summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/44667-0.txt
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to '44667-0.txt')
-rw-r--r--44667-0.txt1897
1 files changed, 1897 insertions, 0 deletions
diff --git a/44667-0.txt b/44667-0.txt
new file mode 100644
index 0000000..fcb8c55
--- /dev/null
+++ b/44667-0.txt
@@ -0,0 +1,1897 @@
+*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK 44667 ***
+
+Transcriber's Notes
+
+A few minor typographical errors have been corrected without notice.
+However, many grammatical errors and odd spellings have been left as
+in the original.
+
+
+
+
+SINGLE COPIES PRICE FOURPENCE NET.
+
+22. (Vol. II., No. 8.)
+
+_Aŭgusto, 1905._
+
+ THE
+ ESPERANTIST
+
+ La Esperanta Gazeto por la
+ Propagando de la Internacia Lingvo.
+
+ANNUAL SUBSCRIPTION: 3/- (4 francs; 1-1/2 roubles; 75 cents).
+
+Wholesale Agents: 41, Outer Temple, London, W.C.
+
+All Communications should be sent to THE EDITOR, 67, Kensington
+Gardens Square, London, W.
+
+
+
+
+CONTENTS.
+ Page
+ Reminiscences, Part VIII.
+ (Edward Metcalfe, M.A., Oxon) 113
+ Notes on the Orient, Part II. (Col. H. K. Gordon) 114
+ Esperantic Terms for Esperanto Grammar
+ (by Dr. Lloyd) 116
+ Strive! a Hymn (by Maurice R. Keesing) 119
+ A Letter to Godfather (translated by Elise Bauer) 119
+ Month by Month 121
+ An Easter Trip in Ireland (F. A. Meigh) 122
+ A New Book about the French
+ (review by Dr. Martyn Westcott) 123
+ Concerning Hunger (by E. W.) 124
+ The Grey Horse (F. E. Bearne) 125
+ The Young Financier (G. C. Law) 125
+ Saved from Death, Serial, continued
+ from page 98 (by General Cox) 126
+ A Braille Dictionary (H. J. E. Thilander) 127
+ A Terrible Adventure (William Officer) 128
+ The Old Father (by 10532) 128
+
+
+
+
+ MARQUE DÉPOSÉE,
+ No. 13195.
+
+ VISKO
+ ESPERANTO.
+
+Registered Trade Mark, No. 270,042.
+
+BONEGA PROPAGANDILO.
+
+Observu la Verdan Stelon kaj la nomon Esperanto sur la afiŝeto.
+
+Antaŭpagitaj mendoj de Esperantistoj ricevos specialan rabaton.
+
+Bonvolu skribi por detaloj al--
+
+ BUCHANAN, SCOTT & CO.,
+ Garthland Street, Glasgow, Scotland.
+
+Telegrafa Adreso: "ESPERANTO, GLASGOW."
+
+
+
+
+The Remington
+
+THE _UNIVERSAL_ TYPEWRITER.
+
+Just think of it!
+
+THE INTERNATIONAL MACHINE.
+
+_Unbound by ties of nationality:
+
+The common bond of union of all civilised peoples._
+
+The Remington can be supplied fitted for Esperanto.
+
+ * * *
+
+ THE REMINGTON TYPEWRITER COMPANY,
+ 100, Gracechurch St., London, E.C.
+
+
+
+La Remington
+
+LA _UNIVERSALA_ SKRIBMAŜINO.
+
+Pripensu je tio!
+
+LA INTERNACIA MAŜINO.
+
+_Tute liberiĝita de naciaj ligiloj:
+
+La Komuna unuigilo por ĉiuj civilizitaj popoloj._
+
+La Remington estos liverita kun Esperantaj presliteroj.
+
+ * * *
+
+ LA REMINGTON TYPEWRITER KOMPANIO,
+ 100, Gracechurch St., Londono, E.C.
+
+
+
+
+ ĈIUJ, NI POVOS
+ PARADIZON IRI.
+
+ Kiu bone trinkas,
+ Tiu bone dormas.
+ Kiu bone dormas,
+ Tiu ne pensas malbone.
+ Kiu ne pensas malbone,
+ Tiu certe ne pekas.
+ Nu, ĉar kiu ne pekas.
+ Paradizon eniros.
+ De nun, bone trinku.
+ Kaj vi paradizon iros.
+
+ * * *
+
+Por tio ĉi, oni devas aĉeti bonajn vinojn, kaj sin turni al:--
+Sro. Ch. Jadeau en Mercurey (S. & L.) France.
+
+
+
+
+The "Review of Reviews"
+
+ _Is the Best Magazine for Busy People.
+ And it is read by 'Esperanto' Students._
+
+The aim of this Magazine is to make the Best Thoughts of the Best
+Writers universally accessible at a Trifling Cost.
+
+The busiest and poorest in the community may here follow with
+intelligent interest the great movements of Contemporary History.
+
+ Post Free for Twelve Months, 8/6,
+ 10 fr. 75 c., or 8.50 marks.
+
+Office: MOWBRAY HOUSE, NORFOLK ST., LONDON.
+
+
+
+
+NASKIĜO.
+
+Al la Gesinjoroj H. R. Geddes, Northumberland House, Dover,
+je Junio 17 Filo (baptonomita Frederick Leonard).
+
+
+
+
+Correspondence Lessons in Esperanto.
+
+ARE GIVEN BY
+
+Mr. A. MOTTEAU, Certified Teacher of Esperanto, 157, Earlham
+Grove, Forest Gate, London, E.
+
+_7/6 the Quarter._
+
+
+
+
+Adresareto de Personoj kiuj deziras Korespondadi.
+
+
+Frl. Mitchell, Acuba House, 65, Marquess Road, Canonbury, N.
+Kun alilanduloj per ilus. p-k.
+
+S-ro. G. Ledger, 24, Elvendon Road, Palmer's Green, N. Pri
+literaturo, scienco, arto, kaj komerco. Ĉiam respondos.
+
+La Kosto de la Enskribo estas 6d. (70c. poŝtmarkoj).
+
+
+
+
+THE ESPERANTIST
+
+The Esperanto Gazette for the Spread of the International Language.
+
+ ABONPAGOJ ESTAS RICEVEBLAJ ĈE
+ SUBSCRIPTIONS SHOULD BE SENT TO
+
+ H. Bolingbroke Mudie, Esq., 67, Kensington Gardens Square, London, W.
+ AUSTRIA.--Sro. T. Cejka, Bystrice Hostyn, Moravia.
+ BELGIUM.--M. M. Seynaeve, 3, Rue de l'Avenir, Courtrai.
+ FRANCE.--Grupo Pariza, 28, rue Serpente, Paris.
+ GERMANY.--Doktoro Mybs, 68, Markt Strasse Altona, Elbe.
+ NEW ZEALAND.--Esperanto Society, P.O. Box 50, Auckland.
+ RUSSIA.--Societo Espero, Bol Podjaceskaja 24, log 12, St. Petersburg.
+ SWEDEN.--Sro. P. Ahlberg, 50, Döbelnsgatan, Stockholm.
+
+N.B.
+
+_Nepresitajn manuskriptojn la Redakcio resendos se oni aldonis
+poŝtmarkon._
+
+_Alsendatajn artikolojn la Redakcio laŭ bezono korektos._
+
+_Oni povas sendi la abonpagon per poŝtmarkoj, kiuj estas akceptataj
+laŭvaloro._
+
+_Oni sendu ĉiujn artikolojn, demandojn kaj avizojn al La Redaktoro,
+67, Kensington Gardens Square, London, W._
+
+N.B.
+
+22. [Vol. II., No. 8.]
+
+ Subscription, 3s. Per Annum.
+ Single Copies, 4d. net. Nos.
+ 2 to 13, 6d. each; Later issues
+ 4d. each, net.
+
+AŬGUSTO, 1905.
+
+
+
+
+FRAGMENTAJ MEMOROJ.
+
+Originale verkita de Edward Metcalfe, M.A. (Oxon).
+
+_La aŭtoro rizervas ĉiajn rajtojn._
+
+
+"Du ovojn en ŝelo, kelnero!"
+
+La kelnero foriras kaj iomete ridante mi rakontas al la onklino
+kiamaniere en Francujo mi forgesis la frazon "en ŝelo" kaj laŭ la
+Angla frazo mendis "ovojn bolitajn" ricevante, post iom longa atendo,
+tre bongustan kaĉan pudingon (batter pudding). La onklino insistas
+ke pli kredeble ĝi estus ovaĵo, al kiu kritiko mi respondas ke mi
+mem manĝis ĝin.
+
+Tiam mi pripensas kiamaniere mi lernis manĝi ovojn en ŝelo sen
+kulero anstataŭiganta tiun ilon per peco da pano (nature la ovoj
+devas esti apenaŭ bolitaj) kaj mi esprimas la esperon ke Amerikoj
+almenaŭ uzas kulerojn.
+
+Pri tio mi tuj certiĝas. La kelnero revenas kaj li certe alportas
+kuleron; li portas ankaŭ pladon surhavantan du ovojn dece en
+buŝtuketo enfalditajn, kaj larĝan glason kiun li metas apud mia
+telero, sed li _ne_ alportas ovingon.
+
+"Ĉu vi forgesas la ovingon, kelnero?" mi demandas.
+
+"Ovingon!" li respondas per voĉo surprizita eĉ iom plendeta, "en
+Amerikujo oni ne uzas ovingojn. Jen glaso kaj jen kulero!" Tiam
+vidinte ke mi ne komprenas, li aldonis, "Ĉu mi preparos por vi la
+ovojn?" kaj ekkaptinta unu el ili li rompis la ŝelon kaj elverŝas
+ĝian enhavon en la glason, dirante: "Tiamaniere oni povas ĉiam vidi
+ĉu la ovo estas ankoraŭ taŭga por esti manĝota. Dum la varmega
+vetero ovoj rapide difektas."
+
+Sed malgraŭ la kelnero mi vidis en Amerikujo tre belan ovingon tute
+el tranĉita vitro fabrikitan. Ĉe ĉiu finiĝo estis ingo, granda
+ingo por granda ovo kaj negranda ingo por negrandaj ovoj. Se oni uzis
+la grandan ingon la negranda fariĝis la piedestalo kaj reciproke.
+
+La sinjorino kiu ĝin montris al mi diris ke ĝi apartenis al ŝia
+pra- aŭ pra-pra-avo, kaj mi ĝojis lerni, ke kaj ŝi kaj ŝia ovingo
+estis el Angla deveno.
+
+Ĉu Amerikoj posedas ovingojn mi, do, ankoraŭ nescias, sed mi
+preskaŭ tuj faris la gravan eltrovon ke ili ne posedas tranĉilojn.
+
+"Kion vi diras?" ekkrias la leganto. "Ĉu Amerikoj ne eltrovis
+la _Bowie_ tranĉilon. Ĉu ili ne estas eĉ konategaj pro siaj
+tranĉiloj?"
+
+Vi diras la veron, ho! leganto, sed se vi iam sidus ĉe la tablo de
+Amerika hotelo vi tre bone komprenus mian diron. Tranĉilo estas ilo
+por tranĉi, ĉu ne? Tial, se la ilo ne konvenas por tranĉi ĝi ne
+estas, malgraŭ la nomo, _tranĉ_-ilo.
+
+Mi supozas ke la kaveganoj nomis siajn silikajn ilojn tranĉilojn,
+kaj se mi posedus la brakforton de kavegano eble mi donus la nomon
+al la Amerika stanumita ilo, ĉar tiam kredeble mi povus eĉ tranĉi
+viandon per ĝi. Ne, Amerikoj ne posedas tranĉilojn sed nur ilojn
+por esti facile purigotaj.
+
+Mi proponas al miaj Amerikaj kunfratoj la nomon "purigotiloj."
+
+Oni ne bezonas longan serĉon por trovi la kaŭzon de tio ĉi. Mi
+ĝin diros per tre malmultaj vortoj. _En Amerikujo ne estas servistoj
+sed nur tiranoj kiuj sin nomas servistoj._ Pli ĝuste diri ili nomas
+sin almenaŭ ĉe la domoj, "helpantoj." "_Lucus a non lucendo._" Kiel
+ofte mi estas aŭdinta de diversaj sinjorinoj ke ili estas grandaj
+malhelpuloj.
+
+Mi donos unu ekzemplon de la Amerika servitudo al la servistoj;
+antaŭe dirante ke kvankam ĉio kion mi priskribos estas vera ĝi
+tamen ne estas vera por ĉiuj hoteloj. Mi vizitis hotelojn de multaj
+klasoj kaj en multaj urboj, kelkajn kune kun la onklino, kelkajn
+sola. Nature mi plej rimarkis tion kio ŝajnis al mi stranga.
+
+En kelkaj hoteloj la kelneroj insistas, ke la gasto mendu samtempe
+ĉion kion li intencas manĝi. Ĉiujn la manĝaĵojn la kelnero
+alportas samtempe kaj aranĝas ilin sur multego de negrandaj pladoj
+en duonrondo, ĉirkaŭ la telero de la manĝanto, kiu sidas kvazaŭ
+post rampareto de pladetoj, kaj ofte prenas sur sian teleron la plej
+strangan miksaĵon.
+
+Mi aŭdis ke Anglo, nesciante la kutimon, mendis ion alian post
+kelkaj minutoj de manĝado. "Tiun ĉi fojon," diris la kelnero, "ĉar
+vi estas fremdulo, mi ĝin alportos al vi, sed atentu vi ke tio ne
+reokazos."
+
+En kelkaj hoteloj estas la kutimo doni al la kelnero trinkmonon
+post ĉiu manĝo. Se vi forgesas la kutimon vi ne ricevos tre bonan
+atenton.
+
+Foje mi incitetas la onklinon pri ŝia uzo de servistoj. Tio okazis
+en unu el la Sudaj Ŝtatoj, kie la kelneroj estas ĉiuj nigruloj aŭ
+(kiel ili preferas esti nomataj) sinjoroj koloraj:
+
+Preskaŭ mi povas ankoraŭ nin vidi. Ni sidas ĉe la tablo
+atendantaj. Post la onklino staras nigrulo, per du ventumiloj
+ventumante ŝin. Post mi alia faras la saman servon. Tria nigrulo
+estas ricevinta la ordonojn, kaj, ĉar ni iom longe atendas, la
+onklino sendas kvaran por vidi se eble li estas ekdorminta.
+
+Subite io frapas mian piedon. Mi malsuprenrigardas kaj vidas,
+ĉirkaŭatan de sia grandnombra idaro grandegan ratinon.
+
+La onklino ekkrias kaj tuj dungas kvinan nigrulon por svingegi sian
+buŝtukon kaj kriegadi "_ŝ-ŝ-ŝ-u!_"
+
+Vane oni klarigas ke la ratino estas tute malsovaĝa; ke oni kutimas
+ĝin nutri; ke ĝi ne eĉ pensas iun mordeti.
+
+Vane oni svingegas kaj _ŝ-ŝ-ŝ-u-as_.
+
+Ratino estas ratino; sed ratino kun idarego----
+
+La onklino insistas ke ni ŝanĝu la tablon, kaj elektas unu plej
+eble malproksime de la ratfamilio. Sed apenaŭ ni estas sidinta nin,
+kiam aperas la skaraboj, ĉiu el ili grandegulo.
+
+Feliĉe nigruloj havas grandegajn piedojn. La onklino dungas sesan
+kiu okupas sin per dancado sur la scarabegojn.
+
+Certe tiu estas tute neordinara sperto. La onklino diras ankaŭ ke
+ŝi nur dungis _kvin_ nigrulojn; ke la sesa ekzistas nur en mia
+fantazio; sed mi ĉiam insistas ke ŝi uzis ses. Eble mi enkalkulas
+la nigrulon kiu ventumis min mem. Sed ni ne diros tion al la onklino.
+
+Amerikoj ofte sidas en la vestibuloj de la hoteloj. Almenaŭ _kelkaj_
+el ili maĉas tabakon kaj ne _ĉiuj_ uzas kraĉujojn. Mi ne deziras
+pritrakti la temon. Mi nur citos la tute netradukeblan avizon kiun mi
+foje vidis, certe ne en la plej bonaj hoteloj.
+
+"People who expect to rate as gentlemen must not expectorate the
+floor."
+
+("Tiuj kiuj atendas esti ricevataj kiel sinjoroj, devas ne kraĉi sur
+la plankon").
+
+Kredeble multaj ne "expect to rate" kiel sinjoroj.
+
+Kiel ofte mi vidis la glaciigistojn tirantaj per grandegaj preniloj
+porcion da glacio trans la planko de hotelvestibulo, kaj vidante la
+malpuraĵojn kiuj algluis sin al ĝi, mi----
+
+Sed kredeble oni forhakas tiun eksteran supraĵon. Mi preferas pensi
+ke oni ne eĉ uzas ĝin por ĉirkaŭpaki la malvarmigujojn.
+
+Pri la malvarmigujoj mi nur diros ke mi tre ŝatas ilin. Tiu kiu
+neniam dum varmega tago, trinkis glason da lakto, freŝe eltiritan el
+la malvarmigujo (refrigerator) ne konas treege bongustan trinkaĵon.
+Pri la malvarmigita teo mi ne skribos. Amerikoj ĝin trinkas; la
+onklino diras ke la gusto estas agrabla. Sed kredeble oni devas
+alkutimiĝi al ĝi, kaj mi ne faris tion.
+
+Unu afero mi faris. Kiam ajn mi trinkis glaciigitan akvon mi diris al
+mi la tekston: "Ne tio kio eniras en la homon malpurigas lin."
+
+
+
+
+ORIENTAJ MEMORAĴOJ.
+
+De Kolonelo H. K. Gordon.
+
+
+La Birmanoj estas tre agrablaj, kvankam iafoje ekscitemaj; la virinoj
+estas tre graciaj, krom aferemaj: la knaboj, kaj eĉ la viroj tre
+amas ludojn, tiel piedpilko, flugludado, pugnebato, ŝipkurado,
+vetado, kaj ĉiuj "_Marionette_" teatrajn ludajn. Ĉiuj sin banas
+ĉiutage. Preskaŭ ĉiu viro estas tatuita. Preskaŭ ĉiuj portas
+silkvestaĵojn.
+
+"Rangoon," la ĉefurbo, sur bordo de la rivero "Irrawaddy," estas
+granda kaj prospera. Domoj estas preskaŭ ĉiuj konstruitaj el
+tektona ligno; sekve estas ofte bruladoj.
+
+Riveroj estas tre longaj: oni povas vojaĝi sur la "Irrawaddy" pli ol
+mil mejlojn sur vaporŝipo ĝis la Ĥinlandaj limoj. Multo da Ĥinoj
+loĝas en Birmanujo: oni ilin trovas honestaj kaj aferemaj urbanoj.
+
+Strange diri, la Ĥinoj neniam akceptas domservon, kvankam ili ĝin
+akceptas en najbaraj lokoj, ekz. "Singapore" kaj "Penang." Ili estas
+tre bonaj ĝardenistoj.
+
+La pluvfalo en iaj lokoj estas grandega, dum la kvinmonata
+pluvsezono, nome, de Junio ĝis Oktobro: falas ĉe havenoj de
+"Akyab" kaj "Moulmein" mezakvante pli ol ducent coloj: ofte en unu
+tago falas pli da pluvo ol falas en Anglujo dum tuta jaro! Severaj
+fulmotondroj enkondukas la pluvsezonon; tamen ofte post kvarono
+da horo polvo flugas el stratoj sub la ega hejto de la sunradioj.
+Sekaj riveretkanaloj post mallonge fariĝas ŝaŭmaj kaj danĝeraj
+torentoj.
+
+Kiam tiuj torentoj trankviliĝas, oni povas plezure sin bani inter
+pentrindaj ĉirkaŭaĵoj.
+
+Ŝafoj ne povas vivadi en Birmanujo: oni alkondukas ilin sur semajnaj
+vaporŝipoj de "Calcutta." Landanoj tre ŝatas fiŝojn: precipe la
+malfreŝajn fiŝkunmetojn!
+
+Lepruloj estas komunaj: tamen de ili oni ne penas zorgi.
+
+Krom bonaj oranĝoj, la fruktoj enlandaj la plej ŝatataj estas la
+"Dorian" (Dujan) kaj la "Mangosteen" (Mangostin): kvankam, ne estas
+ĉiu kiu povas toleri la odoron malagrablegan de tiu unue skribita.
+Oni ankaŭ trovas la "Cachounut" (Kaŝunukson): servistoj ne volas
+ilin kuiri apud ies domo, dirantaj ke febro sekvos: estas ja strange,
+tamen mi ĝin kredas vera.
+
+La lingvo estas por Eŭropanoj tre malfacila: la pensadmetodoj
+estantaj tute malsimilaj. La lingvo de la Budista Pastraro estas
+antikva "_Pali_," nekomprenebla al la popolo, kaj ne ĉiam al la
+pastroj mem! Estas multo da temploj (Pagoda), sur preskaŭ ĉiu
+monteto apud urboj kaj vilaĝoj, kaj kvankam ĉiu Birmano devas pasi
+por edukado tra la manoj de Pastroj, tamen oni ne atentas severe
+la Budistajn religiajn ordonojn. Samtempe, se la Pastraro postulas
+monon por konstrui novan templon, la sekvantaro tuj ĝin provizas.
+Konstrui templon estas tre meritinda afero. Estas religie ordonita
+ne mortigi ion ajn: tamen, kiel Ĥinoj, la Budistaj Birmanoj povas
+esti kruelegaj. Ili ofte fariĝas tre komplezaj, kaj kontente pagos
+moneron por liberigi paseron el la manoj de almozulo, malgraŭe li
+bone scias ke la pasero estas retenata per ŝnureto, por rekaptiĝi!
+Li irigos ĉevalon ĝis ĝi estas mortonta: sed se ĝi mortus, li
+dirus, "Tio ne estas mia kulpo."
+
+La tuta lando fumas: la Birmanoj, verdan folion enhavante dolĉan
+miksaĵon: alilanduloj, tabakon enportitan el Hindujo, kaj loke
+fabrikitan. Se oni trempas tabakon en lakto de kakao, gorĝa
+malsaneco certe sekvas.
+
+Sovaĝmielo estas kvante trovata en la arbaroj: sed ĝia ĉefa
+celo estas por la enterigo de sanktaj Budistpastroj. La pastraro
+ĉiam elektas tre belajn sidojn por konstrui siajn rimarkindajn
+templojn. La preĝejaj orumitaj turoj ŝajnas mirinde graciaj en
+la hela sunlumo, kun la verda kreskaĵaro postflanke, kaj la brila
+rivero malsupre. Sur ĝiaj pordoj kaj pordegoj oni trovas belegan
+ĉisatan lignaĵon (ĉiam tektono), por kiun verki la ĉisisto
+bezonas mirinde malmulte da iloj. La turpunkto ĝenerale enhavas
+skatolo de multekostaj juveloj, donacitaj de religiuloj Budistaj:
+kaj supre ĉion, estas ĉiam la "_Hti_," aŭ Reĝa ombrelo.
+
+Ĉe la bestaro, estas iaj rimarkindaĵoj: ekzemple, ŝakaloj, kiuj
+estas komune renkontataj en la Bengala provinco, ja en tuta Hindujo,
+sin trovas ĉe la nordflanko de ofte seka riveretkanalo apud la
+urbo, "Akyab," kaj nenie ĉe la sudflanko. Simile, la antaŭdiritaj
+fruktoj, _Dujan_ kaj _Mangostin_, kreskadas ĉe la sudflanko de la
+Riverego, "_Salween_" apud la urbo de "_Moulmein_" sed nenie ĉe la
+nordflanko.
+
+El multo da serpentoj, la plej danĝera estas la venena "Hamadryad"
+aŭ "Reĝa Kobro," kiu ĉasas kaj atakas homojn. Grandaj Hirudoj
+estas tre komunaj en la riveretoj kaj lagetoj. Multe da skolopetoj
+alvenas ĉiujare ĉe la malvarma sezono (Nov. al Marto): oni povas
+pafi cent birdojn kaj pli en unu tago en la rizkampoj. Oni kredas ke
+estas bonŝance havi en sia domo la "Tŭktu," lacerton, makulatan
+simile al truto: ĝi manĝas insektojn, kaj nokte vokas mistere el
+plafono, "tŭktu, tŭktu."
+
+Tiel ĉie en Hindujo, ĉiu stacio havas "_Gymkhana_" Klubo, aŭ
+kunvenejo por Eŭropaj loĝantoj, kie sin trovas ĵurnaloj,
+biblioteko, kaj ludoj. Malgraŭ malseka kaj varmega klimato, mi
+vivadis multe da agrablaj jaroj en Birmanujo.
+
+Oni povas vivadi sane per zorgo pri manĝado, trinkado, kaj
+sunefikoj: tamen, ĉiam malfacila estas meti maljunajn kapojn sur
+junaj ŝultroj.
+
+Unufojon, mi suferis de malaria febro: tamen, vojaĝante al Islando,
+apud la Arktika regiono, mi efektive resaniĝis, kaj poste la febro
+neniam revenis. Tie ankaŭ oni facile resaniĝas de pulmaj kaj de
+reŭmatismaj malsanoj.
+
+Krom lignosegmueliloj, ekzistas multe da grandaj rizmueliloj ĉe
+la havenoj: la rizo sin produktas enlande, kaj estas liverata
+per boatoj: tiam ĝi estas ŝelata kaj polurata per maŝinaro ĉe
+mueliloj preta por ekstersendi. Estas multaj specoj da rizo, kiujn
+lerto povas distingi ĝuste: same, diru ni, kiel pomoj en Eŭropo.
+
+Ĉe la lasta Birmana militiro, granda peno okazis por la
+Administracio, por nutri la Hindajn soldatojn, ĉar ili rifuzis
+manĝi la Birmanan rizon: kaj, pro tio, la Administracio devis
+provizi kun plua elspezo Hindan rizon, kvankam Eŭropoj ne povis
+distingi ian diferencon.
+
+(_Daŭrigota_).
+
+
+
+
+ESPERANTAJ TERMINOJ POR ESPERANTA GRAMATIKO.
+
+Verkita de R. J. Lloyd, D. Lit., M.A., de la Universitato de Londono,
+kaj Diplomito de la Franca Societo kaj de la Brita Asocio por
+Esperanto.
+
+_La Aŭtoro ĉiajn rajtojn rizervas._
+
+
+Skribante serion da artikoletoj pri Esperanta sintakso en la
+_British Esperantist_, mi sentis ke multe da la terminoj, kiujn
+oni ordinare uzas en Esperanta gramatiko, ne estas ĝuste la plej
+bonaj. La terminoj kiujn oni uzas, estas, preskaŭ ĉiuj, terminoj
+devenintaj de la latina gramatiko, kvankam ili estas ankaŭ multe
+uzataj de la modernaj Eŭropaj lingvoj. Tiel farante, la modernaj
+gramatikistoj estis tute ne tiel saĝaj aŭ originalaj kiel la
+latinaj gramatikistoj, kiuj kreis tiujn ĉi terminojn. Ŝajne
+imitante ilin, reale ili faris la kontraŭon. Ĉar la antikva latina
+gramatikisto, instruante personojn, kiuj parolis ordinare latine,
+faris, tre saĝe, siajn terminojn ĉiuj latinaj. La rezultato estis
+ke ĉiu termino de la latina gramatiko ne nur nomis, sed ankaŭ
+priskribis, al la latinaj homoj, la terminojn kiujn ili devis uzi.
+Sed la modernaj gramatikistoj, preskaŭ ĉiuj, simple kopias la
+latinajn terminojn, kaj forpelas la saĝan latinan metodon, doni
+patrujajn nomojn al patrujaj aferoj.
+
+Kaj estas ankoraŭ pli malkonvene uzi tiujn ĉi latinajn terminojn
+en Esperanto. Ĉar Esperanto ofte donas al tiuj ĉi samaj terminoj
+signifon kaj uzadon diversajn de tiuj, kiujn ili posedas en la
+latina, kaj ankaŭ en la modernaj, lingvoj. D-ro Zamenhof ŝajnas
+senti tion en la "_Plena Gramatiko_" (Krest, p. 254-6); ĉar li faras
+kaj uzas, en tiuj du paĝoj, pli multe da Esperantaj gramatikaj
+terminoj ol la tuta Esperantistaro estas alie farinta kaj uzinta.
+
+La homoj kiuj bezonas pleje la Esperantan lingvon, estas la klasoj,
+kiuj ne havas multan tempon por lerni aliajn lingvojn, kaj ne multe
+da mono por pagi la instruadon. D-ro Zamenhof vidis tion kaj diris
+ĝin tute klare. Mi kredas ke la plimulto da la Angla Esperantistaro
+apartenos ĉiam al tiuj ĉi klasoj: kaj ili scias tre malmulton pri
+iuj gramatikaj terminoj: ĉar la Anglaj popolaj, elementaj lernejoj
+instruas tre malmulte pri ili. La tempo estas nur sufiĉa por nia
+terura silabado. Tial la Angla Esperantistaro bezonas sinesplikantajn
+gramatikajn terminojn, pli ol iu alia nacia Esperantistaro.
+
+Mi volas tial skizi, kaj proponi por diskutado, antaŭ la Bulonja
+Kongreso, serion de Esperantaj gramatikaj terminoj. Oni povas rigardi
+la naŭ ĉefajn partojn de la parolado, kiel la ĉefaj instrumentoj
+de la parolado: kaj kunmetante nomojn por ili, estos tute nature uzi
+la sufikson "-ilo":--
+
+ _Paroliloj._
+
+1. Artikolo La-ilo = La instrumento, "la."
+2. Substantivo Nom-ilo = La instrumento, de nomado.
+3. Adjektivo Ec-ilo = La instrumento, por esprimi ecojn.
+4. Adverbo Tiel-ilo = La instrumento, de maniero.
+5. Pronomo (parte-) Pro-ilo = La instrumento, anstataŭ nomilo,
+ ecilo aŭ tielilo.
+6. Verbo Dir-ilo = La instrumento, por diri ion.
+7. Prepozicio Rilat-ilo = La instrumento, de nomilorilatoj.
+8. Konjunkcio Kunig-ilo = La instrumento, de kunigo.
+9. Interjekcio Kri-ilo = La instrumento, de kriado.
+
+Sed sub ĉiu el tiuj ĉi ĉefaj vortoj ekzistas aliaj diferencigantaj
+vortoj, kiuj dividas ĉiam la klason de vortoj signifitaj de ĉiu el
+tiuj ĉi naŭ nomoj en pli malgrandajn (aŭ sub-) klasojn. Estas ofte
+_eciloj_, kiuj faras tion,--ne _nomiloj_. Mi prenos la naŭ serie,
+kaj penos fari Esperante por ĉiu la subvortojn, kiujn ĝi bezonas:
+kaj mi uzos tie ĉi ĉiun novan vorton, post esplikado de ĝi.
+
+1. _Lailo_ bezonas du gramatikajn _ecilojn_ por signifi (1) sian
+montran uzadon, kaj (2) sian universaligantan uzadon; ekzemple, en
+"la homo, kiun vi konas," kaj en "la homaro." Mi proponas "difina
+la-ilo" por la unua, kaj "universala la-ilo" por la dua.
+
+2. _Nomilo_ bezonas (1) la du _ecilojn_ "propra" kaj "komuna," kaj
+ankaŭ (2) "reala" kaj "idea" (= konkreta kaj abstrakta). Ĉiu nomilo
+estas aŭ propra aŭ komuna, kaj ankaŭ, aŭ reala aŭ idea; sed la
+propra nomilo estas ankaŭ ĉiam reala. Estus eble ankaŭ helpo,
+nomadi la realan nomilon, "realilo," kaj la idean nomilon "ideilo."
+Ĉiu ecilo estas ankaŭ aŭ propra aŭ komuna.
+
+Nomilo kaj ecilo posedas "nombron" kaj "kazon"; kaj tiuj ĉi du
+simplaj vortoj ne bezonas esti ŝanĝataj. Kaj la pure Esperantaj
+vortoj, "ununombra" kaj "multenombra," ne povas esti plibonigitaj.
+Sed la kazaj nomoj, "nominativo" kaj "akuzativo," tute ne konvenas al
+nia kara lingvo. Per formo ili signifas Esperante nenion; kaj ni ofte
+nomas nomilon "nominativo," kiu estus neniam nominativo en tia frazo
+en iu alia lingvo. Sed ne estas eble doni, al la unu aŭ al la alia,
+nomon kiu signifos en Esperanto ĝian funkcion; ĉar ambaŭ havas tie
+pli ol unu funkcion. Ŝajnas tial preferinde doni al ili nomojn laŭ
+iliaj formoj. La unu havas "-n" ĉe la fino: la alia ne havas tion.
+La Esperanta nomo de la litero "n" estas "no." Mi proponas tial nomi
+la nominativan kazon la "sen-no-a" kazo, kaj la akuzativan, la "no-a"
+kazo.
+
+Nomilo ofte prenas ĉe sia flanko, alian, difinantan, nomilon en la
+sama kazo, ekzemple, "Vilhelmo la kaizaro renkontis Edwardon 'la
+reĝon.'" Mi nomus tiujn, "difinajn" nomilojn, anstataŭ ol uzi la
+ordinaran gramatikan esprimon, "en apozicio."
+
+Aperas ankaŭ ofte nomilo, kiu diras ion pri alia nomilo aŭ pronomo,
+ekzemple, "Li estas Franco." Oni ordinare nomis ĝin "predikateca
+substantivo," sed kial ne "pridira nomilo?"
+
+Estas ofte konvene paroli pri la kontrolo, kiun la formoj de la
+nomilo ekzercas sur la formoj de la apartenanta ecilo. La nomilaj
+finoj "-n, -j, -jn" postulas ordinare la samajn finojn en la ecilo.
+Estus plej simple nomi tiun ĉi rilaton "samfineco." La ecilo estas
+"samfina" kun sia nomilo: kaj la rilato estas multe pli "kontrolo" ol
+"konkordo" aŭ "konsento."
+
+3. _Ecilo_ estas la sola speco de Esperanta vorto, kies formo pendas
+de iu alia vorto en la frazo: Ĉar participo estas ĉiam ankaŭ
+ecilo, kvankam ecilo ne estas ĉiam participo. Ĝi havas du ĉefajn
+uzadojn, la du samajn uzadojn, kiujn ni nomis, parolante pri la
+nomilo, (1) la "difina," kaj (2) la "pridira" uzado, ekzemple, "Reĝa
+Edwardo," = difina, kaj "Li estas Franca," = pridira. La pridira
+ecilo havas ĉiam sennoan kazon, kaj tio estas la sola kaŭzo de la
+malofta "malsamfineco" inter nomilo kaj ecilo en Esperanto.
+
+Ni parolas ordinare en Esperanto pri "komparativaj adjektivoj" kaj
+"superlativaj adjektivoj." Ĉu ne estus multe pli simple kaj pli
+instruante, nomi ilin "pli-eciloj" kaj "plej-eciloj?" La nombraj
+eciloj formas apartan klason. La simpla nombro ne havas ecilan finon:
+ĝi ne estas ĉiam ecilo. Oni povas doni al li la nomon de "simpla,"
+kiam estas necese distingi ĝin de la "orda," la "ona," la "obla" kaj
+la "opa" nombro. Estus perdo de tempo doni al tiuj ĉi nombraj vortoj
+la longajn teknikajn nomojn de la ordinaraj gramatikoj. Estas ankaŭ
+klaso de "kiomaj" eciloj, kaj nomiloj, kaj tieliloj, kiuj bezonas
+apartan nomon, ĉar ili havas apartan gramatikan traktadon, per "da."
+
+4. _Tielilo._--La Esperanta tielilo (instrumento de maniero) havas
+gravajn uzadojn, kiuj tute ne estas adverbaj. Tial estas pli bone
+havi alian nomon por ĝi. Mia lasta frazo montras tion klare.
+Esperante la vorto "bone" estas ofte nomita adverbo; sed ĝi ne
+estus en iu alia lingvo adverbo, en tiu ĉi frazo. Kaj la participaj
+adverboj ofte estas vere gerundioj. Tial estus plej bone havi alian
+nomon, ne nur por la tuta parolilo, sed por ĉiu el ĝiaj specoj.
+Ĝi havas tri specojn, (1) la "difina" tielilo, kiu difinas verbon,
+ecilon aŭ alian tielilo, guste tiel kiel la ordinara adverbo; (2),
+la "cirkonstanca" tielilo, kiu estas la participa-gerundio; kaj (3)
+la "pridira" tielilo, kiu "diras" ion "pri" fakto enhavita en najbara
+suba frazo, ekzemple, pri la fakto "havi alian nomon por ĝi" en la
+supera frazo. La lasta formo faras la tielilon de la Esperanta lingvo
+multe pli analogia al ĝia nomilo kaj ecilo ol la adverboj de iu alia
+lingvo. Oni vidos ankoraŭ tiun analogion en la proksima paragrafo,
+kie tielilo estas ne nur "difina" sed ankaŭ "pridira," tiel kiel
+eciloj kaj nomiloj.
+
+5. _Proiloj._--La antikvaj gramatikistoj ne atentis multe la tri
+diversajn specojn de anstataŭantaj vortoj--vortoj kiuj anstataŭas
+(1) nomilon, (2) ecilon, (3) tielilon. Ili studis ĉefe la unuan, kaj
+nomis ĝin "pronomo": ili konfuzis multe la duan kun la unua: kaj
+diris preskaŭ nenion pri la tria. Esperanto bezonas pli logikan kaj
+sisteman nomaron. Akceptante "pronomo" kiel bona nomo por la unua
+klaso, oni devas fari paralelajn nomojn por la du aliaj. Mi proponas
+por la dua, "proecilo," kaj por la tria, "protielilo."
+
+Tio estas tute logika, ĉar neniu el tiuj ĉi gravaj vortoj havas la
+plej malgrandan signifon per si. "Tio" signifas simple nenio, se oni
+ne diras aŭ montras samtempe kio estas "tio." Kaj la samo estas vera
+pri la proecilo "tia," aŭ "tiu," aŭ "ties," aŭ pri la protielilo
+"kial," aŭ "kiam," aŭ "kie," aŭ "kiel." Ili nur havas signifon
+pro, kaj per, kaj por, io alia, kaj neniun signifon pro, per aŭ por
+si mem.
+
+Oni estas nun en la mezo de la tabelo de 45 proiloj, kiujn Doktoro
+Zamenhof tiel saĝe kaj lerte aranĝis; sed mi havas nur spacon por
+montri, tre mallonge, kiel mi nomus la 9 liniojn kaj 5 kolonojn de
+tiu fama tabelo. Mi donus al la linioj nomojn prenitajn aŭ faritajn
+el la naŭ vortoj de la demanda kolono: "kiaspeca, kiala, kiama,
+kiea, kiela, kiesa, kioesta, kioma, kiuesta." Kaj mi donus al la
+kolonaj la nomojn, "(1) nedifina, (2) universala kaj disdona, (3)
+rilata kaj demanda, (4) nea, (5) montra."
+
+Personaj pronomoj, kun "oni," povas bone gardi sian nomon, kvankam
+"ĝi" estas malofte persono: "si" estas ankaŭ "refleksa," kaj "oni"
+estas "nedifina." La du serioj de posedaj vortoj ("mia, k.t.a."; kaj
+"ies, k.t.a.") ne estas rajte nomataj posedaj pronomoj, sed "posedaj
+proeciloj." Estas vere ke la lastaj estas ofte uzataj pronome, sed
+tio estas nur per komuna kapableco de eciloj.
+
+6. _Dirilo._--Sen verbo oni ne povas diri ion, kio havas iun sencon.
+Mi nomas tial la verbon "dirilo." Ĝi havas du ĉefajn formojn, kiujn
+oni nomas "voĉoj." Sed tiu nomo ne estas logika. Estus pli bone nomi
+ilin la "aktiva formo" kaj la "pasiva formo" de la dirilo. La aktiva
+formo enhavas du specojn, kiujn oni nomas ordinare "transitiva" kaj
+"netransitiva." Tiuj ĉi du nomoj estus multe pli kompreneblaj en
+Esperanto, se oni farus ilin "transira" kaj "netransira."
+
+La dirilo havas "modojn": kaj la vorto estas tute konvena. Sed la
+nomoj de ĉiu modo estas preskaŭ fremda al la Esperanto,--"indikativa,
+imperativa kaj subjunktiva, kondicionala, infinitiva." Estas nur du
+aŭ tri Esperantaj radikoj en la tuta afero. Estus multe pli simple
+kaj kompreneble al la sengramatika lernanto, nomi la indikativan
+la "fakta" modo, kaj la kondicionalan, la "supoza" modo. Dro.
+Zamenhof nomas la infinitivon, la "sendifina" modo. Li nomas
+ankaŭ la imperativan kaj subjunktivan modon, la "ordona" modo.
+Sed tiu ĉi nomo nomas nur la duonon de la modo; kiu ofte estas
+ĝuste tiel nedubeble subjunktiva, ol ĝi estas alifoje ordona.
+"Li deziras (petas, celas, timas) ke vi iru tien" finiĝas certege
+per subjunktiva frazo. Estas tamen malkonvene, havi du nomojn
+por unu modo: kaj la du duonoj de la modo ne estas tute diversaj.
+La latina kaj greka subjunktivoj estas ofte ĝentile ordonaj. La
+subjunktiva uzado de la Esperanta modo "atendas" ĉiam ion, kio
+povas, pli aŭ malpli certe, "okazi" post la ordono, deziro, peto,
+celado, timo, k.t.a., kiujn la antaŭa dirilo esprimas. La ordona
+uzado esprimas ĝuste la samon, ellasante nur "Mi ordonas ke----."
+Ĉar la vizaĝo kaj gestado de la ordonanto esprimas tion. Mi
+proponas "okazatenda modo."
+
+Modoj havas tempojn, kaj D-ro Zamenhof donas al la tri ĉefaj
+tempoj aktivaj de la fakta modo, tri bonajn Esperantajn nomojn (1)
+"la estanta," (2) "la estinta," kaj (3) "la estonta," ekzemple (1)
+mi faras, (2) mi faris, (3) mi faros; sed ĉiu alia tempo aktiva,
+kaj ĉiu ebla tempo pasiva, estas kunmetita, kaj havas pli ekzaktan
+funkcion ol la 3 unuvortaj tempoj, ekzemple, (1) mi estas farata, (2)
+mi estis farata, (3) mi estos farata, estas la estanta, la estinta
+kaj la estonta tempoj de la pasiva fakta modo. Sed ili estas pli ol
+tiu. Faritaj per la estanta participo ili povas nur esprimi agadon,
+kiu ne estas finita, kaj daŭras. Por esti akurata, oni devas nomi
+tiujn ĉi tri tempojn pasivajn, la "daŭrestanta, daŭrestinta, kaj
+daŭrestonta." Kaj se oni anstataŭas la estantan participon "farata"
+per la estintan participon "farita," oni faras ankoraŭ tri bonajn
+Esperantajn tempojn, sed ankoraŭ ne simple la estanta, la estinta
+kaj la estonta; ĉar la agado estas neniam daŭra, sed finita, je la
+dirita tempo. Oni havas tial ne plu daŭrtempoj sed fintempoj, (1)
+"finestanta tempo" = "mi estas farita," (2) "finestinta" = "mi estis
+farita," (3) "finestonta" = "mi estos farita." La latina studento
+rekonos tuj ke tiuj estas ekzakte la perfekta, la pluperfekta kaj la
+futurperfekta pasivaj faktaj tempoj de la latina dirilo.
+
+Restas ankoraŭ nur tri eblaj pasivaj tempoj, faritaj el la estonta
+participo pasiva, kaj la tri unuvortaj faktaj tempoj de "esti" = (1)
+mi estas farota, (2) mi estis farota, (3) mi estos farota. Sekvante
+la du aliajn triojn, oni nature nomus tiujn ĉi tri tempojn, la
+antaŭtempoj, (1) la "antaŭestanta," (2) la "antaŭestinta," kaj (3)
+la "antaŭestonta."
+
+Mi traktas la pasivan sistemon de tempoj unue, ĉar ĝi estas pli
+simetria, kun sia 3 × 3 = 9 egalinterspacaj tempoj, ol la aktiva, kun
+siaj tri aldonitaj unuvortaj tempoj. Sed estas nur por tiuj ĉi tri
+tempoj, ke oni bezonas iun terminon plu. Ĉar oni faras la aktivajn
+kunmetitajn tempojn, kaj nomus ilin, ĝuste same ol la pasivaj, nur
+uzante la aktivajn participojn anstataŭ la pasivajn. Estus sufiĉe,
+ordinare, lasi tiujn ĉi tri unuvortajn tempojn havi nur iliajn
+unuvortajn nomojn, aldonante nur, kiam necerteco povus ekzisti, la
+radikon "simpl-" (= simplestanta, simplestinta, simplestonta).
+
+Ne estas bezono de iuj aliaj dirilaj terminoj. Oni povus, nature,
+fari kunmetitajn tempojn en la "supoza," la "atendokaza" kaj eĉ la
+"sendifina" modo, sed ĉiu el ili havus ĉiam la saman nomon ol en la
+"fakta" modo.
+
+La novaj Esperantistoj favoras multe pli la kunmetitajn tempojn ol
+la pli fruaj, kaj tio estas vera pligrandiĝo de la kapablecoj de
+la kara lingvo. Estas nur unu "helpa" (= aŭkziliaria) dirilo en
+Esperanto: tio estas "esti." Sed estas granda nombro da "modaj"
+diriloj, tiaj kiaj estas "povi, bezoni, devi, voli, deziri, ami,
+preferi, elekti, k.t.a," kaj oni rekonas ilin per la foresto de
+"por." Komparu "Mi elektas iri" kun "Mi batalas por iri"; aŭ "Mi
+timas iri" kun "Mi kuras por iri."
+
+7. _Rilatilo._--La antikva nomo estas prepozicio, kaj ĝi signifas
+ion antaŭponitan. Sed la vorto ne montras tion en Esperanto, kaj tio
+ne estas ankaŭ la fakton, kiu meritas esti montrata per ĝia nomo.
+La prepozicio rilatas la nesubjektajn kaj neobjektajn nomilojn ĉiujn
+al la resto de la frazo. "Rilatilo" estus tial bona kaj informanta
+nomo por ĝi.
+
+8. _Kunigilo._--La ordinara vorto "konjunkcio" estas tute komprenebla
+en Esperanto, sed "kunigilo" estas egale signifa, kaj harmoniiĝis
+multe pli bone kun la ceteraj tieaj proponaj.
+
+9. _Kriilo._--Tiu ĉi estas multe pli logika nomo ol "interjekcio."
+Tio signifas, nature, ion interĵetitan. Sed en la natura kurado
+de interparolado, la interjekcio okazas multe pli malofte inter la
+vortoj ol antaŭ ĉiuj aliaj vortoj. Ĝi estus reale nomo pli konvena
+por parenteso. Mi proponas tial "kriilo."
+
+Tiuj ĉi ideoj venis nur en mian kapon antaŭ du semajnoj, sed ili
+ŝajnis al mi tre utilaj kaj gravaj. Tiel mi rapidis por presigi ilin
+antaŭ la Kongreso.
+
+
+
+
+KLOPODU.--HIMNO ESPERANTA.
+
+Originale verkita de M. R. Keesing (Auckland, N.Z.).
+
+
+ Antaŭen! Antaŭen! Ne restu momenton!
+ Etendu la povan, la magian senton.
+ Flugigu standardon trans tuta la mondo,
+ De ambaj polusoj ĝis ĉirkaŭ la rondo.
+
+ Popoloj, ho! aŭdu, jen estas stimulo
+ Por plu altaj celoj, sen ia makulo;
+ Antikva deziro atingas plenumon,
+ Triumfe venkante disvastigas lumon.
+
+ (Ĥoraro).
+
+ Kuraĝu! Kuraĝu! Vi bravaj amikoj,
+ Plilarĝigu ĉiam per daŭraj efikoj
+ La bonan laboron, kun korega kanto.
+ Ho! antaŭeniru por la Esperanto.
+
+
+ March forward! March forward! Delay not your striving,
+ The moment of victory now is arriving.
+ Fly boldly the standard through all the world's regions,
+ All round the earth's compass assemble your legions.
+
+ O! peoples, attend, for we give you a treasure,
+ Exalting your aims by a pure, spotless pleasure,
+ Fulfilling the longing of great ancient sages,
+ For light and advancement, creating new ages.
+
+ (Chorus).
+
+ Have courage! Have courage! Ye brave-hearted brothers,
+ Extend the boon further to benefit others.
+ Sing gladly in chorus a soul-stirring canto,
+ To spread far the praises of sweet Esperanto.
+
+ Maurice R. Keesing,
+_Principal of The Cosmopolitan College, Auckland, N.Z._
+
+
+
+
+LA LETERO AL LA BAPTO-PATRO.
+
+El la Veillée, tradukita de Elise Bauer.
+
+
+Personoj.--_Paŭlo_: dekjara. _Johanino_: okjara.
+
+Ambaŭ sidas ĉe la tablo skribontaj. Paŭlo elstrekas kaj skrapetas.
+Johanino rigardas la plafonon. Ambaŭ sopiras.
+
+
+_Johanino._ "Paŭlo!"
+
+_Paŭlo._ "Kion?"
+
+_Johanino._ "Ĉu ci jam skribis multon?"
+
+_Paŭlo, montrante folion nigran je inkmakuloj kaj elstrekaĵoj:_
+"Jen!"
+
+_Johanino._ "Sed ĝi estas tute elstrekita!"
+
+_Paŭlo._ "Nu, kaj ci?"
+
+_Johanino, montrante blankan folion._ "Jen!"
+
+_Paŭlo._ "Sed ĝi estas tute blanka!"
+
+_Johanino._ "Kun cia nigra, kaj mia blanka folio, ni estas ĉe la
+sama punkto."
+
+_Paŭlo._ "De tri kvaronoj da horo!"
+
+_Johanino._ "La patrino diris al ni: 'Estos baldaŭ la nomofesto
+de cia bapto-patro. Skribu al li ambaŭ beletan letereton.' Kaj ni
+ambaŭ trovas nenion!"
+
+_Paŭlo._ "Tio mirigas min, precipe de cia flanko."
+
+_Johanino._ "Nu, kial?"
+
+_Paŭlo._ "Li ne estas mia vera bapto-patro, sed cia."
+
+_Johanino._ "Jen bona motivo! Li dorlotas cin tiel multe kiel min."
+
+_Paŭlo._ "Tio ĉi estas vera. Ni multe amas lin. Se li estus tie
+ĉi, ni havus multegon por rakonti al li."
+
+_Johanino._ "Kaj ni ne trovas ion por skribi!"
+
+_Paŭlo._ "Fratineto! Mi havas ideon! Ni faru tiel kiel la Blindulo
+kaj la Lamulo!"
+
+_Johanino._ "Kiel!"
+
+_Paŭlo._ "Ni helpu unu la alian. Vi estas malpli granda ol mi--tio
+ĉi ne estas grava, oni ofte bezonas pli malgrandan ol si."
+
+_Johanino._ "Ĉu tio ĉi troviĝas en la Blindulo kaj Lamulo?"
+
+_Paŭlo._ "Tie, aŭ aliloke. Diru al mi ciajn ideojn. Mi diros al ci
+la miajn, kaj ni ambaŭ subskribos."
+
+_Johanino._ "Jes, frateto mia, tio ĉi estas bonega. Komencu!"
+
+_Paŭlo._ "Ne, ci komencu!" _Ili rigardas unu la alian nedecidite,
+tiam ekridas._ "Ni estu seriozaj!"
+
+_Johanino, pripensante._ "Ni povas skribi: Kara Bapto-patro, ..."
+
+_Paŭlo._ "Certe!" _Leviĝinte, kaj alproksimiĝinte Johaninon, li
+skribas sur la blankan folion_ "Kara Bapto-patro ..." "Vi vidas, la
+ideoj jam venas."
+
+_Johanino, penante imagi ion._ "Kara Bapto-patro, Estos post morgaŭ
+via baptofesto."
+
+_Paŭlo._ "Li devas scii tion."
+
+_Johanino._ "Eble li estas forgesinta ĝin. Pensu, li estas nur
+fraŭlo. Li havas nek gefilojn nek genepojn."
+
+_Paŭlo._ "Estas feliĉe ke li havas nin!"
+
+_Johanino._ "Jes, por doni donacojn al iu."
+
+_Paŭlo._ "Hm, mi havas ideon!"
+
+_Johanino._ "Diru ĝin!"
+
+_Paŭlo._ "Oni devus lerte ... mi fidas je ci...."
+
+_Johanino._ "Flatulo!"
+
+_Paŭlo._ "Sciigi al li, ke mi deziras poŝt-mark-albumon."
+
+_Johanino._ "Kial?"
+
+_Paŭlo._ "Por la okazo, ke li deziras donaci ion al ni por sia
+nomofesto."
+
+_Johanino, prenante la plumon kaj skribante sur la saman folion._
+"Atentu!"
+
+_Paŭlo._ "Sed tre delikate. Ci komprenas!"
+
+_Johanino._ "Ne malkvietiĝu! Mi skribos tute laŭte." _Ŝi skribas_:
+"Mia frato posedas belan kolektaĵon da poŝtmarkoj. Se li havus
+albumon ..."
+
+_Paŭlo._ "Ruĝan! Albumon ruĝan!"
+
+_Johanino, obeeme skribante._ "Albumon ruĝan li estus tre feliĉa.
+Sed li ne havas sufiĉe da mono por aĉeti unu."
+
+_Paŭlo._ "Jen! Tiele ĝi estas tre delikate esprimita! Parolu nun
+iom pri lia sano."
+
+_Johanino, skribante._ "Ni esperas, ke via sano estas ĉiam bona."
+
+_Paŭlo._ "Ne, ci ja scias ke li plendas senĉese!"
+
+_Johanino, skribante._ "... Ĉiam bona, tio estas ankaŭ malbona.
+Antaŭ kelkaj tagoj nia patro diris ke vi similas la fantazian
+malsanulon. Mi lin demandis kio tio ĉi estas, kaj li respondis,
+ke ĝi estas malsanulo por ridigi. Tio ĉi plezurigas nin por vi."
+_Interrompante sin._ "Nun ni devas paroli pri la vestaro!"
+
+_Paŭlo._ "Pri kia vestaro?"
+
+_Johanino._ "Pri tiu, kiun mi deziras por mia pupo."
+
+_Paŭlo._ "Ha, jes! Donu!" _li prenas la plumon kaj aldonas al la
+letero_.... "Mia fratino deziras vestaron de pupo. La knabinoj, vi
+scias, ili revas nur pri pupoj?"
+
+_Johanino._ "En vestkesto! Skribu."
+
+_Paŭlo, skribante._ "Ili revas nur pri pupoj--en vestkesto la
+vestaro."
+
+_Johanino, rigardante la paĝon._ "Tio ĉi formiĝas!"
+
+_Paŭlo._ "Stilo de Sinjorino de Sevignée! Sed ŝi ne havis fraton
+kiu helpis ŝin! Nun ni devas diri, ke ni estas bonaj, kaj ke ni
+lernas diligente."
+
+_Johanino._ "Tio ĉi ne estus modesta."
+
+_Paŭlo._ "Ja jes, ci laŭdos min, kaj mi laŭdos cin!"
+
+_Johanino._ "Bona ideo!" _skribante_, "Paŭlo estas tre diligenta. Li
+laboras bonege. Li estas tre ĝentila al mi." _Cia vico._
+
+_Paŭlo, skribante siavice._ "Kaj mia fratino estas la plej bona el
+ĉiuj knabinetoj."
+
+_Johanino, kisante lin._ "Kiel bone ci diris tion ĉi!"
+
+_Paŭlo._ "Ĉar mi pensas tiel." _Kisante ŝin._
+
+_Johanino._ "Nia letero estas longa. Rigardu!"
+
+_Paŭlo._ "Jes, ni povos nun kisi...."
+
+_Johanino._ "La leteron."
+
+_Paŭlo._ "Ne, la bapto-patron."
+
+_Johanino, rapidege skribante._ "Ni vin kisas kore, kara
+bapto-patro," _subskribante_ "Johanino Delormel."
+
+_Paŭlo, subskribante siavice._ "Paŭlo Delormel."
+
+_Kun sopiro de ĝojo, jen! ĝi estas finita!_
+
+_Johanino._ "Ni devas nur relegi nian evangelion."
+
+_Paŭlo, post minuto da pripenso._ "Ho, ci volas diri nian
+epistolon!"
+
+_Johanino._ "Jes, nian epistolon. Ni relegu ĝin!" _Kaj ili relegis
+ĝin, ĝis la fino._
+
+_Johanino._ "Sed, ni forgesis ion."
+
+_Paŭlo._ "Kio estas?"
+
+_Johanino._ "Prezenti niajn bondezirojn je lia nomfesto."
+
+_Paŭlo._ "Tio ĉi estas facile reparebla."
+
+_Prenante la plumon, li aldonis post la subskriboj_ "Johanino
+Delormel kaj Paŭlo Delormel kiuj deziras al vi bonan nomofeston."
+
+
+
+
+MONATO POST MONATO.
+
+
+Nur kelkaj tagoj post la ricevo de tiuj ĉi paĝoj, ni havos la
+plezuron renkonti unu la alian ĉe Boulogne sur Mer. Ni deziras
+sendi korajn bondezirojn, kaj esperojn, ke tiu ĉi _Unua Monda
+Kongreso Esperanta_ estos por ĉiuj partoprenantoj tute plezuriga
+kunveno; ankaŭ ke la rezultatoj tie efektivigotaj inspiros
+nekontraŭstareblan fervoron inter niaj multelandaj kunbatalantoj.
+Ŝajnas al ni ja dezirinda afero, ke la lingvaj demandoj estu sub
+la gvido de ia _Internacia Komitato_, kompreneble sub la prezido de
+Doktoro Zamenhof mem. Por trafi tiun celon diversaj projektoj jam
+aperis, kaj ni varme konsilas ĉiun kongresanon, ke li tralegu la tre
+utilan libreton: _Kongresaj Projektoj ricevitaj antaŭ 15 Junio_, 32
+pp., eldonata de la Grupo de Boulogne sur Mer.
+
+ * * *
+
+Niaj Francaj amikoj certe faradas ĉion eblan por sukcesigi la
+Kongreson, kaj, inter alioj, ni ricevis ekzempleron de la bonega
+_Kongresa Libro_, 163 pp., verkita de nia estimata kunverkanto
+S-ro Paul Boulet. La volumo enhavas priskribon de la urbo kaj
+ĉirkaŭaĵoj, frazlibreton Francan Esperantan, parkere lernotajn
+poemojn kiel _Espero_ kaj _La Vojo_, ilustraĵojn kaj--ni ĝojas
+vidi--tre gravan aron da komercaj anoncoj. Tiu ĉi libro, pli ol
+ia alia ĝis nun eldonita, pruvas ke la nuntempa komercisto fine
+vekiĝas je la graveco de Esperanto kiel komerca komprenilo. Ni
+esperas ke la antaŭemaj anoncintoj profitos pro ilia saĝeco.
+
+ * * *
+
+Tiun ĉi monaton ni ricevis la longe promesitan _Majstro Jan Hus_,
+bele presita 40-paĝa verko priskribante la _Vivo, Agado, Kondamno
+kaj Morto de la Glorinda Martiro_, verkita de J. F. Khun, kun
+antaŭparolo de Profesoro Carlo Bourlet. Kosto, 90 centimoj, de la
+Presa Societo, 33 rue Lacépède, Paris.
+
+La _Vocabulario Esperanto-Español_ alvenis antaŭ kelkaj tagoj, kaj
+estas la plej dika inter la ĝisnunaj vortaroj. Samforma kun la
+_Fundamenta Krestomatio_, ĝi enhavas 364 paĝojn, kaj la kosto (6
+frankoj) certe ne estas tro granda.
+
+_Esperanto_ estas la titolo de la nova semajna foliego eldonita de
+S-roj Berthelot & Lambert. Ĝi tute similas la ordinaran Francan
+ĉiu tag-ĵurnalon laŭ ĝia formo, kaj enhavas interesajn sciigojn
+pri la progreso de nia Afero. Oni anoncas ke ĝi vendiĝas ĉe ĉiuj
+stacidomaj gazetvendejoj en Francujo.
+
+
+MONTH BY MONTH.
+
+
+But a few days after the receipt of these pages, we shall have the
+pleasure of meeting in Boulogne. We desire to send hearty good wishes
+and the hope that this _First Esperantist World-Congress_ will be for
+all participants a most pleasant gathering; also that the results
+there to be arrived at will inspire irresistible enthusiasm among our
+comrades of many lands. It seems to us most desirable that linguistic
+questions should be under the guidance of some _International
+Committee_, of course presided over by Dr. Zamenhof himself. To
+attain this end divers proposals have already appeared, and we warmly
+advise all Congress-men to read the most useful booklet: _Congress
+Projects received previous to June 15th_, 32 pp., published by the
+Groupe Espérantiste de Boulogne.
+
+ * * *
+
+Our French friends certainly intend to do all possible to promote
+the success of the Congress, and, among other things, we have
+received a copy of the excellent _Congress Book_, 163 pp., written
+by our esteemed collaborator, M. Paul Boulet. The volume contains
+a description of the town and surroundings, a French-Esperanto
+phrase-book, poems to be learned by rote, as _Espero_ and _La Vojo_,
+illustrations, and--we rejoice to note--a most impressive collection
+of commercial advertisements. This book, more than any hitherto
+published, proves that the commercial man of to-day is at last
+awakening to the importance of Esperanto as a commercial medium. We
+hope the go-ahead advertisers will profit by their wisdom.
+
+ * * *
+
+We have this month received the long-promised _Master John Hus_, a
+finely printed 40-page work treating the _Life, Doings, Condemnation
+and Death of the Glorious Martyr_, written by J. F. Khun, with
+preface by Professor Carlo Bourlet. Cost, 10d., from the _Presa
+Societo, 33 rue Lacépède, Paris, V_.
+
+The _Esperanto-Spanish Dictionary_ arrived a few days gone, and
+is the most bulky of our present vocabularies. Uniform with the
+_Fundamenta Krestomatio_, it contains 364 pages, and the price (5s.)
+is certainly not excessive.
+
+_Esperanto_ is the title of the new weekly sheet issued by MM.
+Berthelot and Lambert. In form it resembles the ordinary French
+Daily, and contains interesting information of our progress. It is
+stated that the paper is sold at all station book-stalls in France.
+
+
+
+
+PASKA LIBERTEMPO EN IRLANDO.
+
+Originale verkita de F. A. Meigh.
+
+
+La okazaĵoj de Paska libertempo kiun mi pasis kune kun amiko en
+Irlando dum la nuna jaro ofte estis tre ŝercadaj.
+
+Oni estis tiel laŭdinta la belajn pejzaĝojn de Killarney ke ni
+decidis iri tien motorveturile de Dublin. La vetero estis belega,
+kvankam neĝis antaŭ kelkaj tagoj kaj eĉ tiam la suprojn de la
+montoj estis neĝ-kovritaj, ŝajniganta la kamparon tre pentrinda.
+
+Vespere ni atingis Castle Dermot, kie estas granda ruiniĝinta
+abatejo kaj antikva Irlanda turo. Tiuj ĉi turoj estis konstruitaj
+ĉirkaŭ jaro 1013 kaj kvankam oni ne estas certa pri ilia originala
+uzado oni konjektas ke ili estis uzitaj kiel fortikaĵoj dum
+tumultoj, kaj ke ili ankaŭ enhavis la ĉefan sonorilegon de la
+monaĥejo. Sur la vojoj estis multaj belaj ruinaĵoj sed la plej
+interesaj kaj amuzigaj vidaĵoj estis la diversaj metodoj kiujn
+la vilaĝanoj uzas por preteririgi azenojn kaj mulojn preter la
+motorveturilo.
+
+Kelkaj el la veturigistoj senvestigis sin de la vestoj kaj ĝin
+pendis sur la kapo de la besto kaj aliaj ĉirkaŭprenis la azenon
+ĉirkaŭ la vizaĵo por kaŝi la okulojn, sed ofte la viroj estas
+multe pli timaj ol la azenoj.
+
+Unufoje kiam ni alproksimiĝis malgrandan ŝarĝoveturilon la
+veturigisto (junulo de deksep jaroj) rapide elseliĝis, suprenrampis
+la defluilabordon, sin kaŝis malantaŭ la plektobarilo kaj nin
+rigardetis tra malgranda truo. Alian okazon virino subite perdis la
+nervon, faligis la kondukilojn, kovris la okulojn per la manoj kaj
+ekkomencis laŭte preĝi; dume la azeno daŭris marŝi trankvile.
+
+Antikvistoj sin interesas multe pri la aro da ruinaĵoj sur la
+"Ŝtonego de Cashel." Oni konjektas ke ili estis konstruitaj ĉirkaŭ
+jaro 1100 kaj multe el ili estas ornamigitaj de bela skulptaĵo.
+
+Oni diras, ke antaŭ kelkaj jaroj partio da Amerikanoj tien vizitis
+kaj tiel ĉarmiĝis je la ruinaĵoj, ke ili deziris aĉeti kaj
+rekonstrui ilin ĉe granda Amerika ekspozicio. La Irlandanoj tamen
+rifuzis vendi, kaj la turistoj, farintaj multajn mezuraĵojn kaj
+fotografaĵojn, konstruis similajn ruinaĵojn (sed pli malgrandaj) en
+ilia lando.
+
+La butikoj en tiuj ĉi malgrandaj urboj ne ofte havas logantan
+mienon. Ili enhavas preskaŭ ĉion--frukton, lardon, botojn, k.t.p.,
+sed malfeliĉe pureco estas de dugrada graveco kaj la butikoj ŝajnas
+kvazaŭ la butikistoj havas grandan antipation kontraŭ sapo kaj
+akvo.
+
+En tago mi demandis de Irlanda sinjoro "Kial kelkaj urbetoj ŝajnas
+tiel malpuraj?" Li rigardis min dum minuton kaj ridinde respondis
+"La Irlandanoj estas tre bonkoraj kaj se unu viro pentrus sian domon
+ĝi aperigus pli malpura la domon de sia najbaro, kaj por nevundi la
+sentojn de unu la alia, ili lasas aferojn por sin mem zorgi"; sed,
+li daŭrigis "La plej vera kaŭzo estas malfeliĉe ĉar ili ne amas
+laboron."
+
+La du plej belaj ruinaĵoj sur la vojo estas la antikvaj abatejoj de
+"Kells" kaj "Holycross." Ili ambaŭ sidas sur riverbordo, kaj pro
+iliaj rebrilaĵoj en la akvo faras belegajn pentraĵojn. Holycross
+speciale posedas grandan fenestron bone konservitan. La priskribaĵoj
+kiujn oni legas pri Killarney estas neniel trograndigitaj; ĝi
+estas vere rava loko. Oni estas frapata de la luksa kreskado de la
+arboj kaj filikoj, eĉ la insuletoj en la lagoj estas kovritaj de
+kreskaĵo, kaj okaze oni ekvidas ardeon sin kaŝanta inter la kanoj.
+La kastelo de Ross kaj la abatejoj de Innisfallen kaj Muckross estas
+tute proksimaj.
+
+Oni diras, ke preskaŭ ĉiam pluvas ĉe Killarney, kaj kiam mi
+demandis de boatisto "Ĉu ĝi estis prava?" Li respondis "Ho ne!
+certe ni havas kelkafoje tutan semajnon senpluva!!"
+
+Tie la hoteloj estas tre puraj kaj komfortaj ĉar tiom da turistoj
+vizitas la kvartalon, sed ofte la hoteloj en la malgrandaj urboj kie
+turistoj malofte loĝas ne klopodas multe pri pureco. Kelkafoje mi
+estas dorminta (ne tre komforte) sur tri seĝoj, anstataŭ la lito,
+ĉar la drapoj kaj lankovriloj ne min allogis; _ili_ ankaŭ ŝajnis
+havi antipation kontraŭ la uzado de sapo kaj akvo!
+
+Estas mirinde kiaj negravaj aferoj kolektigas amason da homoj. Ĉu
+oni demandas scii la ĝustan vojon, aŭ ĉu oni deziras fotografi
+ion, dum malpli ol du minutoj, homoj kaj geinfanoj aperas kvazaŭ ili
+vere ekfalis el la nuboj. Ofte mi estas kalkulinta dudek, kaj kvankam
+ili ĉiam estas tre respektaj ili ne movos por petoj; anstataŭe ili
+daŭrigas tie stari kun malfermaj buŝoj, ĝis oni preskaŭ konjektas
+ke ili vidas per la buŝo.
+
+Tamen la plej ridinda parto de nia hejma vojaĝo estis venonta.
+Veturante tre malrapide pro la ŝlimaj vojoj ni alvenis ĉirkaŭ
+ses mejlojn ekster Dublin kiam nia veturilo subite haltis kaj tute
+rifuzis sin movi aŭ antaŭe aŭ malantaŭe. Ni laŭe deviĝis ĝin
+ŝovi al la plej proksima vilaĝo kie post multe da serĉado ni
+trovis viron kiu proponis ĝin tiri ĝis Dublin per sia ĉevalo.
+Sed Ho ve! la tielnomita ĉevalo ŝajnis kiel vivigata skeleto kaj
+la jungaĵo (farita de ŝnuregoj) ŝajnis kvazaŭ oni ilin estis
+uzinta por kunligi la ostojn. Tamen kiam ni estis pretaj foriri ĉiu
+vilaĝano amasis apude kaj multe amuziĝis je la vido.
+
+Je la unua tiro la veturilo sin puŝis sur la postaj kruroj de la
+besto, sidigante lin preskaŭ sur genuojn de la maljuna viro, kiu
+veturigis. Sed baldaŭ ni ekiris, kaj la homoj sekvis ridegante kaj
+ŝercante.
+
+Nia veturigisto rekonis multajn amikojn al kiuj li kisis la manon
+dirante ke "ili nun enviis lin ĉar li rajdis en veturilo kun
+kaŭĉukaj radoj." Sed kiam iu el la amaso diris ion, kio ne plaĉis
+al li, li metis la fingregon al la nazo kaj etendis la fingrojn;
+samtempe konvene respondanta per la lingvo Irlanda.
+
+Estis vere ridinda vidaĵo kaj estis nur kiam tiu ĉi stranĝa
+procesio atingis malgrandan interspacon ekster la vilaĝo ke la
+admiranta amaso disiĝis.
+
+Bonŝance noktiĝis kiam ni atingis la finon de la vojaĝo alie nia
+ricevo eble estus estinta pli entuziasma ol plaĉa. Sed kvankam
+oni ofte ĉagreniĝas pro tiuj ĉi aferoj je la tempo mem ili pli
+amuziĝas kiam oni ilin pripensas poste.
+
+
+
+
+NOVA LIBRO PRI LA FRANCANOJ.
+
+
+La celo de Esperanto--kia ĝi estas? Ĉu ĝi ne estas antaŭenigi
+inter popoloj pacon harmonian? Laŭ la poezio de nia althonorinda kaj
+aminda Majstro--
+
+ Ne al glavo sangon soifanta
+ Ĝi la homan tiras familion:
+ Al la mond' eterne militanta
+ Ĝi promesas sanktan harmonion!
+
+Tial, ĉiu libro, kiu diras al ni pri la kutimoj kaj la
+karakterizaĵoj de la anoj de fremdaj landoj, estas ja leginda,
+speciale kiam ĝi estas ankaŭ simpatie verkita. Nu, la libron de
+Fraŭlino Betham-Edwards, titolitan _Home Life in France_, mi kore
+al vi rekomendas. Ne estas eble kaŝi la fakton ke, en la plimulto
+da Francaj romanoj aŭ noveloj, estas _io_, kiu estas certe iom
+malbongusta (laŭ niaj ideoj):--ofte tiu _io_ estas kaŝita, kaj
+kredeble artiste-kaŝita--sed ĝi estas _tie_! Estas tre malfacile
+trovi novelon Francan kiu tute ne enhavas ion malĝentilan rilate
+al la seks-amo. Sed Fraŭlino Betham-Edwards al ni diras ke ni ne
+devas taksi la veran "Jacques Bonhomme" (Ĵaks Bon'om) por la kuranta
+literaturaĵaro de Francujo. Ni Anglanoj estas eble tro pretaj
+kondamni, kie ni ne tute komprenas. Ni ofte devas konfesi ke ni estas
+antaŭjuĝemaj....
+
+Jacques Bonhomme (laŭ ĉi-tiu aŭtorino) ne estas Parizano nek eĉ
+Franca "John Hodge."[1] Li estas indecoplena antaŭ ĉio ajn; li
+ankaŭ estas lerta kaj antaŭvidema. Kulpojn li certe posedas, sed
+aliflanke li havas multajn ecojn, kiuj multe valoras en la hejmo kaj
+en la ŝtato.
+
+Ni kelkfoje kredas ke neniu povas superi la Skotland-anon pri
+ŝpareco; sed efektive estas la Francanino pli ŝparema. La aŭtorino
+donas kelkajn anekdotojn amuzigajn pri tio.
+
+Ofte en Angla societo ni aŭdas la opinion ke la ĝentileco de
+la Francanoj nur estas supraĵa, kaj ke sub tiu ĝentileco ili
+ofte estas maldelikataj kaj vulgaraj. Tiaj ideoj nur el-montras
+realan nescion pri niaj bonegaj najbaroj, kaj ni certiĝas ke tiuj,
+kiuj ĉeestos en la venonta Kongreso facile kaj volonte konfesos
+la eraron. "Estas en Francujo, kompreneble," skribas Fraŭlino
+Betham-Edwards, "animoj pli delikataj kaj pli _mal_delikataj, kiel
+alie; sed noto reganta[2] de la nacia karaktero estas ja ĉi-tiu
+delikateco. Multe da formoj en parolado kuranta, elmontras tion.
+Oni evitas malĝentilajn frazetojn, kaj oni moligas malagrablajn
+esprim-manierojn." Du galicismojn la aŭtorino lerte citas--unue,
+"une jolie laide" (beleta malbelulino) por kiu ni Angle ne posedas
+sufiĉan tradukon, sed kiu signifas proksime "_a plain beauty_,"
+kaj due, "il laisse à désirer" kiu Angle ni tre bone tradukas
+jene--"_it leaves something to be desired_" (io dezirinda mankas).
+"Ĉiu Francano havas iom da Rabelais, da Voltaire en sia karaktero,"
+diris Fraŭlino Betham-Edwards, kiu citas tuj la historiojn pri la
+turmentegado de la Markizino de _Brinvilliers_, la mortigo de la
+juna _De la Barre_, kaj la ekzekuto de la malbonega _Danton_. Eĉ la
+martiroj religiaj ŝercis en tiaj teruraj momentoj....
+
+Kompreneble la Francanoj malkomprenis nin ĝuste kiel ni ilin
+malkomprenis: la cerboj kaj la animoj de la du nacioj estas ja tiel
+malsimilaj. Sed tamen ili nin kopiadis ĝuste kiel ni pri aliaj
+aferoj ilin imitadis. La Akademio Franca definitive permesis tiajn
+vortojn kiaj _bifteck_ (bifsteko), _rosbif_ (bovaĵo rostita),
+_turf_ (torfo), _jockey_ (rajdisto), _macadam_ (makadamo), _cottage_
+(dometo), kaj _square_ (placo aŭ kvadrato). Kaj tuj kiam la Anglaj
+Kongresanoj alvenos en la Kongresejo, ili certe aŭdos "five-o'clock"
+(teo je la kvina) kaj "lunch" (tagmezomanĝo), kvazaŭ tiuj estu
+vortoj Francaj!
+
+La libro finiĝas per ĉapitro agrabla pri la "Entente Cordiale."
+Trae, la aŭtorino skribas tre simpatie kaj ĝentile kaj ni bonvolas
+libron kiu tiom helpos antaŭen plibonan sciecon pri niaj varmkoraj
+najbaroj.
+
+Martyn Westcott.
+
+
+PIEDNOTOJ:
+
+[1] La tipo de Angla kamparano.
+
+[2] _i.e._, "a dominant note." The expression is used in Harmony.
+
+
+
+
+PRI LA MALSATO.
+
+Originale verkita de E.W.
+
+
+Mi estis dekunujara knabino, kiam Cindran Merkredon onklino mia kun
+ŝia edzo, pastro, tagmanĝis ĉe mia patrino. Kompreneble la sola
+nutraĵo estis salfiŝo, ovsaŭco kaj terpomoj. Ili multe parolis
+pri la devo de la fasto, kaj pri la kuraĝo de kelkaj infanoj Turkaj
+kiuj dum varmega fasta tago sin detenis eĉ akvon trinki, kvankam
+ili tiel suferis ke pli ol unu el ili mortis pro soifo. Mi hontis
+ke mi, kristanino, superiĝus de nekredantidoj. Mi silente promesis
+ke dum la 40 tagoj de la granda fasto mi ne manĝos viandon. Laŭe,
+Jaŭdon mi refuzis la viandon; tio plaĉis al mi ĉar mi ĉiam ĝin
+kontraŭvole manĝis, sed tio multe ĉagrenis mian flegistinon
+kiu estanta alireligiulino malamegis ĉiun kutimon Katolikan.
+Ŝi memorigis al mi antikvan ordonon kiun mi tute forgesis, nome
+ke ne manĝinte porcion fiksan de birdo aŭ de besto mi ne havos
+torton, pudingon nek mem panon. Tial mi vere fastis. Vespere mi tre
+malsatis kaj volis multon manĝi, sed ŝi diris ke mi havos nur
+tiom kiom mi ordinare deziris. Simila estis la morgaŭa matenmanĝo
+kaj la sekvantaj tagoj. Ĝis la kvara tago mi ne suferis, mi estis
+lerta, feliĉa kaj fiera pri mia obstineco; ankaŭ mi kredis ke mia
+patro estos fiera pri mia elteno, kiam en la granda Juĝatago li
+ĉion scios. Poste mi grade perdis apetiton kaj mi ofte ne manĝis
+eĉ la malgrandan pecon da pano kun sukeraĵo al mi donitan por
+vespermanĝo. Mi devas konfesi ke pli ol ian frandaĵon mi ŝatis la
+vidon de la ĉagreno de mia flegistino kiun mi tute neametis, ŝi
+estis la unua Anglino kiun mi konis, kaj nur post jaroj mi lernis
+estimi aŭ ami la geanglojn. Mia unua sufero estas ke mi preskaŭ
+perdis la memoron; la ok aŭ dek lecionojn kiujn mi vespere per
+granda peno lernis parkere mi nokte forgesis, kaj morgaŭe, tempo al
+mi mankis ilin relerni, tial ke miaj bonaj instruistinoj koleriĝis
+kontraŭ mi kaj min devigis plie lerni multe da paĝoj kaj elskribi
+predikon. Mia dua sufero estas en la okuloj, tage mi malbone vidis
+kaj nokte mi ofte vekiĝis per subitaj akraj doloroj, la palpebroj
+tiel rigidiĝis ke iafoje al mi estas necese uzi fingron por ilia
+fermo aŭ malfermo. Al neniu mi plendis ĉar mia avo estis terure
+malsana, la kuracistoj ne havis esperon je lia vivo: mia patrino
+estas ĉe li de frumateno ĝis vespero, mia onklino de vespero ĝis
+mateno, kaj reveninte en iliajn domojn ili estas tiel lacaj kaj
+malĝojaj ke estus kruele aŭ la unu aŭ alian maltrankviligi. "_Nia
+Fraŭlino_" min antaŭe instruis ke estas malnoble iun dolorigi, mem
+fremdulon, ke estas eĉ pli malnoble ne povi silente suferi. Poste
+mia avo formoviĝis al ĉefurbo kaj mia patrino lin akompanis--nune
+mi ne havis parkerajn lecionojn, mia instruistino pensis ke mia cerbo
+tro estis klopodinta kaj ke mi iĝas idiota. Mi iris en la lernejo
+sed mi nur aŭskultis; pli ofte mi kusiĝis sur la tero. Enfine mi
+komencis senti severajn dolorojn internajn kaj tiam unue min frapis
+la ideo ke mia malsaneco devenis el malnutro. Mi kredis min mortontan
+kaj mi pensis kiel feliĉa kaj fiera estos mia Patro kiam Li min
+vidos forlasi la gloran benitan suferantaron pro Lia amo, por stari
+eterne apud Li en loko malpli honorinda. Foje mi pensis ke eble Li ja
+mortis pro Lia religio kaj ke Dio min faris fasti por ke mi apud mia
+Patro en ĉielo vivu. Baldaŭ mi memoris ke mi fastis ne por plaĉi
+al Dio sed por superi infanojn Turkajn, kaj ankaŭ ke la superemo
+estas peko. Turmentata de tiuj ĉi pensoj kontraŭaj mi ne povis
+preskaŭ pli dormi.
+
+Malfrue unu vesperon mia patrino hejmen ne venis, morgaŭe min
+vidante ŝi ektremis kaj tuj sendis inviti nian kuraciston nin
+viziti, sed antaŭ lia alveno mi dufoje svenis. Mi ne memoris kiom da
+tagoj daŭris mia memvola fasto sed bone mi memoras ke la Paska festo
+finiĝis kaj mi ne ankoraŭ povis kuri, ludi aŭ engluti nutraĵon
+malfluidan.
+
+Neniam mi bedaŭris tiun ĉi mian sperton ĉar pli malfrue ĝi
+profitis al mi kaj al aliaj. Mi estis lerninta vidi la malsaton kaj
+kompreni ĝiajn efikojn.
+
+Unu Dimanĉon en la lernejo mi ekvidis blondan okjaran knabinon
+kiu dormis: la kapo kusiĝis sur benko, sed la palpebroj nur duone
+fermiĝis, kiam oni ŝin vekis mi vidis ke ŝi uzis fingrojn por
+ilin levi kaj mi certiĝis ke ŝi ne havas sufiĉan nutraĵon. Post
+du tajoj en komitata kunveno mi parolis pri la knabineto; la anoj
+min mokis dirante ke ŝia patrino estas tute ne malriĉa kaj loĝas
+en dometo beleta. Mi persistis kaj enfine bonkora magistrato je mi
+kredis. Li ĝentile sin sciigis pri la aferoj de la vidvino kaj
+eltrovis ke, perdinta preskaŭ tutan ŝian riĉecon kaj vendinta
+arĝentaĵojn kaj juvelojn ŝi nune limigas al ŝi kaj al sia filino
+por povi gardi ilian dometon; per lia influo la vidvino ricevis
+pension kiu ŝin ebligis komforte vivadi.
+
+Instruante muzikon al juna kamplaboristo kiu volis helpi al lia
+fratino (la organistino de vilaĝa preĝejo); mi vidis motojn
+spasmajn de la manoj. Mi do zorge rigardis lian vizaĝon kaj vidis
+la duonfermitajn okulojn. Tiame mi estis juna kaj tre vivega, mi
+ekkriis "Kiamaniere vi forĵetis vian monon por ke vi ne havas
+sufiĉajn manĝaĵojn?"
+
+Li ruĝiĝis, paliĝis kaj ekploregis. Kun iom da moko li konfesis
+ke li penadas ŝpari antaŭ la fino de jaro sufiĉon da mono por
+fari metilernanton lian frateton kiu ne havas la sanecon necesan por
+terlaboro. Sekve amikino mia pruntis la monon kiu en du jaroj dankeme
+repagiĝis.
+
+Mi esperas ke, legante mian tute ne tro-grandigitan rakonton, iuj,
+kiuj malsaton neniam suferis, lernos kompati la malsatulojn kaj
+precipe la milojn da senhelpaj infanoj, mem da infanetoj kiuj tagon
+post tago devas iri, malvarmaj malsataj, nevestitaj en lernejojn kie
+ili pro lacecon, dormemon kaj doloron tute ne povas ion lerni.
+
+Ĉu ne estas terure, ke en lando riĉa kaj civilizita tia turmento
+vizitas la plej senkulpajn, la plej senhelpajn de la loĝantoj? Ĉu
+ne estas terurige ke en lando kristana infanoj kruele malsatas kaj
+subpremiĝas? Ĉu Kristo ne benis per beno speciala tiujn ĉi liajn
+estaĵetojn?
+
+Antaŭ tri jaroj la Londona Vegetara Societo komencis donaci al
+kelkaj el la plej malriĉaj gelernejanoj sufiĉan kaj nutran manĝon
+kies kosto estis nur unu penco. Dum la tri vintroj 400,000 de tiaj
+manĝoj donaciĝis en Londono.
+
+Miss F. I. Nicholson ĝoje respondos al demandoj adresitaj al
+"Secretary of Children's Dinner Fund," Memorial Hall, Farringdon
+Street, E.C.
+
+
+
+
+LA GRIZA ĈEVALO.
+
+Tradukita de F. E. Bearne.
+
+
+Viro, kiu konis la mondon, unu tagon donis al sia filo du ĉevalojn,
+veturilon, kaj korbon da ovoj.
+
+"Iru," li diris al la knabo, "vojaĝu sur la ĉefvojo ĝis kiam
+vi venos al la unua domo kie loĝas geedzoj. Se vi trovos, ke la
+edzo estas la majstro tie, donu al li unu el la ĉevaloj. Sed,
+kontraŭe, se la edzino regas, donu al ŝi ovon. Revenu tuj, se vi
+fordonis ĉevalon sed ne revenu se vi retenis la ĉevalojn kaj unu
+ovo restas."
+
+La knabo forveturis kaj baldaŭ alvenis dometon, eliris el la
+veturilo kaj frapis la pordon. La edzino malfermis ĝin, kaj lin
+salutis.
+
+"Ĉu via edzo estas ĉe si?" li demandis.
+
+"Ne, li laboras kampe," ŝi respondis; "sed mi alvokos lin."
+
+Li alvenis, viŝante la frunton.
+
+La juna viro diris al ili la aferon.
+
+"Nu," diris la edzino, "mi ĉiam faras tion kion volas mia edzo. Vi
+estas mia majstro, ne vere, Joĉjo?"
+
+"Jes, nature!" li respondis.
+
+"Bone," diris la knabo, "mi do devas doni al vi ĉevalon. Kiun vi
+elektos?"
+
+"Mi pensas," diris Johano, "ke ni prenos la ĉevalon blankan, se ni
+havas la elekton."
+
+"Mi pensas, ke ni prenos la grizan, ĝi estas la pli bona," diris la
+edzino.
+
+"Ne," diris Johano, "la blanka por mi, li kuras bone."
+
+"Ne!" diris la edzino, "mi ne tiel pensas la griza estas pli bona. Mi
+ne estos kontenta ĝis kiam mi havos tiun ĉi."
+
+"Nu, se via volo estas tiel, mi ne plu kontraŭbatalos ĝin. Ni prenu
+la grizan ĉevalon!"
+
+"Mi dankas vin," respondis la knabo. "Permesu ke mi donu al vi ovon
+anstataŭe, el tiu ĉi korbo!"
+
+
+
+
+JUNA FINANCISTO.
+
+
+Du knaboj, dezirante pasigi gajan libertempon, trovis ke ilia
+tuta riĉeco estas 2 pencoj. Tiu ĉi sumo, ili pensis, ne estos
+sufiĉa. Ili kuniris hejmen kie unu el la junuletoj demetis sian
+pantalonon. Lia kamarado portis ĝin al prunt-oficejo kaj ricevis
+2 ŝilingojn. Poste li iris al meblarejo kaj dungis horloĝon po 2
+ŝilingoj monate, paganta la unuan partpagon. Tiam li marŝis al alia
+prunt-oficejo, lasis la horloĝon tie, kaj ricevis 25 ŝilingojn.
+Rapide li kuris al la unua prunt-oficejo, repagis la monon prunte
+donitan kaj ree ricevis la pantalonon, kiun li realportis al sia
+kunulo.
+
+Kune elirantaj el la domo, policano arestis la spekulaciisteton kaj
+alkondukis lin al malliberejo. La postan matenon li aperis antaŭ
+magistrato, kulpigita vendinte artikolon dungitan. Sed leĝisto
+opiniis ke la knabo ne estas kulpa, ĉar li ne vendis la horloĝon
+sed nur pruntis ĝin. Senkulpigo sekvis.
+
+Tiam la ruzplena knabo faris proceson kontraŭ la meblisto pro
+maljusta malliberigo, kaj gajnis rekompencon po 50 livroj.
+
+Geo. C. Law.
+
+
+
+
+SAVITA DE MORTO.
+
+Originale verkita de Generalo George Cox.
+
+
+ĈAPITRO III.
+
+"Ĉu vi iam verkis romanon?" diris la maljuna sinjoro, vekiĝante
+subite el sia dormetado. Mi nomas lin "maljuna sinjoro," pro tio, ke
+li ne diris al ni sian nomon dum nia vespermanĝa interparolado.
+
+"Ne, mi neniam revis pri tia afero," mi respondis, ridetante, sed
+tamen iomete surprizita je lia subita demando. "Ĉu vi estas verkinta
+unu?"
+
+"Mi verkis du aŭ tri librojn pri miaj vojaĝoj," li respondis; "sed
+mia ambicio estas produkti plenekscitegan romanon kun mirindega
+fundamento, sed jen mia malfacilaĵo; mi ne povas elpensi tian
+fundamenton!"
+
+"Kiam mi rememoras la fabelojn kiujn vi rakontis al ni dum la
+vespermanĝo mi estus pensinta, ke tio estos facila afero."
+
+"Ha! eble vi tiel pensas," diras la maljunulo, "sed neniom da miaj
+aventuroj, strangaj kiel estas kelkaj el ili, povis fondi efektivan
+bonan fundamenton, pri rabado, falsaĵo, memmortigo, mortigo, k.t.p.
+Sed, parolante pri mortigoj, ĉu mi ne aŭdis vin diri al via frato
+iom pri revolvero kiun vi aĉetis?"
+
+"Tre eble vi aŭdis," mi respondis. "Mi aĉetis unu hodiaŭ matene,
+kaj ĝin havas kun mi en la vagono. Ĉu vi estas juĝanto pri tiaj
+armiletoj?"
+
+"Nu, mi ne povas nun diri ke jes; ĉar mi ne vidis iajn da la plej
+novaj elpensaĵoj, sed mi estas manpreninta sufiĉe multajn dum miaj
+plijunaj tagoj, kaj ilin trovinta tre utilaj kunuloj en kelkaj lokoj.
+Mi estis pensanta aĉeti unu por Vilĉjo. Ĉu ĝenus vin montri al mi
+la vian?"
+
+"Tute ne," mi respondas, deprenante de la breto pistolujon, kaj
+malligante la ŝnureton de la paketo. "Nu! kien do mi metis la
+ŝlosilon? Ho! mi memoras, neligate en unu el miaj poŝoj," mi
+daŭrigis. Kaj elprenante nombron da aĵetoj el mia poŝo kaj metante
+ilin sur la kontraŭan sidejon apud la maljuna sinjoro, mi fine
+trovas la ŝlosilon kaj malŝlosas la skatolon.
+
+"Mi devas surmeti la okulvitrojn," diras la maljunulo, "ĉar la lumo
+de tiu ĉi lampo ne estas kiel eble plej bona"; kaj, konvenante
+la agon kun la parolo, li enmetis la manon en la flankpoŝon de
+sia vesto, sed eltirante ĝin, lia monujo falis sur la plankon de
+la vagono. "Per Ĵovo! mi devas zorgi pri tiu!" li diras ridante,
+samtempe malleviĝante kaj ekkaptante la monujon, kiun li metis sur
+la sidejon apud li. Tiam, almetante la okulvitrojn, li prenis la
+pistolujon el miaj manoj, kaj komencis ekzameni ĝian enhavon. "Tre
+utila, beleta kaj tuta," li daŭrigis, elprenante la pistolon, "la
+skatolo ŝajnas enhavi ĉiun necesaĵon, kaj ankaŭ duojn da ĉiuj
+partoj kiuj povas eble malordiĝi. Kiel vi ĝin ŝargas?"
+
+"Ho! tute facile!" mi respondis. "Premu la risorton ĉe la flanko,
+kaj la ŝargujo elfalos; tiam oni povas momente enmeti la kartoĉojn;
+repuŝu la ŝargujon en ĝian lokon kaj ĝi alligiĝas per si mem.
+La pistolo ankaŭ havas riglilon, kiu ŝlosas la tirilon, por ke ĝi
+estu sendanĝere portata en la poŝo. Ĝi ŝajnas al mi esti lerta
+elpensaĵo. Kion vi pensas pri ĝi?"
+
+"Ĝi estas multe pli oportuna ol tiuj farataj kiam mi estis junulo,"
+li diris, enmetante du aŭ tri kartoĉojn en la kartoĉingojn, kaj
+remetante ĝin.
+
+Rigardinte la turn-pafileton kelke da momentoj, la maljunulo subite
+faligis la manojn sur siajn genuojn, kaj ŝajnis esti perdata en
+pensado.
+
+"Hura! brave!" li ekkriis post paŭzo, "la ĝustaĵo! Kia belega
+fundamento! Atendu momenton ĝis mi ĝin elverkos."
+
+Efektive mi ekpensis, ke mia kunulo estas freneza, ĉar tie li sidis,
+rigardegante rekte antaŭen, kaj tute senmova.
+
+Post intertempo da kelkaj minutoj, li ekparoladis al si mem--"Jes,
+tio estas ... ne, tio ne bona, li povis eltiriĝi el ĝi, kaj pruvi
+... ne, li ne povis, ĉar kiel li povis montri ... jes, li povis,
+ĉar sia frato eble ... ne, ĉar la hotelportisto ... jes, estas tute
+prave kaj fareble."
+
+"Atentu! aŭskultu!" subite li diris, rigardante min, sia vizaĝo
+radianta pro ekscitego. "Ĉu tiu ĉi ne estas efektive belega kaj
+tremiga fundamento por romano? Aŭskultu dum mi rapide skizas la
+ĉefokazaĵojn--Mi renkontas vin kaj vian fraton en hotelo--ni
+estas nekonataj--mi, en la apudesto de la hotelportisto, sciigas
+vin, ke mi havas en mia monujo tricent livran bankbileton--Ni, vi
+kaj mi, forveturas sole en la sama vagono al Brighton--Vi kunhavas
+turn-pafileton, kaj vi ĝin montras al mi--Nu, kiel do vi povis iel
+pruvi, ke vi ne estis mortiginta min, supozinte, ke mi" ... (tie ĉi
+la maljuna sinjoro komencas ĉirkaŭsvingi la pistolon, kaj tiom
+ekscitiĝi, ke mi ekkriis:--
+
+"Por amo de Dio, memoru ke la pistolo estas ŝargita!"
+
+"Ne timu," daŭrigis li, ridante, "supoze, ke mi ĝin ŝargu, kaj
+okaze mortigu min." ...
+
+Krakego! ... Kriego! ... Kaj la vagono pleniĝas de fumo! Mi falas
+sur la sidejon, defrapata de teruro, kaj tute nekapabla doni al la
+malfeliĉulo la plej malgrandan helpon, ĝis kiam mi estas vekata de
+lia voĉo:--
+
+"Rapide! ... paperon kaj krajonon!" "_Ĉu vi ne vidas ke vi estas
+mortonto, se mi ne skribe atestos ke mi pafis min mem hazarde?_"
+
+Meĥanike mi elŝiras folion el mia poŝlibro kaj ĝin donas al li
+kune kun krajono. La fumo grade malaperas, la vagono pliheliĝas,
+kaj mi vidas la malfeliĉulon sidantan sur la kontraŭa sidejo, kun
+lia kapo apogata sur lia maldekstra mano tra kies fingroj malrapide
+tragutetadas la sango.
+
+"Subtenaĵon por la papero!" li spiregas.
+
+Mi metas la skatolon de la fatala revolvero sur liajn genuojn, kaj
+tenas la paperon dum li skribas per mano tremanta: "_Sciante ke mi
+havas nur malmultajn minutojn por vivi, mi solene konstatas, ke mi
+okaze pafmortigis min dum mi ekzamenadis turn-pafileton apartenantan
+al Sinjoro_ ..."
+
+"Kio estas via nomo?" li preskaŭ neaŭdeble demandas.
+
+Antaŭ ol mi povas respondi, la krajono ekfaletas el lia mano, kaj
+lia kapo falas antaŭen super la paperon.
+
+Mi suprenlevas lin, sed terura tremetado ekkaptas lian korpon,
+kaj mi ekvidas ke liaj lastaj momentaj estas alvenontaj. Li penas
+paroli sed la vortoj mortas sur la lipoj. Li almontras al la papero,
+kiu kuŝadas sur la planko; lia kapo falas malantaŭen; unu lasta
+elspiraĵo, kaj li trapasas la limon!
+
+(_Daŭrigota_).
+
+
+
+
+PRI BRAILLE VORTARO.
+
+
+ Stockholm.
+
+Estimata Sinjoro,
+
+Sendube vi aŭdis per "_Lingvo Internacia_" pri la ĝenerala situacio
+de Esperanto ĉe la blindularo. Vi aŭdis pri la sindona, senlaca
+laboro de Sinjoro Th. Cart; pri lia kreado unue de gramatiketo
+kaj ekzercaro Esperantaj en _Braille_ kaj due de revueto al ni
+legebla, kiu jam estas amata; vi aŭdis pri la loterio de Fraŭlino
+Zabilon d'Her--la malegoista, kuraĝa virino--kiu celas progresigi
+Esperanton ĉe la blindularo; kaj vi aŭdis, kiel unu post alia el
+niaj samsortanoj aliĝas al nia deo.
+
+Mi tial volas tie ĉi nur iom rakonti pri Esperanto ĉe la Angla
+blindularo. Ĉar dank' al la gramatiketo de Prof. Cart, tradukita
+bonege de S-ro Joseph Rhodes, Esperanto estas ankaŭ lernebla
+al blindaj Angloj, se ili havas bonan scion de la gramatiko de
+sia patrinlingvo. Ne malmulte estas jam farite por Anglaj blindaj
+Esperantistoj: La _Braille'a_ gazeto "_Progress_" ofte enhavas
+artikolojn kaj sciigojn pri Esperantaj aferoj, el kiuj multajn
+skribis nia amiko Sinjoro W. Percy Merrick. Tamen Esperanto ne havas
+grandan nombron da amikoj ĉe Anglaj blinduloj. Tio ĉi dependas
+eble je pli ol unu cirkonstanco sed ĉefe je la fakto, ke ekzistas
+neniaj Esperantaj vortaroj en punktskribo. Mi aŭdis tion ĉi el
+diversaj flankoj, kaj en la Aprila numero de "_Progress_" tio sama
+estis denove elmontrata. Kelkaj Svedaj amikoj tiam decidis fari
+ĉion en siaj fortoj por helpi al siaj Anglaj kungefratoj. Kvardek
+Kronoj estis tuj donataj. Tio ĉi estas malgranda sumo, sed ĝi estas
+komenco de fariĝonta fondo por Esperant-Angla vortaro _Braille'a_.
+Kaj nenia fino sen komenco.
+
+Nia plano estas kolekti sufiĉan sumon por ebligi la presadon de la
+libro nomita. Unu aŭ du Angloj jam promesis sian helpon. Dume ni
+priesploradas, kie la vortaro devas esti presata por fariĝi sufiĉe
+malmulte-kosta.
+
+Mi skribis al vi tiun ĉi leteron, parte ĉar mi scias, ke ni havas
+vian afablan intereson, parte ĉar mi pensis, ke eble iuj el viaj
+Legantoj volus helpi al ni iamaniere. Mi estus tial al vi tre danka,
+se vi volus fari resumeton de mia letero kaj presigi ĝin en via
+estimata gazeto.
+
+ Kun granda respekto,
+ Mi estas, kara sinjoro,
+ Via fidele,
+ H. J. E. Thilander.
+
+
+
+
+POPOLA VERSAĴO.
+
+Tradukita de A. Simon (Frankfurt a/Main).
+
+
+ Pro manko de najlo, la ŝuo perdiĝis.
+ Pro manko de ŝuo, ĉevalo perdiĝis.
+ Pro manko de ĉevalo, rajdisto perdiĝis.
+ Pro manko de rajdisto, batalo perdiĝis.
+ Pro manko de batalo, reĝlando perdiĝis.
+ Kaj ĉio pro manko de ĉevalo-ŝu-najlo.`
+
+
+
+
+AVENTURO TERURA.
+
+Originale verkita de William Officer (Peterhead).
+
+
+Estis mia libertempo. Severa laborado dum tuta jaro estis min
+malfortiginta. Mi konkludis ke resaniga maraero estus la plej bona
+kuracilo. Sekve mi min trovis loĝanta ĉe vilaĝo apud la Skota
+marbordo.
+
+Ĉiutage mi promenadis sur la bordsablaroj, trae ĝuadante la freŝan
+aeron kaj sunbrilon.
+
+Unu matenon mi rimarkis ŝtonegaron, foretendantan en la maron. Mi
+ankaŭ rimarkis ke la ŝtonegoj plialtiĝis kiel ili malproksimiĝis
+de la tero. Ĉe ambaŭ flankoj de la rifo la ondetoj saltis kaj ludis
+simile al feliĉaj kreitaĵoj vivaj.
+
+Kia bonega ekzerco estus, mi pensis, transpasi la ŝtonegojn, kaj
+sidiĝi sur la plej malproksima pinto. Subite deziro anstataŭis
+penson, kaj mi komencis la allogan eksperimenton.
+
+Mi supreniris kaj malsupreniris ŝtonegajn montetojn, kaj trapasis
+ŝtonegajn valetojn, ofte je granda malfacilo. Fine, mi trafis mian
+celon, kaj sidiĝis triumfe sur la lasta ŝtonego.
+
+La varmo kaj marmuziko kombinis min luli en feliĉan revaĵon.
+
+Kiel longe mi tie sidadis mi ne povas diri. Mi vekiĝis trovi ke la
+marfluo estis multege leviĝinta.
+
+"Mia Dio! Ĉu estos eble retrapasi la ŝtonegajn valetojn?" estis
+mia unua penso. Je timego mi tuj leviĝis. Unu ekvido preskaŭ
+haltigis mian koron. La plej proksima valeto similis riveron, kiun
+oni ne povus transpasi krom per naĝado. Malfeliĉe, mi ne estis la
+arton lerninta. Sopire mi rigardis la teron, nur esti memorigata
+cirkonstancon, kiu alportis novan teruron al mia animo. Antaŭ
+nelonge mi preterpasis tiun ĉi saman lokon. La marfluo estis tiam
+alta; kaj la ŝtonegoj sur kiuj mi nun staris ne estis videblaj. Kia
+malgaja sorto devos do esti la mia, se helpo ne alvenos! Rilate al
+tio ĉi lasta mi havis malmulte da espero. Tiu parto de la marbordo
+estis dezerta, kaj homoj ĝin vizitis tre malofte.
+
+La ondoj jam alproksimiĝis miajn piedojn. Mi ilin rigardis kun
+malvarma tremeto. Antaŭ nelonge ili aperis belaj, sendanĝeraj. Nun
+ili ŝajnis alpreni la formojn de sovaĝaj monstroj, kiuj penas min
+ekkapti per teruraj blankaj dentoj.
+
+Priskribi la sentojn, la teruraĵojn kiuj min posedis dum la kruela
+akvo leviĝis colo post colo ĉirkaŭ mi, ne estas eble. Por tia
+tasko la homa lingvo ne estas sufiĉa. En la daŭro de tiu mallonga
+periodo mi ŝajnis morti milfoje.
+
+Kiam la akvo atingis mian bruston, tre stranga afero okazis. Miaj
+timoj subite foriris; kaj mia animo tute trankviliĝis. Ankoraŭ
+mi rigardis la teron; sed mi ne plu atendis helpon, nek eĉ ĝin
+deziris.
+
+Baldaŭ nur malfacile mi povis stari. Ĉiu ondo, kiam ĝi
+preterpasis, preskaŭ min forportis. Fine, miaj piedoj apartiĝis
+de la ŝtonego. Mi aŭdis laŭtan siblan sonon en miaj oreloj, kaj
+nenion plu sciis.
+
+Kiam mi vekiĝis mi kuŝis en boato. Apude du fiŝkaptistoj
+genufleksis.
+
+Al miaj demandoj ili respondis ke ili vidis mian danĝeran situacion
+de la maro, kaj rapidis min savi. Ili alvenis ĵus kiam mi
+subakviĝis, tuj min tiris en la boaton, kaj, post multe da flego,
+mian konsciecon revenigis.
+
+Tiu ĉi aventuro okazis antaŭ multe da jaroj; sed ĝi lasis tian
+profundan impreson sur mia animo ke mi ne povas eĉ nune rigardi la
+maron sen tremeto.
+
+
+
+
+LA MALJUNA PASTRO.
+
+
+En kampa vilaĝo de la okcidenta Irlando, Katolika Pastro sufiĉe
+maljuna por esti iom malpreciza je sia memoro, predikis unu dimanĉon
+pri la Komparaĵo de la bulkegoj kaj fiŝoj: li signalis al sia
+zorgitaro kia miraklo estis kiun faris Nia Sinjoro kiam li nutris
+kvin virojn kaj du virinojn per miloj da bulkegoj kaj miloj da
+fiŝoj: kaj postulis ĉu iuj el liaj aŭdantoj kredas ke ili povas
+simile fari. Ŝajnis ja al la paroĥanoj ke ne estas tie ia granda
+miraklo; kaj unu, Pat Rafferty, estis sufiĉe maltima por eldiri ke
+"Mi kredas ke mi do povus tiom fari mi mem!"
+
+Tio ĉi, kaj lia memoramanko alvenis al la oreloj de la Pastro, kiu
+vidis sian eraron, kaj, kun humora okulbrileto, diris, "Ho! mi ja
+tion plene rektigos proksiman dimanĉon!" Nu, kiam alvenis dimanĉo,
+li klarigis al sia aŭdantaro kiel li devus diri ke Nia Sinjoro
+nutris milojn da viroj kaj milojn da virinoj per kvin bulkegoj kaj
+du fiŝoj. "Nun," li demandis, "Pat Rafferty, ĉu vi kredas, ke vi
+povus tion fari?" "Vere, via moŝto riverenca," respondis Pat, "mi ja
+kredas ke jes." "Kaj kiel vi farus?" reparolis la Pastro. "Nu! via
+Riverenco, per la restaĵoj de la lasta Dimanĉo!"--(10532).
+
+
+
+
+
+
+End of the Project Gutenberg EBook of The Esperantist, Vol. 2, No. 8, August
+1905, by Various
+
+*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK 44667 ***