initial commit of ebook 44131HEADmain

4 files changed, 5009 insertions, 0 deletions

diff --git a/old/44131-0.txt b/old/44131-0.txt
new file mode 100644
index 0000000..c831f54
--- /dev/null
+++ b/old/44131-0.txt
@@ -0,0 +1,2449 @@
+The Project Gutenberg EBook of The Esperantist, Vol. 2, No. 5, by Various
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.org
+
+
+Title: The Esperantist, Vol. 2, No. 5
+
+Author: Various
+
+Editor: H. Bolingbroke Mudie
+
+Release Date: November 8, 2013 [EBook #44131]
+
+Language: Esperanto
+
+Character set encoding: UTF-8
+
+*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK THE ESPERANTIST, VOL. 2, NO. 5 ***
+
+
+
+
+Produced by Andrew Sly, Louise Hope, David Starner and the
+Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net
+(This book was produced from scanned images of public
+domain material from the Google Print project.)
+
+
+
+
+
+
+Transcriber's Notes
+
+A few minor typographical errors have been corrected without notice.
+However, many grammatical errors and odd spellings have been left as
+in the original.
+
+
+
+
+SINGLE COPIES PRICE FOURPENCE NET.
+
+19. (Vol. II., No. 5.)
+
+Majo, 1905.
+
+  THE
+  ESPERANTIST
+
+  La Esperanta Gazeto por la
+  Propagando de la Internacia Lingvo.
+
+ANNUAL SUBSCRIPTION: 3/- (4 francs; 1-1/2 roubles; 75 cents).
+
+Wholesale Agents: 41, Outer Temple, London, W.C.
+
+All Communications should be sent to THE EDITOR, 67, Kensington
+Gardens Square, London, W.
+
+
+
+
+CONTENTS.
+                                         Page
+  Voice from the Himalayas (Anando)        65
+  A Sanskrit Legend
+    (A. Randall and L. K. Venner)          66
+  The Smith (a Song by Mme. Reddet)        67
+  Another Cat's Nest (Jem Ross Archibald)  67
+  To-Morrow (Poem by A. Motteau)           68
+  In Life's Presence (----ko)              68
+  Conscience, from Victor Hugo
+    (translated by C. Guersent)            69
+  Clarence's Dream, Shakespeare
+    (Clarence Bicknell)                    70
+  The City of the Demons (Elise Bauer)     71
+  Colonization in America (Gen. Cox)       74
+  Reverie (Kolowrat Ĉervinskij)            74
+  Our Village Sports (F. A. Meigh)         75
+  A Rainy Day (Poem by J. Parisot)         75
+  Reminiscences, Part V.
+    (Edward Metcalfe, M.A., Oxon)          76
+  The Protection of an Englishman
+    (Edward Gauntlett)                     77
+  On the Ice, from Pickwick (A. A. Cowan)  78
+  A True N.Z. Ghost Story (Esp. 10549)     79
+  Master Sparrow (Alfonso Wachter)         80
+
+
+
+
+AVIZO GRAVA.
+
+La malnova firmo Buchanan, Scott & Co., fondita en la jaro 1870,
+prezentas siajn komplimentojn al la Esperantistaro kaj anoncas ke,
+post nelonge, interesa kaj enspeziga propono aperos en tiu ĉi spaco.
+Ĉiu Esperantisto, ĉu membro de ia konata grupo aŭ kies nomo
+enskribiĝis en la Adresaro de D-ro Zamenhof, kiu volas akcepti
+tiun ĉi proponon povos samtempe ne nur ŝpari al si specialan
+rabaton sed ankaŭ antaŭenpuŝi la disvastigon de Esperanto.
+
+BUCHANAN, SCOTT & CO.,
+
+  Garthland Street,
+  Glasgow, Scotland.
+
+
+
+
+The Remington
+
+THE _UNIVERSAL_ TYPEWRITER.
+
+Just think of it!
+
+THE INTERNATIONAL MACHINE.
+
+_Unbound by ties of nationality:
+
+The common bond of union of all civilised peoples._
+
+The Remington can be supplied fitted for Esperanto.
+
+     * * *
+
+  THE REMINGTON TYPEWRITER COMPANY,
+  100, Gracechurch St., London, E.C.
+
+
+
+La Remington
+
+LA _UNIVERSALA_ SKRIBMAŜINO.
+
+Pripensu je tio!
+
+LA INTERNACIA MAŜINO.
+
+_Tute liberiĝita de naciaj ligiloj:
+
+La Komuna unuigilo por ĉiuj civilizitaj popoloj._
+
+La Remington estos liverita kun Esperantaj presliteroj.
+
+     * * *
+
+  LA REMINGTON TYPEWRITER KOMPANIO,
+  100, Gracechurch St., Londono, E.C.
+
+
+
+
+ĈIUJ, NI POVOS PARADIZON IRI.
+
+  Kiu bone trinkas,
+  Tiu bone dormas.
+  Kiu bone dormas,
+  Tiu ne pensas malbone.
+  Kiu ne pensas malbone,
+  Tiu certe ne pekas.
+  Nu, ĉar kiu ne pekas.
+  Paradizon eniros.
+  De nun, bone trinku.
+  Kaj vi paradizon iros.
+
+     * * *
+
+Por tio ĉi, oni devas aĉeti _bonajn vinojn_, kaj sin turni al:--
+Sro. Ch. Jadoan en Mercurey (S. & L.) France.
+
+
+
+
+The "Review of Reviews"
+
+  _Is the Best Magazine for Busy People.
+  And it is read by 'Esperanto' Students._
+
+The aim of this Magazine is to make the Best Thoughts of
+the Best Writers universally accessible at a Trifling Cost.
+
+The busiest and poorest in the community may here follow
+with intelligent interest the great movements of Contemporary
+History.
+
+  Post Free for Twelve Months, 8/6,
+  10 fr. 75 c., or 8.50 marks.
+
+Office: MOWBRAY HOUSE, NORFOLK ST., LONDON.
+
+
+
+
+FOR SALE.
+
+160 Guinea 'Broadwood' Grand Piano for £63. In fine condition;
+Rosewood. For all particulars write to The Editor.
+
+
+
+
+Correspondence Lessons in Esperanto.
+
+ARE GIVEN BY
+
+Mr. A. MOTTEAU, Certified Teacher of Esperanto, 157, Earlham
+Grove, Forest Gate, London, E.
+
+7/6 the Quarter.
+
+
+
+
+Adresareto de Personoj kiuj deziras Korespondadi.
+
+
+Sro. A. C. Body, 34, Greenbank Avenue, Plymouth. Dez.
+interŝanĝi ilus. p-k. kun Gees. el aliaj landoj.
+
+Sro. C. B. Burgess, Penn Buildings, Erie, Pa., U.S.A.
+Deziras koresp. kun Kristanaj Sciencistoj.
+
+Sro. Edward Gauntlett, Okayama, Japanujo. Deziras
+interŝanĝi poŝtmarkojn; precipe deziras ricevi antaŭtempajn
+kaj superpresitajn markojn de Anglujo kaj Britaj kolonioj. Ĉiam
+respondos.
+
+Sro. L. A. Gill, Churchfield Hall, S. Acton, London, W.
+Deziras koresp. kun ĉiul. per ilus. p-k.
+
+Sro. G. O. Messerly, Porlamar, Margarita, Venezuela, S.
+America. Dez. kor. kun Geesp. nur letere pri feminismaj, literaturaj,
+& estetik fizikkulturaj aferoj. Ne kolektas poŝt-markojn. Ĉiam
+respondos.
+
+Sro. George Meadows, 68, Shrewsbury Street, Manchester,
+S.W. Dez. kor. kun fremduloj per ilus. p-k aŭ letere. Dez. renkonti
+Esp. en Manchester.
+
+Frl. Mitchell, Acaba House, 65, Marquess Road, Canonbury.
+Kun alilandanoj par ilus. p-k.
+
+Sro. W. Miles, inĝeniero, 80, Station Road, Petersfield,
+Anglujo. Deziras kor. kun Geesp. per ilus. p-k. Tuj & ĉiam resp.
+
+La Kosto de la Enskribo estas 6d. (70c. poŝtmarkoj).
+
+
+
+
+THE ESPERANTIST
+
+The Esperanto Gazette for the Spread of the International Language.
+
+  ABONPAGOJ ESTAS RICEVEBLAJ ĈE
+  SUBSCRIPTIONS SHOULD BE SENT TO
+
+  H. Bolingbroke Mudie. Esq., 67, Kensington Gardens Square, London. W.
+  AUSTRIA.--Sro. T. Cejka, Bystrice Hostyn, Moravia.
+  BELGIUM.--M. M. Seynaeve. 3, Rue de l'Avenir, Courtrai.
+  FRANCE.--Grupo Pariza, 28, rue Serpente, Paris.
+  GERMANY.--Doktoro Mybs, 68, Markt Strasse Altona, Elbe.
+  NEW ZEALAND.--Esperanto Society, P.O. Box 50, Auckland.
+  RUSSIA.--Societo Espero, Bol Podjaceskaja 24, log 12, St Petersburg.
+  SWEDEN.--Sro. P. Ahlberg, 50, Döbelnsgatan, Stockholm.
+
+N.B.
+
+_Nepresitajn manuskriptojn la Redakcio resendos se oni aldonis
+poŝtmarkon._
+
+_Alsendatajn artikolojn la Redakcio laŭ bezono korektos._
+
+_Oni povas sendi la abonpagon per poŝtmarkoj, kiuj estas akceptataj
+laŭvaloro._
+
+_Oni sendu ĉiujn artikolojn, demandojn kaj avizojn al La Redaktoro,
+67, Kensington Gardens Square, London, W._
+
+N.B.
+
+19. [Vol. II., No. 5.]
+
+  Single Copies, 4d. net. Nos.
+  2 to 13, 6d. each; Later Issues
+  4d. each, net.
+
+MAJO, 1905.
+
+
+
+
+VOĈO EL LA HIMALAJO.
+
+Letero de Anando.
+
+
+La kvin sentoj malkovras la eksteran homon de unu al alia, sed ne
+la internan. La sciado nur de la ekstera homo de ĉiu alia ne povas
+fondi la veran parencecon inter homo kaj homo.
+
+Estas nur kiam lingvo venas kaj malkovras la internan homon de unu al
+alia, estas nur kiam per lingvo ili eltrovas ke ili havas similajn
+sentojn, ke la homoj ekkomprenas ke simila spirito aŭ individueco
+ekzistas en ĉiu homo. Tiu ĉi ideo ree postulas aĝojn por maturiĝi
+en tiun de universala frateco, kio nun estas bonekonata, almenaŭ
+nome, de ĉiuj civilizataj landoj.
+
+Sed ekzistas ankoraŭ pli altan gradon, pli glora ol universala
+frateco.
+
+Ĝi estas la _Universala Propro_, eltrovata de la antikvaj Hindaj
+saĝuloj. Ĝi signifas ke la Propro en la Homaro estas Unu kaj la
+Sama, kaj ne estas multespeca, aŭ simila.
+
+Estas la funkcio de lingvo malkovri la internan homon kaj aranĝi
+lian parencecon rilate la aliaj. La malplej perfektigita dialekto
+efektivigas tion inter la homoj de kiuj ĝi estas parolata.
+
+Kia, do, estas la funkcio de nia Esperanta lingvo, la lingvo
+internacia?
+
+Vere fondigi kaj pliprofundigi ne sole la fratecon, sed ankoraŭ
+pliproksime--la Propron de ĉiuj homoj. Instrui ke oni pensu pri
+alia kiel pri Si, aŭ pensi _Si-e_ (Sanskrit _atmavat_), se mi povos
+tiel skribi. La universala lingvo progresu tra ĉiuj landoj, vekanta
+la universalan senton, la _homecon_ de ĉiuj homoj, la _Universalan
+Propron_ de la Homaro, kaj tiam la gloro de la _Unu Si-o_ post ĉio,
+brilos sur la mondon kaj estos videbla por ĉiuj, eĉ kiel estas
+videbla la suno. Tiam efektive la homoj fariĝos _filoj de lumo_, al
+kio celas la homa evolucio.
+
+
+The five senses reveal the outer-man of one to another, but not the
+inner. The mere knowledge of the outer-man of each other cannot
+establish the true relationship between man and man.
+
+It is only when language comes and reveals the inner-man of one to
+the other, it is only when through language they find out that they
+have similar feelings, that men rise to the idea of a similar spirit
+or self in each. This idea again takes ages to mature into that of
+universal brotherhood, which is now well known, at least by name, in
+all civilized countries.
+
+But there is a step still higher, more glorious than universal
+brotherhood.
+
+It is the Universal Selfhood, discovered by the ancient sages of
+India. It means that the Self in Man is One and the Same, and not
+many and similar.
+
+It is the function of language to discover the inner-man and adjust
+his relation to others. The least developed _patois_ does this among
+the people by whom it is spoken.
+
+What, then, is the function of our Esperanto language, the
+international tongue?
+
+To truly establish and deepen not only the brotherhood, but closer
+still--the Selfhood of all men. To teach one to think of another as
+_Self_, or "to think _Self-ly_" (Sanskrit _atmavat_), if I may say
+so. Let the universal language progress through all lands, waking
+up the universal feeling, the _humanity_ of all men, the _Universal
+Selfhood_ of Man, and then the glory of the _One Self_ behind all
+will shine upon earth and be visible to all, even as the sun is
+visible. Then truly will men be children of light, towards the
+attainment of which is human evolution.
+
+
+
+
+SANSKRITA LEGENDO.
+
+Tradukita de A. Randall & L. K. Venner.
+
+
+En la komenco, kiam Ajvashti venis al la kreo de la Virino, li trovis
+ke, kreinte la Viron sia materialo elĉerpiĝis, kaj ke da malfluidaj
+elementoj neniom restis.
+
+Je tiu malfacilego, post multe da meditado, li jene faris:
+
+Li prenis la Rondecon de la Luno, kaj la Kurbojn de la Rampaĵoj, kaj
+la Teniĝon de la Rampantaj Kreskaĵoj, kaj la Trememon de la Herbo,
+kaj la Maldikecon de la Kano, kaj la Floron de la Florkreskaĵoj,
+kaj la Malpezecon de la Folioj, kaj la Maldikiĝon de la Rostro de
+la Elefanto, kaj la Ekrigardojn de la Cervinoj, kaj la Kunvenon de
+la Abel-amasoj kaj la Ĝojan Gajecon de la Sunradio, kaj la Ploremon
+de la Nuboj, kaj la Ŝanĝemon de la Ventoj, kaj la Timemon de la
+Leporo, kaj la Vanecon de la Pavo, kaj la Molecon de la Brusto de
+la Papago, kaj la Malmolecon de la Diamanto, kaj la Dolĉecon de la
+Mielo, kaj la Kruelecon de la Tigro, kaj la Varman Brilon de Fajro,
+kaj la Babilemon de Garoloj, kaj la Kares-murmuradon de Kolomboj, kaj
+la Hipokritecon de la Gruo, kaj la Fidelecon de la Ĉakavako, kaj,
+kunmetinte kune tiujn ĉi, li kreis la Virinon kaj ŝin donis al la
+Viro.
+
+Sed, post unu semajno, la Viro venis al li kaj diris: "Sinjoro, tiu
+ĉi estaĵo, kiun vi donis al mi, malfeliĉigadas mian vivon. Ŝi
+senĉese babilas, kaj min turmentas pli ol estas tolereble, neniam
+permesante al mi pacon. Ŝi okupas mian tutan tempon, ŝi senkaŭze
+ploras, kaj ĉiam ŝi estas mallaborema. Mi venas por redoni ŝin,
+ĉar mi ne povas kun ŝi vivadi."
+
+Tial Ajvashti diris "Tre bone," kaj li reprenis ŝin.
+
+Tiam, post alia semajno la Viro revenis al li, kaj diris: "Sinjoro,
+mi sentis la vivon esti tre izola tuj kiam mi redonis tiun estaĵon
+al vi. Mi memoras ke ŝi dancis kaj kantis al mi, kaj mi memoras
+la flankrigardojn de la okuloj, kiel ŝi ludis kun mi, kaj min
+ĉirkaŭprenis, kaj ŝia rido estis muziko, kaj ŝi estis bela por
+rigardi, kaj mola por palpi; tial do redonu ŝin al mi!"
+
+Tial Ajvashti diris "Tre bone," kaj li redonis ŝin.
+
+Tiam, post nur tri tagoj, la Viro revenis denove al li kaj diris:
+"Sinjoro, mi ne povas ĝin kompreni, sed, malgraŭ ĉio, mi
+certiĝas ke ŝi estas pli turmento ol plezuro al mi, tial, mi
+petas, reprenu ŝin."
+
+Sed Ajvashti ekkriis: "Ho! Hontindulo, foriru! Mi tion ĉi ne suferos
+plu; vi devas fari tiel bone, kiel vi povos."
+
+Tiam la Viro diris: "Sed mi ne povas vivi kun ŝi!"
+
+Kaj Ajvashti respondis: "Vi nek povas vivi sen ŝi." Kaj li turnis la
+dorson kontraŭ la Viro kaj daŭrigis sian laboron.
+
+Tiam la Viro diris: "Kion mi faros? Mi ne povas kun ŝi vivi, kaj mi
+ne povas sen ŝi vivi!"
+
+
+In the beginning, when Iwashti came to the creation of Woman, be
+found that he had exhausted his material in the making of Man, and
+that no solid elements were left.
+
+In this dilemma, after much profound meditation, he did as follows:
+
+He took the Rotundity of the Moon, and the Curves of the Creepers,
+and the Clinging of Tendrils, and the Trembling of Grass, and the
+Slenderness of the Reed, and the Bloom of Flowers, and the Lightness
+of Leaves, and the Tapering of the Elephant's Trunk, and the Glances
+of the Deer, and the Clustering of the Swarms of Bees, and the Joyous
+Gaiety of the Sunbeam, and the Weeping of the Clouds, the Fickleness
+of the Winds, and the Timidity of the Hare, and the Vanity of the
+Peacock, and the Softness of the Parrot's Bosom, and the Hardness of
+Adamant, and the Sweetness of Honey, and the Cruelty of the Tiger,
+and the warm Glow of Fire, the Chattering of Jays, and the Cooing of
+the Kabala, and the Hypocrisy of the Crane, and the Fidelity of the
+Chakawaka; and compounding all these together, he made Woman and gave
+her to Man.
+
+But after one week Man came to him and said: "Lord, this creature
+whom you have given me makes my life miserable. She chatters
+incessantly, and teases me beyond endurance, never leaving me alone.
+She takes up all my time, she cries about nothing, and is always
+idle. I have come to give her back again, as I cannot live with her."
+
+So Iwashti said "Very well," and he took her back.
+
+Then after another week Man came to him and said: "Lord, I find
+that my life is very lonely since I gave you back that creature. I
+remember how she used to dance and sing to me, to look at me out of
+the corners of her eyes, and play with me and cling to me, and her
+laughter was music, and she was beautiful to look at and soft to
+touch; so give her back to me again."
+
+So Iwashti said "Very well," and he gave her back again.
+
+Then after only three days Man came back again to him, and said:
+"Lord, I know not how it is, but, after all, I have come to the
+conclusion that she is more of a trouble than a pleasure to me, so
+please take her back again."
+
+But Iwashti said: "Out on you, shameful one! Be off! I will have no
+more of this; you must manage how you can."
+
+Then Man said: "But I cannot live with her."
+
+And Iwashti said: "Neither can you live without her." And he turned
+his back on Man and went on with his work.
+
+Then Man said: "What is to be done? For I cannot live with her, and I
+cannot live without her."
+
+
+
+
+LA FORĜISTO.
+
+Kanto originale verkita de S-rino Reddet. (Sens).
+
+
+  Ho Forĝisto, forĝu feron!
+  Prenu per muskola brako
+  La martelon, forte frapu,
+  Bona la plugferon faru.
+    Jes, mi ekbruligas karbon,
+    Kaj mi forĝas por la Vivo!
+
+  Ho Forĝisto, forĝu feron!
+  Tiru el la ruĝa fajro
+  Ĉiujn metiistajn ilojn
+  De l' maŝinoj la radarojn.
+    Jes, mi ekbruligas karbon,
+    Forĝos tuj por Laboristo!
+
+  Ho Forĝisto, forĝu feron!
+  Serĉu el la blua ŝtalo
+  La plej bonan kaj flekseblan,
+  Forĝu bisturilon akran!
+    Jes, mi ekbruligas karbon,
+    Forĝos tuj por Kuracisto!
+
+  Ho Forĝisto, forĝu feron!
+  Aŭdu de la pafilego
+  Fore la teruran voĉon
+  Kaj rapide forĝu glavon!
+    Ne ne! Mi estingas karbon,
+    Mi ne forĝos por la Morto!
+
+
+
+
+LA KATINO & LA KOKIDOJ.
+
+Originale verkita de Jem Ross Archibald.
+
+
+La interesa rakonto _Katnesto_ sur la Februara numero de The
+Esperantist rememorigis al mi la saĝan maljunan katinon, kiun
+mi ofte vidis kune kun ŝiaj strangaj familioj en farmadomo, kien mi
+vizitis geamikojn.
+
+Ŝia nomo estos Torty, sed ŝi estis ankaŭ nomita "Kara avineto,"
+ĉar ŝi flegis kaj tre zorge vartis kelke da orfaj katidoj, kies
+malfeliĉajn gepatrojn la ĉasgardistoj mortigis en la proksima
+arbaro.
+
+Kiam mi ŝin ekvidis, mi pensis la nomon "Avineto" tute taŭga por
+ŝia plen-zorga vizaĝo sed, tiatempe, mi ne konis, ke Torty posedis
+plumajn tiel bone kiel pelajn familiojn.
+
+En tago mi ŝin vidis alportante en ŝia buŝo etan kokidon.
+
+Mi tuj ekkuris, kiel mi tiam pensis, por savi la vivon al la
+malfeliĉa kokido.
+
+Torty atingis la kuirejon, mi ŝin sekvis en tiun grandan ĉambron.
+
+Ŝi ĝentile metis la birdeton en komfortan korbon apud la kameno.
+Ŝi blekis kaj murmuretis dum ŝi vartis la kokideton!
+
+Mi diris al la servistoj, ke mi timis ke Torty mortigus la birdeton,
+kaj ili tiam diris al mi la sekvantan rakonton.
+
+La farmamastrino unu tagon trovis kuvon da kokidoj, kies malserioza
+patrino forlasis ilin perei en la kortbirdejo.
+
+Tion ĉi la farmamastrino tre bedaŭris, ĉar ili apartenis al bona
+raso de bela kortbirdaro, tial ŝi alportis ilin, kaj enmetis ilin en
+korbon apud la fajro en kuirejo.
+
+Ŝi eliris el tiu ĉambro por trovi flanelon por kovri kaj varmigi la
+kokidojn.
+
+Ŝi aŭdis la maljunan katinon murmurante apud la korbo, kaj diris
+"Torty! Kara katino, vi povos varmigi tiujn ĉi malfeliĉajn
+kreitaĵojn!"
+
+Nu imagu ŝian miregon, kiam Torty blekis "Miaŭ (_Jes!_) kaj tuj
+eksaltis tre zorge en la korbon."
+
+De tiu tempo, ĉiuj el la orfaj birdetoj fariĝis la genepoj de la
+aminda maljuna "Avineto Torty."
+
+Oni povas priskribi la korbon de Torty ankaŭ kiel la _Katnesto_.
+
+
+
+
+"MORGAŬ."
+
+Popoldira fabelo versigita de A. Motteau.
+
+
+  "Matene, morgaŭ, kampon mian,"
+    Trenjo diris, "mi tuj plugos,
+    Antaŭ ol sezon' forflugos,
+  Aŭ grenon havos mi nenian."
+
+  Alvenis morgaŭ; la plugilo
+    Tute preta lin atendis,
+    Sed nun manĝinviton sendis
+  Al li aminde la bofilo.
+
+  Eĉ Trenjon ŝanceligis tio ...
+    Ĉu li devos tuj plugiri,
+    Aŭ ĉu ĉe filin' manĝiri?
+  Bah! _tago_ taŭgas por _nenio_.
+
+  Amiko Trenjo do festenis
+    Ĉe l' bofilo kaj filino,
+    Kie, eble, ruĝa vino
+  Malfrue lin en lit' detenis.
+
+  Anstataŭ tago, du li perdis--
+    "Morgaŭ mi pli longe plugos,"
+    Diris li, "ne tiel taŭgos."
+  Sitele morgaŭ trapluvadis.
+
+  Postmorgaŭ la veter' beliĝis ...
+    Plugi ĉu nun povas Trenjo?
+    Ne, ĉar en la ĉevalejo
+  Ĉevalo lia malsaniĝis.
+
+  Kaj tiam venis vilaĝfesto,
+    Kaj neniu faris ion:
+    Ŝatis Trenjo l' opinion
+  Ke beno ĉiam estas resto.
+
+  Semajn' alia sin komencis
+    Per grandega kampfoiro;
+    Eĉ foriĝi de l' vojiro
+  Neniam Trenjo ja intencis.
+
+  Edziĝon tiam li alestis,
+    Poste al enterigiro:
+    Tro malfrue la deziro
+  Por kampon plugi nun ĉeestis.
+
+  _Se post la semsezono plugos_
+    _Prokrastulo kampon sian,_
+    _Ne miregu se nenian_
+  _Tritikon li engrenejigos._
+
+
+
+
+ANTAŬ LA RIGARDO DE LA VIVO.
+
+Tradukita de ----ko.
+
+
+Antaŭ la rigardo de la severa vivo staris du homoj, ambaŭ
+nekontentaj je ĝi, kaj al la demando: "Kion vi atendas de mi?" unu
+el ili per laca voĉo diris:
+
+"Mi estas indignigita per la krueleco de viaj interkontraŭecoj,
+senforte mia prudento penas kompreni la sencon de la ekzisto, kaj per
+senlumeco de malkompreno je vi animo mia estas plena. Mia memkonscio
+diras al mi, ke homo estas la plej bona el ĉiuj kreitaĵoj."
+
+"Kion vi volas de mi?" senpasie demandis Vivo.
+
+"Feliĉon! ... Por feliĉo mia estas necese, ke vi interpacigu du
+fundamentojn de la interkontraŭecoj de animo mia: mian _mi volas_
+kun via _vi_ devas."
+
+"_Volu_ tion, kion vi _devas_ por mi," severe diris Vivo.
+
+"Mi ne volas esti ofero via!" ekkriis la homo. "Mi volas esti reganto
+de la vivo, sed devas mi kolon fleksadi en jugo de ĝiaj leĝoj--por
+kio?"
+
+"Vi parolu do pli simple!" diris la dua homo, starinta pli proksime
+al Vivo, sed la unua daŭrigis, ne doninte atenton al la paroloj de
+lia kolego:
+
+"Mi volas liberecon, vivi en harmonio kun deziroj miaj, kaj mi volas
+esti por proksimulo laŭ sento de devo, nek frato, nek servanto, kaj
+mi estos tiu, kiel mi volos libere--sklavo aŭ frato. Mi ne volas
+en societo esti ŝtono, kiun societo kuŝigas, kien kaj kiel ĝi
+ekvolas, konstruante malliberejojn de feliĉo sia. Mi estas homo, mi
+estas spirito kaj prudento. Vivo, mi devas esti libera!"
+
+"Haltu!" diris Vivo, severe ridetante. "Vi multe parolis, kaj ĉio,
+kion vi diros plu estas por mi certa. Vi volas esti libera! Kio do?
+Estu! Bataladu kun mi, venku min, kaj estu por mi reganto; kaj mi
+tiam via sklavo estos. Vi scias, mi estas senpasia kaj al venkantoj
+ĉiam facile cedadis. Sed estas necese venki! Vi al batalado kun mi,
+pro via libereco, ĉu estas kapabla? Jes? Sufiĉe forta estas vi por
+venko kaj je forto via ĉu vi kredas?"
+
+Kaj la homo diris malgaje: "Vi entiris min en bataladon kun mem mi,
+vi akrigis prudenton mian, kiel tranĉilon, ĝi enpuŝiĝis al mi
+malproksimen en animon kaj dispremis ĝin!"
+
+"Sed vi kun ĝi pli severe parolu, ne plendu," diris la dua homo.
+
+Sed la unua daŭrigis: "Mi ripozi volas de premo via. Ho donu al mi
+ĝui feliĉon!"
+
+Vivo ree ekridetis per rideto, simila al brilo de glacio:
+
+"Diru! Kiam vi parolas, ĉu vi postulas, aŭ petas?"
+
+"Mi petas!" kiel eĥo la homo diris.
+
+"Vi petas, kiel kutima almozulo; sed, malfeliĉulo mia, mi devas diri
+al vi--Vivo almozon ne donas! Kaj ĉu vi scias? Libera li ne petas,
+li mem prenas donacojn miajn.... Sed vi! Vi estas nur sklavo de miaj
+deziroj, sed ne pli. Libera estas tiu, en kiu estas forto de ĉiuj
+deziroj rifuziĝi por en unu sin enmeti. Ĉu vi komprenis? Foriru!"
+
+Li komprenis, kaj kuŝiĝis, kiel hundo, ĉe la piedoj de la
+senpasia vivo por nerimarkeble kaptadi pecojn de ĝia tablo, ĝiajn
+manĝ-restaĵojn.
+
+Tiam la senkoloraj okuloj de la severa vivo ekrigardis la duan
+homon--tio estis maldelikata, sed bona vizaĝo:
+
+"Pri kio vi petas?"
+
+"Mi ne petas, sed postulas."
+
+"Kion?"
+
+"Kie estas justeco? Donu ĝin tien ĉi! Ĉion ceteran poste mi
+prenos, dume bezona al mi estas nur justeco. Mi longe atendis,
+pacience atendis, mi vivis en laborado, sen ripozo, sen lumo! Mi
+atendis.... sed sufiĉe! Kie estas justeco?"
+
+Kaj Vivo al li senpasie respondis: "Prenu!"
+
+
+
+
+LA KONSCIENCO.
+
+De Victor Hugo, tradukita de C. Guersent (Rouen).
+
+
+Kune kun siaj infanoj, kiam Kaino, la haroj malordigitaj, la vizaĝo
+oliv-verdigita, tra la blovanta ventego forkuris malproksime de
+Jehovo kiam vesperiĝis, li malĝoje alvenis ĉe la malsupron de
+monto en vasta kamparo. Lia edzino lacigata, liaj senspiraj filoj
+petis de li: "Ni kuŝiĝu teren kaj dormu."
+
+Kaino, ne dormante, sonĝis malsupre de la monto. Levinte la kapon en
+la ĉiela funebra arkaĵo li vidis Okulon grande malfermatan, kiu,
+en la mallumo, fikse rigardis lin. "Mi estas tro proksime," li diris
+tremante.
+
+Li vekis siajn dormantajn filojn, sian lacigitan edzinon, kaj ree
+forkuris malĝoje tra la mondon. Tridek tagojn kaj noktojn li
+vagadis. Li marŝis muta, pala kaj tremanta je la plej malgranda
+brueto, ne rigardante malantaŭ si, ne ripozante, ne dormante.
+
+Fine li alvenis ĉe la marbordoj de lando nomata Assuro.
+
+"Ni haltu tie," li diris, "ĉar tiu loko estas sendanĝera. Tie estas
+la fino de la mondo."
+
+Kiam li sidiĝis, li vidis ankoraŭ Okulon lin rigardantan ĉe la
+horizonto.
+
+Tiam li skuiĝis de forta tremo:
+
+"Ŝirmu min!" li ĝemis, kaj, la fingro sur la buŝo, liaj infanoj
+rigardis lin sovaĝe tremantan.
+
+Kaino diris al Ĵabelo, patro de la vagantuloj de la vasta dezerto,
+kiuj loĝas sub vastaj tendoj: "Etendu tiuflanke la tol-tendon."
+
+Oni etendis la tolan mureton.
+
+Kiam oni starigis ĝin per plombaj najloj: "Ĉu vi nenion plu vidas?"
+diris Tsillao, lia blonda nepino, dolĉa kiel matenruĝo; kaj Kaino
+respondis:
+
+"Okulon mi ankoraŭ vidas."
+
+Ĵubalo, patro de tiuj, kiuj trapasas la vilaĝojn ludante per
+trumpetoj kaj frapante tamburojn ekkriis: "Mi konstruos barilegon."
+
+Li altigis bronzan muregon, kiu ŝirmis Kainon. Sed tiu ĉi ankoraŭ
+ĝemis: "Tiu ĉi Okulo ĉiam rigardadas min."
+
+Enoĥo diris: "Ni faru zonon de turoj tiel teruran, ke nenio povu
+alproksimiĝi. Ni faru fortikaĵon, kaj ni ĝin tute fermu."
+
+Tiam Tubalkaino, la forgistestro, konstruis grandegan kaj superhoman
+urbon. Dum li laboris, liaj fratoj forpelis la Enosidojn, kaj la
+Sethidojn, kaj oni boris la okulojn de la preterpasantoj.
+
+Vespere oni pafarkis al la steloj. La granito anstataŭis la
+tol-tendon; oni kunligis ĉiujn ŝtonojn per feraj ligiloj.
+
+Infera ŝajnis la urbo. La ombro de la turoj noktigis la kamparon, la
+muregoj estis dikaj same kiel montoj, kaj oni skribis sur la pordo:
+"Estas tute malpermesate al Dio tien ĉi eniri!"
+
+Kiam ili finis muregi, oni ŝirmis la avon en ŝtonturo, sed li
+restis funebra kaj okulfiksata.
+
+"Ho, Avo mia! Ĉu la Okulo malaperis?" diris Tsillao tremanta, kaj
+Kaino ree ĝemis: "Ne, ĉiam ĝi estas tie."
+
+Tiam li diris: "Mi volas loĝi sub la tero, kiel homo tute sola en
+sia tombo; nenio plu vidos min, mi neniam ion plu vidos."
+
+Oni do fosis kavegon, kaj Kaino diris: "Bone!"
+
+Tiam li malsupreniris sola sub tiun malluman arkaĵon.
+
+Kiam li estis sidiĝinta, kiam oni estis ferminta super lia kapo la
+subteran galerion, tra la mallumo, en la tombo, Kainon ĉiam fiksadis
+la Okulo.
+
+
+
+
+LA SONĜO DE KLARENCO.
+
+Tradukita el la dramo "La Reĝo Riĉardo III." (Shakespeare) de C.
+Bicknell.
+
+
+Brakenburo.
+
+  Kial malbone fartas Via Moŝto?
+
+Klarenco.
+
+  Ho! mi la nokton tre mizere pasis,
+  Pro sonĝoj kaj vidaĵoj terurigaj;
+  Do kvankam mi Kristan' fidela estas,
+  Ne volus mi similan nokton pasi
+  Por gajni mondon da feliĉaj tagoj,--
+  Tiel terure estis kaj malĝoje!
+
+Brakenburo.
+
+  Kaj Via Moŝta sonĝo, kio estis?
+
+Klarenco.
+
+  Mi pensis, ke mi el la Tur' forkuris.
+  Kaj enŝipiĝis por la martransiro
+  Al Burgundi', kun mia frat' Glostero;
+  Kaj li min vokis el ĉambreto mia
+  Al la ferdek': de tie ni rigardis
+  Anglujon, kaj pri mil teruraj tempoj
+  Dum la militoj inter Lankastero
+  Kaj Yorko, ni parolis. Dum ni paŝis
+  Laŭlonge la ferdekon kapturnigan,
+  Mi pensas ke Glostero iom falas;
+  Kaj li, falante, min deĵetas kiu
+  Lin savi penas, en la maltrankvilajn
+  Ondegojn de la mar'. Ho! Dio mia!
+  Ho! Dio! droni! kia suferado!
+  Ho! kia akvobruo en l' oreloj!
+  Kiom da mortvidaĵoj al l' okuloj!
+  De ŝipoj derompaĵojn mil mi vidas,
+  Kaj dekmil korpojn kiujn fiŝoj mordas;
+  Amasojn orajn, ankrojn kaj perlarojn,
+  Juvelojn de valor' nekalkulebla,
+  Ĉe l' fundo de la maro dissemitajn:
+  En la kranioj de l' mortintoj iuj;
+  Kaj en la truoj kie unufoje
+  Okuloj loĝis, kuŝas pro malŝato,
+  Juveloj rebrilantaj, kiuj kisas
+  La koton de la mara profundaĵo
+  Kaj nur mokadis ostojn de mortintoj.
+
+Brakenburo.
+
+  Ĉu vi, mortante, libertempon havis
+  Sekretojn de la maro por rigardi?
+
+Klarenco.
+
+  Jes, tiel pensis mi, kaj ofte provis
+  Delasi la spiriton; sed l' akvaro
+  Envia tenis ĝin, ne permesante
+  Ke ĝi l' aeron vastan kaj malplenan
+  Ekserĉu, sed sufokis ĝin en mia
+  Ĝemanta korpo preskaŭ rompigita
+  De penoj, por ke ĝi en maron iru.
+
+Brakenburo.
+
+  Ĉu ne vekiĝis vi, pro l' agonio?
+
+Klarenco.
+
+  Ho! ne! post vivo mia sonĝo daŭris,
+  Kaj la ventego en l' anim' komencis,
+  Kiam, laŭ mia penso, ĝi transiris
+  Kun la pramist' malgaja, li pri kiu
+  Poetoj skribas, la melankolian
+  Riveron, en la ĉiamnoktan regnon.
+  L' unuo kiu mian fremdanimon
+  Salutis, estis la famul', Warwick'o
+  Bopatro nobla mia; li ekkriis
+  "Do kian punon pro ĵurrompo lia
+  Malklara regno al Klarenco falsa
+  Nun povas doni?" kaj li neniiĝis.
+  Tiam fantomo al anĝel' simila
+  Kun la harar' per sango makulita,
+  Vagante venis; kaj li laŭte kriis
+  "Klarenco estas alveninta, falsa
+  Perfida, ĵurrompinta; li, Klarenco,
+  Kiu min vundis apud Tewkesbury'o:
+  Ho! kaptu lin, Furioj, lin konduku
+  En viajn turmentadojn." Tiam fine,
+  Mi pensis ke infera diablaro
+  Ĉirkaŭas min, kaj tiel malbelege
+  Kriegas, ke pro ili mi vekiĝas
+  Tremante, kaj dum longa posta tempo
+  Mi kredas ke mi estas en infero,
+  Tiel terura ŝajnis mia sonĝo.
+
+Brakenburo.
+
+  Ne stranga estas ke ĝi vin timigis,
+  Ĉar mi mem timas, eĉ per la rakonto.
+
+Klarenco.
+
+  Ho! Brakenburo, mi por li, Edwardo,
+  Aferojn faris, kiuj nun atestas
+  Kontraŭ animo mia; kaj rimarku
+  Per kio li nun rekompencas min.
+  Ho Di'! se preĝoj Vin ne kontentigos
+  Sed Vi Vin venĝos pro la miaj krimoj,
+  Sur mi, mi mem, kolero Via falu;
+  Ho! la edzinon mian la senkulpan,
+  Pardonu, kaj mizerajn idojn miajn.
+  Gardisto, apud mi sidiĝu iom.
+  La kor' laciĝas, kaj mi volus dormi.
+
+Brakenburo.
+
+  Sinjor', volonte; Di' vin ripozigu.
+
+(Klarenco _dormas_).
+
+
+
+
+LA URBO DE LA DEMONOJ.
+
+Tradukita de Elise Bauer (Munich).
+
+
+Antaŭ multe da jaroj vivadis en la floranta urbo Kajro Hebrea rabeno
+nomita Joĥonano, kiu estis la plej eminenta klerulo en sia lando.
+Lia famo vastiĝis en la tuta Oriento, kaj la plej malproksimaj
+popoloj sendis siajn junulojn, por ensorbi saĝecon de liaj lipoj. Li
+estis profunde instruita en la tradicioj de siaj antaŭuloj, kaj en
+disputadoj lia vorto estis decidiga. Li estis pia, justa kaj severa,
+sed li havis unu malvirton--la amo por la oro estis kaptinta lian
+koron, kaj li ne malfermis sian manon al la malriĉuloj. Tamen li
+estis pli riĉa ol la plimulto, lia saĝeco estante por li la fonto
+de riĉeco. La Hebreoj de la urbo ĉagreniĝis pro tiu ĉi makulo en
+la karaktero de la plej saĝa el ili sed, kvankam la maljunuloj de la
+gento daŭrigis respekti lin pro lia famo, la virinoj kaj infanoj ne
+donis al li alian nomon ol: "Rabeno Joĥonano, avarulo."
+
+Neniu sciis tiel bone kiel li la ceremoniojn bezonatajn al la
+iniciatio en la religion de Moseo, sekve la ekzercado de tiuj ĉi
+solenaj oficoj estis por li alia fonto de gajno.
+
+Unu tagon, promenante en la ĉirkaŭaĵo de Kajro, kaj paroladante
+kun junulo pri leĝo-scienco, okazis ke la anĝelo de la morto
+ekfrapis lian akompananton. Li falis senmove antaŭ la piedoj de la
+rabeno, dume tiu ĉi estis ankoraŭ parolanta.
+
+Vidante ke la junulo estas senviva, la rabeno disŝiris siajn vestojn
+kaj gloriis Dion. Sed lia koro estis ektuŝita kaj, nokte, pensoj
+pri la morto elturmentis lin. Li maltrankviliĝis pripensante sian
+malmolecon kontraŭ la malriĉuloj, kaj li diris: "Benata estu la
+nomo de Dio! Se iu petos min fari ion je Lia sankta nomo, mi ĝin
+faros senpage." Sed li eksopiris, ĉar li timis ke oni povus peti lin
+pri porcio de lia oro.
+
+Dum tiuj ĉi pensoj ankoraŭ okupis lin, laŭta krio aŭdiĝis antaŭ
+la pordego de lia domo.
+
+"Vekiĝu, dormulo," la voĉo diris, "Vekiĝu! Infano estas morte
+malsana, kaj la patrino sendis min por vi, por ke vi faru vian
+oficon."
+
+"La nokto estas senluma," respondis la rabeno, alproksimiĝante la
+fenestron, "kaj miaj jaroj estas multaj. Ĉu ne estas en Kajro pli
+junaj viroj ol mi?"
+
+"Mi estas sendita nur por vi, rabeno Joĥonano, nomita saĝulo de
+kelkaj, sed avarulo de aliaj. Jen estas oro," li daŭrigis, eltirante
+monujon plenan je zeĥenoj, "mi ne deziras vian laboron por nenio! Mi
+vin petegas veni, je la nomo de Dio!"
+
+Tiam la rabeno memoris la ĵus-faritan promeson kaj li ĝemis
+spirite, ĉar la monujo ŝajnis esti multepeza.
+
+"Ĉar vi petegis min en la Dia nomo, mi iros kun vi," li diris al la
+viro, "sed mi esperas, ke la interspaco ne estas granda. Remetu la
+monon en vian poŝon."
+
+"La loko estas proksima," respondis la fremdulo,--nobla, bele-vestita
+junulo. "Rapidu, ĉar mi ne devas perdi tempon."
+
+Joĥonano leviĝis, sin vestis, kaj, zorge ŝlosinte ĉiujn pordojn
+de sia domo kaj metinte la ŝlosilojn en sekretan lokon, li akompanis
+la fremdulon.
+
+"Mi ne memoras tian malluman nokton," diris la maljunulo. "Vi estu
+mia gvidisto, ĉar mi povas apenaŭ vidi la vojon."
+
+"Mi ĝin konas bone," respondis lia akompananto, sopirante, "estas
+vojo multe vizitata, kaj hore trairata de multaj. Apogu vin sur mia
+brako, kaj ne timu."
+
+Ili antaŭen paŝadis. Estis mallume, sed heliĝis kelkafoje, kaj
+tiam la rabeno ekvidis, ke li sin trovis en loko al li nekonata.
+
+"Mi kredis," li diris, "ke mi konas la tutan ĉirkaŭaĵon de Kajro,
+tamen mi ne scias, kie mi estas. Mi esperas, mia amiko, ke vi ne
+estas perdinta la vojon." Kaj li sentis malkuraĝon en la koro.
+
+"Ne timu," respondis la gvidisto, "via vojaĝo estas jam finiĝinta."
+Dum li parolis, la rabeno sentis siajn piedojn forgliti, kaj li
+malsupren rulis grandan deklivon. Retrovinte sin, li ekvidas, ke sia
+akompananto estis ankaŭ falinta, kaj staris nun apud li.
+
+"Ne, junulo, se vi petolos tiamaniere kun maljunuloj, viaj tagoj ne
+estos multaj! Ve al tiu, kiu insultas grizharojn!" diris la rabeno.
+
+La fremdulo senkulpigis sin, kaj ambaŭ daŭrigis silente la
+marŝadon.
+
+La mallumo malpliiĝis, kaj la mirigata rabeno ekvidis, ke ili estas
+venintaj al la pordegoj de urbo, kiun li neniam antaŭe vidis. Kaj li
+ja konis ĉiujn urbojn en Egiptujo, kaj estis nur duono da horo de
+lia foriro de lia loĝejo en Kajro! Tial li ne sciis kion pensi, kaj
+sekvis la viron tremante.
+
+Baldaŭ ili trapaŝis la pordegojn de la feste iluminata urbo. La
+stratoj estis plenigataj de festigantoj, kaj gojaj sonoj aŭdiĝis.
+
+Sed, rigardante la vizaĝojn de la preter-pasantoj, Joĥonano
+ekvidis, ke tiuj ĉi estas la vizaĝoj de homoj interne elturmentataj
+kaj, de la markoj kiujn ili havis, li sciis ke ili estas demonoj
+(Mazikenoj).
+
+Li estis profunde terurita, kaj je la torĉ-lumo li rigardis nun
+ankaŭ sian akompananton. Ankaŭ li havas la saman markon.
+
+La rabeno timiĝis multege, li preskaŭ svenis, sed li pensis ke
+estas pli bone silenti, kaj malgaje li sekvis sian gvidiston, kiu
+kondukis lin al belega domo en la plej bela kvartalo de la urbo.
+
+"Eniru!" diris la demono al Joĥonano, "ĉar tiu ĉi domo estas mia.
+La sinjorino kaj la infano estas en la supra ĉambro."
+
+La rabeno supreniris la ŝtuparon, kaj eniris la ĉambron.
+
+La sinjorino, kies eksterordinara beleco estis vualita de senespera
+melankolio, kuŝis en lito, apud ŝi la infano, en riĉaj vestaĵoj,
+dormetis sur la genuoj de vartistino.
+
+"Rebeka, lumo de miaj okuloj, amatino de mia animo," diris la demono,
+"mi alkondukis al vi la rabenon Joĥonanon, la saĝulon, kiun vi
+deziris. Vi permesu ke li tuj komencu sian oficon, ĉar li deziras
+reforiri rapide."
+
+Dirante tion ĉi, li ridetis maldolĉe, kaj rigardis la rabenon. Tiam
+li eliris el la ĉambro sekvata de la vartistino.
+
+Kiam Joĥonano kaj la sinjorino estis solaj, ŝi sin turnis al li,
+dirante: "Malfeliĉulo! ĉu vi scias kien oni vin kondukis?"
+
+"Mi ja scias," li respondis kun profunda ĝemo, mi scias, ke mi estas
+"en la urbo de la Mazikenoj."
+
+"Sciu do plue," ŝi diris, kaj la larmoj fluegis el ŝiaj okuloj, pli
+brilaj ol diamantoj, "sciu do plue, ke neniu estas iam alkondukita
+tien ĉi, kiu ne estas pekinta kontraŭ Dio. Ne estas necese, ke vi
+sciu mian pekon, kaj mi ne serĉas scii vian. Sed ĉi tie vi restados
+por ĉiam, perdita kiel mi estas perdita." Kaj denove ŝi ekploregis.
+
+La rabeno ĵetis sian turbanon teren, kaj, elŝirante siajn harojn,
+li ekkriis: "Ve al mi! Kiu vi estas, virino, kiu parolas tiamaniere
+kun mi?"
+
+"Mi estas Hebreino," ŝi diris, "filino de doktoro de leĝoscienco
+en la urbo Bagdad kaj alkondukita tien ĉi, vi ne demandu kiel! Mi
+edziniĝis kun la Princo de la Mazikenoj, la sama kiu serĉis vin. La
+infano, kiun vi vidis, estas mia unue naskito, kaj mi ne povas toleri
+la ideon, ke la animo de tiu ĉi senkulpa infano devos perei! Mi tial
+petegis mian edzon, ke li penu alkonduki tien ĉi pastron, por ke la
+leĝo de Moseo--benata estu lia memoro--estu plenumata. Kaj via famo,
+kiu etendis sin ĝis Bagdad kaj ankoraŭ pli malproksime igis min
+pensi pri vi. Mia edzo, kvankam eminenta inter la Mazikenoj, estas
+pli justa ol la aliaj demonoj, kaj li amas min, kiun li ruinigis kun
+amo de malespero. Li do diris, ke la nomo de la saĝa Joĥonano estas
+bone konata al li, kaj ke li scias, ke vi ne povos rifuzi al li. Vi
+mem devos scii, kion vi estas farinta, por doni al li tian povon
+super vi."
+
+"Mi ĵuras antaŭ la ĉielo," diris la rabeno, "ke mi ĉiam
+respektegis diligente la leĝon, kaj vivadis konstante laŭ la
+tradicioj de niaj patroj, de la tago de mia naskiĝo, ĝis nun. Mi
+ne faris malbonon al iu ajn, aŭ per vorto aŭ faro, kaj ĉiutage
+mi adoras la Sinjoron, plenumante detale ĉiujn postulitajn
+ceremoniojn!"
+
+"Ne," diris la sinjorino, "ĉion tion vi povas esti farinta, kaj
+pli ankaŭ, sed, malgraŭ tio ĉi, la demonoj povas posedi povon
+super vi. Sed la tempo pasas, mi aŭdas la paŝojn de mia edzo sur la
+ŝtuparo. Ekzistas por vi unu ŝanco de foriro."
+
+"Kia ĝi estas? Ho, ĉiela sinjorino, diru ĝin al mi!"
+
+"Ne manĝu, ne trinku, ne akceptu pagon aŭ donacon dum via estado en
+tiu ĉi domo, kaj tiom da tempo, kiom vi tiel agas, la Mazikenoj ne
+havas povon super vi, viva aŭ senviva. Estu kuraĝa, kaj persista!"
+
+Kiam ŝi ĉesis paroli, ŝia edzo revenis en la ĉambron, sekvata de
+la vartistino, kiu portis ĉiujn necesaĵojn por la ceremonio.
+
+Kun multepeza koro li faris sian oficon, la vino estis, kiel kutime,
+ĉirkaŭ-pasigata, por ke la infano, la patrino kaj la rabeno gustumu
+ĝin. Li rifuzis ĝin, dirante: "Pardonu min, Sinjoro, sed mi faris
+sanktan promeson fasti hodiaŭ, kaj mi nek manĝas nek trinkas."
+
+"Faru laŭ via ŝato," diris la demono, "mi ne deziras, ke vi ne
+plenumu vian promeson!" kaj li ekridegis.
+
+Tiam la malfeliĉa rabeno estis kondukata en ĉambron, rigardantan
+sur ĝardenon, kie li pasigis la ceterajn noktajn horojn kaj la
+sekvantan tagon, ploregante, kaj preĝante la Sinjoron, ke li
+liberigu lin el la urbo de la demonoj.
+
+Sed kiam la dekdua horo batis kaj la suno estis subirinta, la princo
+revenis al li kaj diris: "Manĝu nun, mi vin petas, ĉar la tago
+estas pasinta, kaj li metis manĝaĵojn antaŭ li."
+
+"Pardonu de nove vian servanton, mia sinjoro!" respondis Joĥonano,
+"ĉar mi faris sanktan promeson ankaŭ por tiu ĉi tago. Ne koleriĝu
+kontraŭ via servanto."
+
+"Mi ne koleras," respondis la princo. "Faru laŭ via plaĉo. Mi
+respektegas vin promeson." Kaj li ridis pli laŭte ol la antaŭan
+tagon.
+
+La rabeno pasigis duan tagon en sia ĉambro apud la ĝardeno
+ploregante kaj preĝante. Sed, kiam la suno estis malleviĝinta
+malantaŭ la montetoj, la princo denove staris antaŭ li, kaj
+diris: "Manĝu nun, ĉar vi devas malsati. Via promeso estas multe
+malgajiganta." Kaj li prezentis al li viandaĵojn.
+
+Joĥonano sentis grandan manĝbezonon, sed li preĝis interne al la
+sinjoro, kaj la tento malaperis, kaj li respondis: "Pardonu min la
+trian fojon, sinjoro. Mi refaris mian promeson."
+
+"Ĝi estu tiel!" diris la alia. "Vi leviĝu, kaj sekvu min."
+
+La princo prenis torĉon, kaj kondukis la rabenon tra granda parto de
+sia palaco, al pordo de vasta ĉambro, kiun li malfermis per ŝlosilo
+prenita el niĉo en la muro. Enirante la ĉambron, Joĥonano ekvidis
+ke ĉio, planko, plafono, muroj, eĉ la sojlo de la pordo estas el
+arĝento. La kurioze skulptata plafono, kaj la bordoj de la muroj
+brilis en la torĉlumo, kvazaŭ ili estus fantazia frost-disegno. En
+la ĉambromezo estis amasoj da arĝentaj moneroj en grandegaj urnoj
+el la sama metalo, plenigitaj ĝis la randoj.
+
+"Vi faris al mi servon," diris la demono. "Vi prenu de tiu ĉi mono
+tiom, kiom vi volas, eĉ ĉion!"
+
+"Mi ne povas, sinjoro," diris Joĥonano, "vi petis min veni tie ĉi
+pro la nomo de Dio, kaj mi venis pro tiu nomo, kaj ne pro pago aŭ
+rekompenco."
+
+"Sekvu min," diris la princo, kaj Joĥonano sekvis lin en alian
+ĉambron. Ĝi estis el oro, kiel la unua estis el arĝento. Ĝia ora
+tegmento estis subtenata de oraj kolonoj starantaj sur ora planko.
+La trezoroj de la reĝoj de la tero ne estus povintaj aĉeti unu el
+la dudek kvar vazoj da oraj moneroj, kiuj estis metitaj en ses vicoj
+laŭlonge la ĉambro.
+
+Ne estas miro, ĉar ili estis plenigitaj per la senĉesaj laboroj de
+la demonoj de la mino.
+
+La koro de Joĥonano estis tuŝita de avareco vidante la oron brili
+en la flava torĉ-lumo, kiel la aŭtuna suno. Sed Dio helpis lin
+kontraŭbatali.
+
+"Tiuj ĉi vazoj estas viaj," diris la demono, "unu el ili ja faris
+vin pli riĉan ol la plej riĉa homo, sed mi al vi donas ĉiujn."
+
+Sed Joĥonano rifuzis denove. Tiam la princo de la Mazikenoj
+malfermis la pordon de tria ĉambro, nomata la diamanta ĉambrego.
+Enirinte ĝin, la rabeno ekkriis laŭte, kaj metis siajn manojn
+antaŭ la okulojn, ĉar la brilo de la diamantoj blindigis lin,
+kvazaŭ li estas rigardanta la mez-tagan sunon. En agataj vazoj estis
+amasigitaj sennombraj diamantoj; la plej malgrandaj el ili estis pli
+grandaj ol kolomb-ovo. Sur alabastraj tabloj trovis sin ametistoj,
+topazoj, rubenoj, beriloj, kaj aliaj multekostaj juveloj, mirinde
+laboritaj per la manoj de lertaj metiistoj.
+
+La ĉambro estis lumigitaj de karbunklo, kiu disĵetis lumon pli
+brilan ol la radioj de la suno, sed pli freŝiganta ol la brilo
+ĝentila de la luno.
+
+Tio estis grava tento por la avara rabeno, sed li estis fortigita de
+supre, kaj rifuzis denove.
+
+"Mi ekvidas, ke vi konas min, Joĥonano, filo de Ben-Davido," diris
+la princo. "Mi estas demono, kaj volis tenti vin por pereigi vin.
+Sed, tial ke vi rezistis tiel longe, mi ne vin tentos plu. Estas
+ankoraŭ alia ĉambro, kiun vi devas vidi."
+
+Kaj Joĥonano, kiu estis ferminta la okulojn kaj fervore preĝis al
+la Sinjoro batante sian bruston, lin sekvis.
+
+La ĉambro, kiun la rabeno nun eniris estis tute malsama je la aliaj.
+Ĝi estis malvasta kaj malriĉa, sen mebloj. Sur la malpuraj muroj
+pendis senorde sennombraj aroj da rustiĝintaj ŝlosiloj. Inter ili,
+Joĥonano ekvidis kun miro la ŝlosilojn de sia propra domo, kiujn li
+estis kaŝinta je sia foriro, kaj li fikse rigardadis ilin.
+
+"Kion vi vidas," diris la demono, "ke vi rigardas tiel fikse? Ĉu li,
+kiu rifuzas arĝenton kaj oron, povas esti ekscitata de rustiĝinta
+ŝlosilaro?"
+
+"Ili estas miaj," respondis la rabeno, "kaj mi akceptos ilin, se vi
+prezentas ilin al mi."
+
+"Vi do prenu ilin," diris la demono, metante ilin en lian manon.
+
+"Vi povas foriri. Sed, rabeno, kiam vi estos reveninta en Kajron,
+malfermu ne nur vian domon, sed ankaŭ vian koron. Tial ke vi ne
+malfermis ĝin antaŭe, mi havis povon super vi. Estas bone, ke vi
+faris unu bonaĵon sen pago, ĉar tio savis vin. Vi ne estu pli longe
+Joĥonano la Avarulo!"
+
+La rabeno klinigis sin ĝis la tero, kaj laŭdis la Sinjoron por sia
+liberiĝo.
+
+"Sed kiel mi povas iri returnen? Mi ne scias la vojon."
+
+"Fermu viajn okulojn," ordonis la princo.
+
+Li faris tiel, kaj post momento li aŭdis la voĉon de la demon-estro
+ordonante lin malfermi ilin denove.
+
+Kaj li sin trovis antaŭ sia domo en Kajro, kun la ŝlosiloj en la
+mano.
+
+Retrovinte sin de sia surprizo, kaj dankinte la Sinjoron, li
+malfermis sian domon, kaj ankaŭ sian koron.
+
+Li donacis almozojn al la malriĉuloj, li ĝojigis la korojn al la
+vidvinoj, kaj helpis la malfeliĉajn.
+
+La fremduloj ĝuis lian gastamon kaj lia monujo estis al la servo de
+ĉiuj bezonantoj. Lia vivo estis senfina bonfarado, kaj la beno de
+Dio estis kun li.
+
+La homoj miris kaj diris: "Ĉu tiu ĉi viro ne estas nomata rabeno
+Joĥonano, la avarulo? Kio kaŭzas la ŝanĝon?"
+
+Kiam la rabeno aŭdis tion, li kunvokis siajn amikojn, kaj konfesis
+sian antaŭan amon por la mono, kaj la danĝeron al kiu tio kondukis
+lin.
+
+Li rakontis al ili ĉion, kion mi ĵus rakontis al vi.
+
+Kaj saĝuloj, kiuj estis verkistoj, skribis lian rakonton por la
+memoriĝo de la posteuloj, por ke ili profitu je ĝi.
+
+
+
+
+KOLONIIGADO EN AMERIKO.
+
+Major-General George Cox.
+
+
+Antaŭ ĉirkaŭ kvardek jaroj, mi vojaĝis en Nord-Ameriko, kaj
+dum miaj vagadoj alvenis ĉe la ĉefurbo New York, kie mi restis
+kelkajn semajnojn. En unu tago, ne havante ion speciale por fari, mi
+promenetis el mia hotelo, kaj, trovante min apud la stacidomo, mi
+eniris.
+
+Sur la trotuaro staris granda amaso da homoj kaj infanoj.
+
+"Kio okazas," mi diris, kiel mi pensas, al mi mem, sed ŝajne, mi
+estis parolinta laŭte, ĉar voĉo ĉe mia kubuto ripetis la vortojn.
+
+Mi turnis min, kaj vidas apude, belan, hardan junulon, kiu, de lia
+mieno kaj vestaĵo, estas evidente Amerikano.
+
+"Kio okazas," diris li, "ĉu vi volus sciiĝi, fremdulo, kion
+signifas tiu ĉi amaso?"
+
+"Jes," mi respondis, "ĉar ŝajnas al mi, ke oni ne vidas kutime
+tiom da homoj, viroj, virinoj kaj infanoj kunvenantaj en stacidomo,
+escepte ke io neordinara okazas."
+
+La junulo ridanta, videble pro mia nescio, diris, "Nu, fremdulo, mi
+divenas ke ni estas aro da koloniistoj forirontaj por loĝiĝi en la
+Ŝtato Colorado, kaj mi divenas, ke ni estas tiel memstara grupo,
+kiel iam lasis New York por la Okcidento. Ekzemple, tiu viro tie; nu,
+mi divenas ke li malfermos sekkomercaĵan magazenon; tiu ĉi estas
+nia pastro; tiu estas nia drogisto; tiu ĉi, nia kuracisto; tiu, nia
+advokato; tiu maljunulo tie, estas juĝisto (ĉiuj el ni, laŭvice,
+estos la juĝantaro!)" li diris kun rideto, parenteze.
+
+"Tiu grupo dekstre (vi vidas ke la viroj havas nek vangharojn nek
+lipharojn), nu, ili estas aktoroj por nia nova teatro. Ĉu vi ne
+pensas ke nia grupo estas modere plena?"
+
+"Jes," mi respondis. "Sed kion vi estas farontaj per tiu maljunega
+kaj malfortega sinjoro, apoganta sin sur bastono? Ne ŝajnas al mi ke
+vi povos multe uzi lin?"
+
+La Amerikano rigardis min momente, kaj siaj okuloj briletis humore
+dum li parolis:--"Nu, fremdulo, mi divenas, ke tiu maljunulo estas la
+plej gravega in-di-vi-du-o el nia partio; mi divenas ke ni malfermos
+nian novan tombejon per li!!! Sed, pardonu al mi, mi devas helpi lin
+eniri en la vagonaron; estus domaĝe lin perdi antaŭ ni alvenos en
+Colorado! Adiaŭ!"
+
+
+
+
+REVO.
+
+Originale verkita de G. Kolowrat (St. Petersburg).
+
+
+Nokto. Mara bruo. La ondoj kun terura ĝemo per sia unutona krio
+kvazaŭ plendas, kvazaŭ nekonsoleble ploregas.
+
+Unu ondo volas atingi alian; ili rapidas, ili kvazaŭ kuras al voko
+de la ŝtonegoj; sed ve! tiuj ĉi trompis, anstataŭ ol karesi ili
+pereigas ilin, kaj ili senespere disbatite revenas al siaj kolegoj,
+eble por reunuiĝi por ataki la ŝtonegojn. Vane! Ili alportos nenian
+doloron al la masivaj grandeguloj. Ree ili ploras. Ree ili ĝemas,
+timigante la animon, suferigante ĝin.
+
+La steloj malgaje rigardas, kvazaŭ simpatiante al la ondoj, volante
+helpi en ilia sencela batalado.
+
+Nigraj ĉirkaŭlinioj de la bordo, nedetrueblaj malafablaj ŝtonegoj
+ankoraŭ pli sopiras kaj oni ekvolas foriri el tiu ĉi sufoka
+atmosfero; oni volas forkuri, ekkrii kaj samtempe sentas ke tio ĉi
+estus sencele, sensekve, kaj oni submetas sin al la naturo, vidante
+sin senforta por bataladi.
+
+Ŝi sidis tie, sur la bordo, kaj pensis pri li.
+
+Li forveturis militon, kaj ne estas sciate, ĉu li revenos viva. Ŝi
+estas lacigita de longa atendado, de longa nesciado. Ŝi ekrevis.
+
+Al la lacigita animo en ŝia prezento aperas li, gaja post milito,
+post venko, post ricevo de rekompenco. Li alkuras, ĉirkaŭprenas
+ŝin, ridetas, kisas. Ŝi sentas sin feliĉa.
+
+Al ŝi ŝajnas, ke la ondoj pro troeco da sentoj gaje bruas por festi
+lian revenon kaj ĝoji ŝian feliĉecon. Ke la steloj gaje ekrigardas
+ŝin, volante ĵeti sin de la ĉielo por plenigi ŝian feliĉecon,
+por lumigi, por ĉirkaŭpreni ilin.
+
+Al ŝi ŝajnas, ke la ŝtonegoj kareseme altiras siajn manojn, kaj
+ĉio volas kuniĝi en unu sento, en unu formo, en unu sono.
+
+Ŝi revis ke ...
+
+Sed subite ŝi reekkonscias, kaj eksentas la teruran realecon.
+Ŝi komprenas, ke ĉio ĉi estis revo, kaj ŝi ektimas, ekkrias,
+ekploras.
+
+Ŝi ekaŭdas la terurajn frapojn de la batalantaj ondoj, ŝi envidis
+la mokemajn rigardojn de la steloj, ŝi rimarkas la minacajn formojn
+de la ŝtonegoj kaj falas kun teruro, bedaŭrante la momentan revitan
+forflugintan feliĉecon.
+
+
+
+
+NIAJ VILAĜAJ SPORTOJ.
+
+Originale verkita de F. A. Meigh.
+
+
+Unu el la plej amuzigaj okazaĵoj, kiujn mi estas vidinta, okazis dum
+la ĉiujaraj sportoj de nia vilaĝo. Inter la diversaj eroj sur la
+programo de amuzaĵoj, k.t.p., estis unu por la knaboj, kiuj havis
+nur dekses jarojn kaj oni donacis grandan premion al la gajnanto.
+
+Oni estis elmezurinta antaŭe longan kurejon sur la kampo, kaj meze
+de ĝi oni alligis per la kvar anguloj, grandan veldrapon. Ĉiuj
+knaboj kiuj deziris partopreni en la amuzaĵo devis demeti siajn
+botojn kaj jakojn kaj ilin meti amase ĉe la malproksima flanko de la
+veldrapo.
+
+Tiam la knaboj sin aranĝis ĉe la komencaloko kaj oni donis al ĉiuj
+el ili novan (duonpencan) bunon kaj botelon da ŝaŭmanta limonado.
+
+Ĉe antaŭaranĝita signalo ili devis gluti la bunon kaj limonadon
+kiel eble plej rapide. Tuj kiam unu estas fininta oni lin permesis
+ekkuri tra la kurejo.
+
+Mi neniam forgesos la diversajn metodojn, kiujn la knaboj uzis por
+rapide malaperigi la nutraĵon. Iuj el ili premegis la bunojn per
+la malpuraj manoj ĝis ili ŝajnis kiel nigraj kolbasetoj. Tiujn
+ĉi apetitdonaĵojn ili penis gluti en tute sed la rezultatoj ne
+estis ĉiam kontentigaj. Sed alia knabo enpuŝis sian tutan bunon
+en unu vango kaj la botelan nazeton en la alia vango. Tiam okazis
+eksplodon ĉar la limonado enŝaŭmadis en la buŝon pli rapide ol
+li povis gluti kaj elŝovis la bunon. Kiel siaj kunuloj ekridegis!
+Kiel ili tedis lin! Sed sentimige, li reenmetis la duonmaĉaĵon en
+la buŝon, kaj sin preskaŭ sufokinte, li triumfis. Tiam komencis
+la kuro. Kiam ili alvenis al la veldrapo ili devis rampi sub ĝin,
+kaj estis tiel malluma tie, ke multaj, senintence piedfrapinte la
+malantaŭajn amikojn (kaj ricevinte ree multajn frapojn) fariĝis
+tiel konfuzaj, ke fine ili elrampis ĉe la fino, kie ili eniris kun
+ruĝegaj, ŝvitaj vizaĝoj. Sed la aliaj kiuj eliris al la prava fino
+ne povis trovi tuj siajn proprajn vestaĵojn. Ili aperis kiel aro de
+kortbirdoj, skrapanta sur amaso da cindroj.
+
+Tamen, post mallonga tempo ili sin vestis kaj per la restanta
+energio, atingis la gajnstangon. Alia amuzaĵo, kiu kaŭzis multan
+ridadon inter la rigardantoj estis la kapto de porketo, kiun oni
+antaŭe ŝmiris per sapo.
+
+Oni permesis nur la junajn edzinojn kunkuri por la porketo, sed
+lia haŭto estis tiel glata ke neniu povis lin teni, kaj li kuris
+timegige blekanta inter la rigardantoj; disĵetanta teren kelkajn
+kiuj ĝenis lin.
+
+Sed la amuzaĵo daŭrigis ĝis unu edzino (kun elstaraj dentoj) dum
+la interpuŝo, falis sur la porketo, kiu estis laciĝinta, kaj lin
+kaptis.
+
+Voĉo apude ekkriis: "Ho! Nia Mario lin estas kaptinta per ŝiaj
+dentoj."
+
+
+
+
+PLUVA TAGO.
+
+J. Parisot (Vosges).
+
+
+  Timema knabino rapidas
+    Trairi la densan arbaron;
+  Korbeton portante, ŝi gvidas
+    La hejmen irantan kapraron.
+  Sed kapon skuetas la pino,
+    Dum blovas vent' florojn ŝirante.
+  Ho! zorgu pri l' korbo, knabino:
+    Forŝtelos ĝin vento blovante.
+
+      La vojo nun ŝajnas malklara
+        Kaj tere filikoj elpendas;
+      Ĉielo fariĝas nubara.
+        Malfruan kapraron ŝi plendas,
+      Dum interplektatan branĉaron
+        Disligas, la manojn vundante.
+      Ho! zorgu orflavan la haron:
+        Forŝtelos ĝin dornoj ludante.
+
+  Fulmeg' malproksime brilegas,
+    Gutetoj ekfalas, kaj bruas
+  Tondrego, kaj pluvo zumegas,
+    Akvego tra l' vojo defluas;
+  En koto glitetas la plando,
+    Venteg' l' antaŭtukon skuante.
+  Ho! zorgu, knabin' pri l' rubando:
+    Ĝin ŝtelos venteg' forflugante.
+
+      Pro ĉia brueto, l' orelon
+        Vekanta, tuj preskaŭ ŝi svenas.
+      Sed, kiu ĉi tien, ombrelon
+        Portante, kaŝate alvenas?
+      Ha! ŝia jam pasis timeto:
+        Ŝi ridas, fianĉon vidante.
+      Ho! zorgu, knabin', pri l' rideto:
+        Ĝin ŝtelos l' eĥo forirante.
+
+  Jen li fianĉinon manpremis;
+    Ŝi lin aŭskultadis revante;
+  Sed jam ne pro l' vento eltremis
+    L' ombrelo nun ambaŭ kovrante....
+  Se ne la ombrelo mensogis,
+    Pasadis la horo tre dolĉe;
+  Knabino pri l' koro ne zorgis ...
+    L' ombrelo ĝin ŝtelis ensorĉe.
+
+
+
+
+FRAGMENTAJ MEMOROJ.
+
+Originale verkita de Edward Metcalfe, M.A. (Oxon).
+
+_La aŭtoro rizervas ĉiajn rajtojn._
+
+
+Treege interesa mi trovis la konversacion de la pastro, kies memoro
+estas tiel kiel profundega puto; puto en kiun mi ofte mallevis mian
+sitelon por ĉerpi laŭ mia mezuro la akvon de lia iom stranga sed
+ĉiam interesa sciado.
+
+Ke tiu sitelo gutetas; ke mi ne povas detale aŭ tute akurate
+revenigi en memoron liajn rakontetojn estas, mi bone scias,
+maljustaĵo kontraŭ vera klerulo. Sed la akvo kiu dum multaj jaroj
+estas restinta en la ujo de mia cerbo ne povas esti tute same kiel
+kiam mi ĝin freŝe ĉerpis el la viva fonto. Eble ĝi malklariĝas;
+eble mi kunmiksas iom da forgesado. Sed malgraŭ tio mi penos rakonti
+almenaŭ unu el la klarigoj, kiujn mi ĉiutage, preskaŭ ĉiuhore
+ricevis.
+
+Mi estas nominta la urbon Chicago, kiam ekdiras la pastro: "Ha, tiu
+nomo havas iom strangan devenon. Sed sendube vi jam scias pri tio!"
+
+"Sendube ne," mi respondas. "Mi estas grandega nesciulo. Plie mi
+havas grandan emon por la aŭskultado. Volu tial min instrui, mi
+petas."
+
+"Antaŭ la Ŝtatoj anoncis sian sendependon," li komencis, "dum tiu
+milito de la Angloj kontraŭ la Francoj, kiu decidis la posedon de
+la Okcidentaj Ŝtatoj, ambaŭ kontraŭbatalantoj tre uzadis kiel
+spionistojn kaj antaŭmarŝantojn la tribojn Indianajn."
+
+Tagon, apud la lago _Erie_ la spionistoj de la Angloj raportis ke ili
+ekvidis haltejon de la malamiko; kiun la Angloj decidis ataki.
+
+Sed lertege estis ankaŭ la spionistoj de la malamiko. Kiam alvenis
+la soldatoj Anglaj ili vidis nur kelkajn fuĝantajn Indianojn.
+
+Post tiuj fuĝantoj tuj sin ĵetis, per flugantaj piedoj, la
+Indianaj kunbatalantoj de la Angloj, kriegantaj per triumfaj voĉoj:
+"_Ŝĭ-ka-go; Ŝĭ-ka-go_"; kiu signifas en ilia lingvo, "_Indianoj
+kuras; Indianoj kuras._"
+
+Poste oni konstruis sur la sido de la haltejo ŝtipan fortikaĵeton,
+kiun oni nomis pro la kriego de la Indianoj Ŝĭ-ka-go (Chicago).
+
+Loĝiĝis apud la fortikaĵeto loĝiĝantoj, kaj jen la komenco de la
+konatega urbo.
+
+Bedaŭrinde oni nuntempe nur malofte ekvidas la ŝtipajn dometojn
+de tiuj unuaj loĝiĝantoj; dometojn kiuj tre malmulte similas al
+la lignaj domoj kiujn mi supre priskribis, kaj kiujn oni konstruas
+el tabuloj, alfiksitaj tiamaniere ke ĉiu el ili estas superkuŝita
+per la malantaŭa flanko de la supre lokita tabulo, laŭ maniero de
+ardezoj sur tegmento.
+
+Ne! Tiuj Unuevenintoj uzadis ne tabulojn, sed tutajn arbtrunkojn,
+krude per hakilo kvadrigitajn, aŭ eble laŭlonge segitajn kaj
+tiamaniere kunmetintaj ke la rondflanko estu ekstere, kaj interne
+la plata supraĵo. Ili konstruis kvar nerompitajn murojn kaj poste
+trahakis aŭ trasegis la truojn por la pordo kaj fenestroj: Ĉiujn
+interspacojn ili plenigis per koto; kaj tiamaniere faris konstruaĵon
+treege fortikan kaj multe pli varman ol la nunaj lignaj domoj. Tamen
+ĉar ili dehakis kaj _tuj_ uzis la arbojn post nelonge la freŝa
+(verda) ligno malpliiĝis, kaj oni devis ofte renovigi la kotan
+plenigaĵon.
+
+Mi vizitis farman domon kies la multaj aldonoj estis el tabuloj,
+tamen ankoraŭ restis la, laŭ Amerikaj ideoj, _antikva_ ŝtipa
+dometo, kiu estis, laŭ mia opinio, la plej dezirinda porcio
+de la domo. Kiel kutime, ĝi enhavis du ĉambrojn; manĝo- kaj
+dormo-ĉambro.
+
+En la dormĉambro proksime de la planko troviĝis iom granda truo.
+
+"Pro kio servas tiu ĉi truo?"
+
+"Ho, la ŝtipoj malpliiĝis, kaj la koto estas forfalinta."
+
+"Kial ne ankoraŭ ĝin kovri. Tra tia malfermaĵo povus tre facile
+eniri serpento."
+
+"Ho, jes; antaŭ nelonge unu eniris."
+
+"Kaj post tia okazo vi ne ŝtopis la truon!"
+
+"Ho, ne; sed ni mortigis la serpenton."
+
+"_Kutimo naskigas malestimon!_"
+
+Amerikoj ŝajne rigardas serpentojn kiel ridindaĵoj; preskaŭ mi
+diris amuziloj.
+
+Eĉ la nudpiedaj knabetoj saltas sur ilian korpon kaj per batego
+de la nuda kalkano mortigas ilin. Eble tio ŝajnas esti danĝera
+amuzaĵo, sed por la salto oni celas tiun porcion de la serpenta
+korpo kiu, se tiuj rampaĵoj havus kolojn, estus la kolo; kaj
+tiamaniere subpremate serpentoj estas senpovaj por vundi.
+
+Plie ne ĉiuj serpentoj estas atakemaj kiel bone certigas la sekvanta
+memoraĵo:--
+
+Preskaŭ mi estis nudpiedulo, ĉar mi havis sur la piedoj nur
+malpezajn sandalojn (ledplandojn kun ledrimenoj). Ŝtrumpojn mi tute
+ne portis kaj de la genuoj ĝis la piedoj la kruroj estis tute
+nudaj, ĉar mi sunbanis en Aŭstrujo.
+
+Antaŭ la _Luft Hütte_ (aerbudo) en kiu mi dormas estas herbejo, sur
+kiu mi promenas. Hodiaŭ ĉar pluvas mi kunportas pluvombrelon.
+
+Subite mi ekaŭdas siblon koleregan. Mi malsuprenrigardas. Preskaŭ
+tuŝante mian piedon mi vidas la kapon de malgranda sed venemega
+serpento kies lango en kaj el iradas la buŝon laŭ nekredebla
+rapideco. Mi pensas ke eĉ la dikeco de arbfolio estus plenigita
+la spacon inter la elstreĉita lango kaj la haŭto de mia piedo.
+Terurigite mi restas senmova kiel ŝtonego. Krom sia lango la
+serpento restas egale senmova, kaj dum kelka tempo ni rigardadas
+unu la alian. Tiam, subite, ĝi forĵetas sin; forrapidegante per
+grandegaj kurboj.
+
+Tiel rapide ĝi forrampis, ke la herbo fajfis de ĝia trairo!
+
+"Li kiu mortigas serpenton," diras Aŭstra kredo "mortos mem antaŭ
+pasas unu jaro."
+
+Se mi estus atakinta tiun serpenton (kaj se mi estus portinta armilon
+pli konvenan ol malfermita pluvombrelo, kredeble mi estus tion
+farinta) mi kredas ke ne estus por mi necese atendi la finon de la
+jaro. Mi ja estus mortinta tiun saman tagon.
+
+Foje en Egiptujo mi levis de la tablo gazeton kaj malkovris skorpion,
+kaj en Italujo--sed ne; mi skribas nun miajn _Amerikajn_ memorojn.
+
+Resaltegas la vaganta penso kaj ankoraŭ mi sidas en la ligna salono
+de la Amerika pastrejo, kaj jen pluvas, senĉese pluvas.
+
+En mia cerbo ripetas sin, sekvante la sonon de la pluvgutoj sur la
+fenestroj, frazo kiun mi legis en Amerika libro kaj kiun mi ne plene
+komprenis.
+
+"_Li ne scias sufiĉon por eniri de la pluvo._"
+
+La pordo malfermas kaj eniras tri geinfanoj, knabo kaj du knabinoj.
+
+Estante Amerikoj ili estas neniel hontemaj, faras sin tute kvazaŭ
+en sia propra domo, babiladas senĉese pri multaj aferoj, kaj kiam
+alvenas la horo de tagmanĝo, tagmanĝas kun ni.
+
+Posttagmeze la pluvo ĉesas kaj ili foriras.
+
+"Mi volus ekscii," diras la pastredzino, "kies geinfanoj ili estas."
+
+"Ĉu vi ne konas ilin?" mi demandas.
+
+"Ne, por mi ili estas tute fremduloj."
+
+"Sed tre senceremonie ili eniris vian domon."
+
+"Nature, ĉar pluvis."
+
+"Sed--ĉu vi intencas diri ke _iu ajn_ eniros _ies ajn_ domo kaj
+tie tagmanĝos, nur ĉar pluvas?"
+
+"Jes, certe; kial ne? Ili estis treege bonvenaj, kaj nature oni sin
+ŝirmas de la pluvo.
+
+"_Li nescias sufiĉon por eniri de la pluvo._"
+
+Ankoraŭ mi aŭdis la rekantaĵon, sed nun mi ĝin komprenis; mi
+estas vidinta la Amerikan gastemecon.
+
+La Amerikan senceremoniecon--sed pri tio mi parolos en alia
+fragmento.
+
+
+
+
+PROTEKTO DE ANGLO.
+
+Vera rakonto de Edw. Gauntlett (Okayama).
+
+
+Tage, en la somero de 18-- mi komencis longan promenon kune kun
+la juna homo Japana kiu tiutempe min instruis je la malfacilega
+Japanlingvo. Mi intencis unue iri en Ikao'n, kie estas elfluaĵoj de
+varmakvo minerala. Ikao similas je Clovelly, en Devonshire, escepte
+ke ĝi estas alta, kaj inter altaj montoj, Clovelly estante apud la
+maro.
+
+Estis necese ke ni iru per vagonaro de Tôkyô, la ĉefurbo, ĝis
+Maebashi urbo, kaj de tie, per malgrandega tramo al la vilaĝo
+Shibusawa. Poste oni marŝas, aŭ rajdas en _jinrikisha_ (homtirata
+kaleŝo) ĉirkaŭ dek-kvin mejloj ĝis Ikao. Tamen, kiam ni alvenis
+je la stacidomo de la tramo en Shibusawa, subite ekpluvegis, kaj
+ĉirkaŭ du horojn, kiam ni restis en la stacidomo, pluvegis kaj
+tondregis. Post la pluvego, mi ekiris, kiam la homo kiu tiris la
+"jinrikishan" en kiu estis niajn pakaĵojn, sciigis nin ke estis
+necese ke ni havu du virojn por la _jinrikisha_, ĉar li kredas ke
+sur la montoj, la vojo estus difektigita per la pluvo. Ni konsentis
+kaj ekmarŝis. La _jinrikisha-viro_ prava estis, ĉar, post ke ni
+marŝis ĉirkaŭ ok mejlojn, ni vidis ke ponto estis duondifektigita.
+
+Nun ekmallumiĝis, kaj ni eniris nebuleton; sed ni marŝadis, kaj
+amike paroladis. Mi nun ekvidis ke virino nin sekvis, kaj, ĉar ŝi
+persiste nin sekvis, mi diris al S-ro Kôsaka, mia instruisto:
+
+"Demandu al ŝi kial ŝi nin sekvas."
+
+Li tiele demandis, kaj diris al mi ke ŝi diris ke ŝi timis esti
+ensorĉata per vulpoj aŭ meloj, kaj ke ŝi sciis ke malsamlanduloj
+neniam ensorĉiĝis per ia besto.
+
+Mi ridetis, sed diris ke mi estus feliĉa ŝin protekti. Ŝi nin
+sekvis ĝis la hotelo kaj tiam subite malaperis.
+
+La sekvantan tagon matene frue, la servanto de la hotelo venis al mia
+ĉambro kaj diris ke iu deziris paroli kun mi. Mi surpriziĝis, kaj
+diris al S-ro Kôsaka:
+
+"Subiru, mi petas, kaj vidu la homon kiu venis min vidi. Mi kredas ke
+eble estis eraro de la servanto. Mi kredas ke neniu scias ke mi estas
+en Ikao."
+
+Li iris, sed baldaŭ revenis, kaj diris ke estis vere: iu deziris
+paroli kun mi.
+
+Mi iris al la pordego, kaj tie mi vidis la virinon kiun mi
+"protektis" la antaŭan tagon! Ŝi subfleksis la kapon--mem la
+korpon--kaj diris:
+
+"Mi vin dankegas, Sinjoro, por via bona protekto. Mi bone sciis
+ke, se mi penis veni tien ĉi sole, la vulpoj aŭ la meloj min
+ensorĉus."
+
+
+
+
+SUR LA GLACIO.
+
+El "la Dokumentoj pri Pickwick," de Dickens, tradukita de A. A.
+Cowan.
+
+
+Maljuna Wardle kondukis ilin al sufiĉe granda frostita lageto, kaj
+kiam la "grasa knabo" kaj S-ro Weller estis forŝovelintaj kaj
+forbalaintaj la neĝon kiu estis falinta dum la nokto S-ro Bob
+Sawyer aranĝis siajn glitilojn per lerteco kiu al S-ro Winkle
+ŝajnis perfekte mirinda, kaj faris rondojn per sia maldekstra kruro,
+kaj la cifero _8_, kaj enskribis sur la glacio, ne unufoje haltante
+por spiri, multajn aliajn plaĉajn kaj mirigajn devizojn je la treega
+kontentigo de S-ro Pickwick, S-ro Tupman kaj la sinjorinoj, kiu
+atingis pozitivan entuziasmon, kiam maljuna Wardle kaj Benjamin
+Allen kune kun la antaŭnomita Bob Sawyer, faris kelkajn misterajn
+evoluciojn kiujn ili nomis _Skota danco_.
+
+Dume, S-ro Winkle (sia vizaĝo kaj siaj manoj bluiĝis per la
+malvarmo) estis devigata bori en siajn ledplandojn kaj surmeti siajn
+glitilojn, la pintoj poste, kaj faris la rimenojn tre implikajn,
+helpata de S-ro Snodgrass, kiu sciis malpli pri glitiloj ol Hindo.
+
+Fine, tamen, helpate de S-ro Weller, la malfeliĉaj glitiloj estis
+firme surŝraŭbataj kaj surbukataj kaj S-ro Winkle leviĝis.
+
+"Nun, Sinjoro," diris Sam, per kuriĝiga voĉo, foriru kaj montru al
+"ili, kiamaniere ĝin fari."
+
+"Haltu, Sam, haltu," diris S-ro Winkle, kiu tremis forte, kaj
+ekkaptigis la brakojn de Sam je la premo de dronoto.
+
+"Kiel glate estas, Sam!"
+
+"Kutima stato de glacio, Sinjoro," respondis S-ro Weller. "Tenu!
+Sinjoro."
+
+Tiu ĉi lasta rimarko de S-ro Weller rilatis je pruvo kiun S-ro
+Winkle faris, je la momento, de furioza deziro por ĵeti siajn
+piedojn en la aeron, kaj fragegi la postan flankon de sia kapo
+kontraŭ la glacio.
+
+"Tiuj ĉi--tiuj ĉi--estas tre mallertaj glitiloj? Ĉu ili ne estas
+Sam?" demandis S-ro Winkle, ŝanceliĝe.
+
+"Mi timas ke malvigla sinjoro estas sur ili, Sinjoro," respondis Sam.
+
+"Nun, Winkle," kriis S-ro Pickwick, tute nekonscia ke io estis
+malprava.
+
+"Venu; la sinjorinoj atendas vin."
+
+"Jes, jes," respondis S-ro Winkle je timegiga rideto, "mi venas."
+
+"Jam, komenconta," diris Sam, penante por liberiĝi.
+
+"Nun, Sinjoro. Ekiru!"
+
+"Haltu momente, Sam," spiregis S-ro Winkle, tenante lin tre amante.
+"Mi trovas ke mi havas du vestojn hejme kiujn mi ne bezonas, Sam. Vi
+povas ilin havi, Sam."
+
+"Mi dankas vin, Sinjoro," respondis Sam.
+
+"Ne atentu por tuŝi vian ĉapelon, Sam," diris S-ro Winkle rapide.
+"Vi ne bezonas forpreni vian manon por tiun fari. Mi intencis doni al
+vi 5 ŝilingojn hodiaŭ matene por Kristnaska donaco, Sam. Mi donos
+ĝin al vi posttagmeze, Sam."
+
+"Vi estas tre bona, Sinjoro," respondis S-ro Weller.
+
+"Tenu min komence, Sam," diris S-ro Winkle.
+
+"Nun--tiu estas prava. Mi kutimiĝos baldaŭ, Sam. Ne tro rapide,
+Sam! ne tro rapide!"
+
+S-ro Winkle kurbiĝante antaŭe, sia korpo faldita duone, estis
+helpata trans la glacio de S-ro Weller, je tre stranga kaj negracia
+maniero, kiam S-ro Pickwick kriegis senkulpe de la kontraŭa
+bordo--"Sam!"
+
+"Sinjoro?" diris S-ro Weller.
+
+"Tien ĉi, mi bezonas vin."
+
+"Liberigu min, Sinjoro," diris Sam, "ĉu vi ne aŭdas ke la mastro
+vokas. Liberigu min, Sinjoro!"
+
+Per fortega peno, S-ro Weller liberiĝis el la premo de la agonia
+Pickwickano, kaj tion farante, donis grandegan antaŭenpuŝon je la
+malfeliĉa S-ro Winkle. Per akurateco kiun nenia grado de lerteco
+aŭ pratiko povis certigi, tiu malgaja sinjoro iris rapide en la mezo
+de la _Skota danco_, je la preciza momento, kiam S-ro Bob Sawyer
+faras svingon de neegala beleco. S-ro Winkle frapas forte kontraŭ
+li, kaj kun laŭtega bruo, ili falis peze glacien.
+
+S-ro Pickwick kuris al la loko.
+
+Bob Sawyer estis leviĝinta, sed S-ro Winkle estis multe tro saĝa
+por tion fari sur glitiloj. Li estis sidanta sur la glacio, faranta
+spasmajn penojn por rideti; sed dolerego estis pentrata sur ĉiuj
+siaj trajtoj.
+
+"Ĉu vi estas vundata?" demandis S-ro Benjamin Allen, kun granda
+maltrankvileco.
+
+"Ne multe," diris S-ro Winkle, frotante sian dorson.
+
+"Mi volas ke vi permesas min tiri sangon el vi," diris S-ro
+Benjamin Allen, tre avide.
+
+"Ne, mi dankas vin," respondis S-ro Winkle, rapide.
+
+"Mi vere pensas ke vi devus," diris Allen.
+
+"Mi dankas vin," respondis S-ro Winkle. "Plivole ne."
+
+"Kion vi pensas, S-ro Pickwick?" demandis Bob Sawyer. S-ro
+Pickwick estis ekcitata kaj indigna. Li signodonis je S-ro Weller,
+kaj diris per severega voĉo: "Demetu liajn glitilojn."
+
+"Ne; sed mi vere estis apenaŭ komencinta," kontraŭdiris S-ro
+Winkle.
+
+"Demetu liajn glitilojn," ripetis S-ro Pickwick, firme.
+
+La ordono ne povis esti kontraŭbatalata. S-ro Winkle silente
+permesis al Sam obei.
+
+"Levu lin," diris S-ro Pickwick. Sam helpis lin leviĝi. S-ro
+Pickwick iris kelkajn paŝojn for de la rigardantoj, kaj signodonis
+sian amikon ke li proksimiĝu, fiksis serĉantan rigardon je li, kaj
+ekparolis per mallaŭta, sed klara kaj akcentega voĉo, tiujn ĉi
+remarkindajn vortojn.
+
+"Vi estas ŝajnigulo, Sinjoro."
+
+"Kio?" diris S-ro Winkle, ektremante.
+
+"Ŝajnigulo, Sinjoro. Mi parolos pli simple, se vi volas ĝin.
+Trompanto, Sinjoro."
+
+Je tiuj ĉi vortoj, S-ro Pickwick turnis sin malrapide kaj
+rekunigis siajn amikojn.
+
+
+
+
+AVIZO.
+
+Pro mia libertempo, mi ne povas doni la kutiman raporton _Monato
+post Monato_. Mi esperas, ke la Legantoj ne malkontentiĝos pri tio.
+Proksiman monaton la raporto eble estos _tro longa_!
+
+H.B.M.
+
+
+
+
+VERA HISTORIO DE FANTOMO.
+
+Originale verkita de Esp. 10549 (Nova Zelandano).
+
+
+Antaŭ nemultaj jaroj la Nova Zelanda urbeto Arrowtown iom
+ekscitiĝis pri senĉesaj kaj persistaj fantomaj fabeloj. Oni diradis
+ke ia terura blanka supernatura apero promenadis ĉiunokte en la
+publika tombejo. Unue, kompreneble, la pluparto da la vilaĝanoj
+ridetis, mokis, kaj nenion kredis pri tiaj raportoj, sed kiam, tago
+post tago, tiuj strangaj famoj daŭradis kaj certiĝis de multe da
+diversaj personoj, kaj eĉ de la antaŭaj mokintoj, la publika sciemo
+fariĝis forta kaj ĝenerala. Baldaŭ kelkaj geservantoj tute rifuzis
+preteriri la tombejon post mallumo, kaj la afero fariĝis enuiga kaj
+multe malhelpis la gemastrojn.
+
+En la urbeto estis kuraĝa virino nomita S-rino P. kiu tute ne
+timis supernaturaĵojn kaj ne povis kompreni la superstiĉajn
+timemulojn.
+
+"Mario," diris ŝi al unu sia amikino, "ĉu vi timas la fantomon?"
+
+"Ne, S-rino P.," respondis Mario, ridante, "ĉar ne ekzistas tiaj
+kreitaĵoj."
+
+"Sed io estas en la tombejo, kaj mi iros hodiaŭ vespere tien por
+vidi ĝin. Ĉu vi volas min akompani?"
+
+"Kion ni faros en la tombejo?"
+
+"Ni spionos, kaj ni sciiĝos kio estas kiu timigas la urbetanojn."
+
+Mario unue ŝanceliĝis, sed fine konsentis, kaj je la dekunua horo
+la du sentimaj virinoj eniris la terurigan loĝejon de la mortintoj.
+
+La nokto estis sen luno, sed la ĉielo estis hela, kaj la
+ĉirkaŭaĵo estis sufiĉe videbla sub la stellumo. Mario, vidante
+ĉie la blankajn tombŝtonojn en la palega mallumo, komencis iom
+tremeti, kaj preskaŭ pentis sian bravecon. Tamen ŝi ne volis esti
+timulino, kaj ŝi nerve penadis babili kaj ŝerci por sin kuraĝigi,
+kiam subite--ĥ-r-r-r-r!
+
+Bona Dio! kio estas tio? Io nigra, nekomprenebla, harstariganta,
+leviĝas el la infero antaŭ la piedoj de la virinoj kaj flugas al la
+ĉielo.
+
+Mario kriegis laŭte kaj forkuris malantaŭen tra la pordeto sur la
+vojon.
+
+"Mario, revenu!" alvokis S-rino P. "Malsaĝulino ridinda, revenu!
+Nur estas vesperto!"
+
+Sed Mario nenion plu komprenis. Plene, senespere terurigita,
+la kompatinda knabino kuris rapidege sur la vojo hejmen kiel
+frenezulino, dum S-rino P. staris tiel kolera kiel ridanta. "Nu,"
+pensis ŝi, "mi devos spioni sole. Sed la atendo verŝajne estos
+enuiga sen la junulino."
+
+Si antaŭiris ĝis la tombeja mezo, kaj sidiĝis post ia tombo sub
+ombra cipreso. Pasis kelka tempo, eble unu horo, kaj S-rino P.
+komencis oscedi kaj perdi paciencon, kiam--jen la fantomo! Jen vere
+la spirito! Io granda, blankvestita, kun pala vizaĝo kiel mortinto,
+kviete sed rapide alproksimiĝis. Ĝi marŝis rekte al la tombo post
+kiu sidis la spionantino, sed tiu ĉi ne ektimis, sed senmove kaj
+atente observadis la aperon, suspektante ian friponan trompon. La
+fantomo fine haltis, kaj sen observi S-rinon P. metis sin genue
+sur la tombo kaj--preĝis! Tuj la mistero klariĝis en la vigla
+inteligenco de la kuraĝa kaj admirinda virino. La fenomeno ne estis
+fantomo, sed somnambulistino. Juna virino kiu preĝis ĉe la tombo de
+sia patrino. Tiam vere S-rino P. treege ĝojis pri tio ke la kriema
+Mario forestas, ĉar la afero estis grava. Vekigi la dormantinon en
+tombejo estus kompreneble ago danĝera kaj kruela.
+
+Sekve la saĝa spionantino restis senmova ĝis la knabino returnis
+el la tombejo hejmen, kaj tiam ŝi sekvis malproksime tra la vojo al
+la domo de la dormanta vagistino. La sinjorino restis ekster la domo
+sufiĉe da tempo por ke la knabino rekuŝiĝu, kaj tiam ŝi frapis
+kaj vekigis la patron por lin sciigi ke lia filino estas la terura
+fantomo kiu bezonas kuraciston sen prokrasto.
+
+
+
+
+MAJSTRO PASERO.
+
+Babilado de Alfonso Wachter (Riga).
+
+
+Je malklara kaj nebula printempa mateno bela pasero, kiu estas
+konsiderata vivan beleco de sia parencaro, flugis, kune kun sia
+amantino al lignejo ĉe la suba Duna kie ankoraŭ estis trankvile kaj
+tute dezerte en ĉi tiu frua matena horo, ĉar la lignolaboristoj,
+jam komencinte sian taglaboron, interrompis ĝin por matenmanĝi. Ĉi
+tiu matenmanĝo konsistis el seka pano, lardo kaj harengo.
+
+Ĉi tie nia pasero tuj komencis danci siajn plej graciajn amdancojn
+sur la lignetoj, kiuj estis ĵetitaj sur la vojo por replibonigi
+ĝin. En sia amebrieco li nek atentis la sentaŭgan dancplacon nek
+ke ŝi ne estis pruntinta ian ekvidon al li, aŭ rimarkinta liajn
+dancojn, sed ke ŝi serĉis sian nutraĵon senĉagrene pro lia
+flirtado, kaj ŝi okaze konversaciis gaje kun ĉi tiu aŭ tiu el la
+paserpatrinoj kiuj flugis al ĉi tiu lignejo.
+
+Kiam, post longa tempo, Majstro Pasero fine vekiĝis je sia
+amebrieco--en malgranda malproksimeco Ho ve! Sur unu el la
+multenombraj staploj de traboj en plej karesa _kapo ĉe kapo_ kun
+blanka pasero li vidis sian amatinon!
+
+Oni ne povas esprimi per vortoj la doloron, kiun nia kompatinda
+pasero sentis ĉe tiu ĉi rigardo. Kaj ilia feliĉa kaj gaja pepado,
+kiu sonis al li kiel malica, moka ridado pri sia malfeliĉo, tranĉis
+profunde en sian malgrandan kaj plenaman birdakoron.
+
+Vere, li deziris satigi sian malŝaton je venĝo, je la sango de sia
+konkuranto. Li volis subigi lin en batalo ĝis morto kaj vivo. Sed
+tiu ĉi batalo por la posedo de la multe dezirata pasera virgulino
+ne estis batalata, ĉar la fiereco kondamnis batalon kun kontraŭulo
+kiu estis konsiderata ne egal-naskulo, kun iu, kiu estas nur vanta
+malsaĝulo de alia ĉarma paservirinaro, kaj ankaŭ frivola fanfarulo
+de la paserviraro.
+
+Plua argumento kiun li atentis, estis ŝia nuna malkaŝa koketeco.
+
+Li nek intencas meti sencele ilian vivon, nek detrui ŝian
+amafeliĉon, kiun li egoiste forprenus de ŝi se li mortigos ŝian
+amiston.
+
+Tiu ĉi malegoista rifuziĝo je ŝia posedo--ŝi, kiu estis la revo
+de siaj noktoj, ja ne estis facila por li. Li malĝojege subfleksis
+sian kapeton kaj li dume restadis senmove sur la lignetoj.
+
+La pentraĵoj de pli fruaj tagoj eble preteriris je siaj inteligentaj
+okuloj. Li eble memoris la tagon, kiam li unue renkontis ŝin, kaj
+kiel iliaj okuloj rigardis tuj unu la alian serĉe kaj kritike, kiel
+rigardas sub ŝtono miozoto.
+
+En Majo, kiam ĉio burĝonas, li renkontis ŝin sur la branĉoj de
+betuleto, en societo de infanriĉa paserpatrino.
+
+Tuj kuniĝinta kun ili kaj estanta lerta, vigla societamulo, li
+turnis baldaŭ la konversacion--kiu, ĝis nun tuŝis diversajn
+trivialajn aferojn, ekzemple plaŭdon, edukadon, nutro zorgojn,
+k.t.p.
+
+Li lerte vivigis la konversacion, evitis ian interrompon kaj etendis
+ĝin kiel eble plej longe. La ombroj de la vespero jam komencis
+malleviĝi kiam la malgranda pepa societo fine disigis sin, por
+serĉi siajn nestojn.
+
+De tiu tempo, ŝia plej fidela akompananto, li ĉiam sekvis ŝin dum
+ŝiaj vagoj tra urbo kaj lando, tra kampo kaj arbaro. Li faciligis
+kavalire al ŝi trovi orajn avenerojn kaj plej sukajn berojn.
+
+Se malleviĝis la nokto, li zorgis pro sendanĝera restejo kaj fidele
+gardis ĉe ŝi.
+
+Subite li estas vekita pro alproksimiĝantaj ligno laboristoj.
+Li do ŝanĝis sian ripozlokon kaj ree komencis revi. Sed li ne
+povis mediti longe. Paser-dando, kiu jam aŭdis pri lia malfeliĉo,
+kuniĝis kondolence kun li.
+
+Silente, jes, tute apatie, Majstro Pasero sin kondutis rilate la
+fluo de la parolado, ĉar li konsideris, ke estus malinde respondi
+al la malsprita, frivola afektulo. Komprenante fine, ke lia certigo
+de sincera kompato ne estas sufiĉe atentita, kaj ke lia bonopinia
+konsilo estas rifuzita, la dando forflugis ofendinta, en lia
+tromemfido.
+
+Doloriga ekĝemo ŝvelis la bruston de nia Majstro Pasero. La vana
+babilado de la forfluginto ŝajnis al li kvazaŭ profanado de liaj
+plej sanktaj sentaĵoj. Tute logike li konkludis ke, kiel tiu dando
+jam sciiĝis pri lia ama-malĝojo, nur tro baldaŭ la tuta mondo de
+la paseroj scios ĝin kaj fajfos sur ĉiuj tegmentoj. Moko kaj ŝajna
+kompato de nun sekvos liajn kalkanojn kaj estos lia sorto!
+
+Sekve li decidas lasi sian patrujon, la lulilon de sia malĝojo, por
+eviti tiamaniere al la moko kaj kompato. Kiam li fine tion decidis
+kaj siajn flugilojn malfaldis por la flugo en la malproksiman fremdan
+landon, li ankoraŭ aŭdis la jenan rimarkon, kiun la paser-dando
+elparolis:
+
+"Aliaj urbetoj--aliaj knabinetoj!"
+
+
+
+
+
+
+End of Project Gutenberg's The Esperantist, Vol. 2, No. 5, by Various
+
+*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK THE ESPERANTIST, VOL. 2, NO. 5 ***
+
+***** This file should be named 44131-0.txt or 44131-0.zip *****
+This and all associated files of various formats will be found in:
+        http://www.gutenberg.org/4/4/1/3/44131/
+
+Produced by Andrew Sly, Louise Hope, David Starner and the
+Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net
+(This book was produced from scanned images of public
+domain material from the Google Print project.)
+
+
+Updated editions will replace the previous one--the old editions
+will be renamed.
+
+Creating the works from public domain print editions means that no
+one owns a United States copyright in these works, so the Foundation
+(and you!) can copy and distribute it in the United States without
+permission and without paying copyright royalties.  Special rules,
+set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to
+copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to
+protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark.  Project
+Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you
+charge for the eBooks, unless you receive specific permission.  If you
+do not charge anything for copies of this eBook, complying with the
+rules is very easy.  You may use this eBook for nearly any purpose
+such as creation of derivative works, reports, performances and
+research.  They may be modified and printed and given away--you may do
+practically ANYTHING with public domain eBooks.  Redistribution is
+subject to the trademark license, especially commercial
+redistribution.
+
+
+
+*** START: FULL LICENSE ***
+
+THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE
+PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK
+
+To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free
+distribution of electronic works, by using or distributing this work
+(or any other work associated in any way with the phrase "Project
+Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project
+Gutenberg-tm License available with this file or online at
+  www.gutenberg.org/license.
+
+
+Section 1.  General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm
+electronic works
+
+1.A.  By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm
+electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to
+and accept all the terms of this license and intellectual property
+(trademark/copyright) agreement.  If you do not agree to abide by all
+the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy
+all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession.
+If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project
+Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the
+terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or
+entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8.
+
+1.B.  "Project Gutenberg" is a registered trademark.  It may only be
+used on or associated in any way with an electronic work by people who
+agree to be bound by the terms of this agreement.  There are a few
+things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works
+even without complying with the full terms of this agreement.  See
+paragraph 1.C below.  There are a lot of things you can do with Project
+Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement
+and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic
+works.  See paragraph 1.E below.
+
+1.C.  The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation"
+or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project
+Gutenberg-tm electronic works.  Nearly all the individual works in the
+collection are in the public domain in the United States.  If an
+individual work is in the public domain in the United States and you are
+located in the United States, we do not claim a right to prevent you from
+copying, distributing, performing, displaying or creating derivative
+works based on the work as long as all references to Project Gutenberg
+are removed.  Of course, we hope that you will support the Project
+Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by
+freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of
+this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with
+the work.  You can easily comply with the terms of this agreement by
+keeping this work in the same format with its attached full Project
+Gutenberg-tm License when you share it without charge with others.
+
+1.D.  The copyright laws of the place where you are located also govern
+what you can do with this work.  Copyright laws in most countries are in
+a constant state of change.  If you are outside the United States, check
+the laws of your country in addition to the terms of this agreement
+before downloading, copying, displaying, performing, distributing or
+creating derivative works based on this work or any other Project
+Gutenberg-tm work.  The Foundation makes no representations concerning
+the copyright status of any work in any country outside the United
+States.
+
+1.E.  Unless you have removed all references to Project Gutenberg:
+
+1.E.1.  The following sentence, with active links to, or other immediate
+access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently
+whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the
+phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project
+Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed,
+copied or distributed:
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.org
+
+1.E.2.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived
+from the public domain (does not contain a notice indicating that it is
+posted with permission of the copyright holder), the work can be copied
+and distributed to anyone in the United States without paying any fees
+or charges.  If you are redistributing or providing access to a work
+with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the
+work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1
+through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the
+Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or
+1.E.9.
+
+1.E.3.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted
+with the permission of the copyright holder, your use and distribution
+must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional
+terms imposed by the copyright holder.  Additional terms will be linked
+to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the
+permission of the copyright holder found at the beginning of this work.
+
+1.E.4.  Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm
+License terms from this work, or any files containing a part of this
+work or any other work associated with Project Gutenberg-tm.
+
+1.E.5.  Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this
+electronic work, or any part of this electronic work, without
+prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with
+active links or immediate access to the full terms of the Project
+Gutenberg-tm License.
+
+1.E.6.  You may convert to and distribute this work in any binary,
+compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any
+word processing or hypertext form.  However, if you provide access to or
+distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than
+"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version
+posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org),
+you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a
+copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon
+request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other
+form.  Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm
+License as specified in paragraph 1.E.1.
+
+1.E.7.  Do not charge a fee for access to, viewing, displaying,
+performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works
+unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9.
+
+1.E.8.  You may charge a reasonable fee for copies of or providing
+access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided
+that
+
+- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from
+     the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method
+     you already use to calculate your applicable taxes.  The fee is
+     owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he
+     has agreed to donate royalties under this paragraph to the
+     Project Gutenberg Literary Archive Foundation.  Royalty payments
+     must be paid within 60 days following each date on which you
+     prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax
+     returns.  Royalty payments should be clearly marked as such and
+     sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the
+     address specified in Section 4, "Information about donations to
+     the Project Gutenberg Literary Archive Foundation."
+
+- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies
+     you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he
+     does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm
+     License.  You must require such a user to return or
+     destroy all copies of the works possessed in a physical medium
+     and discontinue all use of and all access to other copies of
+     Project Gutenberg-tm works.
+
+- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any
+     money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the
+     electronic work is discovered and reported to you within 90 days
+     of receipt of the work.
+
+- You comply with all other terms of this agreement for free
+     distribution of Project Gutenberg-tm works.
+
+1.E.9.  If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm
+electronic work or group of works on different terms than are set
+forth in this agreement, you must obtain permission in writing from
+both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael
+Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark.  Contact the
+Foundation as set forth in Section 3 below.
+
+1.F.
+
+1.F.1.  Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable
+effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread
+public domain works in creating the Project Gutenberg-tm
+collection.  Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic
+works, and the medium on which they may be stored, may contain
+"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or
+corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual
+property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a
+computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by
+your equipment.
+
+1.F.2.  LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right
+of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project
+Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project
+Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all
+liability to you for damages, costs and expenses, including legal
+fees.  YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT
+LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE
+PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3.  YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE
+TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE
+LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR
+INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH
+DAMAGE.
+
+1.F.3.  LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a
+defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can
+receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a
+written explanation to the person you received the work from.  If you
+received the work on a physical medium, you must return the medium with
+your written explanation.  The person or entity that provided you with
+the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a
+refund.  If you received the work electronically, the person or entity
+providing it to you may choose to give you a second opportunity to
+receive the work electronically in lieu of a refund.  If the second copy
+is also defective, you may demand a refund in writing without further
+opportunities to fix the problem.
+
+1.F.4.  Except for the limited right of replacement or refund set forth
+in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS', WITH NO OTHER
+WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO
+WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE.
+
+1.F.5.  Some states do not allow disclaimers of certain implied
+warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages.
+If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the
+law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be
+interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by
+the applicable state law.  The invalidity or unenforceability of any
+provision of this agreement shall not void the remaining provisions.
+
+1.F.6.  INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the
+trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone
+providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance
+with this agreement, and any volunteers associated with the production,
+promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works,
+harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees,
+that arise directly or indirectly from any of the following which you do
+or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm
+work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any
+Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause.
+
+
+Section  2.  Information about the Mission of Project Gutenberg-tm
+
+Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of
+electronic works in formats readable by the widest variety of computers
+including obsolete, old, middle-aged and new computers.  It exists
+because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from
+people in all walks of life.
+
+Volunteers and financial support to provide volunteers with the
+assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's
+goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will
+remain freely available for generations to come.  In 2001, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure
+and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations.
+To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation
+and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4
+and the Foundation information page at www.gutenberg.org
+
+
+Section 3.  Information about the Project Gutenberg Literary Archive
+Foundation
+
+The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit
+501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the
+state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal
+Revenue Service.  The Foundation's EIN or federal tax identification
+number is 64-6221541.  Contributions to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent
+permitted by U.S. federal laws and your state's laws.
+
+The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S.
+Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered
+throughout numerous locations.  Its business office is located at 809
+North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887.  Email
+contact links and up to date contact information can be found at the
+Foundation's web site and official page at www.gutenberg.org/contact
+
+For additional contact information:
+     Dr. Gregory B. Newby
+     Chief Executive and Director
+     gbnewby@pglaf.org
+
+Section 4.  Information about Donations to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation
+
+Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide
+spread public support and donations to carry out its mission of
+increasing the number of public domain and licensed works that can be
+freely distributed in machine readable form accessible by the widest
+array of equipment including outdated equipment.  Many small donations
+($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt
+status with the IRS.
+
+The Foundation is committed to complying with the laws regulating
+charities and charitable donations in all 50 states of the United
+States.  Compliance requirements are not uniform and it takes a
+considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up
+with these requirements.  We do not solicit donations in locations
+where we have not received written confirmation of compliance.  To
+SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any
+particular state visit www.gutenberg.org/donate
+
+While we cannot and do not solicit contributions from states where we
+have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition
+against accepting unsolicited donations from donors in such states who
+approach us with offers to donate.
+
+International donations are gratefully accepted, but we cannot make
+any statements concerning tax treatment of donations received from
+outside the United States.  U.S. laws alone swamp our small staff.
+
+Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation
+methods and addresses.  Donations are accepted in a number of other
+ways including checks, online payments and credit card donations.
+To donate, please visit:  www.gutenberg.org/donate
+
+
+Section 5.  General Information About Project Gutenberg-tm electronic
+works.
+
+Professor Michael S. Hart was the originator of the Project Gutenberg-tm
+concept of a library of electronic works that could be freely shared
+with anyone.  For forty years, he produced and distributed Project
+Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support.
+
+Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed
+editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S.
+unless a copyright notice is included.  Thus, we do not necessarily
+keep eBooks in compliance with any particular paper edition.
+
+Most people start at our Web site which has the main PG search facility:
+
+     www.gutenberg.org
+
+This Web site includes information about Project Gutenberg-tm,
+including how to make donations to the Project Gutenberg Literary
+Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to
+subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.
+
diff --git a/old/44131-0.zip b/old/44131-0.zip
new file mode 100644
index 0000000..3d5b3b3
--- /dev/null
+++ b/old/44131-0.zip
diff --git a/old/44131-h.zip b/old/44131-h.zip
new file mode 100644
index 0000000..7e8d9e4
--- /dev/null
+++ b/old/44131-h.zip
diff --git a/old/44131-h/44131-h.htm b/old/44131-h/44131-h.htm
new file mode 100644
index 0000000..56128ff
--- /dev/null
+++ b/old/44131-h/44131-h.htm
@@ -0,0 +1,2560 @@
+<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Strict//EN"
+     "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-strict.dtd">
+<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="en" lang="en">
+<head>
+<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" />
+<title>The Esperantist, Vol. 2, No. 5</title>
+<style type="text/css">
+<!--
+body {padding-right: 10%; padding-left: 10%;}
+div.titlepage {text-align: center; line-height: 2.0; margin-top: 4em;}
+h3 {text-align: center; font-size: 1.2em; margin-bottom: 2em;}
+.pagenum {position: absolute; left: 92%; font-size: smaller; text-align: right; font-style: normal; color: silver; background-color: inherit;}
+body > div {clear:both; padding-top: 4em;}
+a {text-decoration:none;}
+ul li {list-style-type: none; padding-left: 2em; text-indent:-2em;}
+.center {text-align: center;}
+.left {width:46%; float:left; clear:none;}
+.right {width:46%; float:right; clear:none;}
+em.u {font-style:normal; text-decoration: underline;}
+.poem-header {text-align: left; margin-left: 2em; font-size: 110%;}
+hr.short {width: 20%;}
+.far_sig {text-align: right; margin: 0.5em 2em 0.5em auto;}
+.near_sig {text-align: left; margin: 0.5em auto 0.5em 4em;}
+.sc {font-variant: small-caps; font-style: normal;}
+.border {border:solid; padding: 0.8em;}
+.banner {overflow: auto; width: 100%}
+p.role {font-variant: small-caps; margin-left: -1em;}
+td.numb {text-align: right; vertical-align: top; padding: 0.3em 1em;}
+  .verse {margin: 1em 0em 0em 5%; text-align: left; }
+  .stanza {margin-top: 1em; margin-bottom: 0em;}
+  .stanza br, .drama br {display: none;}
+  span.i0 {display: block; margin-left: 0em;}
+  span.i2 {display: block; margin-left: 1em;}
+  span.i4 {display: block; margin-left: 2em;}
+  span.i6 {display: block; margin-left: 3em;}
+.tnotes {background-color: #eeeeee; color: #000; padding-top: .5em; padding-bottom: .5em;
+padding-left: 1em; padding-right: 1em; margin-left: 5%; margin-right: 5%;}
+-->
+</style>
+</head>
+
+<body>
+
+
+<pre>
+
+The Project Gutenberg EBook of The Esperantist, Vol. 2, No. 5, by Various
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.org
+
+
+Title: The Esperantist, Vol. 2, No. 5
+
+Author: Various
+
+Editor: H. Bolingbroke Mudie
+
+Release Date: November 8, 2013 [EBook #44131]
+
+Language: Esperanto
+
+Character set encoding: UTF-8
+
+*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK THE ESPERANTIST, VOL. 2, NO. 5 ***
+
+
+
+
+Produced by Andrew Sly, Louise Hope, David Starner and the
+Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net
+(This book was produced from scanned images of public
+domain material from the Google Print project.)
+
+
+
+
+
+
+</pre>
+
+<div class="tnotes">
+<p class="center"><i>Transcriber&rsquo;s Notes</i></p>
+
+<p>A few minor typographical errors have been corrected without notice.
+However, many grammatical errors and odd spellings have been left as
+in the original.</p></div>
+
+<div id="est2-5-1" class="border titlepage">
+<p style="font-size:80%;">SINGLE COPIES PRICE FOURPENCE NET.</p>
+
+<p style="float:left;width:25%;">19. (Vol. II., No. 5.)</p>
+
+<p style="float:right;width:25%;">Majo, 1905.</p>
+
+<h1>THE<br />
+  ESPERANTIST</h1>
+
+<p>La Esperanta Gazeto por la<br />
+Propagando de la Internacia Lingvo.</p>
+
+<p>ANNUAL SUBSCRIPTION: 3/- (4 francs; 1&frac12; roubles; 75 cents).</p>
+
+<p style="font-size:80%;">Wholesale Agents: 41, Outer Temple, London, W.C.</p>
+
+<p style="font-size:80%;">All Communications should be sent to THE EDITOR, 67, Kensington Gardens Square, London, W.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-2" class="left toc">
+<h4 style="text-align:center">CONTENTS.</h4>
+<table>
+<tr><th></th><th>Page</th></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-11" class="sc">Voice from the Himalayas</a> (Anando)</td><td class="numb">65</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-12" class="sc">A Sanskrit Legend</a> (A. Randall and L. K. Venner)</td><td class="numb">66</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-13" class="sc">The Smith</a> (a Song by Mme. Reddet)</td><td class="numb">67</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-14" class="sc">Another Cat&rsquo;s Nest</a> (Jem Ross Archibald)</td><td class="numb">67</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-15" class="sc">To-Morrow</a> (Poem by A. Motteau)</td><td class="numb">68</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-16" class="sc">In Life&rsquo;s Presence</a> (&mdash;&mdash;ko)</td><td class="numb">68</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-17" class="sc">Conscience</a>, from Victor Hugo (translated by C. Guersent)</td><td class="numb">69</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-18" class="sc">Clarence&rsquo;s Dream</a>, Shakespeare (Clarence Bicknell)</td><td class="numb">70</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-19" class="sc">The City of the Demons</a> (Elise Bauer)</td><td class="numb">71</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-20" class="sc">Colonization in America</a> (Gen. Cox)</td><td class="numb">74</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-21" class="sc">Reverie</a> (Kolowrat &#264;ervinskij)</td><td class="numb">74</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-22" class="sc">Our Village Sports</a> (F. A. Meigh)</td><td class="numb">75</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-23" class="sc">A Rainy Day</a> (Poem by J. Parisot)</td><td class="numb">75</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-24" class="sc">Reminiscences</a>, Part V. (Edward Metcalfe, M.A., Oxon)</td><td class="numb">76</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-25" class="sc">The Protection of an Englishman</a> (Edward Gauntlett)</td><td class="numb">77</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-26" class="sc">On the Ice</a>, from Pickwick (A. A. Cowan)</td><td class="numb">78</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-28" class="sc">A True N.Z. Ghost Story</a> (Esp. 10549)</td><td class="numb">79</td></tr>
+
+<tr><td><a href="#est2-5-29" class="sc">Master Sparrow</a> (Alfonso Wachter)</td><td class="numb">80</td></tr>
+</table></div>
+
+
+<div id="est2-5-3" class="notice right" lang="eo">
+<p style="font-size:170%;">AVIZO GRAVA.</p>
+
+<p>La malnova firmo Buchanan, Scott &amp; Co., fondita en la jaro 1870,
+prezentas siajn komplimentojn al la Esperantistaro kaj anoncas ke,
+post nelonge, interesa kaj enspeziga propono aperos en tiu &#265;i spaco.
+&#264;iu Esperantisto, &#265;u membro de ia konata grupo a&#365; kies nomo
+enskribi&#285;is en la Adresaro de D<sup>ro</sup> Zamenhof, kiu volas akcepti
+tiun &#265;i proponon povos samtempe ne nur &#349;pari al si specialan
+rabaton sed anka&#365; anta&#365;enpu&#349;i la disvastigon de Esperanto.</p>
+
+<p><b>BUCHANAN, SCOTT &amp; CO.,</b></p>
+
+<p style="padding-left:10%;">Garthland Street,<br />
+  Glasgow, Scotland.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-4" class="reklamo" style="text-align:center;">
+<div class="left">
+<h4>The Remington</h4>
+
+<p>THE <em class="u">UNIVERSAL</em> TYPEWRITER.</p>
+
+<p>Just think of it!</p>
+
+<p>THE INTERNATIONAL MACHINE.</p>
+
+<p><i>Unbound by ties of nationality:<br />
+
+The common bond of union of all civilised peoples.</i></p>
+
+<p>The Remington can be supplied fitted for Esperanto.</p>
+
+<hr class="short" />
+
+<p>THE REMINGTON TYPEWRITER COMPANY,<br />
+100, Gracechurch St., London, E.C.</p>
+</div>
+
+<div class="right" lang="eo">
+
+<h4>La Remington</h4>
+
+<p>LA <em class="u">UNIVERSALA</em> SKRIBMA&#348;INO.</p>
+
+<p>Pripensu je tio!</p>
+
+<p>LA INTERNACIA MA&#348;INO.</p>
+
+<p><i>Tute liberi&#285;ita de naciaj ligiloj:<br />
+
+La Komuna unuigilo por &#265;iuj civilizitaj popoloj.</i></p>
+
+<p>La Remington estos liverita kun Esperantaj presliteroj.</p>
+
+<hr class="short" />
+
+<p>LA REMINGTON TYPEWRITER KOMPANIO,<br />
+100, Gracechurch St., Londono, E.C.</p>
+</div>
+</div>
+
+<div id="est2-5-5" class="reklamo left" lang="eo">
+<p><b>&#264;IUJ, NI POVOS<br />
+PARADIZON IRI.</b></p>
+<div class="verse">
+<div class="stanza">
+<span class="i0">Kiu bone trinkas,</span><br />
+<span class="i0">Tiu bone dormas.</span><br />
+<span class="i0">Kiu bone dormas,</span><br />
+<span class="i0">Tiu ne pensas malbone.</span><br />
+<span class="i0">Kiu ne pensas malbone,</span><br />
+<span class="i0">Tiu certe ne pekas.</span><br />
+<span class="i0">Nu, &#265;ar kiu ne pekas.</span><br />
+<span class="i0">Paradizon eniros.</span><br />
+<span class="i0">De nun, bone trinku.</span><br />
+<span class="i0">Kaj vi paradizon iros.</span></div>
+</div>
+<hr class="short" />
+
+<p>Por tio &#265;i, oni devas a&#265;eti <b>bonajn vinojn</b>, kaj sin turni al:&mdash;<br />
+<b>Sro. Ch. Jadoan en Mercurey (S. &amp; L.) France.</b></p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-6" class="reklamo right">
+<p style="font-size:170%;">The "Review of Reviews"</p>
+
+<p style="font-size:110%;text-align:center;"><i>Is the Best Magazine for Busy People.
+And it is read by &lsquo;Esperanto&rsquo; Students.</i></p>
+
+<p>The aim of this Magazine is to make the Best Thoughts of
+the Best Writers universally accessible at a Trifling Cost.</p>
+
+<p>The busiest and poorest in the community may here follow
+with intelligent interest the great movements of Contemporary
+History.</p>
+
+<p style="font-size:110%;text-align:center;">Post Free for Twelve Months, 8/6,<br />
+10 fr. 75 c., or 8.50 marks.</p>
+
+<p>Office: MOWBRAY HOUSE, NORFOLK ST., LONDON.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-7" class="notice left">
+<p style="font-size:140%;">FOR SALE.</p>
+
+<p style="padding-left:10%;"><span class="sc">160 Guinea &lsquo;Broadwood&rsquo; Grand Piano</span>
+for &#163;63. In fine condition; Rosewood.
+For all particulars write to <span class="sc">The Editor</span>.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-8" class="notice right" lang="en">
+<p style="font-size:120%;">Correspondence Lessons in Esperanto.</p>
+
+<p>ARE GIVEN BY</p>
+
+<p style="padding-left:10%;">Mr. A. MOTTEAU, Certified Teacher of Esperanto,
+157, Earlham Grove, Forest Gate,
+London, E.</p>
+
+<p>7/6 the Quarter.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-9" class="notice" lang="eo">
+<h3>Adresareto de Personoj kiuj deziras Korespondadi.</h3>
+
+<ul>
+<li>Sro. <span class="sc">A. C. Body</span>, 34, Greenbank Avenue, Plymouth. Dez.
+inter&#349;an&#285;i ilus. p-k. kun Gees. el aliaj landoj.</li>
+
+<li>Sro. <span class="sc">C. B. Burgess</span>, Penn Buildings, Erie, Pa., U.S.A.
+Deziras koresp. kun Kristanaj Sciencistoj.</li>
+
+<li>Sro. <span class="sc">Edward Gauntlett</span>, Okayama, Japanujo. Deziras
+inter&#349;an&#285;i po&#349;tmarkojn; precipe deziras ricevi anta&#365;tempajn
+kaj superpresitajn markojn de Anglujo kaj Britaj kolonioj. &#264;iam
+respondos.</li>
+
+<li>Sro. <span class="sc">L. A. Gill</span>, Churchfield Hall, S. Acton, London, W.
+Deziras koresp. kun &#265;iul. per ilus. p-k.</li>
+
+<li>Sro. <span class="sc">G. O. Messerly</span>, Porlamar, Margarita, Venezuela, S.
+America. Dez. kor. kun Geesp. nur letere pri feminismaj, literaturaj,
+&amp; estetik fizikkulturaj aferoj. Ne kolektas po&#349;t-markojn. &#264;iam
+respondos.</li>
+
+<li>Sro. <span class="sc">George Meadows</span>, 68, Shrewsbury Street, Manchester,
+S.W. Dez. kor. kun fremduloj per ilus. p-k a&#365; letere. Dez. renkonti
+Esp. en Manchester.</li>
+
+<li>Frl. <span class="sc">Mitchell</span>, Acaba House, 65, Marquess Road, Canonbury.
+Kun alilandanoj par ilus. p-k.</li>
+
+<li>Sro. <span class="sc">W. Miles</span>, in&#285;eniero, 80, Station Road, Petersfield,
+Anglujo. Deziras kor. kun Geesp. per ilus. p-k. Tuj &amp; &#265;iam resp.</li>
+</ul>
+
+<p>La Kosto de la Enskribo estas 6d. (70c. po&#349;tmarkoj).</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-10" class="banner border center">
+<p class="pagenum">65</p>
+<h2 style="font-size:210%;">THE ESPERANTIST</h2>
+
+<p>The Esperanto Gazette for the Spread of the International Language.</p>
+
+<div style="float:left;font-size:80%;width:37%;">
+<p style="padding-top:10%;padding-bottom:10%;">ABONPAGOJ ESTAS RICEVEBLAJ &#264;E<br />
+SUBSCRIPTIONS SHOULD BE SENT TO</p></div>
+<div style="float:right;width:60%;font-size:80%;text-align:left;">
+<ul>
+  <li><b>H. Bolingbroke Mudie. Esq., 67, Kensington Gardens Square, London. W.</b></li>
+  <li>AUSTRIA.&mdash;Sro. T. Cejka, Bystrice Hostyn, Moravia.</li>
+  <li>BELGIUM.&mdash;M. M. Seynaeve. 3, Rue de l&rsquo;Avenir, Courtrai.</li>
+  <li>FRANCE.&mdash;Grupo Pariza, 28, rue Serpente, Paris.</li>
+  <li>GERMANY.&mdash;Doktoro Mybs, 68, Markt Strasse Altona, Elbe.</li>
+  <li>NEW ZEALAND.&mdash;Esperanto Society, P.O. Box 50, Auckland.</li>
+  <li>RUSSIA.&mdash;Societo Espero, Bol Podjaceskaja 24, log 12, St Petersburg.</li>
+  <li>SWEDEN.&mdash;Sro. P. Ahlberg, 50, D&#246;belnsgatan, Stockholm.</li>
+</ul></div>
+
+<hr style="clear:both;" />
+
+<p style="float:left;width:2.5em;font-weight:bold;font-size:170%;">N.B.</p>
+
+<p style="float:right;width:2.5em;font-weight:bold;font-size:170%;">N.B.</p>
+
+<p lang="eo"><i>Nepresitajn manuskriptojn la Redakcio resendos se oni aldonis
+po&#349;tmarkon.</i></p>
+
+<p lang="eo"><i>Alsendatajn artikolojn la Redakcio la&#365; bezono korektos.</i></p>
+
+<p lang="eo"><i>Oni povas sendi la abonpagon per po&#349;tmarkoj, kiuj estas akceptataj
+la&#365;valoro.</i></p>
+
+<p lang="eo"><i>Oni sendu &#265;iujn artikolojn, demandojn kaj avizojn al La Redaktoro,
+67, Kensington Gardens Square, London, W.</i></p>
+
+<p style="float:left;width:25%;padding-left:2em;">19. [Vol. II., No. 5.]</p>
+
+<p style="float:right;width:25%;font-size:80%;text-align:left;">
+  Single Copies, 4d. net. Nos.
+  2 to 13, 6d. each; Later Issues
+  4d. each, net.</p>
+
+<p>MAJO, 1905.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-11" class="article" lang="eo">
+<h3>VO&#264;O EL LA HIMALAJO.</h3>
+
+<p class="center">Letero de Anando.</p>
+<div class="left" lang="eo">
+<p>La kvin sentoj malkovras la eksteran homon de unu al alia, sed ne
+la internan. La sciado nur de la ekstera homo de &#265;iu alia ne povas
+fondi la veran parencecon inter homo kaj homo.</p>
+
+<p>Estas nur kiam lingvo venas kaj malkovras la internan homon de unu al
+alia, estas nur kiam per lingvo ili eltrovas ke ili havas similajn
+sentojn, ke la homoj ekkomprenas ke simila spirito a&#365; individueco
+ekzistas en &#265;iu homo. Tiu &#265;i ideo ree postulas a&#285;ojn por maturi&#285;i
+en tiun de universala frateco, kio nun estas bonekonata, almena&#365;
+nome, de &#265;iuj civilizataj landoj.</p>
+
+<p>Sed ekzistas ankora&#365; pli altan gradon, pli glora ol universala
+frateco.</p>
+
+<p>&#284;i estas la <i>Universala Propro</i>, eltrovata de la antikvaj Hindaj
+sa&#285;uloj. &#284;i signifas ke la Propro en la Homaro estas Unu kaj la
+Sama, kaj ne estas multespeca, a&#365; simila.</p>
+
+<p>Estas la funkcio de lingvo malkovri la internan homon kaj aran&#285;i
+lian parencecon rilate la aliaj. La malplej perfektigita dialekto
+efektivigas tion inter la homoj de kiuj &#285;i estas parolata.</p>
+
+<p>Kia, do, estas la funkcio de nia Esperanta lingvo, la lingvo
+internacia?</p>
+
+<p>Vere fondigi kaj pliprofundigi ne sole la fratecon, sed ankora&#365;
+pliproksime&mdash;la Propron de &#265;iuj homoj. Instrui ke oni pensu pri
+alia kiel pri Si, a&#365; pensi <i>Si-e</i> (Sanskrit <i>atmavat</i>), se mi povos
+tiel skribi. La universala lingvo progresu tra &#265;iuj landoj, vekanta
+la universalan senton, la <i>homecon</i> de &#265;iuj homoj, la <i>Universalan
+Propron</i> de la Homaro, kaj tiam la gloro de la <i>Unu Si-o</i> post &#265;io,
+brilos sur la mondon kaj estos videbla por &#265;iuj, e&#265; kiel estas
+videbla la suno. Tiam efektive la homoj fari&#285;os <i>filoj de lumo</i>, al
+kio celas la homa evolucio.</p>
+</div>
+<div class="right" lang="en">
+<p>The five senses reveal the outer-man of one to another, but not the
+inner. The mere knowledge of the outer-man of each other cannot
+establish the true relationship between man and man.</p>
+
+<p>It is only when language comes and reveals the inner-man of one to
+the other, it is only when through language they find out that they
+have similar feelings, that men rise to the idea of a similar spirit
+or self in each. This idea again takes ages to mature into that of
+universal brotherhood, which is now well known, at least by name, in
+all civilized countries.</p>
+
+<p>But there is a step still higher, more glorious than universal
+brotherhood.</p>
+
+<p>It is the Universal Selfhood, discovered by the ancient sages of
+India. It means that the Self in Man is One and the Same, and not
+many and similar.</p>
+
+<p>It is the function of language to discover the inner-man and adjust
+his relation to others. The least developed <i>patois</i> does this among
+the people by whom it is spoken.</p>
+
+<p>What, then, is the function of our Esperanto language, the
+international tongue?</p>
+
+<p>To truly establish and deepen not only the brotherhood, but closer
+still&mdash;the Selfhood of all men. To teach one to think of another as
+<i>Self</i>, or "to think <i>Self-ly</i>" (Sanskrit <i>atmavat</i>), if I may say
+so. Let the universal language progress through all lands, waking
+up the universal feeling, the <i>humanity</i> of all men, the <i>Universal
+Selfhood</i> of Man, and then the glory of the <i>One Self</i> behind all
+will shine upon earth and be visible to all, even as the sun is
+visible. Then truly will men be children of light, towards the
+attainment of which is human evolution.</p>
+</div>
+</div>
+
+<div id="est2-5-12" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">66</p>
+<h3>SANSKRITA LEGENDO.</h3>
+
+<p class="center">Tradukita de A. Randall &amp; L. K. Venner.</p>
+
+<div class="left" lang="eo">
+<p>En la komenco, kiam Ajvashti venis al la kreo de la Virino, li trovis
+ke, kreinte la Viron sia materialo el&#265;erpi&#285;is, kaj ke da malfluidaj
+elementoj neniom restis.</p>
+
+<p>Je tiu malfacilego, post multe da meditado, li jene faris:</p>
+
+<p>Li prenis la Rondecon de la Luno, kaj la Kurbojn de la Rampa&#309;oj, kaj
+la Teni&#285;on de la Rampantaj Kreska&#309;oj, kaj la Trememon de la Herbo,
+kaj la Maldikecon de la Kano, kaj la Floron de la Florkreska&#309;oj,
+kaj la Malpezecon de la Folioj, kaj la Maldiki&#285;on de la Rostro de
+la Elefanto, kaj la Ekrigardojn de la Cervinoj, kaj la Kunvenon de
+la Abel-amasoj kaj la &#284;ojan Gajecon de la Sunradio, kaj la Ploremon
+de la Nuboj, kaj la &#348;an&#285;emon de la Ventoj, kaj la Timemon de la
+Leporo, kaj la Vanecon de la Pavo, kaj la Molecon de la Brusto de
+la Papago, kaj la Malmolecon de la Diamanto, kaj la Dol&#265;econ de la
+Mielo, kaj la Kruelecon de la Tigro, kaj la Varman Brilon de Fajro,
+kaj la Babilemon de Garoloj, kaj la Kares-murmuradon de Kolomboj, kaj
+la Hipokritecon de la Gruo, kaj la Fidelecon de la &#264;akavako, kaj,
+kunmetinte kune tiujn &#265;i, li kreis la Virinon kaj &#349;in donis al la
+Viro.</p>
+
+<p>Sed, post unu semajno, la Viro venis al li kaj diris: "Sinjoro, tiu
+&#265;i esta&#309;o, kiun vi donis al mi, malfeli&#265;igadas mian vivon. &#348;i
+sen&#265;ese babilas, kaj min turmentas pli ol estas tolereble, neniam
+permesante al mi pacon. &#348;i okupas mian tutan tempon, &#349;i senka&#365;ze
+ploras, kaj &#265;iam &#349;i estas mallaborema. Mi venas por redoni &#349;in,
+&#265;ar mi ne povas kun &#349;i vivadi."</p>
+
+<p>Tial Ajvashti diris "Tre bone," kaj li reprenis &#349;in.</p>
+
+<p>Tiam, post alia semajno la Viro revenis al li, kaj diris: "Sinjoro,
+mi sentis la vivon esti tre izola tuj kiam mi redonis tiun esta&#309;on
+al vi. Mi memoras ke &#349;i dancis kaj kantis al mi, kaj mi memoras
+la flankrigardojn de la okuloj, kiel &#349;i ludis kun mi, kaj min
+&#265;irka&#365;prenis, kaj &#349;ia rido estis muziko, kaj &#349;i estis bela por
+rigardi, kaj mola por palpi; tial do redonu &#349;in al mi!"</p>
+
+<p>Tial Ajvashti diris "Tre bone," kaj li redonis &#349;in.</p>
+
+<p>Tiam, post nur tri tagoj, la Viro revenis denove al li kaj diris:
+"Sinjoro, mi ne povas &#285;in kompreni, sed, malgra&#365; &#265;io, mi
+certi&#285;as ke &#349;i estas pli turmento ol plezuro al mi, tial, mi
+petas, reprenu &#349;in."</p>
+
+<p>Sed Ajvashti ekkriis: "Ho! Hontindulo, foriru! Mi tion &#265;i ne suferos
+plu; vi devas fari tiel bone, kiel vi povos."</p>
+
+<p class="pagenum">67</p>
+
+<p>Tiam la Viro diris: "Sed mi ne povas vivi kun &#349;i!"</p>
+
+<p>Kaj Ajvashti respondis: "Vi nek povas vivi sen &#349;i." Kaj li turnis la
+dorson kontra&#365; la Viro kaj da&#365;rigis sian laboron.</p>
+
+<p>Tiam la Viro diris: "Kion mi faros? Mi ne povas kun &#349;i vivi, kaj mi
+ne povas sen &#349;i vivi!"</p>
+</div>
+<div class="right" lang="en">
+<p>In the beginning, when Iwashti came to the creation of Woman, be
+found that he had exhausted his material in the making of Man, and
+that no solid elements were left.</p>
+
+<p>In this dilemma, after much profound meditation, he did as follows:</p>
+
+<p>He took the Rotundity of the Moon, and the Curves of the Creepers,
+and the Clinging of Tendrils, and the Trembling of Grass, and the
+Slenderness of the Reed, and the Bloom of Flowers, and the Lightness
+of Leaves, and the Tapering of the Elephant&rsquo;s Trunk, and the Glances
+of the Deer, and the Clustering of the Swarms of Bees, and the Joyous
+Gaiety of the Sunbeam, and the Weeping of the Clouds, the Fickleness
+of the Winds, and the Timidity of the Hare, and the Vanity of the
+Peacock, and the Softness of the Parrot&rsquo;s Bosom, and the Hardness of
+Adamant, and the Sweetness of Honey, and the Cruelty of the Tiger,
+and the warm Glow of Fire, the Chattering of Jays, and the Cooing of
+the Kabala, and the Hypocrisy of the Crane, and the Fidelity of the
+Chakawaka; and compounding all these together, he made Woman and gave
+her to Man.</p>
+
+<p>But after one week Man came to him and said: "Lord, this creature
+whom you have given me makes my life miserable. She chatters
+incessantly, and teases me beyond endurance, never leaving me alone.
+She takes up all my time, she cries about nothing, and is always
+idle. I have come to give her back again, as I cannot live with her."</p>
+
+<p>So Iwashti said "Very well," and he took her back.</p>
+
+<p>Then after another week Man came to him and said: "Lord, I find
+that my life is very lonely since I gave you back that creature. I
+remember how she used to dance and sing to me, to look at me out of
+the corners of her eyes, and play with me and cling to me, and her
+laughter was music, and she was beautiful to look at and soft to
+touch; so give her back to me again."</p>
+
+<p>So Iwashti said "Very well," and he gave her back again.</p>
+
+<p>Then after only three days Man came back again to him, and said:
+"Lord, I know not how it is, but, after all, I have come to the
+conclusion that she is more of a trouble than a pleasure to me, so
+please take her back again."</p>
+
+<p>But Iwashti said: "Out on you, shameful one! Be off! I will have no
+more of this; you must manage how you can."</p>
+
+<p>Then Man said: "But I cannot live with her."</p>
+
+<p>And Iwashti said: "Neither can you live without her." And he turned
+his back on Man and went on with his work.</p>
+
+<p>Then Man said: "What is to be done? For I cannot live with her, and I
+cannot live without her."</p>
+</div>
+</div>
+
+<div id="est2-5-13" class="poetry" lang="eo">
+<h3 class="poem-header">LA FOR&#284;ISTO.</h3>
+
+<p>Kanto originale verkita de S<sup>rino</sup> Reddet. (Sens).</p>
+
+<div class="verse">
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Ho For&#285;isto, for&#285;u feron!</span><br />
+  <span class="i0">Prenu per muskola brako</span><br />
+  <span class="i0">La martelon, forte frapu,</span><br />
+  <span class="i0">Bona la plugferon faru.</span><br />
+  <span class="i2">Jes, mi ekbruligas karbon,</span><br />
+  <span class="i2">Kaj mi for&#285;as por la Vivo!</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Ho For&#285;isto, for&#285;u feron!</span><br />
+  <span class="i0">Tiru el la ru&#285;a fajro</span><br />
+  <span class="i0">&#264;iujn metiistajn ilojn</span><br />
+  <span class="i0">De l&rsquo; ma&#349;inoj la radarojn.</span><br />
+  <span class="i2">Jes, mi ekbruligas karbon,</span><br />
+  <span class="i2">For&#285;os tuj por Laboristo!</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Ho For&#285;isto, for&#285;u feron!</span><br />
+  <span class="i0">Ser&#265;u el la blua &#349;talo</span><br />
+  <span class="i0">La plej bonan kaj flekseblan,</span><br />
+  <span class="i0">For&#285;u bisturilon akran!</span><br />
+  <span class="i2">Jes, mi ekbruligas karbon,</span><br />
+  <span class="i2">For&#285;os tuj por Kuracisto!</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Ho For&#285;isto, for&#285;u feron!</span><br />
+  <span class="i0">A&#365;du de la pafilego</span><br />
+  <span class="i0">Fore la teruran vo&#265;on</span><br />
+  <span class="i0">Kaj rapide for&#285;u glavon!</span><br />
+  <span class="i2">Ne ne! Mi estingas karbon,</span><br />
+  <span class="i2">Mi ne for&#285;os por la Morto!</span></div>
+</div>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-14" class="article" lang="eo">
+<h3>LA KATINO &amp; LA KOKIDOJ.</h3>
+
+<p class="center">Originale verkita de Jem Ross Archibald.</p>
+
+
+<p>La interesa rakonto <i>Katnesto</i> sur la Februara numero de <span class="sc">The
+Esperantist</span> rememorigis al mi la sa&#285;an maljunan katinon, kiun
+mi ofte vidis kune kun &#349;iaj strangaj familioj en farmadomo, kien mi
+vizitis geamikojn.</p>
+
+<p>&#348;ia nomo estos Torty, sed &#349;i estis anka&#365; nomita "Kara avineto,"
+&#265;ar &#349;i flegis kaj tre zorge vartis kelke da orfaj katidoj, kies
+malfeli&#265;ajn gepatrojn la &#265;asgardistoj mortigis en la proksima
+arbaro.</p>
+
+<p>Kiam mi &#349;in ekvidis, mi pensis la nomon "Avineto" tute ta&#365;ga por
+&#349;ia plen-zorga viza&#285;o sed, tiatempe, mi ne konis, ke Torty posedis
+plumajn tiel bone kiel pelajn familiojn.</p>
+
+<p>En tago mi &#349;in vidis alportante en &#349;ia bu&#349;o etan kokidon.</p>
+
+<p>Mi tuj ekkuris, kiel mi tiam pensis, por savi la vivon al la
+malfeli&#265;a kokido.</p>
+
+<p>Torty atingis la kuirejon, mi &#349;in sekvis en tiun grandan &#265;ambron.</p>
+
+<p>&#348;i &#285;entile metis la birdeton en komfortan korbon apud la kameno.
+&#348;i blekis kaj murmuretis dum &#349;i vartis la kokideton!</p>
+
+<p>Mi diris al la servistoj, ke mi timis ke Torty mortigus la birdeton,
+kaj ili tiam diris al mi la sekvantan rakonton.</p>
+
+<p>La farmamastrino unu tagon trovis kuvon da kokidoj, kies malserioza
+patrino forlasis ilin perei en la kortbirdejo.</p>
+
+<p>Tion &#265;i la farmamastrino tre beda&#365;ris, &#265;ar ili apartenis al bona
+raso de bela kortbirdaro, tial &#349;i alportis ilin, kaj enmetis ilin en
+korbon apud la fajro en kuirejo.</p>
+
+<p>&#348;i eliris el tiu &#265;ambro por trovi flanelon por kovri kaj varmigi la
+kokidojn.</p>
+
+<p>&#348;i a&#365;dis la maljunan katinon murmurante apud la korbo, kaj diris
+"Torty! Kara katino, vi povos varmigi tiujn &#265;i malfeli&#265;ajn
+kreita&#309;ojn!"</p>
+
+<p>Nu imagu &#349;ian miregon, kiam Torty blekis "Mia&#365; (<i>Jes!</i>) kaj tuj
+eksaltis tre zorge en la korbon."</p>
+
+<p>De tiu tempo, &#265;iuj el la orfaj birdetoj fari&#285;is la genepoj de la
+aminda maljuna "Avineto Torty."</p>
+
+<p>Oni povas priskribi la korbon de Torty anka&#365; kiel la <i>Katnesto</i>.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-15" class="poetry" lang="eo">
+<p class="pagenum">68</p>
+<h3 class="poem-header">"MORGA&#364;."</h3>
+
+<p>Popoldira fabelo versigita de A. Motteau.</p>
+
+<div class="verse">
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">"Matene, morga&#365;, kampon mian,"</span><br />
+  <span class="i2">Trenjo diris, "mi tuj plugos,</span><br />
+  <span class="i2">Anta&#365; ol sezon&rsquo; forflugos,</span><br />
+  <span class="i0">A&#365; grenon havos mi nenian."</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Alvenis morga&#365;; la plugilo</span><br />
+  <span class="i2">Tute preta lin atendis,</span><br />
+  <span class="i2">Sed nun man&#285;inviton sendis</span><br />
+  <span class="i0">Al li aminde la bofilo.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">E&#265; Trenjon &#349;anceligis tio ...</span><br />
+  <span class="i2">&#264;u li devos tuj plugiri,</span><br />
+  <span class="i2">A&#365; &#265;u &#265;e filin&rsquo; man&#285;iri?</span><br />
+  <span class="i0">Bah! <i>tago</i> ta&#365;gas por <i>nenio</i>.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Amiko Trenjo do festenis</span><br />
+  <span class="i2">&#264;e l&rsquo; bofilo kaj filino,</span><br />
+  <span class="i2">Kie, eble, ru&#285;a vino</span><br />
+  <span class="i0">Malfrue lin en lit&rsquo; detenis.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Anstata&#365; tago, du li perdis&mdash;</span><br />
+  <span class="i2">"Morga&#365; mi pli longe plugos,"</span><br />
+  <span class="i2">Diris li, "ne tiel ta&#365;gos."</span><br />
+  <span class="i0">Sitele morga&#365; trapluvadis.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Postmorga&#365; la veter&rsquo; beli&#285;is ...</span><br />
+  <span class="i2">Plugi &#265;u nun povas Trenjo?</span><br />
+  <span class="i2">Ne, &#265;ar en la &#265;evalejo</span><br />
+  <span class="i0">&#264;evalo lia malsani&#285;is.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Kaj tiam venis vila&#285;festo,</span><br />
+  <span class="i2">Kaj neniu faris ion:</span><br />
+  <span class="i2">&#348;atis Trenjo l&rsquo; opinion</span><br />
+  <span class="i0">Ke beno &#265;iam estas resto.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Semajn&rsquo; alia sin komencis</span><br />
+  <span class="i2">Per grandega kampfoiro;</span><br />
+  <span class="i2">E&#265; fori&#285;i de l&rsquo; vojiro</span><br />
+  <span class="i0">Neniam Trenjo ja intencis.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Edzi&#285;on tiam li alestis,</span><br />
+  <span class="i2">Poste al enterigiro:</span><br />
+  <span class="i2">Tro malfrue la deziro</span><br />
+  <span class="i0">Por kampon plugi nun &#265;eestis.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0"><i>Se post la semsezono plugos</i></span><br />
+  <span class="i2"><i>Prokrastulo kampon sian,</i></span><br />
+  <span class="i2"><i>Ne miregu se nenian</i></span><br />
+  <span class="i0"><i>Tritikon li engrenejigos.</i></span></div>
+</div>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-16" class="article" lang="eo">
+<h3>ANTA&#364; LA RIGARDO DE LA VIVO.</h3>
+
+<p class="center">Tradukita de &mdash;&mdash;ko.</p>
+
+
+<p>Anta&#365; la rigardo de la severa vivo staris du homoj, amba&#365;
+nekontentaj je &#285;i, kaj al la demando: "Kion vi atendas de mi?" unu
+el ili per laca vo&#265;o diris:</p>
+
+<p>"Mi estas indignigita per la krueleco de viaj interkontra&#365;ecoj,
+senforte mia prudento penas kompreni la sencon de la ekzisto, kaj per
+senlumeco de malkompreno je vi animo mia estas plena. Mia memkonscio
+diras al mi, ke homo estas la plej bona el &#265;iuj kreita&#309;oj."</p>
+
+<p>"Kion vi volas de mi?" senpasie demandis Vivo.</p>
+
+<p>"Feli&#265;on! ... Por feli&#265;o mia estas necese, ke vi interpacigu du
+fundamentojn de la interkontra&#365;ecoj de animo mia: mian <i>mi volas</i>
+kun via <i>vi</i> devas."</p>
+
+<p>"<i>Volu</i> tion, kion vi <i>devas</i> por mi," severe diris Vivo.</p>
+
+<p>"Mi ne volas esti ofero via!" ekkriis la homo. "Mi volas esti reganto
+de la vivo, sed devas mi kolon fleksadi en jugo de &#285;iaj le&#285;oj&mdash;por
+kio?"</p>
+
+<p>"Vi parolu do pli simple!" diris la dua homo, starinta pli proksime
+al Vivo, sed la unua da&#365;rigis, ne doninte atenton al la paroloj de
+lia kolego:</p>
+
+<p>"Mi volas liberecon, vivi en harmonio kun deziroj miaj, kaj mi volas
+esti por proksimulo la&#365; sento de devo, nek frato, nek servanto, kaj
+mi estos tiu, kiel mi volos libere&mdash;sklavo a&#365; frato. Mi ne volas
+en societo esti &#349;tono, kiun societo ku&#349;igas, kien kaj kiel &#285;i
+ekvolas, konstruante malliberejojn de feli&#265;o sia. Mi estas homo, mi
+estas spirito kaj prudento. Vivo, mi devas esti libera!"</p>
+
+<p>"Haltu!" diris Vivo, severe ridetante. "Vi multe parolis, kaj &#265;io,
+kion vi diros plu estas por mi certa. Vi volas esti libera! Kio do?
+Estu! Bataladu kun mi, venku min, kaj estu por mi reganto; kaj mi
+tiam via sklavo estos. Vi scias, mi estas senpasia kaj al venkantoj
+&#265;iam facile cedadis. Sed estas necese venki! Vi al batalado kun mi,
+pro via libereco, &#265;u estas kapabla? Jes? Sufi&#265;e forta estas vi por
+venko kaj je forto via &#265;u vi kredas?"</p>
+
+<p>Kaj la homo diris malgaje: "Vi entiris min en bataladon kun mem mi,
+vi akrigis prudenton mian, kiel tran&#265;ilon, &#285;i enpu&#349;i&#285;is al mi
+malproksimen en animon kaj dispremis &#285;in!"</p>
+
+<p class="pagenum">69</p>
+
+<p>"Sed vi kun &#285;i pli severe parolu, ne plendu," diris la dua homo.</p>
+
+<p>Sed la unua da&#365;rigis: "Mi ripozi volas de premo via. Ho donu al mi
+&#285;ui feli&#265;on!"</p>
+
+<p>Vivo ree ekridetis per rideto, simila al brilo de glacio:</p>
+
+<p>"Diru! Kiam vi parolas, &#265;u vi postulas, a&#365; petas?"</p>
+
+<p>"Mi petas!" kiel e&#293;o la homo diris.</p>
+
+<p>"Vi petas, kiel kutima almozulo; sed, malfeli&#265;ulo mia, mi devas diri
+al vi&mdash;Vivo almozon ne donas! Kaj &#265;u vi scias? Libera li ne petas,
+li mem prenas donacojn miajn.... Sed vi! Vi estas nur sklavo de miaj
+deziroj, sed ne pli. Libera estas tiu, en kiu estas forto de &#265;iuj
+deziroj rifuzi&#285;i por en unu sin enmeti. &#264;u vi komprenis? Foriru!"</p>
+
+<p>Li komprenis, kaj ku&#349;i&#285;is, kiel hundo, &#265;e la piedoj de la
+senpasia vivo por nerimarkeble kaptadi pecojn de &#285;ia tablo, &#285;iajn
+man&#285;-resta&#309;ojn.</p>
+
+<p>Tiam la senkoloraj okuloj de la severa vivo ekrigardis la duan
+homon&mdash;tio estis maldelikata, sed bona viza&#285;o:</p>
+
+<p>"Pri kio vi petas?"</p>
+
+<p>"Mi ne petas, sed postulas."</p>
+
+<p>"Kion?"</p>
+
+<p>"Kie estas justeco? Donu &#285;in tien &#265;i! &#264;ion ceteran poste mi
+prenos, dume bezona al mi estas nur justeco. Mi longe atendis,
+pacience atendis, mi vivis en laborado, sen ripozo, sen lumo! Mi
+atendis.... sed sufi&#265;e! Kie estas justeco?"</p>
+
+<p>Kaj Vivo al li senpasie respondis: "Prenu!"</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-17" class="article" lang="eo">
+<h3>LA KONSCIENCO.</h3>
+
+<p class="center">De Victor Hugo, tradukita de C. Guersent (Rouen).</p>
+
+
+<p>Kune kun siaj infanoj, kiam Kaino, la haroj malordigitaj, la viza&#285;o
+oliv-verdigita, tra la blovanta ventego forkuris malproksime de
+Jehovo kiam vesperi&#285;is, li mal&#285;oje alvenis &#265;e la malsupron de
+monto en vasta kamparo. Lia edzino lacigata, liaj senspiraj filoj
+petis de li: "Ni ku&#349;i&#285;u teren kaj dormu."</p>
+
+<p>Kaino, ne dormante, son&#285;is malsupre de la monto. Levinte la kapon en
+la &#265;iela funebra arka&#309;o li vidis Okulon grande malfermatan, kiu,
+en la mallumo, fikse rigardis lin. "Mi estas tro proksime," li diris
+tremante.</p>
+
+<p>Li vekis siajn dormantajn filojn, sian lacigitan edzinon, kaj ree
+forkuris mal&#285;oje tra la mondon. Tridek tagojn kaj noktojn li
+vagadis. Li mar&#349;is muta, pala kaj tremanta je la plej malgranda
+brueto, ne rigardante malanta&#365; si, ne ripozante, ne dormante.</p>
+
+<p>Fine li alvenis &#265;e la marbordoj de lando nomata Assuro.</p>
+
+<p>"Ni haltu tie," li diris, "&#265;ar tiu loko estas sendan&#285;era. Tie estas
+la fino de la mondo."</p>
+
+<p>Kiam li sidi&#285;is, li vidis ankora&#365; Okulon lin rigardantan &#265;e la
+horizonto.</p>
+
+<p>Tiam li skui&#285;is de forta tremo:</p>
+
+<p>"&#348;irmu min!" li &#285;emis, kaj, la fingro sur la bu&#349;o, liaj infanoj
+rigardis lin sova&#285;e tremantan.</p>
+
+<p>Kaino diris al &#308;abelo, patro de la vagantuloj de la vasta dezerto,
+kiuj lo&#285;as sub vastaj tendoj: "Etendu tiuflanke la tol-tendon."</p>
+
+<p>Oni etendis la tolan mureton.</p>
+
+<p>Kiam oni starigis &#285;in per plombaj najloj: "&#264;u vi nenion plu vidas?"
+diris Tsillao, lia blonda nepino, dol&#265;a kiel matenru&#285;o; kaj Kaino
+respondis:</p>
+
+<p>"Okulon mi ankora&#365; vidas."</p>
+
+<p>&#308;ubalo, patro de tiuj, kiuj trapasas la vila&#285;ojn ludante per
+trumpetoj kaj frapante tamburojn ekkriis: "Mi konstruos barilegon."</p>
+
+<p>Li altigis bronzan muregon, kiu &#349;irmis Kainon. Sed tiu &#265;i ankora&#365;
+&#285;emis: "Tiu &#265;i Okulo &#265;iam rigardadas min."</p>
+
+<p>Eno&#293;o diris: "Ni faru zonon de turoj tiel teruran, ke nenio povu
+alproksimi&#285;i. Ni faru fortika&#309;on, kaj ni &#285;in tute fermu."</p>
+
+<p>Tiam Tubalkaino, la forgistestro, konstruis grandegan kaj superhoman
+urbon. Dum li laboris, liaj fratoj forpelis la Enosidojn, kaj la
+Sethidojn, kaj oni boris la okulojn de la preterpasantoj.</p>
+
+<p>Vespere oni pafarkis al la steloj. La granito anstata&#365;is la
+tol-tendon; oni kunligis &#265;iujn &#349;tonojn per feraj ligiloj.</p>
+
+<p>Infera &#349;ajnis la urbo. La ombro de la turoj noktigis la kamparon, la
+muregoj estis dikaj same kiel montoj, kaj oni skribis sur la pordo:
+"Estas tute malpermesate al Dio tien &#265;i eniri!"</p>
+
+<p>Kiam ili finis muregi, oni &#349;irmis la avon en &#349;tonturo, sed li
+restis funebra kaj okulfiksata.</p>
+
+<p>"Ho, Avo mia! &#264;u la Okulo malaperis?" diris Tsillao tremanta, kaj
+Kaino ree &#285;emis: "Ne, &#265;iam &#285;i estas tie."</p>
+
+<p>Tiam li diris: "Mi volas lo&#285;i sub la tero, kiel homo tute sola en
+sia tombo; nenio plu vidos min, mi neniam ion plu vidos."</p>
+
+<p>Oni do fosis kavegon, kaj Kaino diris: "Bone!"</p>
+
+<p>Tiam li malsupreniris sola sub tiun malluman arka&#309;on.</p>
+
+<p>Kiam li estis sidi&#285;inta, kiam oni estis ferminta super lia kapo la
+subteran galerion, tra la mallumo, en la tombo, Kainon &#265;iam fiksadis
+la Okulo.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-18" lang="eo" class="drama">
+<p class="pagenum">70</p>
+<h3 class="poem-header">LA SON&#284;O DE KLARENCO.</h3>
+
+<p>Tradukita el la dramo "La Re&#285;o Ri&#265;ardo III." (Shakespeare) de C.
+Bicknell.</p>
+
+
+<p class="role">Brakenburo.</p>
+
+  <span class="i0">Kial malbone fartas Via Mo&#349;to?</span>
+
+<p class="role">Klarenco.</p>
+
+  <span class="i0">Ho! mi la nokton tre mizere pasis,</span><br />
+  <span class="i0">Pro son&#285;oj kaj vida&#309;oj terurigaj;</span><br />
+  <span class="i0">Do kvankam mi Kristan&rsquo; fidela estas,</span><br />
+  <span class="i0">Ne volus mi similan nokton pasi</span><br />
+  <span class="i0">Por gajni mondon da feli&#265;aj tagoj,&mdash;</span><br />
+  <span class="i0">Tiel terure estis kaj mal&#285;oje!</span>
+
+<p class="role">Brakenburo.</p>
+
+  <span class="i0">Kaj Via Mo&#349;ta son&#285;o, kio estis?</span>
+
+<p class="role">Klarenco.</p>
+
+  <span class="i0">Mi pensis, ke mi el la Tur&rsquo; forkuris.</span><br />
+  <span class="i0">Kaj en&#349;ipi&#285;is por la martransiro</span><br />
+  <span class="i0">Al Burgundi&rsquo;, kun mia frat&rsquo; Glostero;</span><br />
+  <span class="i0">Kaj li min vokis el &#265;ambreto mia</span><br />
+  <span class="i0">Al la ferdek&rsquo;: de tie ni rigardis</span><br />
+  <span class="i0">Anglujon, kaj pri mil teruraj tempoj</span><br />
+  <span class="i0">Dum la militoj inter Lankastero</span><br />
+  <span class="i0">Kaj Yorko, ni parolis. Dum ni pa&#349;is</span><br />
+  <span class="i0">La&#365;longe la ferdekon kapturnigan,</span><br />
+  <span class="i0">Mi pensas ke Glostero iom falas;</span><br />
+  <span class="i0">Kaj li, falante, min de&#309;etas kiu</span><br />
+  <span class="i0">Lin savi penas, en la maltrankvilajn</span><br />
+  <span class="i0">Ondegojn de la mar&rsquo;. Ho! Dio mia!</span><br />
+  <span class="i0">Ho! Dio! droni! kia suferado!</span><br />
+  <span class="i0">Ho! kia akvobruo en l&rsquo; oreloj!</span><br />
+  <span class="i0">Kiom da mortvida&#309;oj al l&rsquo; okuloj!</span><br />
+  <span class="i0">De &#349;ipoj derompa&#309;ojn mil mi vidas,</span><br />
+  <span class="i0">Kaj dekmil korpojn kiujn fi&#349;oj mordas;</span><br />
+  <span class="i0">Amasojn orajn, ankrojn kaj perlarojn,</span><br />
+  <span class="i0">Juvelojn de valor&rsquo; nekalkulebla,</span><br />
+  <span class="i0">&#264;e l&rsquo; fundo de la maro dissemitajn:</span><br />
+  <span class="i0">En la kranioj de l&rsquo; mortintoj iuj;</span><br />
+  <span class="i0">Kaj en la truoj kie unufoje</span><br />
+  <span class="i0">Okuloj lo&#285;is, ku&#349;as pro mal&#349;ato,</span><br />
+  <span class="i0">Juveloj rebrilantaj, kiuj kisas</span><br />
+  <span class="i0">La koton de la mara profunda&#309;o</span><br />
+  <span class="i0">Kaj nur mokadis ostojn de mortintoj.</span>
+
+<p class="role">Brakenburo.</p>
+
+  <span class="i0">&#264;u vi, mortante, libertempon havis</span><br />
+  <span class="i0">Sekretojn de la maro por rigardi?</span>
+
+<p class="role">Klarenco.</p>
+
+  <span class="i0">Jes, tiel pensis mi, kaj ofte provis</span><br />
+  <span class="i0">Delasi la spiriton; sed l&rsquo; akvaro</span><br />
+  <span class="i0">Envia tenis &#285;in, ne permesante</span><br />
+  <span class="i0">Ke &#285;i l&rsquo; aeron vastan kaj malplenan</span><br />
+  <span class="i0">Ekser&#265;u, sed sufokis &#285;in en mia</span><br />
+  <span class="i0">&#284;emanta korpo preska&#365; rompigita</span><br />
+  <span class="i0">De penoj, por ke &#285;i en maron iru.</span>
+
+<p class="role">Brakenburo.</p>
+
+  <span class="i0">&#264;u ne veki&#285;is vi, pro l&rsquo; agonio?</span>
+
+<p class="role">Klarenco.</p>
+
+  <span class="i0">Ho! ne! post vivo mia son&#285;o da&#365;ris,</span><br />
+  <span class="i0">Kaj la ventego en l&rsquo; anim&rsquo; komencis,</span><br />
+  <span class="i0">Kiam, la&#365; mia penso, &#285;i transiris</span><br />
+  <span class="i0">Kun la pramist&rsquo; malgaja, li pri kiu</span><br />
+  <span class="i0">Poetoj skribas, la melankolian</span><br />
+  <span class="i0">Riveron, en la &#265;iamnoktan regnon.</span><br />
+  <span class="i0">L&rsquo; unuo kiu mian fremdanimon</span><br />
+  <span class="i0">Salutis, estis la famul&rsquo;, Warwick&rsquo;o</span><br />
+  <span class="i0">Bopatro nobla mia; li ekkriis</span><br />
+  <span class="i0">"Do kian punon pro &#309;urrompo lia</span><br />
+  <span class="i0">Malklara regno al Klarenco falsa</span><br />
+  <span class="i0">Nun povas doni?" kaj li nenii&#285;is.</span><br />
+  <span class="i0">Tiam fantomo al an&#285;el&rsquo; simila</span><br />
+  <span class="i0">Kun la harar&rsquo; per sango makulita,</span><br />
+  <span class="i0">Vagante venis; kaj li la&#365;te kriis</span><br />
+  <span class="i0">"Klarenco estas alveninta, falsa</span><br />
+  <span class="i0">Perfida, &#309;urrompinta; li, Klarenco,</span><br />
+  <span class="i0">Kiu min vundis apud Tewkesbury&rsquo;o:</span><br />
+  <span class="i0">Ho! kaptu lin, Furioj, lin konduku</span><br />
+  <span class="i0">En viajn turmentadojn." Tiam fine,</span><br />
+  <span class="i0">Mi pensis ke infera diablaro</span><br />
+  <span class="i0">&#264;irka&#365;as min, kaj tiel malbelege</span><br />
+  <span class="i0">Kriegas, ke pro ili mi veki&#285;as</span><br />
+  <span class="i0">Tremante, kaj dum longa posta tempo</span><br />
+  <span class="i0">Mi kredas ke mi estas en infero,</span><br />
+  <span class="i0">Tiel terura &#349;ajnis mia son&#285;o.</span>
+
+<p class="role">Brakenburo.</p>
+
+  <span class="i0">Ne stranga estas ke &#285;i vin timigis,</span><br />
+  <span class="i0">&#264;ar mi mem timas, e&#265; per la rakonto.</span>
+
+<p class="role">Klarenco.</p>
+
+  <span class="i0">Ho! Brakenburo, mi por li, Edwardo,</span><br />
+  <span class="i0">Aferojn faris, kiuj nun atestas</span><br />
+  <span class="i0">Kontra&#365; animo mia; kaj rimarku</span><br />
+  <span class="i0">Per kio li nun rekompencas min.</span><br />
+  <span class="i0">Ho Di&rsquo;! se pre&#285;oj Vin ne kontentigos</span><br />
+  <span class="i0">Sed Vi Vin ven&#285;os pro la miaj krimoj,</span><br />
+  <span class="i0">Sur mi, mi mem, kolero Via falu;</span><br />
+  <span class="i0">Ho! la edzinon mian la senkulpan,</span><br />
+  <span class="i0">Pardonu, kaj mizerajn idojn miajn.</span><br />
+  <span class="i0">Gardisto, apud mi sidi&#285;u iom.</span><br />
+  <span class="i0">La kor&rsquo; laci&#285;as, kaj mi volus dormi.</span>
+
+<p class="role">Brakenburo.</p>
+
+  <span class="i0">Sinjor&rsquo;, volonte; Di&rsquo; vin ripozigu.</span><br />
+
+<p class="near_sig">(<span class="sc">Klarenco</span> <i>dormas</i>).</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-19" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">71</p>
+<h3>LA URBO DE LA DEMONOJ.</h3>
+
+<p class="center">Tradukita de Elise Bauer (Munich).</p>
+
+
+<p>Anta&#365; multe da jaroj vivadis en la floranta urbo Kajro Hebrea rabeno
+nomita Jo&#293;onano, kiu estis la plej eminenta klerulo en sia lando.
+Lia famo vasti&#285;is en la tuta Oriento, kaj la plej malproksimaj
+popoloj sendis siajn junulojn, por ensorbi sa&#285;econ de liaj lipoj. Li
+estis profunde instruita en la tradicioj de siaj anta&#365;uloj, kaj en
+disputadoj lia vorto estis decidiga. Li estis pia, justa kaj severa,
+sed li havis unu malvirton&mdash;la amo por la oro estis kaptinta lian
+koron, kaj li ne malfermis sian manon al la malri&#265;uloj. Tamen li
+estis pli ri&#265;a ol la plimulto, lia sa&#285;eco estante por li la fonto
+de ri&#265;eco. La Hebreoj de la urbo &#265;agreni&#285;is pro tiu &#265;i makulo en
+la karaktero de la plej sa&#285;a el ili sed, kvankam la maljunuloj de la
+gento da&#365;rigis respekti lin pro lia famo, la virinoj kaj infanoj ne
+donis al li alian nomon ol: "Rabeno Jo&#293;onano, avarulo."</p>
+
+<p>Neniu sciis tiel bone kiel li la ceremoniojn bezonatajn al la
+iniciatio en la religion de Moseo, sekve la ekzercado de tiuj &#265;i
+solenaj oficoj estis por li alia fonto de gajno.</p>
+
+<p>Unu tagon, promenante en la &#265;irka&#365;a&#309;o de Kajro, kaj paroladante
+kun junulo pri le&#285;o-scienco, okazis ke la an&#285;elo de la morto
+ekfrapis lian akompananton. Li falis senmove anta&#365; la piedoj de la
+rabeno, dume tiu &#265;i estis ankora&#365; parolanta.</p>
+
+<p>Vidante ke la junulo estas senviva, la rabeno dis&#349;iris siajn vestojn
+kaj gloriis Dion. Sed lia koro estis ektu&#349;ita kaj, nokte, pensoj
+pri la morto elturmentis lin. Li maltrankvili&#285;is pripensante sian
+malmolecon kontra&#365; la malri&#265;uloj, kaj li diris: "Benata estu la
+nomo de Dio! Se iu petos min fari ion je Lia sankta nomo, mi &#285;in
+faros senpage." Sed li eksopiris, &#265;ar li timis ke oni povus peti lin
+pri porcio de lia oro.</p>
+
+<p>Dum tiuj &#265;i pensoj ankora&#365; okupis lin, la&#365;ta krio a&#365;di&#285;is anta&#365;
+la pordego de lia domo.</p>
+
+<p>"Veki&#285;u, dormulo," la vo&#265;o diris, "Veki&#285;u! Infano estas morte
+malsana, kaj la patrino sendis min por vi, por ke vi faru vian
+oficon."</p>
+
+<p>"La nokto estas senluma," respondis la rabeno, alproksimi&#285;ante la
+fenestron, "kaj miaj jaroj estas multaj. &#264;u ne estas en Kajro pli
+junaj viroj ol mi?"</p>
+
+<p>"Mi estas sendita nur por vi, rabeno Jo&#293;onano, nomita sa&#285;ulo de
+kelkaj, sed avarulo de aliaj. Jen estas oro," li da&#365;rigis, eltirante
+monujon plenan je ze&#293;enoj, "mi ne deziras vian laboron por nenio! Mi
+vin petegas veni, je la nomo de Dio!"</p>
+
+<p>Tiam la rabeno memoris la &#309;us-faritan promeson kaj li &#285;emis
+spirite, &#265;ar la monujo &#349;ajnis esti multepeza.</p>
+
+<p>"&#264;ar vi petegis min en la Dia nomo, mi iros kun vi," li diris al la
+viro, "sed mi esperas, ke la interspaco ne estas granda. Remetu la
+monon en vian po&#349;on."</p>
+
+<p>"La loko estas proksima," respondis la fremdulo,&mdash;nobla, bele-vestita
+junulo. "Rapidu, &#265;ar mi ne devas perdi tempon."</p>
+
+<p>Jo&#293;onano levi&#285;is, sin vestis, kaj, zorge &#349;losinte &#265;iujn pordojn
+de sia domo kaj metinte la &#349;losilojn en sekretan lokon, li akompanis
+la fremdulon.</p>
+
+<p>"Mi ne memoras tian malluman nokton," diris la maljunulo. "Vi estu
+mia gvidisto, &#265;ar mi povas apena&#365; vidi la vojon."</p>
+
+<p>"Mi &#285;in konas bone," respondis lia akompananto, sopirante, "estas
+vojo multe vizitata, kaj hore trairata de multaj. Apogu vin sur mia
+brako, kaj ne timu."</p>
+
+<p>Ili anta&#365;en pa&#349;adis. Estis mallume, sed heli&#285;is kelkafoje, kaj
+tiam la rabeno ekvidis, ke li sin trovis en loko al li nekonata.</p>
+
+<p>"Mi kredis," li diris, "ke mi konas la tutan &#265;irka&#365;a&#309;on de Kajro,
+tamen mi ne scias, kie mi estas. Mi esperas, mia amiko, ke vi ne
+estas perdinta la vojon." Kaj li sentis malkura&#285;on en la koro.</p>
+
+<p>"Ne timu," respondis la gvidisto, "via voja&#285;o estas jam fini&#285;inta."
+Dum li parolis, la rabeno sentis siajn piedojn forgliti, kaj li
+malsupren rulis grandan deklivon. Retrovinte sin, li ekvidas, ke sia
+akompananto estis anka&#365; falinta, kaj staris nun apud li.</p>
+
+<p>"Ne, junulo, se vi petolos tiamaniere kun maljunuloj, viaj tagoj ne
+estos multaj! Ve al tiu, kiu insultas grizharojn!" diris la rabeno.</p>
+
+<p>La fremdulo senkulpigis sin, kaj amba&#365; da&#365;rigis silente la
+mar&#349;adon.</p>
+
+<p>La mallumo malplii&#285;is, kaj la mirigata rabeno ekvidis, ke ili estas
+venintaj al la pordegoj de urbo, kiun li neniam anta&#365;e vidis. Kaj li
+ja konis &#265;iujn urbojn en Egiptujo, kaj estis nur duono da horo de
+lia foriro de lia lo&#285;ejo en Kajro! Tial li ne sciis kion pensi, kaj
+sekvis la viron tremante.</p>
+
+<p>Balda&#365; ili trapa&#349;is la pordegojn de la feste iluminata urbo. La
+stratoj estis plenigataj de festigantoj, kaj gojaj sonoj a&#365;di&#285;is.</p>
+
+<p class="pagenum">72</p>
+
+<p>Sed, rigardante la viza&#285;ojn de la preter-pasantoj, Jo&#293;onano
+ekvidis, ke tiuj &#265;i estas la viza&#285;oj de homoj interne elturmentataj
+kaj, de la markoj kiujn ili havis, li sciis ke ili estas demonoj
+(Mazikenoj).</p>
+
+<p>Li estis profunde terurita, kaj je la tor&#265;-lumo li rigardis nun
+anka&#365; sian akompananton. Anka&#365; li havas la saman markon.</p>
+
+<p>La rabeno timi&#285;is multege, li preska&#365; svenis, sed li pensis ke
+estas pli bone silenti, kaj malgaje li sekvis sian gvidiston, kiu
+kondukis lin al belega domo en la plej bela kvartalo de la urbo.</p>
+
+<p>"Eniru!" diris la demono al Jo&#293;onano, "&#265;ar tiu &#265;i domo estas mia.
+La sinjorino kaj la infano estas en la supra &#265;ambro."</p>
+
+<p>La rabeno supreniris la &#349;tuparon, kaj eniris la &#265;ambron.</p>
+
+<p>La sinjorino, kies eksterordinara beleco estis vualita de senespera
+melankolio, ku&#349;is en lito, apud &#349;i la infano, en ri&#265;aj vesta&#309;oj,
+dormetis sur la genuoj de vartistino.</p>
+
+<p>"Rebeka, lumo de miaj okuloj, amatino de mia animo," diris la demono,
+"mi alkondukis al vi la rabenon Jo&#293;onanon, la sa&#285;ulon, kiun vi
+deziris. Vi permesu ke li tuj komencu sian oficon, &#265;ar li deziras
+reforiri rapide."</p>
+
+<p>Dirante tion &#265;i, li ridetis maldol&#265;e, kaj rigardis la rabenon. Tiam
+li eliris el la &#265;ambro sekvata de la vartistino.</p>
+
+<p>Kiam Jo&#293;onano kaj la sinjorino estis solaj, &#349;i sin turnis al li,
+dirante: "Malfeli&#265;ulo! &#265;u vi scias kien oni vin kondukis?"</p>
+
+<p>"Mi ja scias," li respondis kun profunda &#285;emo, mi scias, ke mi estas
+"en la urbo de la Mazikenoj."</p>
+
+<p>"Sciu do plue," &#349;i diris, kaj la larmoj fluegis el &#349;iaj okuloj, pli
+brilaj ol diamantoj, "sciu do plue, ke neniu estas iam alkondukita
+tien &#265;i, kiu ne estas pekinta kontra&#365; Dio. Ne estas necese, ke vi
+sciu mian pekon, kaj mi ne ser&#265;as scii vian. Sed &#265;i tie vi restados
+por &#265;iam, perdita kiel mi estas perdita." Kaj denove &#349;i ekploregis.</p>
+
+<p>La rabeno &#309;etis sian turbanon teren, kaj, el&#349;irante siajn harojn,
+li ekkriis: "Ve al mi! Kiu vi estas, virino, kiu parolas tiamaniere
+kun mi?"</p>
+
+<p>"Mi estas Hebreino," &#349;i diris, "filino de doktoro de le&#285;oscienco
+en la urbo Bagdad kaj alkondukita tien &#265;i, vi ne demandu kiel! Mi
+edzini&#285;is kun la Princo de la Mazikenoj, la sama kiu ser&#265;is vin. La
+infano, kiun vi vidis, estas mia unue naskito, kaj mi ne povas toleri
+la ideon, ke la animo de tiu &#265;i senkulpa infano devos perei! Mi tial
+petegis mian edzon, ke li penu alkonduki tien &#265;i pastron, por ke la
+le&#285;o de Moseo&mdash;benata estu lia memoro&mdash;estu plenumata. Kaj via famo,
+kiu etendis sin &#285;is Bagdad kaj ankora&#365; pli malproksime igis min
+pensi pri vi. Mia edzo, kvankam eminenta inter la Mazikenoj, estas
+pli justa ol la aliaj demonoj, kaj li amas min, kiun li ruinigis kun
+amo de malespero. Li do diris, ke la nomo de la sa&#285;a Jo&#293;onano estas
+bone konata al li, kaj ke li scias, ke vi ne povos rifuzi al li. Vi
+mem devos scii, kion vi estas farinta, por doni al li tian povon
+super vi."</p>
+
+<p>"Mi &#309;uras anta&#365; la &#265;ielo," diris la rabeno, "ke mi &#265;iam
+respektegis diligente la le&#285;on, kaj vivadis konstante la&#365; la
+tradicioj de niaj patroj, de la tago de mia naski&#285;o, &#285;is nun. Mi
+ne faris malbonon al iu ajn, a&#365; per vorto a&#365; faro, kaj &#265;iutage
+mi adoras la Sinjoron, plenumante detale &#265;iujn postulitajn
+ceremoniojn!"</p>
+
+<p>"Ne," diris la sinjorino, "&#265;ion tion vi povas esti farinta, kaj
+pli anka&#365;, sed, malgra&#365; tio &#265;i, la demonoj povas posedi povon
+super vi. Sed la tempo pasas, mi a&#365;das la pa&#349;ojn de mia edzo sur la
+&#349;tuparo. Ekzistas por vi unu &#349;anco de foriro."</p>
+
+<p>"Kia &#285;i estas? Ho, &#265;iela sinjorino, diru &#285;in al mi!"</p>
+
+<p>"Ne man&#285;u, ne trinku, ne akceptu pagon a&#365; donacon dum via estado en
+tiu &#265;i domo, kaj tiom da tempo, kiom vi tiel agas, la Mazikenoj ne
+havas povon super vi, viva a&#365; senviva. Estu kura&#285;a, kaj persista!"</p>
+
+<p>Kiam &#349;i &#265;esis paroli, &#349;ia edzo revenis en la &#265;ambron, sekvata de
+la vartistino, kiu portis &#265;iujn necesa&#309;ojn por la ceremonio.</p>
+
+<p>Kun multepeza koro li faris sian oficon, la vino estis, kiel kutime,
+&#265;irka&#365;-pasigata, por ke la infano, la patrino kaj la rabeno gustumu
+&#285;in. Li rifuzis &#285;in, dirante: "Pardonu min, Sinjoro, sed mi faris
+sanktan promeson fasti hodia&#365;, kaj mi nek man&#285;as nek trinkas."</p>
+
+<p>"Faru la&#365; via &#349;ato," diris la demono, "mi ne deziras, ke vi ne
+plenumu vian promeson!" kaj li ekridegis.</p>
+
+<p>Tiam la malfeli&#265;a rabeno estis kondukata en &#265;ambron, rigardantan
+sur &#285;ardenon, kie li pasigis la ceterajn noktajn horojn kaj la
+sekvantan tagon, ploregante, kaj pre&#285;ante la Sinjoron, ke li
+liberigu lin el la urbo de la demonoj.</p>
+
+<p>Sed kiam la dekdua horo batis kaj la suno estis subirinta, la princo
+revenis al li kaj diris: "Man&#285;u nun, mi vin petas, &#265;ar la tago
+estas pasinta, kaj li metis man&#285;a&#309;ojn anta&#365; li."</p>
+
+<p>"Pardonu de nove vian servanton, mia sinjoro!" respondis Jo&#293;onano,
+"&#265;ar mi faris sanktan promeson anka&#365; por tiu &#265;i tago. Ne koleri&#285;u
+kontra&#365; via servanto."</p>
+
+<p>"Mi ne koleras," respondis la princo. "Faru la&#365; via pla&#265;o. Mi
+respektegas vin promeson." Kaj li ridis pli la&#365;te ol la anta&#365;an
+tagon.</p>
+
+<p>La rabeno pasigis duan tagon en sia &#265;ambro apud la &#285;ardeno
+ploregante kaj pre&#285;ante. Sed, kiam la suno estis mallevi&#285;inta
+malanta&#365; la montetoj, la princo denove staris anta&#365; li, kaj
+diris: "Man&#285;u <span class="pagenum">73</span> nun, &#265;ar vi devas malsati. Via promeso estas multe
+malgajiganta." Kaj li prezentis al li vianda&#309;ojn.</p>
+
+<p>Jo&#293;onano sentis grandan man&#285;bezonon, sed li pre&#285;is interne al la
+sinjoro, kaj la tento malaperis, kaj li respondis: "Pardonu min la
+trian fojon, sinjoro. Mi refaris mian promeson."</p>
+
+<p>"&#284;i estu tiel!" diris la alia. "Vi levi&#285;u, kaj sekvu min."</p>
+
+<p>La princo prenis tor&#265;on, kaj kondukis la rabenon tra granda parto de
+sia palaco, al pordo de vasta &#265;ambro, kiun li malfermis per &#349;losilo
+prenita el ni&#265;o en la muro. Enirante la &#265;ambron, Jo&#293;onano ekvidis
+ke &#265;io, planko, plafono, muroj, e&#265; la sojlo de la pordo estas el
+ar&#285;ento. La kurioze skulptata plafono, kaj la bordoj de la muroj
+brilis en la tor&#265;lumo, kvaza&#365; ili estus fantazia frost-disegno. En
+la &#265;ambromezo estis amasoj da ar&#285;entaj moneroj en grandegaj urnoj
+el la sama metalo, plenigitaj &#285;is la randoj.</p>
+
+<p>"Vi faris al mi servon," diris la demono. "Vi prenu de tiu &#265;i mono
+tiom, kiom vi volas, e&#265; &#265;ion!"</p>
+
+<p>"Mi ne povas, sinjoro," diris Jo&#293;onano, "vi petis min veni tie &#265;i
+pro la nomo de Dio, kaj mi venis pro tiu nomo, kaj ne pro pago a&#365;
+rekompenco."</p>
+
+<p>"Sekvu min," diris la princo, kaj Jo&#293;onano sekvis lin en alian
+&#265;ambron. &#284;i estis el oro, kiel la unua estis el ar&#285;ento. &#284;ia ora
+tegmento estis subtenata de oraj kolonoj starantaj sur ora planko.
+La trezoroj de la re&#285;oj de la tero ne estus povintaj a&#265;eti unu el
+la dudek kvar vazoj da oraj moneroj, kiuj estis metitaj en ses vicoj
+la&#365;longe la &#265;ambro.</p>
+
+<p>Ne estas miro, &#265;ar ili estis plenigitaj per la sen&#265;esaj laboroj de
+la demonoj de la mino.</p>
+
+<p>La koro de Jo&#293;onano estis tu&#349;ita de avareco vidante la oron brili
+en la flava tor&#265;-lumo, kiel la a&#365;tuna suno. Sed Dio helpis lin
+kontra&#365;batali.</p>
+
+<p>"Tiuj &#265;i vazoj estas viaj," diris la demono, "unu el ili ja faris
+vin pli ri&#265;an ol la plej ri&#265;a homo, sed mi al vi donas &#265;iujn."</p>
+
+<p>Sed Jo&#293;onano rifuzis denove. Tiam la princo de la Mazikenoj
+malfermis la pordon de tria &#265;ambro, nomata la diamanta &#265;ambrego.
+Enirinte &#285;in, la rabeno ekkriis la&#365;te, kaj metis siajn manojn
+anta&#365; la okulojn, &#265;ar la brilo de la diamantoj blindigis lin,
+kvaza&#365; li estas rigardanta la mez-tagan sunon. En agataj vazoj estis
+amasigitaj sennombraj diamantoj; la plej malgrandaj el ili estis pli
+grandaj ol kolomb-ovo. Sur alabastraj tabloj trovis sin ametistoj,
+topazoj, rubenoj, beriloj, kaj aliaj multekostaj juveloj, mirinde
+laboritaj per la manoj de lertaj metiistoj.</p>
+
+<p>La &#265;ambro estis lumigitaj de karbunklo, kiu dis&#309;etis lumon pli
+brilan ol la radioj de la suno, sed pli fre&#349;iganta ol la brilo
+&#285;entila de la luno.</p>
+
+<p>Tio estis grava tento por la avara rabeno, sed li estis fortigita de
+supre, kaj rifuzis denove.</p>
+
+<p>"Mi ekvidas, ke vi konas min, Jo&#293;onano, filo de Ben-Davido," diris
+la princo. "Mi estas demono, kaj volis tenti vin por pereigi vin.
+Sed, tial ke vi rezistis tiel longe, mi ne vin tentos plu. Estas
+ankora&#365; alia &#265;ambro, kiun vi devas vidi."</p>
+
+<p>Kaj Jo&#293;onano, kiu estis ferminta la okulojn kaj fervore pre&#285;is al
+la Sinjoro batante sian bruston, lin sekvis.</p>
+
+<p>La &#265;ambro, kiun la rabeno nun eniris estis tute malsama je la aliaj.
+&#284;i estis malvasta kaj malri&#265;a, sen mebloj. Sur la malpuraj muroj
+pendis senorde sennombraj aroj da rusti&#285;intaj &#349;losiloj. Inter ili,
+Jo&#293;onano ekvidis kun miro la &#349;losilojn de sia propra domo, kiujn li
+estis ka&#349;inta je sia foriro, kaj li fikse rigardadis ilin.</p>
+
+<p>"Kion vi vidas," diris la demono, "ke vi rigardas tiel fikse? &#264;u li,
+kiu rifuzas ar&#285;enton kaj oron, povas esti ekscitata de rusti&#285;inta
+&#349;losilaro?"</p>
+
+<p>"Ili estas miaj," respondis la rabeno, "kaj mi akceptos ilin, se vi
+prezentas ilin al mi."</p>
+
+<p>"Vi do prenu ilin," diris la demono, metante ilin en lian manon.</p>
+
+<p>"Vi povas foriri. Sed, rabeno, kiam vi estos reveninta en Kajron,
+malfermu ne nur vian domon, sed anka&#365; vian koron. Tial ke vi ne
+malfermis &#285;in anta&#365;e, mi havis povon super vi. Estas bone, ke vi
+faris unu bona&#309;on sen pago, &#265;ar tio savis vin. Vi ne estu pli longe
+Jo&#293;onano la Avarulo!"</p>
+
+<p>La rabeno klinigis sin &#285;is la tero, kaj la&#365;dis la Sinjoron por sia
+liberi&#285;o.</p>
+
+<p>"Sed kiel mi povas iri returnen? Mi ne scias la vojon."</p>
+
+<p>"Fermu viajn okulojn," ordonis la princo.</p>
+
+<p>Li faris tiel, kaj post momento li a&#365;dis la vo&#265;on de la demon-estro
+ordonante lin malfermi ilin denove.</p>
+
+<p>Kaj li sin trovis anta&#365; sia domo en Kajro, kun la &#349;losiloj en la
+mano.</p>
+
+<p>Retrovinte sin de sia surprizo, kaj dankinte la Sinjoron, li
+malfermis sian domon, kaj anka&#365; sian koron.</p>
+
+<p>Li donacis almozojn al la malri&#265;uloj, li &#285;ojigis la korojn al la
+vidvinoj, kaj helpis la malfeli&#265;ajn.</p>
+
+<p>La fremduloj &#285;uis lian gastamon kaj lia monujo estis al la servo de
+&#265;iuj bezonantoj. Lia vivo estis senfina bonfarado, kaj la beno de
+Dio estis kun li.</p>
+
+<p>La homoj miris kaj diris: "&#264;u tiu &#265;i viro ne estas nomata rabeno
+Jo&#293;onano, la avarulo? Kio ka&#365;zas la &#349;an&#285;on?"</p>
+
+<p>Kiam la rabeno a&#365;dis tion, li kunvokis siajn amikojn, kaj konfesis
+sian anta&#365;an amon por la mono, kaj la dan&#285;eron al kiu tio kondukis
+lin.</p>
+
+<p>Li rakontis al ili &#265;ion, kion mi &#309;us rakontis al vi.</p>
+
+<p>Kaj sa&#285;uloj, kiuj estis verkistoj, skribis lian rakonton por la
+memori&#285;o de la posteuloj, por ke ili profitu je &#285;i.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-20" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">74</p>
+<h3>KOLONIIGADO EN AMERIKO.</h3>
+
+<p class="center">Major-General George Cox.</p>
+
+
+<p>Anta&#365; &#265;irka&#365; kvardek jaroj, mi voja&#285;is en Nord-Ameriko, kaj
+dum miaj vagadoj alvenis &#265;e la &#265;efurbo New York, kie mi restis
+kelkajn semajnojn. En unu tago, ne havante ion speciale por fari, mi
+promenetis el mia hotelo, kaj, trovante min apud la stacidomo, mi
+eniris.</p>
+
+<p>Sur la trotuaro staris granda amaso da homoj kaj infanoj.</p>
+
+<p>"Kio okazas," mi diris, kiel mi pensas, al mi mem, sed &#349;ajne, mi
+estis parolinta la&#365;te, &#265;ar vo&#265;o &#265;e mia kubuto ripetis la vortojn.</p>
+
+<p>Mi turnis min, kaj vidas apude, belan, hardan junulon, kiu, de lia
+mieno kaj vesta&#309;o, estas evidente Amerikano.</p>
+
+<p>"Kio okazas," diris li, "&#265;u vi volus scii&#285;i, fremdulo, kion
+signifas tiu &#265;i amaso?"</p>
+
+<p>"Jes," mi respondis, "&#265;ar &#349;ajnas al mi, ke oni ne vidas kutime
+tiom da homoj, viroj, virinoj kaj infanoj kunvenantaj en stacidomo,
+escepte ke io neordinara okazas."</p>
+
+<p>La junulo ridanta, videble pro mia nescio, diris, "Nu, fremdulo, mi
+divenas ke ni estas aro da koloniistoj forirontaj por lo&#285;i&#285;i en la
+&#348;tato Colorado, kaj mi divenas, ke ni estas tiel memstara grupo,
+kiel iam lasis New York por la Okcidento. Ekzemple, tiu viro tie; nu,
+mi divenas ke li malfermos sekkomerca&#309;an magazenon; tiu &#265;i estas
+nia pastro; tiu estas nia drogisto; tiu &#265;i, nia kuracisto; tiu, nia
+advokato; tiu maljunulo tie, estas ju&#285;isto (&#265;iuj el ni, la&#365;vice,
+estos la ju&#285;antaro!)" li diris kun rideto, parenteze.</p>
+
+<p>"Tiu grupo dekstre (vi vidas ke la viroj havas nek vangharojn nek
+lipharojn), nu, ili estas aktoroj por nia nova teatro. &#264;u vi ne
+pensas ke nia grupo estas modere plena?"</p>
+
+<p>"Jes," mi respondis. "Sed kion vi estas farontaj per tiu maljunega
+kaj malfortega sinjoro, apoganta sin sur bastono? Ne &#349;ajnas al mi ke
+vi povos multe uzi lin?"</p>
+
+<p>La Amerikano rigardis min momente, kaj siaj okuloj briletis humore
+dum li parolis:&mdash;"Nu, fremdulo, mi divenas, ke tiu maljunulo estas la
+plej gravega in-di-vi-du-o el nia partio; mi divenas ke ni malfermos
+nian novan tombejon per li!!! Sed, pardonu al mi, mi devas helpi lin
+eniri en la vagonaron; estus doma&#285;e lin perdi anta&#365; ni alvenos en
+Colorado! Adia&#365;!"</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-21" class="article" lang="eo">
+<h3>REVO.</h3>
+
+<p class="center">Originale verkita de G. Kolowrat (St. Petersburg).</p>
+
+
+<p>Nokto. Mara bruo. La ondoj kun terura &#285;emo per sia unutona krio
+kvaza&#365; plendas, kvaza&#365; nekonsoleble ploregas.</p>
+
+<p>Unu ondo volas atingi alian; ili rapidas, ili kvaza&#365; kuras al voko
+de la &#349;tonegoj; sed ve! tiuj &#265;i trompis, anstata&#365; ol karesi ili
+pereigas ilin, kaj ili senespere disbatite revenas al siaj kolegoj,
+eble por reunui&#285;i por ataki la &#349;tonegojn. Vane! Ili alportos nenian
+doloron al la masivaj grandeguloj. Ree ili ploras. Ree ili &#285;emas,
+timigante la animon, suferigante &#285;in.</p>
+
+<p>La steloj malgaje rigardas, kvaza&#365; simpatiante al la ondoj, volante
+helpi en ilia sencela batalado.</p>
+
+<p>Nigraj &#265;irka&#365;linioj de la bordo, nedetrueblaj malafablaj &#349;tonegoj
+ankora&#365; pli sopiras kaj oni ekvolas foriri el tiu &#265;i sufoka
+atmosfero; oni volas forkuri, ekkrii kaj samtempe sentas ke tio &#265;i
+estus sencele, sensekve, kaj oni submetas sin al la naturo, vidante
+sin senforta por bataladi.</p>
+
+<p>&#348;i sidis tie, sur la bordo, kaj pensis pri li.</p>
+
+<p>Li forveturis militon, kaj ne estas sciate, &#265;u li revenos viva. &#348;i
+estas lacigita de longa atendado, de longa nesciado. &#348;i ekrevis.</p>
+
+<p>Al la lacigita animo en &#349;ia prezento aperas li, gaja post milito,
+post venko, post ricevo de rekompenco. Li alkuras, &#265;irka&#365;prenas
+&#349;in, ridetas, kisas. &#348;i sentas sin feli&#265;a.</p>
+
+<p>Al &#349;i &#349;ajnas, ke la ondoj pro troeco da sentoj gaje bruas por festi
+lian revenon kaj &#285;oji &#349;ian feli&#265;econ. Ke la steloj gaje ekrigardas
+&#349;in, volante &#309;eti sin de la &#265;ielo por plenigi &#349;ian feli&#265;econ,
+por lumigi, por &#265;irka&#365;preni ilin.</p>
+
+<p>Al &#349;i &#349;ajnas, ke la &#349;tonegoj kareseme altiras siajn manojn, kaj
+&#265;io volas kuni&#285;i en unu sento, en unu formo, en unu sono.</p>
+
+<p>&#348;i revis ke ...</p>
+
+<p>Sed subite &#349;i reekkonscias, kaj eksentas la teruran realecon.
+&#348;i komprenas, ke &#265;io &#265;i estis revo, kaj &#349;i ektimas, ekkrias,
+ekploras.</p>
+
+<p>&#348;i eka&#365;das la terurajn frapojn de la batalantaj ondoj, &#349;i envidis
+la mokemajn rigardojn de la steloj, &#349;i rimarkas la minacajn formojn
+de la &#349;tonegoj kaj falas kun teruro, beda&#365;rante la momentan revitan
+forflugintan feli&#265;econ.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-22" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">75</p>
+<h3>NIAJ VILA&#284;AJ SPORTOJ.</h3>
+
+<p class="center">Originale verkita de F. A. Meigh.</p>
+
+
+<p>Unu el la plej amuzigaj okaza&#309;oj, kiujn mi estas vidinta, okazis dum
+la &#265;iujaraj sportoj de nia vila&#285;o. Inter la diversaj eroj sur la
+programo de amuza&#309;oj, k.t.p., estis unu por la knaboj, kiuj havis
+nur dekses jarojn kaj oni donacis grandan premion al la gajnanto.</p>
+
+<p>Oni estis elmezurinta anta&#365;e longan kurejon sur la kampo, kaj meze
+de &#285;i oni alligis per la kvar anguloj, grandan veldrapon. &#264;iuj
+knaboj kiuj deziris partopreni en la amuza&#309;o devis demeti siajn
+botojn kaj jakojn kaj ilin meti amase &#265;e la malproksima flanko de la
+veldrapo.</p>
+
+<p>Tiam la knaboj sin aran&#285;is &#265;e la komencaloko kaj oni donis al &#265;iuj
+el ili novan (duonpencan) bunon kaj botelon da &#349;a&#365;manta limonado.</p>
+
+<p>&#264;e anta&#365;aran&#285;ita signalo ili devis gluti la bunon kaj limonadon
+kiel eble plej rapide. Tuj kiam unu estas fininta oni lin permesis
+ekkuri tra la kurejo.</p>
+
+<p>Mi neniam forgesos la diversajn metodojn, kiujn la knaboj uzis por
+rapide malaperigi la nutra&#309;on. Iuj el ili premegis la bunojn per
+la malpuraj manoj &#285;is ili &#349;ajnis kiel nigraj kolbasetoj. Tiujn
+&#265;i apetitdona&#309;ojn ili penis gluti en tute sed la rezultatoj ne
+estis &#265;iam kontentigaj. Sed alia knabo enpu&#349;is sian tutan bunon
+en unu vango kaj la botelan nazeton en la alia vango. Tiam okazis
+eksplodon &#265;ar la limonado en&#349;a&#365;madis en la bu&#349;on pli rapide ol
+li povis gluti kaj el&#349;ovis la bunon. Kiel siaj kunuloj ekridegis!
+Kiel ili tedis lin! Sed sentimige, li reenmetis la duonma&#265;a&#309;on en
+la bu&#349;on, kaj sin preska&#365; sufokinte, li triumfis. Tiam komencis
+la kuro. Kiam ili alvenis al la veldrapo ili devis rampi sub &#285;in,
+kaj estis tiel malluma tie, ke multaj, senintence piedfrapinte la
+malanta&#365;ajn amikojn (kaj ricevinte ree multajn frapojn) fari&#285;is
+tiel konfuzaj, ke fine ili elrampis &#265;e la fino, kie ili eniris kun
+ru&#285;egaj, &#349;vitaj viza&#285;oj. Sed la aliaj kiuj eliris al la prava fino
+ne povis trovi tuj siajn proprajn vesta&#309;ojn. Ili aperis kiel aro de
+kortbirdoj, skrapanta sur amaso da cindroj.</p>
+
+<p>Tamen, post mallonga tempo ili sin vestis kaj per la restanta
+energio, atingis la gajnstangon. Alia amuza&#309;o, kiu ka&#365;zis multan
+ridadon inter la rigardantoj estis la kapto de porketo, kiun oni
+anta&#365;e &#349;miris per sapo.</p>
+
+<p>Oni permesis nur la junajn edzinojn kunkuri por la porketo, sed
+lia ha&#365;to estis tiel glata ke neniu povis lin teni, kaj li kuris
+timegige blekanta inter la rigardantoj; dis&#309;etanta teren kelkajn
+kiuj &#285;enis lin.</p>
+
+<p>Sed la amuza&#309;o da&#365;rigis &#285;is unu edzino (kun elstaraj dentoj) dum
+la interpu&#349;o, falis sur la porketo, kiu estis laci&#285;inta, kaj lin
+kaptis.</p>
+
+<p>Vo&#265;o apude ekkriis: "Ho! Nia Mario lin estas kaptinta per &#349;iaj
+dentoj."</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-23" class="poetry" lang="eo">
+<h3 class="poem-header">PLUVA TAGO.</h3>
+
+<p>J. Parisot (Vosges).</p>
+
+<div class="verse">
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Timema knabino rapidas</span><br />
+  <span class="i2">Trairi la densan arbaron;</span><br />
+  <span class="i0">Korbeton portante, &#349;i gvidas</span><br />
+  <span class="i2">La hejmen irantan kapraron.</span><br />
+  <span class="i0">Sed kapon skuetas la pino,</span><br />
+  <span class="i2">Dum blovas vent&rsquo; florojn &#349;irante.</span><br />
+  <span class="i0">Ho! zorgu pri l&rsquo; korbo, knabino:</span><br />
+  <span class="i2">For&#349;telos &#285;in vento blovante.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i4">La vojo nun &#349;ajnas malklara</span><br />
+  <span class="i6">Kaj tere filikoj elpendas;</span><br />
+  <span class="i4">&#264;ielo fari&#285;as nubara.</span><br />
+  <span class="i6">Malfruan kapraron &#349;i plendas,</span><br />
+  <span class="i4">Dum interplektatan bran&#265;aron</span><br />
+  <span class="i6">Disligas, la manojn vundante.</span><br />
+  <span class="i4">Ho! zorgu orflavan la haron:</span><br />
+  <span class="i6">For&#349;telos &#285;in dornoj ludante.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Fulmeg&rsquo; malproksime brilegas,</span><br />
+  <span class="i2">Gutetoj ekfalas, kaj bruas</span><br />
+  <span class="i0">Tondrego, kaj pluvo zumegas,</span><br />
+  <span class="i2">Akvego tra l&rsquo; vojo defluas;</span><br />
+  <span class="i0">En koto glitetas la plando,</span><br />
+  <span class="i2">Venteg&rsquo; l&rsquo; anta&#365;tukon skuante.</span><br />
+  <span class="i0">Ho! zorgu, knabin&rsquo; pri l&rsquo; rubando:</span><br />
+  <span class="i2">&#284;in &#349;telos venteg&rsquo; forflugante.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i4">Pro &#265;ia brueto, l&rsquo; orelon</span><br />
+  <span class="i6">Vekanta, tuj preska&#365; &#349;i svenas.</span><br />
+  <span class="i4">Sed, kiu &#265;i tien, ombrelon</span><br />
+  <span class="i6">Portante, ka&#349;ate alvenas?</span><br />
+  <span class="i4">Ha! &#349;ia jam pasis timeto:</span><br />
+  <span class="i6">&#348;i ridas, fian&#265;on vidante.</span><br />
+  <span class="i4">Ho! zorgu, knabin&rsquo;, pri l&rsquo; rideto:</span><br />
+  <span class="i6">&#284;in &#349;telos l&rsquo; e&#293;o forirante.</span></div>
+<div class="stanza">
+  <span class="i0">Jen li fian&#265;inon manpremis;</span><br />
+  <span class="i2">&#348;i lin a&#365;skultadis revante;</span><br />
+  <span class="i0">Sed jam ne pro l&rsquo; vento eltremis</span><br />
+  <span class="i2">L&rsquo; ombrelo nun amba&#365; kovrante....</span><br />
+  <span class="i0">Se ne la ombrelo mensogis,</span><br />
+  <span class="i2">Pasadis la horo tre dol&#265;e;</span><br />
+  <span class="i0">Knabino pri l&rsquo; koro ne zorgis ...</span><br />
+  <span class="i2">L&rsquo; ombrelo &#285;in &#349;telis ensor&#265;e.</span></div>
+</div>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-24" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">76</p>
+<h3>FRAGMENTAJ MEMOROJ.</h3>
+
+<p class="center">Originale verkita de Edward Metcalfe, M.A. (Oxon).</p>
+
+<p class="center"><i>La a&#365;toro rizervas &#265;iajn rajtojn.</i></p>
+
+
+<p>Treege interesa mi trovis la konversacion de la pastro, kies memoro
+estas tiel kiel profundega puto; puto en kiun mi ofte mallevis mian
+sitelon por &#265;erpi la&#365; mia mezuro la akvon de lia iom stranga sed
+&#265;iam interesa sciado.</p>
+
+<p>Ke tiu sitelo gutetas; ke mi ne povas detale a&#365; tute akurate
+revenigi en memoron liajn rakontetojn estas, mi bone scias,
+maljusta&#309;o kontra&#365; vera klerulo. Sed la akvo kiu dum multaj jaroj
+estas restinta en la ujo de mia cerbo ne povas esti tute same kiel
+kiam mi &#285;in fre&#349;e &#265;erpis el la viva fonto. Eble &#285;i malklari&#285;as;
+eble mi kunmiksas iom da forgesado. Sed malgra&#365; tio mi penos rakonti
+almena&#365; unu el la klarigoj, kiujn mi &#265;iutage, preska&#365; &#265;iuhore
+ricevis.</p>
+
+<p>Mi estas nominta la urbon Chicago, kiam ekdiras la pastro: "Ha, tiu
+nomo havas iom strangan devenon. Sed sendube vi jam scias pri tio!"</p>
+
+<p>"Sendube ne," mi respondas. "Mi estas grandega nesciulo. Plie mi
+havas grandan emon por la a&#365;skultado. Volu tial min instrui, mi
+petas."</p>
+
+<p>"Anta&#365; la &#348;tatoj anoncis sian sendependon," li komencis, "dum tiu
+milito de la Angloj kontra&#365; la Francoj, kiu decidis la posedon de
+la Okcidentaj &#348;tatoj, amba&#365; kontra&#365;batalantoj tre uzadis kiel
+spionistojn kaj anta&#365;mar&#349;antojn la tribojn Indianajn."</p>
+
+<p>Tagon, apud la lago <i>Erie</i> la spionistoj de la Angloj raportis ke ili
+ekvidis haltejon de la malamiko; kiun la Angloj decidis ataki.</p>
+
+<p>Sed lertege estis anka&#365; la spionistoj de la malamiko. Kiam alvenis
+la soldatoj Anglaj ili vidis nur kelkajn fu&#285;antajn Indianojn.</p>
+
+<p>Post tiuj fu&#285;antoj tuj sin &#309;etis, per flugantaj piedoj, la
+Indianaj kunbatalantoj de la Angloj, kriegantaj per triumfaj vo&#265;oj:
+"<i>&#348;&#301;-ka-go; &#348;&#301;-ka-go</i>"; kiu signifas en ilia lingvo,
+"<i>Indianoj kuras; Indianoj kuras.</i>"</p>
+
+<p>Poste oni konstruis sur la sido de la haltejo &#349;tipan fortika&#309;eton,
+kiun oni nomis pro la kriego de la Indianoj &#348;&#301;-ka-go (Chicago).</p>
+
+<p>Lo&#285;i&#285;is apud la fortika&#309;eto lo&#285;i&#285;antoj, kaj jen la komenco de la
+konatega urbo.</p>
+
+<p>Beda&#365;rinde oni nuntempe nur malofte ekvidas la &#349;tipajn dometojn
+de tiuj unuaj lo&#285;i&#285;antoj; dometojn kiuj tre malmulte similas al
+la lignaj domoj kiujn mi supre priskribis, kaj kiujn oni konstruas
+el tabuloj, alfiksitaj tiamaniere ke &#265;iu el ili estas superku&#349;ita
+per la malanta&#365;a flanko de la supre lokita tabulo, la&#365; maniero de
+ardezoj sur tegmento.</p>
+
+<p>Ne! Tiuj Unuevenintoj uzadis ne tabulojn, sed tutajn arbtrunkojn,
+krude per hakilo kvadrigitajn, a&#365; eble la&#365;longe segitajn kaj
+tiamaniere kunmetintaj ke la rondflanko estu ekstere, kaj interne
+la plata supra&#309;o. Ili konstruis kvar nerompitajn murojn kaj poste
+trahakis a&#365; trasegis la truojn por la pordo kaj fenestroj: &#264;iujn
+interspacojn ili plenigis per koto; kaj tiamaniere faris konstrua&#309;on
+treege fortikan kaj multe pli varman ol la nunaj lignaj domoj. Tamen
+&#265;ar ili dehakis kaj <i>tuj</i> uzis la arbojn post nelonge la fre&#349;a
+(verda) ligno malplii&#285;is, kaj oni devis ofte renovigi la kotan
+pleniga&#309;on.</p>
+
+<p>Mi vizitis farman domon kies la multaj aldonoj estis el tabuloj,
+tamen ankora&#365; restis la, la&#365; Amerikaj ideoj, <i>antikva</i> &#349;tipa
+dometo, kiu estis, la&#365; mia opinio, la plej dezirinda porcio
+de la domo. Kiel kutime, &#285;i enhavis du &#265;ambrojn; man&#285;o- kaj
+dormo-&#265;ambro.</p>
+
+<p>En la dorm&#265;ambro proksime de la planko trovi&#285;is iom granda truo.</p>
+
+<p>"Pro kio servas tiu &#265;i truo?"</p>
+
+<p>"Ho, la &#349;tipoj malplii&#285;is, kaj la koto estas forfalinta."</p>
+
+<p>"Kial ne ankora&#365; &#285;in kovri. Tra tia malferma&#309;o povus tre facile
+eniri serpento."</p>
+
+<p>"Ho, jes; anta&#365; nelonge unu eniris."</p>
+
+<p>"Kaj post tia okazo vi ne &#349;topis la truon!"</p>
+
+<p>"Ho, ne; sed ni mortigis la serpenton."</p>
+
+<p>"<i>Kutimo naskigas malestimon!</i>"</p>
+
+<p>Amerikoj &#349;ajne rigardas serpentojn kiel ridinda&#309;oj; preska&#365; mi
+diris amuziloj.</p>
+
+<p>E&#265; la nudpiedaj knabetoj saltas sur ilian korpon kaj per batego
+de la nuda kalkano mortigas ilin. Eble tio &#349;ajnas esti dan&#285;era
+amuza&#309;o, sed por la salto oni celas tiun porcion de la serpenta
+korpo kiu, se tiuj rampa&#309;oj havus kolojn, estus la kolo; kaj
+tiamaniere subpremate serpentoj estas senpovaj por vundi.</p>
+
+<p>Plie ne &#265;iuj serpentoj estas atakemaj kiel bone certigas la sekvanta
+memora&#309;o:&mdash;</p>
+
+<p>Preska&#365; mi estis nudpiedulo, &#265;ar mi havis sur la piedoj nur
+malpezajn sandalojn (ledplandojn kun ledrimenoj). &#348;trumpojn mi tute
+ne portis kaj de la genuoj &#285;is la piedoj la kruroj estis tute
+nudaj, &#265;ar mi sunbanis en A&#365;strujo.</p>
+
+<p>Anta&#365; la <i>Luft H&#252;tte</i> (aerbudo) en kiu mi dormas estas herbejo, sur
+kiu mi promenas. Hodia&#365; &#265;ar pluvas mi kunportas pluvombrelon.</p>
+
+<p>Subite mi eka&#365;das siblon koleregan. Mi malsuprenrigardas. <span class="pagenum">77</span> Preska&#365;
+tu&#349;ante mian piedon mi vidas la kapon de malgranda sed venemega
+serpento kies lango en kaj el iradas la bu&#349;on la&#365; nekredebla
+rapideco. Mi pensas ke e&#265; la dikeco de arbfolio estus plenigita
+la spacon inter la elstre&#265;ita lango kaj la ha&#365;to de mia piedo.
+Terurigite mi restas senmova kiel &#349;tonego. Krom sia lango la
+serpento restas egale senmova, kaj dum kelka tempo ni rigardadas
+unu la alian. Tiam, subite, &#285;i for&#309;etas sin; forrapidegante per
+grandegaj kurboj.</p>
+
+<p>Tiel rapide &#285;i forrampis, ke la herbo fajfis de &#285;ia trairo!</p>
+
+<p>"Li kiu mortigas serpenton," diras A&#365;stra kredo "mortos mem anta&#365;
+pasas unu jaro."</p>
+
+<p>Se mi estus atakinta tiun serpenton (kaj se mi estus portinta armilon
+pli konvenan ol malfermita pluvombrelo, kredeble mi estus tion
+farinta) mi kredas ke ne estus por mi necese atendi la finon de la
+jaro. Mi ja estus mortinta tiun saman tagon.</p>
+
+<p>Foje en Egiptujo mi levis de la tablo gazeton kaj malkovris skorpion,
+kaj en Italujo&mdash;sed ne; mi skribas nun miajn <i>Amerikajn</i> memorojn.</p>
+
+<p>Resaltegas la vaganta penso kaj ankora&#365; mi sidas en la ligna salono
+de la Amerika pastrejo, kaj jen pluvas, sen&#265;ese pluvas.</p>
+
+<p>En mia cerbo ripetas sin, sekvante la sonon de la pluvgutoj sur la
+fenestroj, frazo kiun mi legis en Amerika libro kaj kiun mi ne plene
+komprenis.</p>
+
+<p>"<i>Li ne scias sufi&#265;on por eniri de la pluvo.</i>"</p>
+
+<p>La pordo malfermas kaj eniras tri geinfanoj, knabo kaj du knabinoj.</p>
+
+<p>Estante Amerikoj ili estas neniel hontemaj, faras sin tute kvaza&#365;
+en sia propra domo, babiladas sen&#265;ese pri multaj aferoj, kaj kiam
+alvenas la horo de tagman&#285;o, tagman&#285;as kun ni.</p>
+
+<p>Posttagmeze la pluvo &#265;esas kaj ili foriras.</p>
+
+<p>"Mi volus ekscii," diras la pastredzino, "kies geinfanoj ili estas."</p>
+
+<p>"&#264;u vi ne konas ilin?" mi demandas.</p>
+
+<p>"Ne, por mi ili estas tute fremduloj."</p>
+
+<p>"Sed tre senceremonie ili eniris vian domon."</p>
+
+<p>"Nature, &#265;ar pluvis."</p>
+
+<p>"Sed&mdash;&#265;u vi intencas diri ke <i>iu ajn</i> eniros <i>ies ajn</i> domo kaj
+tie tagman&#285;os, nur &#265;ar pluvas?"</p>
+
+<p>"Jes, certe; kial ne? Ili estis treege bonvenaj, kaj nature oni sin
+&#349;irmas de la pluvo.</p>
+
+<p>"<i>Li nescias sufi&#265;on por eniri de la pluvo.</i>"</p>
+
+<p>Ankora&#365; mi a&#365;dis la rekanta&#309;on, sed nun mi &#285;in komprenis; mi
+estas vidinta la Amerikan gastemecon.</p>
+
+<p>La Amerikan senceremoniecon&mdash;sed pri tio mi parolos en alia
+fragmento.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-25" class="article" lang="eo">
+<h3>PROTEKTO DE ANGLO.</h3>
+
+<p class="center">Vera rakonto de Edw. Gauntlett (Okayama).</p>
+
+
+<p>Tage, en la somero de 18&mdash; mi komencis longan promenon kune kun
+la juna homo Japana kiu tiutempe min instruis je la malfacilega
+Japanlingvo. Mi intencis unue iri en Ikao&rsquo;n, kie estas elflua&#309;oj de
+varmakvo minerala. Ikao similas je Clovelly, en Devonshire, escepte
+ke &#285;i estas alta, kaj inter altaj montoj, Clovelly estante apud la
+maro.</p>
+
+<p>Estis necese ke ni iru per vagonaro de T&#244;ky&#244;, la &#265;efurbo, &#285;is
+Maebashi urbo, kaj de tie, per malgrandega tramo al la vila&#285;o
+Shibusawa. Poste oni mar&#349;as, a&#365; rajdas en <i>jinrikisha</i> (homtirata
+kale&#349;o) &#265;irka&#365; dek-kvin mejloj &#285;is Ikao. Tamen, kiam ni alvenis
+je la stacidomo de la tramo en Shibusawa, subite ekpluvegis, kaj
+&#265;irka&#365; du horojn, kiam ni restis en la stacidomo, pluvegis kaj
+tondregis. Post la pluvego, mi ekiris, kiam la homo kiu tiris la
+"jinrikishan" en kiu estis niajn paka&#309;ojn, sciigis nin ke estis
+necese ke ni havu du virojn por la <i>jinrikisha</i>, &#265;ar li kredas ke
+sur la montoj, la vojo estus difektigita per la pluvo. Ni konsentis
+kaj ekmar&#349;is. La <i>jinrikisha-viro</i> prava estis, &#265;ar, post ke ni
+mar&#349;is &#265;irka&#365; ok mejlojn, ni vidis ke ponto estis duondifektigita.</p>
+
+<p>Nun ekmallumi&#285;is, kaj ni eniris nebuleton; sed ni mar&#349;adis, kaj
+amike paroladis. Mi nun ekvidis ke virino nin sekvis, kaj, &#265;ar &#349;i
+persiste nin sekvis, mi diris al S<sup>ro</sup> K&#244;saka, mia instruisto:</p>
+
+<p>"Demandu al &#349;i kial &#349;i nin sekvas."</p>
+
+<p>Li tiele demandis, kaj diris al mi ke &#349;i diris ke &#349;i timis esti
+ensor&#265;ata per vulpoj a&#365; meloj, kaj ke &#349;i sciis ke malsamlanduloj
+neniam ensor&#265;i&#285;is per ia besto.</p>
+
+<p>Mi ridetis, sed diris ke mi estus feli&#265;a &#349;in protekti. &#348;i nin
+sekvis &#285;is la hotelo kaj tiam subite malaperis.</p>
+
+<p>La sekvantan tagon matene frue, la servanto de la hotelo venis al mia
+&#265;ambro kaj diris ke iu deziris paroli kun mi. Mi surprizi&#285;is, kaj
+diris al S<sup>ro</sup> K&#244;saka:</p>
+
+<p>"Subiru, mi petas, kaj vidu la homon kiu venis min vidi. Mi kredas ke
+eble estis eraro de la servanto. Mi kredas ke neniu scias ke mi estas
+en Ikao."</p>
+
+<p>Li iris, sed balda&#365; revenis, kaj diris ke estis vere: iu deziris
+paroli kun mi.</p>
+
+<p>Mi iris al la pordego, kaj tie mi vidis la virinon kiun mi
+"protektis" la anta&#365;an tagon! &#348;i subfleksis la kapon&mdash;mem la
+korpon&mdash;kaj diris:</p>
+
+<p>"Mi vin dankegas, Sinjoro, por via bona protekto. Mi bone sciis
+ke, se mi penis veni tien &#265;i sole, la vulpoj a&#365; la meloj min
+ensor&#265;us."</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-26" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">78</p>
+<h3>SUR LA GLACIO.</h3>
+
+<p class="center">El "la Dokumentoj pri Pickwick," de Dickens, tradukita de A. A.
+Cowan.</p>
+
+
+<p>Maljuna Wardle kondukis ilin al sufi&#265;e granda frostita lageto, kaj
+kiam la "grasa knabo" kaj S<sup>ro</sup> Weller estis for&#349;ovelintaj kaj
+forbalaintaj la ne&#285;on kiu estis falinta dum la nokto S<sup>ro</sup> Bob
+Sawyer aran&#285;is siajn glitilojn per lerteco kiu al S<sup>ro</sup> Winkle
+&#349;ajnis perfekte mirinda, kaj faris rondojn per sia maldekstra kruro,
+kaj la cifero <i>8</i>, kaj enskribis sur la glacio, ne unufoje haltante
+por spiri, multajn aliajn pla&#265;ajn kaj mirigajn devizojn je la treega
+kontentigo de S<sup>ro</sup> Pickwick, S<sup>ro</sup> Tupman kaj la sinjorinoj, kiu
+atingis pozitivan entuziasmon, kiam maljuna Wardle kaj Benjamin
+Allen kune kun la anta&#365;nomita Bob Sawyer, faris kelkajn misterajn
+evoluciojn kiujn ili nomis <i>Skota danco</i>.</p>
+
+<p>Dume, S<sup>ro</sup> Winkle (sia viza&#285;o kaj siaj manoj blui&#285;is per la
+malvarmo) estis devigata bori en siajn ledplandojn kaj surmeti siajn
+glitilojn, la pintoj poste, kaj faris la rimenojn tre implikajn,
+helpata de S<sup>ro</sup> Snodgrass, kiu sciis malpli pri glitiloj ol Hindo.</p>
+
+<p>Fine, tamen, helpate de S<sup>ro</sup> Weller, la malfeli&#265;aj glitiloj estis
+firme sur&#349;ra&#365;bataj kaj surbukataj kaj S<sup>ro</sup> Winkle levi&#285;is.</p>
+
+<p>"Nun, Sinjoro," diris Sam, per kuri&#285;iga vo&#265;o, foriru kaj montru al
+"ili, kiamaniere &#285;in fari."</p>
+
+<p>"Haltu, Sam, haltu," diris S<sup>ro</sup> Winkle, kiu tremis forte, kaj
+ekkaptigis la brakojn de Sam je la premo de dronoto.</p>
+
+<p>"Kiel glate estas, Sam!"</p>
+
+<p>"Kutima stato de glacio, Sinjoro," respondis S<sup>ro</sup> Weller. "Tenu!
+Sinjoro."</p>
+
+<p>Tiu &#265;i lasta rimarko de S<sup>ro</sup> Weller rilatis je pruvo kiun S<sup>ro</sup>
+Winkle faris, je la momento, de furioza deziro por &#309;eti siajn
+piedojn en la aeron, kaj fragegi la postan flankon de sia kapo
+kontra&#365; la glacio.</p>
+
+<p>"Tiuj &#265;i&mdash;tiuj &#265;i&mdash;estas tre mallertaj glitiloj? &#264;u ili ne estas
+Sam?" demandis S<sup>ro</sup> Winkle, &#349;anceli&#285;e.</p>
+
+<p>"Mi timas ke malvigla sinjoro estas sur ili, Sinjoro," respondis Sam.</p>
+
+<p>"Nun, Winkle," kriis S<sup>ro</sup> Pickwick, tute nekonscia ke io estis
+malprava.</p>
+
+<p>"Venu; la sinjorinoj atendas vin."</p>
+
+<p>"Jes, jes," respondis S<sup>ro</sup> Winkle je timegiga rideto, "mi venas."</p>
+
+<p>"Jam, komenconta," diris Sam, penante por liberi&#285;i.</p>
+
+<p>"Nun, Sinjoro. Ekiru!"</p>
+
+<p>"Haltu momente, Sam," spiregis S<sup>ro</sup> Winkle, tenante lin tre amante.
+"Mi trovas ke mi havas du vestojn hejme kiujn mi ne bezonas, Sam. Vi
+povas ilin havi, Sam."</p>
+
+<p>"Mi dankas vin, Sinjoro," respondis Sam.</p>
+
+<p>"Ne atentu por tu&#349;i vian &#265;apelon, Sam," diris S<sup>ro</sup> Winkle rapide.
+"Vi ne bezonas forpreni vian manon por tiun fari. Mi intencis doni al
+vi 5 &#349;ilingojn hodia&#365; matene por Kristnaska donaco, Sam. Mi donos
+&#285;in al vi posttagmeze, Sam."</p>
+
+<p>"Vi estas tre bona, Sinjoro," respondis S<sup>ro</sup> Weller.</p>
+
+<p>"Tenu min komence, Sam," diris S<sup>ro</sup> Winkle.</p>
+
+<p>"Nun&mdash;tiu estas prava. Mi kutimi&#285;os balda&#365;, Sam. Ne tro rapide,
+Sam! ne tro rapide!"</p>
+
+<p>S<sup>ro</sup> Winkle kurbi&#285;ante anta&#365;e, sia korpo faldita duone, estis
+helpata trans la glacio de S<sup>ro</sup> Weller, je tre stranga kaj negracia
+maniero, kiam S<sup>ro</sup> Pickwick kriegis senkulpe de la kontra&#365;a
+bordo&mdash;"Sam!"</p>
+
+<p>"Sinjoro?" diris S<sup>ro</sup> Weller.</p>
+
+<p>"Tien &#265;i, mi bezonas vin."</p>
+
+<p>"Liberigu min, Sinjoro," diris Sam, "&#265;u vi ne a&#365;das ke la mastro
+vokas. Liberigu min, Sinjoro!"</p>
+
+<p>Per fortega peno, S<sup>ro</sup> Weller liberi&#285;is el la premo de la agonia
+Pickwickano, kaj tion farante, donis grandegan anta&#365;enpu&#349;on je la
+malfeli&#265;a S<sup>ro</sup> Winkle. Per akurateco kiun nenia grado de lerteco
+a&#365; pratiko povis certigi, tiu malgaja sinjoro iris rapide en la mezo
+de la <i>Skota danco</i>, je la preciza momento, kiam S<sup>ro</sup> Bob Sawyer
+faras svingon de neegala beleco. S<sup>ro</sup> Winkle frapas forte kontra&#365;
+li, kaj kun la&#365;tega bruo, ili falis peze glacien.</p>
+
+<p>S<sup>ro</sup> Pickwick kuris al la loko.</p>
+
+<p>Bob Sawyer estis levi&#285;inta, sed S<sup>ro</sup> Winkle estis multe tro sa&#285;a
+por tion fari sur glitiloj. Li estis sidanta sur la glacio, faranta
+spasmajn penojn por rideti; sed dolerego estis pentrata sur &#265;iuj
+siaj trajtoj.</p>
+
+<p>"&#264;u vi estas vundata?" demandis S<sup>ro</sup> Benjamin Allen, kun granda
+maltrankvileco.</p>
+
+<p>"Ne multe," diris S<sup>ro</sup> Winkle, frotante sian dorson.</p>
+
+<p>"Mi volas ke vi permesas min tiri sangon el vi," diris S<sup>ro</sup>
+Benjamin Allen, tre avide.</p>
+
+<p>"Ne, mi dankas vin," respondis S<sup>ro</sup> Winkle, rapide.</p>
+
+<p>"Mi vere pensas ke vi devus," diris Allen.</p>
+
+<p>"Mi dankas vin," respondis S<sup>ro</sup> Winkle. "Plivole ne."</p>
+
+<p>"Kion vi pensas, S<sup>ro</sup> Pickwick?" demandis Bob Sawyer. S<sup>ro</sup>
+Pickwick estis ekcitata kaj indigna. Li signodonis je S<sup>ro</sup> Weller,
+kaj diris per severega vo&#265;o: "Demetu liajn glitilojn."</p>
+
+<p class="pagenum">79</p>
+
+<p>"Ne; sed mi vere estis apena&#365; komencinta," kontra&#365;diris S<sup>ro</sup>
+Winkle.</p>
+
+<p>"Demetu liajn glitilojn," ripetis S<sup>ro</sup> Pickwick, firme.</p>
+
+<p>La ordono ne povis esti kontra&#365;batalata. S<sup>ro</sup> Winkle silente
+permesis al Sam obei.</p>
+
+<p>"Levu lin," diris S<sup>ro</sup> Pickwick. Sam helpis lin levi&#285;i. S<sup>ro</sup>
+Pickwick iris kelkajn pa&#349;ojn for de la rigardantoj, kaj signodonis
+sian amikon ke li proksimi&#285;u, fiksis ser&#265;antan rigardon je li, kaj
+ekparolis per malla&#365;ta, sed klara kaj akcentega vo&#265;o, tiujn &#265;i
+remarkindajn vortojn.</p>
+
+<p>"Vi estas &#349;ajnigulo, Sinjoro."</p>
+
+<p>"Kio?" diris S<sup>ro</sup> Winkle, ektremante.</p>
+
+<p>"&#348;ajnigulo, Sinjoro. Mi parolos pli simple, se vi volas &#285;in.
+Trompanto, Sinjoro."</p>
+
+<p>Je tiuj &#265;i vortoj, S<sup>ro</sup> Pickwick turnis sin malrapide kaj
+rekunigis siajn amikojn.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-27" class="notice" lang="eo">
+<h3>AVIZO.</h3>
+
+<p>Pro mia libertempo, mi ne povas doni la kutiman raporton <i>Monato
+post Monato</i>. Mi esperas, ke la Legantoj ne malkontenti&#285;os pri tio.
+Proksiman monaton la raporto eble estos <i>tro longa</i>!</p>
+
+<p class="far_sig">H.B.M.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-28" class="article" lang="eo">
+<h3>VERA HISTORIO DE FANTOMO.</h3>
+
+<p class="center">Originale verkita de Esp. 10549 (Nova Zelandano).</p>
+
+
+<p>Anta&#365; nemultaj jaroj la Nova Zelanda urbeto Arrowtown iom
+eksciti&#285;is pri sen&#265;esaj kaj persistaj fantomaj fabeloj. Oni diradis
+ke ia terura blanka supernatura apero promenadis &#265;iunokte en la
+publika tombejo. Unue, kompreneble, la pluparto da la vila&#285;anoj
+ridetis, mokis, kaj nenion kredis pri tiaj raportoj, sed kiam, tago
+post tago, tiuj strangaj famoj da&#365;radis kaj certi&#285;is de multe da
+diversaj personoj, kaj e&#265; de la anta&#365;aj mokintoj, la publika sciemo
+fari&#285;is forta kaj &#285;enerala. Balda&#365; kelkaj geservantoj tute rifuzis
+preteriri la tombejon post mallumo, kaj la afero fari&#285;is enuiga kaj
+multe malhelpis la gemastrojn.</p>
+
+<p>En la urbeto estis kura&#285;a virino nomita S<sup>rino</sup> P. kiu tute ne
+timis supernatura&#309;ojn kaj ne povis kompreni la supersti&#265;ajn
+timemulojn.</p>
+
+<p>"Mario," diris &#349;i al unu sia amikino, "&#265;u vi timas la fantomon?"</p>
+
+<p>"Ne, S<sup>rino</sup> P.," respondis Mario, ridante, "&#265;ar ne ekzistas tiaj
+kreita&#309;oj."</p>
+
+<p>"Sed io estas en la tombejo, kaj mi iros hodia&#365; vespere tien por
+vidi &#285;in. &#264;u vi volas min akompani?"</p>
+
+<p>"Kion ni faros en la tombejo?"</p>
+
+<p>"Ni spionos, kaj ni scii&#285;os kio estas kiu timigas la urbetanojn."</p>
+
+<p>Mario unue &#349;anceli&#285;is, sed fine konsentis, kaj je la dekunua horo
+la du sentimaj virinoj eniris la terurigan lo&#285;ejon de la mortintoj.</p>
+
+<p>La nokto estis sen luno, sed la &#265;ielo estis hela, kaj la
+&#265;irka&#365;a&#309;o estis sufi&#265;e videbla sub la stellumo. Mario, vidante
+&#265;ie la blankajn tomb&#349;tonojn en la palega mallumo, komencis iom
+tremeti, kaj preska&#365; pentis sian bravecon. Tamen &#349;i ne volis esti
+timulino, kaj &#349;i nerve penadis babili kaj &#349;erci por sin kura&#285;igi,
+kiam subite&mdash;&#293;-r-r-r-r!</p>
+
+<p>Bona Dio! kio estas tio? Io nigra, nekomprenebla, harstariganta,
+levi&#285;as el la infero anta&#365; la piedoj de la virinoj kaj flugas al la
+&#265;ielo.</p>
+
+<p>Mario kriegis la&#365;te kaj forkuris malanta&#365;en tra la pordeto sur la
+vojon.</p>
+
+<p>"Mario, revenu!" alvokis S<sup>rino</sup> P. "Malsa&#285;ulino ridinda, revenu!
+Nur estas vesperto!"</p>
+
+<p>Sed Mario nenion plu komprenis. Plene, senespere terurigita,
+la kompatinda knabino kuris rapidege sur la vojo hejmen kiel
+frenezulino, dum S<sup>rino</sup> P. staris tiel kolera kiel ridanta. "Nu,"
+pensis &#349;i, "mi devos spioni sole. Sed la atendo ver&#349;ajne estos
+enuiga sen la junulino."</p>
+
+<p>Si anta&#365;iris &#285;is la tombeja mezo, kaj sidi&#285;is post ia tombo sub
+ombra cipreso. Pasis kelka tempo, eble unu horo, kaj S<sup>rino</sup> P.
+komencis oscedi kaj perdi paciencon, kiam&mdash;jen la fantomo! Jen vere
+la spirito! Io granda, blankvestita, kun pala viza&#285;o kiel mortinto,
+kviete sed rapide alproksimi&#285;is. &#284;i mar&#349;is rekte al la tombo post
+kiu sidis la spionantino, sed tiu &#265;i ne ektimis, sed senmove kaj
+atente observadis la aperon, suspektante ian friponan trompon. La
+fantomo fine haltis, kaj sen observi S<sup>rinon</sup> P. metis sin genue
+sur la tombo kaj&mdash;pre&#285;is! Tuj la mistero klari&#285;is en la vigla
+inteligenco de la kura&#285;a kaj admirinda virino. La fenomeno ne estis
+fantomo, sed somnambulistino. Juna virino kiu pre&#285;is &#265;e la tombo de
+sia patrino. Tiam vere S<sup>rino</sup> P. treege &#285;ojis pri tio ke la kriema
+Mario forestas, &#265;ar la afero estis grava. Vekigi la dormantinon en
+tombejo estus kompreneble ago dan&#285;era kaj kruela.</p>
+
+<p>Sekve la sa&#285;a spionantino restis senmova &#285;is la knabino returnis
+el la tombejo hejmen, kaj tiam &#349;i sekvis malproksime tra la vojo al
+la domo de la dormanta vagistino. La sinjorino restis ekster la domo
+sufi&#265;e da tempo por ke la knabino reku&#349;i&#285;u, kaj tiam &#349;i frapis
+kaj vekigis la patron por lin sciigi ke lia filino estas la terura
+fantomo kiu bezonas kuraciston sen prokrasto.</p>
+</div>
+
+
+<div id="est2-5-29" class="article" lang="eo">
+<p class="pagenum">80</p>
+<h3>MAJSTRO PASERO.</h3>
+
+<p class="center">Babilado de Alfonso Wachter (Riga).</p>
+
+
+<p>Je malklara kaj nebula printempa mateno bela pasero, kiu estas
+konsiderata vivan beleco de sia parencaro, flugis, kune kun sia
+amantino al lignejo &#265;e la suba Duna kie ankora&#365; estis trankvile kaj
+tute dezerte en &#265;i tiu frua matena horo, &#265;ar la lignolaboristoj,
+jam komencinte sian taglaboron, interrompis &#285;in por matenman&#285;i. &#264;i
+tiu matenman&#285;o konsistis el seka pano, lardo kaj harengo.</p>
+
+<p>&#264;i tie nia pasero tuj komencis danci siajn plej graciajn amdancojn
+sur la lignetoj, kiuj estis &#309;etitaj sur la vojo por replibonigi
+&#285;in. En sia amebrieco li nek atentis la senta&#365;gan dancplacon nek
+ke &#349;i ne estis pruntinta ian ekvidon al li, a&#365; rimarkinta liajn
+dancojn, sed ke &#349;i ser&#265;is sian nutra&#309;on sen&#265;agrene pro lia
+flirtado, kaj &#349;i okaze konversaciis gaje kun &#265;i tiu a&#365; tiu el la
+paserpatrinoj kiuj flugis al &#265;i tiu lignejo.</p>
+
+<p>Kiam, post longa tempo, Majstro Pasero fine veki&#285;is je sia
+amebrieco&mdash;en malgranda malproksimeco Ho ve! Sur unu el la
+multenombraj staploj de traboj en plej karesa <i>kapo &#265;e kapo</i> kun
+blanka pasero li vidis sian amatinon!</p>
+
+<p>Oni ne povas esprimi per vortoj la doloron, kiun nia kompatinda
+pasero sentis &#265;e tiu &#265;i rigardo. Kaj ilia feli&#265;a kaj gaja pepado,
+kiu sonis al li kiel malica, moka ridado pri sia malfeli&#265;o, tran&#265;is
+profunde en sian malgrandan kaj plenaman birdakoron.</p>
+
+<p>Vere, li deziris satigi sian mal&#349;aton je ven&#285;o, je la sango de sia
+konkuranto. Li volis subigi lin en batalo &#285;is morto kaj vivo. Sed
+tiu &#265;i batalo por la posedo de la multe dezirata pasera virgulino
+ne estis batalata, &#265;ar la fiereco kondamnis batalon kun kontra&#365;ulo
+kiu estis konsiderata ne egal-naskulo, kun iu, kiu estas nur vanta
+malsa&#285;ulo de alia &#265;arma paservirinaro, kaj anka&#365; frivola fanfarulo
+de la paserviraro.</p>
+
+<p>Plua argumento kiun li atentis, estis &#349;ia nuna malka&#349;a koketeco.</p>
+
+<p>Li nek intencas meti sencele ilian vivon, nek detrui &#349;ian
+amafeli&#265;on, kiun li egoiste forprenus de &#349;i se li mortigos &#349;ian
+amiston.</p>
+
+<p>Tiu &#265;i malegoista rifuzi&#285;o je &#349;ia posedo&mdash;&#349;i, kiu estis la revo
+de siaj noktoj, ja ne estis facila por li. Li mal&#285;ojege subfleksis
+sian kapeton kaj li dume restadis senmove sur la lignetoj.</p>
+
+<p>La pentra&#309;oj de pli fruaj tagoj eble preteriris je siaj inteligentaj
+okuloj. Li eble memoris la tagon, kiam li unue renkontis &#349;in, kaj
+kiel iliaj okuloj rigardis tuj unu la alian ser&#265;e kaj kritike, kiel
+rigardas sub &#349;tono miozoto.</p>
+
+<p>En Majo, kiam &#265;io bur&#285;onas, li renkontis &#349;in sur la bran&#265;oj de
+betuleto, en societo de infanri&#265;a paserpatrino.</p>
+
+<p>Tuj kuni&#285;inta kun ili kaj estanta lerta, vigla societamulo, li
+turnis balda&#365; la konversacion&mdash;kiu, &#285;is nun tu&#349;is diversajn
+trivialajn aferojn, ekzemple pla&#365;don, edukadon, nutro zorgojn,
+k.t.p.</p>
+
+<p>Li lerte vivigis la konversacion, evitis ian interrompon kaj etendis
+&#285;in kiel eble plej longe. La ombroj de la vespero jam komencis
+mallevi&#285;i kiam la malgranda pepa societo fine disigis sin, por
+ser&#265;i siajn nestojn.</p>
+
+<p>De tiu tempo, &#349;ia plej fidela akompananto, li &#265;iam sekvis &#349;in dum
+&#349;iaj vagoj tra urbo kaj lando, tra kampo kaj arbaro. Li faciligis
+kavalire al &#349;i trovi orajn avenerojn kaj plej sukajn berojn.</p>
+
+<p>Se mallevi&#285;is la nokto, li zorgis pro sendan&#285;era restejo kaj fidele
+gardis &#265;e &#349;i.</p>
+
+<p>Subite li estas vekita pro alproksimi&#285;antaj ligno laboristoj.
+Li do &#349;an&#285;is sian ripozlokon kaj ree komencis revi. Sed li ne
+povis mediti longe. Paser-dando, kiu jam a&#365;dis pri lia malfeli&#265;o,
+kuni&#285;is kondolence kun li.</p>
+
+<p>Silente, jes, tute apatie, Majstro Pasero sin kondutis rilate la
+fluo de la parolado, &#265;ar li konsideris, ke estus malinde respondi
+al la malsprita, frivola afektulo. Komprenante fine, ke lia certigo
+de sincera kompato ne estas sufi&#265;e atentita, kaj ke lia bonopinia
+konsilo estas rifuzita, la dando forflugis ofendinta, en lia
+tromemfido.</p>
+
+<p>Doloriga ek&#285;emo &#349;velis la bruston de nia Majstro Pasero. La vana
+babilado de la forfluginto &#349;ajnis al li kvaza&#365; profanado de liaj
+plej sanktaj senta&#309;oj. Tute logike li konkludis ke, kiel tiu dando
+jam scii&#285;is pri lia ama-mal&#285;ojo, nur tro balda&#365; la tuta mondo de
+la paseroj scios &#285;in kaj fajfos sur &#265;iuj tegmentoj. Moko kaj &#349;ajna
+kompato de nun sekvos liajn kalkanojn kaj estos lia sorto!</p>
+
+<p>Sekve li decidas lasi sian patrujon, la lulilon de sia mal&#285;ojo, por
+eviti tiamaniere al la moko kaj kompato. Kiam li fine tion decidis
+kaj siajn flugilojn malfaldis por la flugo en la malproksiman fremdan
+landon, li ankora&#365; a&#365;dis la jenan rimarkon, kiun la paser-dando
+elparolis:</p>
+
+<p>"Aliaj urbetoj&mdash;aliaj knabinetoj!"</p>
+</div>
+
+
+
+
+
+
+
+
+<pre>
+
+
+
+
+
+End of Project Gutenberg's The Esperantist, Vol. 2, No. 5, by Various
+
+*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK THE ESPERANTIST, VOL. 2, NO. 5 ***
+
+***** This file should be named 44131-h.htm or 44131-h.zip *****
+This and all associated files of various formats will be found in:
+        http://www.gutenberg.org/4/4/1/3/44131/
+
+Produced by Andrew Sly, Louise Hope, David Starner and the
+Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net
+(This book was produced from scanned images of public
+domain material from the Google Print project.)
+
+
+Updated editions will replace the previous one--the old editions
+will be renamed.
+
+Creating the works from public domain print editions means that no
+one owns a United States copyright in these works, so the Foundation
+(and you!) can copy and distribute it in the United States without
+permission and without paying copyright royalties.  Special rules,
+set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to
+copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to
+protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark.  Project
+Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you
+charge for the eBooks, unless you receive specific permission.  If you
+do not charge anything for copies of this eBook, complying with the
+rules is very easy.  You may use this eBook for nearly any purpose
+such as creation of derivative works, reports, performances and
+research.  They may be modified and printed and given away--you may do
+practically ANYTHING with public domain eBooks.  Redistribution is
+subject to the trademark license, especially commercial
+redistribution.
+
+
+
+*** START: FULL LICENSE ***
+
+THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE
+PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK
+
+To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free
+distribution of electronic works, by using or distributing this work
+(or any other work associated in any way with the phrase "Project
+Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project
+Gutenberg-tm License available with this file or online at
+  www.gutenberg.org/license.
+
+
+Section 1.  General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm
+electronic works
+
+1.A.  By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm
+electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to
+and accept all the terms of this license and intellectual property
+(trademark/copyright) agreement.  If you do not agree to abide by all
+the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy
+all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession.
+If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project
+Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the
+terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or
+entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8.
+
+1.B.  "Project Gutenberg" is a registered trademark.  It may only be
+used on or associated in any way with an electronic work by people who
+agree to be bound by the terms of this agreement.  There are a few
+things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works
+even without complying with the full terms of this agreement.  See
+paragraph 1.C below.  There are a lot of things you can do with Project
+Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement
+and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic
+works.  See paragraph 1.E below.
+
+1.C.  The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation"
+or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project
+Gutenberg-tm electronic works.  Nearly all the individual works in the
+collection are in the public domain in the United States.  If an
+individual work is in the public domain in the United States and you are
+located in the United States, we do not claim a right to prevent you from
+copying, distributing, performing, displaying or creating derivative
+works based on the work as long as all references to Project Gutenberg
+are removed.  Of course, we hope that you will support the Project
+Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by
+freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of
+this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with
+the work.  You can easily comply with the terms of this agreement by
+keeping this work in the same format with its attached full Project
+Gutenberg-tm License when you share it without charge with others.
+
+1.D.  The copyright laws of the place where you are located also govern
+what you can do with this work.  Copyright laws in most countries are in
+a constant state of change.  If you are outside the United States, check
+the laws of your country in addition to the terms of this agreement
+before downloading, copying, displaying, performing, distributing or
+creating derivative works based on this work or any other Project
+Gutenberg-tm work.  The Foundation makes no representations concerning
+the copyright status of any work in any country outside the United
+States.
+
+1.E.  Unless you have removed all references to Project Gutenberg:
+
+1.E.1.  The following sentence, with active links to, or other immediate
+access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently
+whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the
+phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project
+Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed,
+copied or distributed:
+
+This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
+almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
+with this eBook or online at www.gutenberg.org
+
+1.E.2.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived
+from the public domain (does not contain a notice indicating that it is
+posted with permission of the copyright holder), the work can be copied
+and distributed to anyone in the United States without paying any fees
+or charges.  If you are redistributing or providing access to a work
+with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the
+work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1
+through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the
+Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or
+1.E.9.
+
+1.E.3.  If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted
+with the permission of the copyright holder, your use and distribution
+must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional
+terms imposed by the copyright holder.  Additional terms will be linked
+to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the
+permission of the copyright holder found at the beginning of this work.
+
+1.E.4.  Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm
+License terms from this work, or any files containing a part of this
+work or any other work associated with Project Gutenberg-tm.
+
+1.E.5.  Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this
+electronic work, or any part of this electronic work, without
+prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with
+active links or immediate access to the full terms of the Project
+Gutenberg-tm License.
+
+1.E.6.  You may convert to and distribute this work in any binary,
+compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any
+word processing or hypertext form.  However, if you provide access to or
+distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than
+"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version
+posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org),
+you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a
+copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon
+request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other
+form.  Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm
+License as specified in paragraph 1.E.1.
+
+1.E.7.  Do not charge a fee for access to, viewing, displaying,
+performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works
+unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9.
+
+1.E.8.  You may charge a reasonable fee for copies of or providing
+access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided
+that
+
+- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from
+     the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method
+     you already use to calculate your applicable taxes.  The fee is
+     owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he
+     has agreed to donate royalties under this paragraph to the
+     Project Gutenberg Literary Archive Foundation.  Royalty payments
+     must be paid within 60 days following each date on which you
+     prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax
+     returns.  Royalty payments should be clearly marked as such and
+     sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the
+     address specified in Section 4, "Information about donations to
+     the Project Gutenberg Literary Archive Foundation."
+
+- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies
+     you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he
+     does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm
+     License.  You must require such a user to return or
+     destroy all copies of the works possessed in a physical medium
+     and discontinue all use of and all access to other copies of
+     Project Gutenberg-tm works.
+
+- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any
+     money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the
+     electronic work is discovered and reported to you within 90 days
+     of receipt of the work.
+
+- You comply with all other terms of this agreement for free
+     distribution of Project Gutenberg-tm works.
+
+1.E.9.  If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm
+electronic work or group of works on different terms than are set
+forth in this agreement, you must obtain permission in writing from
+both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael
+Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark.  Contact the
+Foundation as set forth in Section 3 below.
+
+1.F.
+
+1.F.1.  Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable
+effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread
+public domain works in creating the Project Gutenberg-tm
+collection.  Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic
+works, and the medium on which they may be stored, may contain
+"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or
+corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual
+property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a
+computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by
+your equipment.
+
+1.F.2.  LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right
+of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project
+Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project
+Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all
+liability to you for damages, costs and expenses, including legal
+fees.  YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT
+LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE
+PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3.  YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE
+TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE
+LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR
+INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH
+DAMAGE.
+
+1.F.3.  LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a
+defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can
+receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a
+written explanation to the person you received the work from.  If you
+received the work on a physical medium, you must return the medium with
+your written explanation.  The person or entity that provided you with
+the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a
+refund.  If you received the work electronically, the person or entity
+providing it to you may choose to give you a second opportunity to
+receive the work electronically in lieu of a refund.  If the second copy
+is also defective, you may demand a refund in writing without further
+opportunities to fix the problem.
+
+1.F.4.  Except for the limited right of replacement or refund set forth
+in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS', WITH NO OTHER
+WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO
+WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE.
+
+1.F.5.  Some states do not allow disclaimers of certain implied
+warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages.
+If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the
+law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be
+interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by
+the applicable state law.  The invalidity or unenforceability of any
+provision of this agreement shall not void the remaining provisions.
+
+1.F.6.  INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the
+trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone
+providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance
+with this agreement, and any volunteers associated with the production,
+promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works,
+harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees,
+that arise directly or indirectly from any of the following which you do
+or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm
+work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any
+Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause.
+
+
+Section  2.  Information about the Mission of Project Gutenberg-tm
+
+Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of
+electronic works in formats readable by the widest variety of computers
+including obsolete, old, middle-aged and new computers.  It exists
+because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from
+people in all walks of life.
+
+Volunteers and financial support to provide volunteers with the
+assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's
+goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will
+remain freely available for generations to come.  In 2001, the Project
+Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure
+and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations.
+To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation
+and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4
+and the Foundation information page at www.gutenberg.org
+
+
+Section 3.  Information about the Project Gutenberg Literary Archive
+Foundation
+
+The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit
+501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the
+state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal
+Revenue Service.  The Foundation's EIN or federal tax identification
+number is 64-6221541.  Contributions to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent
+permitted by U.S. federal laws and your state's laws.
+
+The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S.
+Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered
+throughout numerous locations.  Its business office is located at 809
+North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887.  Email
+contact links and up to date contact information can be found at the
+Foundation's web site and official page at www.gutenberg.org/contact
+
+For additional contact information:
+     Dr. Gregory B. Newby
+     Chief Executive and Director
+     gbnewby@pglaf.org
+
+Section 4.  Information about Donations to the Project Gutenberg
+Literary Archive Foundation
+
+Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide
+spread public support and donations to carry out its mission of
+increasing the number of public domain and licensed works that can be
+freely distributed in machine readable form accessible by the widest
+array of equipment including outdated equipment.  Many small donations
+($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt
+status with the IRS.
+
+The Foundation is committed to complying with the laws regulating
+charities and charitable donations in all 50 states of the United
+States.  Compliance requirements are not uniform and it takes a
+considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up
+with these requirements.  We do not solicit donations in locations
+where we have not received written confirmation of compliance.  To
+SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any
+particular state visit www.gutenberg.org/donate
+
+While we cannot and do not solicit contributions from states where we
+have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition
+against accepting unsolicited donations from donors in such states who
+approach us with offers to donate.
+
+International donations are gratefully accepted, but we cannot make
+any statements concerning tax treatment of donations received from
+outside the United States.  U.S. laws alone swamp our small staff.
+
+Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation
+methods and addresses.  Donations are accepted in a number of other
+ways including checks, online payments and credit card donations.
+To donate, please visit:  www.gutenberg.org/donate
+
+
+Section 5.  General Information About Project Gutenberg-tm electronic
+works.
+
+Professor Michael S. Hart was the originator of the Project Gutenberg-tm
+concept of a library of electronic works that could be freely shared
+with anyone.  For forty years, he produced and distributed Project
+Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support.
+
+Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed
+editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S.
+unless a copyright notice is included.  Thus, we do not necessarily
+keep eBooks in compliance with any particular paper edition.
+
+Most people start at our Web site which has the main PG search facility:
+
+     www.gutenberg.org
+
+This Web site includes information about Project Gutenberg-tm,
+including how to make donations to the Project Gutenberg Literary
+Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to
+subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.
+
+
+
+</pre>
+
+</body>
+</html>