diff options
Diffstat (limited to 'old/68139-h')
| -rw-r--r-- | old/68139-h/68139-h.htm | 4031 | ||||
| -rw-r--r-- | old/68139-h/images/lordlister.png | bin | 36856 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/68139-h/images/lordlister0012-front.jpg | bin | 96544 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/68139-h/images/p0012-01.png | bin | 14532 -> 0 bytes |
4 files changed, 0 insertions, 4031 deletions
diff --git a/old/68139-h/68139-h.htm b/old/68139-h/68139-h.htm deleted file mode 100644 index 91d9645..0000000 --- a/old/68139-h/68139-h.htm +++ /dev/null @@ -1,4031 +0,0 @@ -<!DOCTYPE html -PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd"> -<!-- This HTML file has been automatically generated from an XML source on 2022-05-21T08:48:59Z using SAXON HE 9.9.1.8 . --> -<html lang="nl"> -<head> -<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"> -<title>Lord Lister No. 12: Verzonken schatten</title> -<meta name="generator" content="tei2html.xsl, see https://github.com/jhellingman/tei2html"> -<meta name="author" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<link rel="coverpage" href="images/lordlister0012-front.jpg"> -<link rel="schema.DC" href="http://dublincore.org/documents/1998/09/dces/"> -<meta name="DC.Creator" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<meta name="DC.Title" content="Lord Lister No. 12: Verzonken schatten"> -<meta name="DC.Language" content="nl-1900"> -<meta name="DC.Format" content="text/html"> -<meta name="DC.Publisher" content="Project Gutenberg"> -<meta name="DC:Subject" content="Detective and mystery stories -- Periodicals"> -<meta name="DC:Subject" content="Dime novels -- Periodicals"> -<style type="text/css"> /* <![CDATA[ */ -html { -line-height: 1.3; -} -body { -margin: 0; -} -main { -display: block; -} -h1 { -font-size: 2em; -margin: 0.67em 0; -} -hr { -height: 0; -overflow: visible; -} -pre { -font-family: monospace; -font-size: 1em; -} -a { -background-color: transparent; -} -abbr[title] { -border-bottom: none; -text-decoration: underline; -text-decoration: underline dotted; -} -b, strong { -font-weight: bolder; -} -code, kbd, samp { -font-family: monospace; -font-size: 1em; -} -small { -font-size: 80%; -} -sub, sup { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -} -sub { -bottom: -0.25em; -} -sup { -top: -0.5em; -} -img { -border-style: none; -} -body { -font-family: serif; -font-size: 100%; -text-align: left; -margin-top: 2.4em; -} -div.front, div.body { -margin-bottom: 7.2em; -} -div.back { -margin-bottom: 2.4em; -} -.div0 { -margin-top: 7.2em; -margin-bottom: 7.2em; -} -.div1 { -margin-top: 5.6em; -margin-bottom: 5.6em; -} -.div2 { -margin-top: 4.8em; -margin-bottom: 4.8em; -} -.div3 { -margin-top: 3.6em; -margin-bottom: 3.6em; -} -.div4 { -margin-top: 2.4em; -margin-bottom: 2.4em; -} -.div5, .div6, .div7 { -margin-top: 1.44em; -margin-bottom: 1.44em; -} -.div0:last-child, .div1:last-child, .div2:last-child, .div3:last-child, -.div4:last-child, .div5:last-child, .div6:last-child, .div7:last-child { -margin-bottom: 0; -} -blockquote div.front, blockquote div.body, blockquote div.back { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.divBody .div1:first-child, .divBody .div2:first-child, .divBody .div3:first-child, .divBody .div4:first-child, -.divBody .div5:first-child, .divBody .div6:first-child, .divBody .div7:first-child { -margin-top: 0; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6, .h1, .h2, .h3, .h4, .h5, .h6 { -clear: both; -font-style: normal; -text-transform: none; -} -h3, .h3 { -font-size: 1.2em; -} -h3.label { -font-size: 1em; -margin-bottom: 0; -} -h4, .h4 { -font-size: 1em; -} -.alignleft { -text-align: left; -} -.alignright { -text-align: right; -} -.alignblock { -text-align: justify; -} -p.tb, hr.tb, .par.tb { -margin: 1.6em auto; -text-align: center; -} -p.argument, p.note, p.tocArgument, .par.argument, .par.note, .par.tocArgument { -font-size: 0.9em; -text-indent: 0; -} -p.argument, p.tocArgument, .par.argument, .par.tocArgument { -margin: 1.58em 10%; -} -.opener, .address { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -} -.addrline { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.dateline { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -text-align: right; -} -.salute { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.signed { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.epigraph { -font-size: 0.9em; -width: 60%; -margin-left: auto; -} -.epigraph span.bibl { -display: block; -text-align: right; -} -.trailer { -clear: both; -margin-top: 3.6em; -} -span.abbr, abbr { -white-space: nowrap; -} -span.parnum { -font-weight: bold; -} -span.corr, span.gap { -border-bottom: 1px dotted red; -} -span.num, span.trans { -border-bottom: 1px dotted gray; -} -span.measure { -border-bottom: 1px dotted green; -} -.ex { -letter-spacing: 0.2em; -} -.sc { -font-variant: small-caps; -} -.asc { -font-variant: small-caps; -text-transform: lowercase; -} -.uc { -text-transform: uppercase; -} -.tt { -font-family: monospace; -} -.underline { -text-decoration: underline; -} -.overline, .overtilde { -text-decoration: overline; -} -.rm { -font-style: normal; -} -.red { -color: red; -} -hr { -clear: both; -border: none; -border-bottom: 1px solid black; -width: 45%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -margin-top: 1em; -text-align: center; -} -hr.dotted { -border-bottom: 2px dotted black; -} -hr.dashed { -border-bottom: 2px dashed black; -} -.aligncenter { -text-align: center; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -font-size: 1.44em; -line-height: 1.5; -} -h1.label, h2.label { -font-size: 1.2em; -margin-bottom: 0; -} -h5, h6 { -font-size: 1em; -font-style: italic; -} -p, .par { -text-indent: 0; -} -p.firstlinecaps:first-line, .par.firstlinecaps:first-line { -text-transform: uppercase; -} -.hangq { -text-indent: -0.32em; -} -.hangqq { -text-indent: -0.42em; -} -.hangqqq { -text-indent: -0.84em; -} -p.dropcap:first-letter, .par.dropcap:first-letter { -float: left; -clear: left; -margin: 0 0.05em 0 0; -padding: 0; -line-height: 0.8; -font-size: 420%; -vertical-align: super; -} -blockquote, p.quote, div.blockquote, div.argument, .par.quote { -font-size: 0.9em; -margin: 1.58em 5%; -} -.pageNum a, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover, a.hidden:hover, a.hidden { -text-decoration: none; -} -.advertisement, .advertisements { -background-color: #FFFEE0; -border: black 1px dotted; -color: #000; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -span.accent { -display: inline-block; -text-align: center; -} -span.accent, span.accent span.top, span.accent span.base { -line-height: 0.40em; -} -span.accent span.top { -font-weight: bold; -font-size: 5pt; -} -span.accent span.base { -display: block; -} -.footnotes .body, .footnotes .div1 { -padding: 0; -} -.fnarrow { -color: #AAAAAA; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -} -.fnarrow:hover, .fnreturn:hover { -color: #660000; -} -.fnreturn { -color: #AAAAAA; -font-size: 80%; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -vertical-align: 0.25em; -} -a { -text-decoration: none; -} -a:hover { -text-decoration: underline; -background-color: #e9f5ff; -} -a.noteRef, a.pseudoNoteRef { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -top: -0.5em; -text-decoration: none; -margin-left: 0.1em; -} -.displayfootnote { -display: none; -} -div.footnotes { -font-size: 80%; -margin-top: 1em; -padding: 0; -} -hr.fnsep { -margin-left: 0; -margin-right: 0; -text-align: left; -width: 25%; -} -p.footnote, .par.footnote { -margin-bottom: 0.5em; -margin-top: 0.5em; -} -p.footnote .fnlabel, .par.footnote .fnlabel { -float: left; -margin-left: -0.1em; -margin-top: 0.9em; -min-width: 1.0em; -padding-right: 0.4em; -} -.apparatusnote { -text-decoration: none; -} -.apparatusnote:target, .fndiv:target { -background-color: #eaf3ff; -} -table.tocList { -width: 100%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -border-width: 0; -border-collapse: collapse; -} -td.tocPageNum, td.tocDivNum { -text-align: right; -min-width: 10%; -border-width: 0; -white-space: nowrap; -} -td.tocDivNum { -padding-left: 0; -padding-right: 0.5em; -vertical-align: top; -} -td.tocPageNum { -padding-left: 0.5em; -padding-right: 0; -vertical-align: bottom; -} -td.tocDivTitle { -width: auto; -} -p.tocPart, .par.tocPart { -margin: 1.58em 0; -font-variant: small-caps; -} -p.tocChapter, .par.tocChapter { -margin: 1.58em 0; -} -p.tocSection, .par.tocSection { -margin: 0.7em 5%; -} -table.tocList td { -vertical-align: top; -} -table.tocList td.tocPageNum { -vertical-align: bottom; -} -table.inner { -display: inline-table; -border-collapse: collapse; -width: 100%; -} -td.itemNum { -text-align: right; -min-width: 5%; -padding-right: 0.8em; -} -td.innerContainer { -padding: 0; -margin: 0; -} -.index { -font-size: 80%; -} -.index p { -text-indent: -1em; -margin-left: 1em; -} -.indexToc { -text-align: center; -} -.transcriberNote { -background-color: #DDE; -border: black 1px dotted; -color: #000; -font-family: sans-serif; -font-size: 80%; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -.missingTarget { -text-decoration: line-through; -color: red; -} -.correctionTable { -width: 75%; -} -.width20 { -width: 20%; -} -.width40 { -width: 40%; -} -p.smallprint, li.smallprint, .par.smallprint { -color: #666666; -font-size: 80%; -} -span.musictime { -vertical-align: middle; -display: inline-block; -text-align: center; -} -span.musictime, span.musictime span.top, span.musictime span.bottom { -padding: 1px 0.5px; -font-size: xx-small; -font-weight: bold; -line-height: 0.7em; -} -span.musictime span.bottom { -display: block; -} -ul { -list-style-type: none; -} -.splitListTable { -margin-left: 0; -} -.splitListTable td { -vertical-align: top; -} -.numberedItem { -text-indent: -3em; -margin-left: 3em; -} -.numberedItem .itemNumber { -float: left; -position: relative; -left: -3.5em; -width: 3em; -display: inline-block; -text-align: right; -} -.itemGroupTable { -border-collapse: collapse; -margin-left: 0; -} -.itemGroupTable td { -padding: 0; -margin: 0; -vertical-align: middle; -} -.itemGroupBrace { -padding: 0 0.5em !important; -} -div.figure { -text-align: center; -} -.figure { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.floatLeft { -float: left; -margin: 10px 10px 10px 0; -} -.floatRight { -float: right; -margin: 10px 0 10px 10px; -} -p.figureHead, .par.figureHead { -font-size: 100%; -text-align: center; -} -.figAnnotation { -font-size: 80%; -position: relative; -margin: 0 auto; -} -.figTopLeft, .figBottomLeft { -float: left; -} -.figTopRight, .figBottomRight { -float: right; -} -.figure p, .figure .par { -font-size: 80%; -margin-top: 0; -text-align: center; -} -img { -border-width: 0; -} -td.galleryFigure { -text-align: center; -vertical-align: middle; -} -td.galleryCaption { -text-align: center; -vertical-align: top; -} -tr, td, th { -vertical-align: top; -} -tr.bottom, td.bottom, th.bottom { -vertical-align: bottom; -} -td.label, tr.label td { -font-weight: bold; -} -td.unit, tr.unit td { -font-style: italic; -} -td.leftbrace, td.rightbrace { -vertical-align: middle; -} -span.sum { -padding-top: 2px; -border-top: solid black 1px; -} -table.inlineTable { -display: inline-table; -} -table.borderOutside { -border-collapse: collapse; -} -table.borderOutside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -} -table.borderOutside .cellHeadTop, table.borderOutside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderOutside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellLeft, table.borderOutside .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellRight, table.borderOutside .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside { -border-collapse: collapse; -} -table.verticalBorderInside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border-left: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadTop, table.verticalBorderInside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellLeft, table.verticalBorderInside .cellHeadLeft { -border-left: 0 solid black; -} -table.borderAll, -table.rtlBorderAll { -border-collapse: collapse; -} -table.borderAll td, -table.rtlBorderAll td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadTop, table.borderAll .cellTop, -table.rtlBorderAll .cellHeadTop, table.rtlBorderAll .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadBottom, -table.rtlBorderAll .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellBottom, -table.rtlBorderAll .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellLeft, -table.borderAll .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellRight, -table.borderAll .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -table.rtlBorderAll .cellLeft, -table.rtlBorderAll .cellHeadLeft { -border-right: 2px solid black; -} -table.rtlBorderAll .cellRight, -table.rtlBorderAll .cellHeadRight { -border-left: 2px solid black; -} -tr.borderTop td, tr.borderTop th, th.borderTop, td.borderTop { -border-top: 1px solid black !important; -} -tr.borderRight td, tr.borderRight th, th.borderRight, td.borderRight { -border-right: 1px solid black !important; -} -tr.borderLeft td, tr.borderLeft th, th.borderLeft, td.borderLeft { -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderBottom td, tr.borderBottom th, th.borderBottom, td.borderBottom { -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderHorizontal td, tr.borderHorizontal th, th.borderHorizontal, td.borderHorizontal { -border-top: 1px solid black !important; -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderVertical td, tr.borderVertical th, th.borderVertical, td.borderVertical { -border-right: 1px solid black !important; -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.borderAll { -border: 1px solid black !important; -} -tr.noBorderTop td, tr.noBorderTop th, th.noBorderTop, td.noBorderTop { -border-top: none !important; -} -tr.noBorderRight td, tr.noBorderRight th, th.noBorderRight, td.noBorderRight { -border-right: none !important; -} -tr.noBorderLeft td, tr.noBorderLeft th, th.noBorderLeft, td.noBorderLeft { -border-left: none !important; -} -tr.noBorderBottom td, tr.noBorderBottom th, th.noBorderBottom, td.noBorderBottom { -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderHorizontal td, tr.noBorderHorizontal th, th.noBorderHorizontal, td.noBorderHorizontal { -border-top: none !important; -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderVertical td, tr.noBorderVertical th, th.noBorderVertical, td.noBorderVertical { -border-right: none !important; -border-left: none !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.noBorderAll { -border: none !important; -} -.cellDoubleUp { -border: 0 solid black !important; -width: 1em; -} -td.alignDecimalIntegerPart { -text-align: right; -border-right: none !important; -padding-right: 0 !important; -margin-right: 0 !important; -} -td.alignDecimalFractionPart { -text-align: left; -border-left: none !important; -padding-left: 0 !important; -margin-left: 0 !important; -} -td.alignDecimalNotNumber { -text-align: center; -} -table.alignedtext, table.alignedverse { -border-collapse: collapse; -} -table.alignedtext td { -vertical-align: top; -width: 50%; -} -table.alignedverse { -vertical-align: top; -} -table.alignedtext td.first, table.alignedverse td.first { -border-width: 0 0.2px 0 0; -border-color: gray; -border-style: solid; -padding-right: 10px; -} -table.alignedtext td.second, table.alignedverse td.second { -padding-left: 10px; -} -table.alignedverse td.first, table.alignedverse td.second { -width: 45%; -} -table.alignedverse td.lineNumbers { -width: 10%; -} -body { -padding: 1.58em 16%; -} -.pageNum { -display: inline; -font-size: 8.4pt; -font-style: normal; -margin: 0; -padding: 0; -position: absolute; -right: 1%; -text-align: right; -letter-spacing: normal; -} -.marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -left: 1%; -position: absolute; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -} -.right-marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -right: 3%; -position: absolute; -text-indent: 0; -text-align: right; -width: 11% -} -.cut-in-left-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: left; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -padding: 0.8em 0.8em 0.8em 0; -} -.cut-in-right-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: right; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: right; -padding: 0.8em 0 0.8em 0.8em; -} -span.tocPageNum, span.flushright { -position: absolute; -right: 16%; -top: auto; -text-indent: 0; -} -.pglink::after { -content: "\0000A0\01F4D8"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.catlink::after { -content: "\0000A0\01F4C7"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.exlink::after, .wplink::after, .biblink::after, .qurlink::after, .seclink::after { -content: "\0000A0\002197\00FE0F"; -color: blue; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.pglink:hover { -background-color: #DCFFDC; -} -.catlink:hover { -background-color: #FFFFDC; -} -.exlink:hover, .wplink:hover, .biblink:hover, .qurlink:hover, .seclin:hover { -background-color: #FFDCDC; -} -body { -background: #FFFFFF; -font-family: serif; -} -body, a.hidden { -color: black; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -text-align: center; -font-variant: small-caps; -font-weight: normal; -} -p.byline { -text-align: center; -font-style: italic; -margin-bottom: 2em; -} -.div2 p.byline, .div3 p.byline, .div4 p.byline, .div5 p.byline, .div6 p.byline, .div7 p.byline { -text-align: left; -} -.figureHead, .noteRef, .pseudoNoteRef, .marginnote, .right-marginnote, p.legend, .verseNum { -color: #660000; -} -.rightnote, .pageNum, .lineNum, .pageNum a { -color: #AAAAAA; -} -a.hidden:hover, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover { -color: red; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6 { -font-weight: normal; -} -table { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.tablecaption { -text-align: center; -} -.arab { font-family: Scheherazade, serif; } -.aran { font-family: 'Awami Nastaliq', serif; } -.grek { font-family: 'Charis SIL', serif; } -.hebr { font-family: Shlomo, 'Ezra SIL', serif; } -.syrc { font-family: 'Serto Jerusalem', serif; } -/* CSS rules generated from rendition elements in TEI file */ -.imprint { -color: gray; text-align: center; -} -/* CSS rules generated from @rend attributes in TEI file */ -.xd31e1169 { -text-align:center; vertical-align:middle; font-size:x-large; width:33%; -} -.xd31e1170 { -text-align:center; vertical-align:middle; -} -.cover-imagewidth { -width:551px; -} -.xd31e93 { -font-size:x-large; -} -.xd31e95 { -font-size:small; -} -.xd31e99 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e777 { -text-align:center; -} -.xd31e1166 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; font-weight:bold; -} -.tbl\.wanted\.header { -width:100%; -} -.xd31e1173 { -font-size:xx-large; -} -.lordlisterwidth { -width:307px; -} -.xd31e1188 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; -} -.xd31e1190 { -font-size:large; -} -.xd31e1193 { -font-size:large; -} -.xd31e1198 { -text-align:center; font-size:x-large; -} -.xd31e1202 { -text-align:center; font-size:large; -} -.warrant\.en { -font-size:small; border:2pt solid black; padding-left:1em; padding-right:1em; margin:1em; -} -.xd31e1213 { -font-size:x-large; text-align:center; -} -.xd31e1217 { -font-weight:bold; text-align:center; -} -.warrant\.nl { -display:none; font-size:small; -} -.xd31e1325 { -text-align:center; font-weight:bold; font-size:large; -} -.xd31e1430 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e1432 { -font-size:medium; -} -@media handheld { -} -/* ]]> */ </style> -</head> -<body> -<div lang='en' xml:lang='en'> -<p style='text-align:center; font-size:1.2em; font-weight:bold'>The Project Gutenberg eBook of <span lang='nl' xml:lang='nl'>Lord Lister No. 0012: Verzonken schatten</span>, by Kurt Matull</p> -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online -at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you -are not located in the United States, you will have to check the laws of the -country where you are located before using this eBook. -</div> -</div> - -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:1em; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Title: <span lang='nl' xml:lang='nl'>Lord Lister No. 0012: Verzonken schatten</span></p> -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:0; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Authors: Kurt Matull</p> -<p style='display:block; margin-top:0; margin-bottom:0; margin-left:2em;'>Theo Blakensee</p> -<p style='display:block; text-indent:0; margin:1em 0'>Release Date: May 21, 2022 [eBook #68139]</p> -<p style='display:block; text-indent:0; margin:1em 0'>Language: Dutch</p> - <p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:0; margin-left:2em; text-indent:-2em; text-align:left'>Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg</p> -<div style='margin-top:2em; margin-bottom:4em'>*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK <span lang='nl' xml:lang='nl'>LORD LISTER NO. 0012: VERZONKEN SCHATTEN</span> ***</div> -<div class="front"> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first"></p> -<div class="figure cover-imagewidth"><img src="images/lordlister0012-front.jpg" alt="Oorspronkelijke voorkant." width="551" height="720"></div><p> -<span class="pageNum" id="pb1">[<a href="#pb1">1</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e93">☞ Elke aflevering bevat een volledig verhaal. ☜ -</p> -<p class="xd31e95">UITGAVE VAN DEN „ROMAN-BOEKHANDEL VOORHEEN A. EICHLER”, SINGEL 236,—AMSTERDAM. -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="body"> -<div id="ch1" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch1.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<div class="figure"><img src="images/p0012-01.png" alt="VERZONKEN SCHATTEN." width="720" height="226"></div> -<h2 class="super xd31e99">VERZONKEN SCHATTEN.</h2> -<h2 class="label">EERSTE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE VERZEGELDE FLESCH.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Met vreeselijk geweld woedde de noordooster storm in het kanaal. Huizenhoog zweepte -hij de golven en stuwde het wilde water naar den Oceaan. Tegen zulk een orkaan vechten -konden slechts groote, overzeesche booten, de kleinere waren allang in veilige havens -gevlucht. -</p> -<p>Iedere kapitein haalt verruimd adem, als hij het nauwe kanaal gelukkig achter den -rug heeft, want als het stormt of als er eenige mist hangt, dan zal hij het niet wagen, -een oog dicht te doen, uit vrees voor de noodlottige gevolgen. -</p> -<p>De stoomboot „Tasmania”, op reis van Australië naar Plymouth, was ter hoogte van de -Golf van Biskaye door storm overvallen. -</p> -<p>Deze Golf is berucht wegens haar groote gevaarlijkheid. De stoomboot echter trotseerde -alle moeilijkheden -</p> -<p>en kwam, ondanks den zwaren noordooster storm, toch nog moeizaam voorwaarts. -</p> -<p>Bij den ingang van het kanaal, toen de orkaan de boot tegenwoei, veranderde echter -het tooneel. De positie werd gevaarlijk. De Scilly-eilanden waren al gepasseerd, het -doel der reis, Plymouth, niet meer verre, maar het schip kwam niet van zijn plaats. -</p> -<p>Zwaar werkten de schroeven. Als zij bij het stampen van het schip uit het water geraakten, -dan draaiden zij zich met fluitend geluid in razende snelheid en deden het gansche -schip beven. De stoomboot kraakte in alle voegen, boog zich her- en derwaarts als -een wild dier, hief dan eens den boegspriet hoog ten wolkenbedekten hemel, schoot -dan weer in de diepte, zoodat zij Van tijd tot tijd geheel overspoeld was door het -zeewater. -<span class="pageNum" id="pb2">[<a href="#pb2">2</a>]</span></p> -<p>Steeds echter kwam het uitstekend gebouwde schip weer onbeschadigd van onder de stortzeeën -te voorschijn en vocht het verder tegen den woedenden storm. -</p> -<p>De „Tasmania” borg in haar schoot een kostbare lading. Op geregelde tijden zond de -Australische Regeering de op de goudvelden van Australië gevonden schatten naar de -Bank van Engeland. De gouden staven werden dan in de Munt tot geld gemaakt en door -de Bank in omloop gebracht. Zulk een zending bevatte ook thans de boot. -</p> -<p>Goed bewaard in ijzeren kisten en geborgen in een aparte ruimte lag een schat van -verscheiden millioenen opgestapeld. Deze schat was niet op de gewone, officieele wijze, -met buitengewone voorzorgsmaatregelen toevertrouwd aan de „Tasmania”, maar als een -geheime zending was zij ditmaal, schijnbaar als passagiersgoed, in Melbourne ingeladen. -</p> -<p>De Bank van Engeland had door buitengewoon groote navraag, tengevolge van de Amerikaansche -crisis, bijna al haar aanwezige gelden afgedragen en naar aanleiding hiervan had ze -zoo spoedig mogelijk de zending uit Australië verlangd. -</p> -<p>De „Tasmania”, een uitstekend schip, werd uitgekozen en onder het toezicht van een -drietal ambtenaren werd de schat naar Engeland afgezonden. -</p> -<p>Deze drie heeren zaten in een groote hut, die ter beschikking was gesteld van den -eersten boekhouder der Bank, mr. Wright. In deze hut had men vrij weinig last van -het rollen en stampen van het schip, omdat zij in het midden van het schip zich bevond. -</p> -<p>De heeren waren in zeer ernstige stemming: -</p> -<p>„Mijne heeren”, sprak mr. Wright, „de kapitein heeft mij meegedeeld, dat onze toestand -uiterst gevaarlijk is en dat, als de wind niet draait, wij gevaar loopen, tegen de -klippen van de Scilly-eilanden te worden verpletterd. -</p> -<p>„Het is onze plicht om, in het geval dat wij inderdaad schipbreuk mochten lijden, -de Bank van Engeland te bewijzen, dat wij tot het laatste oogenblik op onzen post -zijn gebleven. -</p> -<p>„Wij zullen daarom een flesch in orde maken en daarin onze papieren doen, die wij -hebben af te leveren. -</p> -<p>„Degene van ons, die de anderen overleeft, moet, zoodra hij gevoelt, dat hij verloren -is, de flesch in zee gooien. -</p> -<p>„Zijt ge het daarmede eens?” -</p> -<p>De heeren waren het eens en mr. Wright nam eenige papieren uit zijn portefeuille, -die hij in een enveloppe deed, waarop het adres van de Bank van Engeland was afgedrukt. -</p> -<p>„Hebt ge familieleden, wien ge misschien nog eenig bericht zoudt willen zenden?” vroeg -mr. Wright zijn medereizigers. -</p> -<p>„Ik wel,” antwoordde een der andere ambtenaren, een heer van middelbaren leeftijd. -</p> -<p>„Schrijf dan een paar woorden; ik zal ze bij de enveloppe insluiten.” -</p> -<p>De ambtenaar schreef een paar regels op een blad uit zijn aanteekenboekje, scheurde -dit toen uit en gaf het zijn chef, die het in de enveloppe deed. -</p> -<p>Deze enveloppe werd nu door den engen hals van een champagneflesch gedrukt, de flesch -werd goed verzegeld en met een caoutchoucring waterdicht gesloten. -</p> -<p>Na eenig schudden rolde de enveloppe in het midden der flesch, waar zij zich ontrolde, -zoodat het adres duidelijk door het glas zichtbaar werd. -</p> -<p>„Mijne heeren”, sprak Wright, „wij hebben nu alles gedaan, wat nog mogelijk was; laat -ons nu het verdere maar kalm afwachten.” -</p> -<p>Hij haalde een sigarenkoker te voorschijn, nam er een sigaar uit en bood den koker -zijn collega’s aan. -</p> -<p>Deze bedienden zich, dankten op hoffelijke wijze en <span class="pageNum" id="pb3">[<a href="#pb3">3</a>]</span>al spoedig rookten de drie Engelschen met een gemoedsrust, alsof zij in een mooien -salon zaten en niet in een schommelend schip, dat ombruist wordt door dood en verderf. -</p> -<p>Plotseling liep de storm om. Hij sprong over naar het zuiden, een verschijnsel, dat -niet zelden voorkomt en dat dan een snelle afvloeiing der onderste luchtlagen tengevolge -heeft. -</p> -<p>De boot kon nu pal naar het oosten koersen en dezen weg vervolgen totdat de vuurtoren -van Eddystone in zicht kwam om dan scherp naar het noorden te varen en zoodoende de -haven van Plymouth te bereiken. -</p> -<p>De passagiers haalden verruimd adem, toen het vreeselijke rollen en stampen van het -schip inderdaad verminderde en daarmede den armen zeezieken verademing bracht. Al -werd het schip ook nog heftig heen en weer geworpen, toch was de toestand thans kalm, -vergeleken bij die van vorige oogenblikken. -</p> -<p>De kapitein liet nu de totnogtoe gesloten kajuitdeuren weer openen. -</p> -<p>Een paar zeevaste passagiers waagden zich aan dek en de drie Engelschen behoorden -tot hen, die met groote vreugde den frisschen zeewind in volle teugen gingen inademen. -</p> -<p>Zwijgend, hun havanna rookend, keken zij haar de woestrollende baren. -</p> -<p>Mr. Fox, de heer, die nog een paar regels op het blad uit zijn notitieboekje had opgeschreven, -die door mr. Wright in de verzegelde flesch waren gedaan, rookte met lange trekken -aan zijn sigaar en na een poos begon hij: -</p> -<p>„Mr. Wright, wij hebben, den hemel zij dank, de verzegelde flesch nu niet meer noodig! -Over een paar uur zijn we in de haven van Plymouth!” -</p> -<p>„Dat wil ik met u hopen, mr. Fox, maar vergeet toch vooral niet, dat wij nog altijd -geen vasten bodem onder onze voeten hebben!” -</p> -<p>Fox lachte. -</p> -<p>„O, wat kan er nu nog gebeuren? Niets! Heelemaal niets!” -</p> -<p>„Zoo, denkt ge?” -</p> -<p>„Zeker, mr. Wright!” -</p> -<p>„Maar hoe komt ge zoo optimistisch?” -</p> -<p>„Kijk eens, daar, aan den horizon schittert door de avondschemering een licht. Dat -is de vuurtoren van Eddystone. Heel spoedig zullen we dien beroemden vuurtoren bereikt -hebben. Ik ben er van overtuigd, dat ik dezen nacht nog, al zal het ook vrij laat -worden, mijn vermoeide leden zal kunnen uitstrekken in een lekker zacht hotelbed. -Van Eddystone is Plymouth maar heel kort meer verwijderd!” -</p> -<p>„Wel!” antwoordde mr. Wright op korten toon, „wij zullen onze verzegelde flesch hopenlijk -niet noodig hebben, maar toch tot onze landing onaangeroerd laten!” -</p> -<p>De drie ambtenaren keken eens naar den vuurtoren, die zoo allervriendelijkst knipoogde, -alsof hij met zijn groote, schelle lichten wilde zeggen: -</p> -<p>„Spoedig zal uw lange, vervelende zeereis een eind hebben genomen!” -</p> -<p>Maar daar gebeurde plotseling iets heel merkwaardigs. -</p> -<p>De wind werd hoe langer hoe flauwer en nam meer en meer af. Na vrij korten tijd waaide -niets meer dan een frissche bries. Tegelijkertijd echter was het alsof de wolken steeds -dieper en dieper zakten; alsof een onzichtbare macht neerstreek over den zeespiegel. -</p> -<p>Reeds omhulden eenige zware wolkensluiers de hooge masten. Steeds dikker en dikker -stapelden zij zich op. In de sombere luchten ontstond een gewirwar van vaalgrauwe -nevelgordijnen, die steeds dieper en dieper zonken, het geheele schip omhulden en -den horizon deden verdwijnen. -<span class="pageNum" id="pb4">[<a href="#pb4">4</a>]</span></p> -<p>Al spoedig was het wolkgordijn zóó dicht, dat de vuurtoren nog slechts vaag zichtbaar -bleef. -</p> -<p>Intusschen was het onder de bemanning van het schip levendig geworden. Reeds bij het -eerste teeken van de weersverandering wist de kapitein uit ervaring, wat gedaan moest -worden. De gang van het schip werd vertraagd, de roode en groene lichten aan bakboord -en stuurboord werden versterkt en vermeerderd. -</p> -<p>Hoofdschuddend keek mr. Wright naar deze voorzorgsmaatregelen en met groote bezorgdheid -zei hij tot zijn collega’s: -</p> -<p>„Eén vijand hebben wij al overwonnen, maar de ergste nadert nu, het meest geduchte -gevaar voor den zeeman, de verschrikkelijke mist. Ik vrees, mr. Fox, dat ge dezen -nacht afstand zult moeten doen van het lekkere, zachte hotelbed. Laat ons in den salon -gaan, heeren, het wordt hier al te onbehagelijk!” -</p> -<p>De heeren knikten bevestigend en gingen met hun chef de kajuittrap af. Steeds dichter -en dichter viel de nevel, hoe langer hoe meer werd het uitzicht belemmerd. Spoedig -stiet de stoompijp der „Tasmania” allerlei geluiden uit, de sirene weergalmde en stuwde -waarschuwingstonen door den stikdonkeren nacht naar de voorbijtrekkende schepen. -</p> -<p>Het werd avond. -</p> -<p>De stoomboot passeerde den vuurtoren Eddystone, waarvan het licht, dat anders zichtbaar -is op mijlen afstand, thans als een flauw kaarslichtje af en toe schemerde door de -dichte nevelsluiers. Het was nu zaak, den koers te veranderen en noordwaarts te sturen. -</p> -<p>Dit geschiedde. -</p> -<p>Mat schemerde de vuurtoren thans van de voorzijde, terwijl het licht eerst van links -kwam. De vaart naar het noorden was ingeslagen. Van den oostkant weergalmden nu van -verschillende zijden eveneens de dreunende, eentonige geluiden van vreemde stoombooten, -die evenals de „Tasmania” op weg waren naar de veilige haven van Plymouth en den steeds -dikker wordenden nevel ontvluchtten. -</p> -<p>Thans was het zaak, met de uiterste voorzichtigheid, alsof het voetje voor voetje -ging, vooruit te komen en daarbij voortdurend den misthoorn te laten hooren, opdat -elke aanvaring vermeden werd. -</p> -<p>Slechts op hun gehoor konden kapitein en stuurman zich nog verlaten. Met het bloote -oog kon men thans niet eens meer het geheele dek van het schip overzien. -</p> -<p>Ontzettend dik lag de afschuwelijke, ondoordringbare mist als een zware last, als -een ondoordringbaar gordijn over de watervlakte en op de stoomboot. -</p> -<p>Daar weerklonk plotseling van de rechterzijde in de onmiddellijke nabijheid de sirene -van een vreemde stoomboot. -</p> -<p>De „Tasmania” antwoordde met korte tusschenpoozen. Een onbestemde, vormlooze massa -doemde zijwaarts uit de nevelen op, omgeven door rood en groen licht. -</p> -<p>Een uitroep van schrik weerklonk uit de monden der zeelieden. -</p> -<p>Zij zagen, dat een groote overzeesche boot naderde, die den weg van de „Tasmania” -kruiste. -</p> -<p>De kapiteins van beide stoombooten waren zich volkomen bewust van het dreigende gevaar. -In allerijl werden de sturen omgegooid, opdat uitwijken nog mogelijk gemaakt kon worden. -</p> -<p>Te laat! -</p> -<p>In het volgende oogenblik trof de hooge boegspriet van het vreemde schip de „Tasmania” -in volle bakboordzijde. -</p> -<p>Een hevige stoot, een kraken en bersten van scheepsplanken en rompen werd gehoord; -toen siste witte stoom naar boven uit de ketels van het ongelukkige, aangevaren schip. -</p> -<p>De passagiers, die in doodsangst verkeerden, gilden op hartverscheurenden toon. Overal -heerschte vreeselijke <span class="pageNum" id="pb5">[<a href="#pb5">5</a>]</span>ontroering en in het volgende oogenblik liepen de passagiers als zinneloos rond aan -het dek van de „Tasmania”. -</p> -<p>De botsing was vreeselijk geweest, ondanks de vertraagde vaart. -</p> -<p>De boegspriet van het vreemde schip had zich diep geboord in den romp van de „Tasmania”. -Het scheen alsof het onmogelijk was, de schepen weer van elkander te verwijderen. -De schroeven begonnen achteruit te slaan; overal aan boord werden lichten ontstoken; -Bengaalsche vuren werden ontbrand om door den vervaarlijken mist te kunnen heenzien. -</p> -<p>Al spoedig bleek, dat de boeg van het onheilbrengende schip zwaar geleden had, maar -dat de schade slechts was toegekend aan het gedeelte, dat boven water uitstak, zoodat -voor dezen bodem noch voor de bemanning iets te vreezen was. -</p> -<p>Maar het aangevaren schip, hoe stond het daarmee? -</p> -<p>De bakboordzijde van de „Tasmania” was volkomen ingedrukt. Door den gespleten scheepswand -stortten stroomen zeewater naar binnen. Het schip was op zij gevallen en werd door -de nog steeds onrustige zee geweldig heen en weer geslingerd. Rookwolken stegen op -uit het inwendige van het vaartuig, die werden veroorzaakt door het binnenstroomende -water dat het vuur onder de ketels bluschte, en bovendien <span class="corr" id="xd31e198" title="Niet in bron">was </span>een der stoomketels<span id="xd31e200"></span> gesprongen. -</p> -<p>Het personeel uit de machinekamer was reddeloos verloren; het binnenstroomende water -bracht allen een snellen dood. -</p> -<p>In de kajuiten heerschte de grootste paniek. Het binnendringende water sloot de deuren -van de kajuiten, zoodat de ongelukkigen waren ingesloten en een vreeselijke verstikkingsdood -onvermijdelijk moest volgen. -</p> -<p>Hier zag men een weeklagende moeder met haar kind, dat zij angstig tegen zich aanklemde; -daar was een man, die vol vertwijfeling de deur van een kajuit trachtte te openen, -die door het aanstroomende water werd dichtgekneld. -</p> -<p>Anderen weer trachtten de lichtschacht te bereiken om het dek te bereiken, door hier -langs naar boven te klauteren. -</p> -<p>Overal vielen wanhoopsscènes voor, overal werden gillende, schelklinkende hulpkreten -vernomen, terwijl de ongelukkigen als wanhopigen door elkander liepen. -</p> -<p>Ieder, zonder acht te slaan op zijn medemenschen, was er slechts op bedacht om het -veege lijf te redden, om zichzelven in veiligheid te brengen. -</p> -<p>De toestand was vreeselijk. -</p> -<p>De drie Engelschen zaten in den rooksalon, toen het onheil geschiedde. -</p> -<p>Mr. Fox vloog naar zijn kajuit en haalde daaruit een ijzeren <span class="corr" id="xd31e212" title="Bron: kassette">cassette</span> te voorschijn, waarmede hij trachtte te vluchten. -</p> -<p>Helaas! -</p> -<p>Door deze minuten oponthoud had hij de kostbaarste oogenblikken verloren. Door een -watervloed werd hij omgeworpen, nog een korte wanhopige worsteling en de man had, -geheel in tegenstelling met zijn gedachten, een rustplaats gevonden in dit koude, -natte doodsbed. -</p> -<p>Mr. Wright had terstond het geweldige gevaar overzien. In het volgende oogenblik had -hij de verzegelde flesch gegrepen, deze in den zak van zijn overjas gestoken en was -toen met één sprong de <span class="corr" id="xd31e220" title="Bron: kajuitstrap">kajuittrap</span> opgesneld, gevolgd door zijn collega. -</p> -<p>Aan dek zag hij dadelijk, dat het schip verloren was. Het moest reeds over een paar -minuten in de diepte verdwijnen. -</p> -<p>Redding was slechts te verwachten van het schip, dat dit vreeselijke ongeluk had veroorzaakt. -</p> -<p>Met energiek gebaar haalde mr. Wright nu de verzegelde <span class="pageNum" id="pb6">[<a href="#pb6">6</a>]</span>flesch uit den zak en slingerde haar met geweldige kracht in zee. -</p> -<p>De „Tasmania” begon nu snel te zinken. -</p> -<p>Plotseling klonk een geweldige slag. De stoomketels waren ontploft. Overal vlogen -stukken hout heen en weer, menschelijke lichaamsdeelen werden door de lucht geslingerd. -</p> -<p>De „Tasmania” was vergaan. -</p> -<p>Zij zonk met haar goudschatten en met alles, wat leven had, in de diepte. -</p> -<p>Woest brulden de golven over het graf van het schoone, statige schip. -</p> -<hr class="tb"><p> -</p> -<p>Aan het strand van <span class="corr" id="xd31e240" title="Bron: Ostende">Oostende</span> heerschte groote drukte. -</p> -<p>De vloed was sinds een uur ingetreden en het badstrand was vol bezoekers. -</p> -<p>Dames en heeren, soms in kostbare badkostuums gekleed, sprongen en plasten in het -koele water en allen gevoelden zich wonderwel thans in hun ongegeneerde kleeding. -</p> -<p>De zon scheen heerlijk warm en alles wees er op, dat het een heete dag zou worden. -</p> -<p>Een slank gebouwd heer nam zijn Panama af en zei: -</p> -<p>„Wel, Charly, wat zou je ervan denken, als wij ook eens een bad gingen nemen. Wij -zullen miss Walton en haar moeder wel terug zien aan het diner”. -</p> -<p>„Heel graag, <span class="corr" id="xd31e250" title="Bron: Eduard">Edward</span>, de golfslag is prachtig, kom maar mee!” -</p> -<p>Lord Lister en Charly gingen naar de badkoetsjes en al heel gauw plasten de vrienden -in de golven. -</p> -<p>Daar kwam een groote golf aanrollen en … maar wat was dat? Charly voelde een hevigen -stoot in den rug en stiet een luiden kreet uit. -</p> -<p>„Wat is er, Charly?” vroeg lord Lister. -</p> -<p>„Hier, dit … dáár!” -</p> -<p>Charly griste en haalde toen een door zeewier omwonden champagneflesch voor den dag. -</p> -<p>„Dat dingetje vloog tegen mijn rug op!” -</p> -<p>Lord Lister bekeek de flesch opmerkzaam en toen hij het zeewier verwijderd had, zag -hij aldra, dat de flesch een papier bevatte, dat door zeelieden in tijd van nood was -geschreven en weggeworpen. -</p> -<p>„Kom, Charly!” riep hij uit, „hier is het niet de plaats om te zien, wat er in zit. -Het glas is dof geworden, het adres van den inliggenden brief is niet te zien. Wij -kleeden ons vlug en zoeken een veilig plaatsje om den inhoud te onderzoeken.” -</p> -<p>De vrienden gingen uit het water. -</p> -<p>Een half uurtje later zat het tweetal tegen een duinhelling, die alle nieuwsgierigen -ter zijde hield en toen brak lord Lister de flesch open en vond papieren, die geadresseerd -waren aan de Engelsche Bank. -</p> -<p>„Donnerwetter!” riep hij verbaasd uit, „dat is een verhaal over de goudkisten van -de „Tasmania”, die bij Eddystone is vergaan. Eenige maanden geleden hebben de kranten -daarover uitvoerige verslagen gehad, herinner je je niet, Charly? -</p> -<p>„Zeker! Men beweerde toen, dat de schatten door duikers zouden worden opgehaald. Maar -omdat het wrak ook is gezonken, werden geen pogingen aangewend. Men denkt nu, in den -zomer, nu de zee kalm is, met de duikingen te beginnen!” -</p> -<p>„Juist! Dat stond allemaal in de Times. Zie je Charly, op dit papier staat precies -aangegeven, in welk deel van het schip de schatten liggen, want je begrijpt, dat de -goudstaven niet als gewoon passagiersgoed werden verscheept. En nu zal die boel worden -opgehaald—hm,—ja, zie je, Charly—hm,—dat is juist een kolfje naar mijn hand, Charly—hm!” -</p> -<p>Charly keek hem eens van terzijde aan en glimlachte. -</p> -<p>„Ik geloof waarachtig, Edward, dat je de schatten wilt ophalen!” -<span class="pageNum" id="pb7">[<a href="#pb7">7</a>]</span></p> -<p>„Maar natuurlijk heb ik lust—natuurlijk! Als ik de Engelsche Bank die millioentjes -kan afhandig maken, zou mij dit lang niet ongevallig zijn”. -</p> -<p>„Wat staat er in dien brief, Edward?” -</p> -<p>Lord Lister vouwde den brief open en las de volgende woorden: -</p> -<blockquote> -<p class="first address">„Aan miss Lucie Watkins, -<br>Londen, -<br>Shooters Hill road 12. -</p> -<p>Als de „Tasmania” vergaat, tracht dan mijn waterdichte cassette, die mijn geld en -testament bevat, op te sporen. -</p> -<p class="signed">RICHARD FOX, -<br>Bankbeambte.</p> -</blockquote><p> -</p> -<p>Charly Brand keek zijn vriend aan met groote, vragende oogen. -</p> -<p>„Miss Lucie Watkins moet gewaarschuwd worden, Charly, maar de Bank moet zich zelve -maar helpen. Voor het meisje is het natuurlijk van het grootste belang, het testament -en het geld in haar bezit te krijgen. Hm, wij zullen miss Watkins in Londen opzoeken!” -</p> -<p>„Toch nu niet?” -</p> -<p>Lister lachte. -</p> -<p>„Neen, maar toch gauw! De tijd dringt. De „Tasmania” is in April vergaan. Sinds dien -tijd is de verzegelde flesch onderweg. Dat is niet vreemd, want er gaan soms maanden -voorbij, voordat zoo’n in zee geworpen flesch gevonden wordt. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e295" title="Niet in bron">„</span>’t Is nu begin Juli en sindsdien kan er dus heel wat gebeurd zijn, dat het noodig -maakt, dat miss Watkins dit briefje ontvangt. Mijn bruid en haar moeder blijven nog -wat in <span class="corr" id="xd31e297" title="Bron: Ostende">Oostende</span> en wij kunnen dus in dien tijd uitstekend een uitstapje naar Londen maken. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e301" title="Niet in bron">„</span>Ik verlang bovendien alweer naar mijn vriend Baxter.” -</p> -<p>„Maar Edward, laat Scotland Yard en al zijn lieden toch met rust!” -</p> -<p>„Ik zal ze met rust laten! Voorloopig stel ik er nog maar alleen belang in om miss -Watkins te leeren kennen. Het komt mij voor, dat deze dame onze hulp noodig heeft!” -</p> -<p>Met deze woorden stonden de beide vrienden op en begaven zich naar het drukke strandgewoel. -<span class="pageNum" id="pb8">[<a href="#pb8">8</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch2" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch2.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">TWEEDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">OP ZOEK.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Lord Lister was met Charly Brand naar Londen gereisd om miss Lucie Watkins op te zoeken. -</p> -<p>Zij hadden hun intrek genomen in een onaanzienlijk hotel, waar zij doorgingen voor -kooplieden, die in Londen zaken kwamen doen. -</p> -<p>Wij vinden het tweetal terug op weg naar <span class="corr" id="xd31e317" title="Bron: Shooter">Shooters</span> Hill road, waar, zooals op het adres van den gevonden brief stond, miss Watkins moest -wonen. -</p> -<p>De heeren zagen er thans uit als provincialen. -</p> -<p>Aan het einde der straat zagen zij een vriendelijk, klein huisje, met zorgvuldig onderhouden -tuin. -</p> -<p>Hier moest de gezochte wonen. -</p> -<p>Lord Lister schelde verscheiden keeren, voordat zich schuifelende voetstappen deden -hooren en de deur geopend werd door iemand met scherp besneden gelaat, omgeven door -een grauwen, woesten baardgroei. -</p> -<p>„Wat verlangen de heeren?” vroeg de man. -</p> -<p>„Wij wenschen miss Watkins te spreken!” antwoordde lord Lister. -</p> -<p>De man scheen verrast. -</p> -<p>„Kent ge miss Watkins?” vroeg hij. -</p> -<p>„Dat niet! Maar wij moeten haar spreken, want wij hebben belangrijke mededeelingen -voor haar.” -</p> -<p>„Hm, belangrijke mededeelingen?” -</p> -<p>„Ja, héél belangrijk!” -</p> -<p>„Zoo! En de heeren zoeken miss Watkins hier? Die dame woont niet hier! Ik bewoon alleen -het huis met mijn familie, maar ik weet, dat zij hier heeft gewoond, want ik heb het -huis van haar familie gekocht, die het van een oom erfde!” -</p> -<p>„Is die oom verdronken bij den ondergang van de „Tasmania”?” -</p> -<p>„Ja, juist. Hij is verdronken met de „Tasmania”, op reis van Sidney naar Plymouth. -Er waren goudstaven aan boord ter waarde van twee millioen pond! Een mooi sommetje, -heeren! Hier woonde meneer Fox, toen hij vier jaar geleden naar Sidney ging voor de -Engelsche Bank. Ik heb Fox nog goed gekend. Hij was een beste, brave kerel. Ik heb -zaken met hem gedaan!” -</p> -<p>„Met u, David Simonson?” -</p> -<p>De gevraagde keek verbaasd op. -</p> -<p>„Kent u mij?” -</p> -<p>„Op die vraag kan ik u hier niet antwoorden. Hebt ge een kamertje, waar wij ongestoord -wat kunnen praten? Laat ons daar dan heengaan!” -</p> -<p>De man sloot de deur en mompelde nog steeds: -</p> -<p>„Hoe kent hij mij?—Wie is hij?—Ik ken hem niet!—Heelemaal niet!” -</p> -<p>Op de eerste verdieping liet Simonson de heeren in een gezellige kamer. -<span class="pageNum" id="pb9">[<a href="#pb9">9</a>]</span></p> -<p>„Mag ik nu vragen, hoe meneer mij kent?” vroeg hij brandend nieuwsgierig. -</p> -<p>„Doodeenvoudig, Simonson. Ge hebt vroeger dikwijls rijken jongelieden geld geleend -tegen een aardig procentje. En ge hebt ons altijd heel fatsoenlijk behandeld, Simonson, -dat moet ik zeggen!” -</p> -<p>De man hoorde deze woorden met een grijns van genoegen. -</p> -<p>„Ik zie wel”, sprak hij, „dat meneer mij heel goed kent, heel goed! Maar meneer schijnt -niet te weten, dat ik mijn praktijken niet meer uitoefen. Ik heb toen het huis gekocht -van meneer Fox, den neef van den verdronken Fox!” -</p> -<p>„Maar vertel nu eens, Simonson, hoe staat het met die miss Watkins? Je weet zeker -wel meer van die dame?” -</p> -<p>„Zij was de dochter van een halfzuster van den verdronken Fox en woonde met haar jongeren -broer, Tommy genaamd, een knaap van tien jaren. Haar moeder stierf vijf jaar geleden, -haar vader voor negen jaren. Meneer Fox uit Sidney steunde zijn stiefzuster en later -haar kinderen regelmatig. Hij heeft hen ook nog eens bezocht drie jaar geleden. Toen -heb ik hem leeren kennen en nog wat zaakjes met hem gedaan. Hij bracht allerlei snuisterijen -mee uit Australië, die hier goed betaald worden. ’t Is jammer, dat meneer Fox niet -meer leeft. Hij was een beste, brave man. Heel anders dan zijn neef, Fox Junior.” -</p> -<p>„Wat is daar dan mee, Simonson? Vertel dat eens!” -</p> -<p>„Kan meneer zwijgen?” -</p> -<p>„Als het graf. Zoo waar als ik lord Lister heet!” -</p> -<p>„Groote, almachtige vader, gij— —zijt gij— —gij— —?” -</p> -<p>Zijn stem verstierf, alsof hij een spook zag. -</p> -<p>„Wel ja, ik ben lord Lister”, sprake deze dood kalm, „dezelfde, dien gij indertijd -heel wat keeren uit de geldverlegenheid hebt geholpen.” -</p> -<p>„Maar— —vergeef mij— —’t is voor mij een groote eer— —om u— —den grooten lord— —bij -mij te zien— —maar lord Lister— —is toch— —is toch ook— —ik heb het gelezen— —gelezen— -—is toch ook— —Raffles.” -</p> -<p>„Juist”, antwoordde de gevraagde, „en alleen bedriegers en gauwdieven hebben Raffles -te vreezen. Voor jou, Simonson, blijf ik lord Lister. Vertel mij dus, wat ge van Fox -Junior en van miss Watkins weet!” -</p> -<p>Deze vertelde nu: -</p> -<p>„Op de eerste verdieping woonde mr. Fox Junior. Ik weet niet, waarvan hij leefde. -Hij stond met zijn oom niet op al te goeden voet en deze hield niet veel van zijn -neef. Desondanks liet hij hem toch in zijn huis wonen. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e363" title="Niet in bron">„</span>Met miss Watkins ging mr. Fox niet om. Dat wil zeggen, het meisje verafschuwde hem, -omdat hij verscheiden keeren dronken thuis was gekomen. Zij toonde het ook duidelijk, -dat zij het land aan hem had. Toen het bekend werd, dat de „Tasmania” vergaan was, -en dat mr. Fox onder de opvarenden had behoord, werd Fox Junior als erfgenaam van -zijn oom aangewezen. Hij kreeg dit huis, dat ik van hem kocht. Reeds vóór dien tijd -woonde miss Watkins al niet meer hier. Het heette, dat zij met haar broer Engeland -had verlaten. Ik weet niet, waar zij zich thans bevindt.” -</p> -<p>„Waar woont mr. Fox Junior dan?” -</p> -<p>„Die woont in Oxfordstreet” -</p> -<p>„Hm! Zoo! Dank je, Simonson! Je weet dus <i>niets</i> van miss Watkins?” -</p> -<p>„Niets!” -</p> -<p>„Op je eerewoord?” -</p> -<p>„Op mijn eerewoord!” -</p> -<p>„Goed! Ik geloof je! En beloof mij nu, dat je niemand zult zeggen, wie je vandaag -heeft bezocht! Zul je?” -</p> -<p>En Simonson stamelde: -<span class="pageNum" id="pb10">[<a href="#pb10">10</a>]</span></p> -<p>„Neen, lord Raffles—neen, Lister— —neen, ik zal u niet verraden. Ik zweer het u!” -</p> -<p>„Goed! Vertel mij nu, hoe miss Watkins en haar broer er uitzien! Ik ken ze niet en -zal ze toch moeten herkennen!” -</p> -<p>„Daar kan ik u uitstekend mee helpen! De overledene meneer Fox heeft mij drie jaar -geleden bij zijn laatste bezoek een foto gegeven. Daar stond broer en zuster op. Ze -zien er nog net zoo uit”. -</p> -<p>Simonson ging en kwam eenigen tijd later met een foto terug. -</p> -<p>„Kan ik het portret een tijdje houden?” vroeg de Lord. -</p> -<p>„Zeker, zoolang als ge wilt!” -</p> -<p>„Goed! Ik zal het je weer terugsturen! Vaarwel, Simonson, ik dank je wel!” -</p> -<p>Lord Lister vertrok met Charly en Simonson sloeg nog eens, van louter verbazing, de -handen boven zijn hoofd samen. -</p> -<hr class="tb"><p> -</p> -<p>Lord Lister en Charly waren in den namiddag naar de straat gegaan, waar volgens het -zeggen van Simonson, mr. Fox Junior woonde. -</p> -<p>Het was een nauwe straat in een der oudste gedeelten van Londen. -</p> -<p>Lord Lister keek eens naar de gevels. -</p> -<p>„Die oude gebouwen hebben alle hun geheimen, Charly”, sprak hij, „bijna ieder gebouw -heeft zijn donkere kelders en zijn verborgen uitgangen. Daar werden de schatten verborgen, -maar thans worden in die donkere gewelven niet zelden allerlei misdaden uitgevoerd. -</p> -<p>Het zou mij niets verbazen als die mr. Fox alle reden had om juist hier te wonen. -</p> -<p>„Kijk eens, Charly, daar, in dat alleroudste huis moet hij wonen.” -</p> -<p>„Het huis ziet er uit als een roovershol”, meende Charly. -</p> -<p>„Weet je wat voor lieden hier wonen?” -</p> -<p>„Neen!” -</p> -<p>„Meestal lui, die zich met helen en woekeren afgeven. Mijn vriend Baxter heeft in -deze straat een paar speciale vrienden, die hij graag met een bezoek vereert, als -hij naar gestolen waren zoekt.” -</p> -<p>„Vindt hij dan iets?” -</p> -<p>„Neen, zoo dom zijn de heertjes niet! Maar kom laat ons naar mr. Fox gaan, jongen -en pas op je tellen!” -</p> -<p>Beiden bleven staan voor het oude huis. -</p> -<p>Lord Lister drukte den deurklink neer. De deur was gesloten. -</p> -<p>Hij haalde nu de schel over. -</p> -<p>Aan de binnenzijde weerklonken al spoedig voetstappen. Een luikje werd geopend en -daarvoor vertoonde zich het gelaat van een niet onknappe vrouw. -</p> -<p>Zonder eenige vraag af te wachten, sprak zij, na met scherpen blik de bezoekers te -hebben gemonsterd: -</p> -<p>„Mr. Fox is niet thuis. Kom later maar eens terug.” -</p> -<p>„Dat is jammer!” antwoordde lord Lister, „ik heb weinig tijd, want de politie zit -me op de hielen.” -</p> -<p>De vrouw glimlachte, knikte en zei: -</p> -<p>„Ik heb u nog nooit hier gezien!” -</p> -<p>„Dat geloof ik! Ik werk ook niet in Londen, maar meestal in de kustplaatsen.” -</p> -<p>„En wat brengt ge?” -</p> -<p>„Een fijn horloge met ketting,” fluisterde de lord. -</p> -<p>„Goed, ik zal open doen.” -</p> -<p>De deur werd geopend en nu zagen de vrienden een forsche, knappe vrouw, zorgvuldig -gekleed, die achter het tweetal de deur weer stevig sloot. Zij bracht de heeren door -een lange gang naar een net gemeubelde woonkamer en vroeg toen, op Charly wijzend: -</p> -<p>„Dat is toch geen dwarskijker?” -<span class="pageNum" id="pb11">[<a href="#pb11">11</a>]</span></p> -<p>„Kun je begrijpen! ’t Is nog een groentje, maar hij is best te vertrouwen.” -</p> -<p>„Goed! Wacht hier maar, de baas komt dadelijk!” -</p> -<p>Zij ging de kamer uit en liet beiden alleen. -</p> -<p>Het scherpe oor van lord Lister hoorde, dat buiten een grendel werd voorgeschoven. -Zij zaten dus voorloopig gevangen. -</p> -<p>„Om Godswil Edward, waar zijn we hier beland?” vroeg Charly angstig. -</p> -<p>„Wij zijn, juist zooals ik dacht, in het hol van een heler geraakt, beste jongen,” -fluisterde de lord in de Fransche taal tot zijn vriend. „Wees voorzichtig, Charly -en praat niet veel. Ik ben ervan overtuigd, dat wij van uit een andere kamer worden -begluurd. Men vertrouwt ons niet.” -</p> -<p>Toen sprak hij op luiden toon: -</p> -<p>„Die dame schijnt ons niet al te best te vertrouwen, maar ik neem het haar volstrekt -niet kwalijk, zij kent ons immers niet! Ik hoop nu maar, dat mr. Fox heel gauw komt, -dan kunnen we meteen zaakjes met hem doen.” -</p> -<p>De beide vrienden keken eens in de kamer rond en toen door het venster, dat op de -binnenplaats uitkwam. -</p> -<p>Daar bemerkte Charly, dat zich achter een luchtgat in den muur, juist tegenover het -venster, een hand bewoog. -</p> -<p>Hij keek nauwkeuriger toe en zag nu, dat een paar musschen naar de hand vlogen en -dan ijverig gingen pikken. De hand verscheen weer, zonder dat de diertjes verschrikt -terugweken. -</p> -<p>Waarschijnlijk werd daar telkens nieuw voer neergelegd. -</p> -<p>Charly zag duidelijk, dat een dames- of een kinderhand het voer moest strooien, want -de hand was fijn gevormd. -</p> -<p>Juist wilde hij lord Lister op deze ontdekking opmerkzaam maken, toen deze opstond -en door een teeken te kennen gaf, dat <span class="corr" id="xd31e439" title="Bron: Chary">Charly</span> niets moest zeggen. -</p> -<p>Lord Lister, die al rookend in zijn stoel had gelegen, had intusschen de muren scherp -bekeken en opgemerkt, dat ergens bovenaan een luikje werd geopend, waardoor hij en -zijn vriend natuurlijk van boven af bespied en beluisterd werden. -</p> -<p>Nu werd het luikje gesloten en op de binnenplaats verscheen de vrouw, die hen had -opengedaan. -</p> -<p>Lord Lister fluisterde Charly toe: -</p> -<p>„Let op, wat de vrouw gaat doen en zeg mij, als zij weer in huis gaat.” -</p> -<p>Toen sprong hij op en trachtte een kleine kast, die tegen den muur stond, op zij te -schuiven. -</p> -<p>Dat ging gemakkelijk. -</p> -<p>Lord Lister knikte tevreden, want deze kast verborg een deur, die eveneens gemakkelijk -was te openen. Hij keek nu in een nauwe, smalle gang, die hij gaarne nader had onderzocht, -maar de vrouw, die op de binnenplaats met een langen stok de musschen had weggejaagd, -kwam weer binnen en Charly waarschuwde zijn vriend. -</p> -<p>Deze ging onmiddellijk weer in dezelfde achtelooze houding in den stoel zitten en -na een poosje zag hij, dat het luikje weer geopend was. -</p> -<p>Nu ging de huisschel over. -</p> -<p>Het luikje ging geruischloos weer dicht. -</p> -<p>„Ha zoo”, dacht Lister, „daar komt de heer des huizes.” -</p> -<p>Na langen tijd werd de deur van de aangrenzende kamer geopend. -</p> -<p>Twee kijvende stemmen weerklonken luid en heftig. -</p> -<p>Eensklaps werd de kamerdeur zacht geopend en met bleek gelaat verscheen de vrouw op -den drempel. -</p> -<p>„Ik geloof, dat het daar binnen gevaarlijk wordt”, fluisterde zij. -</p> -<p>„Wie is daar dan?” vroeg Lister. -</p> -<p>„Een handelsvriend, en—” met een luiden schreeuw vloog zij plotseling weg. -<span class="pageNum" id="pb12">[<a href="#pb12">12</a>]</span></p> -<p>In de kamer was de strijd voortdurend heftiger geworden. Meubels werden omgegooid, -kreten weerklonken. -</p> -<p>De vrouw snelde weg, gevolgd door Lister. -</p> -<p>Zij had de deur open gedaan. -</p> -<p>Op den grond rolden twee mannen. Zij hielden elkaar stevig vast. In de hand van den -een flikkerde een mes. -</p> -<p>Lister was toegesneld, pakte de hand met het mes beet en ontwrong dit den vechtende. -Toen drukte hij den arm naar beneden, waardoor de ander weer kon ademhalen. Lister -zag, dat dit Fox moest zijn. -</p> -<p>Charly was nu ook binnengekomen en toen de vechtersbaas zag, dat hij tegen drie toch -niets kon uitvoeren, hield hij zich maar koest. -</p> -<p>„Vervloekt!” stiet hij uit, „wat heb jullie je in onzen strijd te mengen. Laat mij -los!” -</p> -<p>„Wil je het geld nemen en kalm weggaan?” vroeg Fox den man, die nog steeds door Lister -en Charly werd vastgehouden. -</p> -<p>„Ik moet nu wel!” bromde de overwonnene. -</p> -<p>„Goed!” sprak Fox, „en je zult zien, Jack, dat ik je niet heb benadeeld. Ik geef nog -een pond toe, dan is de zaak <span lang="en">all right</span>?” -</p> -<p>„<span lang="en">Allright!</span>” knikte Jack. „Zullen de heeren mij nu los laten?” -</p> -<p>Fox knikte en Lister en Charly gaven den man zijn vrijheid terug. -</p> -<p>Deze stond nu met moeite op, raapte eenige papieren die op den grond gevallen waren, -bij elkaar en grijnsde tegen mr. Fox. -</p> -<p>„Verduiveld onbeleefd om je handelsvrienden zóó te bejegenen, mr. Fox,” meende hij, -„maar even goede vrienden, hoor!” -</p> -<p>Het tweetal schudde elkander nu broederlijk de hand en Fox bracht Jack naar de deur. -</p> -<p>Toen de huiseigenaar was teruggekomen, bracht de hospita een flesch brandewijn en -glazen. Fox sloeg onmiddellijk den inhoud van zijn eerste glaasje naar beneden en -liet zich toen nog twee keer inschenken. -</p> -<p>Daarop lachte hij voldaan, reikte Lister en Charly de hand en sprak: -</p> -<p>„Mijn dank, heeren, voor uwe hulp. Jack is een driftige kerel! Hij grijpt dadelijk -naar het mes, maar overigens is hij een brave jongen. Maar ik was er nou toch wel -miserabel aan toe. Jullie zult toch wel je woord houden?” -</p> -<p>Lister en Charly beweerden allebei, dat ze zouden zwijgen als het graf. -</p> -<p>Fox vroeg thans: -</p> -<p>„Wie zijt ge en wat zendt u?” -</p> -<p>Lister deed verlegen en krabde zich eens achter het oor. -</p> -<p>„Mister Fox, wie wij zijn, zal u wel heel weinig schelen. En wie ons stuurt? In iedere -herberg hoor je namen noemen als je zaken te doen hebt.” -</p> -<p>„Ja juist, ja juist!” beweerde Fox. „Maar hoe moet ik u dan noemen?” -</p> -<p>„Noem mij maar fijne Willem! zoo noemt mij iedereen in Liverpool. Ik heb dit oude -spulletje maar voor hier aangetrokken. Draag anders fijn spul!” -</p> -<p>„Alle duivels! Wat wil je dan in Londen, als je in Liverpool werkt?” -</p> -<p>„Wel, heel eenvoudig, mr. Fox. Ik wil naar het vasteland. De grond brandt me hier -onder de voeten!” -</p> -<p>„Zoo, zoo! Ja, twee zulke knappe jongens moeten geholpen worden! Jullie zult zien, -dat ik dankbaar ben.” En tot de hospita: -</p> -<p>„Miss Anny, ga boven eens dekken!” -</p> -<p>Miss Anny, die nog steeds vol zorg naar Fox keek, ging heen. -</p> -<p>„En wat voor zaakje heb jullie nou?” vroeg Fox. -</p> -<p>Lister haalde een gouden horloge en ketting te voorschijn en legde ze op tafel neer. -<span class="pageNum" id="pb13">[<a href="#pb13">13</a>]</span></p> -<p>De oogen van den heler schitterden toen hij de sieraden zag. -</p> -<p>Hij liet den ketting door zijn vingers glijden en sprak: -</p> -<p>„Goed werk, goed werk.” -</p> -<p>Toen keek hij Lister aan en zei: -</p> -<p>„Ik geef vijf pond. Is ’t goed?” -</p> -<p>Lister floot eens door de tanden, trok een leelijk gezicht en antwoordde: -</p> -<p>„Dat ding is meer dan vijftien pond waard.” -</p> -<p>„Voor mij niet!—Maar—ik geef er nog vijf pond bij, als—”, hij keek zijn beide helpers -onderzoekend aan. -</p> -<p>„Nu—als?” -</p> -<p>Fox sloeg zich op de knieën dat het klapte. -</p> -<p>„Ik vertrouw jullie, omdat je mij geholpen hebt. Maar wilt gij mij een dienst bewijzen?” -</p> -<p>„Welken?” vroeg Lister. -</p> -<p>„Ge zegt, dat ge naar het vasteland gaat. Zoudt ge een persoon daarheen willen geleiden? -Ik leg er dan nog vijf pond op.” -</p> -<p>„Waar gaat die persoon heen?” -</p> -<p>„Ge behoeft niet verder mee te gaan dan Calais. Daar wordt ze afgehaald en ge behoeft -u om niets meer te bekommeren.” -</p> -<p>„Is het een vrouw, die vluchten wil?” -</p> -<p>„Precies! Ik breng haar bij u op het schip en gij neemt haar mee naar Calais. ’t Is -overigens een heel fatsoenlijk zaakje. Als ge wilt, kunt ge dan tot het vertrek hier -blijven.” -</p> -<p>Lord Lister streek het geld op dat Fox hem overhandigde. Fox zei: -</p> -<p>„Dat is dan in orde! Gaat nu maar in de kamer hiernaast om u wat op te knappen. We -hebben nog drie uren tijd, voordat de boot vertrekt.” -</p> -<p>Fox verliet na deze woorden de kamer. -</p> -<p>Lord Lister keek hem na, glimlachte eens en sprak tot Charly: -</p> -<p>„Jongen, jongen, beter hadden wij het niet kunnen treffen! Ik wil vriendschap drinken -met vriend Baxter, als wij niet miss Watkins naar Calais brengen. Zij is hier in huis -verborgen. Deze gang voert naar haar verblijf. Waar kan echter dat broertje zijn gebleven?” -</p> -<p>Daar ging de huisbel over. -</p> -<p>Lister zweeg en luisterde. -</p> -<p>De stap van een man werd in de gang gehoord. Toen ging de deur open en Fox begroette -een vreemdeling. Lister keek eens naar boven. Het spionluikje was gesloten. -</p> -<p>Daarop ging hij naar de deur en luisterde. -</p> -<p>Twee stemmen spraken fluisterend met elkander. Zij spraken in het Spaansch en daar -Lord Lister deze taal uitstekend meester was, kon hij het gesprek volkomen volgen. -Hij hoorde nu, dat miss Watkins inderdaad hier in huis was en dat de vreemdeling haar -naar Zuid-Amerika wilde brengen onder het voorwendsel, dat zij zijn kinderen zou opvoeden. -</p> -<p>De vreemdeling was echter een berucht handelaar in blanke slavinnen, die hun slachtoffers -naar Zuid-Amerika brengen in bordeelen en Fox was een ijverig handlanger van den schurk. -Verder hoorde Lister uit het gesprek, dat de vreemdeling nog met twee andere meisjes -zou reizen. -</p> -<p>Fox verklaarde, dat hij twee lieden had gevonden, die, zonder dat zij wisten waarom -het ging, miss Watkins naar Calais zouden brengen. -</p> -<p>Na eenig over en weer praten kwam het tweetal tot de conclusie, dat de vreemde miss -Watkins reeds in Dover zou overnemen. -</p> -<p>Schreden naderden thans de deur, zoodat lord Lister zich moest terugtrekken. -</p> -<p>Een knaap bracht eenige gerechten binnen, twee flesschen bier en glazen. Hij zette -alles op tafel neer en wilde heengaan. -</p> -<p>Toen vroeg Lord Lister: -<span class="pageNum" id="pb14">[<a href="#pb14">14</a>]</span></p> -<p>„Ben jij Tommy?” -</p> -<p>„Ik heet Tommy, sir, wat verlangt ge?” -</p> -<p>„Niets. Maar waarom heb je geschreid?” -</p> -<p>„Och, meneer, mijn zuster gaat vandaag weg en ik moet naar zee, maar ik heb er heelemaal -geen lust in!” -</p> -<p>Tranen kwamen den knaap in de oogen. -</p> -<p>Op medelijdenden toon vroeg Charly: -</p> -<p>„Maar men zal je toch niet dwingen, Tommy?” -</p> -<p>„Toch wel! Mr. Fox wil het en dan moet het wel!” -</p> -<p>„Van buiten gilde een schelle vrouwenstem: -</p> -<p>„Tommy, waar blijf je?” -</p> -<p>Verschrikt liep de jongen de deur uit. -</p> -<p>Even later kwam Fox weer binnen en zeide op jovialen toon: -</p> -<p>„Om zeven uur kunt ge naar het station gaan, heeren, daar kom ik dan ook met de dame, -die u hier de deur heeft opengedaan en met de vrouw, die ge zult wegbrengen. In Dover -neemt een heer reeds uw taak over. Om acht uur vertrekt de trein. Ge moet met de dame -niet meer spreken dan hoog noodig is.” -</p> -<p>Lord Lister, die smakelijk een cotelet verorberde, sprak nu: -</p> -<p>„Wel, sir, wat gaat mij die dame aan. Wij brengen haar naar Dover en daarmee uit!” -</p> -<p>„<span lang="en">Allright <span class="corr" id="xd31e565" title="Bron: gentleman">gentlemen</span>!</span> Ik heb nu nog veel te doen! Tot <span class="corr" id="xd31e569" title="Bron: strak">straks</span>!” -</p> -<p>Hij ging de deur uit! Even daarop hoorde lord Lister hem spreken met de hospita, toen -verliet hij het huis. -</p> -<p>„Nu opgepast, Charly”, sprak Raffles. „’t Is nu tijd om te handelen en miss Watkins -in veiligheid te brengen. Ik zal Tommy nu ook te voorschijn halen. Blijf jij nu hier, -dan ga ik naar de hospita!” -</p> -<p>Lister opende de deur en ging door de gang naar de keuken. Daar zat Tommy hevig te -schreien. -</p> -<p>Lister vroeg hem, waar de huishoudster was en het kind antwoordde, dat deze naar haar -kamer op de eerste verdieping was gegaan om zich mooi te maken voor de reis. -</p> -<p>Nu ging Lister naar de kamer terug, beval Charly op den uitkijk te gaan staan en schoof -de kast terzijde, waardoor de geheime deur zichtbaar werd. -</p> -<p>Hij liep nu een lange gang door en kwam aan een kamerdeur, die dadelijk openging. -De kamer was echter leeg, maar in een aangrenzend vertrek, waarin Lister door het -sleutelgat kon kijken, zag hij een jong meisje staan, waarin hij, naar de foto van -Simonson, terstond miss Watkins herkende. -</p> -<p>Hij klopte zachtjes en zag, dat het meisje verrast op keek. Toen beproefde hij de -deur te openen, maar zij was gesloten. -</p> -<p>„Wie is daar?” vroeg miss Watkins. -</p> -<p>„Een vriend, die gekomen is om u uit de macht van Fox te redden. Doe maar open!” -</p> -<p>„Ik heb geen sleutel!” luidde het antwoord. -</p> -<p>„Luister dan eens. Ik ken uw geschiedenis en ben gekomen om u te redden. Ga dus kalm -mee als men u naar het station brengt. Ge vindt mij daar.” -</p> -<p>„Ik zal gehoorzamen!” -</p> -<p>„Uitstekend!” -</p> -<p>„Maar Tommy?” -</p> -<p>„Ik zorg voor Tommy ook! Maar nu moet ik terug!” -</p> -<p>Lord Lister verwijderde zich snel en ging langs denzelfden weg terug. -</p> -<p>Charly liep nog doodbedaard heen en weer. Er was dus niets gebeurd in zijn afwezigheid. -</p> -<p>Nu vloog Lister zoo vlug als zijn beenen hem konden dragen naar den kelder, en daar -lagen allerlei wonderlijke meubels, zijden stoffen en huishoudelijke artikelen opgestapeld. -Vooral trok een groote, met ijzer beslagen kist zijn opmerkzaamheid. Hij trachtte -het deksel op te lichten en dat lukte terstond. In de kist lagen horloges, gouden -en zilveren sieraden en verscheiden andere kostbaarheden. Listers horloge met ketting -<span class="pageNum" id="pb15">[<a href="#pb15">15</a>]</span>lag er ook bij en glimlachend nam hij ze in de hand. -</p> -<p>„Mr. Fox moet zich wel heel veilig voelen, dat hij alles hier maar zoo open laat staan,” -dacht Lister. Toen deed hij de kist weer dicht en ging terug naar het vertrek, waar -Charly stond te wachten. -</p> -<p>„Gelukkig, dat je terug bent, Edward”, sprak de jongeman herademende, „ik verging -van angst.” -</p> -<p>Lister glimlachte. -</p> -<p>„Mijn onderzoekingstocht is volkomen gelukt.” -</p> -<p>Lang bleef Lister niet in de kamer. Hij ging naar de keuken waar Tommy nog altijd -zat te schreien. -</p> -<p>„Houd moed, jongen”, zei Raffles, „blijf je alleen thuis, als wij allemaal weggaan?” -</p> -<p>„Ja, sir. Dan word ik opgesloten. Ze zijn bang, dat ik wegloop.” -</p> -<p>„Opgepast, Tommy. Als je zuster wordt weggebracht, blijf je alleen, maar als je braaf -bent, kom ik je halen en breng je weer naar je zuster. Maar hou je mond, want anders -ben je verloren.” -</p> -<p>De oogen van den knaap schitterden. -</p> -<p>„O, ik kan best zwijgen! Is het heusch waar, meneer, komt u mij halen?” -</p> -<p>„Kalm, mijn jongen, ik lieg niet. Hou je mond en wacht af de dingen, die komen zullen. -Waar is miss Anny? Nog altijd boven?” -</p> -<p>„Ja!” -</p> -<p>„Goed! Zeg aan niemand, dat wij met elkaar gesproken hebben.” -</p> -<p>Lord Lister verdween en deelde Charly nu fluisterend het plan mee, dat hij had ontworpen -om de kinderen te redden. -</p> -<p>Een uur later kwam Fox weer thuis en trad bij de vrienden binnen. -</p> -<p>„Ik geloof, dat wij maar naar het station gaan, mr. Fox”, zei Lister. <span class="corr" id="xd31e614" title="Niet in bron">„</span>’t Is hier zoo erg vervelend en de weg is lang.” -</p> -<p>„’t Is mij goed. Als ge maar zorgt, dat ge den trein niet verzuimt.” -</p> -<p>„Geen nood, sir!” -</p> -<p>„Tot weerziens dan!” -</p> -<p>„Tot weerziens!” -</p> -<p>Fox bracht zijn gasten tot de deur en liet hen met een knikje van verstandhouding -de deur uit. -<span class="pageNum" id="pb16">[<a href="#pb16">16</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch3" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch3.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">DERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">GERED EN IN VEILIGHEID.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Lord Lister slenterde met Charly langs de straat. -</p> -<p>De eerste dwarsstraat sloegen zij in en trachtten toen in een straat te komen, evenwijdig -aan die waarin Fox woonde. Toen zochten zij het huis, dat was gelegen achter dat van -den heler. Dit huis behoorde aan een uitdrager. De eerste etage scheen onbewoond en -voor slechts twee vensters hingen gordijnen. -</p> -<p>Dat moesten dus de kamers zijn, waar miss Watkins woonde. -</p> -<p>„Zoo, Charly,” zei lord Lister, „nu is het zaak op te passen om te zien, wanneer mr. -Fox met zijn dames het huis verlaat. Jij zorgt intusschen voor een automobiel, en -wacht daarmee aan het eind van de straat. Laat al het andere maar aan mij over.” -</p> -<p>Op den hoek van de straat, in een klein café, keken de vrienden uit naar het huis -van Fox. Het duurde niet al te lang, of zij zagen, dat het drietal het huis verliet. -</p> -<p>Lord Lister betaalde en verliet met Charly het kroegje. -</p> -<p>„Jij, Charly, gauw in de auto, en wacht mij op den hoek!” -</p> -<p>Lord Lister ging nu het huis binnen, dat gelegen was achter dat van den heler. Hij -liep het door en op de binnenplaats kwam hij den uitdrager tegen. Toen deze begon -op te spelen, gaf Lister hem zoo’n geweldigen klap tegen een der slapen, dat de man -bewusteloos neertuimelde. -</p> -<p>Nu had hij de handen vrij. -</p> -<p>Vlug als een kat klauterde hij op de binnenplaats langs een regenpijp naar de eerste -verdieping, schoof daar een raam op en kwam op deze manier ongedeerd in een der kamers -van het huis van Fox. Hij liep nu een paar vertrekken door, totdat hij voor een gesloten -deur kwam. -</p> -<p>Lord Lister klopte—geen antwoord. -</p> -<p>Met een looper opende hij de deur en schrikte geweldig, toen hij Tommy vastgebonden -op een stoel zag liggen. -</p> -<p>Heete tranen rolden den armen knaap langs de wangen. -</p> -<p>„Is niemand thuis?” vroeg lord Lister. -</p> -<p>Tommy schudde ontkennend het hoofd. -</p> -<p>„Kalm, ventje,” sprak hij, „ik kom dadelijk terug.” -</p> -<p>„Neen, niet weggaan!” vleide het kind, „neem mij mee!” -</p> -<p>„Voel je je dan sterk genoeg?” -</p> -<p>„O, ja, sir. Ik ben zoo diep bedroefd, dat Lucie weg is!” -</p> -<p>„Goed, Tommy, ga dan maar mee, maar zet eerst je pet op.” -</p> -<p>De knaap deed het; lord Lister bracht den jongen door de geheime gang en samen bereikten -zij nu het huis van den uitdrager. -</p> -<p>Op den hoek der straat wachtte Charly met de auto. -<span class="pageNum" id="pb17">[<a href="#pb17">17</a>]</span></p> -<p>Inderhaast vertelde lord Lister den knaap nog, dat deze spoedig zijn zuster zou terugzien. -</p> -<p>Heel tevreden knikte het kind met het hoofd. -</p> -<p>Hij had al dadelijk heel zijn kinderlijk vertrouwen gegeven aan den mooien, slanken -meneer en beloofde alles te zullen doen wat er van hem verlangd werd, als hij maar -niet naar zee behoefde. -</p> -<p>Hij bracht den jongen naar een bureau van overtocht, gaf Tommy eenig geld en deponeerde -alle kosten. Tommy zou met zijn geleider den volgenden trein halen en des nachts nog -in Ramsgate aankomen. -</p> -<p>Daarop namen Lister en Charly afscheid van den knaap en reden verder. -</p> -<p>Voor de London-brug stapten zij uit. Hun scherpe oogen hadden namelijk een cab ontdekt, -waarin Fox zat met zijn dames. -</p> -<p>Zij betaalden den chauffeur en gingen nu naar het station. Voordat zij echter daar -binnen gingen, riep Lister een dienstman aan, gaf hem een brief, dien hij even te -voren op het bureau van overtocht had geschreven en beval den man, het schrijven aan -het adres te bezorgen. -</p> -<p>Mr. Fox zat reeds met zijn dames in de wachtkamer, toen lord Lister en Charly binnentraden. -Hij ging hen tegemoet en stelde hen voor aan miss Watkins. Het meisje vertelde hij, -dat zijn beide vrienden, de heeren Smith en Warren, wel zoo vriendelijk zouden willen -zijn om de jonge dame tot Dover te geleiden. Daar zou dan mr. Castelli, een rijke -Argentiniër, die miss Watkins als gouvernante voor zijn kinderen had geëngageerd, -het meisje onder zijn hoede nemen. -</p> -<p>Lister deed zeer terughoudend tegenover de mooie jonge dame, die hem van tijd tot -tijd met onrustigen blik aankeek en dan weer de wachtkamer rondzag, alsof zij iemand -zocht. -</p> -<p>Lister begreep, wat het meisje verontrustte. Zij had hem niet herkend aan zijn stem -en keek nu uit naar haar redder. -</p> -<p>Mr. Fox was opgestaan en sprak nu achter in de wachtkamer met een heer met vollen -zwarten baard. -</p> -<p>„Dat is zeker signor Castelli”, dacht lord Lister, „de man, die nog twee slachtoffers -meeneemt.” -</p> -<p>Fox kwam terug en drong er op aan, dat men zou instappen, daar het hoog tijd was. -</p> -<p>Allen stonden op en galant bood Lister de jongedame zijn arm. -</p> -<p>Deze ging met gebogen hoofd mee naar een coupé tweede klasse. -</p> -<p>„De koffers der jongedame zijn al vooruitgestuurd naar Dover”, sprak hij. „Stapt nu -maar in.” -</p> -<p>Lister gehoorzaamde, nadat hij er zich eerst heel nauwkeurig van had overtuigd, dat -signor Castelli in den aangrenzenden waggon met twee jonge meisjes had plaats genomen. -</p> -<p>Fox was in een beste bui. -</p> -<p>Miss Anny eveneens. -</p> -<p>Toen de trein zich in beweging zette, groette zij de <span class="corr" id="xd31e675" title="Bron: vertrekkende">vertrekkenden</span> allervriendelijkst, waarop Lister met een spotlachje antwoordde. -</p> -<p>Toen de trein het station had verlaten, sloot de lord het venster. Zij waren alleen -gebleven met z’n drieën. -</p> -<p>„Ge hebt mij dus niet herkend, miss Watkins?” vroeg hij nu. „Ja, zie me maar niet -zoo verbaasd aan, ik ben de redder, wien ge een paar uur geleden door de deur hebt -gesproken.” -</p> -<p>Miss Watkins droogde haar tranen en fluisterde: -</p> -<p>„Mijn God, hoe is dat mogelijk?” -</p> -<p>„Heel eenvoudig. Mr. Fox is een aartsschurk en ik bood mij aan om hem te helpen. Als -hij wist, wie ik ben, zou hij zich nog wel twee keer bedacht hebben, voordat hij mijn -diensten aannam.” -</p> -<p>Nu vertelde hij het jonge meisje, in welk vreeselijk <span class="pageNum" id="pb18">[<a href="#pb18">18</a>]</span>gevaar zij had verkeerd en hoe het toeval haar gunstig was <span class="corr" id="xd31e688" title="Bron: gewees">geweest</span>. -</p> -<p>Verder deelde hij haar mede, welk bericht de verzegelde flesch had bevat en dat hij -van plan was, haar naar <span class="corr" id="xd31e693" title="Bron: Ostende">Oostende</span> te brengen en dat haar broertje Tommy haar in Ramsgate wachtte. Vandaar zouden zij -naar <span class="corr" id="xd31e696" title="Bron: Ostende">Oostende</span> gaan, waar broer en zuster voorloopig in volkomen veiligheid zouden verkeeren. -</p> -<p>Miss Watkins was geheel overweldigd door deze verklaringen en toch gelukkig, een helper -in den nood te hebben gevonden. -</p> -<p>In warme bewoordingen zegde zij haar helper dank. -</p> -<p>„Mr. Fox wacht bovendien nog een verrassing thuis”, zei Lister, „ik heb mijn vriend -Baxter van Scotland Yard bericht, dat het daar een heerlijk helersnest is. Hij zal -er al wel over een uur zijn. Wij stappen in Canterbury uit den trein, maar pas in -het laatste oogenblik, opdat signor Castelli het niet bemerkt. Daar wachten wij dan -den trein naar Ramsgate, waar wij Tommy treffen.” -</p> -<p>Volgens dit program werd gehandeld en alles gelukte volkomen. -</p> -<p>In Canterbury zond lord Lister een telegram naar Dover om daar de politie attent te -maken op Castelli, opdat deze gearresteerd en zijn slachtoffers in veiligheid gebracht -konden worden. -</p> -<p>In Ramsgate ontmoetten broer en zuster elkander weer en de begroetenis was allerhartelijkst. -</p> -<p>De volgenden dag voer het tweetal naar <span class="corr" id="xd31e708" title="Bron: Ostende">Oostende</span>, waar het bij miss Walton en haar moeder allerhartelijkst werd ontvangen. -</p> -<p>Een paar dagen later verklaarde lord Lister, dat zijn plan nog slechts voor de helft -was uitgevoerd, want dat hij het testament van den verdronkene nog niet bemachtigd -had. -</p> -<p>„Wij moeten dat testament van den bodem der zee halen,” sprak hij, „laat dat maar -aan mij over, miss Watkins, ik hoop mijn doel te bereiken en naar Plymouth te gaan.” -</p> -<p>Zoo sprak lord Lister op zekeren dag tot het jonge meisje en zij was er van overtuigd -dat alles, wat de energieke man van plan was door te zetten, ook inderdaad werd doorgevoerd. -<span class="pageNum" id="pb19">[<a href="#pb19">19</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch4" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch4.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">OP DEN BODEM DER ZEE.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Den volgenden dag reisde lord Lister met Charly naar Plymouth en naar den beroemden -vuurtoren van Eddystone. -</p> -<p>Op de reede liep ongeduldig een chic gekleed heer heen en weer. Hij tuurde naar den -ingang der haven en keek met tevreden gelaat naar een naderende stoomboot. -</p> -<p>Het was een boot, die door de Engelsche Bank gecharterd was om den kostbaren schat -der „Tasmania”, die nog steeds op den bodem der zee lag, op te halen. -</p> -<p>De chic gekleede heer was mister Fergusson, een hooggeplaatst Bankambtenaar, die vol -verlangen naar de terugkomst der boot uitzag, om te hooren, hoe de eerste pogingen -waren afgeloopen. -</p> -<p>De boot meerde aan de kade. -</p> -<p>Mr. Fergusson begaf zich snel aan boord, begroette den kapitein en een forschen kerel, -die naast den kapitein stond en ging toen met beiden in de kajuit. -</p> -<p>„Nu, hoe staat het er mee, Edmonds? Ben je geslaagd?” -</p> -<p>„’t Staat slecht, meneer, meer dan slecht. Tot nog toe weten we alleen nog maar waar -het wrak ligt. Wij hebben gedoken, toen het eb was, omdat dan alleen te arbeiden is. -Bij vloed houdt geen duiker het beneden uit. Neen, het ziet er leelijk uit, met de -millioenen daar beneden.” -</p> -<p>„Hoe lang kunnen de lui onder water blijven?” -</p> -<p>„Ik kan voor het duiken maar twee van mijn mannetjes gebruiken, maar dat zijn ook -jongens van ijzer. En die kunnen niet meer dan een half uur beneden blijven. Ik heb -vandaag zelf gedoken, maar ik verzeker u, dat het een duivelsch werk is.” -</p> -<p>„Zou het niet mogelijk zijn, nog meer duikers te werven? De Bank geeft den <span class="corr" id="xd31e733" title="Bron: duikers">duiker</span> die den schat ontdekt, een belooning van 1000 pond en aan wien hem boven brengt een -van 10,000 pond. Dat is toch de moeite waard.” -</p> -<p>„<span lang="en">Allright, sir!</span> Ik zou graag dat sommetje willen verdienen en mijn mannetjes nog liever, maar tegen -de natuur kan niemand vechten.” -</p> -<p>„Ge weet nu toch nauwkeurig, waar het wrak ligt, niet waar?” -</p> -<p>„Heel precies.” -</p> -<p>„Mooi zoo!” -</p> -<p>„Maar de duikers zullen het heel moeilijk hebben om in het inwendige van het schip -te komen. Alles is verbogen en de kajuiten zijn versperd door stukken ijzer. Ik betwijfel -het, of de mannen zich daar beneden wel voldoende zullen kunnen bewegen.” -</p> -<p>„Wanneer gaat ge er weer heen?” -</p> -<p>„Als de eb is ingetreden. Wij moeten den tijd gebruiken en des nachts werken bij electrisch -licht. Het <span class="pageNum" id="pb20">[<a href="#pb20">20</a>]</span>weer schijnt zich goed te houden en wij hebben spoedig volle maan.” -</p> -<p>„Wat zou dat?” -</p> -<p>„Wel, dan is de vloed het hoogst, maar ook de ebbe!” -</p> -<p>„Zoodra ge iets bijzonders hoort, zult ge het mij zeker wel laten weten? Ge hebt overigens -verlof om geheel naar eigen goedvinden te handelen.” -</p> -<p>Kapitein Brown, de tweede man, had zwijgend het gesprek mee aangehoord. -</p> -<p>Nu verschoof hij eens den pruim in zijn mond en zei: -</p> -<p>„Ge zijt een verstandig man, mr. Fergusson. En wij zullen ons best doen zooveel als -wij kunnen.” -</p> -<p>„Uitstekend, heeren! Ik wensch u veel geluk met uw beproevingen!” -</p> -<p>Fergusson stond op en verliet een oogenblik later het schip. -</p> -<p>Kapitein Brown en Edmonds, de chefs en aanvoerders der duikersafdeeling te Plymouth, -wandelden op dek heen en weer. -</p> -<p>Daar kwam een matroos iemand melden om mr. Edmonds te spreken. -</p> -<p>Deze ontving den bezoeker. -</p> -<p>Het was een zwartgelokt Italiaan, die het Engelsch sprak met sterk Italiaansch accent. -</p> -<p>„Ik heb gehoord,” zei hij, „dat ge duikers noodig hebt voor zeer zwaren arbeid. Daarvoor -kom ik mij aanmelden.” -</p> -<p>„Zijt ge duiker van beroep?” -</p> -<p>„No, signore, dat niet! Maar ik heb langen tijd in Zwitserland gewerkt bij de doorgraving -van een tunnel. Daar werd steeds verse lucht ingepompt en de ademhaling ging moeilijk. -Ik kan er best tegen en geloof ook, het duikerswerk uitstekend te kunnen verrichten.” -</p> -<p>„Dat staat mij aan! Zoudt ge nu reeds een proef willen nemen?” -</p> -<p>„Terstond?” -</p> -<p>„Ja, nu dadelijk!” -</p> -<p>„Si, signore, heel graag!” -</p> -<p>„Wel, sir, ga dan terstond mede, onze tijd is kostbaar. Hoe heet ge?” -</p> -<p>„Casati di Napoli, uit Napels, sir!” -</p> -<p>Edmonds knikte verheugd. -</p> -<p>„Denk er aan, vanmiddag steken we in zee!” -</p> -<p>En met den nieuwen duiker vertrok hij om de proef bij te wonen, die deze thans ging -nemen. -</p> -<p class="xd31e777">— — — — — — — — — — — — — — — — — — <br> -— — — — — — — — — — — — — — — — — — <br> -— — — — — — — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>Toen de boot wegstoomde naar de plaats van bestemming, stonden kapitein Brown en kapitein -Edmonds op de commandobrug. -</p> -<p>Casati, de nieuwe duiker, redeneerde druk met zijn beide kameraden. -</p> -<p>„Alle duivels,” zei Brown en hij wees op Casati, „hebt ge den nieuwen duiker vandaag -al meegenomen? Moet hij nu al werken?” -</p> -<p>„Ja, hij staat er op. ’t Is een moedige kerel. Dat is er nou een, zooals ik al zoolang -gewenscht heb. Het zou mij niets verbazen, als hij den schat ontdekt.” -</p> -<p>„Zoo, zoo,” bromde Brown. „ik heb nooit veel op gehad met Italianen. Deze kerel maakt -dan zeker een gunstige uitzondering.” -</p> -<p>„Daar ben ik zeker van!” -</p> -<p>„Ik hoop het!” -</p> -<p>„Gaat gij ook weer duiken?” -</p> -<p>„Dat moet wel! Mij meegerekend, zijn we maar met z’n vieren. Wij gaan telkens met -z’n tweeën, anders acht ik het veel te gevaarlijk.” -</p> -<p>„Duikt gij met den Italiaan?” -</p> -<p>„Dat weet ik nog niet!” -</p> -<p>„Ik zou het niet doen, Edmonds!” -<span class="pageNum" id="pb21">[<a href="#pb21">21</a>]</span></p> -<p>„Wel, waarom niet!” -</p> -<p>„Omdat de kerel zeker verdrinkt!” -</p> -<p>„Daar ben <i>ik</i> nog zoo zeker niet van!” -</p> -<p>„Omdat je het land hebt aan Italianen!” -</p> -<p>„Kan zijn!” -</p> -<p>De kapiteins waren in levendig gesprek gewikkeld. -</p> -<p>Plotseling stiet Edmonds een angstkreet uit en in hetzelfde oogenblik beval hij met -stentorstem den stuurman om het roer te wenden. -</p> -<p>Vlak voor de stoomboot schoot een klein, rank bootje voorbij. -</p> -<p>Het had maar héél weinig gescheeld, of het scheepje was door de boot met duikers overvaren -en in den grond geboord. -</p> -<p>Allen hadden het dreigende gevaar gezien. -</p> -<p>De Italiaan had zich over de verschansing gebogen en met luider stemme geroepen: -</p> -<p>„Per dio, signore, hoe kan men zóó onvoorzichtig zijn?” -</p> -<p>De inzittende, een jongeman, in wien wij Charly Brand herkennen, had al zóó handig -gemanoeuvreerd, dat hij, ook zonder het bevel van den kapitein, elk bevel ontsnapt -zou zijn. -</p> -<p>Nu verwijderde het scheepje zich snel. -</p> -<p>Charly had er zich even van overtuigd, dat Edward inderdaad aan boord was. -</p> -<hr class="tb"><p> -</p> -<p>De boot had in de <span class="corr" id="xd31e822" title="Bron: buur">buurt</span> van Eddystone het anker uitgeworpen en niet ver vandaar dobberde een ton op het water. -Dat was de plaats, waar de „Tasmania” gezonken was. -</p> -<p>Nauwelijks had de boot de eerste voorbereiding getroffen, of van alle kanten kwamen -nieuwsgierige stoombootjes opzetten, tot groot misnoegen van kapitein Brown, die geweldig -het land had aan al deze kijkers. -</p> -<p>„Daar zijn natuurlijk weer krantenmenschen bij”, mopperde hij woedend. En toen: -</p> -<p>„Stuurman, laat een paar matrozen die kerels wat van ons lijf houden!” -</p> -<p>„Best, kapitein!” -</p> -<p>Intusschen had Edmonds zijn mannetjes om zich heen verzameld. -</p> -<p>De groote luchtpomp was opgesteld en twee duikers kleedden zich om in het water te -gaan. -</p> -<p>Een trap was overboord gehangen. -</p> -<p>Edmonds wilde straks met Casati, die niemand anders dan lord Lister was, gaan duiken. -</p> -<p>De beide anderen waren nu klaar. -</p> -<p>De zware koperen helm werd hun over het hoofd gedaan en door schroeven verbonden aan -de waterdichte kleeding. Langzaam en moeizaam door de looden zolen aan de voeten, -daalden zij de trap af. -</p> -<p>Aan de luchtpomp werkte twee lieden. Een derde liet de luchtbuizen vieren, een vierde -het touw, waarmee de duikers werden neergelaten en opgehaald en waaraan ook het dunne -signaaltouw is bevestigd. Een electrische lantaarn was aan hun gordel bevestigd, een -stevige bijl, een korte zaag en messen. -</p> -<p>Zoo uitgerust verdwenen zij in de groene golven. -</p> -<p>Na een klein half uur trok een der duikers aan het signaaltouw. -</p> -<p>Snel werd hij opgehaald. Helpende handen strekten zich uit, trokken hem op het dek -en bevrijdden hem allereerst van den koperen helm, opdat hij frissche lucht zou kunnen -inademen. -</p> -<p>De man, wiens gelaat donkerrood <span class="corr" id="xd31e842" title="Bron: gekleur">gekleurd</span> was, werd totaal uitgeput in een ruststoel neergelegd. -</p> -<p>Een paar minuten later gaf nu de tweede duiker ook een sein. -</p> -<p>Deze was minder uitgeput en vertelde, dat het wel mogelijk was door het lek in het -onderste ruim van het schip te komen. In het achterschip of de kajuiten <span class="pageNum" id="pb22">[<a href="#pb22">22</a>]</span>zou men echter nooit kunnen komen, daar deze door al het ijzer versperd waren. -</p> -<p>Nu konden Edmonds en Casati zich gereed maken voor den gevaarvollen tocht. -</p> -<p>Edmonds ging eerst naar de diepte, de Italiaan, alias lord Lister, volgde. -</p> -<p>Op den bodem der zee was het tamelijk licht. -</p> -<p>Casati zag al heel spoedig den kapitein op den rand van het wrak staan. -</p> -<p>Edmonds wees hem op den bodem der zee allerlei zeesterren, krabben, kreeften, slakkenhuizen -en velerlei vischsoorten. De schollen hadden hun lichaam geheel en al in het zand -begraven, en keken slechts met de koppen eruit. -</p> -<p>Edmonds maakte door een teeken kenbaar, dat zij naar beneden moesten en liet zich -toen langs het schip afglijden. -</p> -<p>Lister volgde onmiddellijk. -</p> -<p>Toen beiden op den zeebodem waren aangeland, stoven de visschen vol schrik uit elkander. -</p> -<p>De duikers liepen langs het wrak, dat nog een weinig op zij helde. In het middengedeelte -kon men het inwendige van de „Tasmania” geheel overzien. -</p> -<p>Lord Lister wist, dat de schatkamer met de goudkisten zich in het achterschip bevond. -Voor hem kwam het er slechts op aan de cassette van den verdronken Fox te vinden, -en waar deze zich bevond was natuurlijk niet bekend. -</p> -<p>Zoo was hij dus gedoemd, alle hoeken te doorzoeken. -</p> -<p>Het tweetal werkte met bijl, zaag en hakmes, en trachtte zich op deze manier een weg -te banen. Zij stieten op velerlei hinderpalen in den vorm van allerhande bagage van -de verongelukte opvarenden, maar behendig wisten zij alles ter zijde te schuiven, -en zoo klouterden zij langzaam maar zeker verder. -</p> -<p>Thans bevonden zij zich in een groote donkere ruimte, in het midden van het schip -gelegen. Een ontzettende aanblik deed zich voor hun oogen op. Hier was waarschijnlijk -vroeger de eetzaal geweest, want op een lange tafel stonden nog borden en schotels. -En tegen de muren stonden in loodrechte houding in het kalme afgesloten water verscheiden -lijken nog in dezelfde houding, als waarin de dood hen had verrast. -</p> -<p>Toen de mannen binnenkwamen werd het water in beweging gebracht en de lijken begonnen -te wankelen, met wijd opengesperde oogen schenen zij dreigend te zullen toekomen op -de rustverstoorders. De armen en hoofden waggelden, de lichamen bewogen zich voor- -en achterwaarts, en plotseling zweefde het lijk van een man langzaam naar boven, naar -het dek, alsof het zich op de indringers wilde storten. -</p> -<p>Aan het einde der eetzaal zat een vrouw, die in doodsangst haar dochtertje in de armen -knelde. -</p> -<p>Edmonds, die reeds meerdere malen op den zeebodem dergelijke tafereelen had bijgewoond, -bleef volkomen kalm, maar Lister spande alle krachten in om niet te bezwijmen bij -den aanblik van deze ontzettende tafereelen. -</p> -<p>Edmonds ging nu verder. Hij opende de deur, die naar een gang voerde, waar zich aan -weerszijden de passagiershutten bevonden. -</p> -<p>Al heel spoedig waren zij tot de overtuiging gekomen, dat hier onmogelijk de schatten -konden geborgen zijn. Aan het einde der gang vonden zij het lijk van een man, die -een ijzeren cassette krampachtig in de armen hield. Het flitste door Lord Listers -brein, dat hij thans aan het doel was. -</p> -<p>Hij maakte de cassette los uit de verstijfde vingers van den doode, en nam toen op -een teeken van zijn chef de vondst mede, nadat hij nog uit de zakken van den verdronken -man eenige sleutels en papieren had gehaald. -</p> -<p>Edmonds beduidde thans, dat hij het niet langer <span class="pageNum" id="pb23">[<a href="#pb23">23</a>]</span>onder water kon uithouden, en naar boven wilde, en hoewel Lord Lister nog niet de -minste onaangename gewaarwording ondervond, volgde hij toch zijn chef. -</p> -<p>Een oogenblik later stond het tweetal weer op het dek van het duikerschip. Edmonds -was met de expeditie zeer in zijn schik, en hij was verstomd over de praestaties van -zijn leerling Casati, die na zóó korten oefentijd reeds zulke geweldige dingen had -tot stand gebracht. -</p> -<p>Toen Lister zijn duikerspak had afgedaan, gevoelde hij zich niet in het minst vermoeid, -en was hij zelfs bereid om na een korte pauze weer in het water te gaan. -</p> -<p>De andere collega’s kregen bevel om de lijken te brengen, opdat men de identiteit -ervan zou kunnen vaststellen. Op de cassette, die naar de kajuit van den kapitein -was gebracht stond duidelijk de naam <span class="ex">Richard Fox</span> gegraveerd. En toen met behulp van de sleutels die Casati van het lijk had genomen, -het kistje werd geopend, vond men daar verscheiden papieren, die, hoewel nat geworden, -toch nog uitstekend te lezen waren. -</p> -<p>„Wel Casati, heb je lust om nog eens te duiken, voordat de vloed komt opzetten?” vroeg -Edmonds den duiker. -</p> -<p>„O dio, zeker signor, heel graag. Wij hadden den dooden mr. Fox dadelijk moeten meenemen. -Ik ga hem halen!” -</p> -<p>„Wel sir. Die arbeid zal u niet moeilijk vallen. Daar hebt ge mij niet bij noodig. -Ik sta er op, vannacht weer met u te duiken. Blijf dus niet te lang beneden!” -</p> -<p>Lord Lister, alias Casati, deed wat hem gezegd was. -</p> -<p>Daarop ging hij nog eens de verschillende kajuiten na, zonder echter te vinden wat -hij zocht. -</p> -<p>Even nadat Casati weer aan boord was gekomen, gaf kapitein Brown bevel om naar Plymouth -terug te keeren. -</p> -<p>Het anker werd gelicht en, vergezeld van een heele flottielje kleinere en grootere -vaartuigen, stoomde de boot naar de veilige haven terug. -<span class="pageNum" id="pb24">[<a href="#pb24">24</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch5" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch5.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIJFDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE SCHAT VAN DE „TASMANIA”</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">In een Hotel van den derden rang te Plymouth, vlak bij de haven, had Charly Brand -een kamer gehuurd, waarvan de vensters uitkeken op den haveningang, zoodat hij alle -uitvarende en binnenkomende schepen kon waarnemen. Het was Zondagmiddag, en Charly -zat met Lister voor het geopende venster een cigaret te rooken. Zij spraken samen -op fluisterenden toon, want vooral in hotels moet men met geheimen zeer voorzichtig -zijn. -</p> -<p>Lister had zijn vriend juist verhaald van het avontuur op den bodem der zee. -</p> -<p>Thans vervolgde hij: -</p> -<p>„De cassette, die ik gisteren naar boven heb gebracht, is in tegenwoordigheid van -mr. Fergusson geopend. De inhoud was nog in ongeschonden staat. Het kistje bevatte -de familiepapieren van mr. Fox, zijn laatste correspondentie, niet minder dan 1000 -pond in effecten en ongeveer 100 pond in banknoten, benevens een testament, waarbij -mrs. Watkins en haar broer Tommy tot universeele erfgenamen worden benoemd. -</p> -<p>„Mr. Fox heeft zijn neef totaal onterfd. Mr. Fergusson heeft de regeling van alles -in handen, en zal miss Watkins zoo spoedig mogelijk op de hoogte stellen.” -</p> -<p>„We gaan nu toch zeker zoo mogelijk hier vandaan?” vroeg Charly. -</p> -<p>„Hoe kom je erbij? Ben je dan vergeten, wat ik aan het strand van <span class="corr" id="xd31e904" title="Bron: Ostende">Oostende</span> tot je gezegd heb?” -</p> -<p>„Ja”. -</p> -<p>„Dat ik de verzonken schatten van den zeebodem zou halen.” -</p> -<p>„Maar dat kan je toch geen ernst zijn?” -</p> -<p>„Dat is het inderdaad. Ik heb van Edmonds tot Maandag verlof gekregen. Dan moet ik -terug zijn, om opnieuw te gaan werken.” -</p> -<p>„Maar Edward, wees toch niet zoo dwaas.” -</p> -<p>„Hou je kalm,” lachte lord Lister, „en maak je niet ongerust. Ik zal wel duiken, zonder -dat Edmonds er bij is, en op eigen houtje de schatten te voorschijn halen”. -</p> -<p>„Maar al de luchtpompen en de andere apparaten dan?” -</p> -<p>„O, die heb ik al uit Parijs laten komen, en ze naar <span class="corr" id="xd31e917" title="Bron: Ostende">Oostende</span> laten sturen. Alles komt uitstekend in orde, Charly, als jij je maar niet zenuwachtig -maakt”. -</p> -<p>Charly keek zijn vriend met bezorgden blik aan, en schudde het hoofd. Maar Lord Lister -lachte en zei: -</p> -<p>„Weet je dat wij onzen vriend Baxter hier ook nog eerstdaags kunnen verwachten.” -</p> -<p>Charly sprong op van schrik. -</p> -<p>„Wat wil die hier?” -</p> -<p>„Hij komt er bij, om te zien, dat de schatten naar boven gebracht en of er niets gestolen -wordt.” -</p> -<p>Lord Lister lachte ironisch. Wederom schudde Charly bedenkelijk het hoofd. -<span class="pageNum" id="pb25">[<a href="#pb25">25</a>]</span></p> -<p>„Ik waarschuw je nog eens Edward, laat je plan varen.” -</p> -<p>Lister drukte zijn vriend met warmte de hand. -</p> -<p>„Kom kerel, maak je niet ongerust. Alles komt op zijn pootjes terecht. En laat ons -nu in de eetzaal een flesch Sect gaan drinken.” -</p> -<p>Het was een wondermooie, heldere nacht, met een schitterenden sterrenhemel. De vuren -van de havenstad Plymouth rijden zich in een lange keten langs den oever; aan den -horizon schitterde de vuurtoren van Eddystone en wierp zijn lange stralenbundels ver -over de zee. Uit de herbergen aan de haven klonk woest gezang van matrozen, vroolijk -lachen, en schetterende muziek. Morgen was het Zondag, en die rustdag moest feestelijk -worden ingezet, want op Zondag waren de kroegen gesloten, en geen lawaai mocht de -heilige rust verstoren. -</p> -<p>Lord Lister had het wèl overdacht, om dézen nacht voor zijn avontuur te gebruiken. -</p> -<p>Het bootje, waarin hij met zijn vriend Charly had plaats genomen, had de haven reeds -langen tijd verlaten, en dobberde nu op de baren der eindelooze zee. -</p> -<p>Middernacht was reeds voorbij, toen zij langzaam het doel van den tocht naderden. -</p> -<p>De machines stopten, en werkten nu bijna onhoorbaar, en in de verte doemde reeds de -ton op, het kenteeken van de plaats, waar het wrak was gezonken. -</p> -<p>Lord Lister ging thans nog eenige voorbereidende maatregelen treffen. Hij maakte het -bootje stevig vast met ankerkettingen, deed zijn duikerspak aan, voorzag zich van -alle mogelijke werktuigen en had het geheel zóó ingericht, dat hij zelf het apparaat -met gecomprimeerde lucht op de schouders torste. -</p> -<p>Nu ontstak hij de electrische lantaarn langzaam en, als een meteoor, zonk hij langzaam -in de diepte. -</p> -<p>Charly keek hem bezorgd na en hield de telephoon aan zijn oor. -</p> -<p>Eenigen tijd later meldde lord Lister hem, dat hij den zeebodem had bereikt, waardoor -Charly, die trilde van zenuwachtigheid, alweer wat kalmer was. -</p> -<p>Daar beneden, op den bodem der zee, werd lord Lister door de heerschende duisternis -leelijk belemmerd in de uitoefening van zijn werk. -</p> -<p>Hij moest het smallere achterschip zien binnen te komen, waarin zich de goudkistjes -bevonden. -</p> -<p>Zijn electrische lamp verlichtte de omgeving thans voldoende. De duiker wrong zich -nu door een opening in het achterschip en verbrijzelde daar met heftige bijlslagen -een deur, waardoor hij in eene grootere ruimte kwam. -</p> -<p>Hier lagen wederom verscheidene lijken, bij den aanblik waarvan hij wederom hevig -ontstelde. -</p> -<p>Maar manmoedig overwon hij alle gevoelens en met zijn werktuigen arbeidde hij steeds -voorwaarts. -</p> -<p>In een ruime kajuit gekomen, stiet hij op een groot aantal koffers en kisten en het -kostte hem reusachtig veel moeite om deze allemaal uit den weg te ruimen. Toen hij -dat gedaan had, zag hij weer een deur, en opnieuw beukten zijn hamerslagen met geweldige -kracht op het vochtige hout. Maar toen ook zag de duiker acht niet al te groote cassettes, -met ijzer beslagen, en voorzien van initialen der Engelsche Bank. Dat was dus de groote -schat. Acht kistjes. En ieder hield voor ongeveer 3 millioen gulden aan goudstaven -in. Dat maakte dus samen het niet onaardig sommetje van 2 millioen pond sterling of -24 millioen gulden. -</p> -<p>Lister telephoneerde nu naar zijn vriend, die in ademlooze spanning luisterde, dat -hij den schat gevonden had, en toen probeerde hij een der kistjes op te tillen. -</p> -<p>Tevergeefs! -</p> -<p>Het enorme gewicht der goudstaven en van het ijzeren kistje maakte het onmogelijk -deze van hun plaats te brengen. -<span class="pageNum" id="pb26">[<a href="#pb26">26</a>]</span></p> -<p>Toen Lister met zijn lantaarn de ruimte verlichtte, zag hij plotseling achter de kistjes -de afschuwelijke gedaante van een inktvisch, die zijn vangarmen naar alle kanten kronkelde, -en plotseling een zwarte vloeistof in het water spoot, waardoor elk uitzicht werd -belemmerd. -</p> -<p>Enkele oogenblikken keek Lister met verbazing en afschuw naar het weerzinwekkende -beest, maar toen begreep hij ook, dat hij voor het oogenblik niets meer hier te doen -had. -</p> -<p>Den schat kon hij immers toch niet meenemen, en hij voelde er bitter weinig voor, -om louter voor zijn genoegen nog langer te blijven in deze onderzeesche ruimte met -zulk een afschuwelijk zeemonster tot gezelschap. -</p> -<p>Spoedig besloten telephoneerde hij nu naar Charly, dat deze het touw langzaam moest -opwinden en toen Lister een tijd later weer aan boord van het bootje was aangeland, -maakte Charly zoo spoedig mogelijk den zwaren duikershelm los. -</p> -<p>„Ben je erg vermoeid, Edward?” vroeg zijn vriend. -</p> -<p>„Heelemaal niet. Ik had het best nog langer kunnen uithouden, maar vond het beter, -om eerst eens even naar boven te komen.” -</p> -<p>„Je gaat toch niet weer duiken?” -</p> -<p>„Maar natuurlijk!” -</p> -<p>„Neen, Edward, ik wil het niet!” -</p> -<p>Charly maakte zich boos. -</p> -<p>„Hou je kalm, vriendje”, spotte Lister en hij klopte den jongen man eens vriendelijk -op den schouder. -</p> -<p>Charly moest wel gehoor geven aan de bevelen van zijn vriend. -</p> -<p>Hij bracht spoedig een en ander in orde, en een paar minuten later zakte lord Lister -wederom naar den bodem der zee. -</p> -<p>Daar aangekomen legde hij een groote hoeveelheid touw, dat hij had meegenomen, ter -zijde. -</p> -<p>Toen ging hij opnieuw door de opening kruipen en bereikte weer langs denzelfden weg -de schatkamer. -</p> -<p>Hij had een handig apparaat meegenomen, voorzien van een hefboom. Hij bevestigde nu -een der uiteinden van het geweldige zware kabeltouw aan een der millioenenkistjes, -hief de cassette van den grond en nu viel het hem niet meer moeilijk om het kistje -van den grond te heffen en een oogenblik later zweefde bet langs het wrak. Nu ontvouwde -lord Lister een groot stuk linnen, dat hij had meegebracht. Hij maakte daar van dit -waterdichte linnen, waaromheen een stevig net zat, een ballon, liet daarin de gecomprimeerde -lucht uit het apparaat ontsnappen en ten slotte kon de groote, omvangrijke ballon -het gewicht van het kistje mee naar boven nemen door het water. -</p> -<p>Nu telephoneerde Lister naar Charly, op welke wijze het hem gelukt was, het kistje -naar boven te krijgen. -</p> -<p>Charly riep terug, dat de maan juist was opgekomen en dat hij zich moest haasten terug -te komen, want dat de vloed kwam. Ook had hij van Eddystone lichten zien naderen. -</p> -<p>Eindelijk dan had Lister zijn duikerspak weer uit en stond hij aan boord van het bootje, -naast zijn trouwen vriend Charly, die zich zoo ongerust had gemaakt, maar nu den koning -te rijk was. -</p> -<p>Ook Edward lachte. -</p> -<p>En geen wonder! -</p> -<p>Hij had er alle reden voor. -</p> -<p>„Drie millioen voor ons, Charly, wat zeg je ervan?” De rest moeten we voor de Bank -laten, jammer genoeg, maar wij hebben geen tijd meer om die andere zware kisten nog -omhoog te halen. -</p> -<p>„En nu, Charly, voortgemaakt! -</p> -<p>„Gooi het vischtuig uit, opdat iedereen meent, dat we op de vangst zijn geweest en -niemand achterdocht gaat koesteren.” -</p> -<p>Aldus geschiedde. -</p> -<p>Langzaam voer het scheepje naar de kust en de groote <span class="pageNum" id="pb27">[<a href="#pb27">27</a>]</span>ballon, die den goudschat naar boven had gebracht, zweefde aan het achterdek. -</p> -<p>Zuidelijk van Plymouth werd het schip gemeerd. -</p> -<p>Hier was het eenzaam. -</p> -<p>Voordat het scheepje aan de kust kwam, beproefden de beide vrienden de zware cassette, -die onder den ballon meevoer, aan boord te hijschen. -</p> -<p>Het bleek onmogelijk! -</p> -<p>Het kistje was zoo zwaar, dat de boot op levensgevaarlijke wijze ging overhellen naar -den kant, waar men het binnen boord wou halen. -</p> -<p>Lord Lister zocht nu tusschen de rotsen naar een geschikte plaats om te landen en -vond deze ook al spoedig. -</p> -<p>Door verscheiden klippen werd een beschutten driehoek gevormd, die een waterbassin -insloot en in deze natuurlijke haven bracht Lister het scheepje. -</p> -<p>„Als nu de vloed komt”, sprak Lister, „drijft de ballon vanzelf met zijn kostbaren -last deze haven binnen. Dan laten wij de lucht eruit en alles zinkt op den bodem, -totdat wij bij ebbe den schat kunnen meenemen. -</p> -<p>„Morgen is het Zondag. Dan hebben wij tijd in overvloed.” -<span class="pageNum" id="pb28">[<a href="#pb28">28</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch6" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch6.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">ZESDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">VIJF MILLIOEN GULDEN.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Des Maandagsmiddags was heel Plymouth in rep en roer. -</p> -<p>Als een loopend vuurtje had het zich door de stad verbreid, dat duikers den schat -van de „Tasmania” hadden gevonden. Deze zou bij eb naar boven worden gehaald. -</p> -<p>De wonderlijkste verhalen deden de rondte van millioenen, die in de hut van een Australiër -waren gevonden. -</p> -<p>Een heele vloot van booten en bootjes verliet Plymouth om het zeldzame schouwspel -te gaan bijwonen, dat een schat uit de diepte werd geheschen. -</p> -<p>Wat was er waar van deze verhalen? -</p> -<p>Het volgende: -</p> -<p>Casati zou in den middag probeeren om den schat naar boven te brengen, dien hij des -morgens ontdekt had; onder Baxter’s leiding zou de politie toezicht komen houden op -het kostbare werk. -</p> -<p>Mr. <span class="corr" id="xd31e1011" title="Bron: Ferguson">Fergusson</span> was aan boord van het duikerschip, waar zich ook twee directeuren van de Engelsche -Bank bevonden, voorts Baxter en rechercheur Marholm. -</p> -<p>De heeren spraken natuurlijk druk over de gezonken millioenen en den duikersarbeid. -</p> -<p>Edmonds zou met de drie duikers tegelijk naar beneden gaan, opdat Casati hun duidelijk -de schatkamer zou kunnen toonen. -</p> -<p>Met z’n vieren zouden zij gemakkelijker den schat kunnen naar boven brengen. -</p> -<p>De duikers waren in de beste stemming door het vooruitzicht op de premie. -</p> -<p>De spanning werd algemeen, toen het viertal ging duiken. -</p> -<p>Eindelijk, na twintig minuten, kwam het viertal weer boven en Edmonds deelde mede, -dat het ’t beste zou zijn, als het schip vlak boven het wrak ging liggen. -</p> -<p>Zoo gezegd zoo gedaan. -</p> -<p>Kapitein Brown manoeuvreerde aldus met het vaartuig en liet den kraan plaatsen, waarmee -aan lange kettingen de ijzeren kistjes konden worden opgetakeld. -</p> -<p>’t Werd doodstil in het rond. -</p> -<p>De nieuwsgierigen in hun booten hadden een grooten kring gevormd en keken toen in -ademlooze spanning. -<span class="pageNum" id="pb29">[<a href="#pb29">29</a>]</span></p> -<p>Millioenen, vele millioenen zouden straks worden opgeheschen. -</p> -<p>Ieder der omstanders wenschte op dit oogenblik duiker te zijn om vele duizenden van -de premie te kunnen opstrijken. -</p> -<p>En allen keken—en zwegen. -</p> -<p>De arbeid had een geregeld verloop. -</p> -<p>Twee uur later kon het signaal gegeven worden: de eerste kist ophalen!— -</p> -<p>Dat gebeurde! -</p> -<p>Knersend sloegen de ketenen, de stoommachine proestte en pruttelde. -</p> -<p>Toen—een plassen—een ijzeren kistje werd opgeheven—de kraan draaide—en nu lagen de -eerste 250,000 pond—drie millioen gulden—op dek. -</p> -<p>De Engelsche Bank had een dubbel stel sleutels van de goudcassettes;—een der directeuren -had ze meegenomen, het kistje werd geopend en daar schitterde het gele, glanzende -metaal in duizendvoudigen gloed. -</p> -<p>In zijn groote vreugde ging de eerste Bankdirecteur naar Casati toe: -</p> -<p>„U, signor”, sprak hij, „danken wij deze vondst. Wilt ge hier maar de premie van duizend -pond voor den ontdekker in ontvangst nemen? De Bank zal u steeds groote dankbaarheid -blijven toekennen!” -</p> -<p>Met deze woorden overhandigde hij Casati een enveloppe. -</p> -<p>Deze was opgestaan. -</p> -<p>Hij sprak eenige woorden van dank en stak de enveloppe in den zak. -</p> -<p>Toen strekte hij zich weer uit op den ruststoel, alsof er niets bijzonders gebeurd -was.— -</p> -<p>Tot den avond werd doorgewerkt. -</p> -<p>De zevende kist lag reeds op dek, toen door de duikers gemeld werd, dat dit de laatste -was. -</p> -<p>De Bankdirecteuren keken elkaar verstomd aan. -</p> -<p>Zij hadden hier geen cijfer genoemd, maar het stond vast, dat in Sydney acht kistjes -aan boord waren geheschen. -</p> -<p>Edmonds werd nu ontboden. -</p> -<p>„Hebt gij het aantal kistjes ook geteld?” vroeg hij een der Bankdirecteuren. -</p> -<p>„Zeker. Toen ik het laatst beneden lag, waren er nog vier kistjes. Drie waren toen -al opgeheschen. Er moeten dus zeven kistjes geweest zijn.” -</p> -<p>„Juist—zeven kistjes zijn aan boord. Maar acht werden indertijd verscheept. Dat is -wel heel merkwaardig! Waar kan dat achtste kistje zijn?”— -</p> -<p>Edmonds keek den spreker verbluft aan. -</p> -<p>„Hoe zou ik dat weten, sir! Mijn duikers en ik kunnen u verklaren, dat er maar zeven -kistjes in de schatkamer waren.” -</p> -<p>„Dan is het achtste kistje waarschijnlijk in een ander deel van het schip, of— —” -</p> -<p>Hij voltooide niet. -</p> -<p>Zijn collega keek hem vragend aan, maar de ander zei slechts: -</p> -<p>„Merkwaardig—heel merkwaardig!” -</p> -<p>De andere Bankdirecteur zei thans: -</p> -<p>„Waarde heer Edmonds, zeg niets van alles wat ik u meedeelde, maar laat het wrak nog -eens nauwkeurig onderzoeken. Het achtste kistje moet er toch ook zijn, want geen uwer -duikers kan zoo’n centenaarslast verdonkeremanen en 250,000 pond is geen bagatel.” -</p> -<p>Edmonds antwoordde: -</p> -<p>„Ik ga dadelijk met Casati, mijn besten duiker, weer naar beneden. Dadelijk!” -<span class="pageNum" id="pb30">[<a href="#pb30">30</a>]</span></p> -<p>Edmonds ging naar Lord Lister. -</p> -<p>Zij bereidden zich terstond voor op een nieuwen tocht. -</p> -<p>Een oogenblik later doken zij opnieuw. -</p> -<p>Na een uur was de tocht afgeloopen. Er was geen achtste kistje gevonden en Edmonds -geloofde, dat dit kistje bij het vergaan van het schip was verloren gegaan. -</p> -<p>Bovendien was achter in de schatkamer een groot gat, waardoor de kist heel makkelijk -kon zijn heengegleden. -</p> -<p>Deze verklaring was heel aannemelijk. -</p> -<p>Baxter alleen schudde ongeloovig het hoofd. -</p> -<p>Toen Edmonds hem voorstelde om zich dan eens persoonlijk te gaan overtuigen, wees -hij dit aanbod met groote beslistheid van de hand. -</p> -<p>De directeuren moesten zuchtend constateeren, dat 250,000 pond sterling voor de Bank -waren verloren gegaan. -</p> -<p>Hun taak was hier echter thans afgeloopen en het schip van kapitein Brown kon naar -Plymouth terugkeeren. -</p> -<p>Onderweg kon rechercheur Marholm niet nalaten om tegen Baxter te beweren: -</p> -<p>„Als de geschiedenis zich niet op den bodem der zee had afgespeeld, zou ik er op zweren, -dat Raffles die 250,000 pond had gestolen.” -</p> -<p>„Herinner mij niet aan dien man, die de vloek is van mijn leven”, zei Baxter op giftigen -toon. -</p> -<p>„Maar Raffles heeft ons toch een dienst bewezen, door ons opmerkzaam te maken op het -helershol van dien Fox.” -</p> -<p>„Dat is waar!” -</p> -<p>„Hij is zoo kwaad nog niet!” -</p> -<p>„Wie niet?” -</p> -<p>„Wel, Raffles!” -</p> -<p>„Maar Marholm, je bent gek, stapelgek. Zou je dien Raffles niet een premie willen -toekennen?” -</p> -<p>„Hij zal zich wel een en ander zelf hebben genomen, chef!” -</p> -<p>„Zoo, denk je?” -</p> -<p>„Natuurlijk!” -</p> -<p>„En je vindt hem zoo kwaad nog niet!” -</p> -<p>„Hij zal nooit menschen benadeelen, die eerlijk en braaf zijn. Alleen schurken besteelt -hij.” -</p> -<p>„Hou op, Marholm, hou op over Raffles!” -</p> -<p>— — — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>Toen de stoomboot in Plymouth was binnengeloopen, bracht een postbode een spoedbrief -voor Baxter. -</p> -<p>Deze opende haastig het epistel, maar nauw had hij het gelezen, of hij stiet een kreet -van woede uit. -</p> -<p>„Wat is er?” vroeg een der directeuren. -</p> -<p>Bleek van opwinding overhandigde Baxter hem het schrijven. -</p> -<p>En de directeur las met groote oogen luid-op: -</p> -<blockquote> -<p class="first">„Ik deel den politie-inspecteur Baxter door dezen mede, dat het achtste vermiste kistje -met goudstaven van de Engelsche Bank zich bevindt in den bekenden driehoek bij de -molenrotsen. Als het ebbe is, kan het kistje heel gemakkelijk van daar worden weggehaald. -De plaats is dan droog. -</p> -<p class="signed">Hoogachtend, -<br>JOHN C. RAFFLES.”</p> -</blockquote><p> -<span class="pageNum" id="pb31">[<a href="#pb31">31</a>]</span></p> -<p>Marholm deed alle moeite, om een opkomenden lach te verbergen. -</p> -<p>Maar hij bedwong zich en zei met onschuldig gelaat tot Baxter: -</p> -<p>„Dat is een gladde vogel, die Raffles, nietwaar, chef?” -</p> -<p>Baxter antwoordde niet en draaide zich om. -</p> -<p>De zonderlinge brief ging van hand tot hand en Edmonds zei: -</p> -<p>„Ik denk, dat iemand hier een heel flauwe grap heeft willen uithalen, maar in elk -geval moet de aangeduide plaats nader onderzocht worden!” -</p> -<p>Nu las Brown den brief. -</p> -<p>Hij lachte en maakte de opmerking, dat op de aangeduide plek inderdaad een driehoek -door rotsen was gevormd. Met een boot kan men heel makkelijk deze plek bereiken. -</p> -<p>Besloten werd om denzelfden nacht bij ebbe naar de plaats te varen. Kapitein Brown -zou voor dien tocht een boot beschikbaar houden. -</p> -<p>Terwijl de heeren het schip verlieten, had lord Lister zich omgekleed en nu deelde -hij kapitein Edmonds mee, dat hij zich wat in Plymouth wilde gaan vermaken na al dien -inspannenden arbeid. -</p> -<p>De duikerchef gaf daartoe gaarne verlof en Lister verliet het schip om er nooit op -terug te keeren. -</p> -<p>Toen de boot zich gereed maakte om naar den rots-driehoek te varen, zaten Lister en -Charly Brand al in een coupé eerste klasse, op weg naar Ramsgate, om vandaar <span class="corr" id="xd31e1122" title="Bron: Ostende">Oostende</span> te bereiken. -</p> -<p>De heeren in de boot zaten allen met mistroostige gezichten te kijken. Zij hadden -een gevoel, alsof zij een vreemde gebeurtenis tegemoet voeren. -</p> -<p>Kapitein Brown had het bevel op de boot. -</p> -<p>Hij wist uitstekend den weg in deze plekken, vol verborgen klippen. De eb had thans -alle rotsen blootgelegd en bij het schijnsel van lantaarns en fakkels manoeuvreerde -de boot handig overal tusschen door. -</p> -<p>Daar werd reeds de driehoek zichtbaar. -</p> -<p>Groote onrust greep de inzittenden aan. -</p> -<p>Toen het schip stil lag, was Baxter de eerste, die uitsprong, spoedig gevolgd door -de anderen. -</p> -<p>Waarlijk! -</p> -<p>Daar lag, op den rotsbodem, het vermiste kistje en de bankdirecteur haastte zich, -het zware deksel op te lichten. -</p> -<p>Een kreet van verrassing en schrik steeg op uit alle kelen. -</p> -<p>Het kistje was leeg! -</p> -<p>Maar aan het deksel was aan de binnenzijde een stuk perkament bevestigd, waarop in -groote letters stond geschreven: -</p> -<blockquote> -<p class="first">„Ik geef de Engelsche Bank het achtste kistje gaarne terug. Met haar inhoud hoop ik -nog heel wat ellende in de wereld te lenigen. Mijn aandeel in de winst sta ik graag -af aan mijn drie collega’s. Ik heb dat geld niet noodig. Met een vriendelijken groet -aan den heer Baxter. -</p> -<p class="signed">JOHN C. RAFFLES, -<br><i>de gewezen duiker Casati</i>.”</p> -</blockquote><p> -</p> -<p>De uitwerking van dezen brief was inderdaad hevig. -</p> -<p>Baxter was razend. Want het was heel wat voor iemand, die zoozeer met zichzelven is -ingenomen als deze inspecteur der recherche, om voor den zooveelsten keer te moeten -erkennen, dat hij bij den neus genomen is door een inbreker van beroep. En Baxter -bekende <span class="pageNum" id="pb32">[<a href="#pb32">32</a>]</span>het niet graag, als hij een nederlaag had geleden. Hij smoorde een zwaren vloek tusschen -de lippen, bedwong zich met de meest mogelijke moeite en bracht er eindelijk uit, -daar aller oogen op hem gericht waren: -</p> -<p>„Die Raffles—die Raffles! Ik zal niet veel meer zeggen, maar tòch moet mij van het -harte, dat ik hoop, dat dit nu de laatste maal zal zijn, de allerlaatste maal!” -</p> -<p>Toen zweeg hij, inwendig diep gegriefd. -</p> -<p>En detective Marholm? -</p> -<p>Die kon zijn lachen niet bedwingen, maar proestte het uit toen men wat bekomen was -van den algemeenen schrik. -</p> -<p>Toen hij was uitgelachen riep hij vroolijk, zonder te letten op Baxter’s boosheid: -</p> -<p>„Ik heb het wel gedacht—ik heb het zeker gedacht!” -</p> -<p>[Illustration] -</p> -<p>Het volgend deel (nummer 13) zal bevatten: -</p> -<p>DE INBRAAK IN DEN SLAAPWAGGON. -<span class="pageNum" id="pb33">[<a href="#pb33">33</a>]</span> -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="back"> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first underline xd31e1166">Belooning: 1000 pond sterling. -</p> -<div class="table"> -<table class="tbl.wanted.header"> -<tr> -<td class="xd31e1169 cellLeft cellTop xd31e1173">Wie kent hem? -</td> -<td rowspan="2" class="rowspan xd31e1170 cellTop cellBottom"> -<div class="figure lordlisterwidth"><img src="images/lordlister.png" alt="Portret van Lord Lister." width="307" height="404"></div> -</td> -<td class="xd31e1169 cellRight cellTop xd31e1173">Wie heeft hem gezien? -</td> -</tr> -<tr> -<td class="xd31e1169 cellLeft cellBottom">Dat vraagt men in Scotland Yard! -</td> -<td class="xd31e1169 cellRight cellBottom">Dat vraagt heel Londen!</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -<p class="xd31e1188">Lord Lister <span class="underline xd31e1190">genaamd</span> John C. Raffles, <span class="xd31e1193">de geniaalste aller dieven</span> -</p> -<p class="xd31e777">brengt alle gemoederen in beweging, is de schrik van woekeraars en geldschieters; -ontrooft hun door zijn listen hunne bezittingen, waarmede hij belaagde onschuld beschermt -en behoeftigen ondersteunt. -</p> -<p class="xd31e1198">Man van eer in alle opzichten -</p> -<p class="xd31e777">spant hij wet en gerecht menigen strik en heeft steeds de voorvechters van edele levensbeschouwing -op zijn hand, nl. allen, die ervan overtuigd zijn, dat: -</p> -<p class="xd31e1202">Ongestraft veel misstanden, door de wet beschermd, blijven voortwoekeren. -</p> -<p class="xd31e777">Men leze, hoe alles in het werk wordt gesteld, <b>Lord Lister</b>, genaamd <b>John C. Raffles</b>, den geniaalsten aller dieven, te vatten! -</p> -<div lang="en" class="div2 section warrant.en"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><table class="alignedtext"> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="first xd31e1213">WARRANT OF ARREST. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="first"><span class="underline">Vertaling</span>: -</p> -<p class="xd31e1325">Bevel tot aanhouding. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Be it known unto all men by these presents that we hereby charge and warrant the apprehension -of the man described as under: -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Wij verzoeken de aanhouding van den man, wiens beschrijving hier volgt: -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="xd31e1217">DESCRIPTION: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Name</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, alias John C. <span class="corr" id="xd31e1227" title="Bron: Sinclair">Raffles</span>. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Age</span>: </td> -<td class="cellRight">32 to 35 years. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Height</span>: </td> -<td class="cellRight">5 feet nine inches. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Weight</span>: </td> -<td class="cellRight">176 pounds. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Figure</span>: </td> -<td class="cellRight">Tall. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Complexion</span>: </td> -<td class="cellRight">Dark. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Hair</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Beard</span>: </td> -<td class="cellRight">A slight moustache. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Eyes</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Language</span>: </td> -<td class="cellRight cellBottom">English, French, German, Russian, etc.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="xd31e1217">Beschrijving: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Naam</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, genaamd John C<span class="corr" id="xd31e1339" title="Niet in bron">.</span> Raffles. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Leeftijd</span>: </td> -<td class="cellRight">32–35 jaar. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Lengte</span>: </td> -<td class="cellRight">ongeveer 1,76 meter. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gewicht</span>: </td> -<td class="cellRight">80 kilo. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gestalte</span>: </td> -<td class="cellRight">slank. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gelaatskleur</span>: </td> -<td class="cellRight">donker. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Haar</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Baardgroei</span>: </td> -<td class="cellRight">kleine snor. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Oogen</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Spreekt</span> </td> -<td class="cellRight cellBottom">Engelsch, Fransch, Duitsch, Russisch enz. enz.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p><span class="ex">Special notes</span>: The man poses as a gentleman of great distinction. Adopts a new role every other -day. Wears an eyeglass. Always accompanied by a young man—name unknown. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><span class="ex">Bijzondere kenteekenen</span>: Het optreden van den man kenmerkt zich door bijzonder goede manieren. Telkens een -ander uiterlijk. Draagt een monocle. Is in gezelschap van een jongeman, wiens naam -onbekend. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Charged with robbery. -</p> -<p>A reward of 1000 pounds sterling will be paid for the arrest of this man. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Moet worden aangehouden als dief. Voor zijn aanhouding betalen wij een prijs van 1000 -pond sterling. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="xd31e1217">Headquarters—Scotland Yard. -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">London</span>, 1<sup>st</sup> October 1908. -</p> -<p class="signed"><b>Police Inspector</b>,<br> -<span class="ex">Horny.</span> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><b><i>Het Hoofdbureau van Politie Scotland-Yard.</i></b> -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">Londen</span>, 1. Oktober 1908. -</p> -<p class="signed"><b><span class="corr" id="xd31e1421" title="Bron: Inspekteur">Inspecteur</span> van Politie</b><br> -(get.) <span class="ex">Horny</span>. -</p> -</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e1430">Roman-Boekhandel <span class="xd31e1432">voorheen</span> A. Eichler -</p> -<p class="xd31e93">Singel 236—Amsterdam. -</p> -</div> -</div> -<div class="div1" id="toc"> -<h2 class="main">Inhoudsopgave</h2> -<table summary="Inhoudsopgave"> -<tr id="ch1.toc"> -<td class="tocDivNum">I. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch1">DE VERZEGELDE FLESCH.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch1">1</a></td> -</tr> -<tr id="ch2.toc"> -<td class="tocDivNum">II. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch2">OP ZOEK.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch2">8</a></td> -</tr> -<tr id="ch3.toc"> -<td class="tocDivNum">III. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch3">GERED EN IN VEILIGHEID.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch3">16</a></td> -</tr> -<tr id="ch4.toc"> -<td class="tocDivNum">IV. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch4">OP DEN BODEM DER ZEE.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch4">19</a></td> -</tr> -<tr id="ch5.toc"> -<td class="tocDivNum">V. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch5">DE SCHAT VAN DE „TASMANIA”</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch5">24</a></td> -</tr> -<tr id="ch6.toc"> -<td class="tocDivNum">VI. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch6">VIJF MILLIOEN GULDEN.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch6">28</a></td> -</tr> -</table> -</div> -<div class="transcriberNote"> -<h2 class="main">Colofon</h2> -<h3 class="main">Beschikbaarheid</h3> -<p class="first">Dit eBoek is voor kosteloos gebruik door iedereen overal, met vrijwel geen beperkingen -van welke soort dan ook. U mag het kopiëren, weggeven of hergebruiken onder de voorwaarden -van de Project Gutenberg Licentie in dit eBoek of on-line op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.gutenberg.org/">www.gutenberg.org</a>. -</p> -<p>Dit eBoek is geproduceerd door het on-line gedistribueerd correctieteam op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.pgdp.net/">www.pgdp.net</a>. -</p> -<h3 class="main">Metadata</h3> -<table class="colophonMetadata" summary="Metadata"> -<tr> -<td><b>Titel:</b></td> -<td>Lord Lister No. 12: Verzonken schatten</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]</td> -<td><a href="https://viaf.org/viaf/8133268/" class="seclink">Info</a></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Kurt Matull (1872–1930?)</td> -<td><a href="https://viaf.org/viaf/56770919/" class="seclink">Info</a></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Taal:</b></td> -<td>Nederlands (Spelling De Vries-Te Winkel)</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Oorspronkelijke uitgiftedatum:</b></td> -<td>[1910]</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Trefwoorden:</b></td> -<td>Detective and mystery stories -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b></b></td> -<td>Dime novels -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -</table> -<h3 class="main">Codering</h3> -<p class="first">Dit boek is weergegeven in oorspronkelijke schrijfwijze. Afgebroken woorden aan het -einde van de regel zijn stilzwijgend hersteld. Kennelijke zetfouten in het origineel -zijn verbeterd. Deze verbeteringen zijn aangegeven in de colofon aan het einde van -dit boek.</p> -<h3 class="main">Documentgeschiedenis</h3> -<ul> -<li>2022-05-20 Begonnen. -</li> -</ul> -<h3 class="main">Externe Referenties</h3> -<p>Dit Project Gutenberg eBoek bevat externe referenties. Het kan zijn dat deze links -voor u niet werken.</p> -<h3 class="main">Verbeteringen</h3> -<p>De volgende verbeteringen zijn aangebracht in de tekst:</p> -<table class="correctionTable" summary="Overzicht van verbeteringen aangebracht in de tekst."> -<tr> -<th>Bladzijde</th> -<th>Bron</th> -<th>Verbetering</th> -<th>Bewerkingsafstand</th> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e198">5</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">was </td> -<td class="bottom">4</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e200">5</a></td> -<td class="width40 bottom"> was</td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Verwijderd</i>] -</td> -<td class="bottom">4</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e212">5</a></td> -<td class="width40 bottom">kassette</td> -<td class="width40 bottom">cassette</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e220">5</a></td> -<td class="width40 bottom">kajuitstrap</td> -<td class="width40 bottom">kajuittrap</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e240">6</a>, <a class="pageref" href="#xd31e297">7</a>, <a class="pageref" href="#xd31e693">18</a>, <a class="pageref" href="#xd31e696">18</a>, <a class="pageref" href="#xd31e708">18</a>, <a class="pageref" href="#xd31e904">24</a>, <a class="pageref" href="#xd31e917">24</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1122">31</a></td> -<td class="width40 bottom">Ostende</td> -<td class="width40 bottom">Oostende</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e250">6</a></td> -<td class="width40 bottom">Eduard</td> -<td class="width40 bottom">Edward</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e295">7</a>, <a class="pageref" href="#xd31e301">7</a>, <a class="pageref" href="#xd31e363">9</a>, <a class="pageref" href="#xd31e614">15</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">„</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e317">8</a></td> -<td class="width40 bottom">Shooter</td> -<td class="width40 bottom">Shooters</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e439">11</a></td> -<td class="width40 bottom">Chary</td> -<td class="width40 bottom">Charly</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e565">14</a></td> -<td class="width40 bottom">gentleman</td> -<td class="width40 bottom">gentlemen</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e569">14</a></td> -<td class="width40 bottom">strak</td> -<td class="width40 bottom">straks</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e675">17</a></td> -<td class="width40 bottom">vertrekkende</td> -<td class="width40 bottom">vertrekkenden</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e688">18</a></td> -<td class="width40 bottom">gewees</td> -<td class="width40 bottom">geweest</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e733">19</a></td> -<td class="width40 bottom">duikers</td> -<td class="width40 bottom">duiker</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e822">21</a></td> -<td class="width40 bottom">buur</td> -<td class="width40 bottom">buurt</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e842">21</a></td> -<td class="width40 bottom">gekleur</td> -<td class="width40 bottom">gekleurd</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1011">28</a></td> -<td class="width40 bottom">Ferguson</td> -<td class="width40 bottom">Fergusson</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1227">33</a></td> -<td class="width40 bottom">Sinclair</td> -<td class="width40 bottom">Raffles</td> -<td class="bottom">7</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1339">33</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">.</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1421">33</a></td> -<td class="width40 bottom">Inspekteur</td> -<td class="width40 bottom">Inspecteur</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -<div lang='en' xml:lang='en'> -<div style='display:block; margin-top:4em'>*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK <span lang='nl' xml:lang='nl'>LORD LISTER NO. 0012: VERZONKEN SCHATTEN</span> ***</div> -<div style='text-align:left'> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Updated editions will replace the previous one—the old editions will -be renamed. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the United -States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg™ electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG™ -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away—you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. -</div> - -<div style='margin-top:1em; font-size:1.1em; text-align:center'>START: FULL LICENSE</div> -<div style='text-align:center;font-size:0.9em'>THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE</div> -<div style='text-align:center;font-size:0.9em'>PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -To protect the Project Gutenberg™ mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase “Project -Gutenberg”), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg™ License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg™ -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg™ electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg™ electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the person -or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.B. “Project Gutenberg” is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg™ electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg™ electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg™ -electronic works. See paragraph 1.E below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation (“the -Foundation” or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg™ electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg™ mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg™ -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg™ name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg™ License when -you share it without charge with others. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg™ work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg™ License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg™ work (any work -on which the phrase “Project Gutenberg” appears, or with which the -phrase “Project Gutenberg” is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: -</div> - -<blockquote> - <div style='display:block; margin:1em 0'> - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and most - other parts of the world at no cost and with almost no restrictions - whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms - of the Project Gutenberg License included with this eBook or online - at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you - are not located in the United States, you will have to check the laws - of the country where you are located before using this eBook. - </div> -</blockquote> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.2. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase “Project -Gutenberg” associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg™ -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.3. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg™ License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg™ -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg™. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg™ License. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg™ work in a format -other than “Plain Vanilla ASCII” or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg™ website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original “Plain -Vanilla ASCII” or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg™ License as specified in paragraph 1.E.1. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg™ works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg™ electronic works -provided that: -</div> - -<div style='margin-left:0.7em;'> - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg™ works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg™ trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, “Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation.” - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg™ - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg™ - works. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg™ works. - </div> -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg™ electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg™ trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg™ collection. Despite these efforts, Project Gutenberg™ -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain “Defects,” such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the “Right -of Replacement or Refund” described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg™ trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg™ electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you ‘AS-IS’, WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg™ electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg™ -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg™ work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg™ work, and (c) any -Defect you cause. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg™ -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg™’s -goals and ensuring that the Project Gutenberg™ collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg™ and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at www.gutenberg.org. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation’s EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state’s laws. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation’s business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation’s website -and official page at www.gutenberg.org/contact -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ depends upon and cannot survive without widespread -public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular state -visit <a href="https://www.gutenberg.org/donate/">www.gutenberg.org/donate</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 5. General Information About Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg™ concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg™ eBooks with only a loose network of -volunteer support. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Most people start at our website which has the main PG search -facility: <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This website includes information about Project Gutenberg™, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. -</div> - -</div> -</div> -</body> -</html> diff --git a/old/68139-h/images/lordlister.png b/old/68139-h/images/lordlister.png Binary files differdeleted file mode 100644 index e9e45f1..0000000 --- a/old/68139-h/images/lordlister.png +++ /dev/null diff --git a/old/68139-h/images/lordlister0012-front.jpg b/old/68139-h/images/lordlister0012-front.jpg Binary files differdeleted file mode 100644 index 09469b3..0000000 --- a/old/68139-h/images/lordlister0012-front.jpg +++ /dev/null diff --git a/old/68139-h/images/p0012-01.png b/old/68139-h/images/p0012-01.png Binary files differdeleted file mode 100644 index 8dc117a..0000000 --- a/old/68139-h/images/p0012-01.png +++ /dev/null |
