diff options
| author | nfenwick <nfenwick@pglaf.org> | 2025-01-22 04:43:22 -0800 |
|---|---|---|
| committer | nfenwick <nfenwick@pglaf.org> | 2025-01-22 04:43:22 -0800 |
| commit | f85265931fb6b87c831474c9bff5c5fa284301cc (patch) | |
| tree | de583a2ac2a06fddab8b2bdcaa1779ec8b28bbb9 | |
| parent | a71dde047dc1445f8567ecf1ec58f537bfb44eb7 (diff) | |
| -rw-r--r-- | .gitattributes | 4 | ||||
| -rw-r--r-- | LICENSE.txt | 11 | ||||
| -rw-r--r-- | README.md | 2 | ||||
| -rw-r--r-- | old/67442-0.txt | 3377 | ||||
| -rw-r--r-- | old/67442-0.zip | bin | 53327 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/67442-h.zip | bin | 234854 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/67442-h/67442-h.htm | 4570 | ||||
| -rw-r--r-- | old/67442-h/images/lordlister.png | bin | 36856 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/67442-h/images/lordlister0010-front.jpg | bin | 121007 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/67442-h/images/p0010-01.png | bin | 11668 -> 0 bytes |
10 files changed, 17 insertions, 7947 deletions
diff --git a/.gitattributes b/.gitattributes new file mode 100644 index 0000000..d7b82bc --- /dev/null +++ b/.gitattributes @@ -0,0 +1,4 @@ +*.txt text eol=lf +*.htm text eol=lf +*.html text eol=lf +*.md text eol=lf diff --git a/LICENSE.txt b/LICENSE.txt new file mode 100644 index 0000000..6312041 --- /dev/null +++ b/LICENSE.txt @@ -0,0 +1,11 @@ +This eBook, including all associated images, markup, improvements, +metadata, and any other content or labor, has been confirmed to be +in the PUBLIC DOMAIN IN THE UNITED STATES. + +Procedures for determining public domain status are described in +the "Copyright How-To" at https://www.gutenberg.org. + +No investigation has been made concerning possible copyrights in +jurisdictions other than the United States. Anyone seeking to utilize +this eBook outside of the United States should confirm copyright +status under the laws that apply to them. diff --git a/README.md b/README.md new file mode 100644 index 0000000..94199f0 --- /dev/null +++ b/README.md @@ -0,0 +1,2 @@ +Project Gutenberg (https://www.gutenberg.org) public repository for +eBook #67442 (https://www.gutenberg.org/ebooks/67442) diff --git a/old/67442-0.txt b/old/67442-0.txt deleted file mode 100644 index 9c6099b..0000000 --- a/old/67442-0.txt +++ /dev/null @@ -1,3377 +0,0 @@ -The Project Gutenberg eBook of Lord Lister No. 0010: De beeltenis der -Indische, by Kurt Matull - -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at -www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you -will have to check the laws of the country where you are located before -using this eBook. - -Title: Lord Lister No. 0010: De beeltenis der Indische - -Authors: Kurt Matull - Theo Blakensee - -Release Date: February 19, 2022 [eBook #67442] - -Language: Dutch - -Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at - https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg - -*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 0010: DE -BEELTENIS DER INDISCHE *** - - - - - LORD LISTER - GENAAMD RAFFLES - DE GROOTE ONBEKENDE. - - NO. 10 DE SCHILDERIJ VAN DE INDISCHE. - - - - - - - - -DE BEELTENIS DER INDISCHE. - - -EERSTE HOOFDSTUK. - -HET NIEUWE LID DER LONDENSCHE VEREENIGING VOOR LUCHTREIZIGERS. - - -De voorzitter van de Londensche Vereeniging van Luchtreizigers, sir -Warren, liep met groote stappen heen en weer in het smaakvol ingerichte -clublokaal, terwijl een heer, evenals hij gekleed in sportkostuum, die -een glas warme groc naast zich had staan, hem met een minachtenden blik -met de oogen volgde. - -„Ge kunt zeggen wat ge wilt, Mr. Hugglepech, als uw redeneering steek -hield, zou het vreeselijke ongeluk op onze „Nike” niet gepasseerd zijn! - -„Ge zult toch zelf wel moeten toestemmen, dat de stuurinrichting niet -in orde was.” - -De neerdaling had inderdaad niet ongelukkiger kunnen zijn. Het is nog -een groot geluk geweest, dat de dappere heeren in de dennen zijn -terechtgekomen, anders waren zij er slecht aan toe geweest. - -„Maar de Nike is in flarden en wij kunnen lang wachten, eer wij weer -een bruikbaren ballon terug hebben!” - -„Luister eens, Sir Warren,” antwoordde de andere heer, die kapitein en -ingenieur der Londensche club was, „ten slotte is het geheele ongeluk -zeker mijn schuld!” - -„Als gij een zondebok noodig hebt, zoek dan iemand anders dan mij. Of -herinnert gij u niet, hoe dikwijls ik de beide heeren heb gewaarschuwd, -om met hun geringe ervaring niet met de proefmachine op te stijgen?” - -Maar de beide heethoofden luisterden niet naar goeden raad! - -„Ja wel, ja wel!” antwoordde de voorzitter, „ik heb het hun zelf ook -ontraden en gij eveneens, dat is waar! Maar kapitein, gij zult toch -moeten toegeven, dat het roer weigerde!” - -Kapitein Hugglepech sloeg met de vuist op tafel, nam zijn pijpje uit -den mond en sprak: - -„Sir Warren, laat mij nu met uwe beschuldigingen met rust, begrepen? -Aan dit ongeluk is, als ik het ronduit zeggen mag, niemand anders -schuldig dan gij zelf, mijn waarde! - -„Wanneer gij mij de benoodigde gelden had toegestaan, toen ik hierom -vroeg, dan zou het veel te zwakke roer door een solidere inrichting -volgens deze teekening zijn vervangen! - -„Dat is mijn opvatting van de zaak, mijnheer en ik kan u het bewijs -leveren! - -„Ik verbied u daarom, eenige verdere beschuldiging te uiten, welke -alleen ten doel zou kunnen hebben, mijn reputatie in discrediet te -brengen en aan mijn bekwaamheden als ingenieur der luchtscheepvaart -afbreuk te doen! - -„Gij zoudt er mij anders toe noodzaken om een gansch anderen toon tegen -u aan te slaan en zonder eenig uitstel mijn ontslag te nemen uit de -club! - -„Mijn teekeningen en plannen zijn alle in orde! Als hier iets niet in -den haak is, dan is het zeer zeker het bestuur van de club, dat nooit -op het juiste oogenblik geld in kas heeft! - -„Deze woorden moogt gij en uw mede-bestuursleden u wel ter harte -nemen!” - -Na deze woorden dronk de kapitein een flinken teug uit zijn grocglas, -terwijl hij zichzelf in zware tabakswolken hulde. - -„Ik verkies niet, op dezen toon toegesproken te worden!” riep de -voorzitter verontwaardigd uit. - -„Als gij niet voor een groote lomperd bekend stond, kapitein -Hugglepech, zou ik u uw woorden kwalijk nemen! Nu echter erger ik mij -niet aan u, uw onbeschofte taal laat mij koud!” - -„Wat, ik een lomperd? En mijn woorden laten u koud? Heb ik de 1000 -pond, die ik voor het stuurtoestel noodig had, gekregen of niet? Hebben -de heeren den tocht ondernomen met de proefmachine, of niet? Ik verzoek -u, mij te antwoorden!” - -De dikke voorzitter der club haalde de schouders op. - -„Ik begrijp niet, waarom gij u zoo opwindt! Gij, als kapitein, hadt -geen toestemming tot den tocht mogen geven! - -„Het is waar, wij hebben uw verzoek niet ingewilligd, maar wij konden -het niet! Er is geen geld in kas! - -„Verder wil ik u geen verwijten maken! Laten wij vrede sluiten, -Hugglepech!” - -Sir Warren naderde den kapitein en stak hem de hand toe, waarin deze -aarzelend en mopperend de zijne legde. - -De president nam een stoel en sprak op fluisterenden toon: - -„Het voornaamste is, dat wij onzen ballon zoo spoedig mogelijk weer -voor de opstijging gereed hebben, want anders gaat de heele club naar -den grond! - -„Dit ongeluk heeft alle medeleden afgeschrikt en wij zouden heel licht -onze invloedrijkste leden kunnen verliezen!” - -„Ik heb maling aan die ezels!” riep Hugglepech, terwijl hij op tafel -sloeg. „Zij willen hun neus in onze zaken steken en als ik beweer, dat -wij nog 1000 pond noodig hebben voor een roer, hebben zij het recht -niet, hun schouders op te halen, dan moeten zij het geld verschaffen! - -„Men moet zich schamen voor de Duitschers, die millioenen over hebben -voor hun Zeppelin! - -„Het is bijna niet te gelooven, dat Engelschen zoo krenterig kunnen -zijn! - -„Maar dat is het waarschijnlijk ook niet. Er moet dunkt mij, veel geld -in kas zijn!” - -De president krabde zich achter het oor. - -„Een vervloekt klein beetje, kapitein!” antwoordde hij. - -„Gij hebt gelijk, de vereeniging is verduiveld krenterig en nu is het -omhulsel ook nog aan flarden! Hoe wij dat alles zullen betalen, is mij -een raadsel!” - -„Hohoho!” lachte de aëronaut spottend, „dat komt jullie toe! - -„Eerst was het zaakje met 1000 pond te verhelpen, nu echter kost het -zeker 7000 of 8000, 100 niet 10,000! Dat is nog niet vast te stellen. - -„En het geld moet toch bijeen gebracht worden, als niet de Londensche -Club van Luchtschippers—en dat zou een schande zijn voor Engeland—te -niet zal gaan!” - -De president keek bezorgd voor zich. - -„Een gelukkige tocht zou ons een groot aantal nieuwe leden hebben -aangebracht! Daarom liet ik ten slotte de twee enthousiasten hun plan -doorzetten. Maar nu dit ongeluk—hoe komen we aan geld? Vervloekte strop -hebben we!” - -Kapitein Hugglepech knikte met een spottenden glimlach. - -„Nu bekent gij eindelijk zelf, dat het uw schuld is! Bravo! Nu is het -parool: geld, of liever goud! - -„Kijk uw kas eens na, Warren! Zonder geld is geen herstel mogelijk! -Laat de Lords en groote fabrikanten opdokken, zij hebben immers genoeg! - -„Laat hen Engelands eer hooghouden! - -„Open een bedelpartij voor ’s Lands belang en houd niet op, voordat gij -minstens 10,000 pond hebt losgekregen!” - -„Brrr!” klonk het ontsteld van Sir Warrens lippen. „Maar ik zie ook -geen anderen uitweg, als het goud ons tenminste niet uit den hemel -wordt toegezonden.” - -Op dit oogenblik kwam een bediende der Club de kamer binnen en -overhandigde den president twee visitekaartjes. - -„Drommels!” riep Sir Warren op gedempten toon uit, „zouden dit -misschien twee engelen uit den hemel zijn? - -„—Mr William P. Shaw—Chicago, Mr. Robert Bentley Shaw—Chicago! - -„Kapitein, is dat niet de wereldberoemde milliarden-firma?” - -„Die moet ge uitpersen, president! Gij verstaat die kunst trouwens -meesterlijk, dat moet ik bekennen! - -„Als wij die twee in onze vereeniging hadden, was onze „Nike” spoedig -weer in gereedheid! Dat is zeker!” - -De beide clubleden wisselden een veelbeteekenenden blik. - -Daarop stond Sir Warren op, hij was nu van top tot teen de voorzitter -der Club en op levendigen toon sprak hij: - -„Natuurlijk, met het grootste genoegen! Laat de heeren binnen!” - -De bediende opende de deur. - -Een heer van middelbaren leeftijd, van lange, slanke gestalte en met -een echt Amerikaansch voorkomen, trad, vergezeld door een jongeren -heer, het vertrek binnen, waar beiden door den president zeer -vriendelijk werden begroet. - -„Mijn neef en ik,” ving de oudste aan, „stellen bijzonder veel belang -in de luchtscheepvaart. - -„Wij hebben zooveel goeds gehoord van uw systeem, dat wij, indien gij -het goedvindt, de „Nike” gaarne zouden willen bezichtigen!” - -Sir Warren verwenschte het noodlot. - -Kapitein Hugglepech was intusschen ook opgestaan en bromde: - -„Zeer jammer, juist nu onmogelijk!” - -De president beijverde zich om Mr. Hugglepech voor te stellen als de -uitvinder van het „Nike”-systeem en als kapitein en aëronautisch -technicus der Vereeniging. - -Mr. Shaw uit Chicago, of hij milliardair was of niet, was verrukt en -drukte den braven ingenieur steeds opnieuw de hand. - -„Neen maar, Robert, dat treft al heel gelukkig,” sprak hij tot den -jongen man, dien hij als zijn neef had voorgesteld, „dat wij bij ons -eerste bezoek al dadelijk kennis kunnen maken met den genialen -uitvinder van het Nike-systeem, dat alle andere verre overtreft! Dat is -heerlijk!” - -Kapitein Hugglepech bloosde als een schoolmeisje bij die woorden van -lof en bij de handdrukken van den beroemden man uit Chicago. - -Hij luisterde met aangeboren bescheidenheid, die steeds bij groote -uitvinders past, naar de woorden van den Amerikaan, die stormenderhand -het hart van den ruwen kapitein had gewonnen. - -Toen eindelijk de edele man bij het verhaal van den president over het -ongeluk, dat de „Nike” had getroffen, zelfs een heimelijken traan -wegpinkte, was ook Sir Warren geheel voor hem ingenomen. - -Mr. Shaw bekeek op een uitnoodiging van Hugglepech de aanwezige -teekeningen en was vol geestdrift en bewondering voor het plan van den -luchtschipper. - -Het was zelfs niet eens noodig, dat de president der Club hem -voorstelde om lid van de Londensche Vereeniging te worden. - -„Waar het er op aan komt, menschelijke uitvindingen van den eersten -rang te steunen,” riep de Amerikaan vol vuur uit, „zijn de Shaws uit -Chicago nooit achter gebleven! - -„Als gij het toestaat, mijnheer de voorzitter, dan treden wij -onmiddellijk als lid toe, nietwaar Robert? - -„Ik schrijf in voor mijn neef en mij—om een kleine bijdrage te leveren -voor de reparatie der onovertrefbare „Nike” van den genialen heer -Hugglepech, voor het bedrag van 10,000 dollar, op voorwaarde, met mijn -neef zelf een tocht der hooggewaardeerde Londensche Club te mogen -meemaken. - -„Tevens hoop ik, dat de voornaamste aëronaut van den tegenwoordigen -tijd, zooals ik den kapitein Hugglepech gerust durf noemen, mij verdere -bijzonderheden zal willen mededeelen op het gebied der -luchtscheepvaart. - -„Het zou mij hoogst gelukkig maken, als ik eenmaal zelfstandig dit -vervoermiddel der toekomst zou kunnen besturen!” - -Kapitein Hugglepech keek, rood als een kalkoensche haan, voor zich -neer. - -De voorzitter echter straalde van vreugde, stak eerst den heer Shaw en -daarna diens neef Bentley Shaw uit Chicago beide handen toe en heette -beiden hartelijk welkom als medeleden van de Londensche Club, die het -zich tot een hooge eer rekende, zulke voorname, verstandige en modern -denkende heeren uit het vrije Amerika in haar midden op te nemen. - -De heer Shaw betaalde dadelijk met groot genoegen het niet onbeduidende -entreegeld in Amerikaansch goud uit en gaf Sir Warren een chèque voor -een bedrag van 10,000 dollar op de Engelsche Bank, welke deze innig -gelukkig in ontvangst nam. - -De president en kapitein Hugglepech beloofden, ja bezwoeren bijna, dat -de „Nike” zonder uitstel gerepareerd zou worden. - -Inplaats van het nu geprobeerde roer zou het volkomen betrouwbare -stuurapparaat volgens Hugglepechs plannen worden aangebracht, ondanks -de hooge kosten, hieraan verbonden. - -In dit geval stond de kapitein bij neerdaling in voor een -onberispelijke werking. - -De beide Amerikanen hadden tot hun groot leedwezen niet veel tijd. - -Zij namen spoedig afscheid, nadat zij hadden beloofd, meerdere bezoeken -te zullen brengen de eerstvolgende dagen en de beide Clubgenooten -bleven, bijna dronken van geluk, alleen. - - - - - - - - -TWEEDE HOOFDSTUK. - -EEN BEDE OM HULP AAN LORD LISTER - - -De leden van de Londensche Vereeniging van Luchtschippers zouden zeker -meer dan verbaasd zijn geweest, als zij hadden kunnen zien hoe hun -waardige voorzitter zich gedroeg. - -Want nauwelijks hadden de Amerikanen onder veel buigingen van Sir -Warren en kapitein Hugglepech het Clubgebouw verlaten, of deze beide -waardige heeren vielen in elkaars armen en voerden te zamen een dans -uit, waarvan men niet met de noodige zekerheid kon bepalen of het een -Indiaansche krijgsdans of een verbeterde Cakewalk moest voorstellen. - -Maar ook de beide Amerikanen keken elkaar lachend aan, toen zij met -veerkrachtige schreden het zuidwestelijk deel der reuzenstad aan de -Theems doorliepen, waar de Club van Luchtschippers haar -vereenigingslokaal en ballonhal had. - -Per electrische tram begaven zij zich naar het westelijk gedeelte van -Londen, waar de oudste der beide heeren een mooi landhuis bewoonde. - -Het was intusschen middag geworden en toen zij het gebouw van een der -groote couranten passeerden, snelden juist de krantenjongens als -bezeten te voet of per rijwiel naar alle richtingen, terwijl zij met -luider stem uitriepen: - -„Een nieuwe streek van Raffles!—Raffles, de groote onbekende! Scotland -Yard beetgenomen!—De cigarenkoker als bom!—De meesterdief verdwenen!”— -— - -Glimlachend keken de beide Amerikanen elkaar aan. - -„Hola, boy!” riep de oudste, „dat moet ik lezen! Een verduivelde kerel, -die Raffles! Wat zeg jij ervan Ch—drommels! ik bedoel: neef Robert uit -Chicago! Daar moet ik eerst nog aan wennen!” - -„Zeg, oom Shaw! Weet je waarover ik me verwonder? Hoe zouden die slimme -verslaggevers het klaarspelen, om dat zaakje nu alweer in alle -bijzonderheden aan het lezend publiek te kunnen opdisschen?” - -De Amerikaansche oom lachte, terwijl hij de krant betaalde en het -artikel over Raffles doorvloog. - -„Ik begrijp wel, hoe ze er aan komen, Cha—Robertje! Dat heeft een goed -vriend van inspecteur Baxter gedaan en dien zullen we wel niet al te -ver van Scotland Yard moeten zoeken!” - -„Maar vertel me eens, Edward— — —” - -„Sst! Sst! Mijn jongen! Niet zoo onbescheiden! Mijn naam is tot nader -order Shaw uit Chicago en daarbij blijft het!” - -Lord Lister, want hij was het, kneep zijn aangenomen neef glimlachend -in het oor. - -„Nu ja, dierbare oom! Wij zijn nu immers onder ons! Maar wat wil je om -’s-Hemels wil uithalen met de eerlijke leden van de -Luchtscheepvaart-Vereeniging? Dat begrijp ik niet al te best en het -bedrag, dat je hun hebt toegestaan, lijkt mij voor een gewone grap wel -een beetje heel hoog, in aanmerking genomen onze uitgemergelde kas. - -„Neem mij niet kwalijk, als ik uit groote bezorgdheid soms te ver ga, -maar— —” - -„Nu ja, Charly, je hebt gelijk, het was eigenlijk geen eerlijke zaak, -maar er kunnen zich omstandigheden voor doen, waaronder het zeer nuttig -is, dat Raffles op de hoogte is van de nieuwste uitvindingen der -moderne wetenschap. - -„Een kerel als Raffles moet alles kennen en in geval van nood zelfs een -luchtschip kunnen besturen! - -„Trouwens, ik ben niet geheel onervaren op het gebied der techniek, -want hoewel voor mij, als zoon van een Lord, de technische studie -slechts bijzaak was en wij in Eton en Priford hoofdzakelijk aan sport -deden, toch heb ik daar met mijn niet al te slechte hersenen meer -geprofiteerd dan men zou denken. - -„Ik zal mijn studies nu voltooien en—ik heb zoo mijn eigen plannetjes, -die ik je te gelegener tijd wel zal meedeelen!” - -„En ik?” vroeg Charly nieuwsgierig. „Ik stel bijzonder veel belang in -die dingen! Ik zal al mijn best doen om mij in de geheimen der -luchtscheepvaart in te werken!” - -„Dat spreekt vanzelf! Ik denk, dat je er spoedig achter zult zijn—nu, -wij zullen zien!” - -De electrische tram voor West-end naderde en bracht de twee heeren met -de gewone snelheid naar de halte vlak bij hun villa. - -Met haastige schreden liepen beiden onder de oude boomen en langs de -bloeiende heesters naar het niet al te groote, maar aangenaam, -gerieflijk en weelderig ingerichte buitenverblijf, dat door het groen -bijna geheel voor de blikken der voorbijgangers verborgen was. - -Op dit oogenblik kwam een man, die voor het huis scheen te hebben -gewacht, met haastige schreden naar de beide heeren toe, teleurgesteld -bleef hij echter vlak bij hen staan, terwijl hij met een -verontschuldiging zijn hoed afnam. - -„Ik meende kennissen te zien, heeren! Maar ik merk, dat ik mij vergist -heb!” - -Hij wilde reeds met een beleefde buiging heengaan. - -Lord Lister klopte hem op den schouder en sprak. - -„Nietwaar, Fred, we hebben ons goed vermomd. Ik heb me trouwens ook -alle mogelijke moeite gegeven om mijn leermeester in het schminken van -Drurylane-theater geen schande aan te doen.” - -En tot Charly gericht, vervolgde hij: - -„Hoe vindt je dat, Charly! De brave Fred herkent ons zelfs niet. Dat is -toch uiterst vleiend!” - -De oude kamerdienaar was stom van verbazing en staarde de beide heeren -met open mond aan. - -Daarop echter greep hij de hand van zijn geliefden jongen meester, dien -hij reeds als knaap op zijn arm had gedragen, en drukte ontroerd eene -kus op de blanke vingers. - -„Fred, Fred!” lachte de Lord op goedigen toon, „als Mr. Baxter van -Scotland Yard eens zag, dat jij den grootsten misdadiger de hand kust!” - -„O, lieve, goede heer! Gelukkig, dat ik beter weet! Ik weet wel, dat -gij alle noodlijdenden helpt en dat uwe zoogenaamde misdaden slechts de -straffen zijn, welke gij den door de wet beschermden schurken oplegt. - -„En wel hebt gij, mijn lieve, goede heer, daartoe het recht! Want heb -ik niet met eigen oogen gezien, hoe de woekeraars en bloedzuigers den -armen admiraal, uw ruwen maar goedhartigen vader, geen gelukkig of -rustig oogenblik meer lieten, totdat hij geen raad meer wist en zijn -toevlucht zocht tot het pistool? - -„En dat alles was alleen het werk van den jongeren broer van onzen -admiraal, die nu Lord Lister van het kasteel Canaroon is, dit wist -iedereen. - -„Het was immers heel gemakkelijk, om achter den rug van den admiraal, -als deze op de verre zeeën vertoefde, te stoken en te liegen! - -„Ja, ja, Lord Edward, schurken hebben u uw rechtmatig erfdeel -ontstolen, en gij hebt honderdmaal gelijk, als gij u wreekt! - -„En als er eerlijke lui in de Jury zitten wanneer het eenmaal zoover -mocht komen, dan verzeker ik u, en ik zal voor u getuigen, als ik nog -tot de levenden behoor, dat geen van hen u uwe daden kwalijk zal nemen. - -„Zij zullen u schitterend vrijspreken en u zoo mogelijk nog een prijsje -geven voor uw ridderlijk optreden, voor uw afstraffing van misdadigers -en woekeraars en voor alle weldadige hulp, die uw gezegende handen -hebben verschaft aan armen en noodlijdenden!” - -„Nu Fred,” antwoordde de Lord op schertsenden toon, terwijl zij het -huis naderden, „ik wil het toch liever niet laten aankomen op het -gunstige oordeel van een Jury, zoolang ik het vermijden kan! - -„Juist daarom hebben wij ons tijdelijk in deze pseudo-Amerikaansche -huid gestoken. Ik heb de eer, mij aan je voor te stellen als den -grooten milliardair van de Vereenigde Staten, Mr. Shaw en dit is mijn -neef, de veelbelovende Mr. Robert Bentley-Shaw. - -„Onthoud de namen goed! Jij weet van niets en je meester is voor zoover -hij het jou heeft meegedeeld, een reis om de wereld begonnen; je weet -natuurlijk niet, in welke richting of langs welken weg!” - -„Dat spreekt vanzelf, mijnheer! Ik heb tranen gelachen, toen de heeren -van Scotland Yard zoo beleefd miss Walton en mij hielpen om den koffer -op te laden! Want ik wist immers, dat hij leeg was geweest en ik -begreep, wat erin verborgen was!” - -„Sst, Fred, mondje dicht! Ik weet, dat ik je vertrouwen kan, maar je -hebt één gebrek!” - -„O, mijnheer, hoe zou ik—” - -„Ja, Fred, één fout heb je en die had je al in mijn jeugd. Toen reeds -pochte je te veel op de kwajongensstreken van je jongen meester en -daardoor heb je mij menig standje bezorgd. Ik hoop intusschen, dat je -die gewoonte hebt afgeleerd en niet weer in die beminnelijke fout zult -vervallen!” - -Fred moest met komische wanhoop toegeven. Hij beloofde echter, zich in -dat opzicht geheel te zullen veranderen, hoeveel moeite het hem ook -mocht kosten. - -Hij beijverde zich nu, zijn plichten als kamerdienaar na te komen en -weldra stond een uitstekende lunch voor de heeren gereed en men zag het -duidelijk aan Fred, terwijl hij de wijnglazen vulde, hoe goed het hem -deed, zijn heer weer te mogen bedienen. - -Nadat Lord Lister een cigarette had aangestoken, leunde hij in zijn -stoel achterover en sprak: - -„Een beetje nieuwsgierig ben ik nu toch wel, Fred! Waarom ben je -eigenlijk hierheen gekomen? Want ik begrijp, dat je niet zonder reden -de argusoogen van Scotland Yard hebt getrotseerd. Buitendien heb je -mijn bevel om mij alleen bij gewichtige aangelegenheden op te zoeken.” - -De bediende streek met de hand door zijn haar. - -„Ezel, die ik ben! Uit groote blijdschap, u terug te zien, zou ik alles -vergeten! - -„Ja, het was niet gemakkelijk om onopgemerkt hier te komen. Maar ik heb -Londen eerst in alle richtingen per tram doorkruist, totdat ik -eindelijk dien vervloekten detective die „Vloo” wordt genoemd, heb -verschalkt. - -„Enfin, het gelukte. - -„Aan het Oosterstation verkleedde ik mij en daar zag ik den detective -nog rondloeren. Maar hij keek rond naar een kamerdienaar en niet naar -een gewoon heer, want als zoodanig ging ik langs hem heen en nam ik een -tram naar het Westend. - -„Toen had de speurhond mijn spoor verloren. - -„En hier is de brief!” Bij deze woorden haalde Fred een brief te -voorschijn, welken hij zijn meester overhandigde. - -„Waarom denk je, dat deze brief van zoo groot gewicht is? Ik ben zeer -tevreden over jou en je groote voorzichtigheid, maar ongevaarlijk was -je komst niet! Ondanks je goeden wil had je ons het geheele gezelschap -van Scotland Yard op ons dak kunnen sturen!” - -„Neem mij niet kwalijk, mijnheer, maar staat op het stempel niet -Canaroon te lezen? Als het eens een boodschap was van zijn Lordschap, -uw oom! Wie weet, wat er voor u op het spel staat! En als de oude -gierigaard en woekeraar—u vergeeft mij zeker wel, dat ik uw oom zoo -durf noemen?—het tijdelijke met het eeuwige heeft verwisseld—God moge -het mij vergeven—maar dat zou de gelukkigste dag van mijn leven zijn! - -„Zou uw Lordschap dan niet het u zoo schandelijk onthouden erfdeel in -ontvangst moeten nemen?” - -„Nu ja, ik moet toegeven, dat je het recht had om de zaak als gewichtig -te beschouwen! Maar die is niet te vertrouwen! Hij is de beste kracht -van geheel Scotland Yard, kapitein Baxter incluis!” - -„Gij kunt er zoo zeker van zijn als dat tweemaal twee vier is, dat ik -hem ben ontsnapt!” verzekerde Fred met overtuiging. - -„Laat ons het hopen!” antwoordde Lister, terwijl hij den brief opende. - -Nauwelijks had hij de weinige regels doorgelezen, of hij sprong op. - -Zijn oogen fonkelden en de aderen op zijn voorhoofd zwollen op. - -Charly keek zijn vriend en meester verschrikt aan. Zoo had hij hem nog -nooit gezien. - -Hij voelde, dat het op dit oogenblik niet geraden zou zijn, Lord Lister -tegen te spreken. - -Deze echter sloeg vol minachting met zijn vlakke hand op den brief. - -„Daarin herken ik mijn oom! Maar deze schandelijke daad zal niet geduld -worden, zoo waarachtig als ik de eigenlijke en ware erfgenaam van het -kasteel Canaroon ben, zoo waar als mijn edele vader het slachtoffer is -geworden van listen en hinderlagen en gemeene schurkenstreken!” - -„Dus werkelijk van mijnheer uw oom!” mompelde de oude dienaar. - -„Neen, deze brief is niet van mijn oom zelf, maar hij brengt mij op de -hoogte van een nieuwe schurkenstreek van dezen ontaarden afstammeling -onzer familie! - -„Het is een noodkreet van onzen ouden erfpachter, die zich, tevens uit -naam van verschillende lotgenooten, tot mij wendt. - -„Van jaar tot jaar heeft de oude woekeraar de pacht verhoogd, totdat ze -niet meer opgebracht kan worden. - -„Met een beklemd hart hebben de pachters gehoorzaamd, om niet den grond -te moeten verlaten, die reeds honderden jaren door hun familie werd -bebouwd. - -„Zij hebben op betere tijden gehoopt, maar ongunstig weer en slechte -oogsten hebben hun teleurgesteld. Zij kunnen de pacht niet meer -opbrengen. - -„Deze woekeraar echter, die veel slechter is dan de jood Shylock, -blijft op zijn stuk staan. Als zij niet op den bepaalden datum betalen, -worden zij volgens wet en recht verdreven. - -„Als bedelaars moeten zij met vrouwen en kinderen den grond verlaten, -waarop hun voorouders honderden jaren als vlijtige, degelijke -landbouwers in aanzien en eer waren, en die nooit een dag te laat hun -erfpacht aan de Listers hebben opgebracht. - -„Dat is de dank van een schurk voor honderdjarige trouwe diensten, dat -men de menschen van hun huis en hof verjaagt. - -„Maar ik wil niet, dat het zal gebeuren, want ook ik ben een Lister, en -ik ben de eigenlijke Lord, niet hij, die op het kasteel woont!” - -De oude Fred had de handen gevouwen en een dikke traan rolde over zijn -gerimpelde wangen in zijn grijzen baard. - -„Een echte Lister, dat is mijn Lord! O, ik weet het, gij zult niet -dulden, dat de trouwe, vlijtige Mac Karthy en de anderen ten gronde -gaan! Het zal u gelukken, Lord Edward, want wat gij onderneemt, daarop -rust Gods zegen!” - -„Ja, ik zal dezen schurkenstreek verhinderen. Mac Karthy zal niet -tevergeefs mijn hulp hebben ingeroepen. Hier heb je geld, Fred! Het is -goed, als je niet al te spoedig weer in de villa verschijnt, kerel!” - -De Lord nam een pak bankbiljetten uit zijn portefeuille en overhandigde -dit aan Fred, die hem vol spanning aankeek. - -„Je vertrekt”, vervolgde de Lord, „dadelijk van hier naar Holyhead en -verder per stoomboot naar Dublin. - -„Daar huur of beter koop je twee goede paarden met rijtuig en wacht op -mij in de je welbekende Three-roads-Tun in de Zuidelijke voorstad. - -„Verder is hier een sleutel van het kleine tuinpoortje, waarvan ik als -Raffles gebruik maak. Het poortje is van buitenaf moeilijk te -onderscheiden. - -„Hiervan kan je gebruik maken, omdat ik den detective niet vertrouw. - -„En nu, maak je dadelijk gereed!” - -Fred was vol vuur. Hij had in langen tijd zijn Iersch vaderland niet -gezien en vooral het bewustzijn, er bij tegenwoordig te mogen wezen als -zijn aangebeden jonge Lord de ongelukkige pachters redde uit de klauwen -van zijn vrekkigen oom, deed zijn hart zwellen van trots. - -Haastig nam hij afscheid en snelde langs een hem door Lord Lister -aangeduiden weg dwars door struiken en kreupelhout naar een bijna -onzichtbare houten deur in de schutting. Het poortje was goed geolied -en kon dus onhoorbaar worden geopend en gesloten. - -De kamerdienaar kwam dicht bij een andere villa in een andere straat -uit en bereikte onopgemerkt een daar gereedstaande omnibus, welke hem -tot vlak bij het Noorderstation bracht. - -Intusschen had Lord Lister een versche sigarette opgestoken en nogmaals -den brief van Mac Karthy doorgelezen. - -Plotseling keek hij op. - -„Hoorde je niets buiten in den tuin?” vroeg hij, scherp luisterend, -maar met de grootste kalmte. - - - - - - - - -DERDE HOOFDSTUK. - -„DE VLOO” OP HET OORLOGSVELD. - - -De brave Fred was maar een matig kunstenaar in de vermommingskunst en -bovendien lang niet vlug genoeg om het, zooals hij dacht, tegen -detective Marholm te kunnen opnemen. - -Lord Lister had het zaakje dadelijk niet vertrouwd, toen hij hoorde, -dat de geslepen Marholm, bijgenaamd „De Vloo”, zich op het oorlogsveld -bevond. Hij was echter op zijn hoede. - -„Mij dunkt, neef Robert”, sprak hij, „dat ik iemand op het krakende -grint voor het huis hoor rondsluipen. - -„Het zou mij verbazen, als dat niet de beroemde Vloo was! Laat eens -kijken, Robert, zie je er Amerikaansch genoeg uit om voor een detective -te verschijnen? O ja, dat zal wel gaan!” - -Hij wierp zelf nog een onderzoekenden blik in den spiegel en -constateerde met genoegen, dat niemand in den reeds eenigszins -grijzenden heer van middelbaren leeftijd, met zijn vollen baard, die -door een vernuftig uitgevonden middel aan zijn gelaat was bevestigd, -den eleganten jongen Lord Lister zou herkennen. - -Nogmaals wendde hij zich tot Charly Brand. - -„Neef, vergeet niet, dat wij reeds een maand hier zijn, ten einde de -luchtscheepvaart te bestudeeren, zooals op onzen pas vermeld staat!” - -„Wat!” riep Charly vol bewondering uit, „hebben wij ook een pas?” - -„Natuurlijk!” antwoordde de Lord. „Ik zal wel oppassen om mij uit te -geven voor iets, wat ik niet bewijzen kan. Bovendien heb ik de beide -Amerikanen zoo getrouw mogelijk nagebootst. Zelfs de consul, die hen -toch kent, heeft niets van het bedrog gemerkt!” - -„Maar denk je werkelijk, Edward— —” - -„Ik verzoek je, aan onze familierelatie te denken; Oom Shaw heet ik!” - -„Lieve oom, denkt ge werkelijk, dat Marholm daar buiten is?” - -„Natuurlijk! Fred’s vermommingen zijn geen cent waard! Maar kom nu mee -om te dineeren! En laat ons een echte havana opsteken, dat is meer -Amerikaansch! Hier, waarde neef! Ik zal eenige bij mij steken! En nu, -vooruit!” - -De beide heeren verlieten de kamer, die Lord Lister zorgvuldig afsloot -en waren door de vestibule naar buiten gegaan, toen van rechts en links -twee gestalten bliksemsnel te voorschijn kwamen, die hun een luid -„halt” toeriepen. - -„Wat wilt gij?” riep Lord Lister met een zoo onvervalscht -Yankee-accent, dat Charly op zijn lippen moest bijten. - -„Dat is een eigenaardige gewoonte in Engeland om de menschen lastig te -vallen! Als gij wilt bedelen, hier!” - -De „oude Amerikaan” greep in zijn vestzak en hield kapitein Baxter met -voorname grootheid een shilling voor. - -„Overigens sta ik het niet toe, dat men zich in mijn park ophoudt! Een -volgenden keer moet gij buiten aan het tuinhek wachten, als gij komt -bedelen. Nu, pak maar aan en maak dan dat gij wegkomt!” - -Kapitein Baxter was zoo overbluft, dat hij eenige oogenblikken met open -mond bleef staan. Het scheelde niet veel, of hij had den shilling -aangenomen. - -Maar ook Marholm, want dat was de andere, keek verbaasd. - -Zou hij zich dan toch vergist hebben? - -Maar toen hij naar Scotland Yard telephoneerde, liep de achtervolgde -kamerdienaar immers nog voor het huis heen en weer. - -Kapitein Baxter was zijn verbazing meester geworden. - -„Wij zijn beambten van Scotland Yard en komen niet om te bedelen!” - -„Very striking indeed!” riep Lister op Yankee-toon uit. - -„Drommels, Robert, wat zeg jij ervan? Van het groote Scotland-Yard, het -beroemdste politiebureau der wereld! En zijt gij werkelijk detectives -van Scotland-Yard?” - -Kapitein Baxter gaf zijn collega een stoot in de ribben. - -„Wat doe je eigenlijk, Marholm? Dit zijn de goeie niet! Dit zijn immers -Amerikanen! Ge haalt in den laatsten tijd allerlei domme streken uit!” - -De Vloo antwoordde niet veel. - -„Maar de bediende liep hier toch een heelen tijd op en neer! Ik heb hem -echter niet zien binnengaan en ook niet weer naar buiten komen.” - -De beide detectives keken elkaar besluiteloos aan. - -Het is in Engeland niet geoorloofd om zonder toestemming of zonder -wettige reden iemands eigendom binnen te dringen en Amerikanen zijn -natuurlijk op de hoogte van dergelijke voorschriften. - -„Het was ons een genoegen, heeren, om twee der leden van Scotland-Yard, -wier roem ook tot in Amerika is doorgedrongen, te leeren kennen! Maar -wij zijn juist van plan, te gaan dineeren!” - -Kapitein Baxter kreeg moed, hij nam zijn hoed af (want beiden waren in -civiel) en sprak: - -„Mag ik mij even aan u voorstellen: kapitein Baxter van Scotland-Yard— -—” - -„Wat! De beroemde kapitein Baxter, van wien ik zooveel gelezen heb? -Neen maar, dat is een geluk, mijn beste kapitein! Dat had ik niet -durven droomen! Onze geheele Club zal mond en ooren openzetten, als ik -dat vertel!” - -Lord Lister schudde bij deze woorden onophoudelijk de hand van kapitein -Baxter, die met nederigen trots deze overzeesche hulde in ontvangst -nam. - -„En van mij zult gij misschien ook reeds gehoord hebben: Mr. William P. -Shaw—in Amerika kent ieder kind mij—uit Chicago!” - -„Voor den drommel!” fluisterde Marholm den kapitein toe, „dat is de -grootste milliardair, de oliekoning! Daar hadden wij bijna een leelijke -flater gemaakt! Handjes thuis!” - -Dat de groote Amerikaansche industrieel en beursman zich aan hem -voorstelde, vleide Baxter buitengewoon. - -Hij knikte glimlachend. - -„Mijn collega, Mr. Marholm, heeft zich vergist—” - -„Ik weet het nog niet, kapitein,” waagde Marholm het te zeggen, „ik -meende stellig, hem herkend en hem hier voor het huis te hebben -gezien!” - -„Zwijg, Marholm, als uw chef een zaak uitlegt aan deze Amerikaansche -heeren! Het was natuurlijk een vergissing van detective Marholm, toen -hij meende, een bediende van den grooten onbekende, Raffles, alias Lord -Lister—” - -„Het is omgekeerd, kapitein!” viel de andere detective hem in de rede. - -„Gij zijt onuitstaanbaar met uw eeuwige wijsneuzigheid— —hier te zien -binnengaan! Of weet gij misschien iets van zijn aanwezigheid, heeren?” - -Lord Lister stond gemoedelijk zijn sigaar te rooken, met de handen in -de broekszakken. - -„Wij zullen toch zeker niet ondervraagd worden, Robert?” - -„O oom, hoe kunt gij zoo iets denken! De heer Baxter is van top tot -teen een gentleman! Zoo iets zou hij u niet aandoen!” - -De kapitein voelde zich zeer gevleid en hief met een afwerend gebaar -zijn hand op. - -„Maar waarde heeren, hoe zou ik! Ik vraag maar zoo terloops. Het zou -voor ons van het grootste belang zijn, een spoor te vinden! Die -vervloekte Raffles zet nu reeds een jaar lang geheel Scotland-Yard in -beweging en is niet te vangen!” - -„Ach, mijnheer Baxter, dat moet toch een kleinigheid zijn voor iemand -zooals gij! En ook gij, geachte heer detective—hoe was uw naam ook -weer?—maakt op mij den indruk, bijzonder geschikt te zijn voor uw -beroep! Toeval, heeren, enkel toeval, dat hij u tot nu toe is ontsnapt! - -„Ik heb hartelijk gelachen om eenige zijner streken, maar voor zoo -geniaal als de verslaggevers der couranten hem aanzien, beschouw ik hem -niet! - -„Nu ik u persoonlijk heb leeren kennen, zal ik uw werk met nog grooter -belangstelling volgen dan tot dusverre en het zal mij buitengewoon veel -genoegen doen, als het u eindelijk zal gelukt zijn, hem te vangen! - -„En nu wilt u zeker wel een sigaar opsteken; zooals deze krijgt u ze -niet veel! Ze zijn van mijn eigen plantages op Cuba!” - -Bij deze woorden haalde Lord Lister een handvol uit zijn borstzak te -voorschijn, die hij hun aanbood. - -„Neem ze gerust, kapitein Baxter! Ik heb er nog meer van! En nu, -heeren, vaarwel en veel succes!” - -De beide detectives putten zich uit in dankbetuigingen. - -Kapitein Baxter drukte den milliardair hartelijk de hand en zoo nam men -op vriendschappelijke wijze afscheid van elkaar, zonder dat de -detectives er zelfs aan hadden gedacht, de passen der Amerikaansche -heeren te vragen. - -Zooals wij weten, was echter Lord Lister zelfs op deze mogelijkheid -voorbereid! - - - - - - - - -VIERDE HOOFDSTUK. - -EEN WANHOPIG PACHTER. - - -Kalm en vriendelijk lag de pachthoeve van Mac Karthy te midden der -goudgele korenvelden, omgeven door dichtbegroeide heuvels. - -Vol zorgen en met gefronst voorhoofd stond de pachter, een groote, -welgebouwde man met gebruind gelaat en welig blond kroeshaar, een man -van ongeveer veertig jaar, op den drempel van zijn woning. - -Hij keek een jachtwagen na, waarin een vroolijk heerengezelschap naar -het kasteel reed, dat op eenigen afstand zichtbaar was. - -Naast hem stond zijn vrouw met roodgeweende oogen. Een ongeveer -vijfjarige knaap hield zich vast aan haar schort, terwijl zij een kind -van nauwelijks een jaar in haar armen hield. - -Een meisje en een jongen van 7 en 9 jaar speelden met de zorgeloosheid -der jeugd in den hof. - -Het rijtuig waarin het gezelschap heenreed, dat hier in de buurt een -pic-nic had gehouden, behoorde aan den eigenaar van het kasteel, Lord -Edwards oom, Lord Raynald Lister, wiens karakter wij reeds hebben -leeren kennen. - -Hij had stil laten houden bij de boerderij en den pachter naar buiten -laten roepen. - -In tegenwoordigheid van zijn gasten had hij hem zonder mededoogen er -aan herinnerd, dat de laatste betalingstermijn verstreken was! - -Als hij den volgenden dag de pacht niet tot op den laatsten cent had -betaald, zou de Lord hem met zijn gezin uit het huis laten zetten, -zooals het iemand toekwam, die niet in staat was, het luttele bedrag, -dat hij aan zijn heer verschuldigd was, op tijd te voldoen! - -„Och, heb nog wat geduld, Mylord!” had de pachter gebeden. „Gij weet, -Lord Raynald, dat ik altijd stipt was, evenals mijn vader en -voorvaderen, die deze akkers hebben bebouwd! Maar de pacht is te hoog -en de mislukte oogst— —” - -„Papperlapap!” riep de Lord hoonend uit. „Ik weet het wel, de mislukte -oogst en het slechte weer hebben schuld! Ik wil daar niets meer van -hooren! Jullie kunt niet huishouden en ik heb een pachter noodig, die -dat wel kan! - -„Als je morgen niet betaalt, kan je met je heele familie naar den -duivel loopen! - -„Begrepen?” - -De pachter richtte zich op en keek den Lord met vasten blik aan. - -„Ik zal u alles betalen, maar gij moet mij uitstel geven, want, weet -wel, Lord Raynald Lister, dat ik hier erfpachter ben en dat ook ik van -mijn goed recht in de Vereenigde Koninkrijken gebruik wensch te maken? - -„Men kan mij niet voetstoots wegjagen, zooals gij dat denkt te doen, -vooral niet, als buiten mijn schuld de oogst mislukt is!” - -„Wat? Jij, ellendige boer, hebt den treurigen moed, mij zoo te durven -brutaliseeren? Dat is het gevolg van het optreden van mijn broer en ik -begrijp wel, op wiens hulp je vertrouwt! - -„Maar ik trek mij niets van al je klaagliederen en protesten aan. Geld -wil ik zien! Het mij toekomende bedrag zult ge mij morgen uittellen, -anders laat ik je door de politie van deze hoeve jagen, die mij -toebehoort, al zou je op je bloote knieën om genade smeeken! - -„Onthoud dat. - -„En Lord Edward Lister, die hongerlijder, is zoo arm als een kerkrat en -kan je niet helpen! - -„Mijn woord is hier wet en wat ik zeg, dat gebeurt!” - -Met tranen in de oogen knielde nu Mary, de vrouw van den pachter, bij -het rijtuig neer: - -„O, Lord Raynald, heb medelijden, ter wille van de kinderen!” - -Maar de pachter richtte haar met zijn krachtige hand op en beval haar, -in huis te gaan. - -Toen zij haar man aankeek, begreep zij, dat zij gehoorzamen moest en -met haar kind op den arm wankelde zij snikkend naar huis. - -„Verneder je niet nutteloos!” sprak haar man op scherpen toon. - -„Die man heeft een steenen hart.” - -„Hond, durf je mij beleedigen?” - -„Op scheldwoorden antwoord ik niet! Is dit alles, wat Uwe Lordschap mij -te zeggen heeft?” - -„Goddam! Loop naar den duivel, onbeschaamde boer!” - -„Dan behoef ik niet ver te gaan!” antwoordde de boer op kalmen toon, -terwijl hij zich omkeerde om naar huis te gaan— — - -Nu was de pachter weer met zijn vrouw en kinderen alleen, het hart -vervuld van zorg en kommer. - -Zij keken het rijtuig met het rumoerige gezelschap na. - -Pachter Mac Karthy en zijn nog steeds weenende vrouw hadden angst voor -de toekomst. Ach, zij dachten minder aan zichzelf, dan aan het harde -lot, dat hun kinderen wachtte. - -De pachter maakte een handbeweging, alsof hij zeggen wilde: - -Wat helpt het! De strijd moet gestreden worden. - -Plotseling keek hij verbaasd op. - -Van de tegenovergestelde zijde als die, waarin de jachtwagen was -verdwenen, zag hij twee ruiters naderen. Het was duidelijk te zien, dat -zij naar zijn hoeve kwamen. In razende snelheid naderden zij en het -leek, alsof de paarden vleugels hadden. - -Mac Karthy sloeg zijn handen samen en keek met groote spanning. - -„Mary! Kijk eens! Zij komen naar ons huis toe! Als dat—” - -„Dat zal toch niet reeds de politie zijn?” riep de pachtersvrouw, -terwijl zij haar jongste kind vaster aan haar borst drukte. - -„Domme vrouw, spreek toch niet van politie! Neen, ik dacht aan iemand -anders! En als ik dien voorsten ruiter goed zie— —! - -„Dat is niemand anders dan— —” - -„Wien bedoel je toch? Ik heb allen moed verloren. O, Mac, wat moet er -van onze kinderen worden! Wat moeten wij zelf beginnen? Denk je, dat we -van elkaar zullen moeten scheiden en— —?” - -„Houd nu toch je mond, jij!— —Ja, hij is het—hij is het! O, ik wist -wel, dat hij zijn ouden Mac Karthy niet in den steek zou laten!” - -„Maar wien bedoel je toch, Mac? Zeg het toch, spreek dan toch! Ik verga -van angst en zenuwachtigheid! Wie is het?” - -„Jij bent met blindheid geslagen, Mary! Anders zou je toch dien langen, -slanken man, die den ander een heel eind vooruit is, herkennen! Zet je -oogen wijd open! Herken je hem nu nog niet? - -„Nu wordt alles weer goed! Ja, ik zie het! Het is onze jonge Lord! Maar -wat komt hij doen, weet hij iets van ons ongeluk?” vroeg Mary. - -Gedurende dit gesprek waren de beide ruiters genaderd en eindelijk -sprong Lord Lister van zijn hijgend, dampend ros, waarvan hij den -pachter de teugels toewierp. - -„Fred,” sprak hij, „je oude beenen hebben zich dapper gehouden, dat -moet ik zeggen! Je hebt het paardrijden nog niet verleerd!” - -Daarop wendde hij zich tot den pachter, schudde dezen de hand en reikte -toen zijn slanke rechter aan Mary, welke deze wilde kussen, wat de -trotsche Engelschman echter belette. - -„Nu, Mac Karthy, daar zijn wij, om op ons erfgoed de zaakjes eens op te -knappen. Weest nu allebei maar volkomen gerust! Van de voornemens van -mijn waarden oom zal niet veel komen. Ik zal hem nog wel weten te -dwingen! Gij zijt hier erfpachters en uw voorouders hebben met en onder -de mijne hier menigen strijd gestreden. - -„Het zou wat moois zijn, als het geslacht der Mac Karthy’s om een -ellendig beetje geld in den vreemde en in de ellende gedreven zou -kunnen worden! - -„Ik zal er voor zorgen, dat de pacht lager wordt! Zij zal u niet als -een last drukken voortaan! Gij moet vroolijk en welgemoed uw werk -kunnen doen als erfpachter, en, evenals uw voorvaderen, als vrije, -fiere mannen hier den ouden grond bebouwen!” - -„O, Lord Lister,” sprak de pachter met vochtige oogen, „als gij dat -zoudt kunnen bewerken! Dan zou ik u zegenen en mijn kinderen en -kindskinderen na mij! - -„Wat wij volgens recht en billijkheid verschuldigd zijn, willen wij -graag betalen! De pacht echter, die uw oom ons heeft opgelegd, is veel -te hoog en maakt ons, pachters, allen tot bedelaars!” - -„Dit zal geregeld worden, Mac Karthy, ik geef u mijn woord erop! Ik zal -met mijn dierbaren oom spreken! Maar vertel mij eerst eens, hoe hoog -het door u verschuldigde bedrag is.” - -De pachter zweeg een oogenblik. - -„Hij heeft ons allen opgeslagen en ik moet nu 450 pond opbrengen!” -antwoordde hij op zachten toon. - -„Maar hebt gij dat kunnen aannemen, gij en de andere pachters? Dat hadt -ge u niet moeten laten welgevallen! Dat is immers belachelijk, zoo’n -hoog bedrag voor uw kleine hoeve! Neem mij niet kwalijk, Mac Karthy, -maar dat was een groote dwaasheid! - -„Gij hadt er u met alle kracht tegen moeten verzetten. Hij had er ook -niet het recht toe, u zulke hooge lasten op te leggen, want alles staat -officieel beschreven in het archief van het kasteel Canaroon! - -„Nu, ik zal de zaak weer voor u opknappen! - -„Rijd jij weer vooruit, Fred! Ik kan je nog geen rust gunnen. Kijk -eens, of het oude dienstpersoneel nog in het kasteel is. Fluister den -ouden getrouwen een enkel woord van mij in het oor, onderzoek, of ik -ongemerkt in het archief kan komen en laat de deur voor mij open. Ik -zou graag onverwacht willen verschijnen. - -„Je kunt je paard, evenals ik het zal doen, in den ouden stal links van -het park brengen, want wij zullen de dieren misschien noodig hebben, -als wij heelhuids uit Canaroon willen vertrekken!” - -Fred knikte zielsvergenoegd en vol zelfbewustzijn. Hij was er trotsch -op, zijn heer te mogen helpen en deze opdracht leek hem eenvoudig -kinderspel. - -Hij zat reeds weer op zijn bruinen hengst en reed weg. - -De Lord nam zijn portefeuille en stelde Mac Karthy 100 biljetten van -vijf pond ter hand. - -„Laat je behoorlijk kwitantie geven! Of misschien is het nog beter, als -Mary het bezorgt. Span je kleinen wagen in, Mac, breng haar naar het -kasteel en wacht buiten tot zij terugkomt met de kwitantie! - -„Duld echter geen enkele onbeschaamdheid, Mary! Geneer je niet -tegenover den ouden vrek! Beroep je op de erfpachtspapieren, die in het -archief berusten en eisch op beslisten toon, dat de pacht weer verlaagd -wordt. Gij zult u uw goede recht toch niet laten ontnemen!” - -„O, mijnheer, hoe kan ik u ooit genoeg danken! Ja, nu ziet de zaak er -anders uit! Ik geloof ook, dat Mary de zaak beter kan afdoen dan ik. -Zij heeft haar mond op de rechte plaats! - -„Misschien ook zou ik buiten mij zelf zijn van woede als ik tegenover -den ouden woekeraar stond en als ik er aan dacht, hoeveel leed hij ons -berokkend heeft. En ik ben er zeker van, dat hij u op gemeene wijze uw -erfenis ontstolen heeft!” - -Lord Lister glimlachte over den woordenvloed van den braven pachter, -die anders weinig spraakzaam was. - -„Dus flink erop los! Er is haast bij de zaak! Neem het geld, Mary, -kleed je aan en spoed u dan naar het kasteel, waar gij moet doen wat ik -u heb gezegd.” - -Bij die woorden nam hij de teugels, die Mac Karthy om een boom had -gebonden, weer op, sprong in het zadel en reed met een vriendelijken -groet in snellen draf naar het oude kasteel zijner vaderen. - -Spoedig had hij den ouden witten muur bereikt, die het reusachtige park -rondom het slot omgaf en hij wendde zich naar den paardenstal, waar hij -Fred’s bruintje reeds zag staan. Hij bracht zijn paard ook daarheen, -nam een tamelijk omvangrijk pakje uit zijn zadeltasch en keek met -scherpen blik om zich heen, of niemand in de buurt was. - -Nadat hij zich had vergewist dat hij niet bespied werd, haalde hij een -zwartzijden masker te voorschijn en bevestigde dit voor zijn gelaat. -Hij drukte zijn zachten sporthoed diep over het voorhoofd en sloop -behendig het door Fred opengelaten parkhek binnen. - -Hier sloeg hij een door struikgewas, slingerplanten en onkruid bedekt, -blijkbaar niet meer in gebruik zijnd pad in. Het was buitengewoon -moeilijk zich hier een weg te banen. - -Maar de jonge Lord kende hier elk plekje uit zijn gelukkige kinderjaren -en was zelfs verheugd te bemerken, dat blijkbaar niemand in langen tijd -zijn voet hier had gezet. - - - - - - - - -VIJFDE HOOFDSTUK. - -HET PRAALGRAF VAN DEN ONDERKONING - - -Bij een kromming van het pad verhieven zich voor hem twee grillig -gevormde Indische zuilen, die echter bijna geheel verborgen waren onder -mos, klimop en reusachtige varenplanten. Tusschen deze zuilen bevond -zich een roestige ijzeren deur. - -Lord Lister keek oplettend om zich heen. Maar het struikgewas en de -natuurlijke wildernis van dit parkgedeelte beschutte hem volkomen voor -ongewenschte blikken. - -Hij haalde een prachtigen stalen breekbeitel uit zijn zak te voorschijn -en na weinig moeite reeds kraakte het verroeste slot. Lord Lister was -op alles voorbereid. Hij nam nu een oliespuitje uit een zijner zakken -en smeerde hiermede zoowel het oude slot als de hengsels. - -De deur ging nu geruischloos open en diepe duisternis gaapte hem aan. - -De Lord sloot de deur weer achter zich en stak een kaars aan. Daarop -daalde hij kalm de trap af, die voor hem lag. - -Ongeveer twintig treden brachten hem in een phantastische Indische -zaal, waarin aan weerszijden in donkerroode steenen nissen een Indische -doodkist stond. - -In het midden van de zaal bevond zich een rustbed, waarachter op een -marmeren zuil een glimlachend, welgedaan Boeddhabeeld was geplaatst. - -Aan dezen grafkelder was in de familiekroniek der Listers een -geschiedenis verbonden, die bevestigd werd door de opschriften op de -doodkisten. - -Een Lord Lister, die in Indië was geweest, om daar zaken te doen voor -de Oost-Indische Compagnie en daar den rang van vice-koning had -bekleed, was gehuwd met een ongehoord rijke Indische prinses, welke -hij, nadat hij zijn betrekking had neergelegd, had medegenomen naar -zijn kasteel in Engeland. - -Toen hij korten tijd daarna tengevolge van de klimaatsverandering -stierf, was zijn echtgenoote ontroostbaar. - -Zij liet, om steeds met haar man vereenigd te blijven, den -onderaardschen grafkelder bouwen in het park. - -Een geheime gang leidde van uit haar vertrekken in het kasteel naar het -graf gewelf, zoodat zij, als zij het graf van haar echtgenoot wilde -bezoeken, haar weg niet door het park behoefde te nemen. - -Men noemde dezen grafkelder algemeen in het kasteel en in de naaste -omgeving daarvan „Het praalgraf van den onderkoning.” - -Lord Lister legde zijn pakje op het gouden rustbed en opende het. - -„Mijn dappere voorvader zal het mij, denk ik, evenmin als de prinses, -kwalijk nemen, dat ik mij hier ga verkleeden.” - -Hij ontstak een nieuwe kaars, nam een opvouwbaren spiegel uit het pak -en begon zijn gelaat met allerlei stiften te bewerken als de -volleerdste acteur. - -Al spoedig had het een bruinachtige tint gekregen en tevens door het -aanbrengen van bijzondere schaduwen en donkere omranding der oogen een -vrouwelijke uitdrukking. - -Uit het meegebrachte pakket nam hij verder een prachtig geborduurd, -zijden gewaad in schrille kleuren. Nadat hij zijn rok had uitgetrokken, -hulde hij zich in het zijden gewaad. - -Hij bevestigde een breeden gouden armband om een zijner polsen en -schoof ringen met schitterende steenen aan zijn vingers. - -Daarop nam hij een pruik van pikzwarte krullen, bevestigde die op zijn -hoofd en versierde de zwarte haren met een zijden band. - -Nadat hij zijn laarzen had uitgetrokken, zijn broekspijpen omgeslagen -en gele zijden schoenen had aangedaan, stond de vorstelijke gestalte -der Indische prinses, waarschijnlijk iets grooter dan zij het in -werkelijkheid was geweest, in haar eigen grafgewelf. - -Met een onderzoekenden blik in den vouwspiegel bekeek zij haar eigen -beeld en, het moest gezegd worden, de vermomming was uitstekend -geslaagd. - -Het paste echter slecht bij de zijden japon, dat de Indische vorstin nu -twee blinkende revolvers uit het pakket nam, die zij aan weerszijden in -de zakken van het gewaad verborg. - -Daarop pakte zij den mannenrok en de laarzen in het leeggeworden -papier, rolde alles zoo klein mogelijk op en verborg het pakje achter -haar eigen doodkist, in het donkerste hoekje van de nis. - -Zij liep eenige oogenblikken heen en weer, ging in gedachten verdiept -op het rustbed zitten en mompelde eindelijk: - -„Nu moet ik eerst een cigarette rooken!” - -Terwijl Raffles, in de vermomming der Indische prinses, zijn cigarette -rookte, keek hij plotseling op. - -Hij had een geluid gehoord. - -Nu hoorde hij het nog eens. - -Al was het nog op verren afstand, toch vernam hij duidelijk schreden. -Het geluid was in het gewelf duidelijk verneembaar. - -Lord Lister had zijn cigarette uit den mond genomen, trapte haar uit, -opdat zij niet door zou smeulen en wierp haar achter het graf van den -onderkoning. - -Hij blies de kaars uit, drukte de pit tusschen zijn vingers en -luisterde. - -De schreden kwamen nader en hij onderscheidde een zuchten als van -iemand, die zwaar ademhaalt. - -„Er komt iemand door de onderaardsche gang van het kasteel hierheen!” -fluisterde de Lord. - -„Ik ben anders niet nieuwsgierig, maar wie zou nu hier komen en welken -zwaren last zou hij dragen, dat hij zoo zucht? Daar moet ik meer van -weten!” - -Lord Lister haastte zich, om een schuilplaats te zoeken en vond die -achter de doodkist der prinses, waar nog voldoende ruimte in de nis -was. - -In de gedaante der vorstin kon hij bovendien geen geschiktere -schuilplaats kiezen, vooral, als hij eens lust mocht krijgen om een -woordje met den bezoeker te spreken. - -De verrijzing der Indische prinses uit haar graf zou ook den dapperste -schrik aanjagen. - -Daar het praalgraf vrij hoog was, behoefde hij slechts op zijn knieën -te gaan zitten om niet gezien te worden, terwijl de marmeren omlijsting -hem een uitstekend steuntje voor zijn armen bood. - -In gespannen verwachting keek hij in de duisternis om den hoek van het -praalgraf, vanwaar hij bij voldoende belichting de opening der gang -achter het Boeddhabeeld kon zien. - -Luid en zwaar naderden de schreden. - -Plotseling werd een zwakke lichtstraal in de gangopening zichtbaar en -de Lord hield zijn blik onafgewend op dezelfde plaats gericht. - -Zijn geduld zou beloond worden. - -De lichtstraal werd helderder en plotseling kwam een bejaard man -hijgend den grafkelder binnen. - -Hij droeg blijkbaar een zware grijze kist op den schouder, terwijl hij -zichzelf bijlichtte door middel van een electrische zaklantaarn. - -Hij plaatste zijn lantaarn op een uitstekende punt van het -Boeddhabeeld, nam de grijze kist voorzichtig van zijn schouder en zette -haar voor de zuil neer. - -„Duivelsch!” bromde hij op ontevreden toon, „de slechte lucht in die -vervloekte gang en de zware kist, het is bijna te veel voor mij.” Hij -wankelde naar het rustbed en zuchtte. - -Toen hij echter een hoog opgeslagen kraag weer neerdeed en den slappen -hoed, die zijn gelaat gedeeltelijk had verborgen, naast zich legde om -het zweet van zijn voorhoofd te vegen, had de schoone prinses, die in -de nis op haar knieën lag en haar oogen niet durfde gelooven, zich zelf -bijna vergeten en een kreet van verbazing geuit. - -Maar met zijn gewone zelfbeheersching onderdrukte Lord Lister zijn -verbazing en dacht: - -„Kijk eens aan, oom Raynald! Nu ben ik toch nieuwsgierig, wat die hier -te doen heeft, wat hij met die kist gaat doen en of hij het ding of den -inhoud er van hier wil verbergen.” - -Lord Raynald was een beetje bekomen van zijn vermoeidheid. - -Hij stond op en ging naar zijn kist. - -„Een eigenaardige lucht in zoo’n grafkelder,” sprak hij hoofdschuddend. -„Als men niet beter wist, zou men denken, dat het hier naar cigaretten -en waskaarsen rook! - -„Maar nu aan het werk! - -„Hier zal niemand de papieren zoeken! Hier zijn zij het beste bewaard, -want ik wed, dat niemand behalve ik het geheim van Boeddha kent, dat ik -in mijn jeugd toevallig ontdekte.” - -Lord Edward verloor geen syllabe van de woorden van zijn oom en wendde -geen oog van hem af. Maar hoe verbaasd was hij, toen de oude Lord op -het edelgesteente drukte, dat hij reeds zoo dikwijls op de borst van -het Boeddhabeeld had bewonderd. Maar nooit had hij er aan gedacht, dat -de diamant den sleutel vormde van een geheim, dat hem nu onthuld werd. - -Zoodra namelijk de oude Lord op den steen had gedrukt, viel het voorste -gedeelte van het beeld tot aan de zuil neer. Lord Lister zag nu, dat de -houten Boeddha hol was en reeds lang tot geheime bergplaats had -gediend, want verschillende afgesloten vakjes werden zichtbaar. - -De oude Lord opende met een sleutel een der vakken en ontsloot daarna -de kist, die op den bodem stond. Hieruit nam hij een pak papieren of -documenten, schoof ze in het geopende vak van het Boeddhabeeld en sloot -het weer. - -Daarop nam hij verschillende kleinere portefeuilles uit de meegebrachte -kist en verdeelde ze in de andere vakken, die hij alle zorgvuldig weer -afsloot. Eindelijk lichtte hij het voorste stuk van het beeld weer op -en liet het op zijn gewone plaats weer dichtvallen. - -Evenals tevoren glimlachte het Indische afgodsbeeld en ook het -scherpste oog had aan dit beeld van houtsnijwerk geen verraderlijke -voeg ontdekt. - -„Ziezoo, nu kan mijn lieve neef komen en mij voor het gerecht dagen -terwille van die pachters. Ik zal bezweren, dat er geen papieren -bestaan en ten bewijze zal ik de jury mijn geheele archief ter -beschikking stellen. Dan wordt het tenminste ambtshalve afgestoft! - -„En ook om de juweelen der Indische prinses en om zijn erfenis mag hij -komen! Hij kan mij niets bewijzen! En ook van het intrekken der -onterving van den dollen admiraal, zijn vader, weet ik niets! - -„Waarom bewaar ik al die prullen eigenlijk? Ik had alles al lang moeten -verbranden! Maar ik weet niet, wat mij steeds ervan terug hield! - -„Enfin, alles is goed opgeborgen; hij mag gerust komen en mij ter -verantwoording roepen! Mijn advocaat zal hem de nietigheid zijner -aanspraken bewijzen en zijn brutaliteit om als erfgenaam te willen -optreden en in mijn rechten te treden, zal hem afgeleerd worden!” - -De liefdevolle oom lachte boosaardig en zette zijn vilten hoed weer op. - -Hij sloot de grijze kist weer, zette haar op zijn schouder, nam het -licht weer op en verliet, zonder om zich heen te kijken, het -onderaardsche verblijf. Weldra was hij in de gang verdwenen en aan Lord -Edwards blikken onttrokken. - -De Indische prinses kwam nu voorzichtig uit haar schuilhoek te -voorschijn. Zij snelde naar de opening der gang en luisterde. - -De schreden waren bijna niet meer hoorbaar en na eenige oogenblikken -was alles weer doodstil. - -Edward Lister stak zijn kaars aan, liep met haastige schreden naar het -Boeddhabeeld en bleef in diep nadenken eenigen tijd voor het -afgodsbeeld staan. - -Onrustig liep hij tusschen het beeld en het rustbed heen en weer. - -Eindelijk nam hij op het gouden Indische rustbed plaats en leunde met -zijn linkerarm op een der met goud bestikte zijden kussens. - -Diepe droefheid om zijn verloren leven maakte zich van hem meester, en -deze oude schurk, dien hij zooeven beluisterd had, was oorzaak van dit -alles. Gloeiende haat laaide in hem op, haat tegen dezen oom, tegen de -maatschappij die slechts de rijken acht en vereert en de armen verstoot -en hun allerlei hinderpalen in den weg legt, die hun beletten, zich -weer op te werken. - -En nu, nu hij met zijn vroegere leven had afgedaan, nu hij niet meer -terug kon, nu moest hij door louter toeval vernemen, dat hij toch -gelukkig had kunnen zijn! - -Nu begreep hij, dat hij dezen schurk, die reeds zijn vader had bedrogen -en ongelukkig gemaakt, die ook hemzelf in het verderf had gestort, in -een afgrond, waaruit hij niet meer gered kon worden, nu begreep hij, -dat hij zijn oom had kunnen ontmaskeren en bestrijden, als hij slechts -het noodige geduld had gehad om af te wachten tot het juiste oogenblik -gekomen was. - -En zijn gedachten verwijlden ook bij het liefelijke jonge meisje, dat -hij te laat op zijn levensweg had ontmoet. - -Waarom was dit niet een jaar eerder gebeurd, evenals deze onthulling in -den grafkelder der Indische prinses, bij het praalgraf van den -vice-koning! - -Dan had hij gelukkig kunnen worden met de goede, lieve Miss Walton!— - -Lord Lister zuchtte diep. Daarop echter stond hij op en schudde zijn -zwarte lokken. - -„Wee u, valsche, misdadige oom, gij, die mijn vader en mij in het -ongeluk heb gestort. Op een andere wijze dan gij vermoedt, zal ik met u -afrekenen. - -„Ik zal u daar treffen, waar gij het gevoeligst te raken zijt, in uw -vuilen hartstocht van hebzucht en gierigheid, die u tot misdadiger -heeft gemaakt. - -„Ik heb nu geen medelijden meer met u, uit ontzag voor onzen -familienaam! Vóór alles wil ik nu met u afrekenen! Gij zelf verschaft -mij de bewijzen. - -„Dat, wat gij het meest vreest, wat gij niet kun dragen, dat zal ik van -u maken—een bedelaar! Gij zult u ellendig en wanhopig gevoelen in uw -armoede en de liefde der menschen zal u niet troosten, zooals zij dat -mij doet! - -„De armste daglooner zal u van zijn drempel verstooten, want uw -ondergeschikten zijn vervuld van haat jegens u!” - -Groote vastberadenheid stond nu op het gelaat der prinses te lezen en -haar oogen fonkelden, alsof zij werkelijk den haat weerspiegelden eener -hartstochtelijke Oostersche vrouw. Lord Lister had zijn leed overwonnen -en nam het leven, zooals het was. - -Kalm verving hij de afgebrande kaars door een nieuwe, daarna drukte hij -op den edelsteen, die in verbinding stond met het slot van het geheime -mechaniek. Voorzichtig liet hij het voorste gedeelte van het -Boeddhabeeld naar beneden glijden en de afgesloten vakken lagen voor -hem. - -Zijn stalen sleutel van eigen vinding paste op de weinig ingewikkelde -sloten. - -Het eerste vak, dat hij opende, bevatte de documenten, die de oude Lord -Lister hier had opgeborgen. Bij het licht der waskaars onderzocht hij -ze. - -Bovenop lag de oorkonde betreffende de erfpacht van Mac Karthy; een oud -perkament, dat Patrik Mac Karthy, een der strijders onder den -toenmaligen Lord Lister wegens dapperheid aan de Bognerivier benoemde -als erfpachter voor alle tijden en dat voorzien was van de -handteekening van den Lordprotector Cromwell. - -Behalve dit exemplaar, dat aan den Lord was toevertrouwd, bestond er -waarschijnlijk geen tweede, daar in die tijden hoogst zelden duplicaten -werden afgegeven. - -En toch was de booswicht van plan, om den braven Mac Karthy met zijn -familie van de pachthoeve te verdrijven, hoewel hij wist, dat hij -daartoe het recht niet had. - -En waarom? Wegens vertraging in de betaling der pacht? - -Wat beteekende dat kleine bedrag voor den schatrijken grondbezitter? - -Neen, omdat hij had vernomen, dat Mac Karthy op de hand van Lord Edward -was en dat hij zich om hulp tot den jongen Lord had gewend. - -De woede daarover en de bedoeling om zijn neef van allen mogelijken -steun, hoe zwak dan ook, te berooven, had den liefdevollen oom tot zulk -een onmenschelijke handelwijze tegenover zijn erfpachter doen overgaan! - -In hetzelfde vak lagen ook de oorkonden der tien andere pachters van de -Canaroon-hoeven, al stamden deze ook niet alle uit Cromwell’s tijd, -zooals die van Mac Karthy. - -Lord Edward legde al deze documenten op het Oostersche rustbed. - -Daarop opende hij de andere vakken en de verschillende portefeuilles. - -Smaragden, robijnen, topazen en diamanten schitterden in prachtige -Indische goudwerken. Hij herkende onmiddellijk de familiejuweelen der -prinses. - -Hij herinnerde zich zijn kinderjaren, toen zijn moeder, die jong -gestorven was, terwijl zijn vader op verre zeeën vertoefde, hem de -zeldzaam schoone Indische sieraden had laten bewonderen. - -Toen de oude Lord gestorven was, had haar valsche, oneerlijke zwager -beweerd, dat de geheele schat spoorloos verdwenen was. De admiraal, -zijn broer, zou ze zich op heimelijke wijze hebben toegeëigend en te -gelde gemaakt, om speelschulden te betalen. En de doode had zich niet -kunnen verdedigen. - -Men geloofde Lord Raynald, zooals men ook zijn andere leugens had -geloofd. - -Ook voor den ouden Lord, Edwards grootvader, was de gedachte aan het -feit, dat zijn oudste zoon zich aan de familiejuweelen zou hebben -vergrepen, een hoofdoorzaak om den admiraal te onterven. - -Met brandende oogen staarde Lord Edward naar de steenen. Daarop sloot -hij de étui’s waarin ze verborgen waren en legde alles bij de -documenten neer. - -„Maar sprak de schurk niet van een testament? Van het herroepen der -onterving van mijn vader? Zeker, dat zei hij en tevens, dat het echte -testament nog aanwezig was. Wat beteekenen, daarbij vergeleken, de -juweelen en deze papieren! - -„Mijn vader in zijn eer hersteld en ik de rechtmatige erfgenaam, niet -alleen van den naam, maar ook van de familiebezittingen der Listers! Ik -moet het hebben! - -„Als Raffles ooit heeft getoond een meesterdief te zijn, ook nu zal hij -bewijzen, dat geen schuilplaats voor hem verborgen kan blijven!” - -Met sidderende handen doorzocht hij nog eenmaal het inwendige van het -afgodsbeeld; tevergeefs echter, alles was leeg! Nergens was het -testament te vinden. - -„IK had gedacht, dat hij ook dat hier bewaarde! Maar ik kan mij -vergissen! Misschien heeft hij het op een andere plek in het kasteel -verborgen, samen met zijn geldswaardige papieren. - -„Deze juweelen van mijn moeder konden hem gevaarlijk worden, ingeval er -eens een gerechtelijk onderzoek plaats mocht vinden! Het testament -echter was gemakkelijk op een klein plekje te verbergen, waar niemand -het zou zoeken. - -„Maar ik zal het vinden, ik moet het ontdekken! Mijn vader moet in zijn -eer hersteld worden en de schandelijke bedrieger zal zijn rechtvaardige -straf niet ontgaan!” - -Zorgvuldig droeg de Indische prinses de verschillende etuis achter de -graftombe, waar zij er met den rok en de laarzen één pakje van maakte. - -De verschillende documenten verborg Lord Lister in den wijden borstzak -van het Indische gewaad. Daarop ontstak hij een nieuwe kaars, bij welks -licht de Indische prinses, met een revolver in de rechterhand, door de -onderaardsche gang met onhoorbare schreden den weg naar het kasteel -insloeg. - - - - - - - - -ZESDE HOOFDSTUK. - -EEN FLINKE PACHTERSVROUW EN EEN HULPVAARDIG SPOOK. - - -De avond was gevallen. Een gedeelte van het picnicgezelschap, dat den -ouden gierigaard kende en wel wist, hoe ongaarne hij gasten had, had -reeds bij het park afscheid van den ouden Lord genomen. - -Slechts drie heeren hadden aan zijn uitnoodiging gevolg gegeven en aan -een groote eikenhouten tafel in de hall plaats genomen, waar zij het -zich bij een glas porter of ale gemakkelijk maakten. - -De Lord had een ham, benevens brood en boter laten opdienen en de drie -gasten, die van twijfelachtigen adel waren en er een groote eer in -stelden, met Lord Lister bevriend te zijn, lieten zich het avondbrood -zoo goed mogelijk smaken. - -Het hinderde hun niet, dat de oude Lord dringende zaken voorwendde en -zich verwijderde met het verzoek, zich aan zijn bier te goed te willen -doen. Hij zou zijn zaken zoo snel mogelijk afdoen en na korten tijd -weer bij hen terug zijn. - -Het scheen echter, dat hij langer werd opgehouden dan hij aanvankelijk -had vermoed, want eerst na ruim een uur verscheen hij weer en viel -uitgeput in een leunstoel. - -Bankier Morton uit Dublin schonk hem beleefd een glas porter in, een -geliefde drank der Engelschen. - -Lord Raynald nam een langen teug en zuchtte verademend. - -Wij weten, welke zaken hij intusschen had afgedaan. - -Nu voelde hij zich veilig voor alle mogelijke aanvallen en een hoonende -grijnslach misvormde zijn gelaat. - -Zonder genade waren de onwillige pachters aan hem overgeleverd en het -allereerst zou morgen die onbeschaamde Mac Karthy, die op zijn goed -recht had gebluft, uit zijn huis worden gezet. - -Lord Raynald lachte hardop en dronk vergenoegd zijn glas leeg. - -Een reeks leege porter- en aleflesschen bewees, dat ook de drie andere -heeren gedurende de afwezigheid van hun gastheer duchtig geproefd -hadden. Zij geraakten in een goede luim en werden spraakzamer dan ooit. - -„Drommels”, riep een der gasten, Sir Garnett, uit, toen een huisknecht -de ouderwetsche lampen had aangestoken, „wat is dat voor een -eigenaardig Indisch vrouwspersoon, wier portret daar levensgroot hangt? -Het bruine gelaat, die groote oogen en die wonderlijke zijden japon, -zoo iets ziet men niet elken dag!” - -Zijn linkerbuurman stiet hem even aan en sprak: - -„Men kan wel zien, dat gij nog niet lang in deze buurt woont. Dat is de -beroemde Indische prinses. Onze gastheer heeft Oostersch bloed in zijn -aderen! Het is een van de schoonste legenden uit deze streek, die van -de liefhebbende Indische, die, omdat het verbranden eener weduwe niet -geoorloofd is in de Vereenigde Koninkrijken, zich het beroemde -mausoleum in het park liet bouwen, zich daar met al haar schatten en -juweelen naast het praalbed van haar overleden echtgenoot neervlijde, -welriekende wateren en wierook om zich heen sprenkelde en daar stierf, -om in leven en dood met haar heer en meester vereenigd te zijn!” - -„Onzin!” bromde de oude Lord. „Gelooft zulke verhalen toch niet! En -veel juweelen en kostbaarheden zullen het ook wel niet geweest zijn! -Onze familieschat is mager en geen enkel Indisch kleinood is er bij te -vinden”. - -„Nu ja, Lister”, lachte de bankier geheimzinnig, „die zijn natuurlijk -verdwenen. Het is immers wel bekend, dat uw broer, de dolle admiraal, -ze alle heeft verkocht, om zijn speelschulden te betalen!” - -„Mijn waarde, de wereld weet van dergelijke intieme familiezaken altijd -meer dan men zelf. Ik weet niets van Indische juweelen en het zou mij -zeker aangenamer zijn, als ik met hun bezit kon pronken”. - -„Een prachtige vrouw!” riep de dikke sir Garnett uit. „Daar zit ras in! -Zooiets krijgt men bij ons bleek-blauw-blond en bloedloos -Anglo-Saksisch type niet te zien!” - -„Hoor eens zoo’n ouden liefhebber! Pas maar op, Sir Garnett, dat uw -vrouw u niet hoort!” - -„Dat mag zij,” verzekerde de landheer, „op een dood portret zal zij -niet zoo jaloersch zijn als op een levend kamermeisje! Maar zijzelf zou -moeten toegeven, dat die Indische prinses ongeëvenaard mooi is. En als -ik bedenk, hoe trouw zij haar echtgenoot, den edelen Lord Lister is -geweest, dan kan ik niet anders dan vol oprechte bewondering voor deze -wonderlijke vrouw uit het verre land mijn glas te ledigen!” - -Sir Garnett nam zijn glas op en de anderen volgden onder een luid -„hiep, hiep, hoera!” zijn voorbeeld. - -Maar Sir Garnett dronk niet. Hij zette zijn glas zóó snel en hard neer, -dat de inhoud over den rand vloog en tegelijkertijd sprong hij met een -afwerend handgebaar vol ontzetting op. - -„Wat is er? Waarom drinkt gij niet?” riepen de anderen verbaasd uit. - -„Gij kunt mij gelooven of niet, maar toen ik mijn dwaze speech -geëindigd had, fonkelden en rolden de oogen der prinses!” - -„Hahaha!” lachte de Lord. „De brave Garnett heeft mijn porter en ale, -die hem van harte gegund zijn, een beetje te sterk aangesproken. Ik -dacht niet, dat gij na een paar onschuldige glazen reeds hallucinaties -zoudt krijgen!” - -„Onzin!” verdedigde Sir Garnett zich, „van die paar glazen ben ik -heusch niet dronken! Maar dat die Oostersche met haar oogen draaide, -weet ik zeker! Ik voel mij niet op mijn gemak!” - -„Gij weet toch wel, Sir Garnett, wat de legende vertelt. Ook toen zij -reeds gestorven was, kon haar liefde nog geen rust vinden. Dikwijls zag -men des nachts haar gedaante in het park en het woud op de plekjes, -waar zij het liefst met Lord Lister had vertoefd. Ook vertelt men, dat -meermalen vanuit den grafkelder een dof zuchten en klagen wordt gehoord -en op een nacht zag een der bedienden, die bij een onweer de ramen -wilde sluiten, hoe zij met toornig gelaat hier op den stoel zat, waar -nu onze vriend Buxley heeft plaats genomen!” - -De magere heer met de bakkebaarden keek rillend om en schoof -onwillekeurig zijn stoel achteruit. - -De Lord haalde zijn schouders op en lachte. - -„Straks vertellen jullie nog, dat de ongelukkige prinses nu nog in mijn -kasteel rondspookt! Lieve hemel, dat zou ik toch het beste moeten -weten! Mij is zij nog niet als geest verschenen. Het zou haar ook -slecht bekomen!” - -„Of u!” dacht de bankier. - -Op dit oogenblik verscheen een der bedienden, die den Lord naderde en -hem fluisterend iets mededeelde. - -„Laat de vrouw maar hier komen! Maar al haar gezanik zal haar niets -helpen! Ik heb genoeg van die zaak. Ik wil die weerspannige boeren eens -toonen wie hier de baas is! Is de politie verwittigd?” vroeg hij den -ouden dienaar. - -„Om uwe Lordschap te dienen! Zij zullen morgenvroeg op het kasteel -verschijnen!” - -„Mooi! Dan zullen wij morgen een eind maken aan deze ergerlijke zaak en -Mac Karthy kan zijn eigen weg gaan zoeken. Vinden de heeren het goed, -dat ik de pachtersvrouw laat binnenkomen?” - -„O, zeer zeker”, antwoordde de bankier. „Het zal zeer interessant zijn, -als gij dat wijf de waarheid zegt en haar jeremiades zullen niet zonder -theatrale bekoring zijn.” - -„Allo, James, vul onze glazen en laat het vrouwspersoon binnen.” - -De Lord nam een flinken teug om de pachtersvrouw behoorlijk te kunnen -ontvangen en haar de zaak duidelijk te maken. - -De brave Mary Mac Karthy had haar Zondagsche kleeren aangetrokken en -zag er met haar roode keurslijfje en het donkere haar ondanks haar vele -zomersproeten, alleraardigst uit. - -De trek van zorg en kommer was sinds dien middag van haar gelaat -verdwenen. Nu zij in het bezit was van nog meer dan het benoodigde geld -had Mary al haar zelfvertrouwen en gewone vrijmoedigheid herkregen. - -Onbevreesd trad zij de hall binnen en met de grootste kalmte naderde -zij het gezelschap heeren. - -„Goeden avond, Mylord”, sprak zij op koelen toon terwijl zij de anderen -met een hoofdknik je groette. - -„U begrijpt zeker wel, waarom ik kom! Gij hebt hedenmiddag gezegd, dat -de laatste termijn waarop wij moeten betalen, morgenmiddag is. Als wij -in gebreke bleven te betalen, zouden wij door de politie uit huis en -hof verdreven worden!” - -„Allright!” antwoordde de Lord, terwijl hij een sigaar opstak. „En -daarbij blijft het ook, juffrouw Mac Karthy en gij hadt u de moeite -kunnen sparen, hierheen te komen! Uw smeeken en klagen is tevergeefs! -Ik zal mij er niets aan storen!” - -„Gij vergist u zeer, Mylord! Ik ben niet hier gekomen om te smeeken en -te klagen!” - -Verbaasd keek de Lord haar aan. - -„Zijt gij misschien hier gekomen om onbeschaamde dingen te zeggen? Maak -dan onmiddellijk, dat ge wegkomt!” - -Mary haalde met een onverschillig gebaar de schouders op. - -„Ik begrijp u niet! Ik zou niet weten waarom ik zou moeten smeeken en -klagen, want, geheel volgens uw wensch, breng ik nog heden, dus voordat -de door u gestelde termijn verstreken is, het geld!” - -De Lord was doodsbleek geworden en staarde haar met groote oogen aan. - -„Wat?” riep hij uit. „Geld brengen? De pacht? de geheele pachtsom?” - -„De eigenlijke pachtsom is het niet! Die is veel kleiner, zooals u wel -weet! Maar voor dezen keer betaalt mijn man u ook het verhoogde bedrag, -dat gij ons, arme menschen, afperst! - -„Ik zeg u echter, dit is de laatste maal en dan betalen wij weer de -oude erfpacht, die alleen op koninklijk bevel verhoogd kan worden, niet -door u! - -„Want, dit zeg ik u, de Mac Karthy’s zijn erfpachters van de familie -Lister sinds de dagen van Cromwell en dat kunnen wij bewijzen!” - -De drie gasten keken niet zonder leedvermaak den Lord aan en wachtten -in gespannen aandacht, wat hij zou antwoorden. - -Op het gelaat van den gastheer verscheen een trek van roofdierachtige -wreedheid. - -„Dat zijn gemeene leugens! Maar, als gij het geld bij u hebt, betaal -het hier dan uit!” - -Hij schoof borden, glazen en flesschen op zij. - -„Ik neem deze heeren tot getuigen, dat ik de door Lord Lister verlangde -pachtsom van 450 pond hier in 90 biljetten uitbetaal en tegelijkertijd -tegen het bedrag der pacht protesteer! Ik eisch, dat de pacht weer -verlaagd zal worden, zooals dat schriftelijk en op zegel is -vastgesteld!” - -„Very well!” sprak de Lord opgewonden. „Eerst het geld, opdat ik kan -zien of de biljetten echt zijn! De rest zal wel terecht komen.” - -Mary haalde het pakje bankbiljetten, netjes ingepakt, uit haar keursje -te voorschijn, opende het en telde de biljetten op tafel uit. - -De oogen van den Lord vonkelden en zijn handen beefden, toen hij het -geld opnam. - -„Ik verzoek u, deze quitantie te onderteekenen, die ik gemakshalve heb -meegebracht, anders moet ik mijn biljetten terugtrekken. In dat geval -zal ik u eerst morgen in tegenwoordigheid der politie en andere -gerechtsdienaren betalen en deze heeren hier zullen getuigen, dat het -uw eigen schuld is, wanneer de pacht niet heden reeds is afgedaan.” - -De Lord schuimbekte van woede. - -„Deze biljetten geef ik u niet terug, want ik heb alle reden om aan hun -echtheid te twijfelen!” - -„Wat!” riep Mary uit, vastberaden een stap dichterbij komend, „en gij -schaamt u niet, gij, oude zondaar, om een arme vrouw, die het geld met -moeite heeft geleend, ervan te beschuldigen, u valsch geld voor te -leggen? En gij wilt het zonder quitantie behouden? - -„En gij, heeren, zit er stom en zwijgend bij en laat, als Engelsche -gentlemen, een arme vrouw in uw bijzijn beschimpen en beleedigen?” - -„Ja, het is waar, Lister”, sprak de bankier aarzelend. „Gij kunt -onmogelijk de betaling terugwijzen en gij zijt verplicht, de kwitantie -te onderteekenen!” - -„Nu, geef hier, ik zal teekenen!” - -De Lord hield de quitantie op armslengte van zich verwijderd. Zijn -gelaat werd purperrood en zijn oogen vonkelden boosaardig. - -Met een hoonenden lach sprak hij: - -„Mooi en ik zal ook onderteekenen dat de verhoogde pacht weer tot het -oude bedrag zal worden teruggebracht, op voorwaarde, dat gij mij het -document of een afschrift daarvan vertoont, waardoor uwe aanspraken -bewezen worden. - -„Maar er bestaat geen oorkonde betreffende deze erfpacht, want de heele -zaak is een hersenschim van u!” - -„Wat, mijnheer de Lord? Een hersenschim? Hebt gij dan dat waardevolle -papier, dat eens aan een uwer voorvaderen na den slag bij de -Bognerivier werd ter hand gesteld, niet veilig in uw archief bewaard?” - -„Of mijn voorouders een dergelijk stuk hebben bezeten, weet ik niet. -Alleen weet ik, dat ik in het archief, ondanks alle mogelijke moeite, -niet een dergelijk stuk heb kunnen vinden!” - -„Dan gaat gij lichtzinnig om met officieele stukken en uw archief moet -er ordeloos uitzien, als een arme boerenfamilie documenten beter weet -te bewaren dan gij! - -„Want ik roep u, heeren, als getuigen aan, wanneer ik het bewijs lever, -dat onze bewering, betreffende de erfpacht, gerechtvaardigd is! - -„Hier heb ik namelijk het document, dat een erfstuk in onze familie is -en dat steeds op de zorgvuldigste wijze is bewaard gebleven!” - -Mary ontvouwde het perkament en wilde het gedeelte eruit voorlezen, dat -betrekking had op de erfpacht. - -Maar buiten zichzelf van woede en drift sprong de Lord op en voordat -zij erop verdacht was, had hij haar het document afgenomen om het te -verscheuren. - -Het stevige perkament bood echter weerstand. - -De drie gasten keken elkaar verschrikt aan. - -Plotseling echter gaf de dikke landedelman, Sir Garnett, een gil en -sprong van zijn stoel op, zoodat dit massieve meubel met groot lawaai -omviel. - -„De prinses!” riep hij vol ontzetting uit. „Het spook van de prinses!” -(Zie het titelblad.) - -Een koude rilling liep allen, ook Lord Lister, die het slechtste -geweten had, langs den rug. - -Want op de plaats van het portret ontwaarden zij de werkelijke gestalte -der Indische vorstin. - -Vol toorn wierp zij met een enkele beweging van haar met ringen -getooide hand haar zwarte krullen naar achteren. - -Haar groote oogen schitterden en rolden woest en met een koninklijk -gebaar sprak zij met een grafstem: - -„Onderteeken, Lord Lister!” - -„Dat is te veel! Dat is te veel! Het spookt hier op het kasteel! Weg -van hier!” riep Sir Garnett uit, terwijl hij blootshoofds naar buiten -snelde, om zijn paard uit den stal te halen en, als door wolven -achtervolgd, naar huis te snellen. - -Ook de beide andere gasten voelden zich niet op hun gemak. - -Zij keken beurtelings de prinses en den ouden Lord aan, die op de -quitantie staarde, welke de dappere pachtersvrouw hem weer had -voorgeschoven. - -En met een haastig gebaar had zij het kostbare document weer in haar -bezit genomen. - -„De prinses!” mompelde de Lord, „komen de dooden dan werkelijk terug?” - -Daarop echter trachtte hij het gevoel van ontzetting van zich af te -schudden, dat zich des te sterker deed gevoelen, nu hij pas een tocht -naar den grafkelder had gemaakt. - -„Onderteeken toch, Lord Lister!” fluisterde de bankier doodelijk -verschrikt. „Het document is echt, daaraan valt niet te twijfelen, even -echt als de biljetten, die ik nauwkeurig heb bekeken!” - -„Neen, ik onderteeken niet! Al zouden engelen en duivels, geesten en -goden mij willen dwingen! Ik wil niet! Die Mac Karthy— —” - -Op dit oogenblik weerklonk een dubbele knal en de Indische prinses -stond met twee zeer moderne revolvers in de handen vóór hen, welke zij -op den Lord en zijn beide gasten gericht had. - -En de spookachtige altstem liet zich weer hooren: - -„Ik geef je nog vijf minuten bedenktijd! Heb je dan je plicht nog niet -gedaan, de quitantie niet onderteekend, dan is het met je leven gedaan, -evenals met dat van je makkers!” - -Een koude rilling overviel de heeren, toen zij de monden der blinkende -revolvers zagen. - -Mary had een vulpen bij zich, die zij den Lord met een spottend -glimlachje overreikte. - -„Dat vervloekte Indische wijf!” knarsetandde de schurk, zijn oogen -onafgewend op de dreigende revolvers gericht. - -Lord Raynald was als door hypnotische macht geboeid. - -Hij nam de pen uit de hand der boerenvrouw en zette onder het uiten van -een vloek zijn naam onder de quitantie, waarmede ook tevens de -toezegging tot verlaging der pacht was geschied. - -Reeds had de dappere Mary, zonder lang te aarzelen, het geschrift -opgenomen en zich naar de deur begeven, toen opnieuw de stem der -prinses zich deed hooren: - -„Het is je geluk, valsche Lord met je onrechtmatig verkregen titel! Dit -echter is pas het begin! - -„De Oostersche vorstin zal terug komen om rekening en verantwoording -van je te vragen over al de schoone titels en de millioenen die je op -onrechtmatige wijze hebt verkregen, zij zal je alles ontnemen en het, -evenals het kasteel Canaroon, aan den eigenlijken erfgenaam doen -toekomen!” - -De beide gasten staarden Lord Raynald vol ontzetting aan. - -Maar de pachtersvrouw, die bij de deur was blijven staan, keerde zich -om en, terwijl zij met uitgestrekte hand naar den schurk wees, riep zij -uit: - -„Ja, het is waar, wat de Indische prinses zegt! Hetzelfde fluistert men -elkaar op het land reeds sinds langen tijd toe!” - -Toen sprong de oude Lord met van woede verwrongen gelaat op, met luider -stem schreeuwend: - -„Ellendige bedriegerij! Doorgestoken kaart! Daar steekt mijn neef -Edward achter, of de duivel mag mij halen!” - -Hij wilde in zijn zak grijpen om de revolver, die hij altijd bij zich -droeg, te voorschijn te halen. - -Op dat oogenblik echter weerklonk een hoonende lach en een donderslag -weerklonk door de hall. - -Een groene damp steeg voor de gestalte der prinses in de hoogte en -tegelijkertijd viel de deur der hall met luiden slag achter de -pachtersvrouw dicht. - -Mary had het kasteel verlaten. - -Onwillekeurig hadden Lord Raynald en zijn gasten omgekeken. - -Toen zij hunne blikken weer naar de prinses richtten, was de -welriekende groene damp opgetrokken en slechts de olieschilderij der -Oostersche vrouw keek op het verblufte drietal neer. - -Indien een wonderlijke, zachte geur hun het tegendeel niet had verteld, -zouden de drie heeren gemeend hebben, dat alles slechts een droom was -geweest. - - - - - - - - -ZEVENDE HOOFDSTUK. - -VOORBEREIDENDE MAATREGELEN - - -Voor de pachthoeve van Mac Karthy stonden twee ruiters. - -De pachter hield de slanke hand van den een in zijn groote, vereelte -rechter en schudde ze krachtig telkens en telkens weer. - -„Duizendmaal dank, Lord Edward! Ik zal nooit vergeten, dat gij ons uit -de klauwen van dien hebzuchtigen woekeraar en schurk hebt gered! Als -gij ooit iemand noodig mocht hebben, die voor u door een vuur zou -moeten gaan, roep Mac Karthy dan!” - -„Ik weet het, brave vriend! Ik zou u evenzeer vertrouwen als mijzelf!” - -En peinzend vervolgde hij: - -„Wie weet, of zich niet spoedig een gelegenheid voordoet, om mij je -trouw te bewijzen! Maar wij zullen het niet hopen.” - -„Al zou het mij het leven kosten, ik laat u niet in den steek!” riep de -pachter vol vuur uit. - -Ook zijn vrouw kwam naar buiten, nog steeds in haar Zondagsche kleeren. - -„Lord Edward!” riep zij uit, „hier is ook uw vulpenhouder met -vriendelijken dank terug! Gelukkig, dat ik wist, welke grappenmaker in -het gewaad der prinses verborgen was, want ik geloof, dat ik anders van -schrik gestorven was bij de verschijning van het spook. - -„Maar gij hebt uw rol goddelijk mooi gespeeld! Ik zou u aan uwe stem -nooit herkend hebben!” - -„Sst, sst!” waarschuwde de Lord, „de struiken hebben ook ooren! Mondje -dicht! Jullie hebt alleen gehoord dat het in het kasteel spookt.” - -„O, Lord Edward, twijfel niet aan ons!” antwoordde de pachtersvrouw met -zacht verwijt. - -„Neen, ik twijfel niet aan u, lieve vrienden. - -„Mac Karthy, ga dadelijk te paard zitten, begrijp je? Hier zijn de -andere oorkonden. - -„Rijd naar de tien hoeven van het Canaroon kasteel en overhandig -iederen pachter zijn document, opdat niemand hunner een cent te veel -betaalt en zijn recht kan bewijzen, als morgen de politie mocht komen. - -„Dat is de beste wraak, die jullie kunt nemen tegenover den ouden -woekeraar!” - -„Dat zal ik met groot genoegen dadelijk in orde brengen!” riep Mac -Karthy uit. - -De jonge Lord overhandigde hem de papieren, schudde hun nogmaals de -hand en reed met Fred op hun volgeladen paarden in gestrekten draf naar -Dublin. - -Toen de ambtenaren den volgenden dag na gedane zaken op het kasteel -Canaroon kwamen, brachten zij wel eenig geld mede, want bijna alle -pachters hadden de oude bescheiden pachtsom kunnen betalen. - -Niemand hunner echter kon van de hoeve verjaagd worden, want allen -hadden hun officieel bewijsstuk vertoond, waartegenover ook de -autoriteit machteloos stond. - -De gerechtspersonen kregen zelfs heftige woorden met den ouden Lord, -omdat deze beweerde, dat het onmogelijk was, wat men hem van die -officieele stukken vertelde! - -Eenzaam liep Lord Raynald in de ruime hall op en neer en bijna -krankzinnig van woede hield hij zijn vuisten krampachtig gebald. - -„Hoe komt de geheele troep plotseling in het bezit der documenten?” -riep hij uit. - -Plotseling bleef hij roerloos staan met wijd geopenden mond. - -„Hel en duivel!” riep hij. „Daar steekt niemand anders dan mijn neef -Edward achter. God moge hem verdoemen! - -„Het spook der prinses, waardoor ik, oude ezel, mij liet overbluffen, -is zijn werk! - -„Hij kent hier immers alle geheimen. Dat vervloekte portret daar aan -den muur bezit zeker een of ander mechaniek, dat ik niet ken. - -„Maar als hij alle geheimen weet, groote hemel! Dan weet hij ook— —Maar -neen, dat kan niet! Dat mag niet!—Ik moet het weten! Dadelijk wil ik -het zien! - -„Groote gerechtigheid, mijn Indische juweelen!— - -„Zou ik al deze misdaden voor niets hebben gepleegd?— - -„Zou ik, die altijd zoo trotsch was op mijn scherpzinnigheid—mij door -dien kwajongen hebben laten beetnemen? - -„Het kan niet waar zijn, het zou al te verschrikkelijk wezen, het zou -mijn dood zijn! - -„Dan zou de profetie van de prinses uitkomen, dan zou dit slechts het -begin zijn, dan zou men mij ook mijn millioenen ontnemen! - -„Neen, neen, neen! - -„Mijn heerlijk, mooi goud! Ik wil je niet missen! Liever wil ik -sterven! Ik zal het verdedigen op leven en dood!” - -Hij was in den zwaren eikenhouten stoel neergezonken en staarde voor -zich uit, zijn handen openden en sloten zich, alsof zijn vingers in het -goud rondwoelden. - -Daarna drukte hij zijn rechterhand op het heete voorhoofd, terwijl hij -met de andere op tafel leunde. - -Met moeite stond hij op en wankelde naar een kast in den muur, die als -buffet dienst deed. - -Hij vulde een wijnglas met whisky en ledigde het in een enkelen teug. - -Toen kalmeerde hij eenigszins. - -„Onzin!” sprak hij, „mijn zenuwen laten mij in den steek. Het is immers -niet uitgemaakt, dat het dezelfde documenten uit het Boeddhabeeld zijn, -en waarschijnlijk vind ik daar alles in de grootste orde. - -„Maar ik moet er heen!—Ik wil zekerheid hebben! En als ze weg mochten -zijn, dan blijven mij toch in elk geval nog mijn millioenen over!— - -„Dan zal ik echter niet langer zuinig en spaarzaam zijn! Ik zal mijn -geliefden neef dan dubbel en dwars betaald zetten, dat hij den -treurigen moed heeft gehad om met mij te beginnen!” - -Hij zag zijn revolver na, nam zijn electrische zaklantaarn op en begaf -zich nogmaals op weg naar den grafkelder van den onderkoning. - -Alle vakken waren leeg. - -Hoe hij ook tastte en woelde in de afzonderlijke afdeelingen, de -documenten en de etuis met de juweelen der prinses waren en bleven -verdwenen. - -Maar het was merkwaardig, hier in dit onderaardsch gewelf bleef de oude -man kalmer dan zooeven, toen hij nog geen zekerheid had omtrent het -verdwijnen zijner schatten. - -Met een vloek sloot hij het Boeddhabeeld weer, nam zijn zaklantaarn op -en verliet den grafkelder. - -„Er is geen twijfel meer mogelijk! Alleen hij kan op de hoogte zijn van -de geheimen van het Canaroon kasteel, niemand anders. - -„Maar neem je in acht, neefje, nu is het mijn beurt! Wij zullen zien, -wie in dezen strijd de overwinning behaalt!— - -„Wat kun je met je vernuft uitrichten, arme hongerlijder, tegenover het -goud van je oom, dat hij met volle handen zal uitgeven om jou -onschadelijk te maken!” - -Nauwelijks van zijn onderaardschen tocht teruggekeerd, liet Lord -Raynald vier ponies voor een licht jachtwagentje spannen, voorzag zich -van reisgeld en weldra snelden de jonge dieren over den straatweg naar -Dublin. - - - -In de geheime afdeeling van Scotland Yard zat kapitein Baxter in -slechte luim aan zijn schrijftafel bij het raam, terwijl detective -Marholm met de handen op den rug, rusteloos langs de lange tafel, die -in het midden, van het vertrek stond, heen en weer liep. - -„Het is om stapelgek te worden, Marholm! Die Raffles is weer spoorloos -verdwenen!” - -„Ja en Lord Lister met hem! Ik zou wel eens willen weten, of ik mij -vergist heb. - -„Maar er was geen woord uit dien bediende te krijgen, hoewel ik hem -allerlei strikvragen deed. - -„Hij zei, dat hij boodschappen had gedaan in de buurt van het -Westerstation. De bewuste villa kende hij in het geheel niet, evenmin -als de heeren Shaw. - -„Hij wist van zijn meester alleen, dat deze van plan was om een reis om -de wereld te maken. Daar zijn meester dikwijls voor maanden op reis -ging, zonder hem in het vertrouwen te nemen, kon hij niet zeggen of hij -reeds ver weg was, of dat hij zich nog in Parijs of een andere stad -ophield. - -„Als zijn heer terugkwam, zou hij hem mededeelen, dat men van de -politie naar hem gevraagd had. De Lord zou dan niet in gebreke blijven, -alles op te helderen!” - -„Een geslepen kerel! Hij houdt ons voor den gek! De Lord zal zich wel -in acht nemen om voor ons te verschijnen. Men heeft u weer lekker -beetgenomen, Marholm!” - -„Dat kan wel, maar alles gebeurde volgens uwe bevelen, kapitein!” - -Baxter beet zich op de lippen. - -„In elk geval hebben we nu eens rust van die eeuwige Raffles -gebeurtenissen. Men herademt eindelijk eens!” - -„Nu ja, maar wij zijn met onze opsporingen van Raffles niets verder -gekomen. En laat ons vooral niet vergeten, dat Lord Lister dezelfde -persoon is als Raffles. Die zaak met den bediende gaat dus wel degelijk -ook Raffles aan!” - -„Duivelsch, gij hebt gelijk! Lister en Raffles zijn een en dezelfde. -Het is om stapelgek te worden!” - -De deur rechts van de schrijftafel werd op dit oogenblik geopend en -detective Tyler trad binnen met een visitekaartje in de hand, dat hij -aan kapitein Baxter gaf. - -Deze had nauwelijks een blik erop geworpen, of hij werd donkerrood van -verrassing en beduidde Tyler om de deur te sluiten. - -„Marholm,” fluisterde hij hijgend, „de bediende had gelijk, hij komt!” - -„Wie, Lord Lister?” vroeg de ander ongeloovig. - -De kapitein toonde hem het kaartje. - -Marholm haalde de schouders op. - -„Dat begrijp ik niet!” - -Baxter drukte op een electrischen knop en door de deuren, die toegang -tot de aangrenzende vertrekken gaven, verschenen politie-agenten. - -„Aan elke deur een! De anderen buiten klaar staan. Gij, Tyler, brengt -den heer hier binnen en grijpt hem, zoodra hij in de kamer is. - -„Marholm en ik zullen hem dan in ontvangst nemen. - -„Zulk een brutaliteit! Ook nog eerst een visitekaartje!” - -„Maar vergist gij u niet, kapitein?” vroeg Tyler aarzelend. - -„Ik weet wat ik doe, Tyler! Allo!” - -„Op uw verantwoording dan, kapitein!” - -De detective verdween in het zijvertrek, terwijl Baxter en Marholm zich -bij de deur posteerden. - -Nauwelijks had Lord Raynald Lister den drempel overschreden of hij -voelde zich door zes stevige detective-armen vastgegrepen en hij was -sprakeloos. - -Eerst toen hij midden in de kamer was gebracht en het volle licht op -hem viel, riep Marholm uit: - -„Halt! Kijk toch uit, kapitein! Dat is immers Raffles of Lord Lister -niet! Dit is een voorname, oude heer!” - -De brave kapitein zag zijn vergissing in en zweeg. - -Lord Raynald echter keek woedend om zich heen, totdat hij eindelijk -woorden vond voor zijn verontwaardiging. - -„Raffles—Lord Lister?” vroeg hij verbaasd. „Het is mij een raadsel, hoe -die namen bij elkaar kunnen behooren. Maar ik weet niet wat ik moet -zeggen van een dergelijke behandeling. - -„Ik zal mij bij de hoogste autoriteiten beklagen! - -„Zijt gij hier allen krankzinnig geworden, om mij zoo ruw te -behandelen? - -„Zeker ben ik Lord Lister! Hebt gij mijn visitekaartje niet gelezen?” - -Kapitein Baxter was ontroostbaar. Hij putte zich uit in de meest -onderdanige verontschuldigingen en smeekte, geen rapport te willen -maken. - -Als hij zijn Lordschap van dienst kon zijn, zou het hem gelukkig maken! - -De kapitein wenkte de andere detectives weer heen te gaan, wat deze -gaarne deden, vol pret over het malle figuur, dat hun chef sloeg. - -Baxter presenteerde uiterst beleefd een stoel aan Lord Raynald en -verzocht hem, plaats te nemen. - -„Hoe kwaamt gij tot dit abuis, kapitein? En welk verband bestaat er -tusschen Raffles en Lister?” - -„Uwe Lordschap zal mij zeker niet kwalijk nemen, als ik u de treurige -mededeeling doe, dat wij ons helaas moeten bezighouden met een Lord -Lister, een jongen man.” - -„Hoe? Kan een Lister zoo diep gezonken zijn? Kent gij den voornaam van -dien ontaarden naamgenoot?” - -„Zeer goed, uw Lordschap, als ik mij niet vergis, heet hij Lord Edward— -—” - -„O, ik vermoedde het!” riep de schijnheilige oude Lord op jammerenden -toon uit. „Welk een schande! Dat is mijn bloedeigen neef!—Wat heeft die -ongelukskerel uitgehaald? O, ik ben ontroostbaar!” - -Hij veegde met een zakdoek zijn oogen af en schudde het hoofd. - -„Het doet mij oneindig veel leed”, vervolgde kapitein Baxter, „uwe -Lordschap nog meer te moeten bedroeven! Want het is onweerlegbaar -bewezen, dat deze Edward Lister en de beruchte, alom bekende misdadiger -Raffles een en dezelfde persoon zijn!” - -De oude schurk kon niet verhinderen, dat zijn oogen straalden van -leedvermaak. - -Maar dadelijk daarop speelde hij weer de rol van den diepbedroefden -bloedverwant. - -Maar in zijn hart gevoelde de oom zich gelukkig, want hij begreep, dat -het hem nu mocht gelukken, zijn neef te vernietigen—met behulp van -Scotland Yard. - -Hij vertelde nu van het spook op het kasteel Canaroon en van de -bedreiging der vermomde prinses om de millioenen van den Lord te -stelen. - -Hij verzocht kapitein Baxter hem te helpen om ze op een veilige plek te -brengen en hemzelf te beschermen tegen de vervolgingen van zijn -ontaarden neef. - -Wijzelijk echter verzweeg hij het verdwijnen der juweelen en -documenten, daar hij deze zelf had gestolen en de schuld op zijn broer, -den admiraal, had geschoven. - -Kapitein Baxter beloofde alle mogelijke hulp. Hij zou met Marholm en -twee andere detectives zelf naar het kasteel komen. - -Juist was men gereed met de besprekingen en kapitein Baxter dacht er -alleen nog over na, welke dagen hij disponibel had, toen een der -agenten met een telegram binnenkwam, dat hij zijn chef overgaf. - -Baxter werd onder het lezen vuurrood en viel krachteloos op een stoel -neer. - -Marholm, die zich over zijn schouder boog, las het telegram met -stijgende opgewondenheid voor: - - - „Inspecteur van politie Baxter Scotland Yard. - - „Juist teruggekeerd van een schitterend geslaagde voorstelling in - de provincie, deel ik u volgens afspraak mee, dat ik - overmorgenavond in het kasteel Canaroon in de nabijheid van Dublin - mij de onrechtmatig verkregen millioenen van mijn oom, Lord Raynald - Lister, zal toeëigenen. - - „Uw toegenegen Raffles alias Lord Lister, - de rechtmatige eigenaar van bovengenoemde millioenen”. - - -„Wat?” riep Lord Raynald op gemaakt droevigen toon uit. „Mijn -millioenen onrechtmatig verkregen? - -„Kapitein, gij ziet, dat ik geen oogenblik te vroeg uwe hulp heb -ingeroepen. - -„Zult gij een ouden, zwakken man, een Lord van het Koninkrijk, laten -berooven door een misdadigen neef?” - -„Uw Lordschap kan volkomen gerust zijn!” antwoordde Baxter vol ijver. - -„Deze vermetele misdadiger zal ons nu niet meer ontsnappen. Als wij hem -niet reeds onderweg te pakken krijgen, zullen wij hem op uw landgoed -zeker vangen. Spoken en Indische vrouwen maken geen indruk op Scotland -Yard. - -„Dergelijke geesten zijn niet bestand tegen onze revolvers!” - -„O, dat is mij een groote geruststelling, kapitein! - -„En het zal u geen windeieren leggen, als gij mij met raad en daad -helpen wilt. - -„Sta mij nu reeds toe, dat ik u eenigszins tegemoet kom in de -reiskosten naar Ierland!” - -Met bloedend hart overhandigde hij tien biljetten van vijf pond. - -Deze beweerde weliswaar, dat het veel te veel was, maar hij aanvaardde -het vol dank en beloofde, zich met zijn lieden den volgenden dag via -Holyhead en Dublin naar het kasteel Canaroon te zullen begeven. - -Ten volle bevredigd en met den vurigen wensch, binnen een paar dagen -bevrijd te zijn van zijn boosaardigen, slechten neef, vertrok Lord -Raynald van Scotland Yard en gunde zich zelf de weelde van een goed -souper en een fijne flesch. - - - - - - - - -ACHTSTE HOOFDSTUK. - -LORD EDWARDS MAATREGELEN EN DE LEERLING-LUCHTREIZIGER. - - -Nauwelijks in Londen teruggekeerd, had Lord Edward zijn zwaar valies -met behulp van den gladgeschoren en onkenbaar gemaakten Fred, naar een -vertrouwd juwelier gebracht. - -Deze, die bekend was met de schurkenstreken van Lord Raynald, sloeg de -handen te zamen toen hij vernam, dat de oude schurk de juweelen in zijn -bezit had gehad en hij was gaarne bereid ze ver van de klauwen van -dezen roofvogel te houden. - -Daar hij de juwelier van Sir Edwards vader was geweest en de juweelen -zeer goed kende, taxeerde hij ze op twee millioen gulden en beloofde, -ze in Parijs te zullen verkoopen. - -Voorloopig nam hij ze in depot, gaf hiervan een quitantie af en -overhandigde Lord Edward op naam van Mr. Shaw uit Chicago een voorschot -van een half millioen, uit te betalen door de Engelsche Bank. - -Hiervan nam Lord Edward het bedrag van 10,000 pond in ontvangst, het -overige liet hij voorloopig op de Bank staan, nadat hij den werkelijken -Shaw in Chicago, die een goed vriend van hem was nadat zij elkaar in -Londen hadden leeren kennen, door een telegram hiervan op de hoogte had -gebracht. - -Langs denzelfden weg kwam het antwoord. Het geld zou voor hem -gereserveerd blijven en een credietbrief tot hetzelfde bedrag was voor -hem afgezonden. - -Nog meer dingen werden door Lord Lister in orde gebracht. - -Aan het bureau der ondersteuningskas van invalide arbeiders werd, naar -de ochtendbladen den volgenden dag meldden, een aanzienlijke som door -een onbekend heer gedeponeerd. - -Ook van andere instellingen van liefdadigheid verschenen in die dagen -dankzeggingen over min of meer aanzienlijke bedragen in de -nieuwsbladen. - -Tot haar groote verbazing werden eenige dagen later Miss Helene Walton -en haar moeder opgeroepen om een testament te aanvaarden. - -Door een verren bloedverwant in Amerika, een zekeren Whitman, was aan -Helene een erfenis nagelaten, waarvan zij maandelijks een rente van 10 -pond (120 gulden) in ontvangst kon nemen. - -Mrs. Walton, Helene’s moeder, kon zich niet herinneren, een verren neef -in Amerika te hebben bezeten, maar de klinkende munt was den beiden -vrouwen niettemin hartelijk welkom. - - - -Het was Lord Edward niet mogelijk om lang werkeloos te zijn. - -Vóór alles echter wilde hij den smaad, die op de nagedachtenis van zijn -vader rustte, opheffen. - -Het was dus zaak om het testament, dat zijn oom zoo goed verborgen -scheen te hebben, tot elken prijs te ontdekken, omdat daarin de -onterving van den oudsten zoon werd herroepen en deze weder volkomen in -zijn eer werd hersteld. - -Dan was ook Lord Edward de universeele erfgenaam geweest, wien het -kasteel Canaroon en alles wat daartoe behoorde, evenals de millioenen -van zijn ouden oom toekwamen. - -Lord Lister trof Charly niet thuis. - -Wel vond hij een brief aan het adres van Mr. Shaw senior, waarin de -jonge Robert Shaw hem mededeelde, dat hij met ingenieur Hugglepech een -proeftocht per ballon maakte. - -De reparaties aan den ballon waren afgeloopen en het nieuwe roer met de -motoren waren reeds in gereedheid gebracht. - -Bij het lezen van dezen brief knikte Lord Edward vergenoegd. - -„Fameus! De jongen houdt zich kranig! Misschien kunnen wij dezen -ballon, dien wij duur genoeg betaald hebben, spoedig in gebruik nemen! -Het gemakkelijk bestuurbare systeem van Hugglepech is uitstekend. Ik -denk, dat wij de zaak wel al onder de knie hebben!” - -Hij nam in de buurt van de villa een taxameter en was binnen eenige -minuten aan het clubgebouw der Londensche luchtschippers aangekomen, -juist tijdig genoeg om de landing van het luchtschip „Nike” bij te -wonen, die boven alle verwachting op prachtige wijze de geopende garage -binnenzweefde. - -Toen Hugglepech met Charly het schuitje had verlaten, straalde hij -letterlijk van geluk. - -In tegenwoordigheid van de geestdriftige medeleden der Club omhelsde -hij Robert Bentley-Shaw uit Chicago herhaaldelijk. - -„Gij zijt een genie op het gebied der luchtscheepvaart, mijn jonge -Amerikaansche vriend! De duivel mag mij halen, als gij uw leermeester -niet reeds hebt overtroffen! - -„Mr. Shaw, ik voorspel, dat gij, als geen ongeluk u eerder treft, -waarschijnlijk de grootste luchtschipper der twintigste eeuw zult -worden! - -„Reeds nu zou ik mij met de grootste gerustheid aan uw leiding -toevertrouwen. - -„Dat deze proeftocht zoo buitengewoon gelukkig is afgeloopen, heeft de -Londensche Club hoofdzakelijk te danken aan haar geniaal lid, den heer -Robert Bentley Shaw uit Chicago!” - -„En aan den onsterfelijken uitvinder Hugglepech!” riep een spotvogel -met luider stemme. - -Lord Edward was innig verheugd. - -Met het eerbiedwaardig uiterlijk van den ouden Shaw drong hij door de -menigte en wenschte zijn neef op hartelijken toon geluk. Tot leedwezen -van alle aanwezigen noodigde hij echter in hetzelfde oogenblik zijn -neef uit om mee te gaan soupeeren. - -Het piekfijne restaurant van Buxley, de verzamelplaats der Londensche -aristocratie, was reeds buitengewoon druk bezocht. - -Men vernam overal het klepperen der borden, het knallen der kurken en -het klinken der glazen. - -De beide pseudo-Amerikanen zochten een gezellig plaatsje bij de -balustrade eener verhooging, vanwaar zij een overzicht over zaal en -publiek hadden. - -Toen de zwartgerokte kellner vol ijver toesnelde, gaf Mr. Shaw hem een -visitekaartje, waarop hij het nummer van zijn tafeltje had gezet, -terwijl hij in onvervalscht Yankee-dialect sprak: - -„Voor den portier! Als de kapitein van politie Baxter komt, dien hij -wel zal kennen, moet hij hem dit kaartje overhandigen!” - -„Very well, Sir!” antwoordde de kellner op onderdanigen toon en reeds -snelde hij weg. - -Charly keek met zulke verbaasde oogen, dat Lister begon te lachen. - -„Ik heb hem namelijk zooeven onze auto en een uitnoodiging om te komen -soupeeren gezonden. Ik denk niet, dat hij het zal afslaan!” - -„Maar oom Shaw! Is dat nu eigenlijk niet de goden tarten?” - -„Wel neen! De kapitein babbelt zoo gezellig!” antwoordde Lister op -sarcastischen toon. „Ik zou hem zoo graag een beetje over Raffles -hooren vertellen! En zou het ook jou geen belang inboezemen, als hij -ons eens uitlegde, op welke wijze hij dezen misdadiger denkt te vangen? - -„Ja, dierbare neef, ik zal natuurlijk moeten afwachten, of mijn -nieuwsgierigheid bevredigd zal worden. - -„Maar ik zou wel eens van jou, het pas ontdekte genie, willen weten, of -jij het aan zoudt durven om in een donkeren nacht op den toren van een -oud kasteel te landen met je ballon? Boven op dien toren bevindt zich, -zooals men dat bij ons zooveel aantreft, een verrekijker met een -ingemetseld ijzeren driehoekig voetstuk.” - -„Ik denk, lieve oom, dat dit met behulp van electrisch licht, dat -slechts voor een enkel oogenblik gebruikt behoeft te worden en met ons -anker uitstekend te doen zou zijn. - -„Het ijzeren driehoekige voetstuk zou een goed punt zijn om het anker -aan vast te leggen.” - -Lord Lister fluisterde iets in Charly’s oor. - -De oogen van den Amerikaanschen neef schitterden. - -„Onkel Shaw— —” - -„Sst, mijn jongen! Ik begrijp je!—Daar komt hij al!” - -Nauwelijks had de kellner de schildpadsoep opgedragen en een fijne -flesch Medoc ontkurkt, toen de breede gestalte van den kapitein, die in -onberispelijke civiele kleeding was gestoken, het tafeltje der beide -Amerikanen naderde. - -De heren Shaw stonden op en heetten hem hartelijk welkom. - -Kapitein Baxter zag er welgenoegd uit. - -Eten en drinken vormden zijn zwakke zijde. - -Met een zucht van voldoening over de kennismaking met deze beide -joviale en schatrijke Amerikanen, nam hij op den rieten stoel plaats, -waarna hij een flinken teug nam uit het hem door Shaw toegeschoven -glas. - -„Duivelsch!” riep hij uit, „dat is een fijn merk!” - -„Het doet mij genoegen, dat hij u smaakt!” antwoordde Mr. Shaw, „het is -goede oude Medoc!” - -Kapitein Baxter bewees de tafel alle eer aan. - -De schildpadsoep, de visch, de gebraden duiven met ganzeleversaus en -asperges, de pudding en de fijn gekruide kaas, alles vond grooten -aftrek en verdween, evenals de Medoc, met ongehoorde snelheid. - -De wangen van Mr. Baxter zagen donkerrood, toen de heer Shaw eindelijk -nog twee flesschen champagne in het ijs liet zetten. - -Daarbij presenteerde de millionnair echte geïmporteerde havana’s van -zijn eigen plantages en langzamerhand kwam de kapitein in een zeer -vriendelijke mededeelzame stemming. - -En toen Mr. Shaw eens informeerde: - -„Nu, Mr. Baxter, wat zijn de laatste berichten omtrent dien -aartsschavuit Raffles?” aarzelde hij geen oogenblik om te vertellen, -dat die onbeschaamde gauwdief weer geschreven had en een nieuwe misdaad -had aangekondigd, welke hij voornemens was te bedrijven. - -Het ging nu om de berooving van een hooggeplaatst heer in de provincie, -op het kasteel Canaroon in Ierland. - -Maar hij zou met zijn beste helpers aanwezig zijn en zijn maatregelen -zóó nemen, dat de schandelijke misdadiger hem nu niet zou kunnen -ontsnappen! - -Verder wilde Lord Edward niets weten. Hij vroeg nog naar den -vastgestelden tijd en liet den spraakzamen kapitein vertellen. - -Toen zij afscheid namen—Baxter bleef de aangebroken flesch nog -gezelschap houden—had de kapitein beloofd, om Mr. Shaw den uitslag van -de groote onderneming te zullen mededeelen. - - - - - - - - -NEGENDE HOOFDSTUK. - -EEN VERDWENEN LUCHTSCHIP EN DE TOEBEREIDSELEN VAN LORD RAYNALD - - -Twee dagen later hield de Londensche Club van luchtreizigers des avonds -een buitengewone vergadering. - -Op de agenda stond o.a. de zoo belangrijke mededeeling van de -vorstelijke gift der heeren Shaw uit Chicago, verder het bericht van -het herstellen van het luchtschip, de invoering van de nieuwe -stuurmachine en van den schitterend geslaagden proeftocht. - -Om nog eenige verklaringen te kunnen geven, noodigde de geniale -uitvinder van het nieuwe systeem de heeren leden uit, met hem een -bezoek te brengen aan het groote gebouw, dat tot berging der ballonnen -was ingericht, teneinde hun daar de voordeelen van het systeem -Hugglepech zelf uiteen te zetten. - -Vol belangstelling volgden allen den uitvinder, die in stilte -glimlachte bij het vooruitzicht, groote triomfen te zullen vieren. - -Nadat allen de ruime hal hadden betreden, draaide hij het electrische -licht op en—was stom van ontzetting. - -Nergens was een luchtschip te bespeuren. - -Alles werd onderzocht, zonder resultaat. - -Hugglepech telefoneerde naar Scotland Yard en er werden hem eenige -detectives per auto gestuurd. - -Maar kapitein Baxter was met meerdere inspecteurs naar de provincie -vertrokken, om daar een voornaam heer te beschermen tegen een van te -voren beraamden diefstal. Deze scherpzinnige beambte kon dus niet in -eigen persoon verschijnen. - -Niet Het minste spoor werd echter gevonden. - -De touwen waren losgemaakt, de gashouders geledigd en de ankers -ontbraken eveneens. - -Kortom, het moderne en merkwaardige feit werd vastgesteld en als eenige -mogelijkheid aangenomen, dat het luchtschip van de Londensche -Club—gestolen was. - - - -In het kasteel Canaroon heerschte groote drukte en beweging. - -Kapitein Baxter was met zijn helpers aangekomen. - -Hij had Marholm, Tyler en nog een paar minder bekende jongere -detectives medegebracht. - -Lord Raynald had een langdurig onderhoud met hen en men kwam overeen -het geld en de papieren van waarde niet in de brandkast in de hall te -laten, omdat zij daar voor een misdadiger als Raffles niet veilig -waren. - -Waar zou men de schatten van den Lord kunnen brengen? - -De detectives doorzochten het geheele kasteel van boven tot beneden. -Zij waren ook in den toren geklommen, en hadden dezen tot bovenin -onderzocht, waar men door een luik op een ijzeren wenteltrap kwam. - -Als souvenir aan een Lord Lister die aan sterrenkunde had gedaan, -bevond zich hier nog een groote sterrenkijker op een ingemetselden -ijzeren driepoot, op welks punt de kijker cirkelvormig bewogen kon -worden. - -Aan de muren onder de uitgesneden tinnen waren groote, sterke kasten -met ijzeren beslag aangebracht, waarin de astronomische Lord zijn -wetenschappelijke instrumenten had bewaard. - -Het was nu Marholms denkbeeld om de schatten hier boven te verbergen, -waar niemand ze zou vermoeden. - -Lord Raynald wreef zijn handen. - -Het plan leek hem buitengewoon goed en zoo ging men dadelijk aan het -werk om al de zakken vol goud en de pakken bankbiljetten uit de -brandkast te nemen en boven in de sterke kasten op te bergen. - -Toen alles in de kasten was geborgen en de detectives aan den maaltijd -waren, ging Lord Lister alleen nog eens naar den toren, keek behoedzaam -om zich heen en legde een vrij groot couvert bij de geldswaardige -papieren. - -Dit laatst weggeborgen stuk moest zeker het meest waardevolle van alle -papieren zijn. - - - -Lord Raynald Lister was nu gerustgesteld. - -Hij wist dat zijn schatten zoodanig waren bewaard, dat zijn neef ze -onmogelijk zou kunnen bemachtigen, goed bewaakt als ze waren door de -beroemdste detectives der geheime politie. - -Door op een electrischen knop aan zijn rechterhand te drukken kon hij -hen onmiddellijk bij zich roepen, zoodra het noodig mocht zijn. - -Maar reeds was de avond genaderd en geen Raffles vertoonde zich. - -De Lord geloofde niet meer aan de komst van Lord Edward; hij vermoedde, -dat het schrijven aan Scotland Yard niets dan overmoedige opsnijderij -was geweest, om kapitein Baxter voor den gek te houden. - -Bovendien had hij zijn revolver gereed, dicht bij hem stond zijn -geweerkast, daarenboven de bel en de detectives: wat had hij dus te -vreezen! - -Hij had in een leunstoel plaats genomen en was juist van plan, een goed -souper en een glas ouden wijn te laten opdienen, toen een eigenaardig -gekraak zijn aandacht trok. - -Zijn oogen werden onnatuurlijk groot en zijn onderkaak zakte naar -beneden. Hij dreigde flauw te vallen van schrik en moest in zijn stoel -achterover leunen. - -Het levensgroote portret der Oostersche prinses was verdwenen en in de -vrijgekomen opening stond met een spottenden lach op het gelaat een -slanke heer met een zwart zijden halfmasker en onberispelijken -cylinder, een pistool op den ontstelden Lord gericht houdend. - -„Goeden avond, hooggeëerde oom!” riep de gemaskerde op spottenden toon. - -„Blijf voorloopig rustig zitten en maak niet de geringste beweging, of -ik blaas u zonder eenige gewetenswroeging het levenslicht uit! -Begrepen?” - -De gemaskerde stond met een sprong op de onder het portret staande -eikenhouten bank en bevond zich een paar seconden later tegenover zijn -oom, wien het koude zweet op het voorhoofd stond. - -„Zoo, ellendige schurk, woekeraar, sta nu maar op! Pas op, want bij de -geringste verdachte beweging dringt een kogel uit dit geruischlooze -wapen in je hart. - -„Zoo, het is beter, dat ik je die revolver afneem. Hij zou u tot -nutteloozen tegenstand kunnen verleiden en u het leven kosten. Dat zou -ik niet willen!” - -Hij nam hem kalm de revolver uit den rechterzak van zijn jas en stak -het wapen bij zich. - -„En nu vooruit, oom! Gij hebt de sleutels zeker bij u. Vooruit schurk, -of uw laatste uurtje heeft geslagen!” - -De gedachte aan de leege brandkast gaf den ouden Lord zijn bezinning -terug; een spottende grijnslach verwrong het doodsbleeke gelaat. Maar -Raffles had deze verandering opgemerkt en maakte zijn gevolgtrekking. - -„De brandkast is leeg! Voorzichtig! De oude schurk is den schrik te -boven!” dacht hij. - -„Wat is je plan eigenlijk?” vroeg Lord Raynald op heeschen toon. „Wil -je mij berooven en vermoorden?” - -„Het zou alleen een rechtvaardige straf voor uw misdaden zijn! Maar ik -ben niet gekomen om uw vragen te beantwoorden! - -„Vooruit, naar de brandkast!” - -De oude misdadiger keek even naar den knop der electrische bel en -wankelde daarop naar de brandvrije kast, die in den muur naast het -buffet was gemetseld. - -Hij aarzelde even en haalde daarna den sleutel uit zijn zak te -voorschijn. - -„Een beetje vlugger, mijnheer! Moet ik u helpen?” - -Lord Raynald opende de kast en Raffles zag, dat zijn vermoeden juist -was. - -„Aha! De gestolen millioenen zijn in veiligheid gebracht! Dat hindert -niet. Raffles zal ze vinden, al waren ze ook op de tinnen van den toren -verborgen!” - -Dit los daarheen geworpen gezegde deed den ouden man opnieuw verbleeken -en sidderen. - -Lord Edward keek hem doordringend aan. - -„Het is mij op het oogenblik in hoofdzaak te doen om het testament, -opdat ik mijn vader in zijn eer kan herstellen! - -„Schurk, waar is het testament? Waar is het testament van mijn -grootvader? Voor den dag er mee of je sterft!” - -Lord Edward greep den op de knieën zinkenden woekeraar bij de keel en -drukte hem het koude staal van de revolver tegen het voorhoofd. - -Lord Raynald dacht, dat zijn laatste oogenblik daar was. - -Een rochelend geluid kwam uit zijn keel te voorschijn, hij spande zijn -laatste krachten in om zich aan de handen van zijn neef te onttrekken -en met gillende stem schreeuwde hij: - -„Baxter—Marholm—help! help!” - -Hij wilde naar den electrischen belknop snellen, maar zijn voeten -weigerden hem den dienst. Hij moest zich aan de deur der brandkast -vasthouden en daar zonk hij op de knieën. - -Maar reeds was het levendig in huis geworden. De detectives moesten den -kreet van den ouden man gehoord hebben, want met groote sprongen kwamen -zij de trap af. - -„Ellendige hond, neem dit alvast!” riep Lord Edward, terwijl hij zijn -misdadigen oom op Japansche manier een klap met de smalle zijde der -hand tegen zijn slaap gaf, zoodat Lord Raynald roerloos voor zijn leege -brandkast liggen bleef. - -Op de trap, links van het beeld, der prinses, verschenen Baxter en -Marholm. - -„Goeden avond, kapitein! Hoe gaat het u?” vroeg Raffles met de grootste -kalmte. - -„Ik hoop, dat wij je binnen een paar minuten in onze handen hebben, -vervloekte schurk!” luidde het niet zeer wellevende antwoord. - -Bij die woorden liep Baxter hem tegemoet, om hem, samen met Marholm, -vast te grijpen. - -Een oogenblik aarzelde Lister, toen stak hij met een bliksemsnelle -beweging zijn pistool in een zijner zakken, wendde zich om naar Marholm -en gaf dezen met zooveel kracht een vuistslag tegen zijn kin, dat de -detective bewusteloos op het tapijt rolde. - -In hetzelfde oogenblik keerde hij zich om naar Baxter. - -Met voorovergebogen bovenlijf en hoofd snelde hij met zulk een vaart -tegen Baxter’s buik aan, dat deze met een vervaarlijken vloek -achterover tuimelde en naast zijn vriend Marholm terecht kwam. - -Nu was de weg vrij en, denkende aan den schrik van zijn oom en zijn -afspraak met Charly, sprong hij op de tafel en vandaar met een -behendigen zwaai in de nis van het portret der prinses. - -Maar reeds hadden de oude Lord en Baxter zich van hun lichte verdooving -hersteld. - -„Het portret! Het portret!” schreeuwde de oude rijkaard. „De opening -moet naar den toren leiden, de trap op!” - -Baxter zag nog juist, hoe zijn doodsvijand Raffles in de opening -verdween. Daarop hoorde men een krakend geluid en achter den verdwenen -meesterdief prijkte weer het geschilderde portret der Indische vorstin -aan den wand. - -„Vooruit, kapitein!” riep de oude Lord uit, „of hij ontsnapt door den -toren en het park! Vooruit, Marholm! Als jullie hem pakt, betaal ik een -vorstelijk loon!” - -Toen zij de deur openden, zagen zij nog juist, hoe Lord Edward reeds -boven aan de trap was gekomen. - -Lord Raynald vermoedde niet, dat zijn neef had begrepen, waar de nieuwe -bergplaats der millioenen was. - -„Hij wil zich in den toren verbergen! Kapitein, nu hebben wij hem! Hij -stort zichzelf in het verderf!” - -Alle drie, benevens eenige bedienden, die op bevel van den Lord -gewapend gereed stonden, stormden de trap op. - -Spoedig hadden zij de wenteltrap bereikt en Baxter sloop, met de -revolver stevig in de rechterhand geklemd, onhoorbaar naar boven. - -Achter hem kwam de liefdevolle oom. - -„Nu zal je ons niet weer ontsnappen, neefje lief! Hier vindt je geen -uitweg, mijn waarde! Je zoudt alleen van het platform naar beneden -kunnen springen, als je je niet gevangen wilt geven en de eer van onzen -familienaam wilt redden!” - -„Dat wil en zal ik ook, beminde oom! Maar eerst heb ik hier nog een -kleinigheid te verhandelen. Laat geen van u, als hij zijn leven lief -heeft, door het luik van de wenteltrap kruipen!” - -Men hoorde daarboven loopen en springen en het werd den ouden Lord toch -zonderling te moede bij de gedachte aan de millioenen, die daar -verborgen waren. - -Maar hoe kon Raffles dat weten en bovendien, hoe zou hij ze naar -beneden kunnen brengen! - -„Vooruit, kapitein! Voorwaarts, Marholm!” spoorde hij aan, „anders -ontdekt hij de schuilplaats toch nog, en gij weet, dat die neef van -mij, Raffles, met den duivel in contact staat.” - -Werkelijk besloot Baxter nu met doodsverachting naar boven te gaan; -Marholm volgde hem op den voet. - -Maar zij ondervonden geen tegenstand, tot hun eigen verbazing. - -Met een eigenaardige gewaarwording van in hinderlaag te worden gelokt, -betraden zij door de opening der wenteltrap het platform, waar -pikdonkere nacht heerschte, elk oogenblik verwachtende, te zullen -worden aangevallen. - -Maar niets van dit alles geschiedde. - -Plotseling scheen een helder electrisch licht en bij het schijnsel -daarvan zagen de drie mannen een reusachtigen luchtballon loodrecht -boven den toren opstijgen—het was de verdwenen bestuurbare ballon van -de Londensche club. - -Lord Edward zwaaide in het schuitje met een document en riep: - -„Oude schurk, hier heb ik het zoo lang vermiste testament van mijn -grootvader, waarin gij onterfd en mijn vader in zijn eer wordt -hersteld! - -„En hier, domkop, woekeraar, uitzuiger, hier naast mij in de schuit -liggen de schatten, die ik u ontstolen heb. Wij ontdekten ze eindelijk -en konden ze zonder veel moeite inladen!” - -De misdadige oude Lord greep met beide handen naar zijn keel en met een -rochelend geluid viel hij roerloos neer. - -Hooger en hooger echter steeg het prachtige luchtschip, dat koers nam -naar het Oosten. - -Tevergeefs werden hem verscheiden kogels nagezonden, de ballon was -reeds te ver verwijderd. - -Hij bracht Raffles, den genialen meesterdief, ver weg van het tooneel -zijner jongste en meest rechtvaardige daad, naar het Oosten, naar de -groote Engelsche wereldstad! - - - - - -*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 0010: DE -BEELTENIS DER INDISCHE *** - -Updated editions will replace the previous one--the old editions will -be renamed. - -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the -United States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg-tm electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG-tm -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away--you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. - -START: FULL LICENSE - -THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK - -To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase "Project -Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg-tm License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. - -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project -Gutenberg-tm electronic works - -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the -person or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph -1.E.8. - -1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm -electronic works. See paragraph 1.E below. - -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the -Foundation" or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg-tm mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg-tm -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg-tm name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg-tm License when -you share it without charge with others. - -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg-tm work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. - -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: - -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work -on which the phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the -phrase "Project Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: - - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and - most other parts of the world at no cost and with almost no - restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it - under the terms of the Project Gutenberg License included with this - eBook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the - United States, you will have to check the laws of the country where - you are located before using this eBook. - -1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase "Project -Gutenberg" associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg-tm -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg-tm License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. - -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. - -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg-tm License. - -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format -other than "Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg-tm website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original "Plain -Vanilla ASCII" or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg-tm License as specified in paragraph 1.E.1. - -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works -provided that: - -* You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, "Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation." - -* You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg-tm - works. - -* You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - -* You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg-tm works. - -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg-tm electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. - -1.F. - -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg-tm collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain "Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. - -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right -of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. - -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. - -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS', WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. - -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. - -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg-tm -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg-tm work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg-tm work, and (c) any -Defect you cause. - -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm - -Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. - -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's -goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg-tm and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at -www.gutenberg.org - -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation - -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state's laws. - -The Foundation's business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation's website -and official page at www.gutenberg.org/contact - -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation - -Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without -widespread public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. - -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular -state visit www.gutenberg.org/donate - -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. - -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. - -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate - -Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic works - -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg-tm concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of -volunteer support. - -Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. - -Most people start at our website which has the main PG search -facility: www.gutenberg.org - -This website includes information about Project Gutenberg-tm, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. diff --git a/old/67442-0.zip b/old/67442-0.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index 78535cb..0000000 --- a/old/67442-0.zip +++ /dev/null diff --git a/old/67442-h.zip b/old/67442-h.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index 16d44c6..0000000 --- a/old/67442-h.zip +++ /dev/null diff --git a/old/67442-h/67442-h.htm b/old/67442-h/67442-h.htm deleted file mode 100644 index 9119f1f..0000000 --- a/old/67442-h/67442-h.htm +++ /dev/null @@ -1,4570 +0,0 @@ -<!DOCTYPE html -PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd"> -<!-- This HTML file has been automatically generated from an XML source on 2022-02-19T10:43:43Z using SAXON HE 9.9.1.8 . --> -<html lang="nl"> -<head> -<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"> -<title>Lord Lister No. 10: De beeltenis der Indische</title> -<meta name="generator" content="tei2html.xsl, see https://github.com/jhellingman/tei2html"> -<meta name="author" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<link rel="coverpage" href="images/lordlister0010-front.jpg"> -<link rel="schema.DC" href="http://dublincore.org/documents/1998/09/dces/"> -<meta name="DC.Creator" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<meta name="DC.Title" content="Lord Lister No. 10: De beeltenis der Indische"> -<meta name="DC.Language" content="nl-1900"> -<meta name="DC.Format" content="text/html"> -<meta name="DC.Publisher" content="Project Gutenberg"> -<meta name="DC:Subject" content="Detective and mystery stories -- Periodicals"> -<meta name="DC:Subject" content="Dime novels -- Periodicals"> -<style type="text/css"> /* <![CDATA[ */ -html { -line-height: 1.3; -} -body { -margin: 0; -} -main { -display: block; -} -h1 { -font-size: 2em; -margin: 0.67em 0; -} -hr { -height: 0; -overflow: visible; -} -pre { -font-family: monospace, monospace; -font-size: 1em; -} -a { -background-color: transparent; -} -abbr[title] { -border-bottom: none; -text-decoration: underline; -text-decoration: underline dotted; -} -b, strong { -font-weight: bolder; -} -code, kbd, samp { -font-family: monospace, monospace; -font-size: 1em; -} -small { -font-size: 80%; -} -sub, sup { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -} -sub { -bottom: -0.25em; -} -sup { -top: -0.5em; -} -img { -border-style: none; -} -body { -font-family: serif; -font-size: 100%; -text-align: left; -margin-top: 2.4em; -} -div.front, div.body { -margin-bottom: 7.2em; -} -div.back { -margin-bottom: 2.4em; -} -.div0 { -margin-top: 7.2em; -margin-bottom: 7.2em; -} -.div1 { -margin-top: 5.6em; -margin-bottom: 5.6em; -} -.div2 { -margin-top: 4.8em; -margin-bottom: 4.8em; -} -.div3 { -margin-top: 3.6em; -margin-bottom: 3.6em; -} -.div4 { -margin-top: 2.4em; -margin-bottom: 2.4em; -} -.div5, .div6, .div7 { -margin-top: 1.44em; -margin-bottom: 1.44em; -} -.div0:last-child, .div1:last-child, .div2:last-child, .div3:last-child, -.div4:last-child, .div5:last-child, .div6:last-child, .div7:last-child { -margin-bottom: 0; -} -blockquote div.front, blockquote div.body, blockquote div.back { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.divBody .div1:first-child, .divBody .div2:first-child, .divBody .div3:first-child, .divBody .div4:first-child, -.divBody .div5:first-child, .divBody .div6:first-child, .divBody .div7:first-child { -margin-top: 0; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6, .h1, .h2, .h3, .h4, .h5, .h6 { -clear: both; -font-style: normal; -text-transform: none; -} -h3, .h3 { -font-size: 1.2em; -} -h3.label { -font-size: 1em; -margin-bottom: 0; -} -h4, .h4 { -font-size: 1em; -} -.alignleft { -text-align: left; -} -.alignright { -text-align: right; -} -.alignblock { -text-align: justify; -} -p.tb, hr.tb, .par.tb { -margin: 1.6em auto; -text-align: center; -} -p.argument, p.note, p.tocArgument, .par.argument, .par.note, .par.tocArgument { -font-size: 0.9em; -text-indent: 0; -} -p.argument, p.tocArgument, .par.argument, .par.tocArgument { -margin: 1.58em 10%; -} -td.tocDivNum { -vertical-align: top; -} -td.tocPageNum { -vertical-align: bottom; -} -.opener, .address { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -} -.addrline { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.dateline { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -text-align: right; -} -.salute { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.signed { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.epigraph { -font-size: 0.9em; -width: 60%; -margin-left: auto; -} -.epigraph span.bibl { -display: block; -text-align: right; -} -.trailer { -clear: both; -margin-top: 3.6em; -} -span.abbr, abbr { -white-space: nowrap; -} -span.parnum { -font-weight: bold; -} -span.corr, span.gap { -border-bottom: 1px dotted red; -} -span.num, span.trans, span.trans { -border-bottom: 1px dotted gray; -} -span.measure { -border-bottom: 1px dotted green; -} -.ex { -letter-spacing: 0.2em; -} -.sc { -font-variant: small-caps; -} -.asc { -font-variant: small-caps; -text-transform: lowercase; -} -.uc { -text-transform: uppercase; -} -.tt { -font-family: monospace; -} -.underline { -text-decoration: underline; -} -.overline, .overtilde { -text-decoration: overline; -} -.rm { -font-style: normal; -} -.red { -color: red; -} -hr { -clear: both; -border: none; -border-bottom: 1px solid black; -width: 45%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -margin-top: 1em; -text-align: center; -} -hr.dotted { -border-bottom: 2px dotted black; -} -hr.dashed { -border-bottom: 2px dashed black; -} -.aligncenter { -text-align: center; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -font-size: 1.44em; -line-height: 1.5; -} -h1.label, h2.label { -font-size: 1.2em; -margin-bottom: 0; -} -h5, h6 { -font-size: 1em; -font-style: italic; -} -p, .par { -text-indent: 0; -} -p.firstlinecaps:first-line, .par.firstlinecaps:first-line { -text-transform: uppercase; -} -.hangq { -text-indent: -0.32em; -} -.hangqq { -text-indent: -0.42em; -} -.hangqqq { -text-indent: -0.84em; -} -p.dropcap:first-letter, .par.dropcap:first-letter { -float: left; -clear: left; -margin: 0 0.05em 0 0; -padding: 0; -line-height: 0.8; -font-size: 420%; -vertical-align: super; -} -blockquote, p.quote, div.blockquote, div.argument, .par.quote { -font-size: 0.9em; -margin: 1.58em 5%; -} -.pageNum a, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover, a.hidden:hover, a.hidden { -text-decoration: none; -} -.advertisement, .advertisements { -background-color: #FFFEE0; -border: black 1px dotted; -color: #000; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -.footnotes .body, .footnotes .div1 { -padding: 0; -} -.fnarrow { -color: #AAAAAA; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -} -.fnarrow:hover, .fnreturn:hover { -color: #660000; -} -.fnreturn { -color: #AAAAAA; -font-size: 80%; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -vertical-align: 0.25em; -} -a { -text-decoration: none; -} -a:hover { -text-decoration: underline; -background-color: #e9f5ff; -} -a.noteRef, a.pseudoNoteRef { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -top: -0.5em; -text-decoration: none; -margin-left: 0.1em; -} -.displayfootnote { -display: none; -} -div.footnotes { -font-size: 80%; -margin-top: 1em; -padding: 0; -} -hr.fnsep { -margin-left: 0; -margin-right: 0; -text-align: left; -width: 25%; -} -p.footnote, .par.footnote { -margin-bottom: 0.5em; -margin-top: 0.5em; -} -p.footnote .fnlabel, .par.footnote .fnlabel { -float: left; -margin-left: -0.1em; -margin-top: 0.9em; -min-width: 1.0em; -padding-right: 0.4em; -} -.apparatusnote { -text-decoration: none; -} -.apparatusnote:target, .fndiv:target { -background-color: #eaf3ff; -} -table.tocList { -width: 100%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -border-width: 0; -border-collapse: collapse; -} -td.tocPageNum, td.tocDivNum { -text-align: right; -min-width: 10%; -border-width: 0; -white-space: nowrap; -} -td.tocDivNum { -padding-left: 0; -padding-right: 0.5em; -} -td.tocPageNum { -padding-left: 0.5em; -padding-right: 0; -} -td.tocDivTitle { -width: auto; -} -p.tocPart, .par.tocPart { -margin: 1.58em 0; -font-variant: small-caps; -} -p.tocChapter, .par.tocChapter { -margin: 1.58em 0; -} -p.tocSection, .par.tocSection { -margin: 0.7em 5%; -} -table.tocList td { -vertical-align: top; -} -table.tocList td.tocPageNum { -vertical-align: bottom; -} -table.inner { -display: inline-table; -border-collapse: collapse; -width: 100%; -} -td.itemNum { -text-align: right; -min-width: 5%; -padding-right: 0.8em; -} -td.innerContainer { -padding: 0; -margin: 0; -} -.index { -font-size: 80%; -} -.index p { -text-indent: -1em; -margin-left: 1em; -} -.indexToc { -text-align: center; -} -.transcriberNote { -background-color: #DDE; -border: black 1px dotted; -color: #000; -font-family: sans-serif; -font-size: 80%; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -.missingTarget { -text-decoration: line-through; -color: red; -} -.correctionTable { -width: 75%; -} -.width20 { -width: 20%; -} -.width40 { -width: 40%; -} -p.smallprint, li.smallprint, .par.smallprint { -color: #666666; -font-size: 80%; -} -span.musictime { -vertical-align: middle; -display: inline-block; -text-align: center; -} -span.musictime, span.musictime span.top, span.musictime span.bottom { -padding: 1px 0.5px; -font-size: xx-small; -font-weight: bold; -line-height: 0.7em; -} -span.musictime span.bottom { -display: block; -} -ul { -list-style-type: none; -} -.splitListTable { -margin-left: 0; -} -.splitListTable td { -vertical-align: top; -} -.numberedItem { -text-indent: -3em; -margin-left: 3em; -} -.numberedItem .itemNumber { -float: left; -position: relative; -left: -3.5em; -width: 3em; -display: inline-block; -text-align: right; -} -.itemGroupTable { -border-collapse: collapse; -margin-left: 0; -} -.itemGroupTable td { -padding: 0; -margin: 0; -vertical-align: middle; -} -.itemGroupBrace { -padding: 0 0.5em !important; -} -div.figure { -text-align: center; -} -.figure { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.floatLeft { -float: left; -margin: 10px 10px 10px 0; -} -.floatRight { -float: right; -margin: 10px 0 10px 10px; -} -p.figureHead, .par.figureHead { -font-size: 100%; -text-align: center; -} -.figAnnotation { -font-size: 80%; -position: relative; -margin: 0 auto; -} -.figTopLeft, .figBottomLeft { -float: left; -} -.figTopRight, .figBottomRight { -float: right; -} -.figure p, .figure .par { -font-size: 80%; -margin-top: 0; -text-align: center; -} -img { -border-width: 0; -} -td.galleryFigure { -text-align: center; -vertical-align: middle; -} -td.galleryCaption { -text-align: center; -vertical-align: top; -} -tr, td, th { -vertical-align: top; -} -tr.bottom, td.bottom, th.bottom { -vertical-align: bottom; -} -td.label, tr.label td { -font-weight: bold; -} -td.unit, tr.unit td { -font-style: italic; -} -td.leftbrace, td.rightbrace { -vertical-align: middle; -} -span.sum { -padding-top: 2px; -border-top: solid black 1px; -} -table.inlinetable { -display: inline-table; -} -table.borderOutside { -border-collapse: collapse; -} -table.borderOutside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -} -table.borderOutside .cellHeadTop, table.borderOutside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderOutside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellLeft, table.borderOutside .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellRight, table.borderOutside .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside { -border-collapse: collapse; -} -table.verticalBorderInside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border-left: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadTop, table.verticalBorderInside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellLeft, table.verticalBorderInside .cellHeadLeft { -border-left: 0 solid black; -} -table.borderAll { -border-collapse: collapse; -} -table.borderAll td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadTop, table.borderAll .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellLeft, table.borderAll .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellRight, table.borderAll .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -tr.borderTop td, tr.borderTop th, th.borderTop, td.borderTop { -border-top: 1px solid black !important; -} -tr.borderRight td, tr.borderRight th, th.borderRight, td.borderRight { -border-right: 1px solid black !important; -} -tr.borderLeft td, tr.borderLeft th, th.borderLeft, td.borderLeft { -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderBottom td, tr.borderBottom th, th.borderBottom, td.borderBottom { -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderHorizontal td, tr.borderHorizontal th, th.borderHorizontal, td.borderHorizontal { -border-top: 1px solid black !important; -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderVertical td, tr.borderVertical th, th.borderVertical, td.borderVertical { -border-right: 1px solid black !important; -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.borderAll { -border: 1px solid black !important; -} -tr.noBorderTop td, tr.noBorderTop th, th.noBorderTop, td.noBorderTop { -border-top: none !important; -} -tr.noBorderRight td, tr.noBorderRight th, th.noBorderRight, td.noBorderRight { -border-right: none !important; -} -tr.noBorderLeft td, tr.noBorderLeft th, th.noBorderLeft, td.noBorderLeft { -border-left: none !important; -} -tr.noBorderBottom td, tr.noBorderBottom th, th.noBorderBottom, td.noBorderBottom { -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderHorizontal td, tr.noBorderHorizontal th, th.noBorderHorizontal, td.noBorderHorizontal { -border-top: none !important; -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderVertical td, tr.noBorderVertical th, th.noBorderVertical, td.noBorderVertical { -border-right: none !important; -border-left: none !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.noBorderAll { -border: none !important; -} -.cellDoubleUp { -border: 0 solid black !important; -width: 1em; -} -td.alignDecimalIntegerPart { -text-align: right; -border-right: none !important; -padding-right: 0 !important; -margin-right: 0 !important; -} -td.alignDecimalFractionPart { -text-align: left; -border-left: none !important; -padding-left: 0 !important; -margin-left: 0 !important; -} -td.alignDecimalNotNumber { -text-align: center; -} -table.alignedtext, table.alignedverse { -border-collapse: collapse; -} -table.alignedtext td { -vertical-align: top; -width: 50%; -} -table.alignedverse { -vertical-align: top; -} -table.alignedtext td.first, table.alignedverse td.first { -border-width: 0 0.2px 0 0; -border-color: gray; -border-style: solid; -padding-right: 10px; -} -table.alignedtext td.second, table.alignedverse td.second { -padding-left: 10px; -} -table.alignedverse td.first, table.alignedverse td.second { -width: 45%; -} -table.alignedverse td.lineNumbers { -width: 10%; -} -body { -padding: 1.58em 16%; -} -.pageNum { -display: inline; -font-size: 8.4pt; -font-style: normal; -margin: 0; -padding: 0; -position: absolute; -right: 1%; -text-align: right; -letter-spacing: normal; -} -.marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -left: 1%; -position: absolute; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -} -.right-marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -right: 3%; -position: absolute; -text-indent: 0; -text-align: right; -width: 11% -} -.cut-in-left-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: left; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -padding: 0.8em 0.8em 0.8em 0; -} -.cut-in-right-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: right; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: right; -padding: 0.8em 0 0.8em 0.8em; -} -span.tocPageNum, span.flushright { -position: absolute; -right: 16%; -top: auto; -text-indent: 0; -} -.pglink::after { -content: "\0000A0\01F4D8"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.catlink::after { -content: "\0000A0\01F4C7"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.exlink::after, .wplink::after, .biblink::after, .qurlink::after, .seclink::after { -content: "\0000A0\002197\00FE0F"; -color: blue; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.pglink:hover { -background-color: #DCFFDC; -} -.catlink:hover { -background-color: #FFFFDC; -} -.exlink:hover, .wplink:hover, .biblink:hover, .qurlink:hover, .seclin:hover { -background-color: #FFDCDC; -} -body { -background: #FFFFFF; -font-family: serif; -} -body, a.hidden { -color: black; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -text-align: center; -font-variant: small-caps; -font-weight: normal; -} -p.byline { -text-align: center; -font-style: italic; -margin-bottom: 2em; -} -.div2 p.byline, .div3 p.byline, .div4 p.byline, .div5 p.byline, .div6 p.byline, .div7 p.byline { -text-align: left; -} -.figureHead, .noteRef, .pseudoNoteRef, .marginnote, .right-marginnote, p.legend, .verseNum { -color: #660000; -} -.rightnote, .pageNum, .lineNum, .pageNum a { -color: #AAAAAA; -} -a.hidden:hover, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover { -color: red; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6 { -font-weight: normal; -} -table { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.tablecaption { -text-align: center; -} -.arab { font-family: Scheherazade, serif; } -.aran { font-family: 'Awami Nastaliq', serif; } -.grek { font-family: 'Charis SIL', serif; } -.hebr { font-family: Shlomo, 'Ezra SIL', serif; } -.syrc { font-family: 'Serto Jerusalem', serif; } -/* CSS rules generated from rendition elements in TEI file */ -.imprint { -color: gray; text-align: center; -} -/* CSS rules generated from @rend attributes in TEI file */ -.xd31e1622 { -text-align:center; vertical-align:middle; font-size:x-large; width:33%; -} -.xd31e1623 { -text-align:center; vertical-align:middle; -} -.cover-imagewidth { -width:560px; -} -.xd31e93 { -font-size:x-large; -} -.xd31e95 { -font-size:small; -} -.xd31e99 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e1615 { -text-align:center; font-size:xx-large; -} -.xd31e1619 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; font-weight:bold; -} -.tbl\.wanted\.header { -width:100%; -} -.xd31e1626 { -font-size:xx-large; -} -.lordlisterwidth { -width:307px; -} -.xd31e1641 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; -} -.xd31e1643 { -font-size:large; -} -.xd31e1646 { -font-size:large; -} -.xd31e1649 { -text-align:center; -} -.xd31e1651 { -text-align:center; font-size:x-large; -} -.xd31e1655 { -text-align:center; font-size:large; -} -.warrant\.en { -font-size:small; border:2pt solid black; padding-left:1em; padding-right:1em; margin:1em; -} -.xd31e1666 { -font-size:x-large; text-align:center; -} -.xd31e1670 { -font-weight:bold; text-align:center; -} -.warrant\.nl { -display:none; font-size:small; -} -.xd31e1778 { -text-align:center; font-weight:bold; font-size:large; -} -.xd31e1883 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e1885 { -font-size:medium; -} -@media handheld { -} -/* ]]> */ </style> -</head> -<body> -<div lang='en'> -<p style='text-align:center; font-size:1.2em; font-weight:bold'>The Project Gutenberg eBook of <span lang='nl'>Lord Lister No. 0010: De beeltenis der Indische</span>, by Kurt Matull</p> -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online -at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you -are not located in the United States, you will have to check the laws of the -country where you are located before using this eBook. -</div> -</div> - -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:1em; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Title: <span lang='nl'>Lord Lister No. 0010: De beeltenis der Indische</span></p> -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:0; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Authors: Kurt Matull</p> -<p style='display:block; margin-top:0; margin-bottom:0; margin-left:2em;'>Theo Blakensee</p> -<p style='display:block; text-indent:0; margin:1em 0'>Release Date: February 19, 2022 [eBook #67442]</p> -<p style='display:block; text-indent:0; margin:1em 0'>Language: Dutch</p> - <p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:0; margin-left:2em; text-indent:-2em; text-align:left'>Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg</p> -<div style='margin-top:2em; margin-bottom:4em'>*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK <span lang='nl'>LORD LISTER NO. 0010: DE BEELTENIS DER INDISCHE</span> ***</div> -<div class="front"> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first"></p> -<div class="figure cover-imagewidth" id="cover-image"><img src="images/lordlister0010-front.jpg" alt="Oorspronkelijke voorkant." width="560" height="720"></div><p> -<span class="pageNum" id="pb1">[<a href="#pb1">1</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e93">☞ Elke aflevering bevat een volledig verhaal. ☜ -</p> -<p class="xd31e95">UITGAVE VAN DEN „ROMAN-BOEKHANDEL VOORHEEN A. EICHLER”, SINGEL 236,—AMSTERDAM. -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="body"> -<div id="ch1" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch1.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<div class="figure"><img src="images/p0010-01.png" alt="DE BEELTENIS DER INDISCHE." width="720" height="227"></div> -<h2 class="super xd31e99">DE BEELTENIS DER INDISCHE.</h2> -<h2 class="label">EERSTE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">HET NIEUWE LID DER LONDENSCHE VEREENIGING VOOR LUCHTREIZIGERS.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">De voorzitter van de Londensche Vereeniging van Luchtreizigers, sir Warren, liep met -groote stappen heen en weer in het smaakvol ingerichte clublokaal, terwijl een heer, -evenals hij gekleed in sportkostuum, die een glas warme groc naast zich had staan, -hem met een minachtenden blik met de oogen volgde. -</p> -<p>„Ge kunt zeggen wat ge wilt, <span class="corr" id="xd31e107" title="Bron: mr.">Mr.</span> Hugglepech, als uw redeneering steek hield, zou het vreeselijke ongeluk op onze „Nike” -niet gepasseerd zijn! -</p> -<p>„Ge zult toch zelf wel moeten toestemmen, dat de stuurinrichting niet in orde was.<span class="corr" id="xd31e112" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p>De neerdaling had inderdaad niet ongelukkiger kunnen zijn. Het is nog een groot geluk -geweest, dat de dappere heeren in de dennen zijn terechtgekomen, anders waren zij -er slecht aan toe geweest. -</p> -<p>„Maar de Nike is in flarden en wij kunnen lang wachten, eer wij weer een bruikbaren -ballon terug hebben!” -</p> -<p>„Luister eens, Sir Warren,” antwoordde de andere heer, die kapitein en ingenieur der -Londensche club was, „ten slotte is het geheele ongeluk zeker mijn schuld!<span class="corr" id="xd31e118" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als gij een zondebok noodig hebt, zoek dan iemand anders dan mij. Of herinnert gij -u niet, hoe dikwijls ik de beide heeren heb gewaarschuwd, om met hun geringe ervaring -niet met de proefmachine op te stijgen?<span class="corr" id="xd31e123" title="Niet in bron">”</span> -</p> -<p>Maar de beide heethoofden luisterden niet naar goeden raad!<span id="xd31e127"></span> -</p> -<p>„Ja wel, ja wel!” antwoordde de voorzitter, „ik heb het hun zelf ook ontraden en gij -eveneens, dat is waar! Maar kapitein, gij zult toch moeten toegeven, dat het roer -weigerde!” -</p> -<p>Kapitein Hugglepech sloeg met de vuist op tafel, nam zijn pijpje uit den mond en sprak: -</p> -<p>„Sir Warren, laat mij nu met uwe beschuldigingen met rust, begrepen? Aan dit ongeluk -is, als ik het <span class="pageNum" id="pb2">[<a href="#pb2">2</a>]</span>ronduit zeggen mag, niemand anders schuldig dan gij zelf, mijn waarde! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Wanneer gij mij de benoodigde gelden had toegestaan, toen ik hierom vroeg, dan zou -het veel te zwakke roer door een solidere inrichting volgens deze teekening zijn vervangen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dat is mijn opvatting van de zaak, mijnheer en ik kan u het bewijs leveren! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik verbied u daarom, eenige verdere beschuldiging te uiten, welke alleen ten doel -zou kunnen hebben, mijn reputatie in discrediet te brengen en aan mijn bekwaamheden -als ingenieur der luchtscheepvaart afbreuk te doen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Gij zoudt er mij anders toe noodzaken om een gansch anderen toon tegen u aan te slaan -en zonder eenig uitstel mijn ontslag te nemen uit de club! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Mijn teekeningen en plannen zijn alle in orde! Als hier iets niet in den haak is, -dan is het zeer zeker het bestuur van de club, dat nooit op het juiste oogenblik geld -in kas heeft! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Deze woorden moogt gij en uw mede-bestuursleden u wel ter harte nemen!” -</p> -<p>Na deze woorden dronk de kapitein een flinken teug uit zijn grocglas, terwijl hij -zichzelf in zware tabakswolken hulde. -</p> -<p>„Ik verkies niet, op dezen toon toegesproken te worden!” riep de voorzitter verontwaardigd -uit. -</p> -<p>„Als gij niet voor een groote lomperd bekend stond, kapitein Hugglepech, zou ik u -uw woorden kwalijk nemen! Nu echter erger ik mij niet aan u, uw onbeschofte taal laat -mij koud!” -</p> -<p>„Wat, ik een lomperd? En mijn woorden laten u koud? Heb ik de 1000 pond, die ik voor -het stuurtoestel noodig had, gekregen of niet? Hebben de heeren den tocht ondernomen -met de proefmachine, of niet? Ik verzoek u, mij te antwoorden!” -</p> -<p>De dikke voorzitter der club haalde de schouders op. -</p> -<p>„Ik begrijp niet, waarom gij u zoo opwindt! Gij, als kapitein, hadt geen toestemming -tot den tocht mogen geven! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het is waar, wij hebben uw verzoek niet ingewilligd, maar wij konden het niet! Er -is geen geld in kas! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Verder wil ik u geen verwijten maken! Laten wij vrede sluiten, Hugglepech!” -</p> -<p>Sir Warren naderde den kapitein en stak hem de hand toe, waarin deze aarzelend en -mopperend de zijne legde. -</p> -<p>De president nam een stoel en sprak op fluisterenden toon: -</p> -<p>„Het voornaamste is, dat wij onzen ballon zoo spoedig mogelijk weer voor de opstijging -gereed hebben, want anders gaat de heele club naar den grond! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dit ongeluk heeft alle medeleden afgeschrikt en wij zouden heel licht onze invloedrijkste -leden kunnen verliezen!” -</p> -<p>„Ik heb maling aan die ezels!” riep Hugglepech, terwijl hij op tafel sloeg. „Zij willen -hun neus in onze zaken steken en als ik beweer, dat wij nog 1000 pond noodig hebben -voor een roer, hebben zij het recht niet, hun schouders op te halen, dan moeten zij -het geld verschaffen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Men moet zich schamen voor de Duitschers, die millioenen over hebben voor hun Zeppelin! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het is bijna niet te gelooven, dat Engelschen zoo krenterig kunnen zijn! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar dat is het waarschijnlijk ook niet. Er moet dunkt mij, veel geld in kas zijn!” -</p> -<p>De president krabde zich achter het oor. -</p> -<p>„Een vervloekt klein beetje, kapitein!” antwoordde hij. -</p> -<p>„Gij hebt gelijk, de vereeniging is verduiveld krenterig en nu is het omhulsel ook -nog aan flarden! Hoe wij dat alles zullen betalen, is mij een raadsel!” -</p> -<p>„Hohoho!” lachte de <span class="corr" id="xd31e189" title="Bron: aeronaut">aëronaut</span> spottend, „dat komt jullie toe! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Eerst was het zaakje met 1000 pond te verhelpen, nu echter kost het zeker 7000 of -8000, 100 niet 10,000! Dat is nog niet vast te stellen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En het geld moet toch bijeen gebracht worden, als niet de Londensche Club van Luchtschippers—en -dat zou een schande zijn voor Engeland—te niet zal gaan!” -</p> -<p>De president keek bezorgd voor zich. -</p> -<p>„Een gelukkige tocht zou ons een groot aantal nieuwe leden hebben aangebracht! Daarom -liet ik ten slotte de twee enthousiasten hun plan doorzetten. Maar nu dit ongeluk—hoe -komen we aan geld? Vervloekte strop hebben we!” -</p> -<p>Kapitein Hugglepech knikte met een spottenden glimlach. -<span class="pageNum" id="pb3">[<a href="#pb3">3</a>]</span></p> -<p>„Nu bekent gij eindelijk zelf, dat het uw schuld is! Bravo! Nu is het parool: geld, -of liever goud! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Kijk uw kas eens na, Warren! Zonder geld is geen herstel mogelijk! Laat de Lords en -groote fabrikanten opdokken, zij hebben immers genoeg! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Laat hen Engelands eer hooghouden! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Open een bedelpartij voor ’s Lands belang en houd niet op, voordat gij minstens 10,000 -pond hebt losgekregen!” -</p> -<p>„Brrr!” klonk het ontsteld van Sir Warrens lippen. „Maar ik zie ook geen anderen uitweg, -als het goud ons tenminste niet uit den hemel wordt toegezonden.” -</p> -<p>Op dit oogenblik kwam een bediende der Club de kamer binnen en overhandigde den president -twee visitekaartjes. -</p> -<p>„Drommels!” riep Sir Warren op gedempten toon uit, „zouden dit misschien twee engelen -uit den hemel zijn? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>—Mr William P. Shaw—Chicago, <span class="corr" id="xd31e220" title="Bron: mr.">Mr.</span> Robert Bentley Shaw—Chicago! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Kapitein, is dat niet de wereldberoemde milliarden-firma?” -</p> -<p>„Die moet ge uitpersen, president! Gij verstaat die kunst trouwens meesterlijk, dat -moet ik bekennen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als wij die twee in onze vereeniging hadden, was onze „Nike” spoedig weer in gereedheid! -Dat is zeker!” -</p> -<p>De beide clubleden wisselden een veelbeteekenenden blik. -</p> -<p>Daarop stond Sir Warren op, hij was nu van top tot teen de voorzitter der Club en -op levendigen toon sprak hij: -</p> -<p>„Natuurlijk, met het grootste genoegen! Laat de heeren binnen!” -</p> -<p>De bediende opende de deur. -</p> -<p>Een heer van middelbaren leeftijd, van lange, slanke gestalte en met een echt Amerikaansch -voorkomen, trad, vergezeld door een jongeren heer, het vertrek binnen, waar beiden -door den president zeer vriendelijk werden begroet<span class="corr" id="xd31e237" title="Niet in bron">.</span> -</p> -<p>„Mijn neef en ik,” ving de oudste aan, „stellen bijzonder veel belang in de luchtscheepvaart. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Wij hebben zooveel goeds gehoord van uw systeem, dat wij, indien gij het goedvindt, -de „Nike” gaarne zouden willen bezichtigen!” -</p> -<p>Sir Warren verwenschte het noodlot. -</p> -<p>Kapitein Hugglepech was intusschen ook opgestaan en bromde: -</p> -<p>„Zeer jammer, juist nu onmogelijk!” -</p> -<p>De president beijverde zich om Mr. Hugglepech voor te stellen als de uitvinder van -het „Nike”-systeem<span id="xd31e249"></span> en als kapitein en <span class="corr" id="xd31e251" title="Bron: aeronautisch">aëronautisch</span> technicus der Vereeniging. -</p> -<p>Mr. Shaw uit Chicago, of hij milliardair was of niet, was verrukt en drukte den braven -ingenieur steeds opnieuw de hand. -</p> -<p>„Neen maar, Robert, dat treft al heel gelukkig,” sprak hij tot den jongen man, dien -hij als zijn neef had voorgesteld, „dat wij bij ons eerste bezoek al dadelijk kennis -kunnen maken met den genialen uitvinder van het Nike-systeem, dat alle andere verre -overtreft! Dat is heerlijk!” -</p> -<p>Kapitein Hugglepech bloosde als een schoolmeisje bij die woorden van lof en bij de -handdrukken van <span class="corr" id="xd31e258" title="Bron: de">den</span> beroemden man uit Chicago. -</p> -<p>Hij luisterde met aangeboren bescheidenheid, die steeds bij groote uitvinders past, -naar de woorden van den Amerikaan, die stormenderhand het hart van den ruwen kapitein -had gewonnen. -</p> -<p>Toen eindelijk de edele man bij het verhaal van den president over het ongeluk, dat -de „Nike” had getroffen, zelfs een heimelijken traan wegpinkte, was ook Sir Warren -geheel voor hem ingenomen. -</p> -<p>Mr. Shaw bekeek op een uitnoodiging van Hugglepech de aanwezige teekeningen en was -vol geestdrift en bewondering voor het plan van den <span class="corr" id="xd31e265" title="Bron: luchtchipper">luchtschipper</span>. -</p> -<p>Het was zelfs niet eens noodig, dat de president der Club hem voorstelde om lid van -de Londensche Vereeniging te worden. -</p> -<p>„Waar het er <span class="corr" id="xd31e271" title="Bron: opaan">op aan</span> komt, menschelijke uitvindingen van den eersten rang te steunen,” riep de Amerikaan -vol vuur uit, „zijn de Shaws uit Chicago nooit achter gebleven! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als gij het toestaat, mijnheer de voorzitter, dan treden wij onmiddellijk als lid -toe, nietwaar Robert? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik schrijf in voor mijn neef en mij—om een kleine bijdrage te leveren voor de reparatie -der onovertrefbare „Nike” van den genialen heer Hugglepech, voor het bedrag van 10,000 -dollar, op voorwaarde, met <span class="pageNum" id="pb4">[<a href="#pb4">4</a>]</span>mijn neef zelf een tocht der hooggewaardeerde Londensche Club te mogen meemaken. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Tevens hoop ik, dat de voornaamste aëronaut van den tegenwoordigen tijd, zooals ik -den kapitein Hugglepech gerust durf noemen, mij verdere bijzonderheden zal willen -mededeelen op het gebied der luchtscheepvaart. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het zou mij hoogst gelukkig maken, als ik eenmaal zelfstandig dit vervoermiddel der -toekomst zou kunnen besturen!” -</p> -<p>Kapitein Hugglepech keek, rood als een kalkoensche haan, voor zich neer. -</p> -<p>De voorzitter echter straalde van vreugde, stak eerst den heer Shaw en daarna diens -neef Bentley Shaw uit Chicago beide handen toe en heette beiden hartelijk welkom als -medeleden van de Londensche Club, die het zich tot een hooge eer rekende, zulke voorname, -verstandige en modern denkende heeren uit het vrije Amerika in haar midden op te nemen. -</p> -<p>De heer Shaw betaalde dadelijk met groot genoegen het niet onbeduidende entreegeld -in Amerikaansch goud uit en gaf Sir Warren een chèque voor een bedrag van 10,000 dollar -op de Engelsche Bank, welke deze innig gelukkig in ontvangst nam. -</p> -<p>De president en kapitein Hugglepech beloofden, ja bezwoeren bijna, dat de „Nike” zonder -uitstel gerepareerd zou worden. -</p> -<p>Inplaats van het nu geprobeerde roer zou het volkomen betrouwbare stuurapparaat volgens -Hugglepechs plannen worden aangebracht, ondanks de hooge kosten, hieraan verbonden. -</p> -<p>In dit geval stond de kapitein bij neerdaling in voor een onberispelijke werking. -</p> -<p>De beide Amerikanen hadden tot hun groot leedwezen niet veel tijd. -</p> -<p>Zij namen spoedig afscheid, nadat zij hadden beloofd, meerdere bezoeken te zullen -brengen de eerstvolgende dagen en de beide Clubgenooten bleven, bijna dronken van -geluk, alleen. -</p> -</div> -</div> -<div id="ch2" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch2.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">TWEEDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">EEN BEDE OM HULP AAN LORD LISTER</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">De leden van de Londensche Vereeniging van Luchtschippers zouden zeker meer dan verbaasd -zijn geweest, als zij hadden kunnen zien hoe hun waardige voorzitter zich gedroeg. -</p> -<p>Want nauwelijks hadden de Amerikanen onder veel buigingen van Sir Warren en kapitein -Hugglepech het Clubgebouw verlaten, of deze beide waardige heeren vielen in elkaars -armen en voerden te zamen een dans uit, waarvan men niet met de noodige zekerheid -kon bepalen of het een Indiaansche krijgsdans of een verbeterde Cakewalk moest voorstellen. -</p> -<p>Maar ook de beide Amerikanen keken elkaar lachend aan, toen zij met veerkrachtige -schreden het zuidwestelijk deel der reuzenstad aan de Theems doorliepen, waar de Club -van Luchtschippers haar vereenigingslokaal en ballonhal had. -</p> -<p>Per electrische tram begaven zij zich naar het westelijk gedeelte van Londen, waar -de oudste der beide heeren een mooi landhuis bewoonde. -</p> -<p>Het was intusschen middag geworden en toen zij het gebouw van een der groote couranten -passeerden, snelden juist de krantenjongens als bezeten te voet of per rijwiel naar -alle richtingen, terwijl zij met luider stem uitriepen: -</p> -<p>„Een nieuwe streek van Raffles!—Raffles, de groote onbekende! Scotland Yard beetgenomen!—<span class="pageNum" id="pb5">[<a href="#pb5">5</a>]</span>De cigarenkoker als bom!—De meesterdief verdwenen!”— — -</p> -<p>Glimlachend keken de beide Amerikanen elkaar aan. -</p> -<p>„Hola, boy!” riep de oudste, „dat moet ik lezen! Een verduivelde kerel, die Raffles! -Wat zeg jij ervan Ch—drommels! ik bedoel: neef Robert uit Chicago! Daar moet ik eerst -nog aan wennen!” -</p> -<p>„Zeg, oom Shaw! Weet je waarover ik me verwonder? Hoe zouden die slimme verslaggevers -het klaarspelen, om dat zaakje nu alweer in alle bijzonderheden aan het lezend publiek -te kunnen opdisschen?” -</p> -<p>De Amerikaansche oom lachte, terwijl hij de krant betaalde en het artikel over Raffles -doorvloog. -</p> -<p>„Ik begrijp wel, hoe ze er aan komen, Cha—Robertje! Dat heeft een goed vriend van -inspecteur Baxter gedaan en dien zullen we wel niet al te ver van Scotland Yard moeten -zoeken!” -</p> -<p>„Maar vertel me eens, Edward— — —” -</p> -<p>„Sst! Sst! Mijn jongen! Niet zoo onbescheiden! Mijn naam is tot nader order Shaw uit -Chicago en daarbij blijft het!” -</p> -<p>Lord Lister, want hij was het, kneep zijn aangenomen neef glimlachend in het oor. -</p> -<p>„Nu ja, dierbare oom! Wij zijn nu immers onder ons! Maar wat wil je om ’s-Hemels wil -uithalen met de eerlijke leden van de Luchtscheepvaart-Vereeniging? Dat begrijp ik -niet al te best en het bedrag, dat je hun hebt toegestaan, lijkt mij voor een gewone -grap wel een beetje heel hoog, in aanmerking genomen onze uitgemergelde kas. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Neem mij niet kwalijk, als ik uit groote bezorgdheid soms te ver ga, maar— —” -</p> -<p>„Nu ja, Charly, je hebt gelijk, het was eigenlijk geen eerlijke zaak, maar er kunnen -zich omstandigheden voor doen, waaronder het zeer nuttig is, dat Raffles op de hoogte -is van de nieuwste uitvindingen der moderne wetenschap. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Een kerel als Raffles moet alles kennen en in geval van nood zelfs een luchtschip -kunnen besturen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Trouwens, ik ben niet geheel onervaren op het gebied der techniek, want hoewel voor -mij, als zoon van een Lord, de technische studie slechts bijzaak was en wij in Eton -en Priford hoofdzakelijk aan sport deden, toch heb ik daar met mijn niet al te slechte -hersenen meer geprofiteerd dan men zou denken. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik zal mijn studies nu voltooien en—ik heb zoo mijn eigen plannetjes, die ik je te -gelegener tijd wel zal meedeelen!” -</p> -<p>„En ik?” vroeg Charly nieuwsgierig. „Ik stel bijzonder veel belang in die dingen! -Ik zal al mijn best doen om mij in de geheimen der luchtscheepvaart in te werken!” -</p> -<p>„Dat spreekt vanzelf! Ik denk, dat je er spoedig achter zult zijn—nu, wij zullen zien!” -</p> -<p>De electrische tram voor West-end naderde en bracht de twee heeren met de gewone snelheid -naar de halte vlak bij hun villa. -</p> -<p>Met haastige schreden liepen beiden onder de oude boomen en langs de bloeiende heesters -naar het niet al te groote, maar aangenaam, gerieflijk en weelderig ingerichte buitenverblijf, -dat door het groen bijna geheel voor de blikken der voorbijgangers verborgen was. -</p> -<p>Op dit oogenblik kwam een man, die voor het huis scheen te hebben gewacht, met haastige -schreden naar de beide heeren toe, teleurgesteld bleef hij echter vlak bij hen staan, -terwijl hij met een verontschuldiging zijn hoed afnam. -</p> -<p>„Ik meende kennissen te zien, heeren! Maar ik merk, dat ik mij vergist heb!” -</p> -<p>Hij wilde reeds met een beleefde buiging heengaan. -</p> -<p>Lord Lister klopte hem op den schouder en sprak. -</p> -<p>„Nietwaar, Fred, we hebben ons goed vermomd. Ik heb me trouwens ook alle mogelijke -moeite gegeven om mijn leermeester in het schminken van Drurylane-theater geen schande -aan te doen.” -</p> -<p>En tot Charly gericht, vervolgde hij: -</p> -<p>„Hoe vindt je dat, Charly! De brave Fred herkent ons zelfs niet. Dat is toch uiterst -vleiend!” -</p> -<p>De oude kamerdienaar was stom van verbazing en staarde de beide heeren met open mond -aan. -</p> -<p>Daarop echter greep hij de hand van zijn geliefden jongen meester, dien hij reeds -als knaap op zijn arm had gedragen, en drukte ontroerd eene kus op de blanke vingers. -</p> -<p>„Fred, Fred!” lachte de Lord op goedigen toon, „als Mr. Baxter van Scotland Yard eens -zag, dat jij den grootsten misdadiger de hand kust!” -</p> -<p>„O, lieve, goede heer! Gelukkig, dat ik beter weet! Ik weet wel, dat gij alle noodlijdenden -helpt en dat uwe zoogenaamde misdaden slechts de straffen zijn, <span class="pageNum" id="pb6">[<a href="#pb6">6</a>]</span>welke gij den door de wet beschermden schurken oplegt. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En wel hebt gij, mijn lieve, goede heer, daartoe het recht! Want heb ik niet met eigen -oogen gezien, hoe de woekeraars en bloedzuigers den armen admiraal, uw ruwen maar -goedhartigen vader, geen gelukkig of rustig oogenblik meer lieten, totdat hij geen -raad meer wist en zijn toevlucht zocht tot het pistool? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En dat alles was alleen het werk van den jongeren broer van onzen admiraal, die nu -Lord Lister van het kasteel Canaroon is, dit wist iedereen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het was immers heel gemakkelijk, om achter den rug van den admiraal, als deze op de -verre zeeën vertoefde, te stoken en te liegen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ja, ja, Lord Edward, schurken hebben u uw rechtmatig erfdeel ontstolen, en gij hebt -honderdmaal gelijk, als gij u wreekt! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En als er eerlijke lui in de Jury zitten wanneer het eenmaal zoover mocht komen, dan -verzeker ik u, en ik zal voor u getuigen, als ik nog tot de levenden behoor, dat geen -van hen u uwe daden kwalijk zal nemen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zij zullen u schitterend vrijspreken en u zoo mogelijk nog een prijsje geven voor -uw ridderlijk optreden, voor uw afstraffing van misdadigers en woekeraars en voor -alle weldadige hulp, die uw gezegende handen hebben verschaft aan armen en noodlijdenden!” -</p> -<p>„Nu Fred,” antwoordde de Lord op schertsenden toon, terwijl zij het huis naderden, -„ik wil het toch liever niet laten aankomen op het gunstige oordeel van een Jury, -zoolang ik het vermijden kan! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Juist daarom hebben wij ons tijdelijk in deze pseudo-Amerikaansche huid gestoken. -Ik heb de eer, mij aan je voor te stellen als den grooten milliardair van de Vereenigde -Staten, Mr. Shaw en dit is mijn neef, de veelbelovende Mr. Robert Bentley-Shaw. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Onthoud de namen goed! Jij weet van niets en je meester is voor zoover hij het jou -heeft meegedeeld, een reis om de wereld begonnen; je weet natuurlijk niet, in welke -richting of langs welken weg!” -</p> -<p>„Dat spreekt vanzelf, mijnheer! Ik heb tranen gelachen, toen de heeren van Scotland -Yard zoo beleefd miss Walton en mij hielpen om den koffer op te laden! Want ik wist -immers, dat hij leeg was geweest en ik begreep, wat erin verborgen was!” -</p> -<p>„Sst, Fred, mondje dicht! Ik weet, dat ik je vertrouwen kan, maar je hebt één gebrek!” -</p> -<p>„O, mijnheer, hoe zou ik—” -</p> -<p>„Ja, Fred, één fout heb je en die <span class="corr" id="xd31e384" title="Bron: hadt">had</span> je al in mijn jeugd. Toen reeds pochte je te veel op de kwajongensstreken van je -jongen meester en daardoor heb je mij menig standje bezorgd. Ik hoop intusschen, dat -je die gewoonte hebt afgeleerd en niet weer in die beminnelijke fout zult vervallen!” -</p> -<p>Fred moest met komische wanhoop toegeven. Hij beloofde echter, zich in dat opzicht -geheel te zullen veranderen, hoeveel moeite het hem ook mocht kosten. -</p> -<p>Hij beijverde zich nu, zijn plichten als kamerdienaar na te komen en weldra stond -een uitstekende lunch voor de heeren gereed en men zag het duidelijk aan Fred, terwijl -hij de wijnglazen vulde, hoe goed het hem deed, zijn heer weer te mogen bedienen. -</p> -<p>Nadat Lord Lister een cigarette had aangestoken, leunde hij in zijn stoel achterover -en sprak: -</p> -<p>„Een beetje nieuwsgierig ben ik nu toch wel, Fred! Waarom ben je eigenlijk hierheen -gekomen? Want ik begrijp, dat je niet zonder reden de argusoogen van Scotland Yard -hebt getrotseerd. Buitendien heb je mijn bevel om mij alleen bij gewichtige aangelegenheden -op te zoeken.” -</p> -<p>De bediende streek met de hand door zijn haar. -</p> -<p>„Ezel, die ik ben! Uit groote blijdschap, u terug te zien, zou ik alles vergeten! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ja, het was niet gemakkelijk om onopgemerkt hier te komen. Maar ik heb Londen eerst -in alle richtingen per tram doorkruist, totdat ik eindelijk dien vervloekten detective -die „Vloo” wordt genoemd, heb verschalkt. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Enfin, het gelukte. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Aan het Oosterstation verkleedde ik mij en daar zag ik den detective nog rondloeren. -Maar hij keek rond naar een kamerdienaar en niet naar een gewoon heer, want als zoodanig -ging ik langs hem heen en nam ik een tram naar het Westend. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Toen had de speurhond mijn spoor verloren. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En hier is de brief!” Bij deze woorden haalde Fred een brief te voorschijn, welken -hij zijn meester overhandigde. -</p> -<p>„Waarom denk je, dat deze brief van zoo groot gewicht is? Ik ben zeer tevreden over -jou en je groote <span class="pageNum" id="pb7">[<a href="#pb7">7</a>]</span>voorzichtigheid, maar ongevaarlijk was je komst niet! Ondanks je goeden wil <span class="corr" id="xd31e413" title="Bron: hadt">had</span> je ons het geheele gezelschap van Scotland Yard op ons dak kunnen sturen!” -</p> -<p>„Neem mij niet kwalijk, mijnheer, maar staat op het stempel niet Canaroon te lezen? -Als het eens een boodschap was van zijn <span class="corr" id="xd31e418" title="Bron: lordschap">Lordschap</span>, uw oom! Wie weet, wat er voor u op het spel staat! En als de oude gierigaard en -woekeraar—u vergeeft mij zeker wel, dat ik uw oom zoo durf noemen?—het tijdelijke -met het eeuwige heeft verwisseld—God moge het mij vergeven—maar dat zou de gelukkigste -dag van mijn leven zijn! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zou uw <span class="corr" id="xd31e424" title="Bron: lordschap">Lordschap</span> dan niet het u zoo schandelijk onthouden erfdeel in ontvangst moeten nemen?” -</p> -<p>„Nu ja, ik moet toegeven, dat je het recht had om de zaak als gewichtig te beschouwen! -Maar die is niet te vertrouwen! Hij is de beste kracht van geheel Scotland Yard, kapitein -Baxter incluis!” -</p> -<p>„Gij kunt er zoo zeker van zijn als dat tweemaal twee vier is, dat ik hem ben ontsnapt!” -verzekerde Fred met overtuiging. -</p> -<p>„Laat ons het hopen!” antwoordde Lister, terwijl hij den brief opende. -</p> -<p>Nauwelijks had hij de weinige regels doorgelezen, of hij sprong op. -</p> -<p>Zijn oogen fonkelden en de aderen op zijn voorhoofd zwollen op. -</p> -<p>Charly keek zijn vriend en meester verschrikt aan. Zoo had hij hem nog nooit gezien. -</p> -<p>Hij voelde, dat het op dit oogenblik niet geraden zou zijn, Lord Lister tegen te spreken. -</p> -<p>Deze echter sloeg vol minachting met zijn vlakke hand op den brief. -</p> -<p>„Daarin herken ik mijn oom! Maar deze schandelijke daad zal niet geduld worden, zoo -waarachtig als ik de eigenlijke en ware erfgenaam van het kasteel Canaroon ben, zoo -waar als mijn edele vader het slachtoffer is geworden van listen en hinderlagen en -gemeene schurkenstreken!” -</p> -<p>„Dus werkelijk van mijnheer uw oom!” mompelde de oude dienaar. -</p> -<p>„Neen, deze brief is niet van mijn oom zelf, maar hij brengt mij op de hoogte van -een nieuwe schurkenstreek van dezen ontaarden afstammeling onzer familie! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het is een noodkreet van onzen ouden erfpachter, die zich, tevens uit naam van verschillende -lotgenooten, tot mij wendt. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Van jaar tot jaar heeft de oude woekeraar de pacht verhoogd, totdat ze niet meer opgebracht -kan worden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Met een beklemd hart hebben de pachters gehoorzaamd, om niet den grond te moeten verlaten, -die reeds honderden jaren door hun familie werd bebouwd. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zij hebben op betere tijden gehoopt, maar ongunstig weer en slechte oogsten hebben -hun teleurgesteld. Zij kunnen de pacht niet meer opbrengen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Deze woekeraar echter, die veel slechter is dan de jood Shylock, blijft op zijn stuk -staan. Als zij niet op den bepaalden datum betalen, worden zij volgens wet en recht -verdreven. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als bedelaars moeten zij met vrouwen en kinderen den grond verlaten, waarop hun voorouders -honderden jaren als vlijtige, degelijke landbouwers in aanzien en eer waren, en die -nooit een dag te laat hun erfpacht aan de Listers hebben opgebracht. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dat is de dank van een schurk voor honderdjarige trouwe diensten, dat men de menschen -van hun huis en hof verjaagt. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar ik wil niet, dat het zal gebeuren, want ook ik ben een Lister, en ik ben de eigenlijke -Lord, niet hij, die op het kasteel woont!” -</p> -<p>De oude Fred had de handen gevouwen en een dikke traan rolde over zijn gerimpelde -wangen in zijn grijzen baard. -</p> -<p>„Een echte Lister, dat is mijn Lord! O, ik weet het, gij zult niet dulden, dat de -trouwe, vlijtige Mac Karthy en de anderen ten gronde gaan! Het zal u gelukken, Lord -Edward, want wat gij onderneemt, daarop rust Gods zegen!” -</p> -<p>„Ja, ik zal dezen schurkenstreek verhinderen. Mac Karthy zal niet tevergeefs mijn -hulp hebben ingeroepen. Hier heb je geld, Fred! Het is goed, als je niet al te spoedig -weer in de villa verschijnt, kerel!” -</p> -<p>De Lord nam een pak bankbiljetten uit zijn portefeuille en overhandigde dit aan Fred, -die hem vol spanning aankeek. -</p> -<p>„Je vertrekt”, vervolgde de Lord, „dadelijk van hier naar Holyhead en verder per stoomboot -naar Dublin. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Daar huur of beter koop je twee goede paarden met <span class="pageNum" id="pb8">[<a href="#pb8">8</a>]</span>rijtuig en wacht op mij in de je welbekende Three-roads-Tun in de Zuidelijke voorstad. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Verder is hier een sleutel van het kleine tuinpoortje, waarvan ik als Raffles gebruik -maak. Het poortje is van buitenaf moeilijk te onderscheiden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Hiervan kan je gebruik maken, omdat ik den detective niet vertrouw. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En nu, maak je dadelijk gereed!” -</p> -<p>Fred was vol vuur. Hij had in langen tijd zijn Iersch vaderland niet gezien en vooral -het bewustzijn, er bij tegenwoordig te mogen wezen als zijn aangebeden jonge Lord -de ongelukkige pachters redde uit de klauwen van zijn vrekkigen oom, deed zijn hart -zwellen van trots. -</p> -<p>Haastig nam hij afscheid en snelde langs een hem door Lord Lister aangeduiden weg -dwars door struiken en kreupelhout naar een bijna onzichtbare houten deur in de schutting. -Het poortje was goed geolied en kon dus onhoorbaar worden geopend en gesloten. -</p> -<p>De kamerdienaar kwam dicht bij een andere villa in een andere straat uit en bereikte -onopgemerkt een daar gereedstaande omnibus, welke hem tot vlak bij het Noorderstation -bracht. -</p> -<p>Intusschen had Lord Lister een versche sigarette opgestoken en nogmaals den brief -van Mac Karthy doorgelezen. -</p> -<p>Plotseling keek hij op. -</p> -<p>„Hoorde je niets buiten in den tuin?” vroeg hij, scherp luisterend, maar met de grootste -kalmte. -</p> -</div> -</div> -<div id="ch3" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch3.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">DERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">„DE VLOO” OP HET OORLOGSVELD.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">De brave Fred was maar een matig kunstenaar in de vermommingskunst en bovendien lang -niet vlug genoeg om het, zooals hij dacht, tegen detective Marholm te kunnen opnemen. -</p> -<p>Lord Lister had het zaakje dadelijk niet vertrouwd, toen hij hoorde, dat de geslepen -Marholm, bijgenaamd „De Vloo”, zich op het oorlogsveld bevond. Hij was echter op zijn -hoede. -</p> -<p>„Mij dunkt, neef Robert”, sprak hij, „dat ik iemand op het krakende grint voor het -huis hoor rondsluipen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het zou mij verbazen, als dat niet de beroemde Vloo was! Laat eens kijken, Robert, -zie je er Amerikaansch genoeg uit om voor een detective te verschijnen? O ja, dat -zal wel gaan!” -</p> -<p>Hij wierp zelf nog een onderzoekenden blik in den spiegel en constateerde met genoegen, -dat niemand in den reeds eenigszins grijzenden heer van middelbaren leeftijd, met -zijn vollen baard, die door een vernuftig uitgevonden middel aan zijn gelaat was bevestigd, -den eleganten jongen Lord Lister zou herkennen. -</p> -<p>Nogmaals wendde hij zich tot Charly Brand. -</p> -<p>„Neef, vergeet niet, dat wij reeds een maand hier zijn, ten einde de luchtscheepvaart -te bestudeeren, zooals op onzen pas vermeld staat!” -</p> -<p>„Wat!” riep Charly vol bewondering uit, „hebben wij ook een pas?” -</p> -<p>„Natuurlijk!” antwoordde de Lord. „Ik zal wel oppassen om mij uit te geven voor iets, -wat ik niet bewijzen kan. Bovendien heb ik de beide Amerikanen zoo getrouw mogelijk -nagebootst. Zelfs de consul, die hen toch kent, heeft niets van het bedrog gemerkt!” -</p> -<p>„Maar denk je werkelijk, Edward— —” -</p> -<p>„Ik verzoek je, aan onze familierelatie te denken; Oom Shaw heet ik!” -<span class="pageNum" id="pb9">[<a href="#pb9">9</a>]</span></p> -<p>„Lieve oom, denkt ge werkelijk, dat Marholm daar buiten is?” -</p> -<p>„Natuurlijk! Fred’s vermommingen zijn geen cent waard! Maar kom nu mee om te dineeren! -En laat ons een echte <span class="corr" id="xd31e513" title="Bron: havannah">havana</span> opsteken, dat is meer Amerikaansch! Hier, waarde neef! Ik zal eenige bij mij steken! -En nu, vooruit!” -</p> -<p>De beide heeren verlieten de kamer, die Lord Lister zorgvuldig afsloot en waren door -de vestibule naar buiten gegaan, toen van rechts en links twee gestalten bliksemsnel -te voorschijn kwamen, die hun een luid „halt” toeriepen. -</p> -<p>„Wat wilt gij?” riep Lord Lister met een zoo onvervalscht Yankee-accent, dat Charly -op zijn lippen moest bijten. -</p> -<p>„Dat is een eigenaardige gewoonte in Engeland om de menschen lastig te vallen! Als -gij wilt bedelen, hier!” -</p> -<p>De „oude Amerikaan” greep in zijn vestzak en hield kapitein Baxter met voorname grootheid -een shilling voor. -</p> -<p>„Overigens sta ik het niet toe, dat men zich in mijn park ophoudt! Een volgenden keer -moet gij buiten aan het tuinhek wachten, als gij komt bedelen. Nu, pak maar aan en -maak dan dat gij wegkomt!” -</p> -<p>Kapitein Baxter was zoo overbluft, dat hij eenige oogenblikken met open mond bleef -staan. Het scheelde niet veel, of hij had den shilling aangenomen. -</p> -<p>Maar ook Marholm, want dat was de andere, keek verbaasd. -</p> -<p>Zou hij zich dan toch vergist hebben? -</p> -<p>Maar toen hij naar Scotland Yard telephoneerde, liep de achtervolgde kamerdienaar -immers nog voor het huis heen en weer. -</p> -<p>Kapitein Baxter was zijn verbazing meester geworden. -</p> -<p>„Wij zijn beambten van Scotland Yard en komen niet om te bedelen!” -</p> -<p>„<span lang="en">Very striking indeed!</span>” riep Lister op Yankee-toon uit. -</p> -<p>„Drommels, Robert, wat zeg jij ervan? Van het groote Scotland-Yard, het beroemdste -politiebureau der wereld! En zijt gij werkelijk detectives van Scotland-Yard?” -</p> -<p>Kapitein Baxter gaf zijn collega een stoot in de ribben. -</p> -<p>„Wat doe je eigenlijk, Marholm? Dit zijn de goeie niet! Dit zijn immers Amerikanen! -Ge haalt in den laatsten tijd allerlei domme streken uit!” -</p> -<p>De Vloo antwoordde niet veel. -</p> -<p>„Maar de bediende liep hier toch een heelen tijd op en neer! Ik heb hem echter niet -zien binnengaan en ook niet weer naar buiten komen.” -</p> -<p>De beide detectives keken elkaar besluiteloos aan. -</p> -<p>Het is in Engeland niet geoorloofd om zonder toestemming of zonder wettige reden iemands -eigendom binnen te dringen en Amerikanen zijn natuurlijk op de hoogte van dergelijke -voorschriften. -</p> -<p>„Het was ons een genoegen, heeren, om twee der leden van Scotland-Yard, wier roem -ook tot in Amerika is doorgedrongen, te leeren kennen! Maar wij zijn juist van plan, -te gaan dineeren!” -</p> -<p>Kapitein Baxter kreeg moed, hij nam zijn hoed af (want beiden waren in civiel) en -sprak: -</p> -<p>„Mag ik mij even aan u voorstellen: kapitein Baxter van Scotland-Yard— —” -</p> -<p>„Wat! De beroemde kapitein Baxter, van wien ik zooveel gelezen heb? Neen maar, dat -is een geluk, mijn beste kapitein! Dat had ik niet durven droomen! Onze geheele Club -zal mond en ooren openzetten, als ik dat vertel!” -</p> -<p>Lord Lister schudde bij deze woorden onophoudelijk de hand van kapitein Baxter, die -met nederigen trots deze overzeesche hulde in ontvangst nam. -</p> -<p>„En van mij zult gij misschien ook reeds gehoord hebben: Mr. William P. Shaw—in Amerika -kent ieder kind mij—uit Chicago!” -</p> -<p>„Voor den drommel!” fluisterde Marholm den kapitein toe, „dat is de grootste milliardair, -de oliekoning! Daar hadden wij bijna een leelijke flater gemaakt! Handjes thuis!” -</p> -<p>Dat de groote Amerikaansche industrieel en beursman zich aan hem voorstelde, vleide -Baxter buitengewoon. -</p> -<p>Hij knikte glimlachend. -</p> -<p>„Mijn collega, Mr. Marholm, heeft zich vergist—” -</p> -<p>„Ik weet het nog niet, kapitein,” waagde Marholm het te zeggen, „ik meende stellig, -hem herkend en hem hier voor het huis te hebben gezien!” -<span class="pageNum" id="pb10">[<a href="#pb10">10</a>]</span></p> -<p>„Zwijg, Marholm, als uw chef een zaak uitlegt aan deze Amerikaansche heeren! Het was -natuurlijk een vergissing van detective Marholm, toen hij meende, een bediende van -den grooten onbekende, Raffles, alias Lord Lister—” -</p> -<p>„Het is omgekeerd, kapitein!” viel de andere detective hem in de rede. -</p> -<p>„Gij zijt onuitstaanbaar met uw eeuwige wijsneuzigheid— —hier te zien binnengaan! -Of weet gij misschien iets van zijn aanwezigheid, heeren?” -</p> -<p>Lord Lister stond gemoedelijk zijn sigaar te rooken, met de handen in de broekszakken. -</p> -<p>„Wij zullen toch zeker niet ondervraagd worden, Robert?” -</p> -<p>„O oom, hoe kunt gij zoo iets denken! De heer Baxter is van top tot teen een gentleman! -Zoo iets zou hij u niet aandoen!” -</p> -<p>De kapitein voelde zich zeer gevleid en hief met een afwerend gebaar zijn hand op. -</p> -<p>„Maar waarde heeren, hoe zou ik! Ik vraag maar zoo terloops. Het zou voor ons van -het grootste belang zijn, een spoor te vinden! Die vervloekte Raffles zet nu reeds -een jaar lang geheel Scotland-Yard in beweging en is niet te vangen!” -</p> -<p>„Ach, mijnheer Baxter, dat moet toch een kleinigheid zijn voor iemand zooals gij! -En ook gij, geachte heer detective—hoe was uw naam ook weer?—maakt op mij den indruk, -bijzonder geschikt te zijn voor uw beroep! Toeval, heeren, enkel toeval, dat hij u -tot nu toe is ontsnapt! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik heb hartelijk gelachen om eenige zijner streken, maar voor zoo geniaal als de verslaggevers -der couranten hem aanzien, beschouw ik hem niet! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Nu ik u persoonlijk heb leeren kennen, zal ik uw werk met nog grooter belangstelling -volgen dan tot dusverre en het zal mij buitengewoon veel genoegen doen, als het u -eindelijk zal gelukt zijn, hem te vangen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En nu wilt u zeker wel een sigaar opsteken; zooals deze krijgt u ze niet veel! Ze -zijn van mijn eigen plantages op Cuba!” -</p> -<p>Bij deze woorden haalde Lord Lister een handvol uit zijn borstzak te voorschijn, die -hij hun aanbood. -</p> -<p>„Neem ze gerust, kapitein Baxter! Ik heb er nog meer van! En nu, heeren, vaarwel en -veel succes!” -</p> -<p>De beide detectives putten zich uit in dankbetuigingen. -</p> -<p>Kapitein Baxter drukte den milliardair hartelijk de hand en zoo nam men op vriendschappelijke -wijze afscheid van elkaar, zonder dat de detectives er zelfs aan hadden gedacht, de -passen der Amerikaansche heeren te vragen. -</p> -<p>Zooals wij weten, was echter Lord Lister zelfs op deze mogelijkheid voorbereid! -</p> -</div> -</div> -<div id="ch4" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch4.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">EEN WANHOPIG PACHTER.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Kalm en vriendelijk lag de pachthoeve van Mac Karthy te midden der goudgele korenvelden, -omgeven door dichtbegroeide heuvels. -</p> -<p>Vol zorgen en met gefronst voorhoofd stond de pachter, een groote, welgebouwde man -met gebruind gelaat en welig blond kroeshaar, een man van ongeveer veertig jaar, op -den drempel van zijn woning. -</p> -<p>Hij keek een jachtwagen na, waarin een vroolijk heerengezelschap naar het kasteel -reed, dat op eenigen afstand zichtbaar was. -</p> -<p>Naast hem stond zijn vrouw met roodgeweende oogen. Een ongeveer vijfjarige knaap hield -zich vast <span class="pageNum" id="pb11">[<a href="#pb11">11</a>]</span>aan haar schort, terwijl zij een kind van nauwelijks een jaar in haar armen hield. -</p> -<p>Een meisje en een jongen van 7 en 9 jaar speelden met de zorgeloosheid der jeugd in -den hof. -</p> -<p>Het rijtuig waarin het gezelschap heenreed, dat hier in de buurt een pic-nic had gehouden, -behoorde aan den eigenaar van het kasteel, Lord Edwards oom, Lord <span class="corr" id="xd31e593" title="Bron: Rainald">Raynald</span> Lister, wiens karakter wij reeds hebben leeren kennen. -</p> -<p>Hij had stil laten houden bij de boerderij en den pachter naar buiten laten roepen. -</p> -<p>In tegenwoordigheid van zijn gasten had hij hem zonder mededoogen er aan herinnerd, -dat de laatste betalingstermijn verstreken was! -</p> -<p>Als hij den volgenden dag de pacht niet tot op den laatsten cent had betaald, zou -de Lord hem met zijn gezin uit het huis laten zetten, zooals het iemand toekwam, die -niet in staat was, het luttele bedrag, dat hij aan zijn heer verschuldigd was, op -tijd te voldoen! -</p> -<p>„Och, heb nog wat geduld, Mylord!” had de pachter gebeden. „Gij weet, Lord <span class="corr" id="xd31e602" title="Bron: Rainald">Raynald</span>, dat ik altijd stipt was, evenals mijn vader en voorvaderen, die deze akkers hebben -bebouwd! Maar de pacht is te hoog en de mislukte oogst— —” -</p> -<p>„Papperlapap!” riep de Lord hoonend uit. „Ik weet het wel, de mislukte oogst en het -slechte weer hebben schuld! Ik wil daar niets meer van hooren! Jullie kunt niet huishouden -en ik heb een pachter noodig, die dat wel kan! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als je morgen niet betaalt, kan je met je heele familie naar den duivel loopen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Begrepen?” -</p> -<p>De pachter richtte zich op en keek den Lord met vasten blik aan. -</p> -<p>„Ik zal u alles betalen, maar gij moet mij uitstel geven, want, weet wel, Lord <span class="corr" id="xd31e615" title="Bron: Rainald">Raynald</span> Lister, dat ik hier erfpachter ben en dat ook ik van mijn goed recht in de Vereenigde -Koninkrijken gebruik wensch te maken? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Men kan mij niet voetstoots wegjagen, zooals gij dat denkt te doen, vooral niet, als -buiten mijn schuld de oogst mislukt is!” -</p> -<p>„Wat? Jij, ellendige boer, hebt den treurigen moed, mij zoo te durven brutaliseeren? -Dat is het gevolg van het optreden van mijn broer en ik begrijp wel, op wiens hulp -je vertrouwt! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar ik trek mij niets van al je klaagliederen en protesten aan. Geld wil ik zien! -Het mij toekomende bedrag zult ge mij morgen uittellen, anders laat ik je door de -politie van deze hoeve jagen, die mij toebehoort, al zou je op je bloote knieën om -genade smeeken! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Onthoud dat. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En Lord Edward Lister, die hongerlijder, is zoo arm als een kerkrat en kan je niet -helpen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Mijn woord is hier wet en wat ik zeg, dat gebeurt!” -</p> -<p>Met tranen in de oogen knielde nu Mary, de vrouw van den pachter, bij het rijtuig -neer: -</p> -<p>„O, Lord <span class="corr" id="xd31e638" title="Bron: Rainald">Raynald</span>, heb medelijden, ter wille van de kinderen!” -</p> -<p>Maar de pachter richtte haar met zijn krachtige hand op en beval haar, in huis te -gaan. -</p> -<p>Toen zij haar man aankeek, begreep zij, dat zij gehoorzamen moest en met haar kind -op den arm wankelde zij snikkend naar huis. -</p> -<p>„Verneder je niet nutteloos!” sprak haar man op scherpen toon. -</p> -<p>„Die man heeft een steenen hart.” -</p> -<p>„Hond, durf je mij beleedigen?” -</p> -<p>„Op scheldwoorden antwoord ik niet! Is dit alles, wat Uwe Lordschap mij te zeggen -heeft?” -</p> -<p>„Goddam! Loop naar den duivel, onbeschaamde boer!” -</p> -<p>„Dan behoef ik niet ver te gaan!” antwoordde de boer op kalmen toon, terwijl hij zich -omkeerde om naar huis te gaan— — -</p> -<p>Nu was de pachter weer met zijn vrouw en kinderen alleen, het hart vervuld van zorg -en kommer. -</p> -<p>Zij keken het rijtuig met het rumoerige gezelschap na. -</p> -<p>Pachter Mac Karthy en zijn nog steeds weenende vrouw hadden angst voor de toekomst. -Ach, zij dachten minder aan zichzelf, dan aan het harde lot, dat hun kinderen wachtte. -</p> -<p>De pachter maakte een handbeweging, alsof hij zeggen wilde: -</p> -<p>Wat helpt het! De strijd moet gestreden worden. -</p> -<p>Plotseling keek hij verbaasd op. -</p> -<p>Van de tegenovergestelde zijde als die, waarin de jachtwagen was verdwenen, zag hij -twee ruiters naderen. <span class="pageNum" id="pb12">[<a href="#pb12">12</a>]</span>Het was duidelijk te zien, dat zij naar zijn hoeve kwamen. In razende snelheid naderden -zij en het leek, alsof de paarden vleugels hadden. -</p> -<p>Mac Karthy sloeg zijn handen samen en keek met groote spanning. -</p> -<p>„Mary! Kijk eens! Zij komen naar ons huis toe! Als dat—” -</p> -<p>„Dat zal toch niet reeds de politie zijn?” riep de pachtersvrouw, terwijl zij haar -jongste kind vaster aan haar borst drukte. -</p> -<p>„Domme vrouw, spreek toch niet van politie! Neen, ik dacht aan iemand anders! En als -ik dien voorsten ruiter goed zie— —! -</p> -<p>„Dat is niemand anders dan— —” -</p> -<p>„Wien bedoel je toch? Ik heb allen moed verloren. O, Mac, wat moet er van onze kinderen -worden! Wat moeten wij zelf beginnen? Denk je, dat we van elkaar zullen moeten scheiden -en— —?” -</p> -<p>„Houd nu toch je mond, jij!— —Ja, hij is het—hij is het! O, ik wist wel, dat hij zijn -ouden Mac Karthy niet in den steek zou laten!” -</p> -<p>„Maar wien bedoel je toch, Mac? Zeg het toch, spreek dan toch! Ik verga van angst -en zenuwachtigheid! Wie is het?” -</p> -<p>„Jij bent met blindheid geslagen, Mary! Anders zou je toch dien langen, slanken man, -die den ander een heel eind vooruit is, herkennen! Zet je oogen wijd open! Herken -je hem nu nog niet? -</p> -<p>„Nu wordt alles weer goed! Ja, ik zie het! Het is onze jonge Lord! Maar wat komt hij -doen, weet hij iets van ons ongeluk?” vroeg Mary. -</p> -<p>Gedurende dit gesprek waren de beide ruiters genaderd en eindelijk sprong Lord Lister -van zijn hijgend, dampend ros, waarvan hij den pachter de teugels toewierp. -</p> -<p>„Fred,” sprak hij, „je oude beenen hebben zich dapper gehouden, dat moet ik zeggen! -Je hebt het paardrijden nog niet verleerd!” -</p> -<p>Daarop wendde hij zich tot den pachter, schudde dezen de hand en reikte toen zijn -slanke rechter aan Mary, welke deze wilde kussen, wat de trotsche Engelschman echter -belette. -</p> -<p>„Nu, Mac Karthy, daar zijn wij, om op ons erfgoed de zaakjes eens op te knappen. Weest -nu allebei maar volkomen gerust! Van de voornemens van mijn waarden oom zal niet veel -komen. Ik zal hem nog wel weten te dwingen! Gij zijt hier erfpachters en uw voorouders -hebben met en onder de mijne hier menigen strijd gestreden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het zou wat moois zijn, als het geslacht der Mac Karthy’s om een ellendig beetje geld -in den vreemde en in de ellende gedreven zou kunnen worden! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik zal er voor zorgen, dat de pacht lager wordt! Zij zal u niet als een last drukken -voortaan! Gij moet vroolijk en welgemoed uw werk kunnen doen als erfpachter, en, evenals -uw voorvaderen, als vrije, fiere mannen hier den ouden grond bebouwen!” -</p> -<p>„O, Lord Lister,” sprak de pachter met vochtige oogen, „als gij dat zoudt kunnen bewerken! -Dan zou ik u zegenen en mijn kinderen en kindskinderen na mij! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Wat wij volgens recht en billijkheid verschuldigd zijn, willen wij graag betalen! -De pacht echter, die uw oom ons heeft opgelegd, is veel te hoog en maakt ons, pachters, -allen tot bedelaars!” -</p> -<p>„Dit zal geregeld worden, Mac Karthy, ik geef u mijn woord erop! Ik zal met mijn dierbaren -oom spreken! Maar vertel mij eerst eens, hoe hoog het door u verschuldigde bedrag -is.” -</p> -<p>De pachter zweeg een oogenblik. -</p> -<p>„Hij heeft ons allen opgeslagen en ik moet nu 450 pond opbrengen!” antwoordde hij -op zachten toon. -</p> -<p>„Maar hebt gij dat kunnen aannemen, gij en de andere pachters? Dat hadt ge u niet -moeten laten welgevallen! Dat is immers belachelijk, zoo’n hoog bedrag voor uw kleine -hoeve! Neem mij niet kwalijk, Mac Karthy, maar dat was een groote dwaasheid! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Gij hadt er u met alle kracht tegen moeten verzetten. Hij had er ook niet het recht -toe, u zulke hooge lasten op te leggen, want alles staat officieel beschreven in het -archief van het kasteel Canaroon! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Nu, ik zal de zaak weer voor u opknappen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Rijd jij weer vooruit, Fred! Ik kan je nog geen rust gunnen. Kijk eens, of het oude -dienstpersoneel nog in het kasteel is. Fluister den ouden getrouwen een enkel woord -van mij in het oor, onderzoek, of ik ongemerkt in het archief kan komen en laat de -deur voor mij open. Ik zou graag onverwacht willen verschijnen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Je kunt je paard, evenals ik het zal doen, in den ouden stal links van het park brengen, -want wij zullen <span class="pageNum" id="pb13">[<a href="#pb13">13</a>]</span>de dieren misschien noodig hebben, als wij heelhuids uit Canaroon willen vertrekken!” -</p> -<p>Fred knikte zielsvergenoegd en vol zelfbewustzijn. Hij was er trotsch op, zijn heer -te mogen helpen en deze opdracht leek hem eenvoudig kinderspel. -</p> -<p>Hij zat reeds weer op zijn bruinen hengst en reed weg. -</p> -<p>De Lord nam zijn portefeuille en stelde Mac Karthy 100 biljetten van vijf pond ter -hand. -</p> -<p>„Laat je behoorlijk kwitantie geven! Of misschien is het nog beter, als Mary het bezorgt. -Span je kleinen wagen in, Mac, breng haar naar het kasteel en wacht buiten tot zij -terugkomt met de kwitantie! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Duld echter geen enkele onbeschaamdheid, Mary! Geneer je niet tegenover den ouden -vrek! Beroep je op de erfpachtspapieren, die in het archief berusten en eisch op beslisten -toon, dat de pacht weer verlaagd wordt. Gij zult u uw goede recht toch niet laten -ontnemen!” -</p> -<p>„O, mijnheer, hoe kan ik u ooit genoeg danken! Ja, nu ziet de zaak er anders uit! -Ik geloof ook, dat Mary de zaak beter kan afdoen dan ik. Zij heeft haar mond op de -rechte plaats! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Misschien ook zou ik buiten mij zelf zijn van woede als ik tegenover den ouden woekeraar -stond en als ik er aan dacht, hoeveel leed hij ons berokkend heeft. En ik ben er zeker -van, dat hij u op gemeene wijze uw erfenis ontstolen heeft!” -</p> -<p>Lord Lister glimlachte over den woordenvloed van den braven pachter, die anders weinig -spraakzaam was. -</p> -<p>„Dus flink erop los! Er is haast bij de zaak! Neem het geld, Mary, kleed je aan en -spoed u dan naar het kasteel, waar gij moet doen wat ik u heb gezegd.” -</p> -<p>Bij die woorden nam hij de teugels, die Mac Karthy om een boom had gebonden, weer -op, sprong in het zadel en reed met een vriendelijken groet in snellen draf naar het -oude kasteel zijner vaderen. -</p> -<p>Spoedig had hij den ouden witten muur bereikt, die het reusachtige park rondom het -slot omgaf en hij wendde zich naar den paardenstal, waar hij Fred’s bruintje reeds -zag staan. Hij bracht zijn paard ook daarheen, nam een tamelijk omvangrijk pakje uit -zijn zadeltasch en keek met scherpen blik om zich heen, of niemand in de buurt was. -</p> -<p>Nadat hij zich had vergewist dat hij niet bespied werd, haalde hij een zwartzijden -masker te voorschijn en bevestigde dit voor zijn gelaat. Hij drukte zijn zachten sporthoed -diep over het voorhoofd en sloop behendig het door Fred opengelaten parkhek binnen. -</p> -<p>Hier sloeg hij een door struikgewas, slingerplanten en onkruid bedekt, blijkbaar niet -meer in gebruik zijnd pad in. Het was buitengewoon moeilijk zich hier een weg te banen. -</p> -<p>Maar de jonge Lord kende hier elk plekje uit zijn gelukkige kinderjaren en was zelfs -verheugd te bemerken, dat blijkbaar niemand in langen tijd zijn voet hier had gezet. -<span class="pageNum" id="pb14">[<a href="#pb14">14</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch5" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch5.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIJFDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">HET PRAALGRAF VAN DEN ONDERKONING</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Bij een kromming van het pad verhieven zich voor hem twee grillig gevormde Indische -zuilen, die echter bijna geheel verborgen waren onder mos, klimop en reusachtige varenplanten. -Tusschen deze zuilen bevond zich een roestige ijzeren deur. -</p> -<p>Lord Lister keek oplettend om zich heen. Maar het struikgewas en de natuurlijke wildernis -van dit parkgedeelte beschutte hem volkomen voor ongewenschte blikken. -</p> -<p>Hij haalde een prachtigen stalen breekbeitel uit zijn zak te voorschijn en na weinig -moeite reeds kraakte het verroeste slot. Lord Lister was op alles voorbereid. Hij -nam nu een oliespuitje uit een zijner zakken en smeerde hiermede zoowel het oude slot -als de hengsels. -</p> -<p>De deur ging nu geruischloos open en diepe duisternis gaapte hem aan. -</p> -<p>De Lord sloot de deur weer achter zich en stak een kaars aan. Daarop daalde hij kalm -de trap af, die voor hem lag. -</p> -<p>Ongeveer twintig treden brachten hem in een phantastische Indische zaal, waarin aan -weerszijden in donkerroode steenen nissen een Indische doodkist stond. -</p> -<p>In het midden van de zaal bevond zich een rustbed, waarachter op een marmeren zuil -een glimlachend, welgedaan <span class="corr" id="xd31e738" title="Bron: Boeddha-beeld">Boeddhabeeld</span> was geplaatst. -</p> -<p>Aan dezen grafkelder was in de familiekroniek der Listers een geschiedenis verbonden, -die bevestigd werd door de opschriften op de doodkisten. -</p> -<p>Een Lord Lister, die in Indië was geweest, om daar zaken te doen voor de Oost-Indische -Compagnie en daar den rang van vice-koning had bekleed, was gehuwd met een ongehoord -rijke Indische prinses, welke hij, nadat hij zijn betrekking had neergelegd, had medegenomen -naar zijn kasteel in Engeland. -</p> -<p>Toen hij korten tijd daarna tengevolge van de klimaatsverandering stierf, was zijn -echtgenoote ontroostbaar. -</p> -<p>Zij liet, om steeds met haar man vereenigd te blijven, den onderaardschen grafkelder -bouwen in het park. -</p> -<p>Een geheime gang leidde van uit haar vertrekken in het kasteel naar het graf gewelf, -zoodat zij, als zij het graf van haar echtgenoot wilde bezoeken, haar weg niet door -het park behoefde te nemen. -</p> -<p>Men noemde dezen grafkelder algemeen in het kasteel en in de naaste omgeving daarvan -„Het praalgraf van den onderkoning.” -</p> -<p>Lord Lister legde zijn pakje op het gouden rustbed en opende het. -</p> -<p>„Mijn dappere voorvader zal het mij, denk ik, evenmin als de prinses, kwalijk nemen, -dat ik mij hier ga verkleeden.” -</p> -<p>Hij ontstak een nieuwe kaars, nam een opvouwbaren spiegel uit het pak en begon zijn -gelaat met allerlei stiften te bewerken als de volleerdste acteur. -</p> -<p>Al spoedig had het een bruinachtige tint gekregen en tevens door het aanbrengen van -bijzondere schaduwen en donkere omranding der oogen een vrouwelijke uitdrukking. -</p> -<p>Uit het meegebrachte pakket nam hij verder een prachtig geborduurd, zijden gewaad -in schrille kleuren. Nadat hij zijn rok had uitgetrokken, hulde hij zich in het zijden -gewaad. -</p> -<p>Hij bevestigde een breeden gouden armband om een zijner polsen en schoof ringen met -schitterende steenen aan zijn vingers. -</p> -<p>Daarop nam hij een pruik van pikzwarte krullen, bevestigde die op zijn hoofd en versierde -de zwarte haren met een zijden band<span class="corr" id="xd31e756" title="Niet in bron">.</span> -<span class="pageNum" id="pb15">[<a href="#pb15">15</a>]</span></p> -<p>Nadat hij zijn laarzen had uitgetrokken, zijn broekspijpen omgeslagen en gele zijden -schoenen had aangedaan, stond de vorstelijke gestalte der Indische prinses, waarschijnlijk -iets grooter dan zij het in werkelijkheid was geweest, in haar eigen grafgewelf. -</p> -<p>Met een onderzoekenden blik in den vouwspiegel bekeek zij haar eigen beeld en, het -moest gezegd worden, de vermomming was uitstekend geslaagd. -</p> -<p>Het paste echter slecht bij de zijden japon, dat de Indische vorstin nu twee blinkende -revolvers uit het pakket nam, die zij aan weerszijden in de zakken van het gewaad -verborg. -</p> -<p>Daarop pakte zij den mannenrok en de laarzen in het leeggeworden papier, rolde alles -zoo klein mogelijk op en verborg het pakje achter haar eigen doodkist, in het donkerste -hoekje van de nis. -</p> -<p>Zij liep eenige oogenblikken heen en weer, ging in gedachten verdiept op het rustbed -zitten en mompelde eindelijk: -</p> -<p>„Nu moet ik eerst een cigarette rooken!” -</p> -<p>Terwijl Raffles, in de vermomming der Indische prinses, zijn cigarette rookte, keek -hij plotseling op. -</p> -<p>Hij had een geluid gehoord. -</p> -<p>Nu hoorde hij het nog eens. -</p> -<p>Al was het nog op verren afstand, toch vernam hij duidelijk schreden. Het geluid was -in het gewelf duidelijk verneembaar. -</p> -<p>Lord Lister had zijn cigarette uit den mond genomen, trapte haar uit, opdat zij niet -door zou smeulen en wierp haar achter het graf van den onderkoning. -</p> -<p>Hij blies de kaars uit, drukte de pit tusschen zijn vingers en luisterde. -</p> -<p>De schreden kwamen nader en hij onderscheidde een zuchten als van iemand, die zwaar -ademhaalt. -</p> -<p>„Er komt iemand door de onderaardsche gang van het kasteel hierheen!” fluisterde de -Lord. -</p> -<p>„Ik ben anders niet nieuwsgierig, maar wie zou nu hier komen en welken zwaren last -zou hij dragen, dat hij zoo zucht? Daar moet ik meer van weten!” -</p> -<p>Lord Lister haastte zich, om een schuilplaats te zoeken en vond die achter de doodkist -der prinses, waar nog voldoende ruimte in de nis was. -</p> -<p>In de gedaante der vorstin kon hij bovendien geen geschiktere schuilplaats kiezen, -vooral, als hij eens lust mocht krijgen om een woordje met den bezoeker te spreken. -</p> -<p>De verrijzing der Indische prinses uit haar graf zou ook den dapperste schrik aanjagen. -</p> -<p>Daar het praalgraf vrij hoog was, behoefde hij slechts op zijn knieën te gaan zitten -om niet gezien te worden, terwijl de marmeren omlijsting hem een uitstekend steuntje -voor zijn armen bood. -</p> -<p>In gespannen verwachting keek hij in de duisternis om den hoek van het praalgraf, -vanwaar hij bij voldoende belichting de opening der gang achter het <span class="corr" id="xd31e782" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span> kon zien. -</p> -<p>Luid en zwaar naderden de schreden. -</p> -<p>Plotseling werd een zwakke lichtstraal in de gangopening zichtbaar en de <span class="corr" id="xd31e788" title="Bron: lord">Lord</span> hield zijn blik onafgewend op dezelfde plaats gericht. -</p> -<p>Zijn geduld zou beloond worden. -</p> -<p>De lichtstraal werd helderder en plotseling kwam een bejaard man hijgend den grafkelder -binnen. -</p> -<p>Hij droeg blijkbaar een zware grijze kist op den schouder, terwijl hij zichzelf bijlichtte -door middel van een electrische zaklantaarn. -</p> -<p>Hij plaatste zijn lantaarn op een uitstekende punt van het <span class="corr" id="xd31e797" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span>, nam de grijze kist voorzichtig van zijn schouder en zette haar voor de zuil neer. -</p> -<p>„Duivelsch!” bromde hij op ontevreden toon, „de slechte lucht in die vervloekte gang -en de zware kist, het is bijna te veel voor mij.” Hij wankelde naar het rustbed en -zuchtte. -</p> -<p>Toen hij echter een hoog opgeslagen kraag weer neerdeed en den slappen hoed, die zijn -gelaat gedeeltelijk had verborgen, naast zich legde om het zweet van zijn voorhoofd -te vegen, had de schoone prinses, die in de nis op haar knieën lag en haar oogen niet -durfde gelooven, zich zelf bijna vergeten en een kreet van verbazing geuit. -</p> -<p>Maar met zijn gewone zelfbeheersching onderdrukte Lord Lister zijn verbazing en dacht: -</p> -<p>„Kijk eens aan, oom Raynald! Nu ben ik toch nieuwsgierig, wat die hier te doen heeft, -wat hij met die kist gaat doen en of hij het ding of den inhoud er van hier wil verbergen.” -</p> -<p>Lord Raynald was een beetje bekomen van zijn vermoeidheid. -</p> -<p>Hij stond op en ging naar zijn kist. -<span class="pageNum" id="pb16">[<a href="#pb16">16</a>]</span></p> -<p>„Een eigenaardige lucht in zoo’n grafkelder,” sprak hij hoofdschuddend. „Als men niet -beter wist, zou men denken, dat het hier naar cigaretten en waskaarsen rook! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar nu aan het werk! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Hier zal niemand de papieren zoeken! Hier zijn zij het beste bewaard, want ik wed, -dat niemand behalve ik het geheim van <span class="corr" id="xd31e816" title="Bron: Boedha">Boeddha</span> kent, dat ik in mijn jeugd toevallig ontdekte.” -</p> -<p>Lord Edward verloor geen syllabe van de woorden van zijn oom en wendde geen oog van -hem af. Maar hoe verbaasd was hij, toen de oude Lord op het edelgesteente drukte, -dat hij reeds zoo dikwijls op de borst van het <span class="corr" id="xd31e821" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span> had bewonderd. Maar nooit had hij er aan gedacht, dat de diamant den sleutel vormde -van een geheim, dat hem nu onthuld werd. -</p> -<p>Zoodra namelijk de oude Lord op den steen had gedrukt, viel het voorste gedeelte van -het beeld tot aan de zuil neer. Lord Lister zag nu, dat de houten <span class="corr" id="xd31e826" title="Bron: Boedha">Boeddha</span> hol was en reeds lang tot geheime bergplaats had gediend, want verschillende afgesloten -vakjes werden zichtbaar. -</p> -<p>De oude Lord opende met een sleutel een der vakken en ontsloot daarna de kist, die -op den bodem stond. Hieruit nam hij een pak papieren of <span class="corr" id="xd31e831" title="Bron: dokumenten">documenten</span>, schoof ze in het geopende vak van het <span class="corr" id="xd31e834" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span> en sloot het weer. -</p> -<p>Daarop nam hij verschillende kleinere portefeuilles uit de meegebrachte kist en verdeelde -ze in de andere vakken, die hij alle zorgvuldig weer afsloot. Eindelijk lichtte hij -het voorste stuk van het beeld weer op en liet het op zijn gewone plaats weer dichtvallen. -</p> -<p>Evenals tevoren glimlachte het Indische afgodsbeeld en ook het scherpste oog had aan -dit beeld van houtsnijwerk geen verraderlijke voeg ontdekt. -</p> -<p>„Ziezoo, nu kan mijn lieve neef komen en mij voor het gerecht dagen terwille van die -pachters. Ik zal bezweren, dat er geen papieren bestaan en ten bewijze zal ik de jury -mijn geheele archief ter beschikking stellen. Dan wordt het tenminste ambtshalve afgestoft! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En ook om de juweelen der Indische prinses en om zijn erfenis mag hij komen! Hij kan -mij niets bewijzen! En ook van het intrekken der onterving van den dollen admiraal, -zijn vader, weet ik niets! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Waarom bewaar ik al die prullen eigenlijk? Ik had alles al lang moeten verbranden! -Maar ik weet niet, wat mij steeds ervan terug hield! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Enfin, alles is goed opgeborgen; hij mag gerust komen en mij ter verantwoording roepen! -Mijn advocaat zal hem de nietigheid zijner aanspraken bewijzen en zijn brutaliteit -om als erfgenaam te willen optreden en in mijn rechten te treden, zal hem afgeleerd -worden!” -</p> -<p>De liefdevolle oom lachte boosaardig en zette zijn vilten hoed weer op. -</p> -<p>Hij sloot de grijze kist weer, zette haar op zijn schouder, nam het licht weer op -en verliet, zonder om zich heen te kijken, het onderaardsche verblijf. Weldra was -hij in de gang verdwenen en aan Lord Edwards blikken onttrokken. -</p> -<p>De Indische prinses kwam nu voorzichtig uit haar schuilhoek te voorschijn. Zij snelde -naar de opening der gang en luisterde. -</p> -<p>De schreden waren bijna niet meer hoorbaar en na eenige oogenblikken was alles weer -doodstil. -</p> -<p>Edward Lister stak zijn kaars aan, liep met haastige schreden naar het <span class="corr" id="xd31e856" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span> en bleef in diep nadenken eenigen tijd voor het afgodsbeeld staan. -</p> -<p>Onrustig liep hij tusschen het beeld en het rustbed heen en weer. -</p> -<p>Eindelijk nam hij op het gouden Indische rustbed plaats en leunde met zijn linkerarm -op een der met goud bestikte zijden kussens. -</p> -<p>Diepe droefheid om zijn verloren leven maakte zich van hem meester, en deze oude schurk, -dien hij zooeven beluisterd had, was oorzaak van dit alles. Gloeiende haat laaide -in hem op, haat tegen dezen oom, tegen de maatschappij die slechts de rijken acht -en vereert en de armen verstoot en hun allerlei hinderpalen in den weg legt, die hun -beletten, zich weer op te werken. -</p> -<p>En nu, nu hij met zijn vroegere leven had afgedaan, nu hij niet meer terug kon, nu -moest hij door louter toeval vernemen, dat hij toch gelukkig had kunnen zijn! -</p> -<p>Nu begreep hij, dat hij dezen schurk, die reeds zijn vader had bedrogen en ongelukkig -gemaakt, die ook hemzelf in het verderf had gestort, in een afgrond, waaruit hij niet -meer gered kon worden, nu begreep hij, dat hij zijn oom had kunnen ontmaskeren en -bestrijden, als hij slechts het noodige geduld had gehad om af te <span class="corr" id="xd31e865" title="Bron: wachen">wachten</span> tot het juiste oogenblik gekomen was. -<span class="pageNum" id="pb17">[<a href="#pb17">17</a>]</span></p> -<p>En zijn gedachten verwijlden ook bij het liefelijke jonge meisje, dat hij te laat -op zijn levensweg had ontmoet. -</p> -<p>Waarom was dit niet een jaar eerder gebeurd, evenals deze onthulling in den grafkelder -der Indische prinses, bij het praalgraf van den vice-koning! -</p> -<p>Dan had hij gelukkig kunnen worden met de goede, lieve Miss Walton!— -</p> -<p>Lord Lister zuchtte diep. Daarop echter stond hij op en schudde zijn zwarte lokken. -</p> -<p>„Wee u, valsche, misdadige oom, gij, die mijn vader en mij in het ongeluk heb gestort. -Op een andere wijze dan gij vermoedt, zal ik met u afrekenen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik zal u daar treffen, waar gij het gevoeligst te raken zijt, in uw vuilen hartstocht -van hebzucht en gierigheid, die u tot misdadiger heeft gemaakt. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik heb nu geen medelijden meer met u, uit ontzag voor onzen familienaam! Vóór alles -wil ik nu met u afrekenen! Gij zelf verschaft mij de bewijzen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dat, wat gij het meest vreest, wat gij niet kun dragen, dat zal ik van u maken—een -bedelaar! Gij zult u ellendig en wanhopig gevoelen in uw armoede en de liefde der -menschen zal u niet troosten, zooals zij dat mij doet! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>De armste daglooner zal u van zijn drempel verstooten, want uw ondergeschikten zijn -vervuld van haat jegens u!” -</p> -<p>Groote vastberadenheid stond nu op het gelaat der prinses te lezen en haar oogen fonkelden, -alsof zij werkelijk den haat weerspiegelden eener hartstochtelijke Oostersche vrouw. -Lord Lister had zijn leed overwonnen en nam het leven, zooals het was. -</p> -<p>Kalm verving hij de afgebrande kaars door een nieuwe, daarna drukte hij op den edelsteen, -die in verbinding stond met het slot van het geheime mechaniek. Voorzichtig liet hij -het voorste gedeelte van het Boeddhabeeld naar beneden glijden en de afgesloten vakken -lagen voor hem. -</p> -<p>Zijn stalen sleutel van eigen vinding paste op de weinig ingewikkelde sloten. -</p> -<p>Het eerste vak, dat hij opende, bevatte de documenten, die de oude Lord Lister hier -had opgeborgen. Bij het licht der waskaars onderzocht hij ze. -</p> -<p>Bovenop lag de oorkonde betreffende de erfpacht van Mac Karthy; een oud perkament, -dat Patrik Mac Karthy, een der strijders onder den toenmaligen Lord Lister wegens -dapperheid aan de Bognerivier benoemde als erfpachter voor alle tijden en dat voorzien -was van de handteekening van den Lordprotector Cromwell. -</p> -<p>Behalve dit exemplaar, dat aan den Lord was toevertrouwd, bestond er waarschijnlijk -geen tweede, daar in die tijden hoogst zelden duplicaten werden afgegeven. -</p> -<p>En toch was de booswicht van plan, om den braven Mac Karthy met zijn familie van de -pachthoeve te verdrijven, hoewel hij wist, dat hij daartoe het recht niet had. -</p> -<p>En waarom? Wegens vertraging in de betaling der pacht? -</p> -<p>Wat beteekende dat kleine bedrag voor den schatrijken grondbezitter? -</p> -<p>Neen, omdat hij had vernomen, dat Mac Karthy op de hand van Lord Edward was en dat -hij zich om hulp tot den jongen Lord had gewend. -</p> -<p>De woede daarover en de bedoeling om zijn neef van allen mogelijken steun, hoe zwak -dan ook, te berooven, had den liefdevollen oom tot zulk een onmenschelijke handelwijze -tegenover zijn erfpachter doen overgaan! -</p> -<p>In hetzelfde vak lagen ook de oorkonden der tien andere pachters van de Canaroon-hoeven, -al stamden deze ook niet alle uit Cromwell’s tijd, zooals die van Mac Karthy. -</p> -<p>Lord Edward legde al deze documenten op het Oostersche rustbed. -</p> -<p>Daarop opende hij de andere vakken en de verschillende portefeuilles. -</p> -<p>Smaragden, robijnen, topazen en diamanten schitterden in prachtige Indische goudwerken. -Hij herkende onmiddellijk de familiejuweelen der prinses. -</p> -<p>Hij herinnerde zich zijn kinderjaren, toen zijn moeder, die jong gestorven was, terwijl -zijn vader op verre zeeën vertoefde, hem de zeldzaam schoone Indische sieraden had -laten bewonderen. -</p> -<p>Toen de oude Lord gestorven was, had haar valsche, oneerlijke zwager beweerd, dat -de geheele schat spoorloos verdwenen was. De admiraal, zijn broer, zou ze zich op -heimelijke wijze hebben toegeëigend en te gelde gemaakt, om speelschulden te betalen. -En de doode had zich niet kunnen verdedigen. -<span class="pageNum" id="pb18">[<a href="#pb18">18</a>]</span></p> -<p>Men geloofde Lord Raynald, zooals men ook zijn andere leugens had geloofd. -</p> -<p>Ook voor den ouden Lord, Edwards grootvader, was de gedachte aan het feit, dat zijn -oudste zoon zich aan de familiejuweelen zou hebben vergrepen, een hoofdoorzaak om -den admiraal te onterven. -</p> -<p>Met brandende oogen staarde Lord Edward naar de steenen. Daarop sloot hij de étui’s -waarin ze verborgen waren en legde alles bij de documenten neer. -</p> -<p>„Maar sprak de schurk niet van een testament? Van het herroepen der onterving van -mijn vader? Zeker, dat zei hij en tevens, dat het echte testament nog aanwezig was. -Wat beteekenen, daarbij vergeleken, de juweelen en deze papieren! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Mijn vader in zijn eer hersteld en ik de rechtmatige erfgenaam, niet alleen van den -naam, maar ook van de familiebezittingen der Listers! Ik moet het hebben! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als Raffles ooit heeft getoond een meesterdief te zijn, ook nu zal hij bewijzen, dat -geen schuilplaats voor hem verborgen kan blijven!” -</p> -<p>Met sidderende handen doorzocht hij nog eenmaal het inwendige van het afgodsbeeld; -tevergeefs echter, alles was leeg! Nergens was het testament te vinden. -</p> -<p>„IK had gedacht, dat hij ook dat hier bewaarde! Maar ik kan mij vergissen! Misschien -heeft hij het op een andere plek in het kasteel verborgen, samen met zijn geldswaardige -papieren. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Deze juweelen van mijn moeder konden hem gevaarlijk worden, ingeval er eens een gerechtelijk -onderzoek plaats mocht vinden! Het testament echter was gemakkelijk op een klein plekje -te verbergen, waar niemand het zou zoeken. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar ik zal het vinden, ik moet het ontdekken! Mijn vader moet in zijn eer hersteld -worden en de schandelijke bedrieger zal zijn rechtvaardige straf niet ontgaan!” -</p> -<p>Zorgvuldig droeg de Indische prinses de verschillende etuis achter de graftombe, waar -zij er met den rok en de laarzen één pakje van maakte. -</p> -<p>De verschillende documenten verborg Lord Lister in den wijden borstzak van het Indische -gewaad. Daarop ontstak hij een nieuwe kaars, bij welks licht de Indische prinses, -met een revolver in de rechterhand, door de onderaardsche gang met onhoorbare schreden -den weg naar het kasteel insloeg. -</p> -</div> -</div> -<div id="ch6" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch6.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">ZESDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">EEN FLINKE PACHTERSVROUW EN EEN HULPVAARDIG SPOOK.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">De avond was gevallen. Een gedeelte van het picnicgezelschap, dat den ouden gierigaard -kende en wel wist, hoe ongaarne hij gasten had, had reeds bij het park afscheid van -den ouden Lord genomen. -</p> -<p>Slechts drie heeren hadden aan zijn uitnoodiging gevolg gegeven en aan een groote -eikenhouten tafel in de hall plaats genomen, waar zij het zich bij een glas porter -of ale gemakkelijk maakten. -</p> -<p>De Lord had een ham, benevens brood en boter laten opdienen en de drie gasten, die -van twijfelachtigen adel waren en er een groote eer in stelden, met Lord Lister bevriend -te zijn, lieten zich het avondbrood zoo goed mogelijk smaken. -</p> -<p>Het hinderde hun niet, dat de oude Lord dringende zaken voorwendde en zich verwijderde -met het verzoek, zich aan zijn bier te goed te willen doen. Hij zou zijn zaken zoo -snel mogelijk afdoen en na korten tijd weer bij hen terug zijn. -</p> -<p>Het scheen echter, dat hij langer werd opgehouden dan hij aanvankelijk had vermoed, -want eerst na ruim een uur verscheen hij weer en viel uitgeput in een leunstoel. -<span class="pageNum" id="pb19">[<a href="#pb19">19</a>]</span></p> -<p>Bankier Morton uit Dublin schonk hem beleefd een glas porter in, een geliefde drank -der Engelschen. -</p> -<p>Lord Raynald nam een langen teug en zuchtte verademend. -</p> -<p>Wij weten, welke zaken hij intusschen had afgedaan. -</p> -<p>Nu voelde hij zich veilig voor alle mogelijke aanvallen en een hoonende grijnslach -misvormde zijn gelaat. -</p> -<p>Zonder genade waren de onwillige pachters aan hem overgeleverd en het allereerst zou -morgen die onbeschaamde Mac Karthy, die op zijn goed recht had gebluft, uit zijn huis -worden gezet. -</p> -<p>Lord Raynald lachte hardop en dronk vergenoegd zijn glas leeg. -</p> -<p>Een reeks leege porter- en aleflesschen bewees, dat ook de drie andere heeren gedurende -de afwezigheid van hun gastheer duchtig geproefd hadden. Zij geraakten in een goede -luim en werden spraakzamer dan ooit. -</p> -<p>„Drommels”, riep een der gasten, Sir Garnett, uit, toen een huisknecht de ouderwetsche -lampen had aangestoken, „wat is dat voor een eigenaardig Indisch vrouwspersoon, wier -portret daar levensgroot hangt? Het bruine gelaat, die groote oogen en die wonderlijke -zijden japon, zoo iets ziet men niet elken dag!” -</p> -<p>Zijn linkerbuurman stiet hem even aan en sprak: -</p> -<p>„Men kan wel zien, dat gij nog niet lang in deze buurt woont. Dat is de beroemde Indische -prinses. Onze gastheer heeft Oostersch bloed in zijn aderen! Het is een van de schoonste -legenden uit deze streek, die van de liefhebbende Indische, die, omdat het verbranden -eener weduwe niet geoorloofd is in de Vereenigde Koninkrijken, zich het beroemde mausoleum -in het park liet bouwen, zich daar met al haar schatten en juweelen naast het praalbed -van haar overleden echtgenoot neervlijde, welriekende wateren en wierook om zich heen -sprenkelde en daar stierf, om in leven en dood met haar heer en meester vereenigd -te zijn!” -</p> -<p>„Onzin!” bromde de oude <span class="corr" id="xd31e953" title="Bron: lord">Lord</span>. „Gelooft zulke verhalen toch niet! En veel juweelen en kostbaarheden zullen het -ook wel niet geweest zijn! Onze familieschat is mager en geen enkel Indisch kleinood -is er bij te vinden”. -</p> -<p>„Nu ja, Lister”, lachte de bankier geheimzinnig, „die zijn natuurlijk verdwenen. Het -is immers wel bekend, dat uw broer, de dolle admiraal, ze alle heeft verkocht, om -zijn speelschulden te betalen!” -</p> -<p>„Mijn waarde, de wereld weet van dergelijke intieme familiezaken altijd meer dan men -zelf. Ik weet niets van Indische juweelen en het zou mij zeker aangenamer zijn, als -ik met hun bezit kon pronken”. -</p> -<p>„Een prachtige vrouw!” riep de dikke sir Garnett uit. „Daar zit ras in! Zooiets krijgt -men bij ons bleek-blauw-blond en bloedloos Anglo-Saksisch type niet te zien!” -</p> -<p>„Hoor eens zoo’n ouden liefhebber! Pas maar op, Sir Garnett, dat uw vrouw u niet hoort!” -</p> -<p>„Dat mag zij,” verzekerde de landheer, „op een dood portret zal zij niet zoo jaloersch -zijn als op een levend kamermeisje! Maar zijzelf zou moeten toegeven, dat die Indische -prinses ongeëvenaard mooi is. En als ik bedenk, hoe trouw zij haar echtgenoot, den -edelen Lord Lister is geweest, dan kan ik niet anders dan vol oprechte bewondering -voor deze wonderlijke vrouw uit het verre land mijn glas te ledigen!” -</p> -<p>Sir Garnett nam zijn glas op en de anderen volgden onder een luid „hiep, hiep, hoera!” -zijn voorbeeld. -</p> -<p>Maar Sir Garnett dronk niet. Hij zette zijn glas zóó snel en hard neer, dat de inhoud -over den rand vloog en tegelijkertijd sprong hij met een afwerend handgebaar vol ontzetting -op. -</p> -<p>„Wat is er? Waarom drinkt gij niet?” riepen de anderen verbaasd uit. -</p> -<p>„Gij kunt mij gelooven of niet, maar toen ik mijn dwaze speech geëindigd had, fonkelden -en rolden de oogen der prinses!” -</p> -<p>„Hahaha!” lachte de Lord. „De brave Garnett heeft mijn porter en ale, die hem van -harte gegund zijn, een beetje te sterk aangesproken. Ik dacht niet, dat gij na een -paar onschuldige glazen reeds hallucinaties zoudt krijgen!” -</p> -<p>„Onzin!” verdedigde Sir Garnett zich, „van die paar glazen ben ik heusch niet dronken! -Maar dat die Oostersche met haar oogen draaide, weet ik zeker! Ik voel mij niet op -mijn gemak!” -</p> -<p>„Gij weet toch wel, Sir Garnett, wat de legende vertelt. Ook toen zij reeds gestorven -was, kon haar liefde nog geen rust vinden. Dikwijls zag men des nachts haar gedaante -in het park en het woud op de plekjes, waar zij het liefst met Lord Lister had vertoefd. -Ook <span class="pageNum" id="pb20">[<a href="#pb20">20</a>]</span>vertelt men, dat meermalen vanuit den grafkelder een dof zuchten en klagen wordt gehoord -en op een nacht zag een der bedienden, die bij een onweer de ramen wilde sluiten, -hoe zij met toornig gelaat hier op den stoel zat, waar nu onze vriend Buxley heeft -plaats genomen!” -</p> -<p>De magere heer met de bakkebaarden keek rillend om en schoof onwillekeurig zijn stoel -achteruit. -</p> -<p>De Lord haalde zijn schouders op en lachte. -</p> -<p>„Straks vertellen jullie nog, dat de ongelukkige prinses nu nog in mijn kasteel rondspookt! -Lieve hemel, dat zou ik toch het beste moeten weten! Mij is zij nog niet als geest -verschenen. Het zou haar ook slecht bekomen!” -</p> -<p>„Of u!” dacht de bankier. -</p> -<p>Op dit oogenblik verscheen een der bedienden, die den Lord naderde en hem fluisterend -iets mededeelde. -</p> -<p>„Laat de vrouw maar hier komen! Maar al haar gezanik zal haar niets helpen! Ik heb -genoeg van die zaak. Ik wil die weerspannige boeren eens toonen wie hier de baas is! -Is de politie verwittigd?” vroeg hij den ouden dienaar. -</p> -<p>„Om uwe Lordschap te dienen! Zij zullen morgenvroeg op het kasteel verschijnen!” -</p> -<p>„Mooi! Dan zullen wij morgen een eind maken aan deze ergerlijke zaak en Mac Karthy -kan zijn eigen weg gaan zoeken. Vinden de heeren het goed, dat ik de pachtersvrouw -laat binnenkomen?” -</p> -<p>„O, zeer zeker”, antwoordde de bankier. „Het zal zeer interessant zijn, als gij dat -wijf de waarheid zegt en haar jeremiades zullen niet zonder theatrale bekoring zijn.” -</p> -<p>„Allo, James, vul onze glazen en laat het vrouwspersoon binnen.” -</p> -<p>De Lord nam een flinken teug om de pachtersvrouw behoorlijk te kunnen ontvangen en -haar de zaak duidelijk te maken. -</p> -<p>De brave Mary Mac Karthy had haar Zondagsche kleeren aangetrokken en zag er met haar -roode keurslijfje en het donkere haar ondanks haar vele zomersproeten, alleraardigst -uit. -</p> -<p>De trek van zorg en kommer was sinds dien middag van haar gelaat verdwenen. Nu zij -in het bezit was van nog meer dan het benoodigde geld had Mary al haar zelfvertrouwen -en gewone vrijmoedigheid herkregen. -</p> -<p>Onbevreesd trad zij de hall binnen en met de grootste kalmte naderde zij het gezelschap -heeren. -</p> -<p>„Goeden avond, Mylord”, sprak zij op koelen toon terwijl zij de anderen met een hoofdknik -je groette. -</p> -<p>„U begrijpt zeker wel, waarom ik kom! Gij hebt hedenmiddag gezegd, dat de laatste -termijn waarop wij moeten betalen, morgenmiddag is. Als wij in gebreke bleven te betalen, -zouden wij door de politie uit huis en hof verdreven worden!” -</p> -<p>„<span lang="en">Allright!</span>” antwoordde de Lord, terwijl hij een sigaar opstak. „En daarbij blijft het ook, juffrouw -Mac Karthy en gij hadt u de moeite kunnen sparen, hierheen te komen! Uw smeeken en -klagen is tevergeefs! Ik zal mij er niets aan storen!” -</p> -<p>„Gij vergist u zeer, Mylord! Ik ben niet hier gekomen om te smeeken en te klagen!” -</p> -<p>Verbaasd keek de Lord haar aan. -</p> -<p>„Zijt gij misschien hier gekomen om onbeschaamde dingen te zeggen? Maak dan onmiddellijk, -dat ge wegkomt!” -</p> -<p>Mary haalde met een onverschillig gebaar de schouders op. -</p> -<p>„Ik begrijp u niet! Ik zou niet weten waarom ik zou moeten smeeken en klagen, want, -geheel volgens uw wensch, breng ik nog heden, dus voordat de door u gestelde termijn -verstreken is, het geld!” -</p> -<p>De Lord was doodsbleek geworden en staarde haar met groote oogen aan. -</p> -<p>„Wat?” riep hij uit. „Geld brengen? De pacht? de geheele pachtsom?” -</p> -<p>„De eigenlijke pachtsom is het niet! Die is veel kleiner, zooals u wel weet! Maar -voor dezen keer betaalt mijn man u ook het verhoogde bedrag, dat gij ons, arme menschen, -afperst! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik zeg u echter, dit is de laatste maal en dan betalen wij weer de oude erfpacht, -die alleen op koninklijk bevel verhoogd kan worden, niet door u! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Want, dit zeg ik u, de Mac Karthy’s zijn erfpachters van de familie Lister sinds de -dagen van Cromwell en dat kunnen wij bewijzen!” -</p> -<p>De drie gasten keken niet zonder leedvermaak den Lord aan en wachtten in gespannen -aandacht, wat hij zou antwoorden. -</p> -<p>Op het gelaat van den gastheer verscheen een trek van roofdierachtige wreedheid. -<span class="pageNum" id="pb21">[<a href="#pb21">21</a>]</span></p> -<p>„Dat zijn gemeene leugens! Maar, als gij het geld bij u hebt, betaal het hier dan -uit!” -</p> -<p>Hij schoof borden, glazen en flesschen op zij. -</p> -<p>„Ik neem deze heeren tot getuigen, dat ik de door Lord Lister verlangde pachtsom van -450 pond hier in 90 biljetten uitbetaal en tegelijkertijd tegen het bedrag der pacht -protesteer! Ik eisch, dat de pacht weer verlaagd zal worden, zooals dat schriftelijk -en op zegel is vastgesteld!” -</p> -<p>„<span lang="en">Very well!</span>” sprak de Lord opgewonden. „Eerst het geld, opdat ik kan zien of de biljetten echt -zijn! De rest zal wel terecht komen.” -</p> -<p>Mary haalde het pakje bankbiljetten, netjes ingepakt, uit haar keursje te voorschijn, -opende het en telde de biljetten op tafel uit. -</p> -<p>De oogen van den Lord vonkelden en zijn handen beefden, toen hij het geld opnam. -</p> -<p>„Ik verzoek u, deze quitantie te onderteekenen, die ik gemakshalve heb meegebracht, -anders moet ik mijn biljetten terugtrekken. In dat geval zal ik u eerst morgen in -tegenwoordigheid der politie en andere gerechtsdienaren betalen en deze heeren hier -zullen getuigen, dat het uw eigen schuld is, wanneer de pacht niet heden reeds is -afgedaan.” -</p> -<p>De Lord schuimbekte van woede. -</p> -<p>„Deze biljetten geef ik u niet terug, want ik heb alle reden om aan hun echtheid te -twijfelen!” -</p> -<p>„Wat!” riep Mary uit, vastberaden een stap dichterbij komend, „en gij schaamt u niet, -gij, oude zondaar, om een arme vrouw, die het geld met moeite heeft geleend, ervan -te beschuldigen, u valsch geld voor te leggen? En gij wilt het zonder quitantie behouden? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En gij, heeren, zit er stom en zwijgend bij en laat, als Engelsche gentlemen, een -arme vrouw in uw bijzijn beschimpen en beleedigen?” -</p> -<p>„Ja, het is waar, Lister”, sprak de bankier aarzelend. „Gij kunt onmogelijk de betaling -terugwijzen en gij zijt verplicht, de kwitantie te onderteekenen!” -</p> -<p>„Nu, geef hier, ik zal teekenen!” -</p> -<p>De Lord hield de quitantie op armslengte van zich verwijderd. Zijn gelaat werd purperrood -en zijn oogen vonkelden boosaardig. -</p> -<p>Met een hoonenden lach sprak hij: -</p> -<p>„Mooi en ik zal ook onderteekenen dat de verhoogde pacht weer tot het oude bedrag -zal worden teruggebracht, op voorwaarde, dat gij mij het document of een afschrift -daarvan vertoont, waardoor uwe aanspraken bewezen worden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar er bestaat geen oorkonde betreffende deze erfpacht, want de heele zaak is een -hersenschim van u!” -</p> -<p>„Wat, mijnheer de Lord? Een hersenschim? Hebt gij dan dat waardevolle papier, dat -eens aan een uwer voorvaderen na den slag bij de Bognerivier werd ter hand gesteld, -niet veilig in uw archief bewaard?” -</p> -<p>„Of mijn voorouders een dergelijk stuk hebben bezeten, weet ik niet. Alleen weet ik, -dat ik in het archief, ondanks alle mogelijke moeite, niet een dergelijk stuk heb -kunnen vinden!” -</p> -<p>„Dan gaat gij lichtzinnig om met officieele stukken en uw archief moet er ordeloos -uitzien, als een arme boerenfamilie documenten beter weet te bewaren dan gij! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Want ik roep u, heeren, als getuigen aan, wanneer ik het bewijs lever, dat onze bewering, -betreffende de erfpacht, gerechtvaardigd is! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Hier heb ik namelijk het document, dat een erfstuk in onze familie is en dat steeds -op de zorgvuldigste wijze is bewaard gebleven!” -</p> -<p>Mary ontvouwde het perkament en wilde het gedeelte eruit voorlezen, dat betrekking -had op de erfpacht. -</p> -<p>Maar buiten zichzelf van woede en drift sprong de Lord op en voordat zij erop verdacht -was, had hij haar het document afgenomen om het te verscheuren. -</p> -<p>Het stevige perkament bood echter weerstand. -</p> -<p>De drie gasten keken elkaar verschrikt aan. -</p> -<p>Plotseling echter gaf de dikke landedelman, Sir Garnett, een gil en sprong van zijn -stoel op, zoodat dit massieve meubel met groot lawaai omviel. -</p> -<p>„De prinses!” riep hij vol ontzetting uit. „Het spook van de prinses!” (Zie het <a href="#cover-image">titelblad</a>.) -</p> -<p>Een koude rilling liep allen, ook Lord Lister, die het slechtste geweten had, langs -den rug. -</p> -<p>Want op de plaats van het portret ontwaarden zij de werkelijke gestalte der Indische -vorstin. -</p> -<p>Vol toorn wierp zij met een enkele beweging van haar met ringen getooide hand haar -zwarte krullen naar achteren. -</p> -<p>Haar groote oogen schitterden en rolden woest en <span class="pageNum" id="pb22">[<a href="#pb22">22</a>]</span>met een koninklijk gebaar sprak zij met een grafstem: -</p> -<p>„Onderteeken, Lord Lister!” -</p> -<p>„Dat is te veel! Dat is te veel!<span id="xd31e1071"></span> Het spookt hier op het kasteel! Weg van hier!” riep Sir Garnett uit, terwijl hij -blootshoofds naar buiten snelde, om zijn paard uit den stal te halen en, als door -wolven achtervolgd, naar huis te snellen. -</p> -<p>Ook de beide andere gasten voelden zich niet op hun gemak. -</p> -<p>Zij keken beurtelings de prinses en den ouden Lord aan, die op de quitantie staarde, -welke de dappere pachtersvrouw hem weer had voorgeschoven. -</p> -<p>En met een haastig gebaar had zij het kostbare document weer in haar bezit genomen. -</p> -<p>„De prinses!” mompelde de Lord, „komen de dooden dan werkelijk terug?” -</p> -<p>Daarop echter trachtte hij het gevoel van ontzetting van zich af te schudden, dat -zich des te sterker deed gevoelen, nu hij pas een tocht naar den grafkelder had gemaakt. -</p> -<p>„Onderteeken toch, Lord Lister!” fluisterde de bankier doodelijk verschrikt. „Het -document is echt, daaraan valt niet te twijfelen, even echt als de biljetten, die -ik nauwkeurig heb bekeken!” -</p> -<p>„Neen, ik onderteeken niet! Al zouden engelen en duivels, geesten en goden mij willen -dwingen! Ik wil niet! Die Mac Karthy— —” -</p> -<p>Op dit oogenblik weerklonk een dubbele knal en de Indische prinses stond met twee -zeer moderne revolvers in de handen vóór hen, welke zij op den Lord en zijn beide -gasten gericht had. -</p> -<p>En de spookachtige altstem liet zich weer hooren: -</p> -<p>„Ik geef je nog vijf minuten bedenktijd! Heb je dan je plicht nog niet gedaan, de -quitantie niet onderteekend, dan is het met je leven gedaan, evenals met dat van je -makkers!” -</p> -<p>Een koude rilling overviel de heeren, toen zij de monden der blinkende revolvers zagen. -</p> -<p>Mary had een vulpen bij zich, die zij den Lord met een spottend glimlachje overreikte. -</p> -<p>„Dat vervloekte Indische wijf!” knarsetandde de schurk, zijn oogen onafgewend op de -dreigende revolvers gericht. -</p> -<p>Lord Raynald was als door hypnotische macht geboeid. -</p> -<p>Hij nam de pen uit de hand der boerenvrouw en zette onder het uiten van een vloek -zijn naam onder de quitantie, waarmede ook tevens de toezegging tot verlaging der -pacht was geschied. -</p> -<p>Reeds had de dappere Mary, zonder lang te aarzelen, het geschrift opgenomen en zich -naar de deur begeven, toen opnieuw de stem der prinses zich deed hooren: -</p> -<p>„Het is je geluk, valsche Lord met je onrechtmatig verkregen titel! Dit echter is -pas het begin! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>De Oostersche vorstin zal terug komen om rekening en verantwoording van je te vragen -over al de schoone titels en de millioenen die je op onrechtmatige wijze hebt verkregen, -zij zal je alles ontnemen en het, evenals het kasteel Canaroon, aan den eigenlijken -erfgenaam doen toekomen!” -</p> -<p>De beide gasten staarden Lord Raynald vol ontzetting aan. -</p> -<p>Maar de pachtersvrouw, die bij de deur was blijven staan, keerde zich om en, terwijl -zij met uitgestrekte hand naar den schurk wees, riep zij uit: -</p> -<p>„Ja, het is waar, wat de Indische prinses zegt! Hetzelfde fluistert men elkaar op -het land reeds sinds langen tijd toe!” -</p> -<p>Toen sprong de oude Lord met van woede verwrongen gelaat op, met luider stem schreeuwend: -</p> -<p>„Ellendige bedriegerij! Doorgestoken kaart! Daar steekt mijn neef Edward achter, of -de duivel mag mij halen!” -</p> -<p>Hij wilde in zijn zak grijpen om de revolver, die hij altijd bij zich droeg, te voorschijn -te halen. -</p> -<p>Op dat oogenblik echter weerklonk een hoonende lach en een donderslag weerklonk door -de hall. -</p> -<p>Een groene damp steeg voor de gestalte der prinses in de hoogte en tegelijkertijd -viel de deur der hall met luiden slag achter de pachtersvrouw dicht. -</p> -<p>Mary had het kasteel verlaten. -</p> -<p>Onwillekeurig hadden Lord Raynald en zijn gasten omgekeken. -</p> -<p>Toen zij hunne blikken weer naar de prinses richtten, was de welriekende groene damp -opgetrokken en slechts de olieschilderij der Oostersche vrouw keek op het verblufte -drietal neer. -</p> -<p>Indien een wonderlijke, zachte geur hun het tegendeel niet had verteld, zouden de -drie heeren gemeend hebben, dat alles slechts een droom was geweest. -<span class="pageNum" id="pb23">[<a href="#pb23">23</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch7" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch7.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">ZEVENDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">VOORBEREIDENDE MAATREGELEN</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Voor de pachthoeve van Mac Karthy stonden twee ruiters. -</p> -<p>De pachter hield de slanke hand van den een in zijn groote, vereelte rechter en schudde -ze krachtig telkens en telkens weer. -</p> -<p>„Duizendmaal dank, Lord Edward! Ik zal nooit vergeten, dat gij ons uit de klauwen -van dien hebzuchtigen woekeraar en schurk hebt gered! Als gij ooit iemand noodig mocht -hebben, die voor u door een vuur zou moeten gaan, roep Mac Karthy dan!” -</p> -<p>„Ik weet het, brave vriend! Ik zou u evenzeer vertrouwen als mijzelf!” -</p> -<p>En peinzend vervolgde hij: -</p> -<p>„Wie weet, of zich niet spoedig een gelegenheid voordoet, om mij je trouw te bewijzen! -Maar wij zullen het niet hopen.” -</p> -<p>„Al zou het mij het leven kosten, ik laat u niet in den steek!” riep de pachter vol -vuur uit. -</p> -<p>Ook zijn vrouw kwam naar buiten, nog steeds in haar Zondagsche kleeren. -</p> -<p>„Lord Edward!” riep zij uit, „hier is ook uw vulpenhouder met vriendelijken dank terug! -Gelukkig, dat ik wist, welke grappenmaker in het gewaad der prinses verborgen was, -want ik geloof, dat ik anders van schrik gestorven was bij de verschijning van het -spook. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar gij hebt uw rol goddelijk mooi gespeeld! Ik zou u aan uwe stem nooit herkend -hebben!” -</p> -<p>„Sst, sst!” waarschuwde de Lord, „de struiken hebben ook ooren! Mondje dicht! Jullie -hebt alleen gehoord dat het in het kasteel spookt.” -</p> -<p>„O, Lord Edward, twijfel niet aan ons!” antwoordde de pachtersvrouw met zacht verwijt. -</p> -<p>„Neen, ik twijfel niet aan u, lieve vrienden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Mac Karthy, ga dadelijk te paard zitten, begrijp je? Hier zijn de andere oorkonden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Rijd naar de tien hoeven van het Canaroon kasteel en overhandig iederen pachter zijn -document, opdat niemand hunner een cent te veel betaalt en zijn recht kan bewijzen, -als morgen de politie mocht komen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dat is de beste wraak, die jullie kunt nemen tegenover den ouden woekeraar!” -</p> -<p>„Dat zal ik met groot genoegen dadelijk in orde brengen!” riep Mac Karthy uit. -</p> -<p>De jonge Lord overhandigde hem de papieren, schudde hun nogmaals de hand en reed met -Fred op hun volgeladen paarden in gestrekten draf naar Dublin. -</p> -<p>Toen de ambtenaren den volgenden dag na gedane zaken op het kasteel Canaroon kwamen, -brachten zij wel eenig geld mede, want bijna alle pachters hadden de oude bescheiden -pachtsom kunnen betalen. -</p> -<p>Niemand hunner echter kon van de hoeve verjaagd worden, want allen hadden hun officieel -bewijsstuk vertoond, waartegenover ook de autoriteit machteloos stond. -</p> -<p>De gerechtspersonen kregen zelfs heftige woorden met den ouden Lord, omdat deze beweerde, -dat het onmogelijk was, wat men hem van die officieele stukken vertelde! -</p> -<p>Eenzaam liep Lord Raynald in de ruime hall op en neer en bijna krankzinnig van woede -hield hij zijn vuisten krampachtig gebald. -</p> -<p>„Hoe komt de geheele troep plotseling in het bezit der documenten?” riep hij uit. -</p> -<p>Plotseling bleef hij roerloos staan met wijd geopenden mond. -</p> -<p>„Hel en duivel!” riep hij. „Daar steekt niemand <span class="pageNum" id="pb24">[<a href="#pb24">24</a>]</span>anders dan mijn neef Edward achter. God moge hem verdoemen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het spook der prinses, waardoor ik, oude ezel, mij liet overbluffen, is zijn werk! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Hij kent hier immers alle geheimen. Dat vervloekte portret daar aan den muur bezit -zeker een of ander mechaniek, dat ik niet ken. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar als hij alle geheimen weet, groote hemel! Dan weet hij ook— —Maar neen, dat kan -niet! Dat mag niet!—Ik moet het weten! Dadelijk wil ik het zien! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Groote gerechtigheid, mijn Indische juweelen!— -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zou ik al deze misdaden voor niets hebben gepleegd?— -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zou ik, die altijd zoo trotsch was op mijn scherpzinnigheid—mij door dien kwajongen -hebben laten beetnemen? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het kan niet waar zijn, het zou al te verschrikkelijk wezen, het zou mijn dood zijn! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dan zou de profetie van de prinses uitkomen, dan zou dit slechts het begin zijn, dan -zou men mij ook mijn millioenen ontnemen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Neen, neen, neen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Mijn heerlijk, mooi goud! Ik wil je niet missen! Liever wil ik sterven! Ik zal het -verdedigen op leven en dood!” -</p> -<p>Hij was in den zwaren eikenhouten stoel neergezonken en staarde voor zich uit, zijn -handen openden en sloten zich, alsof zijn vingers in het goud rondwoelden. -</p> -<p>Daarna drukte hij zijn rechterhand op het heete voorhoofd, terwijl hij met de andere -op tafel leunde. -</p> -<p>Met moeite stond hij op en wankelde naar een kast in den muur, die als buffet dienst -deed. -</p> -<p>Hij vulde een wijnglas met whisky en ledigde het in een enkelen teug. -</p> -<p>Toen kalmeerde hij eenigszins. -</p> -<p>„Onzin!” sprak hij, „mijn zenuwen laten mij in den steek. Het is immers niet uitgemaakt, -dat het dezelfde documenten uit het <span class="corr" id="xd31e1190" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span> zijn, en waarschijnlijk vind ik daar alles in de grootste orde. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar ik moet er heen!—Ik wil zekerheid hebben! En als ze weg mochten zijn, dan blijven -mij toch in elk geval nog mijn millioenen over!— -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dan zal ik echter niet langer zuinig en spaarzaam zijn! Ik zal mijn geliefden neef -dan dubbel en dwars betaald zetten, dat hij den treurigen moed heeft gehad om met -mij te beginnen!” -</p> -<p>Hij zag zijn revolver na, nam zijn electrische zaklantaarn op en begaf zich nogmaals -op weg naar den grafkelder van den onderkoning. -</p> -<p>Alle vakken waren leeg. -</p> -<p>Hoe hij ook tastte en woelde in de afzonderlijke afdeelingen, de documenten en de -etuis met de juweelen der prinses waren en bleven verdwenen. -</p> -<p>Maar het was merkwaardig, hier in dit onderaardsch gewelf bleef de oude man kalmer -dan zooeven, toen hij nog geen zekerheid had omtrent het verdwijnen zijner schatten. -</p> -<p>Met een vloek sloot hij het <span class="corr" id="xd31e1206" title="Bron: Boedhabeeld">Boeddhabeeld</span> weer, nam zijn zaklantaarn op en verliet den grafkelder. -</p> -<p>„Er is geen twijfel meer mogelijk! Alleen hij kan op de hoogte zijn van de geheimen -van het Canaroon kasteel, niemand anders. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar neem je in acht, neefje, nu is het mijn beurt! Wij zullen zien, wie in dezen -strijd de overwinning behaalt!— -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Wat kun je met je vernuft uitrichten, arme hongerlijder, tegenover het goud van je -oom, dat hij met volle handen zal uitgeven om jou onschadelijk te maken!” -</p> -<p>Nauwelijks van zijn onderaardschen tocht teruggekeerd, liet Lord Raynald vier ponies -voor een licht jachtwagentje spannen, voorzag zich van reisgeld en weldra snelden -de jonge dieren over den straatweg naar Dublin. -</p> -<p class="tb"></p><p> -</p> -<p>In de geheime afdeeling van Scotland Yard zat kapitein Baxter in slechte luim aan -zijn schrijftafel bij het raam, terwijl detective Marholm met de handen op den rug, -rusteloos langs de lange tafel, die in het midden, van het vertrek stond, heen en -weer liep. -</p> -<p>„Het is om stapelgek te worden, Marholm! Die Raffles is weer spoorloos verdwenen!” -</p> -<p>„Ja en Lord Lister met hem! Ik zou wel eens willen weten, of ik mij vergist heb. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar er was geen woord uit dien bediende te krijgen, hoewel ik hem allerlei strikvragen -deed. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Hij zei, dat hij boodschappen had gedaan in de buurt van het Westerstation. De bewuste -villa kende hij in het geheel niet, evenmin als de heeren Shaw. -<span class="pageNum" id="pb25">[<a href="#pb25">25</a>]</span></p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Hij wist van zijn meester alleen, dat deze van plan was om een reis om de wereld te -maken. Daar zijn meester dikwijls voor maanden op reis ging, zonder hem in het vertrouwen -te nemen, kon hij niet zeggen of hij reeds ver weg was, of dat hij zich nog in Parijs -of een andere stad ophield. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Als zijn heer terugkwam, zou hij hem mededeelen, dat men van de politie naar hem gevraagd -had. De Lord zou dan niet in gebreke blijven, alles op te helderen!” -</p> -<p>„Een geslepen kerel! Hij houdt ons voor den gek! De Lord zal zich wel in acht nemen -om voor ons te verschijnen. Men heeft u weer lekker beetgenomen, Marholm!” -</p> -<p>„Dat kan wel, maar alles gebeurde volgens uwe bevelen, kapitein!” -</p> -<p>Baxter beet zich op de lippen. -</p> -<p>„In elk geval hebben we nu eens rust van die eeuwige Raffles gebeurtenissen. Men herademt -eindelijk eens!” -</p> -<p>„Nu ja, maar wij zijn met onze opsporingen van Raffles niets verder gekomen. En laat -ons vooral niet vergeten, dat Lord Lister dezelfde persoon is als Raffles. Die zaak -met den bediende gaat dus wel degelijk ook Raffles aan!” -</p> -<p>„Duivelsch, gij hebt gelijk! Lister en Raffles zijn een en dezelfde. Het is om stapelgek -te worden!” -</p> -<p>De deur rechts van de schrijftafel werd op dit oogenblik geopend en detective Tyler -trad binnen met een visitekaartje in de hand, dat hij aan kapitein Baxter gaf. -</p> -<p>Deze had nauwelijks een blik erop geworpen, of hij werd donkerrood van verrassing -en beduidde Tyler om de deur te sluiten. -</p> -<p>„Marholm,” fluisterde hij hijgend, „de bediende had gelijk, hij komt!” -</p> -<p>„Wie, Lord Lister?” vroeg de ander ongeloovig. -</p> -<p>De kapitein toonde hem het kaartje. -</p> -<p>Marholm haalde de schouders op. -</p> -<p>„Dat begrijp ik niet!” -</p> -<p>Baxter drukte op een electrischen knop en door de deuren, die toegang tot de aangrenzende -vertrekken gaven, verschenen politie-agenten. -</p> -<p>„Aan elke deur een! De anderen buiten klaar staan. Gij, Tyler, brengt den heer hier -binnen en grijpt hem, zoodra hij in de kamer is. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Marholm en ik zullen hem dan in ontvangst nemen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zulk een brutaliteit! Ook nog eerst een visitekaartje!” -</p> -<p>„Maar vergist gij u niet, kapitein?” vroeg Tyler aarzelend. -</p> -<p>„Ik weet wat ik doe, Tyler! Allo!” -</p> -<p>„Op uw verantwoording dan, kapitein!” -</p> -<p>De detective verdween in het zijvertrek, terwijl Baxter en Marholm zich bij de deur -posteerden. -</p> -<p>Nauwelijks had Lord <span class="corr" id="xd31e1266" title="Bron: Rainald">Raynald</span> Lister den drempel overschreden of hij voelde zich door zes stevige detective-armen -vastgegrepen en hij was sprakeloos. -</p> -<p>Eerst toen hij midden in de kamer was gebracht en het volle licht op hem viel, riep -Marholm uit: -</p> -<p>„Halt! Kijk toch uit, kapitein! Dat is immers Raffles of Lord Lister niet! Dit is -een voorname, oude heer!” -</p> -<p>De brave kapitein zag zijn vergissing in en zweeg. -</p> -<p>Lord <span class="corr" id="xd31e1274" title="Bron: Rainald">Raynald</span> echter keek woedend om zich heen, totdat hij eindelijk woorden vond voor zijn verontwaardiging. -</p> -<p>„Raffles—Lord Lister?” vroeg hij verbaasd. „Het is mij een raadsel, hoe die namen -bij elkaar kunnen behooren. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen van een dergelijke -behandeling. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ik zal mij bij de hoogste autoriteiten beklagen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zijt gij hier allen krankzinnig geworden, om mij zoo ruw te behandelen? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zeker ben ik Lord Lister! Hebt gij mijn visitekaartje niet gelezen?” -</p> -<p>Kapitein Baxter was ontroostbaar. Hij putte zich uit in de meest onderdanige verontschuldigingen -en smeekte, geen rapport te willen maken. -</p> -<p>Als hij zijn Lordschap van dienst kon zijn, zou het hem gelukkig maken! -</p> -<p>De kapitein wenkte de andere detectives weer heen te gaan, wat deze gaarne deden, -vol pret over het malle figuur, dat hun chef sloeg. -</p> -<p>Baxter presenteerde uiterst beleefd een stoel aan Lord <span class="corr" id="xd31e1293" title="Bron: Rainald">Raynald</span> en verzocht hem, plaats te nemen. -</p> -<p>„Hoe kwaamt gij tot dit abuis, kapitein? En welk verband bestaat er tusschen Raffles -en Lister?” -</p> -<p>„Uwe Lordschap zal mij zeker niet kwalijk nemen, <span class="pageNum" id="pb26">[<a href="#pb26">26</a>]</span>als ik u de treurige mededeeling doe, dat wij ons helaas moeten bezighouden met een -Lord Lister, een jongen man.” -</p> -<p>„Hoe? Kan een Lister zoo diep gezonken zijn? Kent gij den voornaam van dien ontaarden -naamgenoot?” -</p> -<p>„Zeer goed, uw Lordschap, als ik mij niet vergis, heet hij Lord Edward— —” -</p> -<p>„O, ik vermoedde het!” riep de schijnheilige oude Lord op jammerenden toon uit. „Welk -een schande! Dat is mijn bloedeigen neef!—Wat heeft die ongelukskerel uitgehaald? -O, ik ben ontroostbaar!” -</p> -<p>Hij veegde met een zakdoek zijn oogen af en schudde het hoofd. -</p> -<p>„Het doet mij oneindig veel leed”, vervolgde kapitein Baxter, „uwe Lordschap nog meer -te moeten bedroeven! Want het is onweerlegbaar bewezen, dat deze Edward Lister en -de beruchte, alom bekende misdadiger Raffles een en dezelfde persoon zijn!” -</p> -<p>De oude schurk kon niet verhinderen, dat zijn oogen straalden van leedvermaak. -</p> -<p>Maar dadelijk daarop speelde hij weer de rol van den diepbedroefden bloedverwant. -</p> -<p>Maar in zijn hart gevoelde de oom zich gelukkig, want hij begreep, dat het hem nu -mocht gelukken, zijn neef te vernietigen—met behulp van Scotland Yard. -</p> -<p>Hij vertelde nu van het spook op het kasteel Canaroon en van de bedreiging der vermomde -prinses om de millioenen van den Lord te stelen. -</p> -<p>Hij verzocht kapitein Baxter hem te helpen om ze op een veilige plek te brengen en -hemzelf te beschermen tegen de vervolgingen van zijn ontaarden neef. -</p> -<p>Wijzelijk echter verzweeg hij het verdwijnen der juweelen en documenten, daar hij -deze zelf had gestolen en de schuld op zijn broer, den admiraal, had geschoven. -</p> -<p>Kapitein Baxter beloofde alle mogelijke hulp. Hij zou met Marholm en twee andere detectives -zelf naar het kasteel komen. -</p> -<p>Juist was men gereed met de besprekingen en kapitein Baxter dacht er alleen nog over -na, welke dagen hij disponibel had, toen een der agenten met een telegram binnenkwam, -dat hij zijn chef overgaf. -</p> -<p>Baxter werd onder het lezen vuurrood en viel krachteloos op een stoel neer. -</p> -<p>Marholm, die zich over zijn schouder boog, las het telegram met stijgende opgewondenheid -voor: -</p> -<blockquote> -<p class="first salute">„Inspecteur van politie Baxter <br>Scotland Yard. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Juist teruggekeerd van een schitterend geslaagde voorstelling in de provincie, deel -ik u volgens afspraak mee, dat ik overmorgenavond in het kasteel Canaroon in de nabijheid -van Dublin mij de onrechtmatig verkregen millioenen van mijn oom, Lord Raynald Lister, -zal toeëigenen. -</p> -<p class="signed"><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Uw toegenegen Raffles <br>alias Lord Lister, -<br>de rechtmatige eigenaar van bovengenoemde millioenen”.</p> -</blockquote><p> -</p> -<p>„Wat?” riep Lord Raynald op gemaakt droevigen toon uit. „Mijn millioenen onrechtmatig -verkregen? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Kapitein, gij ziet, dat ik geen oogenblik te vroeg uwe hulp heb ingeroepen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zult gij een ouden, zwakken man, een Lord van het Koninkrijk, laten berooven door -een misdadigen neef?” -</p> -<p>„Uw Lordschap kan volkomen gerust zijn!” antwoordde Baxter vol ijver. -</p> -<p>„Deze vermetele misdadiger zal ons nu niet meer ontsnappen. Als wij hem niet reeds -onderweg te pakken krijgen, zullen wij hem op uw landgoed zeker vangen. Spoken en -Indische vrouwen maken geen indruk op Scotland Yard. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dergelijke geesten zijn niet bestand tegen onze revolvers!” -</p> -<p>„O, dat is mij een groote geruststelling, kapitein! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En het zal u geen windeieren leggen, als gij mij met raad en daad helpen wilt. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Sta mij nu reeds toe, dat ik u eenigszins tegemoet kom in de reiskosten naar Ierland!” -</p> -<p>Met bloedend hart overhandigde hij tien biljetten van vijf pond. -</p> -<p>Deze beweerde weliswaar, dat het veel te veel was, maar hij aanvaardde het vol dank -en beloofde, zich met zijn lieden den volgenden dag via <span class="corr" id="xd31e1358" title="Bron: Holihead">Holyhead</span> en Dublin naar het kasteel Canaroon te zullen begeven. -</p> -<p>Ten volle bevredigd en met den vurigen wensch, binnen een paar dagen bevrijd te zijn -van zijn boosaardigen, slechten neef, vertrok Lord Raynald van Scotland Yard en gunde -zich zelf de weelde van een goed souper en een fijne flesch. -<span class="pageNum" id="pb27">[<a href="#pb27">27</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch8" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch8.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">ACHTSTE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">LORD EDWARDS MAATREGELEN EN DE LEERLING-LUCHTREIZIGER.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Nauwelijks in Londen teruggekeerd, had Lord Edward zijn zwaar valies met behulp van -den gladgeschoren en onkenbaar gemaakten Fred, naar een vertrouwd juwelier gebracht. -</p> -<p>Deze, die bekend was met de schurkenstreken van Lord Raynald, sloeg de handen te zamen -toen hij vernam, dat de oude schurk de juweelen in zijn bezit had gehad en hij was -gaarne bereid ze ver van de klauwen van dezen roofvogel te houden. -</p> -<p>Daar hij de juwelier van Sir Edwards vader was geweest en de juweelen zeer goed kende, -taxeerde hij ze op twee millioen gulden en beloofde, ze in Parijs te zullen verkoopen. -</p> -<p>Voorloopig nam hij ze in depot, gaf hiervan een quitantie af en overhandigde Lord -Edward op naam van Mr. Shaw uit Chicago een voorschot van een half millioen, uit te -betalen door de Engelsche Bank. -</p> -<p>Hiervan nam Lord Edward het bedrag van 10,000 pond in ontvangst, het overige liet -hij voorloopig op de Bank staan, nadat hij den werkelijken Shaw in Chicago, die een -goed vriend van hem was nadat zij elkaar in Londen hadden leeren kennen, door een -telegram hiervan op de hoogte had gebracht. -</p> -<p>Langs denzelfden weg kwam het antwoord. Het geld zou voor hem gereserveerd blijven -en een credietbrief tot hetzelfde bedrag was voor hem afgezonden. -</p> -<p>Nog meer dingen werden door Lord Lister in orde gebracht. -</p> -<p>Aan het bureau der ondersteuningskas van <span class="corr" id="xd31e1377" title="Bron: invaliede">invalide</span> arbeiders werd, naar de ochtendbladen den volgenden dag meldden, een aanzienlijke -som door een onbekend heer gedeponeerd. -</p> -<p>Ook van andere instellingen van liefdadigheid verschenen in die dagen dankzeggingen -over min of meer aanzienlijke bedragen in de nieuwsbladen. -</p> -<p>Tot haar groote verbazing werden eenige dagen later Miss Helene Walton en haar moeder -opgeroepen om een testament te aanvaarden. -</p> -<p>Door een verren bloedverwant in Amerika, een zekeren Whitman, was aan Helene een erfenis -nagelaten, waarvan zij maandelijks een rente van 10 pond (120 gulden) in ontvangst -kon nemen. -</p> -<p>Mrs. Walton, Helene’s moeder, kon zich niet herinneren, een verren neef in Amerika -te hebben bezeten, maar de klinkende munt was den beiden vrouwen niettemin hartelijk -welkom. -</p> -<p class="tb"></p><p> -</p> -<p>Het was Lord Edward niet mogelijk om lang werkeloos te zijn. -</p> -<p>Vóór alles echter wilde hij den smaad, die op de nagedachtenis van zijn vader rustte, -opheffen. -</p> -<p>Het was dus zaak om het testament, dat zijn oom zoo goed verborgen scheen te hebben, -tot elken prijs te ontdekken, omdat daarin de onterving van den oudsten zoon werd -herroepen en deze weder volkomen in zijn eer werd hersteld. -</p> -<p>Dan was ook Lord Edward de universeele erfgenaam geweest, wien het kasteel Canaroon -en alles wat daartoe behoorde, evenals de millioenen van zijn ouden oom toekwamen. -</p> -<p>Lord Lister trof Charly niet thuis. -</p> -<p>Wel vond hij een brief aan het adres van Mr. Shaw senior, waarin de jonge Robert Shaw -hem mededeelde, dat hij met ingenieur Hugglepech een proeftocht per ballon maakte. -</p> -<p>De reparaties aan den ballon waren afgeloopen en het nieuwe roer met de motoren waren -reeds in gereedheid gebracht. -</p> -<p>Bij het lezen van dezen brief knikte Lord Edward vergenoegd. -</p> -<p>„Fameus! De jongen houdt zich kranig! Misschien kunnen wij dezen ballon, dien wij -duur genoeg betaald hebben, spoedig in gebruik nemen! Het gemakkelijk bestuurbare -systeem van Hugglepech is uitstekend. Ik denk, dat wij de zaak wel al onder de knie -hebben!” -</p> -<p>Hij nam in de buurt van de villa een taxameter en <span class="pageNum" id="pb28">[<a href="#pb28">28</a>]</span>was binnen eenige minuten aan het clubgebouw der Londensche luchtschippers aangekomen, -juist tijdig genoeg om de landing van het luchtschip „Nike” bij te wonen, die boven -alle verwachting op prachtige wijze de geopende garage binnenzweefde. -</p> -<p>Toen Hugglepech met Charly het schuitje had verlaten, straalde hij letterlijk van -geluk. -</p> -<p>In tegenwoordigheid van de geestdriftige medeleden der Club omhelsde hij Robert Bentley-Shaw -uit Chicago herhaaldelijk. -</p> -<p>„Gij zijt een genie op het gebied der luchtscheepvaart, mijn jonge Amerikaansche vriend! -De duivel mag mij halen, als gij uw leermeester niet reeds hebt overtroffen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Mr. Shaw, ik voorspel, dat gij, als geen ongeluk u eerder treft, waarschijnlijk de -grootste luchtschipper der twintigste eeuw zult worden! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Reeds nu zou ik mij met de grootste gerustheid aan uw leiding toevertrouwen. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Dat deze proeftocht zoo buitengewoon gelukkig is afgeloopen, heeft de Londensche Club -hoofdzakelijk te danken aan haar geniaal lid, den heer Robert Bentley Shaw uit Chicago!” -</p> -<p>„En aan den onsterfelijken uitvinder Hugglepech!” riep een spotvogel met luider stemme. -</p> -<p>Lord Edward was innig verheugd. -</p> -<p>Met het eerbiedwaardig uiterlijk van den ouden Shaw drong hij door de menigte en wenschte -zijn neef op hartelijken toon geluk. Tot leedwezen van alle aanwezigen noodigde hij -echter in hetzelfde oogenblik zijn neef uit om mee te gaan soupeeren. -</p> -<p>Het piekfijne restaurant van Buxley, de verzamelplaats der Londensche aristocratie, -was reeds buitengewoon druk bezocht. -</p> -<p>Men vernam overal het klepperen der borden, het knallen der kurken en het klinken -der glazen. -</p> -<p>De beide pseudo-Amerikanen zochten een gezellig plaatsje bij de balustrade eener verhooging, -vanwaar zij een overzicht over zaal en publiek hadden. -</p> -<p>Toen de zwartgerokte kellner vol ijver toesnelde, gaf Mr. Shaw hem een visitekaartje, -waarop hij het nummer van zijn tafeltje had gezet, terwijl hij in onvervalscht Yankee-dialect -sprak: -</p> -<p>„Voor den portier! Als de kapitein van politie Baxter komt, dien hij wel zal kennen, -moet hij hem dit kaartje overhandigen!” -</p> -<p>„<span lang="en">Very well, Sir!</span>” antwoordde de kellner op onderdanigen toon en reeds snelde hij weg. -</p> -<p>Charly keek met zulke verbaasde oogen, dat Lister begon te lachen. -</p> -<p>„Ik heb hem namelijk zooeven onze auto en een uitnoodiging om te komen soupeeren gezonden. -Ik denk niet, dat hij het zal afslaan!” -</p> -<p>„Maar oom Shaw! Is dat nu eigenlijk niet de goden tarten?” -</p> -<p>„Wel neen! De kapitein babbelt zoo gezellig!” antwoordde Lister op sarcastischen toon. -„Ik zou hem zoo graag een beetje over Raffles hooren vertellen! En zou het ook jou -geen belang inboezemen, als hij ons eens uitlegde, op welke wijze hij dezen misdadiger -denkt te vangen? -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Ja, dierbare neef, ik zal natuurlijk moeten afwachten, of mijn nieuwsgierigheid bevredigd -zal worden. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Maar ik zou wel eens van jou, het pas ontdekte genie, willen weten, of jij het aan -zoudt durven om in een donkeren nacht op den toren van een oud kasteel te landen met -je ballon? Boven op dien toren bevindt zich, zooals men dat bij ons zooveel aantreft, -een verrekijker met een ingemetseld ijzeren driehoekig voetstuk.” -</p> -<p>„Ik denk, lieve oom, dat dit met behulp van electrisch licht, dat slechts voor een -enkel oogenblik gebruikt behoeft te worden en met ons anker uitstekend te doen zou -zijn. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Het ijzeren driehoekige voetstuk zou een goed punt zijn om het anker aan vast te leggen.” -</p> -<p>Lord Lister fluisterde iets in Charly’s oor. -</p> -<p>De oogen van den Amerikaanschen neef schitterden. -</p> -<p>„Onkel Shaw— —” -</p> -<p>„Sst, mijn jongen! Ik begrijp je!—Daar komt hij al!” -</p> -<p>Nauwelijks had de kellner de schildpadsoep opgedragen en een fijne flesch Medoc ontkurkt, -toen de breede gestalte van den kapitein, die in onberispelijke civiele kleeding was -gestoken, het tafeltje der beide Amerikanen naderde. -</p> -<p>De heren Shaw stonden op en heetten hem hartelijk welkom. -</p> -<p>Kapitein Baxter zag er welgenoegd uit. -</p> -<p>Eten en drinken vormden zijn zwakke zijde. -</p> -<p>Met een zucht van voldoening over de kennismaking met deze beide joviale en schatrijke -Amerikanen, nam <span class="pageNum" id="pb29">[<a href="#pb29">29</a>]</span>hij op den rieten stoel plaats, waarna hij een flinken teug nam uit het hem door Shaw -toegeschoven glas. -</p> -<p>„Duivelsch!” riep hij uit, „dat is een fijn merk!” -</p> -<p>„Het doet mij genoegen, dat hij u smaakt!” antwoordde Mr. Shaw, „het is goede oude -Medoc!” -</p> -<p>Kapitein Baxter bewees de tafel alle eer aan. -</p> -<p>De schildpadsoep, de visch, de gebraden duiven met ganzeleversaus en asperges, de -pudding en de fijn gekruide kaas, alles vond grooten aftrek en verdween, evenals de -Medoc, met ongehoorde snelheid. -</p> -<p>De wangen van Mr. Baxter zagen donkerrood, toen de heer Shaw eindelijk nog twee flesschen -champagne in het ijs liet zetten. -</p> -<p>Daarbij presenteerde de millionnair echte geïmporteerde <span class="corr" id="xd31e1463" title="Bron: havanna’s">havana’s</span> van zijn eigen plantages en langzamerhand kwam de kapitein in een zeer vriendelijke -mededeelzame stemming. -</p> -<p>En toen Mr. Shaw eens informeerde: -</p> -<p>„Nu, Mr. Baxter, wat zijn de laatste berichten omtrent dien aartsschavuit Raffles?” -aarzelde hij geen oogenblik om te vertellen, dat die onbeschaamde gauwdief weer geschreven -had en een nieuwe misdaad had aangekondigd, welke hij voornemens was te bedrijven. -</p> -<p>Het ging nu om de berooving van een hooggeplaatst heer in de provincie, op het kasteel -Canaroon in Ierland. -</p> -<p>Maar hij zou met zijn beste helpers aanwezig zijn en zijn maatregelen zóó nemen, dat -de schandelijke misdadiger hem nu niet zou kunnen ontsnappen! -</p> -<p>Verder wilde Lord Edward niets weten. Hij vroeg nog naar den vastgestelden tijd en -liet den spraakzamen kapitein vertellen. -</p> -<p>Toen zij afscheid namen—Baxter bleef de aangebroken flesch nog gezelschap houden—had -de kapitein beloofd, om Mr. Shaw den uitslag van de groote onderneming te zullen mededeelen. -</p> -</div> -</div> -<div id="ch9" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch9.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">NEGENDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">EEN VERDWENEN LUCHTSCHIP EN DE TOEBEREIDSELEN VAN LORD RAYNALD</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Twee dagen later hield de Londensche Club van luchtreizigers des avonds een buitengewone -vergadering. -</p> -<p>Op de agenda stond <abbr title="onder andere">o.a.</abbr> de zoo belangrijke mededeeling van de vorstelijke gift der heeren Shaw uit Chicago, -verder het bericht van het herstellen van het luchtschip, de invoering van de nieuwe -stuurmachine en van den schitterend geslaagden proeftocht. -</p> -<p>Om nog eenige verklaringen te kunnen geven, noodigde de geniale uitvinder van het -nieuwe systeem de heeren leden uit, met hem een bezoek te brengen aan het groote gebouw, -dat tot berging der ballonnen was ingericht, teneinde hun daar de voordeelen van het -systeem Hugglepech zelf uiteen te zetten. -</p> -<p>Vol belangstelling volgden allen den uitvinder, die in stilte glimlachte bij het vooruitzicht, -groote triomfen te zullen vieren. -</p> -<p>Nadat allen de ruime hal hadden betreden, draaide hij het electrische licht op en—was -stom van ontzetting. -</p> -<p>Nergens was een luchtschip te bespeuren. -</p> -<p>Alles werd onderzocht, zonder resultaat. -</p> -<p>Hugglepech telefoneerde naar Scotland Yard en er werden hem eenige detectives per -auto gestuurd. -</p> -<p>Maar kapitein Baxter was met meerdere inspecteurs naar de provincie vertrokken, om -daar een voornaam heer te beschermen tegen een van te voren beraamden diefstal. Deze -scherpzinnige beambte kon dus niet in eigen persoon verschijnen. -</p> -<p>Niet Het minste spoor werd echter gevonden. -</p> -<p>De touwen waren losgemaakt, de gashouders geledigd en de ankers ontbraken eveneens. -</p> -<p>Kortom, het moderne en merkwaardige feit werd vastgesteld en als eenige mogelijkheid -aangenomen, <span class="pageNum" id="pb30">[<a href="#pb30">30</a>]</span>dat het luchtschip van de Londensche Club—gestolen was. -</p> -<p class="tb">⁂</p><p> -</p> -<p>In het kasteel Canaroon heerschte groote drukte en beweging. -</p> -<p>Kapitein Baxter was met zijn helpers aangekomen. -</p> -<p>Hij had Marholm, Tyler en nog een paar minder bekende jongere detectives medegebracht. -</p> -<p>Lord Raynald had een langdurig onderhoud met hen en men kwam overeen het geld en de -papieren van waarde niet in de brandkast in de hall te laten, omdat zij daar voor -een misdadiger als Raffles niet veilig waren. -</p> -<p>Waar zou men de schatten van den Lord kunnen brengen<span class="corr" id="xd31e1505" title="Bron: .">?</span> -</p> -<p>De detectives doorzochten het geheele kasteel van boven tot beneden. Zij waren ook -in den toren geklommen, en hadden dezen tot bovenin onderzocht, waar men door een -luik op een ijzeren wenteltrap kwam. -</p> -<p>Als souvenir aan een Lord Lister die aan sterrenkunde had gedaan, bevond zich hier -nog een groote sterrenkijker op een ingemetselden ijzeren driepoot, op welks punt -de kijker cirkelvormig bewogen kon worden. -</p> -<p>Aan de muren onder de uitgesneden tinnen waren groote, sterke kasten met ijzeren beslag -aangebracht, waarin de astronomische Lord zijn wetenschappelijke instrumenten had -bewaard. -</p> -<p>Het was nu Marholms denkbeeld om de schatten hier boven te verbergen, waar niemand -ze zou vermoeden. -</p> -<p>Lord Raynald wreef zijn handen. -</p> -<p>Het plan leek hem buitengewoon goed en zoo ging men dadelijk aan het werk om al de -zakken vol goud en de pakken bankbiljetten uit de brandkast te nemen en boven in de -sterke kasten op te bergen. -</p> -<p>Toen alles in de kasten was geborgen en de detectives aan den maaltijd waren, ging -Lord Lister alleen nog eens naar den toren, keek behoedzaam om zich heen en legde -een vrij groot couvert bij de geldswaardige papieren. -</p> -<p>Dit laatst weggeborgen stuk moest zeker het meest waardevolle van alle papieren zijn. -</p> -<p class="tb">⁂</p><p> -</p> -<p>Lord Raynald Lister was nu gerustgesteld. -</p> -<p>Hij wist dat zijn schatten zoodanig waren bewaard, dat zijn neef ze onmogelijk zou -kunnen bemachtigen, goed bewaakt als ze waren door de beroemdste detectives der geheime -politie. -</p> -<p>Door op een electrischen knop aan zijn rechterhand te drukken kon hij hen onmiddellijk -bij zich roepen, zoodra het noodig mocht zijn. -</p> -<p>Maar reeds was de avond genaderd en geen Raffles vertoonde zich. -</p> -<p>De Lord geloofde niet meer aan de komst van Lord Edward; hij vermoedde, dat het schrijven -aan Scotland Yard niets dan overmoedige opsnijderij was geweest, om kapitein Baxter -voor den gek te houden. -</p> -<p>Bovendien had hij zijn revolver gereed, dicht bij hem stond zijn geweerkast, daarenboven -de bel en de detectives: wat had hij dus te vreezen! -</p> -<p>Hij had in een leunstoel plaats genomen en was juist van plan, een goed souper en -een glas ouden wijn te laten opdienen, toen een eigenaardig gekraak zijn aandacht -trok. -</p> -<p>Zijn oogen werden onnatuurlijk groot en zijn onderkaak zakte naar beneden. Hij dreigde -flauw te vallen van schrik en moest in zijn stoel achterover leunen. -</p> -<p>Het levensgroote portret der Oostersche prinses was verdwenen en in de vrijgekomen -opening stond met een spottenden lach op het gelaat een slanke heer met een zwart -zijden halfmasker en onberispelijken cylinder, een pistool op den ontstelden Lord -gericht houdend. -</p> -<p>„Goeden avond, hooggeëerde oom!” riep de gemaskerde op spottenden toon. -</p> -<p>„Blijf voorloopig rustig zitten en maak niet de geringste beweging, of ik blaas u -zonder eenige gewetenswroeging het levenslicht uit! Begrepen?” -</p> -<p>De gemaskerde stond met een sprong op de onder het portret staande eikenhouten bank -en bevond zich een paar seconden later tegenover zijn oom, wien het koude zweet op -het voorhoofd stond. -</p> -<p>„Zoo, ellendige schurk, woekeraar, sta nu maar op! Pas op, want bij de geringste verdachte -beweging dringt een kogel uit dit geruischlooze wapen in je hart. -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Zoo, het is beter, dat ik je die revolver afneem. Hij zou u tot nutteloozen tegenstand -kunnen verleiden en u het leven kosten. Dat zou ik niet willen!” -</p> -<p>Hij nam hem kalm de revolver uit den rechterzak van zijn jas en stak het wapen bij -zich. -</p> -<p>„En nu vooruit, oom! Gij hebt de sleutels zeker <span class="pageNum" id="pb31">[<a href="#pb31">31</a>]</span>bij u. Vooruit schurk, of uw laatste uurtje heeft geslagen!” -</p> -<p>De gedachte aan de leege brandkast gaf den ouden Lord zijn bezinning terug; een spottende -grijnslach verwrong het doodsbleeke gelaat. Maar Raffles had deze verandering opgemerkt -en maakte zijn gevolgtrekking. -</p> -<p>„De brandkast is leeg! Voorzichtig! De oude schurk is den schrik te boven!” dacht -hij. -</p> -<p>„Wat is je plan eigenlijk?” vroeg Lord Raynald op heeschen toon. „Wil je mij berooven -en vermoorden?” -</p> -<p>„Het zou alleen een rechtvaardige straf voor uw misdaden zijn! Maar ik ben niet gekomen -om uw vragen te beantwoorden! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Vooruit, naar de brandkast!” -</p> -<p>De oude misdadiger keek even naar den knop der electrische bel en wankelde daarop -naar de brandvrije kast, die in den muur naast het buffet was gemetseld. -</p> -<p>Hij aarzelde even en haalde daarna den sleutel uit zijn zak te voorschijn. -</p> -<p>„Een beetje vlugger, mijnheer! Moet ik u helpen?” -</p> -<p>Lord Raynald opende de kast en Raffles zag, dat zijn vermoeden juist was. -</p> -<p>„Aha! De gestolen millioenen zijn in veiligheid gebracht! Dat hindert niet. Raffles -zal ze vinden, al waren ze ook op de tinnen van den toren verborgen!” -</p> -<p>Dit los daarheen geworpen gezegde deed den ouden man opnieuw verbleeken en sidderen. -</p> -<p>Lord Edward keek hem doordringend aan. -</p> -<p>„Het is mij op het oogenblik in hoofdzaak te doen om het testament, opdat ik mijn -vader in zijn eer kan herstellen! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>Schurk, waar is het testament? Waar is het testament van mijn grootvader? Voor den -dag er mee of je sterft!” -</p> -<p>Lord Edward greep den op de knieën zinkenden woekeraar bij de keel en drukte hem het -koude staal van de revolver tegen het voorhoofd. -</p> -<p>Lord Raynald dacht, dat zijn laatste oogenblik daar was. -</p> -<p>Een rochelend geluid kwam uit zijn keel te voorschijn, hij spande zijn laatste krachten -in om zich aan de handen van zijn neef te onttrekken en met gillende stem schreeuwde -hij: -</p> -<p>„Baxter—Marholm—help! help!” -</p> -<p>Hij wilde naar den electrischen belknop snellen, maar zijn voeten weigerden hem den -dienst. Hij moest zich aan de deur der brandkast vasthouden en daar zonk hij op de -knieën. -</p> -<p>Maar reeds was het levendig in huis geworden. De detectives moesten den kreet van -den ouden man gehoord hebben, want met groote sprongen kwamen zij de trap af. -</p> -<p>„Ellendige hond, neem dit alvast!” riep Lord Edward, terwijl hij zijn misdadigen oom -op Japansche manier een klap met de smalle zijde der hand tegen zijn slaap gaf, zoodat -Lord Raynald roerloos voor zijn leege brandkast liggen bleef. -</p> -<p>Op de trap, links van het beeld, der prinses, verschenen Baxter en Marholm. -</p> -<p>„Goeden avond, kapitein! Hoe gaat het u?” vroeg Raffles met de grootste kalmte. -</p> -<p>„Ik hoop, dat wij je binnen een paar minuten in onze handen hebben, vervloekte schurk!” -luidde het niet zeer wellevende antwoord. -</p> -<p>Bij die woorden liep Baxter hem tegemoet, om hem, samen met Marholm, vast te grijpen. -</p> -<p>Een oogenblik aarzelde Lister, toen stak hij met een bliksemsnelle beweging zijn pistool -in een zijner zakken, wendde zich om naar Marholm en gaf dezen met zooveel kracht -een vuistslag tegen zijn kin, dat de detective bewusteloos op het tapijt rolde. -</p> -<p>In hetzelfde oogenblik keerde hij zich om naar Baxter. -</p> -<p>Met voorovergebogen bovenlijf en hoofd snelde hij met zulk een vaart tegen Baxter’s -buik aan, dat deze met een vervaarlijken vloek achterover tuimelde en naast zijn vriend -Marholm terecht kwam. -</p> -<p>Nu was de weg vrij en, denkende aan den schrik van zijn oom en zijn afspraak met Charly, -sprong hij op de tafel en vandaar met een behendigen zwaai in de nis van het portret -der prinses. -</p> -<p>Maar reeds hadden de oude Lord en Baxter zich van hun lichte verdooving hersteld. -</p> -<p>„Het portret! Het portret!” schreeuwde de oude rijkaard. „De opening moet naar den -toren leiden, de trap op!” -</p> -<p>Baxter zag nog juist, hoe zijn doodsvijand Raffles in de opening verdween. Daarop -hoorde men een krakend geluid en achter den verdwenen meesterdief prijkte <span class="pageNum" id="pb32">[<a href="#pb32">32</a>]</span>weer het geschilderde portret der Indische vorstin aan den wand. -</p> -<p>„Vooruit, kapitein!” riep de oude Lord uit, „of hij ontsnapt door den toren en het -park! Vooruit, Marholm! Als jullie hem pakt, betaal ik een vorstelijk loon!” -</p> -<p>Toen zij de deur openden, zagen zij nog juist, hoe Lord Edward reeds boven aan de -trap was gekomen. -</p> -<p>Lord Raynald vermoedde niet, dat zijn neef had begrepen, waar de nieuwe bergplaats -der millioenen was. -</p> -<p>„Hij wil zich in den toren verbergen! Kapitein, nu hebben wij hem! Hij stort zichzelf -in het verderf!” -</p> -<p>Alle drie, benevens eenige bedienden, die op bevel van den Lord gewapend gereed stonden, -stormden de trap op. -</p> -<p>Spoedig hadden zij de wenteltrap bereikt en Baxter sloop, met de revolver stevig in -de rechterhand geklemd, onhoorbaar naar boven. -</p> -<p>Achter hem kwam de liefdevolle oom. -</p> -<p>„Nu zal je ons niet weer ontsnappen, neefje lief! Hier vindt je geen uitweg, mijn -waarde! Je zoudt alleen van het platform naar beneden kunnen springen, als je je niet -gevangen wilt geven en de eer van onzen familienaam wilt redden!” -</p> -<p>„Dat wil en zal ik ook, beminde oom! Maar eerst heb ik hier nog een kleinigheid te -verhandelen. Laat geen van u, als hij zijn leven lief heeft, door het luik van de -wenteltrap kruipen!” -</p> -<p>Men hoorde daarboven loopen en springen en het werd den ouden Lord toch zonderling -te moede bij de gedachte aan de millioenen, die daar verborgen waren. -</p> -<p>Maar hoe kon Raffles dat weten en bovendien, hoe zou hij ze naar beneden kunnen brengen! -</p> -<p>„Vooruit, kapitein! Voorwaarts, Marholm!” spoorde hij aan, „anders ontdekt hij de -schuilplaats toch nog, en gij weet, dat die neef van mij, Raffles, met den duivel -in contact staat.” -</p> -<p>Werkelijk besloot Baxter nu met doodsverachting naar boven te gaan; Marholm volgde -hem op den voet. -</p> -<p>Maar zij ondervonden geen tegenstand, tot hun eigen verbazing. -</p> -<p>Met een eigenaardige gewaarwording van in hinderlaag te worden gelokt, betraden zij -door de opening der wenteltrap het platform, waar pikdonkere nacht heerschte, elk -oogenblik verwachtende, te zullen worden aangevallen. -</p> -<p>Maar niets van dit alles geschiedde. -</p> -<p>Plotseling scheen een helder electrisch licht en bij het schijnsel daarvan zagen de -drie mannen een reusachtigen luchtballon loodrecht boven den toren opstijgen—het was -de verdwenen bestuurbare ballon van de Londensche club. -</p> -<p>Lord Edward zwaaide in het schuitje met een document en riep: -</p> -<p>„Oude schurk, hier heb ik het zoo lang vermiste testament van mijn grootvader, waarin -gij onterfd en mijn vader in zijn eer wordt hersteld! -</p> -<p><span class="corr" title="Niet in bron">„</span>En hier, domkop, woekeraar, uitzuiger, hier naast mij in de schuit liggen de schatten, -die ik u ontstolen heb. Wij ontdekten ze eindelijk en konden ze zonder veel moeite -inladen!” -</p> -<p>De misdadige oude Lord greep met beide handen naar zijn keel en met een rochelend -geluid viel hij roerloos neer. -</p> -<p>Hooger en hooger echter steeg het prachtige luchtschip, dat koers nam naar het Oosten. -</p> -<p>Tevergeefs werden hem verscheiden kogels nagezonden, de ballon was reeds te ver verwijderd. -</p> -<p>Hij bracht Raffles, den genialen meesterdief, ver weg van het tooneel zijner jongste -en meest rechtvaardige daad, naar het Oosten, naar de groote Engelsche wereldstad! -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="back"> -<div class="div1 notice"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first">Het volgend deel (nummer 11) zal bevatten: -</p> -<p class="xd31e1615">VERZONKEN SCHATTEN. -<span class="pageNum" id="pb33">[<a href="#pb33">33</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first underline xd31e1619">Belooning: 1000 pond sterling. -</p> -<div class="table"> -<table class="tbl.wanted.header"> -<tr> -<td class="xd31e1622 cellLeft cellTop xd31e1626">Wie kent hem? -</td> -<td rowspan="2" class="rowspan xd31e1623 cellTop cellBottom"> -<div class="figure lordlisterwidth"><img src="images/lordlister.png" alt="Portret van Lord Lister." width="307" height="404"></div> -</td> -<td class="xd31e1622 cellRight cellTop xd31e1626">Wie heeft hem gezien? -</td> -</tr> -<tr> -<td class="xd31e1622 cellLeft cellBottom">Dat vraagt men in Scotland Yard! -</td> -<td class="xd31e1622 cellRight cellBottom">Dat vraagt heel Londen!</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -<p class="xd31e1641">Lord Lister <span class="underline xd31e1643">genaamd</span> John C. Raffles, <span class="xd31e1646">de geniaalste aller dieven</span> -</p> -<p class="xd31e1649">brengt alle gemoederen in beweging, is de schrik van woekeraars en geldschieters; -ontrooft hun door zijn listen hunne bezittingen, waarmede hij belaagde onschuld beschermt -en behoeftigen ondersteunt. -</p> -<p class="xd31e1651">Man van eer in alle opzichten -</p> -<p class="xd31e1649">spant hij wet en gerecht menigen strik en heeft steeds de voorvechters van edele levensbeschouwing -op zijn hand, nl. allen, die ervan overtuigd zijn, dat: -</p> -<p class="xd31e1655">Ongestraft veel misstanden, door de wet beschermd, blijven voortwoekeren. -</p> -<p class="xd31e1649">Men leze, hoe alles in het werk wordt gesteld, <b>Lord Lister</b>, genaamd <b>John C. Raffles</b>, den geniaalsten aller dieven, te vatten! -</p> -<div lang="en" class="div2 section warrant.en"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><table class="alignedtext"> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="first xd31e1666">WARRANT OF ARREST. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="first"><span class="underline">Vertaling</span>: -</p> -<p class="xd31e1778">Bevel tot aanhouding. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Be it known unto all men by these presents that we hereby charge and warrant the apprehension -of the man described as under: -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Wij verzoeken de aanhouding van den man, wiens beschrijving hier volgt: -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="xd31e1670">DESCRIPTION: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Name</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, alias John C. <span class="corr" id="xd31e1680" title="Bron: Sinclair">Raffles</span>. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Age</span>: </td> -<td class="cellRight">32 to 35 years. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Height</span>: </td> -<td class="cellRight">5 feet nine inches. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Weight</span>: </td> -<td class="cellRight">176 pounds. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Figure</span>: </td> -<td class="cellRight">Tall. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Complexion</span>: </td> -<td class="cellRight">Dark. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Hair</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Beard</span>: </td> -<td class="cellRight">A slight moustache. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Eyes</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Language</span>: </td> -<td class="cellRight cellBottom">English, French, German, Russian, etc.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="xd31e1670">Beschrijving: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Naam</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, genaamd John C<span class="corr" id="xd31e1792" title="Niet in bron">.</span> Raffles. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Leeftijd</span>: </td> -<td class="cellRight">32–35 jaar. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Lengte</span>: </td> -<td class="cellRight">ongeveer 1,76 meter. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gewicht</span>: </td> -<td class="cellRight">80 kilo. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gestalte</span>: </td> -<td class="cellRight">slank. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gelaatskleur</span>: </td> -<td class="cellRight">donker. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Haar</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Baardgroei</span>: </td> -<td class="cellRight">kleine snor. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Oogen</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Spreekt</span> </td> -<td class="cellRight cellBottom">Engelsch, Fransch, Duitsch, Russisch enz. enz.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p><span class="ex">Special notes</span>: The man poses as a gentleman of great distinction. Adopts a new role every other -day. Wears an eyeglass. Always accompanied by a young man—name unknown. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><span class="ex">Bijzondere kenteekenen</span>: Het optreden van den man kenmerkt zich door bijzonder goede manieren. Telkens een -ander uiterlijk. Draagt een monocle. Is in gezelschap van een jongeman, wiens naam -onbekend. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Charged with robbery. -</p> -<p>A reward of 1000 pounds sterling will be paid for the arrest of this man. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Moet worden aangehouden als dief. Voor zijn aanhouding betalen wij een prijs van 1000 -pond sterling. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="xd31e1670">Headquarters—Scotland Yard. -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">London</span>, 1<sup>st</sup> October 1908. -</p> -<p class="signed"><b>Police Inspector</b>,<br> -<span class="ex">Horny.</span> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><b><i>Het Hoofdbureau van Politie Scotland-Yard.</i></b> -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">Londen</span>, 1. Oktober 1908. -</p> -<p class="signed"><b><span class="corr" id="xd31e1874" title="Bron: Inspekteur">Inspecteur</span> van Politie</b><br> -(get.) <span class="ex">Horny</span>. -</p> -</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e1883">Roman-Boekhandel <span class="xd31e1885">voorheen</span> A. Eichler -</p> -<p class="xd31e93">Singel 236—Amsterdam. -</p> -</div> -</div> -<div class="div1" id="toc"> -<h2 class="main">Inhoudsopgave</h2> -<table summary="Inhoudsopgave"> -<tr id="ch1.toc"> -<td class="tocDivNum">I. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch1">HET NIEUWE LID DER LONDENSCHE VEREENIGING VOOR LUCHTREIZIGERS.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch1">1</a></td> -</tr> -<tr id="ch2.toc"> -<td class="tocDivNum">II. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch2">EEN BEDE OM HULP AAN LORD LISTER</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch2">4</a></td> -</tr> -<tr id="ch3.toc"> -<td class="tocDivNum">III. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch3">„DE VLOO” OP HET OORLOGSVELD.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch3">8</a></td> -</tr> -<tr id="ch4.toc"> -<td class="tocDivNum">IV. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch4">EEN WANHOPIG PACHTER.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch4">10</a></td> -</tr> -<tr id="ch5.toc"> -<td class="tocDivNum">V. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch5">HET PRAALGRAF VAN DEN ONDERKONING</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch5">14</a></td> -</tr> -<tr id="ch6.toc"> -<td class="tocDivNum">VI. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch6">EEN FLINKE PACHTERSVROUW EN EEN HULPVAARDIG SPOOK.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch6">18</a></td> -</tr> -<tr id="ch7.toc"> -<td class="tocDivNum">VII. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch7">VOORBEREIDENDE MAATREGELEN</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch7">23</a></td> -</tr> -<tr id="ch8.toc"> -<td class="tocDivNum">VIII. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch8">LORD EDWARDS MAATREGELEN EN DE LEERLING-LUCHTREIZIGER.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch8">27</a></td> -</tr> -<tr id="ch9.toc"> -<td class="tocDivNum">IX. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch9">EEN VERDWENEN LUCHTSCHIP EN DE TOEBEREIDSELEN VAN LORD RAYNALD</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch9">29</a></td> -</tr> -</table> -</div> -<div class="transcriberNote"> -<h2 class="main">Colofon</h2> -<h3 class="main">Beschikbaarheid</h3> -<p class="first">Dit eBoek is voor kosteloos gebruik door iedereen overal, met vrijwel geen beperkingen -van welke soort dan ook. U mag het kopiëren, weggeven of hergebruiken onder de voorwaarden -van de Project Gutenberg Licentie in dit eBoek of on-line op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.gutenberg.org/">www.gutenberg.org</a>. -</p> -<p>Dit eBoek is geproduceerd door het on-line gedistribueerd correctieteam op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.pgdp.net/">www.pgdp.net</a>. -</p> -<h3 class="main">Metadata</h3> -<table class="colophonMetadata" summary="Metadata"> -<tr> -<td><b>Titel:</b></td> -<td>Lord Lister No. 10: De beeltenis der Indische</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]</td> -<td><a href="https://viaf.org/viaf/8133268/" class="seclink">Info</a></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Kurt Matull (1872–1930?)</td> -<td><a href="https://viaf.org/viaf/56770919/" class="seclink">Info</a></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Taal:</b></td> -<td>Nederlands (Spelling De Vries-Te Winkel)</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Oorspronkelijke uitgiftedatum:</b></td> -<td>[1910]</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Trefwoorden:</b></td> -<td>Detective and mystery stories -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b></b></td> -<td>Dime novels -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -</table> -<h3 class="main">Codering</h3> -<p class="first">Dit boek is weergegeven in oorspronkelijke schrijfwijze. Afgebroken woorden aan het -einde van de regel zijn stilzwijgend hersteld. Kennelijke zetfouten in het origineel -zijn verbeterd. Deze verbeteringen zijn aangegeven in de colofon aan het einde van -dit boek.</p> -<h3 class="main">Documentgeschiedenis</h3> -<ul> -<li>2022-02-17 Begonnen. -</li> -</ul> -<h3 class="main">Externe Referenties</h3> -<p>Dit Project Gutenberg eBoek bevat externe referenties. Het kan zijn dat deze links -voor u niet werken.</p> -<h3 class="main">Verbeteringen</h3> -<p>De volgende verbeteringen zijn aangebracht in de tekst:</p> -<table class="correctionTable" summary="Overzicht van verbeteringen aangebracht in de tekst."> -<tr> -<th>Bladzijde</th> -<th>Bron</th> -<th>Verbetering</th> -<th>Bewerkingsafstand</th> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e107">1</a>, <a class="pageref" href="#xd31e220">3</a></td> -<td class="width40 bottom">mr.</td> -<td class="width40 bottom">Mr.</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e112">1</a>, <a class="pageref" href="#xd31e118">1</a>, <a class="pageref" href="#xd31e123">1</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">”</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><i title="140 gevallen">Passim. -</i></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">„</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e127">1</a>, <a class="pageref" href="#xd31e249">3</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1071">22</a></td> -<td class="width40 bottom">”</td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Verwijderd</i>] -</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e189">2</a></td> -<td class="width40 bottom">aeronaut</td> -<td class="width40 bottom">aëronaut</td> -<td class="bottom">1 / 0</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e237">3</a>, <a class="pageref" href="#xd31e756">14</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1792">33</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">.</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e251">3</a></td> -<td class="width40 bottom">aeronautisch</td> -<td class="width40 bottom">aëronautisch</td> -<td class="bottom">1 / 0</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e258">3</a></td> -<td class="width40 bottom">de</td> -<td class="width40 bottom">den</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e265">3</a></td> -<td class="width40 bottom">luchtchipper</td> -<td class="width40 bottom">luchtschipper</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e271">3</a></td> -<td class="width40 bottom">opaan</td> -<td class="width40 bottom">op aan</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e384">6</a>, <a class="pageref" href="#xd31e413">7</a></td> -<td class="width40 bottom">hadt</td> -<td class="width40 bottom">had</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e418">7</a>, <a class="pageref" href="#xd31e424">7</a></td> -<td class="width40 bottom">lordschap</td> -<td class="width40 bottom">Lordschap</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e513">9</a></td> -<td class="width40 bottom">havannah</td> -<td class="width40 bottom">havana</td> -<td class="bottom">2</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e593">11</a>, <a class="pageref" href="#xd31e602">11</a>, <a class="pageref" href="#xd31e615">11</a>, <a class="pageref" href="#xd31e638">11</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1266">25</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1274">25</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1293">25</a></td> -<td class="width40 bottom">Rainald</td> -<td class="width40 bottom">Raynald</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e738">14</a></td> -<td class="width40 bottom">Boeddha-beeld</td> -<td class="width40 bottom">Boeddhabeeld</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e782">15</a>, <a class="pageref" href="#xd31e797">15</a>, <a class="pageref" href="#xd31e821">16</a>, <a class="pageref" href="#xd31e834">16</a>, <a class="pageref" href="#xd31e856">16</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1190">24</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1206">24</a></td> -<td class="width40 bottom">Boedhabeeld</td> -<td class="width40 bottom">Boeddhabeeld</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e788">15</a>, <a class="pageref" href="#xd31e953">19</a></td> -<td class="width40 bottom">lord</td> -<td class="width40 bottom">Lord</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e816">16</a>, <a class="pageref" href="#xd31e826">16</a></td> -<td class="width40 bottom">Boedha</td> -<td class="width40 bottom">Boeddha</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e831">16</a></td> -<td class="width40 bottom">dokumenten</td> -<td class="width40 bottom">documenten</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e865">16</a></td> -<td class="width40 bottom">wachen</td> -<td class="width40 bottom">wachten</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1358">26</a></td> -<td class="width40 bottom">Holihead</td> -<td class="width40 bottom">Holyhead</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1377">27</a></td> -<td class="width40 bottom">invaliede</td> -<td class="width40 bottom">invalide</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1463">29</a></td> -<td class="width40 bottom">havanna’s</td> -<td class="width40 bottom">havana’s</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1505">30</a></td> -<td class="width40 bottom">.</td> -<td class="width40 bottom">?</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1680">33</a></td> -<td class="width40 bottom">Sinclair</td> -<td class="width40 bottom">Raffles</td> -<td class="bottom">7</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1874">33</a></td> -<td class="width40 bottom">Inspekteur</td> -<td class="width40 bottom">Inspecteur</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -</table> -<h3 class="main">Afkortingen</h3> -<p>Overzicht van gebruikte afkortingen.</p> -<table class="abbreviationtable" summary="Overzicht van gebruikte afkortingen."> -<tr> -<th>Afkorting</th> -<th>Uitgeschreven</th> -</tr> -<tr> -<td class="bottom">o.a.</td> -<td class="bottom">onder andere</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -<div lang='en'> -<div style='display:block; margin-top:4em'>*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK <span lang='nl'>LORD LISTER NO. 0010: DE BEELTENIS DER INDISCHE</span> ***</div> -<div style='text-align:left'> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Updated editions will replace the previous one—the old editions will -be renamed. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the United -States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg™ electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG™ -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away—you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. -</div> - -<div style='margin:0.83em 0; font-size:1.1em; text-align:center'>START: FULL LICENSE<br> -<span style='font-size:smaller'>THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE<br> -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK</span> -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -To protect the Project Gutenberg™ mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase “Project -Gutenberg”), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg™ License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg™ -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg™ electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg™ electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the person -or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.B. “Project Gutenberg” is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg™ electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg™ electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg™ -electronic works. See paragraph 1.E below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation (“the -Foundation” or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg™ electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg™ mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg™ -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg™ name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg™ License when -you share it without charge with others. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg™ work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg™ License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg™ work (any work -on which the phrase “Project Gutenberg” appears, or with which the -phrase “Project Gutenberg” is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: -</div> - -<blockquote> - <div style='display:block; margin:1em 0'> - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and most - other parts of the world at no cost and with almost no restrictions - whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms - of the Project Gutenberg License included with this eBook or online - at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you - are not located in the United States, you will have to check the laws - of the country where you are located before using this eBook. - </div> -</blockquote> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.2. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase “Project -Gutenberg” associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg™ -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.3. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg™ License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg™ -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg™. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg™ License. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg™ work in a format -other than “Plain Vanilla ASCII” or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg™ website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original “Plain -Vanilla ASCII” or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg™ License as specified in paragraph 1.E.1. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg™ works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg™ electronic works -provided that: -</div> - -<div style='margin-left:0.7em;'> - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg™ works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg™ trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, “Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation.” - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg™ - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg™ - works. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg™ works. - </div> -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg™ electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg™ trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg™ collection. Despite these efforts, Project Gutenberg™ -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain “Defects,” such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the “Right -of Replacement or Refund” described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg™ trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg™ electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you ‘AS-IS’, WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg™ electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg™ -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg™ work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg™ work, and (c) any -Defect you cause. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg™ -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg™’s -goals and ensuring that the Project Gutenberg™ collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg™ and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at www.gutenberg.org. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation’s EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state’s laws. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation’s business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation’s website -and official page at www.gutenberg.org/contact -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ depends upon and cannot survive without widespread -public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular state -visit <a href="https://www.gutenberg.org/donate/">www.gutenberg.org/donate</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 5. General Information About Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg™ concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg™ eBooks with only a loose network of -volunteer support. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Most people start at our website which has the main PG search -facility: <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This website includes information about Project Gutenberg™, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. -</div> - -</div> -</div> -</body> -</html> diff --git a/old/67442-h/images/lordlister.png b/old/67442-h/images/lordlister.png Binary files differdeleted file mode 100644 index e9e45f1..0000000 --- a/old/67442-h/images/lordlister.png +++ /dev/null diff --git a/old/67442-h/images/lordlister0010-front.jpg b/old/67442-h/images/lordlister0010-front.jpg Binary files differdeleted file mode 100644 index 1cfe01d..0000000 --- a/old/67442-h/images/lordlister0010-front.jpg +++ /dev/null diff --git a/old/67442-h/images/p0010-01.png b/old/67442-h/images/p0010-01.png Binary files differdeleted file mode 100644 index e7c4b5f..0000000 --- a/old/67442-h/images/p0010-01.png +++ /dev/null |
