και λευκόν χιτώνα,
+ένα Εσσήνιον και μετενόησε διότι τον είχε υποστηρίξει. Μία σκέψις
+επαρηγόρησε τον Τετράρχην. Ο Ιωχανάν δεν εξηρτάτο πλέον απ' αυτόν.
+Οι Ρωμαίοι ήσαν υπεύθυνοι. Οποία ανακούφισις! Προσκαλέσας δε τον
+Φανουήλ και δεικνύων εις αυτόν τους στρατιώτας.
+
+ — Αυτοί είνε ισχυρότεροι! δεν ημπορώ να τον σώσω! πταίω εγώ;
+
+Η αυλή ήτο κενή, οι δούλοι ανεπαύοντο. Εις το ερυθρόν χρώμα του
+ουρανού, το οποίον επυρπόλει τον ορίζοντα, και τα ελάχιστα
+αντικείμενα εφαίνοντο μελανά. Ο Αντίπας διέκρινε τας αλυκάς εις το
+απέναντι άκρον της Νεκράς θαλάσσης, αλλά δεν έβλεπε πλέον τας
+σκηνάς των Αράβων. Ωρισμένως θα είχον φύγει. Η σελήνη ανέτελλε και
+μία ανακούφισις εισέδυεν εις την καρδίαν του. Ο Φανουήλ
+εξηντλημένος έμενε με την σιαγόνα επί του στήθους. Τέλος
+ανεκοίνωσε τας σκέψεις του.
+
+Από την αρχήν του μηνός εμελέτα τον ουρανόν πριν να εξημερώση καθ'
+ην στιγμήν ο αστερισμός του Περσέως ευρίσκετο εις το ζενίθ. Το
+Αγαλά, μόλις διεκρίνετο, το Αλαγώλ έλαμπεν ολιγώτερον, το Μηρασέτ
+είχεν εξαφανισθή· εξ όλων τούτων, προοιωνίζετο τον θάνατον ανδρός
+εξόχως σπουδαίου την ιδίαν εκείνην νύκτα εις την Μαχαιρουσίαν.
+
+Ποίον άραγε; τον Βιτέλλιον; αλλ' εκείνος ήτο καλά προφυλαγμένος.
+Ούτε τον Ιωχανάν δεν θα απεκεφάλιζον. Ώστε είνε η σειρά μου
+εσκέφθη ο Τετράρχης.
+
+Μήπως οι Άραβες εσκόπευον να επανέλθουν;
+
+Ο Ανθύπατος θα απεκάλυπτε τας μετά των Πάρθων σχέσεις του. Οι
+έμμισθοι δολοφόνοι της Ιερουσαλήμ συνώδευον τους ιερείς. Υπό τα
+φορέματά των έκρυπτον εγχειρίδια, ο δε Τετράρχης ουδόλως αμφέβαλλεν
+διά την επιτηδειότητα του Φανουήλ.
+
+Του ήλθεν η ιδέα να προστρέξη εις την Ηρωδιάδα. Και όμως την
+εμίσει. Εκείνη θα του έδιδε θάρρος. Δεν είχον δε ακόμη κοπεί όλοι
+οι δεσμοί των οποίων άλλοτε η γοητεία τον είχεν υποδουλώση.
+
+Ότε εισήλθεν εις τον κοιτώνα της, κινάμωμον ελιβάνιζεν εντός
+πορφυρού δοχείου.
+
+Πούδραι, αλοιφαί, αραχνοειδείς οθόναι, κεντήματα ελαφρότερα
+πτερών, ήσαν εσκορπισμένα εδώ και εκεί. Ο Τετράρχης δεν ανέφερε
+την πρόρρησιν του Φανουήλ, ούτε τους φόβους του διά τους Ιουδαίους
+και τους Άραβας. Θα τον ήλεγχεν ως δειλόν. Της ωμίλησε λοιπόν
+μόνον διά τους Ρωμαίους. Ο Βιτέλλιος δεν του ενεπιστεύθη κανέν από
+τα στρατηγικά του σχέδια. Τον ενόμιζε φίλον του Γαΐου διότι
+εσύχναζε εις τον οίκον του Αγρίππα. Ή θα τον έστελλον εις εξορίαν
+ή ίσως θα τον εκαρατόμουν.
+
+Η Ηρωδιάς με περιφρονητικήν ανεκτικότητα προσεπάθησε να τον
+καθησυχάση.
+
+Από έν μικρόν κιβώτιον απέσυρε έπειτα έν μετάλλιον άτεχνον φέρον
+την μορφήν του Τιβερίου. Τούτο ήρκει να ωχριάση τους ραβδούχους
+και να εξαλείψη τας κατηγορίας. Ο Αντίπας συγκινηθείς από
+ευγνωμοσύνην την ηρώτησε πόθεν το είχεν.
+
+ — «Μου το έδωσαν», απήντησεν. Κάτω από μίαν θυρίδα απέναντι είς
+γύμνος βραχίων, νέος μαγικός επροχώρησεν, ως να ήτο τορνευμένος
+από ελεφαντόδοντα. Με τρόπον ολίγον αδέξιον αλλά χαριτωμένον
+εκωπηλάτει εις τον αέρα, διά να φθάση έν υποκάμισσον λησμονημένον
+επί ενός σκαμνίου πλησίον του τοίχου.
+
+Μία γραία της το έδωσε παραμερίζουσα ελαφρά τα παραπετάσματα. Ο
+Τετράρχης ενεθυμήθη κάτι το οποίον δεν ηδύνατο να καθαρίση
+ακριβώς.
+
+ — Αυτή η δούλη, είνε ιδική σου;.
+
+ — «Τι σε μέλλει;» απήντησεν η Ηρωδιάς.
+
+Οι συμπόται επλήρουν την αίθουσαν του συμποσίου, η οποία είχε
+τρεις νάρθηκας ως εκκλησία, και την οποίαν εχώριζον στήλαι εκ
+ξύλου κέδρου με ορειχάλκινα λαξευτά κιονόκρανα. Δύο στοαί
+κιγκλιδωταί εστηρίζοντο υπεράνω, μία δε τρίτη με χρυσά τρίχαπτα
+εκυρτούτο εις το βάθος απέναντι πελωρίας αψίδος, η οποία έφθανεν
+από του ενός εις το άλλο άκρον της αιθούσης. Λυχνίαι πολύφωτοι
+λάμπουσαι επί των εις γραμμήν τοποθετημένων τραπεζών, καθ' όλον το
+εσωτερικόν της οικοδομής, εσχημάτιζον θάμνους πυρός μεταξύ των
+πηλίνων ζωγραφιστών κυπέλλων και των χαλκίνων πινακίων, εντός των
+οποίων σωροί σταφυλών και τεμάχια χιόνος εσχημάτιζον κύβους. Αλλ'
+αι ερυθραί εκείναι λάμψεις εχάνοντο διαρκώς ως εκ του ύψους της
+οροφής επί της οποίας καρφία χρυσά έλαμπον ως τα άστρα την νύκτα
+ανά μέσον των κλώνων. Από το άνοιγμα ενός μεγάλου παραθύρου
+διεκρίνοντο λαμπάδες επί των δωμάτων των οικιών διότι ο Αντίπας
+συνεώρταζε με τους φίλους του, με τον λαόν του και με όλους τους
+προύχοντας.
+
+Θεράποντες, ζωηροί ως κύνες με μαλακά εις τους πόδας σανδάλια,
+έτρεχον γύρω εις τας τραπέζας φορτωμένοι με δίσκους. Η τράπεζα του
+Ανθυπάτου κατείχεν ολόκληρον την υψηλήν χρυσωμένην εξέδραν με
+ανάβαθρα εκ σανίδων συκομωρέας. Τάπητες της Βαβυλώνος εν είδει
+περιπτέρου την περιέκλειον. Τρεις κλίναι εξ ελεφαντοστού μία
+απέναντι και δύο εις τα πλάγια έφερον τον Βιτέλλιον, τον υιόν του
+και τον Αντίπαν. Ο Ανθύπατος εκάθητο προς τα αριστερά, ο Αΰλος εις
+τα δεξιά και ο Τετράρχης εις το μέσον. Ο Ηρώδης εφόρει μέλαινα
+βαρύν μανδύαν αι παρυφαί του οποίου εχάνοντο υπό τα χρωματιστά
+κεντήματα. Εις τα μήλα των παρειών του είχε ψιμμύθιον, το γένειον
+του είχε το σχήμα ριπιδίου εις δε την κόμην του την οποίαν έσφιγγε
+διάδημα αδαμαντοκόλλητον είχε ρίψη κυανήν κόνιν.
+
+Ο Βιτέλλιος εκράτει το χρυσοκέντητον λωρίον του ξίφους του το
+οποίον κατέβαινεν εις διαγώνιον γραμμήν επί της μαλλίνης τηβέννου
+του. Ο Αΰλος είχε δεμένας εις τους ώμους του τας περιχειρίδας του
+εκ μεταξωτού κυανού με αργυράς σειράς. Οι πλόκαμοι της κόμης του
+εσχημάτιζαν κύματα, έν περιδέραιον εκ σαπφείρου έλαμπεν επάνω εις
+το στήθος του, το παχύ και λευκόν ως γυναικός. Πλησίον του επί
+μιας ψιάθου, με τας κνήμας οκλαδόν εκάθητο έν παιδίον το οποίον
+εμειδία διαρκώς. Επειδή δε εδυσκολεύετο να ενθυμηθή τον χαλδαϊκόν
+του όνομα το ονόμαζεν απλώς ο Ασιανός. Από καιρού εις καιρόν
+εξηπλούτο επάνω εις το τρικλίνιον, και οι γυμνοί του πόδες
+εδέσποζον της ομηγύρεως.
+
+Από το μέρος εκείνο, εκάθηντο οι ιερείς και οι αξιωματικοί του
+Ηρώδου, οι πρόκριτοι της Ιερουσαλήμ και οι προύχοντες των
+ελληνικών πόλεων των κυβερνωμένων υπό του Ανθυπάτου· ο Μάρκελος με
+τους τελώνας, στενός φίλος του Τετράρχου, το προσωπικόν του Κανά,
+της Πτολεμαΐδος και της Ιεριχούς. Έπειτα αναμίξ ήσαν οι Ορεσίβιοι
+του Λιβάνου και οι γέροντες στρατιώται του Αντίπα, δώδεκα Θράκες,
+είς Γαλάτης, δύο Γερμανοί κυνηγοί των δορκάδων, οι ποιμένες της
+Ιουδαίας, ο Άρχων της Παλμύρας και οι ναύται της Εζιονγαβέρ.
+Καθείς είχεν έμπροσθέν του ανά έν πλακούντιον από ζύμην μαλακήν,
+διά να σπογγίζη τα δάκτυλά του. Οι βραχίονές των εκτεινόμενοι ως
+λαιμοί γυπών έσπερνον ελαίας, φιστίκια και αμύγδαλα. Όλων τα
+πρόσωπα ήσαν εύθυμα υπό τους ανθίνους στεφάνους. Οι Φαρισαίοι
+μόνοι τους απέκρουσαν· έφριξαν όταν τους εράντισαν με μύρα
+κατασκευασμένα προς χρήσιν των ναών. Ο Αΰλος έτριβε δι' αυτών την
+μασχάλην του, ο δε Αντίπας του υπεσχέθη φορτίον ολόκληρον και
+τρεις φιάλας εκ του αληθινού εκείνου μύρου, το οποίον έκαμε την
+Κλεοπάτραν να επιθυμή την Παλαιστίνην.
+
+Είς αρχηγός της φρουράς της Τιβεριάδος ελθών κατά την στιγμήν
+εκείνην είχε σταθεί όπισθέν του, διά να του ομιλήση περί εκτάκτων
+συμβάντων. Αλλ' η προσοχή του ήτο διηρημένη μεταξύ του Ανθυπάτου
+και της ομιλίας η οποία εγένετο εις την πλησίον τράπεζαν. Ωμίλουν
+περί του Ιωχανάν και των ομοίων του. Ο Σίμων του Γιτπή εξέπλυνε
+τας ανομίας του εις το πυρ. Κάποιος Ιησούς . . . . «ο χειρότερος
+όλων» ανέκραξεν ο Ελεάζαρ, τι αγύρτης.
+
+Όπισθεν του Τετράρχου είς άνθρωπος, ηγέρθη ωχρός ως το κράσπεδον
+της χλαμύδος του. Κατέβη το ανάβαθρον της εξέδρας, και καλών τους
+Φαρισαίους.
+
+ — Ψεύδεσθε, ο Ιησούς κάμνει θαύματα.
+
+Ο Αντίπας επεθύμει να τον ίδη.
+
+ — Έπρεπε να τον φέρης εδώ! Τι πληροφορίας έχεις περί αυτού;
+
+Τότε διηγήθη ότι αυτός, ο Ιακώβ, έχων μίαν κόρην ασθενή, είχεν
+υπάγη εις Καπερναούμ διά να παρακαλέση τον Διδάσκαλον να την
+θεραπεύση. Ο Διδάσκαλος απήντησεν.
+
+«Επίστρεψον εις τον οίκον σου, η κόρη σου εθεραπεύθη». Και
+πράγματι επιστρέψας εύρεν αυτήν σηκωμένην από την κλίνην της, καθ'
+ην στιγμήν το ηλιακόν ωρολόγιον του παλατίου εσήμανε την τρίτην
+ώραν ήτοι την στιγμήν εκείνην ακριβώς κατά την οποίαν εκείνος
+επλησίασε τον Ιησούν.
+
+Και μήπως τάχα, αντέτειναν οι Φαρισαίοι, δεν υπάρχουν εμπειρικοί
+και θαυματουργά βότανα; Ως και εδώ ακόμη εις την Μαχαιρουσίαν
+ευρίσκονται κάποτε βότανα τα οποία κάμνουν τον άνθρωπον άτρωτον.
+Αλλά να θεραπεύσης χωρίς να ιδής ούτε να εγγίσης, είνε πράγμα
+αδύνατον εκτός μόνον αν ο Ιησούς έχει συνεργόν τον Βιελζεβούλ.
+
+Οι φίλοι του Αντίπα, οι προύχοντες της Γαλλιλαίας, επανέλαβον
+κινούντες την κεφαλήν.
+
+ — Χωρίς άλλο είνε συνεργία του διαβόλου.
+
+Ο Ιακώβ όρθιος μεταξύ των τραπεζών του Αντίπα και των ιερέων
+εσιώπα με ύφος αγέρωχον και γλυκύ.
+
+Οι άλλοι τον εβίαζον να ομιλήση.
+
+ — Δικαιολόγησε την δύναμίν του.
+
+Έκυψε τους ώμους και χαμηλή τη φωνή, αργά ως φοβούμενος τον εαυτόν
+του.
+
+ — Δεν το ειξεύρετε λοιπόν, ότι αυτός είνε ο Μεσσίας;
+
+Όλοι οι ιερείς παρετήρουν αλλήλους. Ο δε Βιτέλλιος ηρώτα να μάθη
+την σημασίαν της λέξεως. Ο διερμηνεύς εσταμάτησε προς στιγμήν,
+πριν να ομιλήση. Ούτως εκαλείτο ο Λυτρωτής ο οποίος θα τους έφερε
+όλα τα αγαθά και την κυριαρχίαν όλων των λαών. Μερικοί μάλιστα
+νέοι υπεστήριζον ότι έπρεπε να ελπίζουν εις δύο. Ο πρώτος θα
+ενικάτο από τον Γκωζ και Μαγμώζ τους δαίμονας τον βορρά, αλλ' ο
+άλλος θα εξωλόθρευε τον άρχοντα του κακού τον οποίον προ αιώνων
+ανέμενον από στιγμής εις στιγμήν.
+
+Άμα οι ιερείς έμειναν σύμφωνοι ο Ελεάζαρ έλαβε τον λόγον.
+
+ — Εν πρώτοις ο Μεσσίας ώφειλε να είνε τέκνον του Δαυίδ και ουχί
+ενός τέκτονος ίνα πληρωθή η Γραφή. Αυτός ο Ναζωραίος τον
+προσέβαλε, και λόγος ισχυρότερος ότι έπρεπε να προηγηθή της
+ελεύσεως του Ηλία.
+
+Ο Ιακώβ αντέτεινεν.
+
+ — Αλλ' ο Ηλίας ήλθε.
+
+ — «Ο Ηλίας, ο Ηλίας!» απήντησαν τα πλήθη από άκρου εις άκρον της
+αιθούσης.
+
+Όλοι με την φαντασίαν παρετήρουν ένα γέροντα εις την πτήσιν ενός
+κόρακος, τον κεραυνόν πυρπολούντα ένα ναόν, τους ειδωλολάτρας
+ποντίφηκας πίπτοντας εις τους χειμάρρους. Και αι γυναίκες από του
+ρητορικού βήματος εμνήσθησαν την γυναίκα του Σαρεπτά. Ο Ιακώβ
+απέκαμε να επαναλέγη ότι τον εγνώριζε. Τον είχεν ιδεί, και ο λαός
+τον είδε!
+
+ — Το όνομά του:
+
+Τότε με όλην του την δύναμιν εφώναξε.
+
+ — Ιωχανάν!
+
+Ο Αντίπας ανετράπη ως να τον εκτύπησαν κατάστηθα. Οι Σαδουχαίοι
+επήδησαν ως θηρία επί του Ιακώβ. Ο Ελεάζαρ εδημηγόρει διά να γίνη
+ακουστός. Όταν η σιωπή απεκατεστάθη, διηυθέτησε τας πτυχάς του
+μανδύου του και ως κριτής έκαμεν ερωτήσεις.
+
+ — «Αφού ο προφήτης απέθανεν.....» ψιθυρισμοί τον διέκοψαν.
+Ενόμιζον ότι ο Ηλίας μόνον εξηφανίσθη. Ωργισμένος κατά του όχλου
+εξηκολούθει την κρίσιν του.
+
+ — Φαντάζεσαι ότι ανεστήθη;
+
+ — «Διατί όχι;» είπεν ο Ιακώβ.
+
+Οι Σαδουχαίοι ύψωσαν τους ώμους.
+
+Ο Iωνάθαν ανοίγουν υπερμέτρως τους μικρούς του οφθαλμούς,
+προσεπάθει ως γελωτοποιός να γελάση. Ουδέν ανοητότερον από την
+αξίωσιν ότι το σώμα ανήκει εις την αιώνιον ζωήν.
+
+Αλλ' ο Αΰλος είχε κύψει εις το άκρον του τρικλινίου, με το μέτωπον
+κάθιδρον, το πρόσωπον πράσινον και τας παλάμας επί του στομάχου.
+
+Οι Σαδουχαίοι προσεποιούντο ότι είχον συγκινηθεί πολύ. Την
+επαύριον τους απέδωκε το δικαίωμα του ιερωθύτου· ο Αντίπας
+εδείκνυε απελπισίαν, ο Βιτέλλιος έμεινεν απαθής. Αι θλίψεις του εν
+τούτοις ήσαν μεγάλαι· εξ αιτίας του υιού του εκινδύνευε να χάση
+την περιουσίαν του.
+
+Μόλις ο Αΰλος έπαυσε να κάμη εμετόν και ηθέλησε να φάγη πάλιν.
+
+ — Να μου δώσουν μαρμαρόκονιν σχιστόλιθον της Νάξου, νερό της
+θαλάσσης ότι κι' αν είνε, να πάρω έν λουτρόν;
+
+Ετραγάνισεν έν τεμάχιον χιόνος, έπειτα, διστάζων μεταξύ ενός
+τριβλίου κρέατος και ροδίνων κοσσύφων επροτίμησε το γλύκισμα με
+κολοκύνθην. Ο Ασιανός τον εθαύμαζεν. Η ευκολία εκείνη με την
+οποίαν κατεβρόχθιζε τα διάφορα εδέσματα εσήμαινεν ον εξαίσιον και
+από υψηλόν αίμα.
+
+Έφερον νεφρά ταύρου, μυοξούς, αηδόνας, περικόμματα κρέατος εντός
+φύλλων αμπέλου. Οι ιερείς εφιλονείκουν περί της Αναστάσεως. Ο
+Αμμώνιος, ο μαθητής του Φίλωνος του Πλατωνικού την έκρινε βλακώδη,
+και το έλεγεν εις τους Έλληνας οι οποίοι περιέπαιζον τους
+χρησμούς. Ο Μάρκελλος και ο Ιακώβ είχον λάβη μέρος εις την
+ομιλίαν. Ο πρώτος διηγείτο εις τον δεύτερον την χαράν την οποίαν
+είχεν αισθανθή κατά το βάπτισμα του Μιθρά, και ο Ιακώβ τον
+προέτρεπε ν' ακολουθήση τον Ιησούν. Ο οίνος του φοίνικος και της
+ταμαρίνης έρρεεν από τους αμφορείς εις τα κύπελλα, και από τα
+κύπελλα εις τους λάρυγγας. Τα στόματα εφλυάρουν, αι καρδίαι
+ηυθύμουν. Ο Ιωακείμ αν και Ιουδαίος, δεν έκρυπτε πλέον την προς τα
+άστρα λατρείαν του. Είς έμπορος εξ Αφακά έκαμε τους νομάδας να
+χάσκουν, διηγούμενος λεπτομερώς τα θαυμάσια του ναού της
+Ιεραπόλεως. Και ηρώτων πόσα θα εστοίχιζεν η αποδημία εκείνη. Άλλοι
+έμενον πιστοί εις την γεννέθλιον θρησκείαν. Είς Γερμανός σχεδόν
+τυφλός, έψαλεν ένα ύμνον, εξυμνών τα ακρωτήρια εκείνα της
+Σκανδιναβίας, όπου αι μορφαί των Θεών εμφανίζονται εις ακτινοβόλον
+φωτοστέφανον. Και οι άνδρες της Σιχέμ δεν έφαγον τας τρυγόνας,
+προτιμώντες τας περιστεράς μετ' αζύμων.
+
+Πολλοί συνωμίλουν όρθιοι εν μέσω της αιθούσης· ο αχνός των
+αναπνοών με τον καπνόν των πολυελαίων εσχημάτιζεν ομίχλην εις τον
+αέρα. Ο Φανουήλ διέβη από το έν εις το άλλο παράθυρον. Επήγαινε
+πάλιν να μελετήση τα άστρα, αλλά δεν επλησίαζε τον Τετράρχην
+φοβούμενος μήπως κηλιδωθεί δι' ελαίου, διότι τούτο διά τους
+Εσσηνίους εθεωρείτο ως μέγας μολυσμός.
+
+Κτύποι ηκούσθησαν εις την πύλην του φρουρίου. Εγνώριζον ότι ο
+Ιωχανάν εκρατείτο εκεί δέσμιος. Άνδρες φέροντες πυρσούς ανημμένους
+ανερριχώντο επί της ατραπού. Η χαράδρα ήτο γεμάτη από ένα μελανόν
+όγκον και οι άνδρες εβρυχώντο εκ διαλειμμάτων.
+
+Ιωχανάν, Ιωχανάν.
+
+ — Κάμνει άνω κάτω τον κόσμον, είπεν ο Ιωνάθαν.
+
+ — Αν εξακολουθήση αυτή η κατάστασις δεν θα έχομεν πλέον χρήματα,
+εβόουν οι Φαρισαίοι.
+
+Κατακραυγαί ηκούοντο.
+
+ — Υπερασπίσου μας!
+
+ — Δόσ' ένα τέλος εις αυτό το ζήτημα!
+
+ — Αφίνεις απροστάτευτον την θρησκείαν.
+
+ — Άνομε, ως όλοι οι Ηρώδαι!
+
+ — «Ολιγώτερον υμών», απεκρίθη ο Αντίπας. «Ο πατήρ μου έκτισε τον
+ναόν σας!»
+
+Τότε οι Φαρισαίοι, οι υιοί των προγεγραμμένων και οι οπαδοί του
+Ματαθία, κατηγόρουν τον Τετράρχην διά τα εγκλήματα της οικογενείας
+του.
+
+Είχον κρανία ωοειδή, γένειον ανορθωμένον, χείρας ισχνάς και
+ασχήμους, μέτωπον πλατύ, οφθαλμούς χονδρούς και στρογγυλούς με
+όψιν μολοσσών.
+
+Δώδεκα γραμματείς και υπηρέται των ιερέων, τρεφόμενοι από τα
+λείψανα των θυσιών, ώρμησαν κατά της εξέδρας και με μαχαίρας
+ηπείλουν τον Ηρώδην, ο οποίος εδημηγόρει προς αυτούς εν ώ οι
+Σαδουχαίοι τον υπερησπίζοντο νωθρώς. Ο Αντίππας παρετήρησε τον
+Μαναή και του έκαμε νεύμα να φύγη, εν ώ ο Βιτέλλιος με την στάσιν
+του εδείκνυεν ότι αυτά τα πράγματα δεν τον ενδιέφερον.
+
+Οι Φαρισαίοι καθήμενοι επί των τρικλινίων των εμαίνοντο ως
+δαιμονισμένοι. Συνέτριβον τα πινάκια τα οποία είχον έμπροσθέν των.
+Τους είχον δώσει να φάγουν τα ονομαστά ορεκτικά του Μαικήνα, από
+άγριον όνον, έν κρέας ακάθαρτον.
+
+Ο Αΰλος τους εχλεύαζε διά την κεφαλήν του ονάγρου την οποίαν
+έλεγεν ότι εσέβοντο, αρχίσας και άλλους σαρκασμούς διά την προς
+τους χοίρους αποστροφήν των, διότι ως φαίνεται τα χονδροειδή ταύτα
+ζώα είχον φονεύσει τον Βάκχον των, ηγάπων δε και τον οίνον, αφ'
+ότου είχον ανακαλύψει εντός του ναού έν χρυσούν κλίμα αμπέλου.
+
+Οι ιερείς δεν ηννόουν τους λόγους εκείνους, ο δε Φοινίας,
+Γαλιλαίος την καταγωγήν, ηρνείτο να τους μεταφράση. Ο Αΰλος έγινεν
+έξω φρενών, μάλιστα όταν έμαθεν ότι ο Ασιανός καταληφθείς υπό
+φόβου, είχε γίνη άφαντος. Τα φαγητά δεν του ήρεσκον, τα εύρισκεν
+αηδή και απεριποίητα. Ησύχασε δε μόνον όταν είδε τας ουράς των
+Συριακών προβάτων, αι οποίαι ήσαν παχύταται.
+
+Ο χαρακτήρ των Ιουδαίων εφαίνετο ειδεχθής εις τον Βιτέλλιον. Ο
+Θεός των πολύ πιθανόν να ήτο ο Μολώχ του οποίου ναούς είχε
+συναντήσει καθ' οδόν.
+
+Και του επανήλθον εις την μνήμην αι θυσίαι των παιδίων, με την
+ιστορίαν του ανθρώπου τον οποίον επάχυνον μυστικά.
+
+Η λατινική καρδία του ανεστατούτο από αηδίαν διά την μισαλλοδοξίαν
+των, την λύσσαν των διά τας αγίας εικόνας, τα τερατώδη των
+σκάνδαλα.
+
+Ο Ανθύπατος ήθελε να φύγη. Ο Αΰλος ηναντιώθη. Με τον μανδύαν
+ερριμμένον επί των γόμφων, εκυλίετο όπισθεν ενός σωρού τροφίμων τα
+οποία, αν και είχε χορτάσει υπερμέτρως, δεν ήθελε ν' αποχωρισθή.
+
+H έξαψις του λαού ηύξανεν. Ενεθυμούντο την δόξαν του Ισραήλ την
+αρχαίαν, και ηύχοντο την απελευθέρωσίν των. Όλοι οι μέχρι τούδε
+κατακτηταί των ετιμωρήθησαν. Και ο Αντίγονος, και ο Κράσσος και ο
+Βάρος.
+
+ — «Άθλιε!» λέγει ο Ανθύπατος, διότι ήκουε τον Σύριον και τον
+ηννόησε, ενώ ο διερμηνεύς του εχρησίμευε μόνον διά να του δώση
+καιρόν ν' απαντήση,
+
+Ο Αντίππας με πολλήν σπουδήν έσυρε το μετάλλιον του Αυτοκράτορος,
+και παρατηρών αυτό μετά τρόμου, το παρουσίασεν από το μέρος της
+εικόνος. Τα παραπετάσματα της χρυσής εξέδρας ηνοίχθησαν πάραυτα,
+και εις το φως των λαμπάδων μεταξύ των θεραπαινίδων και ανθίνων εξ
+ανεμώνης στεφάνων η Ηρωδιάς επεφάνη, φέρουσα εις την κεφαλήν το
+στέμμα της Ασσυρίας, το οποίον έν λωρίον ως υποπωγωνίς εστήριζεν
+επί του μετώπου της.
+
+Η βοστρυχομένη κόμη της εξεχύνετο επί του ερυθρού πέπλου ο οποίος
+έπιπτεν επί των μακρών περιχειρίδων της. Δύο πέτρινα είδωλα όμοια
+με τους θησαυρούς των Ατρειδών όρθια απέναντι της θύρας, ωμοίαζον
+προς την Κυβέλην παρά το πλευρόν των λεόντων της. Και εκ του ύψους
+του κιγκλιδώματος όπου εκάθητο ο Αντίπας, κρατών το σκήπτρον του
+εις την χείρα εφώναξε:
+
+ — Ζήτω ο Καίσαρ!
+
+Η ανευφημία αύτη επανελήφθη από τον Βιτέλλιον, τον Αντίπαν και
+τους ιερείς.
+
+Αλλ' εκ του βάθους της αιθούσης έφθανεν είς βόμβος εκπλήξεως και
+θαυμασμού. Την στιγμήν εκείνην, μία νεάνις είχεν εισέλθη. Κάτω από
+τον ιόχρουν πέπλον ο οποίος έκρυπτε το στήθος και την κεφαλήν της,
+διεκρίνοντο τα τόξα των οφθαλμών της, τα ψέλλια των ώτων της, και
+η λευκότης του δέρματός της.
+
+Έν τετράγωνον μεταξωτόν πολύχρωμον καλύπτων τους ώμους της,
+εκρατείτο εις την οσφύν από χρυσοκέντητον ζώνην. Αι μαύραι
+περικνημίδες της ήσαν ποικιλμέναι με φύλλα μανδραγόρα, και με
+ράθυμον βήμα εκροτάλλιζε τα μικρά της σανδάλια, τα στολισμένα με
+πτερά κολιβρίου.
+
+Εις το ύψος της εξέδρας αφήρεσε τον πέπλον της. Ήτο όπως άλλοτε η
+Ηρωδιάς εις την νεότητά της. Έπειτα ήρχισε να χορεύη. Η νεάνις
+εκείνη ήτο η Σαλώμη. Οι πόδες της έβαινον ο είς προ του άλλου με
+τον ρυθμόν του αυλού και ζεύγους κροτάλων. Οι τορνευτοί βραχίονές
+της εκάλουν κάποιον, ο οποίος έφευγε πάντοτε, και τον οποίον
+εκείνη ηκολούθει ελαφροτέρα χρυσαλλίδος ως ψυχή περίεργος και
+πλανωμένη ετοίμη προς πτήσιν. Τους πενθίμους ήχους του αυλού
+αντικαθίστων τα κρόταλα. Την πλήξιν διεδέχετο η ελπίς. Αι στάσεις
+της εξέφραζον στεναγμούς, και το όλον της τόσην ερωταλγίαν, ώστε
+δεν εγνώριζον αν έκλαιεν ένα θεόν, ή αν απέθνησκεν με την θωπείαν
+του. Με τα βλέφαρα ημίκλειστα έστρεφε την οσφύν της, εταλάντευε
+την κοιλίαν και τα στήθη της με κυματισμούς εγκλείοντας τρικυμίαν.
+Το πρόσωπόν της έμενεν ακίνητον, οι δε πόδες της δεν εσταμάτων.
+
+Ο Βιτίλλιος την παρομοίασε με τον Μνηστήρα τον μίμον. Ο Αΰλος ήμει
+ακόμη. Ο Τετράρχης εχάνετο εις έν όνειρον και δεν εσκέπτετο πλέον
+την Ηρωδιάδα. Ενόμιζεν ότι την έβλεπε πλησίον των Σαδουχαίων. Η
+οπτασία απεμακρύνθη. Και εν τούτοις δεν ήτο όραμα. Η Ηρωδιάς είχε
+διδάξη μακράν της Μαχαιρουσίας την κόρην της Σαλώμην να κάμη τον
+Τετράρχην να την αγαπήση. Η ιδέα ήτο καλή και τόρα ήτο πλέον
+βεβαία ότι επέτυχε.
+
+Εξ άλλου ο παράφορος έρως του έπρεπε να κορεσθή. Εχόρευσεν ως αι
+Ιέρειαι των Ινδιών, ως αι κόραι των καταρρακτών της Νουβίας, ως οι
+Βαχάνται της Λυδίας. Ανεστρέφετο από όλα τα μέρη, ομοία με άνθος
+το οποίον κλονίζει η καταιγίς. Οι αδάμαντες των ενωτίων της
+απήστραπτον, και επήδων, το μεταξωτον ύφασμα ηκτινοβόλει εις τους
+ώμους της εις μυρίας αποχρώσεις. Από τους βραχίονάς της, τους
+πόδας, τα ενδύματά της ανέθρωσκον σπινθήρες αόρατοι οι οποίοι
+επυρπόλουν τους άνδρας. Μία άρπα αντήχει.
+
+Το πλήθος την ανευφήμει. Χωρίς να κάμψει τα γόνατά της χωρίζουσα
+τας κνήμας της, έκυψε με τόσην τέχνην ώστε η σιαγών της έψευσε το
+δάπεδον. Και οι συνηθισμένοι εις την εγκράτειαν αρχιποιμένες,
+και οι έκδοτοι εις τας ακολασίας Ρωμαίοι στρατιώται, και οι
+φιλάργυροι τελώναι, και οι γέροντες ιερείς οι φιλονικούντες
+θυμωμένοι, όλοι διαστέλλοντες τους ρώθωνάς των ήσθμαινον εκ της
+ηδονής. Κατόπιν ήρχισε να στρέφεται πέριξ της τραπέζης του Αντίπα
+φρενήρης ως ο ρόμβος των μαγισσών. Και με φωνήν την οποίαν εδόνουν
+οι λυγμοί της ηδυπαθείας ο Ηρώδης της έλεγεν.
+
+ — Έλα, έλα!
+
+Εκείνη εστρέφετο πάντοτε.
+
+Τα τύμπανα εκρότουν μέχρι διαρρήξεως, ο όχλος ωλόλυζεν. Αλλ' ο
+Τετράρχης εφώναζε δυνατώτερα.
+
+ — «Έλα, έλα! Θα σου χαρίσω την Καπερναούμ, την πεδιάδα της
+Τιβεριάδος, τα φρούριά μου, το ήμισυ του βασιλείου μου». Εκείνη
+ερρίφθη επί των χειρών της με τα πέλματα εις τον αέρα διέτρεξεν
+ούτω την εξέδραν δίκην πελωρίου κανθάρου, και εσταμάτησεν
+αποτόμως. Ο τράχηλος και οι σπόνδυλοι της εσχημάτιζον ορθογώνιον.
+Αι χρωματισταί περικνημίδες αι οποίαι περιέβαλλον τας κνήμας της
+διαπερώσαι υπεράνω των ώμων της, ως ουράνια τόξα συνώδευον το
+πρόσωπόν της εις πηχιαίαν από του εδάφους απόστασιν. Τα χείλη της
+ήσαν ζωγραφισμένα, αι οφρείς καταμέλαναι, οι οφθαλμοί της σχεδόν
+τρομεροί, αι δε σταγόνες του ιδρώτος επί του Μετώπου της ωμοίαζον
+προς ατμόν επί λευκού μαρμάρου.
+
+Η Σαλώμη δεν ωμίλει. Μόνον εβλέποντο. Κροτάλισμα δακτύλων ηκούσθη
+εις την εξέδραν. Ανέβη επ' αυτής εφάνη πάλιν και τραυλίζουσα
+επρόφερε τας εξής λέξεις με ύφος παιδίου.
+
+ — «Θέλω να μου δώσης επί πίνακος, την κεφαλήν» . . . είχε
+λησμονήσει το όνομα, αλλ' ευθύς πάλιν επανέλαβε μειδιώσα «. . . την
+κεφαλήν του Ιωχανάν»!
+
+Ο Τετράρχης παρέλυσεν ως κεραυνόπληκτος· είχε δώσει τον λόγον του
+και ο λαός ανέμενε.
+
+Ο θάνατος τον οποίον του είχεν προείπη αν εφηρμόζετο είς τινα
+άλλον, θα εματαίωνεν αρά γε τον ιδικόν του; Αν ο Ιωάννης ήτο
+πράγματι ο Ηλίας, θα ηδύνατο να διαφύγη· αν δεν εγένετο φόνος δεν
+είχεν το πράγμα και πολλήν σημασίαν.
+
+Ο Μαναή ήτο εις το πλευρόν του και εμάντευσε τας σκέψεις του. Ο
+Βιτέλλιος τον εκάλεσε διά να του εμπιστευθή μερικάς διαταγάς προς
+την φρουράν, η οποία εφύλασσε την τάφρον. Τούτο τον ανεκούφισεν
+ολίγον, εντός λεπτού όλα θα ετελείωνον.
+
+Εν τούτοις ο Μαναή δεν ήτο έτοιμος διά το έργον.
+
+Μετ' ολίγον εισήλθε τεταραγμένος.
+
+Επί τεσσαράκοντα ήδη έτη μετήρχετο το επάγγελμα του δημίου.
+
+Αυτός είχε πνίξει τον Αριστόβουλον, αυτός είχε στραγγαλίσει τον
+Αλέξανδρον, αυτός είχε καύσει ζώντα τον Ματαθίαν αυτός είχεν
+αποκεφαλίσει τον Ζωσιμάν, τον Πάπον, τον Ιωσήφ και τον Αντίπατρον,
+και όμως δεν ετόλμα να φονεύση τον Ιωχανάν. Οι οδόντες του
+έτριζον, όλον του το σώμα ήσπαιρεν. Είχε διακρίνει προ του λάκκου,
+τον αρχάγγελον των Σαμαριτών, πανόπτην και κραδαίνοντα πελωρίαν
+ρομφαίαν ερυθράν και δαντελλωτήν ως φλόγα. Δύο στρατιώται
+παρευρεθέντες ως μάρτυρες ηδύναντο να το ομολογήσουν. Ο ίδιος όμως
+δεν είδε τίποτε, εκτός ενός Ιουδαίου χιλιάρχου, ο οποίος είχεν
+ορμήσει επ' αυτών και ο οποίος δεν υπήρχε πλέον.
+
+Η οργή της Ηρωδιάδος εξέσπασεν εις καταρράκτην ύβρεων χυδαίων και
+αιμοσταγών. Έσπασε τους όνυχάς της εις τα κικγλιδώματα της
+εξέδρας, και οι δύο λαξευτοί λέοντες, εφαίνοντο ως να έδακνον τους
+ώμους της, και να εβρυχώντο όπως εκείνη.
+
+Ο Αντίπας την εμιμήθη, οι ιερείς, οι στρατιώται, οι Φαρισαίοι,
+όλοι εζήτουν εκδίκησιν, ενώ οι άλλοι ανυπομόνουν, διότι εβράδυνον
+να εκπληρώσουν την επιθυμίαν των.
+
+Ο Μαναή εξήλθε, κρύπτων το πρόσωπον.
+
+Οι συνδαιτημόνες ανυπομόνουν ακόμη περισσότερον και εβαρύνοντο.
+Αίφνης, κρότος βημάτων αντήχησε εις τον πρόδρομον: η δυσφορία
+καθίστατο αφόρητος. Η κεφαλή εισήλθε — και ο Μαναή την εκράτει από
+την κόμην βρενθυόμενος διά τα χειροκροτήματα.
+
+Την έθεσεν εντός πίνακος και την προσέφερεν εις την Σαλώμην.
+
+Εκείνη ελαφρά ως δορκάς ανέβη επί της εξέδρας. Μετ' ολίγα λεπτά η
+κεφαλή μετεκομίσθη υπό μιας γραίας, την οποίαν ο Τετράρχης είχε
+διακρίνει την πρωίαν επί του αναχώματος μιας οικίας, και την
+οποίαν προ ολίγου είχε συναντήση εις τα δωμάτια της Ηρωδιάδος.
+Οπισθοχώρησε διά να μην την ίδη.
+
+Ο Ετέλλιος έρριψεν επ' αυτής βλέμμα αδιάφορον. Ο Μαναή κατέβη από
+την εξέδραν και εξέθεσε την κεφαλήν εις τον Ρωμαίον στρατηγόν και
+ακολούθως εις όλους όσοι ευωχούντο πλησίον του και οι οποίοι την
+εξήταζον.
+
+Η οξεία λεπίς του οργάνου διολισθήσασα εκ των άνω προς τα κάτω
+είχεν αποκόψει την σιαγόνα.
+
+Το έν άκρον του στόματος είχε διασταλή από τους σπασμούς. Το αίμα
+πηγμένον πλέον, ήτο εσπαρμένον επί του πώγωνος. Τα κλειστά βλέφαρά
+του, ήσαν πελιδνά ως κογχύλια και οι πολυέλαιοι γύρω ηκτινοβόλουν.
+Η κεφαλή έφθασεν εις την τράπεζαν των ιερέων. Είς Φαρισαίος την
+ανέστρεψε περιέργως. Αλλ' ο Μοναή την έβαλε πάλιν εις την θέσιν
+της και την έστησεν ενώπιον του Αΰλου, ο οποίος είχεν εξυπνήση.
+Από το άνοιγμα των βλεφάρων και τας νεκράς και σβυσμένας κόρας,
+εφαίνετο ως να ήθελε να είπη κάτι.
+
+Κατόπιν ο Μαναή την παρουσίασεν εις τον Αντίπαν. Δυο δάκρυα
+εκυλίσθησαν επί των παρειών του Τετράρχου.
+
+Αι λαμπάδες εσβέσθησαν. Οι συμπόται απήλθον, μόνος ο Αντίπας εντός
+της κενής αιθούσης με τας χείρας εις τους κροτάφους εξηκολούθει να
+ατενίζη την αιμόφυρτον κεφαλήν, ενώ ο Φανουήλ όρθιος εις το μέσον
+της μεγάλης αψίδος με τους βραχίονας υψωμένους προσηύχετο.
+
+Άμα ανέτειλεν ο ήλιος δύο άνθρωποι, εκείνους τους οποίους είχε
+στείλει ο Ιωχανάν ως απεσταλμένους επανέκαμψαν κομίζοντες την
+απάντησιν την οποίαν επί τόσον καιρόν ανέμενε.
+
+Την ενεπιστεύθησαν εις τον Φανουήλ ο οποίος έγινεν έξαλλος από
+χαράν. Ο Φανουήλ τότε τοις έδειξεν το απαίσιον αντικείμενον επί
+του πίνακος εν μέσω των λειψάνων του συμποσίου. Ο είς εξ αυτών του
+είπεν:
+
+ — Θάρρος! μην λυπείσαι διόλου! Ο Ιωάννης κατέβη εις τον Άδην διά
+να ευαγγελήση εις τους νεκρούς τον Χριστόν!
+
+Ο Φανουήλ ηννόει τόρα τους λόγους εκείνους: «Διά να δοξασθή
+εκείνος, έπρεπε εγώ να ταπεινωθώ!»
+
+Και οι τρεις ομού παραλαβόντες την κεφαλήν του Ιωχανάν ανεχώρησαν
+προς την Γαλιλαίαν.
+
+Επειδή δε ήτο πολύ βαρεία την εσήκωνον εναλλάξ.
+
+ΤΕΛΟΣ
+
+
+
+
+
+End of the Project Gutenberg EBook of Herodias, by Gustave Flaubert
+
+*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK HERODIAS ***
+
+***** This file should be named 37816-0.txt or 37816-0.zip *****
+This and all associated files of various formats will be found in:
+        http://www.gutenberg.org/3/7/8/1/37816/
+
+Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for
+his major work in proofreading.
+
+
+Updated editions will replace the previous one--the old editions
+will be renamed.
+
+Creating the works from public domain print editions means that no
+one owns a United States copyright in these works, so the Foundation
+(and you!) can copy and distribute it in the United States without
+permission and without paying copyright royalties.  Special rules,
+set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to
+copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to
+protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark.  Project
+Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you
+charge for the eBooks, unless you receive specific permission.  If you
+do not charge anything for copies of this eBook, complying with the
+rules is very easy.  You may use this eBook for nearly any purpose
+such as creation of derivative works, reports, performances and
+research.  They may be modified and printed and given away--you may do
+practically ANYTHING with public domain eBooks.  Redistribution is
+subject to the trademark license, especially commercial
+redistribution.
+
+
+
+*** START: FULL LICENSE ***
+
+THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE
+PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK
+
+To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free
+distribution of electronic works, by using or distributing this work
+(or any other work associated in any way with the phrase "Project
+Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project
+Gutenberg-tm License (available with this file or online at
+http://gutenberg.net/license).
+
+
+Section 1.  General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm
+electronic works
+
+1.A.  By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm
+electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to
+and accept all the terms of this license and intellectual property
+(trademark/copyright) agreement.  If you do not agree to abide by all
+the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy
+all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession.
+If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project
+Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the
+terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or
+entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8.
+
+1.B.  "Project Gutenberg" is a registered trademark.  It may only be
+used on or associated in any way with an electronic work by people who
+agree to be bound by the terms of this agreement.  There are a few
+things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works
+even without complying with the full terms of this agreement.  See
+paragraph 1.C below.  There are a lot of things you can do with Project
+Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement
+and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic
+works.  See paragraph 1.E below.
+
+1.C.  The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation"
+or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project
+Gutenberg-tm electronic works.  Nearly all the individual works in the
+collection are in the public domain in the United States.  If an
+individual work is in the public domain in the United States and you are
+located in the United States, we do not claim a right to prevent you from
+copying, distributing, performing, displaying or creating derivative
+works based on the work as long as all references to Project Gutenberg
+are removed.  Of course, we hope that you will support the Project
+Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by
+freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of
+this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with
+the work.  You can easily comply with the terms of this agreement by
+keeping this work in the same format with its attached full Project
+Gutenberg-tm License when you share it without charge with others.
+
+1.D.  The copyright laws of the place where you are located also govern
+what you can do with this work.  Copyright laws in most countries are in
+a constant state of change.  If you are outside the United States, check
+the laws of your country in addition to the terms of this agreement
+before downloading, copying, displaying, performing, distributing or
+creating derivative works based on this work or any other Project
+Gutenberg-tm work.  The Foundation makes no representations concerning
+the copyright status of any work in any country outside the United
+States.
+
+1.E.  Unless you have removed all references to Project Gutenberg:
+
+1.E.1.  The following sentence, with active links to, or other immediate
+access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently
+whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the
+phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project
+Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed,
+copied or distributed:
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.net
+
+1.E.2.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived
+from the public domain (does not contain a notice indicating that it is
+posted with permission of the copyright holder), the work can be copied
+and distributed to anyone in the United States without paying any fees
+or charges.  If you are redistributing or providing access to a work
+with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the
+work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1
+through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the
+Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or
+1.E.9.
+
+1.E.3.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted
+with the permission of the copyright holder, your use and distribution
+must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional
+terms imposed by the copyright holder.  Additional terms will be linked
+to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the
+permission of the copyright holder found at the beginning of this work.
+
+1.E.4.  Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm
+License terms from this work, or any files containing a part of this
+work or any other work associated with Project Gutenberg-tm.
+
+1.E.5.  Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this
+electronic work, or any part of this electronic work, without
+prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with
+active links or immediate access to the full terms of the Project
+Gutenberg-tm License.
+
+1.E.6.  You may convert to and distribute this work in any binary,
+compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any
+word processing or hypertext form.  However, if you provide access to or
+distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than
+"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version
+posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.net),
+you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a
+copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon
+request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other
+form.  Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm
+License as specified in paragraph 1.E.1.
+
+1.E.7.  Do not charge a fee for access to, viewing, displaying,
+performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works
+unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9.
+
+1.E.8.  You may charge a reasonable fee for copies of or providing
+access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided
+that
+
+- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from
+     the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method
+     you already use to calculate your applicable taxes.  The fee is
+     owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he
+     has agreed to donate royalties under this paragraph to the
+     Project Gutenberg Literary Archive Foundation.  Royalty payments
+     must be paid within 60 days following each date on which you
+     prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax
+     returns.  Royalty payments should be clearly marked as such and
+     sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the
+     address specified in Section 4, "Information about donations to
+     the Project Gutenberg Literary Archive Foundation."
+
+- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies
+     you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he
+     does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm
+     License.  You must require such a user to return or
+     destroy all copies of the works possessed in a physical medium
+     and discontinue all use of and all access to other copies of
+     Project Gutenberg-tm works.
+
+- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any
+     money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the
+     electronic work is discovered and reported to you within 90 days
+     of receipt of the work.
+
+- You comply with all other terms of this agreement for free
+     distribution of Project Gutenberg-tm works.
+
+1.E.9.  If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm
+electronic work or group of works on different terms than are set
+forth in this agreement, you must obtain permission in writing from
+both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael
+Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark.  Contact the
+Foundation as set forth in Section 3 below.
+
+1.F.
+
+1.F.1.  Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable
+effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread
+public domain works in creating the Project Gutenberg-tm
+collection.  Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic
+works, and the medium on which they may be stored, may contain
+"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or
+corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual
+property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a
+computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by
+your equipment.
+
+1.F.2.  LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right
+of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project
+Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project
+Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all
+liability to you for damages, costs and expenses, including legal
+fees.  YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT
+LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE
+PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3.  YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE
+TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE
+LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR
+INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH
+DAMAGE.
+
+1.F.3.  LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a
+defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can
+receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a
+written explanation to the person you received the work from.  If you
+received the work on a physical medium, you must return the medium with
+your written explanation.  The person or entity that provided you with
+the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a
+refund.  If you received the work electronically, the person or entity
+providing it to you may choose to give you a second opportunity to
+receive the work electronically in lieu of a refund.  If the second copy
+is also defective, you may demand a refund in writing without further
+opportunities to fix the problem.
+
+1.F.4.  Except for the limited right of replacement or refund set forth
+in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER
+WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO
+WARRANTIES OF MERCHANTIBILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE.
+
+1.F.5.  Some states do not allow disclaimers of certain implied
+warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages.
+If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the
+law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be
+interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by
+the applicable state law.  The invalidity or unenforceability of any
+provision of this agreement shall not void the remaining provisions.
+
+1.F.6.  INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the
+trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone
+providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance
+with this agreement, and any volunteers associated with the production,
+promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works,
+harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees,
+that arise directly or indirectly from any of the following which you do
+or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm
+work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any
+Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause.
+
+
+Section  2.  Information about the Mission of Project Gutenberg-tm
+
+Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of
+electronic works in formats readable by the widest variety of computers
+including obsolete, old, middle-aged and new computers.  It exists
+because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from
+people in all walks of life.
+
+Volunteers and financial support to provide volunteers with the
+assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's
+goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will
+remain freely available for generations to come.  In 2001, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure
+and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations.
+To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation
+and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4
+and the Foundation web page at http://www.pglaf.org.
+
+
+Section 3.  Information about the Project Gutenberg Literary Archive
+Foundation
+
+The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit
+501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the
+state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal
+Revenue Service.  The Foundation's EIN or federal tax identification
+number is 64-6221541.  Its 501(c)(3) letter is posted at
+http://pglaf.org/fundraising.  Contributions to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent
+permitted by U.S. federal laws and your state's laws.
+
+The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S.
+Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered
+throughout numerous locations.  Its business office is located at
+809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email
+business@pglaf.org.  Email contact links and up to date contact
+information can be found at the Foundation's web site and official
+page at http://pglaf.org
+
+For additional contact information:
+     Dr. Gregory B. Newby
+     Chief Executive and Director
+     gbnewby@pglaf.org
+
+
+Section 4.  Information about Donations to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation
+
+Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide
+spread public support and donations to carry out its mission of
+increasing the number of public domain and licensed works that can be
+freely distributed in machine readable form accessible by the widest
+array of equipment including outdated equipment.  Many small donations
+($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt
+status with the IRS.
+
+The Foundation is committed to complying with the laws regulating
+charities and charitable donations in all 50 states of the United
+States.  Compliance requirements are not uniform and it takes a
+considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up
+with these requirements.  We do not solicit donations in locations
+where we have not received written confirmation of compliance.  To
+SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any
+particular state visit http://pglaf.org
+
+While we cannot and do not solicit contributions from states where we
+have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition
+against accepting unsolicited donations from donors in such states who
+approach us with offers to donate.
+
+International donations are gratefully accepted, but we cannot make
+any statements concerning tax treatment of donations received from
+outside the United States.  U.S. laws alone swamp our small staff.
+
+Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation
+methods and addresses.  Donations are accepted in a number of other
+ways including including checks, online payments and credit card
+donations.  To donate, please visit: http://pglaf.org/donate
+
+
+Section 5.  General Information About Project Gutenberg-tm electronic
+works.
+
+Professor Michael S. Hart is the originator of the Project Gutenberg-tm
+concept of a library of electronic works that could be freely shared
+with anyone.  For thirty years, he produced and distributed Project
+Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support.
+
+
+Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed
+editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S.
+unless a copyright notice is included.  Thus, we do not necessarily
+keep eBooks in compliance with any particular paper edition.
+
+
+Most people start at our Web site which has the main PG search facility:
+
+     http://www.gutenberg.net
+
+This Web site includes information about Project Gutenberg-tm,
+including how to make donations to the Project Gutenberg Literary
+Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to
+subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.
diff --git a/old/20111021-37816-0.zip b/old/20111021-37816-0.zip
new file mode 100644
index 0000000..2bff53d
--- /dev/null
+++ b/old/20111021-37816-0.zip