diff options
Diffstat (limited to '24145.txt')
| -rw-r--r-- | 24145.txt | 3837 |
1 files changed, 3837 insertions, 0 deletions
diff --git a/24145.txt b/24145.txt new file mode 100644 index 0000000..808a3ee --- /dev/null +++ b/24145.txt @@ -0,0 +1,3837 @@ +The Project Gutenberg EBook of Doktoro Jekyll kaj Sinjoro Hyde, by +Robert Louis Stevenson + +This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with +almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or +re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included +with this eBook or online at www.gutenberg.org + + +Title: Doktoro Jekyll kaj Sinjoro Hyde + +Author: Robert Louis Stevenson + +Translator: William Morrison + William W. Mann + +Release Date: January 3, 2008 [EBook #24145] + +Language: Esperanto + +Character set encoding: ASCII + +*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDE *** + + + + +Produced by Les and Arlyn Kerr + + + + +R. L. STEVENSON + + +Doktoro Jekyll +kaj +Sinjoro Hyde + + +Kun permeso de Longmans & Co + +Tradukita de +WILLIAM MORRISON, F. B. E. A. +kaj +WILLIAM W. MANN + + +LONDON, W. C. +THE BRITISH ESPERANTO ASSOCIATION +133-136, High Holborn + + + +ROBERT LOUIS STEVENSON (Robert Lui Stivnson) naskigxis +en Edinburgo en la jaro 1850. Sola filo de suficxe +ricxaj gepatroj, li estis grave malhelpata, dum sia tuta +vivado, de la sxargxo de malbona sano. Kiam, +ankoraux knabo, li devis resti en lito, lia patrino kaj +lia vartistino legadis al li tage kaj nokte cxiajn +rakontojn kaj historiojn. Tiel estis frue vekita en li la +instinkto de l' auxtoreco. Edukita en la skota +cxefurbo, li studadis la legxosciencon kaj +farigxis advokato. Dum sia libertempo, li vojagxis +alilande kaj unu el tiuj ekskursoj li priskribas en sia unua +verko, <<An Inland Voyage>> (Enlanda Vojagxo). La verko, +tamen, kiu unue alportis al li publikan famon, estis tiu nun +tradukita en la sekvantaj pagxoj. Post la morto de sia +patro en 1887, li forlasis Edinburgon kaj Euxropon por +sercxi bonan sanon, kaj fine, post multaj vagadoj li +faris al si hejmon en Vailima en la Samoa insularo, kie li +mortis en 1894. + +La verkoj de Stevenson estas diversaj, cxar li +estis poeto, romanisto, vojagxinto, moralisto kaj +biografiisto. Li havis senteman kaj delikatan fantazion, kaj +li posedis stilon, kiu pro sia gracio kaj sia fleksebleco +estis malofte egalita. + +Prezentante tiun cxi tradukon al la mondo +esperanta, ni deziras esprimi niajn grandajn dankojn al S-ro +J. M. Warden, Edinburgo, kaj al S-ro G. D. Buchanan, +Glasgovo, pro iliaj grandvaloraj kritikoj kaj sugestioj. + + +Oktobro 1909. +W. Morrison, Edinburgo. +W. W. Mann, Londono. + + + +Doktoro Jekyll kaj Sinjoro Hyde + + +La rakonto pri la pordo + +Sinjoro Utterson, la legxisto, estis homo kun +malglata vizagxo neniam lumigata de rideto; malvarma, +mankhava, kaj embarasata en sia parolado; malrapida en la +sentesprimo; malgrasa, longa, polva, enuiga, kaj tamen iel +aminda. CXe amikaj kunvenoj, kaj kiam la vino estis +laux lia gusto, io eminente homa brilegis en liaj +okuloj; io, ja, kio neniam penetris en lian interparoladon, +sed kio parolis ne nur per tiuj silentaj simboloj de la +postmangxa vizagxo, sed pli ofte, kaj lauxte, +per la agoj de lia vivo. Al si li estis severega; trinkis +gxinon kiam li estis sola por mortigi inklinon al la +grandaj vinoj; kaj, kvankam li gxuis la teatron, li ne +estis transpasinta la sojlon de teatro kiu ajn dum dudek +jaroj. Sed por aliaj, li havis elprovitan toleremon, +kelkfoje mirante preskaux kun envio, la altpremecon de +vervo kaj energio evidentigatan de iliaj malbonaj agoj; kaj +en ia ekstrema okazo, li estis pli inklina helpi ol +riprocxi. + +--Mi inklinas al la herezo de Kain, li kutimis kurioze +diri, mi lasas mian fraton iri al la diablo laux sia +propra maniero.--En tiu cxi rolo, la sorto ofte faris, +ke li estu la lasta bonreputacia konato kaj la lasta bona +influo en la vivo de subirantaj homoj. Kaj al tiaj, dum ili +dauxrigis viziti lian cxambraron, li neniam +elmontris ecx nuancon de sxangxo en sia mieno. + +Por Sinjoro Utterson sendube tio estis facila faro, +cxar ecx en sia plej bona humoro li estis +sindetenema, kaj ecx liaj amikigxoj sxajnis esti +fonditaj sur simila universaleco de bonkoreco. + +Jen la signo de modesta homo: akcepti sian amikan rondon +pretfaritan el la manoj de la okazo; kaj tio estis la +maniero de tiu legxisto. Liaj amikoj estis el liaj +propraj samsanganoj, aux tiuj kiujn li konis dum plej +longa tempo; liaj preferoj, same kiel la hedero, kreskis kun +la tempo; ili necesigis nenian specialan tauxgecon +cxe sia objekto. De tio sendube naskigxis la ligo, +kiu kunligis lin kun S-ro Richard Enfield[1], +lia malproksima parenco, la konata urba elegantulo. Kion +tiuj du povis vidi unu en la alia, aux kiun temon +komunan al ambaux ili povis trovi, tio estis por multaj +personoj <<nukso por fendi>>. Tiuj, kiuj renkontis ilin dum +iliaj cxiudimancxaj promenadoj, raportis, ke ili +kutime diras nenion, sxajnas strange malgajaj, kaj +akceptadas kun videbla sengxenigxo la alvenon de +amiko. Malgraux tio, la du viroj plej alte sxatis +tiujn ekskursojn, taksis ilin la cxefa juvelo de +cxiu semajno, kaj ne nur flankenmetis okazojn de +plezuro, sed ecx malcedis al la alvokoj de profesiaj +aferoj, por ke ili povu gxui ilin neinterrompate. + +Okazis dum unu el tiuj vagpromenoj, ke ilia vojo kondukis +ilin tra flanka strato en vivoplena kvartalo de Londono. La +strato estis malgranda, kaj tia, kian oni nomas trankvila, +sed gxi faris prosperan komercon en la laboraj tagoj de +l' semajno[2]. +SXajne la logxantoj cxiuj bone prosperadis, kaj +cxiuj vetesperis sukcesi ankoraux pli bone, kaj la +superfluon de siaj gajnoj elspezis je koketajxoj; +tiamaniere, ke la frontoj de la butikoj sur tiu vojo staris +kun invita mieno, kiel vicoj da ridetantaj vendistinoj. + +Ecx dimancxe, kiam gxi vualis siajn pli +brilacxajn cxarmojn kaj estis kompare ne trairata, +la strato ellumis, kontraste al sia malgaja +cxirkauxajxo, kiel fajro en arbarego; kaj per +siaj fresxe kolorigitaj fenestraj kovriloj, siaj bone +poluritaj latunajxoj, sia gxenerala pureco kaj +gajeco de tono, tuj ekkaptis kaj placxis la okulon de la +preteriranto. + +Du pordojn for de unu angulo, maldekstraflanke en orienta +direkto, la frontlinio estis rompita de korta enirejo, kaj +gxuste cxe tiu punkto ia malbonauxspica masivo +de konstruajxoj eltrudis sian gablon[3] +super la straton. GXi estis duetagxa, montris nenian +fenestron, nenion krom pordo cxe la malsupra etagxo +kaj blinda kvazauxfrunto de makulita muro cxe la +supra; kaj portis en cxiu trajto la signojn de +dauxra kaj avaracxa malzorgo. La pordo, kiu posedis +nek sonorilon nek frapilon, estis vezikita kaj makulita. +Vagistoj sin trenadis en la pordalkovon kaj ekbruligis +alumetojn sur la paneloj; infanoj butikludis sur la +sxtupoj; la lerneja knabo provadis sian +posxtrancxilon sur la muldajxoj, kaj en la +dauxro de preskaux tuta generacio, aperis neniu por +forpeli tiujn okazajn vizitantojn aux por ripari iliajn +ruinigajxojn. + +S-ro Enfield kaj la legxisto iris sur la alia flanko +de la strato; sed kiam ili alvenis gxuste kontraux +la enirejo, la unua levis montre sian bastonon. + +--CXu vi iam rimarkis tiun pordon? li demandis; kaj +kiam lia kunulo respondis jese, --gxi estas kunigita en +mia memoro, li aldonis, kun tre stranga historio. + +--CXu efektive? diris S-ro Utterson kun malgranda +sxangxo de vocxo. Kaj kio estis tio? + +--Nu, estis tiele, respondis S-ro Enfield. --Mi estis +revenanta hejmen de iu mondfina loko cxirkaux la +tria horo de nigra vintra mateno, kaj mia vojo kondukis min +tra parto de la urbo, kie oni povis vidi absolute nenion +krom stratlanternoj. Estis strato post strato, kaj cxiuj +logxantoj estis dormantaj--strato post strato, +cxiuj iluminitaj kvazaux por procesio, kaj cxiuj +tiel malplenaj kiel pregxejo--gxis fine mi +enigxis en tiun staton de mento, en kiu oni +auxskultas kaj auxskultadas kaj komencas arde +deziri, ke sin montru policano. Subite, mi vidis du +figurojn: unu estis malgranda viro, kiu iris orienten +laux bona marsxpasxado, kaj la alia, knabino +eble ok aux dekjara, kuranta tiel rapide, kiel sxi +povis sur transa strato. Nu, sinjoro, ili ambaux, ja +suficxe kompreneble, kunfrapigxis unu kontraux +la alian cxe la angulo, kaj tiam okazis la terurega +parto de la afero; cxar la viro trankvile premegis +subpiede la korpon de l' infanino kaj lasis sxin +kriegantan sur la tero. Tio, auxdata, estas nenio, sed +vidata, gxi estis infera. Ne estis kiel homo; estis +kvazaux iu malbenita Juggernaut. <<He! haltu!>> mi +kriegis, kaj lin kuratinginte, ekkaptis mian sinjoron je l' +nuko kaj rekondukis lin tien, kie staris jam tuta grupo +cxirkaux la krieganta infanino. Li estis tute +trankvila kaj faris nenian kontrauxstaron, sed li +jxetis sur min unu rigardon, tiel malbelan, ke gxi +sxvitigis min kiel kurado. La personoj alvenintaj estis +la propra familio de la knabino; kaj baldaux aperis la +kuracisto, por kiu oni estis sxin sendinta. Nu, la +infanino ne estis multe vundita, sed pli gxuste +timigita, laux la diro de lia ostosegista mosxto; +kaj jen, vi povus supozi, estus la fino de la afero. Sed +estis unu stranga cirkonstanco. Jam cxe la unua vido, la +viracxo inspiris en mi nauxzon. Ankaux la +familio de la knabino sxajnis senti same, kio estis ja +nur nature. Sed kio frapis min, estis la kazo de la +kuracisto. Li estis laux la ordinara tipo de apotekisto, +de neniu speciala agxo aux koloro, kun forta +Edinburga parolmaniero, kaj ne pli emociema, ol sakfajfilo. +Nu, sinjoro, al li estis, kiel al ni cxiuj: cxiufoje +kiam li rigardis mian kaptiton, mi vidis, ke tiu ostosegisto +nauxzigxas kaj blankigxas pro deziro lin +mortigi. Mi sciis, kio estas en lia mento same kiel li sciis +kio estas en la mia, kaj, cxar mortigo estis neebla, ni +faris tion, kion ni jugxis krom tio plej bona. Ni diris +al la viro, ke ni povas fari, kaj ja faros, tian skandalon +el la okazintajxo, ke lia nomo malbonodoros de unu fino +de Londono gxis la alia. Ke, se li havas amikojn aux +kian ajn reputacion, ni bone zorgos, ke li ilin perdu. Kaj +la tutan tempon, dum ni lin tiele regalis per niaj brulaj +vortoj, ni fortenadis de li la virinojn kiel eble plej bone, +cxar ili estis sovagxaj kiel harpioj. Neniam mi +vidis rondon da tiel malamegaj vizagxoj; kaj jen la viro +en la mezo, kun ia nigra ridacxa trankvileco--timigita +tamen ankaux, mi povis rimarki--sed elportanta la +aferon, sinjoro, efektive kiel Satano. + +--Se vi elektas fari profiton el tiu cxi +okazintajxo, li diris, mi kompreneble ne povas malhelpi. +CXiu sinjoro deziras eviti skandalon, li diris. Nomu +vian sumon. -- + +Nu, ni suprentordis lin gxis 100 funtoj por la +familio de la knabino; li videble volis kontrauxstari; +sed cxe ni cxiuj estis io, kio minacis al li nenion +bonan, kaj fine li kapitulacis. Restis ricevi la monon; kaj +kien, vi pensas, li kondukis nin, se ne al tiu loko kun la +pordo? Li eltiris sxlosilon el la posxo, eniris kaj +tuj revenis kun dek funtoj en oro kaj cxeko je Coutts[4] +por la cetero, pagota al la portanto, kaj subskribita per +nomo, kiun mi ne povas citi, kvankam cxi tio estas unu +el la punktoj de mia rakonto, sed gxi estis nomo +almenaux tre bone konata kaj ofte presita. La sumo estis +granda; sed la subskribo estis bona por pli ol tiom, se nur +gxi ne estis falsajxo. Mi permesis al mi la +liberecon, rimarkigi al mia sinjoro, ke la tuta afero +sxajnas apokrifa; kaj ke en la reala vivo oni ne eniras +tra pordo de kelo je la kvara matene por eliri kun la +cxeko de alia homo por preskaux cent funtoj. Sed li +estis tute trankvila kaj mokrida. + +--Trankviligu vin, li diris, mi restos kun vi gxis +la bankoj malfermigxos, kaj tiam mi mem monerigos la +cxekon. + +Tial ni cxiuj ekiris, la kuracisto, la patro de la +infanino, nia amiko, kaj mi mem, kaj ni pasigis la +restajxon de la nokto en mia cxambraro; kaj, la +sekvintan matenon, post kiam ni mangxis, ni iris kune al +la banko. Mi mem prezentis la cxekon kaj diris, ke mi +havas cxiun kauxzon por kredi, ke gxi estas +falsajxo. Sed tute ne. La cxeko estis vera. + +--Tut-tut![5] diris +S-ro Utterson. + +--Mi vidas, ke vi sentas kiel mi, diris S-ro Enfield. +Jes, estas malbona afero. CXar mia homo estis tia, kun +kia neniu povus havi rilaton, homo vere malbeninda; kaj la +persono, kiu skribis la cxekon, estas la vera esenco de +la konveneco, fama ankaux, kaj (kio pli malbonigas la +aferon) el tiuj, kiuj faras kion oni nomas <<la bono>>. +Silentigmono, mi supozas; honestulo paganta karege iajn +malsagxajxojn de sia juneco. La Domo de la +Silentigmono, tiel mi nomas, sekve, tiun konstruajxon +kun la pordo. Kvankam ecx tio ja ne suficxas por +klarigi cxion--li aldonis; kaj cxe tiuj vortoj, li +enrevigxis. + +El tio li estis revokita de iom subita demando de S-ro +Utterson: + +--Kaj vi ne scias, cxu la tratinto de la cxeko +logxas tie? + +--Versxajna loko, cxu ne? respondis S-ro +Enfield. Sed okazas, ke mi rimarkis lian adreson; li +logxas cxe iu placo. + +--Kaj vi neniam demandis pri ... la loko kun la pordo? +diris S-ro Utterson. + +--Ne, sinjoro, mi estas diskretema, estis la respondo. +Mi havas tre decidan opinion pri la farado de demandoj; +gxi tro inklinas al la stilo de la Lasta Jugxo. Vi +ekirigas demandon, kaj tio estas kvazaux ekirigi +sxtonon. Vi sidadas kviete sur la supro de monteto; kaj +malsupreniras la sxtono, ekirigante aliajn sxtonojn, +kaj baldaux iu afabla maljunulo (la lasta pri kiu vi +povus pensi en tiu rilato) estas frapita je la kapo en sia +propra posta gxardeno, kaj la familio devas +sxangxi sian nomon. Ne, sinjoro, mi faris al mi +regulon, ke, ju pli afero sxajnas stranga, des malpli mi +demandojn faras. + +--Kaj, vere, tre bona regulo gxi estas, diris la +legxisto. + +--Sed mi esploris la lokon mi mem, dauxrigis S-ro +Enfield. GXi apenaux sxajnas domo. Ne +trovigxas alia pordo, kaj neniu en- aux eliras per +tiu, krom, unufoje dum longa tempo, la sinjoro de mia +aventuro. Estas, en la supra etagxo, tri fenestroj, kiuj +rigardas sur la korton; neniu malsupre; la fenestroj estas +cxiam fermitaj, sed puraj. Kaj, plie, estas kamentubo, +kiu gxenerale eljxetas fumon; tial iu sendube +logxas tie. Kaj tamen tio ne estas certa; cxar la +konstruajxoj tiel sin interpremas cxirkaux la +korto, ke malfacile estas diri, kie unu finigxas kaj +alia komencigxas. + +La paro denove antauxenmarsxis silente dum iom da +tempo, kaj poste: + +--Enfield! diris Utterson, estas bona, via regulo. + +--Jes, tiel mi kredas, respondis Enfield. + +--Sed malgraux cxio, dauxrigis la +legxisto, estas unu punkto pri kiu mi deziras demandi; +mi deziras peti la nomon de tiu homo, kiu piedpremis la +infaninon. + +--Nu, diris S-ro Enfield, mi ne povas vidi, ke tio iel +malutilus. Estis homo nomita Hyde[6]. + +--Hm, diris S-ro Utterson, kia homo, kiel li aspektas? + +--Ne estas facile lin priskribi. Estas io malagrabla +cxe lia aspekto; io malplacxa, io absolute +abomeninda. Mi neniam vidis homon, kiu tiom al mi +malplacxis, kaj tamen mi apenaux scias kial. Li ja +nepre estas iel kriplita; li forte sentigas ian kriplecon, +kvankam mi ne povus precizigi gxian lokon. Lia aspekto +estas iel eksterordinara kaj mi tamen cxe li ne povas +citi nome ion kontrauxnorman. Ne, sinjoro, ne al mi +prosperas, mi ne povas lin priskribi. Kaj tio ne estas pro +manko de memoro; cxar mi certigas, ke mi lin povas +revidi en cxi tiu momento. + +S-ro Utterson denove iom marsxadis silente, kaj +evidente sub la pezo de ia pripensado. + +--Vi estas certa, ke li uzis sxlosilon? li demandis +fine. + +--Mia kara sinjoro ... , komencis Enfield, surprizita el +si. + +--Jes, mi scias, diris Utterson, mi scias, ke cxi +tio devas sxajni stranga. La fakto estas, ke se mi ne +petas al vi la nomon de la alia persono, tio estas cxar +mi jam gxin konas. Vi vidas, Richard, ke via rakonto +trafis. Se gxi estis malgxusta pri iu punkto, pli +bone estus, ke vi gxin korektu. + +--SXajnas al mi, ke via devo estis min averti, +respondis la alia, iom morose[7]. +Sed mi estis pedante <<gxusta>>, kiel vi gxin nomas. +La kanajlo havis ja sxlosilon, kaj, plie, li +ankoraux gxin havas. Mi lin vidis uzi gxin +antaux malpli ol unu semajno. + +S-ro Utterson ekgxemis profunde, sed ne diris vorton; +kaj la junulo parolis denove: + +--Jen alia leciono, kiu admonas diri nenion. Mi hontas +pri mia longa lango. Ni interkonsentu, neniam ree aludi +cxi tiun aferon. + +--Tutkore, diris la legxisto. Mi donas pri tio la +manon, Richard. + + +La sercxado por Sinjoro Hyde + +Tiun saman vesperon S-ro Utterson revenis hejmen al sia +frauxla domo en malgaja humoro kaj sidigxis +vespermangxi sen apetito. Estis dimancxe lia kutimo, +post la finigxo de tiu mangxo sidadi apud la fajro, +kun volumo de ia neinteresa religiajxo sur sia pupitro, +gxis la horlogxo de la apuda pregxejo sonorigis +la dekduan horon, kiam li sobre kaj dankeme iris +kusxigxi. Tiun nokton, tamen, tuj kiam oni forportis +la tablotukon, li prenis kandelon kaj eniris en sian +afercxambron. Tie li malfermis sian fortan kofron, +elprenis el gxia plej privata parto dokumenton +surskribitan <<Testamento de Doktoro Jekyll>>[8], +kaj sidigxis kun nuba frunto por esplori gxian +enhavon. La testamento estis holografa; cxar S-ro +Utterson, kvankam li gardis gxin nun kiam gxi estas +farita, antauxe rifuzis doni ecx la plej malgrandan +helpon pri gxia farado; gxi kondicxis ne nur ke, +en okazo de la morto de Henry Jekyll M.D., D.C.L., LL.D., +F.R.S., k.t.p. lia tuta havo transpasu en la manojn de lia +<<amiko kaj bonfarinto, Edward Hyde>>; sed ke, en okazo de +la <<malapero aux neklarigita forestado de Doktoro +Jekyll dum kiu ajn periodo pli ol tri monatoj>>, la dirita +Edward Hyde anstatauxu la diritan Doktoron Jekyll sen +plua prokrasto kaj estu libera je cxia sxargxo +aux devo, krom la alpago de kelkaj malgrandaj sumoj al +la anoj de la doktora domo. De longe cxi tiu dokumento +estis la cxefa abomenajxo de la legxisto. +GXi lin ofendis, ne nur kiel legxiston, por kiu la +fantazieco estis nemodesta, sed ankaux kiel amanton de +la prudentaj kaj ordinaraj flankoj de la vivo. Kaj gxis +tiam, estis lia nescio pri S-ro Hyde, kio sxveligis lian +indignon; nun, per subita okazintajxo, estis lia scio. +Suficxe malbone jam, ke la nomo estis nur nomo, pri kiu +li ne povas ion pluan sciigxi. Estis ankoraux pli +malbone, kiam gxi ekvestigxis de abomenindaj ecoj; +kaj el la sxangxigxemaj sensubstancaj nebuloj, +kiuj tiel trompadis lian okulon, eksaltis la subita, +difinita bildigxo de demono. + +--Mi pensis gxin frenezo, li diris, remetante en la +kofron la ofendantan paperon, kaj jam mi komencas timi, ke +gxi estas malhonoro. + +CXe tio li estingis la kandelon, surmetis palton, kaj +ekiris sur la vojo al Cavendish Square[9], +tiu citadelo de la medicino, kie lia amiko, la fama Doktoro +Lanyon[10], havis +sian domon kaj akceptis sian amase venantan klientaron. + +--Se iu scias, tiu estas Lanyon, li pensis. + +La seriozmiena cxefservisto konis kaj bonvenigis lin; +li ne estis devigita prokrasti sian eniron, sed kondukita +tuj de la pordo al la mangxocxambro, kie sidis D-ro +Lanyon sola kun sia vino. Tiu estis bonkora, sana, eleganta, +rugxvizagxa sinjoro, kun amaso da haroj +antauxtempe blankaj, kaj perforta decida maniero. +Vidante S-ron Utterson, li eksaltis de sia segxo, kaj +bonvenigis lin per ambaux manoj. La bonvoleco, laux +lia speciala maniero, estis iome teatra; sed gxi estis +bazita sur reala sento. CXar tiuj du estis malnovaj +kunuloj en la lernejo kaj la universitato, ambaux +plenege respektis sin mem kaj la alian, kaj, kio ne +cxiam sekvas, ili estis homoj, kiuj plenege gxuis +reciproke sian kunestadon. Post iom da vagada interparolado, +la legxisto alproksimigxis al la temo, kiu tiel +malagrable priokupadis liajn pensojn. + +--Mi supozas, Lanyon, li diris, ke vi kaj mi estas la du +plej malnovaj amikoj, kiujn havas Harry[11] +Jekyll? + +--Mi dezirus, ke la amikoj estu pli junule fresxaj, +diris ride D-ro Lanyon. Nu, mi supozas, ke ni ja estas. Kaj +kio el tio? Mi lin vidas nun malofte. + +--Vere! diris Utterson. Mi kredis, ke vin ligas ia +komuna intereso. + +--GXi ligis, estis la respondo, sed pasis jam +pli ol dek jaroj, de kiam Harry Jekyll farigxis tro +fantaziema por mi. Li komencis deflankigxi, +deflankigxi de la vojo de l' prudento; kaj kvankam, +kompreneble, mi ankoraux interesigxas pri li pro la +malnovaj tagoj, mi lin vidis, kaj vidas, tre malofte +... Tia nescienca sensencajxo, aldonis la doktoro, +subite purpurigxante, disigus ja Damon kaj Pitias. + +Tiu cxi malgranda elmontro de kolero iom trankviligis +S-ron Utterson. + +--Ili nur malpacis pro iu punkto scienca, li pensis, +kaj, estante homo tute sen sciencaj pasioj, li ecx +aldonis: + +--Estas pro nenio pli malbona ol tio! + +Li lasis al sia amiko kelkajn momentojn por +reserenigxi, kaj poste alproksimigxis al la demando, +kiu estis la motivo de lia vizito. + +--CXu vi iam renkontis protektaton lian nomitan +Hyde? li demandis. + +--Hyde? ripetis Lanyon. Ne! Neniam auxdis pri li. +Post mia tempo. + +Jen la sumo de la sciigxoj, kiun la legxisto +reportis kun si al ia granda malluma lito, sur kiu li en +malkvieta movigxado kusxis tra la fruaj horoj +gxis la alveno de l' mateno. Estis nokto malmulte +ripoziga por lia penanta mento, penanta en la mallumo kaj +siegxata de demandoj. + +--Sonis la sesa per la sonoriloj de la pregxejo, kiu +staris tiel oportune apud la domo de S-ro Utterson, kaj +ankoraux li luktis kun la problemo. GXis nun tiu +problemo estis tusxinta lin nur sur lia flanko +intelekta, sed nun ankaux lia imago estis okupata +aux, por diri pligxuste, sklavigita; kaj, dum li tie +kusxadis kaj jxetigxadis en la mallumegeco de la +nokto kaj de sia kurtendrapirita cxambro, la rakonto de +S-ro Enfield preterpasis antaux lia mento kvazaux +sur rulajxo de lumigitaj bildoj. Jen li vidas la longajn +vicojn de lanternoj de nokta urbo; poste, figuron de homo +rapide marsxanta; jen infaninon kurantan de la kuracista +domo, jen tiuj du kunfrapigxas kaj tiu homa Juggernaut +piede subpremas la infaninon kaj antauxenpasxas, +neniel atentante pri sxiaj krioj. Aux jen li vidas +cxambron en ricxa domo, kie kusxas lia amiko +dormanta, songxante, kaj ridetante pro siaj songxoj; +kaj jen la pordo malfermigxas, la kurtenoj apartigas, la +dormanto revekigxas, kaj jen! staras apud li figuro, al +kiu estas donita potenco, kaj ecx je tiu senviva horo, +li devas levigxi kaj fari laux gxia ordono ... + +La figuro en tiuj du fazoj obsedis la legxiston dum +la tuta nokto; kaj se, je iu momento, li ekdormis, estis nur +por vidi gxin gliti pli kasxe tra dormantaj domoj +aux sxovigxi pli rapide, ecx gxis +kapturnigxo, tra pli largxaj labirintoj de lanterne +lumata urbo, kaj, cxe cxiu angulo, surmarsxi sur +infaninon kaj sxin lasi kriegantan. Kaj tamen la figuro +ne havis ian vizagxon, per kiu li povus gxin rekoni; +ecx dum liaj songxoj, gxi havis aux nenian +vizagxon, aux unu, kiu trompis lin kaj +dissolvigxis antaux liaj okuloj; kaj tiel +naskigxis en la spirito de la legxisto kaj +pligrandigxis strange forta, preskaux supermezura +scivolo rigardi la trajtojn de la vera S-ro Hyde. Se li +povus nur unufoje rigardi lin, li opiniis, la mistero +klarigus kaj eble forruligxus, kiel estas la kutimo +cxe misterajxoj, kiam oni elesploras ilin. Li eble +povus ekvidi kauxzon por la stranga prefero aux +sklaveco (nomu gxin, kiel al vi placxas) de sia +amiko, kaj ecx por la frapante strangaj kondicxoj de +la testamento. Kaj almenaux gxi estus vizagxo +vidinda; la vizagxo de homo tute senkompata; +vizagxo, kiu devis nur sin ekmontri por naski, en la +mento de la neimpresigxema Enfield, senton de +dauxronta malamego. + +De tiu tempo S-ro Utterson komencis konstante vizitadi la +pordon en la flankstrato de l' butikoj. Matene, antaux +la horo de la oficeja laboro, tagmeze, kiam la negocoj estis +multaj kaj la tempo malmulta, nokte, sub la vizagxo de +la nebula luno--ja en cxiu horo la legxisto estis +trovebla cxe sia elektita posteno. + +--Se li estas sinjoro Hyde, li pensis, mi +estos sinjoro Seek[12]. + +Kaj fine lia pacienco estis rekompencita. Estis bela, +seka nokto; frosto en la aero; la stratoj tiel puraj, kiel +la planko de balcxambro; la lanternoj, skuataj de neniu +vento, desegnis regulajn formojn el lumo kaj ombro. Je la +deka, kiam la butikoj fermigxis, la flankstrato estis +jam tre senhoma, kaj malgraux la mallauxta +mugxado de Londono cxie cxirkauxe, tre +silenta. Sinjoro Utterson jam staris dum kelkaj minutoj +cxe sia posteno, kiam li eksciigxis pri stranga +malpeza piedpasxo alproksimigxanta. En la dauxro +de siaj cxiunoktaj patroloj, li jam de longe +kutimigxis al la kurioza efekto, kun kiu la piedsonado +de sola persono, dum tiu estas ankoraux malproksimega, +subite elsaltegas klare distingebla el la vasta zumado kaj +bruado de la urbo. Tamen lia atento estis neniam antauxe +tiel subite kaj decidige aldevigita; kaj estis kun forta +supersticxa antauxsento de sukceso, ke li retiris +sin en la enirejon de la korto. La pasxoj rapide +alproksimigxis, kaj subite plilauxtigxis kiam +ili cxirkauxpasis la angulon de la strato. La +legxisto, rigardante el la enirejo, povis baldaux +vidi, kun kia homo li devas trakti. Tiu cxi estis +malgranda kaj tre simple vestita; kaj lia mieno, ecx je +tiu malproksimeco, iel naskis en la observanto fortan +antipation. Sed li iris rekte al la pordo, transpasante +oblikve la straton por ne perdi tempon, kaj, dum li venis, +li eltiris sxlosilon el la posxo, kvazaux iu, +kiu alproksimigxas al la hejmo. + +S-ro Utterson elpasxis kaj tusxis lin je la +sxultro dum li preterpasis. + +--S-ro Hyde, mi kredas. + +S-ro Hyde kuntirigxis malantauxen kun sibla +enspiro. Sed lia timo estis nur momenta; kaj, kvankam li ne +rigardis la legxiston rekte en la vizagxon, li +respondis suficxe trankvile: + +--Tiu estas mia nomo. Kion vi deziras? + +--Mi vidas, ke vi estas enironta, diris la legxisto. +Mi estas malnova amiko de Doktoro Jekyll--Sinjoro Utterson +de Gaunt Strato--vi sendube auxdis mian nomon; kaj +renkontante vin tiel oportune, mi kredis, ke vi povos enlasi +min. + +--Vi ne trovos Doktoron Jekyll; li estas for, respondis +S-ro Hyde, enblovante en la truon de la sxlosilo. Kaj +tiam subite, sed ne levante la rigardon: + +--Kiel vi konis min? li demandis. + +--Viaflanke, diris S-ro Utterson, cxu vi faros al mi +komplezon? + +--Kun plezuro, respondis la alia, kio gxi estu? + +--CXu vi permesos, ke mi vidu vian vizagxon? +demandis la legxisto. + +S-ro Hyde sxajnis heziti; fine kvazaux post ia +subita pripenso, frontis al li kun mieno de defio, kaj la +paro suficxe fikse rigardadis sin reciproke dum kelkaj +momentoj. + +--Nun mi povos rekoni vin, diris S-ro Utterson. Eble +estos utile. + +--Jes, respondis S-ro Hyde, estas ja bone ke ni +renkontigxis; kaj konvenas, ke vi havu mian adreson. Kaj +li donis numeron en strato de Soho[13]. + +--Bona Dio! pensis S-ro Utterson, cxu li ankaux +pensis pri la testamento? + +Sed li retenadis siajn sentojn kaj nur gruntis dankon pro +la dono de l' adreso. + +--Kaj nun, diris la alia, kiel vi rekonis min? + +--Laux priparolo, estis la respondo. + +--Kies priparolo? + +--Ni havas komunajn amikojn, diris S-ro Utterson. + +--Komunajn amikojn! ehxis S-ro Hyde iom rauxke. +Kiuj ili estas? + +--Jekyll ekzemple, diris la legxisto. + +--Li neniam diris al vi, kriis S-ro Hyde, kun +ekrugxigxo de kolero. Mi ne kredis, ke vi mensogos. + +--Nu, diris S-ro Utterson, tia parolo ne estas deca. + +La alia rikanis lauxte en sovagxan ridon; kaj jen +la sekvintan momenton, kun eksterordinara rapideco, li +malsxlosis la pordon kaj malaperis en la domon. La +legxisto staris dum kelka tempo post kiam S-ro Hyde +forlasis lin, la bildo de l' maltrankvileco. Tiam li +malrapide supreniris la straton, haltetante post cxiuj +du-tri pasxoj, kaj metante la manon al la frunto, kiel +homo en ia menta perpleksiteco[14]. +La problemo, kiun li promenante tiele pripensis, estis el +speco, kiu malofte solvigxas. S-ro Hyde estis pala, kaj +havis pigmean eksterajxon; li donis la impreson de +malbelformiteco sen ia nomebla malbeleco de formo, li havis +mallogan rideton, kaj li estis kondutinta kontraux la +legxisto kun ia mortigula miksajxo de timemeco kaj +trokuragxo, kaj li parolis per rauxketa +mallauxtacxa kaj iom rompita vocxo--cxiuj +cxi punktoj estis kontraux li; sed cxio cxi +tio kune ne suficxis por klarigi la gxis tiam +nekonitan nauxzon, abomenon kaj timon, kun kiu S-ro +Utterson rigardis lin: + +--Devas esti io plu, diris en si la perpleksita[15] +sinjoro. Estas ja io plu, se mi povus por gxi +eltrovi nomon. Dio min benu! la viro sxajnas apenaux +homa. Io troglodita, ni diru? aux cxu estas tie nur +la radiado de malpurega animo, kiu tiel traspiras kaj +transfiguras sian argilan logxejon? La lasta, mi pensas; +cxar, ho mia malfelicxa maljuna Harry Jekyll! se mi +iam legis sur vizagxo la subskribon de Satano, estas sur +tiu de via nova amiko. + +CXirkaux la angulo de la flankstrato estis placo +kun antikvaj, belaspektaj domoj, jam plejparte +kadukigxintaj el ilia antauxa gloro, kaj luigitaj po +etagxoj kaj cxambraroj al homoj el cxiuj specoj +kaj cirkonstancoj: mapgravuristoj, arhxitektoj, +fi-reputaciaj legxistoj, kaj la agentoj de kasxataj +entreprenoj. Unu konstruajxo, tamen, la dua for de la +angulo, estis ankoraux tute okupata; kaj, antaux +gxia pordo, kiu portis grandan sxajnon de +ricxeco kaj komforto, kvankam gxi estis nun +envolvita en mallumo, krom cxe la fenestreto super +gxi, S-ro Utterson haltis kaj frapis. Bone vestita, +maljuneta servisto malfermis la pordon. + +--CXu D-ro Jekyll estas hejme, Poole?[16] +demandis la legxisto. + +--Mi certigos, S-ro Utterson, diris Poole, dume +enlasante la vizitanton en grandan komfortan vestiblon kun +malalta plafono, pavimitan per kahelegoj, hejtatan (laux +la maniero de kampara domego) per hela malfermita fajro kaj +meblitan per multekostaj mebloj el kverko. + +--CXu vi volas atendi tie cxi apud la fajro, +sinjoro? aux cxu mi eklumigu por vi en la +mangxocxambro? + +--CXi tie, mi dankas, diris la legxisto; kaj li +alproksimigxis kaj apogis sin sur la alta fajrgardilo. +Tiu cxi vestiblo, en kiu li nun restis sola, estis +favorita fantazio de lia amiko la doktoro; kaj Utterson mem +kutimis paroli pri gxi kiel la plej agrabla cxambro +en Londono. Sed hodiaux nokte estis tremacxo en lia +sango; la vizagxo de Hyde kusxis peze sur lia +memoro; li sentis--kio cxe li estis malofta--nauxzon +kaj malsxaton pri la vivo; kaj en la malgajeco de sia +humoro, li kvazaux legis minacon en la flagrado de la +fajrlumo sur la poluritaj mebloj kaj en la maltrankvila +eksaltado de la ombrajxo sur la plafono. Li hontis pro +la trankviligxo, kiun li sentis, kiam Poole baldaux +revenis por anonci, ke D-ro Jekyll estis elirinta. + +--Mi vidis S-ron Hyde eniri per la pordo de la iama +dissekcia cxambro, Poole, li diris, cxu tio estas +tute bona, kiam D-ro Jekyll estas for de l' hejmo? + +--Tute bona, S-ro Utterson, respondis la servisto, S-ro +Hyde havas sxlosilon. + +--Via mastro sxajnas multe konfidi al tiu junulo, +Poole, dauxrigis la legxisto reve. + +--Jes, sinjoro, tion li ja faras, diris Poole, ni +cxiuj ricevis ordonojn, lin obei. + +--Mi ne pensas, ke mi iam renkontis lin cxi tie, +diris Utterson. + +--Ho, ne, efektive, sinjoro. Li neniam estas tablogasto +tie cxi. Mi ja vidas lin tre malofte cxi-tiuflanke +de la domo; li plej ofte venas kaj iras per la laboratorio. + +--Nu, bonan nokton, Poole. + +--Bonan nokton, S-ro Utterson. + +Kaj la legxisto ekiris al sia hejmo kun tre malgaja +koro. + +--Malfelicxa Harry Jekyll, li pensis, miaj pensoj +min trompas se li ne perdigxas en profundajn akvojn! Li +estis tre malbonkonduta, kiam li estis juna, antaux tre +longe, ja vere, sed en la legxaro de Dio statuto de +limigo ne ekzistas. Ha! devas esti tio; la fantomo de iu +malnova peko; la kancero de iu kasxita malhonoro; la +puno venanta, pede claudo, jarojn post kiam la memoro +forgesis kaj la memamo pardonis la kulpon. + +Kaj la legxisto, timigita de la penso, zorgmeditis +dum iom da tempo pri sia propra estinta vivo, sercxante +en cxiuj anguloj de sia memoro, timante ke, hazarde, ia +malnova pekajxo el tie eksaltu al la lumo. Lia estinta +vivo estis suficxe senkulpa; malmultaj homoj povus legi +la arhxivojn de sia vivo kun malpli da antauxtimo. +Li, tamen, estis humiligita gxis la polvo pro la multaj +malbonajxoj, kiujn li iam faris, kaj relevita en sobran +kaj timoplenan dankemecon pro tiuj multaj, kiujn li estis +tiel preskauxe farinta sed tamen evitinta. Kaj poste, +revenante al sia antauxa temo, li eklumigis radion de +espero. + +--Tiu cxi S-ro Hyde, se oni lin esploradus, li +pensis, devas ja havi siajn proprajn sekretojn; nigrajn +sekretojn, laux sia mieno; sekretojn kompare al kiuj la +plej malbonaj de malfelicxa Jekyll estus kvazaux +sunlumo. La afero ne povas dauxri tia, kia gxi +estas. Mi malvarmigxas, kiam mi pensas pri tiu cxi +estajxo rampanta kiel sxtelisto al la lito de Harry! +Malfelicxa Harry, kia vekigxo! Kaj la dangxero! +CXar se tiu cxi Hyde suspektas la ekziston de la +testamento, li povos malpaciencigxi pro deziro heredi. +Ha, mi devos meti la sxultron al la tasko,--se nur +Jekyll tion al mi permesos, li aldonis. CXar denove li +vidis antaux la okulo interna, klarajn kiel +diafanajxo, la strangajn kondicxojn de la +testamento. + + +Doktoro Jekyll estis tute +sengxena + +Post du semajnoj, laux bonega bonsxanco, la +doktoro invitis al unu el siaj agrablaj vespermangxoj +kvin aux ses malnovajn intimulojn, cxiuj +inteligentaj estimindaj homoj, kaj cxiuj kompetentuloj +pri la bona vino; kaj S-ro Utterson tiel manovris, ke li +restis post la foriro de la aliaj. Tio ne estis nova +arangxo, sed jam okazis dekojn da fojoj. Kie Utterson +estis iel sxatata, tie li estis tre multe sxatata. +Dommastroj amis reteni la sekan legxiston, kiam la +gajeguloj kaj la babilemuloj havis jam la piedon sur la +sojlo por foriri; ili amis sidi dum iom da tempo kun lia +netrudema kunesto, sin ekzercante por la soluleco, +sobrigante siajn mentojn en lia ricxa silento, post la +elspezado kaj strecxigado de l' festeco. Al tiu +cxi regulo, D-ro Jekyll ne estis escepto; kaj dum li nun +sidis cxe la kontrauxa flanko de la fajro,--granda, +belforma, glatvizagxa, kvindekjara viro, kun +eksterajxo eble iom ruzeta, sed kun cxia signo de +kapableco kaj bonkoreco,--oni povis ekvidi per liaj +rigardoj, ke li havas al S-ro Utterson sinceran kaj varman +korinklinon. + +--Mi deziris paroli kun vi, Jekyll, komencis tiu +cxi. Vi konas tiun vian testamenton ... + +Atenta observanto povus konstati, ke la temo estas +malagrabla; sed la doktoro elportis gxin gaje. + +--Mia malfelicxa Utterson, li diris, vi estas +kompatinda pro tia kliento. Mi neniam vidis homon tiel +afliktita, kiel vi estis pro mia testamento; escepte se +estus tiu cxirkauxligita pedanto Lanyon, pri tio, +kion li nomas miaj sciencaj herezoj. Ho, mi scias, ke li +estas bonegulo,--vi ne bezonas fari nuban vizagxon,--efektiva +bonegulo, mi cxiam intencas vidi lin pli ofte; sed li +tamen, malgraux cxio, cxirkauxligita pedanto +ja estas; ignoranta, aroganta pedanto. Mi neniam pri iu +estis pli dolore trompita, ol pri Lanyon. + +--Vi scias, ke mi neniam aprobis gxin, dauxrigis +Utterson, senkompate malatentante la novan temon. + +--Mian testamenton? Jes, certe, mi scias tion, diris la +doktoro iomete akre, tion vi jam diris al mi. + +--Nu, mi diras tion al vi denove, dauxrigis la +legxisto; mi lastatempe eksciis ion rilate al la juna +Hyde. + +La granda bela vizagxo de D-ro Jekyll paligxis +gxis la lipoj mem, kaj nigreco aperis cxirkaux +liaj okuloj. + +--Mi ne volas auxdi plu, li diris. Tiun temon, mi +pensis, ni konsentis ne plu aludi. + +--Tio, kion mi auxdis, estis abomena, diris +Utterson. + +--Tio ne povas sxangxi la aferon. Vi ne +komprenas mian pozicion, respondis la doktoro, kun ia +nekonsekvenceco de maniero. Mi trovigxas en doloriga +situacio, Utterson. Mia pozicio estas tre stranga, ja tre +stranga. Estas unu el tiuj aferoj, kiujn la diskutado ne +povas ripari. + +--Jekyll, diris Utterson, vi min intime konas; mi estas +homo konfidinda. Faru pri cxi tio plenan malkasxan +konfeson, kaj mi neniel dubas, ke mi povos eltiri vin el via +embaraso. + +--Mia bona Utterson, diris la doktoro, estas treege bona +viaparte, kaj mi ne trovas vortojn, per kiuj vin danki. Mi +plene kredas vin; mi konfidus al vi plivole ol al cxiu +alia vivanta, ja, plivole ol al mi mem, se mi povus fari la +elekton; sed vere ne estas tio, kion vi supozas, ne estas +tiel malbone; kaj gxuste por trankviligi vian bonan +koron, mi diros al vi cxi tion: Tuj kiam mi volos, mi +povos min liberigi de S-ro Hyde. Pri tio mi donas al vi mian +manon, kaj mi dankas vin ree kaj ree. Kaj mi aldonos nur unu +malgrandan vorton, Utterson, kiun,--mi estas certa pri tio,--vi +akceptos sen ofendigxo: ke cxi tio estas privata +afero, kaj mi vin petas, lasu gxin dormadi. + +Utterson pripensadis dum kelkaj momentoj, rigardante en +la fajron. + +--Mi havas nenian dubon, ke vi estas tute prava, li +diris fine, starigxante. + +--Nu, bone, sed cxar ni tusxis tiun cxi +aferon, kaj por la lasta fojo, kiel mi esperas, +dauxrigis la doktoro, estas unu punkto, kiun mi dezirus +al vi komprenigi. Mi havas vere grandan intereson al la +malfelicxa Hyde. Mi scias, ke vi vidis lin; li tion +diris al mi; kaj mi timas, ke li kondutis malgxentile. +Sed mi ja sincere havas grandan, grandegan intereson al tiu +junulo; kaj se mi estus forprenita, Utterson, mi deziras, ke +vi promesu al mi, toleri lin kaj havigi al li liajn rajtojn. +Vi tion farus, mi pensas, se vi scius cxion; kaj estus +sxargxo forigita de mia animo, se vi promesus. + +--Mi ne povas sxajnigi, ke mi iam amos lin, diris la +legxisto. + +--Tion mi ne postulas, petegis Jekyll, metante sian +manon sur la brakon de la alia, mi postulas nur la justecon; +mi petas nur, ke vi helpu lin pro amo al mi, kiam mi cxi +tie ne estos plu. + +Utterson ekgxemis malgrauxvole. + +--Nu, li diris, mi promesas. + + +La afero pri la Carew[17]-mortigo + +Preskaux unu jaron poste, en la monato oktobro 18**, +Londono estis ektimigita de krimo de stranga kruelegeco, +kiun igis pli rimarkinda la alta rango de la viktimo. La +detaloj estis malmultaj kaj timigaj. Servistino, +logxanta sola en domo ne malproksima de la rivero, estis +suprenirinta por kusxigxi cxirkaux la +dekunua. Kvankam nebulo ruligxadis super la urbo dum la +fruaj horoj, la unua parto de la nokto estis sennuba, kaj la +strateto, sur kiun rigardis la fenestro de la servistino, +estis brile lumigata de la plena luno. SXajnas, ke +sxi estis romantikema, cxar sxi sidigxis sur +sian keston, kiu staris gxuste sub la fenestro, kaj +enprofundigxis en revadon. Neniam,--sxi kutimis +diri kun fluantaj larmoj, kiam sxi rakontis la +okazintajxon,--neniam sxi estis sentinta sin pli en +paco kun cxiuj homoj, aux pensinta pli bonvole pri +la mondo. Kaj dum sxi tiel sidadis, sxi ekvidis +maljunan, belan sinjoron kun blankaj haroj, +alproksimigxantan sur la strateto; kaj +antauxenirantan renkonte al li, alian tre malgrandan +sinjoron, kiun komence sxi malpli atentis. Kiam ili +alvenis gxis reciproka auxdebleco--kio estis +gxuste sub la okuloj de la servistino--la pli agxa +viro klinsalutis kaj alparolis al la alia per tre bela +maniero de gxentileco. Ne sxajnis, ke la temo de lia +parolado estas grava; efektive, de lia montrado sxajnis, +ke li nur demandas pri la vojo; sed la luno brilis sur lian +vizagxon dum li parolis, kaj placxis al la knabino +gxin observi, tiel senkulpan kaj malnovmodan bonkorecon +de maniero gxi sxajnis elspiri, tamen estis +ankaux cxe gxi io alta, kvazaux de ia +bonfondita memkontento. Baldaux sxia rigardo vagis +al la alia, kaj sxi estis surprizita rekoni en li unu +S-ron Hyde, kiu foje vizitis sxian mastron, kaj al kiu +sxi eksentis antipation. Li portis en la mano pezan +bastoneton, kiun li sencele manumis; sed li respondis nenian +vorton, kaj sxajnis auxskulti kun malfacile retenata +malpacienco. Kaj tiam subite li eksplodis en grandan +flamigxon de kolero, frapante per la piedo, svingegante +sian bastonon, kaj kondutante,--kiel diris la servistino,--kvazaux +frenezulo. La maljunulo retirigxis unu pasxon, kun +mieno de homo treege surprizita kaj iome cxagrenita; kaj +cxe tio, S-ro Hyde diskrevigis cxiujn limojn kaj +bastonegis lin teren. Kaj jen tuj poste kun simia furiozo li +premegadis subpiede sian viktimon, kaj hajligis sur lin tian +ventegon da batoj, ke la ostoj auxdeble frakasigxis +kaj la korpo saltadis sur la vojo. Pro la teruro de tiu +vidajxo kaj tiuj sonoj, la servistino svenis. + +Estis la dua horo, kiam sxi rekonsciigxis kaj +venigis la policon. La mortiginto jam antaux longe +foriris; sed tie kusxis lia mortigito meze de la +strateto, nekredeble senformigita. La bastono per kiu la ago +estis farita, kvankam el iu malofta tre fortika kaj peza +ligno, rompigxis cxe la mezo per la egeco de tiu +sensenta krueleco, kaj unu splitigita duono estis +ruligxinta en la defluilon, la alian sendube forportis +la mortiginto. Monujo kaj ora posxhorlogxo estis +trovitaj sur la mortigito, sed nenia karto aux papero, +krom sigelita kaj afrankita koverto, kiun li kredeble portis +al la posxto, kaj kiu surhavis la nomon kaj adreson de +S-ro Utterson. Tiun cxi oni alportis la sekvintan +matenon al la legxisto antaux ol li levigxis; +kaj gxin vidinte kaj sciigxinte pri la +cirkonstancoj, li tuj elpusxis solenan lipon. + +--Mi diros nenion, gxis mi vidos la kadavron, li +diris, cxi tio povas esti tre grava. Bonvolu atendi dum +mi vestigxos. + +Kaj kun la sama serioza vizagxo li rapide +matenmangxis kaj veturadis al la policejo, kien oni +estis alportinta la kadavron. Tuj kiam li eniris en la +cxambron, li faris jesan kapsignon. + +--Jes, li diris, mi rekonas lin. Mi bedauxras diri, +ke tiu cxi estas Sir Danvers Carew. + +--Mia Dio! sinjoro, ekkriis la policisto, cxu estas +eble? Kaj tuj poste lia okulo ekbrilis pro profesia ambicio. +Tio cxi faros grandan bruon, li diris, kaj eble vi povos +helpi nin kapti la krimulon. Kaj mallonge li rakontis tion, +kion la servistino estis vidinta, kaj almontris la rompitan +bastonon. + +S-ro Utterson jam tremis cxe la nomo Hyde; sed kiam +oni metis antaux lin la bastonon, li ne povis dubi plu; +rompita kaj elbatita kvankam gxi estis, li rekonis +gxin kiel unu, kiun li mem donacis antaux multaj +jaroj al Harry Jekyll. + +--CXu tiu cxi S-ro Hyde estas persono de malalta +kresko? li demandis. + +--Speciale malgranda kaj speciale fi-aspekta, tiel la +servistino lin nomas, diris la oficisto. + +S-ro Utterson pripensadis; poste, levante la kapon: + +--Se vi venos kun mi en mia veturilo, li diris, mi +kredas, ke mi povos konduki vin al lia domo. + +Estis jam preskaux la nauxa de la mateno, kaj +okazis la unua nebulo de la sezono. Granda +cxokoladkolora vaporo mallevigxis de la cxielo +kvazaux cxerkokovrilo, sed la vento sencxese +atakegis kaj forpelis tiujn remparigitajn vaporojn; tiel, ke +dum la malrapida rampado de la fiakro el unu strato sur la +alian, S-ro Utterson povis vidi mirindan nombron da gradoj +kaj nuancoj de krepuska lumo; cxar jen malhelis +kvazaux en la profundo de vespera cxielo; jen la +ardado de ricxa flamstriita bruno, kiel la brilo de ia +stranga brulado, kaj jen, momente, la nebulo tute +distrigxis, kaj palega radio da taglumo traglitis inter +la turnigxantaj volvajxoj de l' vaporo. La +funebreca kvartalo Soho, vidata sub cxi tiuj +sxangxigxantaj ekrigardoj kun siaj kotaj vojoj +kaj malelegantaj preterirantoj, kaj siaj lanternoj, kiuj +estis aux ankoraux ne estingitaj aux +rebruligitaj por kontrauxbatali tiun cxi +malgxojan reinvadon de la mallumo, sxajnis, al la +okuloj de la legxisto, simili kvartalon de urbo en ia +kosxmaro. Liaj pensoj, plie, estis tinkturitaj de la +plej malgajaj koloroj; kaj kiam li ekrigardis sian +veturkunulon, li sentis ian tusxon de tiu teruro al la +legxo kaj gxiaj oficistoj, kiu foje povas ataki +ecx la plej honestan. Kiam la veturilo haltis cxe la +montrita adreso, la nebulo iome levigxis, kaj li ekvidis +malhelan straton, gxindrinkejon, francan +mangxejacxon, multajn cxifone vestitajn +infanojn, kunpremitajn en la domaj enirejoj, kaj multajn +virinojn, el diversaj nacioj, elirantajn kun sxlosilo en +la mano por trinki matenan glason; kaj, la sekvintan +momenton, la nebulo, bruna kiel la umbro-tero, +remalsuprenvenis sur tiun lokon kaj fortrancxis lin de +la friponejo lin cxirkauxanta. CXi tie estis la +hejmo de la favorato de Henry Jekyll; de homo heredonta +kvaronon da miliono sterlinga. + +Argxenthara maljunulino, kun vizagxo kvazaux +el eburo, malfermis la pordon. SXi havis malbonan +vizagxon, glatigitan per la hipokriteco; sed sxia +maniero estis bonega. + +--Jes, sxi diris, ja logas S-ro Hyde tie cxi, +sed ne estas hejme, li estis en la domo lastan nokton tre +malfrue, sed reeliris post malpli ol unu horo; tio tute ne +estas stranga; liaj kutimoj estas tre neregulaj, kaj li ofte +forestas; ekzemple, gxis hieraux sxi ne vidis +lin jam de preskaux du monatoj. + +--Bone, ni do deziras vidi liajn cxambrojn, diris la +legxisto; kaj, kiam la virino komencis deklari, ke tio +estas neebla: Mi devas sciigi al vi, kiu estas cxi tiu +kun mi, li aldonis: Tiu cxi estas Inspektoro Newcomen, +el Scotland Yard[18]. + +Ekbrilacxo de malama gxojo aperis sur la +vizagxo de la virino. + +--Ha! sxi diris, li estas sercxata! Kion li +faris? + +S-ro Utterson kaj la inspektoro rigardis sin reciproke. + +--Li ne sxajnas esti tre populara persono, diris +cxi tiu. + +--Kaj nun, mia bonulino, permesu, ke mi kaj tiu cxi +sinjoro iome cxirkauxrigardu. + +El la tuta domo, kiu krom pro la maljunulino restis +senhoma, S-ro Hyde estis okupinta nur du cxambrojn; sed +tiuj estis meblitaj lukse kaj bonguste. SXranko estis +plenigita de bona vino; la teleraro estis el argxento, +la tukaro eleganta; bona pentrajxo pendis sur la muro, +donaco (Utterson supozis) de Henry Jekyll, kiu estis granda +virtuozo; kaj la tapisxoj estis dikegaj kaj el agrablaj +koloroj. En tiu cxi momento, tamen, la cxambroj +portis cxian signon de antauxnelonga kaj rapida +trasercxado; dise sur la planko kusxis +vestajxoj, kun la posxoj turnitaj eksteren; +sxloseblaj tirkestoj staris malfermitaj, kaj sur la +fajrejo kusxis amaso da griza cindro, kvazaux multe +da paperoj estis bruligitaj. El cxi tiu cindramaso la +inspektoro eltiris la dikan ekstremajxon de verda +cxeklibro, kontrauxstarintan la efikon de la fajro; +la alia duono de la bastono estis trovita post la pordo; +kaj, cxar tio cxi certigis liajn suspektojn, la +policano deklaris sin ravita. Vizito al la banko, kie oni +sciigis lin, ke kelkmilo da funtoj sterlingaj kusxas tie +je la kredito de la mortiginto, kompletigis lian +kontentecon. + +--Vi povas havi fidon, sinjoro, diris li al Sinjoro +Utterson, ke mi nun havas lin bone en la mano. Li sendube +perdis la kapon, alie li neniam lasus la bastonon, kaj, +antaux cxio, neniam bruligus la cxekaron. Nur +per mono li povas ja vivi. Ni havas nenion por fari, krom +atendi lin cxe la banko kaj eldoni la afisxetojn. + +Tiu cxi lasta afero, tamen, ne estis tiel facila; +cxar S-ro Hyde havis malmulte da konatoj, ecx la +mastro de la servistino lin vidis nur dufoje, lian +parencaron oni povis eltrovi nenie, li estis neniam +fotografita, kaj la nemultaj, kiuj povis lin priskribi, tute +malkonsentis inter si, laux la kutimo de ordinaraj +observantoj. Pri nur unu sola punkto ili konsentis; kaj tiu +estis la obsedanta sento de neesprimita kripleco, per kiu la +fugxinto impresis tiujn, kiuj lin vidis. + + +La okazo pri la letero + +Estis malfrue en la posttagmezo, kiam S-ro Utterson +alvenis al la pordo de D-ro Jekyll, kie li estis tuj +enlasita de Poole kaj kondukita malsupren preter la kuirejo +kaj trans korton, kiu iam estis gxardeno, gxis la +konstruajxo, kiun oni nomis indiferente, la laboratorio +aux dissekca cxambro. La doktoro acxetis la +domon de la heredintoj de fama hxirurgiisto; kaj +cxar liaj propraj gustoj estis pli hxemiaj ol +anatomiaj, li sxangxis la destinon de la +konstruajxo en la posta parto de la gxardeno. Estis +la unua fojo, kiam la legxisto estis akceptita en tiu +parto de la logxejo de sia amiko; kaj li observis la +malluman senfenestran konstruajxon kun scivolo, kaj +cxirkauxen rigardis kun malagrabla sento de +strangeco, dum li transiris la operacian teatron, iam amase +plenigitan de fervoraj studentoj, nun malplenan kaj +silentan, kun la tabloj sxargxitaj de hxemiaj +aparatoj, la planko kovrita de kestoj kaj pakpajlo, kaj la +lumo malklare falanta tra la nebula kupolo. CXe la +transa flanko, sxtuparo suprenkondukis al pordo kovrita +de rugxa bajeto[19], +kaj tra tiu S-ro Utterson estis fine akceptita en la +kabineton de la doktoro. Estis granda cxambro, +cxirkaugarnita je vitraj sxrankoj, meblita interalie +per spegulego kaj skribtablo, kaj elrigardis sur la korton +per tri polvokovritaj fenestroj kun feraj baroj. Fajro +brulis sur la kameno, lampo ekbruligita staris sur la +kamenbreto, cxar ecx en la domoj la nebulo komencis +kusxi dense, kaj tie, proksimege de la varmo, sidis +Doktoro Jekyll, sxajne morte malsana. Li ne +starigxis por akcepti sian vizitanton, sed etendis +nekore la manon kaj bonvenigis lin per sxangxita +vocxo. + +--Kaj nun, diris S-ro Utterson, tuj post la eliro de +Poole, vi auxdis la novajxon, cxu ne? + +La doktoro tremetis. + +--Oni kriis gxin sur la placo, li diris. Mi +auxdis tion de mia mangxocxambro. + +--Unu vorton, diris la legxisto. Carew estis mia +kliento, sed tio vi ankaux estas; kaj mi volas scii, +kion mi devas fari. Vi ja ne estis suficxe freneza, +kasxi ie tiun cxi kanajlon? + +--Utterson, mi jxuras antaux Dio, ekkriis la +doktoro, mi jxuras antaux Dio, ke mi neniam revidos +lin plu. Mi ligas min al vi per mia honoro, ke mi de nun +cxesigos cxian rilaton kun li en tiu cxi mondo. +CXio finigxis. Kaj, efektive, li ne bezonas ian +helpon; vi ne konas lin kiel mi; li estas for el +dangxero, tute for el dangxero. Atentu miajn +vortojn, oni pri li ne auxdos plu. + +La legxisto auxskultis malgaje. Ne placxis al +li la febra maniero de lia amiko. + +--Vi sxajnas tre certa pri li, li diris, kaj por vi +mem mi esperas, ke vi estos prava. Se okazus proceso, via +nomo eble aperus. + +--Mi estas tute certa pri li, respondis Jekyll, por tio +mi havas sciobazon, kiun mi povas konfidi al neniu. Sed +estas unu afero, pri kiu vi povas min konsili. Mi ricevis--mi +ricevis leteron, kaj min embarasas decidi, cxu mi devus +montri gxin al la polico. Mi volus lasi la aferon en +viaj manoj, Utterson; vi jugxus sagxe, mi estas +certa, tiel grandan konfidon mi havas al vi. + +--Vi timas, mi supozas, ke gxi povus konduki al lia +trovigxo, cxu ne? demandis la legxisto. + +--Ne, diris la alia. Mi ne povas diri, ke min +tusxas, kio farigxos Hyde, kun li mi ne rilatos plu. +Mi pensis pri mia propra reputacio, kiun cxi tiu +malaminda afero iom kompromitis. + +Utterson pripensadis iom. Lin mirigis la egoismo de lia +amiko kaj, tamen, trankviligis lin. + +--Nu, li diris fine, permesu, ke mi vidu la leteron. + +La letero estis skribita laux stranga vertikala +maniero, kaj subskribita <<Edward Hyde>>; kaj gxi +sciigis, suficxe mallonge, ke la bonfarinto de la +skribinto, D-ro Jekyll, al kiu li estis de longe tiel +malinde repaginta milon da favoroj, ne bezonas timi pri lia +sendangxereco, cxar li havas rimedojn por forkuri, +al kiuj li havas absolutan fidon. Suficxe placxis al +la legxisto cxi tiu letero; gxi donis pli bonan +aspekton al la intimeco, ol li jam atendis, kaj li kulpigis +sin pro kelkaj siaj antauxaj suspektoj. + +--CXu vi havas la koverton? li demandis. + +--Mi bruligis gxin, respondis Jekyll, antaux ol +konscii kion mi faris; sed gxi portis nenian stampon de +l' posxto. Oni alportis gxin private. + +--CXu mi konservu cxi tion kaj dormu sur +gxi?[20] demandis +Utterson. + +--Mi deziras, ke vi decidu por mi tute, estis la +respondo. Mi perdis cxian fidon al mi mem. + +--Nu, mi pripensos, diris la legxisto. Kaj nun unu +vorton plu. Estis Hyde, cxu ne, kiu diktis la +kondicxojn en via testamento pri tiu malapero? + +La doktoron sxajne kaptis eksveno. Li kunpremis la +lipojn kaj jesis per kapsigno. + +--Tion mi divenis, diris Utterson. Li intencis pereigi +vin. Nur iom plu, kaj vin jam estus trafinta la morto. + +--Min trafis io multe pli efika, respondis solene la +doktoro. Min trafis averto--ho Dio! Utterson, kia averto! + +Kaj li momente kovris la vizagxon per la manoj. + +Elirante, la legxisto haltis kaj iom kunparoladis kun +Poole. + +--Oni hodiaux alportis leteron, li diris. Kian +aspekton havis la portinto? + +Sed Poole estis certega, ke nenio venis krom posxte, +kaj ecx tiel nur cirkuleroj. CXi tiu novajxo +forsendis la vizitinton kun renovigitaj timoj. Evidente la +letero alvenis per la laboratoria pordo. Eble ja gxi +estis skribita en la kabineto, kaj se tiel estas, gxi +devas esti jugxata alie kaj traktata kun tiom pli da +singardemo. La jxurnalvendistoj, dum li iris, +sinrauxkige kriegis lauxlonge la trotuaroj: + +--Speciala eldono! Terura mortigo de Parlamentano! + +Tio estis la funebra parolado jam de unu amiko kaj +kliento. Kaj li ne povis ne timi, ke la bonfamo de +ankoraux alia amiko estos tirata malsupren en la +turnigxado de l' skandalo. La decido, kiun li devos +fari estis almenaux iom delikata; kaj memfida kvankam li +estis laux kutimo, li komencis dorloti deziron, havi ies +konsilon. + +Baldaux poste, li sidis cxe unu flanko de sia +propra kameno, kun S-ro Guest[21], +sia cxefkomizo, cxe la alia, kaj meze inter ili, je +delikate kalkulita distanco de la fajro, staris botelo da ia +speciala malnova vino, kiu de longe kusxadis nesunumata +en la fundamentoj de lia domo. La nebulo ankoraux dormis +pendfluge super la droninta urbo, kie la lampoj lumetis kiel +karbunkoloj, kaj tra la obtuziganta kasxanta amaso de +tiuj falintaj nuboj la procesio de la vivo de l' urbo +ankoraux enruligxadis tra la grandaj arterioj kun +sonego kvazaux de potenca vento. Sed la cxambro +estis gaja en la lumo de l' fajro. En la botelo la acidoj +estis jam de longe solvigxintaj; kun la dauxrado de +l' tempo la imperia tinkturo dolcxigxis tiel same, +kiel la koloro en koloritaj fenestroj alprenas nuancojn pli +ricxajn; kaj la ardeco de varmegaj auxtunaj +posttagmezoj sur montetflankaj vinberejoj estis preta +liberigxi kaj distri la nebulojn de Londono. Nesenteble +la legxisto fandigxis. Al neniu li kasxis malpli +da sekretoj, ol al S-ro Guest. Li ja ne estis cxiam +certa, ke li kasxis tiom, kiom li intencis. Guest ofte +iris al la doktora domo pri aferoj. Li konis Poole, li povis +apenaux ne rimarki la intimecon de S-ro Hyde en tiu +domo; li povus fari konkludojn. CXu do ne estus +konsilinde, ke li vidu leteron, kiu tiun misteron klarigas? +Kaj antaux cxio, cxar Guest, estante fervora +studanto kaj kritikanto de skribmanieroj, konsiderus la +konfidon natura kaj kompleza? Guest plie estis konsilemulo; +li apenaux legus tian strangan dokumenton, ne eldirante +rimarkon, kaj laux tiu rimarko S-ro Utterson povos +direkti sian estontan agadon. + +--Estas malgxoja afero pri Sir Danvers, li diris. + +--Ja efektive gxi estas, sinjoro. GXi elvokis +grandan publikan senton, respondis Guest.--Kompreneble la +krimulo estis freneza. + +--Mi multe dezirus auxdi vian opinion pri tio, +respondis Utterson. Mi havas cxi tie dokumenton de li +skribitan; estas tute inter ni, cxar mi apenaux +scias, kion fari pri gxi: ecx plej bonaspekte la +afero estas malbela. Sed jen, tute laux via speciala +intereso: auxtografo de mortiginto. + +La okuloj de Guest plibrilis, kaj li tuj komencis esplori +gxin pasie. + +--Ne, sinjoro, li diris, ne freneza; sed estas stranga +skribmaniero. + +--Kaj laux cxiuj diroj ankaux tre stranga +skribinto, aldonis la legxisto. + +GXuste en tiu momento la servisto eniris kun +letereto. + +--CXu tiu estas de D-ro Jekyll, sinjoro? demandis la +komizo. Mi pensis, ke mi rekonas la skribon. CXu estas +io privata, S-ro Utterson? + +--Nur invito al vespermangxo. Kial? CXu vi +deziras gxin rigardi? + +--Momenton. Mi dankas vin, sinjoro, kaj la komizo metis +la du foliojn flankon cxe flanko kaj zorge komparis +ilian enhavon. + +--Dankon, sinjoro, li fine diris, redonante ambaux, +estas tre interesa auxtografo. + +Okazis longa pauxzo, dum kiu S-ro Utterson batalis +kontraux si mem. + +--Kial vi komparis ilin, Guest? li subite demandis. + +--Nu, sinjoro, respondis la komizo, estas iom rimarkinda +simileco; la du skribmanieroj estas laux multaj punktoj +identaj, nur malsimile klinitaj. + +--Iom strange, diris Utterson. + +--Ja estas, kiel vi diras, iom strange, respondis Guest. + +--Bone estus, ne paroli pri tiu cxi letero, vi +komprenas, diris la mastro. + +--Jes, sinjoro, diris la komizo, mi komprenas. + +Sed S-ro Utterson, tuj kiam li estis sola tiun nokton, +ensxlosis la leteron en sia forta kofro, kaj tie gxi +ripozadis de tiam antauxen. + +--Kio! li pensis, Harry Jekyll falsi por mortiginto! + +Kaj lia sango malvarmigxis en liaj vejnoj. + + +La rimarkinda okazo pri Doktoro Lanyon + +La tempo pasadis; miloj da funtoj sterlingaj estis +proponitaj kiel rekompenco, cxar la morto de Sir Danvers +ofendis kiel publika malfelicxo, sed S-ro Hyde estis +malaperinta el la sciado de la polico kvazaux li neniam +ekzistis. Oni ja elfosis multon pri lia estinta vivado, kaj +cxio estis malbonfama; rakontoj elsaltis pri lia +krueleco tiom senkompatema kiom perforta; pri lia malnobla +vivado, pri liaj strangaj kunuloj, pri la malamo, kiu +sxajnis cxirkauxi lian karieron; sed pri lia +nuntempa kasxejo, ne ecx murmureto. De l' tempo, +kiam li forlasis la domon en Soho, la matenon de la mortigo, +li simple malaperis; kaj iom post iom, kun la pasado de la +tempo, S-ro Utterson komencis perdi la unuan varmegecon de +sia timo kaj pli kvietigxi en si mem. La morto de Sir +Danvers estis liaopinie pli ol kompensita per la malapero de +S-ro Hyde. Jam kiam tiu malbona influo estis forigita, nova +vivo komencigxis por Doktoro Jekyll. Li elvenis el sia +soleco, renovigis rilatojn kun siaj amikoj, farigxis +denove ilia familiara gasto kaj regalanto; kaj, kvankam li +estis cxiam konita kiel bonfaranto, li nun estis ne +malpli fama pro sia pieco. Li estis tre okupata, li estis +multe en la libera aero, li faris la bonon; lia vizagxo +sxajnis malfermigxi kaj pliheligxi, kvazaux +pro interna konscio de servofarado; kaj dum pli ol du +monatoj la doktoro vivis en paco. + +La 8-an de januaro, Utterson estis mangxinta cxe +la doktoro kun malgranda invititaro; Lanyon cxeestis; +kaj la vizagxo de la mastro rigardis de unu al la alia +kiel en la pasintaj tagoj, kiam la trio estis nedisigeblaj +amikoj. + +La 12-an, kaj ree la 14-an, la pordo restis fermita +kontraux la legxisto. + +--La doktoro ne povas forlasi la domon, Poole diris, kaj +li akceptas neniun. + +La 15-an, li ree provis kaj ree estis rifuzita; kaj, +kutiminte dum la lastaj du monatoj vidi sian amikon jam +preskaux cxiutage, li trovis cxi tiun revenon al +la soleco iom peza sur sia animo. La kvinan nokton, li +invitis Guest vespermangxi kun li, kaj, la sesan, li +iris al D-ro Lanyon. + +Tie almenaux oni ne rifuzis enlasi lin; sed enirante, +li estis terurita pro la sxangxo okazinta en la +mieno de la doktoro. Mortordono estis legeble skribita sur +lia vizagxo. La iama rozkolora vizagxo estis +paligxinta; la karno konsumigxis; li estis videble +pli senhara kaj pli maljuna; kaj, tamen, ne estis tiom tiuj +signoj de rapidega fizika disfalo, kiuj altiris la +observadon de la legxisto, kiom rigardo el la okulo kaj +eco de maniero, kiuj sxajnis atesti pri ia profunde +kusxanta teruro de la mento. Ne versxajne estis, ke +la doktoro timas la morton; kaj tion tamen Utterson estis +tentata suspekti. + +--Jes, li pensis, li estas kuracisto, li sendube konas +sian propran staton, kaj scias, ke liaj tagoj estas +kalkulitaj; kaj la scio estas pli, ol li povas toleri. + +Kaj tamen, kiam Utterson parolis pri lia malsana aspekto, +estis kun sxajno de granda firmeco, ke Lanyon deklaris +sin kondamnita al la morto. + +--Min trafis granda sxoko, li diris, kaj mi neniam +resanigxos. Estas afero nur de semajnoj. Nu, la vivado +estis agrabla; mi sxatis gxin, jes, sinjoro, mi +kutimis gxin sxati. Mi foje pensas, ke se ni scius +cxion, ni pli gxojus foriri. + +--Jekyll estas ankaux malsana, diris Utterson, +cxu vi vidis lin? + +Sed la vizagxo de Lanyon sxangxigxis, kaj +li levis tremantan manon. + +--Mi volas nek vidi nek auxdi plu pri D-ro Jekyll, +li diris per lauxta sxancelata vocxo. Kun tiu +persono mi ne rilatos plu, kaj mi petas, ke vi evitu +cxian aludon al iu, kiun mi konsideras mortinta. + +--Tut, tut! diris S-ro Utterson. Kaj tiam, post longa +pauxzo: + +--CXu mi ne povas fari ion? li demandis, ni estas +tri tre malnovaj amikoj, Lanyon; ni ne vivados suficxe +longe, por fari aliajn. + +--Nenio estas farebla, respondis Lanyon, demandu al li +mem. + +--Li ne volas akcepti min, diris la legxisto. + +--Tio min ne surprizas, estis la respondo. Iam, +Utterson, kiam mi estos mortinta, vi eble sciigxos pri +la praveco kaj malpraveco de cxi tiu afero. Mi ne povas +diri. Kaj dume, se vi povas sidadi kun mi kaj paroladi pri +aliaj aferoj, pro Dio restu kaj tiel faru; sed, se vi ne +povas eviti tiun malbenitan temon, je la nomo de Dio foriru, +cxar tion mi ne povas elporti. + +Alveninte hejmen, Utterson tuj sidigxis kaj skribis +al Jekyll, plendante pri sia eksigo de lia domo, kaj +demandante la kauxzon de cxi tiu malfelicxa +disigxo rilate Lanyon; kaj la morgauxa tago alportis +al li longan respondon, jen tre kortusxante verkitan, +jen kun senco mallume mistera. La malpaco kun Lanyon estis +nekuracebla. + +--Mi ne kulpigas mian malnovan amikon, Jekyll skribis, +sed mi partoprenas lian opinion, ke ni devas neniam revidi +unu la alian. Mi intencas de nun vivadi en ekstrema soleco; +vi devos ne esti surprizata, nek dubi pri mia amikeco, se +mia pordo estos ofte fermata ecx kontraux vin. Vi +devos toleri, ke mi iradu laux mia propra malluma vojo. +Mi faligis sur min punon kaj dangxeron, kiujn mi ne +povas nomi. Se mi estas la cxefa el pekintoj, mi estas +ankaux la cxefa el suferantoj. Mi ne povis pensi, ke +tiu cxi tero havas lokon por suferoj kaj teruroj tiel +animsxancelantaj; kaj por malpezigi tiun cxi +fatalon, vi povas fari nur cxi tion: respekti mian +silentadon. + +Utterson miregis; la malbona influo de Hyde estis +fortirita, la doktoro jam revenis al siaj kutimaj taskoj kaj +amikoj; antaux unu semajno, la estonteco estis ridetanta +kun cxia promeso pri gaja kaj estimata maljuneco; kaj, +jen, subite, amikeco kaj paco de animo, kaj la tuta vojiro +de lia vivo ruinigxis. Tiel granda kaj +neantauxpensita sxangxo montris al frenezeco; +sed laux la tenigxo kaj paroloj de Lanyon, devas +ekzisti por gxi kauxzo pli profunda. + +Semajnon post tio D-ro Lanyon enlitigxis, kaj +antaux ol pasis dekkvar tagoj li mortis. La nokton post +la enterigo, cxe kiu li estis dolore kortusxita, +Utterson sxlosis la pordon de sia privata oficejo, kaj +sidante tie en la lumo de malgaja kandelo li eltiris kaj +metis antaux sin koverton adresitan per la mano kaj +sigelitan per la sigelilo de sia mortinta amiko. <<PRIVATA: +por la manoj de J. G. Utterson SOLA, kaj en la okazo de lia +antauxmorto, detruota nelegite>>, tiel gxi +estis emfaze surskribita; kaj la legxisto timegis +rigardi la enhavon. + +--Mi hodiaux enterigis jam unu amikon, li pensis, +kion fari, se cxi tio kostos al mi alian? + +Kaj poste li kondamnis la timon kiel nelojalecon, kaj +rompis la sigelon. Interne trovigxis alia enmetajxo, +ankaux sigelita, kaj signita sur la koverto jene: +<<Malfermota nur post la morto aux malapero de Doktoro +Henry Jekyll.>> Utterson ne povis fidi siajn okulojn. Jes, +la vorto estis ja malapero; kaj tie cxi denove, +kiel en la freneza testamento, kiun li antaux longe +redonis al gxia auxtoro, jen denove estis kunligitaj +la ideo de malapero kaj la nomo de Harry Jekyll. Sed en la +testamento, tiu ideo naskigxis el la fisugestio de la +viro Hyde; gxi estis metita tien laux celo nur tro +evidenta kaj terura. Sed skribita de la mano de Lanyon, kion +gxi povas signifi? Kreskis en la administranto granda +scivolo, malatenti la malpermeson kaj tuj esplori gxis +la fundo tiujn misterojn; sed la profesia honoro kaj +fideleco al lia mortinta amiko estis severaj devoj; kaj la +pako kusxis en la plej interna angulo de lia privata +forta kofro. + +Tamen, forsxovi la scivolecon ne estas gxin +venki, kaj oni povas dubi, cxu de tiu tago antauxen +Utterson deziris la kunestadon de sia amiko kun tiom da +fervoro. Li pensis pri li bonkore, sed liaj pensoj estis +maltrankvilaj kaj plenaj de timo. Li ja iris viziti lian +domon; sed eble estis por li malembaraso, ke oni malpermesis +al li la eniron; eble, en sia koro, li preferis paroli kun +Poole sur la sojlo, cxirkauxate de la aero kaj la +sonoj de l' malfermita urbo, ol esti tralasita en tiun +domon de propravola sklaveco por sidadi kaj paroli kun +gxia nepenetrebla enfermita ermito. Poole ja havis +neniun agrablan novajxon por komuniki. La doktoro, +sxajnis, nun pli ol iam enfermis sin en la kabineto +super la laboratorio, kie li ecx kelkafoje dormis; li +estis malgaja, farigxis tre silenta; li ne legis; +sxajnis, kvazaux io absorbas lian menton. Utterson +tiel kutimigxis la cxiaman samecon de tiuj raportoj, +ke li iom post iom maloftigis siajn vizitojn. + + +La okazo cxe la fenestro + +Okazis unu dimancxon, kiam S-ro Utterson promenadis +kiel kutime kun S-ro Enfield, ke ilia vojo kondukis denove +tra la flankstrato; kaj ke ambaux, veninte gxis la +pordo, haltis por gxin rigardi. + +--Nu, diris Enfield, almenaux tiu afero estas +finita. Ni neniam vidos plu S-ron Hyde. + +--Mi esperas ke ne, diris Utterson, cxu mi iam diris +al vi, ke mi foje vidis lin kaj partoprenis vian senton de +antipatio? + +--Estis neeble fari unu, ne farante la alian, respondis +Enfield, kaj, rilate al tio, kia malsagxulo vi sendube +jugxis min, cxar mi ne sciis, ke tiu cxi estis +posta enirejo al la domo de D-ro Jekyll! Vi estis parte +kulpa, ke mi eltrovis tion ecx tiam, kiam mi ja gxin +faris. + +--Vi do eltrovis, cxu? diris Utterson, sed se tiel +estas, ni povas eniri en la korton kaj rigardi la +fenestrojn. Verdire, mi estas maltrankvila pri la kompatinda +Jekyll; kaj mi sentas, kvazaux la cxeesto de amiko, +ecx ekstere, povus fari al li bonon. + +La korto estis tre malvarmeta kaj iomete malseka, kaj +plena de antauxtempa krepusko, kvankam la cxielo +mem, alta supre, estis ankoraux hela de la sunsubira +lumo. La meza fenestro el la tri estis duone malfermita; +kaj, sidantan tute proksime de gxi, gxuantan la +aeron kun senlima malgajeco de mieno, kvazaux iu +senkonsola malliberulo, Utterson vidis D-ron Jekyll. + +--Kio! Jekyll! li ekkriis, mi esperas, ke vi pli bone +fartas. + +--Mi estas en tre malbona stato, Utterson, respondis la +doktoro senespere; tre malbona. Tio ne dauxros longe, +dankon al Dio. + +--Vi restas tro multe en la domo, diris la legxisto. +Vi devus esti ekstere, vipante la sangiradon, kiel S-ro +Enfield kaj mi. CXi tiu estas mia kuzo--S-ro Enfield--D-ro +Jekyll. Venu do; prenu vian cxapelon kaj faru kun ni +viglan promenadon. + +--Vi estas tre bona, ekgxemis la alia, mi tre +sxatus tion; sed ne, ne, ne, estas tute neeble; mi ne +kuragxas. Sed vere, Utterson, mi tre gxojas vin +vidi; estas ja granda plezuro. Mi volus peti, ke vi kaj S-ro +Enfield suprenvenu, sed la loko ja ne estas en deca stato. + +--Nu, do, diris la legxisto bonkore, ni ne povos pli +bone fari, ol resti tie cxi kaj paroli kun vi de kie ni +estas. + +--Tiun proponon mi jxus estis riskonta, respondis la +doktoro kun rideto. Sed apenaux la parolo eliris el lia +busxo, la rideto estis forfrapita el lia vizagxo kaj +sekvita de esprimo tiel profundege terura kaj malespera, ke +gxi glaciigis la sangon mem al la du sinjoroj +malsupre. Ili gxin vidis nur dum momento, cxar la +fenestro estis rapidege malsuprentirita; sed la ekvido +suficxis, kaj ili sin turnis kaj forlasis la korton sen +vorto. Silente, ankaux, ili trairis la flankstraton, kaj +nur veninte en apudan straton, turnis S-ro Utterson por +rigardi sian kunulon. Ili estis ambaux palaj, kaj estis +respondo de terurego en iliaj okuloj. + +--Dio nin pardonu! Dio nin pardonu! diris S-ro Utterson. + +Sed S-ro Enfield nur seriozege skuis la kapon, kaj denove +antauxen iris silente. + + +La lasta nokto + +S-ro Utterson sidis apud la fajro unu vesperon post la +vespermangxo, kiam li estis mirigita ricevi viziton de +Poole. + +--Dio min benu, Poole, kio kondukas vin cxi tien? li +ekkriis, kaj poste, rigardinte lin duan fojon, kio estas? li +aldonis, cxu la doktoro estas malsana? + +--S-ro Utterson, diris la viro, io malbona okazas. + +--Sidigxu, kaj jen glaso da vino por vi, diris la +legxisto. Nun, ne rapidu, kaj diru al mi klare tion, +kion vi deziras. + +--Vi konas la kutimojn de la doktoro, sinjoro, respondis +Poole, kaj vi scias, kiel li sin enfermadas. Nu, li estas +ree enfermita en sia kabineto; kaj la afero al mi ne +placxas, sinjoro,--mi mortu, se gxi al mi +placxas! Sinjoro Utterson, mi ion timas! + +--Nu, mia brava, diris la legxisto, klarigu plene. +Kion ja vi timas? + +--De preskaux unu semajno mi ion timas, respondis +Poole, obstine malatentante la demandon, kaj mi ne povas +elporti tion plu. + +Lia mieno plene konfirmis liajn parolojn; lia maniero +estis sxangxita; kaj krom en la momento kiam li +anoncis sian teruron, li ne ecx unufoje rigardis la +legxiston rekte en la vizagxon. Ecx nun li +ankoraux sidis kun la glaso da vino negustumita sur sia +genuo, la okuloj direktitaj al angulo de la planko. + +--Mi ne povas elporti tion plu, li rediris. + +--Nu, diris la legxisto, mi vidas, ke vi ja havas +iun bonan motivon, Poole; mi komprenas, ke okazas io grave +maltrankviliga. Penu diri al mi, kio estas. + +--Mi pensas, ke efektivigxis ia krimajxo, diris +Poole rauxke. + +--Krimajxo! ekkriis la legxisto, multe timigita +kaj sekve iom kolerema. Kia krimo? Kion li ja volas diri? + +--Mi ne kuragxas diri, sinjoro, estis la respondo; +sed, cxu vi venos kun mi, vidi por vi mem? + +La sola respondo de S-ro Utterson estis levigxi kaj +preni sian cxapelon kaj superveston; sed li rimarkis kun +miro la altan gradon de la kontentigo, kiu esprimigxis +sur la vizagxo de la servisto, kaj konstatis eble kun ne +malpli da miro, ke la vino estas ankoraux ne gustumita, +kiam tiu gxin remetas sur la tablon por sekvi lin. + +La placo, kiam ili tien alvenis, estis plena de vento kaj +polvo. Poole, kiu la tutan vojon estis marsxinta unu +aux du pasxojn antauxe, nun haltis meze de la +trotuaro, kaj, malgraux la malvarmega vetero, deprenis +sian cxapelon kaj sekigis la frunton per rugxa +naztuko. Sed malgraux la rapideco de lia veno, tiu ne +estis la roso de la ekzercado, kiun li forvisxis, sed la +malseketajxo de ia sufokanta angoro; cxar lia +vocxo, kiam li parolis, estis maldolcxa kaj rompita, +kaj pala lia vizagxo. + +--Nu, sinjoro, li diris, jen ni alvenis, kaj Dio +permesu, ke nenio malbona okazis. + +--Amen, Poole, diris la legxisto. + +CXe tio la servisto frapis laux tre diskreta +maniero; la pordo estis malfermita sed ankoraux detenata +per la cxeno, kaj vocxo de interne demandis: + +--CXu estas vi, Poole? + +--CXio en ordo, diris Poole, tralasu nin. + +La vestiblo, kiam ili envenis, estis hele lumigita; la +fajro estis alte amasigita, kaj cxirkaux la fajrejo +la tuta servistaro, viroj kaj virinoj, staris kunpremite +kiel sxafaro. Vidinte S-ron Utterson, la +cxambristino histerie ekploretis, kaj la kuiristino, +ekkriante: Dank' al Dio! estas S-ro Utterson! +antauxenkuris kvazaux sxi dezirus lin enbrakigi. + +--Kio! Kio! CXu vi cxiuj estas cxi tie? +diris la legxisto malkontente. Tre neregule, tre +maldece, via mastro estus tre malkontenta. + +--Ili cxiuj timas, diris Poole. + +Absoluta silento sekvis; neniu protestis; nur la +cxambristino altigis la vocxon kaj nun lauxte +ploris. + +--Fermu la busxon! Poole diris al sxi, kun +sovagxeco de maniero, kiu atestis pri liaj propraj +malagorditaj nervoj, kaj, efektive, kiam la knabino tiel +subite altigis la noton de sia lamentado, ili cxiuj +eksaltis kaj turnis sin al la interna pordo kun vizagxoj +de teruroplena atendo. + +--Kaj nun, diris la cxefservisto, turnante sin al la +trancxilpurigisto, donu al mi kandelon, kaj ni tuj +plenumos la aferon. + +Kaj tiam, li petis al S-ro Utterson lin sekvi, kaj +elkondukis lin al la posta gxardeno. + +--Nun, sinjoro, li diris, vi venu kiel eble plej +senbrue. Mi deziras, ke vi auxdu, sed ke vi ne +auxdigxu. Kaj vidu, sinjoro, se okaze li petus al vi +eniri, ne faru. + +La nervoj de S-ro Utterson, cxe tiu neatendita +finigxo, faris eksalton, kiu preskaux renversis lin, +sed li reprenis sian kuragxon kaj sekvis la serviston en +la laboratoriejon kaj tra la hxirurgian teatron, kun +gxia malordajxo de ujoj kaj boteloj, gxis la +malsupro de la sxtuparo. CXi tie Poole signalis al +li, ke li staru flanke kaj auxskultu, dum li mem, +demetante la kandelon kaj farante grandan kaj evidentan +alvokon al sia decidemo, supreniris la sxtuparon kaj +frapis per iome sxancela mano sur la rugxan bajeton +de la kabineta pordo. + +--Jen S-ro Utterson, sinjoro, kiu deziras vin vidi, li +kriis, kaj, ecx dum li ankoraux faris tion, li +denove agitate signalis al la legxisto, ke li +auxskultu. + +Vocxo el interne respondis: + +--Diru al li, ke mi ne povas akcepti kiun ajn, gxi +diris plende. + +--Dankon, Sinjoro, diris Poole, kun noto kvazaux +triumfa en sia vocxo, kaj, relevante la kandelon, li +kondukis S-ron Utterson malantauxen trans la korton kaj +en la grandan kuirejon, en kiu la fajro estis +estingigxinta kaj la blatoj saltadis sur la planko. + +--Sinjoro, li diris, rigardante en la okulojn de S-ro +Utterson, cxu tiu estis la vocxo de mia mastro? + +--GXi sxajnis multe sxangxita, respondis +la legxisto tre pala, sed redonante rigardon +kontraux rigardon. + +--SXangxita! Nu, mi pensus ke jes! diris la +servisto. CXu mi estas dudek jarojn en la domo de tiu +cxi homo, nur por trompigxi pri lia vocxo? Ne, +sinjoro, la mastron oni ien forigis; li estis forigita +antaux ok tagoj, tiam, kiam ni auxdis lin alvokantan +al la nomo de Dio, kaj kio estas tie interne anstataux +li, kaj kial gxi restas tie, estas io, kio vokas al la +cxielo, S-ro Utterson! + +--Tiu cxi estas tre stranga rakonto, Poole; tiu +cxi estas iome fantazia rakonto, mia bonulo, diris S-ro +Utterson, mordante sian fingron. Supozite ke cxio estas +kiel vi opinias, supozite ke Doktoro Jekyll estis... nu, +mortigita, kio povus decidigi la mortiginton restadi cxi +tie? Sensence estas. Tio ne rekomendas sin al la prudento. + +--Nu, S-ro Utterson, vi estas viro tre malfacile +konvinkebla, sed mi ja vin fine kredigos, diris Poole. Dum +tiu cxi lasta semajno, li, aux gxi, aux tio, +kio ajn logxas en tiu kabineto, postuladis nokte kaj +tage iuspecan medikamenton, kaj ne povas ricevi gxin +laux sia deziro. Estis iufoje lia kutimo (tio estas, la +kutimo de la mastro), skribi siajn ordonojn sur paperfolion +kaj jxeti gxin sur la sxtuparon. Ni havis nenion +alian dum tiu cxi semajno, nenion krom paperoj kaj +fermita pordo, kaj la mangxajxoj mem devis esti +lasitaj tie por esti kontrabande enkaptataj kiam neniu +rigardis. Nu, sinjoro, cxiutage, ja du-trifoje en la +sama tago, estis ordonoj kaj plendoj, kaj mi estis sendita +diskuri al cxiuj pograndaj apotekistoj en la urbo. +CXiufoje kiam mi reportis la substancon, estis alia +papero dirante al mi, ke mi redonu gxin, cxar +gxi ne estas pura, kaj poste venis alia mendo al alia +firmo. Tiu cxi drogo estas treege bezonata--kiu ajn +estas la motivo. + +--CXu vi havas iun el tiuj paperoj? demandis S-ro +Utterson. + +Poole sercxis en sia posxo, kaj eltiris +cxifitan letereton, kiun la legxisto, sin klinante +pliproksimen al la kandelo, zorge esploris. GXia enhavo +estis jena: <<Doktoro Jekyll prezentas siajn komplimentojn +al Sinjoroj Maw. Li certigas al ili, ke ilia lasta specimeno +estas nepura kaj tute neutila por lia nuna celo. En la jaro +18**a, D-ro J. acxetis de S-roj Maw iome grandan +kvanton. Li nun petegas, ke ili sercxu kun la plej +fervora zorgo kaj ke, se iom da sama kvalito restas, ili +ekspedu gxin tuj al li. La kosto ne estas konsiderinda. +La graveco de cxi tio al D-ro J. povas apenaux esti +trograndigata.>> + +GXis tiu punkto la letero estis skribita suficxe +trankvile; sed, poste, kun subita plumknaro, la emocio de la +skribinto estis eksplodinta. <<Pro Dio>>, li estis +aldoninta, <<trovu por mi iom de la antauxa.>> + +--Tiu cxi estas stranga letereto, diris S-ro +Utterson, kaj tiam, rapidavocxe.--Kiamaniere okazas, ke +gxi estas malfermita? + +--La viro cxe Maw estis tre kolera, sinjoro, kaj +rejxetis gxin al mi kvazaux gxi estus tiom +da malpurajxo, respondis Poole. + +--CXi tiu estas sendube la skribstilo de la doktoro, +vi scias? dauxrigis la legxisto. + +--Mi pensis, ke gxi similas, diris la servisto iom +malkontente; kaj, poste, per alia vocxo: Sed kion gravas +la stilo de l' skribo? li diris; mi vidis lin. + +--Vidis lin! rediris Utterson. Nu? + +--Jen la nekompreneblajxo! diris Poole. Mi eniris +subite en la teatron el la gxardeno. SXajnis, ke li +elglitis por sercxi tiun drogon aux kion ajn gxi +estas; cxar la kabineta pordo estis nefermita, kaj jen +li estis cxe la malproksima flanko de la cxambro, +sercxante inter la ujoj. Li suprenrigardis kiam mi +envenis, eligis ian krion kaj suprenkuregis per la +sxtuparo en la kabineton. Nur dum momento mi lin vidis, +sed la haroj starigxis sur mia kapo kiel la pikiloj de +histriko. Sinjoro, se tiu estis mia mastro, kial li havis +maskon sur la vizagxo? Se tiu estis mia mastro, kial li +ekkriis kiel rato kaj kuris for de mi? Mi servadis lin +suficxe longatempe. Kaj ja ... + +La viro haltis, kaj pasigis la manon sur la vizagxo. + +--CXio cxi tio estas strangaj cirkonstancoj, +diris S-ro Utterson, sed mi kredas, ke mi ekvidas lumon. Via +mastro, Poole, estas evidente atakita de unu el tiuj +malsanoj, kiuj samtempe turmentegas kaj deformas la +suferanton. Tial, tiom kiom mi scias, la +sxangxigxo de lia vocxo, tial la masko kaj +la evitado de siaj amikoj, tial la avideco trovi tiun +cxi drogon, per kiu la malfelicxulo konservas iom da +espero pri fina resanigxo,--Dio permesu, ke li ne +trompigxu! Jen mia klarigo; gxi estas suficxe +malgaja, Poole, ja terurega por konsideri, sed gxi estas +simpla kaj natura, konsekvencas bone kune kaj liberigas nin +de cxiaj supermezuraj timoj. + +--Sinjoro, diris la servisto, makule paligxante, tiu +ajxo ne estas mia mastro, kaj jen la vero. Mia mastro--li +cxirkauxrigardis kaj komencis subparoli--estas +altkreska, belforma homo, kaj la alia estis pligxuste +malgrandegulo. + +Utterson provis nenian proteston. + +--Ho, sinjoro, ekkriis Poole, cxu vi pensas, ke mi +ne konas mian mastron post dudekjara servado? CXu vi +pensas, ke mi ne scias gxis kioma alto lia kapo atingas +cxe la pordo de la kabineto, kie mi lin vidadis +cxiumatene? Ne, sinjoro, tiu maskitajxo neniam estis +D-ro Jekyll--Dio scias, kio gxi estas, sed neniam +gxi estis D-ro Jekyll, kaj estas la kredo de mia koro, +ke okazis mortigo. + +--Poole, respondis la legxisto, se vi tion diras, +farigxos mia devo certigxi pri tio. Kvankam mi multe +deziras respekti la sentojn de via mastro, kvankam mi estas +multe embarasita pri tiu cxi letereto, kiu sxajnas +pruvi, ke li ankoraux vivas, mi konsideros, ke estas mia +devo, trabati tiun pordon. + +--Ha, S-ro Utterson, jen vi parolas! ekkriis la +servisto. + +--Kaj nun venas la dua demando, dauxrigis la +legxisto, kiu tion faros? + +--Nu, vi kaj mi, sinjoro, estis la sentima respondo. + +--Tio estas bone dirita, respondis la legxisto, kaj +kio ajn rezultos, mi zorgos pri tio, ke vi ne estos +perdanto. + +--Estas hakilo en la teatro, dauxrigis Poole, kaj vi +povas ekpreni la kuirejan fajrincitilon por vi mem. + +La legxisto ekprenis en la manon tiun malelegantan +sed pezan ilon, kaj balancis gxin. + +--CXu vi scias, Poole, li diris, suprenrigardante, +ke vi kaj mi estas metontaj nin en situacion iome +dangxeran? + +--Vi povas ja prave diri tion, respondis la servisto. + +--Estos do bone, ke ni estu sinceraj, diris la alia. Ni +ambaux pensas pli ol ni diris; ni malkasxu nun +cxion. Tiun maskitan figuron, kiun vi vidis, cxu vi +gxin rekonis? + +--Nu, sinjoro, gxi iris tiel rapide kaj tiel +kunpremite, ke mi apenaux povas jxuri pri tio, estis +la respondo. Sed se vi volas demandi, cxu gxi estis +S-ro Hyde?--Nu, mi pensas, ke jes! GXi ja estis simile +granda; kaj gxi havis la saman rapidan malpezecon de +movado; kaj plie, kiu alia povus eniri per la pordo de l' +laboratorio? Vi ne forgesis, sinjoro, ke, kiam okazis la +mortigo, li ankoraux havis sur li la sxlosilon. Sed +tio ne estas cxio. Mi ne scias, S-ro Utterson, cxu +vi iam renkontis S-ron Hyde? + +--Jes, diris la legxisto, mi unufoje parolis kun li. + +--Sekve vi devas scii, same kiel ni ceteraj, ke estis +cxe tiu sinjoro io stranga--io, kio timigis homon--io, +kion oni sentis en sia spina cerbo. + +--Mi konfesas, ke mi sentis iom da tio, diris S-ro +Utterson. + +--Precize, sinjoro, respondis Poole, nu, kiam tiu +maskitajxo eksaltis kvazaux simio el inter la +hxemiajxoj kaj kuregis en la kabineton, tio +malsupreniris mian spinon kiel glacio. Ho! mi scias, ke tio +ja ne estas pruvo, S-ro Utterson, sed homo havas siajn +sentojn, kaj mi donas al vi mian bibliojxuron, ke estis +S-ro Hyde. + +--Jes, jes, diris la legxisto, miaj timoj inklinas +al la sama konkludo. Malbono, mi timas, malbono devis nepre +naskigxi el tiu kunligo. Jes, vere, mi vin kredas, mi +kredas, ke malfelicxa Harry estas mortigita, kaj mi +kredas, ke lia mortiginto (pro kia celo, Dio sole povas +diri) ankoraux sin kasxas en la cxambro de sia +viktimo! Nu, estu nia nomo la Vengxo! Alvoku Bradshaw![22] + +La lakeo alvenis, tre nervema kaj pala. + +--Regu vin, Bradshaw, diris la legxisto. Tiu cxi +necerteco malbone efikas, mi scias, sur vin cxiujn, sed +mi nun intencas meti al gxi finon. Poole kaj mi perforte +trabatos al ni vojon en la kabineton. Se cxio estas +bona, miaj sxultroj estas suficxe largxaj por +porti la kulpon. Dume, por la okazo se io estas vere +malbona, aux se iu malbonfarinto penos forkuri per la +posta elirejo, vi kaj la knabo devas cxirkauxiri la +angulon kun paro de tauxgaj bastonoj, kaj ekokupi +postenon cxe la pordo de la laboratorio. Ni donas al vi +dek minutojn por atingi vian lokon. + +CXe la foriro de Bradshaw la legxisto rigardis +sian posxhorlogxon. + +--Kaj nun, Poole, ni iru al la nia, li diris; kaj, +prenante la fajrincitilon sub la brako, li antauxeniris +en la korton. Estis jam tute mallume. La vento jxetis la +lumon de la kandelo, jen tien jen reen, cxirkaux +iliaj pasxoj, gxis ili atingis la sxirmon de la +teatro, kie ili silente sidigxis por atendi. Londono +solene zumadis cxirkauxe, sed pli apude, la +senbrueco estis rompata nur de la sono de piedo, kiu +movigxadis antauxen-malantauxen sur la kabineta +planko. + +--Tiamaniere gxi marsxadas la tutan tagon, +sinjoro, murmuris Poole, jes, kaj pli grandan parton de la +nokto. Nur kiam nova specimeno venas de la apotekisto okazas +mallonga halteto. Ha! estas malbona konscienco, kiu estas +tiel malamika kontraux la ripozo. Ha, sinjoro! cxiu +pasxo parolas pri sango kruele disversxita. Sed +auxskultu denove, iome pliapude, enmetu vian koron en +viajn orelojn, S-ro Utterson, kaj diru al mi, cxu tio +estas la piedo de l' doktoro? + +La pasxoj faladis malpeze kaj strange, kun difinita +svingado, kvankam ili iris tiel malrapide; tio efektive +estis tute malsama de la peza, grinca pasxado de Harry +Jekyll. Utterson ekgxemis. + +--CXu neniam okazis io alia? li demandis. + +Poole kapjesis. + +--Foje, li diris, foje mi auxdis gxin plorantan. + +--Plorantan! Kiel tio? diris la legxisto, kun subita +frostotremo de teruro. + +--Plorantan kiel virino aux animo damnita,[23] +diris la servisto. Mi foriris kun tia sento en la koro, ke +mi mem povus ankaux plori. + +Sed nun la dek minutoj ekfinigxis. Poole eltiris la +hakilon de sub amaso da pakpajlo; la kandelo estis starigita +sur la plej apuda tablo, por lumigi al ili dum la atako, kaj +ili alproksimigxis kun haltigata spirado al tie, kie tiu +senlaca piedo ankoraux antauxen-malantauxeniris +en la senbrueco de la nokto. + +--Jekyll, kriis Utterson, per lauxta vocxo, mi +postulas vidi vin. + +Li pauxzis momenton, sed alvenis neniu respondo. + +--Mi sciigas al vi per justa averto, ke niaj suspektoj +estas vekitaj, ke mi devas kaj volas vin vidi, li +dauxrigis; se ne kun via propra kunsento, tiam per bruta +forto! + +--Utterson, diris la vocxo, pro Dio, kompatu! + +--Ha! tiu ne estas la vocxo de Jekyll--gxi +estas tiu de Hyde! ekkriis Utterson. Trahaku la pordon, +Poole. + +Poole svingis la hakilon super sian sxultron; la bato +skuis la konstruajxon, kaj la rugxtegita pordo +saltis kontraux la seruron kaj cxarnirojn. Lugubra[24] +kriego, kvazaux de nur besta teruro, sonis el la +kabineto. Supren denove la hakilo, kaj denove la paneloj +fendigxis kaj saltis la kadro; kvarfoje falis la bato, +sed la ligno estis kuntenema kaj la metalajxoj estis de +bonega fariteco; kaj nur post la kvina bato disrompigxis +la seruro, kaj la ruinoj de la pordo trafalis internen sur +la tapisxon. + +La siegxantoj, timigite de sia propra tumulto kaj de +la silento kiu sekvis, destaris iome malantauxen kaj +enrigardis. Tie antaux iliaj okuloj estis la kabineto en +la trankvila lumo de la lampo, bona fajro ardis kaj +kraketadis en la fajrujo, la kaldroneto kantis sian +kanteton, du-tri tirkestoj estis malfermitaj; paperoj nete +ordigitaj kusxis sur la tablo, kaj pli proksime de la +fajro la mangxilaro estis metita por la temangxo. La +plej trankvila cxambro, oni dirus, kaj, se forestus la +vitraj sxrankoj plenaj de hxemiajxoj, la plej +ordinara en Londono tiun nokton. GXuste en la mezo +kusxis treege tordita korpo de homo, ankoraux +ekskuata. Ili alproksimigxis piedfingre, turnis gxin +sur gxian dorson, kaj vidis la vizagxon de Edward +Hyde. Li estis vestita per vestoj multe tro grandaj por li, +vestoj laux la staturo de la doktoro, la tendenoj de l' +vizagxo ankoraux movigxis vivsimile, sed la vivo +estis efektive tute forigxinta, kaj per la dispremita fiolo[25] +en lia mano, kaj la forta odoro de migdalkernoj, kiu restis +en la aero, Utterson sciis, ke li rigardas la kadavron de +memdetruinto. + +--Ni venas tro malfrue, li diris severe, aux por +savi, aux por puni. Hyde estas irinta al sia jugxo, +kaj al ni restas nur trovi la korpon de via mastro. + +La plej granda parto de la konstruajxo estis okupata +de la teatro, kiu plenigis preskaux la tutan +teretagxon, kaj de la kabineto, kiu formis plisupran +etagxon cxe unu ekstremajxo kaj rigardis sur la +korton. Koridoro kunigis la teatron kun la pordo en la +flankstrato. Estis ankaux kelkaj mallumaj kameroj kaj +vasta kelo. CXiujn ili nun traesploris. En cxiun +kameron ili bezonis nur ekrigardi, cxar cxiuj estis +malplenaj. La kelo, ja, estis plenigita je cxiuspeca +forjxetajxo, sed jam dum ili malfermis la pordon, +ili estis avertitaj pri la neutileco de plua sercxado +per la falo de tuta mato da araneajxo, kiu dum jaroj +sigelis la enirejon. Nenie trovigxis postsigno de Harry +Jekyll, senviva aux viva. + +Poole piedfrapis sur la kahelojn de la koridoro. + +--Li kredeble estas enterigita cxi tie, li diris, +auxskultante la sonon. Aux eble li forkuris, diris +Utterson, kaj turnis por ekzameni la pordon al la +flankstrato. GXi estis sxlosita, kaj kusxantan +apude sur la kaheloj, ili trovis la sxlosilon, jam +makulitan per rusto. + +--CXi tio ne montras uzadon, rimarkis la +legxisto. + +--Uzadon! ehxis Poole. CXu vi ne vidas, sinjoro, +ke gxi estas rompita? kvazaux iu estus gxin +piedfrapadinta. + +--Ha! dauxrigis Utterson, kaj la disrompoj +ankaux estas rustigxintaj. + +La du viroj rigardis sin reciproke kun teruro. + +--Tio cxi preteriras mian komprenon, Poole, diris la +legxisto, ni revenu en la kabineton. + +Ili silente supreniris la sxtuparon, kaj, de tempo al +tempo turnante timoplenan ekrigardon al la kadavro, +esploradis pli zorge la enhavon de la kabineto. Sur unu +tablo estis postsignoj de hxemia laborado, diversaj +mezuritaj amasetoj de ia blanka salo kusxis sur vitraj +pelvetoj, kvazaux por ia eksperimento, cxe kiu la +malfelicxulo estis malhelpita. + +--Tiu estas la sama drogo, kiun mi cxiam alportadis +al li, diris Poole. + +Post tio, en la dauxrigo de sia esplorado de la +cxambro, la sercxantoj alvenis gxis la +spegulego, en kies profundon ili rigardis kun senvola +teruro. + +--Tiu cxi spegulo vidis kelkajn strangajxojn, +sinjoro, murmuris Poole. + +--Kaj certe neniun pli strangan, ol si mem, ehxis la +legxisto per la sama tono. CXar por kio Jekyll povus +gxin bezoni? li diris. + +--Tion vi ja povas demandi, sinjoro, diris Poole. + +Poste, ili sin turnis al la tablo. Sur la pupitro, inter +la orda aro da paperoj, plej supra kusxis granda +koverto, kaj gxi portis, skribitan per la mano de la +doktoro, la nomon de S-ro Utterson. La legxisto rompis +la sigelon, kaj diversaj enfermitajxoj falis planken. La +unua estis testamento verkita laux la samaj +eksterordinaraj kondicxoj, kiel tiu, kiun li redonis +antaux ses monatoj por servi kiel testamento en okazo de +morto, kaj kiel donacakto en okazo de malapero; sed +anstataux la nomo de Edward Hyde, la legxisto kun +nepriskribebla mirego legis la nomon de Gabriel John +Utterson. Li rigardis Poole, kaj poste denove la paperojn, +kaj fine la malbonfarinton, sternitan sur la tapisxo. + +--Turnigxas al mi la kapo, li diris. Li jam +cxiujn cxi tagojn restadis cxi tie kiel +posedanto; li ne havis kauxzon por ami min; li devis +furiozi, vidante sin elpusxita, kaj tiun cxi +dokumenton li tamen ne detruis. + +Li levis la plej proksiman paperon; gxi estis +mallonga letereto skribita de la doktoro, kun dato cxe +la supro. + +--Ho, Poole! la legxisto kriis, li estis viva, +cxi tie, hodiaux. Lin forigi dum tiel mallonga +intertempo, oni ne povus; li devas ankoraux vivi, li +certe ien forkuris! + +Sed kial do forkuris? Kaj kiel? Kaj cxi tion en tiu +okazo ni kuragxu nomi memmortigo? Ho, ni devos esti +singardemaj. Mi antauxvidas, ke ni ankoraux povas +impliki vian mastron en ian teruran katastrofon. + +--Kial vi ne legas gxin, sinjoro? demandis Poole. + +--CXar mi timas, respondis la legxisto solene. +Al Dio placxu, ke mi por tio ne havu kauxzon! + +Kaj cxe tio li proksimigis la paperon al sia okulo +kaj legis la jenan: + +<<Mia kara Utterson!--Kiam tio cxi venos en viajn +manojn, mi estos malaperinta, en cirkonstancoj, kiujn mi ne +havas la kapablon antauxvidi; sed miaj instinktoj kaj +cxiuj cirkonstancoj de mia sennoma situacio al mi diras, +ke la fino estas certa kaj devas baldaux veni. Iru, do, +kaj unue legu la rakonton, kiun Lanyon, laux sia averto, +estis metonta en viajn manojn: kaj se vi deziros scii ion +pli, turnu vin al la konfeso de + +Via malinda kaj malfelicxa amiko + +Harry Jekyll>> + +--CXu estis tria enfermitajxo? demandis +Utterson. + +--Jen, sinjoro, diris Poole, kaj metis inter liajn +manojn suficxe grandan paketon sigelitan cxe +diversaj lokoj. La legxisto metis gxin en sian +posxon. + +--Pri cxi tiu papero mi konsilus diri nenion. Se via +mastro forkuris aux mortis, ni povos tamen almenaux +savi lian reputacion. Estas nun la deka; estas necese, ke mi +iru hejmen legi cxi tiujn dokumentojn en trankvileco; +sed mi revenos antaux noktomezo kaj tiam ni venigos la +policon. + +Ili eliris, sxlosinte post si la pordon de la teatro, +kaj Utterson, denove lasinte la servistaron kunigxintan +cxirkaux la fajro en la vestiblo, malrapide reiris +al sia oficejo por legi la du rakontojn, per kiuj cxi +tiu mistero estis nun klarigota. + + +La rakonto de Doktoro Lanyon + +La nauxan de januaro, jam antaux kvar tagoj, mi +ricevis per la vespera liverado rekomenditan leteron, +adresitan per la mano de mia kolego kaj malnova lerneja +kunulo, Harry Jekyll. Tio multe min surprizis, cxar ni +tute ne kutimis interkorespondi; mi lin vidis, ja +kunmangxis kun li, la antauxan vesperon, kaj mi +povis imagi en nia interrilato nenion, kio povus pravigi la +formalajxon de rekomendo. La enhavo pligrandigis mian +miron, cxar la letero estis jene esprimita: + +<<Kara Lanyon, + +<<Vi estas unu el miaj plej malnovaj amikoj, kaj kvankam +ni de tempo al tempo malkonsentis pri sciencaj aferoj, mi ne +povas rememori, almenaux miaflanke, ian rompigxon en +nia amo unu al la alia. Neniam estis tago en kiu, se vi +estus dirinta al mi: Jekyll, mia vivo, mia honoro, mia +prudento dependas de vi,--mi ne oferus mian tutan havon +aux mian maldekstran manon por vin helpi. Lanyon, mia +vivo, mia honoro, mia prudento, cxio estas en viaj +manoj; se vi mankos al mi hodiaux nokte, mi pereos. Vi +povus suspekti, post cxi tiu antauxparolo, ke mi +estas petonta al vi, cedi ion malhonorigan. Jugxu por vi +mem. + +<<Mi deziras, ke vi prokrastu cxiujn aliajn +rendevuojn por hodiaux nokte, ecx ja se oni vin +alvokus al la lito de imperiestro; ke vi prenu veturilon, +escepte se via propra kalesxo estus efektive cxe la +pordo, kaj kun tiu cxi letero en la mano, ke vi veturadu +rekte al mia domo. Poole, mia cxefservisto, havas siajn +ordonojn; vi trovos lin atendantan kun seruristo vian +alvenon. Vi devas tiam perforte malfermi la pordon de mia +kabineto, kaj vi devas eniri sola; malfermi la vitran +sxrankon (litero E) maldekstre, disrompante la seruron, +se gxi estos sxlosita, kaj eltiri, kun gxia tuta +enhavo tia, kia gxi staras, la kvaran tirkeston de la +supro aux (kio estas sama) la trian de la malsupro. En +mia ekstrema afliktigxo mi havas morbidan[26] +timon, malgxuste direkti vin; sed, ecx se mi eraras, +vi ekkonos la gxustan tirkeston laux gxia +enhavo: kelkaj pulvoroj, boteleto, kaj papera libro. Tiun +cxi tirkeston mi petas vin reporti kun vi al Cavendish +Square gxuste tian, kia gxi estas. + +<<Jen la unua parto de la servo; nun pri la dua. Vi devus +reveni; se vi ekiros tuj post kiam vi ricevos tiun cxi +leteron, jam longe antaux la noktomezo; sed mi lasos al +vi gxis tiam, ne nur pro timo al unu el tiuj malhelpoj, +kiujn oni povas nek forbari nek antauxvidi, sed cxar +horo, en kiu viaj servistoj estos jam kusxigxintaj, +estos preferinda por tio, kio tiam restos farota. + +<<Je la noktomezo, do, mi petas, ke vi estu sola en via +konsultejo, ke vi enlasu en la domon per via propra mano +homon, kiu sin prezentos en mia nomo, kaj ke vi metu en +liajn manojn la tirkeston, kiun vi estos elportinta el mia +kabineto. Tiam vi estos plenuminta vian rolon, kaj +elgajninta mian koran dankon. Post kvin minutoj, se vi +insistos pri klarigo, vi estos kompreninta, ke cxi tiuj +arangxoj estas plej ekstreme gravaj; kaj ke, per la +neplenumo de ecx unu el ili, kiel ajn fantaziaj ili +sxajnas, vi povas esti sxargxinta vian +konsciencon je mia morto aux la pereo de mia prudento. +Kvankam mi fidas, ke vi ne konsideros kiel malseriozan tiun +cxi peton, mia koro mallevigxas kaj mia mano tremas +jam cxe la penso pri ties ebleco. Pripensu pri mi en tiu +cxi horo, en stranga loko, suferanta sub mallumo de +mizero, kiun neniu imago povas trograndigi, kaj tamen bone +scianta, ke, se vi nur akurate min servos, miaj +cxagrenoj forruligxos kiel rakonto dirita. Servu +min, mia kara Lanyon, kaj savu vian amikon, + +H. J.>> + +<<P.S. Mi jam sigelis cxi tiun leteron, kiam frapis +mian animon alia teruro. Estas eble, ke mankos al mi la +posxto, kaj ke cxi tiu letero gxis morgaux +matene ne estos inter viaj manoj. Tiuokaze, kara Lanyon, +plenumu mian komision dum la tago je momento por vi la plej +oportuna; kaj atendu je noktomezo la denovan alvenon de mia +sendito. Eble, tiam estos tro malfrue; kaj, se tiu nokto +pasos sen okazo, vi scios, ke Henry Jekyll vi jam ne revidos +plu.>> + +Post la legado de tiu cxi letero, mi decidis, ke mia +kolego estas nepre freneza; sed gxis tiam, kiam tio +estos pruvita preter cxia ebleco de dubo, mi sentis min +devigita plenumi lian peton. Ju malpli mi komprenis tiun +cxi konfuzajxon, des malpli mi trovis min kapabla +jugxi pri gxia graveco; kaj alvokon tiamaniere +esprimitan, mi ne povus malatenti sen grava respondeco. Mi +do levigxis tuj de l' tablo, eniris fiakron kaj +veturis rekte al la domo de Jekyll. La servisto atendis mian +alvenon; li estis ricevinta per la sama liverado kiel mi, +rekomenditan leteron de instrukcio, kaj tuj venigis +seruriston kaj cxarpentiston. Tiuj alvenis jam dum ni +parolis; kaj ni iris kune al la hxirurgia teatro de la +iama D-ro Denman, de kie (kiel vi sendube scias) oni plej +oportune eniras en la privatan kabineton de D-ro Jekyll. La +pordo estis tre fortika, kaj la seruro bonega; sed fine, +post duhora laborado, la pordo staris malfermita. La +sxranko markita E estis nesxlosita; kaj mi eltiris +la tirkeston, plenigis gxin je pajlo, envolvis gxin +en littukon kaj reportis gxin kun mi al Cavendish +Square. Tie mi esploris gxian enhavon. La pulvoroj estis +suficxe nete faritaj, sed ne kun la lerteco de la +profesia drogisto; do evidente estis, ke ili estas private +faritaj de D-ro Jekyll; kaj malferminte unu el la kovriloj, +mi trovis tion, kio sxajnis al mi esti simpla kristaleca +salo blanka. La botelo, al kiu mi poste turnis la atenton, +estis duonplenigita de sangrugxa fluidajxo tre akra +al la flaro, kaj kiu sxajnis al mi enhavi fosforon kaj +ian volatilan eteron. Pri la aliaj ingrediencoj mi ne povis +diveni. La libro estis ordinara notlibreto, kaj enhavis +malmulton krom serio da datoj. Tiuj kovris periodon de +multaj jaroj; sed mi rimarkis, ke la enskriboj cxesis +preskaux antaux unu jaro kaj tute abrupte. Jen jen +mallonga noto estis aldonita al dato, plej ofte ne pli ol +sola vorto; <<duobla>> okazis eble sesfoje tra tuto de +kelkcento da enskriboj; kaj unufoje <<tuta malsukceso!!!>> +Nu, kiel povus la cxeesto de tiuj objektoj en mia domo +tusxi aux la honoron, la mentosanecon, aux la +vivon de mia kaprica amiko? Se lia sendito povus iri al unu +loko, kial ne al alia? Kaj ecx se ja estus efektive ia +malhelpo, kial mi devas akcepti tiun sinjoron sekrete? Ju +pli mi pripensadis, des pli mi konvinkigxis, ke mi +interrilatas kun kazo de ia cerba malsano; kaj kvankam mi +forsendis mian servistaron kusxigxi, mi tamen +sxargxis malnovan revolveron, por ke mi povu +eventuale min defendi. + +La noktomeza horo apenaux sonoris super Londono, kiam +iu frapetis mallauxte sur la pordo. Mi mem iris +malfermi, kaj trovis malgrandulon, sin duonapogantan +kontraux la kolonoj de la portiko. + +--CXu vi venis de D-ro Jekyll? mi demandis. Li jesis +per gxenita gesto, kaj kiam mi petis lin enveni, li ne +obeis sen sercxa rigardeto posten en la mallumon de la +placo. Estis policano ne malproksime, alvenanta kun la lumo +de lia lanterno malkovrita, kaj sxajnis al mi, ke +cxe la vido mia vizitanto ektremas kaj plirapidas. + +Tiuj detaloj, mi konfesas, ja malagrable min impresis; +kaj dum mi sekvis lin en la helan lumon de mia konsultejo, +mi tenis mian manon preta sur mia defendilo. CXi tie +fine mi povis klare lin observi. Mi antauxe neniam vidis +lin, pri tio mi estis certa. Li estis malgranda, kiel mi +diris; min frapis, krom tio, la abomeniga esprimo de lia +vizagxo, kun gxia rimarkinda kombino de granda +muskola movigxemeco kun granda sxajna malforteco de +konstitucio, kaj laste, sed ne malpleje, la stranga +subjektiva maltrankvileco kauxzata de lia proksimeco. + +Tiu lasta iom similis ekatakon de rigoro, kaj estis +akompanata de tute rimarkebla malrapidigxo de la pulso. +En la momento mem, mi atribuis tion al ia idiosinkrazia, +persona malplacxa, kaj nur iom miris la akutecon de la +simptomoj; sed de tiu tempo io iel kredigis al mi, ke la +kauxzo de tio kusxas multe pli profunde en la homa +naturo mem, kaj dependas de io pli nobla, ol la principo de +l' malamo. + +Tiu persono (kiu tiel, jam de la unua momento de sia +alveno, naskis cxe mi kion mi povas nur nomi +nauxzoplena scivolo) estis vestita laux maniero, kiu +cxe ordinara persono estus ridinda; t.e. liaj vestoj, +kvankam faritaj el ricxa kaj bongusta sxtofo, estis +treege tro grandaj por li laux cxiu mezuro. La +pantalono pendis cxirkaux la kruroj kaj estis +suprenfaldita por teni gxin for de la tero, la talio de +la redingoto trovigxis sub liaj koksoj, kaj gxia +kolumo vastigxis largxe sur liaj sxultroj. Sed, +strange diri, tiu cxi ridindega vestajxo tute ne +ridigis min. Pli gxuste ja, tial ke estis io +kontrauxnorma kaj monstra en la esenco mem de la +estajxo, kiu nun staris kontraux mi, io +enkateniganta, surprizanta kaj nauxzanta, sxajnis, +ke tiu cxi nova neegaleco nur gxin konvenis, kaj +intensigis; tiel, ke al mia intereso pri la karaktero de tiu +homo estis aldonita scivolo pri lia deveno, lia vivo, lia +havo kaj rango en la mondo. Tiuj observoj, kvankam por meti +ilin sur paperon bezonis tiel grandan spacon, tamen okupis +nur kelkajn momentojn. Mia vizitanto ja brulis pro ia sombra[27] +eksciteco. + +--CXu vi gxin havas? li kriegis, cxu vi +gxin havas? + +Kaj tiel viva estis lia malpacienco, ke li ecx la +manon metis sur mian brakon kaj volis skui min. Mi +depusxis lin, konsciante cxe lia ektusxo, ian +glacian spasmon tra miaj vejnoj. + +--Atendu, sinjoro, mi diris. Vi forgesas, ke mi +ankoraux ne havas la plezuron koni vin. Sidigxu, mi +petas. + +--Pardonu al mi, D-ro Lanyon, li respondis, suficxe +gxentile. Tio, kion vi diris, estas prava; kaj mia +malpacienco nun jam preterpasis mian gxentilecon. Mi +venis cxi tien laux la instigo de via kolego, D-ro +Harry Jekyll, pri afero iome grava; kaj mi sciigxis..., +li pauxzis kaj levis la manon al la gorgxo kaj mi +povis rimarki, malgraux lia kvieta mieno, ke li baraktas +kontraux la alproksimigxo de la histerio,--mi +sciigxis, ke tirkesto... + +--Jen, sinjoro, mi diris, montrante la tirkeston, kie +gxi kusxis sur la planko post tablo kaj ankoraux +kovrita per tuko. + +Li eksaltis al gxi kaj poste haltis kaj metis manon +al la koro; mi povis auxdi, kiel grincas liaj dentoj pro +la konvulsia ago de liaj makzeloj; kaj lia vizagxo +farigxis tiel morte pala, ke mi ektimis pri lia vivo kaj +prudento. + +--Trankviligu vin! mi diris. + +Li turnis al mi terurigan rideton kaj, kvazaux kun la +decideco de la malespero, forsxiris la tukon. Vidante +gxian enhavon, li auxdigis unu lauxtan singulton +de tiel intensa senpremigxo, ke mi sidis kiel +sxtonigita. Kaj la momenton poste, per vocxo jam +suficxe regata: + +--CXu vi havas gradigitan glason? li demandis. + +Mi starigxis iom sindevige kaj donis al li, kion li +petis. + +Li dankis min per rideto, mezuris kelke da gutoj de la +rugxa fluidajxo, kaj alsxutis unu el la +pulvoroj. La miksturo, kiu unue havis duberugxan +nuancon, komencis, dum la solvigxado de la kristaloj, +plihele kolorigxi, auxdeble sxauxmadi kaj +disjxeti fumetojn. Subite, kaj cxe la sama momento, +la kvazauxbolado cxesis kaj la miksturo +transkolorigxis en malpalan purpuron, kiu +malintensigxis pli malrapide en palan verdon. Mia +vizitanto, kiu observadis tiujn metamorfozojn per vigla +okulo, ridetis, starigis la glason sur la tablon, kaj poste +sin turnis kaj rigardis min kun sercxa mieno. + +--Kaj nun, li diris, por decidi tion, kio restas. +CXu vi estos sagxa? CXu vi permesos gvidi vin? +CXu vi permesos, ke mi prenu cxi tiun glason en mian +manon kaj eliru el via domo sen plua parolado? Aux +cxu la avideco de l' scivolo tro multe vin regas? +Pripensu antaux ol respondi, cxar farata estos, kiel +vi decidos. Laux via decido, vi restos tiel sama kiel vi +antauxe estis, nek pli ricxa, nek pli sagxa, +escepte se la sento pri servo farita al homo en morta +dangxero povas esti konsiderita ia ricxeco de l' +animo. Aux, se vi preferos elekti novan regionon de la +scio kaj novajn vojojn al la renomo, la potenco por tio +estos malkasxita al vi cxi tie, en cxi tiu +cxambro, tuj kaj senprokraste kaj plenumigxos +antaux via rigardo tia miregindajxo, kia +sxancelus la nekredemon de Satano. + +--Sinjoro, mi diris, sxajnigante indiferentecon, +kiun mi vere tute ne havis, vi parolas per enigmoj, kaj vi +eble ne miros, ke mi vin auxskultas ja sen tre forta +impreso de kredo. Sed mi jam iris tro malproksimen sur la +vojo de neklarigeblaj servoj, por halti antaux ol vidi +gxian finon. + +--Estas bone, respondis mia vizitanto. Lanyon, vi +memoras viajn jxurojn; kio sekvos, tio estos sub la +sigelo de nia profesio. Kaj nun, vi kiu jam de tiel longe +estas ligita al la plej mallargxaj kaj materialismaj +ideoj, vi kiu neis la efikecon de la transcenda medicino, vi +kiu mokis viajn superulojn,--rigardu! + +Li almetis la glason al siaj lipoj, kaj eltrinkis per unu +engluto. Sekvis krio; li balancigxis, +sxanceligxis, ekkaptis la tablon kaj tenegis, +rigardegante kun injektitaj okuloj, spiregante el malfermita +busxo; kaj dum mi rigardis, venas, mi pensis, +sxangxo--li sxajnis sxveli--lia +vizagxo subite nigrigxis kaj la trajtoj sxajnis +fandigxi kaj aliigxi--kaj momenton poste mi +eksaltegis sur miajn piedojn kaj malantauxen gxis la +muro, kun la brako levita por min sxirmi kontraux +tiu miregindajxo, kun la mento premegata de teruro. + +--Dio! mi kriegis, kaj Dio! ree kaj ree; cxar tie +antaux miaj okuloj--pala kaj skuita, kaj duonsvenanta, +kaj palpsercxanta antaux si per la manoj kvazaux +homo reveninta el la morto--tie staris Harry Jekyll! + +Tion, kion li diris al mi dum la sekvanta horo, mi ne +povas decidigxi meti skribe sur paperon. Mi vidis tion, +kion mi vidis; mi auxdis tion, kion mi auxdis, kaj +gxi nauxzis mian animon; kaj, tamen, nun kiam tiu +vidajxo jam malaperis de miaj okuloj, mi al mi demandas, +cxu mi gxin kredas? kaj mi ne povas respondi. Mia +vivo estas skuita gxis la radikoj; la dormo forlasis +min; la plej mortiga teruro kunsidas kun mi je cxiuj +horoj de la tago kaj nokto; mi sentas, ke miaj tagoj estas +kalkulitaj, ke mi devos morti; kaj, tamen, mi mortos +nekredanta. Kaj la morala malnobleco, kiun tiu viro ecx +kun larmoj de la pento senvualigis al mi, tion mi ne povas, +ecx en mia memoro pripensi, sen eksalto de teruro. Nur +mi diros, Utterson, kaj tio (se vi povos vin devigi kredi +gxin) jam pli ol suficxos. La estajxo, kiu tiun +nokton englitis en mian domon, estis, laux la konfeso de +Jekyll mem, konata sub la nomo Hyde kaj sercxata en +cxiuj anguloj de la lando kiel la mortiginto de Carew. + +Hastie[28] Lanyon. + + +La plena deklaro pri la afero; +skribita de Doktoro Jekyll + +Mi naskigxis en la jaro 18...a, heredonto de granda +ricxeco, naturdotita plie per bonegaj talentoj, inklina +laux karaktero al la laboremo, amanta la estimon de la +sagxuloj kaj bonuloj inter miaj kunhomoj, kaj, tial--kion +oni povus supozi--kun cxia garantio por honoroplena kaj +distingata estonteco. La plej malbona el miaj kulpoj, +efektive, estis ia malpacienca gajeco de temperamento, tia, +kia cxe multaj faris la felicxecon, sed kian mi +trovis malfacile akordigebla kun mia cxiondeviga deziro +tenadi alte la kapon kaj elmontradi pli ol ordinare gravan +vizagxon antaux la publiko. Okazis el tio, ke mi +kasxis miajn plezurojn, kaj ke, atinginte la agxon +de l' pripensado kaj komencinte cxirkauxrigardi +kaj konsideri mian progreson kaj lokon en la mondo, mi jam +staris kompromitita en profunde trompa maniero de vivo. +Multaj homoj ecx fanfaronegus tiajn neregulajxojn, +pri kiaj mi estis kulpa; sed pro la altaj celoj, kiujn mi al +mi antauxmetis, mi rigardis kaj kasxis ilin kun +sento de honto preskaux morbida. Estis do pli la +postulema naturo de miaj aspiroj, ol ia speciala malnobleco +de miaj kulpoj, kiu faris min tio, kio mi estis, kaj per +fosajxo ecx pli profunda ol cxe la plejmulto, +disigis en mi tiujn regionojn de la Bono kaj Malbono, kiuj +dividas kaj kompletigas la duoblan naturon de la homo. + +Kvankam mi estis tiel profunde duoblaganto, mi neniel +estis hipokritulo; miaj ambaux flankoj estis tute +seriozaj; mi ne estis pli mi mem, kiam mi forlasis la +sindetenadon kaj jxetis min en la honton, ol kiam mi +laboradis malkasxe pri la disvastigo de la scio, aux +pri la forigo de l' doloro kaj la sufero. Kaj hazarde +okazis, ke la direkto de miaj sciencaj studoj, kiuj kondukis +tute al la mistikismo kaj al la transcendismo, reagis kaj +forte lumigis sur cxi tiun konscion pri la cxiama +batalado inter miaj membroj. Kun cxiu tago, kaj de +ambaux flankoj de mia inteligento, la morala kaj la +intelekta, mi tiel alproksimigxis konstante al tiu vero, +per kies parta eltrovo mi estas kondamnita al tia terura +pereo, nome: la vero, ke la homo efektive ne estas unu, sed +du. Estis cxe la morala flanko, kaj en mia propra +persono, ke mi lernis konstati la entutan kaj primitivan +duecon de la homo, mi eksentis pri la du naturoj, kiuj +konkuradis en la kampo de mia konscienco, ke ecx se oni +povus prave eliri, ke mi estas unu aux la alia, tio +estas nur tial, ke mi estis radike ambaux, kaj jam frue +en mia vivo, ecx antaux ol la direkto de miaj +sciencaj eltrovoj komencis inspiri la plej nudan eblecon de +tia miraklo, mi kutimigxis pensadi kun plezuro, kiel en +amata revo, pri la disigo de tiuj elementoj. Se nur +cxiu, mi diris al mi, povus esti logxigita en +apartan identajxon, tiam de la vivo estus forprenita +cxio, kio estis neelportebla; la maljustulo povus iri +laux sia vojo, liberigite de la aspiroj kaj +riprocxado de sia pli pia gxemelo, kaj la justulo +povus iri konstante kaj sendangxere sur sia vojo supren, +farante bonajxojn, en kiuj trovigxas lia plezuro, +kaj jam ne plu elmetata kontraux la malhonoro kaj la +pentofarado pro cxi tiu ekstera malbono. Por la homaro +estas ja malbeno, ke tiuj reciproke maltauxgaj faskeroj +estis tiel kunligitaj, ke en la doloregata ventro de l' +konscio, cxi tiuj polusaj gxemeloj sencxese +interbatalas. Kiel do ilin disigi? + +GXis tie atingis miaj pripensadoj, kiam, kiel mi jam +diris, la misteron komencis klarigi flanka lumo de la tablo +laboratoria. Mi komencis elsenti, pli profunde ol gxis +nun estis dirite, la tremantan nemateriecon, la nebulsimilan +sxangxigxemecon de cxi tiu sxajne +fortika korpo, en kiu ni marsxas vestitaj. Mi konstatis, +ke kelkaj hxemiaj agentoj havas la kapablon, skui kaj +malantauxentiri tiun karnan vestajxon, tutsame kiel +vento povus skui la kurtenojn de pavilono. Mi ne nur rekonis +mian naturan korpon apartan de la nura auxro kaj +radilumo de kelkaj el la potencoj el kiuj konsistis mia +spirito, sed ankaux sukcesis kunmeti drogon per kiu tiuj +potencoj povus esti detronigitaj de ilia supereco, kaj per +kiu dua formo kaj vizagxo povus esti +anstatauxigitaj, neniel malpli naturaj al mi, pro tio ke +ili estis la esprimo de pli malnoblaj elementoj de mia +animo. + +Mi hezitis longe antaux ol provi praktike tiun +cxi teorion. Mi bone sciis, ke mi riskas morti; pro tio, +ke iu drogo, kiu tiel potence regis kaj skuis la citadelon +mem de la individueco, povus, per la plej eta parto de +superdozo aux la plej malmulta maloportuneco pri la +momento de elmontro, tute forvisxi tiun nematerian +logxejon, kies sxangxon per gxia efiko mi +atendis. Sed la tento al eltrovo tiel eksterordinara kaj +profunda, fine venkis la sugestiojn de la timo. Mi jam +antauxlonge pretigis mian tinkturajxon; mi tuj +acxetis, de firmo de apotekistoj, grandan kvanton de iu +speciala salo, kiun mi sciis per miaj eksperimentoj esti la +lasta ingredienco bezonata, kaj malfrue en unu malbenita +nokto, mi kunmetis la elementojn, rigardis ilin boli kaj +fumi kune en la glaso, kaj kiam la agitigxo cxesis, +kun forta ardo de kuragxo mi eltrinkis la miksturon. + +Sekvis doloregoj plej turmentaj: grincado de la ostoj, +mortiga nauxzo, kaj teruro de spirito, ne malpli +intensa, ol tiu sentebla en horo de l' naskigxo +aux de l' morto. Poste, tiuj agonioj rapide +ekkvietigxis, kaj mi rekonsciigxis kvazaux el +granda malsano. Estis io stranga en miaj sentoj, io +nepriskribeble nova, kaj, pro gxia noveco, nekredeble +dolcxa. Mi sentis min pli juna, pli malpeza, pli +felicxa en mia korpo; interne mi konsciis pri iu +kapturnanta senzorgeco, pri fluado de malordaj voluptemaj +imagoj, kurantaj kiel muelilfluo tra mia fantazio, pri +disigxo de la ligiloj de l' devo, pri nekonata sed ne +senkulpa animolibereco. Mi sciis, kun la unua enspiro de tiu +cxi nova vivo, ke mi estas pli malvirta, dekoble pli +malnobla, ke mi vendigxis kiel sklavo al mia originala +malbono, kaj la penso, en tiu momento, stimulis kaj gajigis +min kiel vino. Mi etendis la manojn, gxojegante en la +noveco de tiuj sentoj, kaj cxe tio, mi subite eksciis, +ke mia staturo iom malgrandigxis. En tiu tempo ne estis +spegulo en mia cxambro; tiu, kiu staras apud mi dum mi +nun skribas, estis tien portita poste, kaj por la celo mem +de tiuj aliformigxoj. La nokto, tamen, jam preskaux +tagigxis; la logxantoj de mia domo kusxadis plej +profunde dormantaj, kaj mi decidis, ekscitita kiel mi estis +de espero kaj triumfo, riski iri sub mia nova formo al mia +dormocxambro. Mi transiris la korton, mi glitis tra la +koridorojn, kiel fremdulo en mia propra domo, kaj alveninte +en mian cxambron, mi vidis, la unuan fojon, la aspekton +de Edward Hyde. + +Mi devas paroli cxi tie pri mia teorio sole, ne +dirante tion, kion mi scias, sed tion, kion mi supozas la +plej versxajna. La malbona parto de mia naturo estis +malpli fortika, malpli disvolvita, ol la bona, kiun mi +jxus eksigis. Plie, en la dauxro de mia vivo, kiu +estis estinta, malgraux cxio, naux dekone vivo +de l' penado, de l' virto kaj de l' memregado, la +malbona parto estis multe malpli ekzercita kaj eluzita. Kaj +tial okazis, mi pensas, ke Edward Hyde estis tiom pli +malgranda, pli maldika, pli juna ol Harry Jekyll. Kiel la +bono ekbrilis el la vizagxo de unu, tiel same la malbono +estis skribita largxe kaj klare sur tiu de la alia. +Plie, la malbono lasis sur tiu korpo la stampon de kripleco +kaj kadukeco. Kaj tamen, kiam mi rigardis tiun malbelan +monstron en la spegulo, mi konsciis nenian antipation, +kontrauxe, mi sentis ja eksalton de bonveno. CXi +tio, ankaux, estis mi. GXi sxajnis natura kaj +homa. Laux miaj okuloj, gxi portis pli vivan bildon +de l' spirito, gxi sxajnis pli difinita kaj +unuobla, ol la neperfekta kaj dividita vizagxo, kiun mi +gxis nun kutimis nomi la mia. Kaj gxis tiu punkto mi +estis sendube prava. Mi rimarkis ke, kiam mi portis la +sxajnon de Edward Hyde, neniu povis alproksimigxi al +mi sen videbla antipatio de l' karno. CXi tio, +laux mia opinio, estis tial, ke cxiuj homoj, kiaj ni +renkontas ilin, estas kunmiksitaj el la bono kaj la malbono, +kaj, Edward Hyde, sola, en la vicoj de l' homaro, estis +pura malbono. Nur momenton mi restis antaux la spegulo; +mi devis ankoraux provi la duan kaj decidigan +eksperimenton; restis ankoraux konstati, cxu mi +perdis nerepreneble mian individuecon, kaj devos antaux +la tagigxo forkuri el domo jam ne plu mia, kaj, +rapidante returnen al mia kabineto, mi denove pretigis kaj +trinkis la miksturon, denove suferis la turmentegojn de tiu +kvazauxmorto kaj rekonsciigxis denove kun la +karaktero, la staturo, kaj la vizagxo de Harry Jekyll. + +En tiu nokto mi estis atinginta la fatalan krucigxon +de l' vojoj. Se mi estus alproksimigxinta al mia +eltrovajxo laux pli nobla spirito, se mi estus +riskinta mian eksperimenton dum mi estis sub la influo de +malavaraj aux piaj aspiroj, cxio estus alie, kaj, el +tiuj agonioj de l' morto kaj naskigxo, mi estus +elirinta angxelo anstataux diablo. La drogo povis +neniel distingi, nek diabla nek dia gxi estis; gxi +nur skuis la pordojn de l' malliberejo de mia +temperamento, kaj, kiel cxe la kaptitoj en Philippi, +elkuris tio, kio interne staris. En tiu tempo mia virto +dormetis; mia malvirto, vekadita de l' ambicio, kaptis +vigle kaj rapide la okazon, kaj la rezultinta +eljxetajxo estis Edward Hyde. Tial, kvankam mi nun +havis tiel du karakterojn, kiel ankaux du mienojn, unu +estis tute malbona, kaj la alia estis ankoraux la +malnova Harry Jekyll, tiu malharmonia kombinajxo pri +kies virtigo kaj plibonigo mi jam lernis malesperi. La +sxangxo do estis tute al la pli malbona flanko. + +Ecx en tiu tempo, mi ankoraux ne tute venkis mian +antipation kontraux la tedeco de vivo de studado. Mi +ankoraux foje havis inklinon al gajeco, kaj, pro tio, ke +miaj plezuroj estis, je l' plej indulga nomo, ne tro +dignoplenaj, kaj cxar mi ne nur estis bone konata kaj +honore estimata, sed ankoraux farigxis maljunulo, +cxi tiu nekonsekvenceco de mia vivo farigxis por mi +cxiutage pli gxenanta. Estis cxitiuflanke, ke +mia nova potenco tentis min gxis sklavigxo. Necesis +nur trinki la miksajxon, por tuj demeti la korpon de l' +fama profesoro, kaj surmeti, kiel densan mantelon, tiun de +Edward Hyde. + +Mi ridetis pro la ideo; gxi sxajnis al mi, +tiutempe, humorajxo, kaj mi faris miajn pretigojn kun la +plej granda zorgo. Mi luis kaj meblis tiun domon en Soho, al +kiu Hyde estis postsigne sekvota de la polico; mi dungis, +kiel dommastrinon, virinon, kiun mi bone sciis silenta kaj +senskrupula. Aliflanke mi sciigis al mia servistaro, ke iu +S-ro Hyde (kiun mi priskribis) devos havi plenan liberecon +kaj auxtoritaton en mia domo sur la placo; kaj por +sxirmi min kontraux eventualaj akcidentoj, mi +ecx faris tie vizitojn kaj igis min bone konata persono +en mia dua rolo. Poste mi faris tiun testamenton, kiun vi +tiom multe kontrauxparolis, tiamaniere ke, se io okazus +al mi en la persono de D-ro Jekyll, mi povus transiri en +tiun de Edward Hyde sen mona perdo. Kaj tiel +cxirkauxita de remparoj, kiel mi supozis, sur +cxiu flanko, mi komencis profiti la strangan imunecon de +mia situacio. + +Jam okazis ja, ke la homoj dungis bravulacxojn por +fari iliajn krimojn, dum ilia propra persono kaj reputacio +sidis sxirmate. Mi estis la unua, kiu tion faris por +propra plezuro. Mi estis la unua, kiu povis tiel klopodi +antaux la publika okulo kun sxargxo de afabla +respektindeco, kaj jen, en la dauxro de momento, kiel ia +lerneja bubo desxiri tiujn pruntajxojn kaj salti +kapon antauxe en la maron de l' libereco. Sed por mi, +en mia netravidebla mantelo, la sendangxereco estis +absoluta. Pensu nur--mi ecx ne ekzistis! Nur permesu al +mi trakuri en mian laboratorion, donu al mi nur du-tri +sekundojn por miksi kaj gluti la trinkajxon, kiu staris +cxiam preta, kaj Edward Hyde, kion ajn li estus farinta, +forpasus kiel spirnebuleto sur spegulo, kaj jen, +anstataux li, kviete en sia hejmo, pretigante la +noktomezan lampon en sia studejo, homo, kiu povis senriske +ridi je l' suspekto, trovigxus Harry Jekyll. + +La plezuroj, kiujn mi rapidis sercxi sub mia +alikorpajxo, estis, kiel mi jam diris, maldecaj, sed, en +la manoj de Edward Hyde, ili baldaux ekfarigxis +monstraj. Reveninte de iu el tiuj ekskursoj, mi ofte +profundigxis en ia mirado pri mia alikorpa malnobleco. +Tiu demono familiara, kiun mi elvokis el mia propra animo, +kaj forsendis solan por plenumi sian bonan plezuron, estis +estajxo esence malica kaj kanajla; kun cxiu lia ago +kaj penso centrita en si mem; kun besta avideco drinkanta la +plezuron el kia ajn grado de turmento, tiel +nesxancelebla, kiel homo el sxtono. + +Harry Jekyll foje staris konsternegita antaux la agoj +de Edward Hyde; sed la situacio estis ekster la kampo de +ordinaraj legxoj, kaj inside malpezigis la premon de la +konscienco. Estis ja Hyde, kaj Hyde sola, kiu estis kulpa. +Jekyll mem ne estis pli malbona; li revekigxis al siaj +bonaj ecoj sxajne nedifektita; li ecx kutimis, kiam +tio estis ebla, rapidi por malfari la malbonon faritan de +Hyde. Kaj tiel lia konscienco dormetadis. + +Pri la detaloj de la malgloro, al kiu mi tiel +kunkonsentis (cxar ecx nun mi ne povas konfesi, ke +mi gxin faris) mi ne intencas priparoli; mi volas nur +montri la avertojn kaj la intersekvajn pasxojn, per kiuj +alproksimigxis mia puno. Unu malfelicxo okazis, +kiun, pro tio, ke gxi ne havis sekvon, mi nur aludetos. +Kruelega ago kontraux infanino vekis kontraux min la +koleron de preteriranto, kiun mi rekonis antaux kelkaj +tagoj kiel vian parencon; kuracisto kaj la familio de la +infanino kunigxis kun li; estis momentoj, kiam mi timis +pri mia vivo, kaj fine, por kontentigi ilian tro justan +koleron, Edward Hyde devis alkonduki ilin al la pordo de +Harry Jekyll kaj pagi ilin per cxeko subskribita per lia +nomo. Sed tiu cxi dangxero estis facile forigita el +la estonteco, per la transmeto en alian bankon de monsumo +sub la nomo de Edward Hyde mem, kaj kiam, malantauxen +klinante mian skribmanieron, mi provizis subskribon al mia +duulo, mi pensis, ke mi sidas jam ekster la atingo de la +fatalo. + +Preskaux du monatoj antaux la mortigo de Sir +Danvers, forestinte el la hejmo por unu el miaj aventuroj, +de kiu mi revenis je malfrua horo, mi vekigxis la +sekvintan tagon en lito kun sentoj iom strangaj. Vane mi +cxirkauxrigardis, vane mi vidis la decan meblaron +kaj grandan amplekson de la cxambro en mia domo sur la +placo, vane mi rekonis la desegnajxon de la litkurtenoj, +io ankoraux insistadis, ke mi ne estas tie, kie mi +estas, ke mi ne vekigxis tie, kie mi sxajnas esti, +sed en la cxambreto en Soho, en kiu mi kutimis dormi en +la korpo de Edward Hyde. + +Mi ridetis kaj, laux mia psikologia maniero, komencis +mallaboreme esplori la elementojn de cxi tiu iluzio, +iafoje refalante dume en komfortan matenan dormeton. Mi +estis ankoraux tiel okupata kiam, dum unu el miaj pli +sendormaj momentoj, mia rigardo ektrafis mian manon. Nu, la +mano de Harry Jekyll estis profesia laux formo kaj +grandeco: granda, firma, blanka kaj de agrabla aspekto. Sed +la mano, kiun mi nun rigardadis, suficxe klare en la +flava lumo de Londona mateno, kusxantan duonfermitan sur +la littukoj, estis malgrasa, sulkita, osta, sombre pala kaj +dense kovrita de nigra kresko da haroj. GXi estis la +mano de Edward Hyde. + +Mi certe rigardis gxin dum preskaux duona minuto, +antaux ol la teruro vekigxis en mia brusto tiel +subite kaj tremige kiel la ekbruego de cimbaloj, kaj +eksaltegante el la lito, mi kuregis al la spegulo. CXe +la vidajxo, kiun renkontis miaj okuloj, mia sango +sxangxigxis en ion treege maldensan kaj glacian. +Jes, mi kusxigxis Harry Jekyll, kaj vekigxis +Edward Hyde. Kiel klarigi tion? mi al mi demandis, kaj +poste, kun alia eksaltego de teruro, kiel ripari tion? Estis +malfrue en la mateno, la servistaro jam levigxis, +cxiuj miaj drogoj estis en la kabineto--longa irado +estis ja malsupren sur du sxtuparoj, tra la posta irejo, +trans la korton kaj tra la anatomia teatro, de tie, kie mi +tiam staris terurita. Mi ja povus eble kovri mian +vizagxon, sed kion tio helpos, se mi ne povos kasxi +la aliformigon de mia staturo? Kaj tiam kun trasentata +dolcxeco de senpremigxo mi memoris, ke mia +servistaro jam kutimis la venadon kaj reiradon de mia duulo. +Jen baldaux mi vestis min, kiel eble plej bone, per +vestoj konvenaj al mia amplekso: baldaux pasis tra la +domo, kie Bradshaw min rigardegis kaj retirigxis pro +tio, ke li vidas S-ron Hyde je tia horo kaj en tia stranga +vestajxo, kaj, post dek minutoj, jen D-ro Jekyll +reeniris sian propran formon kaj sidigxis kun +malheligxinta frunto, por simuli[29] +matenmangxon. + +Malgranda ja estis mia apetito. CXi tiu neklarigebla +okazajxo, cxi tiu renversigxo de mia antauxa +spertado, sxajnis, kiel la Babilona fingro sur la muro, +elskribi la literojn de mia kondamnigxo, kaj mi +komencis, pli serioze ol iam, pripensi la rezultatojn kaj +eblecojn de mia duobla ekzistado. Tiu parto de mi, kiun mi +havis la povon projekcii, en la lasta tempo multe +ekzercigxadis kaj nutrigxis; al mi en la lastaj +tagoj sxajnadis kvazaux la korpo de Edward Hyde +pligrandigxas, kvazaux (kiam mi portadis tiun +formon) mi konscias pli ricxan fluon de sango, kaj mi +komencis ekvidi dangxeron ke, se cxi tio estos multe +dauxrigata, la ekvilibro de mia naturo povos esti por +cxiam renversita, ke la kapablo de lauxvola +sxangxigxo povos esti perdita, kaj la karaktero +de Edward Hyde farigxos nerevokeble mia. La potenco de +la drogo ne cxiam montrigxis egala. Unu fojon, tre +frue en mia karerio, gxi restis tute senefika; de tiu +tempo je pli ol unu okazo, mi estis devigita duobligi, kaj +unufoje, kun granda risko de morto, triobligi la kvanton, +kaj tiu malofta necerteco jxetis gxis nun la solan +ombron sur mian kontentecon. Nun, tamen, pro la okazo de tiu +mateno, mi estis devigata konstati, ke dum komence la +malfacilajxo estis, dejxeti la korpon de Jekyll, +lastatempe gxi grade sed decide translokigxis al la +alia flanko. CXio do sxajnis montri al la jena +konkludo, ke mi malrapide perdas mian unuan kaj plibonan +memon, kaj iom post iom enkorpigxas en mian duan kaj pli +malbonan. + +Inter tiuj du, mi komprenis, mi jam devas elekti. Miaj du +naturoj havis la komunan memoron, sed cxiujn aliajn +fakultojn plej neegale posedis inter si. Jekyll (kiu estis +kunmetajxo) jen kun la plej akraj timoj, jen kun avida +gustacxo projektis kaj partoprenis la plezurojn kaj +aventurojn de Hyde: sed Hyde estis indiferenta pri Jekyll +aux nur memoris lin kiel la monta bandito memoras la +kavernon, en kiu li sin kasxas kontraux la +persekutado. Jekyll sentis pli ol patran intereson; Hyde +sentis pli ol filan indiferentecon. Kunligi mian sorton kun +tiu de Jekyll, estus morti rilate al tiuj apetitoj, je kiuj +mi de longatempe min indulgadis kaj kiujn mi jam de kelka +tempo dorlotis. Kunligi gxin kun Hyde, estus morti pri +mil interesoj kaj aspiroj kaj farigxi por cxiam +malestimata kaj senamika. La marcxando povus aperi +neegala, sed estis ankoraux alia afero kunpesinda; +cxar, dum Jekyll turmente suferadus en la fajroj de la +abstinenco, Hyde ecx ne konscius, kion li perdis. + +Kvankam strangaj estis miaj cirkonstancoj, la +kondicxoj de tiu cxi interbatalo estas tiel malnovaj +kaj banalaj, kiel la homo mem; efektive la samaj allogoj kaj +timoj jxetas la ludkubon por kiu ajn tentata kaj +tremanta pekulo, kaj okazis cxe mi, kiel okazas cxe +la plej granda nombro de miaj similuloj, ke mi elektis la +pli bonan parton, kaj poste mankis al mi la forto, mian +elekton plenumadi. + +Jes, mi preferis la maljunan kaj malkontentan doktoron, +cxirkauxitan de amikoj kaj tenantan honestajn +esperojn, kaj mi diris decidan adiauxon al la libereco, +al la rilata juneco, al la facila pasxo, saltanta pulso +kaj sekretaj plezuroj, kiujn mi gxuis en la alivesto de +Hyde. Tiun cxi elekton mi faris eble kun ia senkonscia +rezervo, cxar mi nek forlasis la Soho'an domon, nek +detruis la vestojn de Edward Hyde, kiuj ankoraux +kusxis pretaj en mia kabineto. Dum du monatoj, tamen, mi +restis fidela al mia decido; dum du monatoj mi vivadis +laux tia vivo de severmoreco, al kia mi neniam +antauxe atingis, kaj gxuis la kompensojn de +aprobanta konscienco. Sed kun la tempo fine forigxis la +fresxeco de mia timo, la lauxdoj de mia konscienco +ekfarigxis kutimo; min ekturmentegis afliktigxoj kaj +sopiroj, kvazaux Hyde baraktus por la liberigxo, +kaj, fine, en horo de morala malforteco, mi denove kunmetis +kaj englutis la aliformigan trinkajxon. + +Mia diablo estis tenita longatempe en kagxo, li +liberigxis furiozega. Mi sentis, ecx jam dum mi +trinkis la miksturon, pli senbridan, pli furiozan emon al la +malbono. Mi supozas, ke sendube estis tio, kio vekis en mia +animo tiun ventegon de senpacienco, kun kiu mi +auxskultis la gxentilajxojn de mia +malfelicxa viktimo; almenaux mi deklaras antaux +Dio, ke neniu homo morale sana povus esti kulpa pri tia +krimo pro tiel bagatela incito, kaj ke mi frapis en humoro +ne pli racia ol tiu, en kiu malsana infano rompus ludilon. + +Tuj la spirito de la infero vekigxis en mi, kaj +furiozis. Kun paroksismo de gxojo mi disbategis la +pasivan korpon, gustumante gxojegon cxe cxiu +bato, kaj nur kiam la laceco komencis sekvi, subite dum la +plej alta punkto de mia deliro, trapikegis mian koron +malvarma spasmo de teruro. Disigxis nebulo; mi ekvidis, +ke mi metas mian vivon en dangxeron, kaj mi forkuregis +de la sceno de tiuj ekscesoj, fierigxante ecx dum mi +tremas, kun mia avideco por la malbono kontentigita kaj +stimulita, kaj mia amo al la vivo altigita gxis la plej +ekstrema grado. Mi kuregis al la domo en Soho, kaj detruis +miajn paperojn; de tie mi ekiris tra la lanternolumitajn +stratojn, en la sama dividita ekstazo de spirito, +gxojegante pri mia krimo, gajkore projektante aliajn por +la estonteco, kaj tamen, ankoraux rapidirante kaj +auxskultante, cxu sekvas min la pasxoj de la +vengxanto. Hyde havis kanton sur la lipoj dum li +kunmetis la miksturon, kaj trinkante gxin li toastis la +mortinton. Apenaux la agonio de la transformigxo +ekcxesis dissxiri lin, jam Harry Jekyll, kun +fluantaj larmoj de dankemeco kaj memriprocxo, falis +genuen kaj levis la kunplektitajn manojn al Dio. La vualo de +la memindulgo estis dissxirita de supre gxis +malsupre, kaj mi vidis mian vivon kiel tuton: mi sekvis +gxin de la tagoj de mia infaneco kiam mi iris manon +cxe mano, kun mia patro, tra la memoferemaj penadoj de +mia profesia vivo, por alveni, foje kaj ree, kun la sama +sento de nerealeco, cxe la malbenitaj terurajxoj de +la vespero. Mi volis kriegi, mi penis kun larmoj kaj +pregxoj sufoki la amason da malbelegaj imagajxoj kaj +sonoj, kiuj arigxis en mia memoro kontraux mi, kaj, +ankoraux, inter miaj petegoj, la fi-vizagxo de mia +kanajleco rigardadis fikse en mian animon. Kiam la akreco de +tiu cxi memriprocxo ekmortigxis, gxi estis +sekvita de sento de gxojo. De nun Hyde estos neebla; +cxu mi volos, aux ne volos, mi estas de nun +enfermita en la plibona parto de mia ekzistado, kaj, ho, +kiel mi gxojis pensi pri tio! Kun kia volonta humileco +mi akceptis denove la cxirkauxbarojn de l' vivado +natura! Kun kia sincera spirito de forlaso mi sxlosis la +pordon, per kiu mi tiel ofte iris kaj revenis, kaj +dispremegis la sxlosilon sub mia piedo! + +Kun la sekvinta tago, venis la sciigo, ke la mortigo +estis observita, ke la kulpo de Hyde estas evidenta al la +mondo, kaj ke la viktimo estas viro alta en la publika +estimado. Ne nur krimo estis, sed tragedia +malsagxajxo. Mi pensas, ke mi gxojis scii tion; +mi pensas, ke mi gxojis pro tio, ke miajn pli bonajn +impulsojn tiel cxirkauxremparis kaj gardis la +teruroj de la esxafodo. Jekyll estis nun mia +rifugxejo; Hyde elrigardetu ecx nur dum momento, kaj +la manoj de cxiuj homoj tuj levigxos por lin kapti +kaj mortigi. + +Mi decidis per mia estonta konduto reacxeti la +estintecon, kaj mi povas honeste diri, ke mia decido portis +iom da bona frukto. Vi scias mem, kiel fervore dum la lastaj +monatoj de la pasinta jaro, mi laboradis por mildigi la +suferojn de aliaj; vi scias, ke multo estis farita, kaj ke +la tagoj pasis por mi trankvile kaj preskaux +felicxe. Kaj mi ja ne povas vere diri, ke min enuigis +cxi tiu bonfara kaj senkulpa vivado; mi kontrauxe +kredas, ke mi cxiutage gxuis gxin pli plene; sed +min ankoraux malbenis mia dueco de intenco; kaj, kiam +fine iom post iom eluzigxis la unua akreco de mia pento, +mia pli malnobla parto, tiel longe dorlotita, tiel mallonge +encxenigita, komencis ekmugxi por liberigxo. Mi +ja ne revis revivigi Hyde; tion ecx ekpripensi tremigis +min gxis frenezeco; ne, en mia propra personeco +starigxis la tento ankoraux unu fojon petoli kun mia +konscienco, kaj kiel ordinara sekreta pekanto mi fine +submetigxis al la atakoj de la tentado. Al cxio +venas fino; la plej vasta mezurilo fine plenigxas, kaj +cxi tiu mallonga cedo al mia malboneco fine detruis la +ekvilibron de mia animo. Estis bela, klara, januara tago, +malseke subpiede, kie la frosto degelis, sed kun sennuba +cxielo, kaj <<Regent's Park>>[30] +estis plena de vintraj pepadoj kaj dolcxa pro odoroj de +printempo. Mi sidis en la sunlumo sur benko; la besto en mi +lekadis la lipojn pro rememoro; la spirita parto estis iom +dormema, promesante postan penton sed ankoraux ne +incitita gxis komenco. Nu, mi al mi diris, mi ja nur +similas al miaj najbaroj, kaj poste mi ridetis, komparante +min kun aliaj homoj, komparante mian ageman bonvolon kun la +maldiligenta krueleco de ilia malzorgo. Kaj en la momento +mem de tiu vanta fanfaronema penso, ekkaptis min spasmo, +terura nauxzo kaj plej mortiga tremo. Tiuj forpasis kaj +lasis min svenema, kaj poste, dum siavice la sveneco +kvietigxis, mi ekkonstatis sxangxon en la +karaktero de miaj pensoj; pli grandan maltimecon, malestimon +al la dangxero, solvigxon de la ligiloj de l' +devo. Mi rigardis malsupren, miaj vestoj pendis senforme sur +miaj malsxvelintaj membroj; la mano kusxanta sur mia +genuo estis sulkoplena kaj vila. Mi estis denove Edward +Hyde. Antaux unu momento, al mi estis ankoraux +garantiita la estimo de cxiuj homoj, mi estis ricxa, +amata--kun mangxo pretigata por mi en mia propra hejmo--kaj +nun mi estas jam la komuna persekutajxo de l' homaro, +cxasata, sendoma, konata mortiginto, sklavo por la +pendigilo. + +Mia prudento sxanceligxis, sed ne tute min +forlasis. Miaj drogoj estis en sxranko en mia kabineto, +kiel mi povos atingi ilin? Jen la problemo, kies solvon--premegante +per la manoj miajn tempiojn--mi nun devas entrepreni. La +laboratorian pordon mi mem jam fermis. Se mi provus eniri +per la domo, miaj propraj servistoj min sendus al la +esxafodo. Mi ekkomprenis, ke mi devos uzi alian manon, +kaj pensis pri Lanyon. Kiel lin trafi? Kiel alkonsentigi +lin? Supozu, ke mi evitos kaptigxon sur la stratoj, kiel +mi povos eniri en lian domon? Kaj kiel mi, nekonata kaj +malplacxa vizitanto, povos decidigi la faman kuraciston +rabi la kabineton de sia kolego, D-ro Jekyll? Tiam mi +rememoris, ke restadas al mi unu parto de mia originala +karaktero: mi povas skribi laux mia propra skribmaniero. +Tuj kiam ekbrilis en mi tiu ideo, klarigxis al mi la +tuta vojo, kiun mi devos sekvi. Mi do ordigis mian vestaron +kiel eble plej bone, kaj, alvokante al pasanta fiakro, mi +veturigis min al hotelo sur Portland Street, kies nomon mi +per ia hazardo memoris. Pro mia aspekto,--kiu efektive +estis suficxe komika, kiel ajn tragedia la sorto, kiun +kovris cxi tiuj vestoj,--la veturigisto ne povis +kasxi sian ridemon. Mi grincigis la dentojn kontraux +lin kun ekventego de diabla furiozo; kaj la rideto forvelkis +sur lia vizagxo,--felicxe por li,--ankoraux +pli felicxe por mi, cxar, nur momenton plu, kaj mi +lin jam certe desxiregus de sur lia sidejo. Enirinte la +hotelon, mi cxirkauxrigardis kun tia malluma mieno, +ke la servistoj ektremis; neniun rigardon ili +intersxangxis dum mia cxeesto; sed sklaveme +ricevis miajn ordonojn, kondukis min al privata cxambro +kaj alportis al mi skribilaron. Hyde, en dangxero pri +sia vivo, estis al mi estajxo nova; skuita de +supermezura kolero, strecxita gxis mortigemo, +avidega kauxzi al iu doloron. Li tamen estis ruzulo; +venkis sian koleregon per granda peno de l' volado; verkis +siajn du gravajn leterojn, unu al Lanyon kaj unu al Poole, +kaj por ke li ricevu certigon, ke ili efektive estis metitaj +en la posxton, li ordonis, ke oni ilin rekomendu. De +tiam, li sidadis la tutan tagon apud la fajro en la privata +cxambro, mordetadante al si la ungojn; tie li +tagmangxis, sidante sola kun siaj timoj, kun la kelnero +videble tremanta antaux lia okulo; kaj el tie, post +plena noktigxo, li ekveturadis en angulo de fermita +veturilo kaj kondukigis sin tra la stratoj de la urbo. +<<Li>>, mi diras; mi ne povas diri <<mi>>. En tiu infano de +l' infero estis nenio homa; logxis en li nenio krom la +timo kaj la malamo. Kaj kiam fine,--pensante, ke la +veturigisto komencas ion suspekti,--li forsendis la +veturilon kaj riskis piediri, en sia negxustalkorpa +vestaro, objekto nepre markita por la observado, inter la +noktajn preterirantojn, tiuj du malnoblaj pasioj furiozis en +li kvazaux uragano. Li marsxis rapide, persekutata +de siaj timoj; babilante al si mem, sxtelirante tra la +malpli vizitataj stratoj, kalkulante la minutojn, kiuj +kvazaux barilo ankoraux apartigis lin de la +noktomezo. Fojon, virino alparolis al li, proponante, mi +pensas, skatolon da alumetoj. Li pugnis sxin en la +vizagxon, kaj sxi forkuris. Kiam mi +rekonsciigxis cxe la domo de Lanyon, la teruro de +mia malnova amiko iom kortusxis min; mi ne scias; estis +almenaux nur kvazaux guto en la maro, kompare al la +abomenego, kun kiu mi rigardis reen al tiuj horoj. Estis +okazinta en mi ia sxangxigxo. Jam ne plu timo al +la esxafodo, sed teruro farigxi denove Hyde, +turmentegis min. La kondamnon de Lanyon mi ricevis duone en +songxo; duone en songxo revenis hejmen kaj +kusxigxis. Post la ellacigoj de la tago, mi +dormegis, en dormo tiel severa kaj profunda, ke ne sukcesis +gxin rompi ecx la teruraj kosxmaroj min +turmentantaj. Mi vekigxis matene skuita, malfortigita, +sed refresxigxinta. Mi ankoraux malamis kaj +timis pensi pri la bruto, kiu en mi dormetis, kaj +kompreneble mi ne forgesis la konsternantajn dangxerojn +de l' antauxa tago; sed mi estis denove hejme, en mia +propra domo kaj apud miaj drogoj, kaj dankemeco pro mia savo +briladis en mia animo tiel forte, ke gxi preskaux +konkuris la helecon de la espero mem. + +Mi estis nerapide transpasxanta la korton post +matenmangxo, entrinkante la malvarman aeron kun plezuro, +kiam ree min kaptis tiuj nepriskribeblaj sentoj, kiuj +heroldis la sxangxigxon: kaj apenaux mi +havis la tempon atingi la sxirmon de mia kabineto, tra +mi denove furiozas kaj glacias la pasioj de Hyde. CXi +tiun fojon, duobla dozo estis necesa por revoki min al mi +mem, kaj jen ho ve! post ses horoj, dum mi sidis malgaje +rigardadante la fajron, jam revenas la doloroj kaj la drogo +denove devas esti trinkata. Mallonge, de tiu tago +sxajnis, ke nur per granda, kvazaux gimnastika +penado, kaj nur sub la rekta stimulo de la drogo, mi povas +porti la vizagxon de Jekyll. Je cxiu horo de la tago +kaj nokto min kaptis la avertanta ektremo; precipe se mi +dormis, aux ecx dum momento dormetis sur mia +segxo, cxiam mi vekigxis kiel Hyde. Sub la +strecxado de cxi tiu sencxese minacanta fatalo, +kaj pro la maldormado, al kiu mi nun min kondamnis ja +ecx super cxia grado, kiun mi kredis ebla al la +homo, mi farigxis en mia propra persono estajxo +konsumita kaj elcxerpita de la febro, malforta, korpe +kaj mente, cxiam okupata de unu sola penso: abomeno al +mia alia memo. Sed dum mi dormadis aux kiam la efekto de +la drogo elcxerpigxis, mi saltis preskaux sen +transiro--cxar la doloroj de la aliformigxo +farigxis cxiutage malpli severaj--en la posedon de +imago plenega de teruraj fantazioj, de animo bolanta per +senkauxzaj malamoj, kaj en la posedon de korpo, kiu +sxajnis ne suficxe forta por enteni la furiozantajn +energiojn de la vivo. La povoj de Hyde sxajnis des pli +kreski, ju pli kadukigxis Jekyll. Kaj certe la malamo, +kiu apartigis ilin, estis nun ambauxflanke egala. +CXe Jekyll, gxi estis afero de esenca instinkto. Li +nun konsciis plene la malbelegecon de tiu estajxo, kiu +partoprenis kun li kelkajn el la fenomenoj de l' +konscienco, kaj kiu estis kunheredonto kun li de la morto; +kaj krom tiuj ligiloj de komuna posedo, kiuj en si faris la +plej doloregan parton de lia turmento, li pensis pri Hyde +kvazaux pri io ne nur infera sed neorganika. Jen la +terura afero: ke la sxlimo de l' abismo sxajnas +auxdigi kriojn kaj vocxojn; ke la amorfa polvo +gestacxas kaj pekas; ke tio, kio estas senviva, kaj ne +havas formon, povas uzurpi la funkciojn de la vivo. Kaj jen +ankoraux: ke tiu ribelanta abomenajxo estas ligita +al li pli intime ol edzino, pli proksime ol okulo; +kusxas enkagxigita en lia karno, kie li auxdas +gxin murmuri, sentas gxin barakti al naskigxo +kaj en cxiu horo de malforteco, kaj dum la konfido de la +dormo, lin venkas kaj uzurpas lian vivon. + +La malamo de Hyde kontraux Jekyll estis de malsama +speco. Lia teruro pri la esxafodo devigis lin +sencxese fari provizoran memmortigon, kaj reveni al lia +stato de subulo, farigxi parto anstataux persono; +sed li abomenis la necesecon, li abomenis la malgxojegon +en kiun Jekyll jam enfalis, kaj lin akre indignigis la +malplacxo, kiun li mem inspiris. Pro tio la +simio-similaj fipetoloj, kiujn li faris al mi, +skribacxante laux mia propra skribstilo +blasfemajxojn sur la pagxoj de miaj libroj; +bruligante la leterojn kaj portreton de mia patro; kaj vere, +se lin ne detenus timo pri propra morto, jam antauxlonge +li estus ruiniginta sin por impliki min en la ruino. Sed lia +amo por la vivo estas miriga; mi diros plu: mi, kiu malsanas +kaj glaciigxas pro simpla pensado pri li, mi, kiam mi +memoras la mizeracxon kaj pasion de lia +sinalkrocxemo al la vivo, kaj kiam mi scias, kiom li +timas mian kapablon detrancxi lin per la memmortigo, mi +povas en mia koro lin kompati. Neutilas, kaj la tempo dolore +mankas al mi, plilongigi cxi tiun priskribon; neniam iu +suferis tiajn turmentegojn, tio suficxu. Kaj tamen +ecx al tiaj la kutimado alportis--ne, ne +malpezigxon,--sed, ian kalecon de la animo, ian +submetigxemon al la malespero; kaj mia puno povus ja +dauxradi dum jaroj, se ne estus okazinta tiu lasta +malfelicxegajxo, kiu nun fine min trafis kaj disigis +de mia propra vizagxo kaj naturo. Mia provizo de la +salo, kiu neniam renovigxis de post la dato de mia unua +eksperimento, komencis elcxerpigxi. Mi venigis novan +provizon kaj kunmiksis la trinkajxon: la +kvazauxbolado sekvis, ankaux la unua +kolorsxangxigxo, sed ne la dua. Mi trinkis la +miksturon, gxi ne efikis. Vi sciigxos de Poole, kiel +mi trasercxigis la tutan Londonon; vane estis, kaj mi +estas nun konvinkita, ke mia unua provizo estis nepura, kaj +ke estis tiu nekonata nepurajxo, kiu donis al la +miksajxo efikecon. + +Proksimume unu semajno nun pasis, kaj mi finas cxi +tiun rakonton sub la influo de la lasta el miaj malnovaj +pulvoroj. CXi tiu, do, estas la lasta fojo--se ne +okazos miraklo--kiam Harry Jekyll povas pensi siajn +proprajn pensojn aux vidi sian propran vizagxon +(nun, ho ve! kiel malgaje aliigitan!) en la spegulo. Nek +devos mi prokrasti tro longe la finon de cxi tiu +skribado, cxar se mia rakonto gxis nun evitis +detruigxon, tio estis pro kombino de granda +antauxzorgo kaj granda bonsxanco. Se la agonioj de +la sxangxo ekkaptos min dum mi gxin skribas, +Hyde gxin dissxiros; sed se iom da tempo pasos de +kiam mi estos gxin flankenmetinta, lia mirinda egoismo +kaj absorbiteco en la pasanta momento, eble savos gxin +denove kontraux la ago de lia simiosimila malico. Kaj +efektive, la fatalo, kiu proksimigxas al ni ambaux, +jam sxangxis kaj premegis lin. Pasos nur duonhoro, +kaj mi denove kaj por cxiam eniros tiun malamitan +personecon... Mi scias, kiel mi sidos ektremegante kaj +plorante sur mia segxo, aux dauxros, en plej +strecxita kaj timopenetrita ekstazo de auxskultado, +pasxadi tien kaj reen tra cxi tiu cxambreto--mia +lasta surtera rifugxejo--kaj subauxskulti cxian +sonon de minaco. CXu Hyde mortos sur la esxafodo? +aux cxu li en la lasta momento trovos la +kuragxon sin liberigi? Dio scias: al mi indiferente +estas; cxi tiu estas la vera horo de mia morto, kaj tio, +kio nepre sekvos, koncernos alian ol min mem. CXi tie, +do, demetante mian plumon kaj eksigelante mian konfeson, mi +metas finon al la vivhistorio de tiu malfelicxa Harry +Jekyll. + +FINO + + +[1] Ricxard +Enfijld. + +[2] T.e. +cxiutage krom dimancxo, kiam en Anglujo la butikoj +restas fermitaj. + +[3] Gablo: +triangula elstaranta konstruajxo aux pinta +tegmentofino super pordoj, fenestroj, k.t.p. laux la +gotika arhxitektura stilo. A. gable; Fr. ga^ble; G. +Giebel, Spitzverdachung; H. socarre'n, alero. + +[4] Elp. Kuts: +fama Londona banko. + +[5] Ekkrio, kiu +montras protestan nekonsenton. + +[6] Elp. Hajd. + +[7] Morosa: +cxagrenhumora, malgajacxa, malkontentacxa. A. +morose, sullen, surly; Fr. morose, maussade, bourru; G. muerrisch; +H. murrio; Lat. morosus. + +[8] Elp. GXekil. + +[9] Elp. Ka'vendisx +Skuxer: fama Londona placo. + +[10] Elp. Lanjon. + +[11] Harry. +intima formo de l' nomo Henry (kvazaux Hencxjo). + +[12] Tio cxi +estas vortsxerco. Hide and Seek (Hajd kaj Sik) estas +infana ludo, laux kiu unuj devas sin kasxi (Hide) +kaj la aliaj ilin sercxi (Seek). + +[13] Malricxa +kvartalo de Londono. + +[14] Perpleksiteco: +Tiu implikita stato de la mento, en kiu oni ne klare +komprenas, aux dubas aux hezitas, pro konfuzataj +ideoj (Perpleksi = meti en tiun staton). A. +perplexity, F. perplexite', G. Verworrenheit, H. +perplejidad. + +[15] Perpleksita: +A. perplexed, puzzled, F. embrouille', embarrasse'. G. +verwirrt, perplex, H. perplejo. + +[16] Elp. Pul. + +[17] Elp. Karu. + +[18] Elp. Njukomen +el Skotland Jard (la cxefoficejo de la londona +detektiva polico). + +[19] Bajeto: +Speco de maldelikata flaneleca tuko. A. baize; Fr. bayette; +G. Boye; H. bayeta. + +[20] T.e. pripensi +pri gxi. + +[21] Elp. Gest. + +[22] Elp. Bradsxa. + +[23] Damni: +kondamni al puno eterna. A. damned; Fr. damne'; G. verdammt; +H. condenado a pena eterna. + +[24] Lugubra: +funebrecon, malgxojon inspiranta. A. lugubrious, +mournful, doleful; Fr. lugubre; G. traurig, kummervoll, +klagend; H. lu'gubre. + +[25] Fiolo: +malgranda vitra botelo de formo speciala uzata en la +laboratorio. A. phial; Fr. fiole: G. Phiole, Flaeschchen; H. +redoma, frasco. + +[26] Morbida: +Malsanacxa, kvazaux malsaneta. A. morbid; Fr. +morbide; G. krankhaft; H. mo'rbido. + +[27] Sombra: +malluma, malhela, malgaja, cxagrena, melankolia. A. +sombre; Fr. sombre; G. duester, finster, dunkel, trueb; H. +sombrio; obscuro, triste. + +[28] Elp. Hesti. + +[29] Simuli: +sxajnigi, imitacxi. A. simulate; Fr. simuler; G. +nachahmen, heucheln, simulieren; H. simular, fingir. + +[30] Rigxents +Park: Fama kaj bela Londona parko. + + +ALDONO + +Lokoj en kiuj la tradukintoj uzis radikojn +ne troveblajn en la plimulto da vortaroj + +Gablo: ia +malbonauxspicia masivo de konstruajxoj eltrudis sian +gablon super la straton (*). + +Morose: Via +devo estis min averti, respondis la alia, iom morose +(*). + +Perpleksi: +metante la manon al la frunto, kiel homo en ia menta perpleksiteco +(*).--Devas esti io plu, diris +en si la perpleksita sinjoro (*). + +Bajeto: +pordo kovrita de rugxa bajeto (*). +Frapis per iome sxancela mano sur la rugxan bajeton +de la kabineta pordo (*). + +Damnita: +Plorantan kiel virino aux animo damnita (*). + +Lugubra: Lugubra +kriego, kvazaux de nur besta teruro, sonis el la +kabineto (*). + +Fiolo: ... +per la dispremita fiolo en lia mano, kaj la forta +odoro de migdalkernoj, Utterson sciis, ke li rigardas +kadavron de memdetruinto (*). + +Morbida: Mi +havas morbidan timon, malgxuste direkti vin (*). + +Sombra: Mia +vizitanto ja brulis pro ia sombra eksciteco (*). + +Simuli: ... +sidigxis kun malheligxinta frunto, por simuli +matenmangxon (*). + + +CENTRA PRESEJO ESPERANTISTA +V. Polgar-Politzer +33, rue Lace'pe`de, Paris + + + + + +End of the Project Gutenberg EBook of Doktoro Jekyll kaj Sinjoro Hyde, by +Robert Louis Stevenson + +*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDE *** + +***** This file should be named 24145.txt or 24145.zip ***** +This and all associated files of various formats will be found in: + http://www.gutenberg.org/2/4/1/4/24145/ + +Produced by Les and Arlyn Kerr + +Updated editions will replace the previous one--the old editions +will be renamed. + +Creating the works from public domain print editions means that no +one owns a United States copyright in these works, so the Foundation +(and you!) can copy and distribute it in the United States without +permission and without paying copyright royalties. Special rules, +set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to +copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to +protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark. Project +Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you +charge for the eBooks, unless you receive specific permission. If you +do not charge anything for copies of this eBook, complying with the +rules is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose +such as creation of derivative works, reports, performances and +research. They may be modified and printed and given away--you may do +practically ANYTHING with public domain eBooks. Redistribution is +subject to the trademark license, especially commercial +redistribution. + + + +*** START: FULL LICENSE *** + +THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE +PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK + +To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free +distribution of electronic works, by using or distributing this work +(or any other work associated in any way with the phrase "Project +Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project +Gutenberg-tm License (available with this file or online at +http://gutenberg.org/license). + + +Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm +electronic works + +1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm +electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to +and accept all the terms of this license and intellectual property +(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all +the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy +all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession. +If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project +Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the +terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or +entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. + +1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be +used on or associated in any way with an electronic work by people who +agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few +things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works +even without complying with the full terms of this agreement. See +paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project +Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement +and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic +works. See paragraph 1.E below. + +1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation" +or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project +Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual works in the +collection are in the public domain in the United States. If an +individual work is in the public domain in the United States and you are +located in the United States, we do not claim a right to prevent you from +copying, distributing, performing, displaying or creating derivative +works based on the work as long as all references to Project Gutenberg +are removed. Of course, we hope that you will support the Project +Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by +freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of +this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with +the work. You can easily comply with the terms of this agreement by +keeping this work in the same format with its attached full Project +Gutenberg-tm License when you share it without charge with others. + +1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern +what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in +a constant state of change. If you are outside the United States, check +the laws of your country in addition to the terms of this agreement +before downloading, copying, displaying, performing, distributing or +creating derivative works based on this work or any other Project +Gutenberg-tm work. The Foundation makes no representations concerning +the copyright status of any work in any country outside the United +States. + +1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: + +1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate +access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently +whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the +phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project +Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed, +copied or distributed: + +This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with +almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or +re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included +with this eBook or online at www.gutenberg.org + +1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived +from the public domain (does not contain a notice indicating that it is +posted with permission of the copyright holder), the work can be copied +and distributed to anyone in the United States without paying any fees +or charges. If you are redistributing or providing access to a work +with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the +work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1 +through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the +Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or +1.E.9. + +1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted +with the permission of the copyright holder, your use and distribution +must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional +terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked +to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the +permission of the copyright holder found at the beginning of this work. + +1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm +License terms from this work, or any files containing a part of this +work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. + +1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this +electronic work, or any part of this electronic work, without +prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with +active links or immediate access to the full terms of the Project +Gutenberg-tm License. + +1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, +compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any +word processing or hypertext form. However, if you provide access to or +distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than +"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version +posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org), +you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a +copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon +request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other +form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm +License as specified in paragraph 1.E.1. + +1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, +performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works +unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. + +1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing +access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided +that + +- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from + the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method + you already use to calculate your applicable taxes. The fee is + owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he + has agreed to donate royalties under this paragraph to the + Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments + must be paid within 60 days following each date on which you + prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax + returns. Royalty payments should be clearly marked as such and + sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the + address specified in Section 4, "Information about donations to + the Project Gutenberg Literary Archive Foundation." + +- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies + you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he + does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm + License. You must require such a user to return or + destroy all copies of the works possessed in a physical medium + and discontinue all use of and all access to other copies of + Project Gutenberg-tm works. + +- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any + money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the + electronic work is discovered and reported to you within 90 days + of receipt of the work. + +- You comply with all other terms of this agreement for free + distribution of Project Gutenberg-tm works. + +1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm +electronic work or group of works on different terms than are set +forth in this agreement, you must obtain permission in writing from +both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael +Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the +Foundation as set forth in Section 3 below. + +1.F. + +1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable +effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread +public domain works in creating the Project Gutenberg-tm +collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic +works, and the medium on which they may be stored, may contain +"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or +corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual +property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a +computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by +your equipment. + +1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right +of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project +Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project +Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project +Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all +liability to you for damages, costs and expenses, including legal +fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT +LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE +PROVIDED IN PARAGRAPH F3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE +TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE +LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR +INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH +DAMAGE. + +1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a +defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can +receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a +written explanation to the person you received the work from. If you +received the work on a physical medium, you must return the medium with +your written explanation. The person or entity that provided you with +the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a +refund. If you received the work electronically, the person or entity +providing it to you may choose to give you a second opportunity to +receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy +is also defective, you may demand a refund in writing without further +opportunities to fix the problem. + +1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth +in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER +WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO +WARRANTIES OF MERCHANTIBILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. + +1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied +warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages. +If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the +law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be +interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by +the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any +provision of this agreement shall not void the remaining provisions. + +1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the +trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone +providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance +with this agreement, and any volunteers associated with the production, +promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works, +harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees, +that arise directly or indirectly from any of the following which you do +or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm +work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any +Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause. + + +Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm + +Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of +electronic works in formats readable by the widest variety of computers +including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists +because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from +people in all walks of life. + +Volunteers and financial support to provide volunteers with the +assistance they need, is critical to reaching Project Gutenberg-tm's +goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will +remain freely available for generations to come. In 2001, the Project +Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure +and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations. +To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation +and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4 +and the Foundation web page at http://www.pglaf.org. + + +Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive +Foundation + +The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit +501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the +state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal +Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification +number is 64-6221541. Its 501(c)(3) letter is posted at +http://pglaf.org/fundraising. Contributions to the Project Gutenberg +Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent +permitted by U.S. federal laws and your state's laws. + +The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S. +Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered +throughout numerous locations. Its business office is located at +809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email +business@pglaf.org. Email contact links and up to date contact +information can be found at the Foundation's web site and official +page at http://pglaf.org + +For additional contact information: + Dr. Gregory B. Newby + Chief Executive and Director + gbnewby@pglaf.org + + +Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg +Literary Archive Foundation + +Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide +spread public support and donations to carry out its mission of +increasing the number of public domain and licensed works that can be +freely distributed in machine readable form accessible by the widest +array of equipment including outdated equipment. Many small donations +($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt +status with the IRS. + +The Foundation is committed to complying with the laws regulating +charities and charitable donations in all 50 states of the United +States. Compliance requirements are not uniform and it takes a +considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up +with these requirements. We do not solicit donations in locations +where we have not received written confirmation of compliance. To +SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any +particular state visit http://pglaf.org + +While we cannot and do not solicit contributions from states where we +have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition +against accepting unsolicited donations from donors in such states who +approach us with offers to donate. + +International donations are gratefully accepted, but we cannot make +any statements concerning tax treatment of donations received from +outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. + +Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation +methods and addresses. Donations are accepted in a number of other +ways including checks, online payments and credit card donations. +To donate, please visit: http://pglaf.org/donate + + +Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic +works. + +Professor Michael S. Hart is the originator of the Project Gutenberg-tm +concept of a library of electronic works that could be freely shared +with anyone. For thirty years, he produced and distributed Project +Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support. + + +Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed +editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S. +unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily +keep eBooks in compliance with any particular paper edition. + + +Most people start at our Web site which has the main PG search facility: + + http://www.gutenberg.org + +This Web site includes information about Project Gutenberg-tm, +including how to make donations to the Project Gutenberg Literary +Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to +subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. |
